تولیدات دامی - مقالات آماده انتشار

تأثیر استفاده از روغن هسته انار در جیره بر قابلیت هضم مواد مغذی، فراسنجه‌های تخمیر شکمبه و عملکرد بره‌های پرواری

علیرضا کرمپور؛ فرخ کفیل زاده

دوره 18، شماره 3 ، آبان 1395، ، صفحه 491-500

چکیده

اثر استفاده از روغن هسته انار در جیره بر عملکرد رشد، قابلیت هضم جیره و فراسنجه‌های تخمیر شکمبه ‌با استفاده از 21 رأس بره‌ نر پرواری نژاد سنجابی سه‌ماهه با میانگین وزن اولیه 6/2±5/27 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و هفت تکرار مطالعه شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره فاقد روغن هسته انار (شاهد) و جیره‌های حاوی دو و چهار درصد ... بیشتر اثر استفاده از روغن هسته انار در جیره بر عملکرد رشد، قابلیت هضم جیره و فراسنجه‌های تخمیر شکمبه ‌با استفاده از 21 رأس بره‌ نر پرواری نژاد سنجابی سه‌ماهه با میانگین وزن اولیه 6/2±5/27 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و هفت تکرار مطالعه شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره فاقد روغن هسته انار (شاهد) و جیره‌های حاوی دو و چهار درصد روغن هسته انار بودند. مصرف خوراک و افزایش وزن روزانه، قابلیت هضم جیره و فراسنجه‌های تخمیر شکمبه بررسی شدند. خوراک مصرفی در گوسفندان تغذیه‌شده با جیره‌های حاوی روغن هسته انار بیشتر از گروه شاهد بود (05/0P<). تفاوت معنیداری در میانگین افزایش وزن روزانه گروهها مشاهده نشد. قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی در گوسفندان تغذیه‌شده با جیره حاوی چهار درصد روغن هسته انار بیشتر از دیگر گروه‌ها بود (05/0P<). تفاوت معنی‌داری در غلظت اسیدهای چرب فرار به‌جز اسید والریکمشاهده نشد، اما غلظت اسید والریک در گروه‌هایدریافت کننده روغن به‌طور معنی‌داری کاهش یافت (05/0P<). استفاده از سطح چهار درصد روغن هسته انار نسبت مولی اسید پروپیونیک را افزایش و نسبت استات به پروپیونات را کاهش داد (05/0P<). غلظت نیتروژن آمونیاکی نیز تحت تأثیر افزودن روغن به جیره قرار نگرفت. بر اساس نتایج این آزمایش، روغن هسته انار پتانسیل بهبود قابلیت هضم و راندمان تخمیر شکمبه‌ای جیره‌ را در بره‌های پرواری دارد.

اثر عصاره ‌هیدروالکلی موسیر و فلاووفسفولیپول بر عملکرد، کیفیت گوشت و پاسخ ایمنی جوجه‌های گوشتی

مهسا رسا ایزدی؛ محمد سالارمعینی؛ محسن افشارمنش؛ هادی توکلی؛ محمد خواجه بمی

دوره 21، شماره 4 ، دی 1398، ، صفحه 511-519

چکیده

اثر سطوح مختلف عصاره هیدروالکلی موسیر در مقایسه با آنتی‌بیوتیک فلاووفسفولیپول، بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، کیفیت گوشت و پاسخ ایمنی با استفاده از 200 قطعه جوجه‌ گوشتی سویه راس 308، با پنج تیمار، چهار تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار‌، در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره پایه بدون افزودنی (تیمارشاهد)، جیره ... بیشتر اثر سطوح مختلف عصاره هیدروالکلی موسیر در مقایسه با آنتی‌بیوتیک فلاووفسفولیپول، بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، کیفیت گوشت و پاسخ ایمنی با استفاده از 200 قطعه جوجه‌ گوشتی سویه راس 308، با پنج تیمار، چهار تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار‌، در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره پایه بدون افزودنی (تیمارشاهد)، جیره پایه حاوی عصاره هیدروالکلی موسیر (150، 300 و 450 میلی‌لیتر در کیلوگرم جیره) و آنتی‌بیوتیک فلاووفسفولیپول (500 میلی‌گرم در کیلوگرم جیره) بودند. در کل دوره پرورش، جوجه‌های تغذیه شده با جیره حاوی 450 میلی‌لیتر در کیلوگرم عصاره موسیر افزایش وزن بیشتری از پرندگان شاهد داشتند (0/05>P). اثر تیمارهای آزمایشی بر خصوصیات لاشه معنی‌دار نبود. میزان مالون دی‌آلدئید عضله ران جوجه‌های تغذیه شده با سطوح مختلف عصاره موسیر کمتر از گروه شاهد بود (0/05>P). ظرفیت نگهداری آب و افت خونابه گوشت در جوجه‌های تغذیه شده با جیره حاوی 450 میلی‌لیتر در کیلوگرم عصاره موسیر به ترتیب بیشتر و کمتر از پرندگان دریافت کننده آنتی بیوتیک بود (0/05>P). تیتر آنتی‌بادی علیه گلبول قرمز گوسفند در جوجه‌های تغذیه شده با جیره حاوی 450 میلی‌لیتر در کیلوگرم عصاره موسیر بیشتر از پرندگان شاهد و یا دریافت کننده آنتی‌بیوتیک بود (0/05>P). بر اساس نتایج پژوهش حاضر، استفاده از 450 میلی‌لیتر در کیلوگرم جیره عصاره موسیر، عملکرد، کیفیت گوشت و پاسخ ایمنی جوجه‌های گوشتی را بهبود می‌بخشد و می‌تواند به عنوان یک جایگزین مناسب برای آنتی‌بیوتیک‌های محرک رشد استفاده شود.

اثر پودر میوه عناب و سنجد بر عملکرد رشد، متابولیت‌های خون و کیفیت گوشت جوجه‌های گوشتی در شرایط دمایی بالا

فاطمه بصیریان؛ امید علی اسماعیلی پور؛ مژگان مظهری؛ نعمت ضیائی

دوره 23، شماره 4 ، دی 1400، ، صفحه 573-581

چکیده

این آزمایش به‌منظور بررسی تأثیر پودر میوه عناب و سنجد بر عملکرد رشد، متابولیت‌های خونی و کیفیت گوشت جوجه‌های گوشتی در شرایط دمایی بالا روی 160 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار و تعداد 10 پرنده در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بود از 1- شاهد (جیره پایه)، 2- جیره پایه+ 75/0 ... بیشتر این آزمایش به‌منظور بررسی تأثیر پودر میوه عناب و سنجد بر عملکرد رشد، متابولیت‌های خونی و کیفیت گوشت جوجه‌های گوشتی در شرایط دمایی بالا روی 160 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار و تعداد 10 پرنده در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بود از 1- شاهد (جیره پایه)، 2- جیره پایه+ 75/0 درصد پودر میوه عناب، 3- جیره پایه+ 0/75 درصد پودر میوه سنجد و 4- جیره پایه+ ترکیب پودر میوه عناب و سنجد (هرکدام0/75 درصد). در سن 25 روزگی و با شروع تنش گرمایی، جوجه‌ها روزانه هشت ساعت از ساعت نه تا 17 در دمای 2±34 درجه ‏سانتی‏گراد قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر تیمارها بر صفات عملکردی معنی‌دار نبود . هم‌چنین وزن نسبی لاشه و اندام‌های داخلی به جز کبد، تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. کم‌ترین وزن نسبی کبد در گروه شاهد مشاهده شد (P≤0/05). افزودن پودر میوه عناب و سنجد سبب افزایش معنی‌دار میزان گلوتاتیون پراکسیداز و کاهش غلظت گلوکز خون در مقایسه با گروه شاهد شد (P≤0/05). بیش‌ترین ظرفیت نگهداری آب و کم‌ترین افت پخت و خونابه در جوجه‌های گوشتی تغذیه‌شده با عناب و سنجد به‌دست آمد (P≤0/05). با توجه به نتایج حاصل از این آزمایش، افزودن عناب و سنجد در سطح 0/75درصد جیره در شرایط تنش گرمایی هرچند که بر صفات عملکردی جوجه‌های گوشتی مؤثر نبود، اما منجر به بهبود متابولیت‌های خونی و صفات کیفی گوشت شد.

تأثیر روش‌های مختلف تغذیه در روزهای اول دوره پرورش بر صفات تولیدی و متابولیت‌های خونی جوجه‌های گوشتی

صیفعلی ورمقانی؛ منصور احمدی؛ جعفر پورمنصور؛ هوشنگ جعفری

دوره 22، شماره 4 ، دی 1399، ، صفحه 595-607

چکیده

تأثیر روش‌های مختلف تغذیه در سه روز اول دوره پرورش بر صفات تولیدی و سیستم ایمنی جوجه‌های گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار، چهار تکرار و 15 قطعه جوجه یک‌روزه راس 308 در هرتکرار به مدت 49 روز بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) آب معمولی و جیره‌آغازین 2) آب معمولی و پودر ذرت در 48 ساعت 3) آب حاوی پنج درصد شکر و پودر‌ذرت در 48 ساعت 4) ... بیشتر تأثیر روش‌های مختلف تغذیه در سه روز اول دوره پرورش بر صفات تولیدی و سیستم ایمنی جوجه‌های گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار، چهار تکرار و 15 قطعه جوجه یک‌روزه راس 308 در هرتکرار به مدت 49 روز بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) آب معمولی و جیره‌آغازین 2) آب معمولی و پودر ذرت در 48 ساعت 3) آب حاوی پنج درصد شکر و پودر‌ذرت در 48 ساعت 4) آب حاوی پنج درصد شکر و پودر ‌ذرت در 72 ساعت 5) آب حاوی پنج درصد شکر و جیره‌آغازین در 48 ساعت 6) آب حاوی پنج درصد شکر و جیره‌آغازین در 72 ساعت 7) آب حاوی گلوکوپلاس و پودر ذرت در 48 ساعت 8) آب حاوی گلوکوپلاس و جیره‌آغازین در 48‌ساعت بودند. افزایش وزن روزانه و وزن زنده 42 روزگی در پرندگانی که با تیمارهای یک وهشت تغذیه شدند از سایر تیمارها (به‌جز تیمار شش) بیشتر بود(p <0/05). بالاترین مصرف خوراک روزانه مربوط به تیمار یک بود که با سایر تیمار ها (به جز شش و هشت) اختلاف معنی داری داشت(p <0/05). درصد تلفات بین تیمارهای مختلف در 42 و 49 روزگی تفاوت نداشت. شاخص کارایی تولید در 42 روزگی در جوجه های که با آب حاوی گلوکوپلاس و جیره آغازین در 48 ساعت دریافت کردند بالاتر از سایر تیمارها (به جز یک و 5) بود(p <0/05). تینارهای آزمایشی اثری بر وزن نسبی اندام های داخلی و قسمت های مختلف لاشه و هم چنین بر گلبول های سفید خون نداشتند. با توجه به نتایج حاصل و ملاحظات اقتصادی تغذیه اولیه با جیره آغازین و آب معمولی در مزارع برورش جوجه گوشتی قابل توصیه است.

اثر کنجاله گلرنگ حاوی مکمل‌های میکروبی و آنزیمی بر عملکرد، کیفیت گوشت و ایمنی همورال بلدرچین ژاپنی

شریفه قویدل حیدری؛ فرزاد باقرزاده کاسمانی؛ مهران مهری

دوره 20، شماره 4 ، بهمن 1397، ، صفحه 601-611

چکیده

این آزمایش به‌منظور بررسی اثر کنجاله گلرنگ حاوی مکملهای میکروبی و آنزیمی بر عملکرد، کیفیت گوشت و ایمنی همورال بلدرچین ژاپنی انجام شد. تعداد 300 قطعه بلدرچین ژاپنی هفتروزه در قالب طرح کاملاً تصادفی به پنج تیمار،چهار تکرار و 15 قطعه جوجه در هر تکرار اختصاص داده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیره بر پایه ذرت و کنجاله سویا (شاهد)، ... بیشتر این آزمایش به‌منظور بررسی اثر کنجاله گلرنگ حاوی مکملهای میکروبی و آنزیمی بر عملکرد، کیفیت گوشت و ایمنی همورال بلدرچین ژاپنی انجام شد. تعداد 300 قطعه بلدرچین ژاپنی هفتروزه در قالب طرح کاملاً تصادفی به پنج تیمار،چهار تکرار و 15 قطعه جوجه در هر تکرار اختصاص داده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیره بر پایه ذرت و کنجاله سویا (شاهد)، 2) جیره حاوی 20 درصد کنجاله گلرنگ، 3) جیره حاوی 20 درصد کنجاله گلرنگ تخمیرشده، 4) جیره حاوی 20 درصد کنجاله گلرنگ+ پروبیوتیک کلسپورین® به‌میزان 50 میلیگرم در کیلوگرم خوراک و 5) جیره حاوی 20 درصد کنجاله گلرنگ+ آنزیم اندوپاور® به‌مقدار 125 میلیگرم در کیلوگرم خوراک بودند. نتایج این مطالعه نشان دادند که استفاده از تیمارهای حاوی کنجاله گلرنگ تخمیر شده، پروبیوتیک کلسپورین و آنزیم در مقایسه با تیمار شاهد سبب بهبود افزایش وزن و مصرف خوراک جوجهها شدند (05/0P<). ضریب تبدیل خوراک گروه شاهد و بلدرچینهای دریافت‌کننده جیرههای حاوی کنجاله گلرنگ تخمیرشده و کنجاله گلرنگ+ آنزیم اندوپاور® از سایر گروههای آزمایشی کمتر بود (05/0P<).پرندگان تغذیه‌شده با کنجاله گلرنگ افت ناشی از پخت گوشت کمتری داشتند (05/0P<). ظرفیت نگهداری آب گوشت و نیز عیار پادتن تولیدشده علیه گلبول قرمز گوسفندی در تیمار دریافت‌کننده کنجاله گلرنگ تخمیرشده نسبت به گروه شاهد بالاتر بود (05/0P<).با توجه به اثرات مثبت تغذیه با کنجاله گلرنگ تخمیر شده و حاوی مکملهای پروبیوتیک و آنزیم بر عملکرد، کیفیت گوشت و سیستم ایمنی بلدرچین ژاپنی میتوان از این منبع پروتئینی قابل دسترس و ارزان در جیره بلدرچین استفاده کرد.

تأثیر پری‌بیوتیک مانان ‌الیگوساکارید بر عملکرد، جمعیت میکروبی ایلئوم روده، صفات ایمنی و قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی در مرغ‌های تخم‌گذار تغذیه شده با جیره‌های حاوی سطوح مختلف پروتئین خام

شکوفه غضنفری؛ صابر معتمدی؛ رحمان جهانیان؛ سمیه زینلی

دوره 19، شماره 3 ، آبان 1396، ، صفحه 627-643

چکیده

این مطالعه به منظور بررسی تأثیر پریبیوتیک مانانالیگوساکارید برعملکرد، کیفیت تخممرغ، پاسخ ایمنی،جمعیتمیکروبی ایلئوم رودهوقابلیت هضمایلئومیموادمغذیدرمرغهای تخمگذار تغذیه شده با سطوح مختلف پروتئین خام انجام گرفت. از تعداد 150 قطعه مرغ تخمگذار سویه های لاین W-36در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با آزمایش فاکتوریل 2×3 ... بیشتر این مطالعه به منظور بررسی تأثیر پریبیوتیک مانانالیگوساکارید برعملکرد، کیفیت تخممرغ، پاسخ ایمنی،جمعیتمیکروبی ایلئوم رودهوقابلیت هضمایلئومیموادمغذیدرمرغهای تخمگذار تغذیه شده با سطوح مختلف پروتئین خام انجام گرفت. از تعداد 150 قطعه مرغ تخمگذار سویه های لاین W-36در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با آزمایش فاکتوریل 2×3 استفاده شد. جیرههای آزمایشی شامل سه سطح پروتئین خام (سطح توصیه شده سویه، 95 و 90 درصد سطح توصیه شده) و دو سطح مانانالیگوساکارید (صفر و 1/0 درصد جیره) بودند. کاهش 10 درصدی سطح پروتئین خام جیره سبب کاهش وزن تخممرغ، درصد تخمگذاری، توده تخممرغ و نامناسب شدن ضریب تبدیل خوراک شد (01/0P<). افزودن مکمل مانانالیگوساکارید به جیره، درصد تخمگذاری و توده تخممرغ را بهبود داد (05/0P<).غلظت پادتن علیه نیوکاسل، پاسخ اولیه و ثانویه غلظت پادتن علیه گلبول قرمز گوسفندی در اثر مصرف مانانالیگوساکارید در جیره افزایش یافتند (05/0P<). کاهش پنج درصدی سطح پروتئین خام جیره سبب کاهش مقدار تریگلیسرید سرم خون شد (05/0P<). کاهش پنج و 10 درصدی پروتئین خام قابلیت هضم خاکستر کل را بهبود و کاهش 10 درصدی پروتئین خام قابلیت هضم چربی خام را کاهش داد (05/0P<). افزودن مانانالیگوساکارید به جیره، قابلیت هضم چربی خام را بهبود و جمعیت میکروبی اشریشیاکلی را در ایلئوم روده کاهش داد (05/0P<).بنابراین، افزودن مکمل مانانالیگوساکارید به میزان 1/0 درصد جیره موجب بهبود فاکتورهای ایمنی و فلور میکروبی ایلئوم روده شد. همچنین، سطح 68/15 درصد پروتئین خام جیره از سن 47 تا 57 هفتگی فراسنجههای عملکردی مرغهای تخمگذار را کاهش نداد.

تأثیر عصاره اتانولی و استنی ریشه شیرین بیان بر فراسنجه‌های تخمیر، متان و جمعیت پروتوزوآیی شکمبه بز

محمد ابراهیم نوریان سرور؛ علی خضریان؛ محمد مهدی معینی

دوره 18، شماره 4 ، دی 1395، ، صفحه 729-740

چکیده

تاثیر شش سطح (صفر، 50، 100، 200، 300 و 500 میکرولیتر) عصاره اتانولی و استنی ریشه ‌شیرین‌بیان بر فرایند تولید گاز متان، تخمیر شکمبه وجمعیت پروتوزوآیی بز مرخز به روش برون‌تنی بررسی شد. آزمون تولید گاز با جیره پایه یونجه برای هر تیمار در پنج تکرار و در قالب یک طرح کاملاً تصادفی انجام شد. فراسنجه‌های تخمیر، متان، ضریب تفکیک پذیری(PF) و اسیدهای ... بیشتر

اثر تزریق درون آمنیونی و استفاده جیره‌ای فلاونوئید بر عملکرد، وضعیت آنتی‌اکسیدانی گوشت و جمعیت میکروبی جوجه‌های گوشتی

زهرا رنجبر؛ مهران ترکی؛ محمد امیر کریمی ترشیزی

دوره 19، شماره 4 ، اسفند 1396، ، صفحه 847-861

چکیده

آزمایشی برای بررسی اثرات تزریق داخل تخم‌مرغی و استفاده جیره‌ای فلاونوئید (نارینجین و هسپریدین) بر عملکرد، خصوصیات لاشه، وضعیت آنتی‌اکسیدانی گوشت و جمعیت میکروبی انتهای روده جوجه‌های گوشتی، با تعداد 600 عدد تخم مرغ قابل جوجه‌کشی برای تزریق داخل آمنیونی (در روز 5/17 جنینی) و پس از جوجه‌درآوری برای دوره پرورشی در چهار تکرار 10 قطعه‌ایی ... بیشتر آزمایشی برای بررسی اثرات تزریق داخل تخم‌مرغی و استفاده جیره‌ای فلاونوئید (نارینجین و هسپریدین) بر عملکرد، خصوصیات لاشه، وضعیت آنتی‌اکسیدانی گوشت و جمعیت میکروبی انتهای روده جوجه‌های گوشتی، با تعداد 600 عدد تخم مرغ قابل جوجه‌کشی برای تزریق داخل آمنیونی (در روز 5/17 جنینی) و پس از جوجه‌درآوری برای دوره پرورشی در چهار تکرار 10 قطعه‌ایی به مدت 42 روز اجرا شد. تیمارها در قالب طرح کاملاً تصادفی به صورتی که در تیمارهای یک، دو و سه، افزودن 50، 100 و 175 میلی‌گرم بر کیلوگرم فلاونوئید در جیره، تیمارهای چهار و پنج، تزریق 15 و 30 میلی‌گرم فلاونوئید، تیمار شش، تزریق 15 میلی‌گرم و افزودن 50 میلی‌گرم بر کیلوگرم فلاونوئید در جیره، تیمار هفت، تزریق 30 میلی‌گرم و افزودن 175 میلی‌گرم بر کیلوگرم فلاونوئید در جیره و تیمار هشت، گروه شاهد می‌باشند. اثر تیمارها بر روی صفات عملکردی نسبت به گروه شاهد معنی‌دار نبود. بجز تیمار چهار، کاهش میزان تولید مالون‌دی‌آلدهید گوشت ران و سینه در 28 و 42 روزگی در سایر تیمارها نسبت به گروه شاهد مشاهده شد (05/0>P). نتایج افزایش جمعیت کل باکتری‌های هوازی و لاکتوباسیل و کاهش کلی‌فرم را در تیمارها نسبت به گروه شاهد نشان دادند (05/0>P). بنابراین افزودن 175 میلی‌گرم نارینجین و هسپریدین در جیره با و بدون 30 میلی‌گرم تزریق موجب بهبود کیفیت گوشت و سطوح افزودنی 50 میلی‌گرم با و بدون 15 میلی‌گرم تزریق فلاونوئید باعث بهبود جمعیت میکروبی انتهای دستگاه گوارش گردید. به طور کلی، استفاده درون جیره‌ای و یا به همراه تزریق فلاونون‌ها اثرات مثبتی را بر بهبود سلامت و کیفیت گوشت جوجه‌های گوشتی دارد.

اثر مصرف ملاتونین و بروموکریپتین بر وزن بدن و ریزش الیاف در بز رائینی

اردشیر محیط؛ مهناز صالحی؛ زینب خوش بخت

دوره 17، شماره 1 ، فروردین 1394، ، صفحه 95-105

چکیده

اثر مصرف ملاتونین و بروموکریپتین بر وزن بدن، ریزش الیاف، و خصوصیات کرک با استفاده از 24 رأس بز مادۀ رائینی (دو تا سه‏ساله) در چهار گروه ‏آزمایشی شاهد (C)، ملاتونین (MI)، بروموکریپتین (B)، و ملاتونین+بروموکریپتین (MIB) بررسی شد. در گروه MI، یک قرص 18 میلی‌گرمی ملاتونین در زیر پوست قرار داده شد و 40 روز بعد این عمل تکرار شد. در گروه B، 5/0 میلی‏گرم ... بیشتر

تأثیر تراکم مواد مغذی جیره پایانی و سن کشتار بر بازده ابقای انرژی و پروتئین جوجه های گوشتی

مهدیه نیکبخت زاده؛ حیدر زرقی؛ ابوالقاسم گلیان

دوره 22، شماره 1 ، فروردین 1399، ، صفحه 105-116

چکیده

این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر تراکم مواد مغذی جیره پایانی و سن کشتار بر بازده ابقای انرژی و پروتئین در جوجه های گوشتی انجام شد. تعداد 300 قطعه جوجه‌خروس 23 روزه سویه کاب 500 در قالب طرح کاملاً تصادفی به‌صورت فاکتوریل 5×2، با 10 تیمار، شش تکرار و پنج قطعه در هر تکرار گروه بندی شدند. تیمارهای آزمایشی شامل تنظیم جیره پایانی با تراکم مواد ... بیشتر این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر تراکم مواد مغذی جیره پایانی و سن کشتار بر بازده ابقای انرژی و پروتئین در جوجه های گوشتی انجام شد. تعداد 300 قطعه جوجه‌خروس 23 روزه سویه کاب 500 در قالب طرح کاملاً تصادفی به‌صورت فاکتوریل 5×2، با 10 تیمار، شش تکرار و پنج قطعه در هر تکرار گروه بندی شدند. تیمارهای آزمایشی شامل تنظیم جیره پایانی با تراکم مواد مغذی معادل 92/5، 95، 97.5، 100 و 102.5 درصد پیشنهاد سویه و کشتار در سنین 38 و 46 روزگی بودند. با افزایش تراکم مواد مغذی جیره پایانی افزایش وزن بدن، بازده خوراک، بازده ابقای انرژی و پروتئین به طور خطی و معنی دار افزایش و احتیاج انرژی نگهداری به ازای افزایش واحد وزن بدن کاهش یافت (0.05>P). افزایش سن کشتار از 38 روز به 46 روز باعث بروز تأثیر منفی و معنی دار بر شاخص های فوق شد (0.05>P). پرندگان تغذیه شده با جیره پایانی با تراکم مواد مغذی 97.5 درصد پیشنهاد سویه بالاترین مقدار عددی مصرف خوراک باقی مانده را داشتند. سطح مطلوب مواد مغذی جیره پایانی جوجه های گوشتی ‌به منظور بهینه سازی افزایش وزن بدن، بازده خوراک، بازده ابقای انرژی و پروتئین با استفاده از مدل رگرسیونی خط شکسته خطی به ترتیب 101.7، 99.2، 97.7 و 99.5 درصد پیشنهاد سویه برآورد شدند. مقادیر به دست آمده 5.5-2.3 درصد کمتر از مقادیر برآوردی توسط مدل خط شکسته درجه دو بودند. بر اساس نتایج این آزمایش، شاخص مصرف خوراک باقی مانده می تواند یک معیار مناسب برای سنجش بازده انرژی جیره باشد. تنظیم جیره پایانی جوجه‌های گوشتی با تراکم مواد مغذی کمتر از 97.5 درصد سطح پیشنهاد سویه مناسب نیست.

تعیین ارزش غذایی پودر گیاه خرفه و بررسی تأثیر سطوح آن در جیره بر عملکرد مرغ‏های تخمگذار

محمدرضا جمالی؛ محمدرضا قربانی؛ احمد طاطار؛ سمیه سالاری؛ مرتضی چاجی

دوره 18، شماره 1 ، فروردین 1395، ، صفحه 107-118

چکیده

ارزش غذایی پودر گیاه خرفه و تأثیر آن بر عملکرد، صفات کمی و کیفی تخم‏مرغ، و فراسنجه‏های تولیدمثلی مرغ‏های تخمگذار، در دو آزمایش جداگانه بررسی شد. از 120 قطعه مرغ تخمگذار لگهورن (های‏لاین W-36) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار برای بررسی اثر گیاه خرفه بر عملکرد تخمگذاری استفاده شد. مرغ‏ها به‏مدت هشت هفته جیره‏های ... بیشتر ارزش غذایی پودر گیاه خرفه و تأثیر آن بر عملکرد، صفات کمی و کیفی تخم‏مرغ، و فراسنجه‏های تولیدمثلی مرغ‏های تخمگذار، در دو آزمایش جداگانه بررسی شد. از 120 قطعه مرغ تخمگذار لگهورن (های‏لاین W-36) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار برای بررسی اثر گیاه خرفه بر عملکرد تخمگذاری استفاده شد. مرغ‏ها به‏مدت هشت هفته جیره‏های حاوی سطوح گوناگون پودر گیاه خرفه (صفر، یک، دو، و سه‏درصد) را دریافت کردند. میزان انرژی خام، پروتئین خام، چربی خام، و فیبر خام نمونه‏های خرفه به ‏ترتیب 67/2921 کیلوکالری بر کیلوگرم مادۀ خشک، 28/22درصد، 99/3درصد، و 47/9درصد مادۀ خشک بود. انرژی قابل سوخت‏وساز ظاهری و حقیقی خرفه به‏ ترتیب 70/1864 و 08/1956 کیلوکالری بر کیلوگرم مادۀ خشک بود. سطوح پودر گیاه خرفه در جیره اثری بر عملکرد مرغ‏های تخمگذار نداشت. استحکام پوسته، ضخامت پوسته، رنگ زردۀ تخم‏مرغ، وزن تخمدان، وزن اویداکت، تعداد فولیکول زرد بزرگ، و وزن بزرگترین فولیکول در مرغ‏های تغذیه‏شده با پودر گیاه خرفه به نسبت پرندگان شاهد بیشتر بود (05/0>P). براساس نتایج تحقیق حاضر، استفاده از پودر گیاه خرفه در جیره‏های تخمگذار، صفات کیفی تخم‏مرغ و فراسنجه‏های تولیدمثلی را بهبود می‏بخشد. بنابراین می‏توان پودر گیاه خرفه را تا سطح سه‏درصد در تغذیۀ مرغ‏های تخمگذار استفاده کرد.

تاثیر اندازه ذرات جو و مخمر اتولیز شده به همراه آنزیم بر عملکرد، سیستم ایمنی و قابلیت هضم ایلئومی جوجه‏ های گوشتی

لیلی عبدعلی؛ سمیه سالاری؛ محمدرضا قربانی؛ شیما حسینی فر

دوره 25، شماره 1 ، فروردین 1402، ، صفحه 107-122

چکیده

این مطالعه به‌منظور بررسی اندازه ذرات جو و مخمر اتولیز شده به همراه آنزیم بر عملکرد، سیستم ایمنی و قابلیت هضم ایلئومی با استفاده از 400 قطعه جوجه گوشتی مخلوط دو جنس دورگه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×4 و با 8 تیمار و 5 تکرار از سن 1 تا 35 روزگی انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل نوع افزودنی (بدون افزودنی، آنزیم، مخمر ... بیشتر این مطالعه به‌منظور بررسی اندازه ذرات جو و مخمر اتولیز شده به همراه آنزیم بر عملکرد، سیستم ایمنی و قابلیت هضم ایلئومی با استفاده از 400 قطعه جوجه گوشتی مخلوط دو جنس دورگه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×4 و با 8 تیمار و 5 تکرار از سن 1 تا 35 روزگی انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل نوع افزودنی (بدون افزودنی، آنزیم، مخمر اتولیز شده و مخمر اتولیز شده به همراه آنزیم) و اندازه ذرات جو (ریز،2 میلی متر و درشت، 8 میلی متر) بودند. افزودن مخمر اتولیز شده و آنزیم، باعث بهبود ضریب تبدیل خوراک نسبت به تیمار بدون افزودنی گردید (p<0/05). مخمر اتولیز شده با اندازه ذرات درشت جو، سبب افزایش فاکتور بازدهی اروپایی، نسبت بازدهی انرژی و پروتئین نسبت به سایر تیمارها گردید (0/05>P). افزودن آنزیم چربی محوطه‌ی بطنی را نسبت به سایر تیمارها کاهش داد (p<0/05). مخمر اتولیز شده به‌همراه آنزیم باعث افزایش طول و درصد ماده خشک استخوان درشت‌نی نسبت به تیمار فاقد افزودنی شد (p<0/05). افزودن مخمر اتولیز شده به‌همراه آنزیم پاسخ ایمنی را نسبت به سایر تیمارها بهبود بخشید (p<0/05). مخمر اتولیز شده به همراه آنزیم، قابلیت هضم ایلئومی را نسبت به سایر تیمارها بهبود بخشید (05/0>P). مخمر اتولیز شده به تنهایی و به‌همراه آنزیم باعث کاهش میزان pH بستر، نسبت به تیمار دریافت کننده‌ی آنزیم به تنهایی و تیمار فاقد افزودنی گردید (0/05>P). در مجموع، می‌توان استفاده از مخمر اتولیز شده به همراه آنزیم را در جیره‌های حاوی جو جوجه‌های گوشتی توصیه نمود.

بررسی تغییرات لکوگرام در میش های آبستن نژاد لری در قبل از آبستنی، حین آبستنی و دوره شیردهی

فاطمه سرلک؛ آرش خردمند؛ علیرضا راکی؛ مجید خالداری

دوره 24، شماره 1 ، فروردین 1401، ، صفحه 109-116

چکیده

این طرح با هدف بررسی تغییرات در برخی از فراسنجه های خونی در 15 رأس میش نژاد لری در طی آبستنی و مقایسه آن با یک ماه قبل از آبستنی و دوره شیردهی انجام شد. نمونه‌های خون قبل از جفت گیری طبیعی به عنوان شاهد، پایان هر سه ماه آبستنی و دو هفته بعد از زایش در دوره شیردهی از ورید وداج اخذ شدند و بوسیله دستگاه سل کانتر دامپزشکی، شمارش کامل سلول های ... بیشتر این طرح با هدف بررسی تغییرات در برخی از فراسنجه های خونی در 15 رأس میش نژاد لری در طی آبستنی و مقایسه آن با یک ماه قبل از آبستنی و دوره شیردهی انجام شد. نمونه‌های خون قبل از جفت گیری طبیعی به عنوان شاهد، پایان هر سه ماه آبستنی و دو هفته بعد از زایش در دوره شیردهی از ورید وداج اخذ شدند و بوسیله دستگاه سل کانتر دامپزشکی، شمارش کامل سلول های خونی هر نمونه ارزیابی شد. در گسترش‌ها رنگ آمیزی گیمسا و شمارش تفریقی لکوسیت ها انجام شد و مقادیر پروتئین تام پلاسما به روش رفرکتومتری ارزیابی شد. تعداد گلبول‌های قرمز و درصد هماتوکریت‌ها در دوره شیردهی نسبت به دوره آبستنی کاهش معنی دار داشتند (0/05˂P). میزان حجم متوسط گلبولی در همه دوره‌ها در یک طیف گزارش شد. کاهش مقادیر متوسط میزان هموگلوبین گلبول‌های قرمز، غلظت متوسط هموگلوبین در گلبول‌های قرمز و تعداد پلاکت‌ها در آبستنی نسبت به پیش از جفت‌گیری مشاهده شد. تعداد لکوسیت‌ها و نوتروفیل‌ها در حوالی زایمان افزایش و بعد از زایمان کاهش یافتند. در طی آبستنی تعداد ائوزینوفیل‌ها به صورت معنی‌دار افزایش و بعد از زایمان کاهش یافتند (0/05˂P). تعداد مونوسیت‌ها و لنفوسیت‌ها در اواخر آبستنی افزایش و در دوره شیرواری کاهش یافتند (0/05˂P). میزان ‌پروتئین‌تام ‌پلاسما در بازه روزهای 150-100 آبستنی به صورت معنی دار کاهش یافت (0/05˂P). به این ترتیب نتیجه می‌شود که نظارت بر تغییرات فراسنجه های خونی میش‌های لری، تنظیم جیره غذایی و اقدامات پیشگیرانه برای ممانعت از اختلالات خونی نظیر کم خونی و ترومبوسیتوپنی الزامی می باشد.

اثر منابع مختلف عناصر منگنز، روی و مس بر عملکرد، خصوصیات لاشه و پاسخ ایمنی در جوجه های گوشتی

مهرداد نفیسی؛ منصور رضائی؛ سید عبداله حسینی؛ محمد کاظمی فرد

دوره 21، شماره 1 ، اردیبهشت 1398، ، صفحه 113-125

چکیده

به‌منظور تعیین اثر منابع مختلف عناصر منگنز، روی و مس (سولفات، آلی خارجی و آلی داخلی) و سطوح (100 و 50 درصد نیاز) بر عملکرد و پاسخ ایمنی، آزمایشی با استفاده از 480 قطعه جوجه گوشتی سویه کاب 500، در قالب طرح کاملاً تصادفی به‌روش فاکتوریل 2×3 انجام شد. وزن زنده و خوراک مصرفی به‌صورت هفتگی اندازه‌گیری و ضریب تبدیل محاسبه شد. در پایان دوره، خون‌گیری ... بیشتر به‌منظور تعیین اثر منابع مختلف عناصر منگنز، روی و مس (سولفات، آلی خارجی و آلی داخلی) و سطوح (100 و 50 درصد نیاز) بر عملکرد و پاسخ ایمنی، آزمایشی با استفاده از 480 قطعه جوجه گوشتی سویه کاب 500، در قالب طرح کاملاً تصادفی به‌روش فاکتوریل 2×3 انجام شد. وزن زنده و خوراک مصرفی به‌صورت هفتگی اندازه‌گیری و ضریب تبدیل محاسبه شد. در پایان دوره، خون‌گیری از جوجه‌ها انجام و عیار تولید پادتن علیه گلبول قرمز گوسفندی، پاسخ به ویروس بیماری نیوکاسل و شمارش تفریقی گلبول‌های سفید اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد نوع منبع مواد معدنی تأثیری بر عملکرد رشد جوجه گوشتی نداشت. اثر نوع مکمل معدنیمنگنز، روی و مس بر درصد ماندگاری معنی‌دار بود (05/0 P<) و تیمارهای نوع آلی داخلی و خارجی بیشترین ماندگاری را داشتند. نوع آلی داخلی منگنز، روی و مس سبب پاسخ بیشتری به تیتر آنتی‌بادی علیه گلبول قرمز گوسفند شد (05/0 P<). علاوه بر این سطح 100 درصد نیاز این عناصر سبب افزایش وزن زنده (05/0 P<)، شاخص کارایی (05/0 P<) و بهبود ضریب تبدیل (05/0 P<) شد. پرندگان تغذیه‌شده به مقدار 50 درصد نیاز مکمل معدنی واکنش بیشتری به عیار پادتن علیه گلبول قرمز گوسفند نشان دادند (05/0 P<). براساس نتایج این تحقیق، شکل آلی سه عنصر منگنز، روی و مس تولیدشده در ایران، می‌تواند به‌صورت همزمان احتیاجات جوجه‌های گوشتی به این عناصر را تأمین نموده و جایگزین شکل سولفات و آلی خارجی شود. علاوه بر این، سطح 100 درصد نیاز عناصر منگنز، روی و مس، بدون در نظر گرفتن منبع، برای عملکرد رشد و سطح 50 درصد نیاز برای عملکرد بهتر سیستم ایمنی توصیه می‌شوند.

بررسی اثر روش دباغی بر خصوصیات شیمیایی چرم شترمرغ

مهناز صالحی؛ علی مقصودی

دوره 20، شماره 1 ، اردیبهشت 1397، ، صفحه 121-130

چکیده

این پژوهش به منظور تعیین تاثیر روش دباغی پوست شترمرغ بر خصوصیات شیمیایی چرم انجام شد. در مجموع 12 قطعه پوست شترمرغ تهیه شد و هر چهار قطعه پوست با یکی از روش‌های دباغی کرومی، گیاهی و آلومی فرآوری گردید. خواص شیمیائی چرم‌ها شامل مقدار چربی، مواد محلول در آب، مواد آلی محلول در آب، خاکستر سولفاته نامحلول در آب، مواد معدنی، ازت، پروتئین ... بیشتر این پژوهش به منظور تعیین تاثیر روش دباغی پوست شترمرغ بر خصوصیات شیمیایی چرم انجام شد. در مجموع 12 قطعه پوست شترمرغ تهیه شد و هر چهار قطعه پوست با یکی از روش‌های دباغی کرومی، گیاهی و آلومی فرآوری گردید. خواص شیمیائی چرم‌ها شامل مقدار چربی، مواد محلول در آب، مواد آلی محلول در آب، خاکستر سولفاته نامحلول در آب، مواد معدنی، ازت، پروتئین و مقدار pH اندازه‌گیری شد. میزان چربی در چرم‌های گیاهی بیش از چرم‌های کرومی و آلومی بود ولی مقدار مواد محلول، مواد آلی محلول و خاکستر سولفاته نامحلول در آب در چرم‌های آلومی و چرم‌های گیاهی مشابه یکدیگر و بیش از چرم‌های کرومی بود. به‌علاوه مقادیر بالاتر ازت، پروتئین و pH به‌ترتیب در چرم‌های کرومی، آلومی و سپس گیاهی به‌دست آمد. افزایش شش و چهار درصدی میزان چربی در چرم‌های گیاهی نسبت به چرم‌های آلومی و کرومی و کاهش مقدار ازت، پروتئین و pH چرم‌های گیاهی نسبت به دو روش دیگر قابل توجه بود. همبستگی مثبت معنی‌داری بین مقدار چربی با مواد محلول در آب، خاکستر سولفاته نامحلول در آب و همبستگی منفی با مقدار ازت و پروتئین چرم‌های مختلف به‌دست آمد. بین مقدار مواد معدنی چرم با همه خصوصیات شیمیائی به غیر از مقدار pH چرم، همبستگی بالایی وجود داشت. برای دسترسی به کیفیت بالاتر در چرم‌های گیاهی بررسی‌های کاربردی با تغییر در مواد مصرفی و روش‌ عمل باید در دامنه وسیع‌تری انجام پذیرد. بنابراین علی‌رغم خطرات احتمالی برای محیط زیست‌ و کارگران کارگاه‌های دباغی، در حال حاضر مناسب‌ترین روش برای دباغی پوست شترمرغ، روش کرومی است.

تأثیر سطوح مختلف انرژی قابل سوخت‌وساز و پروتئین خام جیره بر عملکرد و سوخت‌وساز نیتروژن و انرژی در دوره رشد بلدرچین ژاپنی

محمد یازرلو؛ سید داود شریفی؛ فرید شریعتمداری؛ عبدالرضا صالحی؛ مختار ملاکی

دوره 19، شماره 1 ، اردیبهشت 1396، ، صفحه 145-157

چکیده

به‌منظور مطالعه اثر سطوح مختلف انرژی قابل سوخت‌و‌ساز و پروتئین خام جیره بر عملکرد و قابل سوخت‌و‌ساز نیتروژن و انرژی در دوره رشد بلدرچین ژاپنی، از تعداد 360 قطعه بلدرچین ژاپنی یک‌روزه در یک آزمایش فاکتوریل 3×3 با سه سطح انرژی قابل سوخت‌وساز (2750، 2850 و 2950 کیلوکالری در کیلوگرم) و سه سطح پروتئین خام (24، 26 و 28 درصد) در قالب طرح کاملاً ... بیشتر به‌منظور مطالعه اثر سطوح مختلف انرژی قابل سوخت‌و‌ساز و پروتئین خام جیره بر عملکرد و قابل سوخت‌و‌ساز نیتروژن و انرژی در دوره رشد بلدرچین ژاپنی، از تعداد 360 قطعه بلدرچین ژاپنی یک‌روزه در یک آزمایش فاکتوریل 3×3 با سه سطح انرژی قابل سوخت‌وساز (2750، 2850 و 2950 کیلوکالری در کیلوگرم) و سه سطح پروتئین خام (24، 26 و 28 درصد) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار و 10 پرنده در هر تکرار استفاده شد. مقدار مصرف خوراک و افزایش وزن به‌طور هفتگی اندازه‌گیری و ضریب تبدیل محاسبه شد. میزان مصرف، دفع و ابقاء نیتروژن به‌صورت گرم به ازای هر پرنده در روز، درصدی از مصرف نیتروژن و گرم/کیلوکالری/انرژی قابل سوخت‌و‌ساز مصرفی و مقدار انرژی قابل سوخت‌و‌ساز ظاهری جیره در دوره سنی 26 تا 28 روزگی اندازه‌گیری شد. نتایج این آزمایش نشان داد پرندگانی که جیره حاوی 2850 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی قابل سوخت‌وساز و 26 درصد پروتئین خام دریافت نمودند به‌طور معنی‌داری (05/0>P) افزایش وزن روزانه و میزان ابقاء نیتروژن به ازای هر واحد انرژی قابل سوخت‌و‌ساز مصرفی بالاتر و ضریب تبدیل بهتری داشتند. بر اساس نتایج این آزمایش به نظر می‌رسد که بهترین سرعت رشد، بیشترین میزان ابقاء نیتروژن و بهترین بازده مصرف خوراک در بلدرچینهای ژاپنی در حال رشد با تغذیه جیرههای حاوی 2850 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی قابل سوخت‌وساز و 26 درصد پروتئین خام حاصل می‌شود لذا میتوان این سطح از انرژی و پروتئین را به‌عنوان احتیاجات انرژی قابل سوخت‌و‌ساز و پروتئین جیره رشد بلدرچین ژاپنی توصیه نمود.

مقایسه روش‌های استخراج، تغلیظ و نگهداری آنزیم‌های هضم‌کننده الیاف گیاهی از محتویات شکمبه گوسفند

حسین منافی راثی؛ محمد چمنی؛ سلمان افشار

دوره 16، شماره 2 ، مهر 1393، ، صفحه 167-178

چکیده

این تحقیق به منظور بررسی تولید آنزیم‌های هضم‌کنندة الیاف در شکمبه و روش‌های مختلف استخراج و تغلیظ آن‌ها از محتویات شکمبة دام‌های کشتارشده انجام شد. به همین منظور، از دو روش هوموژن‌سازی و سونیکیشن برای آزادسازی آنزیم‌های متصل به مواد جامد محتویات شکمبه و از روش‌های رسوب دادن پروتئین‌ها با اتانل، تری‌کلرو استیک اسید و سولفات ... بیشتر این تحقیق به منظور بررسی تولید آنزیم‌های هضم‌کنندة الیاف در شکمبه و روش‌های مختلف استخراج و تغلیظ آن‌ها از محتویات شکمبة دام‌های کشتارشده انجام شد. به همین منظور، از دو روش هوموژن‌سازی و سونیکیشن برای آزادسازی آنزیم‌های متصل به مواد جامد محتویات شکمبه و از روش‌های رسوب دادن پروتئین‌ها با اتانل، تری‌کلرو استیک اسید و سولفات آمونیم، همچنین خشک کردن با برودت به منظور تغلیظ آنزیم‌های هضم‌کنندة الیاف استفاده شد. به منظور بررسی اثر دما و مدت زمان نگهداری بر فعالیت آنزیم‌ها از روش‌های نگهداری در نیتروژن مایع، فریزر 70- و 20- درجة سانتی‌گراد استفاده شد. میانگین فعالیت ویژة آنزیم‌های سلولاز و زایلاناز به ترتیب 5/7 و 5/16 واحد به ازای هر میلی‌گرم پروتئین موجود در محلول بود. میزان آزادسازی و استخراج آنزیم از محتویات شکمبه در روش هوموژن‌سازی بیشتر از روش سونیکیشن بود. فعالیت و بازیافت آنزیم‌ها در روش‌های تغلیظ با برودت و رسوب دادن با سولفات آمونیم بیشتر بود. روش نیتروژن مایع برای نگهداری طولانی‌مدت و روش فریزر 70- برای نگهداری میان‌مدت مناسب‌تر بود. نتایج این تحقیق نشان داد که محتویات شکمبة دام‌های کشتارشده منبع مناسبی از آنزیم‌های هضم‌کنندة الیاف گیاهی است و می‌توان با به‌کارگیری روش‌های استخراج و تغلیظ مناسب از آن‌ها استفاده کرد.

بررسی تأثیر استفاده از دانه گندم فرآوری‌شده با حرارت در جیره بر عملکرد جوجه‌های گوشتی

سیدمحمدرضا صلواتی؛ احمد حسن آبادی؛ محسن تیموری؛ علی اکبر سالاری

دوره 23، شماره 2 ، تیر 1400، ، صفحه 255-267

چکیده

تأثیر فرآوری حرارتی گندم و آنزیم بر انرژی قابل‌متابولیسم ظاهری و قابلیت هضم پروتئین و ماده خشک آن و تأثیر استفاده از آن‌ها در جیره بر عملکرد رشد، مورفولوژی ژژنوم و جمعیت میکروبی ایلئوم جوجه‌های گوشتی بررسی شد. به همین منظور از 480 قطعه جوجه گوشتی در یک آزمایش فاکتوریـل 2×4 با سه سطح فرآوری حرارتی گندم در دماهای 55، 70 و 85 درجه سانتی‌گراد ... بیشتر تأثیر فرآوری حرارتی گندم و آنزیم بر انرژی قابل‌متابولیسم ظاهری و قابلیت هضم پروتئین و ماده خشک آن و تأثیر استفاده از آن‌ها در جیره بر عملکرد رشد، مورفولوژی ژژنوم و جمعیت میکروبی ایلئوم جوجه‌های گوشتی بررسی شد. به همین منظور از 480 قطعه جوجه گوشتی در یک آزمایش فاکتوریـل 2×4 با سه سطح فرآوری حرارتی گندم در دماهای 55، 70 و 85 درجه سانتی‌گراد به‌مدت 2/5 دقیقه (همراه با یک تیمار بدون فرآوری) و آنزیم روابیو (صفر و 500 گرم در تن خوراک) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار، شش تکرار و 10 قطعه پرنده در هر تکرار در سن 42-25 روزگی استفاده شد. فرآوری حرارتی گندم در 55 و 85 درجه سانتی‌گراد باعث افزایش انرژی قابل‌متابولیسم ظاهری آن نسبت به تیمار بدون فرآوری شد، به‌طوری‌که انرژی قابل‌متابولیسم گندم فرآوری شده در دمای 85 درجه سانتی‌گراد، 2/49 درصد بیش‌تر از گندم فرآوری نشده بود (0/05>P). مکمل آنزیمی انرژی قابل‌متابولیسم گندم را به‌طور معنی‌داری افزایش داد (0/05>P). فرآوری گندم در هر سه دما ارتفاع ویلی‌های ژژنوم را نسبت به گروه بدون فرآوری کاهش داد (0/01>P). فرآوری گندم در دماهای 70 و 85 درجه سانتی‌گراد جمعیت لاکتوباسیل‌ها را نسبت به تیمار بدون فرآوری افزایش داد (0/05=P). استفاده از آنزیم در جیره باعث کاهش مصرف خوراک جوجه‌ها و کاهش ارتفاع ویلی‌های ژژنوم شد (0/05>P). براساس نتایج این آزمایش، استفاده از مکمل آنزیمی و فرآوری حرارتی دانه گندم انرژی قابل‌متابولیسم ظاهری آن را بهبود می‌بخشند اما تأثیری بر عملکرد رشد جوجه‌های گوشتی ندارند.

بررسی عملکرد و پاسخ ایمنی جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با جیره‌های حاوی مکمل اسید بوتیریک و ال-کارنیتین

زهرا نوره؛ علی خطیب جو؛ فرشید فتاح نیا؛ محمد اکبری قرائی

دوره 17، شماره 2 ، مهر 1394، ، صفحه 269-279

چکیده

اثر ال‌ـ‌کارنیتین و اسیدبوتیریک بر عملکرد تولیدی و پاسخ ایمنی با استفاده از 192 قطعه جوجۀ گوشتی راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 2×3 با سه سطح ال‌ـ‌کارنیتین (صفر، 125 و 250 میلی‏گرم در کیلوگرم) و دو سطح اسیدبوتیریک (صفر و 2 گرم در کیلوگرم) بر پایۀ طرح بلوک‏های کامل تصادفی با شش تیمار، چهار بلوک و هشت جوجه در هر تکرار بررسی شد. جوجه‏های ... بیشتر اثر ال‌ـ‌کارنیتین و اسیدبوتیریک بر عملکرد تولیدی و پاسخ ایمنی با استفاده از 192 قطعه جوجۀ گوشتی راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 2×3 با سه سطح ال‌ـ‌کارنیتین (صفر، 125 و 250 میلی‏گرم در کیلوگرم) و دو سطح اسیدبوتیریک (صفر و 2 گرم در کیلوگرم) بر پایۀ طرح بلوک‏های کامل تصادفی با شش تیمار، چهار بلوک و هشت جوجه در هر تکرار بررسی شد. جوجه‏های تغذیه‌شده با جیره‏های حاوی افزودنی (ال‌ـ‌کارنیتین و اسیدبوتیریک) ازنظر خوراک مصرفی، افزایش وزن و ضریب تبدیل تفاوت معنی‏داری با گروه شاهد نداشتند. درصد لنفوسیت در خون پرندگانی که با جیره‏های حاوی ال‌ـ‌کارنیتین، اسیدبوتیریک و یا هر دو ترکیب تغذیه شدند، بالاتر بود (05/0P<). تیتر IgG اولیه (31روزگی) در پاسخ به گلبول قرمز گوسفند در جوجه‏های تغذیه‌شده با جیرۀ حاوی 125 میلی‏گرم بر کیلوگرم ال‌ـ‌کارنیتین در مقایسه با جیرۀ تیمار شاهد بالاتر بود (05/0P<). شاخص تورم پردۀ پا پس از تزریق فیتوهماگلوتینین در جوجه‏های دریافت‏کنندۀ جیره‏های دارای 250 میلی‏گرم بر کیلوگرم ال‌ـ‌کارنیتین و 125 و 250 میلی‏گرم بر کیلوگرم ال‌ـ‌کارنیتین همراه با اسیدبوتیریک در مقایسه با جوجه‏های گروه شاهد پایین‏تر بود (05/0< P). نتایج تحقیق حاضر نشان داد افزودن 125 میلی‏گرم ال‌ـ‌کارنیتین و دو گرم اسیدبوتیریک در کیلوگرم جیره، بدون تأثیری بر عملکرد جوجه‏های گوشتی، باعث بهبود پاسخ ایمنی در آنها می‏شود.

تأثیر گیاه زوفا، آسپیرین و ویرجینیامایسین بر عملکرد رشد، ایمنی و شاخص‌های آسیت در جوجه‌های گوشتی تحت تنش سرمائی

نظر اکبری زاده؛ علی خطیب جو؛ صیفعلی ورمقانی؛ هوشنگ جعفری؛ علی نقی شکری

دوره 22، شماره 2 ، تیر 1399، ، صفحه 289-299

چکیده

هدف از این آزمایش، بررسی تاثیر پودر گیاه دارویی زوفا، پادزیست ویرجینیامایسین و آسپرین بر عملکرد، پاسخ ایمنی و شاخص‌های آسیت در جوجه‌های گوشتی تحت تنش سرمائی بود. تعداد 500 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس308، در قالب طرح کاملاً تصادفی به پنج تیمار، پنج تکرار و 20 جوجه در هر تکرار اختصاص داده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیره پایه بدون افزودنی، ... بیشتر هدف از این آزمایش، بررسی تاثیر پودر گیاه دارویی زوفا، پادزیست ویرجینیامایسین و آسپرین بر عملکرد، پاسخ ایمنی و شاخص‌های آسیت در جوجه‌های گوشتی تحت تنش سرمائی بود. تعداد 500 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس308، در قالب طرح کاملاً تصادفی به پنج تیمار، پنج تکرار و 20 جوجه در هر تکرار اختصاص داده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیره پایه بدون افزودنی، 2 و 3) به ترتیب جیره پایه حاوی 300 گرم در تن پادزیست ویرجینیامایسین یا داروی آسپیرین، و 4 و 5) به ترتیب جیره پایه حاوی 0/5 و یک درصد پودر گیاه زوفا بودند. خوراک مصرفی، وزن بدن و شاخص بازده تولید اروپائی پرندگانی که جیره‌های حاوی پودر گیاه زوفا ( 0/5 و یک درصد) دریافت کردند از پرندگان شاهد بیشتر بود و این پرندگان ضریب تبدیل بهتری داشتند (0/05 >P ). تغذیه پرندگان با جیره‌های حاوی پودر گیاه زوفا یا آسپرین، درصد تلفات آسیتی، هماتوکریت و شاخص آسیت (نسبت وزن بطن راست به کل بطن‌ها) را در 42 روزگی کاهش داد (0/05 >P ). اثر تیمارهای آزمایشی بر عیار پادتن علیه نیوکاسل و آنفلوانزا و وزن نسبی بورس فابرسیوس، تیموس و طحال جوجه‌های گوشتی در 42 روزگی معنی‌دار نبود. با توجه به نتایج آزمایش حاضر، افزودن آسپرین یا پودر گیاه داروئی زوفا به جیره در شرایط تنش سرمائی میزان بروز آسیت و تلفات ناشی از آن را کاهش می دهد.

مطالعه تغییرات متابولیت‌های خونی و هورمون‌های تیروئیدی مرغ‌های مادر گوشتی پس از اوج تولید

حمیرا همتی؛ سعید زین الدینی؛ احمد زارع شحنه؛ امین کاظمی زاده؛ علیرضا یوسفی

دوره 21، شماره 2 ، تیر 1398، ، صفحه 291-300

چکیده

روند تغییرات وزن بدن، هورمونهای تیروئیدی و برخی از متابولیتهای خونی مرغهای مادرگوشتی پس از اوج تولید بررسی شد. نمونه‌های خون تعداد 20 قطعه مرغ مادر گوشتی سویه راس 308 از سن 47 تا 55 هفتگی مورد مطالعه قرار گرفت. غلظت کلسترول، تری‌گلیسرید، لیپوپروتئینهای با چگالی پایین (LDL) و لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) و هم‌چنین غلظت گلوکز، ... بیشتر

تأثیر تغذیه کنجاله پنبه دانه تخمیر شده بر عملکرد، خصوصیات لاشه و پروفایل چربی سرم خون جوجه های گوشتی

وحید جزی؛ فتح اله بلداجی؛ بهروز دستار؛ سید رضا هاشمی؛ امین عشایری زاده

دوره 18، شماره 2 ، تیر 1395، ، صفحه 311-321

چکیده

تأثیر تغذیه کنجاله پنبهدانه تخمیر شده بر عملکرد، خصوصیات لاشه و پروفایل چربی سرم خون با استفاده از 300 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار، پنج تکرار و با 12 پرنده در هر تکرار بررسی شد. کنجاله پنبهدانه با کشت مخلوط مایع حاوی باسیلوس سابتیلیس، آسپرژیلوس نایجر و آسپرژیلوس اوریزا به نسبت یک به 2/1 تخمیر ... بیشتر تأثیر تغذیه کنجاله پنبهدانه تخمیر شده بر عملکرد، خصوصیات لاشه و پروفایل چربی سرم خون با استفاده از 300 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار، پنج تکرار و با 12 پرنده در هر تکرار بررسی شد. کنجاله پنبهدانه با کشت مخلوط مایع حاوی باسیلوس سابتیلیس، آسپرژیلوس نایجر و آسپرژیلوس اوریزا به نسبت یک به 2/1 تخمیر شد. پس از هفت روز تخمیر، مقدار گوسیپول آزاد از 33/584 به 68 میلیگرم در کیلوگرم کنجاله کاهش یافت. تیمارهای آزمایش شامل جایگزینی صفر، 10 و 20 درصد کنجاله پنبهدانه خام و یا تخمیری با کنجاله سویا در جیره غذایی بود.استفاده از کنجاله پنبهدانه تخمیری در مقایسه با کنجاله پنبهدانه خام در جیره سبب بهبود افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک در جوجههای گوشتی شد (05/0>P). در 21 و 42 روزگی، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک در پرندههای تغذیه شده با جیرههای حاوی 10 و 20 درصد کنجاله پنبهدانه تخمیری اختلاف معنیداری با پرندههای تغذیه شده جیره شاهد نداشت. چربی محوطه بطنی در جوجههایی که با جیره حاوی کنجاله پنبهدانه تخمیری تغذیه شدند، از سایر پرندگان کمتر بود (05/0>P). غلظت کلسترول و تریگلیسرید سرم خون در گروههای تغذیه شده با جیرههای حاوی کنجاله پنبهدانه تخمیری به طور معنیداری کمتر از سایر گروهها بود (05/0>P). براساس نتایج حاصل، استفاده از کنجاله پنبهدانه تخمیری در مقایسه با کنجاله پنبهدانه خام عملکرد و سلامت جوجههای گوشتی را بهبود میبخشد.

تأثیر نانوامولسیون اسانس‌ میخک بر عملکرد جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با جیره بر پایه گندم

معصومه نوری؛ محمدرضا قربانی؛ احمد طاطار؛ محمد امین مهرنیا

دوره 20، شماره 2 ، مرداد 1397، ، صفحه 315-327

چکیده

به‌منظور بررسی اثرات نانوامولسیون اسانس میخک در جیرههای بر پایه گندم بر عملکرد جوجههای گوشتی، آزمایش حاضر با استفاده از 280 قطعه جوجه گوشتی (راس 308، مخلوط دو جنس) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار و چهار تکرار انجام شد.تیمارهای آزمایشی شامل: 1) شاهد، 2) شاهد به همراه آنزیم، 3) شاهد به همراه 200 میلیگرم بر کیلوگرم اسانس میخک و ... بیشتر به‌منظور بررسی اثرات نانوامولسیون اسانس میخک در جیرههای بر پایه گندم بر عملکرد جوجههای گوشتی، آزمایش حاضر با استفاده از 280 قطعه جوجه گوشتی (راس 308، مخلوط دو جنس) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار و چهار تکرار انجام شد.تیمارهای آزمایشی شامل: 1) شاهد، 2) شاهد به همراه آنزیم، 3) شاهد به همراه 200 میلیگرم بر کیلوگرم اسانس میخک و 4 تا 7 به‌ترتیب شاهد به‌همراه 200، 150، 100 و 50 میلیگرم بر کیلوگرم نانوامولسیون اسانس میخک بودند. نتایج آزمایش نشان داد که در کل دوره پرورش، مصرف خوراک و افزایش وزن گروه دریافت‌کننده 200 میلیگرم بر کیلوگرم نانوامولسیون اسانس میخک نسبت به تیمارهای شاهد و آنزیم کاهش یافت (05/0≥P). در کل دوره آزمایش، ضریب تبدیل خوراک تیمارهای حاوی اسانس میخک و 50 میلیگرم بر کیلوگرم نانوامولسیون اسانس میخک نسبت به گروه شاهد بهتر بود (05/0≥P). غلظت تریگلیسرید سرم در تیمارهای حاوی نانوامولسیون اسانس میخک نسبت به تیمار حاوی آنزیم کاهش یافت (05/0≥P). وزن نسبی بورس فابریسیوس در تیمارهای حاوی اسانس و 200 میلیگرم بر کیلوگرم نانوامولسیون اسانس میخک در مقایسه با شاهد افزایش یافت (05/0≥P). استفاده از اسانس و سطوح 200، 150 و 100 میلیگرم بر کیلوگرم نانوامولسیون اسانس میخک در جیره جوجههای گوشتی باعث کاهش جمعیت باکتریهای اشریشیاکلای محتویات سکوم شد (05/0≥P). به‌طورکلی نتایج آزمایش حاضر نشان داد که استفاده از نانوامولسیون اسانس میخک در جیره جوجههای گوشتی بر پایه گندم ممکن است باعث کاهش جمعیت باکتریهای اشریشیاکلای محتویات سکوم گردد.

تأثیر افزودن پودر برگ زیتون به جیره غذایی بر عملکرد، ریخت‌شناسی روده کوچک و قابلیت هضم مواد مغذی در جوجه‌های‌ گوشتی

احمد علی ثابتان شیرازی؛ احمد حسن آبادی؛ محمد جواد آگاه؛ حسن نصیری مقدم

دوره 19، شماره 2 ، مرداد 1396، ، صفحه 371-387

چکیده

تأثیر افزودن سطوح مختلف پودر برگ زیتون به جیره به‌عنوان آنتی‌اکسیدان طبیعی بر عملکرد تولیدی، خصوصیات ‌لاشه، برخی فراسنجه‌های خونی، ریخت‌شناسی روده ‌کوچک و قابلیت‌ هضم مواد مغذی در جوجه‌های‌گوشتی با استفاده از تعداد 300 قطعه جوجه‌گوشتی یکروزه سویه کاب500 در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار، سه تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار ... بیشتر تأثیر افزودن سطوح مختلف پودر برگ زیتون به جیره به‌عنوان آنتی‌اکسیدان طبیعی بر عملکرد تولیدی، خصوصیات ‌لاشه، برخی فراسنجه‌های خونی، ریخت‌شناسی روده ‌کوچک و قابلیت‌ هضم مواد مغذی در جوجه‌های‌گوشتی با استفاده از تعداد 300 قطعه جوجه‌گوشتی یکروزه سویه کاب500 در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار، سه تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار به مدت 42 روز مطالعه شد. جیره‌های آزمایشی شامل: جیره ذرت - سویا (شاهد منفی)، جیره پایه به همراه 250 میلی‌گرم درکیلوگرم آلفا توکوفریل‌استات (شاهد مثبت) و سه جیره به‌صورت جیره پایه با دو، 5/2 و سه درصد پودر‌برگ زیتون بودند. نتایج نشان داد افزایش وزن در گروه‌های دریافت‌کننده پودر برگ زیتون در کل دوره آزمایش کاهش معنی‌داری نسبت به گروه‌‌ شاهد ‌مثبت داشت (05/0>P). خوراک مصرفی در کل دوره کاهش معنی‌داری در گروه سه درصد پودر برگ زیتون در مقایسه با شاهد مثبت داشت (05/0>P). ضریب‌ تبدیل غذایی‌ در گروه‌های دریافت کننده پودر برگ زیتون در دوره آغازین، افزایش معنی‌داری نسبت به تیمار شاهد منفی و مثبت داشت (05/0>P). افزودن سطوح مختلف پودر برگ زیتون به جیره، طول پرز، عمق کریپت و سطح پرز را در مقایسه با گروه شاهد منفی یا مثبت بطور معنی‌داری افزایش داد (05/0>P). کاهش معنی‌داری در غلظت سرمی تری‌گلیسریدها، کلسترول و لیپوپروتئین با دانسیته پایین در تیمارهای پودر برگ زیتون در مقایسه با گروه شاهد منفی یا مثبت مشاهده شد (05/0>P). براساس نتایج حاصل افزودن پودر برگ زیتون تا سطح دو ‌درصد جیره جوجه‌های گوشتی به دلیل کاهش چربی‌خون و بهبود ریخت‌شناسی روده قابل توصیه می‌باشد.

مقایسه اثر دو ترکیب گیاهی یا سنتتیک موثر بر متابولیسم چربی و فراسنجه های خونی مرغ های مادر گوشتی

مهدی حیدری عمله؛ احمد زارع شحنه؛ مجتبی زاغری

دوره 21، شماره 3 ، مهر 1398، ، صفحه 401-407

چکیده

اثر دو ترکیب گیاهی و سنتتیک پیوگلیتازون و کورکومین بر متابولیسم چربی و فراسنجه‌های خونی مرغ‌های مادر گوشتی با استفاده از60 قطعه مرغ مادر در سن 45 هفتگی، در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و چهار تکرار به‌مدت10 هفته بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1. تیمار شاهد( جیره پایه)؛ 2. افزودن پیوگلیتازون به میزان20 میلی‌گرم به ازای هر پرنده ... بیشتر اثر دو ترکیب گیاهی و سنتتیک پیوگلیتازون و کورکومین بر متابولیسم چربی و فراسنجه‌های خونی مرغ‌های مادر گوشتی با استفاده از60 قطعه مرغ مادر در سن 45 هفتگی، در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و چهار تکرار به‌مدت10 هفته بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1. تیمار شاهد( جیره پایه)؛ 2. افزودن پیوگلیتازون به میزان20 میلی‌گرم به ازای هر پرنده در روز به جیره؛ 3. افزودن کورکومین به میزان 20 میلی‌گرم به ازای هر پرنده در روز به جیره. در پایان آزمایش نمونه‌های خون جمع‌آوری و مرغ‌ها کشتار شدند. نتایج نشان داد که پرندگانی که پیوگلیتازون یا کورکومین در جیره دریافت نمودند تولید تخم و ضخامت پوسته بالاتری نسبت به پرندگان شاهد داشتند (p<0/05 ). با این حال وزن زرده و تخم‌مرغ در پرندگان شاهد نسبت به دو گروه دیگر بالاتر بود (p<0/05). غلظت‌های پلاسمایی گلوکز، تری‌آسیل‌گلیسرول و کلسترول پرندگانی که پیوگلیتازون و کورکومین دریافت کردند کمتر از پرندگان شاهد بود (p<0/05 ). وزن کبد و چربی شکمی و همچنین قطر آدیپوسایت‌ها در پرندگانی که پیوگلیتازون یا کورکومین دریافت کردند کمتر بود (p<0/05 ). براساس نتایج حاصل، افزودن پیوگلیتازون یا کورکومین به جیره مرغ مادر، از طریق کم کردن لیپیدهای پلاسما و متعاقباً اثرات مثبت بر بافت چربی و کبد می‌تواند تولید را در این دسته از طیور بهبود بخشد.

دوره 26 (1403)

دوره 25 (1402)

دوره 24 (1401)

دوره 23 (1400)

دوره 22 (1399)

دوره 21 (1398)

دوره 20 (1397)

دوره 19 (1396)

دوره 18 (1395)

دوره 17 (1394)

دوره 16 (1393)

دوره 15 (1392)

دوره 14 (1391)

دوره 13 (1390)

دوره 12 (1389)

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده