محمدرضا رضوانی؛ راضیه ایران پرست
چکیده
این پژوهش به‌منظور بررسی اثر نوع آنزیم و روش جیره‌نویسی بر عملکرد تولید، گوارش‌پذیری مواد مغذی و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش جوجههای گوشتی انجام شد. در این آزمایش از 256 قطعه جوجهی گوشتی مخلوط جنس نر و ماده سویه تجاری راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×2 با دو شیوه جیره نویسی (بر پایه آمینواسید کل و آمینواسید گوارش‌پذیر)، دو ...
بیشتر
این پژوهش به‌منظور بررسی اثر نوع آنزیم و روش جیره‌نویسی بر عملکرد تولید، گوارش‌پذیری مواد مغذی و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش جوجههای گوشتی انجام شد. در این آزمایش از 256 قطعه جوجهی گوشتی مخلوط جنس نر و ماده سویه تجاری راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×2 با دو شیوه جیره نویسی (بر پایه آمینواسید کل و آمینواسید گوارش‌پذیر)، دو سطح آنزیم‌های ناتوزایم پلاس (صفر و0/035 درصد) و دو سطح مولتی بهزیم (صفر و 0/02 درصد) در قالب طرح کاملا تصادفی، با هشت تیمار و چهار تکرار استفاده شد. جیره‌نویسی آمینواسید کل نسبت به جیره‌نویسی آمینواسید گوارش‌پذیر، به طور معنیداری میانگین افزایش وزن روزانه را افزایش، ضریب تبدیل خوراک را در هر سه دوره‌ی رشد، پایانی و کل دوره و میزان مصرف غذای روزانه را در دوره های پایانی و کل دوره کاهش داد (P<0/05). جیره‌نویسی بر پایه آمینواسید کل سبب افزایش گوارش‌پذیری ماده خشک، درصد لاشه، طول روده و کاهش گوارش‌پذیری چربی شد (P<0/05). ناتوزایم پلاس سبب افزایش گوارش‌پذیری ماده خشک، پروتئین خام، چربی و کاهش جمعیت باکتری اشرشیا کلای در روده‌ی کور شد (P<0//05). مولتی بهزیم میانگین افزایش وزن روزانه در دوره‌ی رشد، ضریب تبدیل غذا در دوره‌ی پایانی و کل دوره، گوارش‌پذیری ماده خشک، پروتئین خام و چربی خام را به طور معنی داری افزایش داد (P<0/05). بر اساس نتایج حاصل، مولتی بهزیم قابل رقابت و جایگزینی با آنزیم ناتوزایم پلاس می‌باشد و علاوه بر این استفاده‌ی همزمان آنزیم در جیرههای دارای آمینو اسید گوارش‌پذیر و کم پروتئین میتواند اثر نامطلوب استفاده از جیره‌‌ها ی کم پروتئین را بهبود دهد.
علیرضا شه طلب؛ حامد احمدی؛ فرید شریعتمداری
چکیده
هدف از انجام این پژوهش، مقایسه الگوی رشد در جوجههای گوشتی، مرغ بومی و کبوترهای پرواری پرورش یافته در شرایط کشور ایران بود. در این پژوهش، از داده‌های وزنی مخلوط پرندگان نر و ماده جوجه گوشتی سویه تجاری راس 308 (326000 قطعه)، مرغان بومی (224000 قطعه) و کبوترهای پرواری (کبوترهای ایرانی 4000 قطعه) استفاده شد. پرندگان به صورت آزاد تغذیه و در فواصل ...
بیشتر
هدف از انجام این پژوهش، مقایسه الگوی رشد در جوجههای گوشتی، مرغ بومی و کبوترهای پرواری پرورش یافته در شرایط کشور ایران بود. در این پژوهش، از داده‌های وزنی مخلوط پرندگان نر و ماده جوجه گوشتی سویه تجاری راس 308 (326000 قطعه)، مرغان بومی (224000 قطعه) و کبوترهای پرواری (کبوترهای ایرانی 4000 قطعه) استفاده شد. پرندگان به صورت آزاد تغذیه و در فواصل متناوب با توجه به سن، وزن کشی شدند. دقت تناسب منحنی در تمام گونهها (R2 کبوتر= 0/996، R2 مرغ بومی= 0/970و R2 جوجه گوشتی=0/996) بالا بود. نسبت y+/A (وزن در نقطه عطف تقسیم بر وزن بالغ)، که شکل منحنی رشد را تعیین میکند، در جوجههای گوشتی، مرغان بومی و کبوترهای پرواری بهترتیب ( 0/358، 0/379 و 0/352) بود. سن در نقطه عطف (t+)، در جوجه گوشتی 36/6 روز، مرغ بومی 44/9 روز و کبوتر پرواری 10/3 روز مشاهده شد. موقعیت نقطه عطف از لحاظ سن، نشاندهنده رشد سریع در کبوترها و جوجههای گوشتی بود. پارامترهای t+ و y+ با شاخص بلوغ k در تمام پرندگان به طور مثبت ارتباط داشتند. نتایج این مطالعه، فرصتی را برای شناخت و توسعه استراتژی های پرورش طیور بومی فراهم میکند. تغییر شیوههای مدیریتی یا آرایش ژنتیکی مرغ محلی و کبوتر، تأثیر مثبتی بر رشد و بهرهوری، و حفظ منابع بومی-ژنتیکی آنها خواهد داشت.
طاهره مرصادی ثابت کردمحله؛ مازیار محیطی اصلی؛ حسن درمانی کوهی
چکیده
این آزمایش به‌منظور بررسی اثرات افزودن سطوح مختلف اسانس آزاد و پوشش‌دارشده گیاه زنیان در جیره جوجههای گوشتی بر عملکرد رشد و جمعیت میکروبی برخی باکتریهای ایلئوم با استفاده از 320 قطعه جوجه گوشتی یکروزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 4×2 با دو نحوه فرآوری اسانس (آزاد و پوشش‌دار) و چهار سطح اسانس در جیره (صفر، 50، ...
بیشتر
این آزمایش به‌منظور بررسی اثرات افزودن سطوح مختلف اسانس آزاد و پوشش‌دارشده گیاه زنیان در جیره جوجههای گوشتی بر عملکرد رشد و جمعیت میکروبی برخی باکتریهای ایلئوم با استفاده از 320 قطعه جوجه گوشتی یکروزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 4×2 با دو نحوه فرآوری اسانس (آزاد و پوشش‌دار) و چهار سطح اسانس در جیره (صفر، 50، 100 و 150 میلیگرم در کیلوگرم) انجام شد. صفات عملکردی در طول آزمایش و وزن اندام‌های گوارشی و جمعیت میکروبی ایلئوم در 42 روزگی اندازه-گیری شدند. جوجههای تغذیه شده با جیره حاوی اسانس پوشش‌دار زنیان در سن یک تا 21 روزگی افزایش وزن روزانه بیشتر و ضریب تبدیل کمتری نسبت به آنهایی که اسانس آزاد دریافت نمودند، داشتند (0/05>P). بیشترین وزن نسبی کبد متعلق به جوجههایی تغذیه شده با اسانس پوشش‌دار بود (0/05>P). اثر متقابل بین نحوه فرآوری اسانس و سطح اسانس در جیره بر شمار اشریشیا کولای معنی‌دار بود (0/05>P). نتیجهگیری کلی اینکه، استفاده از اسانس پوشش‌دارشده زنیان سبب بهبود افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک در سه هفته ابتدای پرورش و بهبود در جمعیت میکروبی روده و شاخص تولید اروپایی در کل دوره پرورش شد.
کبری سوخته زاری؛ علی خطیب جو؛ هوشنگ جعفری؛ محمد اکبری قرایی؛ کامران طاهرپور
چکیده
تأثیر تراکم گله و سطوح مکمل ترئونین بر عملکرد، پاسخ ایمنی و فراسنجه‌های خونی جوجههای گوشتی بررسی شد. در این آزمایش تعداد 495 قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس308، در قالب طرح کاملاً تصادفی به چهار تیمار و پنج تکرار اختصاص داده شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1- شاهد (10 قطعه در متر مربع) دریافت کننده جیره پایه، 2- متراکم (15 قطعه در متر مربع) ...
بیشتر
تأثیر تراکم گله و سطوح مکمل ترئونین بر عملکرد، پاسخ ایمنی و فراسنجه‌های خونی جوجههای گوشتی بررسی شد. در این آزمایش تعداد 495 قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس308، در قالب طرح کاملاً تصادفی به چهار تیمار و پنج تکرار اختصاص داده شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1- شاهد (10 قطعه در متر مربع) دریافت کننده جیره پایه، 2- متراکم (15 قطعه در متر مربع) + جیره پایه، 3 و 4) متراکم + جیره حاوی به ترتیب 10 و 20 درصد ترئونین بیشتر از نیاز. نتایج نشان داد که تراکم بالا موجب کاهش مصرف خوراک، وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک در تمامی دوره‌های پرورش و افزایش شاخص بازده تولید اروپائی شد و افزایش سطح ترئونین جیره، خوراک مصرفی و وزن بدن جوجههای گوشتی را کاهش داد (0/01 >P ). اثر تیمارهای آزمایشی بر درصد تلفات، تیتر آنتی‌بادی نیوکاسل و آنفلوآنزا، پاسخ ایمنی سلولی علیه فیتوهماگلوتینین، متابولیت‌های خونی، شمار سلول‌های خونی، غلظت اسپارتات آمینوترانسفراز و مالون دی‌آلدهید سرم جوجههای گوشتی معنی دار نبود. مقدار آلانین آمینوترانسفراز در خون جوجه‌هائی که با جیره حاوی 20 درصد ترئونین بیش از نیاز تغذیه شدند، بالاتر از سایر تیمارها بود (0/05 >P ). به طور کلی، تحت شرایط این آزمایش (تراکم 15 قطعه در هر متر مربع) مکمل ترئونین (هر دو سطح افزودنی) موجب بهبود عملکرد و ایمنی جوجههای گوشتی نشد و نیازمند تحقیقات بیشتری در این زمینه است.
محمدرضا رضوانی؛ مسعود عرب؛ اغل بخت کمی
چکیده
اثر اسانس گیاهان دارویی نعناع، آویشن و ترخون بر عملکرد و تیتر آنتی‌بادی با استفاده از 240 قطعه جوجهی گوشتی سویه‌ی کاب 500 در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار، پنج تکرار و شش قطعه جوجهی گوشتی در هر تکرار بررسی شد. تیمارها شامل: جیره شاهد، جیره حاوی 200 میلیگرم در کیلوگرم آنتی‌بیوتیک ویرجینیامایسین، و جیرههای حاوی 150 و200 میلیگرم ...
بیشتر
اثر اسانس گیاهان دارویی نعناع، آویشن و ترخون بر عملکرد و تیتر آنتی‌بادی با استفاده از 240 قطعه جوجهی گوشتی سویه‌ی کاب 500 در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار، پنج تکرار و شش قطعه جوجهی گوشتی در هر تکرار بررسی شد. تیمارها شامل: جیره شاهد، جیره حاوی 200 میلیگرم در کیلوگرم آنتی‌بیوتیک ویرجینیامایسین، و جیرههای حاوی 150 و200 میلیگرم در کیلوگرم اسانس نعناع، آویشن و ترخون بودند. در دوره سنی 21 تا 42 و یک تا 42 روزگی، افزایش وزن روزانه در جوجههای تغذیهشده با جیره حاوی آنتی‌بیوتیک و 200 میلیگرم در کیلوگرم اسانس آویشن بیشتر از پرندگان شاهد بود. در دوره سنی 21 تا 42 روزگی، پرندگانی که 200 میلیگرم در کیلوگرم اسانس نعناع و یا جیره حاوی آنتی‌بیوتیک دریافت کردند ضریب تبدیل خوراک بهتری داشتند. بیشترین وزن ایلئوم، تیتر آنتی بادی برونشیت وگامبرو در 42 روزگی بترتیب مربوط به تیمار 150 میلی گرم درکیلوگرم اسانس ترخون، 200 و 150 میلی گرم در کیلوگرم اسانس نعناع بود. به نظر میرسد که اسانس نعناع و آویشن در سطح 200 میلیگرم در کیلوگرم با داشتن عملکرد بهینه تولید و تیتر آنتی بادی، جایگزین طبیعی مناسبی برای آنتی‌بیوتیک است.
فهیمه دانش یار؛ سید محمد حسینی؛ اکبر یعقوبفر
چکیده
به‌منظور تعیین تأثیر پلیساکاریدهای غیرنشاستهای بر عملکرد، بازده نسبی انرژی و پروتئین و اجزای لاشه جوجههای گوشتی، آزمایشی در دوره سنی یک تا 42 روزگی با استفاده از 420 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه تجاری راس 308 از مخلوط دو جنس در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار آزمایشی، شش تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی ...
بیشتر
به‌منظور تعیین تأثیر پلیساکاریدهای غیرنشاستهای بر عملکرد، بازده نسبی انرژی و پروتئین و اجزای لاشه جوجههای گوشتی، آزمایشی در دوره سنی یک تا 42 روزگی با استفاده از 420 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه تجاری راس 308 از مخلوط دو جنس در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار آزمایشی، شش تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره پایه، جیره حاوی 0/1 و 0/2 درصد مخمر ساکارومایسس سرویزیه، جیره حاوی پنج و 10 درصد سبوس گندم، جیره حاوی سه و شش درصد پوسته سویا بودند. نتایج آزمایش نشان داد در کل دوره پرورش تیمار شاهد کمترین خوراک مصرفی را نسبت به سایر تیمارهای آزمایشی به خود اختصاص داد (p<0/05). همچنین بیشترین مصرف خوراک مربوط به سطح 10 درصد سبوس گندم و سطوح سه و شش درصد پوسته سویا بود (p<0/05). تیمار آزمایشی حاوی سه درصد پوسته سویا در کل دوره آزمایش نسبت به تیمار شاهد بیشترین میزان افزایش وزن روزانه را نشان داد (p<0/05). برای ضریب تبدیل خوراک در کل دوره آزمایشی اختلاف آماری مشاهده نشد. بیشترین بازده نسبی انرژی مربوط به تیمار حاوی سطوح مخمر نسبت به تیمارهای حاوی سطوح سبوس گندم و پوسته سویا می‌باشد (p<0/05). کمترین بازده نسبی انرژی و پروتئین مربوط به سطح 10 درصد سبوس گندم نسبت به تیمار شاهد بود (p<0/05). بر اساس نتایج این آزمایش، استفاده از سطوح 2/0 درصد مخمر، 10 درصد سبوس گندم و شش درصد پوسته سویا در جیره غذایی جوجههای گوشتی توصیه میشود.
ناصر محمودنیا؛ بهروز دستار؛ امید عشایری زاده؛ جواد بیات کوهسار
چکیده
دو آزمایش جهت تعیین قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی هسته خرمای خام و تخمیری و تأثیر آنها بر عملکرد و برخی صفات خونی در جوجههای گوشتی انجام شد. آزمایش اول در قالب طرح کاملاً تصادفی با 72 قطعه جوجه خروس گوشتی با سه تیمار و شش تکرار (چهار جوجه در هر تکرار) انجام شد. تیمارها شامل جیره پایه و دو جیره آزمایشی با جایگزینی هسته خرمای خام ...
بیشتر
دو آزمایش جهت تعیین قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی هسته خرمای خام و تخمیری و تأثیر آنها بر عملکرد و برخی صفات خونی در جوجههای گوشتی انجام شد. آزمایش اول در قالب طرح کاملاً تصادفی با 72 قطعه جوجه خروس گوشتی با سه تیمار و شش تکرار (چهار جوجه در هر تکرار) انجام شد. تیمارها شامل جیره پایه و دو جیره آزمایشی با جایگزینی هسته خرمای خام و تخمیری به جیره پایه با نسبت 25 درصد بودند. آزمایش دوم به‌صورت فاکتوریل 4×2 با یک تیمار شاهد در قالب طرح کاملاً تصادفی با 540 قطعه جوجه یک روزه در نه تیمار و پنج تکرار (12 جوجه در هر تکرار) انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره ذرت- سویا (شاهد)، جیرههای حاوی دو، چهار، شش و هشت درصد هسته خرمای خام و یا هسته خرمای تخمیری بود. قابلیت هضم فیبرخام، پروتئین خام و خاکسترخام در هسته خرمای تخمیری بیشتر از هسته خرمای خام بود (p<0/05). تغذیه با هسته خرمای تخمیری در مقایسه با هسته خرمای خام، باعث بهبود افزایش وزن (2110/5 گرم در برابر 1991/3 گرم) و افزایش مصرف خوراک شد (p<0/05). غلظت کلسترول و LDL-c سرم خون در جوجههای تغذیهشده با هسته خرمای تخمیری کمتر از جوجههای تغذیهشده با هسته خرمای خام بود (p<0/05). با توجه به نتایج این تحقیق، تخمیر هسته خرما موجب افزایش قابلیت هضم مواد مغذی آن و بهبود افزایش وزن جوجه های گوشتی میشود.
محمدرضا نهیرات؛ سمیه سالاری؛ محمدرضا قربانی
چکیده
به‌منظور مقایسه تأثیر منابع مختلف فیبر و پری‌بیوتیک بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی جوجههای گوشتی، آزمایشی با استفاده از 320 قطعه جوجۀ گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد (ذرت- کنجاله سویا)، جیره شاهد به‌همراه پری‌بیوتیک (بیولکس MB40) و منابع مختلف فیبر (سبوس گندم، پوسته سویا و پودر ...
بیشتر
به‌منظور مقایسه تأثیر منابع مختلف فیبر و پری‌بیوتیک بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی جوجههای گوشتی، آزمایشی با استفاده از 320 قطعه جوجۀ گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد (ذرت- کنجاله سویا)، جیره شاهد به‌همراه پری‌بیوتیک (بیولکس MB40) و منابع مختلف فیبر (سبوس گندم، پوسته سویا و پودر هسته خرما) بودند. منابع مختلف فیبر در سطوح 5/1 و سه درصد و پری‌بیوتیک به مقدار دو گرم در کیلوگرم به جیرههای آزمایشی اضافه شدند. تیمار دارای 5/1 درصد پودر هسته خرما، بهترین ضریب تبدیل خوراک را در مقایسه با سایر تیمارها به‌جز تیمار دارای سه درصد پودر هسته خرما و شاهد داشت (05/0>P). چربی حفره بطنی در پرندگان دریافت‌کننده منابع مختلف فیبر در مقایسه با تیمار شاهد کاهش یافت (05/0>P). قابلیت هضم ایلئومی ظاهری ماده آلی و پروتئین خام در جیره حاوی سه درصد پودر هسته خرما افزایش یافت (05/0>P). قابلیت هضم ایلئومی ظاهری چربی خام، در پرندگان مصرف‌کننده پودر هسته خرما به‌طور معنیداری نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت (05/0>P). استفاده از منابع مختلف فیبر سبب کاهش معنی‌دار تریگلیسرید و کلسترول سرم خون در مقایسه با تیمار شاهد شد (05/0>P). نتایج نشان داد که افزودن پودر هسته خرما به جیره غذایی جوجههای گوشتی سبب بهبود عملکرد، کاهش چربی محوطه شکمی و جمعیتهای میکروبی ایکولای و کلی‌فرم و افزایش قابلیت هضم پروتئین خام و جمعیت میکروبی لاکتوباسیلها در سکوم جوجههای گوشتی گردید.
مهرداد نفیسی؛ منصور رضائی؛ سید عبداله حسینی؛ محمد کاظمی فرد
چکیده
به‌منظور تعیین اثر منابع مختلف عناصر منگنز، روی و مس (سولفات، آلی خارجی و آلی داخلی) و سطوح (100 و 50 درصد نیاز) بر عملکرد و پاسخ ایمنی، آزمایشی با استفاده از 480 قطعه جوجه گوشتی سویه کاب 500، در قالب طرح کاملاً تصادفی به‌روش فاکتوریل 2×3 انجام شد. وزن زنده و خوراک مصرفی به‌صورت هفتگی اندازه‌گیری و ضریب تبدیل محاسبه شد. در پایان دوره، خونگیری ...
بیشتر
به‌منظور تعیین اثر منابع مختلف عناصر منگنز، روی و مس (سولفات، آلی خارجی و آلی داخلی) و سطوح (100 و 50 درصد نیاز) بر عملکرد و پاسخ ایمنی، آزمایشی با استفاده از 480 قطعه جوجه گوشتی سویه کاب 500، در قالب طرح کاملاً تصادفی به‌روش فاکتوریل 2×3 انجام شد. وزن زنده و خوراک مصرفی به‌صورت هفتگی اندازه‌گیری و ضریب تبدیل محاسبه شد. در پایان دوره، خونگیری از جوجهها انجام و عیار تولید پادتن علیه گلبول قرمز گوسفندی، پاسخ به ویروس بیماری نیوکاسل و شمارش تفریقی گلبول‌های سفید اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد نوع منبع مواد معدنی تأثیری بر عملکرد رشد جوجه گوشتی نداشت. اثر نوع مکمل معدنیمنگنز، روی و مس بر درصد ماندگاری معنی‌دار بود (05/0 P<) و تیمارهای نوع آلی داخلی و خارجی بیشترین ماندگاری را داشتند. نوع آلی داخلی منگنز، روی و مس سبب پاسخ بیشتری به تیتر آنتی‌بادی علیه گلبول قرمز گوسفند شد (05/0 P<). علاوه بر این سطح 100 درصد نیاز این عناصر سبب افزایش وزن زنده (05/0 P<)، شاخص کارایی (05/0 P<) و بهبود ضریب تبدیل (05/0 P<) شد. پرندگان تغذیهشده به مقدار 50 درصد نیاز مکمل معدنی واکنش بیشتری به عیار پادتن علیه گلبول قرمز گوسفند نشان دادند (05/0 P<). براساس نتایج این تحقیق، شکل آلی سه عنصر منگنز، روی و مس تولیدشده در ایران، میتواند به‌صورت همزمان احتیاجات جوجههای گوشتی به این عناصر را تأمین نموده و جایگزین شکل سولفات و آلی خارجی شود. علاوه بر این، سطح 100 درصد نیاز عناصر منگنز، روی و مس، بدون در نظر گرفتن منبع، برای عملکرد رشد و سطح 50 درصد نیاز برای عملکرد بهتر سیستم ایمنی توصیه می‌شوند.
راضیه ولی پوریان؛ فرید شریعتمداری؛ محمد امیر کریمی ترشیزی
چکیده
این مطالعه به سرعت، منظور بررسی اثر مخلوط اسانس گیاهان دارویی سیر و آویشن بعد از اعمال محدودیت غذایی بر عملکرد رشد و جمعیت میکروبی ایلئوم جوجه قطعه جوجه ۳۳۶ های گوشتی با استفاده از تعداد گوشتی یک در ۳۰۸ روزه سویه راس قالب طرح کاملاً تصادفی به . قطعه پرنده در هر تکرار انجام گرفت ۱۴ ) با شش تیمار، چهار تکرار و ۲×۳( ...
بیشتر
این مطالعه به سرعت، منظور بررسی اثر مخلوط اسانس گیاهان دارویی سیر و آویشن بعد از اعمال محدودیت غذایی بر عملکرد رشد و جمعیت میکروبی ایلئوم جوجه قطعه جوجه ۳۳۶ های گوشتی با استفاده از تعداد گوشتی یک در ۳۰۸ روزه سویه راس قالب طرح کاملاً تصادفی به . قطعه پرنده در هر تکرار انجام گرفت ۱۴ ) با شش تیمار، چهار تکرار و ۲×۳( روش فاکتوریل درصد محدودیت) و سه نوع افزودنی محرک رشد (بدون ۱۰ فاکتورها شامل دو سطح محدودیت غذایی (بدون محدودیت و افزودنی، آنتی روزگی به ۱۸ بیوتیک و مخلوط اسانسهای سیر و آویشن) بودند. نتایج نشان داد وزن بدن طور معنی داری تحت P ۰/۰۵( تأثیر محدودیت غذایی کاهش یافت <.) محدودیت غذایی، افزودنی های خوراکی و اثر متقابل آن ها تأثیری بر شاخصهای عملکردی نداشت. افزودن مخلوط اسانسها باعث کاهش معنا P ۰/۰۵( دار تلفات گردید <.) سرعت رشد نسبی تحت تأثیر محدودیت غذایی وآثار متقابل محدودیت غذایی و افزودنیها به P ۰/۰۵( طور معنیداری بالاتر بود <.) تیمار های آزمایشی نتوانستند هزینه خوراک برای تولید یک کیلوگرم وزن زنده را تحت تأثیر قرار دهند. جمعیت اشریشیا کلای و کل باکتری های P ۰/۰۵( روزگی تحت تأثیر محدودیت غذایی کاهش یافت ۱۸ هوازی ایلئوم در <.) افزودن مخلوط اسانسها اثر معناداری بر کاهش جمعیت اشریشیاکلای و کل باکتری P ۰/۰۵( های هوازی و افزایش جمعیت باکتریهای اسیدلاکتیک داشت <.) با توجه به استفاده از مخلوط اسانس گیاهان دارویی سیر و آویشن در تغذیه جوجه ، نتایج حاصل های مواجه با محدودیت غذایی می تواند سرعت رشد جبرانی را افزایش دهد. استفاده از مخلوط اسانسهای سیر و آویشن در این پرندگان، تلفات را به طور چشم گیری کاهش، و جمعیت میکروبی ایلئوم را بهبود می بخشد.
سیدمحمدرضا ایجادی؛ حسین مروج؛ محمود شیوازاد؛ محمد حسین محمدی قاسم آبادی
چکیده
این تحقیق به منظور تعیین معادلات رگرسیونی براساس آنالیز شیمیایی برای پیش‌بینی انرژی قابل سوختوساز ظاهری تصحیح شده برای ازت AMEn)) نه نمونه کنجاله سویای موجود در بازار ایران انجام شد. انرژی قابل سوختوساز کنجاله‌های سویا به روش جایگزینی در دوره آغازین (هفت تا 10 روزگی)، رشد (21 تا 24 روزگی) و پایانی (31 تا 34 روزگی) در جوجههای گوشتی و با ...
بیشتر
این تحقیق به منظور تعیین معادلات رگرسیونی براساس آنالیز شیمیایی برای پیش‌بینی انرژی قابل سوختوساز ظاهری تصحیح شده برای ازت AMEn)) نه نمونه کنجاله سویای موجود در بازار ایران انجام شد. انرژی قابل سوختوساز کنجاله‌های سویا به روش جایگزینی در دوره آغازین (هفت تا 10 روزگی)، رشد (21 تا 24 روزگی) و پایانی (31 تا 34 روزگی) در جوجههای گوشتی و با استفاده از نشانگر خاکستر نامحلول در اسید اندازه‌گیری شد. نتایج این تحقیق نشان داد که تفاوت معنی‌دار بین داده‌های آنالیز شیمیایی و AMEn اندازه‌گیری شده به روش بیولوژیکی نمونه‌های کنجاله‌های سویا موجود در بازار ایران وجود دارد (05/0P˂). میانگین AMEn اندازه‌گیری شده نمونه‌های کنجاله سویا در سن آغازین، رشد و پایانی برابر1463، 1871 و 2025 کیلوکالری در کیلوگرم ماده خشک بود. همچنین، بین میانگین AMEn برآورد شده با معادله انجمن ملی تحقیقات آمریکا و میانگین AMEn اندازه‌گیری شده به روش بیولوژیکی به ترتیب برای دوره آغازین، رشد، پایانی و کل دوره برابر با 2/34، 8/15، 9/8 و 7/19 درصد اختلاف مشاهده شد. در نهایت، باتوجه به دو شاخص ضریب تبیین و آماره انحراف استاندارد پیش‌بینی در دوره آغازین استفاده از معادله رگرسیونی AMEn = 47.873×NFE، در دوره رشد معادله AMEn = 60.203×NFE، در دوره پایانی معادله AMEn = 65.612×NFE و در کل دوره پرورش معادله AMEn = 57.923×NFE پیشنهاد میشود. درنتیجه به نظر می رسد با استفاده از این معادلات می توان تامین دقیق‌تری از AMEn کنجاله سویا و در نتیجه عملکرد تولیدی بهتری از پرنده انتظار داشت.
وجیهه نیکوفرد؛ اکبر یعقوبفر؛ شهاب قاضی هرسینی؛ علی اصغر ساکی
چکیده
تأثیر جیره با کیفیت متفاوت پروتئین و مکمل‌شده با اسیدهای آمینه کریستاله بر عملکرد، پاسخ ایمنی، فعالیت آنزیمی در بافت روده و خصوصیات بستر، با استفاده از تعداد 576 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 (مخلوط دو جنس)، در یک آزمایش فاکتوریل 4×2 با دو جیره آزمایشی (کیفیت بالا و پایین پروتئین) و چهار سطح اسیدهای آمینه کریستاله (سطح نیاز (توصیه‌شده)، ...
بیشتر
تأثیر جیره با کیفیت متفاوت پروتئین و مکمل‌شده با اسیدهای آمینه کریستاله بر عملکرد، پاسخ ایمنی، فعالیت آنزیمی در بافت روده و خصوصیات بستر، با استفاده از تعداد 576 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 (مخلوط دو جنس)، در یک آزمایش فاکتوریل 4×2 با دو جیره آزمایشی (کیفیت بالا و پایین پروتئین) و چهار سطح اسیدهای آمینه کریستاله (سطح نیاز (توصیه‌شده)، بدون اسیدهای آمینه کریستاله مکمل‌شده، 10 و 15 درصد بالاتر از سطح نیاز) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار، شش تکرار و 12 قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد که افزودن اسیدهای آمینه کریستاله در سطوح 10 و 15 درصد بالاتر از سطح نیاز (توصیه‌شده)، به جیرههای حاوی کنجاله کلزا و گندم (منبع پروتئین با کیفیت پایین) سبب افزایش عملکرد (0001/0P<)، تعداد هتروفیل و نسبت هتروفیل به لنفوسیت (001/0P<) و کاهش تعداد لنفوسیت (01/0P<) شد. اثر اسیدهای آمینه کریستاله تأثیری بر فعالیت آنزیم آمینوپپتیداز و فعالیت ویژه این آنزیم در ژژنوم نداشت. همچنین، افزودن سطوح 10 و 15 درصد بالاتر از سطح نیاز (توصیه‌شده) اسیدهای آمینه کریستاله در جیره با کیفیت پایین، ماده خشک، نیتروژن و نیتروژن آمونیاکی بستر را به‌صورت معنی‌دار تحت تأثیر قرار نداد. با توجه به نتایج این مطالعه،استفاده از اسیدهای آمینه کریستاله در سطوح بالاتر از نیاز پرنده به‌خصوص در جیرههای غذایی با کیفیت بالا مانند (کنجاله سویا و ذرت) تأثیری بر عملکرد جوجههای گوشتی ندارد و قابل توصیه نمی‌باشد.
اردشیر محیط؛ زهرا علیمرادی تمرین؛ حسن درمانی کوهی؛ نوید قوی حسین زاده
چکیده
به منظور بررسی اثر آنزیم زایلاناز و اسانس باریجه برعملکرد تولیدی و میکروفلور روده جوجههای گوشتی، از تعداد 160 قطعه جوجه یک روزه سویه راس 308 در قالب یک طرح کاملا" تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×2، با چهار تکرار و 10 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی به مدت 42 روز، استفاده شد. فاکتورها شامل آنزیم زایلاناز در دو سطح ( 0 و 2/0 گرم) و اسانس باریجه در ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر آنزیم زایلاناز و اسانس باریجه برعملکرد تولیدی و میکروفلور روده جوجههای گوشتی، از تعداد 160 قطعه جوجه یک روزه سویه راس 308 در قالب یک طرح کاملا" تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×2، با چهار تکرار و 10 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی به مدت 42 روز، استفاده شد. فاکتورها شامل آنزیم زایلاناز در دو سطح ( 0 و 2/0 گرم) و اسانس باریجه در دو سطح (0 و 1/0 گرم) بود که به هر کیلو جیره مصرفی اضافه شد. در طول دوره پرورش وزن بدن، مصرف خوراک، ضریب تبدیل غذایی و تلفات به‌صورت دورهای اندازه‌گیری شد. در روزهای 21 (میان دوره) و 42 (پایان دوره) 2 قطعه جوجه از هر تکرار جهت تعیین خصوصیات لاشه کشتار شدند و به منظور بررسی جمعیت میکروبی باکتری اشرشیاکلی و لاکتوباسیلوس ایلئومی، از مواد داخل روده جوجههای ذبح شده نمونهگیری شد. افزودن آنزیم سبب افزایش وزن و بهبود ضریب تبدیل خوراک در دوره رشد ونیز بهبود ضریب تبدیل در کل دوره آزمایش شد (05/0PP). به طور کلی نتیجه گیری میشود که استفاده از مخلوط آنزیم و اسانس میتواند برای بهبود عملکرد جوجههای گوشتی قابل توصیه باشد.
علی نقی شکری؛ محمد اکبری قرائی؛ صیفعلی ورمقانی؛ کامران طاهر پور؛ علی خطیب جو؛ مهدی سلطانی
چکیده
تأثیر گیاه دارویی کنگر فرنگی بر بروز عارضه آسیت، فشار خون سیستولیک و پارامترهای خونی جوجههای گوشتی در شرایط استرس سرمایی با استفاده از 400 جوجه سویه تجاری راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار، چهار تکرار و 20 جوجه یکروزه مطالعه شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد (بدون افزودنی)، جیره حاوی 0015/0 درصد آنتی‌بیوتیک (ویرجینیامایسین)، ...
بیشتر
تأثیر گیاه دارویی کنگر فرنگی بر بروز عارضه آسیت، فشار خون سیستولیک و پارامترهای خونی جوجههای گوشتی در شرایط استرس سرمایی با استفاده از 400 جوجه سویه تجاری راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار، چهار تکرار و 20 جوجه یکروزه مطالعه شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد (بدون افزودنی)، جیره حاوی 0015/0 درصد آنتی‌بیوتیک (ویرجینیامایسین)، جیره حاوی 2/0 درصد پودر آسپرین و جیرههای حاوی یک و دو درصد پودر کنگر فرنگی بودند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که پرندگانی که با جیرههای حاوی کنگر فرنگی تغذیه شدند مصرف خوراک و افزایش وزن بیشتر و ضریب تبدیل بهتری نسبت به سایر تیمارها در شرایط استرس سرمایی داشتند (05/0>P). فشار خون سیستولیک، تعداد گلبول‌های قرمز خون، کل تلفات و درصد تلفات ناشی از آسیت در پرندگانی که با جیرههای حاوی کنگر فرنگی تغذیه شدند کمتر از شاهد بود (05/0>P). افزودن آنتی‌بیوتیک و آسپرین به جیره تأثیری بر عملکرد نداشت (05/0P). بطور کلی استفاده از کنگر فرنگی تا سطح دو درصد جیره در شرایط استرس سرمایی، ضمن بهبود عملکرد، تلفات ناشی از آسیت در جوجهها را کاهش می دهد.
معصومه نصیرالاسلامی؛ مهران ترکی؛ علیرضا عبدالمحمدی
چکیده
در این آزمایش تاثیر مکمل گوآنیدینواستیک اسید و بتائین بر عملکرد، خصوصیات لاشه، فراسنجه‌های کیفی گوشت و هورمون‌های تیروئیدی جوجههای گوشتی کاب تحت تنش سرمایی، بررسی شد. این آزمایش با تعداد 384 قطعه جوجه نر گوشتی یک روزه در قالب آزمایش فاکتوریل 2×2 بر پایه طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و هشت تکرار در سالن پرورش مرغ گوشتی دانشگاه ...
بیشتر
در این آزمایش تاثیر مکمل گوآنیدینواستیک اسید و بتائین بر عملکرد، خصوصیات لاشه، فراسنجه‌های کیفی گوشت و هورمون‌های تیروئیدی جوجههای گوشتی کاب تحت تنش سرمایی، بررسی شد. این آزمایش با تعداد 384 قطعه جوجه نر گوشتی یک روزه در قالب آزمایش فاکتوریل 2×2 بر پایه طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و هشت تکرار در سالن پرورش مرغ گوشتی دانشگاه رازی کرمانشاه در بهار سال 1393 انجام شد. جیرههای آزمایشی شامل جیره شاهد، جیره شاهد + 1200 میلی گرم در کیلوگرم گوآنیدینواستیک اسید، جیره شاهد + 600 میلی گرم در کیلوگرم بتائین و جیره شاهد به همراه هردو ترکیب با مقادیرذکرشده، بودند. تنش سرمایی با کاهش دما و ثابت نگه داشتن آن در محدوده 15-12 درجه سانتیگراد از روز 21 تا پایان دوره اعمال شد. جیرههای آزمایشی تاثیر معنیداری بر عملکرد، صفات لاشه، سطح گلیکوژن کبدی و هورمون‌های تیروئیدی نداشتند، اما میزان تولید گوشت سینه در جوجههای دریافت کننده گوآنیدینواستیک اسید در مقایسه با گروه شاهد بیشتر بود. استفاده از مکمل گوآنیدینواستیک اسید و بتائین در جیره غذایی باعث افزایش شاخصهای L* وa* رنگ گوشت شدند. بتائین بطورمعنی‌داری درصد چربی گوشت سینه را کاهش داد. مقادیر pH گوشت طی گذشت زمان، روند کاهشی نشان داد. افزودن بتائین به جیره، باعث افزایش معنی‌دار pH در مقایسه با گروه شاهد شد. بطور کلی نتایج تحقیق حاضر حاکی از تاثیر مثبت گوآنیدینواستیک اسید بر درصد نسبی گوشت سینه، اثر کاهشی بتائین بر میزان چربی گوشت سینه و تأثیر مثبت این دو ترکیب بر رنگ گوشت جوجههای گوشتی سویه کاب بود.
نسرین رشیدی؛ علی خطیب جو؛ کامران طاهرپور؛ محمد اکبری قرایی؛ حسن شیرزادی
چکیده
تأثیر عصاره شیرین بیان، پروبیوتیک، ضد قارچ و بیوچار بر عملکرد جوجه های گوشتی تغذیه شده با خوراک آلوده به آفلاتوکسین B1 با استفاده از 350 قطعه جوجه گوشتی سویه راس در قالب طرح کاملاً تصادفی، با هفت تیمار (شاهد منفی (جیره پایه بدون آفلاتوکسین و ماده افزودنی)، شاهد مثبت (جیره پایه حاوی یک میلی گرم آفلاتوکسین و بدون ماده افزودنی) و پنج گروه ...
بیشتر
تأثیر عصاره شیرین بیان، پروبیوتیک، ضد قارچ و بیوچار بر عملکرد جوجه های گوشتی تغذیه شده با خوراک آلوده به آفلاتوکسین B1 با استفاده از 350 قطعه جوجه گوشتی سویه راس در قالب طرح کاملاً تصادفی، با هفت تیمار (شاهد منفی (جیره پایه بدون آفلاتوکسین و ماده افزودنی)، شاهد مثبت (جیره پایه حاوی یک میلی گرم آفلاتوکسین و بدون ماده افزودنی) و پنج گروه دیگر شامل جیره پایه دارای یک میلی گرم آفلاتوکسین همراه با سه و شش گرم در کیلوگرم عصاره شیرین بیان، 0/5 گرم پروبیوتیک پروتکسین، 0/5گرم ضد قارچ آگراباند و 10 گرم توکسین بایندر بیوچار کودمرغی) و پنج تکرار (10 قطعه) بررسی شد. جیره شاهد مثبت وزن بدن و وزن نسبی سینه جوجه های گوشتی را کاهش و ضریب تبدیل غذایی و درصد چربی بطنی را افزایش داد (0/05 > P). جیره های شاهد منفی، سه گرم عصاره شیرین بیان و بیوچار در دوره رشد، و جیره های شاهد منفی و سه گرم عصاره شیرین بیان در کل دوره پرورش افزایش وزن بالاتر و ضریب تبدیل خوراک کمتری نسبت به سایر تیمارها داشتند (0/05 > P). بالاترین وزن نسبی سینه و بیشترین درصد پروتئین ران به ترتیب در جیره های حاوی پروبیوتیک و مکمل بیوچار مشاهده شد (0/05 >P ). بالاترین سطح پروتئین سرم خون متعلق به جیره حاوی سه گرم عصاره شیرین بیان و شاهد و پایین ترین سطح اسید اوریک خون متعلق به جیره شاهد، ضد قارچ، بیوچار و شش گرم عصاره شیرین بیان بود (0/05 >P ). به طور کلی عصاره شیرین بیان و بیوچار کود مرغی قادر به کاهش اثرات منفی آفلاتوکسین B1 بر عملکرد جوجه های گوشتی هستند.
فاطمه راهی؛ محمد هوشمند؛ مختار خواجوی؛ سیامک پارسایی
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی اثرات استفاده از سطوح مختلف میوه بلوط با و بدون افزودن کولین در جیره جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 528 قطعه جوجه گوشتی یک روزه در قالب یک آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و 22 قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد. دو فاکتور مورد بررسی شامل کولین (صفر و 3/0 درصد جیره) و میوه بلوط (صفر، ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی اثرات استفاده از سطوح مختلف میوه بلوط با و بدون افزودن کولین در جیره جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 528 قطعه جوجه گوشتی یک روزه در قالب یک آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و 22 قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد. دو فاکتور مورد بررسی شامل کولین (صفر و 3/0 درصد جیره) و میوه بلوط (صفر، 15 و 20 درصد جیره) بودند. در جیرههای آغازین (21-1 روزگی) و پایانی(42-22 روزگی)، میوه بلوط جایگزین ذرت شد بدون این که در درصد سایر مواد خوراکی جیره تغییری داده شود. نتایج نشان داد تغذیه جوجهها با جیره حاوی 20 درصد میوه بلوط، افزایش وزن بدن را در دوره آغازین، پایانی و کل دوره (42-1روزگی) در مقایسه با جیره بدون بلوط کاهش داد (05/0>(P در همه دوره‌ها، استفاده از 15 و 20 درصد میوه بلوط (به استثنای سطح 15 درصد در دوره پایانی) در مقایسه با سطح صفر، ضریب تبدیل خوراک را افزایش داد (05/0>(P. افزودن 3/0 درصد کولین به جیره، ضریب تبدیل خوراک دوره آغازین و کل دوره را بهبود داد (05/0>(P. اثر متقابل سطح میوه بلوط و کولین در مورد افزایش وزن بدن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک معنی‌دار نبود. جایگزینی ذرت جیره با میوه بلوط باعث کاهش معنی‌دار شاخص وزن خاکستر به طول استخوان درشت نی در سن 42روزگی شد. به طور کلی، جایگزینی ذرت جیره با 15 و 20 درصد میوه بلوط، عملکرد جوجههای گوشتی را کاهش داد. افزودن کولین نتوانست از کاهش عملکرد جوجههای تغذیه شده با میوه بلوط جلوگیری نماید.
سید عبداله حسینی؛ مهدی امیر صادقی؛ امیر حسین علیزاده قمصری؛ هوشنگ لطف الهیان؛ محمد رضا سلیمانی
چکیده
تأثیر دو منبع آلی عنصر روی بر عملکرد و سیستم ایمنی جوجههای گوشتی با استفاده از 750 قطعه جوجه گوشتی سویه آرین در یک آزمایش فاکتوریل 3×2 این آزمایش شامل دو نوع منبع عنصر روی (روی - گلیسین و روی - متیونین) و سه سطح مختلف روی (40، 80 و 120 میلیگرم بر کیلوگرم جیره) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار و درپنج تکرار بررسی شد. وزن زنده و ...
بیشتر
تأثیر دو منبع آلی عنصر روی بر عملکرد و سیستم ایمنی جوجههای گوشتی با استفاده از 750 قطعه جوجه گوشتی سویه آرین در یک آزمایش فاکتوریل 3×2 این آزمایش شامل دو نوع منبع عنصر روی (روی - گلیسین و روی - متیونین) و سه سطح مختلف روی (40، 80 و 120 میلیگرم بر کیلوگرم جیره) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار و درپنج تکرار بررسی شد. وزن زنده و خوراک مصرفی به‌صورت هفتگی اندازه گیری و ضریب تبدیل محاسبه شد. در پایان دوره پرورش خونگیری به‌عمل‌آمده و عیار تولید پادتن علیه گلبول قرمز گوسفندی، ویروس بیماری نیوکاسل و شمارش تفریقی گلبول‌های سفید انجام شد. استفاده از منبع روی - متیونین در مقایسه با روی - گلیسین سبب بهبود معنی‌دار وزن زنده (42 روزگی)، خوراک مصرفی (یک تا 28 روزگی) و ضریب تبدیل خوراک (یک تا 14 روزگی) شد (05/0P<)، ولی بر شاخص تولید و درصد ماندگاری در کل دوره اثر نداشت. عیار پادتن علیه گلبول قرمز گوسفندی هنگام استفاده از سطح 80 میلیگرم در کیلوگرم روی در جیره به‌طور معنیداری بیشتر از سایر سطوح روی بود (05/0P<). افزودن روی - متیونین به جیره در مقایسه با روی - گلیسین، عملکرد جوجههای گوشتی را بهبود داد (05/0P<). تقویت پاسخ‌های ایمنی با افزودن 80 میلیگرم مکمل روی آلی به جیره مشاهده شد. براساس نتایج این تحقیق، استفاده از فرم روی - متیونین نسبت به فرم روی - گلیسین اثرات بهتری بر عملکرد جوجههای گوشتی دارد و استفاده از آن به عنوان یک منبع روی توصیه می شود.
مریم باقری ورزنه
چکیده
هدف این مطالعه بررسی اثر مکمل کروم - متیونین بر فراسنجه‌های خونی و ایمنی جوجههای گوشتی تحت تنش حاد بود. از 126 قطعه جوجه نر نژاد راس در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و سه تکرار و 14 قطعه پرنده در هر تکرار استفاده شد. تیمارها عبارت بودند از 1) جیره پایه بدون مکمل کروم و تنش (شاهد منفی)، 2) جیره پایه بدون مکمل کروم و تحت تنش (شاهد مثبت)، ...
بیشتر
هدف این مطالعه بررسی اثر مکمل کروم - متیونین بر فراسنجه‌های خونی و ایمنی جوجههای گوشتی تحت تنش حاد بود. از 126 قطعه جوجه نر نژاد راس در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و سه تکرار و 14 قطعه پرنده در هر تکرار استفاده شد. تیمارها عبارت بودند از 1) جیره پایه بدون مکمل کروم و تنش (شاهد منفی)، 2) جیره پایه بدون مکمل کروم و تحت تنش (شاهد مثبت)، 3) جیره پایه با 1000 ppb مکمل کروم و تحت تنش. با افزودن 5/1 میلیگرم دگزامتازون در کیلوگرم جیره از روز 18 به مدت یک هفته تنش ایجاد شد و بعد از آن آزمایش تا 46 روزگی ادامه یافت. خونگیری در سن 25 و 46 روزگی انجام شد. تنش سبب افزایش غلظت گلوکز و چربی های سرم خون شد. در 25 روزگی، تغذیه جیره حاوی کروم در پرندگان تحت تنش، سبب کاهش مقدار تری گلیسرید، کلسترول، LDL و VLDL خون شد (05/0 > (P. در 46 روزگی، پرندگان تحت تنشی که کروم را در جیره خود مصرف کردند از تری گلیسرید، LDL ،VLDL بیشتر و HDL کمتری نسبت به دو گروه دیگر برخــوردار بود (05/0 > P). در پرندگان تحت تنش تعداد گلبول‌های سفید، درصد هتروفیل و نسبت هتروفیل به لنفوسیت افزایش یافت (05/0P < ) و در پرندگانی که مکمل کروم مصرف کردند این صفات کاهش یافت. نتایج این تحقیق نشان داد استفاده از مکمل کروم در شرایط تنش حاد میتواند نشانه‌های فیزیولوژیک بروز تنش را کاهش دهد اما ادامه مصرف آن بعد از رفع عامل تنش زا، اثر مثبتی بر این فراسنجه‌ها ندارد.
ملیحه کمالی؛ مژگان مظهری؛ امید علی اسماعیلی پور؛ روح اله میرمحمودی
چکیده
به منظور بررسی اثر افزودن پودر تره و آنتی‌بیوتیک فلاووفسفولیپول بر عملکرد، فراسنجه‌های خونی و بافت‌شناسی روده باریک جوجههای گوشتی، آزمایشی با 200 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار، چهار تکرار و 10 پرنده در هر تکرار انجام شد. گروه‌های آزمایشی شامل 1) جیره پایه، 2) جیره پایه + 02/0 درصد آنتی‌بیوتیک ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر افزودن پودر تره و آنتی‌بیوتیک فلاووفسفولیپول بر عملکرد، فراسنجه‌های خونی و بافت‌شناسی روده باریک جوجههای گوشتی، آزمایشی با 200 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار، چهار تکرار و 10 پرنده در هر تکرار انجام شد. گروه‌های آزمایشی شامل 1) جیره پایه، 2) جیره پایه + 02/0 درصد آنتی‌بیوتیک فلاووفسفولیپول و گروه‌های 3، 4 و5) جیره پایه + 5/0، 75/0 و یک درصد پودر تره به ترتیب بودند. نتایج نشان داد که مصرف خوراک در تمام دوره‌ها با تیمار فلاووفسفولیپول افزایش یافت (01/0>P). در دوره آغازین تیمار آنتی‌بیوتیک منجر به بهبود افزایش وزن نسبت به تیمار شاهد شد(05/0P<). در دوره رشد و کل دوره، بیشترین افزایش وزن و بهترین ضریب تبدیل خوراک مربوط به تیمار فلاووفسفولیپول و پس از آن سطوح یک و 75/0 درصد پودر تره بود(05/0P<). افزودن پودر تره منجر به کاهش معنی‌دار سطح گلوکز، تریگلیسرید و کلسترول سرم خون جوجههای گوشتی شد (01/0>P). نسبت هتروفیل به لنفوسیت به طور معنیداری با سطح یک درصد پودر تره نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت (05/0>P). طول پرز و نسبت طول پرز به عمق کریپت با آنتی‌بیوتیک و پودر تره به‌طور معنیداری افزایش یافت (01/0>P). طبق نتایج این آزمایش سطوح 75/0 و یک درصد پودر تره تأثیر مثبتی بر بهبود عملکرد رشد، ایمنی وسلامت روده باریک جوجههای گوشتی داشتند و با در نظر گرفتن ممنوعیت مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها، می‌توان از پودر تره جهت بهبود رشد و ایمنی جوجههای گوشتی استفاده کرد.
بشیر قاسم پور؛ ابوالقاسم گلیان؛ احمد حسن آبادی
چکیده
این آزمایش به‌منظور بررسی اثر سطح پروتئین قابل‌هضم و توازن الکترولیتی جیره پایانی بر عملکرد، فراسنجه‌های خون و بافت‌شناسی روده با استفاده از تعداد 500 قطعه جوجه گوشتی مخلوط دو جنس سویه راس308 در قالب طرح کاملاً تصادفی و به‌صورت فاکتوریل 5×2 با دو سطح پروتئین قابل هضم (5/16 و 19درصد) و پنج سطح توازن الکترولیتی (150، 200، 250، 300 و ...
بیشتر
این آزمایش به‌منظور بررسی اثر سطح پروتئین قابل‌هضم و توازن الکترولیتی جیره پایانی بر عملکرد، فراسنجه‌های خون و بافت‌شناسی روده با استفاده از تعداد 500 قطعه جوجه گوشتی مخلوط دو جنس سویه راس308 در قالب طرح کاملاً تصادفی و به‌صورت فاکتوریل 5×2 با دو سطح پروتئین قابل هضم (5/16 و 19درصد) و پنج سطح توازن الکترولیتی (150، 200، 250، 300 و 350 میلی‌اکی‌والان در کیلوگرم‌جیره) در دوره پایانی (25 تا 42 روزگی) با پنج تکرار 10 قطعهای انجام شد. جوجهها از 42-28 روزگی به مدت هشت ساعت روزانه تحت تنش گرمایی 2±32 درجه سانتیگراد قرار گرفتند. افزایش سطح پروتئین اثری بر افزایش وزن دوره پایانی جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی نداشت. مصرف خوراک و ضریب تبدیل جوجههای گوشتی تغذیه شده با جیره 5/16درصد، بیشتر از 19درصد پروتئین بود (05/0<P). بیشترین افزایش وزن و کمترین ضریب تبدیل در توازن 200 میلی‌اکی‌والان مشاهده شد که تفاوت آنها به ترتیب تنها با تیمارهای 300 و 150 میلی‌اکی‌والان معنی‌دار نبود. بیشترین افزایش وزن در جوجههای گوشتی تغذیه شده با جیره حاوی 5/16درصد پروتئین و 200 میلی‌اکی‌والان توازن الکترولیت مشاهده شد(05/0<P). سرم جوجههای تغذیه شده با جیره حاوی 19درصد در مقایسه با 5/16درصدپروتئین قابل هضم، دارای تری‌گلیسیرید کمتر اما پروتئین کل، کراتینین و اسید اوریک بالاتری بودند (05/0<P). افزایش پروتئین جیره از 5/16درصد به 19درصد، تأثیری بر ویژگی‌های بافت‌شناسی روده نداشت. تغذیه جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی با تعادل الکترولیتی 250 میلی‌اکی‌والان، مساحت سطح پرز را افزایش داد (05/0<P). بر اساس نتایج حاصل، در دوره پایانی پرورش جوجههای گوشتی در شرایط تنش گرمایی، جیره حاوی 5/16درصد پروتئین قابل هضم و توازن الکترولیتی 200 میلی‌اکی‌والان توصیه میشود.
احمد علی ثابتان شیرازی؛ احمد حسن آبادی؛ محمد جواد آگاه؛ حسن نصیری مقدم
چکیده
تأثیر افزودن سطوح مختلف پودر برگ زیتون به جیره به‌عنوان آنتی‌اکسیدان طبیعی بر عملکرد تولیدی، خصوصیات لاشه، برخی فراسنجه‌های خونی، ریخت‌شناسی روده کوچک و قابلیت هضم مواد مغذی در جوجه‌های‌گوشتی با استفاده از تعداد 300 قطعه جوجهگوشتی یکروزه سویه کاب500 در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار، سه تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار ...
بیشتر
تأثیر افزودن سطوح مختلف پودر برگ زیتون به جیره به‌عنوان آنتی‌اکسیدان طبیعی بر عملکرد تولیدی، خصوصیات لاشه، برخی فراسنجه‌های خونی، ریخت‌شناسی روده کوچک و قابلیت هضم مواد مغذی در جوجه‌های‌گوشتی با استفاده از تعداد 300 قطعه جوجهگوشتی یکروزه سویه کاب500 در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار، سه تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار به مدت 42 روز مطالعه شد. جیرههای آزمایشی شامل: جیره ذرت - سویا (شاهد منفی)، جیره پایه به همراه 250 میلیگرم درکیلوگرم آلفا توکوفریل‌استات (شاهد مثبت) و سه جیره به‌صورت جیره پایه با دو، 5/2 و سه درصد پودر‌برگ زیتون بودند. نتایج نشان داد افزایش وزن در گروه‌های دریافت‌کننده پودر برگ زیتون در کل دوره آزمایش کاهش معنیداری نسبت به گروه شاهد مثبت داشت (05/0>P). خوراک مصرفی در کل دوره کاهش معنیداری در گروه سه درصد پودر برگ زیتون در مقایسه با شاهد مثبت داشت (05/0>P). ضریب تبدیل غذایی در گروه‌های دریافت کننده پودر برگ زیتون در دوره آغازین، افزایش معنیداری نسبت به تیمار شاهد منفی و مثبت داشت (05/0>P). افزودن سطوح مختلف پودر برگ زیتون به جیره، طول پرز، عمق کریپت و سطح پرز را در مقایسه با گروه شاهد منفی یا مثبت بطور معنیداری افزایش داد (05/0>P). کاهش معنیداری در غلظت سرمی تری‌گلیسریدها، کلسترول و لیپوپروتئین با دانسیته پایین در تیمارهای پودر برگ زیتون در مقایسه با گروه شاهد منفی یا مثبت مشاهده شد (05/0>P). براساس نتایج حاصل افزودن پودر برگ زیتون تا سطح دو درصد جیره جوجههای گوشتی به دلیل کاهش چربی‌خون و بهبود ریخت‌شناسی روده قابل توصیه می‌باشد.
سودا جنگی اقدم؛ سارا میرزایی گودرزی؛ علی اصغر ساکی؛ پویا زمانی
چکیده
اثر منابع مختلف الیاف نامحلول بر عملکرد، خصوصیات دستگاه گوارش و جمعیت میکروبی روده کور، با استفاده از 320 قطعه جوجه گوشتی یکروزه سویه راس 308 از سن یک تا 24 روزگی در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد (ذرت-کنجاله سویا) که با استفاده از کاه گندم فرآوری شده، پوسته آفتابگردان ...
بیشتر
اثر منابع مختلف الیاف نامحلول بر عملکرد، خصوصیات دستگاه گوارش و جمعیت میکروبی روده کور، با استفاده از 320 قطعه جوجه گوشتی یکروزه سویه راس 308 از سن یک تا 24 روزگی در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد (ذرت-کنجاله سویا) که با استفاده از کاه گندم فرآوری شده، پوسته آفتابگردان و پوسته سویا هر یک به مقدار سه درصد رقیق شد. خوراک مصرفی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی از سن یک تا 24 روزگی قرار نگرفت. تیمار کاه گندم فرآوری شده، میانگین افزایش وزن بدن را نسبت به پوسته سویا به طور غیرمعنی‌داری افزایش داد. بعلاوه، ضریب تبدیل در تیمار کاه گندم فرآوری شده نسبت به تیمارهای پوسته آفتابگردان و سویا بهبود یافت (05/0>P) ولی تفاوت معنیداری نسبت به تیمار شاهد مشاهده نشد. اثر تیمارها بر وزن اندام‌های گوارشی و خصوصیات سنگدان در سن 24 روزگی معنی‌دار نبود. منابع مختلف الیاف نامحلول، تعداد باکتریهای لاکتوباسیلوس روده کور را افزایش (05/0>P) و تعداد باکتریهای اشریشیاکلی روده کور را نسبت به تیمار شاهد به طور غیرمعنی‌داری کاهش دادند. بر اساس نتایج حاصل، رقیق نمودن جیره با استفاده از سه درصد الیاف نامحلول تاثیر منفی بر عملکرد رشد جوجههای گوشتی نداشت ولی جمعیت میکروبی مفید روده کور را بهبود بخشید.
مجتبی افشین؛ نظر افضلی؛ محسن مجتهدی؛ عباس محمدی
چکیده
اثر پودر بذر، عصاره و پودر گیاه کامل خارمریم در کاهش اثرات منفی تغذیه جیره آلوده به 500 میکروگرم در کیلوگرم آفلاتوکسین B1 بر عملکرد، لاشه و برخی فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی با استفاده از 192 قطعه خروس یک روزه سویه راس 308 در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و هشت قطعه پرنده در هر تکرار، بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: ...
بیشتر
اثر پودر بذر، عصاره و پودر گیاه کامل خارمریم در کاهش اثرات منفی تغذیه جیره آلوده به 500 میکروگرم در کیلوگرم آفلاتوکسین B1 بر عملکرد، لاشه و برخی فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی با استفاده از 192 قطعه خروس یک روزه سویه راس 308 در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و هشت قطعه پرنده در هر تکرار، بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) شاهد سالم، 2) شاهد آلوده به آفلاتوکسین، 3) شاهد آلوده + 5/0 درصد پودر بذر خارمریم، 4) شاهد آلوده + یک درصد پودر گیاه خارمریم، 5) شاهد آلوده + 600 میلی گرم در کیلوگرم عصاره گیاه خارمریم، 6) شاهد آلوده + 1000 میلی گرم در کیلوگرم عصاره گیاه خارمریم بودند. در کل دوره آزمایش (یک تا 35 روزگی) تغذیه جیره شاهد آلوده به آفلاتوکسین باعث کاهش وزن بدن، افزایش ضریب تبدیل خوراک و افزایش غلظت آنزیم آلانین آمینو ترانسفراز پلاسما در مقایسه با تیمار شاهد سالم شد (05/0P≤). افزودن پودر گیاه خارمریم باعث بهبود افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک در یک تا هفت، هفت تا 21 روزگی و کل دوره آزمایش در مقایسه با تیمار شاهد آلوده شد (05/0P≤). افزودن 5/0 درصد پودر بذر، یک درصد پودر گیاه و 1000 میلی گرم در کیلوگرم عصاره گیاه خارمریم به جیره آلوده، سبب کاهش غلظت آنزیم آلانین آمینوترانسفراز پلاسمای جوجه های 35 روزه در مقایسه با تیمار شاهد آلوده شد (05/0P≤). براساس نتایج این پژوهش، پودر گیاه خارمریم به میزان یک درصد در مقایسه با دیگر افزودنی های مورد آزمایش به منظور کاهش و یا حذف عوارض منفی آفلاتوکسین توصیه می شود.
امیر عطار؛ حسن کرمانشاهی؛ ابوالقاسم گلیان
چکیده
تاثیر انواع فرآیند کاندیشنینگ(بخار و خشک) و سطح بنتونیت سدیم فرآوری شده در خوراک بر عملکرد، وزن نسبی اندام ها و برخی فراسنجه‌های خونی در دوره رشد جوجههای گوشتی بررسی شد. به همین منظور از تعداد 810 قطعه جوجه خروس راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 3×3 با سه روش فرآوری خوراک(بدون فرآوری یا خشک، دو دقیقه فرآوری با بخار، چهار دقیقه فرآوری با ...
بیشتر
تاثیر انواع فرآیند کاندیشنینگ(بخار و خشک) و سطح بنتونیت سدیم فرآوری شده در خوراک بر عملکرد، وزن نسبی اندام ها و برخی فراسنجه‌های خونی در دوره رشد جوجههای گوشتی بررسی شد. به همین منظور از تعداد 810 قطعه جوجه خروس راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 3×3 با سه روش فرآوری خوراک(بدون فرآوری یا خشک، دو دقیقه فرآوری با بخار، چهار دقیقه فرآوری با بخار) و سه سطح بنتونیت سدیم فرآوری شده (جی بایند) (صفر، 75/0 و 5/1 درصد) در غالب طرح کاملاً تصادفی با نه تیمار و شش تکرار مورد آزمایش قرار گرفتند. فرآوری خوراک به تنهایی بر افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک تاثیر معنیداری داشت، بطوریکه بهترین ضریب تبدیل در دو دقیقه فرآوری با بخار(33/1) و همچنین 5/1 درصد بنتونیت سدیم(39/1) مشاهده شد(05/0>P) و این در حالی است که اثر روش فرآوری، سطح بنتونیت سدیم و اثر متقابل آنها بر مصرف خوراک معنیداری نبود. اثر روش فرآوری بر کلسترول و HDL خون معنی‌دار بود و اثر متقابل شکل فرآوری و سطح بنتونیت سدیم بر VLDL خون معنی‌دار بود(05/0>P) و بهترین VLDL مربوط به تیمار بدون فرآوری و بدون جی بایند بود. بجز وزن نسبی کبد، وزن نسبی هیچ کدام از قسمت‌های مختلف لاشه و اندام‌های داخلی تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفتند.. نتایج این آزمایش نشان می‌دهند که دو دقیقه فرآوری خوراک با بخار در کارخانجات تهیه دان باعث بهبود عملکرد رشد جوجه های گوشتی در دوره رشد می‌گردد.