تولیدات دامی - مقالات آماده انتشار

اثرات اندازه ذرات علوفه یونجه و سیلاژ ذرت بر مصرف خوراک، فراسنجه های هضم شکمبه ای و فعالیت جویدن در میش‌های آبستن سنگسری

غلامحسین ایراجیان؛ حمید امانلو؛ اسداله تیموری یانسری؛ حمیدرضا میرزایی الموتی؛ هرمز منصوری

دوره 19، شماره 4 ، اسفند 1396، ، صفحه 803-818

چکیده

در این تحقیق اثر اندازه ذرات علوفه یونجه و سیلاژ ذرت بر فعالیت جویدن، نرخ عبور مواد جامد از شکمبه و عملکرد میش‌های آبستن با استفاده از 30 رأس میش (سن 4/0 ± 35 ماه) در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و شش تکرار به مدت 30 روز مطالعه شد. جیره‌های آزمایشی شامل یونجه (سه اندازه، با میانگین هندسی 42/2، 91/4 و 04/7 میلی‌متر) و سیلاژ ذرت (دو اندازه، ... بیشتر

تأثیر نانوسیلور و ضدعفونی کننده‌های خوراک بر عملکرد، جمعیت میکروبی روده و کلسترول زرده مرغ تخم گذار

فتح اله نقی زاده؛ محمد امیر کریمی ترشیزی؛ شعبان رحیمی

دوره 13، شماره 1 ، شهریور 1390، ، صفحه 49-58

چکیده

این مطالعه به منظور بررسی اثر ضدعفونی کننده های مختلف خوراک بر عملکرد، فلور میکروبی روده و کلسترول تخم مرغ با استفاده از 108 قطعه مرغ تخم گذار از سن 24 تا 36 هفتگی انجام شد. این آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار انجام شد. گروه‌های آزمایشی عبارت بودند از: جیره پایه (شاهد) و جیره پایه مکمل شده با یکی از افزودنی ... بیشتر این مطالعه به منظور بررسی اثر ضدعفونی کننده های مختلف خوراک بر عملکرد، فلور میکروبی روده و کلسترول تخم مرغ با استفاده از 108 قطعه مرغ تخم گذار از سن 24 تا 36 هفتگی انجام شد. این آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار انجام شد. گروه‌های آزمایشی عبارت بودند از: جیره پایه (شاهد) و جیره پایه مکمل شده با یکی از افزودنی های نانوسیلور در خوراک (ppm 15)، فورمایسین (ppm 200)، فرمالین (ppm 200) و نانوسیلور در آب آشامیدنی (ppm 5/7). هیچ تفاوت معنی داری بین گروه های آزمایشی از نظر درصد تولید و وزن تخم مرغ وجود نداشت. مصرف فورمایسین بالاترین وزن توده تخم مرغ را موجب شد (05/0>P). بین دو روش استفاده از نانوسیلور، تفاوت معنی داری از نظر درصد تولید، وزن تخم مرغ و وزن توده تخم مرغ مشاهده نشد. باکتری های اسیدلاکتیک در سکوم تحت تأثیر نانوسیلور و فرمالین درمقایسه با گروه‌های شاهد و فورمایسین افزایش یافت (01/0>P). همه افزودنی های مورد آزمایش درمقایسه با شاهد، باکتری های گرم منفی ایلئوم را کاهش دادند (01/0>P). افزودن فورمایسین به جیره و نانوسیلور در آب موجب افزایش کلسترول زرده شد (01/0‌< P). نتایج نشان داد که افزودن فرمالین و نانوسیلور به خوراک مرغ های تخم گذار، موجب کاهش بار میکروبی دستگاه گوارش و بهبود تولید می شود.

بررسی اثر دو سطح کنجاله کلزا و آنزیم های فیتاز و سافیزیم جی پی 800 بر عملکرد جوجه های گوشتی

محمود حقیقیان رودسری؛ محمد روستایی علیمهر؛ مریم صفدریان؛ سید عبدالحسین ابوالقاسمی

دوره 14، شماره 1 ، شهریور 1391، ، صفحه 59-68

چکیده

به منظور بررسی اثر جایگزینی کنجاله سویا با کنجاله کلزا کم گلوکوسینولات آزمایشی با استفاده از 320 جوجه گوشتی در سن یک هفتگی با میانگین وزن 111 گرم انجام شد. جوجه ها به دو گروه چهار دسته ای تقسیم و هر دسته در چهار قفس 10 قطعه ای توزیع شدند. به ترتیب 30 و 45 درصد پروتئین کنجاله سویا جیره گروه یک و جیره گروه دو به وسیله کنجاله کلزا جایگزین شد. مقدار ... بیشتر

تأثیر سیلو کردن بر ارزش غذایی و برخی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی محصول فرعی پسته

پیروز شاکری؛ مرتضی رضایی؛ سید احمد میرهادی

دوره 17، شماره 1 ، فروردین 1394، ، صفحه 59-70

چکیده

این آزمایش با هدف بررسی تأثیر سیلوکردن بر ارزش غذایی و برخی از خصوصیات فیزیکی و شیمیایی محصول فرعی پسته انجام شد. محصول فرعی پسته بدون افزودنی به‌مدت سه ماه سیلو و هم‌زمان مقداری از آن در آفتاب خشک شد. ترکیبات شیمیایی، ظرفیت بافری، ظرفیت نگهداری آب، بخش‌های متفاوت پروتئین‌ در سیستم کربوهیدرات و پروتئین خالص کرنل، غلظت سموم آفلاتوکسین، ... بیشتر

بررسی ژنوتیپ های بتالاکتوگلوبولین در گاوهای بومی و هلشتاین استان کرمان

محمدرضا محمدآبادی؛ اکرم محمدی

دوره 12، شماره 2 ، مهر 1389، ، صفحه 61-67

چکیده

بتالاکتوگلوبولین یکی از پروتئین های مهم در شیر پستانداران است که به وسیله سلول های پوششی غدد پستان سنتز شده و در کیفیت شیر و فرآیند لخته شدن آن نقش دارد. در این تحقیق، برای تعیین آلل های ژن بتالاکتوگلوبولین گاوهای بومی و هلشتاین استان کرمان از روش PCR-RFLP استفاده شد. چندشکلی ژنتیکی در جایگاه بتالاکتوگلوبولین به وسیله هضم محصولات PCR با ... بیشتر

اثرات استفاده از چند نوع افزودنی در جیره غذایی مرغ های تخم گذار بر عملکرد و فراسنجه های کیفی تخم مرغ

محمد زارعی؛ محمد احسانی؛ مهران ترکی

دوره 13، شماره 2 ، اسفند 1390، ، صفحه 61-71

چکیده

به منظور مطالعه اثرات استفاده از دو نوع پروبیوتیک (تپاکس و یسچر)، دو نوع پربیوتیک (فرمکتو و ای ماکس) و یک نوع سینبیوتیک (بیومین) در جیره غذایی (انرژی قابل متابولیسم 2720 کیلوکالری بر کیلوگرم و پروتئین خام 145 گرم بر کیلوگرم) بر عملکرد مرغ های تخم گذار و فراسنجه های کیفی تخم مرغ، تعداد 216 قطعه مرغ تخم گذار نژاد لوهمن در سن 76 هفتگی در 36 قفس توزیع ... بیشتر

بررسی تأثیر اسانس درمنه دشتی (Artemisia sieberi) بر عملکرد و برخی فراسنجه ‏های خونی جوجه های گوشتی‏

فرزانه رحیمی نیت؛ شکوفه غضنفری؛ سید داود شریفی

دوره 16، شماره 1 ، اردیبهشت 1393، ، صفحه 63-73

چکیده

در این آزمایش، تأثیرات سطوح گوناگون اسانس درمنۀ دشتی (صفر، 100، 200، و 300 میلی‏گرم بر کیلوگرم جیره) و آنتی‏بیوتیک بر عملکرد و برخی فراسنجه‌های خونی در جوجه‏ های گوشتی با استفاده از 200 قطعه جوجۀ یک‌روزه رأس 308 در یک طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار بررسی شد. در کل دوره، پرندگانی که جیرۀ حاوی 300 میلی‏گرم بر کیلوگرم اسانس ... بیشتر در این آزمایش، تأثیرات سطوح گوناگون اسانس درمنۀ دشتی (صفر، 100، 200، و 300 میلی‏گرم بر کیلوگرم جیره) و آنتی‏بیوتیک بر عملکرد و برخی فراسنجه‌های خونی در جوجه‏ های گوشتی با استفاده از 200 قطعه جوجۀ یک‌روزه رأس 308 در یک طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار بررسی شد. در کل دوره، پرندگانی که جیرۀ حاوی 300 میلی‏گرم بر کیلوگرم اسانس درمنۀ دشتی دریافت کردند، افزایش وزن بیشتری در مقایسه با سایر تیمارهای آزمایشی داشتند (05/0P<). نامناسب‏ترین ضریب تبدیل متعلق به پرندگان شاهد بود و از این نظر، تفاوت معنی‏داری با پرندگان تغذیه‌شده با جیره‏های حاوی 100 و 300 میلی‏گرم بر کیلوگرم اسانس درمنۀ دشتی داشتند (05/0P<). تعداد گلبول‌های سفید در پرندگانی که با جیرۀ حاوی 100 میلی‏گرم بر کیلوگرم اسانس درمنۀ دشتی تغدیه شدند، در مقایسه با سایر پرندگان بالاتر بود (05/0P<). پرندگان تغذیه‌شده با جیره‏ های حاوی 100 و 300 میلی‏گرم بر کیلوگرم اسانس درمنۀ دشتی، گلبول‌های قرمز بیشتری در مقایسه با سایر پرندگان داشتند (05/0P<). در این تحقیق، افزودن اسانس درمنۀ دشتی به‌میزان 300 میلی‏گرم بر کیلوگرم به جیرۀ جوجه‏ های گوشتی موجب بهبود عملکرد می‏شود و می‏تواند جایگزینی مناسب برای آنتی‏بیوتیک‏های محرک رشد در نظر گرفته شود.

مقایسه روش‏های گوناگون ارزیابی ژنومیک در صفاتی با معماری ژنتیکی متفاوت

رستم عبداللهی آرپناهی؛ عباس پاکدل؛ اردشیر نجاتی جوارمی؛ محمد مرادی شهربابک

دوره 15، شماره 1 ، تیر 1392، ، صفحه 65-77

چکیده

هدف از انجام تحقیق حاضر، مقایسۀ روش‏های گوناگون آماری در پیش‌بینی ارزش‏های اصلاحی ژنومیک برای صفاتی با معماری ژنتیکی متفاوت از‌نظر توزیع تأثیرات ژنی و نیز تعداد متفاوت جایگاه‏های صفت کمّی (QTLs) با‌استفاده از شبیه‏سازی کامپیوتری است. بدین منظور، ژنومی حاوی 500 نشانگر تک‌نوکلئوتیدی دوآللی (SNP) روی کروموزومی به طول 100 سانتی‌‌مورگان ... بیشتر هدف از انجام تحقیق حاضر، مقایسۀ روش‏های گوناگون آماری در پیش‌بینی ارزش‏های اصلاحی ژنومیک برای صفاتی با معماری ژنتیکی متفاوت از‌نظر توزیع تأثیرات ژنی و نیز تعداد متفاوت جایگاه‏های صفت کمّی (QTLs) با‌استفاده از شبیه‏سازی کامپیوتری است. بدین منظور، ژنومی حاوی 500 نشانگر تک‌نوکلئوتیدی دوآللی (SNP) روی کروموزومی به طول 100 سانتی‌‌مورگان شبیه‏سازی، و توزیع‏های متفاوت تأثیرات ژنی (یکنواخت، نرمال، و گاما) و نیز سه تعداد QTL (50، 100 و 200) به‌صورت فرضیه‌های شبیه‏سازی صفت روی آن درنظر گرفته شد. بدین ترتیب نه صفت با معماری ژنتیکی متفاوت ایجاد شد. به‌منظور پیش‏بینی ارزش‏های اصلاحی افراد موجود در جمعیت‏های مرجع و تأیید، از شش روش بهترین پیش‏بینی نااریب خطی ژنومیک[1] (GBLUP)، رگرسیون ریدج[2] (RRBLUP)، بیز A (BayesA)، بیز B (BayesB)، بیز Cπ (BayesCπ)، و بیز L (BayesL) استفاده گردید. با افزایش فاصلۀ بین نسل مرجع و نسل تأیید ناشی از برهم‌خوردن فاز لینکاژ، صحت ارزش‏های اصلاحی ژنومیک در تمام روش‏ها کاهش معنی‏داری نشان داد (05/0P<). همچنین زمانی‏که توزیع تأثیر ژنی گاما بود روش‏های بیزی در مقایسه با روش GBLUP و RRBLUP برتری آشکاری نشان دادند. هنگامی‏که توزیع تأثیرات ژنی نرمال بود، بیشترین صحت ارزش‏های اصلاحی به‌دست آمد. با افزایش تعداد QTL‌ها به‌سمت 200، صحت ارزش‏های اصلاحی ژنومیک کاهش یافت. نتایج این تحقیق نشان داد که در‌مجموع روش‏های بیزی و GBLUP از‌نظر صحت ارزش‏های اصلاحی پیش‏بینی‌شده در مقایسه با روش RRBLUP عملکرد بهتری دارند. نتایج تحقیق حاضر نشان می‌دهد هنگامی‌که معماری صفات بررسی‌شده از مدل تعداد زیاد جایگاه ژنی پیروی نکند، معمولاً روش‏های بیزی بر روش‏های GBLUP و RRBLUP ارجحیت دارند. 1. Genomic-Best Linear Unbiased Prediction 2. Ridge Regression

اثر منابع مختلف مکمل سلنیوم و اسانس رزماری بر عملکرد رشد، ریخت‌شناسی و جمعیت میکروبی روده جوجه‌های گوشتی

عادل محمدی؛ شکوفه غضنفری؛ سید داود شریفی

دوره 22، شماره 1 ، فروردین 1399، ، صفحه 67-78

چکیده

تاثیر منابع مختلف مکمل سلنیوم و اسانس رزماری بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی و ریخت‌شناسی روده با استفاده از 480 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه به صورت آزمایش فاکتوریل 5×2 با 10 تیمار و چهار تکرار بررسی شد. دو فاکتور مورد بررسی شامل منابع سلنیوم (سطح 0/3 میلی‌گرم در کیلوگرم جیره از سلنومتیونین، نانوسلنومتیونین، سلنیت سدیم، نانوسلنیوم‌بنزا ... بیشتر تاثیر منابع مختلف مکمل سلنیوم و اسانس رزماری بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی و ریخت‌شناسی روده با استفاده از 480 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه به صورت آزمایش فاکتوریل 5×2 با 10 تیمار و چهار تکرار بررسی شد. دو فاکتور مورد بررسی شامل منابع سلنیوم (سطح 0/3 میلی‌گرم در کیلوگرم جیره از سلنومتیونین، نانوسلنومتیونین، سلنیت سدیم، نانوسلنیوم‌بنزا و بدون سلنیوم) و اسانس رزماری جیره (سطوح صفر و 300 میلی‌گرم بر کیلوگرم جیره) بودند. نتایج نشان داد که پرندگانی که جیره بدون سلنیوم-بدون اسانس رزماری دریافت کردند افزایش وزن و مصرف خوراک کمتری داشتند. پرندگانی که در جیره خود نانوسلنیوم بنزا همراه با اسانس رزماری دریافت کردند در مقایسه با سایر پرندگان ضریب تبدیل خوراک کمتری را داشتند (p<0/05). تغذیه پرندگان با جیره حاوی نانوسلنومتیونین همراه با اسانس رزماری و نانوسلنیوم بنزا همراه با اسانس رزماری باعث افزایش طول پرزها در ژژنوم شدند(p<0/05). عمق کریپت در روده پرندگانی که نانوسلنیوم دریافت کردند بیشتر از پرندگانی بود که منابع دیگر سلنیوم در جیره مصرف کردند (p<0/05). قطر کریپت تیمار نانوسلنیوم بنزا همراه با اسانس رزماری بالاتر از سایر تیمارهای آزمایشی بود(p<0/05). تیمارهای سلنومتیونین و نانوسلنومتیونین هر دو تیمار با اسانس و بدون اسانس رزماری در مقایسه با تیمار بدون اسانس رزماری جمعیت بیشتری از لاکتباسیل و نسبت جمعیت لاکتوباسیل به کل جمعیت میکروبی ایلئوم داشتند(p<0/05). براساس نتایج حاصل، افزودن مکمل های حاوی نانوسلنیوم در سطح 0/3 میلی گرم بر کیلوگرم همراه با اسانس رزماری در سطح 300 میلی گرم بر کیلوگرم به جیره جوجه های گوشتی سبب بهبود عملکرد ریخت شناسی و جمعیت میکروبی روئه می شود.

تأثیر مکمل والین بر عملکرد رشد، پاسخ ایمنی، متابولیت‌های خونی و شاخص‌های رفتاری جوجه‌های گوشتی تحت تنش گرمایی

فرزاد بسطامی؛ علی خطیب جو؛ صیفعلی ورمقانی

دوره 24، شماره 1 ، فروردین 1401، ، صفحه 67-80

چکیده

تأثیر مکمل والین بر عملکرد، ایمنی و شاخص‌های رفتاری جوجه‌های گوشتی تحت تنش گرمایی با 420 قطعه جوجه گوشتی سویه راس-308 (مخلوط مساوی نر و ماده) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، پنج تکرار و 14 جوجه در هر تکرار بررسی شد. گروه‎های آزمایشی عبارت بودند از شاهد مثبت (جیره پایه در دمای توصیه‌شده سویه راس)؛ شاهد منفی (جیره پایه تحت تنش گرمایی)؛ ... بیشتر تأثیر مکمل والین بر عملکرد، ایمنی و شاخص‌های رفتاری جوجه‌های گوشتی تحت تنش گرمایی با 420 قطعه جوجه گوشتی سویه راس-308 (مخلوط مساوی نر و ماده) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، پنج تکرار و 14 جوجه در هر تکرار بررسی شد. گروه‎های آزمایشی عبارت بودند از شاهد مثبت (جیره پایه در دمای توصیه‌شده سویه راس)؛ شاهد منفی (جیره پایه تحت تنش گرمایی)؛ و گروه‏های تحت تنش گرمایی و تغذیه‌شده با جیره پایه مکمل‌شده با پنج، 10، 15 و 20 درصد والینِ مازاد بر نیاز سویه راس. تنش گرمایی سبب کاهش وزن بدن، خوراک مصرفی و شاخص کارایی اروپایی، تیتر آنتی‌بادی علیه ویروس نیوکاسل، درصد لنفوسیت، غلظت پروتئین کل سرمی، فعالیت آلکالین فسفاتاز سرمی و فعالیت لاکتات دهیدروژناز سرمی و افزایش درصد هتروفیل، افزایش نسبت هتروفیل به لنفوسیت، افزایش دمای مقعدی و افزایش زمان لازم برای ایستادن جوجه‌ها بعد از تست عدم تحرک شد، ولی پنج درصد مکمل والین سبب بهبود افزایش وزن در دوره رشد و کل دوره و افزایش شاخص کارایی اروپایی در کل دوره، مکمل 10 درصد والین منجر به بهبود وزن نسبی ران و سینه، مکمل 15 و 20 درصد والین منجر به افزایش درصد لنفوسیت و کاهش هتروفیل شد (05/0>P). براساس نتایج حاصل، افزودن پنج درصد مکمل والین وزن بدن و ضریب تبدیل جوجه‌های گوشتی تحت تنش گرمایی را بهبود می‌دهد و در سطوح بالاتر (15 و 20 درصد) سبب بهبود درصد سلول‌های ایمنی می‌شود، اما بر فراسنجه‌های ایمنی همورال و تست عدم تحرک جوجه‌های گوشتی تأثیر ندارد.

اثر سطوح مختلف گیاه اوجی بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی، رفتار نشخوار، فراسنجه‌های خونی و شکمبه‌ای میش‌های دالاق

کامل عموزاده آرائی؛ تقی قورچی؛ عبدالحکیم توغدری؛ محمد اسدی؛ کتایون مهرانی

دوره 25، شماره 1 ، فروردین 1402، ، صفحه 71-81

چکیده

اثر سطوح مختلف پودر گیاه اوجی بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی، رفتار نشخوار، فراسنجه‌های خونی و شکمبه‌ای از میش‌های دالاق، با استفاده از 18 رأس میش با میانگین وزن 3/5±38 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و شش تکرار بررسی شد. تیمارها شامل 1- شاهد (بدون پودر اوجی)، 2- 25 گرم پودر اوجی در روز و 3- 50 گرم پودر اوجی در روز بود. سطوح ... بیشتر اثر سطوح مختلف پودر گیاه اوجی بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی، رفتار نشخوار، فراسنجه‌های خونی و شکمبه‌ای از میش‌های دالاق، با استفاده از 18 رأس میش با میانگین وزن 3/5±38 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و شش تکرار بررسی شد. تیمارها شامل 1- شاهد (بدون پودر اوجی)، 2- 25 گرم پودر اوجی در روز و 3- 50 گرم پودر اوجی در روز بود. سطوح مختلف پودر اوجی در میش‌ها اثری بر وزن انتهای دوره، افزایش وزن روزانه، میزان کلسترول، گلوکز، پروتئین کل، آلبومین، گلوبولین و نسبت آلبومین/گلوبولین خون نداشت. تغذیه میش‌ها با سطوح مختلف پودر اوجی، سبب کاهش قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، افزایش رفتار مصرف تغذیه‌ای و فعالیت نشخوار، افزایش مقدار اوره و تری‌گلیسرید خون شد (p>0/05). تغذیه میش‌ها با سطوح مختلف پودر اوجی سبب کاهش معنی‌دار جمیعت پروتوزوآ سه ساعت پس از خوراک‌دهی و افزایش pH شکمبه سه ساعت بعد از تغذیه صبح شد (p>0/05). غلظت آمونیاک شکمبه در میش هائی که 50 گرم پودر اوجی در روز دریافت کردند بیشتر از سایر تیمارها بود (p>0/05). بر اساس نتایج این پژوهش، افزودن پودر گیاه اوجی تا سطح 50 گرم در روز به جیره میش‌‌های دالاق، بر صفات عملکردی دام تأثیر معنی‌داری ندارد، همچنین بر جمعیت پروتوزوآیی و pH شکمبه اثر مثبتی نشان می‌دهد.

مقایسه تاثیر منابع مختلف فیبر و پری‌بیوتیک بر عملکرد و برخی فرآسنجه‌های فیزیولوژیکی جوجه‌های گوشتی

محمدرضا نهیرات؛ سمیه سالاری؛ محمدرضا قربانی

دوره 21، شماره 1 ، اردیبهشت 1398، ، صفحه 73-86

چکیده

به‌منظور مقایسه تأثیر منابع مختلف فیبر و پری‌بیوتیک بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی جوجه‌های گوشتی، آزمایشی با استفاده از 320 قطعه جوجۀ گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد (ذرت- کنجاله سویا)، جیره شاهد به‌همراه پری‌بیوتیک (بیولکس MB40) و منابع مختلف فیبر (سبوس گندم، پوسته سویا و پودر ... بیشتر به‌منظور مقایسه تأثیر منابع مختلف فیبر و پری‌بیوتیک بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی جوجه‌های گوشتی، آزمایشی با استفاده از 320 قطعه جوجۀ گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد (ذرت- کنجاله سویا)، جیره شاهد به‌همراه پری‌بیوتیک (بیولکس MB40) و منابع مختلف فیبر (سبوس گندم، پوسته سویا و پودر هسته خرما) بودند. منابع مختلف فیبر در سطوح 5/1 و سه درصد و پری‎بیوتیک به مقدار دو گرم در کیلوگرم به جیره‎‌های آزمایشی اضافه شدند. تیمار دارای 5/1 درصد پودر هسته خرما، بهترین ضریب تبدیل خوراک را در مقایسه با سایر تیمارها به‌جز تیمار دارای سه درصد پودر هسته خرما و شاهد داشت (05/0>P). چربی حفره بطنی در پرندگان دریافت‌کننده منابع مختلف فیبر در مقایسه با تیمار شاهد کاهش یافت (05/0>P). قابلیت هضم ایلئومی ظاهری ماده آلی و پروتئین خام در جیره حاوی سه درصد پودر هسته خرما افزایش یافت (05/0>P). قابلیت هضم ایلئومی ظاهری چربی خام، در پرندگان مصرف‌کننده پودر هسته خرما به‌طور معنی‌داری نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت (05/0>P). استفاده از منابع مختلف فیبر سبب کاهش معنی‎دار تری‎گلیسرید و کلسترول سرم خون در مقایسه با تیمار شاهد شد (05/0>P). نتایج نشان داد که افزودن پودر هسته خرما به جیره غذایی جوجه‎های گوشتی سبب بهبود عملکرد، کاهش چربی محوطه شکمی و جمعیت‎های میکروبی ایکولای و کلی‌فرم و افزایش قابلیت هضم پروتئین خام و جمعیت میکروبی لاکتوباسیل‎ها در سکوم جوجه‌های گوشتی گردید.

اثر ایزوفلاون‌های سویا بر عملکرد رشد، فراسنجه‌های خونی و معدنی ‌شدن استخوان درشت‏نی جوجه‌های گوشتی

اکبر شیرعلی نژاد؛ میرداریوش شکوری؛ سیده اعظم خاتمی

دوره 18، شماره 1 ، فروردین 1395، ، صفحه 75-83

چکیده

این تحقیق با هدف بررسی تأثیر ایزوفلاون‏های سویا بر عملکرد رشد، فراسنجه‌های خونی، و محتوی کلسیم و فسفر استخوان درشت‏نی جوجه‌های گوشتی اجرا شد. تعداد 240 قطعه جوجۀ یک‏روزه سویۀ راس 308 در قالب طرحی کاملاً تصادفی به چهار تیمار (شامل سطوح صفر (شاهد)، 25، 50، و 100 میلی‏گرم در کیلوگرم ایزوفلاون) و سه تکرار (20 قطعه در هر تکرار) طی یک دورۀ ... بیشتر این تحقیق با هدف بررسی تأثیر ایزوفلاون‏های سویا بر عملکرد رشد، فراسنجه‌های خونی، و محتوی کلسیم و فسفر استخوان درشت‏نی جوجه‌های گوشتی اجرا شد. تعداد 240 قطعه جوجۀ یک‏روزه سویۀ راس 308 در قالب طرحی کاملاً تصادفی به چهار تیمار (شامل سطوح صفر (شاهد)، 25، 50، و 100 میلی‏گرم در کیلوگرم ایزوفلاون) و سه تکرار (20 قطعه در هر تکرار) طی یک دورۀ 42روزه اختصاص یافتند. استفاده از ایزوفلاون در همۀ سطوح، بدون تأثیر معنی‏دار بر مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی جوجه‌ها را در دورۀ پرورش بهبود بخشید (05/0>P). مصرف سطوح 50 و 100 میلی‌گرم ایزوفلاون در کیلوگرم جیره بدون تأثیر بر درصد خاکستر استخوان درشت‌نی، موجب افزایش درصد کلسیم و فسفر این استخوان شد (05/0>P). pH شیرابۀ گوارشی سنگدان و سکوم در اثر مصرف ایزوفلاون کاهش یافت (05/0>P). با افزودن ایزوفلاون به جیرۀ غلظت کلسترول کل، تری‏گلیسرید، کلسترول LDL، و VLDL سرم خون جوجه‌ها کاهش (05/0>P) ولی غلظت کلسترول HDL افزایش یافت (05/0>P). استفاده از 100 میلی‌گرم ایزوفلاون موجب افزایش قیمت جیرۀ مصرفی (05/0>P) و مصرف 50 میلی‌گرم آن افزایش سود ناخالص را به‌ازای هر قطعه جوجه موجب شد (05/0>P). باتوجه به یافته‏های پژوهش حاضر، استفاده از سطح 50 میلی‏گرم در کیلوگرم ایزوفلاون سویا در جیرۀ جوجه‌های گوشتی توصیه می‏شود.

تأثیر اندازه ذرات جو سیلو شده و سطوح الیاف غیرعلوفه‌ای بر مصرف مواد مغذی، فراسنجه‌های شکمبه‌ای و رفتار مصرف خوراک در گوسفند

زینب حسینی؛ محمد مهدی شریفی حسینی؛ امید دیانی؛ رضا طهماسبی

دوره 19، شماره 1 ، اردیبهشت 1396، ، صفحه 83-97

چکیده

در این تحقیق تاثیر دوسطح اندازه ذرات جو سیلو شده و دو سطح الیاف غیر علوفهای بر مصرف و قابلیت هضم مواد مغذی، فراسنجههای شکمبهای و رفتار مصرف خوراک در گوسفند بررسی شد. گیاه کامل جو در 28 درصد ماده خشک، با دو اندازه نظری درشت و ریز 16 و هشت میلیمتر خرد و به صورت درشت و ریز سیلو شدند. از چهار راس گوسفند نر با میانگین وزن 7±46 ... بیشتر در این تحقیق تاثیر دوسطح اندازه ذرات جو سیلو شده و دو سطح الیاف غیر علوفهای بر مصرف و قابلیت هضم مواد مغذی، فراسنجههای شکمبهای و رفتار مصرف خوراک در گوسفند بررسی شد. گیاه کامل جو در 28 درصد ماده خشک، با دو اندازه نظری درشت و ریز 16 و هشت میلیمتر خرد و به صورت درشت و ریز سیلو شدند. از چهار راس گوسفند نر با میانگین وزن 7±46 کیلوگرم استفاده شد. جیرههای آزمایشی عبارت بودند از: 1) جیره حاوی جو سیلو شده درشت و فاقد تفاله چغندرقند، 2) جیره حاوی جو سیلو شده درشت و 20درصد تفاله چغندرقند، 3) جیره حاوی جو سیلو شده ریز و فاقد تفاله چغندرقند، 4) جیره حاوی جو سیلو شده ریز و 20 درصد تفاله چغندرقند. مصرف الیاف نامحلول در شویندهی خنثی در جیرههای دارای 20 درصد تفاله چغندر قند بیشتر بود (05/0>P). اثرات متقابل اندازه ذرات جو سیلو شده و سطح تفاله چغندرقند بر قابلیت هضم ماده خشک، پروتئین خام و الیاف نامحلول در شویندهی خنثی معنیدار بود و بیشترین قابلیت هضمها در جیره حاوی جو سیلو شده ریز و 20 درصد تفاله چغندر قند بود. دو و چهار ساعت بعد از مصرف خوراک، pH مایع شکمبه در جیره جو سیلو شده ریز و 20 درصد تفاله چغندرقند از دیگر جیرهها کمتر بود (05/0>P). بر اساس نتایج حاصل، در جیرههای با کنسانتره زیاد و الیاف موثر فیزیکی کم، جایگزینی الیاف غیر علوفهای تفاله چغندرقند به جای دانه جو میتواند سبب افزایش مصرف الیاف نامحلول در شویندهی خنثی شود.

اثرات استفاده از مکمل مواد معدنی - ویتامینی آهسته رهش بر برخی خصوصیات تولید مثلی و پشم و پوست گوسفند فراهانی

علیرضا طالبیان مسعودی؛ حمید رضا انصاری رنانی؛ رمضانعلی عزیزی؛ آزاده میرشمس الهی

دوره 20، شماره 1 ، اردیبهشت 1397، ، صفحه 83-94

چکیده

به‌منظور بررسی اثر مکملهای معدنی - ویتامینی آهسته‌رهش بر خصوصیات تولیدمثلی، پشم و پوست گوسفند توده نژاد فراهانی، 60 راس میش داشتی جوان به دو گروه شاهد و آزمایشی تقسیم شد. بلوس‌های آهسته رهش شامل شش ماده معدنی و سه ویتامین، 15 روز قبل از قوچ‌اندازی در گروه آزمایشی مورد استفاده قرار گرفت. نرخهای باروری، زایش، سقط و بره شیرگیری شده و ... بیشتر

اثرات افزودن گوانیدینواستیک‌اسید به جیره‌های با سطوح مختلف پروتئین جیره بر عملکرد و خصوصیات استخوان درشت‌نی جوجه‌های گوشتی

سید محمدعلی میرحسینی؛ سید ناصر موسوی؛ علی افسر

دوره 26، شماره 1 ، فروردین 1403، ، صفحه 87-98

چکیده

در این مطالعه اثرات افزودن مکمل گوانیدینواستیک اسید به جیرههای کم‌پروتئین بر عملکرد، مقدار خاکستر، کلسیم و فسفر و استحکام استخوان درشتنی جوجههای گوشتی با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 2×3 در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار با 10 پرنده در هر تکرار بررسی شد. جیرههای ... بیشتر در این مطالعه اثرات افزودن مکمل گوانیدینواستیک اسید به جیرههای کم‌پروتئین بر عملکرد، مقدار خاکستر، کلسیم و فسفر و استحکام استخوان درشتنی جوجههای گوشتی با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 2×3 در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار با 10 پرنده در هر تکرار بررسی شد. جیرههای آزمایشی شامل سه سطح پروتئین جیره (100، 90 و 80 درصد از توصیه راس 308، 2009) با و بدون افزودن گوانیدینواستیک‌اسید (06/0 درصد) بودند. نتایج نشان داد که با کاهش سطح پروتئین تا 80 درصد توصیه راهنما، افزایش وزن بدن و خوراک مصرفی کاهش یافت (05/0>P). با کاهش پروتئین جیره به 80 درصد میزان توصیه‌شده، استحکام استخوان درشتنی کاهش یافت (05/0>P). افزودن گوانیدینواستیک‌اسید به جیره حاوی 80 درصد پروتئین از سطح توصیه، سبب کاهش مصرف خوراک شد (05/0>P). سطوح مختلف پروتئین جیره با یا بدون گوانیدنیواستیک‌اسید تأثیر معنیداری بر درصد خاکستر، کلسیم و فسفر نداشت. افزودن گوانیدینواستیک‌اسید به جیره تأثیری بر فراسنجههای استحکام استخوان نداشت. براساس نتایج این آزمایش کاهش سطح پروتئین جیره به اندازه 80 درصد مقدار توصیه‌شده، علاوه بر تأثیر منفی بر عملکرد، سبب کاهش استحکام استخوان جوجههای گوشتی میشود و استفاده از گوانیدینواستیک‌اسید تأثیری بر رفع کاهش عملکرد و استحکام استخوان ناشی از سطح کاهش یافته پروتئین ندارد.

بررسی عملکرد، صفات لاشه و شاخص‏های اقتصادی آمیخته‏ های نژاد زل

حسین غلامی؛ محمدرضا کیانزاد

دوره 16، شماره 2 ، مهر 1393، ، صفحه 137-145

چکیده

برای انجام پژوهش حاضر، از تعداد 200 راس میش نژاد زل دو تا چهارساله، به‌صورت پرورش خالص زل و تلاقی استفاده شد. 30 راس برۀ نر و 30 راس برۀ ماده (خالص و آمیخته) حاصل از میش‏ها، در گروه‏های مجزا برای سه دورۀ 75، 100، و 125 روزه پروار شدند. در انتهای هر دورۀ پروار، 10 راس بره از هر جنس ذبح و لاشه آنها تفکیک شد. تفاوتی بین بره‏های خالص زل و تلاقی شال×زل ... بیشتر

تأثیر استفاده از آویشن و ‌‌آنزیم کمین بر عملکرد و متابولیت‌های خون بلدرچین‌های تخم‌گذار ژاپنی

سهراب آذرفر؛ علی نوبخت؛ یوسف مهمان‌نواز

دوره 15، شماره 2 ، مهر 1392، ، صفحه 139-148

چکیده

این آزمایش به‌منظور بررسی اثر استفاده از سطوح متفاوت گیاه دارویی آویشن (Thymus vulgaris L.)و ‌‌آنزیم کمین بر عملکرد و متابولیت‌های خون بلدرچین‏ تخم‌گذار ژاپنی با استفاده از 240 قطعه پرندۀ تخم‌گذار (شش تا دوازده‌هفتگی) در آزمایش فاکتوریل2×2 با دو سطح پودر آویشن (صفر و 75/0 درصد) و دو سطح ‌‌آنزیم کمین (صفر و 05/0 درصد) در قالب طرح کاملاً تصادفی ... بیشتر

تاثیر گاواژ مری باکتریوفاژ پاد-انتروکوکوس بر عملکرد تولیدی، جمعیت میکروبی ایلئوم و قابلیت هضم ‏مواد مغذی در مرغ‌های تخمگذار

سمیه زینلی؛ محمد امیر کریمی ترشیزی؛ فرید شریعتمداری

دوره 25، شماره 2 ، تیر 1402، ، صفحه 201-213

چکیده

اثر افزودن گاواژ مری باکتریوفاژ و باکتری انتروکوکوس در چینه‌دان و هم‌چنین افزودن جیرهای آنتی‌بیوتیک ویرجینیامایسین، داروی کاهنده چربی آتورواستاتین و پودر نمکهای صفراوی گاوی بر عملکرد تولیدی و قابلیت هضم مواد مغذی با استفاده از 240 قطعه مرغ تخمگذار هایلاین به‌مدت هشت هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. نتایج نشان داد ... بیشتر اثر افزودن گاواژ مری باکتریوفاژ و باکتری انتروکوکوس در چینه‌دان و هم‌چنین افزودن جیرهای آنتی‌بیوتیک ویرجینیامایسین، داروی کاهنده چربی آتورواستاتین و پودر نمکهای صفراوی گاوی بر عملکرد تولیدی و قابلیت هضم مواد مغذی با استفاده از 240 قطعه مرغ تخمگذار هایلاین به‌مدت هشت هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. نتایج نشان داد که تیمار آتورواستاتین کم‌ترین مصرف خوراک، درصد تولید تخممرغ و توده تخممرغ و بالاترین ضریب تبدیل خوراک را داشت (0/05>P). پرندگان دریافت‌کننده آتورواستاتین، سطح کلسترول، تریگلیسیرید، پروتئین کل و گلوبولین پایینتری در مقایسه با تیمارهای حاوی آنتیبیوتیک و پودر نمکهای صفراوی داشتند (0/05>P). کم‌ترین غلظت اوریک‌اسید در پرندگان شاهد و بالاترین درصد هماتوکریت در پرندگان دریافت‌کننده باکتریوفاژ و شاهد مشاهده شد 0/05>P). شمار کل باکتریهای هوازی، باکتریهای اسید لاکتیک، انتروکوکوس و کلیفرمها در پرندگان دریافت‌کننده باکتریوفاژ کم‌تر از پرندگان دریافت‌کننده انتروکوکوس بود (0/05>P). اگرچه، قابلیت هضم پروتئین خام بین تیمارهای باکتریوفاژ و باکتری انتروکوکوس اختلاف معنیداری نداشت، اما قابلیت هضم چربی خام و ماده خشک در پرندگان دریافت‌کننده باکتریوفاژ بیش‌تر از پرندگان دریافت‌کننده باکتری انتروکوکوس بود (0/05>P). براساس نتایج حاصل، گاواژ مری باکتریوفاژ پاد-انتروکوکوس بدون تأثیر بر عملکرد تولیدی، موجب کاهش جمعیت باکتری انتروکوکوس و بهبود قابلیت هضم ظاهری ماده خشک در مرغهای تخمگذار میشود.

تأثیر کربوهیدرات‌های دیواره سلولی خوراک بر عملکرد رشد و بیان ژن‌های درگیر در انتقال مواد مغذی و تولید موسین در روده باریک جوجه‌های گوشتی

اکبر یعقوبفر؛ رضوان یعقوب فر؛ احسان زارع بنادکوکی

دوره 23، شماره 2 ، تیر 1400، ، صفحه 223-233

چکیده

این آزمایش به‌منظور بررسی اثرات کربوهیدراتهای دیواره سلولی جیره‌های غذایی مکمل‌شده با آنزیم بر عملکرد و بیان ژن‌های مؤثر در انتقال گلوکز (SGLT1 GLUT2)، پپتیدها (PepT1) و تولید موسین (MUC2) در روده باریک جوجه گوشتی انجام شد. در این مطالعه تعداد 1100 قطعه جوجه یک‌روزه مخلوط (جنس نر و ماده)، از سویه تجاری راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 11 تیمار ... بیشتر این آزمایش به‌منظور بررسی اثرات کربوهیدراتهای دیواره سلولی جیره‌های غذایی مکمل‌شده با آنزیم بر عملکرد و بیان ژن‌های مؤثر در انتقال گلوکز (SGLT1 GLUT2)، پپتیدها (PepT1) و تولید موسین (MUC2) در روده باریک جوجه گوشتی انجام شد. در این مطالعه تعداد 1100 قطعه جوجه یک‌روزه مخلوط (جنس نر و ماده)، از سویه تجاری راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 11 تیمار و پنج تکرار (20 پرنده در هر تکرار) به‌مدت 42 روز استفاده شد. جیرههای آزمایشی به‌ترتیب شامل جیره شاهد، جیرههای حاوی گندم، جو، سبوس گندم، سبوس برنج و جو بدون پوشینه با و بدون آنزیم بودند. نتایج نشان داد که اثر جیره‌های غذایی حاوی گندم، جو و جو بدون پوشینه با آنزیم بر وزن زنده کل جوجه‌های گوشتی در سن 42 روزگی دارای اختلاف معنی‌دار بود (p<0/05). کربوهیدراتهای دیواره سلولی گندم، سبوس گندم و سبوس برنج در جیرههای غذایی باعث افزایش فعالیت آنزیم آمیلاز لوزالمعده (جو 3/02، گندم 5/99 واحد به ازای میلی گرم پروتئین بافت روده باریک) شدند (p<0/05). بیان ژن‌های SGLT1 و MUC2 مورد مطالعه در پرندگانی که جیرههای بدون آنزیم دریافت کردند بیش‌تر از پرندگانی بود که با جیره شاهد تغذیه شدند (p<0/05). بیان ژن‌های مذکور تنها در پرندگانی که جیره‌های حاوی سبوس گندم و سبوس برنج مکمل‌شده با آنزیم دریافت کردند بیش‌تر از پرندگان شاهد بود (p<0/05). مکمل سازی جیرههای غذایی حاوی کربوهیدراتهای دیواره سلولی با آنزیم بر بیان ژن‌های انتقال گلوکز (SGLT1 و GLUT2)، انتقال پپتید (PepT1) و تولید موسین (MUC2) در ژژنوم روده باریک تأثیرگذار است.

تأثیر عصاره اتانولی بره موم، پودر رزماری و کرم خاکی بر عملکرد بلدرچین در حال رشد

سید ناصر خالقی میران؛ محمد امیر کریمی ترشیزی؛ شعبان رحیمی؛ محمدرضا باسامی؛ سکینه بابایی

دوره 17، شماره 2 ، مهر 1394، ، صفحه 235-245

چکیده

تأثیر عصارۀ اتانولی بره‏موم سبز ایرانی، پودر رزماری و کرم ‌خاکی بر عملکرد، سیستم ایمنی و فراسنجه‏های خونی بلدرچین ژاپنی، با استفاده از 160 قطعه جوجۀ بلدرچین مخلوط نر و ماده در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار (شامل 1/0 درصد عصارۀ اتانولی بره‏موم، 5/0 درصد پودر برگ رزماری، 5/0 درصد پودر کرم‌خاکی و تیمار شاهد) و چهار تکرار و 10 قطعه ... بیشتر

تعیین احتیاجات انرژی نگهداری و رشد در بوقلمون‌های در حال رشد به دو روش کشتار مقایسه‌ای و شاخص رشد نسبی

فاطمه فولادوند؛ علی کیانی؛ سید داود شریفی؛ آرش آذرفر

دوره 21، شماره 2 ، تیر 1398، ، صفحه 247-259

چکیده

این پژوهش با هدف تعیین احتیاج انرژی نگهداری و بازده مصرف انرژی برای رشد به دو روش کشتار‌مقایسه‌ای و شاخص رشد‌نسبی (گرم افزایش وزن تقسیم بر کیلوگرم وزن متابولیکی(وزن بدن0.75)) در جوجه بوقلمون‌ها از وزن یک تا چهار کیلوگرم انجام شد. تعداد 40 قطعه جوجه بوقلمون‌ نر (سن 24 روزگی، وزن 93±800 گرم) با جیره حاوی 12.3مگاژول انرژی قابل سوخت‌وساز تا ... بیشتر این پژوهش با هدف تعیین احتیاج انرژی نگهداری و بازده مصرف انرژی برای رشد به دو روش کشتار‌مقایسه‌ای و شاخص رشد‌نسبی (گرم افزایش وزن تقسیم بر کیلوگرم وزن متابولیکی(وزن بدن0.75)) در جوجه بوقلمون‌ها از وزن یک تا چهار کیلوگرم انجام شد. تعداد 40 قطعه جوجه بوقلمون‌ نر (سن 24 روزگی، وزن 93±800 گرم) با جیره حاوی 12.3مگاژول انرژی قابل سوخت‌وساز تا رسیدن به وزن چهارکیلوگرم تغذیه شد. انرژی قابل سوخت‌وساز ظاهری و تصحیح شده، گوارش‌پذیری مواد مغذی جیره، و توازن انرژی در وزن-های تقریبی دو و سه کیلوگرم تعیین شد. در روش کشتار مقایسه ای، تعداد بیست جوجه (هر مرحله 5 قطعه) در وزن‌های60± 1119گرم،93±2539گرم، 68±3528 گرم و 82±3957گرم کشتار و ترکیبات شیمیایی لاشه آنها اندازه‌گیری شد. احتیاجات نگهداری و رشد از تابعیت خطی انرژی قابل‌ سوخت‌وساز مصرفی و انرژی ذخیره شده برآورد شد. در روش شاخص رشد نسبی، از رابطه تابعیت خطی بین انرژی قابل سوخت‌وسازمصرفی و نسبت افزایش وزن به وزن متابولیکی جوجه‌ها احتیاجات کیلوژول به ازای کیلوگرم وزن متابولیکی و بازده استفاده از انرژی برای افزایش وزن 56 درصد برآورد شد. در روش شاخص رشد نسبی، احتیاجات انرژی نگهداری و رشد به ترتیب 3.66 کیلوژول به ازای هر گرم وزن متابولیکی و 10.4 کیلوژول به ازای هر گرم افزایش وزن روزانه بدست آمد. نتیجه کلی اینکه، روش شاخص رشد نسبی به دلیل سادگی بیشتر جهت برآورد احتیاجات نگهداری و رشد جوجه بوقلمون‌ها توصیه می‌شود.

بررسی تأثیر فضای آخور و اندازه ذرات خوراک بر قابلیت هضم و فراسنجه‌های مدفوعی در گوساله‌های ماده هلشتاین

ایوب محمدی؛ فرهنگ فاتحی؛ ابوالفضل زالی؛ مهدی گنج خانلو؛ امیرحسین سرزعیم

دوره 22، شماره 2 ، تیر 1399، ، صفحه 259-269

چکیده

اثر فضای آخور و اندازه ذرات خوراک بر مقدار مصرف و قابلیت هضم مواد مغذی جیره با استفاده از از 40 راس گوساله در حال رشد هلشتاین با میانگین وزن 32/8±295/6 کیلوگرم در طرح چرخشی با آرایه فاکتوریل 2×2 (با چهار تیمار، چهار دوره و چهار بهاربند) شامل فاکتور فضای آخور (24 و 48 سانتیمتر) و فاکتور اندازه ذرات علوفه (4/6 و 7/1 میلی متر) بررسی شد.. تیمار‌ها ... بیشتر اثر فضای آخور و اندازه ذرات خوراک بر مقدار مصرف و قابلیت هضم مواد مغذی جیره با استفاده از از 40 راس گوساله در حال رشد هلشتاین با میانگین وزن 32/8±295/6 کیلوگرم در طرح چرخشی با آرایه فاکتوریل 2×2 (با چهار تیمار، چهار دوره و چهار بهاربند) شامل فاکتور فضای آخور (24 و 48 سانتیمتر) و فاکتور اندازه ذرات علوفه (4/6 و 7/1 میلی متر) بررسی شد.. تیمار‌ها در این آزمایش شامل: 1) تیمار با 24 سانتی‌متر فضای آخور و میانگین اندازه ذرات علوفه 4/6 میلی‌متر (24/ریز)، 2) تیمار با 24 سانتی‌متر فضای آخور و میانگین اندازه ذرات علوفه 7/1 میلی‌متر (24/درشت)، 3) تیمار با 48 سانتی‌متر فضای آخور و میانگین اندازه ذرات علوفه 4/6 میلی‌متر (48/ریز)، 4) تیمار با 48 سانتی‌متر فضای آخور و میانگین اندازه ذرات علوفه 7/1 میلی‌متر (48/ درشت) بود. در رابطه با اثرات متقابل نشان داده شد که قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام و الیاف نامحلول در شوینده خنثی برای تیمار 48/درشت در مقایسه با سایر تیمارها بطور معنی داری بیشتر بود (p<0/05). قابلیت هضم ماده خشک، پروتئین خام و الیاف نامحلول در شوینده خنثی برای تیمارهای حاوی علوفه با اندازه درشت از تیمارهای حاوی علوفه با اندازه ریز بیش تر بود (p<0/05). در نهایت این که تغذیه گوساله های ماده در حال رشد با جیره حاوی علوفه های با اندازه درشت، ضمن کمک به ایجاد محیط شکمبه ای سالم تر ، قابلیت هضم مواد مغذی را افزایش می دهد.

اثرات استفاده از سطوح مختلف کافور بر عملکرد و غلظت سرمی هورمون‌های تیروئیدی و تستوسترون در بلدرچین ژاپنی

اصغر صداقت؛ محمد امیر کریمی ترشیزی؛ شعبان رحیمی

دوره 18، شماره 2 ، تیر 1395، ، صفحه 273-286

چکیده

تأثیر سطوح مختلف کافور بر عملکرد، وزن اندام‌های داخلی، هورمونهای تیروئیدی و تستوسترون، جمعیت باکتریایی روده و فساد اکسیداتیو گوشت با استفاده از تعداد 200 قطعه بلدرچین، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار به مدت شش هفته بررسی شد. تیمارها شامل سطوح صفر، 5/62، 125، 250 و ppm 500 کافور حل شده در روغن سویا بودند. در 42 روزگی ... بیشتر تأثیر سطوح مختلف کافور بر عملکرد، وزن اندام‌های داخلی، هورمونهای تیروئیدی و تستوسترون، جمعیت باکتریایی روده و فساد اکسیداتیو گوشت با استفاده از تعداد 200 قطعه بلدرچین، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار به مدت شش هفته بررسی شد. تیمارها شامل سطوح صفر، 5/62، 125، 250 و ppm 500 کافور حل شده در روغن سویا بودند. در 42 روزگی از بلدرچینها خون‌گیری به عمل آمد و سپس کشتار شدند. اثر کافور بر وزن بدن، مصرف خوراک، ضریب تبدیل، وزن لاشه و اندامهای درونی و غلظت هورمونهای تیروئیدی معنیدار نبود. افزودن کافور به جیره سبب افزایش خطی هورمون تستوسترون در بلدرچینهای نر شد (05/0>P). تغذیه جیرههای حاوی کافور جمعیت باکتریهای هوازی و کلیفرمهای روده را کاهش و جمعیت باکتریهای اسید لاکتیک و باکتریهای اسپورزا را افزایش داد (05/0>P). همچنین، با افزودن کافور به جیره در مقدار MDA گوشت نیز یک رفتار دوگانه مشاهده شد، بهطوری‌که دوزهای 5/62، 125 و ppm250 کافور سبب افزایش مقدار MDA گوشت گردید (05/0>P). بنابراین، طبق نتایج حاصل بهنظر میرسد داروی گیاهی کافور میتواند بر هورمون تستوسترون و کیفیت گوشت تأثیر مثبتی داشته باشد. از اینرو پیشنهاد میشود که کافور جهت ارتقاء و بهبود عملکرد تولیدمثلی در نرها استفاده شود.

مقایسه اثر تغذیه زیست یار مخمری در شیر یا خوراک آغازین بر عملکرد رشد، وضعیت سلامت، فراسنجه های خونی و شکمبه ای گوساله های هلشتاین

محمد حسین آبادی؛ مهدی دهقان بنادکی؛ ابوالفضل زالی زالی

دوره 20، شماره 2 ، مرداد 1397، ، صفحه 283-292

چکیده

برای بررسی اثرات تغذیه زیست یار مخمری در شیر یا استارتر بر رشد، امتیاز قوام مدفوع، وضعیت سلامت و پارامترهای خونی و شکمبه ای، 30 راس گوساله ماده هلشتاین با میانگین وزن تولد 8/1 ±4/40 در مزرعه گاو شیری تلیسه نمونه از 14-65 روزگی مورد استفاده قرار گرفتند.گوساله ها به صورت تصادفی به سه تیمار اختصاص یافتند که شامل : یک: شاهد (بدون افزودن زیست ... بیشتر

دوره 26 (1403)

دوره 25 (1402)

دوره 24 (1401)

دوره 23 (1400)

دوره 22 (1399)

دوره 21 (1398)

دوره 20 (1397)

دوره 19 (1396)

دوره 18 (1395)

دوره 17 (1394)

دوره 16 (1393)

دوره 15 (1392)

دوره 14 (1391)

دوره 13 (1390)

دوره 12 (1389)

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده