زهرا نوره؛ کامران طاهرپور؛ محمد اکبری قرایی؛ حسن شیرزادی؛ حسینعلی قاسمی
دوره 22، شماره 4 ، دی 1399، ، صفحه 645-657
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر عصاره هیدروالکلی گیاه چویر، آنتیبیوتیک، پروبیوتیک و مخلوط ویتامین-سلنیوم بر عملکرد رشد و پاسخ ایمنی جوجههای گوشتی تحت شرایط تنش گرمایی، آزمایشی با استفاده از 350 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه (راس 308) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار و پنج تکرار (10 جوجه در هر تکرار) انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار فاقد ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر عصاره هیدروالکلی گیاه چویر، آنتیبیوتیک، پروبیوتیک و مخلوط ویتامین-سلنیوم بر عملکرد رشد و پاسخ ایمنی جوجههای گوشتی تحت شرایط تنش گرمایی، آزمایشی با استفاده از 350 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه (راس 308) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار و پنج تکرار (10 جوجه در هر تکرار) انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار فاقد تنش و بدون افزودنی در جیره (شاهد منفی)، تیمار تحت تنش گرمایی و بدون افزودنی در جیره (شاهد مثبت)، شاهد مثبت + آنتیبیوتیک، شاهد مثبت + پروبیوتیک، شاهد مثبت + مخلوط ویتامین-سلنیوم، و شاهد مثبت + 200 یا 400 میلیگرم در کیلوگرم عصاره چویر. نتایج نشان داد همه مکملهای مورد مطالعه اثر منفی تنش گرمایی بر عملکرد را کاهش دادند (p>0/05). در مقایسه با گروه شاهد مثبت، همه تیمارهای آزمایشی به استثنای تیمار آنتی بیتیک، میزان لنفوسیت را افزایش ولی میزان هتروفیل و نسبت هتروفیل به لنفوسیت را کاهش داد(p>0/05). تیتر کلی و IgG ثانیوه برعلیه SRBC در جوجه هایی که مکمل دریافت کردند در شرایط تنش گرمایی بیش تر بود(p>0/05). سطح بالای عصاره چویر ایمنی سلولی در پاسخ به تزریق فیتوهماگلوتینین در پوست پرده پا را افزایش داد(p>0/05). براساس نتایج این آزمایش استفاده از 400 میلی گرم ئر کیلوگرم عصاره چویر در جوجه های گوشتی عملکرد رشد و پاسخ ایمنی را در شرایط تنش گرمایی بهبود می بخشد و می تواند به عنوان ی جایگزین مناسب برای آنتی بیوتیک ها و مکمل های رایج در شرایط تنش گرمایی استفاده شود.
عباس عاشوری؛ شعبان رحیمی؛ محمد امیر کریمی ترشیزی؛ مسعود طاهر؛ علیرضا بهنامی فر
دوره 19، شماره 3 ، آبان 1396، ، صفحه 685-696
چکیده
اثرات عصارهی دو گیاه دارویی رزماری و مریمگلی، برهموم، آنتیبیوتیک ویرجینیامایسین و کوکسیدیواستات با منشأ گیاهی بر عملکرد جوجههای گوشتی چالش یافته با دو سروتیپ اشرشیاکلی (O2K12 و O78K80) بررسی شد. تعداد476 قطعه جوجه گوشتی ماده سویه کاب 500، به مدت 42 روز در یک طرح کاملاً تصادفی در هفت گروه آزمایشی، با چهار تکرار و 17 پرنده در هر تکرار ...
بیشتر
اثرات عصارهی دو گیاه دارویی رزماری و مریمگلی، برهموم، آنتیبیوتیک ویرجینیامایسین و کوکسیدیواستات با منشأ گیاهی بر عملکرد جوجههای گوشتی چالش یافته با دو سروتیپ اشرشیاکلی (O2K12 و O78K80) بررسی شد. تعداد476 قطعه جوجه گوشتی ماده سویه کاب 500، به مدت 42 روز در یک طرح کاملاً تصادفی در هفت گروه آزمایشی، با چهار تکرار و 17 پرنده در هر تکرار توزیع شدند. دو گروه شاهد منفی و مثبت با جیره پایه بدون افزودنی تغذیه شدند. دو گروه عصارهی گیاهان دارویی، جیره پایه را به همراه عصارهی گیاهان رزماری و مریمگلی به میزان یک میلیلیتر در هر لیتر آب آشامیدنی دریافت کردند. ویرجینیامایسین (10%)، کوکسیدیواستات گیاهی و عصاره اتانولی برهموم به ترتیب به مقدار به مقدار 150، 200 و 500 میلیگرم به هر کیلوگرم خوراک اضافه شدند. همه گروههای آزمایشی بهغیراز شاهد منفی در روز 14 پرورش با دو سروتیپ باکتری اشرشیاکلیچالش داده شدند. عصارههایگیاهیباعثکاهشاشرشیاکلیوسالمونلادر رودهی جوجههای گوشتی نسبت به گروه شاهد مثبت شدند(05/0>P). در کل دوره پرورش، ضریب تبدیل و مصرف خوراک در جوجههایی که عصارههای گیاهی و کوکسیدیواستات گیاهی دریافت کرده بودند نسبت به هر دو گروه شاهد کمتر بود(05/0>P).پرندگان تیمارهای رزماری و برهموم کمترین وزن نسبی سینه را نسبت به سایر تیمارها داشتند (05/0P<). تغذیه عصارههای گیاهی سبب کاهش مقدار کلسترول و افزایش لیپوپروتئین پرچگالی(HDL) شدند(05/0>P). بنابراین، عصارههای گیاهی با بهبود ضریب تبدیل خوراک، کاهش جمعیت باکتریهای مضر و کلسترول خون میتوانند بهعنوان یک افزودنی سودمند و کمخطر در پرورش جوجههای گوشتی موردتوجه قرار گیرند.
محمدرضا اسدی؛ رسول شهروز؛ شاپور حسن زاده؛ سید داود شریفی؛ فرهاد سلطانعلی نژاد
دوره 18، شماره 4 ، دی 1395، ، صفحه 775-788
چکیده
تأثیر پروبیوتیک، پریبیوتیک و مخلوط آنها در جیرههای با کمبود پروتئین بر عملکرد و هیستومورفومتری روده در یک آزمایش فاکتوریل 2 × 4 با دو سطح پروتئین (توصیه شده و 10 درصد کمتر) و چهار نوع افزودنی (بدون افزودنی، پروبیوتیک گالیپرو، پریبیوتیک تکنوموس و مخلوط آنها) در قالب طرح کاملاً تصادفی با 8 تیمار و 4 تکرار و 25 قطعه بلدرچین در هر ...
بیشتر
تأثیر پروبیوتیک، پریبیوتیک و مخلوط آنها در جیرههای با کمبود پروتئین بر عملکرد و هیستومورفومتری روده در یک آزمایش فاکتوریل 2 × 4 با دو سطح پروتئین (توصیه شده و 10 درصد کمتر) و چهار نوع افزودنی (بدون افزودنی، پروبیوتیک گالیپرو، پریبیوتیک تکنوموس و مخلوط آنها) در قالب طرح کاملاً تصادفی با 8 تیمار و 4 تکرار و 25 قطعه بلدرچین در هر تکرار بررسی شد. پرندگان از جیرههای کم پروتئین به مقدار بیشتری مصرف نمودند و ضریب تبدیل بالاتری داشتند (05/0P <). ضریب تبدیل پرندگانی که در جیره خود افزودنی (پریبیوتیک، پروبیوتیک و مخلوط آنها) دریافت کردند، کمتر بود (05/0P <). وزن نسبی روده کور در پرندگانی که با جیرههای با پروتئین کمتر تغذیه شدند، بیشتر بود (05/0P <). افزایش معنیدار در عمق کریپت در دوازدهه و کاهش معنیدار در طول پرز در ژژونوم و نسبت طول پرز: عمق کریپت در دوازدهه و ژژنوم با تغذیه جیرههایی با کمبود پروتئین مشاهده شد (05/0P<). طول پرز در دوازدهه پرندگان با جیره فاقد افزودنی، کمتر از پرندگان تغذیه شده با جیرههای حاوی پریبیوتیک و مخلوط آنها بود (05/0P<). نسبت طول پرز: عمق کریپت در ژژنوم پرندگانی که با جیره حاوی پروتئین توصیه شده و مخلوط پروبیوتیک و پریبیوتیک تغذیه شدند، بالاتر از سایر پرندگان بود (05/0P<). افزودن مخلوط پروبیوتیک و پریبیوتیک به جیره سبب افزایش طول پرزهای ایلئوم شد (05/0P<). براساس نتایج حاصل، استفاده از پروبیوتیک، پریبیوتیک و مخلوط آنها در جیرههایی با کمبود پروتئین، با بهبود فراسنجههای هیستومورفومتریک روده بلدرچین ژاپنی، موجب بهبود ضریب تبدیل در آنها میشود.
زهرا درون؛ سیامک پارسایی؛ مختار خواجوی؛ رضا نقی ها
دوره 19، شماره 4 ، اسفند 1396، ، صفحه 905-916
چکیده
اثر افزودن عصاره اتانولی تفاله لیموترش به آب آشامیدنی جوجههای گوشتی بر عملکرد، پاسخ ایمنی و فراسنجههای سرم خونی جوجههای گوشتی با استفاده از 450 قطعه جوجه یک روزه (مخلوط نر و ماده) سویه کاب 500 در قالب طرح کاملأ تصادفی با پنج تیمار و پنج تکرار و 18 قطعه جوجه در هر تکرار بررسی شد. تیمارها شامل افزودن سطوح صفر (شاهد)، 4/0، 8/0، 2/1 و 6/1 درصد ...
بیشتر
اثر افزودن عصاره اتانولی تفاله لیموترش به آب آشامیدنی جوجههای گوشتی بر عملکرد، پاسخ ایمنی و فراسنجههای سرم خونی جوجههای گوشتی با استفاده از 450 قطعه جوجه یک روزه (مخلوط نر و ماده) سویه کاب 500 در قالب طرح کاملأ تصادفی با پنج تیمار و پنج تکرار و 18 قطعه جوجه در هر تکرار بررسی شد. تیمارها شامل افزودن سطوح صفر (شاهد)، 4/0، 8/0، 2/1 و 6/1 درصد عصاره الکلی تفاله لیموترش به آب آشامیدنی از دو روزگی تا پایان دوره پرورش بودند. افزودن عصاره تأثیر معنیداری بر مصرف خوراک، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل نداشت. ایمونوگلبولینهای کل تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت، اگرچه در جوجههای دریافت کننده 6/1 درصد عصاره تفاله لیمو ترش نسبت به دیگر گروههای آزمایشی IgM افزایش و IgY کاهش یافت (05/0P<). افزودن عصاره در همه سطوح سبب افزایش پاسخ ایمنی به فیتوهماگلوتینن در مقایسه با گروه شاهد گردید (05/0P<). میزان تریگلیسرید، لیپوپروتئینهای با چگالی کم و خیلی کم در سرم خون جوجههای دریافت کننده 8/0 و 6/1 درصد عصاره تفاله لیمو ترش به طور معنیداری کمتر از دیگر تیمارها بود (05/0P<). بالاترین میزان کلسترول، تریگلیسرید، لیپوپروتئینهای با چگالی کم و خیلی کم سرم در جوجههای دریافت کننده 2/1 درصد عصاره تفاله لیموترش مشاهده شد، که به طور معنیداری بالاتر از دیگر تیمارها بود (05/0P<). با توجه به اثرکاهندگی تیمارهای دریافت کننده 8/0 و 6/1 درصد عصاره بر فاکتورهای خونی مثل تریگلیسرید، لیپوپروتئینهای با چگالی کم و خیلی کم نسبت به تیمار شاهد استفاده از این دو سطح توصیه می شود.
مرتضی نادعلی؛ سمیه سالاری؛ محمد بوجارپور؛ صالح طباطبایی وکیلی؛ محسن ساری
دوره 17، شماره 1 ، فروردین 1394، ، صفحه 141-149
چکیده
تأثیر روی بر زخم کف پا و فراسنجههای تولیدمثلی و خونی مرغهای مادر گوشتی با استفاده از 300 قطعه مرغ و 40 قطعه خروس سویۀ راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار و 15 قطعه مرغ و دو قطعه خروس در هر تکرار به مدت 12 هفته بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیرههای حاوی80، 110، 140، و 170 میلیگرم روی در کیلوگرم جیره بودند. استفاده ...
بیشتر
تأثیر روی بر زخم کف پا و فراسنجههای تولیدمثلی و خونی مرغهای مادر گوشتی با استفاده از 300 قطعه مرغ و 40 قطعه خروس سویۀ راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار و 15 قطعه مرغ و دو قطعه خروس در هر تکرار به مدت 12 هفته بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیرههای حاوی80، 110، 140، و 170 میلیگرم روی در کیلوگرم جیره بودند. استفاده از سطوح افزایشی روی بهخصوص سطح 170 میلیگرم در کیلوگرم جیره موجب افزایش جوجهدرآوری گردید (05/0P<). استفاده از مکمل روی در سطوح 140 و 170 میلیگرم در کیلوگرم جیره سبب بهبود و جلوگیری از پیشرفت زخمهای کف پا شد (05/0P<). کمترین درصد تلفات رویانی مرحلۀ اولیۀ انکوباسیون مربوط به سطح 140 میلیگرم روی در کیلوگرم جیره بود (05/0P<). همچنین سطح 170 میلیگرم روی در کیلوگرم جیره سبب افزایش تعداد فولیکولهای بزرگ و کوچک تخمدان مرغهای مادر گوشتی گردید (05/0P<). اثر تیمارهای آزمایشی بر لیپیدهای خون معنیدار نبود. نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از مکمل روی در سطوح 140 و 170 میلیگرم در کیلوگرم جیرۀ مرغهای مادر گوشتی علاوه بر تأثیر مطلوب بر سلامت پای مرغها، جوجهدرآوری را بهبود میبخشد.
الهه رضائی؛ صالح طباطبائی وکیلی؛ خلیل میرزاده؛ سمیه سالاری؛ مهدی زارعی
دوره 18، شماره 1 ، فروردین 1395، ، صفحه 151-160
چکیده
بهمنظور بررسی اثر سطوح گوناگون دانۀ آنیسون بر عملکرد، سیستم ایمنی، فعالیت آنتیاکسیدانی، و غلظت استروژن خون جوجههای گوشتی، تعداد 192 قطعه جوجۀ یکروزۀ سویۀ رأس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار، و 12 مشاهده در هر تکرار بهمدت 42 روز پرورش یافتند. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح صفر (شاهد)، 3/0، 6/0، و 9/0 درصد دانۀ آنیسون ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر سطوح گوناگون دانۀ آنیسون بر عملکرد، سیستم ایمنی، فعالیت آنتیاکسیدانی، و غلظت استروژن خون جوجههای گوشتی، تعداد 192 قطعه جوجۀ یکروزۀ سویۀ رأس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار، و 12 مشاهده در هر تکرار بهمدت 42 روز پرورش یافتند. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح صفر (شاهد)، 3/0، 6/0، و 9/0 درصد دانۀ آنیسون در جیره بودند. در 28روزگی تزریق گلبول قرمز گوسفندی (SRBC) به جوجهها انجام شد و در روزهای 35 و 42 پرورش خونگیری برای بررسی عیار آنتیبادی علیه SRBC به عمل آمد. سطوح دانۀ آنیسون باعث بهبود مقدار مصرف خوراک و افزایش وزن جوجههای گوشتی نشدند. در دورۀ آغازین، کمترین ضریب تبدیل خوراک جوجههای گوشتی در تیمار 3/0درصد دانۀ آنیسون مشاهده شد (05/0>P)، ولی در دورههای رشد و کل دورۀ پرورش، سطوح دانۀ آنیسون تأثیر مثبتی بر ضریب تبدیل خوراک نداشت. دانۀ آنیسون باعث افزایش عیار آنتیبادی علیه SRBC جوجهها در 35روزگی شد (05/0>P). سطوح دانۀ آنیسون موجب بهبود ایمنی سلولی در جوجهها نشد. تیمار 3/0درصد دانۀ آنیسون باعث افزایش قدرت آنتیاکسیدانی تام پلاسمای جوجهها در مقایسه با پرندگان گروه شاهد شد (05/0>P). میزان استروژن سرم خون جوجهها در سطوح 3/0 و 6/0درصد دانۀ آنیسون کاهش داشت، اما در سطح 9/0درصد آن افزایش یافت (05/0>P). بهطورکلی، افزودن دانۀ آنیسون به جیرۀ جوجههای گوشتی هرچند باعث بهبود عملکرد و پاسخ ایمنی سلولی جوجههای گوشتی نشد، موجب افزایش پاسخ ایمنی هومورال اولیه و توان آنتیاکسیدانی تام خون جوجهها شد.
حسن شیرزادی؛ زینب نظری؛ کامران طاهرپور
دوره 22، شماره 1 ، فروردین 1399، ، صفحه 153-164
چکیده
این تحقیق به منظور بررسی تأثیر پودر گیاهان آویشن زوفایی و سرخارگل بر کیفیت عضله سینه جوجههای گوشتی چالش یافته با کمپیلوباکتر ژژونی انجام شد. از تعداد 192 قطعه جوجه گوشتی یک روزه (هر دو جنس) سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و هشت قطعه در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: یک)جیره پایه فاقد افزودنی ...
بیشتر
این تحقیق به منظور بررسی تأثیر پودر گیاهان آویشن زوفایی و سرخارگل بر کیفیت عضله سینه جوجههای گوشتی چالش یافته با کمپیلوباکتر ژژونی انجام شد. از تعداد 192 قطعه جوجه گوشتی یک روزه (هر دو جنس) سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و هشت قطعه در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: یک)جیره پایه فاقد افزودنی (بهعنوان گروه شاهد)؛ دو،سه) جیره پایه+پودر گیاه سرخارگل (0/25و0/50درصد)؛ چهار،پنج)جیره پایه+پودر گیاه آویشن زوفایی(0/25و0/50درصد) و شش)جیره پایه+آنتیبیوتیک اریترومایسین (55میلیگرم درکیلوگرم) بودند. تمام جوجهها در روز 21 دوره پرورش با cfu/mL1011×4 از سوسپانسیون باکتری کمپیلوباکتر ژژونی به طریق گاواژ دهانی چالش یافتند. غلظت مالوندیآلدهید عضله سینه توسط مکمل کردن جیره با پودر سرخارگل(0/25درصد)، پودر آویشن زوفائی(0/25درصد) و اریترومایسین بهصورت معنیداری کاهش یافت(0/05>P). همچنین در مقایسه با گروه شاهد تمام تیمارهای آزمایشی منجر به کاهش معنیداری در کلونیزاسیون باکتریهای سرمادوست در عضله سینه شدند(05/0>P)، با این حال شمار باکتریهای هوازی تنها توسط جیرههای حاوی پودر آویشن زوفائی(0/25درصد) و اریترومایسین بطور معنیداری کاهش یافت(0/05>P). سایر صفات نظیر pH، رنگ، ترکیب شیمیایی، ظرفیت نگهداری آب، اتلاف آب ناشی از تراوش، اتلاف آب ناشی از پخت و پز، اتلاف آب ناشی از پرس تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفتند. با توجه به نتایج حاصل، برای پیشگیری از پراکسیداسیون چربیهای گوشت و کاهش باکتریهای سرمادوست میتوان از گیاهان سرخارگل و آویشن زوفایی بهمیزان 25/0 درصد جیره به جای اریترومایسین استفاده کرد، با این حال آویشن زوفایی بهدلیل فعالیت ضد باکتریایی بالاتر آن روی کاهش شمار باکتریهای هوازی، نسبت به سرخارگل ارجحیت دارد.
سیدامیرحسین دزفولیان؛ حسن علی عربی
دوره 20، شماره 1 ، اردیبهشت 1397، ، صفحه 177-190
چکیده
جهت بررسی تأثیر سطح و نوع کبالت بر فراسنجه های خونی و عملکردتعداد 30 رأس بزغاله نرسه تا پنج ماهه نژاد بومی، با میانگین وزنی 5/2±8/17 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی به پنج تیمار شامل: 1) جیرة پایه حاوی 076/0 میلیگرم کبالت در کیلوگرم مادة خشک (شاهد)؛ 2) جیرة پایه + 25/0 میلیگرم کبالت در کیلوگرم مادة خشک به شکل سولفات کبالت (سولفات 25/0)؛ 3) جیرة ...
بیشتر
جهت بررسی تأثیر سطح و نوع کبالت بر فراسنجه های خونی و عملکردتعداد 30 رأس بزغاله نرسه تا پنج ماهه نژاد بومی، با میانگین وزنی 5/2±8/17 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی به پنج تیمار شامل: 1) جیرة پایه حاوی 076/0 میلیگرم کبالت در کیلوگرم مادة خشک (شاهد)؛ 2) جیرة پایه + 25/0 میلیگرم کبالت در کیلوگرم مادة خشک به شکل سولفات کبالت (سولفات 25/0)؛ 3) جیرة پایه + 5/0 میلیگرم کبالت در کیلوگرم مادة خشک به شکل سولفات کبالت (سولفات 5/0)؛ 4) جیرة پایه + 25/0 میلیگرم کبالت در کیلوگرم مادة خشک به شکل کبالت گلوکوهپتونات (گلوکوهپتونات 25/0)؛ 5) جیرة پایه + 5/0 میلیگرم کبالت در کیلوگرم مادة خشک به شکل کبالت گلوکوهپتونات (گلوکوهپتونات 5/0)اختصاص داده شدند. مادة خشک مصرفی بزغالههائی که در جیره خود 5/0 قسمت در میلیون کبالت از منبع گلوکوهپتونات دریافت کردند بیشتر از گروه شاهد بود وزن نهایی و میانگین افزایش وزن روزانه تحت تأثیر سطح مکمل قرار گرفت و در تیمارهای دریافت کننده سطح بالاتر کبالت به طور معنی داری بالاتر از سایر تیمارها بود. با این وجود ضریب تبدیل خوراک تفاوت معنیداری بین تیمارها نداشت و تنها تفاوت عددی مشاهده شد. مکمل کبالت بر میزان گلوکز و ویتامین 12B سرم تأثیرگذار و بیشترین تفاوت مربوط به تیمار گلوکوهپتونات 5/0 بود. هرچند تیمار گلوکوهپتونات 5/0 از نظر گلوکز با تیمار شاهد تفاوت معنیداری داشت اما تفاوت آن با سایر تیمارهای دریافت کننده کبالت معنی دار نبود. تیمارهای کبالت تأثیر معنیداری بر فراسنجههای بیوشیمیایی سرم و هماتولوژی نداشتند. به طور کلی سطح کبالت تأثیر معنی داری بر عملکرد بزها داشت به طوری که سطوح بالاتر کبالت سبب مصرف مادة خشک و افزایش وزن روزانه بیشتری شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که سطح نیاز 07/0 میلیگرم کبالت در روز که برای بزها تعیین گردیده در محدودة مرزی نیاز قرار دارد. مکمل آلی کبالت در شکمبه بازده بهتری برای ساخت ویتامین 12B و همچنین گلوکز داشت و عملکرد بزها در سطح 5/0 بهتر از سطح 25/0 میلیگرم بر کیلوگرم مادة خشک بود.
بابک ماسوری؛ سمیه سالاری؛ حشمت اله خسروی نیا؛ صالح طباطبایی وکیلی؛ طاهره محمدآبادی
دوره 19، شماره 1 ، اردیبهشت 1396، ، صفحه 201-212
چکیده
تاثیر اسانس مرزه خوزستانی (صفر و 400 میلی گرم بر کیلوگرم جیره) و منبع چربی (پنج درصد روغن ماهی، سه درصد روغن ماهی + دو درصد روغن کلزا، دو درصد روغن ماهی +سه درصد روغن کلزا و پنج درصد روغن کلزا) بر عملکرد تولیدی، کلسترول گوشت، پایداری لیپید و اجزای لیپیدی خون جوجههای گوشتی تحت شرایط تنش گرمایی در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×4 با پنج تکرار ...
بیشتر
تاثیر اسانس مرزه خوزستانی (صفر و 400 میلی گرم بر کیلوگرم جیره) و منبع چربی (پنج درصد روغن ماهی، سه درصد روغن ماهی + دو درصد روغن کلزا، دو درصد روغن ماهی +سه درصد روغن کلزا و پنج درصد روغن کلزا) بر عملکرد تولیدی، کلسترول گوشت، پایداری لیپید و اجزای لیپیدی خون جوجههای گوشتی تحت شرایط تنش گرمایی در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×4 با پنج تکرار انجام شد. استفاده از پنج درصد روغن کلزا باعث کاهش ضریب تبدیل خوراک، غلظت لیپوپروتئینهای با دانسیته کم در سرم و میزان کلسترول عضلات ران و سینه در جوجههای گوشتی در سن 42 روزگی شد (05/0>P). استفاده از 400 میلیگرم در کیلوگرم اسانس مرزه باعث بهبود افزایش وزن روزانه، کاهش سطح کلسترول سرم و عضلات ران و سینه و کاهش سطح مالوندیآلدئید در عضلات ران و سینه شد (05/0>P). اعمال تنش گرمایی در بازه زمانی 22 تا 42 روزگی باعث کاهش معنیدار ضریب تبدیل خوراک، افزایش کلسترول سرم خون و کلسترول عضله سینه و افزایش سطح مالوندیآلدئید عضلات ران وسینه شد (05/0>P). بر اساس نتایج حاصل، استفاده از روغن کلزا یا400 میلیگرم در کیلوگرم اسانس مرزه خوزستانی تأثیر مثبت بر خصوصیات عملکرد و کاهش محتوای کلسترول عضلات و سرم خون در جوجه گوشتی دارد.
وحید واحدی؛ بابک نادری؛ سیامک قضایی؛ آزاده بوستان
دوره 23، شماره 2 ، تیر 1400، ، صفحه 303-312
چکیده
هدف از مطالعه حاضر مقایسه دو روش همزمانسازی فحلی در دو شرایط محیطی طبیعی و تنش گرمایی بر عملکرد تولیدمثلی و غلظت هورمونهای استروژن و پروژسترون پلاسما در گاوهای شیری هلشتاین بود. تعداد 110 رأس گاو هلشتاین با میانگین تولید 28 کیلوگرم شیر و نوبت زایش یک تا چهار به طور تصادفی در بین یکی از دو روش همزمانی قرار گرفتند؛ 1- روش دابل ...
بیشتر
هدف از مطالعه حاضر مقایسه دو روش همزمانسازی فحلی در دو شرایط محیطی طبیعی و تنش گرمایی بر عملکرد تولیدمثلی و غلظت هورمونهای استروژن و پروژسترون پلاسما در گاوهای شیری هلشتاین بود. تعداد 110 رأس گاو هلشتاین با میانگین تولید 28 کیلوگرم شیر و نوبت زایش یک تا چهار به طور تصادفی در بین یکی از دو روش همزمانی قرار گرفتند؛ 1- روش دابل آوسینک (60=DO; n )، که در این گروه گاوها در روز صفر هورمون GnRH، در روز هفتم PGF2α و در روز نهم GnRH دریافت کردند و بعد از هفت روز دیگر روش آوسینک (GnRH-7d- PGF2α-2d-GnRH-16h-AI) روی این گاوها تکرار شد، 2- روش پریسینک آوسینک (50=PO; n)، که در این گروه گاوها دو تزریق هورمون PGF2α به فاصله 14 روز دریافت کردند و بعد از 12 روز دیگر برنامه آوسینک انجام شد. هر دو روش در دو فصل تابستان و زمستان انجام شدند. درصد گوساله زایی در گاوهایی که در فصل زمستان همزمان شده بودند بیشتر از گاوهای گروه فصل تابستان بود (36/4 در مقابل 18/2درصد،p=0/04). میانگین تعداد تلقیح بهازای آبستنی در گاوهایی که در فصل زمستان همزمان شده بودند نسبت به فصل تابستان کمتر بود (1/46 در مقابل 1/74 درصد، p=0/02). میانگین غلظت هورمون استروژن و پروژسترون در فصل زمستان بیشتر از فصل تابستان بود (0/05>P). با توجه به نتایج حاصل، عملکرد تولیدمثلی و غلظت هورمونهای استروژن و پروژسترون در فصل زمستان بالاتر از فصل تابستان است و روش همزمانسازی تفاوتی از نظر تأثیر بر عملکرد تولیدمثلی ندارد.
سکینه بابایی؛ شعبان رحیمی؛ محمد امیر کریمی ترشیزی؛ غلام حسین طهماسبی؛ سید ناصر خالقی میران
دوره 17، شماره 2 ، مهر 1394، ، صفحه 311-320
چکیده
تأثیر عسل، ژلهرویال و گردۀ زنبور عسل بر عملکرد، سامانۀ ایمنی و فاکتورهای خونی بلدرچین ژاپنی، با استفاده از 160 قطعه جوجۀ بلدرچین در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار [شاهد (بدون افزودنی)، یک گرم گرده در کیلوگرم خوراک، 125 میلیگرم در لیتر ژلهرویال در آب آشامیدنی و 22 گرم در لیتر عسل در آب آشامیدنی] با چهار تکرار و 10 قطعه جوجه ...
بیشتر
تأثیر عسل، ژلهرویال و گردۀ زنبور عسل بر عملکرد، سامانۀ ایمنی و فاکتورهای خونی بلدرچین ژاپنی، با استفاده از 160 قطعه جوجۀ بلدرچین در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار [شاهد (بدون افزودنی)، یک گرم گرده در کیلوگرم خوراک، 125 میلیگرم در لیتر ژلهرویال در آب آشامیدنی و 22 گرم در لیتر عسل در آب آشامیدنی] با چهار تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار بهمدت 42 روز بررسی شد. مصرف خوراک و درصد تلفات در کل دوره تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. پرندگانی که در آب آشامیدنی عسل دریافت کردند، بهترین ضریب تبدیل غذایی و افزایش وزن روزانه را در مقایسه با سایر گروهها داشتند. اثر تیمارها بر میزان تولید آنتیبادی علیه گلبول قرمز گوسفند معنیدار نبود. بالاترین عیار آنتیبادی علیه ویروس آنفلوانزا و نیوکاسل مربوط به تیمار عسل بود (05/0>P). افزودن گرده در جیره، ژلهرویال و عسل در آب آشامیدنی وزن طحال را بهطور معنیداری در مقایسه با گروه شاهد افزایش داد (01/0>P). گرده و عسل پاسخ بهتری را در مقایسه با ایمنی سلولی نشان دادند (01/0>P). استفاده از فرآوردههای زنبورعسل، سبب بهبود فراسنجههای خونی شد (01/0>(P. نتایج نشان داد که عسل و ژلهرویال علاوه بر بهبود عملکرد و تقویت سامانۀ ایمنی سبب کاهش گلوکز و لیپیدهای سرم شدند. گرده فراسنجههای خونی را بهبود بخشید ولی اثر کمتری بر بهبود سامانۀ ایمنی و عملکرد داشت.
مولا محمدی آرخلو؛ آرمین توحیدی؛ حسین مروج مروج؛ احمد زارع شحنه
دوره 18، شماره 2 ، تیر 1395، ، صفحه 359-366
چکیده
این پژوهش به منظور ارزیابی تأثیر زیلپاترول هیدرو کلراید بر عملکرد رشد، ترکیب لاشه و برخی فراسنجههای خونی با استفاده از 128 جوجه بلدرچین نر 26 روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و هشت پرنده در هر تکرار انجام شد. پرندهها تا 47 روزگی با جیرههای حاوی سطوح صفر، 2/0، 225/0 و 25/0 (میلیگرم بر کیلوگرم وزن زنده) زیلپاترول ...
بیشتر
این پژوهش به منظور ارزیابی تأثیر زیلپاترول هیدرو کلراید بر عملکرد رشد، ترکیب لاشه و برخی فراسنجههای خونی با استفاده از 128 جوجه بلدرچین نر 26 روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و هشت پرنده در هر تکرار انجام شد. پرندهها تا 47 روزگی با جیرههای حاوی سطوح صفر، 2/0، 225/0 و 25/0 (میلیگرم بر کیلوگرم وزن زنده) زیلپاترول هیدروکلراید تغذیه شدند. در 50 روزگی، دو پرنده به ازای هر تکرار برای تفکیک و آنالیز شیمیایی لاشه پس از سه روز عدم مصرف زیلپاترول کشتار شدند. زیلپاترول هیدروکلراید سبب بهبود ضریب تبدیل بلدرچینها شد (05/0>P)، ولی بر خوراک مصرفی و افزایش وزن آنها تأثیری نداشت. همچنین، زیلپاترول هیدروکلراید باعث افزایش غلظت گلوکز و تریگلیسیرید پلاسما در مقایسه با گروه شاهد شد (05/0>P). استفاده از زیلپاترول در جیره اثری بر ترکیب شیمیایی لاشه (پروتئین خام، چربی و کلسترول)، بازده لاشه و وزن نسبی ران و ساق، سینه، کبد و چربی حفره بطنی نداشت. بهطورکلی، میتوان نتیجه گرفت که زیلپاترول هیدروکلراید ضریب تبدیل را در بلدرچینهای ژاپنی نر بهبود میدهد.
علی آقایی؛ حشمت اله خسروی نیا؛ مرتضی مموئی؛ آرش آذرفر؛ علی شهریاری؛ مسعود قربانپور
دوره 19، شماره 2 ، مرداد 1396، ، صفحه 427-439
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر افزودن مکمل اکسید روی (عنصر روی در پنج سطح صفر، 40، 80، 120، 160 میلیگرم در کیلوگرم جیره) و ویتامین E (آلفا توکوفرول استات در دو سطح صفر و 40 واحد بینالمللی در کیلوگرم جیره) بر باروری، جوجهدرآوری بلدرچینهای ژاپنی مادر و عملکرد رشد و پاسخ ایمنی نتاج آنها، آزمایشی در قالب طرح فاکتوریل 5×2، بر پایه بلوکهای ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر افزودن مکمل اکسید روی (عنصر روی در پنج سطح صفر، 40، 80، 120، 160 میلیگرم در کیلوگرم جیره) و ویتامین E (آلفا توکوفرول استات در دو سطح صفر و 40 واحد بینالمللی در کیلوگرم جیره) بر باروری، جوجهدرآوری بلدرچینهای ژاپنی مادر و عملکرد رشد و پاسخ ایمنی نتاج آنها، آزمایشی در قالب طرح فاکتوریل 5×2، بر پایه بلوکهای کامل تصادفی با 10 تیمار و چهار تکرار و 24 قطعه پرنده مولد (16 قطعه ماده و هشت قطعه نر) در هر تکرار انجام شد. افزودن مکمل عنصر روی و ویتامین E به جیره به طور معنیداری (05/0P≤) باعث بهبود جوجهدرآوری شد، مکمل ویتامین E درصد باروری را افزایش داد (05/0P≤)، و مرگومیر جنینی در مرحله دوم (10 تا 16 روزگی) بر اثر افزودن مکمل عنصر روی به طور معنیداری کاهش یافت (05/0P≤). ضریب تبدیل غذایی نتاج در دوره پرورش (1 تا 21 روزگی) بر اثر افزودن مکمل عنصر روی بهبود یافت و مکمل ویتامین Eباعث بهبود ضریب تبدیل غذایی در هفته نخست پرورش نتاج آنها شد (05/0P≤). پاسخ تست ایمنی علیه تزریق SRBC در نتاج به طور معنیداری (05/0P≤) به وسیله افزودن مکمل عنصر روی و ویتامین E افزایش یافت و مکمل عنصر روی باعث افزایش معنیداری در میزان عنصر روی استخوان درشت نی نتاج در سن یک روزگی شد (05/0P≤). نتایج این آزمایش نشان داد افزودن مکمل عنصر روی و ویتامین E به جیره بلدرچینهای مادر ژاپنی میتواند باعث بهبود جوجه درآوری و عملکرد رشد و ایمنی در جوجهها شود.
محمدرضا رضوانی؛ مهدی عباسی؛ شهین ثابت
دوره 23، شماره 3 ، مهر 1400، ، صفحه 471-479
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی اثر عصاره مالت بر عملکرد رشد، گوارشپذیری مواد مغذی و جمعیت میکروبی روده کور جوجههای گوشتی در دورههای رشد، پایانی و کل دوره طراحی و بررسی شد. برای انجام این آزمایش، از 256 قطعه جوجه گوشتی سویه کاب 500 مخلوط هر دو جنس در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، هشت تکرار و هشت قطعه پرنده در هر تکرار از سن 14 تا 49 روزگی ...
بیشتر
این پژوهش با هدف بررسی اثر عصاره مالت بر عملکرد رشد، گوارشپذیری مواد مغذی و جمعیت میکروبی روده کور جوجههای گوشتی در دورههای رشد، پایانی و کل دوره طراحی و بررسی شد. برای انجام این آزمایش، از 256 قطعه جوجه گوشتی سویه کاب 500 مخلوط هر دو جنس در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، هشت تکرار و هشت قطعه پرنده در هر تکرار از سن 14 تا 49 روزگی استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره پایه فاقد مواد افزودنی (شاهد) و جیره پایه حاوی سطوح 0/1، 0/2 و 0/3 درصد عصاره مالت بودند. اثر تیمارها بر صفات عملکرد رشد، طول و وزن روده، گوارشپذیری مواد مغذی و شمار باکتری اشرشیاکلای و لاکتوباسیلوس روده کور اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که در دورههای رشد، پایانی و کل دوره، افزودن عصاره مالت در سطح 3/0 درصد، بدون تأثیر بر مصرف خوراک، بیشترین افزایش وزن روزانه و کمترین ضریب تبدیل خوراک را در مقایسه با سایر تیمارها ایجاد کرد (0/05≥ P). همچنین، جیره حاوی0/3 درصد عصاره مالت باعث بهبود گوارشپذیری ماده خشک، پروتئین، چربی و کاهش جمعیت باکتری اشرشیاکلای شد (0/05≥ P). با توجه به نتایج بهدستآمده، میتوان از عصاره مالت به میزان 0/3 درصد در جیره جوجههای گوشتی برای بهبود عملکرد و سلامت دستگاه گوارش استفاده کرد.
هدی جواهری بارفروشی؛ حسن صادقی پناه؛ نادر اسدزاده؛ نادر پاپی؛ فضل الله موسوی پور
دوره 22، شماره 3 ، مهر 1399، ، صفحه 479-490
چکیده
اثر مصرف جیرههای حاوی منابع مختلف چربی بر تولید و ترکیب شیر و ریختشناسی غده پستان 40 رأس بز سانن شکم اول از دو ماه آخر آبستنی تا 12 هفته پس از زایش، موردمطالعه قرار گرفت. بزها براساس میانگین وزن زنده اولیه به چهار گروه 10 رأسی تقسیم و به یکی از چهار جیره آزمایشی اختصاص یافتند. جیرهها شامل جیره بدون چربی، جیره حاوی چربی اشباع، جیره ...
بیشتر
اثر مصرف جیرههای حاوی منابع مختلف چربی بر تولید و ترکیب شیر و ریختشناسی غده پستان 40 رأس بز سانن شکم اول از دو ماه آخر آبستنی تا 12 هفته پس از زایش، موردمطالعه قرار گرفت. بزها براساس میانگین وزن زنده اولیه به چهار گروه 10 رأسی تقسیم و به یکی از چهار جیره آزمایشی اختصاص یافتند. جیرهها شامل جیره بدون چربی، جیره حاوی چربی اشباع، جیره حاوی دانه سویا و جیره حاوی دانه بزرک بودند. نتایج این مطالعه نشان داد در کل دوره، تولید شیر در بزهای تغذیهشده با جیره حاوی دانه بزرک بیشتر از بزهای تغذیهشده با جیره بدون چربی یا حاوی چربی اشباع بود (0/05>P). میانگین تولید شیر روزانه در بزهای تغذیهشده با جیره حاوی دانه بزرک در هفتههای اول، دوم، سوم، پنجم، دهم و دوازدهم شیردهی نسبت به بزهای تغذیهشده با جیره بدون چربی یا حاوی چربی اشباع بالاتر بود (0/05>P). درصد پروتئین، لاکتوز، مواد جامد بدون چربی و مواد جامد شیر در بزهای تغذیهشده با جیره بدون چربی بالاتر از سایر گروهها بود (0/05>P). درصد نسبت چربی به پروتئین در بزهای تغذیهشده با جیره حاوی چربیهای غیراشباع بالاتر از سایر گروهها بود (0/05>P). مصرف جیره حاوی چربیهای غیراشباع موجب بهبود در حجم، محیط و اندازه کارتیههای پستان شد (0/05>P). در مجموع، استفاده از مکملهای چربی غنی از اسیدهای چرب غیراشباع مانند دانه سویا یا دانه بزرک در جیره پیش از زایش و اوایل شیردهی، عملکرد شیردهی را در بزهای سانن شکم اول بهبود میبخشد.
بهروز دستار؛ محسن رجب زاده نسوان؛ محمود شمس شرق؛ مختار مهاجر
دوره 18، شماره 3 ، آبان 1395، ، صفحه 553-562
چکیده
اثر الگوهای مختلف تغذیه پروتئین، برعملکرد رشد، اجزای لاشه و محتوای نیتروژن بستر جوجههـای گوشـتی سـویهی تجـاری کاب 500 با استفاده از 800 جوجه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و 40 پرنده در هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل چهار الگوی تغذیه پروتئین (بر اساس راهنمای پرورش سویه کاب، احتیاجات توصیه شده ...
بیشتر
اثر الگوهای مختلف تغذیه پروتئین، برعملکرد رشد، اجزای لاشه و محتوای نیتروژن بستر جوجههـای گوشـتی سـویهی تجـاری کاب 500 با استفاده از 800 جوجه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و 40 پرنده در هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل چهار الگوی تغذیه پروتئین (بر اساس راهنمای پرورش سویه کاب، احتیاجات توصیه شده توسط NRC، 90 درصد مقدار پروتئین توصیه شـده NRC و الگوی تغذیه مرحلـهای) بود. اثر تیمارهای مختلف بر افزایش وزن، مصرف خوراک، انرژی مصرفی، نسبت راندمان پروتئین و اجزای لاشه معنیدار نبود. پرندگانی که بر اساس الگوی توصیه شده راهنمای کاب تغذیه شدند ضریب تبدیل غذایی بهتری داشتند (05/0P<). نسبت راندمان انرژی در جوجههای گوشتی تغذیه شده با الگوی پروتئینی راهنمای سویه کاب از سایر تیمارها بیشتر بود (05/0P<). مقدار نیتروژن بستر با تغذیه جوجههای گوشتی براساس راهنمای سویه کاب، 90 درصد مقدار پروتئین توصیه شـده NRC و خوراکدهی مرحلهای نسبت به الگوی پروتئینی توصیه شده NRC کمتر بود (05/0P<). بر اساس نتایج این آزمایش، استفاده از الگوی تغذیه پروتئین بر اساس راهنمای سویه کاب برای تغذیه جوجههای گوشتی سویه کاب مناسبتر از سایر الگوهای مورد مطالعه میباشد.
تکتم سادات وفا؛ حشمت سپهری مقدم؛ مژده عمادی؛ علیرضا حسنی بافرانی
دوره 21، شماره 4 ، دی 1398، ، صفحه 569-577
چکیده
بهمنظور بررسی اثر گلیسیریزیک اسید بر میزان پراکسیداسیون لیپیدی و فراسنجه های حیاتی اسپرم گاو نژاد هلشتاین پس از فرایند انجماد- ذوب ، از چهار راس گاو بالغ نژاد هلشتاین، دو بار در هفته بهکمک مهبل مصنوعی نمونههای اسپرم جمعآوری شد. برای از بین بردن اثرات فردی دامها، انزال-ها به نسبتهای مساوی با هم مخلوط شدند. نمونههای منی بهصورت ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر گلیسیریزیک اسید بر میزان پراکسیداسیون لیپیدی و فراسنجه های حیاتی اسپرم گاو نژاد هلشتاین پس از فرایند انجماد- ذوب ، از چهار راس گاو بالغ نژاد هلشتاین، دو بار در هفته بهکمک مهبل مصنوعی نمونههای اسپرم جمعآوری شد. برای از بین بردن اثرات فردی دامها، انزال-ها به نسبتهای مساوی با هم مخلوط شدند. نمونههای منی بهصورت مساوی به چهار گروه (8 تکرار) تقسیم شدند. مقادیر صفر (شاهد)، 20، 30 و 40 میلیگرم بر میلیلیتر گلیسیریزیک اسید به همراه رقیق کننده بر پایه سیترات- زرده تخم به نمونههای منی اضافه شد. نمونههای منی پس از طی مراحل سردسازی و تعادل، بهمدت 30 روز در داخل تانک ازت نگهداری شدند. پس از فرایند ذوب، میزان مالوندیآلدئید در نمونههای اسپرم توسط روش الایزا سنجش شد. همچنین، یکپارچگی غشا، میزان تحرک و درصد اسپرمهای زنده مورد بررسی قرار گرفت. تحلیل آماری توسط آزمونهای واریانس یکطرفه و تعقیبی توکی انجام شد (0/05>p). با توجه به نتایج، یکپارچگی غشا، میزان تحرک و درصد اسپرمهای زنده در نمونههای اسپرم تحت تیمار با غلظتهای 20، 30 و 40 میلیگرم بر میلیلیتر گلیسیریزیک اسید در مقایسه با گروه شاهد بهصورت وابسته به دوز بهطور معنیداری افزایش و میزان مالوندیآلدئید بهصورت وابسته به دوز بهطور معنیداری کاهش یافت (0/05>p). بنابراین، استفاده از گلیسیریزیک اسید در رقیق کننده مایع منی گاو موجب بهبود فراسنجه های حیاتی اسپرم و کاهش پراکسیداسیون لیپیدی در اسپرم پس از فرایند انجماد- ذوب میشود
امیر کرم زاده دهاقانی؛ ارمین توحیدی؛ مهدی ژندی؛ ناهید مژگانی
دوره 22، شماره 4 ، دی 1399، ، صفحه 659-688
چکیده
بهمنظور بررسی اثر تغذیه آنتیبادی زرده تخممرغ اختصاصی (IgY) علیه باکتری اشریشیاکلی انتروتوکسیینیک K99 بر عملکرد رشد، سلامت و شیوع اسهال گوسالههای شیرخوار، آزمایشی با استفاده از 60 راس گوساله تازه متولد شده در قالب طرح کاملا تصادفی با دو تیمار انجام شد. گوسالهها در جایگاههای انفرادی با شرایط کاملا مشابه قرار داده شدند. گوسالههای ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر تغذیه آنتیبادی زرده تخممرغ اختصاصی (IgY) علیه باکتری اشریشیاکلی انتروتوکسیینیک K99 بر عملکرد رشد، سلامت و شیوع اسهال گوسالههای شیرخوار، آزمایشی با استفاده از 60 راس گوساله تازه متولد شده در قالب طرح کاملا تصادفی با دو تیمار انجام شد. گوسالهها در جایگاههای انفرادی با شرایط کاملا مشابه قرار داده شدند. گوسالههای گروه کنترل به مدت 30 روز تنها شیر یا آغوز دریافت کردند و گوسالههای گروه تیمار شیر یا آغوز بههمراه IgY علیه باکتری K99 غیرفعال شده دریافت کردند. در طول انجام آزمایش فراسنجههای سلامتی و شیوع اسهال بهصورت روزانه ثبت شد و عملکرد رشد بهصورت هفتگی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزایش وزن روزانه، مقدار ماده خشک مصرفی خوراک آغازین و بازده خوراک و شیر مصرفی در گروه IgY بالاتر از گروه کنترل بود (0/05>P). امتیاز وضعیت سلامت در گروه IgY بالاتر از گروه کنترل بود و امتیاز مدفوع و امتیاز گوش در این گروه به-طور معنیداری پایینتر از گروه کنترل بود (0/05>P). شمار کلیفرمهای مدفوع در گروه IgY نسبت به گروه کنترل کاهش یافت (0/05>P). نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تغذیه IgY علیه اشریشیاکلی انتروتوکسیژنیک K99 اثرات مفیدی بر سلامت و افزایش وزن روزانه گوساله شیرخوار هلشتاین دارد و میتواند راهکار مناسبی جهت جایگزینی آنتیبیوتیکها باشد.
ناصر خاکشور؛ حیدر زرقی؛ حسن نصیری مقدم؛ احمد حسن آبادی
دوره 19، شماره 3 ، آبان 1396، ، صفحه 697-709
چکیده
این آزمایش به منظور مطالعه اثر کاهش و یا حذف مکمل ویتامینی از جیره پایانی برپایهگندم بر شاخصهای عملکردی، راندمان لاشه، خاکستر استخوان درشت نی و پاسخ ایمنی همورالدر جوجههای گوشتی با استفاده از 350 قطعه جوجه خروس گوشتی راس 308 در قالب طرح کامل تصادفی با هفت تیمار، پنج تکرار و 10 قطعه پرنده در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی ...
بیشتر
این آزمایش به منظور مطالعه اثر کاهش و یا حذف مکمل ویتامینی از جیره پایانی برپایهگندم بر شاخصهای عملکردی، راندمان لاشه، خاکستر استخوان درشت نی و پاسخ ایمنی همورالدر جوجههای گوشتی با استفاده از 350 قطعه جوجه خروس گوشتی راس 308 در قالب طرح کامل تصادفی با هفت تیمار، پنج تکرار و 10 قطعه پرنده در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: تیمار یک (شاهد)؛ تغذیه با جیرهی بر پایه گندم حاوی 5/2 گرم بر کیلوگرم مکمل ویتامینی در کل دوره پرورش، تیمارهای دو، سه و چهار؛ کاهش سطح مکمل ویتامینی جیره به 25/1 گرم بر کیلوگرم به ترتیب از سنین 25، 31 و 37 روزگی و تیمارهای پنج و شش و هفت؛ حذف کامل مکمل ویتامینی جیره به ترتیب از سنین 25، 31 و 37 روزگی بودند. نتایج نشان داد؛ کاهش سطح مکمل ویتامینیجیره به 25/1 گرم بر کیلوگرم از سن 25 روزگی تأثیر معنیداری بر شاخصهای عملکردی نداشت. حذف کامل مکمل ویتامینی جیره از سن 25 روزگی باعث کاهش معنیدار (05/0P<) شاخصهای عملکردی شد. راندمان لاشه، خاکستر استخوان درشتنی و پاسخ ایمنی همورال جوجههای گوشتی علیه تزریق گلبولهای قرمز گوسفندی تحت تأثیر کاهش و یا حذف کامل مکمل ویتامینی جیره از سنین مختلف (25، 31 و 37 روزگی) قرار نگرفتند. نتیجهگیری میشود که امکان کاهشسطحمکملویتامینی در جیره پایانی بر پایه گندم جوجههای گوشتی وجوددارد.
راضیه بدیعی فر؛ فرید شریعتمداری؛ محمد امیر کریمی ترشیزی
دوره 18، شماره 4 ، دی 1395، ، صفحه 789-799
چکیده
هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی تأثیر مصرف دانه جو به صورت کامل به همراه مکمل پلیآنزیمی گالیزیم بر عملکرد و قابلیت هضم مواد مغذی در مرغهای تخمگذار بود. در این تحقیق، از 105 قطعه مرغ تخمگذار سویههای لاین w-36در سن 40 هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار، 7 تکرار و 3 قطعه پرنده در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل ...
بیشتر
هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی تأثیر مصرف دانه جو به صورت کامل به همراه مکمل پلیآنزیمی گالیزیم بر عملکرد و قابلیت هضم مواد مغذی در مرغهای تخمگذار بود. در این تحقیق، از 105 قطعه مرغ تخمگذار سویههای لاین w-36در سن 40 هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار، 7 تکرار و 3 قطعه پرنده در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد، جیره حاوی دانه جو بدون آنزیم، جیره حاوی دانه جو و مکمل آنزیمی گالیزیم، جیره حاوی بلغور جو خرد شده بدون آنزیم، جیره حاوی بلغور جو و مکمل آنزیمی گالیزیم بودند. اثر تیمارهای آزمایشی بر درصد تولید و وزن تخممرغ معنیدار نبود، ولی مرغهایی که با جیرههای حاوی دانه جو (با یا بدون مکمل آنزیمی) تغذیه شدند، مصرف خوراک روزانه بیشتری در مقایسه با پرندگان شاهد داشتند (05/0P<). اثر تیمارهای آزمایشی بر خصوصیات کیفی تخممرغ معنیدار نبود. افزودن مکمل آنزیمی گالیزیم به جیرههای حاوی جو، تأثیری بر انرژی قابل سوختو ساز ظاهری جیره، قابلیت هضم ماده آلی و ماده خشک نداشت. استفاده از آنزیم در جیرههای حاوی بلغور جو قابلیت هضم پروتئین را افزایش داد. براساس نتایج این آزمایش، میتوان با 50 درصد دانه ذرت در جیرههایی بر پایه ذرت و سویا را با دانه جو همراه با مکمل آنزیمی بدون کاهش عملکرد و قابلیت هضم مواد مغذی جایگزین کرد.
سید عبداله حسینی؛ مهدی امیر صادقی؛ امیر حسین علیزاده قمصری؛ هوشنگ لطف الهیان؛ محمد رضا سلیمانی
دوره 19، شماره 4 ، اسفند 1396، ، صفحه 917-928
چکیده
تأثیر دو منبع آلی عنصر روی بر عملکرد و سیستم ایمنی جوجههای گوشتی با استفاده از 750 قطعه جوجه گوشتی سویه آرین در یک آزمایش فاکتوریل 3×2 این آزمایش شامل دو نوع منبع عنصر روی (روی - گلیسین و روی - متیونین) و سه سطح مختلف روی (40، 80 و 120 میلیگرم بر کیلوگرم جیره) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار و درپنج تکرار بررسی شد. وزن زنده و ...
بیشتر
تأثیر دو منبع آلی عنصر روی بر عملکرد و سیستم ایمنی جوجههای گوشتی با استفاده از 750 قطعه جوجه گوشتی سویه آرین در یک آزمایش فاکتوریل 3×2 این آزمایش شامل دو نوع منبع عنصر روی (روی - گلیسین و روی - متیونین) و سه سطح مختلف روی (40، 80 و 120 میلیگرم بر کیلوگرم جیره) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار و درپنج تکرار بررسی شد. وزن زنده و خوراک مصرفی بهصورت هفتگی اندازه گیری و ضریب تبدیل محاسبه شد. در پایان دوره پرورش خونگیری بهعملآمده و عیار تولید پادتن علیه گلبول قرمز گوسفندی، ویروس بیماری نیوکاسل و شمارش تفریقی گلبولهای سفید انجام شد. استفاده از منبع روی - متیونین در مقایسه با روی - گلیسین سبب بهبود معنیدار وزن زنده (42 روزگی)، خوراک مصرفی (یک تا 28 روزگی) و ضریب تبدیل خوراک (یک تا 14 روزگی) شد (05/0P<)، ولی بر شاخص تولید و درصد ماندگاری در کل دوره اثر نداشت. عیار پادتن علیه گلبول قرمز گوسفندی هنگام استفاده از سطح 80 میلیگرم در کیلوگرم روی در جیره بهطور معنیداری بیشتر از سایر سطوح روی بود (05/0P<). افزودن روی - متیونین به جیره در مقایسه با روی - گلیسین، عملکرد جوجههای گوشتی را بهبود داد (05/0P<). تقویت پاسخهای ایمنی با افزودن 80 میلیگرم مکمل روی آلی به جیره مشاهده شد. براساس نتایج این تحقیق، استفاده از فرم روی - متیونین نسبت به فرم روی - گلیسین اثرات بهتری بر عملکرد جوجههای گوشتی دارد و استفاده از آن به عنوان یک منبع روی توصیه می شود.
حسن شیرزادی؛ فرید شریعتمداری؛ محمد امیر کریمی ترشیزی؛ شعبان رحیمی؛ علی اکبر مسعودی
دوره 17، شماره 1 ، فروردین 1394، ، صفحه 151-160
چکیده
برای ارزیابی تأثیر عصارۀ گیاهان سماق و جغجغه بهعنوان جایگزینی برای آنتیبیوتیکهای محرک رشد، آزمایشی با استفاده از 300 قطعه جوجۀ گوشتی نر یکروزه از سویۀ راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار، و 15 پرنده در هر تکرار در دورۀ سنی صفر تا 28روزگی انجام شد. جیرۀ اصلی بر پایۀ ذرتـسویا و فاقد افزودنی بود (تیمار شاهد) ...
بیشتر
برای ارزیابی تأثیر عصارۀ گیاهان سماق و جغجغه بهعنوان جایگزینی برای آنتیبیوتیکهای محرک رشد، آزمایشی با استفاده از 300 قطعه جوجۀ گوشتی نر یکروزه از سویۀ راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار، و 15 پرنده در هر تکرار در دورۀ سنی صفر تا 28روزگی انجام شد. جیرۀ اصلی بر پایۀ ذرتـسویا و فاقد افزودنی بود (تیمار شاهد) و سه تیمار دیگر بهترتیب با اضافهکردن مقدار 200 میلیگرم از عصارۀ ریشۀ گیاه جغجغه، عصارۀ میوۀ سماق، و آنتیبیوتیک به هر کیلوگرم از جیرۀ اصلی تهیه شدند. میزان افزایش وزن روزانه در دورۀ 7 تا 14روزگی و همچنین کل دورۀ آزمایش (صفر تا 28روزگی) در پرندگانی که با جیرههای حاوی افزودنی تغذیه شدند، در مقایسه با پرندگان شاهد بالاتر بود (05/0P<). کلسترول سرم خون پرندگانی که با جیرۀ حاوی عصارۀ سماق و یا جغجغه تغذیه شدند، از پرندگان شاهد کمتر بود (05/0P<). تغذیۀ جوجهها با جیرههای حاوی عصارههای گیاهی و یا آنتیبیوتیک، تیتر آنتیبادی علیه ویروس نیوکاسل را افزایش داد (05/0P<)، ولی این جیرهها تأثیری بر تیتر آنتیبادی علیه SRBC، ضخامت پوست بدن در پاسخ به چالش با DNCB، و ضخامت پردۀ انگشت پا در پاسخ به تزریق فیتوهماگلوتینین-P نداشتند. وزن نسبی بورس فابریسیوس در پرندگانی که جیرۀ حاوی عصارۀ جغجغه را دریافت کردند از پرندگان شاهد بیشتر بود (05/0P<). با توجه به نتایج بهدستآمده از پژوهش حاضر، عصارۀ ریشۀ گیاه جغجغه و میوۀ سماق میتوانند بهعنوان جایگزینهایی برای اُکسیتتراسایکلین بهعنوان محرک رشد در جیرۀ جوجههای گوشتی استفاده شوند.
مینا اسماعیلی؛ سید رضا هاشمی؛ داریوش داودی؛ یوسف جعفری آهنگری؛ سعید حسنی؛ نیلوفر بلندی؛ اکرم شبانی
دوره 18، شماره 1 ، فروردین 1395، ، صفحه 161-171
چکیده
بهمنظور بررسی اثر نانوذرات نقرۀ پوششدادهشده بر کلینوپتیلولیت بر صفات عملکردی، آنزیمهای کبدی، و غلظت لیپیدهای خون با استفاده از 375 قطعه جوجۀ گوشتی سویۀ تجاری کاب 500، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار، پنج تکرار، و 15 پرنده در هر تکرار انجام شد. استفاده از نانوذرات نقرۀ پوششدادهشده بر کلینوپتیلولیت سبب بهبود ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر نانوذرات نقرۀ پوششدادهشده بر کلینوپتیلولیت بر صفات عملکردی، آنزیمهای کبدی، و غلظت لیپیدهای خون با استفاده از 375 قطعه جوجۀ گوشتی سویۀ تجاری کاب 500، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار، پنج تکرار، و 15 پرنده در هر تکرار انجام شد. استفاده از نانوذرات نقرۀ پوششدادهشده بر کلینوپتیلولیت سبب بهبود ضریب تبدیل در مقایسه با تیمار شاهد شد (05/0>P)، درحالیکه تأثیر معنیداری بر افزایش وزن و خوراک جوجههای گوشتی ندارد. استفادۀ نانوذرات نقرۀ پوششدادهشده بر کلینوپتیلولیت سبب کاهش غلظت آنزیمهای آلانینآمینوترانسفراز و آلکالینفسفاتاز شد (05/0>P). نانوذرات نقرۀ پوششدادهشده بر کلینوپتیلولیت غلظت کلسترول، تریگلیسرید،LDL ، و VLDL را کاهش و غلظت HDL خون جوجههای گوشتی افزایش داد (05/0>P). براساس نتایج، نانوذرات نقرۀ پوششدادهشده بر کلینوپتیلولیت میتواند بهعنوان محرک رشد و سلامت مورد توجه قرار گیرد. همچنین باتوجه به نتایج حاصل از بررسی آنزیمهای کبدی و لیپیدهای خون از صدمات کبدی در دورۀ پرورش جلوگیری کند.
سهام مرمضی؛ خلیل میرزاده؛ صالح طباطبائی وکیلی؛ محمدرضا تابنده
دوره 22، شماره 1 ، فروردین 1399، ، صفحه 165-172
چکیده
هدف از انجام این آزمایش، بررسی اثر پودر گیاه خارخاسک بر غلظت هورمونهای تیروئیدی و IGF-I سرم خون برههای نر بود. برای این منظور، آزمایشی با استفاده از 18 راس بره نر نژاد عربی با میانگین سنی حدود سه ماه و میانگین وزن 2±14/16 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و شش تکرار به مدت پنج ماه انجام گرفت. تیمارها شامل سطوح صفر (شاهد)، ...
بیشتر
هدف از انجام این آزمایش، بررسی اثر پودر گیاه خارخاسک بر غلظت هورمونهای تیروئیدی و IGF-I سرم خون برههای نر بود. برای این منظور، آزمایشی با استفاده از 18 راس بره نر نژاد عربی با میانگین سنی حدود سه ماه و میانگین وزن 2±14/16 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و شش تکرار به مدت پنج ماه انجام گرفت. تیمارها شامل سطوح صفر (شاهد)، 15 و 30 گرم پودر گیاه خارخاسک در کیلوگرم جیره بودند. وزنگیری از برهها به صورت ماهانه انجام شد، در دوره سنی چهار تا هشت ماهگی ، در هر ماه پنج نوبت متوالی از برهها برای اندازه گیری غلظت هورمون های T3 و T4 در بره هایی که پودر گیاه خارخاسک دریافت کردند بالاتر از بره های شاهد بودن (P<0.05). غلظت T3 در هفت ماهگی و T4 در سن هشت ماهگی در بره های تغذیه شده با جیره حاوی 30 گرم در کیلوگرم خارخاسک بالاتر از بره های شاهد بود (p<0/05). غلظت IGF-I در سن شش ماهگی در بره های تغذیه شده با جیره حاوی 15 گرم در کیلوگرم خارخاسک بالاتر از بره های شاهد بود(p<0/05). به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که تغذیه سطح 15 گرم پودر گیاه خارخاسک به بره های نر عربی با تعدیل در هورمون های تیروئیدی و IGF-I با بهبود دستگاه تولیدمثلی از کاهش میل جنسی و ناتوانی در فعالیت تولیدمثلی جلوگیری می کند.
محمدرضا زبده؛ حسین مروج؛ محمود شیوازاد
دوره 20، شماره 1 ، اردیبهشت 1397، ، صفحه 191-202
چکیده
به منظور تعیین معادلات برآورد انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری تصحیح شده برای نیتروژن (AMEn) گندم های پر مصرف ایران، آزمایشی در دو سن مختلف جوجه های گوشتی در سالهای 93-1392 انجام شد. در ابتدا ترکیبات شیمیایی شامل ماده خشک، خاکستر خام، پروتئین خام، چربی خام، الیاف خام و عصاره عاری از ازت 16 رقم پرمصرف گندم ایران در آزمایشگاه اندازه گیری گردید. ...
بیشتر
به منظور تعیین معادلات برآورد انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری تصحیح شده برای نیتروژن (AMEn) گندم های پر مصرف ایران، آزمایشی در دو سن مختلف جوجه های گوشتی در سالهای 93-1392 انجام شد. در ابتدا ترکیبات شیمیایی شامل ماده خشک، خاکستر خام، پروتئین خام، چربی خام، الیاف خام و عصاره عاری از ازت 16 رقم پرمصرف گندم ایران در آزمایشگاه اندازه گیری گردید. سپس برای اندازه گیری AMEn این ارقام از جوجههای گوشتی راس 308 مخلوط دو جنس در سن 10 روزگی، شش قطعه به ازای هر تیمار و در سن 24 روزگی، چهار قطعه برای هر تیمار استفاده شد و در این سنین، از فضولات و محتویات ایلئومی نمونه برداری شد. آنگاه معادلات رگرسیونی چندگانه پیش بینی میزان AMEn گندم با استفاده از نرم افزار SPSS و به روش Stepwise تعیین شد. نتایج نشان داد که معادلات برآورد AMEn بر اساس کیلوکالری در کیلوگرم ماده خشک به روش نمونه برداری از فضولات در دو سن 10 و 24 روزگی به ترتیب به صورت AMEn =37.855 × % NFE و AMEn =43.494 × % NFE و به روش جمع آوری محتویات ایلئوم به صورت AMEn =41.173 × % NFE و AMEn =42.224 × % NFE می باشد. بنابراین استفاده از معادلات رگرسیون فوق برای برآورد انرژی گندم در زمان جیره نویسی برای دوره های رشد و پایانی جوجه های گوشتی توصیه می گردد