امیرحسین علیزاده قمصری؛ سید عبداله حسینی؛ حمیدرضا خوش کردار؛ محمد رضا سلیمانی دامنه
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 16 بهمن 1400
چکیده
این مطالعه بهمنظور ارزیابی اثرات افزودن سطوح مختلف سین بیوتیک تولید داخل به آب آشامیدنی بر صفات تولیدی، خصوصیات لاشه و جمعیت میکروبی روده کوچک جوجه های گوشتی انجام شد. تعداد 400 قطعه جوجه گوشتی یکروزه راس 308 (مخلوط دو جنس با نسبت مساوی) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار مورد استفاده قرار گرفت. ...
بیشتر
این مطالعه بهمنظور ارزیابی اثرات افزودن سطوح مختلف سین بیوتیک تولید داخل به آب آشامیدنی بر صفات تولیدی، خصوصیات لاشه و جمعیت میکروبی روده کوچک جوجه های گوشتی انجام شد. تعداد 400 قطعه جوجه گوشتی یکروزه راس 308 (مخلوط دو جنس با نسبت مساوی) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار مورد استفاده قرار گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل افزودن سطوح: صفر (شاهد)، 50، 100 و 150 گرم سین بیوتیک (بیوپول) به هر هزار لیتر آب آشامیدنی بود. در سن 42 روزگی، افزودن 50 یا 100 گرم سین بیوتیک به هر هزار لیتر آب آشامیدنی سبب کاهش معنی دار ضریب تبدیل در مقایسه با سایر گروه های آزمایشی شد (0/05>P). افزایش شاخص تولید در گروه دریافت کننده 100 گرم بیوپول در مقایسه با شاهد، تمایل به معنی داری نشان داد (0/08=P). بیوپول در سطوح 100 و 150 گرم سبب افزایش تعداد کل لاکتوباسیلوس ها و کاهش شمار مخمر و کپک، کلی فرم ها و کل باکتری های گرم منفی ایلئوم در مقایسه با شاهد شد (0/05>P). بر اساس نتایج به دست آمده، استفاده از سطح 100 گرم سین بیوتیک بیوپول در 1000 لیتر آب آشامیدنی جوجه های گوشتی می تواند ضمن کمک به تعادل جمعیت میکروبی روده کوچک سبب بهبود شاخص تولید شود.
فرزاد بسطامی؛ علی خطیب جو؛ صیفعلی ورمقانی
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 18 بهمن 1400
چکیده
تاثیر مکمل والین بر عملکرد، ایمنی و شاخص‌های رفتاری جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی با 420 قطعه جوجه گوشتی سویه راس-308 (مخلوط مساوی نر و ماده) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، پنج تکرار و 14 جوجه در هر تکرار بررسی شد. گروه‌های آزمایشی عبارت بودند از: شاهد مثبت (جیره پایه در دمای توصیه شده سویه راس)؛ شاهد منفی (جیره پایه تحت تنش گرمایی)؛ ...
بیشتر
تاثیر مکمل والین بر عملکرد، ایمنی و شاخص‌های رفتاری جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی با 420 قطعه جوجه گوشتی سویه راس-308 (مخلوط مساوی نر و ماده) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، پنج تکرار و 14 جوجه در هر تکرار بررسی شد. گروه‌های آزمایشی عبارت بودند از: شاهد مثبت (جیره پایه در دمای توصیه شده سویه راس)؛ شاهد منفی (جیره پایه تحت تنش گرمایی)؛ و گروه‌های تحت تنش گرمایی و تغذیه شده با جیره پایه مکمل شده با پنج، 10، 15 و 20 درصد والینِ مازاد بر نیاز سویه راس. تنش گرمایی سبب کاهش وزن بدن، خوراک مصرفی و شاخص کارایی اروپایی، تیتر آنتی‌بادی علیه ویروس نیوکاسل، درصد لنفوسیت، غلظت پروتئین کل سرمی، فعالیت آلکالین فسفاتاز سرمی و فعالیت لاکتات دهیدروژناز سرمی و افزایش درصد هتروفیل، افزایش نسبت هتروفیل به لنفوسیت، افزایش دمای مقعدی و افزایش زمان لازم برای ایستادن جوجه‌ها بعد از تست عدم تحرک شد، ولی پنج درصد مکمل والین سبب بهبود افزایش وزن در دوره رشد و کل دوره و افزایش شاخص کارایی اروپایی در کل دوره، مکمل 10 درصد والین منجر به بهبود وزن نسبی ران و سینه، مکمل 15 و 20 درصد والین منجر به افزایش درصد لنفوسیت و کاهش هتروفیل شد (05/0 >P ). براساس نتایج حاصل، افزودن پنج درصد مکمل والین وزن بدن و ضریب تبدیل جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی را بهبود می دهد و در سطوح بالاتر (15 و 20 درصد) سبب بهبود درصد سلولهای ایمنی می شود اما بر فراسنجههای ایمنی همورال و تست عدم تحرک جوجههای گوشتی تأثیر ندارد.
مصطفی حسین آبادی؛ تقی قورچی؛ عبدالحکیم توغدری
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 19 بهمن 1400
چکیده
اثر مخمر ساکرومایسس سرویسیه بر عملکرد رشد، شاخص سلامتی، گوارشپذیری مواد مغذی، متابولیتهای سرم و رفتار مصرف خوراک گوسالههای شیرخوار با استفاده از 18 رأس گوساله نر شیرخوار نژاد سیمنتال با سن حدودأ 20 روز و وزن بدن اولیه 4/2±47 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و شش تکرار بررسی شد. تیمارها شامل: 1-گروه شاهد (بدون مخمر)، ...
بیشتر
اثر مخمر ساکرومایسس سرویسیه بر عملکرد رشد، شاخص سلامتی، گوارشپذیری مواد مغذی، متابولیتهای سرم و رفتار مصرف خوراک گوسالههای شیرخوار با استفاده از 18 رأس گوساله نر شیرخوار نژاد سیمنتال با سن حدودأ 20 روز و وزن بدن اولیه 4/2±47 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و شش تکرار بررسی شد. تیمارها شامل: 1-گروه شاهد (بدون مخمر)، 2-تیمار حاوی 5/2 گرم مخمر ساکرومایسس سرویسیه در روز و 3-تیمار حاوی پنج گرم مخمر ساکرومایسس سرویسیه در روز بود. طول دوره آزمایشی 60 روز که شامل هفت روز دوره عادتپذیری بود. مصرف ماده-خشک و افزایش وزن روزانه اندازهگیری و ضریب تبدیل خوراک محاسبه شد. گوارشپذیری مواد مغذی و متابولیتهای خون اندازهگیری شد. گوسالههایی که پنج گرم مخمر در روزدریافت کردند افزایش وزن بالاتر و ضریب تبدیل بهتری داشتند (05/0P<). میزان غلظت گلوکز، کلسترول، تریگلیسیرید و نیتروژن اورهای خون تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. قابلیت‌هضم مادهخشک در گوسالههایی که پنج گرم مخمر مصرف کردند، بالاتر از گروه شاهد بود (05/0P<). با توجه به نتایج این تحقیق، استفاده از مخمر باعث بهبود افزایش وزن روزانه و بهبود ضریب تبدیل خوراک و نیز افزایش معنیدار قابلیت‌هضم مادهخشک میشود، بنابراین میتوان از مخمر ساکرومایسس سرویسیه در جیرههای گوسالههای شیرخوار در سطح پنج گرم در روز استفاده نمود.
جمیل حبیبی؛ حسین رضا شهبازی؛ فروغ محمدی
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 04 اسفند 1400
چکیده
آزمایش حاضر به منظور بررسی اثرات عصاره آویشن باغی (Thymus vulgaris) و ویتامین E بر روی عملکرد، فراسنجههای بیوشیمیایی خون و سیستم ایمنی جوجههای گوشتی انجام شد. جهت انجام آزمایش از 240 قطعه جوجه نر یکروزه سویه تجاری راس 308 در قالب یک طرح کاملا تصادفی در 4 تیمار و 4 تکرار که هر تکرار حاوی 15 جوجه بود، استفاده شد. جیرههای آزمایشی به ترتیب شامل ...
بیشتر
آزمایش حاضر به منظور بررسی اثرات عصاره آویشن باغی (Thymus vulgaris) و ویتامین E بر روی عملکرد، فراسنجههای بیوشیمیایی خون و سیستم ایمنی جوجههای گوشتی انجام شد. جهت انجام آزمایش از 240 قطعه جوجه نر یکروزه سویه تجاری راس 308 در قالب یک طرح کاملا تصادفی در 4 تیمار و 4 تکرار که هر تکرار حاوی 15 جوجه بود، استفاده شد. جیرههای آزمایشی به ترتیب شامل 1) شاهد با جیره پایه (فاقد عصاره آویشن و ویتامین E)، 2) جیره شاهد + عصاره آویشن در سطح 250 میلیگرم بر کیلوگرم جیره، 3) جیره شاهد + ویتامین E در سطح 100 میلیگرم بر کیلوگرم جیره، 4) جیره شاهد + عصاره آویشن در سطح 250 میلیگرم بر کیلوگرم جیره + ویتامین E در سطح 100 میلیگرم بر کیلوگرم جیره بودند. نتایج نشان داد که افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک در کل دوره در جیره حاوی مخلوط عصاره آویشن و ویتامین E به ترتیب افزایش و کاهش معنیداری پیدا کردند (05/0>p). اختلاف غلظت‌های کلسترول و LDL در تیمارهای حاوی عصاره آویشن و ویتامین E و همچنین مخلوط آنها، با شاهد کاهش معنیداری داشتند (05/0P<). وزن تیموس در تمام تیمارهای آزمایشی افزایش معنیداری نسبت به شاهد داشت (05/0>p). بطور کلی نتایج نشان داد که استفاده از مخلوط عصاره آویشن و ویتامین E در جیره جوجههای گوشتی میتواند موجب بهبود عملکرد و تقویت سیستم ایمنی گردد.
شهلا نعمت اللهیان؛ مسعود علی پناه
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 24 اردیبهشت 1401
چکیده
انواع مختلف هیبریدهای وارداتی و تولیدی داخلی کـرم ابریـشم و در شـرایط مختلـف آب و هـوایی اسـتان‌هـای مختلف کشور پرورش داده می-شوند. هدف از این تحقیق مقایسه عملکرد هیبریدهای مورد استفاده کرم ابریشم در دو منطقه با شرایط آب و هوائی متفاوت یعنی شفت در استان گیلان و تربت‌حیدریه در استان خراسان رضوی بود. برای انجام این پژوهش چهار هیبرید ...
بیشتر
انواع مختلف هیبریدهای وارداتی و تولیدی داخلی کـرم ابریـشم و در شـرایط مختلـف آب و هـوایی اسـتان‌هـای مختلف کشور پرورش داده می-شوند. هدف از این تحقیق مقایسه عملکرد هیبریدهای مورد استفاده کرم ابریشم در دو منطقه با شرایط آب و هوائی متفاوت یعنی شفت در استان گیلان و تربت‌حیدریه در استان خراسان رضوی بود. برای انجام این پژوهش چهار هیبرید ایرانی و 14 هیبرید وارداتی چین در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی استفاده شد. برای صفات موردبررسی تعداد پیله در لیتر؛ میانگین وزن یک پیله؛ درصد قشر یک پیله و وزن پیله تولیدی از یک جعبه، اختلاف معنیداری بین هیبریدها و همچنین بین دو منطقه شفت و تربت‌حیدریه وجود داشت 01)/0> (P. نتایج مطالعه حاضر نشانداد که عملکرد هیبریدهای کرم ابریشم بدون در نظر گرفتن منشأ آنها بیشتر تحت تأثیر محیط پرورشی قرار دارند، همچنین بین هیبریدها در اقلیمهای موردمطالعه تفاوت وجود دارد. لذا انتخاب مناسبترین هیبریدها برای اقلیمهای مختلف ایران ضروری است.
فرید مسلمی پور؛ طاهره آفتابی؛ شهریار مقصودلو؛ ابراهیم غلامعلی پور علمداری
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 01 خرداد 1401
چکیده
اثر استفاده از عصاره کلروفرمی اکالیپتوس در آب آشامیدنی و پودر فلفل سیاه در جیره بر عملکرد، ویژگی‌های لاشه، فراسنجههای خون و جمعیت میکروبی روده و نای با استفاده از 160 قطعه جوجه گوشتی یکروزه کاب 500 در یک طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار به مدت 42 روز بررسی شد. تیمارها شامل 1- جیره پایه (شاهد)، 2- جیره پایه و افزودن 1/0 درصد عصاره ...
بیشتر
اثر استفاده از عصاره کلروفرمی اکالیپتوس در آب آشامیدنی و پودر فلفل سیاه در جیره بر عملکرد، ویژگی‌های لاشه، فراسنجههای خون و جمعیت میکروبی روده و نای با استفاده از 160 قطعه جوجه گوشتی یکروزه کاب 500 در یک طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار به مدت 42 روز بررسی شد. تیمارها شامل 1- جیره پایه (شاهد)، 2- جیره پایه و افزودن 1/0 درصد عصاره اکالیپتوس در آب آشامیدنی، 3- جیره حاوی 2/0 درصد فلفل سیاه و 4- جیره حاوی 2/0 درصد فلفل سیاه و 1/0 درصد عصاره اکالیپتوس در آب بودند. در کل دوره، مصرف خوراک جوجه‌هایی که عصاره آشامیدنی اکالیپتوس یا پودر فلفل در جیره و یا هر دوی آنها را دریافت کردند، کمتر از پرندگان شاهد بود (05/0>P). افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک مصرفی جوجه‌ها تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. عصاره آشامیدنی اکالیپتوس باعث افزایش وزن نسبی شش‌ها و کاهش وزن نسبی قلب و چربی شکمی جوجه‌ها شد (05/0>P). مصرف عصاره آشامیدنی اکالیپتوس یا پودر فلفل در جیره و یا هر دوی آنها باعث کاهش معنیدار غلظت گلوکز، کلسترول و اسید اوریک سرم خون جوجه‌ها شد (05/0>P). فراسنجههای خون‌شناسی جوجه‌ها تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. جوجه‌هایی که عصاره آشامیدنی اکالیپتوس و پودر فلفل سیاه در جیره و یا هر دوی آنها را مصرف کردند، جمعیت اشریشیاکولای روده‌ای آنها به طور معنیدار از گروه شاهد کمتر بود (05/0>P). همچنین، مصرف عصاره آشامیدنی اکالیپتوس باعث کاهش معنیدار جمعیت مایکوپلاسمای سه‌راهی نای جوجه‌ها نسبت به گروه شاهد گردید (05/0>P). نتایج نشان داد که استفاده از عصاره آشامیدنی اکالیپتوس باعث کاهش چربی شکمی و جمعیت میکروبی روده و نای و افزودن پودر فلفل سیاه به جیره باعث کاهش جمعیت میکروبی روده جوجههای گوشتی میشود.
مرتضی پاشایی جلال؛ سید داود شریفی؛ شیرین هنربخش
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 01 خرداد 1401
چکیده
مطالعه حاضر به منظور بررسی تأثیر امولسیفایر در جیرههای با انرژی کاهش یافته بر عملکرد، خصوصیات لاشه و صفات خونی جوجههای گوشتی انجام شد. از تعداد 540 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 3× 3 با سه سطح امولسیفایر (صفر، 250 و 500 میلیگرم در کیلوگرم) و سه سطح انرژی جیره (دوره آغازین در حد نیاز، 45 و 90، دوره رشد در حد نیاز، ...
بیشتر
مطالعه حاضر به منظور بررسی تأثیر امولسیفایر در جیرههای با انرژی کاهش یافته بر عملکرد، خصوصیات لاشه و صفات خونی جوجههای گوشتی انجام شد. از تعداد 540 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 3× 3 با سه سطح امولسیفایر (صفر، 250 و 500 میلیگرم در کیلوگرم) و سه سطح انرژی جیره (دوره آغازین در حد نیاز، 45 و 90، دوره رشد در حد نیاز، 60 و 105 و در دوره پایانی در حد نیاز، 75 و 120 کیلوکالری در کیلوگرم کمتر از نیاز) در قالب طرح کاملاً تصادفی با نه تیمار، چهار تکرار و 15 پرنده در هر تکرار استفاده شد. در کل دوره پرورش، با کاهش انرژی جیره، مصرف خوراک افزایش یافت (05/0P<). پرندگانی که با جیره حاوی امولسیفایر تغذیه شدند افزایش وزن بیشتر و ضریب تبدیل کمتری داشتند (05/0P<). وزن نسبی کبد، روده‌های کور و چربی شکمی تحت تأثیر سطوح انرژی قابل متابولیسم جیره قرار نگرفت. اثر متقابل جیره × امولسیفایر بر کلسترول، لیپوپروتئین‌های با چگالی بالا (HDL)، لیپوپروتئین‌های با چگالی کم (LDL)، کلسترول: HDL، آلانین آمینوترانسفراز (ALT) و آلکالین فسفاتاز معنیدار نبود. افزودن امولسیفایر به جیرههای معمولی و یا جیره‌هایی با کاهش بیشتر انرژی موجب افزایش غلظت تری گلیسیرید خون شد (05/0P<). افزودن امولسیفایر به جیرههای با کاهش ملایم انرژی سبب افزایش غلظت آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) شد (05/0P<). بر اساس نتایج حاصل افزودن 250 گرم در تن امولسیفایر آرتیفایر به جیره هائی با کاهش انرژی، سبب بهبود عملکرد جوجههای گوشتی شد.
دوره 24، شماره 1 ، فروردین 1401، ، صفحه 35-45
چکیده
اثر مخمر ساکرومایسس سرویسیه بر عملکرد رشد، شاخص سلامتی، گوارشپذیری مواد مغذی، متابولیتهای سرم و رفتار مصرف خوراک گوسالههای شیرخوار با استفاده از 18 رأس گوساله نر شیرخوار نژاد سیمنتال با سن حدوداً 20 روز و وزن بدن اولیه 4/2±47 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و شش تکرار بررسی شد. تیمارها شامل 1- گروه شاهد (بدون مخمر)، ...
بیشتر
اثر مخمر ساکرومایسس سرویسیه بر عملکرد رشد، شاخص سلامتی، گوارشپذیری مواد مغذی، متابولیتهای سرم و رفتار مصرف خوراک گوسالههای شیرخوار با استفاده از 18 رأس گوساله نر شیرخوار نژاد سیمنتال با سن حدوداً 20 روز و وزن بدن اولیه 4/2±47 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و شش تکرار بررسی شد. تیمارها شامل 1- گروه شاهد (بدون مخمر)، 2- تیمار حاوی 5/2 گرم مخمر ساکرومایسس سرویسیه در روز و 3- تیمار حاوی پنج گرم مخمر ساکرومایسس سرویسیه در روز بود. طول دوره آزمایشی 60 روز که شامل هفت روز دوره عادتپذیری بود. مصرف ماده خشک و افزایش وزن روزانه اندازهگیری و ضریب تبدیل خوراک محاسبه شد. گوارشپذیری مواد مغذی و متابولیتهای خون اندازهگیری شد. گوسالههایی که پنج گرم مخمر در روزدریافت کردند افزایش وزن بالاتر و ضریب تبدیل بهتری داشتند (05/0P<). میزان غلظت گلوکز، کلسترول، تریگلیسیرید و نیتروژن اورهای خون تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. قابلیت هضم مادهخشک در گوسالههایی که پنج گرم مخمر مصرف کردند، بالاتر از گروه شاهد بود (05/0P<). با توجه به نتایج این پژوهش، استفاده از مخمر باعث بهبود افزایش وزن روزانه و بهبود ضریب تبدیل خوراک و نیز افزایش معنیدار قابلیت هضم مادهخشک میشود، بنابراین میتوان از مخمر ساکرومایسس سرویسیه در جیرههای گوسالههای شیرخوار در سطح پنج گرم در روز استفاده نمود.
دوره 24، شماره 1 ، فروردین 1401، ، صفحه 47-58
چکیده
اثر سطوح مختلف پروبیوتیک بتاپلاس بر عملکرد رشد و ریختشناسی بافتی ژژنوم بلدرچین ژاپنی با استفاده از تعداد 288 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی، با شش تیمار چهار تکرار و 12 پرنده در هر تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی از سن یک تا 42 روزگی بررسی شد. تیمارها شامل گروه شاهد (بدون افزودنی)؛ سه جیره حاوی سطوح 5/0، یک و 5/1 گرم در کیلوگرم جیره پروبیوتیک ...
بیشتر
اثر سطوح مختلف پروبیوتیک بتاپلاس بر عملکرد رشد و ریختشناسی بافتی ژژنوم بلدرچین ژاپنی با استفاده از تعداد 288 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی، با شش تیمار چهار تکرار و 12 پرنده در هر تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی از سن یک تا 42 روزگی بررسی شد. تیمارها شامل گروه شاهد (بدون افزودنی)؛ سه جیره حاوی سطوح 5/0، یک و 5/1 گرم در کیلوگرم جیره پروبیوتیک بتاپلاس؛ جیره با کمبود پروتئین و جیره با کمبود پروتئین و حاوی یک گرم در کیلوگرم بتاپلاس بود. مصرف خوراک، وزن بدن و افزایش وزن بدن بهصورت هفتگی اندازهگیری و ضریب تبدیل محاسبه شد. در 42 روزگی دو پرنده از هر تکرار بهطور تصادفی انتخاب، کشتار و صفات مربوط به تفکیک لاشه مورد سنجش قرار گرفت. بهمنظور بررسی صفات ریخت‌سنجی بافت روده، از ژژنوم نمونه‌برداری شد. استفاده از پروبیوتیک بتاپلاس در میزان یک گرم در کیلوگرم جیره، مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل و برخی ریخت‌سنجی ژژنوم را بهبود داد (05/0>P). در پرندگانی که با جیره حاوی سطح 5/1 گرم بر کیلوگرم پروبیوتیک بتاپلاس تغذیه شدند ضخامت پرز، قطر کریپت و تعداد سلولهای جامی کاهش یافت (05/0>P). براساس نتایج حاصل، استفاده از بتاپلاس در جیره در سطح یک میلیگرم بر کیلوگرم، فراسنجههای عملکرد رشد و بافتی ژژنوم را در بلدرچین ژاپنی بهبود میبخشد.
دوره 24، شماره 1 ، فروردین 1401، ، صفحه 67-80
چکیده
تأثیر مکمل والین بر عملکرد، ایمنی و شاخص‌های رفتاری جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی با 420 قطعه جوجه گوشتی سویه راس-308 (مخلوط مساوی نر و ماده) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، پنج تکرار و 14 جوجه در هر تکرار بررسی شد. گروه‌های آزمایشی عبارت بودند از شاهد مثبت (جیره پایه در دمای توصیه‌شده سویه راس)؛ شاهد منفی (جیره پایه تحت تنش گرمایی)؛ ...
بیشتر
تأثیر مکمل والین بر عملکرد، ایمنی و شاخص‌های رفتاری جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی با 420 قطعه جوجه گوشتی سویه راس-308 (مخلوط مساوی نر و ماده) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، پنج تکرار و 14 جوجه در هر تکرار بررسی شد. گروه‌های آزمایشی عبارت بودند از شاهد مثبت (جیره پایه در دمای توصیه‌شده سویه راس)؛ شاهد منفی (جیره پایه تحت تنش گرمایی)؛ و گروه‌های تحت تنش گرمایی و تغذیه‌شده با جیره پایه مکمل‌شده با پنج، 10، 15 و 20 درصد والینِ مازاد بر نیاز سویه راس. تنش گرمایی سبب کاهش وزن بدن، خوراک مصرفی و شاخص کارایی اروپایی، تیتر آنتی‌بادی علیه ویروس نیوکاسل، درصد لنفوسیت، غلظت پروتئین کل سرمی، فعالیت آلکالین فسفاتاز سرمی و فعالیت لاکتات دهیدروژناز سرمی و افزایش درصد هتروفیل، افزایش نسبت هتروفیل به لنفوسیت، افزایش دمای مقعدی و افزایش زمان لازم برای ایستادن جوجه‌ها بعد از تست عدم تحرک شد، ولی پنج درصد مکمل والین سبب بهبود افزایش وزن در دوره رشد و کل دوره و افزایش شاخص کارایی اروپایی در کل دوره، مکمل 10 درصد والین منجر به بهبود وزن نسبی ران و سینه، مکمل 15 و 20 درصد والین منجر به افزایش درصد لنفوسیت و کاهش هتروفیل شد (05/0>P). براساس نتایج حاصل، افزودن پنج درصد مکمل والین وزن بدن و ضریب تبدیل جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی را بهبود می‌دهد و در سطوح بالاتر (15 و 20 درصد) سبب بهبود درصد سلولهای ایمنی میشود، اما بر فراسنجههای ایمنی همورال و تست عدم تحرک جوجههای گوشتی تأثیر ندارد.
محمد حسین نعمتی؛ مصطفی حاجی لو؛ سید عبداله حسینی؛ سیدسعید موسوی
دوره 23، شماره 4 ، دی 1400، ، صفحه 549-559
چکیده
اثر استفاده از پروبیوتیک بیوپلاس B2 و پری‌بیوتیک گالاکتوالیگوساکارید بر عملکرد، کیفیت تخم‌مرغ تولیدی و برخی فراسنجههای خونی مرغان تخم‌گذار تجاری، با استفاده از 216 قطعه مرغ تخم‌گذار های‌لاین (w36) با میانگین وزنی مشابه از سن 50 تا 62 هفتگی به مدت 12 هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی در سیستم قفس با شش تیمار و شش تکرار و 6 قطعه مرغ در هر ...
بیشتر
اثر استفاده از پروبیوتیک بیوپلاس B2 و پری‌بیوتیک گالاکتوالیگوساکارید بر عملکرد، کیفیت تخم‌مرغ تولیدی و برخی فراسنجههای خونی مرغان تخم‌گذار تجاری، با استفاده از 216 قطعه مرغ تخم‌گذار های‌لاین (w36) با میانگین وزنی مشابه از سن 50 تا 62 هفتگی به مدت 12 هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی در سیستم قفس با شش تیمار و شش تکرار و 6 قطعه مرغ در هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) بدون افزودنی(شاهد)، 2) جیره حاوی 1/ 0 درصد پروبیوتیک بیوپلاس B2 و 3 تا 6) به ترتیب جیرههای حاوی 05/ 0، 0/1، 15/ 0 و 0/2 درصد پری‌بیوتیک گالاکتوالیگوساکارید بودند. نتایج نشان داد که وزن و توده تخم‌مرغ تولیدی در جیره حاوی پروبیوتیک بیوپلاس B2 افزایش معنیدار داشت (0/05>P). درصد تولید تخم‌مرغ، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. استفاده از گالاکتوالیگوساکارید در سطوح 0/05، 0/1 و 0/2 درصد منجر به بهبود وزن پوسته خشک و سطوح 0/05، 0/15 و 0/2 درصد منجر به افزایش وزن واحد سطح پوسته در مقایسه با گروه شاهد شد (0/05>P). پروتئین کل و آلبومین سرم در تیمار پروبیوتیک بیوپلاس B2 افزایش نشان داد (0/05>P). سطح کلسترول خون در تیمار پروبیوتیک بیوپلاس B2 و 0/15 درصد گالاکتوالیگوساکارید به طور معنیدار کاهش یافت(05/0>P). بطور کلی نتایج نشان داد که استفاده از پری‌بیوتیک گالاکتوالیگوساکارید به میزان0/15 درصد ضمن بهبود برخی صفات عملکردی منجر به بهبود معنیدار وزن واحد سطح پوسته تخم‌مرغ و کاهش سطح کلسترول سرم خون در مقایسه با گروه شاهد شد و میتواند جایگزین پروبیوتیک بیوپلاس B2 شود.
فاطمه احمدی؛ حمید امانلو؛ نجمه اسلامیان فارسونی؛ طاهره امیرآبادی فراهانی
دوره 23، شماره 3 ، مهر 1400، ، صفحه 363-374
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تاثیر کاهش سطح پروتئین خام جیره غذایی با افزودن متیونین (pMet) و لیزین محافظت‌شده شکمبهای (pLys) بر خوراک مصرفی، تولید شیر، وضعیت متابولیکی و قابلیت هضم مواد مغذی گاوهای تازه‌زای هلشتاین بود. شانزده رأس گاو هلشتاین تازه‌زا با وضعیت امتیاز بدنی و تعداد زایش مشابه بلافاصله پس از زایش بهصورت تصادفی به دو ...
بیشتر
هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تاثیر کاهش سطح پروتئین خام جیره غذایی با افزودن متیونین (pMet) و لیزین محافظت‌شده شکمبهای (pLys) بر خوراک مصرفی، تولید شیر، وضعیت متابولیکی و قابلیت هضم مواد مغذی گاوهای تازه‌زای هلشتاین بود. شانزده رأس گاو هلشتاین تازه‌زا با وضعیت امتیاز بدنی و تعداد زایش مشابه بلافاصله پس از زایش بهصورت تصادفی به دو جیره آزمایشی اختصاص یافتند. جیرهها مقادیر برابری از لیزین (131 گرم در روز) و متیونین (40 گرم در روز) را فراهم کردند. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: تیمار با سطح بالای پروتئین حاوی 18/35 درصد پروتئین بدون افزودن pMet و pLys وتیمار با سطح پایین پروتئین حاوی16/45 درصد پروتئین حاوی pMet و pLys (LPML). خوراک مصرفی و تولید شیر طی دوره تازه‌زا ثبت شدند. نمونه‌های خون در روز زایش، 3 7، 14 و 21 پس از زایش جهت اندازهگیری مواد معدنی و متابولیتهای سرم جمع‌آوری شدند. خوراک مصرفی تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت . اما تولید شیر در گاوهای HP در مقایسه با LPML بالاتر بود (0/01 > P). مقدار پروتئین، لاکتوز، چربی و MUN در گاوهای HP در مقایسه با LPML بالاتر بود (0/05 > P). گاوها در LPML غلظت‌های پایین‌تری از نیتروژن اورهای خون و غلظت‌های بالاتری از پروتئین کل و گلوبولین سرم در مقایسه با گاوهای HP داشتند (0/01 > P). براساس نتایج حاصل، کاهش سطح پروتئین جیره گاوهای تازه‌زا همراه با حفظ عرضه اسیدهای آمینه محدودکننده عملکرد تولیدی و بازده استفاده از خوراک را کاهش می دهد.
محمد حسین نعمتی؛ حسن الماسی؛ رضا معصومی؛ محمد حسین شهیر
دوره 23، شماره 3 ، مهر 1400، ، صفحه 447-457
چکیده
اثر استفاده از مکمل پروبیوتیک داخلی ( مولتی‌بهسیل)، وارداتی (بیوپلاس B2) و آنتی بیوتیک آویلامایسین برعملکرد، شاخص‌های لیپیدی خون و ریخت شناسی روده کوچک با استفاده از 360 قطعه جوجه گوشتی نر راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و 15 قطعه در هر تکرار از سن 11 تا 42 روزگی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) بدون افزودنی (شاهد)، ...
بیشتر
اثر استفاده از مکمل پروبیوتیک داخلی ( مولتی‌بهسیل)، وارداتی (بیوپلاس B2) و آنتی بیوتیک آویلامایسین برعملکرد، شاخص‌های لیپیدی خون و ریخت شناسی روده کوچک با استفاده از 360 قطعه جوجه گوشتی نر راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و 15 قطعه در هر تکرار از سن 11 تا 42 روزگی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) بدون افزودنی (شاهد)، 2) جیره حاوی0/1 درصد پروبیوتیک تجاری بیوپلاس B2، 3) جیره حاوی 0/01 درصد آنتی بیوتیک آویلامایسین و تیمارهای 4 تا 6-به ترتیب جیرههای حاوی 0/05، 0/1 و 0/15 درصد پروبیوتیک مولتی بهسیل بودند. نتایج نشان داد که وزن بدن و ضریب تبدیل جوجه ها در جیره حاوی پروبیوتیک بیوپلاس B2 و آنتی‌بیوتیک بهتر از سایر تیمارها بود (0/05>P). وزن بدن و ضریب تبدیل در پرندگانی که مولتی بهسیل به میزان0/1 و 0/15 درصد دریافت کردند با پرندگانی که پروبیوتیک بیوپلاس دریافت کردند تفاوت نداشتند. خوراک مصرفی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. پاسخ ایمنی همورال و شاخص‌های ریختشناسی روده در پرندگانی که پروبیوتیک مولتی بهسیل در سطح 0/15 درصد دریافت کردند تفاوت معنیدار با گروه شاهد نشان نداد لیکن از نظر آماری توانست با گروه‌های دریافت کننده پروبیوتیک بیوپلاس و آنتی‌بیوتیک برابری کند. سطح LDL خون در تیمارهای پروبیوتیک بیوپلاس B2، آنتی‌بیوتیک و پروبیوتیک مولتی بهسیل0/15 درصد کاهش معنیدار نشان داد (0/05>P). به طور کلی، نتایج نشان داد که سطح 0/15درصد پروبیوتیک مولتی بهسیل میتواند جایگزین مناسب برای پروبیوتیک بیوپلاس B2 و آنتی‌بیوتیک محرک رشد آویلامایسین در دوره رشد و پایانی جوجههای گوشتی باشد.
سیدمحمدرضا صلواتی؛ احمد حسن آبادی؛ محسن تیموری؛ علی اکبر سالاری
دوره 23، شماره 2 ، تیر 1400، ، صفحه 255-267
چکیده
تأثیر فرآوری حرارتی گندم و آنزیم بر انرژی قابل متابولیسم ظاهری و قابلیت هضم پروتئین و ماده خشک آن و تأثیر استفاده از آنها در جیره بر عملکرد رشد، مورفولوژی ژژنوم و جمعیت میکروبی ایلئوم جوجههای گوشتی بررسی شد. به همین منظور از 480 قطعه جوجه گوشتی در یک آزمایش فاکتوریـل 2×4 با سه سطح فرآوری حرارتی گندم در دماهای 55، 70 و 85 درجه سانتیگراد ...
بیشتر
تأثیر فرآوری حرارتی گندم و آنزیم بر انرژی قابل متابولیسم ظاهری و قابلیت هضم پروتئین و ماده خشک آن و تأثیر استفاده از آنها در جیره بر عملکرد رشد، مورفولوژی ژژنوم و جمعیت میکروبی ایلئوم جوجههای گوشتی بررسی شد. به همین منظور از 480 قطعه جوجه گوشتی در یک آزمایش فاکتوریـل 2×4 با سه سطح فرآوری حرارتی گندم در دماهای 55، 70 و 85 درجه سانتیگراد به‌مدت 2/5 دقیقه (همراه با یک تیمار بدون فرآوری) و آنزیم روابیو (صفر و 500 گرم در تن خوراک) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار، شش تکرار و 10 قطعه پرنده در هر تکرار در سن 42-25 روزگی استفاده شد. فرآوری حرارتی گندم در 55 و 85 درجه سانتیگراد باعث افزایش انرژی قابل متابولیسم ظاهری آن نسبت به تیمار بدون فرآوری شد؛ به‌طوری که انرژی قابل متابولیسم گندم فرآوری شده در دمـای 85 درجه سانتیگراد، 2/49 درصد بیشتر از گندم فرآوری نشده بود (0/05>P). مکمل آنزیمی انرژی قابل متابولیسم گندم را بهطور معنیداری افزایش داد (0/05>P). فرآوری گندم در هر سه دما ارتفاع ویلی‌های ژژنوم را نسبت به گروه بدون فرآوری کاهش داد (0/01>P). فرآوری گندم در دماهای 70 و 85 درجه سانتیگراد جمعیت لاکتوباسیل‌ها را نسبت به تیمار بدون فرآوری افزایش داد (0/05=P). استفاده از آنزیم در جیره باعث کاهش مصرف خوراک جوجه‌ها و کاهش ارتفاع ویلی‌های ژژنوم شد (0/05>P). بر اساس نتایج این آزمایش، استفاده از مکمل آنزیمی و فرآوری حرارتی دانه گندم انرژی قابل متابولیسم ظاهری آن را بهبود می‌بخشند اما تأثیری بر عملکرد رشد جوجههای گوشتی ندارند
بهنام روشنی؛ محمدعلی نوروزیان؛ احمد افضل زاده
دوره 23، شماره 1 ، فروردین 1400، ، صفحه 13-20
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر جایگزینی کنجاله‌ی کلزا با کنجاله‌ی سیاه دانه بر عملکرد، فراسنجههای خونی و خصوصیات لاشه، از تعداد 18راس بره نر زندی (با میانگین وزن 1/5±29/5 کیلوگرم و سن 7 ± 110 روز) در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و به مدت 90 روز استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیره‌ی شاهد حاوی نه درصد کنجاله‌ی کلزا، 2) جیره‌ی حاوی 4/5 ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر جایگزینی کنجاله‌ی کلزا با کنجاله‌ی سیاه دانه بر عملکرد، فراسنجههای خونی و خصوصیات لاشه، از تعداد 18راس بره نر زندی (با میانگین وزن 1/5±29/5 کیلوگرم و سن 7 ± 110 روز) در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و به مدت 90 روز استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیره‌ی شاهد حاوی نه درصد کنجاله‌ی کلزا، 2) جیره‌ی حاوی 4/5 درصد کنجاله‌ی کلزا و 4/5 درصد کنجاله‌ی سیاه‌دانه و 3) جیره‌ی حاوی نه درصد کنجاله‌ی سیاه‌دانه بود. مقدار ماده خشک، خاکستر، پروتئین خام، چربی خام، NDF، ADF و ADIN کنجاله سیاه دانه به ترتیب 0/58±92/60، 0/27± 7/24، 1/0±35/8، 31/51±12/0، 56/24±24/1، 0/79±13/0 و 0/17±2/15درصد بود. تفاوتی از نظر گوارشپذیری ماده‌ی آلی،NDF، چربی و پروتئین خام جیرهها مشاهده نشد. تاثیر جیرههای آزمایشی بر مصرف خوراک روزانه، ضریب تبدیل، افزایش وزن روزانه، وزن نهایی، بازده لاشه، وزن کبد، قلب، طحال، کلیه و بیضه معنیدار نبود. اما وزن نسبی دنبه، چربی زیرجلدی و چربی کل لاشه با جایگزینی کنجاله سیاه دانه به جای کنجاله کلزا کاهش یافت (p<0/05). به جز آلبومین و پروتئبن کل که در بره های تغذیه شده با جیره حاوی نه درصد کنجاله سیاه دانه افزایش داشت(p<0/05). سایر فراسنجه های خونی(گلوکز، نیتروژن اوره ای خون، تری گلیسیرید و کلسترول) در بین تیمارها تفاوت معنی داری نداشتند. براساس نتایج این مطالعه و با توجه به کمبود منابع پروتئینی در تغذیه دام می توان تا سطح نه درصد جیره از کنجاله سیاه دانه در جیره بره های پرواری استفاده کرد.
عباس رجایی راد؛ غلامرضا قربانی؛ محمد خوروش؛ علی صادقی سفیدمزگی؛ سید امیر حسین مهدوی؛ مسعود برومند جزی؛ میرجا روزماریا ویلکنس
دوره 23، شماره 1 ، فروردین 1400، ، صفحه 21-33
چکیده
اثر سطوح اسیدوز متابولیکی خفیف ایجاد شده توسط جیره آنیونی بر عملکرد گاوهای شیری در دوره انتقال، با استفاده از 12 رأس گاو هلشتاین طی بازه زمانی 21 روز پیش از زمان زایش، بررسی شد. در هفته پیش از زایش، گاوها با توجه به pH ادرار (UpH)، به گروه توصیه شده 6/3 تا 7 (R UpH) و کمتر از 6/3 (low UpH) تقسیم شدند. میانگین pH ادرار در گروهR UpH، 6/7 و در low UpH، 5/8 بود(p<0/01) ...
بیشتر
اثر سطوح اسیدوز متابولیکی خفیف ایجاد شده توسط جیره آنیونی بر عملکرد گاوهای شیری در دوره انتقال، با استفاده از 12 رأس گاو هلشتاین طی بازه زمانی 21 روز پیش از زمان زایش، بررسی شد. در هفته پیش از زایش، گاوها با توجه به pH ادرار (UpH)، به گروه توصیه شده 6/3 تا 7 (R UpH) و کمتر از 6/3 (low UpH) تقسیم شدند. میانگین pH ادرار در گروهR UpH، 6/7 و در low UpH، 5/8 بود(p<0/01) . غلظت سرمی کلسیم در پیش از زایمان تحت تأثیر قرار نگرفت، اما در دو ساعت پس از زایمان، در گروه low UpH افزایش یافت (P<0/01). غلظت سرمی خون گاوهای low UpH در پیش از زایمان تمایل به افزایش داشت (P=0/08). مصرف خوراک در پیش از زایش تحت تاثیر رار نگرفت، اما گاوهای low UpH مصرف خوراک و تولید شیر بیشتری در هفته اول پس از زایمان داشتند (P<0/05). در روز پیش از زایمان، غلظت پروتئین کل و گلوبولین خون در گروه low UpH کاهش یافت(P<0/05). پس از زایش نیز، غلظت نیتروژن اوره ای، پروتئین کل، گلوبولین خون و پروتئین شیر در این گاوها کم تر بود (P<0/05). بنابراین، القای سطوح بالاتر اسیدوز متابولیکی نسبت به سطح توصیه شده در پیش از زایش میتواند غلظت کلسیم خون و عملکرد گاوهای دوره انتقال را بهبود دهد.
منصور آق ارکاکلی؛ زهرا تراز؛ شهریار مقصودلو؛ فرید مسلمی پور
دوره 23، شماره 1 ، فروردین 1400، ، صفحه 121-129
چکیده
تأثیر پودر ریشه کاسنی، بر عملکرد، قابلیت هضم، سیستم ایمنی و ترکیبات لاشه جوجههای گوشتی با استفاده از 360 قطعه جوجه گوشتی یک روزه (مخلوط نر و ماده)، سویه راس 308، در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار در دوره سنی یک تا 42 روزگی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره پایه، و جیرههای حاوی سطوح 0/25، 0/5 و 0/75 درصد پودر ریشه گیاه کاسنی ...
بیشتر
تأثیر پودر ریشه کاسنی، بر عملکرد، قابلیت هضم، سیستم ایمنی و ترکیبات لاشه جوجههای گوشتی با استفاده از 360 قطعه جوجه گوشتی یک روزه (مخلوط نر و ماده)، سویه راس 308، در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار در دوره سنی یک تا 42 روزگی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره پایه، و جیرههای حاوی سطوح 0/25، 0/5 و 0/75 درصد پودر ریشه گیاه کاسنی بودند. مصرف خوراک و وزن پرندگان به طور دوره‌ای اندازهگیری و افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل محاسبه شد. قابلیت هضم مواد مغذی در سن 33 تا 36 روزگی اندازهگیری شدند. استفاده از پودر ریشه کاسنی در خوراک جوجههای گوشتی، سبب بهبود ضریب تبدیل در دوره یک تا 14 روزگی و 42-28 روزگی شد (p<0/05 )، اما تأثیر بر عملکرد در کل دوره آزمایش نداشت. قابلیت هضم پروتئین و چربی در جوجههای تغذیه شده با جیره حاوی 0/75 درصد پودر ریشه کاسنی بیشتر از جیرههای دیگر بود (p<0/05). وزن نسبی کبد در جوجههای تغذیه شده با پودر ریشه کاسنی کاهش یافت (p<0/05). تغذیه جوجه‌های‌گوشتی با جیره حاوی 0/25 درصد پودر ریشه کاسنی، تعداد لنفوسیت‌ها را افزایش و تعداد هتروفیل‌ها را کاهش داد (p<0/05). بر اساس نتایج این آزمایش، استفاده از سطوح 0/25، 0/5 و 0/75 درصد پودر ریشه کاسنی در جیره جوجههای گوشتی اثری بر عملکرد جوجههای گوشتی ندارد ولی سبب بهبود فعالیت سیستم ایمنی آنها میشود.
احسان شهرامی؛ محمد جباری راد؛ سید عبداله حسینی؛ مهدی افتخاری
دوره 22، شماره 4 ، دی 1399، ، صفحه 609-618
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف پودر شوید بر عملکرد، پاسخ ایمنی و فلور میکروبی روده جوجههای گوشتی و با استفاده از 420 قطعه جوجه نر یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و شش تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد، جیرههای حاوی سطوح 0.2، 0.5 و یک درصد پودر شوید و جیره حاوی 200 میلیگرم در کیلوگرم آنتی‌بیوتیک ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف پودر شوید بر عملکرد، پاسخ ایمنی و فلور میکروبی روده جوجههای گوشتی و با استفاده از 420 قطعه جوجه نر یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و شش تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد، جیرههای حاوی سطوح 0.2، 0.5 و یک درصد پودر شوید و جیره حاوی 200 میلیگرم در کیلوگرم آنتی‌بیوتیک فلاوومایسین بود. افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی جوجههای تغذیه شده با جیره حاوی آنتی‌بیوتیک و سطوح 0.5 و یک درصد پودر شوید بیشتر از سایر پرندگان بود (0.05>P). میزان چربی شکمی در پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی یک درصد پودر شوید کمتر از پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی آنتی‌بیوتیک و شاهد بود (0.05>P). شمار کلنی‌های اشریشیاکلی و لاکتوباسیلوس در پرندگان تغذیه شده با جیرههای حاوی تمامی سطوح پودر شوید به ترتیب کمتر و بیشتر از پرندگان تغذیه شده با جیره شاهد و حاوی آنتی‌بیوتیک بود (0.05>P). تیتر ثانویه پادتن علیه گلبول قرمز گوسفند در پرندگان تغذیه شده با یک درصد پودر شوید بیشتر از پرندگان تغذیه شده با جیره شاهد بود (0.05>P). پرندگان تغذیه شده با جیرههای حاوی پودر شوید در چالش با ویروس نیوکاسل و آنفلوآنزا تیتر آنتی‌بادی بالاتری نسبت به پرندگان تغذیه شده با آنتی‌بیوتیک و شاهد تولید کردند (0.05>P). بر اساس نتایج این پژوهش، استفاده از 0.5 یا یک درصد پودر شوید در جیره عملکرد رشد، پاسخ سیستم ایمنی و محیط میکروبی روده جوجههای گوشتی را بهبود میبخشد و میتواند به عنوان جایگزین مناسب با آنتی‌بیوتیک محرک رشد استفاده شود.
زهرا نوره؛ کامران طاهرپور؛ محمد اکبری قرایی؛ حسن شیرزادی؛ حسینعلی قاسمی
دوره 22، شماره 4 ، دی 1399، ، صفحه 645-657
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر عصاره هیدروالکلی گیاه چویر، آنتی‌بیوتیک، پروبیوتیک و مخلوط ویتامین-سلنیوم بر عملکرد رشد و پاسخ ایمنی جوجههای گوشتی تحت شرایط تنش گرمایی، آزمایشی با استفاده از 350 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه (راس 308) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار و پنج تکرار (10 جوجه در هر تکرار) انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار فاقد ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر عصاره هیدروالکلی گیاه چویر، آنتی‌بیوتیک، پروبیوتیک و مخلوط ویتامین-سلنیوم بر عملکرد رشد و پاسخ ایمنی جوجههای گوشتی تحت شرایط تنش گرمایی، آزمایشی با استفاده از 350 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه (راس 308) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار و پنج تکرار (10 جوجه در هر تکرار) انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار فاقد تنش و بدون افزودنی در جیره (شاهد منفی)، تیمار تحت تنش گرمایی و بدون افزودنی در جیره (شاهد مثبت)، شاهد مثبت + آنتی‌بیوتیک، شاهد مثبت + پروبیوتیک، شاهد مثبت + مخلوط ویتامین-سلنیوم، و شاهد مثبت + 200 یا 400 میلیگرم در کیلوگرم عصاره چویر. نتایج نشان داد همه مکمل‌های مورد مطالعه اثر منفی تنش گرمایی بر عملکرد را کاهش دادند (p>0/05). در مقایسه با گروه شاهد مثبت، همه تیمارهای آزمایشی به استثنای تیمار آنتی بیتیک، میزان لنفوسیت را افزایش ولی میزان هتروفیل و نسبت هتروفیل به لنفوسیت را کاهش داد(p>0/05). تیتر کلی و IgG ثانیوه برعلیه SRBC در جوجه هایی که مکمل دریافت کردند در شرایط تنش گرمایی بیش تر بود(p>0/05). سطح بالای عصاره چویر ایمنی سلولی در پاسخ به تزریق فیتوهماگلوتینین در پوست پرده پا را افزایش داد(p>0/05). براساس نتایج این آزمایش استفاده از 400 میلی گرم ئر کیلوگرم عصاره چویر در جوجه های گوشتی عملکرد رشد و پاسخ ایمنی را در شرایط تنش گرمایی بهبود می بخشد و می تواند به عنوان ی جایگزین مناسب برای آنتی بیوتیک ها و مکمل های رایج در شرایط تنش گرمایی استفاده شود.
امیر کرم زاده دهاقانی؛ ارمین توحیدی؛ مهدی ژندی؛ ناهید مژگانی
دوره 22، شماره 4 ، دی 1399، ، صفحه 659-688
چکیده
بهمنظور بررسی اثر تغذیه آنتی‌بادی زرده تخم‌مرغ اختصاصی (IgY) علیه باکتری اشریشیاکلی انتروتوکسیینیک K99 بر عملکرد رشد، سلامت و شیوع اسهال گوسالههای شیرخوار، آزمایشی با استفاده از 60 راس گوساله تازه متولد شده در قالب طرح کاملا تصادفی با دو تیمار انجام شد. گوسالهها در جایگاه‌های انفرادی با شرایط کاملا مشابه قرار داده شدند. گوسالههای ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر تغذیه آنتی‌بادی زرده تخم‌مرغ اختصاصی (IgY) علیه باکتری اشریشیاکلی انتروتوکسیینیک K99 بر عملکرد رشد، سلامت و شیوع اسهال گوسالههای شیرخوار، آزمایشی با استفاده از 60 راس گوساله تازه متولد شده در قالب طرح کاملا تصادفی با دو تیمار انجام شد. گوسالهها در جایگاه‌های انفرادی با شرایط کاملا مشابه قرار داده شدند. گوسالههای گروه کنترل به مدت 30 روز تنها شیر یا آغوز دریافت کردند و گوسالههای گروه تیمار شیر یا آغوز به‌همراه IgY علیه باکتری K99 غیرفعال شده دریافت کردند. در طول انجام آزمایش فراسنجههای سلامتی و شیوع اسهال بهصورت روزانه ثبت شد و عملکرد رشد بهصورت هفتگی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزایش وزن روزانه، مقدار ماده خشک مصرفی خوراک آغازین و بازده خوراک و شیر مصرفی در گروه IgY بالاتر از گروه کنترل بود (0/05>P). امتیاز وضعیت سلامت در گروه IgY بالاتر از گروه کنترل بود و امتیاز مدفوع و امتیاز گوش در این گروه به-طور معنیداری پایین‌تر از گروه کنترل بود (0/05>P). شمار کلی‌فرم‌های مدفوع در گروه IgY نسبت به گروه کنترل کاهش یافت (0/05>P). نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تغذیه IgY علیه اشریشیاکلی انتروتوکسیژنیک K99 اثرات مفیدی بر سلامت و افزایش وزن روزانه گوساله شیرخوار هلشتاین دارد و میتواند راهکار مناسبی جهت جایگزینی آنتی‌بیوتیک‌ها باشد.
حسین محمدزاده کراتی؛ محمد حسین شهیر
دوره 22، شماره 3 ، مهر 1399، ، صفحه 391-406
چکیده
تأثیر سطوح افزایشی ال-لوسین بر عملکرد، صفات لاشه و تولید گوشت سینه و تعیین نیاز لوسین قابل هضم جوجه خروس‌های گوشتی راس 308 در دوره رشد (15 تا 30 روزگی) با استفاده از 240 قطعه جوجه خروس گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار جیرهای (پنج تکرار و هشت قطعه جوجه در هر تکرار) بررسی شد. تیمارها شامل جیره پایه با 1/53 درصد لوسین قابل هضم ...
بیشتر
تأثیر سطوح افزایشی ال-لوسین بر عملکرد، صفات لاشه و تولید گوشت سینه و تعیین نیاز لوسین قابل هضم جوجه خروس‌های گوشتی راس 308 در دوره رشد (15 تا 30 روزگی) با استفاده از 240 قطعه جوجه خروس گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار جیرهای (پنج تکرار و هشت قطعه جوجه در هر تکرار) بررسی شد. تیمارها شامل جیره پایه با 1/53 درصد لوسین قابل هضم و پنج جیره حاوی 1/63، 1/73، 1/83، 1/93، 2/03 درصد لوسین قابل هضم که با افزودن ال-لوسین مصنوعی به جیره پایه تهیه شده بود. افزایش وزن، درصد لاشه و درصد سینه با افزایش سطح لوسین افزایش و ضریب تبدیل و چربی لاشه کاهش یافتند (p <0/05). روند پاسخ به سطوح افزایشی لوسین برای افزایش وزن، ضریب تبدیل خوراک، وزن نسبی لاشه، وزن نسبی عضله سینه و وزن نسبی چربی حفره بطنی بهصورت تابع درجه دو بود (p <0/05). بهدلیل برازش بهتر مدل درجه دو به معیارهای پاسخ افزایش وزن، ضریب تبدیل، وزن نسبی لاشه و سینه، نیاز لوسین قابل هضم به‌ترتیب 1/70، 1/72، 1/724 و 1/735 درصد برآورد شد. بر اساس میانگین این برآوردها، نیاز لوسین قابل هضم جوجههای گوشتی راس در مرحله رشد، 1/72 درصد پیشنهاد میشود.
وهب عظیم زاده؛ مهدی دهقان بنادکی؛ ارمین توحیدی؛ علی اسدی الموتی
دوره 22، شماره 1 ، فروردین 1399، ، صفحه 47-54
چکیده
اثر فرآوری‌های مختلف دانه ذرت بر عملکرد و فراسنجههای خونی و شکمبهای 36 رأس گوساله ماده شیرخوار نژاد هلشتاین (وزن بدن 1/20±38/2 کیلوگرم) بررسی شد. تیمارها شامل ذرت کامل، ذرت آردی، ذرت بلغورشده و ذرت ورقهشده با بخار بودند. جیرهها از روز چهارم آزمایش همراه پنج درصد کاه خرد شده تغذیه شد. در همه گوسالهها، برنامه تغذیه شیر ...
بیشتر
اثر فرآوری‌های مختلف دانه ذرت بر عملکرد و فراسنجههای خونی و شکمبهای 36 رأس گوساله ماده شیرخوار نژاد هلشتاین (وزن بدن 1/20±38/2 کیلوگرم) بررسی شد. تیمارها شامل ذرت کامل، ذرت آردی، ذرت بلغورشده و ذرت ورقهشده با بخار بودند. جیرهها از روز چهارم آزمایش همراه پنج درصد کاه خرد شده تغذیه شد. در همه گوسالهها، برنامه تغذیه شیر بهصورت افزایشی-کاهشی بود. گوسالهها در 71 روزگی از شیرگیری شدند و مجموع مصرف روزانه خوراک آغازین و وزن بدن گوسالهها تا 84 روزگی اندازهگیری شد. مصرف خوراک آغازین و میانگین افزایش وزن روزانه در دوره قبل و بعد از شیرگیری و کل دوره به‌ترتیب برای تیمارهای ذرت بلغورشده و ذرت ورقهشده با بخار بهطور معنیداری بیشتر از ذرت آردی و ذرت کامل بود (p≤0/01). در زمان از شیرگیری و در پایان آزمایش، تیمارهای ذرت بلغورشده و ذرت ورقهشده با بخار میانگین وزن بدن بیشتری نسبت به تیمارهای ذرت کامل و ذرت آردی داشتند (p≤0/01). تیمارهای آزمایشی روی پروتئین تام سرم گوسالهها نیز اثر معنیدار داشتند (p<0/05). براساس نتایج این تحقیق، تغذیه گوسالههای شیرخوار با ذرت بلغورشده یا ورقهشده با بخار ضمن افزایش مصرف خوراک باعث بهبود افزایش وزن روزانه و وزن بدن در دوره قبل و بعد از شیرخواری میشود.
عادل محمدی؛ شکوفه غضنفری؛ سید داود شریفی
دوره 22، شماره 1 ، فروردین 1399، ، صفحه 67-78
چکیده
تاثیر منابع مختلف مکمل سلنیوم و اسانس رزماری بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی و ریختشناسی روده با استفاده از 480 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه به صورت آزمایش فاکتوریل 5×2 با 10 تیمار و چهار تکرار بررسی شد. دو فاکتور مورد بررسی شامل منابع سلنیوم (سطح 0/3 میلیگرم در کیلوگرم جیره از سلنومتیونین، نانوسلنومتیونین، سلنیت سدیم، نانوسلنیوم‌بنزا ...
بیشتر
تاثیر منابع مختلف مکمل سلنیوم و اسانس رزماری بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی و ریختشناسی روده با استفاده از 480 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه به صورت آزمایش فاکتوریل 5×2 با 10 تیمار و چهار تکرار بررسی شد. دو فاکتور مورد بررسی شامل منابع سلنیوم (سطح 0/3 میلیگرم در کیلوگرم جیره از سلنومتیونین، نانوسلنومتیونین، سلنیت سدیم، نانوسلنیوم‌بنزا و بدون سلنیوم) و اسانس رزماری جیره (سطوح صفر و 300 میلیگرم بر کیلوگرم جیره) بودند. نتایج نشان داد که پرندگانی که جیره بدون سلنیوم-بدون اسانس رزماری دریافت کردند افزایش وزن و مصرف خوراک کمتری داشتند. پرندگانی که در جیره خود نانوسلنیوم بنزا همراه با اسانس رزماری دریافت کردند در مقایسه با سایر پرندگان ضریب تبدیل خوراک کمتری را داشتند (p<0/05). تغذیه پرندگان با جیره حاوی نانوسلنومتیونین همراه با اسانس رزماری و نانوسلنیوم بنزا همراه با اسانس رزماری باعث افزایش طول پرزها در ژژنوم شدند(p<0/05). عمق کریپت در روده پرندگانی که نانوسلنیوم دریافت کردند بیشتر از پرندگانی بود که منابع دیگر سلنیوم در جیره مصرف کردند (p<0/05). قطر کریپت تیمار نانوسلنیوم بنزا همراه با اسانس رزماری بالاتر از سایر تیمارهای آزمایشی بود(p<0/05). تیمارهای سلنومتیونین و نانوسلنومتیونین هر دو تیمار با اسانس و بدون اسانس رزماری در مقایسه با تیمار بدون اسانس رزماری جمعیت بیشتری از لاکتباسیل و نسبت جمعیت لاکتوباسیل به کل جمعیت میکروبی ایلئوم داشتند(p<0/05). براساس نتایج حاصل، افزودن مکمل های حاوی نانوسلنیوم در سطح 0/3 میلی گرم بر کیلوگرم همراه با اسانس رزماری در سطح 300 میلی گرم بر کیلوگرم به جیره جوجه های گوشتی سبب بهبود عملکرد ریخت شناسی و جمعیت میکروبی روئه می شود.
سید عبداله حسینی؛ امیرحسین علیزاده قمصری؛ هوشنگ لطف الهیان؛ مجید توکلی؛ هدی جواهری بارفروشی
دوره 22، شماره 1 ، فروردین 1399، ، صفحه 93-103
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر سطوح مختلف خوراک گلوتن ذرت بر عملکرد، پاسخ های ایمنی، ریخت شناسی روده و برخی فراسنجه های بیوشیمیایی سرم خون جوجه های گوشتی، آزمایشی با استفاده از 500 قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و 25 قطعه پرنده در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح صفر (شاهد)، 2/5، پنج ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر سطوح مختلف خوراک گلوتن ذرت بر عملکرد، پاسخ های ایمنی، ریخت شناسی روده و برخی فراسنجه های بیوشیمیایی سرم خون جوجه های گوشتی، آزمایشی با استفاده از 500 قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و 25 قطعه پرنده در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح صفر (شاهد)، 2/5، پنج و 7/5 درصد خوراک گلوتن ذرت در جیره بودند که از سن 15 تا 42 روزگی در اختیار جوجه های گوشتی قرار گرفتند. نتایج این آزمایش نشان دادند که استفاده از خوراک گلوتن ذرت تا سطح 7/5 درصد جیره، تأثیر معنی داری بر میانگین افزایش وزن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی پرندگان نسبت به تیمار شاهد نداشت. همچنین شاخص های ریخت شناسی ژئوژنوم و فراسنجه های بیوشیمیایی خون شامل غلظت تری گلیسرید، کلسترول، آلبومین، فسفر و آلکالین فسفاتاز، درصد ماندگاری، شاخص اروپایی جوجه گوشتی و هزینه خوراک مصرفی به ازای هر کیلوگرم افزایش وزن، تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند. تیتر آنتی بادی در پاسخ به تزریق گلبول قرمز گوسفندی (SRBC) در تیمار حاوی 2/5 درصد خوراک گلوتن ذرت بالاتر از سایر تیمارها بود (0.05>P). با توجه به نتایج حاصل، می توان از خوراک گلوتن ذرت تا سطح 7/5 درصد در جیره دوره رشد و پایانی (سن 15 تا 42 روزگی) جوجه های گوشتی بدون تأثیر منفی بر عملکرد، استفاده کرد.
محمدرضا رضوانی؛ راضیه ایران پرست
دوره 22، شماره 1 ، فروردین 1399، ، صفحه 129-142
چکیده
این پژوهش بهمنظور بررسی اثر نوع آنزیم و روش جیره‌نویسی بر عملکرد تولید، گوارشپذیری مواد مغذی و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش جوجههای گوشتی انجام شد. در این آزمایش از 256 قطعه جوجه‌‌ی گوشتی مخلوط جنس نر و ماده سویه تجاری راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×2 با دو شیوه جیره نویسی (بر پایه آمینواسید کل و آمینواسید گوارش‌پذیر)، دو ...
بیشتر
این پژوهش بهمنظور بررسی اثر نوع آنزیم و روش جیره‌نویسی بر عملکرد تولید، گوارشپذیری مواد مغذی و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش جوجههای گوشتی انجام شد. در این آزمایش از 256 قطعه جوجه‌‌ی گوشتی مخلوط جنس نر و ماده سویه تجاری راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×2 با دو شیوه جیره نویسی (بر پایه آمینواسید کل و آمینواسید گوارش‌پذیر)، دو سطح آنزیم‌های ناتوزایم پلاس (صفر و0/035 درصد) و دو سطح مولتی بهزیم (صفر و 0/02 درصد) در قالب طرح کاملا تصادفی، با هشت تیمار و چهار تکرار استفاده شد. جیره‌نویسی آمینواسید کل نسبت به جیره‌نویسی آمینواسید گوارش‌پذیر، به طور معنیداری میانگین افزایش وزن روزانه را افزایش، ضریب تبدیل خوراک را در هر سه دوره‌ی رشد، پایانی و کل دوره و میزان مصرف غذای روزانه را در دوره های پایانی و کل دوره کاهش داد (P<0/05). جیره‌نویسی بر پایه آمینواسید کل سبب افزایش گوارشپذیری ماده خشک، درصد لاشه، طول روده و کاهش گوارشپذیری چربی شد (P<0/05). ناتوزایم پلاس سبب افزایش گوارشپذیری ماده خشک، پروتئین خام، چربی و کاهش جمعیت باکتری اشرشیا کلای در روده‌ی کور شد (P<0//05). مولتی بهزیم میانگین افزایش وزن روزانه در دوره‌ی رشد، ضریب تبدیل غذا در دوره‌ی پایانی و کل دوره، گوارشپذیری ماده خشک، پروتئین خام و چربی خام را به طور معنی داری افزایش داد (P<0/05). بر اساس نتایج حاصل، مولتی بهزیم قابل رقابت و جایگزینی با آنزیم ناتوزایم پلاس می‌باشد و علاوه بر این استفاده‌ی هم‌زمان آنزیم در جیرههای دارای آمینو اسید گوارش‌پذیر و کم پروتئین میتواند اثر نامطلوب استفاده از جیرهها ی کم پروتئین را بهبود دهد.