تولیدات دامی - مقالات آماده انتشار

بررسی فراسنجه‌های هضمی و تخمیری جیره‌های حاوی برگ توت سیاه

مرتضی چاجی؛ زهرا امینی فرد؛ مختار حیدری

دوره 18، شماره 4 ، دی 1395، ، صفحه 719-728

چکیده

آزمایش حاضر به‌منظور بررسی ترکیب شیمیایی و خصوصیات هضمی و تخمیری برگ توت سیاه و یا جیرههای حاوی مقادیر صفر، 25، 50، 75 و 100 درصد از آن، توسط جمعیت کامل میکروارگانیسمها یا قارچهای شکمبه گوسفند، انجام گرفت. ماده خشک، پروتئین خام، الیاف نامحلول در شوینده خنثی (NDF) و اسیدی (ADF)، خاکستر و تانن برگ توت سیاه به‌ترتیب 5/96، 3۰/19، 82/36، 9۰/15، ... بیشتر

اثر اسید لینولئیک مزدوج خوراکی با یا بدون مکمل تزریقی سلنیوم و ویتامین E بر سیستم ایمنی گاوهای شیری و گوساله های نوزاد آنها

ذبیح الله عبدالملکی؛ منوچهر سوری؛ محمد مهدی معینی؛ ارمین توحیدی؛ یداله چاشنی دل

دوره 19، شماره 4 ، اسفند 1396، ، صفحه 829-845

چکیده

به منظور تعیین اثرات مکمل خوراکی اسید لینولئیک مزدوج (CLA) محافظت شده و مکمل تزریقی سلنیوم و ویتامین E (E-Se) بر سیستم ایمنی گاوهای شیری و گوساله های نوزاد آنها، ۴۰ رأس گاو شیری هلشتاین شکم دوم و بالاتر در یکی از گاوداری‌های صنعتی استان قزوین در سال 1394 مورد استفاده قرار گرفت. حیوانات در یک طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل به چهار گروه ... بیشتر به منظور تعیین اثرات مکمل خوراکی اسید لینولئیک مزدوج (CLA) محافظت شده و مکمل تزریقی سلنیوم و ویتامین E (E-Se) بر سیستم ایمنی گاوهای شیری و گوساله های نوزاد آنها، ۴۰ رأس گاو شیری هلشتاین شکم دوم و بالاتر در یکی از گاوداری‌های صنعتی استان قزوین در سال 1394 مورد استفاده قرار گرفت. حیوانات در یک طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل به چهار گروه با 10 تکرار، تقسیم شدند. گروه های ازمایشی شامل جیره پایه (کنترل)، جیره پایه به علاوه مکمل تزریقی E-Se ، جیره پایه به علاوه 100 گرم مکمل CLA در روز و جیره پایه به علاوه 100 گرم مکمل CLA همراه مکمل تزریقی E-Se بود. مکمل E-Se به میزان 40 سی‌سی در روزهای 21-، 1، 14، 28 و 42 نسبت به روز زایش به صورت عضلانی به هر گاو تزریق شد. نمونه‌های خون از همه گاوها در روزهای تزریق گرفته شد. خون گیری از گوساله ها در روز تولد قبل از خوردن آغوز و سن هفت روزگی انجام شد. افزودن مکمل CLA تأثیر معنی‌داری بر میانگین غلظت ایمونوگلوبولین G ((IgG و وضعیت کل آنتی اکسیدانی (TAS) پلاسمای گوساله‌ها در سنین یک و هفت روزگی نداشت. اثر مکمل E-Se بر میزان TAS پلاسمای گوساله ها در سن 7 روزگی معنی دار بود (05/0>P). افزودن مکمل CLA و مکمل E-Se تأثیر معنی داری بر میانگین غلظت IgG ، MDA و TAS آغوز گاوها نداشت. افزودن مکمل CLA و مکمل E-Se تأثیر معنی داری بر میزان TAS خون و میانگین فراسنجه های خون شناسی گاوها نداشت. بر اساس نتایج حاصل، استفاده از اسید لینولئیک مزدوج در دوره انتقال اثری بر سیستم ایمنی گاوها و گوساله های متولد شده ندارد. مکمل تزریقی سلنیوم و ویتامین E وضعیت کل آنتی اکسیدانی خون گوساله های متولد شده را بهبود می بخشد.

ناپدید شدن شکمبه‌ای پروتئین و اسیدهای آمینه کنجاله کانولای عمل‌آوری نشده و عمل‌آوری شده با پرتوهای گاما و الکترون

فرزاد قنبری؛ تقی قورچی؛ پروین شورنگ؛ هرمز منصوری؛ نورمحمد تربتی نژاد

دوره 17، شماره 1 ، فروردین 1394، ، صفحه 83-93

چکیده

این پژوهش به‏منظور بررسی تأثیر دوزهای 25، 50 و 75 کیلوگری پرتوهای یون‏ساز گاما و الکترون، بر ناپدیدشدن شکمبه‏ای اسیدهای آمینه و زیرواحدهای پروتئین کنجالۀ کانولا انجام گرفت. آزمایش تجزیه‏پذیری با تکنیک کیسه‏های نایلونی اجرا شد. بدین ‏منظور از سه رأس گاو نر تالشی مجهز به فیستولای شکمبه‏ای استفاده شد. روند ناپدیدشدن شکمبه‏ای ... بیشتر این پژوهش به‏منظور بررسی تأثیر دوزهای 25، 50 و 75 کیلوگری پرتوهای یون‏ساز گاما و الکترون، بر ناپدیدشدن شکمبه‏ای اسیدهای آمینه و زیرواحدهای پروتئین کنجالۀ کانولا انجام گرفت. آزمایش تجزیه‏پذیری با تکنیک کیسه‏های نایلونی اجرا شد. بدین ‏منظور از سه رأس گاو نر تالشی مجهز به فیستولای شکمبه‏ای استفاده شد. روند ناپدیدشدن شکمبه‏ای زیرواحدهای پروتئین کنجالۀ کانولا، با تکنیک الکتروفورز ژل پلی‏آکریلامید در حضور سدیم دودسیل‌سولفات تعیین شد. پرتوتابی موجب کاهش تجزیه‏پذیری شکمبه‏‏‏ای اسیدهای آمینه شد (05/0P<). به‏جز در زمینۀ اسیدهای آمینۀ سرین، تیروزین، و گلوتامات، تأثیر پرتو گاما در کاهش تجزیه‏پذیری اسیدهای آمینه بیشتر از پرتو الکترون بود. تجزیۀ الکتروفورزی وجود پروتئین کروسیفرین با چهار زیرواحد را در کنجالۀ کانولا نشان داد. در کنجالۀ کانولای پرتوتابی‌نشده، هر چهار زیرواحد پروتئین کروسیفرین پس از هشت ساعت انکوباسیون شکمبه‏ای تجزیه شدند. دوزهای 25، 50 و 75 کیلوگری پرتو الکترون و پرتو گاما، باعث حفظ زیرواحدهای پروتئین کروسیفرین به‏ترتیب تا زمان 16، 24 و 48 ساعت شدند. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که عمل‏آوری با پرتوهای یون‏ساز گاما و الکترون باعث کاهش تجزیۀ شکمبه‏ای زیرواحدهای پروتئین کروسیفرین و اسیدهای آمینۀ کنجالۀ کانولا می‏شود. توانایی پرتو گاما در کاهش تجزیۀ شکمبه‏ای پروتئین‏های کنجالۀ کانولابیشتر از پرتو الکترون است.

اثرات سطوح مختلف خوراک گلوتن ذرت بر عملکرد، پاسخ های ایمنی، ریخت شناسی روده و برخی فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی

سید عبداله حسینی؛ امیرحسین علیزاده قمصری؛ هوشنگ لطف الهیان؛ مجید توکلی؛ هدی جواهری بارفروشی

دوره 22، شماره 1 ، فروردین 1399، ، صفحه 93-103

چکیده

به‌منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف خوراک گلوتن ذرت بر عملکرد، پاسخ های ایمنی، ریخت شناسی روده و برخی فراسنجه های بیوشیمیایی سرم خون جوجه های گوشتی، آزمایشی با استفاده از 500 قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و 25 قطعه پرنده در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح صفر (شاهد)، 2/5، پنج ... بیشتر به‌منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف خوراک گلوتن ذرت بر عملکرد، پاسخ های ایمنی، ریخت شناسی روده و برخی فراسنجه های بیوشیمیایی سرم خون جوجه های گوشتی، آزمایشی با استفاده از 500 قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و 25 قطعه پرنده در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح صفر (شاهد)، 2/5، پنج و 7/5 درصد خوراک گلوتن ذرت در جیره بودند که از سن 15 تا 42 روزگی در اختیار جوجه های گوشتی قرار گرفتند. نتایج این آزمایش نشان دادند که استفاده از خوراک گلوتن ذرت تا سطح 7/5 درصد جیره، تأثیر معنی داری بر میانگین افزایش وزن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی پرندگان نسبت به تیمار شاهد نداشت. همچنین شاخص های ریخت شناسی ژئوژنوم و فراسنجه های بیوشیمیایی خون شامل غلظت تری گلیسرید، کلسترول، آلبومین، فسفر و آلکالین فسفاتاز، درصد ماندگاری، شاخص اروپایی جوجه گوشتی و هزینه خوراک مصرفی به ازای هر کیلوگرم افزایش وزن، تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند. تیتر آنتی بادی در پاسخ به تزریق گلبول قرمز گوسفندی (SRBC) در تیمار حاوی 2/5 درصد خوراک گلوتن ذرت بالاتر از سایر تیمارها بود (0.05>P). با توجه به نتایج حاصل، می توان از خوراک گلوتن ذرت تا سطح 7/5 درصد در جیره دوره رشد و پایانی (سن 15 تا 42 روزگی) جوجه های گوشتی بدون تأثیر منفی بر عملکرد، استفاده کرد.

مدل‌سازی و بهینه‌سازی اثر متوازن‌کردن جیره جوجه‌های گوشتی و دمای حالت‌دهنده بر کیفیت فیزیکی پلت و بازدهی تولید کارخانه خوراک طیور

محدثه اثنی عشری؛ حامد احمدی؛ فرید شریعتمداری؛ مصطفی لطفی

دوره 25، شماره 1 ، فروردین 1402، ، صفحه 93-105

چکیده

هدف از این پژوهش بررسی اثرات چربی افزوده شده در مخلوط‌کن، پروتئین خام جیره و دمای حالت دهنده بر شاخص ماندگاری پلت، انرژی الکتریکی مصرفی هنگام تولید خوراک با استفاده از ابزارهای مدل‌سازی محاسباتی بود که از 192 نمونه خوراک جوجه‌های گوشتی با سطوح مختلف چربی افزوده شده در مخلوط‌کن (چهار سطح) و پروتئین خام (چهار سطح) در اجزای خوراک و دماهای ... بیشتر هدف از این پژوهش بررسی اثرات چربی افزوده شده در مخلوط‌کن، پروتئین خام جیره و دمای حالت دهنده بر شاخص ماندگاری پلت، انرژی الکتریکی مصرفی هنگام تولید خوراک با استفاده از ابزارهای مدل‌سازی محاسباتی بود که از 192 نمونه خوراک جوجه‌های گوشتی با سطوح مختلف چربی افزوده شده در مخلوط‌کن (چهار سطح) و پروتئین خام (چهار سطح) در اجزای خوراک و دماهای مختلف حالت دهنده (سه سطح) برای تعیین شاخص ماندگاری پلت، شاخص تصحیح ‌شده ماندگاری پلت و انرژی الکتریکی مصرفی هنگام تولید خوراک استفاده شد. برای تحلیل این داده‌ها مدل‎های تابعیت خطی چندگانه و شبکه‌ی عصبی مصنوعی مورد استفاده قرار گرفت. هر دو مدل ذکر شده توانایی پیش‌بینی مقدار شاخص ماندگاری پلت، شاخص تصحیح ‌شده ماندگاری پلت و انرژی الکتریکی مصرفی هنگام تولید خوراک را داشتند؛ اما دقت پیش‌بینی مدل شبکه‌ی عصبی مصنوعی نسبت به مدل تابعیت خطی چندگانه برای هر سه خروجی بیشتر بود. با استفاده از مدل شبکه‌ی عصبی مصنوعی بهینه‌سازی انجام شد که در این محاسبات برای رسیدن به بیشترین میزان ممکن کیفیت فیزیکی پلت و کمترین میزان ممکن انرژی الکتریکی مصرفی مقدار پروتئین خام، 20-20/5 درصد و دمای حالت دهنده، 85 درجه سلسیوس پیش‌بینی شد، اما میزان چربی برای بیشترین مقدار کیفیت فیزیکی پلت، یک درصد و برای کمترین مقدار انرژی الکتریکی مصرفی هنگام تولید، چهار درصد پیش‌بینی شد. بر اساس نتایج حاصل، مدل شبکه‌ی عصبی مصنوعی می‌تواند در شرایط کاربردی در پیش‌بینی دقیق‌تر مصرف برق و کیفیت خوراک تولید شده به منظور دستیابی به وضعیت مطلوب در کارخانه‌های تولید خوراک کمک کند.

تأثیر اسیدی‏کننده در جیره جوجه‏های گوشتی پرورش‌یافته در تراکم‌های زیاد بر عملکرد رشد، سیستم ایمنی و متابولیت‏های خونی

محمد حسین پالیزدار؛ محمد رضا پورعلمی؛ حمیدرضا محمدیان تبریزی؛ زهرا سپهر

دوره 18، شماره 1 ، فروردین 1395، ، صفحه 95-106

چکیده

اثر اسیدی‏کنندۀ گلوباسید در تراکم‌های متفاوت بر عملکرد و فراسنجه‌های خونی جوجه‌های گوشتی با استفاده از 576 قطعه جوجۀ گوشتی یک‏روزه سویۀ تجاری راس 308 در آزمایشی فاکتوریل 2×3 با سه سطح تراکم (14، 16، و 18 پرنده در هر مترمربع) و اسیدی‏کننده (سطوح صفر و یک کیلوگرم در تن جیره) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار بررسی شد. ... بیشتر اثر اسیدی‏کنندۀ گلوباسید در تراکم‌های متفاوت بر عملکرد و فراسنجه‌های خونی جوجه‌های گوشتی با استفاده از 576 قطعه جوجۀ گوشتی یک‏روزه سویۀ تجاری راس 308 در آزمایشی فاکتوریل 2×3 با سه سطح تراکم (14، 16، و 18 پرنده در هر مترمربع) و اسیدی‏کننده (سطوح صفر و یک کیلوگرم در تن جیره) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار بررسی شد. کمترین مصرف غذا در تیمار با تراکم 18 و مصرف یک کیلوگرم اسیدی‏کننده مشاهده شد که تفاوت آماری معنی‏داری با دیگر تیمارها داشت (05/0P<). مصرف غذا در جوجه‏های دریافت‏کنندۀ اسیدی‏کننده به‏طور معنی‏داری کمتر از پرندگانی بود که اسیدی‏کننده مصرف نکردند (05/0P<). افزایش تراکم از 14 به 16 و 18 قطعه در هر مترمربع سبب افزایش ضریب تبدیل غذایی شد (001/0P<). پرندگانی که با جیرۀ حاوی اسیدی‏کنندۀ گلوباسید تغذیه شدند، ضریب تبدیل غذایی کمتری داشتند (05/0P<). تغذیۀ جیره‏های حاوی اسیدی‏کننده سبب کاهش گلوکز و تیتر آنتی‏بادی در پاسخ به گلبول‏های قرمز خون گوسفند و همچنین سبب افزایش کلسترول و تری‏گلیسرید پلاسمای خون در جوجه‏ها شد (001/0P<). اثر متقابل تراکم و اسیدی‏کننده بر وزن بدن و متابولیت‏های خونی جوجه‌های گوشتی نیز معنی‏دار نبود. بنابراین در تراکم‏های زیاد نیز می‏توان از تأثیرات مفید اسیدی‏کننده‏ها سود برد.

تاثیر تیمارحرارتی در دوره جنینی بر مقاومت گرمایی، قابلیت جوجه‌درآوری و فراسنجه‌های خونی جوجه‌های گوشتی

غلام رضا زابلی؛ محمد کاملی

دوره 24، شماره 1 ، فروردین 1401، ، صفحه 97-107

چکیده

به منظور بررسی اثر مدت زمان‌های مختلف تیمار حرارتی در دوره جوجه‌کشی بر مقاومت گرمایی، قابلیت جوجه‌درآوری و بیوشیمی خون جوجه‌های گوشتی سویه راس(308)، تعداد 608 عدد تخم‌مرغ نطفه‌دار در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار استفاده شد. گروه‌های آزمایشی شامل مدت زمان‌های مختلف تیمار حرارتی(شاهد(صفر)، شش، 12 و 18 ساعت) بود که ... بیشتر به منظور بررسی اثر مدت زمان‌های مختلف تیمار حرارتی در دوره جوجه‌کشی بر مقاومت گرمایی، قابلیت جوجه‌درآوری و بیوشیمی خون جوجه‌های گوشتی سویه راس(308)، تعداد 608 عدد تخم‌مرغ نطفه‌دار در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار استفاده شد. گروه‌های آزمایشی شامل مدت زمان‌های مختلف تیمار حرارتی(شاهد(صفر)، شش، 12 و 18 ساعت) بود که در روزهای هفت تا 16 دوره جنینی در دمای 39/5 درجه سلسیوس و رطوبت 65 درصد قرار گرفتند. روز هفتم تخم‌مرغ‌های بدون نطفه یا مرده پس از نورسنجی حذف شدند. نتایج نشان داد سطح هورمون‌های تیروییدی و دمای سطح صورت به عنوان شاخص متابولیسم پایه و مقاومت گرمایی در گروه های 6، 12 و 18 ساعت کاهش یافت(0/05>P). میزان جوجه درآوری در تخم‌مرغ‌هائی صفر(شاهد)، 6و 12 ساعت در معرض تیمار حرارتی قرار گرفتند بیشتر از سایر گروه‌ها بود(05/0>P) و در تیمار 18 ساعت کاهش جوجه درآوری مشاهده شد. مدت زمان جوجه‌کشی تخم‌مرغ هائی که که در معرض تیمار حرارتی قرار گرفتند بیشتر بود(0/05>P). در حالی که اثر تیمارهای آزمایشی بر وزن، طول و کیفیت جوجه معنی دار نبود(0/05<P). درصد کیسه زرده در همه گروه‌ها نسبت به گروه شاهد بالاتر بود(0/05>P). افزایش مدت زمان تیمار باعث افزایش معنی‌داری نسبت جنس ماده شد(0/05>P). اسید اوریک و پروتئین تام در گروه شش، 12 و 18 ساعت کاهش معنی‌داری در مقایسه با شاهد داشت(0/05>P). در مجموع بر اساس نتایج این پژوهش تیمار حرارتی 6 و 12 ساعت بدون داشتن اثر منفی بر جوجه درآوری، باعث القا مقاومت گرمایی شده است.

اثر پودر میوه عناب ضایعاتی با و بدون آنزیم بر عملکرد رشد، صفات لاشه و ریخت شناسی ایلئوم جوجه‌های گوشتی

سمیه دیمه؛ نظر افضلی؛ سیدجواد حسینی واشان

دوره 21، شماره 1 ، اردیبهشت 1398، ، صفحه 99-111

چکیده

به‌منظور مطالعه اثر پودر میوه عناب ضایعاتی با و بدون آنزیم روابیو بر عملکرد رشد، صفات لاشه و ریخت‌شناسی ایلئوم روده جوجه‌های گوشتی، تعداد320 قطعه جوجه یک‌ روزه نر راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با آزمایش فاکتوریل 4×2 با هشت تیمار، چهار تکرار و ۱۰ قطعه پرنده در هر تکرار توزیع شد. تیمارها شامل چهار سطح ضایعات عناب (صفر، چهار، هفت ... بیشتر به‌منظور مطالعه اثر پودر میوه عناب ضایعاتی با و بدون آنزیم روابیو بر عملکرد رشد، صفات لاشه و ریخت‌شناسی ایلئوم روده جوجه‌های گوشتی، تعداد320 قطعه جوجه یک‌ روزه نر راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با آزمایش فاکتوریل 4×2 با هشت تیمار، چهار تکرار و ۱۰ قطعه پرنده در هر تکرار توزیع شد. تیمارها شامل چهار سطح ضایعات عناب (صفر، چهار، هفت و10 درصد) و دو سطح مولتی آنزیم (صفر و ۱/0 درصد) بودند. نتایج نشان داد، پرندگان تغذیه‌شده با جیره‌ حاوی 10درصد عناب و آنزیم در مقایسه با شاهد (تیمار بدون عناب و آنزیم)، میانگین مصرف خوراک بالاتری در دوره رشد، پایانی و کل دوره داشتند (05/0>P). اثرات اصلی و متقابل آنزیم و عناب بر میانگین افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک تأثیر نداشت بهجز در دوره آغازین که تیمار 10درصد عناب و آنزیم افزایش وزن بالاتری در مقایسه با شاهد نشان داد (05/0>P). استفاده از سطح چهار درصد ضایعات عناب و آنزیم موجب افزایش درصد سینه و سطح هفت درصد عناب و آنزیم باعث کاهش درصد چربی محوطه شکمی در مقایسه با شاهد گردید (05/0>P). بیشترین ارتفاع پرز و کم‌ترین عرض پرز مربوط به تیمار ۱۰ درصد عناب به‌همراه آنزیم بود (05/0>P). در مقایسه با شاهد، تیمار حاوی آنزیم (بدون عناب) نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت بالاتری داشت (05/0>P). بنابراین، افزودن ۱۰درصد پودر میوه عناب ضایعاتی به جیره جوجه‌های گوشتی و مکمل کردن آن با آنزیم باعث بهبود عملکرد رشد و کیفیت گوشت میگردد.

شناسایی و آنالیز حذف و درج‌ها در ژنوم شترهای تک‌کوهانه ایرانی با استفاده از داده‌های توالی‌یابی کل ژنوم

رضا خلخالی ایوریق؛ سید حسن حافظیان؛ نعمت هدایت ایوریق؛ ایوب فرهادی؛ محمدرضا بختیاری زاده

دوره 20، شماره 1 ، اردیبهشت 1397، ، صفحه 109-120

چکیده

این مطالعه به منظور شناسایی حذف و درج‌های (ایندل‌ها) موجود در ژنوم شتر تک‌کوهانه ایرانی و ارزیابی گروه‌های عملکردی مرتبط با آن‌ها، با استفاده از داده‌های توالی‌یابی شده ژنوم کامل دو نفر شتر تک‌کوهانه ایرانی (شتر یزدی و شتر طرودی) انجام شد. در این تحقیق، برای افزایش دقت و صحت ایندل‌های شناسایی شده، از دو برنامه قدرتمند شناسایی ... بیشتر این مطالعه به منظور شناسایی حذف و درج‌های (ایندل‌ها) موجود در ژنوم شتر تک‌کوهانه ایرانی و ارزیابی گروه‌های عملکردی مرتبط با آن‌ها، با استفاده از داده‌های توالی‌یابی شده ژنوم کامل دو نفر شتر تک‌کوهانه ایرانی (شتر یزدی و شتر طرودی) انجام شد. در این تحقیق، برای افزایش دقت و صحت ایندل‌های شناسایی شده، از دو برنامه قدرتمند شناسایی واریانت (GATK و SAMtools) استفاده گردید. در نهایت، تنوع‌های شناسایی شده مشترک بین دو برنامه، بعد از پالایش کیفی به عنوان ایندل‌های نهایی در نظر گرفته شدند. مطالعه حاضر منجر به شناسایی تعداد 351429 ایندل برای شتر یزدی و 341479 ایندل برای شتر طرودی شد. برای انجام آنالیزهای بیشتر، از ایندل‌هایی استفاده شد که در حاشیه‌نویسی به عنوان واریانت‌های با اثر بالا طبقه‌بندی شده بودند. تعداد ایندل‌های با اثر بالا به ترتیب برای شتر یزدی و طرودی برابر با 3424 و 3506 بودند. برای انجام مقایسه بین نمونه شترهای ایرانی و شترهای غیر ایرانی، از داده‌های توالی‌یابی کل ژنوم یک نمونه شتر با منشاء آفریقایی استفاده شد. مقایسه ایندل‌های با اثر بالا بین سه نمونه، نشان داد که تعداد 1595 ایندل، بین آن‌ها مشترک می‌باشند. ارزیابی نتایج ژن آنتولوژی نشان داد که بسیاری از عبارات معنی‌دار شده، مربوط به توانایی شترها برای تحمل شرایط سخت بیابانی می‌باشند.

اندازه گیری انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری منابع مختلف روغن سویا و بررسی تأثیر مصرف آن‌ها بر عملکرد جوجه‌های گوشتی

حسین ایراندوست؛ علی پارسا؛ حمیدرضا مصلحی

دوره 19، شماره 1 ، اردیبهشت 1396، ، صفحه 129-143

چکیده

به منظور اندازهگیری خصوصیات فیزیکی - شیمیایی منابع روغن سویا و بررسی تاثیر مصرف آنها بر عملکرد رشد جوجههای گوشتی دو آزمایش انجام شد. در آزمایش اول، الگوی اسیدهای چرب روغن مایع سویا، روغن هیدروژنه سویا، روغن بازیافتی سویا و مایع صابون اسیدی سویا اندازهگیری شد و انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری (AME) آنها با استفاده از خروسهای ... بیشتر به منظور اندازهگیری خصوصیات فیزیکی - شیمیایی منابع روغن سویا و بررسی تاثیر مصرف آنها بر عملکرد رشد جوجههای گوشتی دو آزمایش انجام شد. در آزمایش اول، الگوی اسیدهای چرب روغن مایع سویا، روغن هیدروژنه سویا، روغن بازیافتی سویا و مایع صابون اسیدی سویا اندازهگیری شد و انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری (AME) آنها با استفاده از خروسهای بالغ برآورد شد. در آزمایش دوم، اثرات مصرف میزان پنج درصد از روغنهای مورد مطالعه در جیره، بر عملکرد رشد جوجههای گوشتی راس 308 در قالب یک طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار بررسی شد. مقدار اسید لینولئیک در روغنهای مایع، هیدروژنه، بازیافتی و مایع صابون اسیدی سویا به ترتیب 46/51، 35/11، 53/32 و درصد بود.AME برآورد شده برای روغنهای مایع سویا، هیدروژنه سویا، بازیافتی سویا و مایع صابون اسیدی سویا به روش حاصل ضرب به ترتیب 8920، 8733،8602 و 7836 کیلوکالری بر کیلوگرم و به روش تفاضل به ترتیب 9016، 8794، 8765 و 7906 کیلوکالری بر کیلوگرم برآورد شد که بیانگر بالاتر بودن مقادیر انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری محاسبه شده به روش تفاضل نسبت به روش حاصلضرب میباشد. همچنین استفاده از روغن هیدروژنه سویا در جیره، مصرف خوراک را در مقایسه با روغن مایع سویا افزایش داد (05/0P<). در دوره رشد، میزان افزایش وزن با تغذیه جیرههای حاوی مایع صابون اسیدی سویا در مقایسه با جیرههای حاوی روغن مایع سویا، کاهش و ضریب تبدیل افزایش یافت (05/0P<). نتایج نشان داد که مصرف روغن بازیافتی سویا هیچگونه اثر سویی بر عملکرد جوجههای گوشتی ندارد.

بررسی اثر افزودن سیاه‌دانه (Nigella sativa L.) به جیره در عملکرد و برخی فراسنجه‌های خونی جوجه‌های گوشتی

پروین سعیدی؛ صالح طباطبائی وکیلی؛ سمیه سالاری؛ خلیل میرزاده؛ مهدی زارعی

دوره 16، شماره 2 ، مهر 1393، ، صفحه 157-166

چکیده

به منظور بررسی اثر افزودن سیاه‌دانه به جیره در عملکرد، پاسخ ایمنی و برخی فراسنجه‌های خونی، از 192 قطعه جوجة یک‌روزة سویة راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و دوازده مشاهده در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح افزایشی صفر (تیمار شاهد)، 4/0، 8/0 و 2/1 درصد سیاه‌دانه بود. در دورة رشد و کل دورة پرورش، وزن ... بیشتر به منظور بررسی اثر افزودن سیاه‌دانه به جیره در عملکرد، پاسخ ایمنی و برخی فراسنجه‌های خونی، از 192 قطعه جوجة یک‌روزة سویة راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و دوازده مشاهده در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح افزایشی صفر (تیمار شاهد)، 4/0، 8/0 و 2/1 درصد سیاه‌دانه بود. در دورة رشد و کل دورة پرورش، وزن بدن در پرندگانی که جیرة حاوی 4/0 و 8/0 درصد سیاه‌دانه مصرف کردند، بیشتر از پرندگان شاهد بود (P<0/05). افزودن سیاه‌دانه به جیره اثری بر مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی در دوره‌های آغازین، رشد و کل دورة پرورش نداشت. وزن بورس فابرسیوس و تیموس در پرندگانی که 4/0 و 8/0 درصد سیاه‌دانه در جیرة خود دریافت کردند، بیشتر از پرندگان شاهد بود (P<0/05). وزن کبد در پرندگان مربوط به تیمار 4/0 درصد سیاه‌دانه بیشتر از شاهد بود (P<0/05). افزودن سیاه‌دانه به جیره باعث کاهش معنادار غلظت گلوکز، تری‌گلیسرید، کلسترول و LDL و افزایش میزان HDL سرم خون شد (P<0/05). در پرندگانی که در جیرة خود سیاه‌دانه دریافت کردند تعداد گلبول‌های سفید افزایش و نسبت هتروفیل: لنفوسیت کاهش یافت (P<0/05). توان آنتی‌اکسیدانی تام پلاسمای خون در پرندگانی که 4/0 و 8/0 درصد سیاه‌دانه دریافت کردند، بیشتر از شاهد بود (P<0/05). به‌طور کلی، استفاده از سیاه‌دانه تا سطح 8/0 درصد در جیره، ضمن بهبود عملکرد، فعالیت سیستم ایمنی و توان آنتی‌اکسیدانی تام خون جوجه‌های گوشتی را افزایش می‌دهد.

کارایی فنی و عوامل تعیین‌کننده آن: مزارع پرورش مرغ گوشتی آرین در استان کردستان

محمدعلی اسعدی؛ حامد نجفی علمدارلو؛ سیدحبیب اله موسوی؛ علی رضا احسانی

دوره 25، شماره 2 ، تیر 1402، ، صفحه 229-240

چکیده

مطالعه حاضر به‌منظور اندازه‌گیری سطح کارایی فنی و عوامل تعیین‌کننده آن در تولید مرغ گوشتی آرین با استفاده از رویکرد پارامتری به روش تابع تولید مرز تصادفی در استان کردستان با استفاده از فرم تابعی ترانسلوگ و با کمک روش حداکثر درست‌نمایی، برآورد و عوامل اصلی که سطح ناکارایی فنی واحدهای مورد مطالعه را توضیح می‌دهند، انجام شد. برای ... بیشتر مطالعه حاضر به‌منظور اندازه‌گیری سطح کارایی فنی و عوامل تعیین‌کننده آن در تولید مرغ گوشتی آرین با استفاده از رویکرد پارامتری به روش تابع تولید مرز تصادفی در استان کردستان با استفاده از فرم تابعی ترانسلوگ و با کمک روش حداکثر درست‌نمایی، برآورد و عوامل اصلی که سطح ناکارایی فنی واحدهای مورد مطالعه را توضیح می‌دهند، انجام شد. برای انتخاب 21 مزرعه مرغ گوشتی، از روش نمونه‌گیری متناسب با تعداد واحدها استفاده شد که داده‌های ورودی- خروجی با استفاده از پرسشنامه جمع‌آوری شدند. نتایج تابع نشان داد که دان مصرفی، تعداد جوجه‌ریزی و هزینه دارو و بهداشت، متغیرهای مهمی بودند که تأثیر مستقیم و معنی‌داری بر مقدار تولید گوشت داشتند. نتایج نشان داد که کارایی فنی برآورد شده در سطح مزرعه از 43 درصد و 90 درصد با میانگین 75 درصد متغیر بود. همچنین ارزیابی عوامل مرتبط با ناکارآمدی نشان داد که از بین هفت عامل مورد بررسی، پنج متغیر بر مقدار کارایی تأثیر مثبت داشتند که سن و تجربه مرغدار، دو مورد از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بودند که در این پژوهش مشاهده شد. این یافته‌های پژوهشی برای سیاست‌گذاران و کارکنان ترویج به‌منظور هدایت سیاست‌ها به سمت افزایش کارایی ارزشمند است و می‌تواند به افزایش راندمان تولید مرغ‌های گوشتی و ترویج نژاد آرین کمک کند.

اثر اسیدهای چرب زنجیره کوتاه و پروبیوتیک بر عملکرد تولیدی مرغ‌های تخم‌گذار و فراسنجه‌های کیفی تخم‌مرغ

محسن افشار منش؛ مریم رضائی پور؛ محمد سالارمعینی

دوره 23، شماره 2 ، تیر 1400، ، صفحه 245-254

چکیده

تأثیر استفاده از اسید استیک، اسیدبوتیریک و اسیدپروپیونیک و پروبیوتیک بر عملکرد تولیدی مرغهای تخم‌گذار و برخی فراسنجه‌های کیفی تخممرغ با استفاده از 320 قطعه مرغ تخم‌گذار سویه بوونز در یک آزمایش فاکتوریل 2×4 با چهار سطح اسید چرب (بدون اسید چرب، 0/1 درصد جیره، اسید پروپیونیک، 0/2 درصد جیره، اسید بوتیریک، 0/3 درصد جیره) و دو سطح ... بیشتر تأثیر استفاده از اسید استیک، اسیدبوتیریک و اسیدپروپیونیک و پروبیوتیک بر عملکرد تولیدی مرغهای تخم‌گذار و برخی فراسنجه‌های کیفی تخممرغ با استفاده از 320 قطعه مرغ تخم‌گذار سویه بوونز در یک آزمایش فاکتوریل 2×4 با چهار سطح اسید چرب (بدون اسید چرب، 0/1 درصد جیره، اسید پروپیونیک، 0/2 درصد جیره، اسید بوتیریک، 0/3 درصد جیره) و دو سطح پروبیوتیک (صفر و 0/01 درصد جیره) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار و پنج تکرار و هشت قطعه پرنده در هر تکرار بررسی شد. میانگین وزن تخممرغ، ضریب تبدیل، درصد تولید و توده تخممرغ تولیدی تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. مکمل‌سازی جیره با اسید آلی، مصرف خوراک را بهطور معنیداری افزایش داد (0/05>P). درصد، قطر و شاخص رنگ زرده تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت، ولی ارتفاع زرده در پرندگانی که اسیدهای چرب یا پروبیوتیک دریافت کردند بهبود یافت (0/05>P). وزن مخصوص، درصد پوسته و ضخامت پوسته تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. جیره‌های حاوی اسید آلی و پروبیوتیک مقاومت پوسته را در مقایسه با گروه فاقد افزودنی بهبود بخشید (0/05>P). به‌طورکلی، نتایج این پژوهش نشان داد که مکملهای اسید آلی و پروبیوتیک با تأثیر مثبت بر مصرف خوراک، وزن تخممرغ، ارتفاع زرده تخممرغ و مقاومت پوسته سبب بهبود عملکرد تولیدی و کیفیت تخممرغ تولیدی می‌شود.

تأثیر افزودن پودر گیاه خرفه (Portulaca oleracea L.) به جیره بر عملکرد، پاسخ ایمنی و برخی صفات خونی جوجه های گوشتی

حسن صفری؛ اردشیر محیط؛ مازیار محیطی اصلی

دوره 17، شماره 2 ، مهر 1394، ، صفحه 257-267

چکیده

تأثیر افزودن پودر گیاه خرفه به جیره، بر عملکرد، پاسخ ایمنی، و برخی صفات خونی با استفاده از 160 قطعه جوجۀ گوشتی یک‏روزه سویۀ راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار (جیره‏هایی حاوی سطوح صفر (شاهد)، 5/2، 5، و 5/7 درصد پودر گیاه خرفه در جیره)، چهار تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار بررسی شد. در دورۀ 42-22روزگی و کل دورۀ پرورش، افزایش وزن و ... بیشتر تأثیر افزودن پودر گیاه خرفه به جیره، بر عملکرد، پاسخ ایمنی، و برخی صفات خونی با استفاده از 160 قطعه جوجۀ گوشتی یک‏روزه سویۀ راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار (جیره‏هایی حاوی سطوح صفر (شاهد)، 5/2، 5، و 5/7 درصد پودر گیاه خرفه در جیره)، چهار تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار بررسی شد. در دورۀ 42-22روزگی و کل دورۀ پرورش، افزایش وزن و مصرف خوراک پرندگانی که در جیرۀ خود خرفه دریافت کردند، بالاتر از پرندگان شاهد بود (05/0P<). پرندگانی که با جیره‏های حاوی 5 و 5/7درصد پودر گیاه خرفه تغذیه شدند، ضریب تبدیل بهتری از پرندگان شاهد داشتند (05/0P<). کمترین مقدار کلسترول و تری‏گلیسرید خون به‌ترتیب در پرندگان تغذیه‌شده با جیرۀ حاوی 5 و 5/7‌درصد پودر گیاه خرفه مشاهده شد (05/0P<). پاسخ ایمنی سلولی به فیتوهموگلوتیناسیون (PHA-P) و تیتر نیوکاسل تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند. عیار آنتی‏بادی کل علیه سلول‏های قرمز خون گوسفندی (SRBC)، IgG، و IgM در 35روزگی در پرندگان تغذیه‌شده با جیره‏های حاوی 5‌درصد پودر گیاه خرفه به‌طور معنی‏داری بیشتر از پرندگان تغذیه‌شده با جیرۀ شاهد بود (05/0P<). نتایج تحقیق حاضر نشان داد افزودن پودر گیاه خرفه به جیرۀ جوجه‏های گوشتی در سطح 5درصد علاوه بر بهبود صفات عملکردی به کاهش کلسترول و تری‏گلیسرید خون و بهبود پاسخ ایمنی هومورال می‏انجامد.

تأثیر اسید آمینه آرژنین بر صفات کیفی و ترکیب اسید‌های چرب منی در خروس‌های مسن مادر گوشتی

بهنام عباسپور؛ سید داود شریفی؛ شکوفه غضنفری؛ عبدالله محمدی سنگ چشمه؛ شیرین هنربخش

دوره 21، شماره 2 ، تیر 1398، ، صفحه 279-290

چکیده

هدف از این مطالعه بررسی تأثیر اسیدآمینه آرژنین بر صفات کیفی و ترکیب اسیدهای چرب اسپرم در خروسهای مسن مادر گوشتی سویه راس 308 بود. به‌همین منظور از تعداد 12 قطعه خروس مادر گوشتی در سن 52 هفتگی، در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و چهار تکرار به‌مدت هشت هفته استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیرههای با سطوح 0/52 (توصیه راهنمای پرورش ... بیشتر هدف از این مطالعه بررسی تأثیر اسیدآمینه آرژنین بر صفات کیفی و ترکیب اسیدهای چرب اسپرم در خروسهای مسن مادر گوشتی سویه راس 308 بود. به‌همین منظور از تعداد 12 قطعه خروس مادر گوشتی در سن 52 هفتگی، در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و چهار تکرار به‌مدت هشت هفته استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیرههای با سطوح 0/52 (توصیه راهنمای پرورش سویة راس 308)،0/68 و 0/83 درصد از اسید آمینه آرژنین بود. اسپرم‌گیری از خروسها هر 14 روز یکبار و در هفته‌های 54، 56، 58 و 60 آزمایش انجام شد. در پایان دوره نیز از همه خروس‌ها نمونه اسپرم جمع‌آوری و ترکیب اسیدهای چرب اسپرم مورد بررسی قرار گرفت. در هفته‌ 56، حجم منی خروس‌هایی که از تیمار 0/68 درصد آرژنین استفاده کرده بودند، نسبت به دیگر تیمارها بالاتر بود (p<0/05). در هفته 60 سطوح 0/52 و 0/68 درصد آرژنین؛ حجم منی، درصد جنبایی کل و پیش‌رونده بالاتری نسبت به سطح 0/83 درصد آرژنین داشت (p<0/05). در هفته 58، درصد اسپرم‌های با ریخت‌شناسی ناهنجار در خروس‌هایی که از تیمار 0/68 و 0/83درصد آرژنین استفاده کرده بودند نسبت به گروه 0/52 درصد آرژنین کمتر بود (p<0/05). غلظت منی، فعالیت غشای پلاسمایی و ترکیب اسیدهای چرب تحت تأثیر تیمارهای مورد استفاده در این آزمایش قرار نگرفتند. بر اساس نتایج حاصل، استفاده از 0/68 درصد آرژنین (30 درصد بیشتر از نیاز) در جیره، برخی فراسنجه‌های کیفی اسپرم در خروس‌های مسن گله مادر گوشتی بهبود می‌بخشد.

متاآنالیز انرژی قابل متابولیسم گندم در طیور برای تعیین معادلات رگرسیونی بر اساس ترکیبات شمیایی

حامد احمدی؛ وحید رسولی مریوانی؛ یوسف محمدی

دوره 22، شماره 2 ، تیر 1399، ، صفحه 281-288

چکیده

هدف از این پژوهش، بررسی معادلات رگرسیونی پیش‌بینی انرژی قابل متابولیسم گندم با استفاده از محتوای شمیایی آنها با استفاده از مطالعه متاآنالیزی بود. پایگاه داده‌ای متشکل از ترکیبات شیمیایی و محتوای انرژی قابل متابولیسم ظاهری تصحیح شده برای ازت (AMEn‎)، نمونه 111از واریته‌های مختلف گندم از منابع منتشر شده قبلی استخراج و بررسی شد. اطلاعات ... بیشتر

تأثیر استفاده از زئولیت طبیعی و نانوزئولیت در جیره بر فلور میکروبی روده، خصوصیات استخوان درشت نی و عملکرد در جوجه های گوشتی

نسترن شاه ابراهیمی؛ خلیل میرزاده؛ مرتضی مموئی؛ احمد طاطار؛ محمد حجتی

دوره 18، شماره 2 ، تیر 1395، ، صفحه 299-310

چکیده

تأثیر زئولیت طبیعی و نانوزئولیت بر عملکرد، فلور میکروبی روده، خصوصیات استخوان درشتنی و فراسنجه‌های خونی جوجه‌های گوشتی با استفاده از 336 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار، چهار تکرار و 12 قطعه جوجه در هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: جیره شاهد (فاقد هر نوع زئولیت)، جیره حاوی ... بیشتر

اثر عصاره هیدروالکلی دو گونه آویشن بر گوارش‌پذیری مواد مغذی و وضعیت آنتی‌اکسیدانی جوجه‌های گوشتی

محمد ملک زاده؛ میر داریوش شکوری؛ حسین عبدی بنمار

دوره 20، شماره 2 ، مرداد 1397، ، صفحه 305-314

چکیده

اثر عصاره هیدروالکلیدو گونه آویشن و فلاوومایسین برگوارش‌پذیریمواد مغذی و وضعیت آنتی‌اکسیدانی جوجه ‌های گوشتی، با استفاده از 128قطعهجوجه یک‌روزهسویهراس308درقالب طرحکاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهاربررسی شد. تیمارها شامل شاهد، 05/0 درصد عصاره آویشن دنائی، 05/0 درصد عصاره آویشن کوهی و 1/0 درصد فلاوومایسین بودند. جوجه‌هایی که ... بیشتر اثر عصاره هیدروالکلیدو گونه آویشن و فلاوومایسین برگوارش‌پذیریمواد مغذی و وضعیت آنتی‌اکسیدانی جوجه ‌های گوشتی، با استفاده از 128قطعهجوجه یک‌روزهسویهراس308درقالب طرحکاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهاربررسی شد. تیمارها شامل شاهد، 05/0 درصد عصاره آویشن دنائی، 05/0 درصد عصاره آویشن کوهی و 1/0 درصد فلاوومایسین بودند. جوجه‌هایی که در جیره خود فلاوومایسین دریافت کردند، افزایش وزن و ضریب تبدیل بهتری داشتند (05/0p<). تغذیه جیره‌های حاوی آویشن اثری بر افزایش وزن نداشت ولی پرندگانی که جیره حاوی عصاره آویشن دنائی دریافت کردند، ضریب تبدیل بهتری نسبت به گروه شاهد داشتند (05/0p<). ارتفاع پرز و نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت در ژژنوم پرندگانی که با جیره حاوی عصاره آویشن دنائی و یا فلاوومایسین تغذیه شدند، بیشتر بود(05/0p<). سطح پرزها در ژژنوم پرندگانی که با جیره‌های حاوی افزودنی تغذیه شدند، افزایش یافت(05/0p<). تغذیه جوجه‌ها با جیره‌های حاوی عصاره آویشن دنائی و فلاوومایسین سبب کاهش ضخامت لایه ماهیچهای در ژژنوم آنها شد (05/0p<). گوارشپذیری ماده خشک و ماده آلی با مصرف عصاره آویشن کوهی و فلاوومایسین افزایش یافت (05/0p<). ابقای نیتروژن در پرندگانی که جیره‌های حاوی افزودنی دریافت کردند، بیشتر از پرندگان شاهد بود (05/0p<). فعالیت سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز خون پرندگان تغذیه‌شده با عصاره آویشن بیشتر از پرندگان شاهد بود (05/0p<). میزان مالون دیآلدئید گوشت ران پرندگان دریافت‌کننده جیره حاوی عصاره آویشن کوهی در مقایسه با سایر تیمارها کاهش یافت (05/0p<). بر اساس نتایج این تحقیق، استفاده از 05/0 درصد عصاره آویشن دنائی در جیره جوجه‌های گوشتی ضریب تبدیل خوراک، شاخص‌های ریختسنجی مخاط روده و وضعیت آنتیاکسیدانی بدن را بهبود میبخشد و می‌تواند به‌عنوان یک ترکیب محرک رشد پیشنهاد شود.

تأثیر استفاده از موننسین و کروم در جیره دوره انتظار زایش بر برخی از فراسنجه‌های تولیدی و تولید مثلی در گاوهای هلشتاین

مهرنوش قندهاری؛ مهدی خدایی مطلق؛ مهدی کاظمی بنچناری

دوره 19، شماره 2 ، مرداد 1396، ، صفحه 361-370

چکیده

تأثیر استفاده از مکمل‌های موننسین، کروم و اثر متقابل آن ها در جیره دوره انتقال (14 روز قبل از زایش) با استفاده از 30 رأس گاو آبستن چند بار زایش کرده در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار بررسی شد. تیمارها شامل: 1) تیمار شاهد (بدون افزودنی)؛ 2) تیمار با مصرف موننسین (400 میلی‌گرم در روز)؛ 3) تیمار با مصرف کروم (03/0 میلی‌گرم در کیلوگرم وزن متابولیکی ... بیشتر

اثر مکمل سازی محیط کشت با اسید فولیک بر بلوغ برون تنی تخمک های گاو

حجت باغ شاهی؛ سعید زین الدینی؛ احمد زارع شحنه؛ سعید اسماعیل خانیان

دوره 21، شماره 3 ، مهر 1398، ، صفحه 393-400

چکیده

اثر مکمل کردن محیط کشت با غلظت های مختلف اسید فولیک (ویتامین B9) بر بلوغ برون تنی تخمک های گاو در قالب دو آزمایش بررسی شد. بهینه سازی محیط کشت بلوغ تخمک گاوی از راهبردهایی است که با اثر بر کیفیت بلوغ و باروری، در نهایت منجر به افزایش کیفیت رویان تولیدی گاو می شود. در آزمایش اول برای تعیین غلظت اسید فولیک و هموسیستئین، فولیکول ها به دو دسته ... بیشتر اثر مکمل کردن محیط کشت با غلظت های مختلف اسید فولیک (ویتامین B9) بر بلوغ برون تنی تخمک های گاو در قالب دو آزمایش بررسی شد. بهینه سازی محیط کشت بلوغ تخمک گاوی از راهبردهایی است که با اثر بر کیفیت بلوغ و باروری، در نهایت منجر به افزایش کیفیت رویان تولیدی گاو می شود. در آزمایش اول برای تعیین غلظت اسید فولیک و هموسیستئین، فولیکول ها به دو دسته کمتر و بیشتر از هشت میلی متر تقسیم بندی شدند. سپس غلظت اسید فولیک و هموسیستئین در هر دو گروه فولیکولی و همچنین در محیط کشت تجاری اندازه گیری شد. در آزمایش دوم، بلافاصله پس از کشتار، تخمدان ها به آزمایشگاه منتقل و با آسپیره کردن کمپلکس های تخمک -کولوموس از فولیکول های دو تا هشت میلی متری استحصال شد. تخمک ها به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم، و بر اساس نتایج آزمایش نخست، غلظت های مختلف اسید فولیک (صفر، 10، 100 و 1000 نانوگرم در میلی لیتر) به محیط کشت بلوغ اضافه شد. پس از گرم خانه گذاری تخمک ها، درصد تخمک های بالغ شده با استفاده از رنگ آمیزی هوخست تعیین شد. غلظت اسید فولیک و هموسیستئین در فولیکول های با قطر کمتر از هشت میلی متر، بیشتر از فولیکول های بزرگ تر از هشت میلی متر و همچنین بیشتر از غلظت آن ها در محیط بلوغ بود. مکمل کردن محیط بلوغ با 100 نانوگرم اسید فولیک/میلی لیتر نسبت به گروه شاهد، موجب افزایش درصد تخمک های مرحله متافاز دو شد (0/05 >P). نتایج نشان داد که افزودن اسید فولیک با توجه به غلظت اسید فولیک و هموسیستئین محیط کشت، بلوغ برون تنی تخمک های گاوی را بهبود می بخشد.

اثرات افزودن توکسین بایندرها و پری‌بیوتیک،‌ بر عملکرد جوجه‌های گوشتی تغذیه‌شده با جیره‌های آلوده به آفلاتوکسین B1

دانیال محسنی سلطانی؛ علی رضا آقاشاهی؛ حبیب اقدم شهریار؛ یحیی ابراهیم نژاد؛ سید عبداله حسینی

دوره 23، شماره 3 ، مهر 1400، ، صفحه 409-420

چکیده

آثار افزودن توکسین بایندر و پری‌بیوتیک‌ به جیره بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی روده و شاخصهای تنشی و آنتی‌اکسیدانی جوجههای گوشتی تغذیه‌شده با جیرههای آلوده به آفلاتوکسین B1 موردبررسی قرارگرفت. 600 جوجه یک‌روزه نرو ماده گوشتی سویه راس 308 در 10 تیمار با شش تکرار و 10 جوجه در هر تکرار شامل، شاهد منفی (بدون آفلاتوکسین) مکمل‌نشده ... بیشتر آثار افزودن توکسین بایندر و پری‌بیوتیک‌ به جیره بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی روده و شاخصهای تنشی و آنتی‌اکسیدانی جوجههای گوشتی تغذیه‌شده با جیرههای آلوده به آفلاتوکسین B1 موردبررسی قرارگرفت. 600 جوجه یک‌روزه نرو ماده گوشتی سویه راس 308 در 10 تیمار با شش تکرار و 10 جوجه در هر تکرار شامل، شاهد منفی (بدون آفلاتوکسین) مکمل‌نشده و مکمل‌شده با توکسین بایندرهای ASRI1، ASRI2 و پری‌بیوتیک و شاهدهای مثبت مکمل‌نشده و مکمل‌شده با توکسین بایندرهای ASRI1، ASRI2، پری‌بیوتیک، توکسین بایندر ASRI1+ پری‌بیوتیک‌ و توکسین بایندر+ پری‌بیوتیک ASRI2 موردبررسی قرار گرفتند. عملکرد، شاخص‌های تنشی تعداد هتروفیل، لنفوسیت، جمعیت باکتریایی روده و شاخصهای اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و مالون‌دیآلدهید بررسی شدند. افزودن آفلاتوکسین به جیره سبب افزایش هتروفیل (p<0/05) و هتروفیل به لنفوسیت (p<0/05) و کاهش لنفوسیت (p<0/05) شد. شمار اشریشیا کولای (p<0/05) و لاکتوباسیلوسها (p<0/05) در تیمار شاهد مثبت در مقایسه با شاهد منفی بهترتیب بیش‌تر و کم‌تر شد، ولی افزودن توکسین بایندرها و پریبیوتیک اثرات منفی آفلاتوکسین را تخفیف داد (p<0/05). غلظت آنزیمهای آنتی‌اکسیدان در تیمار شاهد مثبت در مقایسه با تیمار شاهد منفی پایینتر بود، ولی افزودن توکسین بایندرها و پریبیوتیک به جیره، غلظت آن‌ها را بهبود بخشید (p<0/05). در مجموع، آفلاتوکسین اثرات منفی روی عملکرد رشد، جمعیت میکروبی روده و شاخصهای تنشی و آنتی‌اکسیدانی جوجههای گوشتی داشت ولی افزودن توکسین بایندر ASRI1به میزان 3 کیلو درتن نسبت به توکسین بایندر دیگر مؤثرتر بود.

تأثیر استفاده از هسته خرمای عمل‏آوری شده با روش‏های مختلف در جیره بر عملکرد جوجه‏های گوشتی

محمدرضا قربانی؛ طاهره محمدآبادی؛ حدیث میرزایی

دوره 22، شماره 3 ، مهر 1399، ، صفحه 417-429

چکیده

هدف از این پژوهش بررسی تأثیر استفاده از هسته خرمای عمل‏آوری‌شده در جیره بر عملکرد جوجه‏های گوشتی بود. در این آزمایش از 280 قطعه جوجه‌گوشتی، در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار و چهار تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1- شاهد (جیره بدون هسته خرما)؛ 2- جیره حاوی 10 درصد هسته خرمای خام و سه تا هفت - به‌ترتیب 10 درصد هسته خرما که ... بیشتر هدف از این پژوهش بررسی تأثیر استفاده از هسته خرمای عمل‏آوری‌شده در جیره بر عملکرد جوجه‏های گوشتی بود. در این آزمایش از 280 قطعه جوجه‌گوشتی، در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار و چهار تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1- شاهد (جیره بدون هسته خرما)؛ 2- جیره حاوی 10 درصد هسته خرمای خام و سه تا هفت - به‌ترتیب 10 درصد هسته خرما که با فشار و بخار، سود، باکتری لاکتوباسیلوس فرمنتوم، باکتری باسیلوس سابتیلیس و قارچ آسپرژیلوس نایجر عمل‏آوری شدند. هسته‌های فرآوری‌شده نسبت به هسته خام، پروتئین خام بالاتر و چربی خام (به‌جز تیمار سود) پایین‌تری داشتند (p <0/05). میزان خوراک مصرفی، افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل خوراک و جمعیت میکروبی روده‌کور جوجه‌های گوشتی تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. طول روده کوچک پرندگان تغذیه‌شده از جیره‌‌‌‌‌های حاوی هسته عمل‌آوری‌شده با فشار و بخار و سود نسبت به پرندگانی که جیره حاوی هسته خرمای عمل‌آوری‌شده با قارچ و یا جیره بدون هسته خرما تغذیه کردند کم‌تر بود (p <0/05). بیش‌ترین میزان ماده خشک ﺑﺴﺘﺮ و کم‌ترین مقدار خاکستر فضولات در گروه تغذیه‌شده با جیره حاوی پودر هسته خام ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ (p <0/05). براساس نتایج حاصل در این تحقیق، نوع عمل‌آوری هسته خرما تأثیری بر عملکرد و جمعیت میکروبی روده‌کور جوجه‌های گوشتی ندارد. لذا با توجه به هزینه بالای عمل‌آوری، و اثرات مطلوب تغذیه هسته خام بر کیفیت بستر، استفاده از هسته خام خرما در جیره جوجه‌های گوشتی پیشنهاد می‌شود.

تأثیر پروبیوتیک و اسانس گیاه آرتمیزیا آنوا بر عملکرد تولیدی، فراسنجه‌های خونی، آنزیم‌های کبدی و پاسخ ایمنی بلدرچین‌های تخمگذار ژاپنی

حسن شیرزادی؛ حسین ناصرمنش؛ علی خطیب جو؛ کامران طاهرپور؛ محمد اکبری قرایی

دوره 20، شماره 3 ، آبان 1397، ، صفحه 451-462

چکیده

هدف از این آزمایش، بررسی تأثیر اسانس گیاه آرتمیزیا آنوا و پروبیوتیک لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس به‌عنوان جایگزینی برای آنتی‌بیوتیک‌ در تغذیه بلدرچین‌های‌ تخمگذار ژاپنی بود. تعداد 180 قطعه بلدرچین تخمگذار ژاپنی 46 روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار (نه قطعه جوجه در هر تکرار) تا سن 109 روزگی استفاده شدند. تیمارهای ... بیشتر هدف از این آزمایش، بررسی تأثیر اسانس گیاه آرتمیزیا آنوا و پروبیوتیک لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس به‌عنوان جایگزینی برای آنتی‌بیوتیک‌ در تغذیه بلدرچین‌های‌ تخمگذار ژاپنی بود. تعداد 180 قطعه بلدرچین تخمگذار ژاپنی 46 روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار (نه قطعه جوجه در هر تکرار) تا سن 109 روزگی استفاده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) جیره پایه به‌عنوان گروه شاهد (فاقد افزودنی)، 2) جیره پایه + اکسی‌تتراسایکلین (ppm 200)، 3) جیره پایه + اسانس گیاه آرتمیزیا آنوا (ppm 200) و 4) جیره پایه + پروبیوتیک (CFU1011 × 02/4 در کیلوگرم جیره) بودند. در کل دوره پرورش، استفاده از پروبیوتیک در جیره، در مقایسه با تیمارهای شاهد و آرتمیزیا سبب افزایش معنی‌داری در توده تخم پرندگان شد (05/0P<). گروه‌های تغذیه‌شده با پروبیوتیک و آرتمیزیا در مقایسه با گروه دریافت‌کننده آنتی‌بیوتیک از نظر غلظت گلوکز، کلسترل و LDLکاهش معنی‌داری را نشان دادند (05/0P<). تعداد لمفوسیت در گروه تغذیه‌شده با جیره حاوی آرتمیزیا در مقایسه با گروه‌های دریافت‌کننده پروبیوتیک و آنتی‌بیوتیک کمتر بود ولی تعداد هتروفیل‌ها بیشتری داشتند (05/0P<). تعداد گلبول سفید و نسبت هتروفیل به لمفوسیت در پرندگانی که آرتمیزیا دریافت کردند بیشتر از از سایر گروه‌ها بود (05/0P<). بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق، پروبیوتیک لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس می‌تواند به‌عنوان یک محرک رشد در تغذیه بلدرچین‌های تخمگذار ژاپنی مورد استفاده قرار گیرد.

تاثیر تزریق ویتامین Eسلنیوم بر عملکرد تولیدمثلی، میانگین وزن تولد بره‌ها و برخی فراسنجه های خونی در میش‌های مغانی همزمان شده فحلی

وحید واحدی؛ شهروز معبودی؛ طاهر یلچی؛ مهدی انصاری

دوره 25، شماره 4 ، دی 1402، ، صفحه 473-483

چکیده

در مطالعه حاضر، امکان بهبود عملکرد تولیدمثلی میشها و وزن تولد برهها با استفاده از تزریق ویتامین E-سلنیوم در میشهای هم‌زمان شده فحلی با استفاده از 200 رأس میش نژاد مغانی در قالب طرح کاملاً تصادفی در دو گروه بررسی شدند. در گروه شاهد میشها در طول دوره هم‌زمان‏سازی فحلی هیچ مکملی را دریافت نکردند، اما در گروه دوم، میشها در ... بیشتر در مطالعه حاضر، امکان بهبود عملکرد تولیدمثلی میشها و وزن تولد برهها با استفاده از تزریق ویتامین E-سلنیوم در میشهای هم‌زمان شده فحلی با استفاده از 200 رأس میش نژاد مغانی در قالب طرح کاملاً تصادفی در دو گروه بررسی شدند. در گروه شاهد میشها در طول دوره هم‌زمان‏سازی فحلی هیچ مکملی را دریافت نکردند، اما در گروه دوم، میشها در روزهای اسفنج‏گذاری و اسفنج‏برداری پنج میلی‌لیتر ویتامین E-سلنیوم را به‌صورت تزریقی دریافت کردند. برای هم‌زمان‏سازی، میشها به‌مدت 14 روز اسفنج حاوی پروژسترون دریافت کردند و بعد از خارج‌نمودن اسفنجها، 400 واحد بین‌المللی هورمون گونادوتروپین کوریون اسب (eCG) دریافت کرده و دو روز بعد از آن با قوچها جفت‌گیری کردند. بعد از زایش، شاخصهای تولیدمثلی در هر گروه محاسبه شدند. در هر گروه آزمایشی از تعداد 20 رأس میش در روزهای اسفنجگذاری و سه هفته بعد از قوچ اندازی خون‏گیری انجام و برخی فراسنجههای خونی اندازهگیری شد. نرخ زایش، برهزایی، راندمان تولید بره و نرخ دوقلوزایی در گروه شاهد کم‌تر از گروه تیمار بود (0/05>P). تفاوتی در وزن تولد برهها در دو گروه مشاهده نشد. میزان گلوکز و کلسترول سرم خون سه هفته بعد از جفت‌گیری، در میشهایی که ویتامین E-سلنیوم دریافت کردند بالاتر بود (0/05>P). براساس نتایج حاصل، تزریق ویتامین E-سلنیوم در میش مغانی در زمان هم‌زمانسازی فحلی، سبب بهبود عملکرد تولیدمثلی میشود.

اثر وزن اولیه جوجه و تراکم مواد مغذی جیره بر عملکرد رشد و پاسخ ایمنی جوجه های گوشتی

محسن ذاکر جعفری؛ مهرداد محمدی؛ مازیار محیطی اصلی

دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، ، صفحه 477-488

چکیده

اثر وزن اولیه جوجه و تراکم مواد مغذی جیره بر عملکرد رشد و پاسخ ایمنی جوجه‌های گوشتی با استفاده از 360 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 (مخلوط دو جنس)، در یک آزمایش فاکتوریل 2×3، در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و ۱5 پرنده در هر تکرار بررسی شد. وزن اولیه جوجه‌ها به صورت 1±42 گرم (وزن استاندارد)، 1±38 گرم (وزن سبک؛ 10 ... بیشتر اثر وزن اولیه جوجه و تراکم مواد مغذی جیره بر عملکرد رشد و پاسخ ایمنی جوجه‌های گوشتی با استفاده از 360 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 (مخلوط دو جنس)، در یک آزمایش فاکتوریل 2×3، در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و ۱5 پرنده در هر تکرار بررسی شد. وزن اولیه جوجه‌ها به صورت 1±42 گرم (وزن استاندارد)، 1±38 گرم (وزن سبک؛ 10 درصد کمتر از وزن استاندارد)، 1±46 گرم (وزن سنگین؛ 10 درصد بیشتر از وزن استاندارد) و تراکم مواد مغذی جیره به صورت پنج درصد کمتر از کاتالوگ راس 308 (جیره متعارف در ایران) یا طبق توصیه راهنمای راس 308 (جیره متراکم) گروه‌بندی شدند. جوجه‌های تغذیه شده با جیره متراکم نسبت به جوجه های تغذیه شده با جیره‌های متعارف، افزایش وزن روزانه بیشتر و ضریب تبدیل کمتری داشتند (05/0>P). اثر تراکم مختلف مواد مغذی جیره و وزن اولیه جوجه‌ها بر اجزای لاشه و وزن اندام‌های داخلی به جز قلب معنی‌دار نبود. جوجه‌هایی که جیره متراکم دریافت کردند و جوجه‌های سنگین دارای آنتی‌بادی بالاتری بر علیه گلبول قرمز گوسفندی بودند (05/0>P). جوجه‌های سبک که با جیره متراکم تغذیه شدند نسبت به جوجه‌های سبک که با جیره‌ متعارف تغذیه شدند دارای آنتی‌بادی کل بر علیه گلبول قرمز گوسفندی و ایمنوگلوبولین G بالاتری بودند (05/0P<). نتایج نشان می‌دهند که تغذیه جوجه‌های سبک با جیره متراکم سرعت رشد آنها را نسبت به جوجه‌های با وزن استاندارد یا سنگین بیشتر افزایش می‌دهد. همچنین، تغذیه جوجه‌های سبک با جیره‌های متراکم، می‌تواند پاسخ‌های ایمنی را بهبود بخشد.

دوره 26 (1403)

دوره 25 (1402)

دوره 24 (1401)

دوره 23 (1400)

دوره 22 (1399)

دوره 21 (1398)

دوره 20 (1397)

دوره 19 (1396)

دوره 18 (1395)

دوره 17 (1394)

دوره 16 (1393)

دوره 15 (1392)

دوره 14 (1391)

دوره 13 (1390)

دوره 12 (1389)

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده