مسعود دیدارخواه؛ محسن دانش مسگران؛ محمد جواد ضمیری؛ علی رضا وکیلی
دوره 19، شماره 1 ، اردیبهشت 1396، ، صفحه 213-222
چکیده
در این تحقیق، اثر جیرههای گلوژنیک و لیپوژنیک همزمان با یک برنامه همزمانی فحلی در جهت کاهش فاصله زایش و بهبود عملکرد شاخصهای تولیدمثلی با استفاده از 90 رأس میش نژاد بلوچی (در سه گروه ) مطالعه شد. میشهای هر گروه به ترتیب از سه جیره با نسبتهای متفاوت از منابع نشاسته و چربی تغذیه شدند. جهت همزمانی فحلی، میشها روز 30 آزمایش ...
بیشتر
در این تحقیق، اثر جیرههای گلوژنیک و لیپوژنیک همزمان با یک برنامه همزمانی فحلی در جهت کاهش فاصله زایش و بهبود عملکرد شاخصهای تولیدمثلی با استفاده از 90 رأس میش نژاد بلوچی (در سه گروه ) مطالعه شد. میشهای هر گروه به ترتیب از سه جیره با نسبتهای متفاوت از منابع نشاسته و چربی تغذیه شدند. جهت همزمانی فحلی، میشها روز 30 آزمایش سیدرگذاری شدند. 14 روز بعد از سیدرگذاری، همزمان با برداشتن سیدر، 400 واحد هورمون eCG به همه میشها تزریق شد. به محض مشاهده علائم فحلی، میشها تلقیح شدند. آزمایش اولتراسونوگرافی جهت بررسی تعداد فولیکول گراف، جسم زرد و تشخیص آبستنی انجام شد. بعد از زایش نیز شاخصهای تولیدمثلی نظیر نرخ برهزایی و دوقلوزایی بررسی شدند. بیشتر میشهای مورد آزمایش به وضوح علائم فحلی را نشان دادند. اثر جیرههای آزمایشی بر تعداد فولیکولهای گراف معنیدار نبود. تعداد فولیکولهای گراف از زمان سیدربرداری تا فحلی به شکل معنیداری افزایش یافت. نرخ تخمکریزی، برهزایی و دوقلوزایی در میش‌هایی که جیرههای گلوکوژنیک و گلوکو+لیپوژنیک دریافت کردند بیشتر از میشهای تغذیه شده با جیره لیپوژنیک بود (05/0P<) .براساس نتایج این مطالعه، تغذیه منابع نشاستهای تنها و یا همراه با نسبتی کمی از منابع چربی، اثرگذاری روشهای همزمانی بر شاخصهای تولیدمثلی در گلههای میش بلوچی را بهبود می بخشد.
سیده اسماء موسوی؛ سید امیر حسین مهدوی؛ احمد ریاسی؛ علی صادقی سفیدمزگی
دوره 17، شماره 2 ، مهر 1394، ، صفحه 321-333
چکیده
تأثیر مخلوط پسماند گیاهان آویشن، رزماری، شوید و نعناع فلفلی در جیرههای با نسبتهای گوناگون اسیدهای چرب امگا-6 به امگا-3 بر عملکرد، وزن نسبی اندام‌های داخلی، فلور میکروبی محتویات ایلئوم و تغییرات هسیتولوژیک رودۀ کوچک و کبد مرغ‌های تخمگذار در آزمایشی فاکتوریل 3×2 با سه سطح پسماند (صفر، 5/2 و 5 درصد) و دو نسبت اسیدهای چرب امگا-6 ...
بیشتر
تأثیر مخلوط پسماند گیاهان آویشن، رزماری، شوید و نعناع فلفلی در جیرههای با نسبتهای گوناگون اسیدهای چرب امگا-6 به امگا-3 بر عملکرد، وزن نسبی اندام‌های داخلی، فلور میکروبی محتویات ایلئوم و تغییرات هسیتولوژیک رودۀ کوچک و کبد مرغ‌های تخمگذار در آزمایشی فاکتوریل 3×2 با سه سطح پسماند (صفر، 5/2 و 5 درصد) و دو نسبت اسیدهای چرب امگا-6 به امگا-3 (12/15 و 65/1) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و پنج پرنده در هر تکرار بررسی شد. تغذیۀ مرغها با جیرههای با نسبت پایین امگا-6 به امگا-3 وزن نسبی طحال، تعداد و قطر غدد لنفاوی غیرمنتشرۀ لامیناپروپریا (05/0P<)، و درصد تولید تخممرغ در میان دورۀ دوم (05/0P=) را افزایش و وزن نسبی و درصد چربی کبدی را کاهش داد (05/0P<). تغذیۀ پرندگان با جیرههای حاوی پسماندهای گیاهی، طول پرز، تعداد و قطر غدد لنفاوی، تعداد سلولهای گابلت (05/0P<)، و ضریب تبدیل غذایی (08/0P=) را بهبود داد. غلظت مالون دیآلدئید در کبد و جمعیت اشرشیاکلی در ایلیوم پرندگانی که با جیرۀ حاوی 5درصد مخلوط پسماند تغذیه شدند، کاهش یافت (01/0P<). براساس نتایج تحقیق حاضر، استفاده از نسبت پایین اسیدهای چرب امگا-6 به امگا-3 یا 5درصد مخلوط پسماند گیاهان دارویی در جیره بهترتیب تولید تخممرغ و شاخصهای سلامت روده و کبد را در مرغ‌های تخم بهبود میبخشد.
معصومه منطقی؛ مرتضی مموئی؛ صالح طباطبائی وکیلی؛ جمال فیاضی؛ خلیل میرزاده
دوره 18، شماره 2 ، تیر 1395، ، صفحه 367-375
چکیده
تأثیر استفاده از مقادیر مختلف لسیتین سویا به جای زرده تخممرغ برای محافظت از اسپرماتوزوئید قوچ در زمانیک ساعت پس از اسپرمگیری و نیز 24و48 ساعت پس از ذخیره کردن منی در پنج درجه سانتیگراد بررسی شد. از10 رأس قوچ با سن دو تا سه سال و میانگین وزن (4±)64کیلوگرم، هفتهای یک بار به مدت هشت هفته اسپرمگیری شد. نمونهها مخلوط و به ...
بیشتر
تأثیر استفاده از مقادیر مختلف لسیتین سویا به جای زرده تخممرغ برای محافظت از اسپرماتوزوئید قوچ در زمانیک ساعت پس از اسپرمگیری و نیز 24و48 ساعت پس از ذخیره کردن منی در پنج درجه سانتیگراد بررسی شد. از10 رأس قوچ با سن دو تا سه سال و میانگین وزن (4±)64کیلوگرم، هفتهای یک بار به مدت هشت هفته اسپرمگیری شد. نمونهها مخلوط و به چهار قسمت مساوی تقسیم شد. هر قسمت با یکی از رقیقکنندههای پایه تریس و چهار تیمار حاوی 5/0، یک و 5/1 درصد لسیتین سویا و 14 درصد زرده تخممرغ رقیق شده و درصد تحرک، زندهمانی، ناهنجاریهای مورفولوژیکی و سلامت غشای اسپرم و نیز pH منی در آنها تعیین شد. نتایج نشان داد که میزان تحرک و زندهمانی اسپرم در زمان اول در تیمار 5/1 درصد لسیتین سویا بهتر بود (05/0P<). در زمان 48 ساعت پس از ذخیره کردن در تیمارهای یک و 5/1 درصد لسیتین سویا زندهمانی اسپرم در مقایسه با زرده تخممرغ بهتر بود (05/0P<). به‌طورکلی، لسیتین سویا یک جایگزین مناسب برای زرده تخممرغ بوده و موجب بهبود کیفیت مایع منی در زمانهای مورد مطالعه میشود. باتوجه به محدودیت‌های موجود در استفاده از زرده تخممرغ به عنوان یک منبع حیوانی در رقیقکننده قوچ، استفاده از لسیتین سویا به عنوان یک منبع گیاهی پیشنهاد میشود.
امیر عطار؛ حسن کرمانشاهی؛ ابوالقاسم گلیان
دوره 19، شماره 2 ، مرداد 1396، ، صفحه 441-453
چکیده
تاثیر انواع فرآیند کاندیشنینگ(بخار و خشک) و سطح بنتونیت سدیم فرآوری شده در خوراک بر عملکرد، وزن نسبی اندام ها و برخی فراسنجههای خونی در دوره رشد جوجههای گوشتی بررسی شد. به همین منظور از تعداد 810 قطعه جوجه خروس راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 3×3 با سه روش فرآوری خوراک(بدون فرآوری یا خشک، دو دقیقه فرآوری با بخار، چهار دقیقه فرآوری با ...
بیشتر
تاثیر انواع فرآیند کاندیشنینگ(بخار و خشک) و سطح بنتونیت سدیم فرآوری شده در خوراک بر عملکرد، وزن نسبی اندام ها و برخی فراسنجههای خونی در دوره رشد جوجههای گوشتی بررسی شد. به همین منظور از تعداد 810 قطعه جوجه خروس راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 3×3 با سه روش فرآوری خوراک(بدون فرآوری یا خشک، دو دقیقه فرآوری با بخار، چهار دقیقه فرآوری با بخار) و سه سطح بنتونیت سدیم فرآوری شده (جی بایند) (صفر، 75/0 و 5/1 درصد) در غالب طرح کاملاً تصادفی با نه تیمار و شش تکرار مورد آزمایش قرار گرفتند. فرآوری خوراک به تنهایی بر افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک تاثیر معنیداری داشت، بطوریکه بهترین ضریب تبدیل در دو دقیقه فرآوری با بخار(33/1) و همچنین 5/1 درصد بنتونیت سدیم(39/1) مشاهده شد(05/0>P) و این در حالی است که اثر روش فرآوری، سطح بنتونیت سدیم و اثر متقابل آنها بر مصرف خوراک معنیداری نبود. اثر روش فرآوری بر کلسترول و HDL خون معنیدار بود و اثر متقابل شکل فرآوری و سطح بنتونیت سدیم بر VLDL خون معنیدار بود(05/0>P) و بهترین VLDL مربوط به تیمار بدون فرآوری و بدون جی بایند بود. بجز وزن نسبی کبد، وزن نسبی هیچ کدام از قسمت‌های مختلف لاشه و اندام‌های داخلی تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفتند.. نتایج این آزمایش نشان می‌دهند که دو دقیقه فرآوری خوراک با بخار در کارخانجات تهیه دان باعث بهبود عملکرد رشد جوجه های گوشتی در دوره رشد می‌گردد.
مهدى افرا؛ بهمن نویدشاد؛ فرزاد میرزایی آقجه قشلاق؛ نعمت هدایت ایوریق
دوره 18، شماره 3 ، آبان 1395، ، صفحه 563-573
چکیده
در این آزمایش از 200 قطعه جوجه گوشتی از سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفى با پنج تیمار و چهار تکرار استفاده شد. انرژی متابولیسمی حقیقی پوسته جو با استفاده از خروسهای بالغ سسکتومی شده اندازه گیری شد. میزان ماده خشک، انرژی متابولیسمی حقیقی، خاکستر، عصاره اتری، پروتئین خام، فیبر خام، NDF، ADF، کلسیم و کل فسفر در پوسته جو به ترتیب برابر ...
بیشتر
در این آزمایش از 200 قطعه جوجه گوشتی از سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفى با پنج تیمار و چهار تکرار استفاده شد. انرژی متابولیسمی حقیقی پوسته جو با استفاده از خروسهای بالغ سسکتومی شده اندازه گیری شد. میزان ماده خشک، انرژی متابولیسمی حقیقی، خاکستر، عصاره اتری، پروتئین خام، فیبر خام، NDF، ADF، کلسیم و کل فسفر در پوسته جو به ترتیب برابر با 92 درصد، 978 کیلوکالری در کیلوگرم، 53/3 درصد، 26/4 درصد، 26/12 درصد، 6/12 درصد، 1/52 درصد، 5/23 درصد، 9/0 درصد و 6/0 درصد بود. جیرههای آزمایشی عبارت بودند از: 1- جیره شاهد (فاقد پوسته جو)، 2- جیره حاوی 75/0 درصد پوسته جو با اندازه ذرات کمتر از یک میلیمتر، 3- جیره حاوی 75/0 درصد پوسته جو با اندازه ذرات بین یک تا دو میلی متر، 4- جیره حاوی 5/1 درصد پوسته جو با اندازه ذرات کمتر از یک میلی متر، 5- جیره حاوی 5/1 درصد پوسته جو با اندازه ذرات بین یک تا دو میلی متر. پرنده-هایی که با جیره حاوی پوسته جو تغذیه شدند افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی بهتری داشتند و به ویژه جیره حاوی سطح 5/1 درصد پوسته جو با اندازه بین یک تا دو میلیمتر در این زمینه موثرتر بود (05/0 >P). چنین بهبودی در وزن سنگدان نیز مشاهده شد (05/0 >P). پوسته جو باعث بهبود قابلیت هضم ماده خشک، پروتئین خام و خاکستر گردید (05/0 >P). تغذیه جوجههای گوشتی با جیرههای حاوی پوسته جو، هزینه خوراک به ازای هر کیلوگرم افزایش وزن را کاهش داد. بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق، استفاده از 5/1 درصد پوسته جو با اندازه ذرات بین یک تا دو میلیمتر در جیره ضمن بهبود عملکرد، هزینه خوراک در جوجههای گوشتی را کاهش می‌دهد.
مرتضی کرمی؛ محسن باقری
دوره 22، شماره 4 ، دی 1399، ، صفحه 689-695
چکیده
هدف از این آزمایش بررسی مقایسه ای عملکرد پروار و خصوصیات کمی لاشه بره های لری بختیاری و آمیخته های رومانفΧلری بختیاری بود. به همین منظور از 44 راس بره لری بختیاری 100 روزه و 44 راس بره آمیخته رومانف با لری بختیاری 100 روزه در قالب طرح کاملا تصادفی به روش فاکتوریل 2Χ2Χ2 با دو گروه ژنتیکی(لری بختیاری و آمیخته رومانفΧلری بختیاری)جنس ...
بیشتر
هدف از این آزمایش بررسی مقایسه ای عملکرد پروار و خصوصیات کمی لاشه بره های لری بختیاری و آمیخته های رومانفΧلری بختیاری بود. به همین منظور از 44 راس بره لری بختیاری 100 روزه و 44 راس بره آمیخته رومانف با لری بختیاری 100 روزه در قالب طرح کاملا تصادفی به روش فاکتوریل 2Χ2Χ2 با دو گروه ژنتیکی(لری بختیاری و آمیخته رومانفΧلری بختیاری)جنس (نر و ماده) و سال (1395 و 1396) استفاده شد. افزایش وزن روزانه، جیره های مورد مصرف،، ضریب تبدیل خوراک و نیز ویژگی های کمی لاشه دام ها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که میانگین افزایش وزن روزانه قبل از شیرگیری و نیز وزن در سن 100 روزگی (پایان شیرگیری) در بره های آمیخته رومانفΧلری بختیاری بیشتر از بره های لری بختیاری بود(p <0/05). اما میانگین افزایش وزن روزانه طی دوره پروار، وزن دوره پروار، مصرف خوراک، وزن لاشه و درصد دنبه بره های لری بختیاری بیشتر از آمیخته های رومانفΧلری بختیاری بود(p <0/05). بره های نر ، میانگین افزایش وزن روزانه دوره پروار بیشتر و ضریب تبدیل کمتری نسبت به بره های ماده داشتند(p <0/05). درصد دنبه و چربی لاشه بره های نربیشتز از ماده ها بود(p <0/05). نتایج این مطالعه نشان داد که عملکرد قبل از شیرگیری بره های آمیخته از بره های لری بختیاری بهتر ولی عملکرد دوره پروار آن ها کمتر است. لذا به نظر می رسد پروار بره های لری بختیاری مناسب تر از آمیخته ها در استان چهارمحال و بختیاری باشد.
بشیر قاسم پور؛ ابوالقاسم گلیان؛ احمد حسن آبادی
دوره 19، شماره 3 ، آبان 1396، ، صفحه 711-726
چکیده
این آزمایش به‌منظور بررسی اثر سطح پروتئین قابل‌هضم و توازن الکترولیتی جیره پایانی بر عملکرد، فراسنجههای خون و بافت‌شناسی روده با استفاده از تعداد 500 قطعه جوجه گوشتی مخلوط دو جنس سویه راس308 در قالب طرح کاملاً تصادفی و به‌صورت فاکتوریل 5×2 با دو سطح پروتئین قابل هضم (5/16 و 19درصد) و پنج سطح توازن الکترولیتی (150، 200، 250، 300 و ...
بیشتر
این آزمایش به‌منظور بررسی اثر سطح پروتئین قابل‌هضم و توازن الکترولیتی جیره پایانی بر عملکرد، فراسنجههای خون و بافت‌شناسی روده با استفاده از تعداد 500 قطعه جوجه گوشتی مخلوط دو جنس سویه راس308 در قالب طرح کاملاً تصادفی و به‌صورت فاکتوریل 5×2 با دو سطح پروتئین قابل هضم (5/16 و 19درصد) و پنج سطح توازن الکترولیتی (150، 200، 250، 300 و 350 میلی‌اکی‌والان در کیلوگرم‌جیره) در دوره پایانی (25 تا 42 روزگی) با پنج تکرار 10 قطعهای انجام شد. جوجهها از 42-28 روزگی به مدت هشت ساعت روزانه تحت تنش گرمایی 2±32 درجه سانتیگراد قرار گرفتند. افزایش سطح پروتئین اثری بر افزایش وزن دوره پایانی جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی نداشت. مصرف خوراک و ضریب تبدیل جوجههای گوشتی تغذیه شده با جیره 5/16درصد، بیشتر از 19درصد پروتئین بود (05/0<P). بیشترین افزایش وزن و کمترین ضریب تبدیل در توازن 200 میلی‌اکی‌والان مشاهده شد که تفاوت آنها به ترتیب تنها با تیمارهای 300 و 150 میلی‌اکی‌والان معنیدار نبود. بیشترین افزایش وزن در جوجههای گوشتی تغذیه شده با جیره حاوی 5/16درصد پروتئین و 200 میلی‌اکی‌والان توازن الکترولیت مشاهده شد(05/0<P). سرم جوجههای تغذیه شده با جیره حاوی 19درصد در مقایسه با 5/16درصدپروتئین قابل هضم، دارای تری‌گلیسیرید کمتر اما پروتئین کل، کراتینین و اسید اوریک بالاتری بودند (05/0<P). افزایش پروتئین جیره از 5/16درصد به 19درصد، تأثیری بر ویژگی‌های بافت‌شناسی روده نداشت. تغذیه جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی با تعادل الکترولیتی 250 میلی‌اکی‌والان، مساحت سطح پرز را افزایش داد (05/0<P). بر اساس نتایج حاصل، در دوره پایانی پرورش جوجههای گوشتی در شرایط تنش گرمایی، جیره حاوی 5/16درصد پروتئین قابل هضم و توازن الکترولیتی 200 میلی‌اکی‌والان توصیه میشود.
حسن بازدیدی؛ نظر افضلی؛ سیدجواد حسینی واشان؛ سید احسان غیاثی؛ محمد ملکانه
دوره 18، شماره 4 ، دی 1395، ، صفحه 801-810
چکیده
به منظور بررسی جایگزینی منبع پروتئینی کنجاله سویا با کنجاله شاهدانه بر عملکرد، صفات کیفی تخم مرغ و فراسنجههای خونی مرغ‌های تخمگذار در دوره پس از تولک، از 200 قطعه مرغ لگهورن از هیبرید های‌لاین 36- w در سن 102 هفته استفاده گردید. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار آزمایشی و پنج تکرار و تعداد هشت قطعه مرغ درهرتکرارانجام ...
بیشتر
به منظور بررسی جایگزینی منبع پروتئینی کنجاله سویا با کنجاله شاهدانه بر عملکرد، صفات کیفی تخم مرغ و فراسنجههای خونی مرغ‌های تخمگذار در دوره پس از تولک، از 200 قطعه مرغ لگهورن از هیبرید های‌لاین 36- w در سن 102 هفته استفاده گردید. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار آزمایشی و پنج تکرار و تعداد هشت قطعه مرغ درهرتکرارانجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح 100 درصدی منبع پروتئینی از کنجاله سویا؛ 25 درصد منبع پروتئین کنجاله شاهدانه + 75 درصد منبع پروتئین کنجاله سویا؛ 50 درصد منبع پروتئین کنجاله شاهدانه+50 درصد منبع پروتئین کنجاله سویا؛ 75 درصد منبع پروتئین کنجاله شاهدانه+ 25 درصد منبع پروتئین کنجاله سویا و 100 درصد منبع پروتئین کنجاله شاهدانه بود. طول دوره آزمایش 12 هفته شامل سه دوره چهار هفتهای بود. یافته‌ها نشان دادند درصد تولیدتخم و خوراک مصرفی ووزن توده تخم مرغ در تیمارهایی که 100 درصد کنجاله شاهدانه مصرف کردند بالاتر و این اختلاف نسبت به تیمارهای حاوی 100درصد سویا معنیدار بود (05/0>P). با افزایش سطح جایگزینی کنجاله شاهدانه ارتفاع سفیده، شاخص رنگ زرده، درصد وزن زرده ودرصد پوسته، بطور معنیداری نسبت به گروه حاوی100 درصد کنجاله سویا افزایش پیدا کرد. استفاده از کنجاله شاهدانه غلظت کلسترول و تری‌گلیسرید و LDL خون را کاهش داد. بنابراین با توجه به بهبود عملکرد و کیفیت تخم و کاهش هزینه تولید تخم مرغ و کاهش کلسترول در مرغ‌های تخمگذار تجاری بعد از تولک جایگزینی کنجاله سویا با شاهدانه در سطوح 75 و 100 درصد پیشنهاد می گردد.
مرتضی رضائی؛ نیما ایلا
دوره 19، شماره 4 ، اسفند 1396، ، صفحه 929-939
چکیده
این پژوهش جهت ارزیابی اثرات رنگدانههای استخراج شده از فلفل قرمز در مقایسه با رنگدانه مصنوعی بر عملکرد و کیفیت تخممرغ مرغان تخمگذار انجام شد. تعداد 64 قطعه مرغ تخمگذار تجاری سویه های- لاین 36-Wدر سن 75 هفتگی به صورت تصادفی به چهار گروه (جیره) آزمایشی شامل: 1- (جیره شاهد بدون افزودن رنگدانه طبیعی یا مصنوعی)، 2- (جیره شاهد + افزودن 25 ...
بیشتر
این پژوهش جهت ارزیابی اثرات رنگدانههای استخراج شده از فلفل قرمز در مقایسه با رنگدانه مصنوعی بر عملکرد و کیفیت تخممرغ مرغان تخمگذار انجام شد. تعداد 64 قطعه مرغ تخمگذار تجاری سویه های- لاین 36-Wدر سن 75 هفتگی به صورت تصادفی به چهار گروه (جیره) آزمایشی شامل: 1- (جیره شاهد بدون افزودن رنگدانه طبیعی یا مصنوعی)، 2- (جیره شاهد + افزودن 25 قسمت در میلیون رنگدانه مصنوعی کانتازانتین قرمز)، 3- (جیره شاهد + افزودن 15 قسمت در میلیون رنگدانه استخراج شده از فلفل دلمهای قرمز) و 4 - (جیره شاهد + افزودن 30 قسمت در میلیون رنگدانه استخراج شده از فلفل دلمهای قرمز) در 16 قفس مجزا تقسیم شدند. رنگدانه فلفل قرمز ابتدا به وسیله حلال هگزان استخراج و سپس با هیدروکسید پتاسیم صابونی شد. در طول هشت هفته دوره آزمایشی عملکرد، کیفیت تخممرغ و شاخص رنگ زرده در مرغان اندازهگیری و در قالب طرح کاملاً تصادفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که تولید و کیفیت تخممرغ تفاوت معنیداری بین گروههای آزمایشی نسبت به گروه شاهد نداشت ولی شاخص رنگ زرده در مرغانی که رنگدانه طبیعی یا مصنوعی مصرف کرده بودند به صورت معنیداری بیشتر از گروه شاهد بود (01/0P<). پایداری لیپیدهای زرده تخممرغ در برابر اکسیداسیون در مرغان تغذیه شده با رنگدانه فلفل قرمز بعد از سه هفته نگهداری تخممرغ در دمای 18 درجه سانتیگراد به صورت معنیداری بهبود یافت (05/0P<). براساس نتایج این تحقیق، استفاده از 30 قسمت در میلیون رنگدانه استخراج شده از فلفل دلمهای قرمز میتواند جایگزین رنگدانههای مصنوعی در جیره مرغان تخمگذار شود.
دوره 17، شماره 1 ، فروردین 1394، ، صفحه 1-7
پریسا یزدان شناس؛ رعنا جهان بین؛ عبدالله محمدی سنگ چشمه؛ مهدی امین افشار؛ حسین واثقی دودران؛ حمید ورناصری؛ محمد چمنی؛ محمدحسن نظران
دوره 18، شماره 1 ، فروردین 1395، ، صفحه 173-181
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر غلظت‌های متفاوت نانوذرات روی، بر شاخصهای کیفی منی پس از فرایند انجمادـیخگشایی و بازده آبستنی در گاو بود. از چهار گاو نر هلشتاین بهمدت چهار هفته و هر هفته دو نوبت اسپرمگیری شد. نمونههای منی پس از اضافه‌کردن مقادیر صفر (شاهد)، 6-10، 5-10، 4-10، 3-10، و 2-10 مولار نانوذرات روی به رقیقکنندۀ بایوکسل، منجمد ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر غلظت‌های متفاوت نانوذرات روی، بر شاخصهای کیفی منی پس از فرایند انجمادـیخگشایی و بازده آبستنی در گاو بود. از چهار گاو نر هلشتاین بهمدت چهار هفته و هر هفته دو نوبت اسپرمگیری شد. نمونههای منی پس از اضافه‌کردن مقادیر صفر (شاهد)، 6-10، 5-10، 4-10، 3-10، و 2-10 مولار نانوذرات روی به رقیقکنندۀ بایوکسل، منجمد و پس از 72 ساعت یخ‌گشایی شدند. میزان تحرک اسپرم با نرمافزارCASA ارزیابی شد. بیشترین و کمترین غلظت‌های روی بههمراه گروه شاهد برای مطالعۀ میزان تکهتکهشدن DNA، میزان مالوندیآلدئید، میزان فعالیت میتوکندریایی، و بازده آبستنی ارزیابی شدند. تفاوت میزان حرکت کل و حرکت پیشروندۀ اﺳﭙﺮم و میزان تکهتکهشدن DNA اسپرم‌ها بین تیمارهای آزمایشی معنیدار نبود. با این حال، روی در سطوح 2-10 و 6-10 مولار غلظت مالون دیآلدئید منی را در مقایسه با گروه شاهد کاهش و فعالیت میتوکندریایی را افزایش داد. درصد آبستنی با اضافه‌کردن نانوذرات روی تغییری نکرد. نتایج نشان داد که افزودن نانوذرات روی به رقیقکنندۀ اسپرم گاو سبب کاهش میزان تولید مالوندیآلدئید و افزایش فعالیت میتوکندری میشود ولی بر بهبود نرخ آبستنی تأثیری ندارد.
حسن لکزایی؛ فرزاد قنبری؛ جواد بیات کوهسار؛ آشور محمد قره باش
دوره 22، شماره 1 ، فروردین 1399، ، صفحه 173-185
چکیده
این پژوهش به‌منظور مقایسه فراسنجههای خونی و عملکرد پرواری برههای نر سه تا چهار ماهه نژادهای زل و دالاق، و آمیخته آنها با نژاد رومانف در شرایط رطوبتی- حرارتی مختلف انجام گرفت. آزمایش با چهار تیمار و شش تکرار و بهمدت 84 روز از اواسط مردادماه تا اوایل آبان‌ماه انجام شد. براساس شاخص رطوبتی- حرارتی، برهها تا هفته هشتم آزمایش ...
بیشتر
این پژوهش به‌منظور مقایسه فراسنجههای خونی و عملکرد پرواری برههای نر سه تا چهار ماهه نژادهای زل و دالاق، و آمیخته آنها با نژاد رومانف در شرایط رطوبتی- حرارتی مختلف انجام گرفت. آزمایش با چهار تیمار و شش تکرار و بهمدت 84 روز از اواسط مردادماه تا اوایل آبان‌ماه انجام شد. براساس شاخص رطوبتی- حرارتی، برهها تا هفته هشتم آزمایش تحت تنش حرارتی خیلی شدید و شدید و پس از آن در شرایط عدم تنش حرارتی قرار داشتند (بهترتیب شاخص 25/6 و بالاتر از آن، 23/3 تا کمتر از 25/6 و کمتر از 22/2). در طی تنش حرارتی خیلی شدید، عملکرد تیمارها یکسان بود. در تنش حرارتی شدید عملکرد برههای دالاق و آمیخته دالاق- رومانف بهتر از برههای زل و آمیخته زل- رومانف بود (0/05> P). در شرایط عدم تنش، صفات عملکردی در آمیخته زل- رومانف کمتر از سایر نژادها بود (0/05> P). غلظت گلوکز و کلسترول خون در طی زمانی که برهها در معرض تنش حرارتی قرار داشتند کمتر از زمان عدم تنش بود ولی غلظت اوره خون در شرایط تنش حرارتی بیشتر شرایط عدم تنش بود (0/05>P). غلظت اسیدهای چرب غیر استریفه در میانه دوره یعنی هنگام تنش حرارتی شدید بیشتر از دوره تنش خیلی شدید و عدم تنش بود (0/05> P). براساس نتایج بهدست‌آمده برههای نژاد دالاق عملکرد پرواری بالاتری نسبت به نژاد زل و آمیخته آنها با نژاد رومانف بهویژه در شرایط تنش حرارتی خیلی شدید داشتند.
کیوان پارسائی؛ سعید محمدزاده؛ مچید طوافی
دوره 19، شماره 1 ، اردیبهشت 1396، ، صفحه 223-232
چکیده
تأثیر افزودن پودر مرزه خوزستانی به جیره، بر صفات هیستومرفومتریک بافت بیضه با استفاده از تعداد 36 قطعه خروس بومی(سن 40 هفتگی و وزن 293±2039 گرم) بررسی شد. پودر مرزه خوزستانی در سطوح صفر،20 و40 گرم در کیلوگرم جیره غذائی به مدت هشت هفته به جیره اضافه شد. در پایان هفته هشتم، خروسها ذبح و بیضه‌ها از محوطه شکمی خارج شدند. مقاطع بافتی بیضه تهیه ...
بیشتر
تأثیر افزودن پودر مرزه خوزستانی به جیره، بر صفات هیستومرفومتریک بافت بیضه با استفاده از تعداد 36 قطعه خروس بومی(سن 40 هفتگی و وزن 293±2039 گرم) بررسی شد. پودر مرزه خوزستانی در سطوح صفر،20 و40 گرم در کیلوگرم جیره غذائی به مدت هشت هفته به جیره اضافه شد. در پایان هفته هشتم، خروسها ذبح و بیضه‌ها از محوطه شکمی خارج شدند. مقاطع بافتی بیضه تهیه و پس از رنگآمیزی با هماتوکسیلین-ائوزین تعداد اسپرماتوسیت اولیه، اسپرماتوسیت ثانویه و اسپرماتید ، سلولهای سرتولی، تعداد لولهها و عروق بیضه توسط میکروسکوپ نوری اندازه گیری شد. تعداد و تراکم عروق در واحد سطح در مقطع بافت بیضه، در تیمار حاوی 40 گرم پودر مرزه در کیلوگرم جیره کمتر از گروه شاهد بود(05/0 P<). بر اساس نتایج حاصل، استفاده از 40 گرم پودر مرزه در کیلوگرم جیره، با حفظ تعداد سلولهای سرتولی، تعداد اسپرماتوسیت اولیه، اسپرماتوسیت ثانویه و اسپرماتید را افزایش می دهد.
نادر پاپی؛ فرخ کفیل زاده؛ حسن فضائلی
دوره 17، شماره 2 ، مهر 1394، ، صفحه 335-345
چکیده
این پژوهش به‌منظور بررسی پتانسیل عملکرد و ارزش غذایی علوفۀ سیبزمینی ترشی در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه مرحلۀ رشد گیاه (تیمار) و با چهار تکرار در هر تیمار انجام شد. بخشهای هوایی گیاه مورد نظر در سه مرحله از رشد (اول: ارتفاع علوفه 150ـ100، دوم: 200ـ150، و سوم: 250ـ200 سانتیمتر، شروع گلدهی) برداشت و اطلاعات مربوط به میزان تولید در واحد ...
بیشتر
این پژوهش به‌منظور بررسی پتانسیل عملکرد و ارزش غذایی علوفۀ سیبزمینی ترشی در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه مرحلۀ رشد گیاه (تیمار) و با چهار تکرار در هر تیمار انجام شد. بخشهای هوایی گیاه مورد نظر در سه مرحله از رشد (اول: ارتفاع علوفه 150ـ100، دوم: 200ـ150، و سوم: 250ـ200 سانتیمتر، شروع گلدهی) برداشت و اطلاعات مربوط به میزان تولید در واحد سطح، ارتفاع گیاه، وزن تر و خشک و نسبت برگ به ساقه ثبت شد. سپس علوفۀ برداشت‌شده چاپر گردید و پس از نمونهگیری، ترکیب مواد مغذی و گوارشپذیری در نمونههای علوفۀ چاپرشده اندازهگیری شد. تفاوت در میزان علوفۀ تر و خشک تولیدشده در مرحلۀ اول برداشت (بهترتیب 20/45 و 95/15 تن در هکتار) و در مرحلۀ سوم برداشت (00/64 و 85/29 تن در هکتار) معنیدار بود (05/0P<). بیشترین مقدار پروتئین خام در مرحلۀ اول (42/13درصد) و کمترین آن در مرحلۀ سوم برداشت (21/9درصد) مشاهده شد (05/0P<). با افزایش سن گیاه، میانگین کربوهیدراتهای غیرفیبری افزایش یافت (05/0P<). بیشترین و کمترین مقدار خاکستر خام بهترتیب در اولین و سومین مرحلۀ برداشت مشاهده شد (05/0P<). گوارشپذیری مادۀ خشک و مادۀ آلی تحت تأثیر مرحلۀ برداشت قرار نگرفت. نتایج حاصل از آزمون گاز نشان داد، با رشد گیاه، میزان گاز تولیدی افزایش یافت، بهطوریکه بیشترین مقدار آن در مرحلۀ سوم و کمترین آن در مرحلۀ اول برداشت مشاهده شد (05/0P<). نتایج تحقیق حاضر نشان داد که گیاه سیبزمینیترشی میتواند به‌عنوان منبع مناسب علوفهای مورد توجه قرار گیرد.
سید مونس جلالی کوهی خیلی؛ مهرداد محمدی؛ محمد روستایی علی مهر
دوره 18، شماره 2 ، تیر 1395، ، صفحه 377-385
چکیده
اثر آنتیاکسیدانی عصاره برگ زیتون بر تحرک، زندهمانی، سلامت غشای پلاسمایی اسپرم و میزان تولید مالون دیآلدئید با استفاده از 12 قطعه خروس نژاد راس 308 در سن 30 هفتگی بررسی شد. نمونههای منی در پنج نوبت از خروسها با روش مالش شکمی گرفته شد. در هر نوبت پس از ارزیابی اولیه اسپرم، نمونهها تجمیع و با رقیقکننده سکستون رقیق شدند. ...
بیشتر
اثر آنتیاکسیدانی عصاره برگ زیتون بر تحرک، زندهمانی، سلامت غشای پلاسمایی اسپرم و میزان تولید مالون دیآلدئید با استفاده از 12 قطعه خروس نژاد راس 308 در سن 30 هفتگی بررسی شد. نمونههای منی در پنج نوبت از خروسها با روش مالش شکمی گرفته شد. در هر نوبت پس از ارزیابی اولیه اسپرم، نمونهها تجمیع و با رقیقکننده سکستون رقیق شدند. نمونهها به پنج قسمت تقسیم و پس از افزودن مقادیر صفر (شاهد)، 50، 100، 150 و 200 میکروگرم در میلیلیتر عصاره برگ زیتون به هر قسمت، به مدت 72 ساعت در دمای چهار درجه سلسیوس نگهداری شدند. صفات تحرک پیشرونده، زندهمانی و سلامت غشای پلاسمایی در زمانهای صفر، 24، 48 و 72 ساعت ذخیرهسازی بررسی و میزان تولید مالون دیآلدئید در نمونهها پس از 48 ساعت ذخیرهسازی اندازهگیری شد. اضافه نمودن 100 میکروگرم عصاره برگ زیتون به منی میزان تولید مالون دیآلدئید را کاهش داد (05/0>P). پس از 48 و 72 ساعت ذخیرهسازی، تحرک پیشرونده، زندهمانی و سلامت غشای پلاسمایی اسپرم در نمونههایی که 100 میکروگرم عصاره برگ زیتون به آنها اضافه شده بود، بالاتر از گروه شاهد بود (05/0>P). پس از 72 ساعت ذخیرهسازی، تحرک پیشرونده، زندهمانی و سلامت غشای پلاسمایی اسپرم در نمونههایی که 200 میکروگرم عصاره برگ زیتون به آنها اضافه شده بود، پایینتر از گروه شاهد بود (05/0>P). براساس نتایج تحقیق حاضر، جهت ذخیرهسازی اسپرم خروس در چهار درجه سلسیوس، افزودن 100 میکروگرم عصاره برگ زیتون به رقیقکننده پیشنهاد میشود.
سید بهروز قدس علوی؛ حسین مروج؛ محمود شیوازاد
دوره 19، شماره 2 ، مرداد 1396، ، صفحه 455-466
چکیده
به منظور تعیین معادلات تخمین انرژی قابل سوخت و ساز تصحیح شده بر اساس ابقاء صفر نیتروژن (AMEn) در رایج‌ترین ارقام گندم ایرانی و مقایسه این معادلات با معادله ارائه شده توسط NRC1994 و همچنین اطلاعات جدول NRC1994، دو آزمایش انجام شد. در آزمایش اول با استفاده از 12 رقم گندم ایرانی در دو سال زراعی متوالی و تعیین ترکیبات شیمیایی و AMEn آنها، معادلات رگرسیونی ...
بیشتر
به منظور تعیین معادلات تخمین انرژی قابل سوخت و ساز تصحیح شده بر اساس ابقاء صفر نیتروژن (AMEn) در رایج‌ترین ارقام گندم ایرانی و مقایسه این معادلات با معادله ارائه شده توسط NRC1994 و همچنین اطلاعات جدول NRC1994، دو آزمایش انجام شد. در آزمایش اول با استفاده از 12 رقم گندم ایرانی در دو سال زراعی متوالی و تعیین ترکیبات شیمیایی و AMEn آنها، معادلات رگرسیونی پیش‌بینی کننده AMEn برای جوجههای گوشتی در دو سن 10 و 24 روزگی به دست آمد. آزمایش دوم در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار و با استفاده از 256 قطعه جوجه 10 روزه از هیبرید تجاری راس 308 و به منظور بررسی صحت و دقت معادلات به دست آمده از آزمایش اول، انجام شد.AMEn گندم موجود در تیمارهای آزمایش دوم با استفاده از چهار روش زیر به دست آمد: 1- جدول NRC 2- معادله پیش‌بینیNRC 3- روش حیوانی 4- معادلات به دست آمده در آزمایش اول. معادلات تخمین AMEn در آزمایش اول برای سن 10 روزگی به صورت AMEn = 37.289 NFE و برای سن 24 روزگی بصورتAMEn = 41.859 NFE به دست آمد. در آزمایش دوم بیشترین میانگین وزن زنده در 42 روزگی مربوط به تیمار معادلات تخمین آزمایش اول (2542 گرم) و کمترین مربوط به تیمار جدول NRC (2266گرم) بود (05/0P<). صفات عملکردی در تیمارهای مربوط به روش حیوانی و معادلات بدست آمده در آزمایش اول نسبت به تیمارهای مربوط به معادله تخمین NRC و جدول NRC بهتر بود (05/0P<). نتایج حاصل از این آزمایش استفاده از معادلات تخمین ارائه شده در این تحقیق را جهت برآورد دقیقتر AMEn گندم در هنگام جیرهنویسی پیشنهاد می‌کند.
عیسی دیرنده
دوره 18، شماره 3 ، آبان 1395، ، صفحه 575-582
چکیده
هدف از مطالعه حاضر مقایسه کارآیی پنج روش همزمان کردن فحلی با در نظر گرفتن هزینه‌های اقتصادی در شرایط تنش گرمایی در گاو هلشتاین است. این پژوهش در تابستان سال 1394 و در شاخص دما و رطوبت 81-73 انجام شد. تعداد 500 رأس گاو هلشتاین (با تولید شیر بیشتر از 25 کیلوگرم در روز و نوبت زایش 4-2) انتخاب و به‌طور تصادفی در پنج گروه آزمایشی تقسیم بندی شدند. روش-های ...
بیشتر
هدف از مطالعه حاضر مقایسه کارآیی پنج روش همزمان کردن فحلی با در نظر گرفتن هزینه‌های اقتصادی در شرایط تنش گرمایی در گاو هلشتاین است. این پژوهش در تابستان سال 1394 و در شاخص دما و رطوبت 81-73 انجام شد. تعداد 500 رأس گاو هلشتاین (با تولید شیر بیشتر از 25 کیلوگرم در روز و نوبت زایش 4-2) انتخاب و به‌طور تصادفی در پنج گروه آزمایشی تقسیم بندی شدند. روش-های همزمان کردن فحلی شامل 1- آوسینک، 2- پری سینک/ آوسینک، 3- دابل آوسینک، 4- G7G آوسینک و 5- PG7G آوسینک بود. نتایج نشان داد پیش همزمانی قبل از شروع آوسینک در مقایسه با آوسینک تنها درصد آبستنی در روز 32 و 60 پس از تلقیح را افزایش داد. با در نظر گرفتن درصد گیرایی در روز 32 و 60 پس از تلقیح و از دست رفتن آبستنی روشهای همزمانی G7G و PG7G بهتر از سایر روش‌ها بود. هزینه اسپرم مصرفی به ازای هر آبستنی در روز 32 و 60 پس از تلقیح در روش آوسینک بیشینه و در روشهای همزمانی G7G و PG7G کمینه بود. مجموع هزینه اسپرم و برنامه همزمانی به ازای هر آبستنی در روز 60 پس از تلقیح در روش G7G آوسینک در مقایسه با روشهای دیگر کمترین و برابر 1890000 ریال بود. به‌طور کلی در بین پنج روش آزمایشی بررسی شده با توجه به هزینه اجرای روش، اسپرم مصرفی و تعداد گاو آبستن شده، روش G7G از نظر کارایی (تولیدمثلی و اقتصادی) بهترین روش می‌باشد.
حسین دقیق کیا؛ زهرا بلوکی
دوره 19، شماره 3 ، آبان 1396، ، صفحه 727-738
چکیده
هدف این مطالعه بررسی تأثیر آنتیاکسیدانی کوآنزیم Q10 بر کیفیت منی قوچ بعد از فرآیند انجماد-یخ‌گشایی بود. از 5 قوچ قزل دوبار در هفته و در 5 تکرار اسپرمگیری شد. این آزمایش شامل 5 تیمار، کوآنزیم کیوتن در چهار سطح (5/0، 1، 2 و 5/2 میکرومولار) و گروه شاهد (بدون آنتی اکسیدان) بود. قبل از رقیق‌سازی اسپرم‌ها از نظر حجم، تحرک و میزان اسپرم غیرطبیعی ...
بیشتر
هدف این مطالعه بررسی تأثیر آنتیاکسیدانی کوآنزیم Q10 بر کیفیت منی قوچ بعد از فرآیند انجماد-یخ‌گشایی بود. از 5 قوچ قزل دوبار در هفته و در 5 تکرار اسپرمگیری شد. این آزمایش شامل 5 تیمار، کوآنزیم کیوتن در چهار سطح (5/0، 1، 2 و 5/2 میکرومولار) و گروه شاهد (بدون آنتی اکسیدان) بود. قبل از رقیق‌سازی اسپرم‌ها از نظر حجم، تحرک و میزان اسپرم غیرطبیعی مورد ارزیابی اولیه قرار گرفتند. نمونه های منی در رقیق کننده بر پایه تریس- لسیتین رقیق شده، در مدت دو ساعت و در دمای C°4 سردسازی شده و بعد در پایوت‌ها کشیده و منجمد شدند. پارامترهای جنبایی، زندهمانی، یکپارچگی غشاء، اسپرم‌های غیرطبیعی، میزان مالون دی آلدهید، ظرفیت تام آنتیاکسیدانی، فعالیت آنزیم‌های گلوتاتیون پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز بعد از یخ‌گشایی اندازهگیری شدند. نتایج آنالیز بیانگر افزایش جنبایی کل در نمونههای با 5/0 و 1 میکرومولار از آنتی‌اکسیدان کوآنزیم Q10 نسبت به گروه شاهد بود (05/0>P). نمونههای با 5/0 مولار کوآنزیم Q10 کمترین درصد اسپرم‌های غیرطبیعی و سطح پراکسیداسیون چربی را نسبت به گروه شاهد داشت (05/0>P). زندهمانی، یکپارچگی غشاء پلاسمائی و تحرک کل در تمامی گروه‌ها از گروه شاهد بهتر بود (05/0>P). پارامترهای VCL، VSL و VAP در گروههای دریافت کننده 5/0، 1 و 2 میکرومولار کوآنزیم Q10 در مقایسه با گروههای دیگر بهبود یافت (05/0>P). گروه دریافت‌کننده 5/2 میکرومولار از کوآنزیم Q10 نسبت به سایر سطوح، تأثیر بهتری بر فعالیت سوپراکسید دیسموتاز، داشت. یافته‌های این بررسی نشان داد افزودن 5/0 و 1 میکرومولار کوآنزیم Q10 باعث بهبود برخی فراسنجههای اسپرم بعد از فرآیند انجماد-یخ‌گشایی شد.
الهام سرباز؛ بهمن نویدشاد؛ فرزاد میرزائی آقجه قشلاق
دوره 18، شماره 4 ، دی 1395، ، صفحه 811-820
چکیده
تأثیر استفاده از غلاف بادام‌زمینی به عنوان یک منبع فیبر نامحلول در جیره بر عملکرد رشد، ریخت‌شناسی روده و قابلیت هضم مواد مغذی با استفاده از 320 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار (سطوح صفر (شاهد)، 5/2، 5 و 5/7 درصد غلاف بادام‌زمینی در جیره) 5 تکرار و 16 پرنده در هر تکرار از سن 11 تا 42 روزگی بررسی شد. در دوره رشد ...
بیشتر
تأثیر استفاده از غلاف بادام‌زمینی به عنوان یک منبع فیبر نامحلول در جیره بر عملکرد رشد، ریخت‌شناسی روده و قابلیت هضم مواد مغذی با استفاده از 320 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار (سطوح صفر (شاهد)، 5/2، 5 و 5/7 درصد غلاف بادام‌زمینی در جیره) 5 تکرار و 16 پرنده در هر تکرار از سن 11 تا 42 روزگی بررسی شد. در دوره رشد (11 تا 24 روزگی)، استفاده از غلاف بادام‌زمینی در جیره، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی را کاهش داد، ولی پرندگانی که با جیره حاوی 5/7 درصد غلاف بادام‌زمینی تغذیه شدند، افزایش وزن روزانه بیشتری داشتند (05/0> P). غلاف بادام‌زمینی، ضرایب قابلیت هضم ماده خشک و عصاره اتری را بهبود بخشید و جیرههای حاوی سطوح 5/2 یا 5 درصد غلاف بادام‌زمینی قابلیت هضم ماده آلی بالاتری در مقایسه با جیره شاهد داشتند (05/0> P). طول پرزهای روده کوچک جوجههای تغذیه شده با جیرههای حاوی 5 یا 5/7 درصد غلاف بادام‌زمینی در مقایسه با پرندههای شاهد بیشتر بود (05/0> P). نتایج تحقیق حاضر نشان داد که استفاده از غلاف بادام‌زمینی تا سطح 5/7 درصد از جیره اثری منفی بر عملکرد رشد جوجههای گوشتی ندارد.
افسانه آزادی؛ نعمت ضیائی؛ سید مهدی قریشی
دوره 19، شماره 4 ، اسفند 1396، ، صفحه 941-952
چکیده
این تحقیق به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف پودر گل‌گاوزبان بر عملکرد و برخی فراسنجههای خونی جوجههای گوشتی در شرایط تنش گرمایی اجرا شد. بدین منظور از 160 قطعه جوجه خروس گوشتی یک‌روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار و 10 قطعه جوجه گوشتی در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- تیمار شاهد (جیره پایه)، ...
بیشتر
این تحقیق به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف پودر گل‌گاوزبان بر عملکرد و برخی فراسنجههای خونی جوجههای گوشتی در شرایط تنش گرمایی اجرا شد. بدین منظور از 160 قطعه جوجه خروس گوشتی یک‌روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار و 10 قطعه جوجه گوشتی در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- تیمار شاهد (جیره پایه)، و تیمارهای 2، 3 و 4 به ترتیب شامل جیره پایه به همراه 500، 1000 و 2000 میلی‌گرم پودر گل‌گاوزبان به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بود. پرندگان تا سن 24 روزگی تحت شرایط یکسان پرورش و تغذیه شدند. از 25 روزگی جوجهها روزانه هشت ساعت، از ساعت نه تا 17 در دمای 2±0C34 قرار گرفتند. نتایج این آزمایش نشان داد که پودر گل‌گاوزبان منجر به افزایش معنیدار افزایش وزن روزانه و کاهش معنیدار ضریب تبدیل غذایی نسبت به تیمار شاهد شد (05/0>P). استفاده از 1000 میلی‌گرم پودر گل-گاوزبان باعث افزایش قابلیت هضم پروتئین به میزان 13/9 درصد نسبت به گروه شاهد شد (05/0>P). همچنین سطوح 500 و 2000 میلی‌گرم باعث افزایش معنیداری در قابلیت هضم ظاهری چربی نسبت به گروه شاهد و گروه 1000 میلی‌گرم شدند (05/0>P). استفاده از 1000 میلی‌گرم پودر گل‌گاوزبان در مقایسه با سایر گروه‌ها به طور معنیداری باعث کاهش نسبت هتروفیل به لنفوسیت، افزایش آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز، افزایش وزن نسبی بورس فابرسیوس و پانکراس شد (05/0>P). بنابراین استفاده از1000 میلی‌گرم پودر گل‌گاوزبان به ازای هر کیلوگرم وزن بدن باعث بهبود عملکرد، افزایش قابلیت هضم ظاهری پروتئین و چربی خام و برخی فراسنجههای خونی در جوجههای گوشتی در شرایط تنش گرمایی شد.
دوره 17، شماره 1 ، فروردین 1394، ، صفحه 1-15
محمدامین نمازی زادگان؛ ملک شاکری؛ مهدی ژندی؛ مجتبی زاغری؛ رامین شهابی
دوره 18، شماره 1 ، فروردین 1395، ، صفحه 183-190
چکیده
به‌منظور ارزیابی اثر افزودن گوانیدینواستیک‌اسید در جیرۀ غذایی خروس بر شاخصهای انجمادپذیری اسپرماتوزوآ، آزمایشی با 20 قطعه خروس گلۀ مادر گوشتی سویۀ تجاری راس در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار در هشت هفته انجام شد. خروسها با جیرههای حاوی سطوح صفر (شاهد)، 06/0، 12/0، و 18/0درصد از مکمل گوانیدینواستیک‌اسید تغذیه ...
بیشتر
به‌منظور ارزیابی اثر افزودن گوانیدینواستیک‌اسید در جیرۀ غذایی خروس بر شاخصهای انجمادپذیری اسپرماتوزوآ، آزمایشی با 20 قطعه خروس گلۀ مادر گوشتی سویۀ تجاری راس در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار در هشت هفته انجام شد. خروسها با جیرههای حاوی سطوح صفر (شاهد)، 06/0، 12/0، و 18/0درصد از مکمل گوانیدینواستیک‌اسید تغذیه شدند. اسپرمگیری هفتگی و به روش مالش شکمی انجام شد. پس از افزودن نمونههای منی به رقیقکننده، برای تعادل دمایی در دمای پنج درجۀ سانتیگراد قرار داده شدند. سپس نمونههای حاوی منی به داخل نیهای انجماد منتقل شدند و در معرض بخار ازت قرار گرفتند، و بعد در ازت مایع ذخیره شدند. پس از فرایند انجماد و یخ‌گشایی اسپرماتوزوآ، فراسنجههای جنبایی کل، جنبایی پیشرونده، زندهمانی، ریخت‌شناسی، و یکپارچگی غشا اندازهگیری و مقایسه شد. میانگین جنبایی کل در سطح 12/0 و 18/0درصد، در مقایسه با سایر سطوح بیشتر بود (05/0>P). همچنین در میانگین جنبایی پیشرونده، تمامی تیمارها اختلاف معنیداری با تیمار شاهد داشتند و در سطح 12/0 و 18/0درصد، به نسبت سایر سطوح بیشتر بود (05/0>P). تفاوتی در فراسنجههای زندهمانی، ریخت شناسی، و یکپارچگی غشای اسپرماتوزوآ مشاهده نشد. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که افزودن گوانیدینواستیک‌اسید در جیرۀ خروسها در تأمین انرژی اسپرماتوزوآ تأثیرگذار است و باعث بهبود فراسنجههای جنبایی اسپرماتوزوآ پس از فرایند انجماد و یخ‌گشایی میشود.
شهین مظاهری؛ علی کیانی؛ آرش خردمند؛ مسعود علیرضایی
دوره 19، شماره 1 ، اردیبهشت 1396، ، صفحه 233-244
چکیده
در این تحقیق اثر آنتی اکسیدانی عصاره برگ زیتون در مقایسه با ویتامینهای C و E در اسپرم سرد شده گاو در طی مدت 48ساعت نگهداری در شرایط دمایی پنج درجهسانتیگراد مقایسه شد. اسپرم از قسمت دم اپیدیدیم بیضه 10رأس گاو نر نژاد هولشتاین دورگ با میانگین سنی سه تا پنج سال جمعآوری و با افزودن رقیقکننده تخممرغ وسیترات سدیم حاوی عصاره ...
بیشتر
در این تحقیق اثر آنتی اکسیدانی عصاره برگ زیتون در مقایسه با ویتامینهای C و E در اسپرم سرد شده گاو در طی مدت 48ساعت نگهداری در شرایط دمایی پنج درجهسانتیگراد مقایسه شد. اسپرم از قسمت دم اپیدیدیم بیضه 10رأس گاو نر نژاد هولشتاین دورگ با میانگین سنی سه تا پنج سال جمعآوری و با افزودن رقیقکننده تخممرغ وسیترات سدیم حاوی عصاره برگ زیتون (در سه غلظت نیم، یک و دو میلی‌گرم در میلیلیتر) و ویتامینهای E و C (هرکدام با غلظت دو میلی‌گرم در میلیلیتر) رقیق شدند. افزودنعصاره برگ زیتون به رقیقکننده، تحرک اسپرم را کاهش داد (05/0P<). سلامت غشا اسپرم گاو استفاده از ویتامین E بالاتر از سایر تیمارها بود (05/0P<). میزان پراکسیداسیون چربیها در تیمار حاوی دو میلی گرم در میلی لیتر عصاره برگ زیتون کمتر از سایر تیمارها بود (05/0P<). نتایج این تحقیق نشان داد که افزودن عصاره برگ زیتون به رقیقکننده اسپرم در طی مدت 48 ساعت نگهداری در شرایط دمایی پنج درجه سانتیگراد علیرغم کاهش میزان اکسیداسیون لیپیدی موجب کاهش تحرک اسپرم گاو میشود وبنابراین ترکیب مناسبی برای استفاده در رقیقکنندههای اسپرم گاو نمیباشد.
مصطفی حاجی لو؛ حمید رضا میرزایی الموتی؛ مهدی گنج خانلو؛ حمید امانلو
دوره 17، شماره 2 ، مهر 1394، ، صفحه 347-358
چکیده
در تحقیق حاضر، از چهار رأس گاو هلشتاین دارای فیستولۀ شکمبه در طرح مربع لاتین با چهار دورۀ 21روزه (شامل دو هفته دورۀ عادتپذیری به جیره‌ها و یک هفته جمعآوری داده‌ها) استفاده شد. تیمارها شامل 1. تغذیه با جیرۀ کاملاً مخلوط یک‌بار در وعدۀ صبح، 2. تغذیه با بخشی از سویا در وعدۀ عصر، 3. تغذیه با بخشی از اوره در وعدۀ عصر، و 4. تغذیه با بخشی ...
بیشتر
در تحقیق حاضر، از چهار رأس گاو هلشتاین دارای فیستولۀ شکمبه در طرح مربع لاتین با چهار دورۀ 21روزه (شامل دو هفته دورۀ عادتپذیری به جیره‌ها و یک هفته جمعآوری داده‌ها) استفاده شد. تیمارها شامل 1. تغذیه با جیرۀ کاملاً مخلوط یک‌بار در وعدۀ صبح، 2. تغذیه با بخشی از سویا در وعدۀ عصر، 3. تغذیه با بخشی از اوره در وعدۀ عصر، و 4. تغذیه با بخشی از پودر ماهی در وعدۀ عصر بود. گاوها در سطح نگهداری تغذیه شدند. تغذیۀ منابع پروتئینی در وعدۀ عصر فعالیت نشخوار را افزایش داد (05/0P<). قابلیت هضم ظاهری مادۀ خشک و مادۀ آلی در گاوهای تغذیهشده با اوره در وعدۀ عصر در مقایسه با گاوهایی که یک‌بار تغذیه شدند، بیشتر بود (05/0P<). تغذیۀ همۀ منابع پروتئین در وعدۀ عصر باعث افزایش قابلیت هضم ظاهری الیاف نامحلول در شویندۀ خنثی شد (05/0P<). میانگین تولید کل اسیدهای چرب فرار و نسبت مولی هیچکدام از اسیدهای چرب فرار تحت تأثیر نحوۀ تغذیۀ منابع گوناگون پروتئین قرار نگرفتند. اثر تیمارهای آزمایشی بر میانگین اسیدیتۀ شکمبه و نیتروژن آمونیاکی شکمبه معنیدار نبود. براساس نتایج تحقیق حاضر، افزایش دفعات تغذیۀ منابع پروتئین قابل تجزیه در شکمبه باعث بهبود هضم الیاف و فعالیت جویدن در گاوهای فیستولۀ هلشتاین غیرشیرده میشود.
حامد کرمانی موخر؛ سعید زین الدینی؛ آرمین توحیدی؛ حمید کهرام
دوره 18، شماره 2 ، تیر 1395، ، صفحه 387-395
چکیده
هدف از انجام تحقیق حاضر، مقایسه فراسنجههای تولیدمثل و تولید در برنامه مدیریتی دو و سه بار زایش در مدت دو سال با استفاده از ملاتونین در 100 راس میش نژاد ایران بلک بود. میشها به صورت مساوی در دو گروه الف (دو بار زایش در دو سال با استفاده از رگولین) و گروه ب (دو بار زایش در دو سال بدون استفاده از رگولین) قرار داده شد. به منظور تحریک فحلی در ...
بیشتر
هدف از انجام تحقیق حاضر، مقایسه فراسنجههای تولیدمثل و تولید در برنامه مدیریتی دو و سه بار زایش در مدت دو سال با استفاده از ملاتونین در 100 راس میش نژاد ایران بلک بود. میشها به صورت مساوی در دو گروه الف (دو بار زایش در دو سال با استفاده از رگولین) و گروه ب (دو بار زایش در دو سال بدون استفاده از رگولین) قرار داده شد. به منظور تحریک فحلی در جفت‌گیری اول و دوم گروه الف، 45 روز قبل زیر پوست گوش میشها ایمپلنت رگولین قرار داده شد. باتوجه به کاهش فاصله زایش در گروه الف، کلیه میشهای این گروه دو هفته قبل از جفت‌گیری خشک شدند. جهت بهبود نرخ تخمکریزی در دو گروه الف و ب، از فلاشینگ تغذیه‌ای و اثر قوچ استفاده شد. عملکرد فراسنجههای تولیدمثل و تولید شامل نرخ فحلی، تخمکریزی، آبستنی، برهزایی و وزن برهها در دو گروه در طول دو سال مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که عملکرد فراسنجههای تولیدمثل در دوره اول جفت‌گیری گروه الف به صورت معنیداری بیشتر از دوره دوم و سوم است. نرخ تخمکریزی، آبستنی، برهزایی و وزن برهها گروه الف بیشتر از گروه ب بود. درمجموع نتایج مطالعه حاضر نشان داد که عملکرد فراسنجههای تولیدمثل و تولید در برنامه سه بار زایش در دو سال بر پایه ملاتونین بیشتر از دو بار زایش در سال بدون استفاده از ملاتونین می‌باشد.