تولیدات دامی

استفاده از الگوریتم‌های یادگیری ماشین برای پیش‌بینی وقوع ورم پستان بالینی در گاوهای هلشتاین

محمدتقی فیاضی کیا؛ محمد دادپسند؛ حمیده کشاورزی

دوره 25، شماره 2 ، تیر 1402، صفحه 123-132

چکیده

در این پژوهش، از چهار الگوریتم جنگل تصادفی، درخت تصمیم، بیز ساده و رگرسیون لجستیک برای پیش‌بینی بیماری ورم پستان بر اساس داده‌های دو گله گاو شیری هلشتاین استفاده شد. به دلیل نامتوازن بودن تعداد موارد بیمار و سالم از دو روش بیش‌نمونه‌برداری و کم‌نمونه‌برداری استفاده شد. متغیرهای مرتبط با ورم پستان، شامل نوبت زایش، تولید شیر روزانه، ... بیشتر در این پژوهش، از چهار الگوریتم جنگل تصادفی، درخت تصمیم، بیز ساده و رگرسیون لجستیک برای پیش‌بینی بیماری ورم پستان بر اساس داده‌های دو گله گاو شیری هلشتاین استفاده شد. به دلیل نامتوازن بودن تعداد موارد بیمار و سالم از دو روش بیش‌نمونه‌برداری و کم‌نمونه‌برداری استفاده شد. متغیرهای مرتبط با ورم پستان، شامل نوبت زایش، تولید شیر روزانه، فصل زایش، مرحله‌ی شیردهی، سابقه‌ی ورم پستان و امتیاز سلول‌های بدنی از دو گاوداری در اصفهان جمع‌آوری شد. ویرایش داده‌ها با نرم‌افزارSQL Server (نسخه 2012)، مدل‌سازی برای پیش‌بینی ورم پستان با نرم‌افزارWEKA (نسخه 3/8)، انجام شد. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده، بهترین عملکرد مربوط به الگوریتم جنگل تصادفی در حالت کم‌نمونه‌برداری با صحت، حساسیت، تشخیص و ناحیه زیرمنحنی خم به ترتیب 84/30درصد، 94/80 درصد،73/80 درصد و 0/90 بود. بدون نمونه‌برداری، قدرت تشخیص موارد بیمار (حساسیت برحسب درصد) در الگوریتم‌های جنگل تصادفی، درخت تصمیم، بیز ساده و رگرسیون لجستیک به ترتیب 1/67، صفر، 12/29 و 2/06 بود که نسبت به استفاده از نمونه‌برداری به‌طور چشمگیری ضعیف‌تر بود. این بخاطر نامتوازن بودن تعداد موارد دو کلاس سالم و بیمار و نشان‌دهنده‌ی لزوم استفاده از روش‌های نمونه‌برداری بود. با توجه به یافته‌ها، الگوریتم درخت تصمیم نیز در روش کم‌نمونه‌برداری با اختلاف کمی بعد از جنگل تصادفی بهترین عملکرد را با صحت، حساسیت، تشخیص و ناحیه زیرمنحنی خم به‌ترتیب 84/0 درصد، 94/2 درصد، 73/9 درصد و 0/90 داشت. با توجه به هزینه‌ی محاسباتی بسیار بیشتر جنگل تصادفی نسبت به درخت تصادفی، در مواقعی که حجم داده‌ها بالاست، بهتر است از درخت تصمیم استفاده شود.

برآورد ضریب همخونی ژنومی و اندازه مؤثر جمعیت در نژادهای مختلف بز

حسین محمدی؛ امیر حسین خلت آبادی فراهانی؛ محمد حسین مرادی؛ محمد شمس الهی

دوره 25، شماره 2 ، تیر 1402، صفحه 133-143

چکیده

در این پژوهش، میزان همخونی ژنومی و اندازه مؤثر جمعیت در 879 رأس بز نژادهای بیتال، تدی، پهری، نچی، بربری، دیرا دینپناه و پوسوری با استفاده از یک پنل K50 که بعد از کنترل کیفیت 36861 نشانگر SNPو 827 رأس بز بود، بررسی شد. ضریب همخونی با چهار روش ماتریس روابط خویشاوندی (FGRM)، میزان هموزیگوسیتی (FHOM)، همبستگی گامتها (FUNI)، با نرمافزار GCTA ... بیشتر در این پژوهش، میزان همخونی ژنومی و اندازه مؤثر جمعیت در 879 رأس بز نژادهای بیتال، تدی، پهری، نچی، بربری، دیرا دینپناه و پوسوری با استفاده از یک پنل K50 که بعد از کنترل کیفیت 36861 نشانگر SNPو 827 رأس بز بود، بررسی شد. ضریب همخونی با چهار روش ماتریس روابط خویشاوندی (FGRM)، میزان هموزیگوسیتی (FHOM)، همبستگی گامتها (FUNI)، با نرمافزار GCTA (نسخه1/0) و قطعات هموزیگوت ژنومی (FROH) با PLINK (نسخه 1/9) محاسبه شد. اندازه مؤثر جمعیت (Ne) از اطلاعات عدم تعادل پیوستگی با نرمافزار SNeP (نسخه 1/1) محاسبه شد. کم‌ترین ضریب همخونی محاسبه شده با سه روش (FGRM، FHOM، FUNI) مربوط به نژاد بیتال و بیش‌ترین مربوط به نژاد بربری بود. بیش‌ترین میزان FROH (0/159) در نژاد بربری و کم‌ترین مقدار آن (0/028) در نژاد پوسوری برآورد شد. میانگین طول قطعات ROH بین 70/2 تا 391/4 مگاباز و متوسط تعداد قطعات ROH بین 8/19 تا 48/65 متغیر بود. هم‌چنین بیش‌ترین و کم‌ترین تعداد ROH به‌ترتیب روی کروموزومهای دو و 29 مشاهده شدند. اندازه Ne در نسلهای حاضر (نسل پنج) نژادهای موردبررسی در دامنه 365-35 رأس بود. بیش‌ترین Ne در نژاد بیتال (365 رأس) و کم‌ترین در نژاد بربری (35 رأس) برآورد شد. میانگین ضریب همخونی در نژادهای بیتال، تدی، پهری، نچی، بربری، دیرا دینپناه و پوس‌وری به‌ترتیب 0/035، 0/081، 0/031، 0/052، 0/15، 0/11 و 0/02 بهدست آمد. هم‌چنین Ne اکثر جمعیتهای موردمطالعه کاهش یافت. بنابراین، اقتصادی‌نمودن تولید و طراحی برنامههای مناسب جفت‌گیری برای کنترل همخونی و حفاظت از حیوانات خالص باقیمانده این نژادها ضروری است.

‌اثر جایگزین شیر با سطوح مختلف پروتئین خام بر ماده خشک مصرفی و عملکرد رشد بزغاله‌های شیرخوار نژاد سانن

ساسان قمری؛ فرهنگ فاتحی؛ کامران رضایزدی

دوره 25، شماره 2 ، تیر 1402، صفحه 145-154

چکیده

در مطالعه حاضر اثرات سطوح مختلف پروتئین‌خام در جایگزین شیر بر عملکرد بزغاله‌های شیرخوار نژاد سانن با استفاده از شانزده راس بزغاله ماده نژاد سانن 10 روزه با میانگین وزن 0/57±4/68 کیلوگرم در قالب یک طرح کاملا تصادفی با دو تیمار آزمایشی شامل جایگزین شیر با 22 درصد پروتئین خام (CP22) و جایگزین شیر با 28 درصد پروتئین خام (CP28) به مدت 60 روز بررسی ... بیشتر در مطالعه حاضر اثرات سطوح مختلف پروتئین‌خام در جایگزین شیر بر عملکرد بزغاله‌های شیرخوار نژاد سانن با استفاده از شانزده راس بزغاله ماده نژاد سانن 10 روزه با میانگین وزن 0/57±4/68 کیلوگرم در قالب یک طرح کاملا تصادفی با دو تیمار آزمایشی شامل جایگزین شیر با 22 درصد پروتئین خام (CP22) و جایگزین شیر با 28 درصد پروتئین خام (CP28) به مدت 60 روز بررسی شد. در این مطالعه، مقدار جایگزین شیر، خوراک آغازین و همچنین یونجه مصرفی بزغاله‌ها به صورت روزانه ثبت گردید و وزن بزغاله‌ها نیز به صورت هفتگی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که میانگین افزایش وزن روزانه برای تیمار CP28 در مقایسه با تیمار CP22 طی ماه اول، ماه دوم و در کل دوره آزمایشی بطور معنی داری بیشتر بود (p<0/05). همچنین وزن پایان دو ماهگی برای بزغاله‌های تیمار CP28 در مقایسه با تیمار CP22 به طور معنی داری (16/14 در مقابل 14/21 کیلوگرم) بیشتر بود (p<0/05). نتایج نشان داد که مقدار کل ماده خشک مصرفی روزانه طی کل دوره آزمایشی برای تیمار CP28 در مقایسه تیمار CP22 بیشتر بود (p<0/05). با عنایت به اینکه در مدیریت پرورش بزغاله‌های شیرخوار فراسنجه هایی همچون رشد سریع‌تر و افزایش وزن بالاتر اولویت بیشتری نسبت به ضریب تبدیل خوراک دارد بنابراین تغذیه جایگزین شیر با سطوح بالای پروتئین خام ( 28 درصد) به دلیل افزایش وزن روزانه بیشتر و متعاقبا وزن از شیرگیری بالاتر در بزغاله‌های نژاد سانن می تواند توصیه گردد.

اثر روش تجویز مکمل سلنیوم و ویتامین ای در اواخر آبستنی بر غلظت برخی مواد معدنی و اثرات متقابل آن‌ها درخون میش‌ها و بره های حاصل از آن‌ها

فرنوش زنگیشه؛ محمد مهدی معینی؛ فردین هژبری

دوره 25، شماره 2 ، تیر 1402، صفحه 155-168

چکیده

در این مطالعه نحوه تجویز مکمل‌های سلنیوم و ویتامین ای به میش‌ها در اواخر آبستنی و تأثیر آن بر غلظت سلنیوم و عناصر مس، روی و آهن خون و شیر میش‌ها و خون بره‌های آن‌ها بررسی شد. تعداد 18 رأس میش آبستن نوبت زایش اول در سه گروه شش رأسی نگهداری شدند. تیمارها شامل 1- شاهد (تزریق 10 میلی‌لیتر سلنیوم و ویتامین ای در دو هفته قبل از زایش؛ هر میلی‌لیتر ... بیشتر در این مطالعه نحوه تجویز مکمل‌های سلنیوم و ویتامین ای به میش‌ها در اواخر آبستنی و تأثیر آن بر غلظت سلنیوم و عناصر مس، روی و آهن خون و شیر میش‌ها و خون بره‌های آن‌ها بررسی شد. تعداد 18 رأس میش آبستن نوبت زایش اول در سه گروه شش رأسی نگهداری شدند. تیمارها شامل 1- شاهد (تزریق 10 میلی‌لیتر سلنیوم و ویتامین ای در دو هفته قبل از زایش؛ هر میلی‌لیتر حاوی 0/5 میلی‌گرم سلنیت‌سدیم و 50 میلی‌گرم ویتامین ای)، 2- دریافت سلنیوم و ویتامین ای از چهار هفته قبل از زایش به‌صورت خوراکی (0/3 میلی‌گرم سلنیوم و 50 میلی‌گرم ویتامین ای مخلوط با جیره به‌صورت روزانه در کیلوگرم ماده خشک مصرفی) و 3- تزریق 10 میلی‌لیتر سلنیوم و ویتامین ای در دو مرحله شامل چهار هفته قبل از زایش (پنج میلی‌لیتر) و دو هفته قبل از زایش (پنج میلی‌لیتر) بودند. میش‌ها قبل از تجویز مکمل‌ها و در زمان زایمان خون‌گیری شدند. از بره‌های تازه متولدشده نیز قبل از مصرف آغوز و 14 روز بعد از تولد خون‌گیری شد. غلظت سلنیوم، مس، روی و آهن در آغوز و شیر اندازه‌گیری شد. نتایج آزمایش نشان داد که میانگین وزن میش‌ها دو هفته بعد از زایش در میش‌هائی که سلنیوم و ویتامین E را به‌صورت خوراکی دریافت کردند از تیمار شاهد بیش‌تر بود (0/05>P). تفاوتی معنی‌داری در غلظت‌ آهن، مس و روی سرم خون میش‌ها یا بره‌ها مشاهده نشد. غلظت سلنیوم در سرم میش‌ها و بره‌های آن‌ها و آغوز میش‌هایی که سلنیوم و ویتامین E را به‌صورت خوراکی دریافت کردند بیش‌تر از سایر میش‌ها بود. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که جهت بهبود وضعیت سلنیوم در دام و راحتی تجویز مکمل، استفاده از مکمل خوراکی سلنیوم و ویتامین ای نسبت به روش تزریقی ترجیح داده می‌شود.

اثر فواصل برداشت در مراحل مختلف رشد بر عملکرد و ارزش غذایی علف نپیر

لیلا طاهرآبادی؛ فرخ کفیل زاده

دوره 25، شماره 2 ، تیر 1402، صفحه 169-181

چکیده

مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر فواصل برداشت در مراحل مختلف رشد بر عملکرد تولید و ارزش غذایی علف نپیر به‌عنوان یک منبع علوفه‌ای جدید در ایران، در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 13 تیمار و سه تکرار انجام شد. چین‌ها در فواصل هر 16 تا 20، 24 تا 28 و 43 روز یا 136 روز پس از کاشت (پایان مرحله رویشی) برداشت شدند که به‌ترتیب در ارتفاع‌های تقریبی 50، 100، ... بیشتر مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر فواصل برداشت در مراحل مختلف رشد بر عملکرد تولید و ارزش غذایی علف نپیر به‌عنوان یک منبع علوفه‌ای جدید در ایران، در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 13 تیمار و سه تکرار انجام شد. چین‌ها در فواصل هر 16 تا 20، 24 تا 28 و 43 روز یا 136 روز پس از کاشت (پایان مرحله رویشی) برداشت شدند که به‌ترتیب در ارتفاع‌های تقریبی 50، 100، 150 و 300 سانتی‌متر بودند. این فواصل برداشت به‌ترتیب منجر به شش، چهار، دو و یک چین برداشت شد. ترکیبات شیمیایی و تخمیر شکمبه‌ای برون‌تنی به‌همراه عملکرد تولید علف نپیر اندازه‌گیری شد. بیشترین عملکرد ماده خشک (25/1 تن در هکتار) فقط با یک برداشت در ارتفاع 300 سانتی‌متر صورت گرفت. قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی در تمام چین‌ها 60 تا 70 درصد بود و بیشترین مقادیر آن در علوفه برداشت شده در ارتفاع 50 سانتی‌متر مشاهده شد. علوفه برداشت شده در ارتفاع 300 سانتی‌متر بیشترین تولید ماده خشک و ماده آلی قابل هضم (به‌ترتیب 15/9 و 14/2 تن در هکتار) را داشت. بیشترین غلظت پروتئین خام و کمترین الیاف نامحلول در شوینده خنثی و لیگنین در ارتفاع 50 سانتی‌متر مشاهده شد. کمترین پتانسیل گاز تولیدی و بیشترین نرخ تخمیر به‌ترتیب در ارتفاع 300 و 50 سانتی‌متر بود. براساس نتایج حاصل، برای دستیابی به حداکثر عملکرد ماده آلی قابل هضم می‌بایست علف نپیر را بدون اعمال چین‌های اضافی و در پایان مرحله رویشی (136 روز پس از کاشت و ارتفاع 300 سانتی‌متر) برداشت نمود.

اثر جاذب سم چند جزئی در جیره‌های آلوده به آفلاتوکسین B1 بر عملکرد رشد، فراسنجه‌های خونی و بافت‌شناسی کبد جوجه گوشتی

یاسمین بحری؛ حسین مروج

دوره 25، شماره 2 ، تیر 1402، صفحه 183-199

چکیده

اثرات افزودن جاذب سم چند جزئی به جیره‌های حاوی سم آفلاتوکسین B1 بر عملکرد رشد، فراسنجه‌های خونی و بافت‌شناسی کبد با استفاده از 180 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل3×3 با سه سطح جاذب (صفر، 0/5 و یک کیلوگرم در تن) و سه سطح آفلاتوکسین B1 (صفر، 0/5 و یک میلی‌گرم در کیلوگرم) در قالب طرح کاملاً تصادفی با نه تیمار، چهار تکرار ... بیشتر اثرات افزودن جاذب سم چند جزئی به جیره‌های حاوی سم آفلاتوکسین B1 بر عملکرد رشد، فراسنجه‌های خونی و بافت‌شناسی کبد با استفاده از 180 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل3×3 با سه سطح جاذب (صفر، 0/5 و یک کیلوگرم در تن) و سه سطح آفلاتوکسین B1 (صفر، 0/5 و یک میلی‌گرم در کیلوگرم) در قالب طرح کاملاً تصادفی با نه تیمار، چهار تکرار و پنج جوجه در هر تکرار به مدت 42 روز بررسی شد. استفاده از سطح یک کیلوگرم در تن جاذب سم، تنها در سطح 0/5 میلی‌گرم در کیلوگرم سم آفلاتوکسین B1 توانست تأثیر معنی‌داری در کاهش اثرات منفی صفات عملکرد رشد مانند میانگین افزایش وزن روزانه، وزن زنده و خوراک مصرفی روزانه در کل دوره پرورش داشته باشد. تغذیه جوجه‌ها با جیره‌های حاوی آفلاتوکسین B1، سبب کاهش غلضت سرمی کلسترول، آلبومین و پروتئین کل و افزایش کراتینین و اوره شد (p<0/05). در نتایج بافت‌شناسی کبد، بروز التهاب سیاهرگ باب کبدی در تمام تیمارها مشهود بود، اما میزان فیبروز و نکروز در تیمارهای حاوی سطوح 0/5 و یک میلی‌گرم در کیلوگرم سم بیشتر از سطح صفر سم بود. استفاده از جاذب سم در جیره، اثری بر تغییرات بافتی کبد نداشت.بر اساس نتایج حاصل، افزودن جاذب سم چندجزئی به میزان یک کیلوگرم در تن به جیره‌های حاوی 0/5 میلی‌گرم در کیلوگرم سم آفلاتوکسین B1 می‌تواند باعث بهبود صفات عملکرد رشد در کل دوره پرورش جوجه‌های گوشتی شود.

تاثیر گاواژ مری باکتریوفاژ پاد-انتروکوکوس بر عملکرد تولیدی، جمعیت میکروبی ایلئوم و قابلیت هضم ‏مواد مغذی در مرغ‌های تخمگذار

سمیه زینلی؛ محمد امیر کریمی ترشیزی؛ فرید شریعتمداری

دوره 25، شماره 2 ، تیر 1402، صفحه 201-213

چکیده

اثر افزودن گاواژ مری باکتریوفاژ و باکتری انتروکوکوس در چینه‌دان و هم‌چنین افزودن جیرهای آنتی‌بیوتیک ویرجینیامایسین، داروی کاهنده چربی آتورواستاتین و پودر نمکهای صفراوی گاوی بر عملکرد تولیدی و قابلیت هضم مواد مغذی با استفاده از 240 قطعه مرغ تخمگذار هایلاین به‌مدت هشت هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. نتایج نشان داد ... بیشتر اثر افزودن گاواژ مری باکتریوفاژ و باکتری انتروکوکوس در چینه‌دان و هم‌چنین افزودن جیرهای آنتی‌بیوتیک ویرجینیامایسین، داروی کاهنده چربی آتورواستاتین و پودر نمکهای صفراوی گاوی بر عملکرد تولیدی و قابلیت هضم مواد مغذی با استفاده از 240 قطعه مرغ تخمگذار هایلاین به‌مدت هشت هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. نتایج نشان داد که تیمار آتورواستاتین کم‌ترین مصرف خوراک، درصد تولید تخممرغ و توده تخممرغ و بالاترین ضریب تبدیل خوراک را داشت (0/05>P). پرندگان دریافت‌کننده آتورواستاتین، سطح کلسترول، تریگلیسیرید، پروتئین کل و گلوبولین پایینتری در مقایسه با تیمارهای حاوی آنتیبیوتیک و پودر نمکهای صفراوی داشتند (0/05>P). کم‌ترین غلظت اوریک‌اسید در پرندگان شاهد و بالاترین درصد هماتوکریت در پرندگان دریافت‌کننده باکتریوفاژ و شاهد مشاهده شد 0/05>P). شمار کل باکتریهای هوازی، باکتریهای اسید لاکتیک، انتروکوکوس و کلیفرمها در پرندگان دریافت‌کننده باکتریوفاژ کم‌تر از پرندگان دریافت‌کننده انتروکوکوس بود (0/05>P). اگرچه، قابلیت هضم پروتئین خام بین تیمارهای باکتریوفاژ و باکتری انتروکوکوس اختلاف معنیداری نداشت، اما قابلیت هضم چربی خام و ماده خشک در پرندگان دریافت‌کننده باکتریوفاژ بیش‌تر از پرندگان دریافت‌کننده باکتری انتروکوکوس بود (0/05>P). براساس نتایج حاصل، گاواژ مری باکتریوفاژ پاد-انتروکوکوس بدون تأثیر بر عملکرد تولیدی، موجب کاهش جمعیت باکتری انتروکوکوس و بهبود قابلیت هضم ظاهری ماده خشک در مرغهای تخمگذار میشود.

مدل سنجش رشد بهره‌وری در صنعت پرورش طیور با استفاه از شاخص بهره‌وری کل مالم کوِئیست (مورد مطالعاتی: مرغداری‌های گوشتی استان زنجان)

علی منصوری؛ محمد حسین نعمتی

دوره 25، شماره 2 ، تیر 1402، صفحه 215-227

چکیده

در این پژوهش از رویکرد علی – مقایسه‌ای برای ارزیابی عملکرد واحدهای مرغداری فعال استفاده شد. از میان مدل‌های مختلف س÷نجش عملکرد، شاخص بهره‌وری کل مالم کوئیست به دلیل اثربخشی بیشتر آن در سنجش رشد انتخاب شد. به منظور دستیابی به یک الگوی جامع کلیه مرغداری‌های گوشتی استان زنجان برای مطالعه مورد توجه قرار گرفت؛ لیکن به دلیل فقدان ... بیشتر در این پژوهش از رویکرد علی – مقایسه‌ای برای ارزیابی عملکرد واحدهای مرغداری فعال استفاده شد. از میان مدل‌های مختلف س÷نجش عملکرد، شاخص بهره‌وری کل مالم کوئیست به دلیل اثربخشی بیشتر آن در سنجش رشد انتخاب شد. به منظور دستیابی به یک الگوی جامع کلیه مرغداری‌های گوشتی استان زنجان برای مطالعه مورد توجه قرار گرفت؛ لیکن به دلیل فقدان داده‌های مورد نیاز در برخی مرغداری‌ها، تنها 30 واحد مرغداری گوشتی شاخص، برای ارزیابی عملکرد انتخاب شد. در این پژوهش تعداد جوجه‌ریزی اولیه، دان مصرفی، هزینه انرژی، هزینه پرسنلی و هزینه بهداشت و درمان به عنوان متغیرهای ورودی و وزن کشتار نهایی و وزن کود تولیدی به عنوان متغیر خروجی انتخاب شد. بررسی بهره-وری کل نشان داد که از میان واحدهای تصمیم‌گیری موجود، در دوره اول به ترتیبAL12 با 34/9 درصد رشد از بیشترین رشد بهره ‌وری و AL14با افتی14/4 درصدی از بیشترین افت بهره‌وری برخوردار هستند.همچنین نتیجه حاصل از ارزیابی اهمیت ورودیها و خروجیها در بهره‌ه‌وری کل نشان داد، استفاده بهینه از دان مصرفی و مدیریت هزینه‌های نیروی انسانی در بین متغیرهای ورودی بیشترین تاثیر را بر بهروی کل واحدهای مرغداری گوشتی دارد و از سوی دیگر در میان متغیرهای خروجی نیز وزن کشتار نهایی که بطور ضمنی نرخ تلفات جوجه و بهره‌مندی از تغذیه مناسب واحد مرغداری را نشان می دهد، در افزایش بهر‌وری کل واحدهای مورد مطالعه از بیشترین تاثیر برخوردار است.

کارایی فنی و عوامل تعیین‌کننده آن: مزارع پرورش مرغ گوشتی آرین در استان کردستان

محمدعلی اسعدی؛ حامد نجفی علمدارلو؛ سیدحبیب اله موسوی؛ علی رضا احسانی

دوره 25، شماره 2 ، تیر 1402، صفحه 229-240

چکیده

مطالعه حاضر به‌منظور اندازه‌گیری سطح کارایی فنی و عوامل تعیین‌کننده آن در تولید مرغ گوشتی آرین با استفاده از رویکرد پارامتری به روش تابع تولید مرز تصادفی در استان کردستان با استفاده از فرم تابعی ترانسلوگ و با کمک روش حداکثر درست‌نمایی، برآورد و عوامل اصلی که سطح ناکارایی فنی واحدهای مورد مطالعه را توضیح می‌دهند، انجام شد. برای ... بیشتر مطالعه حاضر به‌منظور اندازه‌گیری سطح کارایی فنی و عوامل تعیین‌کننده آن در تولید مرغ گوشتی آرین با استفاده از رویکرد پارامتری به روش تابع تولید مرز تصادفی در استان کردستان با استفاده از فرم تابعی ترانسلوگ و با کمک روش حداکثر درست‌نمایی، برآورد و عوامل اصلی که سطح ناکارایی فنی واحدهای مورد مطالعه را توضیح می‌دهند، انجام شد. برای انتخاب 21 مزرعه مرغ گوشتی، از روش نمونه‌گیری متناسب با تعداد واحدها استفاده شد که داده‌های ورودی- خروجی با استفاده از پرسشنامه جمع‌آوری شدند. نتایج تابع نشان داد که دان مصرفی، تعداد جوجه‌ریزی و هزینه دارو و بهداشت، متغیرهای مهمی بودند که تأثیر مستقیم و معنی‌داری بر مقدار تولید گوشت داشتند. نتایج نشان داد که کارایی فنی برآورد شده در سطح مزرعه از 43 درصد و 90 درصد با میانگین 75 درصد متغیر بود. همچنین ارزیابی عوامل مرتبط با ناکارآمدی نشان داد که از بین هفت عامل مورد بررسی، پنج متغیر بر مقدار کارایی تأثیر مثبت داشتند که سن و تجربه مرغدار، دو مورد از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بودند که در این پژوهش مشاهده شد. این یافته‌های پژوهشی برای سیاست‌گذاران و کارکنان ترویج به‌منظور هدایت سیاست‌ها به سمت افزایش کارایی ارزشمند است و می‌تواند به افزایش راندمان تولید مرغ‌های گوشتی و ترویج نژاد آرین کمک کند.

استفاده از کاه جو خیسیده و یونجه در جیره گاوهای شیرده

احمد افضل‌ زاده؛ هادی قربانی فارمد؛ محسن دانش مسگران؛ علی اکبر خادم

دوره 12، شماره 2 ، مهر 1389، ، صفحه 37-50

چکیده

در این تحقیق در یک آزمایش، تأثیر مصرف کاه جو خیسیده بر تولید شیر و ترکیب آن، رفتار مصرف خوراک و فراسنجه های شکمبه ای بررسی شد. در آزمایش اول، میزان تجزیه پذیری کاه جو خیسیده در آب در زمان های مختلف (24، 48 و 72 ساعت) تعیین گردید. تفاوت بخش سریع تجزیه در کاه بدون فرآوری نسبت به تیمارهای خیسیده معنی دار بود. به دلیل یکسان بودن میزان تجزیه ... بیشتر

اثر کورکومین خوراکی بر فراسنجه‌های بافت‌شناسی بیضه خروس‌های مادر گوشتی مسنن

امین کاظمی زاده؛ احمد زارع شحنه؛ علیرضا یوسفی؛ حسن مهربانی یگانه؛ زربخت انصاری پیرسرایی

دوره 20، شماره 3 ، آبان 1397، ، صفحه 487-498

چکیده

پژوهش حاضر به‌منظور بررسی اثر کورکومین خوراکی بر فراسنجه‌های بافت‌شناسی بیضه خروس‌های مسن مادر گوشتی سویه راس 308 انجام شد. برای همین منظور از تعداد 12 قطعه خروس مادر گوشتی در سن 48 هفتگی، در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار به‌مدت 13 هفته استفاده شد. تیمارها شامل عدم تغذیۀ کورکومین (تیمار شاهد)و تغذیۀ روزانه 10، 20 و یا ... بیشتر پژوهش حاضر به‌منظور بررسی اثر کورکومین خوراکی بر فراسنجه‌های بافت‌شناسی بیضه خروس‌های مسن مادر گوشتی سویه راس 308 انجام شد. برای همین منظور از تعداد 12 قطعه خروس مادر گوشتی در سن 48 هفتگی، در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار به‌مدت 13 هفته استفاده شد. تیمارها شامل عدم تغذیۀ کورکومین (تیمار شاهد)و تغذیۀ روزانه 10، 20 و یا 30 میلی‌گرم کورکومین به‌ازای هر پرنده به‌صورت مخلوط در جیره پایه بودند. در پایان دوره آزمایش، همۀ خروس‌ها کشتار و از بافت بیضه آن‌ها نمونه‌برداری شد. میانگین وزن بیضه در خروس‌های که روزانه 30 میلی‌گرم کورکومین دریافت کردند، نسبت به گروه شاهد بیشتر بود (05/0P<). تغذیه روزانه 20 و 30 میلی‌گرم کورکومین باعث افزایش میانگین قطر لوله‌های اسپرم‌ساز نسبت به گروه شاهد شد (05/0P<). ضخامت بافت پوششی لوله‌های اسپرم‌ساز با افزایش سطح تغذیه کورکومین به‌طور خطی افزایش یافت (05/0P<). تعداد یاخته‌های اسپرماتوگونی در خروس‌های تغذیه‌شده با کورکومین بیشتر از پرندگان شاهد بود (05/0P<). همچنین، تعداد یاخته‌های لایدیگ در بیضه پرندگانی که روزانه 20 و یا 30 میلی‌گرم کورکومین دریافت کردند، بیشتر از پرندگان شاهد بود (05/0P<). تیمارهای آزمایشی بر تعداد رگ‌های خونی بیضه تأثیری نداشتند (05/0P>). بر اساس نتایج این پژوهش، تغذیۀ روزانه 30 میلی‌گرم کورکومین فراسنجه‌های بافت‌شناسی بیضه خروس‌های مادر گوشتی مسن را بهبود می‌بخشد.

تعیین سطح مطلوب انرژی و پروتئین در جیره رشد بلدرچین ژاپنی (Coturnix coturnix japonica)

محمد یازرلو؛ داود شریفی؛ فرید شریعتمداری؛ عبدالرضا صالحی

دوره 15، شماره 1 ، تیر 1392، ، صفحه 1-10

چکیده

به‌منظور تعیین سطح مطلوب انرژی و پروتئین در جیرۀ دورۀ رشد بلدرچین ژاپنی، از تعداد 360 قطعه بلدرچین ژاپنی یک‌روزه در آزمایش فاکتوریل 3 × 3، [سه سطح انرژی سوخت‌و‌سازپذیر (2750، 2850 و 2950 کیلوکالری در کیلوگرم) و سه سطح پروتئین (24، 26 و 28 درصد)] در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار و 10 پرنده در هر تکرار استفاده شد. مصرف خوراک و افزایش وزن هفتگی ... بیشتر

ارتباط چندشکلی ناحیه اگزون یک ژن IGF-I با برخی صفات زیست سنجی گوسفند نژاد مغانی

فاطمه پوربایرامیان؛ محمد قادرزاده؛ حافظعلی دلجو عیسی¬لو؛ پریسا بیابانی؛ محمد بهاءالدین شمس برهان؛ پیمان برنج فروش

دوره 14، شماره 2 ، دی 1391، ، صفحه 21-30

چکیده

تحقیق حاضر با هدف مطالعه چندشکلی اگزون یک ژن IGF-I و ارتباط آن با صفات زیستسنجی در گوسفند نژاد مغانی به روش PCR-SSCP انجام شد. در این تحقیق، از 100 رأس گوسفند نژاد مغانی مرکز اصلاح نژاد گوسفند جعفرآباد مغان واقع در استان اردبیل، با ونوجکتهای حاوی EDTA از سیاهرگ وداجی خونگیری شد. استخراج DNA از خون با روش استخراج بهینه نمکی انجام و واکنش ... بیشتر

بررسی چندشکلی ژن میوستاتین در سه نژاد گوسفند ایرانی شال، زل و زندی

یونس میار؛ عبدالرضا صالحی؛ سید احمد آل یاسین؛ سمیه رئوف زاده

دوره 13، شماره 1 ، شهریور 1390، ، صفحه 33-40

چکیده

میوستاتین (MSTN) که عامل رشد و تمایز شماره 8 (GDF8) نیز نامیده می شود از گروه عوامل تغییر رشد بتا (TGF?) می باشد که در کاهش رشد در پستانداران نقش دارد. یک چند شکلی تـک نوکلئوتیدی (SNP) در ناحیه ترجمه نشده َ3 (3'UTR) ژن میوستاتین به عنوان عامل هایپرتروفی عضله در کروموزوم شماره 2 (OAR2) نژادهای گوسفند اروپایی تشخیص داده شده است. در این تحقیق، برای شناسایی ... بیشتر

اثرات سطوح پروبیوتیک بتاپلاس بر عملکرد رشد و خصوصیات ریخت سنجی بافتی ژژنوم بلدرچین های ژاپنی

علی کلانتری حصاری؛ محمدرضا اسدی؛ محمد بابائی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 13 بهمن 1400

چکیده

اثر سطوح مختلف پروبیوتیک بتاپلاس بر عملکرد رشد و ریخت شناسی بافتی ژژنوم بلدرچین ژاپنی با استفاده از تعداد 288 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی، با شش تیمار چهار تکرار و 12 پرنده در هر تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی از سن یک تا 42 روزگی بررسی شد. تیمارها شامل: گروه شاهد (بدون افزودنی)؛ سه جیره حاوی سطوح 0/5، یک و 1/5 گرم در کیلوگرم جیره پروبیوتیک بتاپلاس؛ ... بیشتر اثر سطوح مختلف پروبیوتیک بتاپلاس بر عملکرد رشد و ریخت شناسی بافتی ژژنوم بلدرچین ژاپنی با استفاده از تعداد 288 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی، با شش تیمار چهار تکرار و 12 پرنده در هر تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی از سن یک تا 42 روزگی بررسی شد. تیمارها شامل: گروه شاهد (بدون افزودنی)؛ سه جیره حاوی سطوح 0/5، یک و 1/5 گرم در کیلوگرم جیره پروبیوتیک بتاپلاس؛ جیره با کمبود پروتئین، و جیره با کمبود پروتئین و حاوی یک گرم در کیلوگرم بتاپلاس بود. مصرف خوراک، وزن بدن و افزایش وزن بدن به صورت هفتگی اندازه گیری و ضریب تبدیل محاسبه شد. در 42 روزگی دو پرنده از هر تکرار به طور تصادفی انتخاب، کشتار و صفات مربوط به تفکیک لاشه مورد سنجش قرار گرفت. به منظور بررسی صفات ریخت‌سنجی بافت روده، از ژژنوم نمونه برداری شد. استفاده از پروبیوتیک بتاپلاس در میزان یک گرم در کیلوگرم جیره، مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل و برخی ریخت‌سنجی ژژنوم را بهبود داد (0/05> p). در پرندگانی که با جیره حاوی سطح 1/5 گرم بر کیلوگرم پروبیوتیک بتاپلاس تغذیه شدند ضخامت پرز، قطر کریپت و تعداد سلول های جامی کاهش یافت (0/05> p). بر اساس نتایج حاصل، استفاده از بتاپلاس در جیره در سطح یک میلی گرم بر کیلوگرم، فراسنجه های عملکرد رشد و بافتی ژژنوم را در بلدرچین ژاپنی بهبود می بخشد.

مشاهده مقاله

تأثیر مکمل والین بر عملکرد رشد، پاسخ ایمنی، متابولیت‌های خونی و شاخص‌های رفتاری جوجه‌های گوشتی تحت تنش گرمایی

فرزاد بسطامی؛ علی خطیب جو؛ صیفعلی ورمقانی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 18 بهمن 1400

چکیده

تاثیر مکمل والین بر عملکرد، ایمنی و شاخص‌های رفتاری جوجه‌های گوشتی تحت تنش گرمایی با 420 قطعه جوجه گوشتی سویه راس-308 (مخلوط مساوی نر و ماده) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، پنج تکرار و 14 جوجه در هر تکرار بررسی شد. گروه‎های آزمایشی عبارت بودند از: شاهد مثبت (جیره پایه در دمای توصیه شده سویه راس)؛ شاهد منفی (جیره پایه تحت تنش گرمایی)؛ ... بیشتر تاثیر مکمل والین بر عملکرد، ایمنی و شاخص‌های رفتاری جوجه‌های گوشتی تحت تنش گرمایی با 420 قطعه جوجه گوشتی سویه راس-308 (مخلوط مساوی نر و ماده) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، پنج تکرار و 14 جوجه در هر تکرار بررسی شد. گروه‎های آزمایشی عبارت بودند از: شاهد مثبت (جیره پایه در دمای توصیه شده سویه راس)؛ شاهد منفی (جیره پایه تحت تنش گرمایی)؛ و گروه‏های تحت تنش گرمایی و تغذیه شده با جیره پایه مکمل شده با پنج، 10، 15 و 20 درصد والینِ مازاد بر نیاز سویه راس. تنش گرمایی سبب کاهش وزن بدن، خوراک مصرفی و شاخص کارایی اروپایی، تیتر آنتی‌بادی علیه ویروس نیوکاسل، درصد لنفوسیت، غلظت پروتئین کل سرمی، فعالیت آلکالین فسفاتاز سرمی و فعالیت لاکتات دهیدروژناز سرمی و افزایش درصد هتروفیل، افزایش نسبت هتروفیل به لنفوسیت، افزایش دمای مقعدی و افزایش زمان لازم برای ایستادن جوجه‌ها بعد از تست عدم تحرک شد، ولی پنج درصد مکمل والین سبب بهبود افزایش وزن در دوره رشد و کل دوره و افزایش شاخص کارایی اروپایی در کل دوره، مکمل 10 درصد والین منجر به بهبود وزن نسبی ران و سینه، مکمل 15 و 20 درصد والین منجر به افزایش درصد لنفوسیت و کاهش هتروفیل شد (05/0 >P ). براساس نتایج حاصل، افزودن پنج درصد مکمل والین وزن بدن و ضریب تبدیل جوجه‌های گوشتی تحت تنش گرمایی را بهبود می دهد و در سطوح بالاتر (15 و 20 درصد) سبب بهبود درصد سلول‌های ایمنی می شود اما بر فراسنجه‌های ایمنی همورال و تست عدم تحرک جوجه‌های گوشتی تأثیر ندارد.

مشاهده مقاله

اثر مخمر ساکرومایسس سرویسیه بر عملکرد رشد، گوارش‌پذیری مواد مغذی، متابولیت‌های سرم و رفتار مصرف خوراک گوساله‌های شیرخوار سیمنتال

مصطفی حسین آبادی؛ تقی قورچی؛ عبدالحکیم توغدری

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 19 بهمن 1400

چکیده

اثر مخمر ساکرومایسس سرویسیه بر عملکرد رشد، شاخص سلامتی، گوارش‌پذیری مواد مغذی، متابولیت‌های سرم و رفتار مصرف خوراک گوساله‌های شیرخوار با استفاده از 18 رأس گوساله نر شیرخوار نژاد سیمنتال با سن حدودأ 20 روز و وزن بدن اولیه 4/2±47 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و شش تکرار بررسی شد. تیمارها شامل: 1-گروه شاهد (بدون مخمر)، ... بیشتر اثر مخمر ساکرومایسس سرویسیه بر عملکرد رشد، شاخص سلامتی، گوارش‌پذیری مواد مغذی، متابولیت‌های سرم و رفتار مصرف خوراک گوساله‌های شیرخوار با استفاده از 18 رأس گوساله نر شیرخوار نژاد سیمنتال با سن حدودأ 20 روز و وزن بدن اولیه 4/2±47 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و شش تکرار بررسی شد. تیمارها شامل: 1-گروه شاهد (بدون مخمر)، 2-تیمار حاوی 5/2 گرم مخمر ساکرومایسس سرویسیه در روز و 3-تیمار حاوی پنج گرم مخمر ساکرومایسس سرویسیه در روز بود. طول دوره آزمایشی 60 روز که شامل هفت روز دوره عادت‌پذیری بود. مصرف ماده-خشک و افزایش وزن روزانه اندازه‌گیری و ضریب تبدیل خوراک محاسبه شد. گوارش‌پذیری مواد مغذی و متابولیت‌های خون اندازه‌گیری شد. گوساله‌هایی که پنج گرم مخمر در روزدریافت کردند افزایش وزن بالاتر و ضریب تبدیل بهتری داشتند (05/0P<). میزان غلظت گلوکز، کلسترول، تری‌گلیسیرید و نیتروژن اوره‌ای خون تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. قابلیت‌هضم ماده‌خشک در گوساله‌هایی که پنج گرم مخمر مصرف کردند، بالاتر از گروه شاهد بود (05/0P<). با توجه به نتایج این تحقیق، استفاده از مخمر باعث بهبود افزایش وزن روزانه و بهبود ضریب تبدیل خوراک و نیز افزایش معنی‌دار قابلیت‌هضم ماده‌خشک می‌شود، بنابراین می‌توان از مخمر ساکرومایسس سرویسیه در جیره‌های گوساله‌های شیرخوار در سطح پنج گرم در روز استفاده نمود.

مشاهده مقاله

واکاوی ژنتیکی و فنوتیپی دوشکلی جنسی در پاسخ ایمنی همورال در سویه‌های وحشی و خالدار ایتالیایی بلدرچین

حمیده نوری صادق؛ علی مقصودی؛ محمد رکوعی؛ هادی فرجی آروق؛ مهدی جهانتیغ

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 19 بهمن 1400

چکیده

هدف از این پژوهش، بررسی پاسخ ایمنی همورال علیه گلبول قرمز گوسفند (SRBC) و ویروس بیماری نیوکاسل (NDV) در دو جنس ‌نر و ماده از دو سویه وحشی و خالدار ایتالیایی بلدرچین بود. برای مقایسه فنوتیپی دو جنس از مدل واکاوی یک طرفه و برای واکاوی ژنتیکی یک مدل دام ساده با فرض وجود تفاوت مولفه‌های واریانس بین دو جنس از بسته نرم‌افزاری MCMCglmm نرم افزار R ... بیشتر

مشاهده مقاله

بررسی قابلیت هضم ظاهری منیزیم در ارتباط با وزن بدن، نرخ رشد و آنزیم فیتاز در جوجه‌های گوشتی نرلاین B آرین

علی نظری؛ حامد احمدی؛ فرید شریعتمداری

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 01 اسفند 1400

چکیده

این پژوهش به منظور بررسی ارتباط بین قابلیت هضم ماده معدنی منیزیم با وزن بدن، مصرف خوراک و آنزیم فیتاز با 120 قطعه جوجه گوشتی نر لاین B آرین پرورش یافته به صورت انفرادی انجام شد. به پرند‌گان دو جیره استاندارد و جیره مکمل شده با یک گرم آنزیم فیتاز (FTU/Kg500) اختصاص داده شد. خوراک مصرفی روزانه، افزایش وزن هفتگی، ضریب تبدیل غذایی در دوره پرورش ... بیشتر این پژوهش به منظور بررسی ارتباط بین قابلیت هضم ماده معدنی منیزیم با وزن بدن، مصرف خوراک و آنزیم فیتاز با 120 قطعه جوجه گوشتی نر لاین B آرین پرورش یافته به صورت انفرادی انجام شد. به پرند‌گان دو جیره استاندارد و جیره مکمل شده با یک گرم آنزیم فیتاز (FTU/Kg500) اختصاص داده شد. خوراک مصرفی روزانه، افزایش وزن هفتگی، ضریب تبدیل غذایی در دوره پرورش و قابلیت هضم منیزیم در بازه 28 تا 30 روزگی اندازه گیری شدند. با استفاده از مدل گامپرتز، نرخ رشد، وزن اولیه و حداکثر ظرفیت رشد بررسی شد. نرخ رشد و حداکثر ظرفیت رشد در گروه مصرف کننده آنزیم فیتاز بیش‌تر بود (05/0P<). افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی تحت تاثیر جیره‌های مکمل شده آنزیم فیتاز بهبود یافت (05/0P<). قابلیت هضم منیزیم در جیره‌های آنزیم فیتاز نسبت به جیره‌های پایه استاندارد بیش‌تر بود (05/0P<). میزان نرخ رشد مدلسازی شده بر قابلیت هضم منیزیم تاثیرگذار بود به طوری که قابلیت هضم منیزیم در پرند‌گان با نرخ رشد بالاتر (ظرفیت رشدی سریع‌تر)، بیشتر بود (05/0P<). همبستگی بین قابلیت هضم منیزیم و افزایش وزن بدن مثبت بود و با افزایش هضم منیزیم ، افزایش وزن بهبود یافت(05/0P<). بر اساس نتایج حاصل، پرند‌گان با پتانسیل رشد بالاتر، توانپی بیشتری درهضم منیزیم را دارند و این قابلیت هضم در اثر استفاده از آنزیم فیتاز بیش‌تر می‌شود. بنابراین می‌توان در برنامه‌های اصلاح نژاد جوجه‌های آرین توجه بیشتری به ارتباط بین استفاده از ماده معدنی منیزیم و پارامتر نرخ رشد نمود.

مشاهده مقاله

مقایسه عملکرد، صفات لاشه، کیفیت گوشت و فراسنجه‏ های خونی جوجه های گوشتی سویه آرین و راس

فرهاد صمدیان؛ محمد امیر کریمی ترشیزی؛ علیرضا ایوک پور

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 10 خرداد 1402

چکیده

مطالعه حاضر به منظور مقایسه عملکرد، وزن نسبی اندام‏های احشایی، قطعات لاشه، کیفیت گوشت و متابولیت‏های خونی بین دو سویه آرین و راس 308 با استفاده از تعداد 96 قطعه جوجه یک‏روزه در قالب یک طرح کاملا تصادفی با دو تیمار ، 12 تکرار و چهار پرنده در هر تکرار انجام شد. در روزهای 32 و 42، یک پرنده از هر قفس کشتار شد و بازده لاشه و میانگین وزن نسبی ... بیشتر مطالعه حاضر به منظور مقایسه عملکرد، وزن نسبی اندام‏های احشایی، قطعات لاشه، کیفیت گوشت و متابولیت‏های خونی بین دو سویه آرین و راس 308 با استفاده از تعداد 96 قطعه جوجه یک‏روزه در قالب یک طرح کاملا تصادفی با دو تیمار ، 12 تکرار و چهار پرنده در هر تکرار انجام شد. در روزهای 32 و 42، یک پرنده از هر قفس کشتار شد و بازده لاشه و میانگین وزن نسبی اندام‏های احشایی برای هر دو سویه تعیین شد. پراکسیداسیون لیپیدی گوشت و متابولیت‏های پلاسمایی خون در انتهای دوره پرورش سنجیده شدند. نتایج نشان داد که در کل دوره پرورش، مصرف خوراک سویه آرین بیشتر از راس بود (05/0≥P)، ولی در ضریب تبدیل خوراک کل دوره تفاوت معنی‏داری مشاهده نگردید. نرخ افزایش وزن در دو هفته اول در سویه آرین به طور معنی‏داری بیشتر بود (05/0≥P)، با این حال در طی هفته پنجم پرورش این روند معکوس شد. بازده لاشه و وزن نسبی سنگدان در جوجه‌های گوشتی آرین بالاتر بود (05/0≥P)، در حالی که وزن نسبی بورس فابریسیوس در این سویه کمتر از جوجه‌های گوشتی راس 308 بود (05/0≥P). راس 308 دارای غلظت اسید اوریک پلاسمایی بالاتری در مقایسه با آرین بود (01/0≥P)، در حالی که میانگین تری‏گلیسرید کل پلاسمایی در جوجه‌های گوشتی آرین بیشتر از راس بود (05/0≥P). پراکسیداسیون لیپیدی گوشت سینه و ران نیز در سویه آرین بیشتر از راس بود (05/0≥P). نتایج حاضر می‎تواند در اتخاذ تدابیر مدیریتی و تغذیه‎ای بهتر برای سویه‎های مورد آزمایش از جوجه گوشتی کمک‎بخش باشد.

مشاهده مقاله

جایگزینی کنجاله سویا با کنجاله کاملینا در جیره بره های پرواری: اثر بر عملکرد، برخی فراسنجه های خونی و تخمیر شکمبه

زهرا شیرنگار؛ فردین هژبری؛ محمد ابراهیم نوریان سرور

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 31 مرداد 1402

چکیده

امکان استفاده از کنجاله کاملینا به جای کنجاله سویا در جیره بره‌های پرواری با استفاده از بیست‌و‌چهار راس بره نر چهار - شش ماهه با میانگین وزن 18/2 ± 21/34 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تیمار و شش تکرار در قفس‌های انفرادی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1. جیره پایه حاوی کنجاله سویا (شاهد)، 2. جیره پایه با 33 درصد جایگزینی کنجاله ... بیشتر امکان استفاده از کنجاله کاملینا به جای کنجاله سویا در جیره بره‌های پرواری با استفاده از بیست‌و‌چهار راس بره نر چهار - شش ماهه با میانگین وزن 18/2 ± 21/34 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تیمار و شش تکرار در قفس‌های انفرادی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1. جیره پایه حاوی کنجاله سویا (شاهد)، 2. جیره پایه با 33 درصد جایگزینی کنجاله سویا با کنجاله کاملینا، 3. جیره پایه محتوی 67 درصد جایگزینی کنجاله سویا و 4. جیره پایه حاوی کنجاله کاملینا بود. مایع شکمبه توسط لوله مری و نمونه‌های خون از سیاهرگ وداج گردن در روزهای صفر، 45 و پایان دوره از بره‌ها گرفته شد. وزن نهایی و افزایش وزن روزانه تحت تأثیر جایگزینی کنجاله‌ها قرار نگرفت اما سبب کاهش مصرف ماده خشک شد (05/0>P). غلظت نیتروژن آمونیاکی شکمبه افزایش یافت به نحوی که در 33 و 67 درصد جایگزینی معنی‌دار بود. غلظت اسیدهای چرب فرار و pH تحت تاثیر جایگزینی قرار نگرفت. جمعیت کل پروتوزوآ و جنس انتودینیوم با افزایش درصد جایگزینی روند کاهشی داشت و با توجه به اثر متقابل زمان و تیمار، با افزایش طول دوره روند جمعیت افزایشی بود. غلظت اوره خون با جایگزینی کنجاله‌ها روند افزایشی داشت هرچند این روند تحت تاثیر اثر متقابل تیمار و زمان بود. با جایگزینی کامل کنجاله‌ها، غلظت کلسترول و تری‌گلیسرید خون افزایش یافت (05/0>P). با توجه نتایج حاصل، می‌توان در جیره پروار کنجاله کاملینا به جای کنجاله سویا در سطح حداکثر 67 درصد جایگزینی استفاده کرد.

مشاهده مقاله

پویش کل ژنومی و تجزیه و تحلیل غنی‌سازی مجموعه‌های ژنی مرتبط با صفات پشم در گوسفندان نژاد زندی

حسین محمدی؛ حسین مرادی شهربابک؛ محمد شمس الهی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 04 شهریور 1402

چکیده

هدف پژوهش حاضر، شناسایی مناطق ژنومی و ژن‌های کاندیدای مرتبط با صفات پشم از طریق مطالعه پویش ژنومی برپایه آنالیز مسیر با استفاده از تراشه 50K در یک جمعیت گوسفند زندی بود. بدین منظور برای هر دام رکوردهای فنوتیپی شامل میانگین قطر الیاف، ضریب تغییرات قطر الیاف، نسبت الیافی که مساوی یا بیشتر از 30 میکرومتر قطر الیاف، طول استاپل، نسبت کمپ ... بیشتر هدف پژوهش حاضر، شناسایی مناطق ژنومی و ژن‌های کاندیدای مرتبط با صفات پشم از طریق مطالعه پویش ژنومی برپایه آنالیز مسیر با استفاده از تراشه 50K در یک جمعیت گوسفند زندی بود. بدین منظور برای هر دام رکوردهای فنوتیپی شامل میانگین قطر الیاف، ضریب تغییرات قطر الیاف، نسبت الیافی که مساوی یا بیشتر از 30 میکرومتر قطر الیاف، طول استاپل، نسبت کمپ و نسبت مو در الیاف اندازه‌گیری شد. ارزیابی پویش ژنومی برای صفات مورد بررسی در نرم‌ا‌فزار GEMMA انجام شد، سپس با استفاده از بسته نرم افزاری biomaRt2 ژن‌های معنی‌داری شناسایی گردید. در نهایت تفسیر مجموعه ژنی با بسته نرم افزاری goseq برنامه R با هدف شناسایی عملکرد بیولوژیکی ژن‌‌های نزدیک به مناطق انتخابی و ژن‌‌های کاندیدا انجام شد. در این پژوهش ژن‌های مرتبط با صفات قطر الیاف CEP290)، PRKCZ، TMTC3، RHPN2 و TNFSF4)، طول استاپل (NLGN1، SPHKAP و PLCE1) و نسبت کمپ و مو در الیاف (FAT1 و PIK3R4) شناسایی شدند. در تحلیل غنی‌سازی مجموعه‌های ژنی، تعداد 21 مسیر با صفات پشم شناسایی شدند. از بین مسیرهای زیستی شناسایی شده نقش مهمی در رشد و توسعه فولیکول-های مو، تولید کراتینوسیت‌ها، رشد و توسعه اپیدرمال، سنتز آنزیم‌های تروئونین کینازها و مسیر سیگنال‌دهی Wntداشتند. با توجه به تأیید نتایج قبلی و شناسایی ژن‌های کاندیدای جدید با عملکرد مولکولی مرتبط با صفات الیاف پشم داشتند، نتایج این تحقیق می‌تواند در درک ساز و کار ژنتیکی کنترل کننده صفات پشم مورد استفاده قرار گیرد و در انتخاب ژنتیکی گوسفند از طریق کیفیت بالاتر پشم مفید باشد.

مشاهده مقاله

تأثیر سطوح مختلف گوگرد بنتونیت‌دار بر عملکرد، کیفیت پشم، مواد معدنی خون، آنزیم‌های کبدی و هورمون‌های تیروئیدی میش دالاق

کامل عموزاده آرائی؛ تقی قورچی؛ عبدالحکیم توغدری

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 05 شهریور 1402

چکیده

آزمایشی برای ارزیابی استفاده از سطوح مختلف گوگرد بنتونیت‌دار در گوسفند انجام شد. به همین منظور 18 رأس میش دالاق (با متوسط وزن 5/3±38 کیلوگرم) به‌صورت جداگانه به مدت 42 روز در سه تیمار و 6 تکرار نگهداری شدند. تیمارها شامل: شاهد (بدون گوگرد بنتونیت‌دار)، تیمار حاوی 15/0 درصد (بر اساس ماده خشک) گوگرد بنتونیت‌دار و تیمار حاوی 3/0 درصد (بر اساس ... بیشتر آزمایشی برای ارزیابی استفاده از سطوح مختلف گوگرد بنتونیت‌دار در گوسفند انجام شد. به همین منظور 18 رأس میش دالاق (با متوسط وزن 5/3±38 کیلوگرم) به‌صورت جداگانه به مدت 42 روز در سه تیمار و 6 تکرار نگهداری شدند. تیمارها شامل: شاهد (بدون گوگرد بنتونیت‌دار)، تیمار حاوی 15/0 درصد (بر اساس ماده خشک) گوگرد بنتونیت‌دار و تیمار حاوی 3/0 درصد (بر اساس ماده خشک) گوگرد بنتونیت‌دار بودند. نتایج به‌دست‌آمده از این پژوهش نشان داد با افزایش سطح گوگرد بنتونیت‌دار در جیره، طول الیاف، راندمان، استحکام، کمپ و ضریب تغییرات قطر الیاف افزایش یافت (05/0≥P). همچنین افزایش سطح گوگرد بنتونیت‌دار سبب افزایش غلظت گوگرد سرم و هورمون ترییدوتیرونین شد (05/0≥P). سطوح گوگرد بنتونیت‌دار اثری معنی‌داری بر وزن نهایی، افزایش وزن روزانه، ماده خشک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک میش‌ها نداشت. همچنین سطوح مختلف گوگرد بنتونیت‌دار تأثیر معنی‌داری بر الیاف حقیقی، الیاف مدولایی، میانگین قطر، پروتئین خام الیاف، غلطت مس، کلسیم، سلنیوم، فسفر و مولیبدن سرم نداشت. افزودن گوگرد بنتونیت‌دار اثر معنی‌داری بر غلظت آنزیم‌های کبدی میش‌ها نداشت. درنتیجه استفاده از گوگرد بنتونیت‌‌دار به‌عنوان یک منبع گوگردی جدید تا سطح 3/0 درصد ماده خشک توانست استحکام و راندمان الیاف را بهبود ببخشد و بدون ایجاد اثرات منفی بر عملکرد در میش قابل‌استفاده است.

مشاهده مقاله

اثر افزودن پودر سیر در شیر بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی، وضعیت اسهال و فراسنجه‌های خونی بره‌های شیرخوار نژاد دالاق

عبدالحکیم توغدری؛ تقی قورچی؛ محمد اسدی؛ جواد زارعی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 07 شهریور 1402

چکیده

به‌منظور بررسی تأثیر تغذیه با شیر غنی شده با پودر سیر بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی، وضعیت اسهال و فراسنجه‌های خونی در بره‌های شیرخوار، بیست و چهار راس بره تازه متولد شده نژاد دالاق به‌طور تصادفی در سه تیمار و هشت تکرار قرار گرفتند. بره‌های گروه کنترل با شیر بدون پودر سیر و سایر گروه‌ها به‌ترتیب با شیر غنی‌شده 5/1 و 3 گرم پودر ... بیشتر به‌منظور بررسی تأثیر تغذیه با شیر غنی شده با پودر سیر بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی، وضعیت اسهال و فراسنجه‌های خونی در بره‌های شیرخوار، بیست و چهار راس بره تازه متولد شده نژاد دالاق به‌طور تصادفی در سه تیمار و هشت تکرار قرار گرفتند. بره‌های گروه کنترل با شیر بدون پودر سیر و سایر گروه‌ها به‌ترتیب با شیر غنی‌شده 5/1 و 3 گرم پودر سیر در روز، به مدت 45 روز تغذیه شدند. نتایج به‌دست آمده از این پژوهش نشان داد که مصرف پودر سیر در بره‌های شیرخوار منجر به بهبود افزایش وزن روزانه، وزن نهایی و مصرف جیره آغازین شد (05/0P<) اما اثر معنی‌داری بر ضریب تبدیل خوراک بره‌های شیرخوار نداشت. همچنین مصرف پودر سیر سبب افزایش معنی‌دار قابلیت هضم مواد مغذی (ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی) شد (05/0P<). استفاده از پودر سیر در بره‌های شیرخوار سبب بهبود قوام مدفوع و کاهش معنی‌داری در تعداد بره‌های مبتلا به اسهال و میانگین روزهای ابتلا به اسهال شد. با افزودن پودر سیر غلظت گلوکز و لیپوپروتئین بـا چگـالی زیـاد خون افزایش یافت (05/0P<). به‌علاوه پودر سیر منجر به کاهش معنی‌دار سطح تری‌گلیسرید، کلسترول و لیپوپروتئین بـا چگـالی کم پلاسما شد (05/0P<). سطوح مختلف پودر سیر تفاوت معنی‌داری بر غلظت اوره، آلبومین، گلوبولین و نسبت آلبومین به گلوبولین ایجاد نکرد. با توجه به نتایج حاضر، می‌توان از پودر سیر تا سطح حداقل 5/1 گرم در روز به‌عنوان افزودنی غذایی جهت بهبود عملکرد و سلامت بره‌های شیرخوار استفاده نمود.

مشاهده مقاله

اثر جیره‌های حاوی سطوح مختلف علوفه کنگرفرنگی بر الگوی اسیدهای چرب گوشت و صفات کیفی لاشه بره‌های نر پرواری

هوشنگ جعفری؛ فرشید فتاح نیا؛ یحیی عباسپور؛ پوریا دادور؛ صیفعلی ورمقانی؛ منوچهر طهماسبی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 07 شهریور 1402

چکیده

در این مطالعه اثر سطح کنگرفرنگی (Cynara scolymus L.) در جیره به‌جای یونجه بر الگوی اسیدهای چرب و صفات کیفی گوشت بره‌های نر پرواری با استفاده از 24 رأس بره نر کردی (با وزن زنده 35/2 ± 18/30 کیلوگرم) در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و هشت تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1: جیره بدون کنگرفرنگی (شاهد)، 2: جیره حاوی 10 درصد کنگرفرنگی و 3: جیره ... بیشتر در این مطالعه اثر سطح کنگرفرنگی (Cynara scolymus L.) در جیره به‌جای یونجه بر الگوی اسیدهای چرب و صفات کیفی گوشت بره‌های نر پرواری با استفاده از 24 رأس بره نر کردی (با وزن زنده 35/2 ± 18/30 کیلوگرم) در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و هشت تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1: جیره بدون کنگرفرنگی (شاهد)، 2: جیره حاوی 10 درصد کنگرفرنگی و 3: جیره حاوی 20 درصد کنگرفرنگی بودند. دوره آزمایش 100 روز بود که 20 روز آن به دوره عادت‌پذیری و 80 روز به ثبت داده‌ها و جمع‌آوری نمونه‌ها اختصاص داده شد. نتایج نشان داد افزودن کنگرفرنگی به جیره سبب بهبود افزایش وزن روزانه بره‌ها شد (05/0>P) همچنین با افزایش سطح کنگرفرنگی در جیره بره‌ها وزن لاشه گرم و درصد لاشه به صورت خطی افزایش یافت (05/0>P). سطح کنگرفرنگی جیره اثری بر اجزاء لاشه (گردن، سردست، سرسینه و قلوه‌گاه، راسته، ران و دنبه)، ترکیب شیمیایی گوشت (رطوبت، پروتئین، چربی و خاکستر) و فراسنجه‌های رنگ سنجی (روشنی، قرمزی، زردی) گوشت بره‌های پرواری نداشت. الگوی اسید چرب گوشت بره‌های آزمایشی (شامل انواع اسیدهای چرب اشباع، غیراشباع و اسید لینولئیک کونژوگه) تحت تأثیر سطح کنگرفرنگی جیره‌های غذایی قرار نگرفت. با توجه به نتایج حاصل، تغذیه بره‌های پرواری با علوفه کنگرفرنگی (تا 20 درصد کل جیره مخلوط) بر مصرف خوراک و کیفیت گوشت بره‌های پرواری اثر منفی ندارد و سبب بهبود بازده لاشه آنها می‌شود.

مشاهده مقاله

سنتز و شناسایی روی-متیونین با روش‌های اسپکتروسکوپی و تأثیر آن بر عملکرد، بیوشیمی خون، خصوصیات استخوان و مورفولوژی روده جوجه‌های گوشتی

ابوذر بسطامی؛ علی نقی پور؛ علی خطیب جو؛ فرشید فتاح نیا

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 09 شهریور 1402

چکیده

اثر دو نوع کیلات روی-متیونین بر عملکرد و فراسنجه‌های استخوانی جوجه‌های گوشتی با استفاده از 490 قطعه جوجه گوشتی راس-308 (یک‌روزه، مخلوط دو جنس) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار، پنج تکرار و 14 جوجه در هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1- گروه شاهد (جیره پایه)، 2 تا 4- جیره پایه + به ترتیب 2/0، 4/0 و 8/0 میلی‌گرم بر کیلوگرم ... بیشتر اثر دو نوع کیلات روی-متیونین بر عملکرد و فراسنجه‌های استخوانی جوجه‌های گوشتی با استفاده از 490 قطعه جوجه گوشتی راس-308 (یک‌روزه، مخلوط دو جنس) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار، پنج تکرار و 14 جوجه در هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1- گروه شاهد (جیره پایه)، 2 تا 4- جیره پایه + به ترتیب 2/0، 4/0 و 8/0 میلی‌گرم بر کیلوگرم جیره روی-متیونین Zin-Pro® و 5 تا 7- جیره پایه + به ترتیب 2/0، 4/0 و 8/0 میلی‌گرم بر کیلوگرم جیره روی-متیونین سنتز شده. نتایج نشان داد که بین گروه شاهد با گروه‌های دریافت‌کننده هر دو نوع مکمل روی-متیونین از لحاظ خوراک مصرفی، وزن بدن، ضریب تبدیل خوراک و شاخص تولید اروپایی، درصد لاشه، ران و سینه، غلظت سرمی گلوکز، کلسترول کل، لیپوپروتئین با دانسیته خیلی کم و دانسیته بالا، تری‌گلیسرید و کلسیم و فعالیت آنزیم‌های آلکالین فسفاتاز، آسپارتات آمینوترانسفراز و گلوتامات ترانس‌آمیناز، فراسنجه‌های استخوان درشت‌نی شامل وزن، درصد ماده خشک و خاکستر، طول، عرض و قطر و درصد فسفر و کلسیم استخوان تفاوت وجود نداشت اما جوجه‌های دریافت‌کننده جیره دارای هر دو منبع روی-متیونین دارای غلظت روی سرم خون و استخوان بیشتر، طول پرز و نسبت طول پرز به عمق کریپت بیشتر و عرض پرز کمتر در ناحیه ژژنوم و ایلئوم بودند (05/0P<). به‌طور کلی، هر دو کیلات روی-متیونین دارای تأثیر تقریباً یکسانی بر عملکرد، مورفولوژی روده و خصوصیات استخوان درشت‌نی بودند و نوع ایرانی قابلیت جایگزینی با نوع خارجی را دارد بااین‌حال در این زمینه نیاز به تحقیقات بیشتری وجود دارد.

مشاهده مقاله

اثر بیوچار پسماند‌تر شهری، پروبیوتیک و زئولیت بر عملکرد، متابولیت‌های خونی و مورفولوژی روده جوجه‌های گوشتی تحت تنش سرمایی

شکوفه حسنوند؛ علی خطیب جو؛ حسن شیرزادی؛ یحیی محمدی؛ محمد امیر کریمی ترشیزی؛ درخشنده رحیمی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 11 شهریور 1402

چکیده

در پژوهش حاضر اثر بیوچار پسماند زباله تر بر عملکرد، متابولیت‌های خونی و مورفولوژی روده جوجه‌های گوشتی تحت تنش سرمایی با تخصیص 350 قطعه جوجه گوشتی راس-308 (یک روزه، مخلوط دو جنس) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار، پنج تکرار و 10 جوجه در هر تکرار در دو سالن مجزا (سرد و دمای توصیه شده) بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) شاهد مثبت (جیره پایه؛ ... بیشتر در پژوهش حاضر اثر بیوچار پسماند زباله تر بر عملکرد، متابولیت‌های خونی و مورفولوژی روده جوجه‌های گوشتی تحت تنش سرمایی با تخصیص 350 قطعه جوجه گوشتی راس-308 (یک روزه، مخلوط دو جنس) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار، پنج تکرار و 10 جوجه در هر تکرار در دو سالن مجزا (سرد و دمای توصیه شده) بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) شاهد مثبت (جیره پایه؛ دمای توصیه شده)، 2) شاهد منفی (جیره پایه؛ تنش سرمایی)، 3 تا 5) به ترتیب شاهد منفی به همراه 5/0، 75/0 و یک درصد بیوچار پسماند‌تر، 6) شاهد منفی به همراه 02/0 درصد پروبیوتیک اکوباکتو-پی (Ecobacto-P) و 7) شاهد منفی به همراه یک درصد زئولیت بودند. در گروه‌های تنش سرمایی، از هفت روزگی تا انتهای آزمایش (42 روزگی) دمای سالن به 17 درجه سانتی‌گراد کاهش داده شد. تنش سرمایی منجر به کاهش خوراک مصرفی و وزن بدن، درصد لاشه و چربی حفره بطنی، غلظت تری‌گلیسرید و فعالیت آسپارتات آمینوترانسفراز و گلوتامات ترانس‌آمیناز و عرض پرز ژوژنوم و ایلئوم شد درحالیکه تلفات کل و آسیتی، طول پرز و نسبت طول پرز به عمق کریپت ژوژنوم و ایلئوم را افزایش داد (05/0 P <). افزودن یک و 5/0 درصد بیوچار و پروبیوتیک سبب افزایش وزن بدن، طول و سطح مقطع پرز ژوژنوم و ایلئوم و کاهش ضریب تبدیل خوراک نسبت به گروه شاهد پرورش یافته در شرایط تنش سرمایی شدند. به طور کلی، افزودن بیوچار و پروبیوتیک گرچه منجر به بهبود عملکرد و مورفولوژی روده شدند اما اثرات منفی تنش سرمایی را کاملاً جبران نکردند.

مشاهده مقاله

اثر جیره های حاوی سطوح مختلف انرژی و پروتئین بر عملکرد تخمگذاری و جوجه درآوری مرغان مادر بومی سپاهان

حسین ایراندوست؛ عباسعلی قیصری؛ محمد ایراندوست

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 12 شهریور 1402

چکیده

مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر جیره های حاوی سطوح مختلف انرژی و پروتئین بر توان تخمگذاری و قدرت جوجه درآوری مرغان مادر بومی سپاهان انجام شد. در این تحقیق سه سطح انرژی قابل سوخت و ساز (2400، 2550 و2700 کیلوکالری در کیلوگرم) و دو سطح پروتئین خام (14 و 16 درصد) با پنج تکرار بررسی شد. آزمایش از سن 42 هفتگی شروع و طی سه دوره 28 روزه تا پایان 53 هفتگی ادامه ... بیشتر مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر جیره های حاوی سطوح مختلف انرژی و پروتئین بر توان تخمگذاری و قدرت جوجه درآوری مرغان مادر بومی سپاهان انجام شد. در این تحقیق سه سطح انرژی قابل سوخت و ساز (2400، 2550 و2700 کیلوکالری در کیلوگرم) و دو سطح پروتئین خام (14 و 16 درصد) با پنج تکرار بررسی شد. آزمایش از سن 42 هفتگی شروع و طی سه دوره 28 روزه تا پایان 53 هفتگی ادامه داشت. در طول دوره آزمایش و در سه مرحله تخم مرغ ها به دستگاه جوجه کشی منتقل و راندمان باروری، قدرت جوجه درآوری، وزن جوجه یکروزه و درصد وزن جوجه به وزن تخم مرغ های قابل جوجه کشی اندازه گیری شد. در کل دوره آزمایش، میزان مصرف خوراک، وزن تخم مرغ و درصد تولید تخم مرغ تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. وزن توده ای تخم مرغ با جیره های حاوی 2550 کیلوکالری به طور معنی داری بالاتر از مرغ هایی بود که از جیره های حاوی 2400 کیلوکالری تغذیه شدند (0.05>P). ضریب تبدیل خوراک به تخم مرغ نیز با جیره های حاوی 2550 کیلوکالری پایین تر از 2400 کیلوکالری بود (0.05>P). بالاترین میزان نطفه داری و جوجه درآوری در تیمارهای حاوی 2550 کیلوکالری انرژی حاصل شد (0.05>P). با توجه به نتایج حاصل، برای تغذیه مرغ های مادر بومی سپاهان با سنین 42 تا 53 هفته جیره حاوی 2550 کیلوکالری انرژی قابل سوخت و ساز و سطح 14 درصد پروتئین خام در دوره تخمگذاری مناسب می باشد.

مشاهده مقاله

بررسی استفاده از دو دستگاه پلت‌زن صنعتی و طراحی شده بر قابلیت تولید پلت بقایای پوسته سبز پسته و ترکیبات ضدمغذی آن

کاظم لائی؛ حسین حاجی آقا علیزاده؛ محمد حسین کیانمهر

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 14 شهریور 1402

چکیده

در مطالعه حاضر قابلیت پلت شدن بقایای پوسته سبز پسته و اثر آن بر مواد ضدمغذی و برخی خواص فیزیکی و مکانیکی پلت پوسته پسته با استفاده از دستگاه پلت‌زن صنعتی و دستگاه پلت‌زن طراحی شده با استفاده از بقایای پوسته سبز پسته با رطوبت 15 درصد، اندازه ‌ذرات یک میلی‌متر و از دمای 65 درجه سلسیوس در دستگاه طراحی شده بررسی شد. به‌منظور بهبود در چسبندگی ... بیشتر در مطالعه حاضر قابلیت پلت شدن بقایای پوسته سبز پسته و اثر آن بر مواد ضدمغذی و برخی خواص فیزیکی و مکانیکی پلت پوسته پسته با استفاده از دستگاه پلت‌زن صنعتی و دستگاه پلت‌زن طراحی شده با استفاده از بقایای پوسته سبز پسته با رطوبت 15 درصد، اندازه ‌ذرات یک میلی‌متر و از دمای 65 درجه سلسیوس در دستگاه طراحی شده بررسی شد. به‌منظور بهبود در چسبندگی و کاهش مواد ضدمغذی بقایای پسته، از بنتونیت، گندم، اوره و ملاس به ترتیب سه، شش، چهار و پنج کیلوگرم به ازای 100 کیلوگرم بقایای پسته استفاده شد. میزان چگالی، نیروی شکست ماکزیمم، انرژی شکست، ترکیبات فنولی، تانن، فیبر نامحلول در شوینده اسیدی (ADF) و فیبر نامحلول در شوینده خنثی (NDF) پلت‌های تولیدی اندازه‌گیری شد. همچنین برای اندازه‌گیری خواص مکانیکی پلت‌های تولیدی از دستگاه آزمون مواد بیولوژیکی استفاده گردید. فراسنجه‌های اندازه‌گیری شده در پلت‌های تولیدی با استفاده از آزمون T-Student مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان داد که چگالی پلت‌های تولیدی در دستگاه پلت‌زن صنعتی بیشتر از دستگاه طراحی شده بود (05/0≥P). انرژی شکست پلت‌های تولیدی در دستگاه پلت‌زن طراحی شده بیشتر از دستگاه صنعتی بود (05/0≥P). میزان ترکیبات فنولی، تانن، ADF و NDF برای دستگاه پلت‌زن طراحی شده به ترتیب 19، 26، 12 و 10 درصد کمتر از دستگاه پلت‌زن صنعتی بود (05/0≥P). به طور کلی می‌توان نتیجه گرفت استفاده از دستگاه پلت‌زن طراحی شده موجب بهبود کیفیت و کاهش مواد ضد تغذیه‌ای در پلت‌های پوسته سبز پسته تولیدی می‌شود.

مشاهده مقاله

درصد پذیرش	45
زمان پذیرش (روز)	214

دوره 25 (1402)

دوره 24 (1401)

دوره 23 (1400)

دوره 22 (1399)

دوره 21 (1398)

دوره 20 (1397)

دوره 19 (1396)

دوره 18 (1395)

دوره 17 (1394)

دوره 16 (1393)

دوره 15 (1392)

دوره 14 (1391)

دوره 13 (1390)

دوره 12 (1389)

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

بانک ها و نمایه نامه ها

ابر واژگان