هوشنگ جعفری؛ فرشید فتاح نیا؛ یحیی عباسپور؛ پوریا دادور؛ صیفعلی ورمقانی؛ منوچهر طهماسبی
دوره 25، شماره 3 ، مهر 1402، ، صفحه 295-308
چکیده
در این مطالعه اثر سطح کنگرفرنگی (Cynara scolymus L.) در جیره بهجای یونجه بر الگوی اسیدهای چرب و صفات کیفی گوشت برههای نر پرواری با استفاده از 24 رأس بره نر کردی (با وزن زنده 2/35±30/18کیلوگرم) در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و هشت تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1- جیره بدون کنگرفرنگی (شاهد)، 2- جیره حاوی 10 درصد کنگرفرنگی و 3- جیره حاوی ...
بیشتر
در این مطالعه اثر سطح کنگرفرنگی (Cynara scolymus L.) در جیره بهجای یونجه بر الگوی اسیدهای چرب و صفات کیفی گوشت برههای نر پرواری با استفاده از 24 رأس بره نر کردی (با وزن زنده 2/35±30/18کیلوگرم) در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و هشت تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1- جیره بدون کنگرفرنگی (شاهد)، 2- جیره حاوی 10 درصد کنگرفرنگی و 3- جیره حاوی 20 درصد کنگرفرنگی بودند. دوره آزمایش 100 روز بود که 20 روز آن به دوره عادتپذیری و 80 روز به ثبت دادهها و جمعآوری نمونهها اختصاص داده شد. نتایج نشان داد افزودن کنگرفرنگی به جیره سبب بهبود افزایش وزن روزانه برهها شد (0/05>P)، همچنین با افزایش سطح کنگرفرنگی در جیره برهها وزن لاشه گرم و درصد لاشه بهصورت خطی افزایش یافت (0/05>P). سطح کنگرفرنگی جیره اثری بر اجزای لاشه (گردن، سردست، سرسینه و قلوهگاه، راسته، ران و دنبه)، ترکیب شیمیایی گوشت (رطوبت، پروتئین، چربی و خاکستر) و فراسنجههای رنگسنجی (روشنی، قرمزی، زردی) گوشت برههای پرواری نداشت. الگوی اسید چرب گوشت برههای آزمایشی (شامل انواع اسیدهای چرب اشباع، غیراشباع و لینولئیکاسید کونژوگه) تحت تأثیر سطح کنگرفرنگی جیرههای غذایی قرار نگرفت. با توجه به نتایج حاصل، تغذیه برههای پرواری با علوفه کنگرفرنگی (تا 20 درصد کل جیره مخلوط) بر مصرف خوراک و کیفیت گوشت برههای پرواری اثر منفی ندارد و سبب بهبود بازده لاشه آنها میشود.
فرحناز جمشیدی زاد؛ محمود وطن خواه؛ رستم عبداللهی؛ قاسم جلیلوند
دوره 19، شماره 2 ، مرداد 1396، ، صفحه 311-320
چکیده
در این تحقیق پارامترهای مربوط به صفات تولید، تولیدمثل، مدیریت و اقتصادی حاصل از رکوردگیرهای، تعداد هفت گله با 600 رأس گوسفند کردی در طول یک چرخه تولید سالانه در سیستم روستایی استفاده شد. ضرایب اقتصادی صفات با استفاده از سه گرایش حداکثر سود، درآمد به هزینه و حداقل هزینه برآورد گردید. نتایج نشان داد که متوسط سود (خالص) به ازای هر رأس میش ...
بیشتر
در این تحقیق پارامترهای مربوط به صفات تولید، تولیدمثل، مدیریت و اقتصادی حاصل از رکوردگیرهای، تعداد هفت گله با 600 رأس گوسفند کردی در طول یک چرخه تولید سالانه در سیستم روستایی استفاده شد. ضرایب اقتصادی صفات با استفاده از سه گرایش حداکثر سود، درآمد به هزینه و حداقل هزینه برآورد گردید. نتایج نشان داد که متوسط سود (خالص) به ازای هر رأس میش در هر سال، نسبت درآمد (کل سود) به هزینه و نسبت هزینه به درآمد برای این سیستم به ترتیب 3211391 ریال، 40/1 و713/0 بود. به طور متوسط هزینههای تغذیه و پرورش به ترتیب 64 و 20 درصد از کل هزینهها را شامل شدند. در گرایش حداکثر سود متوسط ضرایب اقتصادی مطلق (نسبی) صفات به صورت، (102/1) 139/7550 ریال برای زندهمانی میش، (114/1) 49/7630 ریال برای میزان آبستنی، (047/1) 632/7172 ریال برای فراوانی برهزایی، (952/0) 575/6520 ریال برای میزان برهزایی، (164/1) 592/7969 ریال برای زندهمانی بره تا شیرگیری، (19/1) 719/8150 ریال برای زندهمانی بره تا یک سالگی، (1) 356/6848 ریال برای وزن برهها در زمان فروش، (381/0-) 2610- ریال برای وزن میش بودند. در گرایش درآمد به هزینه متوسط ضرایب اقتصادی صفات ذکر شده به ترتیب 677/0، 683/0، 646/0، 592/0، 711/0، 726/0، 566/0، 239/0- برآورد شدند. حساسیت ضرایب اقتصادی صفات نسبت به تغییر در هزینه نهادهها کم ولی نسبت به تغییر قیمت تولیدات حساسیت بیشتری نشان دادند. چون پارامترهای مورد استفاده در این تحقیق نماینده شرایط مدیریتی و آب و هوایی استان ایلام میباشد، پیشنهاد میشود از این ضرایب برای طراحی شاخص انتخاب مناسب گوسفند کردی استفاده شود.
هادی کریمی زارچی؛ محمد سالارمعینی؛ محسن افشار منش
دوره 21، شماره 3 ، مهر 1398، ، صفحه 349-358
چکیده
تأثیر سطوح مختلف پروتئین خام و آنزیم پروتئاز بر عملکرد، خصوصیات لاشه و قابلیت هضم پروتئین با استفاده از 450 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی یکروزه در یک آزمایش فاکتوریل 3×3 با سه سطح پروتئین خام (18، 20 و 22 درصد) و سه سطح آنزیم پروتئاز (صفر، 200 و 400 میلیگرم بر کیلوگرم) در قالب طرح کاملا تصادفی با نه تیمار، پنج تکرار و 10 قطعه پرنده در هر تکرار ...
بیشتر
تأثیر سطوح مختلف پروتئین خام و آنزیم پروتئاز بر عملکرد، خصوصیات لاشه و قابلیت هضم پروتئین با استفاده از 450 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی یکروزه در یک آزمایش فاکتوریل 3×3 با سه سطح پروتئین خام (18، 20 و 22 درصد) و سه سطح آنزیم پروتئاز (صفر، 200 و 400 میلیگرم بر کیلوگرم) در قالب طرح کاملا تصادفی با نه تیمار، پنج تکرار و 10 قطعه پرنده در هر تکرار از سن یک تا 35 روزگیبررسی شد. در دوره سنی یک تا 21 روزگی، بیشترین اضافه وزن و مصرف خوراک در جیرههای حاوی 22 درصد پروتئین خام مشاهده شد (0/05>P). پرندگانی که از سطح 200 میلیگرم بر کیلوگرم آنزیم استفاده کرده بودند، افزایش وزن و مصرف خوراک بیشتری را نسبت به گروهی که از جیره فاقد آنزیم تغذیه شدند داشتند و بهترین ضریب تبدیل در سطح 400 میلیگرم بر کیلوگرم آنزیم مشاهده شد (0/05>P). در دوره 22 تا 35 روزگی، سطوح مختلف پروتئین و آنزیم تاثیری بر عملکرد بلدرچینها نداشتند. بازده لاشه بلدرچینهای تغذیهشده با سطوح 20 و 22 درصد پروتئین خامبهتر از پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی 18 درصد پروتئین بود (0/05>P) و افزودن آنزیم وزن نسبی لاشه، ران و سینه را بهبود داد(0/05>P). قابلیت هضم پروتئین خام در بازه زمانی13 تا 15 روزگی با افزایش سطح پروتئین خام، کاهش و باافزودن 200 میلیگرم بر کیلوگرم آنزیم پروتئاز، افزایش یافت (0/05>P). براساس نتایج حاصل، سطح مناسب پروتئین خام جیره بلدرچینهای ژاپنی جهت دستیابی به عملکرد بهینه برای دوره یک تا 21 روزگی 22 درصد و برای 22 تا 35 روزگی، 18 درصد میباشد. همچنین استفاده از سطح 200 میلیگرم بر کیلوگرم آنزیم پروتئاز برای دوره یک تا 21 روزگی توصیه می شود.
فاطمه احمدی؛ حمید امانلو؛ نجمه اسلامیان فارسونی؛ طاهره امیرآبادی فراهانی
دوره 23، شماره 3 ، مهر 1400، ، صفحه 363-374
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تأثیر کاهش سطح پروتئین خام جیره با افزودن متیونین (pMet) و لیزین محافظتشده شکمبهای (pLys) بر مصرف خوراک، تولید شیر، وضعیت متابولیکی و قابلیت هضم مواد مغذی گاوهای تازهزای هلشتاین بود. تعداد 16 رأس گاو هلشتاین تازهزا با وضعیت امتیاز بدنی و تعداد زایش مشابه بلافاصله پس از زایش بهصورت تصادفی به دو جیره ...
بیشتر
هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تأثیر کاهش سطح پروتئین خام جیره با افزودن متیونین (pMet) و لیزین محافظتشده شکمبهای (pLys) بر مصرف خوراک، تولید شیر، وضعیت متابولیکی و قابلیت هضم مواد مغذی گاوهای تازهزای هلشتاین بود. تعداد 16 رأس گاو هلشتاین تازهزا با وضعیت امتیاز بدنی و تعداد زایش مشابه بلافاصله پس از زایش بهصورت تصادفی به دو جیره آزمایشی اختصاص یافتند. جیرهها مقادیر برابری از لیزین (131 گرم در روز) و متیونین (40 گرم در روز) را فراهم کردند. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از تیمار با سطح بالای پروتئین حاوی 18/35 درصد پروتئین بدون افزودن pMet و pLys وتیمار با سطح پایین پروتئین حاوی 16/45 درصد پروتئین حاوی pMet و pLys (LPML). خوراک مصرفی و تولید شیر طی دوره تازهزا ثبت شدند. نمونههای خون در روز زایش، سه، هفت، 14 و 21 پس از زایش جهت اندازهگیری مواد معدنی و متابولیتهای سرم جمعآوری شدند. خوراک مصرفی تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. اما تولید شیر در گاوهای HP در مقایسه با LPML بالاتر بود (0/01>P). مقدار پروتئین، لاکتوز، چربی و MUN در گاوهای HP در مقایسه با LPML بالاتر بود (0/05>P). گاوها در LPML غلظتهای پایینتری از نیتروژن اورهای خون و غلظتهای بالاتری از پروتئین کل و گلوبولین سرم در مقایسه با گاوهای HP داشتند (0/01>P). براساس نتایج حاصل، کاهش سطح پروتئین جیره گاوهای تازهزا همراه با حفظ عرضه اسیدهای آمینه محدودکننده، عملکرد تولیدی و بازده استفاده از خوراک را کاهش میدهد.
محمود دشتی زاده؛ محسن ساری؛ حسن فضائلی
دوره 22، شماره 3 ، مهر 1399، ، صفحه 365-377
چکیده
بهمنظور بررسی آثار افزودن روغن آفتابگردان و برگ کنار برعملکرد، کیفیت گوشت و ترکیب اسیدهای چرب آن، آزمایشی با استفاده از 32 رأس بزغاله نر عدنی با میانگین وزن اولیه 2/2±8/17 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×2، بهمدت 75 روز انجام شد. بزغالهها بهطور تصادفی به یکی از چهار جیره شامل 1- شاهد، 2- حاوی 20 درصد برگ کنار، ...
بیشتر
بهمنظور بررسی آثار افزودن روغن آفتابگردان و برگ کنار برعملکرد، کیفیت گوشت و ترکیب اسیدهای چرب آن، آزمایشی با استفاده از 32 رأس بزغاله نر عدنی با میانگین وزن اولیه 2/2±8/17 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×2، بهمدت 75 روز انجام شد. بزغالهها بهطور تصادفی به یکی از چهار جیره شامل 1- شاهد، 2- حاوی 20 درصد برگ کنار، 3- حاوی 5/2 درصد روغن آفتابگردان و 4- حاوی 20 درصد برگ کنار و 5/2 درصد روغن آفتابگردان، اختصاص یافتند. تیمارها تأثیری بر خوراک مصرفی و وزن پایانی بزغالهها نداشتند. با افزودن روغن به جیره، افزایش وزن روزانه (0/06=P) تمایل به افزایش و ضریب تبدیل غذایی (0/07=P)، تمایل به کاهش داشت. ماده خشک، پروتئین، شاخصهای رنگ، مالوندیآلدهید و pH ماهیچه راسته تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفتند. مجموع اسیدهای چرب اشباع (p <0/05) و اسیدهای چرب امگا-6 گوشت (p <0/01) راسته تحت تأثیر برهمکنش برگ کنار و روغن قرار گرفتند. اسیدهای چرب اشباع در تیمار شاهد و اسیدهای چرب امگا-6 در تیمار حاوی روغن آفتابگردان بیشترین مقدار را داشتند. افزودن برگ کنار به جیره باعث افزایش نسبت اسیدهای چرب غیراشباع با چند پیوند دوگانه به اسیدهای چرب اشباع در گوشت راسته بزغالهها شد (p <0/05). میزان چربی ماهیچه راسته با افزودن روغن آفتابگردان به جیرهها، افزایش یافت (p <0/01). نتایج آزمایش حاضر نشان میدهد که استفاده از برگ کنار و روغن آفتابگردان در جیره بزغالههای عدنی میتواند با کاهش اسیدهای چرب اشباع و افزایش اسیدهای چرب غیراشباع با چند پیوند دوگانه در گوشت، موجب بهبود ارزش غذایی آن شود.
علی اشرافیان؛ ناصر امام جمعه کاشان؛ رستم عبدالهی آرپناهی؛ محمد باقر صیادنژاد
دوره 20، شماره 3 ، آبان 1397، ، صفحه 401-409
چکیده
به منظور تعیین تعداد رکورد روز آزمون مناسب برای آزمون نتاج گاوهای نر هلشتاین از 732140 رکورد روز آزمون تولید شیر زایش اول مربوط به 73214 راس گاو شیری از 62 گله طی سال های 1371 الی 1395 که توسط مرکز اصلاح نژاد کشور جمع آوری شده بود، استفاده شد. همبستگی پیش بینی ارزش ارثی (EBV) گاوهای نر با استفاده از 10 رکورد روز آزمون دختران آنها با تعداد متفاوت رکورد ...
بیشتر
به منظور تعیین تعداد رکورد روز آزمون مناسب برای آزمون نتاج گاوهای نر هلشتاین از 732140 رکورد روز آزمون تولید شیر زایش اول مربوط به 73214 راس گاو شیری از 62 گله طی سال های 1371 الی 1395 که توسط مرکز اصلاح نژاد کشور جمع آوری شده بود، استفاده شد. همبستگی پیش بینی ارزش ارثی (EBV) گاوهای نر با استفاده از 10 رکورد روز آزمون دختران آنها با تعداد متفاوت رکورد روز آزمون، مقایسه شد. همبستگی EBV گاوهای نر هلشتاین در حالت استفاده از 10 رکورد روز آزمون از هر گاو شیری با EBV حاصل از تعداد رکورد روز آزمون زوج، فرد، (دوم، سوم، دهم)، (دوم، پنجم، هفتم) و (دوم، ششم) به ترتیب 99/0، 98/0، 98/0، 97/0 و 94/0 برآورد شد. نتایج نشان داد در ارزیابی ژنتیکی گاو های نر هلشتاین با استفاده از مدل رگرسیون تصادفی میتوان برای کاهش هزینه رکوردگیری، کاهش حجم فایل اطلاعات و کم کردن فاصله نسل فقط از رکوردهای روز آزمون دوم، پنجم و هفتم به جای 10 رکورد روز آزمون استفاده نمود.
رحمن ابن عباسی؛ فردین هژبری؛ حسن فضائلی
دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، ، صفحه 427-439
چکیده
اثرات دو سطح فشار هیدرولیک (220 و240 بار) و دو زمان توقف فشار (پنج و10 ثانیه) در ماشین ساخت بلوکهای خوراک کامل حاوی سه ترکیب علوفهای (کاهگندم و یونجه؛ بوته توتفرنگی؛ کاهگندم و یونجه؛ کاهنخود و یونجه) بر خصوصیات فیزیکی بلوکها در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×3 بر پایه طرح کاملا تصادفی مطالعه شد. بلوکهای حاوی کاهنخود در فشار 240 ...
بیشتر
اثرات دو سطح فشار هیدرولیک (220 و240 بار) و دو زمان توقف فشار (پنج و10 ثانیه) در ماشین ساخت بلوکهای خوراک کامل حاوی سه ترکیب علوفهای (کاهگندم و یونجه؛ بوته توتفرنگی؛ کاهگندم و یونجه؛ کاهنخود و یونجه) بر خصوصیات فیزیکی بلوکها در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×3 بر پایه طرح کاملا تصادفی مطالعه شد. بلوکهای حاوی کاهنخود در فشار 240 بار و زمان توقف پنج و 10 ثانیه حداکثر تبخیر رطوبت را داشتند (05/0> P). بیشترین چگالی مربوط به بلوکهای حاوی بوته توتفرنگی (6/552 کیلوگرم بر مترمکعب) و کمترین آن مربوط به بلوکهای حاوی کاهنخود (6/456 کیلوگرم بر مترمکعب) بود (05/0> P). با افزایش مقدار و زمان توقف فشار، چگالی بلوکهای حاوی بوته توتفرنگی و بلوکهای حاوی کاهنخود در مقایسه با بلوکهای حاوی کاهگندم و یونجه افزایش یافت (05/0> P). بیشترین درصد انبساط پس از فشردهسازی در 24 ساعت اول تولید، مشاهده شد (05/0> P). بلوکهای حاوی بوته توتفرنگی در فشار 240 بار و زمان توقف فشار پنج و10 ثانیه دارای حداکثر تعداد کلنی قارچ بودند. صرفنظر از نوع علوفه و زمان توقف فشار، بلوکهای حاوی کاه گندم و یونجه و بلوکهای حاوی بوته توتفرنگی در فشار 240 بار دارای کلنی بیشتری نسبت به 220 بار بودند، ولی در بلوکهای حاوی کاهنخود در فشار 240 بار کمتر از 220 بار بود. بر اساس نتایج حاصل، فشار 240 بار و زمان توقف 10 ثانیه برای تولید بلوکهای خوراک کامل حاوی بوته توتفرنگی، یونجه و کاهگندم و بلوکهای حاوی کاهنخود و یونجه سبب فشردهسازی مطلوب و افزایش زمان نگهداری بلوک میشود.
عباس رجایی راد؛ محسن ساری؛ محمد جواد ضمیری؛ مرتضی چاجی؛ سمیه سالاری
دوره 18، شماره 3 ، آبان 1395، ، صفحه 431-445
چکیده
برگ خرما در یک آزمایش فاکتوریل (3 × 3) با دماهای 40، 80 و 100 درجه سانتیگراد و زمانهای 80، 160 و 240 دقیقه در قالب طرح کاملاً تصادفی در رآکتور فرآوریکننده با استفاده از آهک فرآوری شد. فراسنجههای تخمیر با استفاده از روش تولید گاز بررسی شد. فرآوری سبب کاهش میزان لیگنین از 0/13 درصد در برگ خام به 6 درصد در تیمار 100 درجه سانتیگراد برای ...
بیشتر
برگ خرما در یک آزمایش فاکتوریل (3 × 3) با دماهای 40، 80 و 100 درجه سانتیگراد و زمانهای 80، 160 و 240 دقیقه در قالب طرح کاملاً تصادفی در رآکتور فرآوریکننده با استفاده از آهک فرآوری شد. فراسنجههای تخمیر با استفاده از روش تولید گاز بررسی شد. فرآوری سبب کاهش میزان لیگنین از 0/13 درصد در برگ خام به 6 درصد در تیمار 100 درجه سانتیگراد برای 240 دقیقه گردید (01/0P<). افزایش دما و زمان فرآوری، سبب کاهش درصد خاکستر شد (01/0P<). میزان درصد کلسیم برگ از 58/0 قبل از فرآوری به 94/0 درصد در برگ فرآوری شده در دمای 40 درجه سانتیگراد برای 80 دقیقه افزایش یافت (01/0P<). اثر متقابل دما و زمان بر دیواره سلولی، اتلاف ماده خشک، قابلیت تولید گاز از بخش قابل تخمیر و تولید گاز معنیدار بود (01/0P<). تولید گاز در پایان 72 ساعت انکوباسیون برگ خام 2/76 میلیلیتر به ازای گرم ماده خشک بود و با فرآوری در 100 درجه سانتیگراد به مدت 240 دقیقه به 8/189 میلیلیتر به ازای گرم ماده خشک افزایش یافت. با افزایش شدت فرآوری قابلیت هضم ماده آلی از 5/26 درصد در تیمار 40 درجه سانتیگراد برای 80 دقیقه به 4/36 درصد در تیمار 100 درجه سانتیگراد برای 240 دقیقه افزایش یافت (01/0P<). آزمایش با میکروسکوپ الکترونی نشان داد که حفرات در برگ فرآوری شده نسبت به برگ خام افزایش یافته است. نتایج نشان داد که با فرآوری مرطوب با آهک همراه با حرارت، میزان لیگنین کاهش یافته و قابلیت هضم آزمایشگاهی برگ خرما افزایش مییابد.
سید محسن حسینی؛ جواد رضائی؛ یوسف روزبهان
دوره 21، شماره 4 ، دی 1398، ، صفحه 461-473
چکیده
مطالعه حاضر بهمنظور تعیین ترکیب شیمیایی خوشاریزه (گونه sibthorpiana) و پولیکاریا (گونه dysenterica)، و تأثیر گنجاندن گیاهان مذکور در جیره بر فراسنجههای تخمیر شکمبه و قابلیت هضم با روش برونتنی انجام شد. ترکیب شیمیایی گیاهان مورد مطالعه با روشهای استاندارد اندازهگیری، و سطوح مختلف هر گیاه در جیره گنجانده شد. آزمون تولید گاز برونتنی ...
بیشتر
مطالعه حاضر بهمنظور تعیین ترکیب شیمیایی خوشاریزه (گونه sibthorpiana) و پولیکاریا (گونه dysenterica)، و تأثیر گنجاندن گیاهان مذکور در جیره بر فراسنجههای تخمیر شکمبه و قابلیت هضم با روش برونتنی انجام شد. ترکیب شیمیایی گیاهان مورد مطالعه با روشهای استاندارد اندازهگیری، و سطوح مختلف هر گیاه در جیره گنجانده شد. آزمون تولید گاز برونتنی با هفت تیمار (جیره شاهد، جیرههای حاوی 15، 30 یا 45 درصد خوشاریزه، و جیرههای حاوی 15، 30 یا 45 درصد پولیکاریا) و سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که میزان پروتئین خام و قابلیت هضم ماده آلی خوشاریزه (بهترتیب 10/4 و 61/8 درصد) بیشتر از پولیکاریا (بهترتیب 7/85و 52/5 درصد) بود (0/05>P). گنجاندن خوشاریزه در جیره، قابلیت هضم ماده آلی و انرژی قابل سوخت و ساز را افزایش داد، در صورتی که مصرف پولیکاریا فراسنجههای مذکور را کاهش داد (0/05>P). غلظت آمونیاک شکمبهای با مصرف خوشاریزه در جیره کاهش یافت (0/05>P)، اما تحت تأثیر پولیکاریا قرار نگرفت. گنجاندن خوشاریزه و پولیکاریا در جیره، جمعیت پروتوزوا و تولید متان را کاهش داد (0/05>P). ظرفیت آنتیاکسیدانی شیرابه شکمبه با وارد نمودن خوشاریزه و پولیکاریا در جیره افزایش یافت (0/05>P). بر اساس نتایج حاصل، استفاده از خوشاریزه تا 45 درصد، و پولیکاریا تا 30 درصد ماده خشک در جیره نشخوارکنندگان قابل توصیه است. به هر حال، در زمان تغذیه پولیکاریا در دامهای پر تولید، نسبت علوفه به کنسانتره باید کاهش داده شود. از سوی دیگر، مصرف خوشاریزه و پولیکاریا موجب بهبود ظرفیت آنتیاکسیدانی شکمبه و کاهش آزادسازی متان به محیط زیست میشود.
سید حامد موسوی علمداردهی؛ زربخت انصاری پیرسرائی؛ عیسی دیرنده؛ محمد کاظمی فرد
دوره 23، شماره 4 ، دی 1400، ، صفحه 525-533
چکیده
تاثیر پودر و عصاره ریحان، بر عملکرد و ویژگی های لاشه، بیان نسبی ژن پروتئین شوک گرمایی (HSP70) و برخی فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی در شرایط تنش گرمایی با استفاده از 160 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار (هشت قطعه جوجه در هر تکرار)، به مدت 42 روزه بررسی شد. تیمارها شامل: 1- جیره پایه (شاهد)، ...
بیشتر
تاثیر پودر و عصاره ریحان، بر عملکرد و ویژگی های لاشه، بیان نسبی ژن پروتئین شوک گرمایی (HSP70) و برخی فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی در شرایط تنش گرمایی با استفاده از 160 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار (هشت قطعه جوجه در هر تکرار)، به مدت 42 روزه بررسی شد. تیمارها شامل: 1- جیره پایه (شاهد)، 2- جیره پایه+ویتامین ث (250 میلی گرم در کیلوگرم دان)، 3- جیره پایه +25 میلی گرم پودر ریحان (درهر کیلوگرم دان)، 4- جیره پایه+50 میلی گرم پودر ریحان (در هر کیلوگرم دان)، 5- استفاده از عصاره ریحان (یک میلی لیتر در هر لیتر آب مصرفی) بود. خوراک مصرفی، افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی، ویژگی های لاشه، فراسنجههای خونی و بیان نسبی ژن HSP70 در خون اندازه گیری شد. اثر تیمارها بر فراسنجه های خونی و ویژگی های لاشه معنی دار نبود. بیان نسبی ژن HSP70 در خون، در تمام تیمارها نسبت به تیمار شاهد کاهش معنی داری داشت (0/05>P). بر اساس نتایج حاصل، پودر و عصاره ریحان اثرات منفی تنش گرمایی را در جوجه های گوشتی کاهش می دهد لذا استفاده از آن ها در جیره جوجه های گوشتی برای پیشگیری از تنش گرمایی توصیه می شود.
حسین منافی راثی؛ علی بیات؛ هرمز منصوری
دوره 22، شماره 4 ، دی 1399، ، صفحه 549-558
چکیده
تأثیر ترکیب عصاره آبی گیاه آویشن و برگ اکالیپتوس بر عملکرد و سلامت گوسالههای شیرخوار نژاد هلشتاین، با استفاده از 32 رأس گوساله (16رأس ماده و 16 رأس نر) با سن3 ± 7 روز و میانگین وزن 3± 40/4 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار جیره آزمایشی و هشت تکرار بهمدت 70 روز بررسی شد. جیرههای آزمایشی شامل شاهد (بدون افزودنی)؛ و تیمارهای 10، ...
بیشتر
تأثیر ترکیب عصاره آبی گیاه آویشن و برگ اکالیپتوس بر عملکرد و سلامت گوسالههای شیرخوار نژاد هلشتاین، با استفاده از 32 رأس گوساله (16رأس ماده و 16 رأس نر) با سن3 ± 7 روز و میانگین وزن 3± 40/4 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار جیره آزمایشی و هشت تکرار بهمدت 70 روز بررسی شد. جیرههای آزمایشی شامل شاهد (بدون افزودنی)؛ و تیمارهای 10، 15 و 20 میلیلیتر عصاره در شیر مصرفی (50 درصد آویشن+50 درصد اکالیپتوس) بودند. بهمنظور سنجش تغییرات وزن بدن، اندازه دور سینه و قد، گوسالهها در روزهای هفت ، 28، 49، 70 ساعت 10 صبح وزنکشی و ابعاد بدن آنها اندازه گیری و ثبت شد. جهت تعیین فراسنجههای خونی در روز هفتاد نمونههای خون از ورید گردنی اخذ شد. گوسالههای دریافت کننده جیرههای حاوی 15 و 20 میلی لیتر عصاره نسبت به گروه شاهد میانگین افزایش وزن بالاتر و ابعاد بدنی بزرگتری داشتند(0/05>P). افزودن عصارههای آویشن و اکالیپتوس به جیره اثری بر قابلیت هضم و میزان خوراک مصرفی نداشت ولی بازده مصرف خوراک در گوسالههای دریافت کننده جیره حاوی 20 میلیگرم عصاره بهبود یافت (0/05>P). شاخص مدفوع و ترشح چشم در گوسالههای دریافت کننده جیرههای حاوی 15 و 20 میلیلیتر عصاره نسبت به گروه شاهد بهبود یافت (0/05>P). همچنین افزودن 20 میلیلیتر عصاره باعث کاهش میزان گلوکز و افزایش تعداد گلبولهای قرمز و هماتوکریت در خون گوسالههای دریافت کننده نسبت گروههای آزمایشی دیگر شد (0/05>P). بر اساس نتایج این تحقیق، افزودن 20 میلیلیتر عصاره برگ اکالیپتوس وآویشن به شیر مصرفی روزانه میتواند باعث بهبود عملکرد و سلامت گوسالههای شیرخوار شود.
اعظم میرحیدری؛ نورمحمد تربتی نژاد؛ سعید حسنی؛ پیروز شاکری
دوره 20، شماره 4 ، بهمن 1397، ، صفحه 553-564
چکیده
بهمنظوربررسی تأثیر افزودن بیوچار محصول فرعی پسته به جیره میشهای شیرده، دو آزمایش انجام شد. در آزمایش اول، تأثیر افزودن سطوح صفر، 0/5، یک و 1/5 درصد از بیوچار محصول فرعی پسته به جیره پایه در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار بر فراسنجههای تخمیر شکمبه پس از 24 ساعت انکوباسیون بررسی شد. در آزمایش دوم با افزودن سطح مطلوب ...
بیشتر
بهمنظوربررسی تأثیر افزودن بیوچار محصول فرعی پسته به جیره میشهای شیرده، دو آزمایش انجام شد. در آزمایش اول، تأثیر افزودن سطوح صفر، 0/5، یک و 1/5 درصد از بیوچار محصول فرعی پسته به جیره پایه در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار بر فراسنجههای تخمیر شکمبه پس از 24 ساعت انکوباسیون بررسی شد. در آزمایش دوم با افزودن سطح مطلوب بیوچار تعیینشده در آزمایش اول به جیره میشهای شیرده، تأثیر آن بر عملکرد شیردهی و قابلیت هضم خوراک بررسی شد. در این آزمایش از هشت رأس میش شیرده نژاد کرمانی زایش دوم در اوایل شیردهی در قالب یک طرح مربع لاتین چرخشی طی دو دوره 21 روزه استفاده شد. با افزایش سطح بیوچار در جیرهها تولید متان و غلظت نیتروژن آمونیاکی کاهش خطی نشان دادند (0/01P< ) و pH بهصورت خطی افزایش (0/01P< ) یافت. همچنین با افزودن یک درصد بیوچار به جیره میشهای شیرده تولید شیر، غلظت گلوکز خون و قابلیت هضم ماده خشک نسبت به جیره شاهد افزایش (0/05P< ) و غلظت نیتروژن اورهای خون کاهش (0/05P< ) یافت. بهطورکلی افزودن سطح یک درصد بیوچار محصول فرعی پسته به جیره میشهای شیرده میتواند سبب بهبود تولید شیر و قابلیت هضم ماده خشک شود.
سیروس فراستی؛ محمد معینی؛ فردین هژبری؛ حسن فضایلی
دوره 19، شماره 3 ، آبان 1396، ، صفحه 569-584
چکیده
به منظور تعیین اثرات فشار پرس هیدرولیک در ماشین ساخت بلوک خوراک کامل (بلوک)، زمان توقف فشار و اندازه قطعات علوفه بر قابلیت ماندگاری، ریزش ذرات و ذخیرهسازی بلوکها در انبار، آزمایشی با استفاده از طرح آماری کاملاً تصادفی (12 تیمار و 10 تکرار) با آرایش فاکتوریل (2×3×2) انجام شد. فاکتورها به ترتیب شامل: دو سطح 200 و 220 بار فشار پرس هیدرولیک ...
بیشتر
به منظور تعیین اثرات فشار پرس هیدرولیک در ماشین ساخت بلوک خوراک کامل (بلوک)، زمان توقف فشار و اندازه قطعات علوفه بر قابلیت ماندگاری، ریزش ذرات و ذخیرهسازی بلوکها در انبار، آزمایشی با استفاده از طرح آماری کاملاً تصادفی (12 تیمار و 10 تکرار) با آرایش فاکتوریل (2×3×2) انجام شد. فاکتورها به ترتیب شامل: دو سطح 200 و 220 بار فشار پرس هیدرولیک در ماشین ساخت بلوک خوراک کامل، سه سطح پنج، 17 و 30 ثانیه زمان توقف فشار با دو اندازه قطعات علوفه (یونجه و کاه گندم) کوتاه (میانگین 10 میلیمتر) و بلند (میانگین 30 میلیمتر) با استفاده از مخلوط علوفه به کنسانتره با نسبت 45 به 55 بوند. بلوکهای دارای علوفه بلند یا علوفه کوتاه که با فشار پرس 220 بار و زمان توقف 30 ثانیه فشرده شده بودند دارای بالاترین درصد ماندگاری بودند و بلوکهای با اندازه قطعات بلند یا کوتاه که با فشار پرس 220 بار و زمان توقف 17 ثانیه فشرده شده بودند، به ترتیب حداقل و حداکثر ریزش ذرات را داشتند (05/0P<). بین درصد ماندگاری و مقدار چگالی بلوکها رابطه خطی مستقیمی وجود داشت (001/0P =، 74/0r=). درصد تبخیر رطوبت بلوکهای دارای علوفه بلند با افزایش فشار پرس هیدرولیک، افزایش یافت (05/0P<) که موجب کاهش تکثیر کلنیهای کپک در آنها پس از 35 روز ذخیرهسازی شد اما درصد تبخیر در بلوکهای با علوفه کوتاه با افزایش فشار پرس هیدرولیک، کاهش یافت و از اینرو تعداد کلنیهای کپک در آنها افزایش یافت (05/0P<). نتایج این آزمایش نشان داد از نظر درصد ماندگاری و قابلیت ذخیرهسازی بلوکهای خوراک کامل در انبار، تولید بلوکها با میانگین اندازه علوفه 10 و 30 میلیمتر تحت شرایط فشار و زمان توقف فشار ذکر شده، مناسب نبود ولی فشار 220 بار و زمان توقف فشار پنج ثانیه مطلوب بود.
سیده فاطمه حجتی؛ نوید قوی حسین زاده
دوره 18، شماره 4 ، دی 1395، ، صفحه 687-696
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی ارتباط ژنتیکی و فنوتیپی میان پارامترهای منحنی رشد در گوسفند مهربان انجام شد. دادههای مورد استفاده از سازمان جهاد کشاورزی استان همدان بود که مشتمل بر 35414 رکورد وزن بدن از تولد تا سن 365 روزگی در طی سالهای 90-1380 بود. پارامترهای مدل رشد Brody، شامل A (وزن بلوغ مجانبی یا متوسط وزن حیوان در هنگام بلوغ)، B (نسبت وزن بلوغ ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی ارتباط ژنتیکی و فنوتیپی میان پارامترهای منحنی رشد در گوسفند مهربان انجام شد. دادههای مورد استفاده از سازمان جهاد کشاورزی استان همدان بود که مشتمل بر 35414 رکورد وزن بدن از تولد تا سن 365 روزگی در طی سالهای 90-1380 بود. پارامترهای مدل رشد Brody، شامل A (وزن بلوغ مجانبی یا متوسط وزن حیوان در هنگام بلوغ)، B (نسبت وزن بلوغ مجانبی به افزایش وزن به صورت درصدی از وزن بلوغ) و K (سرعت رشد تا رسیدن به وزن بلوغ) مطالعه شد. عوامل ثابت موثر بر پارامترهای منحنی رشد با رویه GLM نرمافزار آماریSAS مشخص شدند. مدل تجزیه ژنتیکی شامل اثر مستقیم حیوان، اثر ژنتیکی افزایشی مادری، اثر محیطی دائمی مادری و کوواریانس بین اثر ژنتیکی افزایشی مستقیم و مادری بود. برای برآورد ارتباط ژنتیکی بین پارامترهای منحنی رشد از روش Bayesian مبتنی بر نمونهگیری Gibbs استفاده شد. وراثتپذیری مستقیم پارامترهای منحنی رشد A، B و K بهترتیب 0/29، 0/63 و 0/27 برآورد شد. همبستگی ژنتیکی مستقیم A و B مثبت و زیاد (0/58) بود که نشان میدهد ارتباط این پارامترها با یکدیگر همجهت است، ولی این همبستگی بین B و K (0/69-) و بین A و K (0/54-) منفی و پایین است. نتایج تحقیق حاضر نشان میدهد که بهبودپارامترهای منحنی رشد گوسفند مهربان در برنامههای انتخاب امکانپذیر است. بنابراین، ارائه استراتژی انتخاب بهینه برای دستیابی به شکل مطلوب منحنی رشد در گوسفند مهربان از راه تغییر ژنتیکی پارامترهای مدل حائز اهمیت است.
علی کیانی؛ طاهره محمدآبادی؛ خلیل میرزاده؛ مرتضی چاجی؛ محمد بوجارپور
دوره 19، شماره 4 ، اسفند 1396، ، صفحه 789-802
چکیده
در این آزمایش، تأثیر مغز میوه بلوط بر قابلیت هضم و تخمیر شکمبهای و برخی فراسنجههای خونی در گوسفند عربی و بز نجدی بررسی شد. در این تحقیق، مغز میوه بلوط (63 درصد) در تغذیه شش راس گوسفند عربی و شش راسبزنجدی با متوسط وزن زنده 3±50 کیلوگرم برای مدت 28 روز استفاده شد و قابلیت هضم و تخمیر، رفتار نشخوار و برخی فراسنجههای خونی اندازهگیری ...
بیشتر
در این آزمایش، تأثیر مغز میوه بلوط بر قابلیت هضم و تخمیر شکمبهای و برخی فراسنجههای خونی در گوسفند عربی و بز نجدی بررسی شد. در این تحقیق، مغز میوه بلوط (63 درصد) در تغذیه شش راس گوسفند عربی و شش راسبزنجدی با متوسط وزن زنده 3±50 کیلوگرم برای مدت 28 روز استفاده شد و قابلیت هضم و تخمیر، رفتار نشخوار و برخی فراسنجههای خونی اندازهگیری شد. دادههای به دست آمده در قالب طرح پلاتهای خرد شده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج نشان داد که ماده خشک مصرفی و قابلیت هضم ماده خشک، پروتئین خام و الیاف نامحلول در شوینده خنثی تحت تاثیر اثر دام و تیمار قرار نگرفت. صرف نظر از نوع دام، ماده خشک مصرفی و قابلیت هضم پروتئین خام در تیمار شاهد بالاتر و صرف نظر از نوع تیمار، قابلیت هضم ماده خشک و الیاف نامحلول در شوینده خنثی در بز بالاتر از گوسفند بود (05/0P<). میزان نیتروژن آمونیاکی و pH شکمبه بین تیمار شاهد و بلوط در بز و گوسفند تفاوت معنی داری نداشت. تفاوتی در مدت زمان مصرف خوراک، نشخوار و جویدن به ازای ماده خشک، الیاف نامحلولدرشویندهخنثیو پروتئین خام مصرفی بین دو جیره شاهد و بلوط در گوسفند و بز مشاهده نشد. تغذیه میوه بلوط به دامها، اثری بر میزان گلوکز، نیتروژن اورهای، کلسترول و تریگلیسیرید خون در بز و گوسفند نداشت. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که می توان از میوه بلوط به میزان 63 درصد در جیره بز نجدی و گوسفند عربی استفاده نمود.
احمد افضل زاده؛ محسن آبسالان؛ سید داود شریفی؛ علی اکبر خادم؛ داود قندی
دوره 13، شماره 1 ، شهریور 1390، ، صفحه 41-48
چکیده
این تحقیق برای بررسی اثرات سطوح مختلف پنبه دانه کامل بر عملکرد، خصوصیات لاشه و متابولیت های خون، در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار جیره غذایی (حاوی صفر، چهار، هشت و 16 درصد پنبه دانه کامل) بر روی 20 رأس بره نر زندی با میانگین وزن (6/1±) 8/29 کیلوگرم و سن پنج تا شش ماهگی به مدت 90 روز اجرا گردید. جیره ها از نظر انرژی قابل متابولیسم و پروتئین ...
بیشتر
این تحقیق برای بررسی اثرات سطوح مختلف پنبه دانه کامل بر عملکرد، خصوصیات لاشه و متابولیت های خون، در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار جیره غذایی (حاوی صفر، چهار، هشت و 16 درصد پنبه دانه کامل) بر روی 20 رأس بره نر زندی با میانگین وزن (6/1±) 8/29 کیلوگرم و سن پنج تا شش ماهگی به مدت 90 روز اجرا گردید. جیره ها از نظر انرژی قابل متابولیسم و پروتئین قابل متابولیسم مشابه بودند. تفاوت تیمار صفر درصد پنبه دانه و تیمارهای حاوی پنبه دانه از نظر خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذا، درصد لاشه گرم و چربی احشایی، معنیدار بود (001/0P <). با زیاد شدن پنبه دانه در جیره، میزان گلوکز کاهش و میزان کلسترول و تری گلیسیرید خون به طور خطی افزایش یافت (01/P 0<). نتایج آزمایش نشان داد که پنبه دانه را می توان تا هشت درصد در جیره بره های پرواری استفاده نمود.
علی نبی زاده
دوره 13، شماره 2 ، اسفند 1390، ، صفحه 49-60
چکیده
به منظور تعیین بهترین سطح جایگزینی پودر ماهی با پودر خون، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی به روش فاکتوریل (5 × 3) با سه منبع پودر خون (کشتارگاه های صنعتی مشهد، یاسوج و تالش) و پنج سطح جایگزینی (صفر، 30، 40، 50 و 60 درصد) اجرا شد. 600 قطعه جوجه یک روزه گوشتی به صورت مخلوط از هر دو جنس به صورت تصادفی به 15 تیمار که هر تیمار چهار تکرار داشت اختصاص ...
بیشتر
به منظور تعیین بهترین سطح جایگزینی پودر ماهی با پودر خون، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی به روش فاکتوریل (5 × 3) با سه منبع پودر خون (کشتارگاه های صنعتی مشهد، یاسوج و تالش) و پنج سطح جایگزینی (صفر، 30، 40، 50 و 60 درصد) اجرا شد. 600 قطعه جوجه یک روزه گوشتی به صورت مخلوط از هر دو جنس به صورت تصادفی به 15 تیمار که هر تیمار چهار تکرار داشت اختصاص داده شد. نوع پودر خون اثر معنی داری بر مصرف خوراک، افزایش وزن، ضریب تبدیل غذا، درصد سینه، ران و چربی محوطه شکمی نداشت. اثر سطح جایگزینی بر خوراک مصرفی، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذا معنی دار بود (05/0 >P). به طوری که بیشترین مصرف خوراک مربوط به 30 درصد جایگزینی بود که با سایر سطوح اختلاف معنی دار داشت (05/0 >P). کمترین مصرف خوراک مربوط به 50 درصد جایگزینی بود که با سایر تیمارها اختلاف معنی دار داشت (05/0 >P). بیشترین افزایش وزن مربوط به 30 درصد جایگزینی بود که به جز 40 درصد جایگزینی با سایر تیمارها اختلاف معنی دار داشت (05/0 >P). اثر نوع پودر خون و سطح جایگزینی و اثر متقابل آنها بر درصد سینه، ران و چربی محوطه شکمی معنی دار نبود. جایگزینی 50 درصد پروتئین پودر ماهی با پودر خون مشهد باعث بهبود ضریب تبدیل غذا شد. لذا 50 درصد جایگزینی پروتئین پودر ماهی توسط پودر خون مشهد در جیره جوجه های گوشتی توصیه می شود.
بابک عنایتی؛ قدرت اله رحیمی
دوره 14، شماره 1 ، شهریور 1391، ، صفحه 49-57
چکیده
ژن فاکتور مؤثر بر رشد بتا به عنوان ژن مؤثر و مهم در فرآیند رشد و تمایز سلولی شناخته شده است. به منظور بررسی چندشکلی ژن فاکتور مؤثر بر رشد بتا-3 (TGFB3) از 160 قطعه مرغ مولد ایستگاه اصلاح نژاد مرغ بومی مازندران به طور تصادفی خون گیری شد. استخراج DNA به کمک روش نمکی بهینه یافته و تکثیر یک قطعه به طول 295 جفت باز (بخشی از اینترون 4، کل اگزون 5 و بخش کوچکی ...
بیشتر
ژن فاکتور مؤثر بر رشد بتا به عنوان ژن مؤثر و مهم در فرآیند رشد و تمایز سلولی شناخته شده است. به منظور بررسی چندشکلی ژن فاکتور مؤثر بر رشد بتا-3 (TGFB3) از 160 قطعه مرغ مولد ایستگاه اصلاح نژاد مرغ بومی مازندران به طور تصادفی خون گیری شد. استخراج DNA به کمک روش نمکی بهینه یافته و تکثیر یک قطعه به طول 295 جفت باز (بخشی از اینترون 4، کل اگزون 5 و بخش کوچکی از اینترون 5) با استفاده از یک جفت آغازگر اختصاصی انجام شد. قطعه تکثیر شده بعد از هضم به کمک آنزیم BsiYI دو آلل + و به ترتیب با فراوانی 8037/0 و 1961/0 را آشکار نمود. فراوانی ژنوتیپ های "+/+"، "+/- " و "-/-" به ترتیب 6645/0، 2784/0 و 0569/0 برآورد شدند. آنالیز آماری نتایج به دست آمده نشان داد که وجود یک آلل + در ژنوتیپ می تواند میانگین صفات وزن بدن در سنین یک روزگی و هشت هفتگی را به صورت معنی داری درمقایسه با ژنوتیپ -/- افزایش دهد که نشان دهنده نقش تأثیرگذار آلل + در افزایش ارزش فنوتپی وزن بدن در جوجه ها می باشد (05/0>P). در پایان می توان چنین نتیجه گیری نمود که نشانگر مورد مطالعه به همراه دیگر فرم های آللی ثبت شده در جایگاه ژنی TGFB3 می تواند در درک هر چه بهتر کنترل ژنتیکی نرخ رشد در جوجه ها مفید باشد.
محمد مهدی معینی؛ مژگان آذری تربت؛ حمید امانلو
دوره 12، شماره 2 ، مهر 1389، ، صفحه 51-59
چکیده
تعداد 15 رأس گاو هلشتاین زایش اول از گله ای با میانگین وزن (57±) 554 کیلوگرم، به صورت تصادفی جدا و با استفاده از طرح کاملاً تصادفی برای آزمون اثرات سطوح صفر، هفت و 14 درصد گاودانه در ماده خشک جیره در جایگزینی با کنجاله سویا و جو به سه گروه تقسیم شدند. میزان ماده خشک، خاکستر، پروتئین خام، چربی خام، عصاره عاری از ازت و الیاف خام آن به ترتیب ...
بیشتر
تعداد 15 رأس گاو هلشتاین زایش اول از گله ای با میانگین وزن (57±) 554 کیلوگرم، به صورت تصادفی جدا و با استفاده از طرح کاملاً تصادفی برای آزمون اثرات سطوح صفر، هفت و 14 درصد گاودانه در ماده خشک جیره در جایگزینی با کنجاله سویا و جو به سه گروه تقسیم شدند. میزان ماده خشک، خاکستر، پروتئین خام، چربی خام، عصاره عاری از ازت و الیاف خام آن به ترتیب 90/93، 95/5، 80/22، 02/3، 00/63 و 23/5 درصد و تجزیه پذیری مؤثر پروتئین خام و ماده خشک آن به ترتیب 8/74 و 6/70 درصد برآورد شد. میانگین ماده خشک مصرفی، میانگین درصد قابلیت هضم ماده خشک و پروتئین خام در گاوهای تمایر 14 درصد گاودانه معنی دار بود (05/0 >P). مقدار تولید شیر خام و نسبت کیلوگرم شیر تولیدی به کیلوگرم ماده خشک مصرفی، در گاوهای تیمار 14 درصد بیشتر بود (05/0 >P). تفاوت غلظت ازت اوره ای خون گاوهای جیره شاهد و گاوهای دو جیره حاوی معنی دار بود (05/0 >P). نتایج نشان داد دانه گاودانه به عنوان مکمل پروتئینی برای جایگزین شده با کنجاله تا میزان 14 درصد در جیره گاوهای شیرده قابل استفاده است.
فاطمه خسروی؛ محمد حسن فتحی نسری
دوره 14، شماره 2 ، دی 1391، ، صفحه 51-61
چکیده
دانه انار (حاوی 5/47 درصد ماده خشک) به مدت 70 روز در سطلهای پلاستیکی سه کیلویی سیلو شد و سپس ترکیب شیمیایی، غلظت ترکیبات فنلی و فراسنجههای تجزیهپذیری شکمبهای ماده خشک و نیز تجزیهپذیری شکمبهای و پس از شکمبهای ماده خشک دانه سیلو شده و نیز دانه خشک شده تعیین گردید. نتایج نشان داد سیلو کردن سبب کاهش معنیدار میزان کل ترکیبات ...
بیشتر
دانه انار (حاوی 5/47 درصد ماده خشک) به مدت 70 روز در سطلهای پلاستیکی سه کیلویی سیلو شد و سپس ترکیب شیمیایی، غلظت ترکیبات فنلی و فراسنجههای تجزیهپذیری شکمبهای ماده خشک و نیز تجزیهپذیری شکمبهای و پس از شکمبهای ماده خشک دانه سیلو شده و نیز دانه خشک شده تعیین گردید. نتایج نشان داد سیلو کردن سبب کاهش معنیدار میزان کل ترکیبات فنلی، تانن کل، اسید گالیک، اسید تانیک، پونیکالین و پونیکالاژین A شد اما غلظت تاننهای متراکم، اسید الاژیک و پونیکالاژین B تحت تأثیر روش ذخیرهسازی قرار نگرفت. فراسنجههای تجزیهپذیری شکمبهای ماده خشک، بخش سریع تجزیه، کند تجزیه و تجزیهپذیری مؤثر در نرخ عبورهای 02/0، 05/0 و 08/0 در ساعت تحت تأثیر روش ذخیرهسازی قرار نگرفت. سیلو کردن سبب افزایش معنیدار گوارشپذیری شکمبهای ماده خشک و گوارشپذیری ماده خشک در کل دستگاه گوارش و کاهش معنیدار ثابت نرخ تجزیه ماده خشک و گوارشپذیری پس از شکمبهای ماده خشک گردید (05/0P<). براساس نتایج این تحقیق سیلو کردن تفاله دانه انار ارزش غذایی این پسماند خوراکی را بهبود میبخشد.
سید عبداله حسینی؛ مرتضی کوچک زاده ملاری؛ حمیدرضا سیدآبادی
دوره 17، شماره 1 ، فروردین 1394، ، صفحه 51-58
چکیده
این مطالعه برای تعیین سهم عوامل هزینهای مؤثر بر قیمت تمامشدۀ هر کیلوگرم مرغ با روش تصمیمگیری چندشاخصه در استان تهران انجام گرفت. مزارع براساس هزینۀ تولید هر کیلوگرم مرغ زنده، به سه گروه هزینۀ کمتر از 35000، بین 35000 تا 40000، و بیشتر از 40000 ریال طبقهبندی و اطلاعات موردنظر ازطریق پرسشنامه جمعآوری شد. هزینههای واکسن، آزمایشگاه، ...
بیشتر
این مطالعه برای تعیین سهم عوامل هزینهای مؤثر بر قیمت تمامشدۀ هر کیلوگرم مرغ با روش تصمیمگیری چندشاخصه در استان تهران انجام گرفت. مزارع براساس هزینۀ تولید هر کیلوگرم مرغ زنده، به سه گروه هزینۀ کمتر از 35000، بین 35000 تا 40000، و بیشتر از 40000 ریال طبقهبندی و اطلاعات موردنظر ازطریق پرسشنامه جمعآوری شد. هزینههای واکسن، آزمایشگاه، سوخت، حملونقل، جوجه، خوراک، آب، افزودنیها، بیمه، بستر، و پرسنلی از عوامل ایجاد اختلاف قیمت بین سه گروه بررسی شد. سهم عوامل هزینهای مؤثر بر ایجاد اختلاف قیمت هر کیلوگرم بین سه گروه با روش تصمیمگیری چندشاخصه تعیین شد. تفاوتی ازنظر وزن زنده و ضریب تبدیل خوراک بین سه گروه بررسیشده، مشاهده نشد. هزینههای آب و افزودنیهای آن، پرسنلی، واکسن، و سوخت سهم فراوانی بر اختلاف قیمت محصول تولیدی در بین سه گروه بررسیشده داشتند، درحالیکه هزینۀ خوراک و بیمه کمترین سهم را به خود اختصاص دادند. گروه با هزینۀ تولید بالاتر از 4000 تومان کمترین بهروری را از منابع هزینهای داشت. براساس نتایج تحقیق حاضر، برای کاهش هزینههای تولید در مزارع مرغداری باید به تمامی عوامل هزینهای توجه شود. بهعنوان مثال، در این تحقیق هزینۀ خوراک و بیمه با وجود بیشترین و کمترین سهم در کل هزینههای تولید، تأثیر اندکی در ایجاد تفاوت بین گروههای گوناگون بررسیشده داشت.
شهناز ابراهیمی نژاد؛ حشمت اله خسروی نیا؛ مسعود علیرضایی
دوره 16، شماره 1 ، اردیبهشت 1393، ، صفحه 53-62
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر افزودن اسانس مرزه خوزستانی به آب آشامیدنی بر اکسیداسیون لیپیدها، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان و میزان کلسترول در گوشت خام ران جوجه گوشتی پس از شش ماه نگهداری در دمای بین 60- تا 80- درجه سلسیوس انجام شد. اسانس مرزه خوزستانی در پنج سطح صفر، 200، 300، 400 و 500 میلی گرم در لیتر و امولسیفایر پلی سوربات-80 به میزان ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر افزودن اسانس مرزه خوزستانی به آب آشامیدنی بر اکسیداسیون لیپیدها، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان و میزان کلسترول در گوشت خام ران جوجه گوشتی پس از شش ماه نگهداری در دمای بین 60- تا 80- درجه سلسیوس انجام شد. اسانس مرزه خوزستانی در پنج سطح صفر، 200، 300، 400 و 500 میلی گرم در لیتر و امولسیفایر پلی سوربات-80 به میزان 500 میلی گرم در لیتر تا سن 42 روزگی به آب آشامیدنی جوجه اضافه شد. افزودن اسانس مرزه به آب آشامیدنی جوجه میزان مواد واکنش دهنده با تیوباربیتوریک اسید در گوشت ران را به طور معنی داری کاهش داد (P
محمد حسین شهیر؛ افشین حیدری نیا؛ حمیدرضا طاهری؛ عبداله حسینی
دوره 15، شماره 1 ، تیر 1392، ، صفحه 55-64
چکیده
بهمنظور تعیین مناسبترین سطح لیزین هضمشدنی ایلئومی استانداردشده در مرحلۀ رشد (49-28 روزگی) بوقلمونهای نر گوشتی، 160 قطعه بوقلمون در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار (هشت سطح لیزین هضمشدنی ایلئومی استانداردشده، 15/1 (جیرۀ پایه)، 225/1، 3/1، 375/1، 45/1، 525/1، 6/1، و 675/1 درصد) در چهار تکرار و پنج قطعه پرنده در هر تکرار استفاده شدند. افزایش ...
بیشتر
بهمنظور تعیین مناسبترین سطح لیزین هضمشدنی ایلئومی استانداردشده در مرحلۀ رشد (49-28 روزگی) بوقلمونهای نر گوشتی، 160 قطعه بوقلمون در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار (هشت سطح لیزین هضمشدنی ایلئومی استانداردشده، 15/1 (جیرۀ پایه)، 225/1، 3/1، 375/1، 45/1، 525/1، 6/1، و 675/1 درصد) در چهار تکرار و پنج قطعه پرنده در هر تکرار استفاده شدند. افزایش سطوح لیزین هضمشدنی باعث افزایش وزن بدن و کاهش ضریب تبدیل غذایی گردید. گروه آزمایشی حاوی 6/1 درصد لیزین هضمشدنی، بیشترین افزایش وزن بدن و کمترین ضریب تبدیل غذایی را داشت که با جیرۀ پایۀ (15/1 درصد لیزین هضمشدنی) تفاوت معنیداری نشان داد (05/0P<). با برازش مدلهای رگرسیون خط شکسته، منحنی درجۀ دو، و خط شکستۀ درجۀ دو میزان نیاز لیزین هضمشدنی، بهترتیب برای افزایش وزن بدن 11/0 ± 47/1، 04/0 ± 57/1 و 05/0 ± 49/1 درصد تخمین زده شد. نیاز لیزین هضمشدنی بااستفاده از مدلهای فوق برای بهترین ضریب تبدیل غذایی بهترتیب 17/0 ± 57/1، 02/0 ± 61/1، و 08/0 ± 59/1 درصد تعیین شد. باتوجه به نتایج تحقیق حاضر، نیاز لیزین هضمشدنی بوقلمونهای نر گوشتی در دورۀ رشد برای افزایش وزن بدن در دامنۀ 47/1 تا 57/1 و برای ضریب تبدیل غذایی در دامنۀ 57/1 تا 61/1 درصد توصیه میشود.
امیرحسین رضاخانی؛ یونس علی علی جو؛ کامران رضایزدی
دوره 22، شماره 1 ، فروردین 1399، ، صفحه 55-65
چکیده
هدف این تحقیق مقایسه اثر نمکهای کلسیمی حاوی اسیدهای چرب اشباع و غیراشباع بر عملکرد گاوهای شیری در دورۀ انتقال بود. در این تحقیق در قالب یک طرح کاملا تصادفی، از 32 رأس گاو هلشتاین شکم دوم به بعد با میانگین وزن 39/94± 723 در دوره زمانی سه هفته پیش از زایش تا سه هفته پس از زایش استفاده شد. جیرههای آزمایشی شامل؛ 1) جیره شاهد؛ بدون مکمل ...
بیشتر
هدف این تحقیق مقایسه اثر نمکهای کلسیمی حاوی اسیدهای چرب اشباع و غیراشباع بر عملکرد گاوهای شیری در دورۀ انتقال بود. در این تحقیق در قالب یک طرح کاملا تصادفی، از 32 رأس گاو هلشتاین شکم دوم به بعد با میانگین وزن 39/94± 723 در دوره زمانی سه هفته پیش از زایش تا سه هفته پس از زایش استفاده شد. جیرههای آزمایشی شامل؛ 1) جیره شاهد؛ بدون مکمل چربی، 2) جیره دارای مکمل چربی غیراشباع، 3) جیره حاوی مکمل چربی اشباع و 4) جیره حاوی مخلوط مساوی از هر دو مکمل بودند. مکملهای چربی به شکل نمک های کلسیمی، در جیرههای پیش از زایش 1/5 درصد و در جیرههای پس از زایش سه درصد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که میزان ماده خشک مصرفی پیش از زایش، وزن و امتیاز وضعیت بدنی پیش و پس از زایش تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار نگرفتند، در حالی که میزان ماده خشک مصرفی پس از زایش در بین جیره های حاوی اسیدهای چرب اشباع و یا مخلوط اسیدهای چرب بیش تر بود(0/05>P). تغذیه جیره حاوی اسیدهای چرب اشباع و غیر اشباع در پیش از زایش قابلیت هضم ماده خشک و چربی را افزایش داد (p<0/01). چس از زایش قابلیت هضم ماده خشک جیره های آزمایشی حاوی اسیدهای چرب غیراشباع و مخلوط اسیدهای چرب اشباع و غیراشباع از جیره شاهد بیشتر بود(p<0/05). فراسنجه های خونی، تولید شیر و ترکیبات آن تحت تاثیر جیره های آزمایشی پیش و پس از زایش قرار نگرفتند. بنابراین استفاده از منبع چربی در قالب نمک های کلسیمی می تواند بدون ایجاد آثار منفی بر عملکرد گاوها دوره انتقال سبب بهبود قابلیت هضم موادمغذی در دستگاه گوارش شود.
علی رضا چگنی؛ بهروز یاراحمدی؛ محمد شاهوردی؛ محسن محمدی ساعی؛ میرحسن بیرانوند؛ علی رضا آقاشاهی؛ حسن فضائلی؛ امین کاظمی زاده
دوره 25، شماره 1 ، فروردین 1402، ، صفحه 59-69
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر چغندر علوفهایی بر عملکرد، صفات لاشه و فراسنجههای خون برههای نر پرواری بود. 32 رأس بره نر پرواری با وزن اولیه 0/25± 28/05 کیلوگرم در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تیمار و چهار بلوک بمدت 84 روز با جیرههای آزمایشی شامل شاهد (صفر)، 10، 20 و 30 درصد چغندر علوفهای با نسبت 60 درصد کنسانتره و 40 درصد علوفه ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر چغندر علوفهایی بر عملکرد، صفات لاشه و فراسنجههای خون برههای نر پرواری بود. 32 رأس بره نر پرواری با وزن اولیه 0/25± 28/05 کیلوگرم در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تیمار و چهار بلوک بمدت 84 روز با جیرههای آزمایشی شامل شاهد (صفر)، 10، 20 و 30 درصد چغندر علوفهای با نسبت 60 درصد کنسانتره و 40 درصد علوفه بهصورت کاملاً مخلوط تهیه و دو بار در روز تعلیف شدند. در طول دوره آزمایش اختلاف معنیداری در وزن برهها در گروه شاهد و گروههایی که سطوح مختلف چغندر علوفهای در جیره آنها استفاده شده بود مشاهده نشد. تفاوت معنیداری در افزایش وزن روزانه در میان همه گروهها بجز برههائی که با جیره حاوی 20 درصد چغندر علوفهای تغذیه شدند، وجود نداشت. در گروهی که 30 درصد چغندر علوفهای دریافت کرده بود خوراک مصرفی در روز نسبت به سایر گروهها کمترین بود (P<0.05). ضریب تبدیل خوراک در بین گروههای آزمایشی تفاوتی معنیداری نداشت. تفاوتی در وزن کشتار برهها، وزن بدن بدون محتویات دستگاه گوارش، وزن لاشه گرم و سرد، فراسنجههای لاشه و همچنین افت لاشه در بین گروههای مختلف مشاهده نشد (P>0.05). تیمارهای آزمایشی اثری بر صفات بیوشیمیایی خون نداشتند، اما مصرف چغندر علوفهای باعث افزایش غلظت هموگلوبین خون شد (P<0.05). بر اساس نتایج حاصل، از چغندر علوفهای تا 30 درصد بدون تاثیر منفی بر عملکرد، صفات لاشه و فراسنجههای خون در جیره برههای پرواری میتوان استفاده کرد.