عمران آذرباد؛ حسن کرمانشاهی؛ اکبر یعقوبفر؛ امیر میمندی پور
دوره 21، شماره 1 ، اردیبهشت 1398، ، صفحه 87-97
چکیده
بهمنظور تعیین اثرات افزودن سطوح مختلف اسانس مرزه خوزستانی در دو شکل رایج و میکروکپسولهشده در جیرهبر عملکرد، پاسخ ایمنی، فراسنجههای بیوشیمیایی خون و ریختشناسی روده باریک جوجههای گوشتی، آزمایشی با استفاده از تعداد400 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 (مخلوط دو جنس)، در پنج تیمار، چهار تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار، در قالب ...
بیشتر
بهمنظور تعیین اثرات افزودن سطوح مختلف اسانس مرزه خوزستانی در دو شکل رایج و میکروکپسولهشده در جیرهبر عملکرد، پاسخ ایمنی، فراسنجههای بیوشیمیایی خون و ریختشناسی روده باریک جوجههای گوشتی، آزمایشی با استفاده از تعداد400 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 (مخلوط دو جنس)، در پنج تیمار، چهار تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار، در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره شاهد (بدون افزودنی)، جیرههای حاوی سطوح 400 و 500 میلیگرم در کیلوگرم اسانس مرزه و جیرههای حاوی سطوح 5/0 و یک درصد اسانس کپسولهشده مرزه بودند. افزودن سطوح مختلف اسانس مرزه خوزستانی در دو شکل رایج و میکروکپسولهشده به جیره جوجههای گوشتی، تأثیری بر مقدار مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی، پاسخ ایمنی و تعداد گلبولهای سفید و قرمز نداشت. اما تیمارهای آزمایشی حاوی اسانس مرزه رایج و میکروکپسولهشده نسبت به تیمار شاهد سبب کاهش معنیدار وزن زنده بدن پرندگان گردید. میزان هورمونهای تیروئیدی (T3 و T4) و فراسنجههای بیوشیمیایی خون (کلسترول، تریگلیسرید، HDL و LDL) تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. با اینکه صفات بافتشناسی روده باریک مانند عرض پرز، عمق کریپت و نسبت طول پرز به عمق کریپت تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت، ولی سطح 5/0 درصد اسانس کپسولهشده مرزه سبب کاهش نسبت طول به عرض پرز بهصورت معنیداری گردید (05/0P<). با توجه به نتایج آزمایش حاضر، استفاده از دو شکل رایج و میکروکپسولهشده اسانس مرزه، اثری بر عملکرد، فراسنجههای بیوشیمیایی خون و پاسخ ایمنی جوجههای گوشتی ندارد.
معصومه نصیرالاسلامی؛ مهران ترکی؛ علیرضا عبدالمحمدی
دوره 20، شماره 1 ، اردیبهشت 1397، ، صفحه 95-108
چکیده
در این آزمایش تاثیر مکمل گوآنیدینواستیک اسید و بتائین بر عملکرد، خصوصیات لاشه، فراسنجههای کیفی گوشت و هورمونهای تیروئیدی جوجههای گوشتی کاب تحت تنش سرمایی، بررسی شد. این آزمایش با تعداد 384 قطعه جوجه نر گوشتی یک روزه در قالب آزمایش فاکتوریل 2×2 بر پایه طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و هشت تکرار در سالن پرورش مرغ گوشتی دانشگاه ...
بیشتر
در این آزمایش تاثیر مکمل گوآنیدینواستیک اسید و بتائین بر عملکرد، خصوصیات لاشه، فراسنجههای کیفی گوشت و هورمونهای تیروئیدی جوجههای گوشتی کاب تحت تنش سرمایی، بررسی شد. این آزمایش با تعداد 384 قطعه جوجه نر گوشتی یک روزه در قالب آزمایش فاکتوریل 2×2 بر پایه طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و هشت تکرار در سالن پرورش مرغ گوشتی دانشگاه رازی کرمانشاه در بهار سال 1393 انجام شد. جیرههای آزمایشی شامل جیره شاهد، جیره شاهد + 1200 میلی گرم در کیلوگرم گوآنیدینواستیک اسید، جیره شاهد + 600 میلی گرم در کیلوگرم بتائین و جیره شاهد به همراه هردو ترکیب با مقادیرذکرشده، بودند. تنش سرمایی با کاهش دما و ثابت نگه داشتن آن در محدوده 15-12 درجه سانتیگراد از روز 21 تا پایان دوره اعمال شد. جیرههای آزمایشی تاثیر معنیداری بر عملکرد، صفات لاشه، سطح گلیکوژن کبدی و هورمونهای تیروئیدی نداشتند، اما میزان تولید گوشت سینه در جوجههای دریافت کننده گوآنیدینواستیک اسید در مقایسه با گروه شاهد بیشتر بود. استفاده از مکمل گوآنیدینواستیک اسید و بتائین در جیره غذایی باعث افزایش شاخصهای L* وa* رنگ گوشت شدند. بتائین بطورمعنیداری درصد چربی گوشت سینه را کاهش داد. مقادیر pH گوشت طی گذشت زمان، روند کاهشی نشان داد. افزودن بتائین به جیره، باعث افزایش معنیدار pH در مقایسه با گروه شاهد شد. بطور کلی نتایج تحقیق حاضر حاکی از تاثیر مثبت گوآنیدینواستیک اسید بر درصد نسبی گوشت سینه، اثر کاهشی بتائین بر میزان چربی گوشت سینه و تأثیر مثبت این دو ترکیب بر رنگ گوشت جوجههای گوشتی سویه کاب بود.
صادق اسدالهی؛ محسن ساری؛ نعیم عرفانی مجد؛ مرتضی چاجی؛ مرتضی مموئئ
دوره 19، شماره 1 ، اردیبهشت 1396، ، صفحه 99-115
چکیده
تأثیر جایگزینی بخشی از دانه جو با تفاله چغندرقند با و بدون دانه برشته کانولا بر ریختشناختی، الگوی اسیدهای چرب فرار و pH روده کوچک با استفاده از 24 رأس بره نر عربی با میانگین وزن زنده 5/2± 7/23 کیلوگرم در یک طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×2، عامل کربوهیدرات (جو یا تفاله چغندرقند) و عامل دانه برشته کانولا (با و بدون دانه برشته ...
بیشتر
تأثیر جایگزینی بخشی از دانه جو با تفاله چغندرقند با و بدون دانه برشته کانولا بر ریختشناختی، الگوی اسیدهای چرب فرار و pH روده کوچک با استفاده از 24 رأس بره نر عربی با میانگین وزن زنده 5/2± 7/23 کیلوگرم در یک طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×2، عامل کربوهیدرات (جو یا تفاله چغندرقند) و عامل دانه برشته کانولا (با و بدون دانه برشته کانولا) به مدت 84 روز بررسی شد. جایگزینی بخشی از جو با تفاله چغندرقند موجب افزایش میانگین وزن روزانه شد (05/0>P). در برههایی که بخشی از دانه جو با تفاله چغندرقند جایگزین شده بود، ضخامت ماهیچه، عمق کریپت و غدد برونر در دوازدهه و ارتفاع کرک، تعداد کرک، طبقه عضلانی، ضخامت بافت پوششی، عمق کریپت و نسبت ارتفاع کرک به عمق کریپت در ژژنوم و ارتفاع کرک و ضخامت طبقه عضلانی در ایلئوم افزایش یافت (05/0>P). افزایش وزن روزانه، تعداد غدد برونر، شمار کرکها و ضخامت اپیتلیوم برههای تغذیه شده با جیرههای حاوی دانه برشته کانولا، بیشتر بود (05/0>P). جایگزینی بخشی از دانه جو با تفاله چغندرقند و افزودن دانه برشته کانولا غلظت کل و غلظت هر کدام از اسیدهای چرب فرار را به صورت مجزا و همچنین pH مایع هضمی دوازدهه و ژژنوم را افزایش داد (05/0>P). بر اساس نتایج حاصل، جایگزینی دانه جو با تفاله چغندرقند و افزودن منبع چربی در جیرههای با کنسانتره بالا به علت تغییر در تراکم اسیدهای چرب فرار و pH مایع هضمی روده کوچک با توسعه ریختشناسی بافت روده کوچک، عملکرد برهها را بهبود می بخشد.
مرتضی عالمی؛ فیروز صمدی؛ صبا صمدی
دوره 16، شماره 2 ، مهر 1393، ، صفحه 147-155
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر پودر برگ کنگرفرنگی و ویتامین E بر عملکرد، وزن نسبی اندامهای داخلی، و برخی فراسنجههای خون، از 240 قطعه بلدرچین یکروزه در چهار تیمار شامل جیرۀ پایه (شاهد)، جیرۀ پایۀ مکملشده با سطوح 5/1 و سه درصد پودر برگ کنگرفرنگی، و جیرۀ پایۀ مکملشده با 300 میلیگرم در کیلوگرم ویتامین E با چهار تکرار و 15 پرنده در هر تکرار ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر پودر برگ کنگرفرنگی و ویتامین E بر عملکرد، وزن نسبی اندامهای داخلی، و برخی فراسنجههای خون، از 240 قطعه بلدرچین یکروزه در چهار تیمار شامل جیرۀ پایه (شاهد)، جیرۀ پایۀ مکملشده با سطوح 5/1 و سه درصد پودر برگ کنگرفرنگی، و جیرۀ پایۀ مکملشده با 300 میلیگرم در کیلوگرم ویتامین E با چهار تکرار و 15 پرنده در هر تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. افزایش وزن پرندگانی که در جیره ویتامین E دریافت کردند، از سایر تیمارها بیشتر بود (05/0P<). در کل دورۀ پرورش، تفاوت افزایش وزن پرندگانی که با جیرههای حاوی کنگرفرنگی تغذیه شدند، با پرندگان شاهد معنیدار نبود. پرندگانی که جیرۀ حاوی سه درصد پودر برگ کنگرفرنگی دریافت کردند، ضریب تبدیل خوراک بالاتری داشتند (05/0P<). غلظتهای آلبومین و HDL سرم خون پرندگانی که با جیرۀ حاوی 5/1 درصد پودر برگ کنگرفرنگی تغذیه شدند، از سایر تیمارها بیشتر بود (05/0P<). باتوجه به نتایج این تحقیق، استفاده از پودر برگ کنگرفرنگی تا سه درصد جیرۀ بلدرچین، تأثیر منفی بر میزان مصرف خوراک و افزایش وزن در کل دورۀ پرورش (1-42روزگی) ندارد. استفاده از 300 میلیگرم در کیلوگرم ویتامینE در جیرۀ بلدرچین ژاپنی سبب بهبود عملکرد رشد در سه هفته اول دورۀ پرورش میشود.
علی منصوری؛ محمد حسین نعمتی
دوره 25، شماره 2 ، تیر 1402، ، صفحه 215-227
چکیده
در این پژوهش از رویکرد علی – مقایسهای برای ارزیابی عملکرد واحدهای مرغداری فعال استفاده شد. از میان مدلهای مختلف س÷نجش عملکرد، شاخص بهرهوری کل مالم کوئیست به دلیل اثربخشی بیشتر آن در سنجش رشد انتخاب شد. به منظور دستیابی به یک الگوی جامع کلیه مرغداریهای گوشتی استان زنجان برای مطالعه مورد توجه قرار گرفت؛ لیکن به دلیل فقدان ...
بیشتر
در این پژوهش از رویکرد علی – مقایسهای برای ارزیابی عملکرد واحدهای مرغداری فعال استفاده شد. از میان مدلهای مختلف س÷نجش عملکرد، شاخص بهرهوری کل مالم کوئیست به دلیل اثربخشی بیشتر آن در سنجش رشد انتخاب شد. به منظور دستیابی به یک الگوی جامع کلیه مرغداریهای گوشتی استان زنجان برای مطالعه مورد توجه قرار گرفت؛ لیکن به دلیل فقدان دادههای مورد نیاز در برخی مرغداریها، تنها 30 واحد مرغداری گوشتی شاخص، برای ارزیابی عملکرد انتخاب شد. در این پژوهش تعداد جوجهریزی اولیه، دان مصرفی، هزینه انرژی، هزینه پرسنلی و هزینه بهداشت و درمان به عنوان متغیرهای ورودی و وزن کشتار نهایی و وزن کود تولیدی به عنوان متغیر خروجی انتخاب شد. بررسی بهره-وری کل نشان داد که از میان واحدهای تصمیمگیری موجود، در دوره اول به ترتیبAL12 با 34/9 درصد رشد از بیشترین رشد بهره وری و AL14با افتی14/4 درصدی از بیشترین افت بهرهوری برخوردار هستند.همچنین نتیجه حاصل از ارزیابی اهمیت ورودیها و خروجیها در بهرههوری کل نشان داد، استفاده بهینه از دان مصرفی و مدیریت هزینههای نیروی انسانی در بین متغیرهای ورودی بیشترین تاثیر را بر بهروی کل واحدهای مرغداری گوشتی دارد و از سوی دیگر در میان متغیرهای خروجی نیز وزن کشتار نهایی که بطور ضمنی نرخ تلفات جوجه و بهرهمندی از تغذیه مناسب واحد مرغداری را نشان می دهد، در افزایش بهروری کل واحدهای مورد مطالعه از بیشترین تاثیر برخوردار است.
محمدرضا رضوانی؛ فاطمه احمدی
دوره 23، شماره 2 ، تیر 1400، ، صفحه 235-244
چکیده
اثر فلفل قرمز در مقایسه با مکملهای رشد تجاری بیواسترانگ و الئوبیوتک بر عملکرد رشد، گوارشپذیری مواد مغذی و سایر پارامترهای موردمطالعه در شرایط تنش گرمایی با استفاده از از 200 قطعه جوجه گوشتی یکروزه مخلوط هر دو جنس سویه آربور آکرز در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و ده قطعه جوجه در هر تکرار بررسی شد. تیمارها شامل ...
بیشتر
اثر فلفل قرمز در مقایسه با مکملهای رشد تجاری بیواسترانگ و الئوبیوتک بر عملکرد رشد، گوارشپذیری مواد مغذی و سایر پارامترهای موردمطالعه در شرایط تنش گرمایی با استفاده از از 200 قطعه جوجه گوشتی یکروزه مخلوط هر دو جنس سویه آربور آکرز در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و ده قطعه جوجه در هر تکرار بررسی شد. تیمارها شامل جیره پایه فاقد مواد افزودنی و جیره پایه بهترتیب حاوی 10 گرم در کیلوگرم فلفل قرمز، 0/1 گرم در کیلوگرم بیواسترانگ و 0/15 گرم در کیلوگرم الئوبیوتیک بودند. در شروع سه هفتگی پرندهها بهمدت شش ساعت در شرایط تنش گرمایی قرار گرفتند. در طول 42 روز آزمایش، میانگین حداقل و حداکثر دما بهترتیب 25 و 33 درجه سانتیگراد بود. میزان مصرف خوراک، افزایش وزن، ضریب تبدیل خوراک، وزن اندامهای داخلی بدن، فلور میکروبی روده کور و گوارشپذیری پیشسکومی مواد مغذی برای دوره تنش گرمایی اندازهگیری شد. استفاده از فلفل قرمز سبب بهبود ضریب تبدیل و افزایش وزن روزانه در دورههای رشد و پایانی و افزایش گوارشپذیری پروتئین، چربی و ماده خشک، وزن نسبی بورس فابرسیوس، طحال و سنگدان و کاهش جمعیت ای کولای در مقایسه با تیمار شاهد شد (0/05≥P). بیواسترانگ و الئوبیوتک اثری بر عملکرد، گوارشپذیری موادمغذی و جمعیت میکروبی سکوم نداشت. بهطورکلی استفاده از فلفل قرمز در جیره جوجههای گوشتی در مقایسه با محرکهای رشد تجاری، اثرات منفی تنش گرمایی بر عملکرد رشد، گوارشپذیری مواد مغذی و میکروفلورای سکوم را کاهش داد.
زینب پورآزادی؛ حشمت اله خسروی نیا؛ حسن نوروزیان
دوره 17، شماره 2 ، مهر 1394، ، صفحه 247-256
چکیده
تأثیر طول زمان گرسنگی پس از تفریخ و تزریق گلوکونات کلسیم بر عملکرد تولیدی، پاسخ ایمنی و تلفات در مرغ گوشتی، با استفاده از 640 قطعه جوجۀ گوشتی سویۀ راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 2×5 با پنج زمان گرسنگی (صفر، 12، 24، 36 و 48 ساعت) و دو سطح گلوکونات کلسیم (صفر و 6/0 میلیلیتر) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار بلوک و 16 جوجه در هر واحد آزمایشی، ...
بیشتر
تأثیر طول زمان گرسنگی پس از تفریخ و تزریق گلوکونات کلسیم بر عملکرد تولیدی، پاسخ ایمنی و تلفات در مرغ گوشتی، با استفاده از 640 قطعه جوجۀ گوشتی سویۀ راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 2×5 با پنج زمان گرسنگی (صفر، 12، 24، 36 و 48 ساعت) و دو سطح گلوکونات کلسیم (صفر و 6/0 میلیلیتر) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار بلوک و 16 جوجه در هر واحد آزمایشی، تا 28روزگی بررسی شد. طولانیشدن گرسنگی پس از تفریخ تا 36 ساعت، باعث کاهش وزن پرنده، کاهش درصد منوسیتها در خون و افزایش تلفات جوجهها شد. تزریق گلوکونات کلسیم، تلفات جوجهها را تا شش برابر افزایش داد (05/0>P). تزریق گلوکونات کلسیم عیار پادتن علیه ویروس نیوکاسل در 15روزگی را افزایش داد. اثر متقابل گرسنگی×گلوکونات کلسیم بر درصد تلفات جوجهها معنیدار بود و جوجههای دریافتکنندۀ تزریق گلوکونات کلسیم تلفات بیشتری در تمام ساعات گرسنگی داشتند. بنابراین، بیش از 24 ساعت گرسنگی پس از تفریخ، تأثیر منفی بر عملکرد تولیدی و تلفات جوجههای گوشتی تا 28روزگی دارد. تزریق 6/0 میلیلیتر گلوکونات کلسیم بهعنوان منبع کلسیم و گلوکز باعث افزایش تلفات جوجهها طی گرسنگی پس از تفریخ و حفظ سطح پادتنهای مادری در خون در 15روزگی و بهبود پاسخ ایمنی اولیه در جوجهها شد.
ناصر محمودنیا؛ بهروز دستار؛ امید عشایری زاده؛ جواد بیات کوهسار
دوره 21، شماره 2 ، تیر 1398، ، صفحه 261-271
چکیده
دو آزمایش جهت تعیین قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی هسته خرمای خام و تخمیری و تأثیر آنها بر عملکرد و برخی صفات خونی در جوجههای گوشتی انجام شد. آزمایش اول در قالب طرح کاملاً تصادفی با 72 قطعه جوجه خروس گوشتی با سه تیمار و شش تکرار (چهار جوجه در هر تکرار) انجام شد. تیمارها شامل جیره پایه و دو جیره آزمایشی با جایگزینی هسته خرمای خام ...
بیشتر
دو آزمایش جهت تعیین قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی هسته خرمای خام و تخمیری و تأثیر آنها بر عملکرد و برخی صفات خونی در جوجههای گوشتی انجام شد. آزمایش اول در قالب طرح کاملاً تصادفی با 72 قطعه جوجه خروس گوشتی با سه تیمار و شش تکرار (چهار جوجه در هر تکرار) انجام شد. تیمارها شامل جیره پایه و دو جیره آزمایشی با جایگزینی هسته خرمای خام و تخمیری به جیره پایه با نسبت 25 درصد بودند. آزمایش دوم بهصورت فاکتوریل 4×2 با یک تیمار شاهد در قالب طرح کاملاً تصادفی با 540 قطعه جوجه یک روزه در نه تیمار و پنج تکرار (12 جوجه در هر تکرار) انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره ذرت- سویا (شاهد)، جیرههای حاوی دو، چهار، شش و هشت درصد هسته خرمای خام و یا هسته خرمای تخمیری بود. قابلیت هضم فیبرخام، پروتئین خام و خاکسترخام در هسته خرمای تخمیری بیشتر از هسته خرمای خام بود (p<0/05). تغذیه با هسته خرمای تخمیری در مقایسه با هسته خرمای خام، باعث بهبود افزایش وزن (2110/5 گرم در برابر 1991/3 گرم) و افزایش مصرف خوراک شد (p<0/05). غلظت کلسترول و LDL-c سرم خون در جوجههای تغذیهشده با هسته خرمای تخمیری کمتر از جوجههای تغذیهشده با هسته خرمای خام بود (p<0/05). با توجه به نتایج این تحقیق، تخمیر هسته خرما موجب افزایش قابلیت هضم مواد مغذی آن و بهبود افزایش وزن جوجه های گوشتی میشود.
وحید محمدی؛ سید داود شریفی؛ محسن شرفی؛ عبدالله محمدی سنگ چشمه
دوره 22، شماره 2 ، تیر 1399، ، صفحه 271-279
چکیده
اثر تغذیه ال-کارنیتین پیش از بلوغ بر فراسنجه های کیفی منی تازه و منجمد - یخ گشایی شده با استفاده از 12 قطعه خروس مادر گوشتی سویه راس ( 12 هفتگی) به مدت 18 هفته، در یک طرح کاملا تضادفی با سه تیمار ( سطوح صفر، 250 و 500 میلی گرم بر کیلوگرم ال - کارنیتین در جیره) و چهار تکرار انجام شد. اسپرمگیری به روش مالش شکمی از 26 تا 29 هفتگی(چهار مرتبه) انجام شد. ...
بیشتر
اثر تغذیه ال-کارنیتین پیش از بلوغ بر فراسنجه های کیفی منی تازه و منجمد - یخ گشایی شده با استفاده از 12 قطعه خروس مادر گوشتی سویه راس ( 12 هفتگی) به مدت 18 هفته، در یک طرح کاملا تضادفی با سه تیمار ( سطوح صفر، 250 و 500 میلی گرم بر کیلوگرم ال - کارنیتین در جیره) و چهار تکرار انجام شد. اسپرمگیری به روش مالش شکمی از 26 تا 29 هفتگی(چهار مرتبه) انجام شد. اسپرمهای گرفته شده در هر نوبت بعد از رقیقسازی (نسبت 1 به 20 با بلتسویل) به دو بخش تقسیم شدند، یک بخش منجمد شد و قسمت دیگر بلافاصله مورد بررسی قرار گرفتند. فراسنجههای جنبایی(کل و پیشرونده)، زندهمانی، ریخت شناسی، یکپارچگی و پراکسیداسیون غشاء اسپرم پیش و پس از فرآیند انجماد-یخ-گشایی بطور مجزا سنجش شدند. در اسپرم تازه، رابطه بین ال-کارنیتین و نابهنجاری خطی منفی و رابطه بین ال-کارنیتین و زندهمانی خطی مثبت(0/05>P) بود. آنالیز درجه دوم در جنبایی پیشرونده و غلظت مالوندیآلدئید معنیدار بود(0/05>P). پرندگانی که از جیرههای حاوی ال-کارنیتین استفاده کردند، از لحاظ درصد جنبایی پیشرونده، زندهمانی، ناهنجاری و غلظت مالوندیآلدئید در اسپرم تازه، و همین صفات به همراه جنبایی کل و یکپارچگی غشاء پلاسمایی در اسپرم منجمد شده، نسبت به پرندگان گروه شاهد کیفیت بالاتری داشتند(0/05>P). در اسپرم منجمد، رابطه بین ال-کارنیتین و شاخصهای جنبایی، زندمانی و یکپارچگی غشاء خطی مثبت و بین ال-کارنیتین و غلظت مالوندیآلدئید خطی منفیبود(0/05>P) . رابطه بین ال-کارنیتین و جنبایی کل و پیشرونده، یکپارچگی غشاء و غلظت مالوندیآلدئید بصورت درجه دوم بود(0/05>P). بر اساس نتایج این تحقیق، ال کارنیتین جیرهای قبل از بلوغ فراسنجههای کیفی اسپرم پیش و پس از انجماد را در خروسهای مادر گوشتی بهبود میبخشد.
فرشته جمیلی؛ ابوالقاسم گلیان؛ حسن کرمانشاهی؛ احمد حسن آبادی؛ حیدر زرقی
دوره 18، شماره 2 ، تیر 1395، ، صفحه 287-297
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی اثر چهار نوع مولتیآنزیم تجاری و سطوح مختلف آنها بر انرژی قابل سوختوساز ظاهری تصحیح شده برای نیتروژن (AMEn) و قابلیت هضم چربی خام، پروتئین خام، ماده خشک و ماده آلی گندم با روش جمعآوری کل فضولات در جوجههای گوشتی انجام گرفت. تعداد 135 قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس 308 به 45 قفس متابولیکی شامل نه تیمار، پنج ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی اثر چهار نوع مولتیآنزیم تجاری و سطوح مختلف آنها بر انرژی قابل سوختوساز ظاهری تصحیح شده برای نیتروژن (AMEn) و قابلیت هضم چربی خام، پروتئین خام، ماده خشک و ماده آلی گندم با روش جمعآوری کل فضولات در جوجههای گوشتی انجام گرفت. تعداد 135 قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس 308 به 45 قفس متابولیکی شامل نه تیمار، پنج تکرار و سه قطعه جوجه در هر تکرار اختصاص یافتند. جیرههای آزمایشی به نحوی تنظیم شدند که گندم تنها منبع تأمینکننده انرژی باشد. با افزودن یک و دو برابر مقدار توصیه شده هر یک از چهار مولتیآنزیم تجاری به جیره پایه، هشت جیره آزمایشی دیگر تهیه شد. جوجهها به دان و آب دسترسی آزاد داشتند و از 23-17 روزگی با جیرههای آزمایشی تغذیه شدند. افزودن یک یا دو برابر مقادیر توصیه شده مولتیآنزیمهای تجاری، باعث افزایش معنیدار AMEn و قابلیت هضم ظاهری چربی خام، پروتئین خام، ماده خشک و ماده آلی گندم شد (05/0>P)، اما تفاوت معنیداری بین اثر نوع مولتیآنزیمها و سطوح آنها بر شاخصهای فوق مشاهده نشد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که افزودن مولتیآنزیمهای تجاری باعث بهبود انرژی قابل سوختوساز ظاهری گندم فلات به میزان 70 تا 120 کیلوکالری در کیلوگرم میشود.
مسعود دیدارخواه؛ هادی سریر
دوره 20، شماره 2 ، مرداد 1397، ، صفحه 293-304
چکیده
هدف از اجرای این آزمایش بررسی تأثیر مکملهایپروبیوتیکی و پریبیوتیکی بر عملکرد گاوهای شیری هلشتاین بود. به همین منظور تعداد 40 راس گاو شیری نژاد هلشتاین با تولید شیر روزانه 8/0 ± 33 کیلوگرم و وزن اولیه 40 ± 700 کیلوگرم در چهار گروه در قالب طرح کاملاً تصادفی قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) گروه شاهد (جیره پایه)، 2) گروه پروبیوتیک ...
بیشتر
هدف از اجرای این آزمایش بررسی تأثیر مکملهایپروبیوتیکی و پریبیوتیکی بر عملکرد گاوهای شیری هلشتاین بود. به همین منظور تعداد 40 راس گاو شیری نژاد هلشتاین با تولید شیر روزانه 8/0 ± 33 کیلوگرم و وزن اولیه 40 ± 700 کیلوگرم در چهار گروه در قالب طرح کاملاً تصادفی قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) گروه شاهد (جیره پایه)، 2) گروه پروبیوتیک (جیره پایه + چهار گرم پروبیوتیک به ازای هر راس در روز)، 3) گروه پری بیوتیک (جیره پایه + 14گرم پریبیوتیک به ازای هر راس در روز)، 4) گروه سین بیوتیک (جیره پایه + چهار گرم پروبیوتیک + 14 گرم پریبیوتیک به ازای هر راس در روز) بودند. نتایج این آزمایش نشان داد، میانگین مدت زمان جویدن، نشخوارکردن و خوردن بین جیرههای مختلف آزمایش اختلاف معنیداری وجود داشت (05/0>P). بیشترین مدت زمان جویدن، نشخوار کردن و خوردن متعلق به گروهی بود که پروبیوتیک مصرف کرده بودند و با سایر گروهها اختلاف معنیداری داشت (05/0>P). با مصرف پروبیوتیک مقدار تولید شیرخام روزانه، تولید شیر با 5/3 درصد چربی و تولید شیر با چهار درصد چربی افزایش پیدا کرد و اختلافمعنیداری (05/0P<) با گروه شاهد (جیره پایه بدون افزودنی) داشت. بازده غذایی در جیرههای مکملشده با توجه به افزایش تولید شیر خام افزایش یافت. شاخصهای سلامتی، قوام و سیالیت مدفوع در جیرههای مکمل شده بهبود یافت. بنابر این مصرف پروبیوتیک در تغذیه گاهای شیری عملکرد و شاخصهای سلامتی را بهبود میبخشد.
کاظم لائی؛ حسین حاجی آقا علیزاده؛ محمد حسین کیانمهر
دوره 25، شماره 3 ، مهر 1402، ، صفحه 343-356
چکیده
در مطالعه حاضر قابلیت پلت شدن بقایای پوسته سبز پسته و اثر آن بر مواد ضدمغذی و برخی خواص فیزیکی و مکانیکی پلت پوسته پسته با استفاده از دستگاه پلتزن صنعتی و دستگاه پلتزن طراحی شده با استفاده از بقایای پوسته سبز پسته با رطوبت 15 درصد، اندازه ذرات یک میلیمتر و از دمای 65 درجه سلسیوس در دستگاه طراحی شده بررسی شد. بهمنظور بهبود در چسبندگی ...
بیشتر
در مطالعه حاضر قابلیت پلت شدن بقایای پوسته سبز پسته و اثر آن بر مواد ضدمغذی و برخی خواص فیزیکی و مکانیکی پلت پوسته پسته با استفاده از دستگاه پلتزن صنعتی و دستگاه پلتزن طراحی شده با استفاده از بقایای پوسته سبز پسته با رطوبت 15 درصد، اندازه ذرات یک میلیمتر و از دمای 65 درجه سلسیوس در دستگاه طراحی شده بررسی شد. بهمنظور بهبود در چسبندگی و کاهش مواد ضدمغذی بقایای پسته، از بنتونیت، گندم، اوره و ملاس به ترتیب سه، شش، چهار و پنج کیلوگرم به ازای 100 کیلوگرم بقایای پسته استفاده شد. میزان چگالی، نیروی شکست ماکزیمم، انرژی شکست، ترکیبات فنولی، تانن، فیبر نامحلول در شوینده اسیدی (ADF) و فیبر نامحلول در شوینده خنثی (NDF) پلتهای تولیدی اندازهگیری شد. همچنین برای اندازهگیری خواص مکانیکی پلتهای تولیدی از دستگاه آزمون مواد بیولوژیکی استفاده گردید. فراسنجههای اندازهگیری شده در پلتهای تولیدی با استفاده از آزمون T-Student مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان داد که چگالی پلتهای تولیدی در دستگاه پلتزن صنعتی بیشتر از دستگاه طراحی شده بود (05/0≥P). انرژی شکست پلتهای تولیدی در دستگاه پلتزن طراحی شده بیشتر از دستگاه صنعتی بود (05/0≥P). میزان ترکیبات فنولی، تانن، ADF و NDF برای دستگاه پلتزن طراحی شده به ترتیب 19، 26، 12 و 10 درصد کمتر از دستگاه پلتزن صنعتی بود (05/0≥P). به طور کلی میتوان نتیجه گرفت استفاده از دستگاه پلتزن طراحی شده موجب بهبود کیفیت و کاهش مواد ضد تغذیهای در پلتهای پوسته سبز پسته تولیدی میشود.
رضا ناصری هرسینی؛ فرخ کفیل زاده
دوره 19، شماره 2 ، مرداد 1396، ، صفحه 349-360
چکیده
اثر اخته کردن بر ترکیب بافتی ناحیه ران و ویژگیهای کیفی گوشت در عضله بایسپس فموریس بزغالههای نر نژاد مرخز در قالب یک طرح کاملاً تصادفی شامل دو تیمار و چهار تکرار بررسی شد. بدین منظور 16 رأس بزغاله نر نژاد مرخز به مدت 119 روز با جیره آزمایشی تغذیه شد و اخته کردن بزغالهها در تیمار مربوطه یک هفته قبل از آغاز دوره سازگاری انجام گرفت. ...
بیشتر
اثر اخته کردن بر ترکیب بافتی ناحیه ران و ویژگیهای کیفی گوشت در عضله بایسپس فموریس بزغالههای نر نژاد مرخز در قالب یک طرح کاملاً تصادفی شامل دو تیمار و چهار تکرار بررسی شد. بدین منظور 16 رأس بزغاله نر نژاد مرخز به مدت 119 روز با جیره آزمایشی تغذیه شد و اخته کردن بزغالهها در تیمار مربوطه یک هفته قبل از آغاز دوره سازگاری انجام گرفت. نتایج نشان داد که شاخص عضلانی بودن ناحیه ران در بزغالههای گروه کنترل بیش از گروه اخته شده بود (05/0P<). درصد رطوبت در گوشت بزغالههای اخته شده کمتر و درصد چربی بیشتر از بزغالههای اخته نشده بود (05/0P<). در عضله بایسپس فموریس بزغالههای اخته درصد اسید پالمیتیک بیشتر و درصد مجموع اسیدهای چرب مطلوب و نسبت (C18:0+C18:1)/C16:0 کمتر از بزغالههای اخته نشده بود (05/0P<). نتایج تحقیق نشان داد که اخته کردن بزغالههای مرخز برای مصرف گوشت آن توسط انسان، از نظر مقدار و ترکیب اسیدهای چرب، قابل توجیه نیست.
زهرا نوره؛ کامران طاهرپور؛ محمد اکبری قرایی؛ حسن شیرزادی؛ حسینعلی قاسمی
دوره 21، شماره 3 ، مهر 1398، ، صفحه 381-392
چکیده
هدف از این آزمایش، بررسی تأثیر عصاره هیدروالکلی گیاه چویر (Ferulago angulata L.) به عنوان جایگزینی برای افزودنیهای خوراکی رایج بر عملکرد و فراسنجههای بیوشیمیایی و هماتولوژی خون جوجههای گوشتی سویه راس 308 بود. از 450 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار و پنج تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره پایه ...
بیشتر
هدف از این آزمایش، بررسی تأثیر عصاره هیدروالکلی گیاه چویر (Ferulago angulata L.) به عنوان جایگزینی برای افزودنیهای خوراکی رایج بر عملکرد و فراسنجههای بیوشیمیایی و هماتولوژی خون جوجههای گوشتی سویه راس 308 بود. از 450 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار و پنج تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره پایه فاقد مواد افزودنی (شاهد)، جیره پایه حاوی آنتیبیوتیک سالینومایسین (500 میلیگرم در کیلوگرم)؛ پروبیوتیک پریمالاک® (سطح توصیه شده)؛ مخلوط ویتامین و مواد معدنی (200 میلیگرم در کیلوگرم ویتامینهای E و C و 0/3 میلیگرم در کیلوگرم سلنیوم) و عصاره گیاه چویر در سطوح 200 و 400 میلیگرم در کیلوگرم بودند. در کل دوره پرورش، پرندگانی که با جیرههای حاوی افزودنیها تغذیه شدند افزایش وزن و ضریب تبدیل بهتری در مقایسه با پرندگان شاهد داشتند (p<0/05). درصد هیدروفیل و نسبت هتروفیل به لنفوسیت در جوجه هایی که با جیره های حاوی افزودنی های مورد آزمایش ( به استثنای تیمار حاوی 200 میلی گرم در کیلوگرم عصاره چویر) تغذیه شدند کاهش یافت (p<0/05). براساس نتایج این تحقیق، عصاره گیاه چویر بخصوص در سطح 400 میلی گرم در کیلوگرم جیره میتواند به عنوان جایگزین مناسبی برای افزودنی های تجاری مورد استفاده در جیره در جهت بهبود عملکرد رشد و فراسنجه های هماتولوژی و بیوشیمی خون جوجه های گوشتی استقفاده شود.
محمد علی عباسی؛ شکوفه غضنفری؛ سید داود شریفی؛ حسن احمدی گاولیقی
دوره 23، شماره 3 ، مهر 1400، ، صفحه 395-408
چکیده
تأثیر اسانس آویشن باغی و روغن کلزا بر عملکرد، صفات ایمنی و ریختشناسی روده با استفاده از 432 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 بهصورت آزمایش فاکتوریل 3×3 در قالب طرح کاملاً تصادفی شامل سطوح مختلف اسانس آویشن باغی (صفر، 300 و500 ppm) و روغن کلزا (یک، سه و پنج درصد) با نه تیمار و چهار تکرار بررسی شد. در کل دوره پرورش، جوجه های دریافتکننده ...
بیشتر
تأثیر اسانس آویشن باغی و روغن کلزا بر عملکرد، صفات ایمنی و ریختشناسی روده با استفاده از 432 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 بهصورت آزمایش فاکتوریل 3×3 در قالب طرح کاملاً تصادفی شامل سطوح مختلف اسانس آویشن باغی (صفر، 300 و500 ppm) و روغن کلزا (یک، سه و پنج درصد) با نه تیمار و چهار تکرار بررسی شد. در کل دوره پرورش، جوجه های دریافتکننده سه درصد نسبت به یک درصد روغن کلزا و جوجه های دریافتکننده 300 ppm نسبت به بدون اسانس آویشن باغی افزایش وزن بیشتری داشتند (p<0/05). استفاده از سه درصد روغن کلزا+ 300 ppm اسانس آویشن باغی باعث افزایش درصد ران نسبت به یک درصد روغن کلزا شد. در سطوح یک و پنج درصد روغن کلزا با افزایش سطح اسانس آویشن باغی به جیره، غلظتهای کلسترول و LDL خون کاهش و HDL خون افزایش پیدا کرد (p<0/01). سطوح سه و پنج درصد روغن کلزا+ 300 و 500 ppm اسانس آویشن باغی در جیره جوجههای گوشتی باعث افزایش درصد لنفوسیت و تیتر آنتیبادی علیه بیماری نیوکاسل و کاهش درصد هتروفیل و نسبت هتروفیل به لنفوسیت خون شدند (p<0/05). جوجه های دریافتکننده جیره حاوی اسانس آویشن باغی بیشترین نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت را داشتند (p<0/01). براساس نتایج بهدستآمده، میتوان از سطح سه درصد روغن کلزا+ 300 ppm اسانس آویشن باغی در جیره جوجههای گوشتی جهت بهبود عملکرد، توان ایمنی و صفات بیوشیمیایی خون استفاده کرد.
مسلم اسدی کرم؛ محمد سالارمعینی؛ محسن افشار منش؛ یاسر فتاحیان
دوره 22، شماره 3 ، مهر 1399، ، صفحه 407-415
چکیده
هدف از این مطالعه، استفاده از باکتریهای باسیلوسسابتیلیس با قابلیت تولید آنزیم فیتاز و تأثیر آن بر عملکرد رشد، اندامهای گوارشی و استحکام استخوان درشتنی در جوجههای گوشتی انجام گرفت. این آزمایش با 200 قطعه جوجهگوشتی یکروزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار، 4 تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار بهمدت 42 روز اجرا ...
بیشتر
هدف از این مطالعه، استفاده از باکتریهای باسیلوسسابتیلیس با قابلیت تولید آنزیم فیتاز و تأثیر آن بر عملکرد رشد، اندامهای گوارشی و استحکام استخوان درشتنی در جوجههای گوشتی انجام گرفت. این آزمایش با 200 قطعه جوجهگوشتی یکروزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار، 4 تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار بهمدت 42 روز اجرا شد. تیمارها شامل: تیمار1- جیره شاهدمثبت حاوی فسفر استاندارد; تیمار2- جیره شاهد منفی حاوی 30 درصد فسفر کمتر- تیمار3 ; جیره شاهد منفی + آنزیم فیتاز; تیمار4- جیره شاهد منفی + پروبیوتیک تجاری تیمار5- جیره شاهد منفی + باسیلوسسابتیلیس 3-17SH بودند. تغذیه جوجههایگوشتی با جیره حاوی باکتری باسیلوسسابتیلیس 3-17SH، مصرف خوراک و میانگین افزایش وزن بدن را در کل دوره پرورش کاهش داد(0/05 >P)، تغذیه جوجههایگوشتی با جیره حاوی آنزیم فیتاز، مصرف خوراک و میانگین افزایش وزن را افزایش داد (0/05>P). مقاومت استخوان درشتنی در پرندگانی که جیره حاوی آنزیم فیتاز را دریافت کردند بیشتر از سایر گروهها بود (0/05>P). براساس نتایج حاصل، استفاده از آنزیم فیتاز در جیرههای با کمبود فسفر، عملکرد را در جوجههایگوشتی بهبود میدهد؛ اما باکتری باسیلوسسابتیلیس مولد فیتاز 3-17SH، نمیتواند جایگزین مناسبی برای پروبیوتیک و همچنین آنزیم فیتاز باشد.
ساجده شمس الهی؛ لیلا حسنوند؛ حشمت اله خسروی نیا؛ بهمن پریزدایان کاوان
دوره 20، شماره 3 ، آبان 1397، ، صفحه 437-450
چکیده
این تحقیق با هدف بررسی تأثیر سطوح جیرهای اسانس نعناع فلفلی بر عملکرد تولیدی و پاسخ ایمنی در مرغهای تخمگذار تحت تنش القاشده با تزریق دگزامتازون انجام گرفت. آزمایش بهصورت فاکتوریل 3×2 در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با تعداد 90 قطعه مرغ تخمگذار سویه هایلاین (36W) در شش تیمار و پنج تکرار (شامل سه قطعه پرنده در هر قفس) ...
بیشتر
این تحقیق با هدف بررسی تأثیر سطوح جیرهای اسانس نعناع فلفلی بر عملکرد تولیدی و پاسخ ایمنی در مرغهای تخمگذار تحت تنش القاشده با تزریق دگزامتازون انجام گرفت. آزمایش بهصورت فاکتوریل 3×2 در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با تعداد 90 قطعه مرغ تخمگذار سویه هایلاین (36W) در شش تیمار و پنج تکرار (شامل سه قطعه پرنده در هر قفس) اجرا شد. اسانس نعناع فلفلی در سطوح صفر، 200 و 400 میلیگرم در کیلوگرم به جیره پایه افزوده شد. دگزامتازون در دو سطح صفر و چهار میلیگرم در هفته بهازای هر مرغ بهصورت زیرجلدی تزریق شد. تزریق دگزامتازون سبب کاهش درصد تولید، تولید تودهای تخم، افزایش وزن بدن پرندگان و همچنین افزایش معنیدار شمارش ائوزینوفیلهای خون، ضریب تبدیل و غلظت پروتئین تام خون در مقایسه با پرندگان شاهد شد (05/0P<). وزن زرده تخم برای مرغهای تغذیهشده با جیره حاوی 200 میلیگرم اسانس نعناع فلفلی بیشتر از مرغهای شاهد بود (05/0P<). عیار آنتیبادی علیه ویروس نیوکاسل، آنفلوانزا و گامبرو تحت تأثیر تزرق دگزامتازون، سطوح جیرهای اسانس نعناع فلفلی و اثر متقابل این دو قرار نگرفت. بهطورکلی، تنش فیزیولوژیک ناشی از تزریق دگزامتازون اثرات منفی بر ضریب تبدیل و تولید تخم در مرغهای تخمگذار دارد و افزودن اسانس نعناع فلفلی به جیره غذایی میتواند برخی از این اثرات منفی مانند وزن تخممرغ را تا حدودی بهبود بخشد.
زهرا کردپور؛ سمیه سالاری
دوره 25، شماره 4 ، دی 1402، ، صفحه 461-471
چکیده
در مطالعه حاضر اثرات استفاده از مخمر زنده، اتولیزشده و ترکیب آنها بر عملکرد و بافتشناسی روده در بلدرچین ژاپنی، با استفاده از 360 قطعه جوجه یکروزه در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار گروه آزمایشی و شش تکرار و 15 پرنده در هر تکرار بررسی شد. گروههای آزمایشی شامل گروه شاهد: تغذیهشده با جیره پایه بدون افزودنی، گروه دوم: تغذیهشده ...
بیشتر
در مطالعه حاضر اثرات استفاده از مخمر زنده، اتولیزشده و ترکیب آنها بر عملکرد و بافتشناسی روده در بلدرچین ژاپنی، با استفاده از 360 قطعه جوجه یکروزه در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار گروه آزمایشی و شش تکرار و 15 پرنده در هر تکرار بررسی شد. گروههای آزمایشی شامل گروه شاهد: تغذیهشده با جیره پایه بدون افزودنی، گروه دوم: تغذیهشده با جیره پایه حاوی 0/4درصد مخمر زنده، گروه سوم: تغذیهشده با جیره پایه حاوی 0/4درصد مخمر اتولیزشده و گروه چهارم: تغذیهشده با جیره پایه حاوی0/2 درصد مخمر زنده و 0/2 درصد مخمر اتولیزشده بودند. نتایج نشان داد که افزودن مخمر اتولیزشده بیشترین افزایش وزن بدن را نسبت به شاهد و مخلوط آنها در کل دوره آزمایش ایجاد کرد (p>0/05). وزن نسبی ران و پانکراس (درصدی از وزن زنده) و همچنین طول دوازدهه در پرندگان تغذیهشده با مخمر اتولیزشده در مقایسه با تیمار شاهد و مخمر زنده افزایش نشان داد (p>0/05). بیشترین ارتفاع پرزهای دوازدهه در پرندگان تغذیهشده با مخمر اتولیزشده و مخمر زنده در مقایسه با تیمار شاهد و مخلوط آنها مشاهده شد (p>0/05). پرندگان تغذیهشده با مخمر اتولیزشده کاهش معنیدار باکتریهای ایکولای و افزایش باکتریهای لاکتوباسیلوس را در مقایسه با تیمار شاهد نشان دادند (p>0/05). نتایج نشان داد که استفاده از مخمر اتولیزشده با افزایش ارتفاع پرز دوازدهه، کاهش جمعیت میکروبی ایکولای و افزایش جمعیت لاکتوباسیلوس سکوم سبب بهبود عملکرد بلدرچین ژاپنی می شود.
مهران تکه خلف؛ محمد حسن فتحی نسری؛ لادن رشیدی؛ همایون فرهنگ فر
دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، ، صفحه 463-476
چکیده
اثر استفاده از سطوح مختلف کنجاله زیتون بر تولید، ترکیب شیر و وضعیت آنتی اکسیدانی شترهای تک کوهانه، آزمایشی با استفاده از نه نفر شتر تک کوهانه ترکمن با تولید شیر 7/0± 5 کیلوگرم در روز و میانگین وزن 30 ± 500 کیلوگرم در سه دوره سه هفتهای (14 روز عادت پذیری و هفت روز نمونه گیری) و در قالب طرح چرخشی با سه تیمار و نه تکرار بررسی شد. تیمارهای ...
بیشتر
اثر استفاده از سطوح مختلف کنجاله زیتون بر تولید، ترکیب شیر و وضعیت آنتی اکسیدانی شترهای تک کوهانه، آزمایشی با استفاده از نه نفر شتر تک کوهانه ترکمن با تولید شیر 7/0± 5 کیلوگرم در روز و میانگین وزن 30 ± 500 کیلوگرم در سه دوره سه هفتهای (14 روز عادت پذیری و هفت روز نمونه گیری) و در قالب طرح چرخشی با سه تیمار و نه تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- گروه شاهد، 2- تیمار حاوی 15 درصد کنجاله زیتون و 3- تیمار حاوی 30 درصد کنجاله زیتون بودند. مصرف خوراک و تولید شیر تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. درصد و مقدار چربی و درصد پروتئین شیر (به ترتیب 5/2، 11/0 کیلوگرم و 66/2) در اثر استفاده از کنجاله زیتون در جیره کاهش یافت (05/0P<). تفاوتی در غلظت اکثر اسیدهای چرب و نسبت اسیدهای چرب امگا 6 به امگا 3 در شیر شترهای تغذیه شده با جیرههای آزمایشی مشاهده نشد اما غلظت اسید پالمتیک در شترهایی که 30 درصد کنجاله زیتون مصرف کردند، پایینتر از گروه شاهد بود (05/0P<). غلظت اسید اولئیک، اسید لینولئیک و اسید لینولئیک کونژوگه در شیر شترهای تغذیه شده با جیره حاوی 30 درصد کنجاله زیتون افزایش یافت (05/0P<). بر اساس نتایج این پژوهش، استفاده از کنجاله زیتون (تا سطح 30 درصد ماده خشک جیره) در تغذیه شتر میتواند اثرات مثبتی بر افزایش ارزش غذایی محصولات لبنی به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک داشته باشد.
علی خضریان؛ محمد ابراهیم نوریان سرور؛ محمد مهدی معینی
دوره 18، شماره 3 ، آبان 1395، ، صفحه 477-490
چکیده
هدف از این مطالعه،ارزیابی تاثیر سطوح مختلف گیاه و اسانس پونه بر فرایند تخمیر شکمبه و جمعیت پروتوزوآیی در بز بود. گیاه پونه به ترتیب در سطوح صفر، 25، 35، 55، 75 و 100 میلیگرم در 30 میلیلیتر و اسانس پونه در سطوح صفر، 1700 ،3000، 6700 ، 8300 ، 10000 میلیگرم در لیتر و موننسین (شاهد مثبت و50 میلیگرم محلول در اتانول) به مایع شکمبه اضافه شد. آزمون تولید گاز ...
بیشتر
هدف از این مطالعه،ارزیابی تاثیر سطوح مختلف گیاه و اسانس پونه بر فرایند تخمیر شکمبه و جمعیت پروتوزوآیی در بز بود. گیاه پونه به ترتیب در سطوح صفر، 25، 35، 55، 75 و 100 میلیگرم در 30 میلیلیتر و اسانس پونه در سطوح صفر، 1700 ،3000، 6700 ، 8300 ، 10000 میلیگرم در لیتر و موننسین (شاهد مثبت و50 میلیگرم محلول در اتانول) به مایع شکمبه اضافه شد. آزمون تولید گاز در قالب یک طرح کاملاً تصادفی و با پنج تکرار در هر تیمار انجام شد. گاز تولیدی در سطوح 75 و 100 میلیگرم گیاه پونه کاهش یافت (001/0˂p). تجزیهپذیری ماده آلی هنگام استفاده از دو سطح 75 و 100 میلیگرم گیاه پونه و موننسین در مقایسه با شاهد کاهش(001/0˂p) یافت. در مقایسه با تیمارهای شاهد و موننسین، همهی سطوح گیاه پونه غلظت ازت آمونیاکی را کاهش(001/0 ˂p) داد، اما ضریب تفکیکپذیری تنها در سطح 100 میلیگرم پونه و تیمار موننسین افزایش(001/0˂p) یافت. بازده تولید پروتئین میکروبی نیز در سطح100 میلیگرم پونه افزایش (001/0˂p) داشت. همزمان با کاهش مقادیر اسیدهای چرب فرار، انرژی قابل سوخت وساز و انرژی خالص شیردهی در دو سطح 75 و 100 میلیگرم پونه نسبت به شاهد کاهش(001/0 ˂p) یافت. جمعیت کل پروتوزوآی و زیر خانوادهی انتودینینه در تمام سطوح گیاه پونه کاهش (001/0˂p) یافت. اسانس پونه، گاز متان، ازت آمونیاکی و جمعیت پروتوزوآیی را کاهش و بازده تولید پروتئین میکروبی را بهبود بخشید (001/0 ˂p ). بر اساس نتایج حاصل، استفاده از گیاه و اسانس پونه، گاز متان، نیتروژن آمونیاکی و جمعیت پروتوزوآیی را کاهش و ضریب تفکیک پذیری و بازده تولید میکروبی را بهبود می بخشد.
حسن شیرزادی؛ غلام رضا زابلی
دوره 21، شماره 4 ، دی 1398، ، صفحه 499-509
چکیده
این پژوهش به منظور برآورد نیاز بلدرچین ژاپنی (Coturnix coturnix japonica) از هفت تا 21 روزگی به اسید آمینه متیونین با استفاده از رگرسیون خط شکسته خطی و خط شکسته درجه دو تحت شرایط محیطی تنش مزمن گرمایی انجام شد. به همین منظور از تعداد 480 قطعه بلدرچین در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار (جیرههای حاوی سطوح 0/40، 0/45، 0/50، 0/55، 0/60 و 0/65 درصد متیونین) و چهار ...
بیشتر
این پژوهش به منظور برآورد نیاز بلدرچین ژاپنی (Coturnix coturnix japonica) از هفت تا 21 روزگی به اسید آمینه متیونین با استفاده از رگرسیون خط شکسته خطی و خط شکسته درجه دو تحت شرایط محیطی تنش مزمن گرمایی انجام شد. به همین منظور از تعداد 480 قطعه بلدرچین در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار (جیرههای حاوی سطوح 0/40، 0/45، 0/50، 0/55، 0/60 و 0/65 درصد متیونین) و چهار تکرار استفاده شد. جیره پایه براساس ذرت-کنجاله سویا بصورت آردی تهیه شد و برای تهیه جیرههای آزمایشی مکمل دی ال-متیونین جایگزین نشاسته در جیره پایه شد. جوجهها تا سن هفت روزگی با جیره یکسانی پرورش و پس از وزن کشی، به صورت تصادفی بین تیمارها توزیع شدند. پرندگان از 8 روزگی روزانه 6 ساعت (دمای 0/8±37 درجه سلسیوس از ساعت 10 صبح تا 4 عصر) در معرض تنش مزمن گرمایی قرار گرفتند. میزان نیاز متیونین برای افزایش وزن، ضریب تبدیل خوراک و تولید ماهیچه سینه براساس رگرسیون خط شکسته خطی، به ترتیب 0/55، 0/57 و 0/60 درصد جیره و براساس رگرسیون خط شکسته درجه دو به ترتیب 0/58، 0/59 و 0/62 درصد جیره برآورد شد. براساس یافتههای این تحقیق، جهت دستیابی به عملکرد بهینه بلدرچینهای ژاپنی تحت شرایط استرس گرمایی مزمن، به نظر میرسد میزان نیاز به متیونین بالاتر از توصیههای رایج است.
شکوفه غضنفری؛ محمد احمدپناه؛ سید داود شریفی
دوره 23، شماره 4 ، دی 1400، ، صفحه 561-571
چکیده
تأثیر منابع مختلف مس بر عملکرد رشد، برخی فراسنجه های بیوشیمیایی و ایمنی خون، جمعیت میکروبی روده کوچک و کیفیت گوشت با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار از سن یک تا 42 روزگی بررسی شد. تیمارها شامل تیمار شاهد (جیره بدون مس) و چهار جیره حاوی 16 میلیگرم در کیلوگرم مس از منابع گلایسین ...
بیشتر
تأثیر منابع مختلف مس بر عملکرد رشد، برخی فراسنجه های بیوشیمیایی و ایمنی خون، جمعیت میکروبی روده کوچک و کیفیت گوشت با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار از سن یک تا 42 روزگی بررسی شد. تیمارها شامل تیمار شاهد (جیره بدون مس) و چهار جیره حاوی 16 میلیگرم در کیلوگرم مس از منابع گلایسین مس، سولفات مس، نانوکلات مس و نانوگلایسین مس بودند. نتایج نشان داد استفاده از منابع مختلف مس تأثیری بر عملکرد رشد، برخی فراسنجههای بیوشیمیایی و درصد هتروفیل، لنفوسیت، گلبول سفید، تیتر آنتیبادی علیه بیماری نیوکاسل، کلسترول، تری گلیسرید، ظرفیت نگهداری آب و pH گوشت جوجههای گوشتی نداشت. وزن نسبی دستگاه گوارش در پرندگان تغذیهشده با جیره حاوی گلایسین مس از پرندگان دریافتکننده نانوکلات مس کمتر بود (0/05>P). کل جمعیت میکروبی ایلئوم پرندگان تغذیهشده با جیرههای بدون مس و سولفات مس بیشتر از پرندگان دریافتکننده جیره حاوی گلایسین مس بود (0/01>P). میزان مالوندیآلدهید گوشت پرندگان تغذیهشده با جیرههای حاوی گلایسین مس و نانوگلایسین مس شش روز بعد از نگهداری در یخچال، کمتر از سایر پرندگان بود(0/01>P). براساس نتایج حاصل، استفاده از سطح 16 میلیگرم در کیلوگرم مس از منابع آلی و معدنی و نانو در جیره، تأثیری بر صفات عملکرد رشد، ایمنی و جمعیت میکروبی ایلئوم جوجههای گوشتی ندارد، اما استفاده از مکملهای گلایسین مس و نانوگلایسین مس در جیره میزان اکسیداسیون گوشت را کاهش میدهد.
زهرا محمدزاده؛ شعبان رحیمی؛ محمد امیر کریمی ترشیزی؛ علیرضا بهنامی فر
دوره 22، شماره 4 ، دی 1399، ، صفحه 583-593
چکیده
اثر پریبیوتیک و عصارۀ سه گیاه دارویی بابونه، پونه و مرزنجوش بر عملکرد، ریختشناسی روده و برخی فراسنجههای خونی مرغهای تخمگذار در اواخر دوره تولید، با استفاده از 60 قطعه مرغِ تخمگذار سویه تترا-اسال قهوهای با سن 80 هفتگی، در یک طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار، چهار تکرار و تعداد سه قطعه پرنده در هر تکرار به مدت هشت هفته ...
بیشتر
اثر پریبیوتیک و عصارۀ سه گیاه دارویی بابونه، پونه و مرزنجوش بر عملکرد، ریختشناسی روده و برخی فراسنجههای خونی مرغهای تخمگذار در اواخر دوره تولید، با استفاده از 60 قطعه مرغِ تخمگذار سویه تترا-اسال قهوهای با سن 80 هفتگی، در یک طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار، چهار تکرار و تعداد سه قطعه پرنده در هر تکرار به مدت هشت هفته بررسی شد. پریبیوتیک به مقدار نیم گرم در هر کیلوگرم خوراک و عصارههای گیاهان دارویی به نسبت یک به 1000 به آب آشامیدنی پرندگان اضافه شدند. شاخصهای کمّی در پایان هر هفته و شاخصهای کیفی در هفته آخر دوره آزمایش، اندازهگیری شدند. در پایان آزمایش در هر واحد آزمایشی، از یک پرنده خونگیری شد و بهمنظور بررسی جمعیت باکتریایی و ریختشناسیِ روده، پرندگان کشتار شدند. اثر تیمارهای آزمایشی بر کمیت و کیفیت تخمهای تولیدی معنیدار نبود. کلسترول خون و کلسترول زرده در پرندگانی که عصارۀ بابونه دریافت کردند کمتر از سایر گروههای آزمایشی بود (0/05>P ). جمعیت ایکلای و کلیفرمها در روده پرندگانی که عصارۀ مرزنجوش دریافت کردند از سایر تیمارها کمتر بود (0/05>P ). تیمار پریبیوتیک موجب افزایش ارتفاع پرزها در دودنوم و ایلئوم شد و عصاره مرزنجوش ارتفاع پرزها را در ایلئوم افزایش داد (0/05>P ). بر اساس نتایج حاصل، استفاده از عصاره گیاه بابونه میتواند میزان کلسترول زرده تخممرغ را کاهش دهد، و مصرف پریبیوتیک و عصاره گیاه مرزنجوش موجب بهبود فلور میکروبی و ریختشناسی روده در مرغهای تخمگذار میشود.
سیدمحمدرضا ایجادی؛ حسین مروج؛ محمود شیوازاد؛ محمد حسین محمدی قاسم آبادی
دوره 20، شماره 4 ، بهمن 1397، ، صفحه 589-599
چکیده
این تحقیق به منظور تعیین معادلات رگرسیونی براساس آنالیز شیمیایی برای پیشبینی انرژی قابل سوختوساز ظاهری تصحیح شده برای ازت AMEn)) نه نمونه کنجاله سویای موجود در بازار ایران انجام شد. انرژی قابل سوختوساز کنجالههای سویا به روش جایگزینی در دوره آغازین (هفت تا 10 روزگی)، رشد (21 تا 24 روزگی) و پایانی (31 تا 34 روزگی) در جوجههای گوشتی و با ...
بیشتر
این تحقیق به منظور تعیین معادلات رگرسیونی براساس آنالیز شیمیایی برای پیشبینی انرژی قابل سوختوساز ظاهری تصحیح شده برای ازت AMEn)) نه نمونه کنجاله سویای موجود در بازار ایران انجام شد. انرژی قابل سوختوساز کنجالههای سویا به روش جایگزینی در دوره آغازین (هفت تا 10 روزگی)، رشد (21 تا 24 روزگی) و پایانی (31 تا 34 روزگی) در جوجههای گوشتی و با استفاده از نشانگر خاکستر نامحلول در اسید اندازهگیری شد. نتایج این تحقیق نشان داد که تفاوت معنیدار بین دادههای آنالیز شیمیایی و AMEn اندازهگیری شده به روش بیولوژیکی نمونههای کنجالههای سویا موجود در بازار ایران وجود دارد (05/0P˂). میانگین AMEn اندازهگیری شده نمونههای کنجاله سویا در سن آغازین، رشد و پایانی برابر1463، 1871 و 2025 کیلوکالری در کیلوگرم ماده خشک بود. همچنین، بین میانگین AMEn برآورد شده با معادله انجمن ملی تحقیقات آمریکا و میانگین AMEn اندازهگیری شده به روش بیولوژیکی به ترتیب برای دوره آغازین، رشد، پایانی و کل دوره برابر با 2/34، 8/15، 9/8 و 7/19 درصد اختلاف مشاهده شد. در نهایت، باتوجه به دو شاخص ضریب تبیین و آماره انحراف استاندارد پیشبینی در دوره آغازین استفاده از معادله رگرسیونی AMEn = 47.873×NFE، در دوره رشد معادله AMEn = 60.203×NFE، در دوره پایانی معادله AMEn = 65.612×NFE و در کل دوره پرورش معادله AMEn = 57.923×NFE پیشنهاد میشود. درنتیجه به نظر می رسد با استفاده از این معادلات می توان تامین دقیقتری از AMEn کنجاله سویا و در نتیجه عملکرد تولیدی بهتری از پرنده انتظار داشت.
مریم باقری ورزنه
دوره 19، شماره 3 ، آبان 1396، ، صفحه 613-625
چکیده
هدف این مطالعه بررسی اثر مکمل کروم - متیونین بر فراسنجههای خونی و ایمنی جوجههای گوشتی تحت تنش حاد بود. از 126 قطعه جوجه نر نژاد راس در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و سه تکرار و 14 قطعه پرنده در هر تکرار استفاده شد. تیمارها عبارت بودند از 1) جیره پایه بدون مکمل کروم و تنش (شاهد منفی)، 2) جیره پایه بدون مکمل کروم و تحت تنش (شاهد مثبت)، ...
بیشتر
هدف این مطالعه بررسی اثر مکمل کروم - متیونین بر فراسنجههای خونی و ایمنی جوجههای گوشتی تحت تنش حاد بود. از 126 قطعه جوجه نر نژاد راس در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و سه تکرار و 14 قطعه پرنده در هر تکرار استفاده شد. تیمارها عبارت بودند از 1) جیره پایه بدون مکمل کروم و تنش (شاهد منفی)، 2) جیره پایه بدون مکمل کروم و تحت تنش (شاهد مثبت)، 3) جیره پایه با 1000 ppb مکمل کروم و تحت تنش. با افزودن 5/1 میلیگرم دگزامتازون در کیلوگرم جیره از روز 18 به مدت یک هفته تنش ایجاد شد و بعد از آن آزمایش تا 46 روزگی ادامه یافت. خونگیری در سن 25 و 46 روزگی انجام شد. تنش سبب افزایش غلظت گلوکز و چربی های سرم خون شد. در 25 روزگی، تغذیه جیره حاوی کروم در پرندگان تحت تنش، سبب کاهش مقدار تری گلیسرید، کلسترول، LDL و VLDL خون شد (05/0 > (P. در 46 روزگی، پرندگان تحت تنشی که کروم را در جیره خود مصرف کردند از تری گلیسرید، LDL ،VLDL بیشتر و HDL کمتری نسبت به دو گروه دیگر برخــوردار بود (05/0 > P). در پرندگان تحت تنش تعداد گلبولهای سفید، درصد هتروفیل و نسبت هتروفیل به لنفوسیت افزایش یافت (05/0P < ) و در پرندگانی که مکمل کروم مصرف کردند این صفات کاهش یافت. نتایج این تحقیق نشان داد استفاده از مکمل کروم در شرایط تنش حاد میتواند نشانههای فیزیولوژیک بروز تنش را کاهش دهد اما ادامه مصرف آن بعد از رفع عامل تنش زا، اثر مثبتی بر این فراسنجهها ندارد.