تولیدات دامی

1. برآورد پسروی ناشی از هم‌خونی صفات اقتصادی جمعیت مرغ بومی اصلاح شده اصفهان

صابر جلوخانی نیارکی؛ شعله قربانی؛ سعید اسماعیل خانیان

دوره 23، شماره 3 ، پاییز 1400، صفحه 413-424

چکیده

پایش میزان هم‌خونی مرغ‌های بومی در ایستگاه‌های اصلاح نژادی، به دلیل انجام انتخاب ژنتیکی و عدم وجود جریان ژنی در جمعیت بسیار حایز اهمیت می‌باشد. هدف از انجام این پژوهش برآورد ضریب هم‌خونی، بررسی روند تغییرات هم‌خونی و ارزیابی اثرات پسروی ناشی از آن بر روی صفات اقتصادی در جمعیت مرغ بومی اصلاح شده اصفهان بود. صفات مطالعه شده شامل ... بیشتر پایش میزان هم‌خونی مرغ‌های بومی در ایستگاه‌های اصلاح نژادی، به دلیل انجام انتخاب ژنتیکی و عدم وجود جریان ژنی در جمعیت بسیار حایز اهمیت می‌باشد. هدف از انجام این پژوهش برآورد ضریب هم‌خونی، بررسی روند تغییرات هم‌خونی و ارزیابی اثرات پسروی ناشی از آن بر روی صفات اقتصادی در جمعیت مرغ بومی اصلاح شده اصفهان بود. صفات مطالعه شده شامل وزن بدن، سن بلوغ جنسی، وزن بلوغ جنسی، تعداد تخم‌مرغ، میانگین وزن تخم‌مرغ و وزن اولین تخم‌مرغ بودند. در این پژوهش، داده‌های جمع‌آوری شده 97272 پرنده رکوردبرداری شده در طی 21 نسل مورد استفاده قرار گرفتند. در مطالعه حاضر، جهت برآورد ضریب هم‌خونی هر پرنده و اثر هم‌خونی بر صفات به ترتیب از نرم‌افزارهای CFC و WOMBATاستفاده شد. تجزیه و تحلیل شجره نشان داد که 79/48 درصد جمعیت هم‌خون بودند. میانگین ضرایب هم‌خونی فردی و مادری برآورد شده به ترتیب برابر با 4/3 و 3/5درصد بودند. نتایج نشان داد، به ازای هر یک درصد افزایش هم‌خونی، میزان پسروی ناشی از آن برای صفات وزن بدن در یک روزگی، هشت هفتگی، 12 هفتگی، سن بلوغ جنسی، وزن بلوغ جنسی، تعداد تخم‌مرغ، میانگین وزن تخم‌مرغ و وزن اولین تخم‌مرغ به ترتیب برابر با 0/008-، 2/52-، 3/51-، 0/23، 3/97-، 0/13-، 0/02 و 0/06 بود. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، با وجود اینکه در جمعیت‌های بسته تحت انتخاب ژنتیکی، نبود پرنده غیرهم‌خون تقریباً غیرممکن است، اما می‌توان با کنترل آمیزش-ها در جهت کاهش هم‌خونی، از پیدایش اثرات نامطلوب آن در جمعیت جلوگیری کرد.

2. ارزیابی عملکرد صفات رشد و خصوصیات لاشه در بره‌های خالص کردی و آمیخته های کردی × رومانف

داوود علی ساقی؛ علی مبارکی؛ محمد رباطی بلوچ؛ راضیه ساقی

دوره 23، شماره 3 ، پاییز 1400، صفحه 425-435

چکیده

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثرات آمیخته‌گری بر عملکرد رشد و ترکیب لاشه بره‌های گوسفند نژاد کردی و آمیخته کردی× رومانف بود. بدین منظور از دو گروه ژنتیکی بره نژاد کردی خالص (KK) و بره آمیخته‌های کردی × رومانف (KR) استفاده شد. از شش بره از هر گروه برای تجزیه لاشه استفاده شد. تعداد بره‌های از شیر گرفته شده در گروه‌های ژنتیکی KK و KR به ترتیب ... بیشتر

3. اثر منبع الیافی جیره بر مصرف خوراک و انرژی، گوارش‏پذیری مواد مغذی و عملکرد گاوهای شیری در دوره انتقال

علی نرگس خانی؛ علی محرری؛ حسین مهربان؛ محمد جواد ضمیری

دوره 23، شماره 3 ، پاییز 1400، صفحه 437-449

چکیده

چکیدههدف این پژوهش، بررسی اثر جایگزینی الیاف سلولزی (کاه گندم) با الیاف غیر سلولزی (تفاله چغندرقند) در جیره گاوهای شیری دوره انتقال (از روز 21 پیش از زایش و تا روز 42 پس از زایش) بود. بدین منظور، 21 روز پیش از زایش، از 36 راس گاو هلشتاین چند شکم زایش با میانگین وزن 59/6 ± 697 کیلوگرم و نمره بدنی 0/22 ± 3/3 استفاده شد. پیش از زایش، گاوها به دو گروه ... بیشتر چکیدههدف این پژوهش، بررسی اثر جایگزینی الیاف سلولزی (کاه گندم) با الیاف غیر سلولزی (تفاله چغندرقند) در جیره گاوهای شیری دوره انتقال (از روز 21 پیش از زایش و تا روز 42 پس از زایش) بود. بدین منظور، 21 روز پیش از زایش، از 36 راس گاو هلشتاین چند شکم زایش با میانگین وزن 59/6 ± 697 کیلوگرم و نمره بدنی 0/22 ± 3/3 استفاده شد. پیش از زایش، گاوها به دو گروه تقسیم شدند و جیره‌های دارای 7/17 درصد کاه گندم و یا 7/17 درصد تفاله چغندرقند، دریافت کردند. پس از زایش نیز هر گروه به دو زیر گروه تقسیم شد و جیره‌ای بر پایه 5 درصد کاه گندم یا تفاله چغندرقند دریافت کردند. نتایج نشان دادند که تفاوت در منبع الیافی جیره، تأثیری بر مصرف خوراک در دوره پیش از زایش نداشت؛ ولی گوارش‏ پذیری ماده خشک و ماده آلی و دیوارۀ سلولی در گاوهایی که جیره دارای تفاله چغندر قند مصرف کرده بودند، بیشتر بود. گوارش‏ پذیری ماده خشک (p=0/05) و دیواره سلولی (p=0/06) در گاوهایی کمتر بود که در دورههای پیش از زایش و نیز پس از زایش، کاه گندم مصرف کرده بودند. شیر تصحیح شده بر پایۀ چربی و انرژی و همچنین درصد چربی شیر در گاوهایی که پیش از زایش تفاله چغندرقند دریافت کردند، تمایل به افزایش داشت (p=0/09). نتایج این پژوهش نشان داد که تغذیه منابع الیافی غیر سلولزی، می‏تواند عملکرد گاوهای دوره انتقال را بهبود بخشد.

4. تأثیر استفاده از سطوح مختلف پوشش مغز پسته بر خوراک مصرفی، ابقای نیتروژن، سنتز پروتئین میکروبی و فراسنجه‌های شکمبه در گوسفند کرمانی

نعمت اسماعیلی؛ امید دیانی؛ رضا طهماسبی؛ محمدمهدی شریفی حسینی؛ زهره حاج علیزاده

دوره 23، شماره 3 ، پاییز 1400، صفحه 451-462

چکیده

به‌منظور بررسی تأثیر استفاده از سطوح مختلف پوشش مغز پسته بر خوراک مصرفی، فراسنجه‌های شکمبه، سنتز پروتئین میکروبی و ابقای نیتروژن در گوسفندان کرمانی، از چهار رأس گوسفند نر با میانگین وزن 2 ± 54 کیلوگرم استفاده شد. آزمایش در قالب طرح مربع لاتین 4×4 در چهار دوره 21 روزه انجام شد. پس از تعیین ترکیب شیمیایی پوشش مغز پسته، از آن در تهیه ... بیشتر به‌منظور بررسی تأثیر استفاده از سطوح مختلف پوشش مغز پسته بر خوراک مصرفی، فراسنجه‌های شکمبه، سنتز پروتئین میکروبی و ابقای نیتروژن در گوسفندان کرمانی، از چهار رأس گوسفند نر با میانگین وزن 2 ± 54 کیلوگرم استفاده شد. آزمایش در قالب طرح مربع لاتین 4×4 در چهار دوره 21 روزه انجام شد. پس از تعیین ترکیب شیمیایی پوشش مغز پسته، از آن در تهیه جیره‌های آزمایشی استفاده و جایگزین سبوس‌گندم گردید. جیره‌های آزمایشی شامل، 1) جیره شاهد (جیره بدون پوشش مغز پسته)، 2) جیره دارای پنج درصد پوشش مغز پسته، 3) جیره دارای 10 درصد پوشش مغز پسته و 4) جیره دارای 15 درصد پوشش مغز پسته بودند. نتایج نشان داد ماده خشک و نیتروژن مصرفی، نیتروژن دفعی و ابقاء نیتروژن تحت تأثیر تغذیه جیره‌های آزمایشی قرار نگرفتند. با افزودن پوشش مغز پسته به جیره، نیتروژن آمونیاکی شکمبه کاهش یافت (p<0/05)، لیکن تاثیری برpH مایع شکمبه در زمان‌های صفر، دو، چهار، شش و هشت ساعت پس از مصرف خوراک نداشت. جمعیت کل پروتوزوآی شکمبه تحت تأثیر جیره‌های آزمایشی قرار نگرفت، در حالی که جمعیت گونه سلولولایتیک به‌صورت خطی افزایش (p<0/05) یافت. اختلاف معنی‌داری از نظر کل مشتقات پورینی، آلانتوئین، کراتینین، اسید اوریک، هیپوگزانتین و گزانتین و ساخت پروتئین میکروبی بین تبیمارها مشاهده نشد. با توجه به نتایج این پژوهش، می‌توان از پوشش مغز پسته تا سطح 15 درصد ماده خشک در جیره گوسفندان استفاده نمود.

5. کاهش سطح پروتئین خام جیره غذایی با افزودن متیونین و لیزین محافظت‌شده شکمبه‌ای بر عملکرد و متابولیت‌های خونی در گاوهای تازه‌زای هلشتاین

فاطمه احمدی؛ حمید امانلو؛ نجمه اسلامیان فارسونی؛ طاهره امیرآبادی فراهانی

دوره 23، شماره 3 ، پاییز 1400، صفحه 463-574

چکیده

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تاثیر کاهش سطح پروتئین خام جیره غذایی با افزودن متیونین (pMet) و لیزین محافظت‌شده شکمبه‌ای (pLys) بر خوراک مصرفی، تولید شیر، وضعیت متابولیکی و قابلیت هضم مواد مغذی گاوهای تازه‌زای هلشتاین بود. شانزده رأس گاو هلشتاین تازه‌زا با وضعیت امتیاز بدنی و تعداد زایش مشابه بلافاصله پس از زایش به‌صورت تصادفی به دو ... بیشتر هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تاثیر کاهش سطح پروتئین خام جیره غذایی با افزودن متیونین (pMet) و لیزین محافظت‌شده شکمبه‌ای (pLys) بر خوراک مصرفی، تولید شیر، وضعیت متابولیکی و قابلیت هضم مواد مغذی گاوهای تازه‌زای هلشتاین بود. شانزده رأس گاو هلشتاین تازه‌زا با وضعیت امتیاز بدنی و تعداد زایش مشابه بلافاصله پس از زایش به‌صورت تصادفی به دو جیره آزمایشی اختصاص یافتند. جیره‌ها مقادیر برابری از لیزین (131 گرم در روز) و متیونین (40 گرم در روز) را فراهم کردند. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: تیمار با سطح بالای پروتئین حاوی 18/35 درصد پروتئین بدون افزودن pMet و pLys وتیمار با سطح پایین پروتئین حاوی16/45 درصد پروتئین حاوی pMet و pLys (LPML). خوراک مصرفی و تولید شیر طی دوره تازه‌زا ثبت شدند. نمونه‌های خون در روز زایش، 3 7، 14 و 21 پس از زایش جهت اندازه‌گیری مواد معدنی و متابولیت‌های سرم جمع‌آوری شدند. خوراک مصرفی تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت . اما تولید شیر در گاوهای HP در مقایسه با LPML بالاتر بود (0/01 > P). مقدار پروتئین، لاکتوز، چربی و MUN در گاوهای HP در مقایسه با LPML بالاتر بود (0/05 > P). گاوها در LPML غلظت‌های پایین‌تری از نیتروژن اوره‌ای خون و غلظت‌های بالاتری از پروتئین کل و گلوبولین سرم در مقایسه با گاوهای HP داشتند (0/01 > P). براساس نتایج حاصل، کاهش سطح پروتئین جیره گاوهای تازه‌زا همراه با حفظ عرضه اسیدهای آمینه محدودکننده عملکرد تولیدی و بازده استفاده از خوراک را کاهش می دهد.

6. تأثیر استفاده از ویناس در جیره بر تولید شیر و گوارش پذیری ظاهری مواد مغذی در گاوهای شیرده هلشتاین تحت تنش گرمایی

امین رحیمی؛ فرهنگ فاتحی؛ ابوالفضل زالی

دوره 23، شماره 3 ، پاییز 1400، صفحه 575-585

چکیده

هدف از مطالعه حاضر بررسی استفاده از ویناس در جیره گاوهای هلشتاین اواسط دوره شیردهی تحت شرایط تنش گرمایی بر تولید و ترکیب شیر، گوارش پذیری ظاهری مواد مغذی و فراسنجه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های اقتصادی بود. آزمایش روی 84 رأس گاو شیرده با روزهای شیردهی 25 ± 155 و تولید شیر 3 ± 32 لیتر در روز در قالب طرح کاملاً تصادفی ... بیشتر هدف از مطالعه حاضر بررسی استفاده از ویناس در جیره گاوهای هلشتاین اواسط دوره شیردهی تحت شرایط تنش گرمایی بر تولید و ترکیب شیر، گوارش پذیری ظاهری مواد مغذی و فراسنجه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های اقتصادی بود. آزمایش روی 84 رأس گاو شیرده با روزهای شیردهی 25 ± 155 و تولید شیر 3 ± 32 لیتر در روز در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. حیوانات به طور تصادفی در یکی از سه تیمار 1) شاهد (جیره بدون ویناس)، 2) پنج درصد (2/2 کیلوگرم) و 3) 10 درصد (4/4 کیلوگرم در روز) ویناس بر اساس ماده خشک قرار گرفتند. مطالعه در تابستان با میانگین شاخص حرارتی-رطوبتی 75/1، اجرا شد و طول دوره 25 روز (15 روز عادت دهی و 10 روز نمونه گیری) بود. ماده خشک مصرفی برای تیمار حاوی 10 درصد ویناس در مقایسه با سایر تیمار ها بالاتر بود (0/05>P). بازده خوراک در تیمار حاوی 5 درصد ویناس در مقایسه با سایر تیمار ها بالاتر بود (0/05>P). گوارش پذیری ظاهری ماده خشک و NDF با افزایش سطح ویناس در جیره ها در مقایسه با تیمار شاهد افزایش یافت (p<0/05). شاخص اقتصادی درآمد پس از کسر هزینه خوراک برای جیره حاوی 5 درصد ویناس بیشترین بود. براساس نتایج حاصل، استفاده از ویناس به میزان پنج درصد ماده خشک جیره گاوهای شیری در شرایط تنش گرمایی، بدون اثر منفی بر مصرف ماده خشک، سبب بهبود گوارش پذیری مواد مغذی و کاهش هزینه تمام شده خوراک می شود.

7. اثر لاکتوباسیلوس فرمنتوم جدا شده از ماست بر کیفیت تخمیر و پایداری هوازی سیلاژ ذرت با رطوبت بالا

لیلا طاهرآبادی؛ فرخ کفیل زاده

دوره 23، شماره 3 ، پاییز 1400، صفحه 587-594

چکیده

مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر لاکتوباسیلوس فرمنتوم 92069 (Lactobacillus fermentum) جداسازی شده از ماست بر تخمیر شیمیایی، میکروبی و پایداری هوازی سیلاژ ذرت با رطوبت بالا انجام شد. به منظور انجام این آزمایش، لاکتوباسیلوس فرمنتوم پس از تکثیر و تعیین غلظت جهت تهیه تیمارهای آزمایشی به علوفه ذرت افزوده شد. تیمارهای آزمایشی شامل غلظت های صفر (شاهد، LF0)، ... بیشتر مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر لاکتوباسیلوس فرمنتوم 92069 (Lactobacillus fermentum) جداسازی شده از ماست بر تخمیر شیمیایی، میکروبی و پایداری هوازی سیلاژ ذرت با رطوبت بالا انجام شد. به منظور انجام این آزمایش، لاکتوباسیلوس فرمنتوم پس از تکثیر و تعیین غلظت جهت تهیه تیمارهای آزمایشی به علوفه ذرت افزوده شد. تیمارهای آزمایشی شامل غلظت های صفر (شاهد، LF0)، cfu 106 ×1 (LF1) و cfu106 × 2 (LF2) به ازای هر گرم علوفه تازه در سه تکرار تهیه و سیلوهای آزمایشگاهی به مدت 90 روز نگهداری شدند. نتایج آزمایش نشان داد که ترکیبات شیمیایی سیلاژها شامل ماده خشک، کربوهیدرات های محلول در آب، پروتئین خام و الیاف نامحلول در شوینده خنثی و شوینده اسیدی تحت تاثیر افزودن باکتری قرار نگرفت pH سیلاژ مربوط به تیمار LF2 کمتر از تیمار شاهد بود (0/05>P). غلظت اسید لاکتیک در سیلاژهای LF1 و LF2 بالاتر از تیمار شاهد بود (0/05>P). غلظت اسید استیک و جمعیت کپک سیلاژ LF2 به ترتیب بیشتر و کمتر از سیلاژهای دیگر بود (0/05>P). جمعیت باکتری های اسید لاکتیک و مخمر سیلاژها تحت تاثیر افزودن باکتری قرار نگرفت. پایداری هوازی سیلاژ LF0 و LF1 در مقایسه باسیلاژ LF2 کاهش یافت (0/05>P). در مرحله هوازی مقدار pH سیلاژ LF2 کمتر از دیگر سیلاژها بود (0/050>P) اما در جمعیت مخمر سیلاژها در این مرحله اختلاف معنی داری مشاهده . نتایج این مطالعه نشان داد که لاکتوباسیلوس فرمنتوم 92069 قابلیت استفاده به عنوان تلقیح کننده سیلاژ را دارد.

8. تاثیر سطوح مختلف روغن کلزا و اسانس آویشن باغی بر عملکرد، صفات ایمنی و ریخت ‌شناسی روده جوجه‌های گوشتی

محمد علی عباسی؛ شکوفه غضنفری؛ سید داود شریفی؛ حسن احمدی گاولیقی

دوره 23، شماره 3 ، پاییز 1400، صفحه 594-608

چکیده

تاثیر اسانس آویشن باغی و روغن کلزا بر عملکرد، صفات ایمنی و ریخت شناسی روده با استفاده از 432 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 به صورت آزمایش فاکتوریل 3×3 در قالب طرح کاملا تصادفی شامل سطوح مختلف اسانس آویشن باغی (صفر، 300 و500 ppm) و روغن کلزا (یک، سه و پنج درصد) با نه تیمار و چهار تکرار بررسی شد. در کل دوره پرورش، جوجه‌های دریافت کننده ... بیشتر تاثیر اسانس آویشن باغی و روغن کلزا بر عملکرد، صفات ایمنی و ریخت شناسی روده با استفاده از 432 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 به صورت آزمایش فاکتوریل 3×3 در قالب طرح کاملا تصادفی شامل سطوح مختلف اسانس آویشن باغی (صفر، 300 و500 ppm) و روغن کلزا (یک، سه و پنج درصد) با نه تیمار و چهار تکرار بررسی شد. در کل دوره پرورش، جوجه‌های دریافت کننده سه درصد نسبت به یک درصد روغن کلزا و جوجه‌های دریافت کننده 300 ppm نسبت به بدون اسانس آویشن باغی افزایش وزن بیشتری داشتند(p<0/05). استفاده از سه درصد روغن کلزا + 300 ppm اسانس آویشن باغی باعث افزایش درصد ران نسبت به یک درصد روغن کلزا شد. در سطوح یک و پنج درصد روغن کلزا با افزایش سطح اسانس آویشن باغی به جیره، غلظت های کلسترول و LDL خون کاهش و HDL خون افزایش پیدا کرد (p<0/01). سطوح سه و پنج درصد روغن کلزا + 300 و 500 ppm اسانس آویشن باغی در جیره جوجه‌های گوشتی باعث افزایش درصد لنفوسیت و تیتر آنتی‌بادی علیه بیماری نیوکاسل و کاهش درصد هتروفیل و نسبت هتروفیل به لنفوسیت خون شدند (p<0/05). جوجه‌های دریافت کننده جیره حاوی اسانس آویشن باغی بیشترین نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت را داشتند (p<0/01). بر اساس نتایج حاصل، می‌توان از سطح سه درصد روغن کلزا + 300 ppm اسانس آویشن باغی در جیره جوجه‌های گوشتی جهت بهبود عملکرد، توان ایمنی و صفات بیوشیمیایی خون استفاده کرد.

9. اثرات افزودن توکسین بایندرها و پری‌بیوتیک،‌ بر عملکرد جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با جیره‌های آلوده به آفلاتوکسین B1

دانیال محسنی سلطانی؛ علی رضا آقاشاهی؛ حبیب اقدم شهریار؛ یحیی ابراهیم نژاد؛ سید عبداله حسینی

دوره 23، شماره 3 ، پاییز 1400، صفحه 609-620

چکیده

آثار افزودن توکسین بایندر و پری‌بیوتیک‌ به جیره بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی روده و شاخص‌های تنشی و آنتی اکسیدانی جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با جیره‌های آلوده به آفلاتوکسین B1 مورد بررسی قرارگرفت. 600 جوجه یک روزه نرو ماده گوشتی سویه‌ی راس 308 در 10 تیمار با 6 تکرار و 10 جوجه‌ در هر تکرار: شامل، شاهد منفی (بدون آفلاتوکسین) مکمل نشده و مکمل ... بیشتر آثار افزودن توکسین بایندر و پری‌بیوتیک‌ به جیره بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی روده و شاخص‌های تنشی و آنتی اکسیدانی جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با جیره‌های آلوده به آفلاتوکسین B1 مورد بررسی قرارگرفت. 600 جوجه یک روزه نرو ماده گوشتی سویه‌ی راس 308 در 10 تیمار با 6 تکرار و 10 جوجه‌ در هر تکرار: شامل، شاهد منفی (بدون آفلاتوکسین) مکمل نشده و مکمل شده با توکسین بایندرهایASRI1 ، ASRI2 و پری بیوتیک و شاهدهای مثبت مکمل نشده و مکمل شده با توکسین بایندرهایASRI1 ، ASRI2 ، پری بیوتیک، توکسین بایندر ASRI1 + پری‌بیوتیک‌ و توکسین بایندر + پری‌بیوتیک ASRI2 مورد بررسی قرارگرفتند. عملکرد ، شاخص های تنشی تعداد هتروفیل، لنفوسیت، جمعیت باکتریایی روده و شاخص‌های اکسیدانی سوپر اکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و مالون دی‌آلدهید بررسی شدند. افزودن آفلاتوکسین به جیره سبب افزایش هتروفیل (p<0/05) و هتروفیل به لنفوسیت (p<0/05) و کاهش لنفوسیت (p<0/05) شد. شمار اشریشیا کولای (p<0/05) و لاکتو باسیلوس‌ها (p<0/05) در تیمار شاهد مثبت در مقایسه با شاهد منفی به‌ترتیب بیشتر و کمتر شد، ولی افزودن توکسین بایندرها و پری‌بیوتیک اثرات منفی آفلاتوکسین را تخفیف داد (p<0/05). غلظت آنزیم‌های آنتی اکسیدان در تیمار شاهد مثبت در مقایسه با تیمار شاهد منفی پایین‌تر بود ولی افزودن توکسین بایندرها و پری‌بیوتیک به جیره، غلظت آن‌ها را بهبود بخشید (p<0/05). در مجموع، آفلاتوکسین اثرات منفی روی عملکرد رشد، جمعیت میکروبی روده و شاخص‌های تنشی و آنتی اکسیدانی جوجه‌های گوشتی داشت ولی افزودن توکسین بایندر ASRI1به میزان 3 کیلو درتن نسبت به توکسین بایندر دیگر موثرتر بود.

10. بررسی آثار افزودن پروبیوتیک‌ و اسانس روغنی آویشن پوشش دار شده بر عملکرد رشد و پاسخ‌های ایمنی جوجه‌های گوشتی با استفاده از روش مدیریت تصمیم گیری چند شاخصی

ابراهیم باباخانی؛ رضا رستمیان

دوره 23، شماره 3 ، پاییز 1400، صفحه 621-631

چکیده

هدف از این مطالعه بررسی اثرات افزودن پروبیوتیک‌ و اسانس آویشن پوشش دار شده بر عملکرد رشد و پاسخ-های ایمنی جوجه‌های گوشتی با استفاده از روش مدیریت تصمیم گیری چند شاخصی بود. در این مطالعه 420 جوجه‌ی گوشتی در قالب هفت گروه آزمایشی با شش تکرار و 10 جوجه در هر تکرار به مدت 42 روز استفاده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیره فاقد اسانس آویشن و ... بیشتر هدف از این مطالعه بررسی اثرات افزودن پروبیوتیک‌ و اسانس آویشن پوشش دار شده بر عملکرد رشد و پاسخ-های ایمنی جوجه‌های گوشتی با استفاده از روش مدیریت تصمیم گیری چند شاخصی بود. در این مطالعه 420 جوجه‌ی گوشتی در قالب هفت گروه آزمایشی با شش تکرار و 10 جوجه در هر تکرار به مدت 42 روز استفاده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیره فاقد اسانس آویشن و پروبیوتیک (شاهد)، 2) جیره حاوی100 میلی‌گرم پروبیوتیک، 3) جیره حاوی 100 میلی‌گرم اسانس آویشن، 4) جیره حاوی 200 میلی‌گرم پروبیوتیک، 5) جیره حاوی 200 میلی‌گرم اسانس آویشن، 6) جیره حاوی100 میلی‌گرم اسانس آویشن+ 100میلی‌گرم پروبیوتیک و 7) جیره حاوی200 میلی‌گرم اسانس آویشن+ 200 میلی‌گرم پروبیوتیک بودند. عملکرد رشد برای کل دوره و پاسخ‌های ایمنی هومورال بررسی شد. وزن شاخص برای افزایش وزن 0/2، برای ضریب تبدیل 0/15، برای شاخص تولید 0/25 و برای دیگر صفات 0/10در نظر گرفته شد. بر اساس نتایج به‌دست آمده ضرایب برای گروه شاهد، پروبیوتیک 100، آویشن 100، پروبیوتیک 200، آویشن 200، پروبیوتیک 200+آویشن 200 و پروبیوتیک 100 و آویشن 100 به‌ترتیب 0/0476، 0/126، 0/198، 0/315، 0/427، 0/727و 0/956 بود. بنابراین، گروه 100 میلی‌گرم اسانس آویشن+ 100میلی‌گرم پروبیوتیک بهترین پاسخ ایمنی و عملکرد رشد را داشتند. بنابراین بر طبق نتایج به‌دست آمده، افزودن 100 میلی‌گرم اسانس آویشن+ 100میلی‌گرم پروبیوتیک به جیره‌ی جوجه‌های گوشتی برای بهبود پاسخ ایمنی و عملکرد رشد توصیه می‌شود.

11. اثرات مکمل امولسیفایر و اینولین بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، پاسخ ایمنی و بیوشیمی خون در جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با منابع مختلف چربی

مظفر رحیم پور؛ کامران طاهرپور؛ حسینعلی قاسمی؛ حسن شیرزادی؛ فرهاد رستمی

دوره 23، شماره 3 ، پاییز 1400، صفحه 633-646

چکیده

این پژوهش بمنظور بررسی اثرات مکمل امولسیفایر و اینولین در جیره غذایی با منابع مختلف چربی بر عملکرد رشد، صفات لاشه، پاسخ ایمنی و شاخص‌های بیوشیمی خون جوجه‌های گوشتی به‌مدت 42 روز انجام شد. تعداد 800 قطعه جوجه گوشتی نر یک‌روزه در یک آزمایش فاکتوریل 2 × 2 × 2 با دو منبع چربی (روغن سویا و پیه گوساله)، دو سطح امولسیفایر (صفر و 0/1 درصد لیزوفسفولیپید) ... بیشتر این پژوهش بمنظور بررسی اثرات مکمل امولسیفایر و اینولین در جیره غذایی با منابع مختلف چربی بر عملکرد رشد، صفات لاشه، پاسخ ایمنی و شاخص‌های بیوشیمی خون جوجه‌های گوشتی به‌مدت 42 روز انجام شد. تعداد 800 قطعه جوجه گوشتی نر یک‌روزه در یک آزمایش فاکتوریل 2 × 2 × 2 با دو منبع چربی (روغن سویا و پیه گوساله)، دو سطح امولسیفایر (صفر و 0/1 درصد لیزوفسفولیپید) و دو سطح مکمل اینولین ( صفر و 0/1 درصد) در قالب طرح کاملا تصادفی با هشت تیمار، پنج تکرار و20 جوجه در هر تکرار استفاده شدند. پرنده‌های تغذیه شده با جیره حاوی پیه گوساله و امولسیفایر، ضریب تبدیل و درصد چربی شکمی کمتری از پرندگانی که جیره حاوی روغن سویا و امولسیفایر دریافت کردند داشتند (p<0/05). درصد چربی شکمی و ضریب تبدیل در پرندگانی که جیره حاوی چربی و اینولین دریافت کردند کمتر از سایر پرندگان بود (p<0/05). پرنده‌های تغذیه شده با جیره حاوی امولسیفایر مقادیر بالاتر عیار پادتن اولیه و ثانویه بر علیه ویروس نیوکاسل، و عیار ثانویه پادتن تام و IgM علیه گلبول قرمز خون گوسفندی (SRBC) از پرندگانی که جیره فاقد امولسیفایر دریافت کردند داشتند (p<0/05). میانگین افزایش وزن روزانه و عیار پادتن علیه ویروس نیوکاسل و SRBC در پرندگانی که جیره حاوی اینولین دریافت کردند بالاتر از سایر پرندگان بود. براساس نتایج حاصل، استفاده از 0/1 درصد از مکمل امولسیفایر و اینولین به صورت جداگانه یا ترکیبی در جیره غذایی جوجه‌های گوشتی می‌تواند برای بهبود عملکرد رشد و پاسخ ایمنی مفید باشد.

12. مقایسه اثر پروبیوتیک‌های داخلی و وارداتی بر عملکرد رشدی، شاخص‌های لیپیدی خون و ریخت‌شناسی روده کوچک جوجه‌های گوشتی

محمد حسین نعمتی؛ حسن الماسی؛ رضا معصومی؛ محمد حسین شهیر

دوره 23، شماره 3 ، پاییز 1400، صفحه 647-657

چکیده

اثر استفاده از مکمل پروبیوتیک‌ داخلی ( مولتی‌بهسیل)، وارداتی (بیوپلاس B2) و آنتی بیوتیک آویلامایسین برعملکرد، شاخص‌های لیپیدی خون و ریخت شناسی روده کوچک با استفاده از 360 قطعه جوجه گوشتی نر راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و 15 قطعه در هر تکرار از سن 11 تا 42 روزگی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) بدون افزودنی (شاهد)، ... بیشتر اثر استفاده از مکمل پروبیوتیک‌ داخلی ( مولتی‌بهسیل)، وارداتی (بیوپلاس B2) و آنتی بیوتیک آویلامایسین برعملکرد، شاخص‌های لیپیدی خون و ریخت شناسی روده کوچک با استفاده از 360 قطعه جوجه گوشتی نر راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و 15 قطعه در هر تکرار از سن 11 تا 42 روزگی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) بدون افزودنی (شاهد)، 2) جیره حاوی0/1 درصد پروبیوتیک تجاری بیوپلاس B2، 3) جیره حاوی 0/01 درصد آنتی بیوتیک آویلامایسین و تیمارهای 4 تا 6-به ترتیب جیره‌های حاوی 0/05، 0/1 و 0/15 درصد پروبیوتیک مولتی بهسیل بودند. نتایج نشان داد که وزن بدن و ضریب تبدیل جوجه ها در جیره حاوی پروبیوتیک بیوپلاس B2 و آنتی‌بیوتیک بهتر از سایر تیمارها بود (0/05>P). وزن بدن و ضریب تبدیل در پرندگانی که مولتی بهسیل به میزان0/1 و 0/15 درصد دریافت کردند با پرندگانی که پروبیوتیک بیوپلاس دریافت کردند تفاوت نداشتند. خوراک مصرفی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. پاسخ ایمنی همورال و شاخص‌های ریخت‌شناسی روده در پرندگانی که پروبیوتیک مولتی بهسیل در سطح 0/15 درصد دریافت کردند تفاوت معنی‌دار با گروه شاهد نشان نداد لیکن از نظر آماری توانست با گروه‌های دریافت کننده پروبیوتیک بیوپلاس و آنتی‌بیوتیک برابری کند. سطح LDL خون در تیمارهای پروبیوتیک‌ بیوپلاس B2، آنتی‌بیوتیک و پروبیوتیک مولتی بهسیل0/15 درصد کاهش معنی‌دار نشان داد (0/05>P). به طور کلی، نتایج نشان داد که سطح 0/15درصد پروبیوتیک مولتی بهسیل می‌تواند جایگزین مناسب برای پروبیوتیک‌ بیوپلاس B2 و آنتی‌بیوتیک محرک رشد آویلامایسین در دوره رشد و پایانی جوجه‌های گوشتی باشد.

13. بررسی امکان استفاده از پودر جوجه در تغذیه مرغ‌های تخمگذار

زهرا بختیاری؛ محمد سالارمعینی؛ محسن افشار منش

دوره 23، شماره 3 ، پاییز 1400، صفحه 659-669

چکیده

به منظور بررسی امکان استفاده از پودر جوجه خروس‌های نژاد لگهورن، در تغذیه مرغ‌های تخمگذار آزمایشی با استفاده از 200 قطعه مرغ تخمگذار سویه بونز در سن 50 هفتگی، طی سه دوره 28 روزه در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار، پنج تکرار و هشت مرغ در هر تکرار انجام شد. تیمار‌های آزمایشی عبارت بودند از جیره های حاوی سطوح صفر (شاهد)، چهار، هشت، 12 و 16 ... بیشتر به منظور بررسی امکان استفاده از پودر جوجه خروس‌های نژاد لگهورن، در تغذیه مرغ‌های تخمگذار آزمایشی با استفاده از 200 قطعه مرغ تخمگذار سویه بونز در سن 50 هفتگی، طی سه دوره 28 روزه در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار، پنج تکرار و هشت مرغ در هر تکرار انجام شد. تیمار‌های آزمایشی عبارت بودند از جیره های حاوی سطوح صفر (شاهد)، چهار، هشت، 12 و 16 درصد پودر جوجه. نتایج آزمایش نشان داد در کل دوره پرورش، تغذیه مرغ‌ها با سطح 4 درصد پودر جوجه سبب افزایش وزن تخم‌مرغ در مقایسه با سطوح هشت و 16 درصد شد (0/05>P). با افزایش سطح پودر جوجه در جیره از 12 به 16 درصد، مصرف خوراک در بازه‌های زمانی 50 تا 53 هفته و کل دوره به طور معنی‌داری کاهش یافت (0/05>P). تیمارهای آزمایشی اثری بر میانگین ضریب تبدیل خوراک، تولید تخم‌مرغ، توده تخم‌مرغ و میزان ضخامت پوسته تخم‌مرغ نداشتند. بالاترین شاخص رنگ زرده با تغذیه 12 و 16 درصد پودر جوجه در مقایسه با تیمار شاهد و چهار درصد پودر جوجه مشاهده شد (0/05>P). مصرف 16 درصد پودر جوجه سبب افزایش مقاومت پوسته‌ در مقایسه با گروه شاهد شد (0/05>P). با افزایش جایگزینی پودر جوجه در جیره پایه تا سطح 12 درصد، هزینه خوراک برای تولید هر کیلوگرم تخم ‏مرغ تولیدی کاهش یافت (0/05>P). براساس نتایج حاصل، می توان از پودر جوجه تا سطح 12 درصد در تغذیه مرغ های تخم گذار استفاده کرد.

14. اثر عصاره‌ی مالت بر عملکرد رشد، گوارش‌پذیری مواد مغذی و جمعیت میکروبی روده کور جوجه‌های گوشتی

محمدرضا رضوانی؛ مهدی عباسی؛ شهین ثابت

دوره 23، شماره 3 ، پاییز 1400، صفحه 671-679

چکیده

این پژوهش با هدف بررسی اثر عصاره‌ی مالت بر عملکرد رشد، گوارش‌پذیری مواد مغذی و جمعیت میکروبی روده کور جوجه‌های گوشتی در دوره‌های رشد، پایانی و کل دوره طراحی و بررسی شد. برای انجام این آزمایش، از 256 قطعه جوجه‌ی گوشتی سویه‌ی کاب 500 مخلوط هر دو جنس در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، هشت تکرار و هشت قطعه پرنده در هر تکرار از سن 14 ... بیشتر این پژوهش با هدف بررسی اثر عصاره‌ی مالت بر عملکرد رشد، گوارش‌پذیری مواد مغذی و جمعیت میکروبی روده کور جوجه‌های گوشتی در دوره‌های رشد، پایانی و کل دوره طراحی و بررسی شد. برای انجام این آزمایش، از 256 قطعه جوجه‌ی گوشتی سویه‌ی کاب 500 مخلوط هر دو جنس در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، هشت تکرار و هشت قطعه پرنده در هر تکرار از سن 14 تا 49 روزگی استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره‌ی پایه فاقد مواد افزودنی (شاهد) و جیره‌ی پایه حاوی سطوح 0/1، 0/2 و 0/3 درصد عصاره‌ی مالت بودند. اثر تیمارها بر صفات عملکرد رشد، طول و وزن روده، گوارش‌پذیری مواد مغذی و شمار باکتری‌ اشرشیاکلای و لاکتوباسیلوس روده‌ی کور اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که در دوره‌های رشد، پایانی و کل دوره، افزودن عصاره مالت در سطح 0/3 درصد، بدون تاثیر بر مصرف خوراک، بیشترین افزایش وزن روزانه و کمترین ضریب تبدیل خوراک را در مقایسه با سایر تیمارها ایجاد کرد (0/05≥ P). همچنین، جیره‌ی حاوی 0/3 درصد عصاره‎‌ی مالت باعث بهبود گوارش‌پذیری ماده‌ی خشک، پروتئین، چربی و کاهش جمعیت باکتری اشرشیاکلای شد (0/05≥ P). با توجه به نتایج بدست آمده، می‌توان از عصاره مالت به میزان 0/3 درصد در جیره جوجه‌های گوشتی برای بهبود عملکرد و سلامت دستگاه گوارش استفاده کرد.

1. استفاده از کاه جو خیسیده و یونجه در جیره گاوهای شیرده

احمد افضل‌ زاده؛ هادی قربانی فارمد؛ محسن دانش مسگران؛ علی اکبر خادم

دوره 12، شماره 2 ، پاییز 1389، ، صفحه 37-50

چکیده

در این تحقیق در یک آزمایش، تأثیر مصرف کاه جو خیسیده بر تولید شیر و ترکیب آن، رفتار مصرف خوراک و فراسنجه های شکمبه ای بررسی شد. در آزمایش اول، میزان تجزیه پذیری کاه جو خیسیده در آب در زمان های مختلف (24، 48 و 72 ساعت) تعیین گردید. تفاوت بخش سریع تجزیه در کاه بدون فرآوری نسبت به تیمارهای خیسیده معنی دار بود. به دلیل یکسان بودن میزان تجزیه ... بیشتر

2. ارتباط چندشکلی ناحیه اگزون یک ژن IGF-I با برخی صفات زیست سنجی گوسفند نژاد مغانی

فاطمه پوربایرامیان؛ محمد قادرزاده؛ حافظعلی دلجو عیسی¬لو؛ پریسا بیابانی؛ محمد بهاءالدین شمس برهان؛ پیمان برنج فروش

دوره 14، شماره 2 ، زمستان 1391، ، صفحه 21-30

چکیده

تحقیق حاضر با هدف مطالعه چندشکلی اگزون یک ژن IGF-I و ارتباط آن با صفات زیستسنجی در گوسفند نژاد مغانی به روش PCR-SSCP انجام شد. در این تحقیق، از 100 رأس گوسفند نژاد مغانی مرکز اصلاح نژاد گوسفند جعفرآباد مغان واقع در استان اردبیل، با ونوجکتهای حاوی EDTA از سیاهرگ وداجی خونگیری شد. استخراج DNA از خون با روش استخراج بهینه نمکی انجام و واکنش ... بیشتر

3. بررسی چندشکلی ژن میوستاتین در سه نژاد گوسفند ایرانی شال، زل و زندی

یونس میار؛ عبدالرضا صالحی؛ سید احمد آل یاسین؛ سمیه رئوف زاده

دوره 13، شماره 1 ، تابستان 1390، ، صفحه 33-40

چکیده

میوستاتین (MSTN) که عامل رشد و تمایز شماره 8 (GDF8) نیز نامیده می شود از گروه عوامل تغییر رشد بتا (TGF?) می باشد که در کاهش رشد در پستانداران نقش دارد. یک چند شکلی تـک نوکلئوتیدی (SNP) در ناحیه ترجمه نشده َ3 (3'UTR) ژن میوستاتین به عنوان عامل هایپرتروفی عضله در کروموزوم شماره 2 (OAR2) نژادهای گوسفند اروپایی تشخیص داده شده است. در این تحقیق، برای شناسایی ... بیشتر

4. تعیین سطح مطلوب انرژی و پروتئین در جیره رشد بلدرچین ژاپنی (Coturnix coturnix japonica)

محمد یازرلو؛ داود شریفی؛ فرید شریعتمداری؛ عبدالرضا صالحی

دوره 15، شماره 1 ، تابستان 1392، ، صفحه 1-10

چکیده

به‌منظور تعیین سطح مطلوب انرژی و پروتئین در جیرۀ دورۀ رشد بلدرچین ژاپنی، از تعداد 360 قطعه بلدرچین ژاپنی یک‌روزه در آزمایش فاکتوریل 3 × 3، [سه سطح انرژی سوخت‌و‌سازپذیر (2750، 2850 و 2950 کیلوکالری در کیلوگرم) و سه سطح پروتئین (24، 26 و 28 درصد)] در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار و 10 پرنده در هر تکرار استفاده شد. مصرف خوراک و افزایش وزن هفتگی ... بیشتر

5. اثر کورکومین خوراکی بر فراسنجه‌های بافت‌شناسی بیضه خروس‌های مادر گوشتی مسنن

امین کاظمی زاده؛ احمد زارع شحنه؛ علیرضا یوسفی؛ حسن مهربانی یگانه؛ زربخت انصاری پیرسرایی

دوره 20، شماره 3 ، پاییز 1397، ، صفحه 487-498

چکیده

پژوهش حاضر به‌منظور بررسی اثر کورکومین خوراکی بر فراسنجه‌های بافت‌شناسی بیضه خروس‌های مسن مادر گوشتی سویه راس 308 انجام شد. برای همین منظور از تعداد 12 قطعه خروس مادر گوشتی در سن 48 هفتگی، در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار به‌مدت 13 هفته استفاده شد. تیمارها شامل عدم تغذیۀ کورکومین (تیمار شاهد)و تغذیۀ روزانه 10، 20 و یا ... بیشتر پژوهش حاضر به‌منظور بررسی اثر کورکومین خوراکی بر فراسنجه‌های بافت‌شناسی بیضه خروس‌های مسن مادر گوشتی سویه راس 308 انجام شد. برای همین منظور از تعداد 12 قطعه خروس مادر گوشتی در سن 48 هفتگی، در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار به‌مدت 13 هفته استفاده شد. تیمارها شامل عدم تغذیۀ کورکومین (تیمار شاهد)و تغذیۀ روزانه 10، 20 و یا 30 میلی‌گرم کورکومین به‌ازای هر پرنده به‌صورت مخلوط در جیره پایه بودند. در پایان دوره آزمایش، همۀ خروس‌ها کشتار و از بافت بیضه آن‌ها نمونه‌برداری شد. میانگین وزن بیضه در خروس‌های که روزانه 30 میلی‌گرم کورکومین دریافت کردند، نسبت به گروه شاهد بیشتر بود (05/0P<). تغذیه روزانه 20 و 30 میلی‌گرم کورکومین باعث افزایش میانگین قطر لوله‌های اسپرم‌ساز نسبت به گروه شاهد شد (05/0P<). ضخامت بافت پوششی لوله‌های اسپرم‌ساز با افزایش سطح تغذیه کورکومین به‌طور خطی افزایش یافت (05/0P<). تعداد یاخته‌های اسپرماتوگونی در خروس‌های تغذیه‌شده با کورکومین بیشتر از پرندگان شاهد بود (05/0P<). همچنین، تعداد یاخته‌های لایدیگ در بیضه پرندگانی که روزانه 20 و یا 30 میلی‌گرم کورکومین دریافت کردند، بیشتر از پرندگان شاهد بود (05/0P<). تیمارهای آزمایشی بر تعداد رگ‌های خونی بیضه تأثیری نداشتند (05/0P>). بر اساس نتایج این پژوهش، تغذیۀ روزانه 30 میلی‌گرم کورکومین فراسنجه‌های بافت‌شناسی بیضه خروس‌های مادر گوشتی مسن را بهبود می‌بخشد.

1. تاثیر استفاده از پودر و عصاره ریحان بر عملکرد، ویژگی‌های لاشه و بیان ژن پروتئین شوک گرمایی در جوجه‌های ‌گوشتی در شرایط تنش گرمایی

سید حامد موسوی علمداردهی؛ زربخت انصاری پیرسرائی؛ عیسی دیرنده؛ محمد کاظمی فرد

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 31 مرداد 1400

چکیده

تاثیر پودر و عصاره ریحان، بر عملکرد و ویژگی های لاشه، بیان نسبی ژن پروتئین شوک گرمایی (HSP70) و برخی فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی در شرایط تنش گرمایی با استفاده از 160 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار (هشت قطعه جوجه در هر تکرار)، به مدت 42 روزه بررسی شد. تیمارها شامل: 1- جیره پایه (شاهد)، ... بیشتر

مشاهده مقاله

2. مقایسه اثر پروبیوتیک بیوپلاس B2 و پری‌بیوتیک گالاکتوالیگوساکارید بر عملکرد، کیفیت تخم مرغ تولیدی و برخی فراسنجه‌های خونی مرغان تخم‌گذار تجاری

محمد حسین نعمتی؛ مصطفی حاجی لو؛ سید عبداله حسینی؛ سیدسعید موسوی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 02 شهریور 1400

چکیده

اثر استفاده از پروبیوتیک بیوپلاس B2 و پری‌بیوتیک گالاکتوالیگوساکارید بر عملکرد، کیفیت تخم‌مرغ تولیدی و برخی فراسنجه‌های خونی مرغان تخم‌گذار تجاری، با استفاده از 216 قطعه مرغ‌ تخم‌گذار های‌لاین (w36) با میانگین وزنی مشابه از سن 50 تا 62 هفتگی به مدت 12 هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی در سیستم قفس با شش تیمار و شش تکرار و 6 قطعه مرغ در هر ... بیشتر اثر استفاده از پروبیوتیک بیوپلاس B2 و پری‌بیوتیک گالاکتوالیگوساکارید بر عملکرد، کیفیت تخم‌مرغ تولیدی و برخی فراسنجه‌های خونی مرغان تخم‌گذار تجاری، با استفاده از 216 قطعه مرغ‌ تخم‌گذار های‌لاین (w36) با میانگین وزنی مشابه از سن 50 تا 62 هفتگی به مدت 12 هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی در سیستم قفس با شش تیمار و شش تکرار و 6 قطعه مرغ در هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) بدون افزودنی(شاهد)، 2) جیره حاوی 1/ 0 درصد پروبیوتیک بیوپلاس B2، 3) تا 6) به ترتیب جیره‌های حاوی 05/ 0، 1/0، 15/ 0 و 2/0 درصد پری‌بیوتیک گالاکتوالیگوساکارید بودند. نتایج نشان داد که وزن و توده تخم‌مرغ تولیدی در جیره حاوی پروبیوتیک بیوپلاس B2 افزایش معنی‌دار داشت (05/0>P). درصد تولید تخم‌مرغ، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. استفاده از گالاکتوالیگوساکارید در سطوح 05/0، 1/0 و 2/0 درصد منجر به بهبود وزن پوسته خشک و سطوح 05/0، 15/0 و 2/0 درصد منجر به افزایش وزن واحد سطح پوسته در مقایسه با گروه شاهد شد (05/0>P). پروتئین کل و آلبومین سرم در تیمار پروبیوتیک بیوپلاس B2 افزایش نشان داد (05/0>P). سطح کلسترول خون در تیمار پروبیوتیک بیوپلاس B2 و 15/0 درصد گالاکتوالیگوساکارید به طور معنی‌دار کاهش یافت(05/0>P). بطور کلی نتایج نشان داد که استفاده از پری‌بیوتیک گالاکتوالیگوساکارید به میزان 15/0 درصد ضمن بهبود برخی صفات عملکردی منجر به بهبود معنی‌دار وزن واحد سطح پوسته تخم‌مرغ و کاهش سطح کلسترول سرم خون در مقایسه با گروه شاهد شد و می‌تواند جایگزین پروبیوتیک بیوپلاس B2 شود.

مشاهده مقاله

3. پاسخ جوجه‌های گوشتی به سطوح مختلف پروتئین ایده‌آل و نسبت‌های والین به لیزین قابل هضم جیره در دوره آغازین

رضا صلاحی مقدم؛ محمدحسین شهیر

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 13 شهریور 1400

چکیده

به‌منظور بررسی پاسخ جوجه‌های گوشتی به سطوح مختلف پروتئین ایده‌آل جیره (توصیه سویه راس 308 و 10 درصد کمتر) و نسبت‌های والین به لیزین قابل‌هضم (71، 74، 77، 80 و 83 درصد) در دوره آغازین (یک تا 10 روزگی)، پژوهشی با استفاده از 500 قطعه جوجه گوشتی نر یک‌روزه در قالب آرایش فاکتوریل 5×2 با طرح کاملا تصادفی که شامل 10 تیمار و پنج تکرار انجام شد. نتایج ... بیشتر به‌منظور بررسی پاسخ جوجه‌های گوشتی به سطوح مختلف پروتئین ایده‌آل جیره (توصیه سویه راس 308 و 10 درصد کمتر) و نسبت‌های والین به لیزین قابل‌هضم (71، 74، 77، 80 و 83 درصد) در دوره آغازین (یک تا 10 روزگی)، پژوهشی با استفاده از 500 قطعه جوجه گوشتی نر یک‌روزه در قالب آرایش فاکتوریل 5×2 با طرح کاملا تصادفی که شامل 10 تیمار و پنج تکرار انجام شد. نتایج نشان دادند کاهش سطح پروتئین ایده‌آل جیره سبب افزایش وزن بدن، مصرف خوراک و بهبود ضریب‌ تبدیل غذایی شد (0.01>P). درصد خاکستر و کلسیم استخوان نیز با کاهش پروتئین ایده‏‌آل جیره به‌طور معنی‌‏داری افزایش یافت (0.05>P). کاهش سطح پروتئین ایده‌آل جیره سبب کاهش غلظت کلسترول، گلوکز، پروتئین کل، آلبومین، گلوبولین و کلسیم سرم خون شد (0.05>P). بیشترین میانگین وزن بدن در سن 10 روزگی، افزایش وزن، درصد لاشه و سینه و کمترین ضریب تبدیل خوراک در نسبت 74 درصد والین به لیزین قابل‌هضم مشاهده شد (0.05>P)؛ درحالی‌که، بیشترین میانگین مصرف خوراک، درصد ران‌ها و درصد خاکستر و کلسیم استخوان در نسبت 77 درصد والین به لیزین قابل‌هضم بدست آمد (0.05>P). اثر متقابل معنی‌داری بین دو فاکتور آزمایشی به‌غیر از صفات درصد لاشه و غلظت فسفر سرم خون مشاهده نشد (0.05>P). در مجموع بر اساس نتایج این پژوهش، کاهش 10 درصدی سطح پروتئین ایده‌آل جیره با حفظ نسبت‌های ایده‌آل اسیدهای آمینه ضروری، امکان‌پذیر است. نسبت مناسب والین به لیزین قابل‌هضم بر اساس شاخص‌های عملکرد و صفات لاشه، 74 درصد و بر اساس صفات استخوان، 77 درصد پیشنهاد می‌شود.

مشاهده مقاله

درصد پذیرش	42
زمان پذیرش (روز)	212

دوره 23 (1400)

دوره 22 (1399)

دوره 21 (1398)

دوره 20 (1397)

دوره 19 (1396)

دوره 18 (1395)

دوره 17 (1394)

دوره 16 (1393)

دوره 15 (1392)

دوره 14 (1391)

دوره 13 (1390)

دوره 12 (1389)

1. برآورد پسروی ناشی از هم‌خونی صفات اقتصادی جمعیت مرغ بومی اصلاح شده اصفهان

چکیده

2. ارزیابی عملکرد صفات رشد و خصوصیات لاشه در بره‌های خالص کردی و آمیخته های کردی × رومانف

چکیده

3. اثر منبع الیافی جیره بر مصرف خوراک و انرژی، گوارش‏پذیری مواد مغذی و عملکرد گاوهای شیری در دوره انتقال

چکیده

4. تأثیر استفاده از سطوح مختلف پوشش مغز پسته بر خوراک مصرفی، ابقای نیتروژن، سنتز پروتئین میکروبی و فراسنجه‌های شکمبه در گوسفند کرمانی

چکیده

5. کاهش سطح پروتئین خام جیره غذایی با افزودن متیونین و لیزین محافظت‌شده شکمبه‌ای بر عملکرد و متابولیت‌های خونی در گاوهای تازه‌زای هلشتاین

چکیده

6. تأثیر استفاده از ویناس در جیره بر تولید شیر و گوارش پذیری ظاهری مواد مغذی در گاوهای شیرده هلشتاین تحت تنش گرمایی

چکیده

7. اثر لاکتوباسیلوس فرمنتوم جدا شده از ماست بر کیفیت تخمیر و پایداری هوازی سیلاژ ذرت با رطوبت بالا

چکیده

8. تاثیر سطوح مختلف روغن کلزا و اسانس آویشن باغی بر عملکرد، صفات ایمنی و ریخت ‌شناسی روده جوجه‌های گوشتی

چکیده

9. اثرات افزودن توکسین بایندرها و پری‌بیوتیک،‌ بر عملکرد جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با جیره‌های آلوده به آفلاتوکسین B1

چکیده

10. بررسی آثار افزودن پروبیوتیک‌ و اسانس روغنی آویشن پوشش دار شده بر عملکرد رشد و پاسخ‌های ایمنی جوجه‌های گوشتی با استفاده از روش مدیریت تصمیم گیری چند شاخصی

چکیده

11. اثرات مکمل امولسیفایر و اینولین بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، پاسخ ایمنی و بیوشیمی خون در جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با منابع مختلف چربی

چکیده

12. مقایسه اثر پروبیوتیک‌های داخلی و وارداتی بر عملکرد رشدی، شاخص‌های لیپیدی خون و ریخت‌شناسی روده کوچک جوجه‌های گوشتی

چکیده

13. بررسی امکان استفاده از پودر جوجه در تغذیه مرغ‌های تخمگذار

چکیده

14. اثر عصاره‌ی مالت بر عملکرد رشد، گوارش‌پذیری مواد مغذی و جمعیت میکروبی روده کور جوجه‌های گوشتی

چکیده

1. استفاده از کاه جو خیسیده و یونجه در جیره گاوهای شیرده

چکیده

2. ارتباط چندشکلی ناحیه اگزون یک ژن IGF-I با برخی صفات زیست سنجی گوسفند نژاد مغانی

چکیده

3. بررسی چندشکلی ژن میوستاتین در سه نژاد گوسفند ایرانی شال، زل و زندی

چکیده

4. تعیین سطح مطلوب انرژی و پروتئین در جیره رشد بلدرچین ژاپنی (Coturnix coturnix japonica)

چکیده

5. اثر کورکومین خوراکی بر فراسنجه‌های بافت‌شناسی بیضه خروس‌های مادر گوشتی مسنن

چکیده

1. تاثیر استفاده از پودر و عصاره ریحان بر عملکرد، ویژگی‌های لاشه و بیان ژن پروتئین شوک گرمایی در جوجه‌های ‌گوشتی در شرایط تنش گرمایی

چکیده

2. مقایسه اثر پروبیوتیک بیوپلاس B2 و پری‌بیوتیک گالاکتوالیگوساکارید بر عملکرد، کیفیت تخم مرغ تولیدی و برخی فراسنجه‌های خونی مرغان تخم‌گذار تجاری

چکیده

3. پاسخ جوجه‌های گوشتی به سطوح مختلف پروتئین ایده‌آل و نسبت‌های والین به لیزین قابل هضم جیره در دوره آغازین

چکیده

بانک ها و نمایه نامه ها

ابر واژگان