تولیدات دامی

برآورد ارزش اقتصادی مازاد خوراک مصرفی با استفاده از مدلسازی زیست اقتصادی

سارا ندری؛ علی صادقی سفیدمزگی؛ غلامرضا قربانی؛ پویا زمانی

دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، صفحه 383-393

چکیده

هدف از این مطالعه، برآورد ارزشهای اقتصادی برای مازاد خوراک مصرفی و برخی از صفات تولیدی و عملکردی در گاو شیری هلشتاین ایران بود. برای این منظور، ازمدل‌سازی زیست-اقتصادی صفت به صفت و یا چندصفته و دادههای تولیدی و اقتصادی استفاده شد. این دادهها از هفت گله بزرگ گاو شیری در سال 1399 جمعآوری شد. ارزش اقتصادی مازاد خوراک مصرفی در ... بیشتر هدف از این مطالعه، برآورد ارزشهای اقتصادی برای مازاد خوراک مصرفی و برخی از صفات تولیدی و عملکردی در گاو شیری هلشتاین ایران بود. برای این منظور، ازمدل‌سازی زیست-اقتصادی صفت به صفت و یا چندصفته و دادههای تولیدی و اقتصادی استفاده شد. این دادهها از هفت گله بزرگ گاو شیری در سال 1399 جمعآوری شد. ارزش اقتصادی مازاد خوراک مصرفی در چهار گروه مختلف سنی محاسبه شد. جیرهها برای گروههای مختلف با استفاده از نرم‌افزار CNCPS تنظیم شدند. ضرایب اقتصادی (حاصل‌ضرب ارزشهای اقتصادی در بیانهای ژنتیکی تنزیل‌یافته، برحسب ریال و یک گاو در سال) به‌صورت میانگین در سطح گلههای مورد بررسی برای یک کیلوگرم تولید شیر 14280 ریال، یک کیلوگرم چربی شیر 291060 ریال، برای یک کیلوگرم پروتئین شیر 232260 ریال، برای یک کیلوگرم مازاد خوراک مصرفی 790860- ریال، برای یک ماه ماندگاری 702588 ریال و برای یک روز باز 113820- ریال برآورد شدند. آنالیز حساسیت نشان داد که قیمت اقلام خوراکی کنسانترهای نسبت به علوفهای اثر بیش‌تری بر ارزش اقتصادی مازاد خوراک مصرفی دارند. در تحلیلهای ژنتیکی-اقتصادی، صفت تولید شیر با تأکید نسبی 50 درصد مهم‌ترین صفت در اصلاح نژاد گاو شیری ایران بود، در حالی‌که تأکید نسبی بازده خوراک مصرفی تنها حدود 5 درصد بود. نتایج این پژوهش اطلاعات ارزشمندی درباره ارزشهای اقتصادی صفات فراهم میکند که میتواند در تکمیل شاخص انتخاب ملی و تحلیلهای هزینه-فایده مورداستفاده قرار گیرد.

اثر آمیخته گری گوسفند نژاد رومانف با نژاد بلوچی بر روی صفات رشد و ترکیب لاشه بره ها

محمد هادی خبازان؛ عبداله رضاقلی وند لاهرود؛ سعید مختارزاده؛ حجت اله موسی پور

دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، صفحه 395-401

چکیده

در این مطالعه، عملکرد صفات وزن تولد و زمان شیرگیری، رشد، زنده‌مانی در بره‌های خالص بلوچی (۵۳ راس) و آمیخته رومانف- بلوچی (۱۱۴ راس) و مشخصات لاشه (۲۴ راس بره نر) بررسی شد. میش‌های بلوچی خالص با اسپرم قوچ‌های رومانف تلقیح شدند. تمام بره‌ها در سن ۷۷ روزگی از شیر گرفته و در سن ۱۰ ماهگی کشتار شدند. وزن تولد در بره‌های خالص بلوچی به نسبت ... بیشتر در این مطالعه، عملکرد صفات وزن تولد و زمان شیرگیری، رشد، زنده‌مانی در بره‌های خالص بلوچی (۵۳ راس) و آمیخته رومانف- بلوچی (۱۱۴ راس) و مشخصات لاشه (۲۴ راس بره نر) بررسی شد. میش‌های بلوچی خالص با اسپرم قوچ‌های رومانف تلقیح شدند. تمام بره‌ها در سن ۷۷ روزگی از شیر گرفته و در سن ۱۰ ماهگی کشتار شدند. وزن تولد در بره‌های خالص بلوچی به نسبت دام‌هادام‌های آمیخته (75/3 در برابر 56/3، 05/0>P) بالاتر بود. وزن از شیرگیری، میانگین افزایش وزن روزانه تا زمان شیرگیری و افزایش وزن تا زمان کشتار بره‌های آمیخته بیش‌تر بود (05/0>P) در زمان کشتار، دام‌هادام‌های آمیخته دارای وزن مشابه با گروه خالص بودند (08/0=P) تعداد بره‌های آمیخته متولد شده، به‌دلیل استفاده از هورمون در زمان تلقیح میش‌ها افزایش یافت (13/1 در برابر یک). زنده‌مانی بره‌ها تا زمان قطع شیر در بین دو گروه تفاوت معنی‌داری با یکدیگر نداشت. مقدار چربی دنبه و کل چربی بدن در بره‌های آمیخته کاهش یافت. آمیخته‌گری باعث افزایش وزن قلب، شش، کبد و بیضه ‌ها در بره‌های حاصله شد (05/0>P). با توجه به نتایج این مطالعه، انجام تلقیح مصنوعی اسپرم رومانف با میش‌های بلوچی باعث افزایش تعداد بره متولد شده و رشد بره‌های حاصله تا زمان قطع شیر شد. هم‌چنین صفات لاشه با کاهش درصد چربی ذخیره‌شده در بدن بهبود یافت. آمیخته‌گری به‌عنوان یک راه‌کار برای افزایش تولید گوشت در گوسفند بلوچی پیشنهاد می‌شود.

اثر ترکیبات بافری بر پایه سدیم و منیزیم بر ساخت چربی شیر گاوهای هلشتاین در شرایط افت چربی شیر

بهزاد خرمی

دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، صفحه 403-414

چکیده

اثر بی‌کربنات سدیم و مکمل بافری pHmax بر ساخت چربی شیر در شرایط افت چربی شیر، با استفاده از 24 راس گاو شیرده هلشتاین در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی بررسی شد. افت چربی شیر به‌مدت 10 روز در همه گاوها با تغذیه جیره حاوی نشاسته بالا القاء گردید. آزمایش در دو دوره شامل دوره اول (روز یک تا 20)، اختصاص گاوها به‌طور تصادفی به تیمارهای 1- شاهد، ... بیشتر اثر بی‌کربنات سدیم و مکمل بافری pHmax بر ساخت چربی شیر در شرایط افت چربی شیر، با استفاده از 24 راس گاو شیرده هلشتاین در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی بررسی شد. افت چربی شیر به‌مدت 10 روز در همه گاوها با تغذیه جیره حاوی نشاسته بالا القاء گردید. آزمایش در دو دوره شامل دوره اول (روز یک تا 20)، اختصاص گاوها به‌طور تصادفی به تیمارهای 1- شاهد، 2- جیره پایه + 0/8 درصد pHmax و 3- جیره پایه + 0/8 درصد بی‌کربنات سدیم و دوره دوم (روز 21 تا 30)، تغذیه همه گاوها با جیره شاهد انجام شد. مکملهای بافری بر افزایش غلظت چربی شیر مؤثر بودند، بدون این‌که مصرف خوراک، تولید شیر، غلظت پروتئین و لاکتوز را تحت تأثیر قرار دهند. غلظت کل اسیدهای چرب ترانس در تیمارهای آزمایشی در مقایسه با شاهد کاهش یافت. نسبت ترانس-10 به ترانس-11 در گاوهای دریافت‌کننده ترکیبات بافری در مقایسه با شاهد کم‌تر شد که بیانگر تأثیر این ترکیبات بر بهبود ساخت چربی شیر از طریق تحریک مسیرهای طبیعی بیوهیدروژناسیون اسیدهای چرب در شکمبه میباشد. افزودن مکملهای بافری ساخت چربی شیر را افزایش داد به‌طوری که این اثرات تا یک هفته پس از حذف ترکیبات مذکور ماندگار بود. بنابراین استفاده از بی‌کربنات سدیم و pHmax میتواند چربی شیر را در گاوهای شیری تغذیه‌شده با جیرههای حاوی نشاسته بالا و تحت شرایط افت چربی شیر حفظ نماید. هم‌چنین، استفاده از pHmax هزینههای استفاده از ترکیبات بافری رایج مانند بی‌کربنات سدیم را کاهش میدهد.

اثر افزودن منابع پروتئین عبوری در جیره انتظار زایش بر تولید شیر، آغوز و وزن گوساله در گاوهای هلشتاین طی فصل گرم

فاطمه احمدی؛ حمید امانلو؛ طاهره امیرآبادی فراهانی؛ نجمه اسلامیان فارسونی

دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، صفحه 415-425

چکیده

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر افزودن پروتئین غیرقابل تجزیه شکمبه‌ای به جیره دوره انتظار زایش گاوهای هلشتاین بر تولید شیر، وزن تولد گوساله و ترکیبات آغوز طی فصل گرم بود. 88 رأس گاو هلشتاین چندبار زایش کرده، 30 روز پیش از تاریخ زایش مورد انتظار وارد طرح شدند و به یکی از دو تیمار شامل پروتئین خام پایین (3/14 درصد پروتئین خام با چهار درصد پروتئین ... بیشتر هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر افزودن پروتئین غیرقابل تجزیه شکمبه‌ای به جیره دوره انتظار زایش گاوهای هلشتاین بر تولید شیر، وزن تولد گوساله و ترکیبات آغوز طی فصل گرم بود. 88 رأس گاو هلشتاین چندبار زایش کرده، 30 روز پیش از تاریخ زایش مورد انتظار وارد طرح شدند و به یکی از دو تیمار شامل پروتئین خام پایین (3/14 درصد پروتئین خام با چهار درصد پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه) و پروتئین خام بالا (1/17 درصد پروتئین خام با شش درصد پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه) اختصاص یافتند. در دوره انتظار زایش و تازه‌زا، جیره‌ها در حد اشتها به گاوها تغذیه شدند. پس از زایش، تمام گاوها به مدت 21 روز جیره یکسانی دریافت کردند. تولید شیر تمام گاوها به طور روزانه از روز زایش تا 21 روز پس از زایش ثبت گردید. نمونه‌های شیر هر گاو دوبار در هفته برای اندازه‌گیری ترکیبات شیر جمع‌آوری شد. ارزیابی امتیاز وضعیت بدنی در روزهای 30-، 3-، صفر و 21 روز نسبت به زایش انجام شد. تولید شیر و مقدار پروتئین و لاکتوز شیر گاوهائی که جیره با پروتئین بالا دریافت کردند بیشتر و درصد چربی شیر آن‌ها کمتر بود (05/0 >P). تغییرات امتیاز وضعیت بدنی بین گاوهای دو تیمار در دوره پیش و پس از زایش متفاوت نبود. با توجه به نتایج حاصل، تغذیه جیره حاوی پروتئین عبوری بالا در دوره انتظار زایش طی فصل گرم سبب افزایش تولید شیر و کاهش درصد چربی شیر در بعد از زایش می شود.

تعیین بهترین شرایط فشرده‌سازی در تولید بلوک های خوارک‌ کامل دام بر پایه بوته توت فرنگی و کاه نخود

رحمن ابن عباسی؛ فردین هژبری؛ حسن فضائلی

دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، صفحه 427-439

چکیده

اثرات دو سطح فشار هیدرولیک (220 و240 بار) و دو زمان توقف فشار (پنج و10 ثانیه) در ماشین ساخت بلوک‌های خوراک کامل حاوی سه ترکیب علوفه‫ای (کاه‫گندم و یونجه؛ بوته توت‌فرنگی؛ کاه‫گندم و یونجه؛ کاه‫نخود و یونجه) بر خصوصیات فیزیکی بلوکها در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×3 بر پایه طرح کاملا‫ تصادفی مطالعه شد. بلوک‌های حاوی کاه‫نخود در فشار 240 ... بیشتر اثرات دو سطح فشار هیدرولیک (220 و240 بار) و دو زمان توقف فشار (پنج و10 ثانیه) در ماشین ساخت بلوک‌های خوراک کامل حاوی سه ترکیب علوفه‫ای (کاه‫گندم و یونجه؛ بوته توت‌فرنگی؛ کاه‫گندم و یونجه؛ کاه‫نخود و یونجه) بر خصوصیات فیزیکی بلوکها در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×3 بر پایه طرح کاملا‫ تصادفی مطالعه شد. بلوک‌های حاوی کاه‫نخود در فشار 240 بار و زمان توقف پنج و 10 ثانیه حداکثر تبخیر رطوبت را داشتند (05/0> P). بیشترین چگالی مربوط به بلوک‌های حاوی بوته توت‫فرنگی (6/552 کیلوگرم بر مترمکعب) و کمترین آن مربوط به بلوک‫های حاوی کاه‫نخود (6/456 کیلوگرم بر مترمکعب) بود (05/0> P). با افزایش مقدار و زمان توقف فشار، چگالی بلوک‌های حاوی بوته توت‫فرنگی و بلوک‫های حاوی کاه‫نخود در مقایسه با بلوک‫های حاوی کاه‫گندم و یونجه افزایش یافت (05/0> P). بیشترین درصد انبساط پس از فشرده‌سازی در 24 ساعت اول تولید، مشاهده شد (05/0> P). بلوک‌های حاوی بوته توت‫فرنگی در فشار 240 بار و زمان توقف فشار پنج و10 ثانیه دارای حداکثر تعداد کلنی قارچ بودند. صرف‫نظر از نوع علوفه و زمان توقف فشار، بلوک‌های حاوی کاه گندم و یونجه و بلوک‫های حاوی بوته توت‫فرنگی در فشار 240 بار دارای کلنی بیشتری نسبت به 220 بار بودند، ولی در بلوک‌های حاوی کاه‫نخود در فشار 240 بار کمتر از 220 بار بود. بر اساس نتایج حاصل، فشار 240 بار و زمان توقف 10 ثانیه برای تولید بلوک‫های خوراک کامل حاوی بوته توت‫فرنگی، یونجه و کاه‫‫گندم و بلوک‫های حاوی کاه‫نخود و یونجه سبب فشرده‌سازی مطلوب و افزایش زمان نگهداری بلوک می‫شود.‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬

تعیین ارزش تغذیه‌ای و گوارش‌پذیری تفاله گوجه‌فرنگی قبل و بعد از روغن‌گیری در شرایط آزمایشگاهی (in vitro) و بررسی میزان تجزیه‌پذیری لیکوپن به روش درون شکمبه‌ای (in situ)

زهرا امینی فرد؛ علی کیانی؛ آرش آذرفر

دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، صفحه 441-452

چکیده

در این مطالعه، ارزش تغذیه‌ای و گوارش‌پذیری تفاله گوجه‌فرنگی قبل و بعد از روغن‌گیری اندازه‌گیری شد. میزان لیکوپن تفاله گوجه‌فرنگی و نرخ ناپدید شدن شکمبه‌ای لیکوپن تعیین شد. در آزمایشی برون‌تنی در قالب طرح کاملا تصادفی، میزان تولید گاز برای تفاله گوجه‌فرنگی قبل و بعد از روغن‌گیری اندازه‌گیری شد. میزان ناپدید شدن ماده‌خشک و ... بیشتر در این مطالعه، ارزش تغذیه‌ای و گوارش‌پذیری تفاله گوجه‌فرنگی قبل و بعد از روغن‌گیری اندازه‌گیری شد. میزان لیکوپن تفاله گوجه‌فرنگی و نرخ ناپدید شدن شکمبه‌ای لیکوپن تعیین شد. در آزمایشی برون‌تنی در قالب طرح کاملا تصادفی، میزان تولید گاز برای تفاله گوجه‌فرنگی قبل و بعد از روغن‌گیری اندازه‌گیری شد. میزان ناپدید شدن ماده‌خشک و لیکوپن تفاله گوجه‌‌فرنگی با استفاده از گاوهای فیستولادار در زمان‌های صفر، دو، شش، 12، 24، 36، 48 و 72 و 96 ساعت از انکوباسیون بررسی شد و فراسنجه‌های تجزیه‌پذیری شامل بخش سریع‌تجزیه، کند‌تجزیه، ثابت‌نرخ‌تجزیه، پتانسیل‌ تجزیه‌پذیری و تجزیه‌پذیری‌موثر برآورد شدند. نتایج نشان داد مقدار لیکوپن در تفاله 168 میلی‌گرم در کیلوگرم ماده‌خشک بود. تفاله گوجه‌فرنگی روغن‌گیری‌شده دارای مقادیر بیش‌تری پروتئین‌خام، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی در مقایسه با تفاله گوجه‌‌فرنگی بود. فراسنجه‌‌های تولید گاز، گوارش‌پذیری ماده‌آلی و اسیدهای‌چرب‌ کوتاه‌زنجیر تفاله روغن‌گیری شده بیش‌تر، ولی غلظت نیتروژن آمونیاکی آن کم‌تر از تفاله گوجه‌فرنگی‌‌ بود. بخش سریع‌تجزیه، کند‌تجزیه، ثابت‌نرخ‌تجزیه، پتانسیل‌ تجزیه‌پذیری و تجزیه‌پذیری‌موثر برای ماده‌خشک به ترتیب 32/9، 1/57، 07/0، 4/66 و 3/49 و برای لیکوپن 87/3، 1/42، 076/0، 9/45 و 1/34 بود. در نتیجه، میزان تجزیه‌پذیری لیکوپن در شکمبه حدود 30 درصد بود به این معنی که حدود 70 درصد لیکوپن از شکمبه عبور می‌کند. علاوه بر این، تفاله گوجه‌فرنگی روغن‌گیری شده ارزش خوراکی مناسبی برای استفاده در تغذیه نشخوارکنندگان را دارد.

تأثیر اسانس صمغ درخت ون بر عملکرد رشد در دوره شیرخوارگی و پس از شیرگیری در بره‏های نر سنجابی

یزدان سیف؛ فرخ کفیل زاده؛ حسن خمیس آبادی؛ معصومه رضائی؛ لیلا طاهرآبادی

دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، صفحه 453-462

چکیده

اثر تغذیه اسانس صمغ درخت ون در دوران شیرخوارگی بر عملکرد رشد، بره‌های نر سنجابی در دوره شیرخوارگی و پس از شیرگیری با استفاده از30 رأس بره نر از یک گله پس از هم‌زمان‌سازی فحلی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار و 10 تکرار بررسی شد. بره‌ها سه روز پس از تولد به سه گروه تقسیم شدند. گروه اول که هیچ اسانسی دریافت نکردند و به گروه دوم و سوم ... بیشتر اثر تغذیه اسانس صمغ درخت ون در دوران شیرخوارگی بر عملکرد رشد، بره‌های نر سنجابی در دوره شیرخوارگی و پس از شیرگیری با استفاده از30 رأس بره نر از یک گله پس از هم‌زمان‌سازی فحلی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار و 10 تکرار بررسی شد. بره‌ها سه روز پس از تولد به سه گروه تقسیم شدند. گروه اول که هیچ اسانسی دریافت نکردند و به گروه دوم و سوم در تمام دوران شیرخوارگی به‌ترتیب 8/0 و 6/1 میلی‌لیتر در روز اسانس صمغ درخت ون با استفاده از سرنگ خورانده شد. بره‌ها در 100 روزگی از شیر گرفته شدند و به ‏مدت 10 هفته همراه سایر بره‌های گله تا سن 170 روزگی پرورش یافتند. تغذیه اسانس سبب افزایش وزن پایان شیرخوارگی و همچنین رشد پس از شیرگیری شد. گلوکز خون بره‌ها در دوره شیرخوارگی و پس از شیرگیری تحت تأثیر تغذیه اسانس قرار نگرفت. سایر فراسنجه ‏های خون مانند کلسترول، تری گلیسیرید و پروتئین کل بره‌ها که اسانس دریافت کردند کمتر بود درحالی‌که نسبت اوره و آلبومین به گلوبولین خون آن‌ها بالاتر بود. میزان مالون‏دی‏آلدهید خون بره‌های دریافت‌کننده اسانس نسبت به گروه شاهد کاهش یافت و افزایش سطح اسانس باعث کاهش بیشتر آن نشد. براساس نتایج حاصل، اسانس صمغ درخت ون به‌عنوان یک افزودنی خوراکی جدید می‌تواند در دوران شیرخوارگی پتانسیل خوبی درجهت بهبود عملکرد بره‌ها در دوره شیرخوارگی و پس از شیرگیری داشته باشد و چون خوراندن سطح بالاتر اسانس باعث بهبود بیشتر عملکرد رشد نشد، بنابراین سطح 8/0 میلی‌لیتر در روز جهت بهبود عملکرد رشد پیشنهاد می‏شود.

اثر کنجاله زیتون بر تولید و ترکیب شیر و وضعیت آنتی‌اکسیدانی شترهای تک کوهانه ترکمنی

مهران تکه خلف؛ محمد حسن فتحی نسری؛ لادن رشیدی؛ همایون فرهنگ فر

دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، صفحه 463-476

چکیده

اثر استفاده از سطوح مختلف کنجاله زیتون بر تولید، ترکیب شیر و وضعیت آنتی اکسیدانی شترهای تک کوهانه، آزمایشی با استفاده از نه نفر شتر تک کوهانه ترکمن با تولید شیر 7/0± 5 کیلوگرم در روز و میانگین وزن 30 ± 500 کیلوگرم در سه دوره سه هفته‌ای (14 روز عادت پذیری و هفت روز نمونه گیری) و در قالب طرح چرخشی با سه تیمار و نه تکرار بررسی شد. تیمارهای ... بیشتر اثر استفاده از سطوح مختلف کنجاله زیتون بر تولید، ترکیب شیر و وضعیت آنتی اکسیدانی شترهای تک کوهانه، آزمایشی با استفاده از نه نفر شتر تک کوهانه ترکمن با تولید شیر 7/0± 5 کیلوگرم در روز و میانگین وزن 30 ± 500 کیلوگرم در سه دوره سه هفته‌ای (14 روز عادت پذیری و هفت روز نمونه گیری) و در قالب طرح چرخشی با سه تیمار و نه تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- گروه شاهد، 2- تیمار حاوی 15 درصد کنجاله زیتون و 3- تیمار حاوی 30 درصد کنجاله زیتون بودند. مصرف خوراک و تولید شیر تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. درصد و مقدار چربی و درصد پروتئین شیر (به ترتیب 5/2، 11/0 کیلوگرم و 66/2) در اثر استفاده از کنجاله زیتون در جیره کاهش یافت (05/0P<). تفاوتی در غلظت اکثر اسیدهای چرب و نسبت اسیدهای چرب امگا 6 به امگا 3 در شیر شترهای تغذیه شده با جیره‌های آزمایشی مشاهده نشد اما غلظت اسید پالمتیک در شترهایی که 30 درصد کنجاله زیتون مصرف کردند، پایین‌تر از گروه شاهد بود (05/0P<). غلظت اسید اولئیک، اسید لینولئیک و اسید لینولئیک کونژوگه در شیر شترهای تغذیه شده با جیره حاوی 30 درصد کنجاله زیتون افزایش یافت (05/0P<). بر اساس نتایج این پژوهش، استفاده از کنجاله زیتون (تا سطح 30 درصد ماده خشک جیره) در تغذیه شتر می‌تواند اثرات مثبتی بر افزایش ارزش غذایی محصولات لبنی به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک داشته باشد.

اثر وزن اولیه جوجه و تراکم مواد مغذی جیره بر عملکرد رشد و پاسخ ایمنی جوجه های گوشتی

محسن ذاکر جعفری؛ مهرداد محمدی؛ مازیار محیطی اصلی

دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، صفحه 477-488

چکیده

اثر وزن اولیه جوجه و تراکم مواد مغذی جیره بر عملکرد رشد و پاسخ ایمنی جوجه‌های گوشتی با استفاده از 360 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 (مخلوط دو جنس)، در یک آزمایش فاکتوریل 2×3، در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و ۱5 پرنده در هر تکرار بررسی شد. وزن اولیه جوجه‌ها به صورت 1±42 گرم (وزن استاندارد)، 1±38 گرم (وزن سبک؛ 10 ... بیشتر اثر وزن اولیه جوجه و تراکم مواد مغذی جیره بر عملکرد رشد و پاسخ ایمنی جوجه‌های گوشتی با استفاده از 360 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 (مخلوط دو جنس)، در یک آزمایش فاکتوریل 2×3، در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و ۱5 پرنده در هر تکرار بررسی شد. وزن اولیه جوجه‌ها به صورت 1±42 گرم (وزن استاندارد)، 1±38 گرم (وزن سبک؛ 10 درصد کمتر از وزن استاندارد)، 1±46 گرم (وزن سنگین؛ 10 درصد بیشتر از وزن استاندارد) و تراکم مواد مغذی جیره به صورت پنج درصد کمتر از کاتالوگ راس 308 (جیره متعارف در ایران) یا طبق توصیه راهنمای راس 308 (جیره متراکم) گروه‌بندی شدند. جوجه‌های تغذیه شده با جیره متراکم نسبت به جوجه های تغذیه شده با جیره‌های متعارف، افزایش وزن روزانه بیشتر و ضریب تبدیل کمتری داشتند (05/0>P). اثر تراکم مختلف مواد مغذی جیره و وزن اولیه جوجه‌ها بر اجزای لاشه و وزن اندام‌های داخلی به جز قلب معنی‌دار نبود. جوجه‌هایی که جیره متراکم دریافت کردند و جوجه‌های سنگین دارای آنتی‌بادی بالاتری بر علیه گلبول قرمز گوسفندی بودند (05/0>P). جوجه‌های سبک که با جیره متراکم تغذیه شدند نسبت به جوجه‌های سبک که با جیره‌ متعارف تغذیه شدند دارای آنتی‌بادی کل بر علیه گلبول قرمز گوسفندی و ایمنوگلوبولین G بالاتری بودند (05/0P<). نتایج نشان می‌دهند که تغذیه جوجه‌های سبک با جیره متراکم سرعت رشد آنها را نسبت به جوجه‌های با وزن استاندارد یا سنگین بیشتر افزایش می‌دهد. همچنین، تغذیه جوجه‌های سبک با جیره‌های متراکم، می‌تواند پاسخ‌های ایمنی را بهبود بخشد.

اثر کنجاله تخم آفتابگردان تخمیر شده با قارچ آسپرژیلوس نایجر و مخمر ساکارومایسس سرویزیه بر عملکرد، گوارش پذیری مواد مغذی، پاسخ ایمنی و برخی از شاخص‌های خونی جوجه‌های گوشتی

زهرا کریمی بانریوند؛ منصور رضائی؛ محمد کاظمی فرد؛ محمد علی تاجیک قنبری

دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، صفحه 489-500

چکیده

اثر استفاده از کنجاله تخم آفتابگردان تخمیر شده با قارچ آسپرژیلوس نایجر و مخمر ساکارومایسس سرویزیه بر عملکرد، ویژگی‌های لاشه، گوارش‌پذیری مواد مغذی و فراسنجه‌های خونی ، با 200 قطعه جوجه گوشتی نر یک‌روزه سویه راس 308، در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- جیره حاوی کنجاله تخم آفتابگردان تخمیر شده ... بیشتر اثر استفاده از کنجاله تخم آفتابگردان تخمیر شده با قارچ آسپرژیلوس نایجر و مخمر ساکارومایسس سرویزیه بر عملکرد، ویژگی‌های لاشه، گوارش‌پذیری مواد مغذی و فراسنجه‌های خونی ، با 200 قطعه جوجه گوشتی نر یک‌روزه سویه راس 308، در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- جیره حاوی کنجاله تخم آفتابگردان تخمیر شده توسط قارچ آسپرژیلوس نایجر 2- جیره حاوی کنجاله تخم آفتابگردان تخمیر شده توسط مخمر ساکارومایسس سرویزیه 3- جیره حاوی کنجاله تخم آفتابگردان تخمیر شده توسط هر دو قارچ آسپرژیلوس نایجر و مخمر ساکارومایسس سرویزیه4-جیره حاوی کنجاله تخم آفتابگردان بدون فرآوری 5-جیره شاهد بر پایه‌ی ذرت و کنجاله سویا بودند. در دوره‌های آغازین و پایانی مصرف خوراک روزانه در تیمار شاهد و تیمار یک بیشتر از سایر تیمارها بود (05/0>P). در کل دوره پرورش نیز مصرف خوراک در تیمار شاهد بیشتر از سایر تیمار‌ها بود. در دوره آغازین و دوره رشد، افزایش وزن روزانه در تیمار شاهد و تیمار یک بیشتر از سایر تیمارها بود (05/0>P). در دوره پایانی ضریب تبدیل غذایی درتیمار یک و در کل دوره پرورش ضریب تبدیل غذایی در تیمار شاهد و تیمار یک بهتر از سایر تیمار‌ها بود (05/0>P). گوارش‌پذیری ماده خشک، پروتیین خام و چربی خام در تیمار شاهد بیشتر از سایر تیمار‌ها بود (05/0>P). بطور کلی، نتایج نشان داد که استفاده از کنجاله آفتابگردان تخمیر شده با قارچ آسپرژیلوس نایجر در کل دوره پرورش در مقایسه با تیمار شاهد تاثیر منفی بر ضریب تبدیل غذایی نداشت و همچنین درصد چربی محوطه شکمی را نیز کاهش داد.

مقایسه اثرات اسفنج و سیدر بر سلامت مهبل، همزمانی فحلی و عملکرد تولید مثلی میش

اسماعیل روزرخ؛ آرمین توحیدی؛ سعید زین الدینی؛ مجتبی امام وردی

دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، صفحه 501-509

چکیده

هدف از پژوهش حاضر مقایسه تأثیر اسفنج و سیدر با دو برند متفاوت در همزمانی فحلی، سلامت مهبل و عملکرد تولید مثلی خارج از فصل در میش‌های نژاد مغانی بود. بدین منظور 120 رأس میش نژاد مغانی انتخاب و به ‌صورت تصادفی در چهار گروه آزمایشی قرار گرفتند. میش‌ها در گروه اول و دوم، به ترتیب با استفاده از اسفنج اسپانجاوت و سیدر ایزی برید (به عنوان برندهای ... بیشتر

توسعة سامانة بینایی ماشین برای ارزیابی دوره ای بازده تولید عسل با روش یادگیری عمیق

محمد شجاع الدینی؛ سید اشکان موسویان؛ سکینه بابایی

دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، صفحه 511-521

چکیده

این تحقیق، به منظور سنجش هوشمند و سریع وضعیت کلنی‌ها از نظر بازده تولید عسل در طی دورة چرا، و ارایه یک روش مبتنی بر سامانة بینایی ماشین انجام شد. با بهره‌گیری از روش یادگیری عمیق، در ابتدا محدودة شان و سپس الگوی هندسی، بافتی و رنگی عسل تشخیص داده شد. پس از آن، مقدار درصد مساحت عسل محاسبه شد. برای این کار، آزمون عکسبرداری توسط دوربین ... بیشتر

استفاده از کاه جو خیسیده و یونجه در جیره گاوهای شیرده

احمد افضل‌ زاده؛ هادی قربانی فارمد؛ محسن دانش مسگران؛ علی اکبر خادم

دوره 12، شماره 2 ، مهر 1389، ، صفحه 37-50

چکیده

در این تحقیق در یک آزمایش، تأثیر مصرف کاه جو خیسیده بر تولید شیر و ترکیب آن، رفتار مصرف خوراک و فراسنجه های شکمبه ای بررسی شد. در آزمایش اول، میزان تجزیه پذیری کاه جو خیسیده در آب در زمان های مختلف (24، 48 و 72 ساعت) تعیین گردید. تفاوت بخش سریع تجزیه در کاه بدون فرآوری نسبت به تیمارهای خیسیده معنی دار بود. به دلیل یکسان بودن میزان تجزیه ... بیشتر

ارتباط چندشکلی ناحیه اگزون یک ژن IGF-I با برخی صفات زیست سنجی گوسفند نژاد مغانی

فاطمه پوربایرامیان؛ محمد قادرزاده؛ حافظعلی دلجو عیسی¬لو؛ پریسا بیابانی؛ محمد بهاءالدین شمس برهان؛ پیمان برنج فروش

دوره 14، شماره 2 ، دی 1391، ، صفحه 21-30

چکیده

تحقیق حاضر با هدف مطالعه چندشکلی اگزون یک ژن IGF-I و ارتباط آن با صفات زیستسنجی در گوسفند نژاد مغانی به روش PCR-SSCP انجام شد. در این تحقیق، از 100 رأس گوسفند نژاد مغانی مرکز اصلاح نژاد گوسفند جعفرآباد مغان واقع در استان اردبیل، با ونوجکتهای حاوی EDTA از سیاهرگ وداجی خونگیری شد. استخراج DNA از خون با روش استخراج بهینه نمکی انجام و واکنش ... بیشتر

بررسی چندشکلی ژن میوستاتین در سه نژاد گوسفند ایرانی شال، زل و زندی

یونس میار؛ عبدالرضا صالحی؛ سید احمد آل یاسین؛ سمیه رئوف زاده

دوره 13، شماره 1 ، شهریور 1390، ، صفحه 33-40

چکیده

میوستاتین (MSTN) که عامل رشد و تمایز شماره 8 (GDF8) نیز نامیده می شود از گروه عوامل تغییر رشد بتا (TGF?) می باشد که در کاهش رشد در پستانداران نقش دارد. یک چند شکلی تـک نوکلئوتیدی (SNP) در ناحیه ترجمه نشده َ3 (3'UTR) ژن میوستاتین به عنوان عامل هایپرتروفی عضله در کروموزوم شماره 2 (OAR2) نژادهای گوسفند اروپایی تشخیص داده شده است. در این تحقیق، برای شناسایی ... بیشتر

تعیین سطح مطلوب انرژی و پروتئین در جیره رشد بلدرچین ژاپنی (Coturnix coturnix japonica)

محمد یازرلو؛ داود شریفی؛ فرید شریعتمداری؛ عبدالرضا صالحی

دوره 15، شماره 1 ، تیر 1392، ، صفحه 1-10

چکیده

به‌منظور تعیین سطح مطلوب انرژی و پروتئین در جیرۀ دورۀ رشد بلدرچین ژاپنی، از تعداد 360 قطعه بلدرچین ژاپنی یک‌روزه در آزمایش فاکتوریل 3 × 3، [سه سطح انرژی سوخت‌و‌سازپذیر (2750، 2850 و 2950 کیلوکالری در کیلوگرم) و سه سطح پروتئین (24، 26 و 28 درصد)] در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار و 10 پرنده در هر تکرار استفاده شد. مصرف خوراک و افزایش وزن هفتگی ... بیشتر

اثر کورکومین خوراکی بر فراسنجه‌های بافت‌شناسی بیضه خروس‌های مادر گوشتی مسنن

امین کاظمی زاده؛ احمد زارع شحنه؛ علیرضا یوسفی؛ حسن مهربانی یگانه؛ زربخت انصاری پیرسرایی

دوره 20، شماره 3 ، آبان 1397، ، صفحه 487-498

چکیده

پژوهش حاضر به‌منظور بررسی اثر کورکومین خوراکی بر فراسنجه‌های بافت‌شناسی بیضه خروس‌های مسن مادر گوشتی سویه راس 308 انجام شد. برای همین منظور از تعداد 12 قطعه خروس مادر گوشتی در سن 48 هفتگی، در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار به‌مدت 13 هفته استفاده شد. تیمارها شامل عدم تغذیۀ کورکومین (تیمار شاهد)و تغذیۀ روزانه 10، 20 و یا ... بیشتر پژوهش حاضر به‌منظور بررسی اثر کورکومین خوراکی بر فراسنجه‌های بافت‌شناسی بیضه خروس‌های مسن مادر گوشتی سویه راس 308 انجام شد. برای همین منظور از تعداد 12 قطعه خروس مادر گوشتی در سن 48 هفتگی، در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار به‌مدت 13 هفته استفاده شد. تیمارها شامل عدم تغذیۀ کورکومین (تیمار شاهد)و تغذیۀ روزانه 10، 20 و یا 30 میلی‌گرم کورکومین به‌ازای هر پرنده به‌صورت مخلوط در جیره پایه بودند. در پایان دوره آزمایش، همۀ خروس‌ها کشتار و از بافت بیضه آن‌ها نمونه‌برداری شد. میانگین وزن بیضه در خروس‌های که روزانه 30 میلی‌گرم کورکومین دریافت کردند، نسبت به گروه شاهد بیشتر بود (05/0P<). تغذیه روزانه 20 و 30 میلی‌گرم کورکومین باعث افزایش میانگین قطر لوله‌های اسپرم‌ساز نسبت به گروه شاهد شد (05/0P<). ضخامت بافت پوششی لوله‌های اسپرم‌ساز با افزایش سطح تغذیه کورکومین به‌طور خطی افزایش یافت (05/0P<). تعداد یاخته‌های اسپرماتوگونی در خروس‌های تغذیه‌شده با کورکومین بیشتر از پرندگان شاهد بود (05/0P<). همچنین، تعداد یاخته‌های لایدیگ در بیضه پرندگانی که روزانه 20 و یا 30 میلی‌گرم کورکومین دریافت کردند، بیشتر از پرندگان شاهد بود (05/0P<). تیمارهای آزمایشی بر تعداد رگ‌های خونی بیضه تأثیری نداشتند (05/0P>). بر اساس نتایج این پژوهش، تغذیۀ روزانه 30 میلی‌گرم کورکومین فراسنجه‌های بافت‌شناسی بیضه خروس‌های مادر گوشتی مسن را بهبود می‌بخشد.

اثرات سطوح پروبیوتیک بتاپلاس بر عملکرد رشد و خصوصیات ریخت سنجی بافتی ژژنوم بلدرچین های ژاپنی

علی کلانتری حصاری؛ محمدرضا اسدی؛ محمد بابائی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 13 بهمن 1400

چکیده

اثر سطوح مختلف پروبیوتیک بتاپلاس بر عملکرد رشد و ریخت شناسی بافتی ژژنوم بلدرچین ژاپنی با استفاده از تعداد 288 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی، با شش تیمار چهار تکرار و 12 پرنده در هر تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی از سن یک تا 42 روزگی بررسی شد. تیمارها شامل: گروه شاهد (بدون افزودنی)؛ سه جیره حاوی سطوح 0/5، یک و 1/5 گرم در کیلوگرم جیره پروبیوتیک بتاپلاس؛ ... بیشتر اثر سطوح مختلف پروبیوتیک بتاپلاس بر عملکرد رشد و ریخت شناسی بافتی ژژنوم بلدرچین ژاپنی با استفاده از تعداد 288 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی، با شش تیمار چهار تکرار و 12 پرنده در هر تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی از سن یک تا 42 روزگی بررسی شد. تیمارها شامل: گروه شاهد (بدون افزودنی)؛ سه جیره حاوی سطوح 0/5، یک و 1/5 گرم در کیلوگرم جیره پروبیوتیک بتاپلاس؛ جیره با کمبود پروتئین، و جیره با کمبود پروتئین و حاوی یک گرم در کیلوگرم بتاپلاس بود. مصرف خوراک، وزن بدن و افزایش وزن بدن به صورت هفتگی اندازه گیری و ضریب تبدیل محاسبه شد. در 42 روزگی دو پرنده از هر تکرار به طور تصادفی انتخاب، کشتار و صفات مربوط به تفکیک لاشه مورد سنجش قرار گرفت. به منظور بررسی صفات ریخت‌سنجی بافت روده، از ژژنوم نمونه برداری شد. استفاده از پروبیوتیک بتاپلاس در میزان یک گرم در کیلوگرم جیره، مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل و برخی ریخت‌سنجی ژژنوم را بهبود داد (0/05> p). در پرندگانی که با جیره حاوی سطح 1/5 گرم بر کیلوگرم پروبیوتیک بتاپلاس تغذیه شدند ضخامت پرز، قطر کریپت و تعداد سلول های جامی کاهش یافت (0/05> p). بر اساس نتایج حاصل، استفاده از بتاپلاس در جیره در سطح یک میلی گرم بر کیلوگرم، فراسنجه های عملکرد رشد و بافتی ژژنوم را در بلدرچین ژاپنی بهبود می بخشد.

مشاهده مقاله

تأثیر مکمل والین بر عملکرد رشد، پاسخ ایمنی، متابولیت‌های خونی و شاخص‌های رفتاری جوجه‌های گوشتی تحت تنش گرمایی

فرزاد بسطامی؛ علی خطیب جو؛ صیفعلی ورمقانی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 18 بهمن 1400

چکیده

تاثیر مکمل والین بر عملکرد، ایمنی و شاخص‌های رفتاری جوجه‌های گوشتی تحت تنش گرمایی با 420 قطعه جوجه گوشتی سویه راس-308 (مخلوط مساوی نر و ماده) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، پنج تکرار و 14 جوجه در هر تکرار بررسی شد. گروه‎های آزمایشی عبارت بودند از: شاهد مثبت (جیره پایه در دمای توصیه شده سویه راس)؛ شاهد منفی (جیره پایه تحت تنش گرمایی)؛ ... بیشتر تاثیر مکمل والین بر عملکرد، ایمنی و شاخص‌های رفتاری جوجه‌های گوشتی تحت تنش گرمایی با 420 قطعه جوجه گوشتی سویه راس-308 (مخلوط مساوی نر و ماده) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، پنج تکرار و 14 جوجه در هر تکرار بررسی شد. گروه‎های آزمایشی عبارت بودند از: شاهد مثبت (جیره پایه در دمای توصیه شده سویه راس)؛ شاهد منفی (جیره پایه تحت تنش گرمایی)؛ و گروه‏های تحت تنش گرمایی و تغذیه شده با جیره پایه مکمل شده با پنج، 10، 15 و 20 درصد والینِ مازاد بر نیاز سویه راس. تنش گرمایی سبب کاهش وزن بدن، خوراک مصرفی و شاخص کارایی اروپایی، تیتر آنتی‌بادی علیه ویروس نیوکاسل، درصد لنفوسیت، غلظت پروتئین کل سرمی، فعالیت آلکالین فسفاتاز سرمی و فعالیت لاکتات دهیدروژناز سرمی و افزایش درصد هتروفیل، افزایش نسبت هتروفیل به لنفوسیت، افزایش دمای مقعدی و افزایش زمان لازم برای ایستادن جوجه‌ها بعد از تست عدم تحرک شد، ولی پنج درصد مکمل والین سبب بهبود افزایش وزن در دوره رشد و کل دوره و افزایش شاخص کارایی اروپایی در کل دوره، مکمل 10 درصد والین منجر به بهبود وزن نسبی ران و سینه، مکمل 15 و 20 درصد والین منجر به افزایش درصد لنفوسیت و کاهش هتروفیل شد (05/0 >P ). براساس نتایج حاصل، افزودن پنج درصد مکمل والین وزن بدن و ضریب تبدیل جوجه‌های گوشتی تحت تنش گرمایی را بهبود می دهد و در سطوح بالاتر (15 و 20 درصد) سبب بهبود درصد سلول‌های ایمنی می شود اما بر فراسنجه‌های ایمنی همورال و تست عدم تحرک جوجه‌های گوشتی تأثیر ندارد.

مشاهده مقاله

اثر مخمر ساکرومایسس سرویسیه بر عملکرد رشد، گوارش‌پذیری مواد مغذی، متابولیت‌های سرم و رفتار مصرف خوراک گوساله‌های شیرخوار سیمنتال

مصطفی حسین آبادی؛ تقی قورچی؛ عبدالحکیم توغدری

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 19 بهمن 1400

چکیده

اثر مخمر ساکرومایسس سرویسیه بر عملکرد رشد، شاخص سلامتی، گوارش‌پذیری مواد مغذی، متابولیت‌های سرم و رفتار مصرف خوراک گوساله‌های شیرخوار با استفاده از 18 رأس گوساله نر شیرخوار نژاد سیمنتال با سن حدودأ 20 روز و وزن بدن اولیه 4/2±47 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و شش تکرار بررسی شد. تیمارها شامل: 1-گروه شاهد (بدون مخمر)، ... بیشتر اثر مخمر ساکرومایسس سرویسیه بر عملکرد رشد، شاخص سلامتی، گوارش‌پذیری مواد مغذی، متابولیت‌های سرم و رفتار مصرف خوراک گوساله‌های شیرخوار با استفاده از 18 رأس گوساله نر شیرخوار نژاد سیمنتال با سن حدودأ 20 روز و وزن بدن اولیه 4/2±47 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و شش تکرار بررسی شد. تیمارها شامل: 1-گروه شاهد (بدون مخمر)، 2-تیمار حاوی 5/2 گرم مخمر ساکرومایسس سرویسیه در روز و 3-تیمار حاوی پنج گرم مخمر ساکرومایسس سرویسیه در روز بود. طول دوره آزمایشی 60 روز که شامل هفت روز دوره عادت‌پذیری بود. مصرف ماده-خشک و افزایش وزن روزانه اندازه‌گیری و ضریب تبدیل خوراک محاسبه شد. گوارش‌پذیری مواد مغذی و متابولیت‌های خون اندازه‌گیری شد. گوساله‌هایی که پنج گرم مخمر در روزدریافت کردند افزایش وزن بالاتر و ضریب تبدیل بهتری داشتند (05/0P<). میزان غلظت گلوکز، کلسترول، تری‌گلیسیرید و نیتروژن اوره‌ای خون تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. قابلیت‌هضم ماده‌خشک در گوساله‌هایی که پنج گرم مخمر مصرف کردند، بالاتر از گروه شاهد بود (05/0P<). با توجه به نتایج این تحقیق، استفاده از مخمر باعث بهبود افزایش وزن روزانه و بهبود ضریب تبدیل خوراک و نیز افزایش معنی‌دار قابلیت‌هضم ماده‌خشک می‌شود، بنابراین می‌توان از مخمر ساکرومایسس سرویسیه در جیره‌های گوساله‌های شیرخوار در سطح پنج گرم در روز استفاده نمود.

مشاهده مقاله

واکاوی ژنتیکی و فنوتیپی دوشکلی جنسی در پاسخ ایمنی همورال در سویه‌های وحشی و خالدار ایتالیایی بلدرچین

حمیده نوری صادق؛ علی مقصودی؛ محمد رکوعی؛ هادی فرجی آروق؛ مهدی جهانتیغ

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 19 بهمن 1400

چکیده

هدف از این پژوهش، بررسی پاسخ ایمنی همورال علیه گلبول قرمز گوسفند (SRBC) و ویروس بیماری نیوکاسل (NDV) در دو جنس ‌نر و ماده از دو سویه وحشی و خالدار ایتالیایی بلدرچین بود. برای مقایسه فنوتیپی دو جنس از مدل واکاوی یک طرفه و برای واکاوی ژنتیکی یک مدل دام ساده با فرض وجود تفاوت مولفه‌های واریانس بین دو جنس از بسته نرم‌افزاری MCMCglmm نرم افزار R ... بیشتر

مشاهده مقاله

بررسی قابلیت هضم ظاهری منیزیم در ارتباط با وزن بدن، نرخ رشد و آنزیم فیتاز در جوجه‌های گوشتی نرلاین B آرین

علی نظری؛ حامد احمدی؛ فرید شریعتمداری

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 01 اسفند 1400

چکیده

این پژوهش به منظور بررسی ارتباط بین قابلیت هضم ماده معدنی منیزیم با وزن بدن، مصرف خوراک و آنزیم فیتاز با 120 قطعه جوجه گوشتی نر لاین B آرین پرورش یافته به صورت انفرادی انجام شد. به پرند‌گان دو جیره استاندارد و جیره مکمل شده با یک گرم آنزیم فیتاز (FTU/Kg500) اختصاص داده شد. خوراک مصرفی روزانه، افزایش وزن هفتگی، ضریب تبدیل غذایی در دوره پرورش ... بیشتر این پژوهش به منظور بررسی ارتباط بین قابلیت هضم ماده معدنی منیزیم با وزن بدن، مصرف خوراک و آنزیم فیتاز با 120 قطعه جوجه گوشتی نر لاین B آرین پرورش یافته به صورت انفرادی انجام شد. به پرند‌گان دو جیره استاندارد و جیره مکمل شده با یک گرم آنزیم فیتاز (FTU/Kg500) اختصاص داده شد. خوراک مصرفی روزانه، افزایش وزن هفتگی، ضریب تبدیل غذایی در دوره پرورش و قابلیت هضم منیزیم در بازه 28 تا 30 روزگی اندازه گیری شدند. با استفاده از مدل گامپرتز، نرخ رشد، وزن اولیه و حداکثر ظرفیت رشد بررسی شد. نرخ رشد و حداکثر ظرفیت رشد در گروه مصرف کننده آنزیم فیتاز بیش‌تر بود (05/0P<). افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی تحت تاثیر جیره‌های مکمل شده آنزیم فیتاز بهبود یافت (05/0P<). قابلیت هضم منیزیم در جیره‌های آنزیم فیتاز نسبت به جیره‌های پایه استاندارد بیش‌تر بود (05/0P<). میزان نرخ رشد مدلسازی شده بر قابلیت هضم منیزیم تاثیرگذار بود به طوری که قابلیت هضم منیزیم در پرند‌گان با نرخ رشد بالاتر (ظرفیت رشدی سریع‌تر)، بیشتر بود (05/0P<). همبستگی بین قابلیت هضم منیزیم و افزایش وزن بدن مثبت بود و با افزایش هضم منیزیم ، افزایش وزن بهبود یافت(05/0P<). بر اساس نتایج حاصل، پرند‌گان با پتانسیل رشد بالاتر، توانپی بیشتری درهضم منیزیم را دارند و این قابلیت هضم در اثر استفاده از آنزیم فیتاز بیش‌تر می‌شود. بنابراین می‌توان در برنامه‌های اصلاح نژاد جوجه‌های آرین توجه بیشتری به ارتباط بین استفاده از ماده معدنی منیزیم و پارامتر نرخ رشد نمود.

مشاهده مقاله

اثر استفاده از بلوس‏های خوراکی کلسیم آهسته رهش در زمان زایش بر عملکرد، کلسیم خون و فراسنجه‏های تولید مثلی گاوهای تازه‌زا در فصل تابستان

حمیدرضا دادخواه؛ غلامرضا قربانی؛ فرزاد هاشمزاده؛ عباس رجایی راد

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 22 مرداد 1401

چکیده

هدف این آزمایش بررسی اثر خوراندن دو عدد بلوس کلسیم در زمان زایش و 12 ساعت پس از آن بر مصرف خوراک، تولید شیر، تغییرات وزن بدن، کلسیم خون و برخی عملکردهای تولید مثلی گاوهای شیری پر تولید در فصل تابستان بود. بیست و چهار راس گاو هلشتاین با میانگین دفعات زایش 8/0 ± 8/2 انتخاب شد و بطور تصادفی به یکی از دو تیمار شاهد یا گروه دریافت‏کننده بلوس ... بیشتر هدف این آزمایش بررسی اثر خوراندن دو عدد بلوس کلسیم در زمان زایش و 12 ساعت پس از آن بر مصرف خوراک، تولید شیر، تغییرات وزن بدن، کلسیم خون و برخی عملکردهای تولید مثلی گاوهای شیری پر تولید در فصل تابستان بود. بیست و چهار راس گاو هلشتاین با میانگین دفعات زایش 8/0 ± 8/2 انتخاب شد و بطور تصادفی به یکی از دو تیمار شاهد یا گروه دریافت‏کننده بلوس کلسیمی آهسته رهش در زمان زایش و 12 ساعت پس از زایش اختصاص داده شدند. تولید شیر خام در 21 روز اول شیردهی در گاوهای دریافت کننده بلوس‌های کلسیمی نسبت به تیمار شاهد بیشتر بود (02/0P = ). درصد چربی (01/0P = ) و ماده جامد بدون چربی شیر (05/0P = ) در گاوهای دریافت کننده بلوس، بیشتر بود. علاوه بر این، شیر تصحیح شده بر حسب انرژی و تصحیح شده بر حسب چربی نیز در گاوهای دریافت کننده بلوس کلسیمی بیشتر بود (03/0P = ). غلظت پلاسمایی گلوکز و سرمی کلسیم و همچنین تغییرات وزن بدن تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. تعداد تلقیح به ازای آبستنی، فاصله تا اولین تلقیح پس از زایش و روزهای باز تفاوت معنی‏داری بین تیمار‏های آزمایشی نداشت (05/0P >). نتایج نشان داد استفاده از بلوس کلسیمی آهسته رهش در زمان زایش و 12 ساعت پس از زایش تولید و ترکیبات شیر را بهبود داد، ولی تاثیری بر کلسیم سرم، تغییرات وزن بدن در 21 روز اول شیردهی و فراسنجه‏های تولید مثلی نداشت.

مشاهده مقاله

اثر منبع و سطح مس در جیره بر تولید و سلامت گاو‎های هلشتاین طی دوره انتقال

سینا آزاد؛ حمید امانلو؛ نجمه اسلامیان فارسونی؛ طاهره امیرآبادی فراهانی؛ محمد هادی خبازان

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 12 آبان 1401

چکیده

در مطالعه حاضر، اثر منبع و سطح مس جیره بر تولید و سلامت گاوهای شیری با استفاده از 105 رأس گاو هلشتاین چند شکم زایش آبستن از 21 روز قبل از زایش تا 15 روز پس از زایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تیمار و 35 تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- جیره حاوی مس در سطح توصیه NRC از منبع سولفات مس (NRC-S)، 2- جیره حاوی مس در سطح دو برابر توصیه ... بیشتر در مطالعه حاضر، اثر منبع و سطح مس جیره بر تولید و سلامت گاوهای شیری با استفاده از 105 رأس گاو هلشتاین چند شکم زایش آبستن از 21 روز قبل از زایش تا 15 روز پس از زایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تیمار و 35 تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- جیره حاوی مس در سطح توصیه NRC از منبع سولفات مس (NRC-S)، 2- جیره حاوی مس در سطح دو برابر توصیه NRC از منبع گلیسینات مس (2NRC-Gly) و 3- جیره حاوی مس در سطح دو برابر توصیه NRC از منبع سولفات مس (2NRC-S) بود. تولید شیر و ترکیبات آن تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت، اما اثر متقابل تیمار در زمان نشان داد که در روزهای 60، 90 و 120 شیردهی، گاوهای تیمار 2NRC-Gly تولید شیر بالاتری نسبت به گاوهای NRC-S داشتند (05/0 < P) و گاوهای 2NRC-S در روز 90 و 120 شیردهی تولید شیر بالاتری نسبت به گاوهای NRC-S داشتند (05/0 < P). شمار سلول‌های بدنی در گاوهای تیمار 2NRC-Gly نسبت به گاوهای NRC-S پایین‌تر بود (05/0 > P). بروز ورم پستان تحت بالینی در روز 15 شیردهی در تیمار 2NRC-Gly در مقایسه با دو تیمار دیگر کمتر بود (05/0 = P). تفاوتی در تغییرات وزن بدن و امتیاز وضعیت بدنی بین تیمارها مشاهده نشد. فراسنجه‌های خونی و آنزیم‌های کبدی تحت تأثیر افزودن مس به شکل معدنی و آلی قرار نگرفتند، اما غلظت آلبومین سرم پس از زایش در گروه 2NRC-Gly نسبت به دو گروه دیگر افزایش یافت (05/0 > P). بر اساس نتایج حاصل، افزودن مس به‌ویژه از منبع گلیسینات مس در سطح دو برابر توصیه NRC منجر به افزایش سطح آلبومین سرم، کاهش شمار سلول‌های بدنی شیر و بروز ورم پستان تحت بالینی شد که می‌تواند نشان‌دهنده بهبود سلامت گاوهای دوره انتقال باشد.

مشاهده مقاله

درصد پذیرش	44
زمان پذیرش (روز)	213

دوره 24 (1401)

دوره 23 (1400)

دوره 22 (1399)

دوره 21 (1398)

دوره 20 (1397)

دوره 19 (1396)

دوره 18 (1395)

دوره 17 (1394)

دوره 16 (1393)

دوره 15 (1392)

دوره 14 (1391)

دوره 13 (1390)

دوره 12 (1389)

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

بانک ها و نمایه نامه ها

ابر واژگان