علیرضا طالبیان مسعودی؛ محمد مهدی معینی؛ منوچهر سوری؛ هرمز منصوری؛ معصومه عبدلی
چکیده
امکان ساخت و اثرات استفاده از یک ترکیب آهسته رهش نیتروژن‌دار غیرپروتئینی در تغذیه دامهای نشخوارکننده در یک آزمایش دو مرحله‌ای بررسی شد. در مرحله اول، ساخت ترکیب آهسته رهش با استفاده از متصل نمودن زنجیره کربنی شاخهدار به ملکول اوره و کاهش درجه حلپذیری آن انجام شد و نمونه‌های ساخته شده از نظر ساختمان شیمیایی، خصوصیات فیزیکی ...
بیشتر
امکان ساخت و اثرات استفاده از یک ترکیب آهسته رهش نیتروژن‌دار غیرپروتئینی در تغذیه دامهای نشخوارکننده در یک آزمایش دو مرحله‌ای بررسی شد. در مرحله اول، ساخت ترکیب آهسته رهش با استفاده از متصل نمودن زنجیره کربنی شاخهدار به ملکول اوره و کاهش درجه حلپذیری آن انجام شد و نمونه‌های ساخته شده از نظر ساختمان شیمیایی، خصوصیات فیزیکی و شیمیایی بررسی شد. در مرحله دوم، اثرات استفاده از ترکیب ساخته شده بر خصوصیات تخمیر شکمبه، قابلیت هضم خوراک، تولید پروتئین میکروبی و تعادل نیتروژن در مقایسه با اوره معمولی و جیره شاهد فاقد نیتروژن غیرپروتئینی در یک آزمایش درون تنی بررسی شد. برای این منظور از چهار راس گوسفند بالغ دارای فیستولای شکمبهای در قالب طرح آزمایشی مربع لاتین چرخشی استفاده شد. آزمایشات طیف‌سنجی مادون قرمز و رزونانس مغناطیسی پروتون و بررسی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی ترکیب ساخته شده موید تشکیل ترکیب موردنظر بود. استفاده از ترکیب آهسته رهش در جیره باعث کاهش غلظت نیتروژن آمونیاکی و تغییرات pH، مقدار و نسبت اسیدهای چرب فرار تولید شده در شکمبه شد. مصرف خوراک و قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی، دیواره سلولی و دیواره سلولی بدون همی‌سلولز و همچنین تولید پروتئین میکروبی تحت تاثیر ترکیب آهسته رهش قرار نگرفت، ولی مصرف نیتروژن، قابلیت هضم ظاهری و دفع آن از طریق ادرار کاهش یافت (01/0P<). براساس نتایج این آزمایش، ترکیب مورد نظر قابلیت جایگزینی با اوره را دارد و استفاده از آن در جیره نشخوارکنندگان شرایط ایمن‌تری را از لحاظ به کارگیری نیتروژن اوره‌ای فراهم می کند.
بهزاد خرمی
چکیده
اثر بی‌کربنات سدیم و مکمل بافری pHmax بر ساخت چربی شیر در شرایط افت چربی شیر، با استفاده از 24 راس گاو شیرده هلشتاین در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی بررسی شد. افت چربی شیر به‌مدت 10 روز در همه گاوها با تغذیه جیره حاوی نشاسته بالا القاء گردید. آزمایش در دو دوره شامل دوره اول (روز یک تا 20)، اختصاص گاوها به‌طور تصادفی به تیمارهای 1- شاهد، ...
بیشتر
اثر بی‌کربنات سدیم و مکمل بافری pHmax بر ساخت چربی شیر در شرایط افت چربی شیر، با استفاده از 24 راس گاو شیرده هلشتاین در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی بررسی شد. افت چربی شیر به‌مدت 10 روز در همه گاوها با تغذیه جیره حاوی نشاسته بالا القاء گردید. آزمایش در دو دوره شامل دوره اول (روز یک تا 20)، اختصاص گاوها به‌طور تصادفی به تیمارهای 1- شاهد، 2- جیره پایه + 0/8 درصد pHmax و 3- جیره پایه + 0/8 درصد بی‌کربنات سدیم و دوره دوم (روز 21 تا 30)، تغذیه همه گاوها با جیره شاهد انجام شد. مکملهای بافری بر افزایش غلظت چربی شیر مؤثر بودند، بدون این‌که مصرف خوراک، تولید شیر، غلظت پروتئین و لاکتوز را تحت تأثیر قرار دهند. غلظت کل اسیدهای چرب ترانس در تیمارهای آزمایشی در مقایسه با شاهد کاهش یافت. نسبت ترانس-10 به ترانس-11 در گاوهای دریافت‌کننده ترکیبات بافری در مقایسه با شاهد کمتر شد که بیانگر تأثیر این ترکیبات بر بهبود ساخت چربی شیر از طریق تحریک مسیرهای طبیعی بیوهیدروژناسیون اسیدهای چرب در شکمبه میباشد. افزودن مکملهای بافری ساخت چربی شیر را افزایش داد به‌طوری که این اثرات تا یک هفته پس از حذف ترکیبات مذکور ماندگار بود. بنابراین استفاده از بی‌کربنات سدیم و pHmax میتواند چربی شیر را در گاوهای شیری تغذیه‌شده با جیرههای حاوی نشاسته بالا و تحت شرایط افت چربی شیر حفظ نماید. همچنین، استفاده از pHmax هزینههای استفاده از ترکیبات بافری رایج مانند بی‌کربنات سدیم را کاهش میدهد.
علیرضا شه طلب؛ حامد احمدی؛ فرید شریعتمداری
چکیده
هدف از انجام این پژوهش، مقایسه الگوی رشد در جوجههای گوشتی، مرغ بومی و کبوترهای پرواری پرورش یافته در شرایط کشور ایران بود. در این پژوهش، از داده‌های وزنی مخلوط پرندگان نر و ماده جوجه گوشتی سویه تجاری راس 308 (326000 قطعه)، مرغان بومی (224000 قطعه) و کبوترهای پرواری (کبوترهای ایرانی 4000 قطعه) استفاده شد. پرندگان به صورت آزاد تغذیه و در فواصل ...
بیشتر
هدف از انجام این پژوهش، مقایسه الگوی رشد در جوجههای گوشتی، مرغ بومی و کبوترهای پرواری پرورش یافته در شرایط کشور ایران بود. در این پژوهش، از داده‌های وزنی مخلوط پرندگان نر و ماده جوجه گوشتی سویه تجاری راس 308 (326000 قطعه)، مرغان بومی (224000 قطعه) و کبوترهای پرواری (کبوترهای ایرانی 4000 قطعه) استفاده شد. پرندگان به صورت آزاد تغذیه و در فواصل متناوب با توجه به سن، وزن کشی شدند. دقت تناسب منحنی در تمام گونهها (R2 کبوتر= 0/996، R2 مرغ بومی= 0/970و R2 جوجه گوشتی=0/996) بالا بود. نسبت y+/A (وزن در نقطه عطف تقسیم بر وزن بالغ)، که شکل منحنی رشد را تعیین می‌کند، در جوجههای گوشتی، مرغان بومی و کبوترهای پرواری بهترتیب ( 0/358، 0/379 و 0/352) بود. سن در نقطه عطف (t+)، در جوجه گوشتی 36/6 روز، مرغ بومی 44/9 روز و کبوتر پرواری 10/3 روز مشاهده شد. موقعیت نقطه عطف از لحاظ سن، نشان‌دهنده رشد سریع در کبوترها و جوجههای گوشتی بود. پارامترهای t+ و y+ با شاخص بلوغ k در تمام پرندگان به طور مثبت ارتباط داشتند. نتایج این مطالعه، فرصتی را برای شناخت و توسعه استراتژی های پرورش طیور بومی فراهم می‌کند. تغییر شیوههای مدیریتی یا آرایش ژنتیکی مرغ محلی و کبوتر، تأثیر مثبتی بر رشد و بهره‌وری، و حفظ منابع بومی-ژنتیکی آنها خواهد داشت.
مریم کرمی؛ کریم حسن پور؛ جمال فیاضی؛ آرش جوانمرد؛ حمید ورناصری
چکیده
هدف از پژوهش حاضر تأثیر انتخاب علیه سندرم آسیت بر صفات مختلف رشد بدن، اندامهای داخلی و پارامترهای خونی در یک لاین مرغ گوشتی بود. بنابراین با طبقهبندی خانواده‌های مختلف براساس فراوانی بروز آسیت تحت تنشسرمایی (جمعیت آزمون)، تعداد 10 خانواده حساس و 10 خانواده مقاوم به آسیت انتخاب و مجموعه نتاج دیگری از همان خانواده‌ها (جمعیت ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر تأثیر انتخاب علیه سندرم آسیت بر صفات مختلف رشد بدن، اندامهای داخلی و پارامترهای خونی در یک لاین مرغ گوشتی بود. بنابراین با طبقهبندی خانواده‌های مختلف براساس فراوانی بروز آسیت تحت تنشسرمایی (جمعیت آزمون)، تعداد 10 خانواده حساس و 10 خانواده مقاوم به آسیت انتخاب و مجموعه نتاج دیگری از همان خانواده‌ها (جمعیت تأیید) تحت شرایط نرمال پرورش داده شدند. این رویه در دو نسل مجزا تکرار شد. برای بررسی ارتباط ژنتیکی صفات بین دو جمعیت آزمون و تأیید از آماره همبستگی و برای بررسی معنیداری تفاوت فراوانی شیوع سندرم آسیت بین خانواده‌های حساس و مقاوم از آزمون کای-اسکوئر و برای بررسی معنیداری تفاوت بین صفات مختلف در گروههای حساس و مقاوم از رویه GLM نرم‌افزار SAS (نسخه 9/1) استفاده شد. همبستگی بین وقوع آسیت در خانواده‌های مختلف در دو شرایط پرورشی نشان داد که خانواده‌هایی که تحت تنشسرمایی آسیت زیادتری نشان دادند، تحت شرایط نرمال نیز آسیت بیشتری داشتهاند. بررسی مقایسهای صفات مختلف در گروههای حساس و مقاوم نشان داد که در خانواده‌های حساس وزن بدن و نرخ رشد و ظرفیت تنفسی پایینتر و درصد هماتوکریت و فشار جزئی دیاکسیدکربن خون به‌طور معنیداری بالاتر از خانواده‌های مقاوم بود (p<0/05). در پژوهش حاضر علاوه بر شناسایی دلایل حساسیت به سندرم آسیت در جوجههای گوشتی، نشان داده شد که انتخاب علیه این سندرم نه تنها باعث افت رشد در لاین گوشتی مورد مطالعه نمیشود بلکه موجبات بهبود هم‌زمان صفات رشد و مقاومت به این سندرم در لاین مورد نظر را فراهم میآورد.
جعفر پیش جنگ آقاجری؛ قدرت رحیمی میانجی؛ سید حسن حافظیان؛ محسن قلی زاده
چکیده
در تحقیق حاضر، چندشکلی چهار جایگاه ژنی شامل TLR4، IgL، IL2 و IFNɣ، در 100 قطعه مرغ تجاری گوشتی و تخم‌گذار با استفاده از تکنیک PCR-RFLP و آنزیم‌های برشی HphI، Sau96I و Tsp509I بررسی شدند. در جایگاه نشانگری TLR4، دو آلل C (دو باند 138 و 119 جفت بازی و G (سه باند 119، 99 و 39 جفت بازی)، در جایگاه ژنی IL2، دو آلل A (چهار باند 465، 64، 40 و 31 جفت بازی) و B (پنج باند 454، 64، 40، 31 و 11 جفت ...
بیشتر
در تحقیق حاضر، چندشکلی چهار جایگاه ژنی شامل TLR4، IgL، IL2 و IFNɣ، در 100 قطعه مرغ تجاری گوشتی و تخم‌گذار با استفاده از تکنیک PCR-RFLP و آنزیم‌های برشی HphI، Sau96I و Tsp509I بررسی شدند. در جایگاه نشانگری TLR4، دو آلل C (دو باند 138 و 119 جفت بازی و G (سه باند 119، 99 و 39 جفت بازی)، در جایگاه ژنی IL2، دو آلل A (چهار باند 465، 64، 40 و 31 جفت بازی) و B (پنج باند 454، 64، 40، 31 و 11 جفت بازی)، در جایگاه ژنی IgL، دو آلل M (دو باند 173 و 161 جفت بازی و دو باند 10 جفت بازی) و N (سه باند 161، 103، 70 و دو باند 10 جفت بازی) و در جایگاه ژنی IFNγ، دو آلل E (یک باند 129 جفت بازی) و F (دو باند 90 و 39 جفت بازی) شناسایی شدند. در جایگاههای نشانگری TLR4، IL2، IgL و IFNɣ، ساختارهای جمعیتی در کل جمعیتها شامل شاخص اطلاعات شانون به ترتیب 43/0، 62/0، 68/0 و 69/0، شاخص تثبیت به ترتیب 19/0-، 37/0، 18/0- و 17/0 و شاخص هتروزیگوسیتی مشاهده شده به ترتیب 32/0، 27/0، 58/0 و 41/0 برآورد شدند. با توجه به وجود چندشکلی در این جایگاهها و در صورت مطالعهی پاسخهای ایمنی ژنوتیپهای مشاهده شده برای جایگاههای ژنی مورد مطالعه میتوان از آنها به عنوان نشانگر در برنامههای اصلاح نژاد ژنتیکی مرغها برای افزایش مقاومت به بیماریها بهره برد.
گلناز تأسلی؛ فرخ کفیل زاده؛ داراب قدیمی؛ وان لور؛ مایکل بالو
چکیده
هدف از این پژوهش مطالعه اثر جیره حاوی کربوهیدرات‌های غیرالیافی زیاد (40/7 درصد) بر بیان برخی از ژن‌های مرتبط با التهاب و سیستم ایمنی ذاتی در گاوهای شیرده جرسی بود. برای انجام آزمایش از هفت رأس گاو چند شکم‌زا (0/5±2/5) جرسی با میانگین روزهای شیردهی 3±71 و میانگین تولید شیر 6/6 ± 28 کیلوگرم استفاده شد. گاو در دو هفته اول آزمایش جیره شاهد( ...
بیشتر
هدف از این پژوهش مطالعه اثر جیره حاوی کربوهیدرات‌های غیرالیافی زیاد (40/7 درصد) بر بیان برخی از ژن‌های مرتبط با التهاب و سیستم ایمنی ذاتی در گاوهای شیرده جرسی بود. برای انجام آزمایش از هفت رأس گاو چند شکم‌زا (0/5±2/5) جرسی با میانگین روزهای شیردهی 3±71 و میانگین تولید شیر 6/6 ± 28 کیلوگرم استفاده شد. گاو در دو هفته اول آزمایش جیره شاهد( حاوی 34 درصد کربوهیدرات غیرالیافی ) و در هفته سوم، جیره حاوی کربوهیدرات غیرالیافی زیاد( 40/7 درصد کربوهیدرات غیرالیافی) دریافت کردند. نمونه‌های خون در روز صفر (انتهای روز 14، که گاوها جیره شاهد دریافت کرده بودند) و روزهای چهارم و هفتم (پس از تغییر جیره) تهیه شد. بیان نسبی هفت ژن مرتبط با سیستم ایمنی شامل ژن‌های TNF-α، IL1β،TLR2 ، SELL، CD74، MNDA و TGFβ اندازهگیری شد. بر اساس نتایج حاصل، مصرف جیره حاوی کربوهیدرات‌های غیرالیافی زیاد موجب القاء التهاب و تأثیر بر سیستم ایمنی ذاتی می شود.
سمیه فتحی؛ علی اسدی الموتی؛ احمد افضل زاده؛ محمدعلی نوروزیان
چکیده
این آزمایش به‌منظور بررسی اثرات تخمیر منبع علوفه در تخمیر هم‌زمان با منابع مختلف کربوهیدرات‌های غیرالیافی در یک طرح پایه کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل (نه تیمار و سه تکرار) انجام شد. از کاه گندم، یونجه و ذرت سیلوشده به‌عنوان منبع علوفه و از نشاسته، ساکارز و پکتین به‌عنوان اجزای مهم کربوهیدرات‌های غیرالیافی استفاده شد. 2/0 گرم ...
بیشتر
این آزمایش به‌منظور بررسی اثرات تخمیر منبع علوفه در تخمیر هم‌زمان با منابع مختلف کربوهیدرات‌های غیرالیافی در یک طرح پایه کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل (نه تیمار و سه تکرار) انجام شد. از کاه گندم، یونجه و ذرت سیلوشده به‌عنوان منبع علوفه و از نشاسته، ساکارز و پکتین به‌عنوان اجزای مهم کربوهیدرات‌های غیرالیافی استفاده شد. 2/0 گرم از هر منبع علوفه همراه با 3/0 گرم از هر منبع کربوهیدرات‌های غیرالیافی در شرایط آزمایشگاهی به مدت 24 ساعت تخمیر شدند و طی آن الگوی تولید گاز، قابلیت هضم ظاهری، قابلیت هضم حقیقی، توده‌ی میکروبی، pH و آمونیاک اندازهگیری شد. منبع علوفه و کربوهیدرات به‌تنهایی هر کدام بر تولید گاز در زمان‌های مختلف انکوباسیون، قابلیت هضم ظاهری، قابلیت هضم حقیقی و همچنین آمونیاک اثر معنیدار داشتند (05/0 > p) هر چند اثر متقابل بین این دو منبع مشاهده نشد. برآورد سنتز توده میکروبی برای منبع کاه از سایر منابع علوفه کمتر بود (14/0 در برابر 16/0 گرم در گرم ماده خشک، 05/0 > P) اما تحت تأثیر منبع کربوهیدرات‌های غیرالیافی و یا اثر متقابل دو منبع قرار نگرفت. همچنین، منابع کربوهیدرات‌های غیرالیافی اثر معنیداری بر pH محیط کشت داشتند (87/5 برای ساکارز در برابر 05/6 برای پکتین). نتایج این مطالعه نشان داد که اثرات کربوهیدرات‌های غیرالیافی در محیط کشت‌های هم‌زمان با منابع مختلف علوفه قابل‌پیش‌بینی و مطابق با اثرات شناخته شده در شرایط درون تنی بوده و تحت تأثیر اثرات متقابل با منبع علوفه قرار نگرفت.
سهیل میرحبیبی؛ ناصر امام جمعه کاشان؛ شهاب الدین قره ویسی
چکیده
برای تعیین عوامل مؤثر بر ماندگاری و پارامترهای ژنتیکی این صفت از دو روش مدل خطی و ویبول از رکوردهای مربوط به زایشهای سالهای ۹۲-13۷۰ گاوهای هلشتاین استان اصفهان استفاده شد. فایل مشاهدات شامل 201588 رکورد شیردهی از 7۴۲۶۱ دام مربوط به 65 گله تحت پوشش بود. از مجموع 33219 رأس گاو حذف شده در سالهای مورد مطالعه 9/27 درصد حذفها به صورت اختیاری ...
بیشتر
برای تعیین عوامل مؤثر بر ماندگاری و پارامترهای ژنتیکی این صفت از دو روش مدل خطی و ویبول از رکوردهای مربوط به زایشهای سالهای ۹۲-13۷۰ گاوهای هلشتاین استان اصفهان استفاده شد. فایل مشاهدات شامل 201588 رکورد شیردهی از 7۴۲۶۱ دام مربوط به 65 گله تحت پوشش بود. از مجموع 33219 رأس گاو حذف شده در سالهای مورد مطالعه 9/27 درصد حذفها به صورت اختیاری و 1/72 درصد غیراختیاری بوده است. میانگین طول عمر و طول عمر تولیدی گاوهای مورد مطالعه به ترتیب ۵۷ و ۳۲ ماه برآورد شد. در روش GLM اثرات ثابت گله سال و فصل زایش و متغیر کمکی سن زایش اول به صورت درجه دوم معنیدار بود (01/0>P). نتایج حاصل از تجزیه ماندگاری ترکیب طول عمر تولیدی و کد سانسور با استفاده از تابع ویبول با روش Lifereg نشان داد که اثر عوامل گله و سال زایش اول بر طول عمر تولیدی معنیدار (01/0>P) و سن در زایش اول به صورت درجه دوم معنیدار بود (01/0>P). وراثتپذیری طول عمر، طول عمر تولیدی و طول عمر عملکردی با روش مدل خطی به ترتیب (۰۱/۰±) ۰۵۴/۰، (۰۱/۰±) ۰۵۴/۰ و (۰۱۳/۰±)۰۳۴/۰ برآورد گردید. وراثتپذیری طول عمر تولیدی با مدل ویبول در مقیاس لگاریتمی، اولیه و مؤثر به ترتیب ۰۱۳/۰، ۰۳۱/۰ و ۰۲/۰ برآورد گردید. براساس نتایج تحقیق حاضر، تأثیر زیاد عوامل غیرژنتیکی مؤثر بر ماندگاری دامها و برآورد پایین پارامترهای ژنتیکی (وراثتپذیری) نشان میدهد که جهت بهبود این صفات اولویت بهبود شرایط محیطی میباشد.
حمید بانشی؛ طاهره محمدآبادی؛ خلیل میرزاده؛ مرتضی چاجی؛ محمود قاسمی نژاد
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی اثرات عمل‌آوری کاه کنجد با بخار آب تحت فشار پایین، اسید سولفوریک و مخلوط آنزیمی بر هضم‌پذیری و تخمیر شکمبه ای، جمعیت پروتوزوا، رفتار نشخوار و برخی فراسنجه های خونی گوسفند عربی انجام شد. 12 رأس گوسفند با جیره های شاهد (بدون کاه کنجد)، جیره حاوی کاه کنجد عمل‌آوری شده با 4/2 درصد اسید و بخار در دمای 130 درجه به مدت ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی اثرات عمل‌آوری کاه کنجد با بخار آب تحت فشار پایین، اسید سولفوریک و مخلوط آنزیمی بر هضم‌پذیری و تخمیر شکمبه ای، جمعیت پروتوزوا، رفتار نشخوار و برخی فراسنجه های خونی گوسفند عربی انجام شد. 12 رأس گوسفند با جیره های شاهد (بدون کاه کنجد)، جیره حاوی کاه کنجد عمل‌آوری شده با 4/2 درصد اسید و بخار در دمای 130 درجه به مدت 120 دقیقه و سه گرم در کیلوگرم آنزیم، جیره حاوی کاه کنجد عمل‌آوری شده با اسید و آنزیم و جیره حاوی کاه کنجد عمل‌آوری شده با آب تغذیه شدند. مصرف ماده خشک و ماده آلی، افزایش وزن، ضریب تبدیل، قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، ماده آلی، الیاف نامحلول در شوینده خنثی (NDF) و اسیدی (ADF) بین تیمارها تفاوتی نداشت. عمل‌آوری‌های انجام شده میزان نیتروژن آمونیاکی، اسیدیته، و پروتوزوای شکمبه گوسفندان را تحت تأثیر قرار ندادند. زمان استراحت، نشخوار و جویدن بین تیمارها متفاوت بود و بیشترین زمان نشخوار (67/491 دقیقه در روز) مربوط به عمل آوری با مخلوط اسید و آنزیم بود (05/0>P). زمان جویدن، نشخوار و خوردن به ازای ماده خشک، ADF و NDF مصرفی و مقدار گلوکز و اوره خون گوسفندان متفاوت نبود. با توجه به نتایج این آزمایش می توان از کاه کنجد فرآوری شده با آب، فرآوری شده با مخلوط اسید و بخار و آنزیم و همچنین فرآوری با مخلوط اسید و آنزیم به جای کاه گندم در تغذیه گوسفند استفاده نمود.
علی رضازاده ویشکایی؛ علیرضا حسنی بافرانی؛ کیان پهلوان افشار؛ مهران ابوذری
چکیده
هدف: این تحقیق ، به دنبال شناسایی و تجزیه و تحلیل سیستماتیک عوامل کلیدی مؤثر بر ماندگاری گاوهای شیری هلشتاین در گله، با استفاده از الگوریتم‌های پیشرفته داده‌کاوی است. درک و پیشبینی ماندگاری حیاتی است زیرا مستقیماً بر بهره‌وری و سودآوری گاوداریهای شیری تأثیر می‌گذارد. گاوهای با طول عمر بیشتر، تمایل به تولید گوسالههای بیشتر ...
بیشتر
هدف: این تحقیق ، به دنبال شناسایی و تجزیه و تحلیل سیستماتیک عوامل کلیدی مؤثر بر ماندگاری گاوهای شیری هلشتاین در گله، با استفاده از الگوریتم‌های پیشرفته داده‌کاوی است. درک و پیشبینی ماندگاری حیاتی است زیرا مستقیماً بر بهره‌وری و سودآوری گاوداریهای شیری تأثیر می‌گذارد. گاوهای با طول عمر بیشتر، تمایل به تولید گوسالههای بیشتر و تولید شیر بیشتر داشته و در نتیجه بهره‌وری اقتصادی کلی دامداری را افزایش می‌دهند. علاوه بر این، طول عمر بیشتر با کاهش هزینههای جایگزینی مرتبط است.
مواد و روش‌ها: در سالهای اخیر، ادغام تکنیک‌های یادگیری ماشین در مدیریت کشاورزی و دامداری شتاب قابل توجهی یافته است. این مطالعه از داده‌های فنوتیپی دقیق جمع‌آوری‌شده از 37009 حیوان دختر متعلق به 664 پدر در 82 گله مجزا استفاده می‌کند که نشان‌دهنده یک مجموعه داده جامع است که یک دهه را در بر می‌گیرد. داده‌ها شامل هشت رکورد تولید شیر، در کنار سایر متغیرهای مرتبط مانند سن دام، تعداد پدر، ماندگاری به ماه، تعداد سلول‌های سوماتیک، روزهای شیردهی، تولید شیر (کیلوگرم)، میزان پروتئین و چربی، طول چرخه زایش، دفعات شیردوشی، موقعیت جغرافیایی (استان)، تاریخ تولد، تاریخ زایش، فاصله زایش، کد گله و سن در اولین زایش است. مرحله آماده‌سازی داده‌ها شامل پردازش و سازماندهی مجموعه داده‌ها با استفاده از اکسل ۲۰۱۶ بود که کیفیت و سازگاری داده‌ها را تامین نمود. تجزیه و تحلیل‌های بعدی داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارR (نسخه ۴.۳.۳) و با استفاده از بسته‌های تخصصی مربوطه برای یادگیری ماشین و مدل‌سازی آماری انجام شد.
نتایج: نتایج نشان داد که ماشین بردار پشتیبان بهترین دقت (۰.۹۸۷) را دارد. جنگل تصادفی دومین الگوریتم کارآمد بود. دقت ماشین تقویت گرادیان کمی کمتر از جنگل تصادفی بود، اما همچنان عملکرد خوبی را نشان داد. درخت تصمیم کمترین دقت را در بین این الگوریتم‌ها ارائه داد. درخت تصمیم و ماشین بردار پشتیبان این عملکرد را با متغیرهای ورودی کمتری در مقایسه با ماشین تقویت گرادیان و جنگل تصادفی به دست آوردند.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که هیچ یک از الگوریتم‌های مورد استفاده برای طبقهبندی بقا، با وجود دقت قابل قبول، عاری از خطا نیستند، اما از سوی دیگر، نشان داده شد که درخت تصمیم ساده‌تر و کم‌هزینه‌تر است. مهم‌ترین ویژگی‌های این روش‌ها، عدم نیاز به فرضیات و الزامات آماری مورد نیاز روشهای رگرسیون خطی و درون‌یابی، عدم نیاز به فرضیات نرمال بودن، مقاوم بودن در برابر مقادیر و مقادیر گمشده و توانایی تشخیص روابط غیرخطی پیچیده بین متغیرها و اهداف پیشبینی است که آنها را برای کاربردهای مختلف در صنعت دامپروری مناسب می‌سازد. پروتکل‌های دقیق ثبت داده‌ها و همچنین تنظیمات دقیق الگوریتم برای پیشبینی دقیق ضروری هستند.
ذبیح اله عبدالملکی؛ منوچهر سوری؛ محمد مهدی معینی
دوره 13، شماره 1 ، شهریور 1390، ، صفحه 23-31
چکیده
در این آزمایش، از تعداد 16 رأس بزغاله شیرخوار از نژاد مرغوز (به تعداد مساوی نر و ماده) با میانگین وزن تولد به ترتیب (11/0 ± 7/2) و (16/0 ± 3/2) کیلوگرم استفاده شد. بزغاله های هر جنس براساس وزن تولد گروه بندی و به طور تصادفی در یکی از دو گروه غذایی شاهد (شامل شیر مادر و برگ یونجه) و تکمیلی (شیر مادر، برگ یونجه و کنسانتره) منظور شدند. تولید شیر، ...
بیشتر
در این آزمایش، از تعداد 16 رأس بزغاله شیرخوار از نژاد مرغوز (به تعداد مساوی نر و ماده) با میانگین وزن تولد به ترتیب (11/0 ± 7/2) و (16/0 ± 3/2) کیلوگرم استفاده شد. بزغاله های هر جنس براساس وزن تولد گروه بندی و به طور تصادفی در یکی از دو گروه غذایی شاهد (شامل شیر مادر و برگ یونجه) و تکمیلی (شیر مادر، برگ یونجه و کنسانتره) منظور شدند. تولید شیر، خوراک مصرفی و افزایش وزن زنده به صورت روزانه داده برداری و از پوست و الیاف به ترتیب هر 15 و 28 روز یک بار نمونه برداری شد. تفاوت میانگین شیر و ماده خشک مصرفی روزانه در گروه های چهارگانه معنی دار نبود. افزایش وزن روزانه بزغاله های گروه تکمیلی بیشتر بود (05/0 P<). اثر جنس و جیره تکمیلی بر تراکم فولیکول های ثانویه و نسبت فولیکول های ثانویه به اولیه (S/P) در پوست معنی دار نبود. ولی اثر جیره و جنس بر میانگین شاخص فولیکولی ثانویه و اولیه معنی دار بود (به ترتیب 05/0 >P و 01/0 >P). نتایج حاصل نشان می دهد که استفاده از جیره تکمیلی سبب افزایش سرعت رشد و بهبود شاخص فولیکولی پوست در بزغاله های شیرخوار مرغوز می گردد.
مهناز صالحی
دوره 12، شماره 2 ، مهر 1389، ، صفحه 29-36
چکیده
برای تعیین اثر جنس و سن بر تغییرات کیفیت الیاف شترهای بومی استان سیستان و بلوچستان، از تعداد 54 نفر شتر نر و ماده در سه گروه سنی جوان، بالغ و مسن نمونهبرداری شد. نتایج نشان داد که جنس اثر معنی داری بر میانگین حداقل مربعات هیچ یک از صفات به جز طول دسته الیاف ناحیه کوهان ندارد. گرچه بیده شترهای جوان دارای حداکثر میزان پوشش زیرین، بلندترین ...
بیشتر
برای تعیین اثر جنس و سن بر تغییرات کیفیت الیاف شترهای بومی استان سیستان و بلوچستان، از تعداد 54 نفر شتر نر و ماده در سه گروه سنی جوان، بالغ و مسن نمونهبرداری شد. نتایج نشان داد که جنس اثر معنی داری بر میانگین حداقل مربعات هیچ یک از صفات به جز طول دسته الیاف ناحیه کوهان ندارد. گرچه بیده شترهای جوان دارای حداکثر میزان پوشش زیرین، بلندترین طول دسته الیاف، کمترین ضخامت و بیشترین مقدار بازدهی شستشو نسبت به سنین بالاتر بودند ولی تفاوت معنیداری به جز در طول دسته الیاف ناحیه کپل و مقدار بازدهی شستشو بین گروه های سنی مشاهده نشد (05/0 P<). طول دسته الیاف نواحی شانه، پهلو، کپل و زیرکوهان به ترتیب (6/1 ±) 4، (2/1 ±) 6/2، (4/1 ±) 6/0 و (9/1 ±) 4/4 سانتی متر بود. درصد پوشش زیرین، قطر الیاف کرک، ضریب تغییرات قطر الیاف کرک و بازدهی شستشو به ترتیب برابر (07/1 ±) 82 درصد، (8/0 ±) 26 میکرون، (1 ±) 39 درصد و (1 ±) 5/74 درصد و دامنه آنها 58 تا 94 درصد، 8/16 تا 2/39 میکرون، 1/26 تا 0/61 درصد و 3/61 تا 5/85 درصد برآورد شد. پوشش زیری در بیده شترهای جوان و بازدهی شستشوی آنها بیشتر از شترهای مسن و ضخامت الیاف کمتر بود ولی این تفاوت ها معنی دار نبود (05/0 P>).
بهزاد خرمی؛ علی اکبر خادم؛ احمد افضل زاده؛ محمد علی نوروزیان
دوره 13، شماره 2 ، اسفند 1390، ، صفحه 29-38
چکیده
در این تحقیق، در فصل گلاب گیری حدود یک تن تفاله تر گل محمدی از قمصر کاشان تهیه و به مدت 10 روز در مقابل آفتاب خشک شد. در آزمایشگاه ماده خشک، پروتئین خام، خاکستر خام، چربی خام، ترکیب فنلی قابل استخراج، تانن کل، کلسیم و فسفر آن به ترتیب 0/96، 5/12، 5/6، 8/1، 7/2، 3/1، 1/1 و 1/0 درصد تعیین شد. قابلیت هضم، خوراک مصرفی و تعادل ازت چهار جیره آزمایشی حاوی تفاله ...
بیشتر
در این تحقیق، در فصل گلاب گیری حدود یک تن تفاله تر گل محمدی از قمصر کاشان تهیه و به مدت 10 روز در مقابل آفتاب خشک شد. در آزمایشگاه ماده خشک، پروتئین خام، خاکستر خام، چربی خام، ترکیب فنلی قابل استخراج، تانن کل، کلسیم و فسفر آن به ترتیب 0/96، 5/12، 5/6، 8/1، 7/2، 3/1، 1/1 و 1/0 درصد تعیین شد. قابلیت هضم، خوراک مصرفی و تعادل ازت چهار جیره آزمایشی حاوی تفاله گل محمدی، یونجه به نسبت های 100:0 (شاهد)، 15:85، 30:70 و 45:55 با استفاده از چهار راس گوسفند نژاد شال بالغ در قالب طرح چرخشی در زمان تعیین گردید. تفاوت قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی و ماده خشک مصرفی معنی دار نبود. در سطوح بیشتر از 30 درصد تفاله گل محمدی قابلیت هضم پروتئین کمتر بود (05/0 >P). تعادل ازت در جیره های شاهد و حاوی 15، 30 و 45 درصد تفاله گل محمدی، به ترتیب 1/3، 6/2، 4/1 و 1/1 گرم در روز برآورد شد که تفاوت آنها معنی دار بود (05/0 >P). تجزیه پذیری مؤثر ماده خشک و پروتئین خام با سرعت عبور دو درصد به ترتیب 5/68 و 8/67 درصد بود. با توجه به این نتایج به نظر می رسد بتوان از تفاله گل محمدی به عنوان بخشی از علوفه جیره نشخوارکنندگان استفاده کرد.
هانیه سادات بنی کمال؛ مهدی ژندی؛ ملک شاکری؛ حسین مروج
چکیده
اثر سطوح گوناگون لسیتین سویا بر عملکرد و فراسنجههای بیوشیمیایی خون جوجههای گوشتی، با استفاده از 180 قطعه جوجه‌خروس گوشتی سویۀ راس 308 به‌مدت 47 روز بررسی شد. جیرههای آزمایشی برای سه دوره پرورش آغازین، رشد، و پایانی با استفاده از نه سطح لسیتین سویا (صفر، 2/0، 4/0، 6/0، 8/0، یک، 2/1، 4/1، 6/1 درصد) به‌نحوی تهیه شدند که انرژی قابل سوختوساز، ...
بیشتر
اثر سطوح گوناگون لسیتین سویا بر عملکرد و فراسنجههای بیوشیمیایی خون جوجههای گوشتی، با استفاده از 180 قطعه جوجه‌خروس گوشتی سویۀ راس 308 به‌مدت 47 روز بررسی شد. جیرههای آزمایشی برای سه دوره پرورش آغازین، رشد، و پایانی با استفاده از نه سطح لسیتین سویا (صفر، 2/0، 4/0، 6/0، 8/0، یک، 2/1، 4/1، 6/1 درصد) به‌نحوی تهیه شدند که انرژی قابل سوختوساز، پروتئین خام و سایر مواد مغذی در آنها یکسان بود. به‌منظور ارزیابی فراسنجههای بیوشیمیایی خون شامل کلسترول، تریگلیسرید، لیپوپروتئین با چگالی زیاد و لیپوپروتئین با چگالی کم، خون‌‌گیری از جوجهها در 41روزگی انجام شد. صفات افزایش وزن، خوراک مصرفی، و ضریب تبدیل غذایی در پایان دورههای گوناگون بررسی شد. اثر سطوح متفاوت لسیتین بر افزایش وزن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی در دورههای گوناگون پرورش و کل دوره معنیدار نبود. با افزایش سطح لسیتین در جیره، میزان کلسترول، تریگلیسرید و لیپوپروتئین با چگالی کم کاهش پیدا کرد، ولی میزان لیپوپروتئین با چگالی زیاد خون افزایش یافت (05/0>P). درنتیجه، لسیتین توانست پروفیل لیپیدهای خون را در جوجهها به‌طور معنیدار تغییر دهد، درحالیکه اثر معنیداری بر عملکرد نداشت.
آرش حسن زاده سیدی؛ علی حسین خانی؛ مهدی مرادی
چکیده
در این تحقیق، ترکیب شیمیایی و خصوصیات هضمی ضایعات نان و تأثیر آن بر عملکرد گوسالههای نر سرابی بررسی شد. قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی، چربی، پروتئین خام و دیواره سلولی ضایعات نان بهترتیب 2/87، 5/84، 7/76، 2/62 و 9/82 درصد بود. فراسنجههای تجزیهپذیری ضایعات نان شامل بخش با تجزیهپذیری سریع، بخش با تجزیهپذیری آهسته و سرعت ثابت ...
بیشتر
در این تحقیق، ترکیب شیمیایی و خصوصیات هضمی ضایعات نان و تأثیر آن بر عملکرد گوسالههای نر سرابی بررسی شد. قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی، چربی، پروتئین خام و دیواره سلولی ضایعات نان بهترتیب 2/87، 5/84، 7/76، 2/62 و 9/82 درصد بود. فراسنجههای تجزیهپذیری ضایعات نان شامل بخش با تجزیهپذیری سریع، بخش با تجزیهپذیری آهسته و سرعت ثابت تجزیهپذیری بهترتیب 5/19، 6/74 و 5/0 درصد در ساعت بود. انرژی قابل متابولیسم، ماده آلی قابل هضم و مقادیر اسیدهای چرب کوتاه زنجیر (با استفاده از روش تولید گاز) معادل 7/9 مگاژول بر کیلوگرم، 3/51 درصد و 18/1 میلیمول در 200 گرم ماده خشک محاسبه گردید. ضریب تبدیل جیره حاوی 30 درصد ضایعات نان درمقایسه با سایر جیره‌ها بهتر بود (01/0>P). بازده لاشه در حالت استفاده از 20 و 30 درصد ضایعات نان به صورت جایگزین ذرت و جو، نسبت به تیمار شاهد و 10 درصد ضایعات نان بهتر بود (01/0>P).
سمیه معینی زاده؛ علی اکبر خادم؛ علی اسدی الموتی؛ احمد افضل زاده
چکیده
هدف از انجام مطالعة حاضر، بررسی اثر یونجة خشک (به عنوان جاذب رطوبت) بر تولید پساب و کیفیت تخمیر سیلاژ ذرت بود. در طرحی کاملاً تصادفی در قالب فاکتوریل 4×3 به سه علوفة کامل ذرت با مادة خشک 3/18، 7/21 و 5/25 درصد، چهار سطح جاذب صفر، 5، 10 و 20 درصد اضافه و در سه تکرار در لوله‌هایی از جنس پلی‌وینیل کلریدی با عنوان سیلوی کوچک به مدت 90 روز سیلو شدند. ...
بیشتر
هدف از انجام مطالعة حاضر، بررسی اثر یونجة خشک (به عنوان جاذب رطوبت) بر تولید پساب و کیفیت تخمیر سیلاژ ذرت بود. در طرحی کاملاً تصادفی در قالب فاکتوریل 4×3 به سه علوفة کامل ذرت با مادة خشک 3/18، 7/21 و 5/25 درصد، چهار سطح جاذب صفر، 5، 10 و 20 درصد اضافه و در سه تکرار در لوله‌هایی از جنس پلی‌وینیل کلریدی با عنوان سیلوی کوچک به مدت 90 روز سیلو شدند. با افزایش سطح استفاده از جاذب، مقادیر خاکستر و نیتروژن کل سیلاژها افزایش و الیاف نامحلول در شویندة خنثی به طور معنیداری کاهش یافت (05/0>P). اثر سطوح جاذب و رطوبت روی مادة خشک سیلاژها معنیدار بود و مادة خشک با 10 و 20 درصد جاذب بیشترین افزایش را نشان داد (05/0>P). تمام سیلاژها دارای pH مطلوب (در محدودة 79/3 تا 33/4) بودند. با وجود این، pH سیلاژها تحت تأثیر اثر متقابل رطوبت و سطح جاذب قرارگرفت (05/0>P). با افزایش سطح استفاده از جاذب، pH سیلاژها افزایش یافت اما این افزایش در سیلاژهایی با 26 درصد مادة خشک با شدت کمتری مشاهده شد. همچنین، مقادیر کربوهیدرات محلول باقی‌مانده تحت تأثیر اثر متقابل بین رطوبت و سطح جاذب قرارگرفت. بدین صورت که در سیلاژهای با 18 درصد مادة خشک اختلاف بین سطوح جاذب کمتر از اختلاف آنها در سیلاژهای با 22 و 26 درصد مادة خشک بود (05/0P<). با افزایش سطح یونجة خشک، پایداری هوازی در سیلاژهایی که رطوبت اولیة بالاتری داشتند بهبود یافت و به موازات افزایش مادة خشک اولیة علوفة ذرت، اختلاف در پایداری هوازی کمتر شد (05/0>P). با افزایش سطح یونجه در سیلاژ، تولید پساب کاهش یافت، به‌طوری‌که پساب در سیلاژهای حاوی 20 درصد یونجه خشک به صفر رسید (05/0>P). در پساب سیلاژهایی که سطوح بالاتری جاذب داشتند غلظت مادة خشک و نیتروژن بیشتر بود، اما کل مادة خشک و نیتروژن هدررفته در این تیمارها کاهش یافت. نتایج نشان داد استفاده از حداقل 10 درصد یونجة خشک باعث کاهش مؤثر پساب، بهبود پایداری هوازی و تولید ذرت سیلوشده با pH مطلوب می‌گردد.
زینب یوسفی؛ طاهره محمدآبادی؛ مرتضی چاجی؛ محمد بوجارپور
چکیده
این آزمایش به‌منظور بررسی هضم‌پذیری و فراسنجههای تخمیر جیرههای حاوی برگ، غلاف با دانه، و گل درخت برهان در گوسفند با روشهای هضم دومرحله‌ای و تولید گاز انجام شد. جیرههای آزمایشی شامل سطوح صفر، 25، 50، 75، و 100 درصد برگ، غلاف، و گل برهان بودند. نتایج نشان داد بیشترین قابلیت تولید گاز مربوط به جیرۀ حاوی 50 درصد برگ بود (05/0P<). ...
بیشتر
این آزمایش به‌منظور بررسی هضم‌پذیری و فراسنجههای تخمیر جیرههای حاوی برگ، غلاف با دانه، و گل درخت برهان در گوسفند با روشهای هضم دومرحله‌ای و تولید گاز انجام شد. جیرههای آزمایشی شامل سطوح صفر، 25، 50، 75، و 100 درصد برگ، غلاف، و گل برهان بودند. نتایج نشان داد بیشترین قابلیت تولید گاز مربوط به جیرۀ حاوی 50 درصد برگ بود (05/0P<). نرخ تولید گاز در جیرۀ حاوی 75 درصد گل از سایر جیره‌ها بیشتر بود (05/0P<). عامل پارتیشنینگ، تولید تودۀ میکروبی، و بازده تودۀ میکروبی در جیرۀ حاوی 100 درصد برگ و سطوح متفاوت غلاف بالاترین بود (05/0P<). قابلیت هضم مادۀ خشک در جیرههای حاوی سطوح مختلف برگ، 50 درصد گل، و 25 درصد غلاف برهان، و قابلیت هضم الیاف نامحلول در شویندۀ خنثی در جیرههای حاوی سطوح مختلف گل و 25 درصد غلاف برهان در مقایسه با جیرۀ شاهد بالاتر بود (05/0P<). کمترین غلظت نیتروژن آمونیاکی مربوط به جیرههای حاوی 100 درصد برگ و غلاف با دانۀ برهان بود (05/0P<). براساس این نتایج، میتوان از برگ، گل، و غلاف با دانۀ برهان به جای یونجه در جیرۀ گوسفند استفاده کردد و هضم‌پذیری و تخمیر شکمبهای جیره را افزایش داد.
محمد پناه؛ منوچهر سوری؛ سمیرا وره زردی
چکیده
تعداد 20 رأس بره شیرخوار با میانگین سن یک ماه از نژاد سنجابی (10 رأس نر و 10 رأس ماده) با وزن اولیه به ترتیب (3/1±) 4/13 و (9/0±) 6/11 کیلوگرم به منظور بررسی اثر یک جیره تکمیلی بر ماده خشک مصرفی، سرعت رشد و خصوصیات لاشه مورد استفاده قرار گرفت. بره های هر جنس براساس وزن زنده گروه بندی شدند و به طور تصادفی در یکی از دو گروه غذایی، کنترل (شیر مادر ...
بیشتر
تعداد 20 رأس بره شیرخوار با میانگین سن یک ماه از نژاد سنجابی (10 رأس نر و 10 رأس ماده) با وزن اولیه به ترتیب (3/1±) 4/13 و (9/0±) 6/11 کیلوگرم به منظور بررسی اثر یک جیره تکمیلی بر ماده خشک مصرفی، سرعت رشد و خصوصیات لاشه مورد استفاده قرار گرفت. بره های هر جنس براساس وزن زنده گروه بندی شدند و به طور تصادفی در یکی از دو گروه غذایی، کنترل (شیر مادر و دسترسی آزاد به یونجه) یا تکمیلی (شیر مادر و دسترسی آزاد به یونجه و کنسانتره) در قالب یک طرح کاملاً تصادفی و به روش فاکتوریل 2 × 2 پرورش داده شدند. رشد بره ها تا سن 130 روزگی ثبت و در پایان دوره، تمام بره ها برای بررسی خصوصیات لاشه ذبح گردیدند. میانگین شیر مصرفی بره های نر (685 گرم) بیشتر از بره های ماده (539 گرم) بود (01/0P<). افزایش وزن روزانه بره های نر بیشتر از ماده ها (240 در مقابل 163 گرم) و بره های گروه تکمیلی بیشتر از بره های گروه کنترل (259 در مقابل 145 گرم) بود (01/0P<). چربی لاشه بره های نر و ماده گروه تکمیلی نسبت به بره های گروه کنترل بیشتر بود (01/0P<). نتایج نشان داد که جیره تکمیلی باعث بهبود سرعت رشد، خصوصیات لاشه و افزایش ذخیره چربی در بره ها گردید.
مصطفی حسین آبادی؛ تقی قورچی؛ عبدالحکیم توغدری
چکیده
اثر مخمر ساکرومایسس سرویسیه بر عملکرد رشد، شاخص سلامتی، گوارش‌پذیری مواد مغذی، متابولیت‌های سرم و رفتار مصرف خوراک گوسالههای شیرخوار با استفاده از 18 رأس گوساله نر شیرخوار نژاد سیمنتال با سن حدودأ 20 روز و وزن بدن اولیه 4/2±47 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و شش تکرار بررسی شد. تیمارها شامل: 1-گروه شاهد (بدون مخمر)، ...
بیشتر
اثر مخمر ساکرومایسس سرویسیه بر عملکرد رشد، شاخص سلامتی، گوارش‌پذیری مواد مغذی، متابولیت‌های سرم و رفتار مصرف خوراک گوسالههای شیرخوار با استفاده از 18 رأس گوساله نر شیرخوار نژاد سیمنتال با سن حدودأ 20 روز و وزن بدن اولیه 4/2±47 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و شش تکرار بررسی شد. تیمارها شامل: 1-گروه شاهد (بدون مخمر)، 2-تیمار حاوی 5/2 گرم مخمر ساکرومایسس سرویسیه در روز و 3-تیمار حاوی پنج گرم مخمر ساکرومایسس سرویسیه در روز بود. طول دوره آزمایشی 60 روز که شامل هفت روز دوره عادت‌پذیری بود. مصرف ماده-خشک و افزایش وزن روزانه اندازهگیری و ضریب تبدیل خوراک محاسبه شد. گوارش‌پذیری مواد مغذی و متابولیت‌های خون اندازهگیری شد. گوساله‌هایی که پنج گرم مخمر در روزدریافت کردند افزایش وزن بالاتر و ضریب تبدیل بهتری داشتند (05/0P<). میزان غلظت گلوکز، کلسترول، تری‌گلیسیرید و نیتروژن اوره‌ای خون تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. قابلیت‌هضم ماده‌خشک در گوساله‌هایی که پنج گرم مخمر مصرف کردند، بالاتر از گروه شاهد بود (05/0P<). با توجه به نتایج این تحقیق، استفاده از مخمر باعث بهبود افزایش وزن روزانه و بهبود ضریب تبدیل خوراک و نیز افزایش معنیدار قابلیت‌هضم ماده‌خشک می‌شود، بنابراین میتوان از مخمر ساکرومایسس سرویسیه در جیرههای گوسالههای شیرخوار در سطح پنج گرم در روز استفاده نمود.
سعید رحیمیان؛ نصرالله پیرانی؛ فیبرز خواجعلی؛ عبدالناصر محبی
چکیده
به‌منظور اندازهگیری برخی از فراسنجههای بیوشیمیایی سرم خون در شرایط طبیعی و تعیین ارتباط آنها با وزن بدن و اجزای لاشه و همچنین بررسی اثر جنس بر فراسنجههای بیوشیمیایی خون در مرغ بومی اصفهان، آزمایشی با تعداد 200 قطعه جوجه یکروزه بومی انجام شد. جوجهها به‌مدت 12 هفته در شرایط کاملاً یکسان، پرورش داده شدند. در پایان هفته ...
بیشتر
به‌منظور اندازهگیری برخی از فراسنجههای بیوشیمیایی سرم خون در شرایط طبیعی و تعیین ارتباط آنها با وزن بدن و اجزای لاشه و همچنین بررسی اثر جنس بر فراسنجههای بیوشیمیایی خون در مرغ بومی اصفهان، آزمایشی با تعداد 200 قطعه جوجه یکروزه بومی انجام شد. جوجهها به‌مدت 12 هفته در شرایط کاملاً یکسان، پرورش داده شدند. در پایان هفته دوازدهم بعد از اعمال شش ساعت گرسنگی، کشتار و وزن بدن و اجزای مختلف لاشه هر یک از جوجهها اندازهگیری شد. غلظت کلسترول، تریگلیسرید، پروتئین کل، آلبومین، اسید اوریک، کلسیم، فسفر، مالون دیآلدئید، لیپوپروتئین با چگالی بالا و گلوکز با استفاده از کیتهای تجاری اندازهگیری شدند. مقدار گلوبولین از اختلاف پروتئین کل و آلبومین به‌دست آمد. نتایج نشان دادند که بیشترین همبستگی مثبت معنیدار (05/0>P) بین کلسترول با وزن بدن و وزن ران (21/0) و بالاترین همبستگی منفی معنیدار بین غلظت اسید اوریک و وزن کبد و بین کلسیم و وزن سینه (24/0-) مشاهده شد. تجزیه رگرسیون خطی چندگانه نشان داد که میتوان از فراسنجههای کلسترول، گلوبولین و فسفر برای پیشبینی وزن بدن و سینه و نیز از سطوح کلسترول و گلوبولین برای پیشبینی وزن لاشه و ران استفاده کرد. به‌علاوه بین دو جنس نر و ماده تفاوت معنیداری از نظر هیچ‌یک از فراسنجههای بیوشیمیایی اندازهگیری‌شده، وجود نداشت. با توجه به نتایج این آزمایش میتوان از فراسنجههای خون برای پیشبینی برخی از خصوصیات لاشه در مرغ بومی اصفهان استفاده کرد.
فاطمه یاراحمدی؛ علی کیانی؛ راضیه دکامی؛ حمیدرضا صحرائی؛ ایوب عزیزی؛ علیرضا راکی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بتائین بر غلظت خونی هموسیستئین، آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی و شاخص مالون‌دی‌آلدئید در میش‌های آبستن نژاد سنجابی انجام شد. تعداد 20 رأس میش (سه تا پنج ساله) با حداقل دو شکم زایش در انتهای دوره آبستنی در دو گروه با جیره پایه (شاهد: 3/6±71/2 کیلوگرم وزن بدن) و یا جیره پایه به‌علاوه پنج گرم بتائین در کیلوگرم ماده ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بتائین بر غلظت خونی هموسیستئین، آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی و شاخص مالون‌دی‌آلدئید در میش‌های آبستن نژاد سنجابی انجام شد. تعداد 20 رأس میش (سه تا پنج ساله) با حداقل دو شکم زایش در انتهای دوره آبستنی در دو گروه با جیره پایه (شاهد: 3/6±71/2 کیلوگرم وزن بدن) و یا جیره پایه به‌علاوه پنج گرم بتائین در کیلوگرم ماده خشک (بتائین: 3/8±71/6 کیلوگرم) به مدت 5 هفته در قالب طرح کاملا تصادفی تغذیه شد. مصرف خوراک به‌صورت روزانه و وزن بدن و شاخص وضعیت بدنی میش‌ها به‌صورت هفتگی ثبت شد. نمونه‌گیری خون در روزهای 28، 14، هفت و یک روز قبل از زایش پس از خوراک‌دهی صبحگاهی، از میش ها از سیاهرگ وداجی خون‌‌گیری شد. فعالیت آنزیم‌های گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز و همچنین غلظت مالون دی آلدئید و هموسیستئین در خون اندازه گیری شد. وزن بدن، شاخص وضعیت بدن و مصرف خوراک تحت تأثیر مصرف بتائین قرار نگرفت. در هر دو گروه با نزدیک شدن به زمان زایش، فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز افزایش و فعالیت کاتالاز و غلظت مالون دیآلدئید کاهش یافت(p<0/05). فعالیت آنزیم های گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز تحت تاثیر مصرف بتائین قرار نگرفت. میش هایی که بتائین دریافت کردند، غلظت هموسیستئین بالاتر و شاخص مالون دی آلدهید کمنر از شاهد داشتند (p<0/05). وزن تولد بره های میش هایی که بتائین دریافت کردند از وزن تولد بره های گروه شاهد بیش تر بود (p=0/06). نتیجه این که، مصرف خوراکی بتائین در ماه آخر آبستنی میش برای کاهش استرس اکسیداتیو و بهبود وزن تولد بره های نژاد سنجابی مفید است.
سینا آزاد؛ حمید امانلو؛ نجمه اسلامیان فارسونی؛ طاهره امیرآبادی فراهانی؛ محمد هادی خبازان
چکیده
در مطالعه حاضر، اثر منبع و سطح مس جیره بر تولید و سلامت گاوهای شیری با استفاده از 105 رأس گاو هلشتاین چند شکم زایش آبستن از 21 روز قبل از زایش تا 15 روز پس از زایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تیمار و 35 تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- جیره حاوی مس در سطح توصیه NRC از منبع سولفات مس (NRC-S)، 2- جیره حاوی مس در سطح دو برابر توصیه ...
بیشتر
در مطالعه حاضر، اثر منبع و سطح مس جیره بر تولید و سلامت گاوهای شیری با استفاده از 105 رأس گاو هلشتاین چند شکم زایش آبستن از 21 روز قبل از زایش تا 15 روز پس از زایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تیمار و 35 تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- جیره حاوی مس در سطح توصیه NRC از منبع سولفات مس (NRC-S)، 2- جیره حاوی مس در سطح دو برابر توصیه NRC از منبع گلیسینات مس (2NRC-Gly) و 3- جیره حاوی مس در سطح دو برابر توصیه NRC از منبع سولفات مس (2NRC-S) بود. تولید شیر و ترکیبات آن تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت، اما اثر متقابل تیمار در زمان نشان داد که در روزهای 60، 90 و 120 شیردهی، گاوهای تیمار 2NRC-Gly تولید شیر بالاتری نسبت به گاوهای NRC-S داشتند (0/05 < P) و گاوهای 2NRC-S در روز 90 و 120 شیردهی تولید شیر بالاتری نسبت به گاوهای NRC-S داشتند (0/05 < P). شمار سلول‌های بدنی در گاوهای تیمار 2NRC-Gly نسبت به گاوهای NRC-S پایینتر بود (0/05 > P). بروز ورم پستان تحت بالینی در روز 15 شیردهی در تیمار 2NRC-Gly در مقایسه با دو تیمار دیگر کمتر بود (0/05 = P). تفاوتی در تغییرات وزن بدن و امتیاز وضعیت بدنی بین تیمارها مشاهده نشد. فراسنجههای خونی و آنزیم‌های کبدی تحت تأثیر افزودن مس به شکل معدنی و آلی قرار نگرفتند، اما غلظت آلبومین سرم پس از زایش در گروه 2NRC-Gly نسبت به دو گروه دیگر افزایش یافت (0/05 > P). بر اساس نتایج حاصل، افزودن مس به‌ویژه از منبع گلیسینات مس در سطح دو برابر توصیه NRC منجر به افزایش سطح آلبومین سرم، کاهش شمار سلول‌های بدنی شیر و بروز ورم پستان تحت بالینی شد که میتواند نشان‌دهنده بهبود سلامت گاوهای دوره انتقال باشد.
شهین نسیمی اصفهانی؛ مرتضی چاجی؛ طاهره محمدآبادی؛ محمد بوجارپور
چکیده
قابلیت هضم و فراسنجههای تخمیری جیرههای حاوی برگ، غلاف، و دانۀ درخت سوبابل (با نام علمی Leucaena leucocephala) در گوسفند با روشهای هضم دومرحله‌ای و تولید گاز تعیین شد. جیرههای آزمایشی شامل صفر (شاهد)، 25، 50، 75، و 100درصد برگ، غلاف، و دانۀ سوبابل بودند که جایگزین علوفۀ یونجه در جیرۀ گوسفندان شدند. در مقایسه با جیرۀ شاهد، جیرۀ حاوی 50درصد ...
بیشتر
قابلیت هضم و فراسنجههای تخمیری جیرههای حاوی برگ، غلاف، و دانۀ درخت سوبابل (با نام علمی Leucaena leucocephala) در گوسفند با روشهای هضم دومرحله‌ای و تولید گاز تعیین شد. جیرههای آزمایشی شامل صفر (شاهد)، 25، 50، 75، و 100درصد برگ، غلاف، و دانۀ سوبابل بودند که جایگزین علوفۀ یونجه در جیرۀ گوسفندان شدند. در مقایسه با جیرۀ شاهد، جیرۀ حاوی 50درصد دانۀ سوبابل تولید گاز بیشتری داشت (05/0>P). در بین جیرههای حاوی برگ سوبابل بیشترین مقدار مادۀ آلی واقعاً هضم‌شده مربوط به سطح 100درصد برگ سوبابل بود. سطح 100درصد جایگزینی با یونجه در مقایسه با سایر مقادیر جایگزینی غلاف، بیشترین عامل تفکیک‌کننده و بازده تولید تودۀ میکروبی را داشت (05/0>P). قابلیت هضم مادۀ خشک، الیاف نامحلول در شویندۀ خنثی و اسیدی جیرههای حاوی غلاف در همۀ سطوح، کمتر از جیرۀ شاهد بود (05/0>P). قابلیت هضم الیاف نامحلول در شویندۀ خنثی و اسیدی در جیرههای حاوی برگ سوبابل تا سطح 75درصد جایگزینی برگ سوبابل با یونجه تفاوتی با شاهد و با یکدیگر نداشتند. با افزایش مقدار دانۀ سوبابل در جیره قابلیت هضم مادۀ خشک، الیاف نامحلول در شویندۀ خنثی و اسیدی از جیرۀ شاهد بیشتر بود، به‌طوری‌که اختلاف برای سطوح 75 و 100درصد دانۀ سوبابل معنیدار بود (05/0>P). براساس نتایج تحقیق حاضر، برگ و دانۀ سوبابل را میتوان بدون وجود اثر منفی بر هضم و تخمیر تا 100درصد جایگزین یونجه کرد. استفاده از دانۀ سوبابل به‌صورت جایگزین با یونجه در جیرۀ گوسفندان میتواند ارزش غذایی جیره را افزایش دهد.
فیروز عسگری؛ مصطفی یوسف الهی؛ حسن فضائلی
چکیده
هدف از این تحقیق، استفاده از نیام کهور در جیره بزهای شیرده با استفاده از 20 رأس بز تالی شیرده با میانگین وزن 5/2±34 کیلوگرم بود. بزها به دو گروه (گروه با جیره شاهد و گروه با جیره حاوی نیام کهور) 10 رأسی تقسیم شدند و به-مدت 12 هفته تغذیه شدند. جیره‌ها براساس نیاز بزغاله‌ها از دوبخش علوفه و کنسانتره به نسبت مساوی تهیه شد. میزان نیام کهور در ...
بیشتر
هدف از این تحقیق، استفاده از نیام کهور در جیره بزهای شیرده با استفاده از 20 رأس بز تالی شیرده با میانگین وزن 5/2±34 کیلوگرم بود. بزها به دو گروه (گروه با جیره شاهد و گروه با جیره حاوی نیام کهور) 10 رأسی تقسیم شدند و به-مدت 12 هفته تغذیه شدند. جیره‌ها براساس نیاز بزغاله‌ها از دوبخش علوفه و کنسانتره به نسبت مساوی تهیه شد. میزان نیام کهور در کل جیره آزمایشی 25/19 درصد بود. در ابتدای آزمایش و سپس هر دو هفته یک بار بزها به طور انفرادی توزین شدند و تغییرات وزن آنها محاسبه شد. همچنین، میزان شیر تولیدی به طور هفتگی و ترکیبات شیراندازه‌گیری شد. میانگین تولید شیر روزانه و درصد چربی آن در بزهای تغذیه شده با جیره شاهد و جیره حاوی نیام کهور به ترتیب 550 و570 گرم و 24/3 و 39/2 درصد بود که تفاوت معنیداری نداشتند. همچنین، ترکیبات شیر (چربی، پروتئین، خاکستر، ماده جامد و ماده جامد فاقد چربی) تحت تاثیر جیره قرار نگرفت. وزن بدن بزها در طول دوره آزمایش و نیز بین دو گروه آزمایشی تفاوت معنیداری نداشت. هزینه تمام شده خوراک و نیز هزینه تولید شیر بزهای تغذیه شده با جیره حاوی نیام کهور 20 درصد نسبت به گروه شاهد ارزان‌تر بود. بنابراین، از نیام کهور میتوان به میزان 20 درصد در جیره غذایی بزهای داشتی استفاده نمود و هزینه تغذیه را کاهش داد.
رامین کسایی زاده؛ سمیه سالاری؛ محمدرضا عبدالهی؛ فرشاد باغبان
چکیده
در این مطالعه اثرات استفاده از پوستۀ آفتابگردان با اندازۀ ذرات متفاوت در جیرههای حاوی منابع مختلف چربی بر عملکرد رشد و برخی فراسنجههای فیزیولوژیکی، با استفاده از 360 قطعه جوجۀ گوشتی سویه راس 308 (مخلوط دو جنس) در یک آزمایش فاکتوریل 2×3 در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار آزمایشی و شش تکرار و 10 پرنده در هر تکرار بررسی شد. عوامل ...
بیشتر
در این مطالعه اثرات استفاده از پوستۀ آفتابگردان با اندازۀ ذرات متفاوت در جیرههای حاوی منابع مختلف چربی بر عملکرد رشد و برخی فراسنجههای فیزیولوژیکی، با استفاده از 360 قطعه جوجۀ گوشتی سویه راس 308 (مخلوط دو جنس) در یک آزمایش فاکتوریل 2×3 در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار آزمایشی و شش تکرار و 10 پرنده در هر تکرار بررسی شد. عوامل موردبررسی شامل پوسته آفتابگردان (بدون پوسته، دارای سه درصد پوسته با اندازه ذرات یک میلی‌متر و سه درصد پوسته با اندازه ذرات پنج میلی‌متر) و دو منبع مختلف چربی (سه درصد پیه و سه درصد روغن کانولا) بودند. نتایج نشان دادند که در کل دورۀ پرورش، استفاده از پوستۀ درشت و ریز آفتابگردان در جیره، باعث افزایش مصرف خوراک و بهبود ضریب تبدیل غذایی شد (05/0>P). تغذیۀ روغن کانولا، مصرف خوراک و افزایش وزن را در مقایسه با پیه بهبود داد (05/0>P). همچنین با استفاده از پوسته درشت آفتابگردان در جیره، قابلیت هضم ظاهری پروتئین خام و چربی خام افزایش یافت (05/0>P). استفاده از پوستۀ درشت آفتابگردان، طول پرزهای دوازدهه و طول و ضخامت پرزها در ایلئوم را افزایش داد (05/0>P). استفاده از پوستۀ درشت آفتابگردان در جیره، جمعیت باکتری‌های اشرشیاکلای روده کور را کاهش داد (05/0>P). براساس نتایج حاصل، افزودن پوستۀ درشت آفتابگردان به جیره با افزایش قابلیت هضم پروتئین خام، چربی خام، جمعیت لاکتوباسیلوس و کاهش جمعیت اشرشیاکلای سکوم، عملکرد رشد جوجههای گوشتی را بهبود می بخشد.