علی کلانتری حصاری؛ محمدرضا اسدی؛ محمد بابائی
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 13 بهمن 1400
چکیده
اثر سطوح مختلف پروبیوتیک بتاپلاس بر عملکرد رشد و ریخت شناسی بافتی ژژنوم بلدرچین ژاپنی با استفاده از تعداد 288 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی، با شش تیمار چهار تکرار و 12 پرنده در هر تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی از سن یک تا 42 روزگی بررسی شد. تیمارها شامل: گروه شاهد (بدون افزودنی)؛ سه جیره حاوی سطوح 0/5، یک و 1/5 گرم در کیلوگرم جیره پروبیوتیک بتاپلاس؛ ...
بیشتر
اثر سطوح مختلف پروبیوتیک بتاپلاس بر عملکرد رشد و ریخت شناسی بافتی ژژنوم بلدرچین ژاپنی با استفاده از تعداد 288 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی، با شش تیمار چهار تکرار و 12 پرنده در هر تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی از سن یک تا 42 روزگی بررسی شد. تیمارها شامل: گروه شاهد (بدون افزودنی)؛ سه جیره حاوی سطوح 0/5، یک و 1/5 گرم در کیلوگرم جیره پروبیوتیک بتاپلاس؛ جیره با کمبود پروتئین، و جیره با کمبود پروتئین و حاوی یک گرم در کیلوگرم بتاپلاس بود. مصرف خوراک، وزن بدن و افزایش وزن بدن به صورت هفتگی اندازه گیری و ضریب تبدیل محاسبه شد. در 42 روزگی دو پرنده از هر تکرار به طور تصادفی انتخاب، کشتار و صفات مربوط به تفکیک لاشه مورد سنجش قرار گرفت. به منظور بررسی صفات ریخت‌سنجی بافت روده، از ژژنوم نمونه برداری شد. استفاده از پروبیوتیک بتاپلاس در میزان یک گرم در کیلوگرم جیره، مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل و برخی ریخت‌سنجی ژژنوم را بهبود داد (0/05> p). در پرندگانی که با جیره حاوی سطح 1/5 گرم بر کیلوگرم پروبیوتیک بتاپلاس تغذیه شدند ضخامت پرز، قطر کریپت و تعداد سلول های جامی کاهش یافت (0/05> p). بر اساس نتایج حاصل، استفاده از بتاپلاس در جیره در سطح یک میلی گرم بر کیلوگرم، فراسنجه های عملکرد رشد و بافتی ژژنوم را در بلدرچین ژاپنی بهبود می بخشد.
امیرحسین علیزاده قمصری؛ سید عبداله حسینی؛ حمیدرضا خوش کردار؛ محمد رضا سلیمانی دامنه
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 16 بهمن 1400
چکیده
این مطالعه به‌منظور ارزیابی اثرات افزودن سطوح مختلف سین بیوتیک تولید داخل به آب آشامیدنی بر صفات تولیدی، خصوصیات لاشه و جمعیت میکروبی روده کوچک جوجه های گوشتی انجام شد. تعداد 400 قطعه جوجه گوشتی یکروزه راس 308 (مخلوط دو جنس با نسبت مساوی) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار مورد استفاده قرار گرفت. ...
بیشتر
این مطالعه به‌منظور ارزیابی اثرات افزودن سطوح مختلف سین بیوتیک تولید داخل به آب آشامیدنی بر صفات تولیدی، خصوصیات لاشه و جمعیت میکروبی روده کوچک جوجه های گوشتی انجام شد. تعداد 400 قطعه جوجه گوشتی یکروزه راس 308 (مخلوط دو جنس با نسبت مساوی) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار مورد استفاده قرار گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل افزودن سطوح: صفر (شاهد)، 50، 100 و 150 گرم سین بیوتیک (بیوپول) به هر هزار لیتر آب آشامیدنی بود. در سن 42 روزگی، افزودن 50 یا 100 گرم سین بیوتیک به هر هزار لیتر آب آشامیدنی سبب کاهش معنی دار ضریب تبدیل در مقایسه با سایر گروه های آزمایشی شد (0/05>P). افزایش شاخص تولید در گروه دریافت کننده 100 گرم بیوپول در مقایسه با شاهد، تمایل به معنی داری نشان داد (0/08=P). بیوپول در سطوح 100 و 150 گرم سبب افزایش تعداد کل لاکتوباسیلوس ها و کاهش شمار مخمر و کپک، کلی فرم ها و کل باکتری های گرم منفی ایلئوم در مقایسه با شاهد شد (0/05>P). بر اساس نتایج به دست آمده، استفاده از سطح 100 گرم سین بیوتیک بیوپول در 1000 لیتر آب آشامیدنی جوجه های گوشتی می تواند ضمن کمک به تعادل جمعیت میکروبی روده کوچک سبب بهبود شاخص تولید شود.
فرزاد بسطامی؛ علی خطیب جو؛ صیفعلی ورمقانی
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 18 بهمن 1400
چکیده
تاثیر مکمل والین بر عملکرد، ایمنی و شاخص‌های رفتاری جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی با 420 قطعه جوجه گوشتی سویه راس-308 (مخلوط مساوی نر و ماده) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، پنج تکرار و 14 جوجه در هر تکرار بررسی شد. گروههای آزمایشی عبارت بودند از: شاهد مثبت (جیره پایه در دمای توصیه شده سویه راس)؛ شاهد منفی (جیره پایه تحت تنش گرمایی)؛ ...
بیشتر
تاثیر مکمل والین بر عملکرد، ایمنی و شاخص‌های رفتاری جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی با 420 قطعه جوجه گوشتی سویه راس-308 (مخلوط مساوی نر و ماده) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، پنج تکرار و 14 جوجه در هر تکرار بررسی شد. گروههای آزمایشی عبارت بودند از: شاهد مثبت (جیره پایه در دمای توصیه شده سویه راس)؛ شاهد منفی (جیره پایه تحت تنش گرمایی)؛ و گروههای تحت تنش گرمایی و تغذیه شده با جیره پایه مکمل شده با پنج، 10، 15 و 20 درصد والینِ مازاد بر نیاز سویه راس. تنش گرمایی سبب کاهش وزن بدن، خوراک مصرفی و شاخص کارایی اروپایی، تیتر آنتی‌بادی علیه ویروس نیوکاسل، درصد لنفوسیت، غلظت پروتئین کل سرمی، فعالیت آلکالین فسفاتاز سرمی و فعالیت لاکتات دهیدروژناز سرمی و افزایش درصد هتروفیل، افزایش نسبت هتروفیل به لنفوسیت، افزایش دمای مقعدی و افزایش زمان لازم برای ایستادن جوجه‌ها بعد از تست عدم تحرک شد، ولی پنج درصد مکمل والین سبب بهبود افزایش وزن در دوره رشد و کل دوره و افزایش شاخص کارایی اروپایی در کل دوره، مکمل 10 درصد والین منجر به بهبود وزن نسبی ران و سینه، مکمل 15 و 20 درصد والین منجر به افزایش درصد لنفوسیت و کاهش هتروفیل شد (05/0 >P ). براساس نتایج حاصل، افزودن پنج درصد مکمل والین وزن بدن و ضریب تبدیل جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی را بهبود می دهد و در سطوح بالاتر (15 و 20 درصد) سبب بهبود درصد سلول‌های ایمنی می شود اما بر فراسنجه‌های ایمنی همورال و تست عدم تحرک جوجههای گوشتی تأثیر ندارد.
مصطفی حسین آبادی؛ تقی قورچی؛ عبدالحکیم توغدری
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 19 بهمن 1400
چکیده
اثر مخمر ساکرومایسس سرویسیه بر عملکرد رشد، شاخص سلامتی، گوارش‌پذیری مواد مغذی، متابولیت‌های سرم و رفتار مصرف خوراک گوساله‌های شیرخوار با استفاده از 18 رأس گوساله نر شیرخوار نژاد سیمنتال با سن حدودأ 20 روز و وزن بدن اولیه 4/2±47 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و شش تکرار بررسی شد. تیمارها شامل: 1-گروه شاهد (بدون مخمر)، ...
بیشتر
اثر مخمر ساکرومایسس سرویسیه بر عملکرد رشد، شاخص سلامتی، گوارش‌پذیری مواد مغذی، متابولیت‌های سرم و رفتار مصرف خوراک گوساله‌های شیرخوار با استفاده از 18 رأس گوساله نر شیرخوار نژاد سیمنتال با سن حدودأ 20 روز و وزن بدن اولیه 4/2±47 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و شش تکرار بررسی شد. تیمارها شامل: 1-گروه شاهد (بدون مخمر)، 2-تیمار حاوی 5/2 گرم مخمر ساکرومایسس سرویسیه در روز و 3-تیمار حاوی پنج گرم مخمر ساکرومایسس سرویسیه در روز بود. طول دوره آزمایشی 60 روز که شامل هفت روز دوره عادت‌پذیری بود. مصرف ماده-خشک و افزایش وزن روزانه اندازه‌گیری و ضریب تبدیل خوراک محاسبه شد. گوارش‌پذیری مواد مغذی و متابولیت‌های خون اندازه‌گیری شد. گوساله‌هایی که پنج گرم مخمر در روزدریافت کردند افزایش وزن بالاتر و ضریب تبدیل بهتری داشتند (05/0P<). میزان غلظت گلوکز، کلسترول، تری‌گلیسیرید و نیتروژن اوره‌ای خون تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. قابلیت‌هضم ماده‌خشک در گوساله‌هایی که پنج گرم مخمر مصرف کردند، بالاتر از گروه شاهد بود (05/0P<). با توجه به نتایج این تحقیق، استفاده از مخمر باعث بهبود افزایش وزن روزانه و بهبود ضریب تبدیل خوراک و نیز افزایش معنی‌دار قابلیت‌هضم ماده‌خشک می‌شود، بنابراین می‌توان از مخمر ساکرومایسس سرویسیه در جیره‌های گوساله‌های شیرخوار در سطح پنج گرم در روز استفاده نمود.
حمیده نوری صادق؛ علی مقصودی؛ محمد رکوعی؛ هادی فرجی آروق؛ مهدی جهانتیغ
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 19 بهمن 1400
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی پاسخ ایمنی همورال علیه گلبول قرمز گوسفند (SRBC) و ویروس بیماری نیوکاسل (NDV) در دو جنس نر و ماده از دو سویه وحشی و خالدار ایتالیایی بلدرچین بود. برای مقایسه فنوتیپی دو جنس از مدل واکاوی یک طرفه و برای واکاوی ژنتیکی یک مدل دام ساده با فرض وجود تفاوت مولفه‌های واریانس بین دو جنس از بسته نرم‌افزاری MCMCglmm نرم افزار R ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، بررسی پاسخ ایمنی همورال علیه گلبول قرمز گوسفند (SRBC) و ویروس بیماری نیوکاسل (NDV) در دو جنس نر و ماده از دو سویه وحشی و خالدار ایتالیایی بلدرچین بود. برای مقایسه فنوتیپی دو جنس از مدل واکاوی یک طرفه و برای واکاوی ژنتیکی یک مدل دام ساده با فرض وجود تفاوت مولفه‌های واریانس بین دو جنس از بسته نرم‌افزاری MCMCglmm نرم افزار R استفاده شد. مقایسه فنوتیپی در دو جنس نر و ماده در هیچ یک از سویهها تفاوت معنی‌داری نشان نداد. در هر دو سویه، وراثتپذیری پاسخهای ایمنی همورال در نرها بالاتر از مادهها برآورد شد. در سویه وحشی برآورد وراثتپذیری IgT در نرها (187/0) و IgY در مادهها (177/0) بالاتر از سایر پاسخهای علیه SRBC بود. بالاترین وراثتپذیری مربوط به پاسخ ایمنی علیه NDV بود، بهطوری که در جنس نر و ماده سویه وحشی به ترتیب 214/0 و 268/0 برآورد شد. بر اساس نتایج حاصل، انتخاب ژنتیکی برای پاسخ سیستم ایمنی علیه نیوکاسل موجب بهبود عملکرد سیستم ایمنی می‌شود. با توجه به برآورد بالاتر وراثتپذیری پاسخهای ایمنی در نرها، انتخاب ژنتیکی این صفات بویژه علیه NDV در نرها موجب پیشرفت ژنتیکی بیشتری می‌شود.
آرزو طوقی؛ غلامرضا داشاب؛ علی مقصودی؛ محمد رکوعی
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 21 بهمن 1400
چکیده
هدف از این مطالعه بررسی میزان تفرق ژنتیکی نژادهای مختلف شتر استان سیستان و بلوچستان با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره‌ای انجام شد. بدین منظور از تعداد 70 نفر شتر از دو نژاد جمازه و بلوچی به صورت تصادفی انتخاب و از آنها از ورید وداجی در لوله‌های هپاررینه خونگیری شد. DNA در نمونه‌های خون به روش نمکی-دترجنت استخراج شد. تعداد پنج نشانگر ...
بیشتر
هدف از این مطالعه بررسی میزان تفرق ژنتیکی نژادهای مختلف شتر استان سیستان و بلوچستان با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره‌ای انجام شد. بدین منظور از تعداد 70 نفر شتر از دو نژاد جمازه و بلوچی به صورت تصادفی انتخاب و از آنها از ورید وداجی در لوله‌های هپاررینه خونگیری شد. DNA در نمونه‌های خون به روش نمکی-دترجنت استخراج شد. تعداد پنج نشانگر ریزماهواره‌ای از ژنوم شتر انتخاب و با آغازگرهای اختصاصی تکثیر و الگوهای باندی بر روی ژل آگارز پنج درصد نمایان‌سازی شدند. ساختارهای ژنتیکی و جمعیتی با نرم‌افزار POPGENE نسخه 31/1 تجزیه و تحلیل شدند. تعداد آلل‌ها در پنج جایگاه نشانگری در دو نژاد جمازه و بلوچی در دامنه‌ی یک تا شش آلل متغیر بودند. تعداد آلل‌ها در پنج نشانگر CVRLO6، VOLP32، LCV66، WYLLO و CMS17 در نژاد جمازه به ترتیب برابر با سه، دو، سه، چهار و یک آلل و در نژاد بلوچی به ترتیب برابر با دو، چهار، دو، پنج و یک آلل بودند. دامنه هتروزیگوسیتی مشاهده شده در جایگاه‌های مورد مطالعه در دو نژاد جمازه و بلوچی در محدوده 29/0 تا 52/0 قرار داشت. نتایج تجزیه آماره FST نشان داد که دو نژاد شباهت بیش از ۹۶ درصد و میزان تفرق بین آنها سه درصد است. نتایج این تحقیق بیانگر میزان چندشکلی پایین در جایگاه‌های مورد مطالعه بود و جهت حفظ نژادها و تطابق‌پذیری بیشتر به شرایط محیطی نیازمند توجه بیشتر و کنترل آمیزش‌ها می‌باشد.
ساحره جوزی شکالگورابی؛ علی مقصودی؛ عبدالرحیم غیاثی؛ محمد رکوعی؛ هادی فرجی آروق؛ امیر زرگران
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 23 بهمن 1400
چکیده
با وجود پیشینه 15 ساله در ورود و استفاده از اسپرم تعیین جنسیت شده در ایران، تناقض های موجود در باره برآیند مزایا و معایب استفاده از اسپرم تعیین جنسیت شده سبب اختلاف نظر بین استفاده‌کنندگان این نوع اسپرم از دیدگاه کارایی و بازدهی اقتصادی آن شده است. در این پژوهش، پرسشنامه‌ای با 28 پرسش پنج گزینه‌ای در مقیاس لیکرت در در باره نگرش افراد ...
بیشتر
با وجود پیشینه 15 ساله در ورود و استفاده از اسپرم تعیین جنسیت شده در ایران، تناقض های موجود در باره برآیند مزایا و معایب استفاده از اسپرم تعیین جنسیت شده سبب اختلاف نظر بین استفاده‌کنندگان این نوع اسپرم از دیدگاه کارایی و بازدهی اقتصادی آن شده است. در این پژوهش، پرسشنامه‌ای با 28 پرسش پنج گزینه‌ای در مقیاس لیکرت در در باره نگرش افراد پاسخ‌دهنده به استفاده از اسپرم تعیین جنسیت شده از جنبه‌های مختلف عملکردی، اقتصادی، شناختی و زیرساختی طراحی و دراختیار پژوهشگران، مشاورین و افراد شاغل در مزارع صنعتی پرورش گاو شیری قرار داده شد. واکاوی داده ها نشان داد که شاغلین فارم به طور معنی‌داری موافق تاثیر این نوع اسپرم بر کاهش سخت‌زایی در مقایسه با پژوهشگران بودند (01/0 > P). هم چنین، این گروه از پاسخگویان، مخالف کاهش گیرایی اسپرم تعیین جنسیت شده در اقلیم‌های مختلف بودند (01/0 > P). بهتر بودن اسپرم تعیین جنسیت شده در تلیسه‌ها در مقایسه با گاوهای شکم بالاتر به طور معنی‌داری در شاغلین و مشاورین واحدهای پرورشی مورد تایید بود (01/0 > P). از نظر پژوهشگران به علت متداول نبودن استفاده از اسپرم تعیین جنسیت شده، استفاده از این نوع اسپرم ریسک بالاتری دارد (01/0 > P). یافته ها نشان دادند که نگرش شاغلین واحدهای صنعتی بزرگ تا اندازه زیادی با واقعیت های علمی منتشر شده در زمینه اسپرم تعیین جنس شده هماهنگ بود و اختلاف نظر این دسته از شاغلین با پژوهشگران تا اندازه زیادی ناشی از تاثیر سیاست های خرید و توزیع اسپرم در عمل و نیز سیاست های مدیریتی و بهداشتی گله بود.
علی نظری؛ حامد احمدی؛ فرید شریعتمداری
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 01 اسفند 1400
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی ارتباط بین قابلیت هضم ماده معدنی منیزیم با وزن بدن، مصرف خوراک و آنزیم فیتاز با 120 قطعه جوجه گوشتی نر لاین B آرین پرورش یافته به صورت انفرادی انجام شد. به پرندگان دو جیره استاندارد و جیره مکمل شده با یک گرم آنزیم فیتاز (FTU/Kg500) اختصاص داده شد. خوراک مصرفی روزانه، افزایش وزن هفتگی، ضریب تبدیل غذایی در دوره پرورش ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی ارتباط بین قابلیت هضم ماده معدنی منیزیم با وزن بدن، مصرف خوراک و آنزیم فیتاز با 120 قطعه جوجه گوشتی نر لاین B آرین پرورش یافته به صورت انفرادی انجام شد. به پرندگان دو جیره استاندارد و جیره مکمل شده با یک گرم آنزیم فیتاز (FTU/Kg500) اختصاص داده شد. خوراک مصرفی روزانه، افزایش وزن هفتگی، ضریب تبدیل غذایی در دوره پرورش و قابلیت هضم منیزیم در بازه 28 تا 30 روزگی اندازه گیری شدند. با استفاده از مدل گامپرتز، نرخ رشد، وزن اولیه و حداکثر ظرفیت رشد بررسی شد. نرخ رشد و حداکثر ظرفیت رشد در گروه مصرف کننده آنزیم فیتاز بیشتر بود (05/0P<). افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی تحت تاثیر جیره‌های مکمل شده آنزیم فیتاز بهبود یافت (05/0P<). قابلیت هضم منیزیم در جیره‌های آنزیم فیتاز نسبت به جیره‌های پایه استاندارد بیشتر بود (05/0P<). میزان نرخ رشد مدلسازی شده بر قابلیت هضم منیزیم تاثیرگذار بود به طوری که قابلیت هضم منیزیم در پرندگان با نرخ رشد بالاتر (ظرفیت رشدی سریع‌تر)، بیشتر بود (05/0P<). همبستگی بین قابلیت هضم منیزیم و افزایش وزن بدن مثبت بود و با افزایش هضم منیزیم ، افزایش وزن بهبود یافت(05/0P<). بر اساس نتایج حاصل، پرندگان با پتانسیل رشد بالاتر، توانپی بیشتری درهضم منیزیم را دارند و این قابلیت هضم در اثر استفاده از آنزیم فیتاز بیشتر می‌شود. بنابراین می‌توان در برنامه‌های اصلاح نژاد جوجههای آرین توجه بیشتری به ارتباط بین استفاده از ماده معدنی منیزیم و پارامتر نرخ رشد نمود.
جمیل حبیبی؛ حسین رضا شهبازی؛ فروغ محمدی
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 04 اسفند 1400
چکیده
آزمایش حاضر به منظور بررسی اثرات عصاره آویشن باغی (Thymus vulgaris) و ویتامین E بر روی عملکرد، فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون و سیستم ایمنی جوجههای گوشتی انجام شد. جهت انجام آزمایش از 240 قطعه جوجه نر یکروزه سویه تجاری راس 308 در قالب یک طرح کاملا تصادفی در 4 تیمار و 4 تکرار که هر تکرار حاوی 15 جوجه بود، استفاده شد. جیره‌های آزمایشی به ترتیب شامل ...
بیشتر
آزمایش حاضر به منظور بررسی اثرات عصاره آویشن باغی (Thymus vulgaris) و ویتامین E بر روی عملکرد، فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون و سیستم ایمنی جوجههای گوشتی انجام شد. جهت انجام آزمایش از 240 قطعه جوجه نر یکروزه سویه تجاری راس 308 در قالب یک طرح کاملا تصادفی در 4 تیمار و 4 تکرار که هر تکرار حاوی 15 جوجه بود، استفاده شد. جیره‌های آزمایشی به ترتیب شامل 1) شاهد با جیره پایه (فاقد عصاره آویشن و ویتامین E)، 2) جیره شاهد + عصاره آویشن در سطح 250 میلیگرم بر کیلوگرم جیره، 3) جیره شاهد + ویتامین E در سطح 100 میلیگرم بر کیلوگرم جیره، 4) جیره شاهد + عصاره آویشن در سطح 250 میلیگرم بر کیلوگرم جیره + ویتامین E در سطح 100 میلیگرم بر کیلوگرم جیره بودند. نتایج نشان داد که افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک در کل دوره در جیره حاوی مخلوط عصاره آویشن و ویتامین E به ترتیب افزایش و کاهش معنی‌داری پیدا کردند (05/0>p). اختلاف غلظت‌های کلسترول و LDL در تیمارهای حاوی عصاره آویشن و ویتامین E و همچنین مخلوط آنها، با شاهد کاهش معنی‌داری داشتند (05/0P<). وزن تیموس در تمام تیمارهای آزمایشی افزایش معنی‌داری نسبت به شاهد داشت (05/0>p). بطور کلی نتایج نشان داد که استفاده از مخلوط عصاره آویشن و ویتامین E در جیره جوجههای گوشتی می‌تواند موجب بهبود عملکرد و تقویت سیستم ایمنی گردد.
شهلا نعمت اللهیان؛ مسعود علی پناه
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 24 اردیبهشت 1401
چکیده
انواع مختلف هیبریدهای وارداتی و تولیدی داخلی کـرم ابریـشم و در شـرایط مختلـف آب و هـوایی اسـتان‌هـای مختلف کشور پرورش داده می-شوند. هدف از این تحقیق مقایسه عملکرد هیبریدهای مورد استفاده کرم ابریشم در دو منطقه با شرایط آب و هوائی متفاوت یعنی شفت در استان گیلان و تربت‌حیدریه در استان خراسان رضوی بود. برای انجام این پژوهش چهار هیبرید ...
بیشتر
انواع مختلف هیبریدهای وارداتی و تولیدی داخلی کـرم ابریـشم و در شـرایط مختلـف آب و هـوایی اسـتان‌هـای مختلف کشور پرورش داده می-شوند. هدف از این تحقیق مقایسه عملکرد هیبریدهای مورد استفاده کرم ابریشم در دو منطقه با شرایط آب و هوائی متفاوت یعنی شفت در استان گیلان و تربت‌حیدریه در استان خراسان رضوی بود. برای انجام این پژوهش چهار هیبرید ایرانی و 14 هیبرید وارداتی چین در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی استفاده شد. برای صفات موردبررسی تعداد پیله در لیتر؛ میانگین وزن یک پیله؛ درصد قشر یک پیله و وزن پیله تولیدی از یک جعبه، اختلاف معنی‌داری بین هیبریدها و همچنین بین دو منطقه شفت و تربت‌حیدریه وجود داشت 01)/0> (P. نتایج مطالعه حاضر نشانداد که عملکرد هیبریدهای کرم ابریشم بدون در نظر گرفتن منشأ آنها بیشتر تحت تأثیر محیط پرورشی قرار دارند، همچنین بین هیبریدها در اقلیم‌های موردمطالعه تفاوت وجود دارد. لذا انتخاب مناسبترین هیبریدها برای اقلیم‌های مختلف ایران ضروری است.
مژگان مظهری؛ زهرا رنجبری نسب
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 25 اردیبهشت 1401
چکیده
اثر افزودن مکمل آلی سلنیوم و کروم بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه و کیفیت گوشت جوجههای گوشتی، با استفاده از 200 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل دو در دو با چهار تیمار، پنج تکرار و 10 پرنده در هر تکرار بررسی شد. فاکتورها شامل دو سطح سلنومتیونین (صفر و 4/0 میلیگرم در کیلوگرم جیره) و دو سطح کروم‌متیونین (صفر و 4/0 میلیگرم ...
بیشتر
اثر افزودن مکمل آلی سلنیوم و کروم بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه و کیفیت گوشت جوجههای گوشتی، با استفاده از 200 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل دو در دو با چهار تیمار، پنج تکرار و 10 پرنده در هر تکرار بررسی شد. فاکتورها شامل دو سطح سلنومتیونین (صفر و 4/0 میلیگرم در کیلوگرم جیره) و دو سطح کروم‌متیونین (صفر و 4/0 میلیگرم درکیلوگرم جیره) بودند. در پایان آزمایش، از هر تکرار دو پرنده انتخاب، کشتار و صفات مربوط به لاشه و کیفیت گوشت اندازه‌گیری شدند. افزودن 4/0 میلیگرم مکمل کروم‌متیونین سبب افزایش مصرف خوراک در دوره رشد و کل دوره شد (P<0.05). پرندگان دریافت‌کننده 4/0 میلیگرم سلنومتیونین و کروم‌متیونین نسبت به سطح صفر درصد، افزایش وزن بدن بیشتر و ضریب تبدیل خوراک کمتری را در دوره رشد، پایانی و کل دوره داشتند (P<0.05). بهترین افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک در دوره پایانی و کل دوره در جوجههای تغذیه شده با هر دو مکمل مشاهده شد (P<0.05). وزن نسبی لاشه و سینه در پرندگان تغذیه شده با 4/0 میلیگرم سلنومتیونین و کروم‌متیونین افزایش یافت و بیشترین وزن نسبی لاشه در پرندگانی که از هر دو مکمل استفاده کردند، مشاهده شد (P<0.05). افزودن کروم‌متیونین و سلنومتیونین، رطوبت و ظرفیت نگهداری آب گوشت را افزایش و افت پخت و میزان مالون دی آلدهید (MDA) گوشت را کاهش داد (P<0.05). اثر متقابل تیمارها بر صفات کیفی گوشت معنی‌دار بود، به طوریکه بیشترین ظرفیت نگهداری آب گوشت و کمترین افت پخت و MDA در گوشت جوجههای تغذیه شده با هر دو مکمل مشاهده شد (P<0.05). بنابراین توصیه می‌شود از مکمل سلنومتیونین و کروم‌متیونین جهت بهبود عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، کیفیت و ماندگاری گوشت در جیره جوجههای گوشتی در طول دوره پرورش استفاده شود.
عیسی دیرنده؛ محمد کاظمی فرد؛ طناز صابری فر
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 28 اردیبهشت 1401
چکیده
بروز و گسترش التهاب عمومی در بدن می‌تواند سبب تاثیر بر کمیت و کیفیت تخم‌مرغ در مرغ‌های تخمگذار پرتولید شود. لذا، هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر جنیستئین سویا بر وضعیت التهابی عمومی بدن و عملکرد مرغ‌های تخمگذار پس از اوج تولید بود. بدین منظور از 80 قطعه مرغ تخمگذار سویۀ های‌لاین W-36 (سن 43 هفته) به مدت هشت هفته در قالب طرح کاملا ...
بیشتر
بروز و گسترش التهاب عمومی در بدن می‌تواند سبب تاثیر بر کمیت و کیفیت تخم‌مرغ در مرغ‌های تخمگذار پرتولید شود. لذا، هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر جنیستئین سویا بر وضعیت التهابی عمومی بدن و عملکرد مرغ‌های تخمگذار پس از اوج تولید بود. بدین منظور از 80 قطعه مرغ تخمگذار سویۀ های‌لاین W-36 (سن 43 هفته) به مدت هشت هفته در قالب طرح کاملا تصادفی استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل گروه کنترل (جیره پایه) و گروه جنیستئین (جیره پایه به همراه 20 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم خوراک) بود. در انتهای آزمایش پنج قطعه از هر تیمار انتخاب و کشتار شد، سپس 50 گرم از بافت جگر برای بررسی بیان ژن‌های اینترلوکین- 1 (IL-1)، اینترلوکین-2 (IL-2)، فاکتور نکروزه کننده تومور آلفا (TNF-α)، سیکلواکسی‌ژناز-1 (COX-1) و سیکلواکسی‌ژناز-2 (COX -2) برداشته شد. نتایج نشان داد که استفاده از جنیستئین سویا درمقایسه با گروه کنترل سبب کاهش معنی‌دار بیان ژن‌های IL-1 (45/2برابر)، IL-2 (53/3 برابر)، IL-6 (68/2 برابر)، TNF-α (83/4 برابر)، COX-1 (92/3 برابر) و COX-2 (73/1 برابر) شد. استفاده از جنیستئین سبب افزایش مصرف خوراک و بهبود ضریب تبدیل غذایی شد، همچنین، افزایش درصد تولید تخم مرغ نیز دیده شد. به‌طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد که استفاده از جنیستئین سبب کاهش التهاب در جگر مرغ‌های تخمگذار پس از اوج تولید و همچنین بهبود عملکرد تولیدی می‌شود.
طیبه امیدوار؛ سعید محمدزاده؛ مسیب امیری
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 31 اردیبهشت 1401
چکیده
تآثیر پودر برگ رزماری روی فراسنجه‌های منی و نرخ آسیب DNA تحت شرایط تنش گرمایی با استفاده از 40 قطعه خروس بومی در سن 42 هفته و وزن2300 گرم در قالب آزمایش فاکتوریل 2*2 طرح بلوک کامل تصادفی با دو سطح درجه حرارت(طبیعی و تنش گرمایی (و دوسطح پودر رزماری) بدون رزماری و 7/5 گرم پودر رزماری در کیلوگرم جیره) به مدت هفت هفته بررسی شد. دمای سالن در شرایط ...
بیشتر
تآثیر پودر برگ رزماری روی فراسنجه‌های منی و نرخ آسیب DNA تحت شرایط تنش گرمایی با استفاده از 40 قطعه خروس بومی در سن 42 هفته و وزن2300 گرم در قالب آزمایش فاکتوریل 2*2 طرح بلوک کامل تصادفی با دو سطح درجه حرارت(طبیعی و تنش گرمایی (و دوسطح پودر رزماری) بدون رزماری و 7/5 گرم پودر رزماری در کیلوگرم جیره) به مدت هفت هفته بررسی شد. دمای سالن در شرایط طبیعی 22-18 و در تنش گرمایی 2±28 درجه سانتی‌گراد تنظیم شد. بعد از دو هفته عادت پذیری، به مدت پنج هفته، هر هفته دوبار از طریق ماساژ شکمی- پشتی، از پرندگان نمونه منی گرفته شد. نمونه‌های منی، از نظر فراسنجه‌های تحرک، زنده‌مانی و نرخ قطعه‌قطعه شدن DNA اسپرم ارزیابی شدند. نتایج نشان داد درجه حرارت تنش‌زا کاهش معنی‌داری روی حرکت پیش‌رونده (نوعA ) ایجاد کرد و با افزودن پودر رزماری، زنده‌مانی اسپرم افزایش یافت (P˂0/05). افزودن پودر رزماری در دمای طبیعی نرخ قطعه‌قطعه شدن DNA را به طور معنی‌داری کاهش داد. در خروس‌های تحت تنش گرمایی، نرخ قطعه‌قطعه شدن DNA اسپرم به طور بسیار معنی داری افزایش یافت و با مصرف پودر رزماری نرخ آسیب کاهش یافت (P˂0/01). براساس نتایج حاصل از این تحقیق، افزودن پودر گیاه رزماری به جیره خروس‌های مسن بومی در شرایط تنش حرارتی، می‌تواند برخی صفات تولید مثلی را بهبود بخشد.
فرید مسلمی پور؛ طاهره آفتابی؛ شهریار مقصودلو؛ ابراهیم غلامعلی پور علمداری
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 01 خرداد 1401
چکیده
اثر استفاده از عصاره کلروفرمی اکالیپتوس در آب آشامیدنی و پودر فلفل سیاه در جیره بر عملکرد، ویژگی‌های لاشه، فراسنجه‌های خون و جمعیت میکروبی روده و نای با استفاده از 160 قطعه جوجه گوشتی یکروزه کاب 500 در یک طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار به مدت 42 روز بررسی شد. تیمارها شامل 1- جیره پایه (شاهد)، 2- جیره پایه و افزودن 1/0 درصد عصاره ...
بیشتر
اثر استفاده از عصاره کلروفرمی اکالیپتوس در آب آشامیدنی و پودر فلفل سیاه در جیره بر عملکرد، ویژگی‌های لاشه، فراسنجه‌های خون و جمعیت میکروبی روده و نای با استفاده از 160 قطعه جوجه گوشتی یکروزه کاب 500 در یک طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار به مدت 42 روز بررسی شد. تیمارها شامل 1- جیره پایه (شاهد)، 2- جیره پایه و افزودن 1/0 درصد عصاره اکالیپتوس در آب آشامیدنی، 3- جیره حاوی 2/0 درصد فلفل سیاه و 4- جیره حاوی 2/0 درصد فلفل سیاه و 1/0 درصد عصاره اکالیپتوس در آب بودند. در کل دوره، مصرف خوراک جوجه‌هایی که عصاره آشامیدنی اکالیپتوس یا پودر فلفل در جیره و یا هر دوی آنها را دریافت کردند، کمتر از پرندگان شاهد بود (05/0>P). افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک مصرفی جوجه‌ها تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. عصاره آشامیدنی اکالیپتوس باعث افزایش وزن نسبی شش‌ها و کاهش وزن نسبی قلب و چربی شکمی جوجه‌ها شد (05/0>P). مصرف عصاره آشامیدنی اکالیپتوس یا پودر فلفل در جیره و یا هر دوی آنها باعث کاهش معنی‌دار غلظت گلوکز، کلسترول و اسید اوریک سرم خون جوجه‌ها شد (05/0>P). فراسنجه‌های خون‌شناسی جوجه‌ها تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. جوجه‌هایی که عصاره آشامیدنی اکالیپتوس و پودر فلفل سیاه در جیره و یا هر دوی آنها را مصرف کردند، جمعیت اشریشیاکولای روده‌ای آنها به طور معنی‌دار از گروه شاهد کمتر بود (05/0>P). همچنین، مصرف عصاره آشامیدنی اکالیپتوس باعث کاهش معنی‌دار جمعیت مایکوپلاسمای سه‌راهی نای جوجه‌ها نسبت به گروه شاهد گردید (05/0>P). نتایج نشان داد که استفاده از عصاره آشامیدنی اکالیپتوس باعث کاهش چربی شکمی و جمعیت میکروبی روده و نای و افزودن پودر فلفل سیاه به جیره باعث کاهش جمعیت میکروبی روده جوجههای گوشتی می‌شود.
حسین محمدی؛ امیر حسین خلت آبادی فراهانی؛ محمد حسین مرادی
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 01 خرداد 1401
چکیده
هدف این مطالعه بررسی معماری ژنتیکی، شناسایی مناطق ژنومی و ژن‌های کاندیدای مرتبط با صفات افزایش وزن بدن، میزان خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک در بلدرچین بود. برای شناسایی پنجره‌های ژنومی اصلی، از روش مطالعه پویش کل ژنومی تک مرحله‌ای و از اطلاعات ژنومی 920 قطعه بلدرچین ژاپنی استفاده شد. آنالیز پویش ژنومی بوسیله نرم‌افزارهای خانواده‌ی ...
بیشتر
هدف این مطالعه بررسی معماری ژنتیکی، شناسایی مناطق ژنومی و ژن‌های کاندیدای مرتبط با صفات افزایش وزن بدن، میزان خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک در بلدرچین بود. برای شناسایی پنجره‌های ژنومی اصلی، از روش مطالعه پویش کل ژنومی تک مرحله‌ای و از اطلاعات ژنومی 920 قطعه بلدرچین ژاپنی استفاده شد. آنالیز پویش ژنومی بوسیله نرم‌افزارهای خانواده‌ی BLUPF90 انجام شد. نتایج براساس مقدار واریانس ژنتیکی افزایشی کنترل شده در قالب پنجره‌های 5/1 مگابازی از SNPهای مجاور ارائه شد. پنجره‌هایی که بیش از یک درصد واریانس را کنترل می-کردند به عنوان مناطق ژنومی مؤثر و برای یافتن ژن‌های کاندیدا استفاده شدند. تعداد 13 پنجره ژنومی روی هشت کروموزوم، 23 درصد کل واریانس ژنتیکی صفت افزایش وزن بدن را توجیه می‌کردند و حاوی ژن‌های کاندیدای SMYD1، ADGRG6 و CFL2بودند. بیشترین واریانس مربوط به پنجره‌ای روی کروموزوم شماره‌ی دو بود. تعداد 20 پنجره روی هشت کروموزوم و شامل ژن‌های کاندیدای ACSL1،PPA2 ، FGF2 و RBL2 مرتبط با میزان خوراک مصرفی بودند. این پنجره‌ها 38 درصد واریانس ژنتیکی را کنترل می‌کردند و مهم‌ترین پنجره روی کروموزوم شماره‌ی چهار بود. همچنین برای ضریب تبدیل خوراک تعداد 12 منطقه ژنومی روی هفت کروموزوم، 7/23 درصد از واریانس ژنتیکی را توجیه می‌کردند و حاوی ژن‌های کاندیدای ATRNL1 و PTPN4 بود. نتایج نشان داد چهار منطقه‌ی ژنومی اثر پلیوتروپی دارند. یافته‌های این پژوهش می‌تواند به عنوان منبع اطلاعاتی مهمی در ارزیابی ژنومی صفات مهم اقتصادی در بلدرچین ژاپنی باشد.
مرتضی پاشایی جلال؛ سید داود شریفی؛ شیرین هنربخش
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 01 خرداد 1401
چکیده
مطالعه حاضر به منظور بررسی تأثیر امولسیفایر در جیره‌های با انرژی کاهش یافته بر عملکرد، خصوصیات لاشه و صفات خونی جوجههای گوشتی انجام شد. از تعداد 540 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 3× 3 با سه سطح امولسیفایر (صفر، 250 و 500 میلیگرم در کیلوگرم) و سه سطح انرژی جیره (دوره آغازین در حد نیاز، 45 و 90، دوره رشد در حد نیاز، ...
بیشتر
مطالعه حاضر به منظور بررسی تأثیر امولسیفایر در جیره‌های با انرژی کاهش یافته بر عملکرد، خصوصیات لاشه و صفات خونی جوجههای گوشتی انجام شد. از تعداد 540 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 3× 3 با سه سطح امولسیفایر (صفر، 250 و 500 میلیگرم در کیلوگرم) و سه سطح انرژی جیره (دوره آغازین در حد نیاز، 45 و 90، دوره رشد در حد نیاز، 60 و 105 و در دوره پایانی در حد نیاز، 75 و 120 کیلوکالری در کیلوگرم کمتر از نیاز) در قالب طرح کاملاً تصادفی با نه تیمار، چهار تکرار و 15 پرنده در هر تکرار استفاده شد. در کل دوره پرورش، با کاهش انرژی جیره، مصرف خوراک افزایش یافت (05/0P<). پرندگانی که با جیره حاوی امولسیفایر تغذیه شدند افزایش وزن بیشتر و ضریب تبدیل کمتری داشتند (05/0P<). وزن نسبی کبد، روده‌های کور و چربی شکمی تحت تأثیر سطوح انرژی قابل متابولیسم جیره قرار نگرفت. اثر متقابل جیره × امولسیفایر بر کلسترول، لیپوپروتئین‌های با چگالی بالا (HDL)، لیپوپروتئین‌های با چگالی کم (LDL)، کلسترول: HDL، آلانین آمینوترانسفراز (ALT) و آلکالین فسفاتاز معنی‌دار نبود. افزودن امولسیفایر به جیره‌های معمولی و یا جیره‌هایی با کاهش بیشتر انرژی موجب افزایش غلظت تری گلیسیرید خون شد (05/0P<). افزودن امولسیفایر به جیره‌های با کاهش ملایم انرژی سبب افزایش غلظت آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) شد (05/0P<). بر اساس نتایج حاصل افزودن 250 گرم در تن امولسیفایر آرتیفایر به جیره هائی با کاهش انرژی، سبب بهبود عملکرد جوجههای گوشتی شد.
مجید ابراهیم پور؛ فرزاد باقرزاده کاسمانی؛ مصطفی یوسف اللهی؛ محمود قزاقی
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 02 خرداد 1401
چکیده
تأثیر خیساب ذرت خشک و پروبیوتیک بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی روده و پاسخ ایمنی همورال جوجههای گوشتی با استفاده از 320 قطعه جوجه‌ی گوشتی سویه‌ی راس 308 یک روزه در یک آزمایش با آرایش فاکتوریل 2×4 با چهار سطح خیساب ذرت خشک (صفر، دو، چهار و شش درصد) و دو سطح پروبیوتیک لاکتوفید (صفر و 150 میلیگرم در کیلوگرم) در قالب طرح کاملا تصادفی با هشت ...
بیشتر
تأثیر خیساب ذرت خشک و پروبیوتیک بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی روده و پاسخ ایمنی همورال جوجههای گوشتی با استفاده از 320 قطعه جوجه‌ی گوشتی سویه‌ی راس 308 یک روزه در یک آزمایش با آرایش فاکتوریل 2×4 با چهار سطح خیساب ذرت خشک (صفر، دو، چهار و شش درصد) و دو سطح پروبیوتیک لاکتوفید (صفر و 150 میلیگرم در کیلوگرم) در قالب طرح کاملا تصادفی با هشت تیمار، چهار تکرار و 10 پرنده در هر تکرار به مدت 42 روز بررسی شد. افزایش وزن، مصرف خوراک، ضریب تبدیل خوراک، جمعیت باکتری‌های اسید لاکتیک و کلی‌فرم، همچنین پاسخ سیستم ایمنی همورال جوجههای گوشتی علیه‌ی ویروس‌های نیوکاسل، برونشیت و آنفولانزا اندازه‌گیری شد. در دوره‌های رشد، پایانی و کل دوره پرورش، اثر پروبیوتیک لاکتوفید و خیساب ذرت خشک و اثر متقابل آنها بر افزایش وزن و ضریب تبدیل معنی‌دار نبود. در دوره آغازین، پرندگانی که با جیره‌های حاوی چهار درصد خیساب ذرت تغذیه شدند مصرف خوراک و افزایش وزن بیشتری از جوجههای تغذیه شده با جیره بدون خیساب ذرت داشتند (05/0>P). اثر متقابل سطح شش درصد خیساب ذرت خشک و پروبیوتیک موجب افزایش مصرف خوراک نسبت به جیره فاقد این ترکیبات در دوره آغازین شد (05/0>P). بیشترین عیار پادتن علیه‌ی ویروس نیوکاسل، آنفولانزا و برونشیت در سطح شش درصد خیساب مشاهده شد (05/0>P). اثر متقابل پودر خیساب ذرت و پروبیوتیک موجب کاهش جمعیت باکتری‌های کلی‌فرم و افزایش جمعیت باکتری‌های اسید لاکتیک شد (05/0>P). با توجه به نتایج این مطالعه، استفاده از خیساب ذرت خشک و پروبیوتیک در جیره‌ی غذایی جوجههای گوشتی پاسخ ایمنی همورال و جمعیت باکتری‌های مفید روده را بهبود می‌بخشد.
صابر معتمدی؛ حسین مروج؛ مازیار محیطی اصلی
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 17 خرداد 1401
چکیده
تاثیر نوع چربی و سطوح مختلف بنتونیت در جیره بر شاخص‌های تولید و کیفیت خوراک (پلت) در قالب طرح کاملاً تصادفی با نه تیمار و چهار تکرار بررسی شد. جیره‌های آزمایشی شامل ترکیب سطوح صفر و 5/1 درصد روغن خام سویا و پودر چربی با سه سطح بنتونیت (صفر، یک و دو درصد) بودند. شاخص‌های اندازه‌گیری شده شامل کارایی دستگاه پرس پلت (برق مصرفی، نرخ تولید در ...
بیشتر
تاثیر نوع چربی و سطوح مختلف بنتونیت در جیره بر شاخص‌های تولید و کیفیت خوراک (پلت) در قالب طرح کاملاً تصادفی با نه تیمار و چهار تکرار بررسی شد. جیره‌های آزمایشی شامل ترکیب سطوح صفر و 5/1 درصد روغن خام سویا و پودر چربی با سه سطح بنتونیت (صفر، یک و دو درصد) بودند. شاخص‌های اندازه‌گیری شده شامل کارایی دستگاه پرس پلت (برق مصرفی، نرخ تولید در واحد زمان و ماده خشک محصول نهایی)، شاخص‌های کیفی پلت پس از تولید (استحکام و سختی) و درصد پلت سالم پس از خطوط دان‌خوری بشقابی و زنجیری در محیط مرغداری بودند. استفاده از چربی در خوراک، میزان برق مصرفی را کاهش و نرخ تولید در واحد زمان و درصد ماده خشک محصول نهایی را نسبت به جیره‌های فاقد چربی بهبود داد و نرخ تولید در واحد زمان در جیره پودر چربی با دو درصد بنتونیت از سایر جیره‌ها بیشتر بود (05/0P<). شاخص استحکام پلت به روش تامبلینگ در جیره حاوی پودر چربی و فاقد بنتونیت از سایر جیره‌های آزمایشی بیشتر بود (05/0P<)، همچنین درصد پلت سالم پس از دان‌خوری زنجیری در جیره‌های حاوی چربی، بویژه در جیره حاوی پودر چربی و فاقد بنتونیت بیشتر از سایر جیره‌ها بود (05/0P<). ضریب همبستگی بین درصد پلت سالم و شاخص استحکام پلت بین روش تامبلینگ و دان‌خوری زنجیری بیشتر بود. بر اساس نتایج حاصل، استفاده از پودر چربی به جای روغن و افزودن یک درصد بنتونیت به جیره، کیفیت پلت و شاخص‌های عملکرد تولیدی آن را در کارخانه بهبود می‌بخشد.
سیده نرگس طباطبائی فر؛ محمد رضا دهقانی؛ محمدحسن فتحی نسری
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 18 خرداد 1401
چکیده
در این پژوهش، اثر افزودن مقدار یونجه‌ی خشک در جیره‌ی آغازین بر عملکرد، فراسنجه‌های خونی و سلامتی گوساله‌های شیرخوار هلشتاین تغذیه‌شده بر اساس الگوی تغذیه شیر به روش کاهش مرحله‌ای با استفاده از تعداد 24 رأس گوساله هلشتاین ماده با سن 1 ±4 روزگی و وزن 3±2/41 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و هشت گوساله در هر تیمار ...
بیشتر
در این پژوهش، اثر افزودن مقدار یونجه‌ی خشک در جیره‌ی آغازین بر عملکرد، فراسنجه‌های خونی و سلامتی گوساله‌های شیرخوار هلشتاین تغذیه‌شده بر اساس الگوی تغذیه شیر به روش کاهش مرحله‌ای با استفاده از تعداد 24 رأس گوساله هلشتاین ماده با سن 1 ±4 روزگی و وزن 3±2/41 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و هشت گوساله در هر تیمار به مدت 56 روز(تا زمان شیرگیری) بررسی شد. تیمارهای آزمایشی به ترتیب شامل: 1) تغذیه شیر بدون استفاده از یونجه‌ی خشک، 2) تغذیه شیر و جیره آغازین به‌همراه پنج درصد یونجه‌ی خشک (بر اساس ماده خشک جیره) و 3) تغذیه شیر و جیره آغازین به‌همراه 10 درصد یونجه‌ی خشک (بر اساس ماده خشک جیره). بین تیمارهای آزمایشی از نظر مصرف ماده خشک، ضریب تبدیل خوراک، افزایش وزن روزانه، نمره مدفوع، شاخص‌های رشد اسکلتی و pH شکمبه تفاوتی مشاهده نشد. میزان پروپیونات در شکمبه گوساله‌هایی که با شیر و پنج درصد علوفه یونجه تغذیه شدند نسبت به تیمار شاهد و 10 درصد علوفه به طور معنی‌داری بیشتر بود (05/0>P). نسبت استات به پروپیونات در شکمبه گوساله‌های تغذیه شده با شیر و پنج درصد علوفه یونجه به طور معنی‌داری بیشتر از گوساله‌های سایر تیمارها بود (05/0>P). غلظت بتاهیدروکسی بوتیرات پلاسما گوساله‌های تغذیه شده با جیره آغازین حاوی پنج درصد یونجه خشک بیشتر از گوساله‌های سایر تیمارها بود (05/0>P). بر اساس نتایج این تحقیق، جایگزینی بخشی از جیره آغازینگوساله‌های شیرخوار تغذیه شده با مقادیر بالای شیر، با علوفه یونجه سبب بهبود توسعه شکمبه‌ی آنها می‌شود.
فاطمه احمدی؛ حمید امانلو؛ طاهره امیرآبادی فراهانی؛ نجمه اسلامیان فارسونی
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 21 خرداد 1401
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر افزودن پروتئین غیرقابل تجزیه شکمبه‌ای به جیره دوره انتظار زایش گاوهای هلشتاین بر تولید شیر، وزن تولد گوساله و ترکیبات آغوز طی فصل گرم بود. 88 رأس گاو هلشتاین چندبار زایش کرده، 30 روز پیش از تاریخ زایش مورد انتظار وارد طرح شدند و به یکی از دو تیمار شامل پروتئین خام پایین (3/14 درصد پروتئین خام با چهار درصد پروتئین ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر افزودن پروتئین غیرقابل تجزیه شکمبه‌ای به جیره دوره انتظار زایش گاوهای هلشتاین بر تولید شیر، وزن تولد گوساله و ترکیبات آغوز طی فصل گرم بود. 88 رأس گاو هلشتاین چندبار زایش کرده، 30 روز پیش از تاریخ زایش مورد انتظار وارد طرح شدند و به یکی از دو تیمار شامل پروتئین خام پایین (3/14 درصد پروتئین خام با چهار درصد پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه) و پروتئین خام بالا (1/17 درصد پروتئین خام با شش درصد پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه) اختصاص یافتند. در دوره انتظار زایش و تازه‌زا، جیره‌ها در حد اشتها به گاوها تغذیه شدند. پس از زایش، تمام گاوها به مدت 21 روز جیره یکسانی دریافت کردند. تولید شیر تمام گاوها به طور روزانه از روز زایش تا 21 روز پس از زایش ثبت گردید. نمونه‌های شیر هر گاو دوبار در هفته برای اندازه‌گیری ترکیبات شیر جمع‌آوری شد. ارزیابی امتیاز وضعیت بدنی در روزهای 30-، 3-، صفر و 21 روز نسبت به زایش انجام شد. تولید شیر و مقدار پروتئین و لاکتوز شیر گاوهائی که جیره با پروتئین بالا دریافت کردند بیشتر و درصد چربی شیر آنها کمتر بود (05/0 >P). تغییرات امتیاز وضعیت بدنی بین گاوهای دو تیمار در دوره پیش و پس از زایش متفاوت نبود. با توجه به نتایج حاصل، تغذیه جیره حاوی پروتئین عبوری بالا در دوره انتظار زایش طی فصل گرم سبب افزایش تولید شیر و کاهش درصد چربی شیر در بعد از زایش می شود.