سودا جنگی اقدم؛ سارا میرزایی گودرزی؛ علی اصغر ساکی؛ پویا زمانی
دوره 19، شماره 2 ، مرداد 1396، ، صفحه 389-401
چکیده
اثر منابع مختلف الیاف نامحلول بر عملکرد، خصوصیات دستگاه گوارش و جمعیت میکروبی روده کور، با استفاده از 320 قطعه جوجه گوشتی یکروزه سویه راس 308 از سن یک تا 24 روزگی در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد (ذرت-کنجاله سویا) که با استفاده از کاه گندم فرآوری شده، پوسته آفتابگردان ...
بیشتر
اثر منابع مختلف الیاف نامحلول بر عملکرد، خصوصیات دستگاه گوارش و جمعیت میکروبی روده کور، با استفاده از 320 قطعه جوجه گوشتی یکروزه سویه راس 308 از سن یک تا 24 روزگی در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد (ذرت-کنجاله سویا) که با استفاده از کاه گندم فرآوری شده، پوسته آفتابگردان و پوسته سویا هر یک به مقدار سه درصد رقیق شد. خوراک مصرفی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی از سن یک تا 24 روزگی قرار نگرفت. تیمار کاه گندم فرآوری شده، میانگین افزایش وزن بدن را نسبت به پوسته سویا به طور غیرمعنیداری افزایش داد. بعلاوه، ضریب تبدیل در تیمار کاه گندم فرآوری شده نسبت به تیمارهای پوسته آفتابگردان و سویا بهبود یافت (05/0>P) ولی تفاوت معنیداری نسبت به تیمار شاهد مشاهده نشد. اثر تیمارها بر وزن اندامهای گوارشی و خصوصیات سنگدان در سن 24 روزگی معنیدار نبود. منابع مختلف الیاف نامحلول، تعداد باکتریهای لاکتوباسیلوس روده کور را افزایش (05/0>P) و تعداد باکتریهای اشریشیاکلی روده کور را نسبت به تیمار شاهد به طور غیرمعنیداری کاهش دادند. بر اساس نتایج حاصل، رقیق نمودن جیره با استفاده از سه درصد الیاف نامحلول تاثیر منفی بر عملکرد رشد جوجههای گوشتی نداشت ولی جمعیت میکروبی مفید روده کور را بهبود بخشید.
سپیده رستمی؛ محمد تقی بیگی نصیری؛ محمود نظری؛ صالح طباطبائی وکیلی
دوره 21، شماره 3 ، مهر 1398، ، صفحه 409-418
چکیده
اثر دو رقیقکننده مختلف تریس- زرده تخممرغ و آندرومد بر کیفیت منی و نسبت جنسیت اسپرم گاو هلشتاین در طول فرآیند رقیقسازی و انجماد با استفاده از تکنیک real- time qPCR بررسی شد. این آزمایش با استفاده از چهار گاو نر نژاد هلشتاین در سن چهار سالگی و بهمدت چهار هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد .ژنهای PLP و SRY به ترتیب برای جداسازی قطعات خاصی ...
بیشتر
اثر دو رقیقکننده مختلف تریس- زرده تخممرغ و آندرومد بر کیفیت منی و نسبت جنسیت اسپرم گاو هلشتاین در طول فرآیند رقیقسازی و انجماد با استفاده از تکنیک real- time qPCR بررسی شد. این آزمایش با استفاده از چهار گاو نر نژاد هلشتاین در سن چهار سالگی و بهمدت چهار هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد .ژنهای PLP و SRY به ترتیب برای جداسازی قطعات خاصی از توالی های کروموزوم X- و Y- تکثیر شدند. استفاده از رقیقکننده آندرومد در مقایسه با تریس- زرده تخممرغ، کیفیت منی در انجماد و یخگشایی را بهبود داد. استفاده از رقیقکننده آندرومد موجب افزایش معنیدار بیان ژن (PLP( 0/16±1/43، و( p=0/01) و کاهش معنیدار بیان ژن (SRY(0/11±0/64 و ( p=0/009) در حالت مایع و فرایند انجماد شد. استفاده از رقیق کننده تریس- زرده تخم مرغ باعث کاهش معنیدار بیان ژن (PLP (0/06±0/3)، (p<0/0001 و افزایش معنیدار بیان ژن (SRY (1/19±0/05)، (p=0/001 در حالت انجماد شد. براساس نتایج، استفاده از منی رقیق کننده آندرومد و منی منجمد شده با تریس- زرده تخم مرغ به ترتیب سبب افزایش ماده زایی و نرزایی در گله گاو شیری می شود.
مظفر رحیم پور؛ کامران طاهرپور؛ حسینعلی قاسمی؛ حسن شیرزادی؛ فرهاد رستمی
دوره 23، شماره 3 ، مهر 1400، ، صفحه 433-446
چکیده
این پژوهش بهمنظور بررسی اثرات مکمل امولسیفایر و اینولین در جیره غذایی با منابع مختلف چربی بر عملکرد رشد، صفات لاشه، پاسخ ایمنی و شاخصهای بیوشیمی خون جوجههای گوشتی بهمدت 42 روز انجام شد. تعداد 800 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×2 با دو منبع چربی (روغن سویا و پیه گوساله)، دو سطح امولسیفایر (صفر و 0/1 ...
بیشتر
این پژوهش بهمنظور بررسی اثرات مکمل امولسیفایر و اینولین در جیره غذایی با منابع مختلف چربی بر عملکرد رشد، صفات لاشه، پاسخ ایمنی و شاخصهای بیوشیمی خون جوجههای گوشتی بهمدت 42 روز انجام شد. تعداد 800 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×2 با دو منبع چربی (روغن سویا و پیه گوساله)، دو سطح امولسیفایر (صفر و 0/1 درصد لیزوفسفولیپید) و دو سطح مکمل اینولین (صفر و 0/1 درصد) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار، پنج تکرار و20 جوجه در هر تکرار استفاده شدند. پرندههای تغذیهشد با جیره حاوی پیه گوساله و امولسیفایر، ضریب تبدیل و درصد چربی شکمی کمتری از پرندگانی که جیره حاوی روغن سویا و امولسیفایر دریافت کردند داشتند (p<0/05). درصد چربی شکمی و ضریب تبدیل در پرندگانی که جیره حاوی چربی و اینولین دریافت کردند کمتر از سایر پرندگان بود (p<0/05). پرندههای تغذیهشد با جیره حاوی امولسیفایر مقادیر بالاتر عیار پادتن اولیه و ثانویه علیه ویروس نیوکاسل، و عیار ثانویه پادتن تام و IgM علیه گلبول قرمز خون گوسفندی (SRBC) از پرندگانی که جیره فاقد امولسیفایر دریافت کردند داشتند (p<0/05). میانگین افزایش وزن روزانه و عیار پادتن علیه ویروس نیوکاسل و SRBC در پرندگانی که جیره حاوی اینولین دریافت کردند بالاتر از سایر پرندگان بود. براساس نتایج حاصل، استفاده از 0/1 درصد از مکمل امولسیفایر و اینولین بهصورت جداگانه یا ترکیبی در جیره غذایی جوجههای گوشتی میتواند برای بهبود عملکرد رشد و پاسخ ایمنی مفید باشد.
سیدیاور حیدری؛ نصراله پیرانی؛ بهنام احمدی پور؛ محمدرضا اکبری
دوره 22، شماره 3 ، مهر 1399، ، صفحه 441-455
چکیده
این تحقیق بهمنظور بررسی تغییرات وزن بدن، سن و وزن در اولین تخمگذاری، صفات ظاهری تخممرغ و کیفیت داخلی تخممرغ مرغان بومی ایستگاه اصلاح نژادی اصفهان انجام شد. برای اجرای این آزمایش از 300 قطعه جوجه مرغ بومی یکروزه استفاده شد. این آزمایش از یکروزگی تا پایان هفته 13 (سن ۳۲ هفتگی) تخمگذاری انجام شد. میانگین سن و وزن اولین تخمگذاری ...
بیشتر
این تحقیق بهمنظور بررسی تغییرات وزن بدن، سن و وزن در اولین تخمگذاری، صفات ظاهری تخممرغ و کیفیت داخلی تخممرغ مرغان بومی ایستگاه اصلاح نژادی اصفهان انجام شد. برای اجرای این آزمایش از 300 قطعه جوجه مرغ بومی یکروزه استفاده شد. این آزمایش از یکروزگی تا پایان هفته 13 (سن ۳۲ هفتگی) تخمگذاری انجام شد. میانگین سن و وزن اولین تخمگذاری بهترتیب برابر152/6 روز و 2061/46گرم بود. میانگین وزن تخممرغ در کل دوره آزمایش 47/45 گرم بود. میانگین تعداد تخممرغ تولیدی بهازای هر مرغ در طی ۱۲ هفته تولید برابر ۴۲ عدد بود. درصد تولید مرغ روز در هفته در دامنه 5/83 تا 61/99درصد و با میانگین ۴۴/۴۵ درصد بود. تغییرات رگرسیونی قطر و ارتفاع زرده با هفتههای تولید از نوع درجه دوم، با وزن بدن مرغان، وزن سفیده، زرده و پوسته و ضخامت پوسته از نوع درجه سوم و با بقیه صفات از نوع درجه چهارم بود. همبستگی سن در اولین تخمگذاری با وزن پوسته مثبت و بسیار بالا (0/99= r) و معنیدار (p<0/01)و با صفات وزن کل تخممرغ تولیدی، طول و وزن تخممرغ و ارتفاع زرده منفی و معنیدار (p<0/05) بود. نتایج این پژوهش بیانگر پتانسیل خوب تولیدی در برخی از این مرغان بود که با انجام برنامههای اصلاح نژادی مناسب امکان پیشرفت قابلتوجه در آنها وجود دارد.
سحر محمدزاده؛ توحید وحدت پور؛ یحیی ابراهیم نژاد
دوره 20، شماره 3 ، آبان 1397، ، صفحه 477-486
چکیده
اثرات افزودن ویتامینهای 1K و 3K به جیره حاوی کلسیم کم بر ساختار استخوان درشتنی و عملکرد بلدرچینهای ژاپنی،در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 192 قطعه بلدرچین با چهار تیمار، چهار تکرار و هر تکرار با 12 قطعه بلدرچین بررسی شد. تیمارها شامل: جیره حاوی سطح توصیهشده کلسیم (شاهد)، جیره حاوی کلسیم کم (70 درصد سطح توصیهشده)، جیره حاوی ...
بیشتر
اثرات افزودن ویتامینهای 1K و 3K به جیره حاوی کلسیم کم بر ساختار استخوان درشتنی و عملکرد بلدرچینهای ژاپنی،در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 192 قطعه بلدرچین با چهار تیمار، چهار تکرار و هر تکرار با 12 قطعه بلدرچین بررسی شد. تیمارها شامل: جیره حاوی سطح توصیهشده کلسیم (شاهد)، جیره حاوی کلسیم کم (70 درصد سطح توصیهشده)، جیره حاوی کلسیم کم به علاوه ویتامین 1K و جیره حاوی کلسیم کم به علاوه ویتامین 3K بودند. بلدرچینها، جیره با کمبود کلسیم را به میزان بیشتری مصرف کردند (05/0P<). با افزودن ویتامین1K به این جیره، مصرف خوراک کاهش یافت. وزن زنده پرندگانی که با جیره حاوی کلسیم کم تغذیه شدند کمتر از پرندگان شاهد بود (05/0P<.)افزودن ویتامینهای 1K یا 3K به جیره با کمبود کلسیم، ضریب تبدیل و وزن زنده را بهبود داد (05/0P<). مصرف ویتامین 3K باعث افزایش حداکثر قطر دیافیز استخوان و مصرف ویتامین 1Kو 3K، سبب افزایش حداقل قطر دیافیز شد (05/0P<). قطر کانال میانی استخوان با مصرف جیره حاوی کلسیم کم افزایش (05/0P<) ولی از این نظر تفاوتی بین پرندگان شاهد و پرندگانی که ویتامین 1K دریافت کردند مشاهده نشد. در پرندگانی که ویتامین 1K دریافت کردند، وزن خاکستر استخوان کمتر و طول استخوان بیشتر از پرندگانی بود که ویتامین 3K دریافت کردند (05/0P<). بر اساس نتایج این تحقیق، افزودن ویتامین 1K به جیرههایی با کمبود کلسیم سبب بهبود عملکرد گله و صفات فیزیکی استخوان در بلدرچینهای ماده میشود.
اسماعیل روزرخ؛ آرمین توحیدی؛ سعید زین الدینی؛ مجتبی امام وردی
دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، ، صفحه 501-509
چکیده
هدف از پژوهش حاضر مقایسه تأثیر اسفنج و سیدر با دو برند متفاوت در همزمانی فحلی، سلامت مهبل و عملکرد تولید مثلی خارج از فصل در میشهای نژاد مغانی بود. بدین منظور 120 رأس میش نژاد مغانی انتخاب و به صورت تصادفی در چهار گروه آزمایشی قرار گرفتند. میشها در گروه اول و دوم، به ترتیب با استفاده از اسفنج اسپانجاوت و سیدر ایزی برید (به عنوان برندهای ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر مقایسه تأثیر اسفنج و سیدر با دو برند متفاوت در همزمانی فحلی، سلامت مهبل و عملکرد تولید مثلی خارج از فصل در میشهای نژاد مغانی بود. بدین منظور 120 رأس میش نژاد مغانی انتخاب و به صورت تصادفی در چهار گروه آزمایشی قرار گرفتند. میشها در گروه اول و دوم، به ترتیب با استفاده از اسفنج اسپانجاوت و سیدر ایزی برید (به عنوان برندهای خارجی و رایج)، و گروه سوم و چهارم به ترتیب با استفاده از اسفنج فلوروجست و سیدر پروژست (به عنوان برندهای جدید ساخت مشترک ایران و چین) به مدت 12 روز تیمار شدند. میشها در همه گروهها در زمان برداشت اسفنج و سیدر، مقدار400 واحد بینالمللی هورمون eCG دریافت کردند. نرخ ترشحات مخاطی مهبل و چسبندگی در اسفنج نسبت به سیدر بیشتر بود (01/0P<). ولی در فراسنجههای تولید مثلی و غلظت پروژسترون بین سیدر و اسفنج و همچنین برندهای این دو ابزار تفاوت معنیداری وجود نداشت. بنابراین اسفنج فلوروجست و سیدر پروژست به دلیل قیمت کمتر و کارآیی مشابه میتواند جایگزین مناسبی برای اسفنج و سیدرهای خارجی متداول باشد.
سیدجواد حسینی واشان؛ طاهره غزنوی
دوره 18، شماره 3 ، آبان 1395، ، صفحه 513-534
چکیده
در پژوهش حاضر، انرژی قابل متابولیسم پوسته انار و تفاله دانه انار جمعآوری شده از سه کارخانه با استفاده از خروسهای بالغ در دو آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی حاوی 4 تیمار با 4 تکرار (یک قطعه در هر تکرار) تعیین گردید. در این آزمایش تعداد 3 نمونه پوسته و تفاله دانه انار از سه کارخانه به روش خوراک دادن اختیاری مورد تغذیه خروسها قرار گرفت. ...
بیشتر
در پژوهش حاضر، انرژی قابل متابولیسم پوسته انار و تفاله دانه انار جمعآوری شده از سه کارخانه با استفاده از خروسهای بالغ در دو آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی حاوی 4 تیمار با 4 تکرار (یک قطعه در هر تکرار) تعیین گردید. در این آزمایش تعداد 3 نمونه پوسته و تفاله دانه انار از سه کارخانه به روش خوراک دادن اختیاری مورد تغذیه خروسها قرار گرفت. در این آزمایش از تعداد 16 خروس بالغ لگهورن 35 هفته استفاده شد. نتایج نشان داد که ماده خشک پوسته انار (41/93 -18/91 درصد)، پروتئین خام (28/4- 04/4 درصد)، چربی خام (72/1-38/1 درصد)، و فیبرخام (21/19 -48/15درصد)، خاکستر 62/4 درصد بود. انرژی قابل متابولیسم ظاهری و ظاهری تصحیح شده برای ازت سته انار مورد استفاده برابر 21/2443-84/2219 و 13/2424- 09/2201 و انرژی قابل متابولیسم حقیقی و حقیقی تصحیح شده برای ازت برابر 69/2482- 13/2250و 56/2481- 56/2249 کیلوکالری بر کیلوگرم بدست آمد. تفاله دانه انار مورد استفاده نیز دارای 63/92 -07/91 درصد ماده خشک، 80/11 -21/10 درصد پروتئین، 83/10 -72/9 درصد چربی خام و 94/35-51/31 درصد فیبرخام است. انرژی قابل متابولیسم ظاهری و ظاهری تصحیح شده برای ازت تفاله دانه انار مورد استفاده برابر 2581- 71/2357 و 2/2579 -83/2355 و انرژی قابل متابولیسم حقیقی و حقیقی تصحیح شده برای ازت برابر 93/2642 -62/2452 و 52/2641 -11/2451 کیلوکالری بر کیلوگرم بود. انرژی قابل متابولیسم ظاهری تصحیح شده برای ازت براساس بهترین برازش فرمولهای پیشنهادی تفاله دانه انار در دامنه 8/2540-19/2419 و پوسته انار در دامنه 02/2166-67/2533 قرار داشت. بهترین معادله برازش ارزش انرژیزایی این مواد خوراکی، معادله پیشنهادی ناسکیمنتو AMEn = 2707.71 + 5.863EE− 1.606aNDFom میباشد. بنابراین به لحاظ انرژی میتوانند در جیره طیور مورد استفاده قرار گیرند هر چند باید در هنگام افزودن به جیره طیور به ترکیبات ضدمغذی آنها بویژه تاننها توجه نمود.
کبری سوخته زاری؛ علی خطیب جو؛ هوشنگ جعفری؛ محمد اکبری قرایی؛ کامران طاهرپور
دوره 21، شماره 4 ، دی 1398، ، صفحه 533-543
چکیده
تأثیر تراکم گله و سطوح مکمل ترئونین بر عملکرد، پاسخ ایمنی و فراسنجههای خونی جوجههای گوشتی بررسی شد. در این آزمایش تعداد 495 قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس308، در قالب طرح کاملاً تصادفی به چهار تیمار و پنج تکرار اختصاص داده شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1- شاهد (10 قطعه در متر مربع) دریافت کننده جیره پایه، 2- متراکم (15 قطعه در متر مربع) ...
بیشتر
تأثیر تراکم گله و سطوح مکمل ترئونین بر عملکرد، پاسخ ایمنی و فراسنجههای خونی جوجههای گوشتی بررسی شد. در این آزمایش تعداد 495 قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس308، در قالب طرح کاملاً تصادفی به چهار تیمار و پنج تکرار اختصاص داده شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1- شاهد (10 قطعه در متر مربع) دریافت کننده جیره پایه، 2- متراکم (15 قطعه در متر مربع) + جیره پایه، 3 و 4) متراکم + جیره حاوی به ترتیب 10 و 20 درصد ترئونین بیشتر از نیاز. نتایج نشان داد که تراکم بالا موجب کاهش مصرف خوراک، وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک در تمامی دورههای پرورش و افزایش شاخص بازده تولید اروپائی شد و افزایش سطح ترئونین جیره، خوراک مصرفی و وزن بدن جوجههای گوشتی را کاهش داد (0/01 >P ). اثر تیمارهای آزمایشی بر درصد تلفات، تیتر آنتیبادی نیوکاسل و آنفلوآنزا، پاسخ ایمنی سلولی علیه فیتوهماگلوتینین، متابولیتهای خونی، شمار سلولهای خونی، غلظت اسپارتات آمینوترانسفراز و مالون دیآلدهید سرم جوجههای گوشتی معنی دار نبود. مقدار آلانین آمینوترانسفراز در خون جوجههائی که با جیره حاوی 20 درصد ترئونین بیش از نیاز تغذیه شدند، بالاتر از سایر تیمارها بود (0/05 >P ). به طور کلی، تحت شرایط این آزمایش (تراکم 15 قطعه در هر متر مربع) مکمل ترئونین (هر دو سطح افزودنی) موجب بهبود عملکرد و ایمنی جوجههای گوشتی نشد و نیازمند تحقیقات بیشتری در این زمینه است.
ملیحه نوری؛ حسن صالح؛ محمد طاهر میرکزهی
دوره 22، شماره 4 ، دی 1399، ، صفحه 619-631
چکیده
اثر سطوح مختلف کلسیم، عصاره هیدروالکلی گیاه دارویی پنیرباد، و روغن کتان بر عملکرد، ابقاء مواد معدنی و ریخت شناسی استخوان با استفاده از 480 قطعه جوجه نر گوشتی سویه راس 308 یکروزه در یک آزمایش فاکتوریل 2×3×2 با دو سطح کلسیم (کلسیم در سطح توصیه شده و کلسیم در حد 30 درصد کمتر از سطح توصیه شده)، سه سطح عصاره پنیرباد (صفر، 100 و 200 میلیگرم ...
بیشتر
اثر سطوح مختلف کلسیم، عصاره هیدروالکلی گیاه دارویی پنیرباد، و روغن کتان بر عملکرد، ابقاء مواد معدنی و ریخت شناسی استخوان با استفاده از 480 قطعه جوجه نر گوشتی سویه راس 308 یکروزه در یک آزمایش فاکتوریل 2×3×2 با دو سطح کلسیم (کلسیم در سطح توصیه شده و کلسیم در حد 30 درصد کمتر از سطح توصیه شده)، سه سطح عصاره پنیرباد (صفر، 100 و 200 میلیگرم بر کیلوگرم جیره غذایی) و دو سطح روغن کتان (صفر و دو درصد جیره) در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار و به مدت 24 روز بررسی شد. افزودن 100 میلیگرم در کیلوگرم عصاره پنیرباد به جیره، سبب افزایش مصرف خوراک و افزایش وزن شد(0/05>p). معدنی شدن صفحه رشد استخوان پرندگان تغذیه شده با مکمل عصاره پنیرباد، افزایش یافت(0/05>p).افزودن روغن کتان به جیره تاثیری بر عملکرد و فراسنجه های استخوانی نداشت. میزان خاکستر تحت تاثیر اثرات متقابل عصاره پنیرباد و روغن کتان قرار گرفت و میزان آن ها در جوجه های تغذیه شده با جیره های فاقد عصاره پنیرباد و روغن کتان کاهش نشان داد. در 24 روزگی میزان فسفر خون در جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی کلسیم در حد نیاز و 200 میلی گرم عصاره پنیرباد افزایش یافت(0/05>p). براساس نتایج این تحقیق افزودن 100 و 200 میلی گرم در کیلوگرم عصاره هیدروالکلی میوه پنیرباد به جیره جوجه های گوشتی سبب بهبود عملکرد و برخی از شاخص های استخوانی می شود.
امیر سالاری نیا؛ نظر افضلی؛ سیدجواد حسینی واشان؛ مسلم باشتنی
دوره 20، شماره 4 ، بهمن 1397، ، صفحه 625-639
چکیده
هدف از این تحقیق، بررسی سطح، اندازه ذرات و منبع پلیساکاریدهای نامحلول (پوسته برنج و پوسته یولاف) بر عملکرد، خصوصیات لاشه و ریختشناسی روده جوجه گوشتی نر یک روزه به مدت 42 روز بود. در این آزمایش از 360 قطعه جوجه گوشتی نرسویه راس (308) در قالب طرح کاملاً تصادفی با نه تیمار، چهار تکرار و 10 جوجه در هر تکرار استفاده شد. تیمارها شامل شاهد، ...
بیشتر
هدف از این تحقیق، بررسی سطح، اندازه ذرات و منبع پلیساکاریدهای نامحلول (پوسته برنج و پوسته یولاف) بر عملکرد، خصوصیات لاشه و ریختشناسی روده جوجه گوشتی نر یک روزه به مدت 42 روز بود. در این آزمایش از 360 قطعه جوجه گوشتی نرسویه راس (308) در قالب طرح کاملاً تصادفی با نه تیمار، چهار تکرار و 10 جوجه در هر تکرار استفاده شد. تیمارها شامل شاهد، دو نوع منبع فیبر (پوسته برنج و پوسته یولاف) نامحلول با دو سطح مصرف (سه و شش درصد جیره) و با دو اندازه ذرات (نیم و دو میلیمتر) بود. نتایج نشان داد سطح شش درصد و اندازه ذرات نیممیلیمتر پوسته برنج در 42-29 روزگی باعث افزایش مصرف خوراک و افزایش وزن بدن و کاهش ضریب تبدیل در مقایسه با شاهد گردید (05/0>P). سطح شش درصد و اندازه ذرات نیم میلیمتر پوسته یولاف در مقایسه با گروه شاهد باعث کاهش چربی محوطه بطنی و راندمان لاشه شد. وزن نسبی سنگدان و کیسه صفرا در تیمارهای دارای پوسته یولاف و پوسته برنج درمقایسه با شاهد افزایش یافت(05/0>P). استفاده از پوسته برنج سبب افزایش ارتفاع پرز در ژژنوم در 21 و42 روزگی و در ایلئوم در 21 روزگی نسبت به سایر تیمارها شد (01/0>P). در 21 روزگی بیشترین ضخامت اپیتلیوم در بخش دوازدهه روده باریک جوجههای مصرف کننده جیره حاوی سه درصد پوسته برنج با اندازه ذرات دو میلیمتر در مقایسه با گروه شاهد بود (01/0>P). بنابراین افزودن پوسته برنج در سطح سه درصد و اندازه ذرات نیم میلیمتر سبب بهبود فراسنجههای بافت شناسی روده و در نتیجه عملکرد جوجههای گوشتی میشود.
ذبیح اله نعمتی؛ رویه محمدی
دوره 19، شماره 3 ، آبان 1396، ، صفحه 657-670
چکیده
به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف پودر سیر بر عملکرد تولیدی، کیفیت تخممرغ و فراسنجههای خونی مرغهای تخمگذار تجاری، تعداد 128 قطعه مرغ تخمگذار سویه لوهمن لایت در سن 58 هفتگی(به مدت پنج هفته) و در قالب طرح کاملا تصادفی در بین چهار تیمار با چهار تکرار و هشت پرنده در هر قفس توزیع شد.جیرههای آزمایشی شامل جیره شاهد و سطوح یک، دو و ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف پودر سیر بر عملکرد تولیدی، کیفیت تخممرغ و فراسنجههای خونی مرغهای تخمگذار تجاری، تعداد 128 قطعه مرغ تخمگذار سویه لوهمن لایت در سن 58 هفتگی(به مدت پنج هفته) و در قالب طرح کاملا تصادفی در بین چهار تیمار با چهار تکرار و هشت پرنده در هر قفس توزیع شد.جیرههای آزمایشی شامل جیره شاهد و سطوح یک، دو و سه درصد پودر سیر بودند. صفات مربوط به عملکرد و خصوصیات کیفی تخممرغها برای هر یک از تکرارها در سن 61 و 63 هفتگی و میزان فراسنجههای خونی و زرده تخممرغ در پایان دوره اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد درصد تولید تخممرغ و مجموع توده تخممرغ، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند، اما افزودن پودر سیر در سطح سه درصد در مقایسه با شاهد سبب افزایش وزن تخممرغ گردید(05/0P<). افزودن سطح سه درصد پودر سیر در جیره غذایی در مقایسه با گروه شاهد موجب افزایش شاخص عدد هاو به میزان 25/4 واحد شد(05/0P<). مکمل پودر سیر در سطح سه درصد موجب کاهش سطح کلسترول سرم خون و زرده تخممرغ در مرغهای تخمگذار شد(05/0P<). فراسنجههای خونی شامل لیپوپروتئینهای با چگالی بالا، تریگلیسرید و آنزیمهای کبدی آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانینآمینوترانسفراز تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند. در کل، نتایج نشان داد افزودن پودر سیر به جیره غذایی مرغهای تخمگذار موجب افزایش وزن تخممرغ، بهبود کیفیت سفیده تخممرغ شد و همچنین سیر اثر کاهشی بر میزان کلسترول زرده تخممرغ داشت.
پریسا قربانی نژاد؛ علی کیانی؛ آرش آذرفر؛ ایوب عزیزی شترخفت
دوره 18، شماره 4 ، دی 1395، ، صفحه 749-760
چکیده
تأثیر ترتیب خوراکدهی و پختن دانه جو بر قابلیت هضم فیبر و فعالیت آنزیمهای هیدرولیتیک در محتویات کولون اسب بررسی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش راس مادیان عربی به صورت کراس- اور در 4 دوره دو هفتهای انجام شد. بخش کنسانتره جیره یا نیم ساعت قبل (غلات - علوفه) و یا نیم ساعت بعد از بخش علوفه (علوفه - غلات) در ...
بیشتر
تأثیر ترتیب خوراکدهی و پختن دانه جو بر قابلیت هضم فیبر و فعالیت آنزیمهای هیدرولیتیک در محتویات کولون اسب بررسی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش راس مادیان عربی به صورت کراس- اور در 4 دوره دو هفتهای انجام شد. بخش کنسانتره جیره یا نیم ساعت قبل (غلات - علوفه) و یا نیم ساعت بعد از بخش علوفه (علوفه - غلات) در اختیار اسبها قرار گرفت. دانه جو یا به صورت پخته (فراوری شده) و یا به صورت خرد شده (فرآوری نشده) استفاده شد. در انتهای هر دوره، نمونه مدفوع بهطور مستقیم از رکتوم جمعآوری شد و فعالیت آنزیمهای کربوکسی میتیل سلولاز، میکروکریستالین سلولاز، آلف آمیلاز و فعالیت تجزیه کاغذ صافی اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که میزان مصرف ماده خشک، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی در ترتیب غلات - علوفه بیشتر از ترتیب علوفه - غلات بود (05/0P<). ترتیب خوراکدهی تأثیری بر قابلیت هضم فیبر، فعالیت آنزیمهای کربوکسی متیلسلولاز، میکروکریستالین سلولاز و فعالیت تجزیه کاغذ صافی نداشت. فعالیت آنزیم آلفاآمیلاز در اثر مصرف بخش غلات قبل از بخش علوفه افزایش و در اثر پختن دانه جو کاهش یافت (05/0P<). زمانیکه جو فراوری شده استفاده شد، فعالیت آنزیم کربوکسی متیل سلولاز در ترتیب علوفه - غلات کاهش، ولی در ترتیب غلات - علوفه افزایش یافت (05/0P<). براساس نتایج حاصل، مصرف دانه غلات نیم ساعت بعد از علوفه و پختن دانه جو تأثیرات مثبتی بر فعالیت آنزیمهای هیدرولیتیک در محتویات رکتومی مادیانهای عربی دارد.
شهاب الدین قره ویسی
دوره 19، شماره 4 ، اسفند 1396، ، صفحه 879-889
چکیده
در این تحقیق اثر مصرف پودر گیاه خار مریم در جیره بر عملکرد رشد، فراسنجههای خونی و آنزیمهای کبدی جوجههای گوشتی با استفاده از 360 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 مطالعه شد. فاکتورهای مورد مطالعه شامل پودر خار مریم در سه سطح صفر، 3/0 و سه درصد و آنتیبیوتیک کوتریموکسازول در دو سطح صفر و 2/0 درصد در هر کیلوگرم خوراک بود که به صورت آزمایش ...
بیشتر
در این تحقیق اثر مصرف پودر گیاه خار مریم در جیره بر عملکرد رشد، فراسنجههای خونی و آنزیمهای کبدی جوجههای گوشتی با استفاده از 360 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 مطالعه شد. فاکتورهای مورد مطالعه شامل پودر خار مریم در سه سطح صفر، 3/0 و سه درصد و آنتیبیوتیک کوتریموکسازول در دو سطح صفر و 2/0 درصد در هر کیلوگرم خوراک بود که به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با شش تیمار و سه تکرار انجام شد. صفات عملکرد رشد، فراسنجههای خونی و آنزیمهای کبدی در پایان دوره آزمایش (42روزگی) اندازهگیری شدند. سطوح مختلف پودر خار مریم سبب کاهش میانگین خوراک مصرفی و میانگین وزن بدن در کل دوره پرورش شد (05/0P<). مصرف پودر خار مریم سبب کاهش میزان فراسنجههای کلسترول خون، تری گلیسرید، آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز و آنزیم آلانین آمینوترانسفراز سرم خون به ترتیب تا 6/12، 8/17، 16 و 7/59 درصد شد (01/0P<). بر اساس نتایج حاصل از این آزمایش استفاده از سطوح مختلف خار مریم سبب کاهش غلظت آنزیمهای کبدی میشود. بنابراین استفاده از پودر گیاه دارویی خار مریم به میزان سه درصد جیره جوجههای گوشتی باعث محافظت از کبد آنها میشود.
کامران اکبری پابندی؛ حمیدرضا میرزایی الموتی
دوره 17، شماره 1 ، فروردین 1394، ، صفحه 119-129
چکیده
بهمنظور مطالعۀ اثر افزودن روغن به جیره و دفعات خوراکدهی بر عملکرد و رفتارهای تغذیهای، از 24 رأس گاو شیرده هلشتاین (12 رأس گاو یکبار زایشکرده و 12 رأس چند بار زایشکرده بهترتیب با میانگین وزنی 58±626 و 25±617 کیلوگرم و روزهای شیردهی 44±195 و 39±207 روز) در یک آزمایش فاکتوریل 2×2 با دو سطح روغن در جیره (صفر و 5/2 درصد) و دو ...
بیشتر
بهمنظور مطالعۀ اثر افزودن روغن به جیره و دفعات خوراکدهی بر عملکرد و رفتارهای تغذیهای، از 24 رأس گاو شیرده هلشتاین (12 رأس گاو یکبار زایشکرده و 12 رأس چند بار زایشکرده بهترتیب با میانگین وزنی 58±626 و 25±617 کیلوگرم و روزهای شیردهی 44±195 و 39±207 روز) در یک آزمایش فاکتوریل 2×2 با دو سطح روغن در جیره (صفر و 5/2 درصد) و دو برنامۀ غذایی (یک و سه بار در روز) در قالب طرح بلوکهای کاملاَ تصادفی استفاده شد. اثر تیمارها بر مادۀ خشک مصرفی معنیدار نبود، ولی افزودن روغن باعث کاهش نوسانات خوراکخوردن بهویژه با یک بار خوراکدهی در روز شد (05/0 > P). اثر متقابل بین دفعات خوراکدهی و افزودن روغن برای تولید شیر تمایل به معنیداری داشت (1/0>P). در گاوهایی که سه بار در روز خوراک دریافت کردند، افزودن روغن به جیره سبب افزایش تولید شیر شد (09/0 =P)، ولی این افزایش در یک بار خوراکدهی مشاهده نشد. پروتئین شیر گاوهایی که سه بار در روز جیرۀ حاوی روغن دریافت کردند، کاهش یافت (05/0>P). تغذیۀ گاوها یک بار در روز با جیرۀ حاوی روغن موجب بهبود درصد چربی شیر شد (05/0> P). بهطورکلی افزودن روغن به جیرۀ گاوهای اواسط دورۀ شیردهی میتواند تأثیرات مخاطرهانگیز کاهش دفعات خوراکدهی را کاهش دهد.
یوسف گل محمدی؛ علی نوبخت
دوره 18، شماره 1 ، فروردین 1395، ، صفحه 129-140
چکیده
بهمنظور تعیین اثر سطوح تفالۀ لیموترش و اسیدهای آلی بر عملکرد، صفات لاشه، مورفولوژی روده، سطح ایمنی، و فراسنجههای بیوشیمیایی خون از 288 قطعه جوجۀ گوشتی سویۀ راسـ308، در آزمایشی فاکتوریل 2×3 با سه سطح تفالۀ لیمو (صفر، 5/1، و سهدرصد جیره)، دو سطح گلوباسید (صفر و 1/0درصد جیره) در قالب طرح کاملاً تصادفی شش تیمار، چهار تکرار، و 12 قطعه ...
بیشتر
بهمنظور تعیین اثر سطوح تفالۀ لیموترش و اسیدهای آلی بر عملکرد، صفات لاشه، مورفولوژی روده، سطح ایمنی، و فراسنجههای بیوشیمیایی خون از 288 قطعه جوجۀ گوشتی سویۀ راسـ308، در آزمایشی فاکتوریل 2×3 با سه سطح تفالۀ لیمو (صفر، 5/1، و سهدرصد جیره)، دو سطح گلوباسید (صفر و 1/0درصد جیره) در قالب طرح کاملاً تصادفی شش تیمار، چهار تکرار، و 12 قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد. تغذیۀ پرندگان با جیرههای حاوی تفالۀ لیموترش و مکمل اسیدهای آلی مصرف خوراک، میزان افزایش وزن و وزن زنده را افزایش داد (05/0>P). تغذیۀ پرندگان با تفالۀ لیموترش و اسیدهای آلی بهتنهایی بر صفات لاشۀ جوجهها تأثیر نداشت، در حالیکه در ترکیب آنها درصد ران افزایش یافت (05/0>P). استفاده از سهدرصد تفالۀ لیموترش و نیز ترکیب لیموترش و مکمل اسیدهای آلی عمق کریپت را در ژژنوم افزایش داد (05/0>P). تغذیۀ پرندگان با جیرههای حاوی تفالۀ لیموترش و مکمل اسیدهای آلی تأثیرات معنیداری بر سطح ایمنی و فراسنجههای بیوشیمیایی خون نداشت. بهطور کلی، استفاده از تفالۀ لیموترش تا سهدرصد در جیره بههمراه 1/0درصد مخلوط اسیدهای آلی موجب بهبود عملکرد، صفات لاشه، و مورفولوژی رودۀ جوجههای گوشتی میشود.
محمدرضا رضوانی؛ راضیه ایران پرست
دوره 22، شماره 1 ، فروردین 1399، ، صفحه 129-142
چکیده
این پژوهش بهمنظور بررسی اثر نوع آنزیم و روش جیرهنویسی بر عملکرد تولید، گوارشپذیری مواد مغذی و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش جوجههای گوشتی انجام شد. در این آزمایش از 256 قطعه جوجهی گوشتی مخلوط جنس نر و ماده سویه تجاری راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×2 با دو شیوه جیره نویسی (بر پایه آمینواسید کل و آمینواسید گوارشپذیر)، دو ...
بیشتر
این پژوهش بهمنظور بررسی اثر نوع آنزیم و روش جیرهنویسی بر عملکرد تولید، گوارشپذیری مواد مغذی و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش جوجههای گوشتی انجام شد. در این آزمایش از 256 قطعه جوجهی گوشتی مخلوط جنس نر و ماده سویه تجاری راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×2 با دو شیوه جیره نویسی (بر پایه آمینواسید کل و آمینواسید گوارشپذیر)، دو سطح آنزیمهای ناتوزایم پلاس (صفر و0/035 درصد) و دو سطح مولتی بهزیم (صفر و 0/02 درصد) در قالب طرح کاملا تصادفی، با هشت تیمار و چهار تکرار استفاده شد. جیرهنویسی آمینواسید کل نسبت به جیرهنویسی آمینواسید گوارشپذیر، به طور معنیداری میانگین افزایش وزن روزانه را افزایش، ضریب تبدیل خوراک را در هر سه دورهی رشد، پایانی و کل دوره و میزان مصرف غذای روزانه را در دوره های پایانی و کل دوره کاهش داد (P<0/05). جیرهنویسی بر پایه آمینواسید کل سبب افزایش گوارشپذیری ماده خشک، درصد لاشه، طول روده و کاهش گوارشپذیری چربی شد (P<0/05). ناتوزایم پلاس سبب افزایش گوارشپذیری ماده خشک، پروتئین خام، چربی و کاهش جمعیت باکتری اشرشیا کلای در رودهی کور شد (P<0//05). مولتی بهزیم میانگین افزایش وزن روزانه در دورهی رشد، ضریب تبدیل غذا در دورهی پایانی و کل دوره، گوارشپذیری ماده خشک، پروتئین خام و چربی خام را به طور معنی داری افزایش داد (P<0/05). بر اساس نتایج حاصل، مولتی بهزیم قابل رقابت و جایگزینی با آنزیم ناتوزایم پلاس میباشد و علاوه بر این استفادهی همزمان آنزیم در جیرههای دارای آمینو اسید گوارشپذیر و کم پروتئین میتواند اثر نامطلوب استفاده از جیرهها ی کم پروتئین را بهبود دهد.
منصور سراوانی؛ کمال شجاعیان؛ مهران مهری؛ فرزاد باقرزاده کاسمانی
دوره 21، شماره 1 ، اردیبهشت 1398، ، صفحه 139-150
چکیده
بهمنظور مطالعه اثر سطوح مختلف تعادل الکترولیتی و کلسیم جیره بر عملکرد، ترکیب استخوان و ویژگیهای لاشه بلدرچین ژاپنی، تعداد 720 قطعه جوجه بلدرچین در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×3 شامل سه سطح تعادل الکترولیتی (150، 250 و 350 میلیاکیوالان در کیلوگرم) و سه سطح کلسیم (4/0، 8/0 و 6/1 درصد) در نه تیمار، پنج تکرار و 16 قطعه پرنده ...
بیشتر
بهمنظور مطالعه اثر سطوح مختلف تعادل الکترولیتی و کلسیم جیره بر عملکرد، ترکیب استخوان و ویژگیهای لاشه بلدرچین ژاپنی، تعداد 720 قطعه جوجه بلدرچین در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×3 شامل سه سطح تعادل الکترولیتی (150، 250 و 350 میلیاکیوالان در کیلوگرم) و سه سطح کلسیم (4/0، 8/0 و 6/1 درصد) در نه تیمار، پنج تکرار و 16 قطعه پرنده در هر تکرار از سن 14 تا 35 روزگی، مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان داد که پرندگان تغذیهشده با جیره حاوی 4/0 درصد کلسیم و تعادل الکترولیتی 250 میلیاکیوالان در کیلوگرم، بیشترین مقدار مصرف خوراک را داشتند (05/0P<). تیمارهای آزمایشی بر ضریب تبدیل خوراک اثری نداشتند. در دو سطح 4/0 و 8/0 درصد کلسیم جیره، بیشترین مقدار کلسیم استخوان در تعادل الکترولیتی 150 میلیاکیوالان در کیلوگرم مشاهده شد (05/0P<). کمترین وزن کلیه در تیمار حاوی 6/1 درصد کلسیم و تعادل الکترولیتی 150 میلیاکیوالان در کیلوگرم و بیشترین وزن نسبی ران و سینه در تیمار حاوی 8/0 درصد کلسیم و تعادل الکترولیتی 150 میلیاکیوالان در کیلوگرم، مشاهده شد (05/0P<). براساس نتایج پژوهش حاضر، اثر متقابل کلسیم و تعادل الکترولیتی جیره میتواند بهعنوان یک محدودیت مهم در جیرهنویسی برای بلدرچین ژاپنی در حال رشد، در نظر گرفته شود.
نسرین رشیدی؛ علی خطیب جو؛ کامران طاهرپور؛ محمد اکبری قرایی؛ حسن شیرزادی
دوره 20، شماره 1 ، اردیبهشت 1397، ، صفحه 145-157
چکیده
تأثیر عصاره شیرین بیان، پروبیوتیک، ضد قارچ و بیوچار بر عملکرد جوجه های گوشتی تغذیه شده با خوراک آلوده به آفلاتوکسین B1 با استفاده از 350 قطعه جوجه گوشتی سویه راس در قالب طرح کاملاً تصادفی، با هفت تیمار (شاهد منفی (جیره پایه بدون آفلاتوکسین و ماده افزودنی)، شاهد مثبت (جیره پایه حاوی یک میلی گرم آفلاتوکسین و بدون ماده افزودنی) و پنج گروه ...
بیشتر
تأثیر عصاره شیرین بیان، پروبیوتیک، ضد قارچ و بیوچار بر عملکرد جوجه های گوشتی تغذیه شده با خوراک آلوده به آفلاتوکسین B1 با استفاده از 350 قطعه جوجه گوشتی سویه راس در قالب طرح کاملاً تصادفی، با هفت تیمار (شاهد منفی (جیره پایه بدون آفلاتوکسین و ماده افزودنی)، شاهد مثبت (جیره پایه حاوی یک میلی گرم آفلاتوکسین و بدون ماده افزودنی) و پنج گروه دیگر شامل جیره پایه دارای یک میلی گرم آفلاتوکسین همراه با سه و شش گرم در کیلوگرم عصاره شیرین بیان، 0/5 گرم پروبیوتیک پروتکسین، 0/5گرم ضد قارچ آگراباند و 10 گرم توکسین بایندر بیوچار کودمرغی) و پنج تکرار (10 قطعه) بررسی شد. جیره شاهد مثبت وزن بدن و وزن نسبی سینه جوجه های گوشتی را کاهش و ضریب تبدیل غذایی و درصد چربی بطنی را افزایش داد (0/05 > P). جیره های شاهد منفی، سه گرم عصاره شیرین بیان و بیوچار در دوره رشد، و جیره های شاهد منفی و سه گرم عصاره شیرین بیان در کل دوره پرورش افزایش وزن بالاتر و ضریب تبدیل خوراک کمتری نسبت به سایر تیمارها داشتند (0/05 > P). بالاترین وزن نسبی سینه و بیشترین درصد پروتئین ران به ترتیب در جیره های حاوی پروبیوتیک و مکمل بیوچار مشاهده شد (0/05 >P ). بالاترین سطح پروتئین سرم خون متعلق به جیره حاوی سه گرم عصاره شیرین بیان و شاهد و پایین ترین سطح اسید اوریک خون متعلق به جیره شاهد، ضد قارچ، بیوچار و شش گرم عصاره شیرین بیان بود (0/05 >P ). به طور کلی عصاره شیرین بیان و بیوچار کود مرغی قادر به کاهش اثرات منفی آفلاتوکسین B1 بر عملکرد جوجه های گوشتی هستند.
صیفعلی ورمقانی؛ فرزاد بسطامی؛ محمد اکبری قرایی
دوره 19، شماره 1 ، اردیبهشت 1396، ، صفحه 175-187
چکیده
اثر تغذیه برگ زیتون در هفتههای مختلف دوره پرورش بر عملکرد و ناهنجاری متابولیکی آسیت با استفاده از تعداد 336 قطعه جوجه گوشتی نر سویه آرین در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و 14 پرنده در هر تکرار به مدت 42 روز بررسی شد. جیرههای غذایی بر اساس توصیههای جوجهگوشتی آرین در سه دوره زمانی و با استفاده از سطوح صفر (شاهد) و یک درصد ...
بیشتر
اثر تغذیه برگ زیتون در هفتههای مختلف دوره پرورش بر عملکرد و ناهنجاری متابولیکی آسیت با استفاده از تعداد 336 قطعه جوجه گوشتی نر سویه آرین در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و 14 پرنده در هر تکرار به مدت 42 روز بررسی شد. جیرههای غذایی بر اساس توصیههای جوجهگوشتی آرین در سه دوره زمانی و با استفاده از سطوح صفر (شاهد) و یک درصد برگ زیتون در هر دوره تهیه شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: جیره شاهد، تغذیه جیره حاوی یک درصد برگ زیتون از یک تا 14 روزگی، جیره حاوی یک درصد برگ زیتون از یک تا 21 روزگی، جیره حاوی یک درصد برگ زیتون از یک تا 28 روزگی، جیره حاوی یک درصد برگ زیتون از یک تا 35 روزگی و جیره حاوی یک درصد برگ زیتون از یک تا 42 روزگی. اثر تیمارهای آزمایشی بر وزن زنده پایان دوره آزمایش، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی معنیدار نبود. تلفات ناشی از آسیت در پرندگانی که در دوره یک تا 14 و یک تا 42 روزگی با جیره یک درصد برگ زیتون تغذیه شده بودند کمتر بود (05/0<P). بیشترین مقدار درصد هماتوکریت و غلظت هورمون ترییدوتیرونین در پایان دوره پرورش مربوط به تیمار شاهد بود (05/0<P). تفاوتی در تعداد گلبولهای قرمز و غلظت هورمون T4 در پایان دوره در پرندگان مربوط به تیمارهای مختلف مشاهده نشد. براساس نتایج حاصل، استفاده از یک درصد برگ زیتون در جیره جوجههای گوشتی بدون تأثیر نامطلوب بر عملکرد، تلفات ناشی از آسیت را کاهش میدهد.
وحیده صباغی درمیان؛ مهران مهری؛ فرزاد باقرزاده کاسمانی؛ محمد رکوعی
دوره 23، شماره 2 ، تیر 1400، ، صفحه 281-292
چکیده
پژوهش حاضر بهمنظور بررسی اثر تریپتوفان، ملاتونین و دیمتیل گلایسین بر عملکرد رشد و کیفیت گوشت بلدرچینهای ژاپنی تغذیهشده با جیرههای آلودهشده با سم آفلاتوکسین B1 انجام شد. در این آزمایش تعداد 680 قطعه بلدرچین ژاپنی از سن هفت تا 35 روزگی در 17 تیمار و چهار تکرار و در هر تکرار 10 قطعه بلدرچین ژاپنی با استفاده از طرح مرکب مرکزی ...
بیشتر
پژوهش حاضر بهمنظور بررسی اثر تریپتوفان، ملاتونین و دیمتیل گلایسین بر عملکرد رشد و کیفیت گوشت بلدرچینهای ژاپنی تغذیهشده با جیرههای آلودهشده با سم آفلاتوکسین B1 انجام شد. در این آزمایش تعداد 680 قطعه بلدرچین ژاپنی از سن هفت تا 35 روزگی در 17 تیمار و چهار تکرار و در هر تکرار 10 قطعه بلدرچین ژاپنی با استفاده از طرح مرکب مرکزی مورداستفاده قرار گرفتند. عملکرد پرندگان بهصورت هفتگی محاسبه و در انتهای آزمایش میزان مالوندیآلدهید گوشت اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تریپتوفان سبب افزایش معنیدار وزن بدن شد (p<0/05) و ملاتونین تأثیر افزایشی بر مصرف خوراک داشت (p<0/05). اثر اصلی تریپتوفان و همچنین اثر متقابل تریپتوفان و دیمتیل گلایسین میزان مالوندیآلدهید گوشت را کاهش داد (p<0/05). نتایج مطالعه حاضر نشان داد تریپتوفان و دهندههای گروه متیل دارای ظرفیت آنتیاکسیدانی مناسبی برای کاهش مسمومیت ناشی از آفلاتوکسین B1 بر عملکرد رشد و میزان مالوندیآلدهید گوشت هستند و استفاده از این مکملها در جیره غذایی بلدرچین ژاپنی مطلوب به نظر میرسد.
مهدیه سلطانی؛ مژگان مظهری؛ امید علی اسماعیلی پور
دوره 17، شماره 2 ، مهر 1394، ، صفحه 291-300
چکیده
اثر سطوح پروبیوتیک بر عملکرد و پاسخ ایمنی جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی در آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با استفاده از 144 قطعه جوجۀ نر یکروزه سویۀ راس بررسی شد. جوجهها تا 25روزگی با جیرۀ تجاری مطابق با راهنمای راس تغذیه و سپس بهطور تصادفی به چهار تیمار شامل چهار سطح پروبیوتیک (صفر، 05/0، 1/0، و 2/0درصد جیره) با چهار تکرار حاوی نه ...
بیشتر
اثر سطوح پروبیوتیک بر عملکرد و پاسخ ایمنی جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی در آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با استفاده از 144 قطعه جوجۀ نر یکروزه سویۀ راس بررسی شد. جوجهها تا 25روزگی با جیرۀ تجاری مطابق با راهنمای راس تغذیه و سپس بهطور تصادفی به چهار تیمار شامل چهار سطح پروبیوتیک (صفر، 05/0، 1/0، و 2/0درصد جیره) با چهار تکرار حاوی نه پرنده اختصاص یافتند. از 25روزگی پرندهها بهمدت هشت ساعت در روز در معرض دمای 2±34 درجۀ سانتیگراد قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر سطوح متفاوت پروبیوتیک بر مصرف خوراک معنیدار نبود. پرندگانی که جیرۀ حاوی 05/0 و 1/0درصد پروبیوتیک دریافت کردند، افزایش وزن بیشتری در مقایسه با پرندگان شاهد داشتند (05/0>P). ضریب تبدیل در پرندگانی که با جیرۀ حاوی 1/0درصد پروبیوتیک تغذیه شدند، بهتر از پرندگان شاهد بود (05/0>P). با افزایش مصرف پروبیوتیک وزن نسبی لاشه و سینه افزایش یافت (05/0P<). اثر سطوح گوناگون پروبیوتیک بر وزن نسبی اندامهای داخلی معنیدار نبود، اما پرندگانی که با جیرۀ حاوی 2/0درصد پروبیوتیک تغذیه شدند، کبد بزرگتری داشتند (05/0P<). با افزایش سطح پروبیوتیک در جیره کلسترول خون کاهش یافت (05/0P<). مصرف سطوح گوناگون پروبیوتیک، فراوانی هتروفیلها، و همچنین نسبت هتروفیل به لنفوسیت را کاهش و میزان آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز را افزایش داد (05/0P<). بنابراین در شرایط تنش گرمایی افزودن پروبیوتیک کلوستات به میزان 1/0درصد جیره عملکرد رشد و پاسخ ایمنی پرنده را بهبود میدهد.
حمیدرضا پویان؛ آرمین توحیدی؛ مهدی دهقان بنادکی؛ محسن قرزانه؛ جلال حسن
دوره 22، شماره 2 ، تیر 1399، ، صفحه 313-324
چکیده
به منظور ارزیابی تأثیر جاذب سموم دوجزیی بیوتوکس بر وضعیت سلامت و فراسنجههای تولیدی، 16رأس گاو هلشتاین در دو گروه بیوتوکس (جیره حاوی بیوتوکس) و شاهد (جیره فاقد بیوتوکس) قرار گرفتند. مقدار خوراک مصرفی، ماده خشک مصرفی، وزن بدن، تغییرات امتیاز بدنی، دمای راستروده، نرخ تنفسی، ضربان قلب، مقدار شیر تولیدی و ترکیبات شیر و فراسنجههای ...
بیشتر
به منظور ارزیابی تأثیر جاذب سموم دوجزیی بیوتوکس بر وضعیت سلامت و فراسنجههای تولیدی، 16رأس گاو هلشتاین در دو گروه بیوتوکس (جیره حاوی بیوتوکس) و شاهد (جیره فاقد بیوتوکس) قرار گرفتند. مقدار خوراک مصرفی، ماده خشک مصرفی، وزن بدن، تغییرات امتیاز بدنی، دمای راستروده، نرخ تنفسی، ضربان قلب، مقدار شیر تولیدی و ترکیبات شیر و فراسنجههای خونی، اندازهگیری و ثبت شدند. در گروه شاهد، ماده خشک مصرفی، وزن بدن و نمره وضعیت بدنی از هفته چهارم به بعد کاهش معنیدار و دمای بدن، نرخ تنفسی و ضربان قلب درکل دوره افزایش معنیداری(p <0/05) داشتند. در گروه بیوتوکس، تولید شیر در کل دوره به طور غیر معنیدار و در هفتههای پنجم تا هفتم به طور معنیدار(p <0/05) افزایش یافت. مقدار پروتیین شیر(p <0/05) در گروه بیوتوکس، و درصد چربی(p <0/05)، درصد لاکتوز(p <0/05)، تعداد سلولهای پیکری و آفلاتوکسینM1 شیر(p <0/05) در گروه شاهد بیشتر بود. مقدار مواد جامد شیر در گروه بیوتوکس در کل دوره به طور غیر معنیدار و در هفتههای پنجم تا هفتم به طور معنیدار(p <0/05) افزایش یافت. تغییرات گلوکز، پروتیین کل و کراتینین پلاسما در کل دوره معنیدار نبود ولی کراتینین در آخر دوره در گروه شاهد افزایش معنیداری(p <0/05) داشت. مقادیر آسپارتاتترانسآمیناز(p <0/05) و آلانینآمینوترانسفراز(p <0/05) پلاسما در گروه شاهد بیشتر بود. بر اساس نتایج این تحقیق، در شرایطی که خوراک مصرفی آلودگی مایکوتوکسینی چندگانه داشته باشد استفاده از بیوتوکس سبب بهبود سلامت، تولید شیر و فراسنجههای تولیدی گاوهای شیرده می شود.
محمدرضا رضوانی؛ شهرام رحیمی؛ محمد دادپسند
دوره 18، شماره 2 ، تیر 1395، ، صفحه 335-346
چکیده
اثر آنتیاکسیدانی و ضدمیکروبی پودر پوست میوه انار با استفاده از 160 قطعه جوجه گوشتی 11 روزه سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 2 × 2 با دو سطح پودر پوست میوه انار (صفر و دو درصد جیره) و دو سطح روغن سویا در جیره (صفر و شش درصد در دوره رشد و صفر و هشت درصد در دوره پایانی)،در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار و 10 پرنده در هر تکرار بررسی شد. ...
بیشتر
اثر آنتیاکسیدانی و ضدمیکروبی پودر پوست میوه انار با استفاده از 160 قطعه جوجه گوشتی 11 روزه سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 2 × 2 با دو سطح پودر پوست میوه انار (صفر و دو درصد جیره) و دو سطح روغن سویا در جیره (صفر و شش درصد در دوره رشد و صفر و هشت درصد در دوره پایانی)،در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار و 10 پرنده در هر تکرار بررسی شد. پودر پوست میوه انار سبب بهبود تیتر آنتیبادی در 39 روزگی، افزایش گوارشپذیری چربی و افزایش جمعیت باکتری تولیدکننده اسید لاکتیک و کاهش جمعیت باکتری اشریشیاکولای در روده کور و ایلئوم شد (05/0 ≥ P). گوارشپذیری ماده خشک در جیرههای حاوی روغن سویا کمتر بود و تغذیه این جیرهها موجب افزایش جمعیت باکتریهای اسید لاکتیک و اشریشیاکولای در روده کور و ایلئوم شد (05/0 ≥ P). براساس نتایج حاصل، افزودن پودر پوست میوه انار به جیرههای دارای چربی در مقایسه با جیره کنترل، بدون تأثیر منفی بر عملکرد رشد، موجب بهبود فعالیت سیستم ایمنی، افزایش جمعیت باکتریهای مفید و کاهش جمعیت باکتریهای مضر دستگاه گوارش جوجههای گوشتی میشود.
بهناز بگشلوی افشار؛ رضا راه چمنی؛ عبدالله محمدی سنگ چشمه؛ احسان سیدجعفری؛ یوسف مصطفی لو
دوره 20، شماره 2 ، مرداد 1397، ، صفحه 339-349
چکیده
هدف از این مطالعه بررسی امکان جداسازی سلولهای بنیادی مزانشیمی از بافت چربی اسب و مطالعه بازده تمایز استخوانی این سلولها در شرایط کشت تک بعدی (در ظرف کشت بافت پلاستیکی) و سه بعدی (روی داربست های پلی-ال-لاکتیک-اسید) بود. بافت چربی به روش بیوپسی از ناحیه قاعده دم اسب تهیه و سلولهای بنیادی مزانشیمی با کمک هضم مکانیکی و آنزیمی از بافت ...
بیشتر
هدف از این مطالعه بررسی امکان جداسازی سلولهای بنیادی مزانشیمی از بافت چربی اسب و مطالعه بازده تمایز استخوانی این سلولها در شرایط کشت تک بعدی (در ظرف کشت بافت پلاستیکی) و سه بعدی (روی داربست های پلی-ال-لاکتیک-اسید) بود. بافت چربی به روش بیوپسی از ناحیه قاعده دم اسب تهیه و سلولهای بنیادی مزانشیمی با کمک هضم مکانیکی و آنزیمی از بافت چربی جدا شد. سلولها بنیادی جداشده، در دو شرایط جداگانه شامل شرایط ظرف کشت بافت پلاستیکی (گروه شاهد) و شرایط داربست پلی-ال-لاکتیک-اسید با سه تکرار، به رده استخوان تمایز داده شدند. در طول 21 روز تمایز آزمونهای آلیزارین رد، اندازهگیری آنزیم آلکالینفسفاتاز و اندازهگیری میزان کلسیم رسوبی برای ارزیابی راندمان هر یک از این شرایط در تمایز سلولها به رده استخوان مورد استفاده قرارگرفت. دادهای حاصل در قالب طرح کاملاً تصادفی تجزیه شدند. رنگآمیزی آلیزارین رد بهعنوان یک آزمون کیفی نشان داد در هر دو شرایط سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتقشده از بافت چربی اسب میتوانند به رده استخوان تمایز یابند. با این حال سلولهای بنیادی مزانشیمی کشت داده شده روی داربست پلی-ال-لاکتیک-اسید در مقایسه با سلولهای کشت داده شده در شرایط ظرف کشت بافت پلاستیکی دارای فعالیت آنزیم آلکالینفسفاتاز و مقدار کلسیم رسوبی بیشتری بودند. یافتههای این مطالعه نشان داد استفاده از داربستهای پلی-ال-لاکتیک-اسید امکان رشد و تمایز بهینه سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتقشده از بافت چربی اسب را به رده استخوانی فراهم میسازد.
مجتبی افشین؛ نظر افضلی؛ محسن مجتهدی؛ عباس محمدی
دوره 19، شماره 2 ، مرداد 1396، ، صفحه 403-414
چکیده
اثر پودر بذر، عصاره و پودر گیاه کامل خارمریم در کاهش اثرات منفی تغذیه جیره آلوده به 500 میکروگرم در کیلوگرم آفلاتوکسین B1 بر عملکرد، لاشه و برخی فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی با استفاده از 192 قطعه خروس یک روزه سویه راس 308 در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و هشت قطعه پرنده در هر تکرار، بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: ...
بیشتر
اثر پودر بذر، عصاره و پودر گیاه کامل خارمریم در کاهش اثرات منفی تغذیه جیره آلوده به 500 میکروگرم در کیلوگرم آفلاتوکسین B1 بر عملکرد، لاشه و برخی فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی با استفاده از 192 قطعه خروس یک روزه سویه راس 308 در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و هشت قطعه پرنده در هر تکرار، بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) شاهد سالم، 2) شاهد آلوده به آفلاتوکسین، 3) شاهد آلوده + 5/0 درصد پودر بذر خارمریم، 4) شاهد آلوده + یک درصد پودر گیاه خارمریم، 5) شاهد آلوده + 600 میلی گرم در کیلوگرم عصاره گیاه خارمریم، 6) شاهد آلوده + 1000 میلی گرم در کیلوگرم عصاره گیاه خارمریم بودند. در کل دوره آزمایش (یک تا 35 روزگی) تغذیه جیره شاهد آلوده به آفلاتوکسین باعث کاهش وزن بدن، افزایش ضریب تبدیل خوراک و افزایش غلظت آنزیم آلانین آمینو ترانسفراز پلاسما در مقایسه با تیمار شاهد سالم شد (05/0P≤). افزودن پودر گیاه خارمریم باعث بهبود افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک در یک تا هفت، هفت تا 21 روزگی و کل دوره آزمایش در مقایسه با تیمار شاهد آلوده شد (05/0P≤). افزودن 5/0 درصد پودر بذر، یک درصد پودر گیاه و 1000 میلی گرم در کیلوگرم عصاره گیاه خارمریم به جیره آلوده، سبب کاهش غلظت آنزیم آلانین آمینوترانسفراز پلاسمای جوجه های 35 روزه در مقایسه با تیمار شاهد آلوده شد (05/0P≤). براساس نتایج این پژوهش، پودر گیاه خارمریم به میزان یک درصد در مقایسه با دیگر افزودنی های مورد آزمایش به منظور کاهش و یا حذف عوارض منفی آفلاتوکسین توصیه می شود.