1. اثر سطوح مختلف ریشه گیاه کاسنی بر عملکرد، قابلیت هضم و فرآسنجه‌های سیستم ایمنی جوجه‌های گوشتی

منصور آق ارکاکلی؛ زهرا تراز؛ شهریار مقصودلو؛ فرید مسلمی پور

دوره 23، شماره 1 ، بهار 1400، ، صفحه 121-129

چکیده

  تأثیر پودر ریشه کاسنی، بر عملکرد، قابلیت هضم، سیستم ایمنی و ترکیبات لاشه جوجه‌های گوشتی با استفاده از 360 قطعه جوجه گوشتی یک روزه (مخلوط نر و ماده)، سویه راس 308، در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار در دوره سنی یک تا 42 روزگی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره پایه، و جیره‌های حاوی سطوح 0/25، 0/5 و 0/75 درصد پودر ریشه گیاه کاسنی ...  بیشتر تأثیر پودر ریشه کاسنی، بر عملکرد، قابلیت هضم، سیستم ایمنی و ترکیبات لاشه جوجه‌های گوشتی با استفاده از 360 قطعه جوجه گوشتی یک روزه (مخلوط نر و ماده)، سویه راس 308، در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار در دوره سنی یک تا 42 روزگی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره پایه، و جیره‌های حاوی سطوح 0/25، 0/5 و 0/75 درصد پودر ریشه گیاه کاسنی بودند. مصرف خوراک و وزن پرندگان به طور دوره‌ای اندازه‌گیری و افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل محاسبه شد. قابلیت هضم مواد مغذی در سن 33 تا 36 روزگی اندازه‌گیری شدند. استفاده از پودر ریشه کاسنی در خوراک جوجه‌های گوشتی، سبب بهبود ضریب تبدیل در دوره یک تا 14 روزگی و 42-28 روزگی شد (p<0/05 )، اما تأثیر بر عملکرد در کل دوره آزمایش نداشت. قابلیت هضم پروتئین و چربی در جوجه‌های تغذیه شده با جیره حاوی 0/75 درصد پودر ریشه کاسنی بیشتر از جیره‌های دیگر بود (p<0/05). وزن نسبی کبد در جوجه‌های تغذیه شده با پودر ریشه کاسنی کاهش یافت (p<0/05). تغذیه جوجه‌های‌گوشتی با جیره حاوی 0/25 درصد پودر ریشه کاسنی، تعداد لنفوسیت‌ها را افزایش و تعداد هتروفیل‌ها را کاهش داد (p<0/05). بر اساس نتایج این آزمایش، استفاده از سطوح 0/25، 0/5 و 0/75 درصد پودر ریشه کاسنی در جیره جوجه‌های گوشتی اثری بر عملکرد جوجه‌های گوشتی ندارد ولی سبب بهبود فعالیت سیستم ایمنی آنها می‌شود.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 422.18 K

2. گوارش پذیری مواد مغذی، عملکرد، خصوصیات لاشه و فراسنجه‌های خونی بره‌های پرواری زندی تغذیه شده با سطوح مختلف کنجاله سیاه دانه

بهنام روشنی؛ محمدعلی نوروزیان؛ احمد افضل‌ زاده

دوره 23، شماره 1 ، بهار 1400، ، صفحه 13-20

چکیده

  به‌منظور بررسی تأثیر جایگزینی کنجاله‌ی کلزا با کنجاله‌ی سیاه دانه بر عملکرد، فراسنجه‌های خونی و خصوصیات لاشه، از تعداد 18راس بره نر زندی (با میانگین وزن 1/5±29/5 کیلوگرم و سن 7 ± 110 روز) در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و به مدت 90 روز استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیره‌ی شاهد حاوی نه درصد کنجاله‌ی کلزا، 2) جیره‌ی حاوی 4/5 ...  بیشتر به‌منظور بررسی تأثیر جایگزینی کنجاله‌ی کلزا با کنجاله‌ی سیاه دانه بر عملکرد، فراسنجه‌های خونی و خصوصیات لاشه، از تعداد 18راس بره نر زندی (با میانگین وزن 1/5±29/5 کیلوگرم و سن 7 ± 110 روز) در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و به مدت 90 روز استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیره‌ی شاهد حاوی نه درصد کنجاله‌ی کلزا، 2) جیره‌ی حاوی 4/5 درصد کنجاله‌ی کلزا و 4/5 درصد کنجاله‌ی سیاه‌دانه و 3) جیره‌ی حاوی نه درصد کنجاله‌ی سیاه‌دانه بود. مقدار ماده خشک، خاکستر، پروتئین خام، چربی خام، NDF، ADF و ADIN کنجاله سیاه دانه به ترتیب 0/58±92/60، 0/27± 7/24، 1/0±35/8، 31/51±12/0، 56/24±24/1، 0/79±13/0 و 0/17±2/15درصد بود. تفاوتی از نظر گوارش‌پذیری ماده‌ی آلی،NDF، چربی و پروتئین خام جیره‌ها مشاهده نشد. تاثیر جیره‌های آزمایشی بر مصرف خوراک روزانه، ضریب تبدیل، افزایش وزن روزانه، وزن نهایی، بازده لاشه، وزن کبد، قلب، طحال، کلیه و بیضه معنی‌دار نبود. اما وزن نسبی دنبه، چربی زیرجلدی و چربی کل لاشه با جایگزینی کنجاله سیاه دانه به جای کنجاله کلزا کاهش یافت (p<0/05). به جز آلبومین و پروتئبن کل که در بره های تغذیه شده با جیره حاوی نه درصد کنجاله سیاه دانه افزایش داشت(p<0/05). سایر فراسنجه های خونی(گلوکز، نیتروژن اوره ای خون، تری گلیسیرید و کلسترول) در بین تیمارها تفاوت معنی داری نداشتند. براساس نتایج این مطالعه و با توجه به کمبود منابع پروتئینی در تغذیه دام می توان تا سطح نه درصد جیره از کنجاله سیاه دانه در جیره بره های پرواری استفاده کرد.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 408.11 K

3. اثر القای سطوح مختلف اسیدوز متابولیکی خفیف در جیره‌ی آنیونی بر هومئوستاز مواد معدنی و عملکرد گاوهای شیری دوره انتقال

عباس رجایی راد؛ غلامرضا قربانی؛ محمد خوروش؛ علی صادقی سفیدمزگی؛ سید امیر حسین مهدوی؛ مسعود برومند جزی؛ میرجا روزماریا ویلکنس

دوره 23، شماره 1 ، بهار 1400، ، صفحه 21-33

چکیده

  اثر سطوح اسیدوز متابولیکی خفیف ایجاد شده توسط جیره آنیونی بر عملکرد گاوهای شیری در دوره انتقال، با استفاده از 12 رأس گاو هلشتاین طی بازه زمانی 21 روز پیش از زمان زایش، بررسی شد. در هفته پیش از زایش، گاوها با توجه به pH ادرار (UpH)، به گروه توصیه شده 6/3 تا 7 (R UpH) و کمتر از 6/3 (low UpH) تقسیم شدند. میانگین pH ادرار در گروهR UpH، 6/7 و در low UpH، 5/8 بود(p<0/01) ...  بیشتر اثر سطوح اسیدوز متابولیکی خفیف ایجاد شده توسط جیره آنیونی بر عملکرد گاوهای شیری در دوره انتقال، با استفاده از 12 رأس گاو هلشتاین طی بازه زمانی 21 روز پیش از زمان زایش، بررسی شد. در هفته پیش از زایش، گاوها با توجه به pH ادرار (UpH)، به گروه توصیه شده 6/3 تا 7 (R UpH) و کمتر از 6/3 (low UpH) تقسیم شدند. میانگین pH ادرار در گروهR UpH، 6/7 و در low UpH، 5/8 بود(p<0/01) . غلظت سرمی کلسیم در پیش از زایمان تحت تأثیر قرار نگرفت، اما در دو ساعت پس از زایمان، در گروه low UpH افزایش یافت (P<0/01). غلظت سرمی خون گاوهای low UpH در پیش از زایمان تمایل به افزایش داشت (P=0/08). مصرف خوراک در پیش از زایش تحت تاثیر رار نگرفت، اما گاوهای low UpH مصرف خوراک و تولید شیر بیشتری در  هفته اول پس از زایمان داشتند (P<0/05). در روز پیش از زایمان، غلظت پروتئین کل و گلوبولین خون در گروه low UpH کاهش یافت(P<0/05). پس از زایش نیز، غلظت نیتروژن اوره ای، پروتئین کل، گلوبولین خون و پروتئین شیر در این گاوها کم تر بود (P<0/05). بنابراین، القای سطوح بالاتر اسیدوز متابولیکی نسبت به سطح توصیه شده در پیش از زایش میتواند غلظت کلسیم خون و عملکرد گاوهای دوره انتقال را بهبود دهد.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 490.69 K

4. اثر تغذیه آنتی بادی زرده تخم مرغ اختصاصی ساخته شده علیه باکتری اشریشیاکلی انتروتوکسیژنیک K99 بر عملکرد رشد و سلامت گوساله های شیرخوار هلشتاین

امیر کرم زاده دهاقانی؛ ارمین توحیدی؛ مهدی ژندی؛ ناهید مژگانی

دوره 22، شماره 4 ، زمستان 1399، ، صفحه 659-688

چکیده

  به‌منظور بررسی اثر تغذیه آنتی‌بادی زرده تخم‌مرغ اختصاصی (IgY) علیه باکتری اشریشیاکلی انتروتوکسیینیک K99 بر عملکرد رشد، سلامت و شیوع اسهال گوساله‌های شیرخوار، آزمایشی با استفاده از 60 راس گوساله تازه متولد شده در قالب طرح کاملا تصادفی با دو تیمار انجام شد. گوساله‌ها در جایگاه‌های انفرادی با شرایط کاملا مشابه قرار داده شدند. گوساله‌های ...  بیشتر به‌منظور بررسی اثر تغذیه آنتی‌بادی زرده تخم‌مرغ اختصاصی (IgY) علیه باکتری اشریشیاکلی انتروتوکسیینیک K99 بر عملکرد رشد، سلامت و شیوع اسهال گوساله‌های شیرخوار، آزمایشی با استفاده از 60 راس گوساله تازه متولد شده در قالب طرح کاملا تصادفی با دو تیمار انجام شد. گوساله‌ها در جایگاه‌های انفرادی با شرایط کاملا مشابه قرار داده شدند. گوساله‌های گروه کنترل به مدت 30 روز تنها شیر یا آغوز دریافت کردند و گوساله‌های گروه تیمار شیر یا آغوز به‌همراه IgY علیه باکتری K99 غیرفعال شده دریافت کردند. در طول انجام آزمایش فراسنجه‌های سلامتی و شیوع اسهال به‌صورت روزانه ثبت شد و عملکرد رشد به‌صورت هفتگی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزایش وزن روزانه، مقدار ماده خشک مصرفی خوراک آغازین و بازده خوراک و شیر مصرفی در گروه IgY بالاتر از گروه کنترل بود (0/05>P). امتیاز وضعیت سلامت در گروه IgY بالاتر از گروه‌ کنترل بود و امتیاز مدفوع و امتیاز گوش در این گروه به-طور معنی‌داری پایین‌تر از گروه‌ کنترل بود (0/05>P). شمار کلی‌فرم‌های مدفوع در گروه IgY نسبت به گروه کنترل کاهش یافت (0/05>P). نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تغذیه IgY علیه اشریشیاکلی انتروتوکسیژنیک K99 اثرات مفیدی بر سلامت و افزایش وزن روزانه گوساله شیرخوار هلشتاین دارد و می‌تواند راهکار مناسبی جهت جایگزینی آنتی‌بیوتیک‌ها باشد.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 788.19 K

5. مقایسه اثر افزودن عصاره چویر با مکمل‌های آنتی‌بیوتیک، پروبیوتیک و مخلوط ویتامینی-معدنی بر عملکرد رشد و پاسخ ایمنی جوجه های گوشتی تحت تنش گرمایی

زهرا نوره؛ کامران طاهرپور؛ محمد اکبری قرایی؛ حسن شیرزادی؛ حسینعلی قاسمی

دوره 22، شماره 4 ، زمستان 1399، ، صفحه 645-657

چکیده

  به‌منظور بررسی تأثیر عصاره هیدروالکلی گیاه چویر، آنتی‌بیوتیک، پروبیوتیک و مخلوط ویتامین-سلنیوم بر عملکرد رشد و پاسخ ایمنی جوجه‌های گوشتی تحت شرایط تنش گرمایی، آزمایشی با استفاده از 350 قطعه جوجه گوشتی نر یک‌روزه (راس 308) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار و پنج تکرار (10 جوجه در هر تکرار) انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار فاقد ...  بیشتر به‌منظور بررسی تأثیر عصاره هیدروالکلی گیاه چویر، آنتی‌بیوتیک، پروبیوتیک و مخلوط ویتامین-سلنیوم بر عملکرد رشد و پاسخ ایمنی جوجه‌های گوشتی تحت شرایط تنش گرمایی، آزمایشی با استفاده از 350 قطعه جوجه گوشتی نر یک‌روزه (راس 308) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار و پنج تکرار (10 جوجه در هر تکرار) انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار فاقد تنش و بدون افزودنی در جیره (شاهد منفی)، تیمار تحت تنش گرمایی و بدون افزودنی در جیره (شاهد مثبت)، شاهد مثبت + آنتی‌بیوتیک، شاهد مثبت + پروبیوتیک، شاهد مثبت + مخلوط ویتامین-سلنیوم، و شاهد مثبت + 200 یا 400 میلی‌گرم ‌در کیلوگرم عصاره چویر. نتایج نشان داد همه مکمل‌های مورد مطالعه اثر منفی تنش گرمایی بر عملکرد را کاهش دادند (p>0/05). در مقایسه با گروه شاهد مثبت، همه تیمارهای آزمایشی به استثنای تیمار آنتی بیتیک، میزان لنفوسیت را افزایش ولی میزان هتروفیل و نسبت هتروفیل به لنفوسیت را کاهش داد(p>0/05). تیتر کلی و IgG ثانیوه برعلیه SRBC در جوجه هایی که مکمل دریافت کردند در شرایط تنش گرمایی بیش تر بود(p>0/05). سطح بالای عصاره چویر ایمنی سلولی در پاسخ به تزریق فیتوهماگلوتینین در پوست پرده پا را افزایش داد(p>0/05). براساس نتایج این آزمایش استفاده از 400 میلی گرم ئر کیلوگرم عصاره چویر در جوجه های گوشتی عملکرد رشد و پاسخ ایمنی را در شرایط تنش گرمایی بهبود می بخشد و می تواند به عنوان ی جایگزین مناسب برای آنتی بیوتیک ها و مکمل های رایج در شرایط تنش گرمایی استفاده شود.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 591.15 K

6. تاثیر سطوح مختلف پودر شوید در مقایسه با آنتی‌بیوتیک فلاوومایسین بر عملکرد، پاسخ ایمنی و فلور میکروبی روده در جوجه‌های گوشتی

احسان شهرامی؛ محمد جباری راد؛ سید عبداله حسینی؛ مهدی افتخاری

دوره 22، شماره 4 ، زمستان 1399، ، صفحه 609-618

چکیده

  این پژوهش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف پودر شوید بر عملکرد، پاسخ ایمنی و فلور میکروبی روده جوجه‌های گوشتی و با استفاده از 420 قطعه جوجه نر یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و شش تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد، جیره‌های حاوی سطوح 0.2، 0.5 و یک درصد پودر شوید و جیره حاوی 200 میلی‌گرم در کیلوگرم آنتی‌بیوتیک ...  بیشتر این پژوهش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف پودر شوید بر عملکرد، پاسخ ایمنی و فلور میکروبی روده جوجه‌های گوشتی و با استفاده از 420 قطعه جوجه نر یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و شش تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد، جیره‌های حاوی سطوح 0.2، 0.5 و یک درصد پودر شوید و جیره حاوی 200 میلی‌گرم در کیلوگرم آنتی‌بیوتیک فلاوومایسین بود. افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی جوجه‌های تغذیه شده با جیره حاوی آنتی‌بیوتیک و سطوح 0.5 و یک درصد پودر شوید بیشتر از سایر پرندگان بود (0.05>P). میزان چربی شکمی در پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی یک درصد پودر شوید کمتر از پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی آنتی‌بیوتیک و شاهد بود (0.05>P). شمار کلنی‌های اشریشیاکلی و لاکتوباسیلوس در پرندگان تغذیه شده با جیره‌های حاوی تمامی سطوح پودر شوید به ترتیب کمتر و بیشتر از پرندگان تغذیه شده با جیره شاهد و حاوی آنتی‌بیوتیک بود (0.05>P). تیتر ثانویه پادتن علیه گلبول قرمز گوسفند در پرندگان تغذیه شده با یک درصد پودر شوید بیشتر از پرندگان تغذیه شده با جیره شاهد بود (0.05>P). پرندگان تغذیه شده با جیره‌های حاوی پودر شوید در چالش با ویروس نیوکاسل و آنفلوآنزا تیتر آنتی‌بادی بالاتری نسبت به پرندگان تغذیه شده با آنتی‌بیوتیک و شاهد تولید کردند (0.05>P). بر اساس نتایج این پژوهش، استفاده از 0.5 یا یک درصد پودر شوید در جیره عملکرد رشد، پاسخ سیستم ایمنی و محیط میکروبی روده جوجه‌های گوشتی را بهبود می‌بخشد و می‌تواند به عنوان جایگزین مناسب با آنتی‌بیوتیک محرک رشد استفاده شود.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 772.73 K

7. تاثیر سطوح افزایشی ال- لوسین جیره بر عملکرد، صفات لاشه و فرآسنجه‌های خونی جوجه خروس‌های گوشتی در دوره رشد

حسین محمدزاده کراتی؛ محمد حسین شهیر

دوره 22، شماره 3 ، پاییز 1399، ، صفحه 391-406

چکیده

  تأثیر سطوح افزایشی ال-لوسین بر عملکرد، صفات لاشه و تولید گوشت سینه و تعیین نیاز لوسین قابل هضم جوجه خروس‌های گوشتی راس 308 در دوره رشد (­15 تا 30 روزگی) با استفاده از 240 قطعه جوجه­ خروس گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار جیره­ای (­پنج تکرار و هشت قطعه جوجه در هر تکرار) بررسی شد. تیمارها شامل جیره پایه با 1/53 درصد لوسین قابل هضم ...  بیشتر تأثیر سطوح افزایشی ال-لوسین بر عملکرد، صفات لاشه و تولید گوشت سینه و تعیین نیاز لوسین قابل هضم جوجه خروس‌های گوشتی راس 308 در دوره رشد (­15 تا 30 روزگی) با استفاده از 240 قطعه جوجه­ خروس گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار جیره­ای (­پنج تکرار و هشت قطعه جوجه در هر تکرار) بررسی شد. تیمارها شامل جیره پایه با 1/53 درصد لوسین قابل هضم و پنج جیره حاوی 1/63، 1/73، 1/83، 1/93، 2/03 درصد لوسین قابل هضم که ­با افزودن ال-لوسین مصنوعی به جیره پایه تهیه شده بود. افزایش وزن، درصد لاشه و درصد سینه با افزایش سطح لوسین افزایش و ضریب تبدیل و چربی لاشه کاهش یافتند (­p <0/05). روند پاسخ به سطوح افزایشی لوسین برای افزایش وزن، ضریب تبدیل خوراک، وزن نسبی لاشه، وزن نسبی عضله سینه و وزن نسبی چربی حفره بطنی به‌صورت تابع درجه دو بود (p <0/05). به‌دلیل برازش بهتر مدل درجه دو به معیارهای پاسخ افزایش وزن، ضریب تبدیل، وزن نسبی لاشه و سینه، نیاز لوسین قابل هضم به‌ترتیب 1/70، 1/72، 1/724 و 1/735 درصد برآورد شد. بر اساس میانگین این برآوردها، نیاز لوسین قابل هضم جوجه­های گوشتی راس در مرحله رشد، 1/72 درصد پیشنهاد می­شود.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 1.27 MB

8. تأثیر فرآوری ذرت و روش تغذیه شیر بر عملکرد رشد، فراسنجه‌های خونی و شکمبه‌ای گوساله‌های هلشتاین

وهب عظیم زاده؛ مهدی دهقان بنادکی؛ ارمین توحیدی؛ علی اسدی الموتی

دوره 22، شماره 1 ، بهار 1399، ، صفحه 47-54

چکیده

  اثر فرآوری‌های مختلف دانه ذرت بر عملکرد و فراسنجه­های خونی و شکمبه­ای 36 رأس گوساله ماده شیرخوار نژاد هلشتاین (وزن بدن 1/20±38/2 کیلوگرم) بررسی شد. تیمارها شامل ذرت کامل، ذرت آردی، ذرت بلغورشده و ذرت ورقه­شده ­با ­بخار بودند. جیره­ها از روز چهارم آزمایش همراه پنج درصد کاه خرد شده تغذیه شد. در همه گوساله­ها، برنامه تغذیه شیر ...  بیشتر اثر فرآوری‌های مختلف دانه ذرت بر عملکرد و فراسنجه­های خونی و شکمبه­ای 36 رأس گوساله ماده شیرخوار نژاد هلشتاین (وزن بدن 1/20±38/2 کیلوگرم) بررسی شد. تیمارها شامل ذرت کامل، ذرت آردی، ذرت بلغورشده و ذرت ورقه­شده ­با ­بخار بودند. جیره­ها از روز چهارم آزمایش همراه پنج درصد کاه خرد شده تغذیه شد. در همه گوساله­ها، برنامه تغذیه شیر به‌صورت افزایشی-کاهشی بود. گوساله­ها در 71 روزگی از شیرگیری شدند و مجموع مصرف روزانه خوراک آغازین و وزن بدن گوساله­ها تا 84 روزگی اندازه­گیری شد. مصرف خوراک آغازین و میانگین افزایش وزن روزانه در دوره قبل و بعد از شیرگیری و کل دوره به‌ترتیب برای تیمارهای ذرت بلغورشده و ذرت ورقه­شده­ با بخار به‌طور معنی­داری بیش‏‌‏تر از ذرت آردی و ذرت کامل بود (p≤0/01). در زمان از شیرگیری و در پایان آزمایش، تیمارهای ذرت بلغورشده و ذرت ورقه­شده ­با بخار میانگین وزن بدن بیش‏‌‏تری نسبت به تیمارهای ذرت کامل و ذرت آردی داشتند (p≤0/01). تیمارهای آزمایشی روی پروتئین تام سرم گوساله­ها نیز اثر معنی­دار داشتند (p<0/05). براساس نتایج این تحقیق، تغذیه گوساله­های شیرخوار با ذرت بلغورشده یا ورقه­شده­ با ­بخار ضمن افزایش مصرف خوراک باعث بهبود افزایش وزن روزانه و وزن بدن در دوره قبل و بعد از شیرخواری می­شود.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 864.58 K

9. اثر منابع مختلف مکمل سلنیوم و اسانس رزماری بر عملکرد رشد، ریخت‌شناسی و جمعیت میکروبی روده جوجه‌های گوشتی

عادل محمدی؛ شکوفه غضنفری؛ سید داود شریفی

دوره 22، شماره 1 ، بهار 1399، ، صفحه 67-78

چکیده

  تاثیر منابع مختلف مکمل سلنیوم و اسانس رزماری بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی و ریخت‌شناسی روده با استفاده از 480 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه به صورت آزمایش فاکتوریل 5×2 با 10 تیمار و چهار تکرار بررسی شد. دو فاکتور مورد بررسی شامل منابع سلنیوم (سطح 0/3 میلی‌گرم در کیلوگرم جیره از سلنومتیونین، نانوسلنومتیونین، سلنیت سدیم، نانوسلنیوم‌بنزا ...  بیشتر تاثیر منابع مختلف مکمل سلنیوم و اسانس رزماری بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی و ریخت‌شناسی روده با استفاده از 480 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه به صورت آزمایش فاکتوریل 5×2 با 10 تیمار و چهار تکرار بررسی شد. دو فاکتور مورد بررسی شامل منابع سلنیوم (سطح 0/3 میلی‌گرم در کیلوگرم جیره از سلنومتیونین، نانوسلنومتیونین، سلنیت سدیم، نانوسلنیوم‌بنزا و بدون سلنیوم) و اسانس رزماری جیره (سطوح صفر و 300 میلی‌گرم بر کیلوگرم جیره) بودند. نتایج نشان داد که پرندگانی که جیره بدون سلنیوم-بدون اسانس رزماری دریافت کردند افزایش وزن و مصرف خوراک کمتری داشتند. پرندگانی که در جیره خود نانوسلنیوم بنزا همراه با اسانس رزماری دریافت کردند در مقایسه با سایر پرندگان ضریب تبدیل خوراک کمتری را داشتند (p<0/05). تغذیه پرندگان با جیره حاوی نانوسلنومتیونین همراه با اسانس رزماری و نانوسلنیوم بنزا همراه با اسانس رزماری باعث افزایش طول پرزها در ژژنوم شدند(p<0/05). عمق کریپت در روده پرندگانی که نانوسلنیوم دریافت کردند بیشتر از پرندگانی بود که منابع دیگر سلنیوم در جیره مصرف کردند (p<0/05). قطر کریپت تیمار نانوسلنیوم بنزا همراه با اسانس رزماری بالاتر از سایر تیمارهای آزمایشی بود(p<0/05). تیمارهای سلنومتیونین و نانوسلنومتیونین هر دو تیمار با اسانس و بدون اسانس رزماری در مقایسه با تیمار بدون اسانس رزماری جمعیت بیشتری از لاکتباسیل و نسبت جمعیت لاکتوباسیل به کل جمعیت میکروبی ایلئوم داشتند(p<0/05). براساس نتایج حاصل، افزودن مکمل های حاوی نانوسلنیوم در سطح 0/3 میلی گرم بر کیلوگرم همراه با اسانس رزماری در سطح 300 میلی گرم بر کیلوگرم به جیره جوجه های گوشتی سبب بهبود عملکرد ریخت شناسی و جمعیت میکروبی روئه می شود.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 1.25 MB

10. اثرات سطوح مختلف خوراک گلوتن ذرت بر عملکرد، پاسخ های ایمنی، ریخت شناسی روده و برخی فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی

سید عبداله حسینی؛ امیرحسین علیزاده قمصری؛ هوشنگ لطف الهیان؛ مجید توکلی؛ هدی جواهری بارفروشی

دوره 22، شماره 1 ، بهار 1399، ، صفحه 93-103

چکیده

  به‌منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف خوراک گلوتن ذرت بر عملکرد، پاسخ های ایمنی، ریخت شناسی روده و برخی فراسنجه های بیوشیمیایی سرم خون جوجه های گوشتی، آزمایشی با استفاده از 500 قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و 25 قطعه پرنده در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح صفر (شاهد)، 2/5، پنج ...  بیشتر به‌منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف خوراک گلوتن ذرت بر عملکرد، پاسخ های ایمنی، ریخت شناسی روده و برخی فراسنجه های بیوشیمیایی سرم خون جوجه های گوشتی، آزمایشی با استفاده از 500 قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و 25 قطعه پرنده در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح صفر (شاهد)، 2/5، پنج و 7/5 درصد خوراک گلوتن ذرت در جیره بودند که از سن 15 تا 42 روزگی در اختیار جوجه های گوشتی قرار گرفتند. نتایج این آزمایش نشان دادند که استفاده از خوراک گلوتن ذرت تا سطح 7/5 درصد جیره، تأثیر معنی داری بر میانگین افزایش وزن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی پرندگان نسبت به تیمار شاهد نداشت. همچنین شاخص های ریخت شناسی ژئوژنوم و فراسنجه های بیوشیمیایی خون شامل غلظت تری گلیسرید، کلسترول، آلبومین، فسفر و آلکالین فسفاتاز، درصد ماندگاری، شاخص اروپایی جوجه گوشتی و هزینه خوراک مصرفی به ازای هر کیلوگرم افزایش وزن، تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند. تیتر آنتی بادی در پاسخ به تزریق گلبول قرمز گوسفندی (SRBC) در تیمار حاوی 2/5 درصد خوراک گلوتن ذرت بالاتر از سایر تیمارها بود (0.05>P). با توجه به نتایج حاصل، می توان از خوراک گلوتن ذرت تا سطح 7/5 درصد در جیره دوره رشد و پایانی (سن 15 تا 42 روزگی) جوجه های گوشتی بدون تأثیر منفی بر عملکرد، استفاده کرد.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 767.29 K

11. اثر افزودن آنزیم و جیره نویسی به روش آمینواسید‌های کل و گوارش‌پذیر بر عملکرد، گوارش‌پذیری مواد غذایی و جمعیت میکروبی روده کور جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با جیره بر پایه گندم

محمدرضا رضوانی؛ راضیه ایران پرست

دوره 22، شماره 1 ، بهار 1399، ، صفحه 129-142

چکیده

  این پژوهش به‌منظور بررسی اثر نوع آنزیم و روش جیره‌نویسی بر عملکرد تولید، گوارش‌پذیری مواد مغذی و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش جوجه‌های گوشتی انجام شد. در این آزمایش از 256 قطعه جوجه‌‌ی گوشتی مخلوط جنس نر و ماده سویه تجاری راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×2 با دو شیوه جیره نویسی (بر پایه آمینواسید کل و آمینواسید گوارش‌پذیر)، دو ...  بیشتر این پژوهش به‌منظور بررسی اثر نوع آنزیم و روش جیره‌نویسی بر عملکرد تولید، گوارش‌پذیری مواد مغذی و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش جوجه‌های گوشتی انجام شد. در این آزمایش از 256 قطعه جوجه‌‌ی گوشتی مخلوط جنس نر و ماده سویه تجاری راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×2 با دو شیوه جیره نویسی (بر پایه آمینواسید کل و آمینواسید گوارش‌پذیر)، دو سطح آنزیم‌های ناتوزایم پلاس (صفر و0/035 درصد) و دو سطح مولتی بهزیم (صفر و 0/02 درصد) در قالب طرح کاملا تصادفی، با هشت تیمار و چهار تکرار استفاده شد. جیره‌نویسی آمینواسید کل نسبت به جیره‌نویسی آمینواسید گوارش‌پذیر، به طور معنی‌داری میانگین افزایش وزن روزانه را افزایش، ضریب تبدیل خوراک را در هر سه دوره‌ی رشد، پایانی و کل دوره‌ و میزان مصرف غذای روزانه را در دوره های پایانی و کل دوره کاهش داد (P<0/05). جیره‌نویسی بر پایه آمینواسید کل سبب افزایش گوارش‌پذیری ماده خشک، درصد لاشه، طول روده و کاهش گوارش‌پذیری چربی شد (P<0/05). ناتوزایم پلاس سبب افزایش گوارش‌پذیری ماده خشک، پروتئین خام، چربی و کاهش جمعیت باکتری اشرشیا کلای در روده‌ی کور شد (P<0//05). مولتی بهزیم میانگین افزایش وزن روزانه در دوره‌ی رشد، ضریب تبدیل غذا در دوره‌ی پایانی و کل دوره، گوارش‌پذیری ماده خشک، پروتئین خام و چربی خام را به طور معنی داری افزایش داد (P<0/05). بر اساس نتایج حاصل، مولتی بهزیم قابل رقابت و جایگزینی با آنزیم ناتوزایم پلاس می‌باشد و علاوه بر این استفاده‌ی هم‌زمان آنزیم در جیره‌های دارای آمینو اسید گوارش‌پذیر و کم پروتئین می‌‌تواند اثر نامطلوب استفاده از جیره‌‌ها ی کم پروتئین را بهبود دهد.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 956.23 K

12. تاثیر استفاده از عصاره مریم‌گلی (Salvia officinalis) بدنبال مسمومیت تجربی با مس برعملکرد و متابولیت های خونی بلدرچین ژاپنی

اشرف مرتضایی؛ مرتضی ممویی؛ نعیم عرفانی مجد؛ محمدرضا قربانی

دوره 22، شماره 1 ، بهار 1399، ، صفحه 143-151

چکیده

  این آزمایش به منظور بررسی تاثیر استفاده از عصاره هیدروالکلی مریم‌گلی به‌دنبال مسمومیت تجربی با مس بر عملکرد و متابولیت-های خونی بلدرچین ژاپنی در قالب طرح کاملا تصادفی با 320 قطعه بلدرچین ژاپنی یک‌روزه در چهار تیمار، چهار تکرار و 20 پرنده در هر تکرا انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- شاهد (جیره پایه)، 2- جیره شاهد +750 میلی‌گرم بر کیلوگرم ...  بیشتر این آزمایش به منظور بررسی تاثیر استفاده از عصاره هیدروالکلی مریم‌گلی به‌دنبال مسمومیت تجربی با مس بر عملکرد و متابولیت-های خونی بلدرچین ژاپنی در قالب طرح کاملا تصادفی با 320 قطعه بلدرچین ژاپنی یک‌روزه در چهار تیمار، چهار تکرار و 20 پرنده در هر تکرا انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- شاهد (جیره پایه)، 2- جیره شاهد +750 میلی‌گرم بر کیلوگرم سولفات مس، 3- جیره شاهد +10 گرم بر کیلوگرم عصاره مریم‌گلی) و 4- جیره شاهد + 750 میلی‌گرم بر کیلوگرم سولفات مس و 10 ‌گرم بر کیلوگرم عصاره مریم‌گلی) بودند. مصرف خوراک، افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک بصورت هفتگی اندازه‌گیری و برای دوره‌های آغازین، رشد و کل محاسبه شدند. نتایج آزمایش نشان داد که در دوره آغازین، مصرف خوراک در تیمار شاهد بالاتر از سایر تیمارها بود (0/05>P). میانگین افزایش وزن در دوره آغازین و کل دوره پرندگانی که با جیره حاوی مس تغذیه شدند کمتر از پرندگان شاهد و پرندگانی که عصاره مریم‌گلی دریافت کردند بود (0/05>P). در دوره آغازین پرندگانی که با جیره‌های حاوی عصاره مریم‌گلی تغذیه شدند در مقایسه با پرندگان تغذیه شده با جیره‌ حاوی مس، ضریب تبدیل بهتری داشتند (0/05>P). پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی مس غلظت سرمی گلوکز و تری‌گلیسرید بالاتر و HDL و LDL پایین‌تری در مقایسه با سایر تیمارها داشتند. نتایج آزمایش حاضر نشان داد که افزودن عصاره مریم گلی به جیره بلدرچین ژاپنی سبب بهبود افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک در دوره آغازین شده و اثرات منفی مسمومیت با سولفات مس را کاهش می دهد.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 731.79 K

13. تأثیر سطوح ترئونین و تراکم گله بر عملکرد، پاسخ ایمنی و فراسنجه‌های خونی جوجه‌های گوشتی

کبری سوخته زاری؛ علی خطیب جو؛ هوشنگ جعفری؛ محمد اکبری قرایی؛ کامران طاهرپور

دوره 21، شماره 4 ، زمستان 1398، ، صفحه 533-543

چکیده

  تأثیر تراکم گله و سطوح مکمل ترئونین بر عملکرد، پاسخ ایمنی و فراسنجه‌های خونی جوجه‌های گوشتی بررسی شد. در این آزمایش تعداد 495 قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس308، در قالب طرح کاملاً تصادفی به چهار تیمار و پنج تکرار اختصاص داده شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1- شاهد (10 قطعه در متر مربع) دریافت کننده جیره پایه، 2- متراکم (15 قطعه در متر مربع) ...  بیشتر تأثیر تراکم گله و سطوح مکمل ترئونین بر عملکرد، پاسخ ایمنی و فراسنجه‌های خونی جوجه‌های گوشتی بررسی شد. در این آزمایش تعداد 495 قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس308، در قالب طرح کاملاً تصادفی به چهار تیمار و پنج تکرار اختصاص داده شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1- شاهد (10 قطعه در متر مربع) دریافت کننده جیره پایه، 2- متراکم (15 قطعه در متر مربع) + جیره پایه، 3 و 4) متراکم + جیره حاوی به ترتیب 10 و 20 درصد ترئونین بیشتر از نیاز. نتایج نشان داد که تراکم بالا موجب کاهش مصرف خوراک، وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک در تمامی دوره‌های پرورش و افزایش شاخص بازده تولید اروپائی شد و افزایش سطح ترئونین جیره، خوراک مصرفی و وزن بدن جوجه‌های گوشتی را کاهش داد (0/01 >P ). اثر تیمارهای آزمایشی بر درصد تلفات، تیتر آنتی‌بادی نیوکاسل و آنفلوآنزا، پاسخ ایمنی سلولی علیه فیتوهماگلوتینین، متابولیت‌های خونی، شمار سلول‌های خونی، غلظت اسپارتات آمینوترانسفراز و مالون دی‌آلدهید سرم جوجه‌های گوشتی معنی دار نبود. مقدار آلانین آمینوترانسفراز در خون جوجه‌هائی که با جیره‌ حاوی 20 درصد ترئونین بیش از نیاز تغذیه شدند، بالاتر از سایر تیمارها بود (0/05 >P ). به طور کلی، تحت شرایط این آزمایش (تراکم 15 قطعه در هر متر مربع) مکمل ترئونین (هر دو سطح افزودنی) موجب بهبود عملکرد و ایمنی جوجه‌های گوشتی نشد و نیازمند تحقیقات بیشتری در این زمینه است.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 719.5 K

14. اثر عصاره ‌هیدروالکلی موسیر و فلاووفسفولیپول بر عملکرد، کیفیت گوشت و پاسخ ایمنی جوجه‌های گوشتی

مهسا رسا ایزدی؛ محمد سالارمعینی؛ محسن افشارمنش؛ هادی توکلی؛ محمد خواجه بمی

دوره 21، شماره 4 ، زمستان 1398، ، صفحه 511-519

چکیده

  اثر سطوح مختلف عصاره هیدروالکلی موسیر در مقایسه با آنتی‌بیوتیک فلاووفسفولیپول، بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، کیفیت گوشت و پاسخ ایمنی با استفاده از 200 قطعه جوجه‌ گوشتی سویه راس 308، با پنج تیمار، چهار تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار‌، در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره پایه بدون افزودنی (تیمارشاهد)، جیره ...  بیشتر اثر سطوح مختلف عصاره هیدروالکلی موسیر در مقایسه با آنتی‌بیوتیک فلاووفسفولیپول، بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، کیفیت گوشت و پاسخ ایمنی با استفاده از 200 قطعه جوجه‌ گوشتی سویه راس 308، با پنج تیمار، چهار تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار‌، در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره پایه بدون افزودنی (تیمارشاهد)، جیره پایه حاوی عصاره هیدروالکلی موسیر (150، 300 و 450 میلی‌لیتر در کیلوگرم جیره) و آنتی‌بیوتیک فلاووفسفولیپول (500 میلی‌گرم در کیلوگرم جیره) بودند. در کل دوره پرورش، جوجه‌های تغذیه شده با جیره حاوی 450 میلی‌لیتر در کیلوگرم عصاره موسیر افزایش وزن بیشتری از پرندگان شاهد داشتند (0/05>P). اثر تیمارهای آزمایشی بر خصوصیات لاشه معنی‌دار نبود. میزان مالون دی‌آلدئید عضله ران جوجه‌های تغذیه شده با سطوح مختلف عصاره موسیر کمتر از گروه شاهد بود (0/05>P). ظرفیت نگهداری آب و افت خونابه گوشت در جوجه‌های تغذیه شده با جیره حاوی 450 میلی‌لیتر در کیلوگرم عصاره موسیر به ترتیب بیشتر و کمتر از پرندگان دریافت کننده آنتی بیوتیک بود (0/05>P). تیتر آنتی‌بادی علیه گلبول قرمز گوسفند در جوجه‌های تغذیه شده با جیره حاوی 450 میلی‌لیتر در کیلوگرم عصاره موسیر بیشتر از پرندگان شاهد و یا دریافت کننده آنتی‌بیوتیک بود (0/05>P). بر اساس نتایج پژوهش حاضر، استفاده از 450 میلی‌لیتر در کیلوگرم جیره عصاره موسیر، عملکرد، کیفیت گوشت و پاسخ ایمنی جوجه‌های گوشتی را بهبود می‌بخشد و می‌تواند به عنوان یک جایگزین مناسب برای آنتی‌بیوتیک‌های محرک رشد استفاده شود.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 778.37 K

15. اثرات اسانس گیاهی ریزپوشانی شده‌ زنیان بر عملکرد رشد و جمعیت میکروبی روده جوجه های گوشتی

طاهره مرصادی ثابت کردمحله؛ مازیار محیطی اصلی؛ حسن درمانی کوهی

دوره 21، شماره 4 ، زمستان 1398، ، صفحه 521-531

چکیده

  این آزمایش به‌منظور بررسی اثرات افزودن سطوح مختلف اسانس آزاد و پوشش‌دارشده گیاه زنیان در جیره جوجه‌های گوشتی بر عملکرد رشد و جمعیت میکروبی برخی باکتری‌های ایلئوم با استفاده از 320 قطعه جوجه گوشتی یک‌روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 4×2 با دو نحوه‌ فرآوری اسانس (آزاد و پوشش‌دار) و چهار سطح اسانس در جیره (صفر، 50، ...  بیشتر این آزمایش به‌منظور بررسی اثرات افزودن سطوح مختلف اسانس آزاد و پوشش‌دارشده گیاه زنیان در جیره جوجه‌های گوشتی بر عملکرد رشد و جمعیت میکروبی برخی باکتری‌های ایلئوم با استفاده از 320 قطعه جوجه گوشتی یک‌روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 4×2 با دو نحوه‌ فرآوری اسانس (آزاد و پوشش‌دار) و چهار سطح اسانس در جیره (صفر، 50، 100 و 150 میلی‌گرم در کیلوگرم) انجام شد. صفات عملکردی در طول آزمایش و وزن اندام‌های گوارشی و جمعیت میکروبی ایلئوم در 42 روزگی اندازه-گیری شدند. جوجه‌های تغذیه شده با جیره حاوی اسانس پوشش‌دار زنیان در سن یک تا 21 روزگی افزایش وزن روزانه بیشتر و ضریب تبدیل کمتری نسبت به آنهایی که اسانس آزاد دریافت نمودند، داشتند (0/05>P). بیشترین وزن نسبی کبد متعلق به جوجه‌هایی تغذیه شده با اسانس پوشش‌دار بود (0/05>P). اثر متقابل بین نحوه فرآوری اسانس و سطح اسانس در جیره بر شمار اشریشیا کولای معنی‌دار بود (0/05>P). نتیجه‌گیری کلی این‌که، استفاده از اسانس پوشش‌دارشده زنیان سبب بهبود افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک در سه هفته ابتدای پرورش و بهبود در جمعیت میکروبی روده و شاخص تولید اروپایی در کل دوره پرورش شد.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 777.26 K

16. اثرات عصاره هیدروالکلی گیاه چویر و افزودنی‌های خوراکی رایج بر عملکرد و برخی صفات بیوشیمائی خون جوجه‌های گوشتی

زهرا نوره؛ کامران طاهرپور؛ محمد اکبری قرایی؛ حسن شیرزادی؛ حسینعلی قاسمی

دوره 21، شماره 3 ، پاییز 1398، ، صفحه 381-392

چکیده

  هدف از این آزمایش، بررسی تأثیر عصاره هیدروالکلی گیاه چویر  (Ferulago angulata L.) به عنوان جایگزینی برای افزودنی‌های خوراکی رایج بر عملکرد و فراسنجه‌های بیوشیمیایی و هماتولوژی خون جوجه‌های گوشتی سویه راس 308 بود. از 450 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار و پنج تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره پایه ...  بیشتر هدف از این آزمایش، بررسی تأثیر عصاره هیدروالکلی گیاه چویر  (Ferulago angulata L.) به عنوان جایگزینی برای افزودنی‌های خوراکی رایج بر عملکرد و فراسنجه‌های بیوشیمیایی و هماتولوژی خون جوجه‌های گوشتی سویه راس 308 بود. از 450 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار و پنج تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره پایه فاقد مواد افزودنی (شاهد)، جیره پایه حاوی آنتی‌بیوتیک سالینومایسین (500 میلی‌گرم در کیلوگرم)؛ پروبیوتیک پریمالاک® (سطح توصیه شده)؛ مخلوط ویتامین و مواد معدنی (200 میلی‌‌گرم در کیلوگرم ویتامین‌های E و C و 0/3 میلی‌گرم در کیلوگرم سلنیوم) و عصاره گیاه چویر در سطوح 200 و 400 میلی‌گرم در کیلوگرم بودند. در کل دوره پرورش، پرندگانی که با جیره‌های حاوی افزودنی‌ها تغذیه شدند افزایش وزن و ضریب تبدیل بهتری در مقایسه با پرندگان شاهد داشتند (p<0/05). درصد هیدروفیل و نسبت هتروفیل به لنفوسیت در جوجه هایی که با جیره های حاوی افزودنی های مورد آزمایش ( به استثنای تیمار حاوی 200 میلی گرم در کیلوگرم عصاره چویر) تغذیه شدند کاهش یافت (p<0/05). براساس نتایج این تحقیق، عصاره گیاه چویر بخصوص در سطح 400 میلی گرم در کیلوگرم جیره میتواند به عنوان جایگزین مناسبی برای افزودنی های تجاری مورد استفاده در جیره در جهت بهبود عملکرد رشد و فراسنجه های هماتولوژی و بیوشیمی خون جوجه های گوشتی استقفاده شود. 

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 649.75 K

17. اثر اسانس گیاهان دارویی نعناع، آویشن و ترخون بر عملکرد و تیتر آنتی‌بادی در جوجه‌های گوشتی

محمدرضا رضوانی؛ مسعود عرب؛ اغل بخت کمی

دوره 21، شماره 3 ، پاییز 1398، ، صفحه 359-369

چکیده

  اثر اسانس گیاهان دارویی نعناع، آویشن و ترخون بر عملکرد و تیتر آنتی‌بادی با استفاده از 240 قطعه جوجه‌ی گوشتی سویه‌ی کاب 500 در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار، پنج تکرار و شش قطعه جوجه‌ی گوشتی در هر تکرار بررسی شد. تیمارها شامل: جیره‌ شاهد، جیره حاوی 200 میلی‌گرم در کیلوگرم آنتی‌بیوتیک ویرجینیامایسین، و جیره‌های حاوی 150 و200 میلی‌گرم ...  بیشتر اثر اسانس گیاهان دارویی نعناع، آویشن و ترخون بر عملکرد و تیتر آنتی‌بادی با استفاده از 240 قطعه جوجه‌ی گوشتی سویه‌ی کاب 500 در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار، پنج تکرار و شش قطعه جوجه‌ی گوشتی در هر تکرار بررسی شد. تیمارها شامل: جیره‌ شاهد، جیره حاوی 200 میلی‌گرم در کیلوگرم آنتی‌بیوتیک ویرجینیامایسین، و جیره‌های حاوی 150 و200 میلی‌گرم در کیلوگرم اسانس نعناع، آویشن و ترخون بودند. در دوره سنی 21 تا 42 و یک تا 42 روزگی، افزایش وزن روزانه در جوجه‌های تغذیه‌شده با جیره حاوی آنتی‌بیوتیک و 200 میلی‌گرم در کیلوگرم اسانس آویشن بیشتر از پرندگان شاهد بود. در دوره سنی 21 تا 42 روزگی، پرندگانی که 200 میلی‌گرم در کیلوگرم اسانس نعناع و یا جیره حاوی آنتی‌بیوتیک دریافت کردند ضریب تبدیل خوراک بهتری داشتند. بیشترین وزن ایلئوم، تیتر آنتی بادی برونشیت وگامبرو در 42 روزگی بترتیب مربوط به تیمار 150 میلی گرم درکیلوگرم اسانس ترخون، 200 و 150 میلی گرم در کیلوگرم اسانس نعناع بود. به نظر می‌رسد که اسانس نعناع و آویشن در سطح 200 میلی‌گرم در کیلوگرم با داشتن عملکرد بهینه‏ تولید و تیتر آنتی بادی، جایگزین طبیعی مناسبی برای آنتی‌بیوتیک است.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 800.87 K

18. تآثیر اسانس، پروبیوتیک و فلاوومایسین بر عملکرد، خصوصیات دستگاه گوارش و فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی

جمال محمودی؛ سارا میرزایی گودرزی؛ عباس فرح آور؛ علی اصغر ساکی؛ علیرضا نوریان

دوره 21، شماره 3 ، پاییز 1398، ، صفحه 371-380

چکیده

  اثر اسانس، پروبیوتیک و فلاوومایسین بر عملکرد، خصوصیات دستگاه گوارش، جمعیت میکروبی روده کور و فراسنجه های خونی با استفاده از 288 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و 18 قطعه جوجه در هر تکرار از سن یک تا 42 روزگی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1. جیره پایه به عنوان گروه شاهد (فاقد افزودنی)، ...  بیشتر اثر اسانس، پروبیوتیک و فلاوومایسین بر عملکرد، خصوصیات دستگاه گوارش، جمعیت میکروبی روده کور و فراسنجه های خونی با استفاده از 288 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و 18 قطعه جوجه در هر تکرار از سن یک تا 42 روزگی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1. جیره پایه به عنوان گروه شاهد (فاقد افزودنی)، 2. جیره پایه + 150 میلی‌گرم در کیلوگرم اسانس، 3. جیره پایه + 200 میلی‌گرم در کیلوگرم پروبیوتیک گالیپرو® و 4. جیره پایه + 150 میلی‌گرم در کیلوگرم فلاوومایسین بودند. نتایج نشان داد که مصرف خوراک در تیمار شاهد کمتر از سایر تیمارها بود (0/05>P). در کل دوره آزمایش، افزایش وزن جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی فلاوومایسین، بیشتر از سایر پرندگان بود و ضریب تبدیل بهتری نسبت به پرندگان شاهد و یا تغذیه شده با جیره حاوی پروبیوتیک داشتند (0/05>P). اثر تیمارها بر وزن نسبی اندام های داخلی، pHمحتویات دستگاه گوارش و جمعیت لاکتوباسیلوس و اشریشیاکلی روده کور معنی دار نبود. وزن نسبی سینه در جوجه‌های تغذیه شده با فلاوومایسین بیشتر از گروه شاهد و یا پرندگانی که اسانس دریافت کردند بود (0/05>P). تفاوتی بین تیمارها از نظر غلظت کلسترول، گلوکز و تری‌گلیسرید پلاسما مشاهده نشد ولی غلظت HDL در پلاسمای پرندگانی که فلاوومایسین دریافت کردند کمتر از سایر تیمارها بود (0/05>P). بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق، استفاده از اسانس، عملکرد را بهبود می بخشد و می تواند به‌عنوان یک ترکیب محرک رشد به جای فلاوومایسین در جیره جوجه های گوشتی استفاده شود.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 767.37 K

19. بررسی تأثیر سطوح مختلف پروتئین خام و آنزیم پروتئاز بر عملکرد، خصوصیات لاشه و قابلیت هضم پروتئین در مرحله رشد بلدرچین‌های ژاپنی

هادی کریمی زارچی؛ محمد سالارمعینی؛ محسن افشار منش

دوره 21، شماره 3 ، پاییز 1398، ، صفحه 349-358

چکیده

   تأثیر سطوح مختلف پروتئین خام و آنزیم پروتئاز بر عملکرد، خصوصیات لاشه و قابلیت هضم پروتئین با استفاده از 450 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی یک‌روزه در یک آزمایش فاکتوریل 3×3 با سه سطح پروتئین خام (18، 20 و 22 درصد) و سه سطح آنزیم پروتئاز (صفر، 200 و 400 میلی‌گرم بر کیلوگرم) در قالب طرح کاملا تصادفی با نه تیمار، پنج تکرار و 10 قطعه پرنده در هر تکرار ...  بیشتر  تأثیر سطوح مختلف پروتئین خام و آنزیم پروتئاز بر عملکرد، خصوصیات لاشه و قابلیت هضم پروتئین با استفاده از 450 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی یک‌روزه در یک آزمایش فاکتوریل 3×3 با سه سطح پروتئین خام (18، 20 و 22 درصد) و سه سطح آنزیم پروتئاز (صفر، 200 و 400 میلی‌گرم بر کیلوگرم) در قالب طرح کاملا تصادفی با نه تیمار، پنج تکرار و 10 قطعه پرنده در هر تکرار از سن یک تا 35 روزگیبررسی شد.  در دوره سنی یک تا 21 روزگی، بیشترین اضافه وزن و مصرف خوراک در جیره‌های حاوی 22 درصد پروتئین خام مشاهده شد (0/05>P).  پرندگانی که از سطح 200 میلی‌گرم بر کیلوگرم آنزیم استفاده کرده بودند، افزایش وزن و مصرف خوراک بیشتری را نسبت به گروهی که از جیره فاقد آنزیم تغذیه شدند داشتند و بهترین ضریب تبدیل در سطح 400 میلی‌گرم بر کیلوگرم آنزیم مشاهده شد (0/05>P). در دوره 22 تا 35 روزگی، سطوح مختلف پروتئین و آنزیم تاثیری بر عملکرد بلدرچین‌ها نداشتند. بازده لاشه بلدرچین‌های تغذیه‌شده با سطوح 20 و 22 درصد پروتئین خامبهتر از پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی 18 درصد پروتئین بود (0/05>P) و افزودن آنزیم  وزن نسبی لاشه، ران و سینه را بهبود داد(0/05>P). قابلیت هضم پروتئین خام در بازه زمانی13 تا 15 روزگی با افزایش سطح پروتئین خام، کاهش و باافزودن 200 میلی‌گرم بر کیلوگرم آنزیم پروتئاز، افزایش یافت (0/05>P). براساس نتایج حاصل، سطح مناسب پروتئین خام جیره بلدرچین‌های ژاپنی جهت دستیابی به عملکرد بهینه برای دوره یک تا 21 روزگی 22 درصد و برای 22 تا 35 روزگی، 18 درصد می‌باشد. همچنین استفاده از سطح 200 میلی‌گرم بر کیلوگرم آنزیم پروتئاز برای دوره یک تا 21 روزگی توصیه می شود.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 723.74 K

20. بررسی قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی هسته خرمای خام و تخمیری و تأثیر آن‌ها بر عملکرد جوجه‌های گوشتی

ناصر محمودنیا؛ بهروز دستار؛ امید عشایری زاده؛ جواد بیات کوهسار

دوره 21، شماره 2 ، تابستان 1398، ، صفحه 261-271

چکیده

  دو آزمایش جهت تعیین قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی هسته خرمای خام و تخمیری و تأثیر آن­ها بر عملکرد و برخی صفات خونی  در جوجه­های گوشتی انجام شد. آزمایش اول در قالب طرح کاملاً تصادفی با 72 قطعه جوجه خروس گوشتی با سه تیمار و شش تکرار (چهار جوجه در هر تکرار) انجام شد. تیمارها شامل جیره پایه و دو جیره آزمایشی با جایگزینی هسته خرمای خام ...  بیشتر دو آزمایش جهت تعیین قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی هسته خرمای خام و تخمیری و تأثیر آن­ها بر عملکرد و برخی صفات خونی  در جوجه­های گوشتی انجام شد. آزمایش اول در قالب طرح کاملاً تصادفی با 72 قطعه جوجه خروس گوشتی با سه تیمار و شش تکرار (چهار جوجه در هر تکرار) انجام شد. تیمارها شامل جیره پایه و دو جیره آزمایشی با جایگزینی هسته خرمای خام و تخمیری به جیره پایه با نسبت 25 درصد بودند. آزمایش دوم به‌صورت فاکتوریل 4×2 با یک تیمار شاهد در قالب طرح کاملاً تصادفی با 540 قطعه جوجه یک روزه در نه تیمار و پنج تکرار (12 جوجه در هر تکرار) انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره ذرت- سویا (شاهد)، جیره­های حاوی دو، چهار، شش و هشت درصد هسته خرمای خام و یا هسته خرمای تخمیری بود. قابلیت هضم فیبرخام، پروتئین خام و خاکسترخام در هسته خرمای تخمیری بیشتر از هسته خرمای خام بود (p<0/05). تغذیه با هسته خرمای تخمیری در مقایسه با هسته خرمای خام، باعث بهبود افزایش وزن (2110/5 گرم در برابر 1991/3 گرم) و افزایش مصرف خوراک شد (p<0/05). غلظت کلسترول و LDL-c سرم  خون در جوجه­های تغذیه­شده با هسته خرمای تخمیری کمتر از جوجه­های تغذیه‌شده با هسته خرمای خام بود (p<0/05). با توجه به نتایج این تحقیق، تخمیر هسته خرما موجب افزایش قابلیت هضم مواد مغذی آن و بهبود افزایش وزن جوجه­ های گوشتی می­شود.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 1.42 MB

21. تأثیر پلی‌ساکاریدهای غیر نشاسته‌ای منابع خوراکی بر عملکرد، بازده نسبی انرژی و پروتئین با خصوصیات لاشه جوجه‌های گوشتی

فهیمه دانش یار؛ سید محمد حسینی؛ اکبر یعقوبفر

دوره 21، شماره 2 ، تابستان 1398، ، صفحه 233-246

چکیده

  به‌منظور تعیین تأثیر پلی­ساکاریدهای غیرنشاسته­ای بر عملکرد، بازده نسبی انرژی و پروتئین و اجزای لاشه جوجه‌های گوشتی، آزمایشی در دوره سنی یک تا 42 روزگی با استفاده از 420 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه تجاری راس 308 از مخلوط دو جنس در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار آزمایشی، شش تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی ...  بیشتر به‌منظور تعیین تأثیر پلی­ساکاریدهای غیرنشاسته­ای بر عملکرد، بازده نسبی انرژی و پروتئین و اجزای لاشه جوجه‌های گوشتی، آزمایشی در دوره سنی یک تا 42 روزگی با استفاده از 420 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه تجاری راس 308 از مخلوط دو جنس در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار آزمایشی، شش تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره پایه، جیره حاوی 0/1 و 0/2 درصد مخمر ساکارومایسس سرویزیه، جیره حاوی پنج و 10 درصد سبوس گندم، جیره حاوی سه و شش درصد پوسته سویا بودند. نتایج آزمایش نشان داد در کل دوره پرورش تیمار شاهد کمترین خوراک مصرفی را نسبت به سایر تیما‌رهای آزمایشی به خود اختصاص داد (p<0/05). هم‌چنین بیشترین مصرف خوراک مربوط به سطح 10 درصد سبوس گندم و سطوح سه و شش درصد پوسته سویا بود (p<0/05). تیمار آزمایشی حاوی سه درصد پوسته سویا در کل دوره آزمایش نسبت به تیمار شاهد بیشترین میزان افزایش وزن روزانه را نشان داد (p<0/05). برای ضریب تبدیل خوراک در کل دوره آزمایشی اختلاف آماری مشاهده نشد. بیشترین بازده نسبی انرژی مربوط به تیمار حاوی سطوح مخمر نسبت به تیمارهای حاوی سطوح سبوس گندم و پوسته سویا می‌باشد (p<0/05). کمترین بازده نسبی انرژی و پروتئین مربوط به سطح 10 درصد سبوس گندم نسبت به تیمار شاهد بود (p<0/05). بر اساس نتایج این آزمایش، استفاده از سطوح 2/0 درصد مخمر، 10 درصد سبوس گندم و شش درصد پوسته سویا در جیره غذایی جوجه‌های گوشتی توصیه می‌شود.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 1.41 MB

22. مقایسه تاثیر منابع مختلف فیبر و پری‌بیوتیک بر عملکرد و برخی فرآسنجه‌های فیزیولوژیکی جوجه‌های گوشتی

محمدرضا نهیرات؛ سمیه سالاری؛ محمدرضا قربانی

دوره 21، شماره 1 ، بهار 1398، ، صفحه 73-86

چکیده

  به‌منظور مقایسه تأثیر منابع مختلف فیبر و پری‌بیوتیک بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی جوجه‌های گوشتی، آزمایشی با استفاده از 320 قطعه جوجۀ گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد (ذرت- کنجاله سویا)، جیره شاهد به‌همراه پری‌بیوتیک (بیولکس MB40) و منابع مختلف فیبر (سبوس گندم، پوسته سویا و پودر ...  بیشتر به‌منظور مقایسه تأثیر منابع مختلف فیبر و پری‌بیوتیک بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی جوجه‌های گوشتی، آزمایشی با استفاده از 320 قطعه جوجۀ گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد (ذرت- کنجاله سویا)، جیره شاهد به‌همراه پری‌بیوتیک (بیولکس MB40) و منابع مختلف فیبر (سبوس گندم، پوسته سویا و پودر هسته خرما) بودند. منابع مختلف فیبر در سطوح 5/1 و سه درصد و پری‎بیوتیک به مقدار دو گرم در کیلوگرم به جیره‎‌های آزمایشی اضافه شدند. تیمار دارای 5/1 درصد پودر هسته خرما، بهترین ضریب تبدیل خوراک را در مقایسه با سایر تیمارها به‌جز تیمار دارای سه درصد پودر هسته خرما و شاهد داشت (05/0>P). چربی حفره بطنی در پرندگان دریافت‌کننده منابع مختلف فیبر در مقایسه با تیمار شاهد کاهش یافت (05/0>P). قابلیت هضم ایلئومی ظاهری ماده آلی و پروتئین خام در جیره حاوی سه درصد پودر هسته خرما افزایش یافت (05/0>P). قابلیت هضم  ایلئومی ظاهری چربی خام، در پرندگان مصرف‌کننده پودر هسته خرما به‌طور معنی‌داری نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت (05/0>P). استفاده از منابع مختلف فیبر سبب کاهش معنی‎دار تری‎گلیسرید و کلسترول سرم خون در مقایسه با تیمار شاهد شد (05/0>P). نتایج نشان داد که افزودن پودر هسته خرما به جیره غذایی جوجه‎های گوشتی سبب بهبود عملکرد، کاهش چربی محوطه شکمی و جمعیت‎های میکروبی ایکولای و کلی‌فرم و افزایش قابلیت هضم پروتئین خام و جمعیت میکروبی لاکتوباسیل‎ها در سکوم جوجه‌های گوشتی گردید.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 887.56 K

23. تاثیر سطوح مختلف تعادل الکترولیتی و کلسیم جیره بر عملکرد، ترکیب استخوان و ویژگی‌های لاشه بلدرچین‌های ژاپنی

منصور سراوانی؛ کمال شجاعیان؛ مهران مهری؛ فرزاد باقرزاده کاسمانی

دوره 21، شماره 1 ، بهار 1398، ، صفحه 139-150

چکیده

  به‌منظور مطالعه اثر سطوح مختلف تعادل الکترولیتی و کلسیم جیره بر عملکرد، ترکیب استخوان و ویژگی‌های لاشه بلدرچین ژاپنی، تعداد 720 قطعه جوجه بلدرچین در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×3 شامل سه سطح تعادل الکترولیتی (150، 250 و 350 میلی‌اکی‌والان در کیلوگرم) و سه سطح کلسیم (4/0، 8/0 و 6/1 درصد) در نه تیمار، پنج تکرار و 16 قطعه پرنده ...  بیشتر به‌منظور مطالعه اثر سطوح مختلف تعادل الکترولیتی و کلسیم جیره بر عملکرد، ترکیب استخوان و ویژگی‌های لاشه بلدرچین ژاپنی، تعداد 720 قطعه جوجه بلدرچین در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×3 شامل سه سطح تعادل الکترولیتی (150، 250 و 350 میلی‌اکی‌والان در کیلوگرم) و سه سطح کلسیم (4/0، 8/0 و 6/1 درصد) در نه تیمار، پنج تکرار و 16 قطعه پرنده در هر تکرار از سن 14 تا 35 روزگی، مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان داد که پرندگان تغذیه‌شده با جیره حاوی 4/0 درصد کلسیم و تعادل الکترولیتی 250 میلی‌اکی‌والان در کیلوگرم، بیشترین مقدار مصرف خوراک را داشتند (05/0P<). تیمارهای آزمایشی بر ضریب تبدیل خوراک اثری نداشتند. در دو سطح 4/0 و 8/0 درصد کلسیم جیره، بیشترین مقدار کلسیم استخوان در تعادل الکترولیتی 150 میلی‌اکی‌والان در کیلوگرم مشاهده شد (05/0P<). کمترین وزن کلیه در تیمار حاوی 6/1 درصد کلسیم و تعادل الکترولیتی 150 میلی‌اکی‌والان در کیلوگرم و بیشترین وزن نسبی ران و سینه در تیمار حاوی 8/0 درصد کلسیم و تعادل الکترولیتی 150 میلی‌اکی‌والان در کیلوگرم، مشاهده شد (05/0P<). براساس نتایج پژوهش حاضر، اثر متقابل کلسیم و تعادل الکترولیتی جیره می‌تواند به‌‌عنوان یک محدودیت مهم در جیره­نویسی برای بلدرچین ژاپنی در حال رشد، در نظر گرفته شود.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 839.9 K

24. اثر منابع مختلف عناصر منگنز، روی و مس بر عملکرد، خصوصیات لاشه و پاسخ ایمنی در جوجه های گوشتی

مهرداد نفیسی؛ منصور رضائی؛ سید عبداله حسینی؛ محمد کاظمی فرد

دوره 21، شماره 1 ، بهار 1398، ، صفحه 113-125

چکیده

  به‌منظور تعیین اثر منابع مختلف عناصر منگنز، روی و مس (سولفات، آلی خارجی و آلی داخلی) و سطوح (100 و 50 درصد نیاز) بر عملکرد و پاسخ ایمنی، آزمایشی با استفاده از 480 قطعه جوجه گوشتی سویه کاب 500، در قالب طرح کاملاً تصادفی به‌روش فاکتوریل 2×3 انجام شد. وزن زنده و خوراک مصرفی به‌صورت هفتگی اندازه‌گیری و ضریب تبدیل محاسبه شد. در پایان دوره، خون‌گیری ...  بیشتر به‌منظور تعیین اثر منابع مختلف عناصر منگنز، روی و مس (سولفات، آلی خارجی و آلی داخلی) و سطوح (100 و 50 درصد نیاز) بر عملکرد و پاسخ ایمنی، آزمایشی با استفاده از 480 قطعه جوجه گوشتی سویه کاب 500، در قالب طرح کاملاً تصادفی به‌روش فاکتوریل 2×3 انجام شد. وزن زنده و خوراک مصرفی به‌صورت هفتگی اندازه‌گیری و ضریب تبدیل محاسبه شد. در پایان دوره، خون‌گیری از جوجه‌ها انجام و عیار تولید پادتن علیه گلبول قرمز گوسفندی، پاسخ به ویروس بیماری نیوکاسل و شمارش تفریقی گلبول‌های سفید اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد نوع منبع مواد معدنی تأثیری بر عملکرد رشد جوجه گوشتی نداشت. اثر نوع مکمل معدنیمنگنز، روی و مس بر درصد ماندگاری معنی‌دار بود (05/0 P<) و تیمارهای نوع آلی داخلی و خارجی بیشترین ماندگاری را داشتند. نوع آلی داخلی منگنز، روی و مس سبب پاسخ بیشتری به تیتر آنتی‌بادی علیه گلبول قرمز گوسفند شد (05/0 P<). علاوه بر این سطح 100 درصد نیاز این عناصر سبب افزایش وزن زنده (05/0 P<)، شاخص کارایی (05/0 P<) و بهبود ضریب تبدیل (05/0 P<) شد. پرندگان تغذیه‌شده به مقدار 50 درصد نیاز مکمل معدنی واکنش بیشتری به عیار پادتن علیه گلبول قرمز گوسفند نشان دادند (05/0 P<). براساس نتایج این تحقیق، شکل آلی سه عنصر منگنز، روی و مس تولیدشده در ایران، می‌تواند به‌صورت همزمان احتیاجات جوجه‌های گوشتی به این عناصر را تأمین نموده و جایگزین شکل سولفات و آلی خارجی شود. علاوه بر این، سطح 100 درصد نیاز عناصر منگنز، روی و مس، بدون در نظر گرفتن منبع، برای عملکرد رشد و سطح 50 درصد نیاز برای عملکرد بهتر سیستم ایمنی توصیه می‌شوند.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 777.71 K

25. اثر سطح و اندازه ذرات پلی‌ساکاریدهای نامحلول پوسته برنج و پوسته یولاف جیره بر عملکرد، خصوصیات لاشه و ریخت شناسی روده جوجه‌های گوشتی

امیر سالاری نیا؛ نظر افضلی؛ سیدجواد حسینی واشان؛ مسلم باشتنی

دوره 20، شماره 4 ، زمستان 1397، ، صفحه 625-639

چکیده

  هدف از این تحقیق، بررسی سطح، اندازه ذرات و منبع پلی‌ساکاریدهای نامحلول (پوسته ‌برنج و پوسته ‌یولاف) بر عملکرد، خصوصیات لاشه و ریخت‌شناسی روده جوجه‌ گوشتی نر یک روزه به مدت 42 روز بود. در این آزمایش از 360 قطعه جوجه گوشتی نرسویه راس (308) در قالب طرح کاملاً تصادفی با نه تیمار، چهار تکرار و 10 جوجه در هر تکرار استفاده شد. تیمارها شامل شاهد، ...  بیشتر هدف از این تحقیق، بررسی سطح، اندازه ذرات و منبع پلی‌ساکاریدهای نامحلول (پوسته ‌برنج و پوسته ‌یولاف) بر عملکرد، خصوصیات لاشه و ریخت‌شناسی روده جوجه‌ گوشتی نر یک روزه به مدت 42 روز بود. در این آزمایش از 360 قطعه جوجه گوشتی نرسویه راس (308) در قالب طرح کاملاً تصادفی با نه تیمار، چهار تکرار و 10 جوجه در هر تکرار استفاده شد. تیمارها شامل شاهد، دو نوع منبع فیبر (پوسته برنج و پوسته یولاف) نامحلول با دو سطح مصرف (سه و شش درصد جیره) و با دو اندازه ذرات (نیم و دو میلی‌متر) بود. نتایج نشان داد سطح شش درصد و اندازه ذرات نیم‌میلی‌متر پوسته برنج در 42-29 روزگی باعث افزایش مصرف خوراک و افزایش وزن بدن و کاهش ضریب تبدیل در مقایسه با شاهد گردید (05/0>P). سطح شش درصد و اندازه ذرات نیم میلی‌متر پوسته یولاف در مقایسه با گروه شاهد باعث کاهش چربی‌ محوطه بطنی و راندمان لاشه شد. وزن نسبی سنگدان و کیسه صفرا در تیمارهای دارای پوسته یولاف و پوسته برنج درمقایسه با شاهد افزایش یافت(05/0>P). استفاده از پوسته برنج سبب افزایش ارتفاع پرز در ژژنوم در 21 و42 روزگی و در ایلئوم در 21 روزگی نسبت به سایر تیمارها شد (01/0>P). در 21 روزگی بیشترین ضخامت اپیتلیوم در بخش دوازدهه روده باریک جوجه‌های مصرف کننده جیره حاوی سه درصد پوسته برنج با اندازه ذرات دو میلی‌متر در مقایسه با گروه شاهد بود (01/0>P). بنابراین افزودن پوسته برنج در سطح سه درصد و اندازه ذرات نیم میلی‌متر سبب بهبود فراسنجه‌های بافت شناسی روده و در نتیجه عملکرد جوجه‌های گوشتی می‌شود.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 960.2 K