منوچهر مرادی؛ رستم عبدالهی آرپناهی؛ بهزاد همتی؛ ابوالقاسم لواف
چکیده
هدف از این مطالعه مقایسه سه روش پارامتری (GBLUP، BayesB، RKHS) و دو روش بازنمونهگیری (Bagging GBLUP و Random Forest) در پیش بینی ارزشهای اصلاحی ژنومیک برای صفاتی با ساختار ژنتیکی متفاوت بود. یک ژنوم با سه کروموزوم، هر کروموزوم به طول یک مورگان شبیهسازی شد و روی آن 1500 نشانگر تک نوکلئوتیدی (SNP) در سه سناریو 50، 100 و 200QTL به طور یکنواخت پخش شدند. اثر جایگزینی ...
بیشتر
هدف از این مطالعه مقایسه سه روش پارامتری (GBLUP، BayesB، RKHS) و دو روش بازنمونهگیری (Bagging GBLUP و Random Forest) در پیش بینی ارزشهای اصلاحی ژنومیک برای صفاتی با ساختار ژنتیکی متفاوت بود. یک ژنوم با سه کروموزوم، هر کروموزوم به طول یک مورگان شبیهسازی شد و روی آن 1500 نشانگر تک نوکلئوتیدی (SNP) در سه سناریو 50، 100 و 200QTL به طور یکنواخت پخش شدند. اثر جایگزینی QTLها با استفاده از توزیع نرمال استاندارد، گاما و یکنواخت با وراثتپذیری 30 درصد مدل سازی شدند. توانایی پیشبینی روشهای آماری با استفاده از آمارههای همبستگی بین ارزشهای اصلاحی پیشبینی شده و واقعی و همچنین رگرسیون ارزش اصلاحی واقعی بر پیشبینی شده بررسی شد. نتایج نشان داد در جمعیتهای تایید، روش RF باعث بیش-برآورد رگرسیون ارزشهای اصلاحی واقعی بر پیشبینی شده شد، در حالی که روشهای GBLUP، BayesB و RKHS منجر به کم-برآورد ضریب رگرسیون شدند. به جز روش Bagging GBLUP در دیگر روشها تفاوت معنی داری با تغییر توزیع اثرات QTL مشاهده نشد اما در مجموع عملکرد دو روش GBLUP و BayesB نسبت به دیگر روشها بهتر بود. یکی از دلایل احتمالی برتری GBLUP و BayesB بر دیگر روشها میتواند شبیه سازی صفات با اثرات صرفا ًژنتیکی افزایشی بوده باشد. به طور کلی، روشهای GBLUP و BayesB بر روش های بازنمونهگیری در پیشبینی های ژنومی ارجحیت دارند.
مریم بازگیری؛ محمد تقی بیگی نصیری؛ جمال فیاضی
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی چندشکلی گیرندهی یک ژن دوپامین با استفاده از روش PCR-RFLP در مرغ بومی خوزستان انجام شد. به طور تصادفی از 100 قطعه مرغ بومی خوزستان خون گیری شد وDNA نمونهها با استفاده از روش نمکی استخراج شد. واکنش زنجیرهای پلیمراز برای تکثیر قطعه 283 جفت باز(گیرندهی یک) ژن دوپامین به کمک آغازگرهای اختصاصی انجام و قطعه تکثیر ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی چندشکلی گیرندهی یک ژن دوپامین با استفاده از روش PCR-RFLP در مرغ بومی خوزستان انجام شد. به طور تصادفی از 100 قطعه مرغ بومی خوزستان خون گیری شد وDNA نمونهها با استفاده از روش نمکی استخراج شد. واکنش زنجیرهای پلیمراز برای تکثیر قطعه 283 جفت باز(گیرندهی یک) ژن دوپامین به کمک آغازگرهای اختصاصی انجام و قطعه تکثیر شده به وسیله آنزیم برشیCfrI هضم شد. فراوانی آللهای G و Aبه ترتیب 39/0 و 61/0 و فراوانی ژنوتیپهای AA، GGو AG به ترتیب 40/0، 18/0 و 42/0بود. بر اساس نتایج آزمون مربع کای فراوانی ژنوتیپها در این جایگاه ژنی در حالت تعادل هاردی-وینبرگ نبودند. با تعیین توالی دو جهش در بازهای 123 و 198، (به ترتیب از نوع A به G و C به T) مشاهده شد. نتایج حاصل از توالی یابی مشخص کرد که آنزیم برشی CfrI ، به درستی جهشها را شناسایی میکند.
حسین عمرانی؛ رسول واعظ ترشیزی؛ علی اکبر مسعودی؛ علی رضا احسانی
چکیده
سندرم آسیت بیماری متابولیکی پرهزینه‌ای است که به دلیل انتخاب شدید برای سرعت رشد وکاهش ضریب تبدیل غذاییدر طیور اتفاق می‌افتد. این سندرم یکی از مهمترین عوامل مرگ‌ومیر در صنعت جوجه گوشتی است و عامل خسارات قابل‌توجه اقتصادی و کاهش آسایش حیوان است. در این تحقیق به منظور یافتن ژن و نواحی ژنومی مؤثر بر سندرم آسیت، مطالعه پویش کل ژنوم ...
بیشتر
سندرم آسیت بیماری متابولیکی پرهزینه‌ای است که به دلیل انتخاب شدید برای سرعت رشد وکاهش ضریب تبدیل غذاییدر طیور اتفاق می‌افتد. این سندرم یکی از مهمترین عوامل مرگ‌ومیر در صنعت جوجه گوشتی است و عامل خسارات قابل‌توجه اقتصادی و کاهش آسایش حیوان است. در این تحقیق به منظور یافتن ژن و نواحی ژنومی مؤثر بر سندرم آسیت، مطالعه پویش کل ژنوم (GWAS) با استفاده از یک تراشه SNP 60k ژنوم مرغ در 101پرنده نسل F2 حاصل تلاقی دوطرفه مرغ بومی آذربایجان غربی و سویه گوشتی آرین انجام شد. از روش آماری بهترین پیشبینی نا اریب خطی (GBLUP) جهت بررسی ارتباط SNP ها با صفات مرتبط با آسیت استفاده شد. بر روی کروموزم هفت چندین SNP برای صفت نسبت بطن راست به کل بطن به عنوان شاخص آسیت، به سطح احتمال پیشنهادی (5-10 × 253/8) رسیدند.دو SNP پیشنهادی در داخل ژنCCDC141 و OSBPL6 واقع شدند که پیشتر به عنوان ژنهای مؤثر بر نارسائیهای قلبی در انسان گزارش شده بودند. این ناحیه ژنومی (14602723- 12745561) بر روی کروموزوم هفت شامل ژنهای متعددی است که در انسان بر روی هایپرتروفیعضله قلب، ضربان قلب و بیماریهای قلبی تأثیر دارند. انتخاب برای مقاومت به آسیت در جوجههای گوشتی با استفاده از این یافتهها، باعث تسریع در پیشرفت ژنتیکی خواهد شد.
مریم نصرتی
چکیده
هدف از این پژوهش مقایسه CNV در تعدادی از نژادهای گوسفند ایتالیا با گاو هلشتاین بود. از 580 راس گاو نر هلشتاین و 360 راس گوسفند نمونه خون تهیه و DNAآن استخراج شد. ژنوتیپ چند شکلیهای تک نوکلئوتیدی سراسر ژنوم با تراشه 50k گاوی و گوسفندی در هر دو گونه تعیین شد. با استفاده از نرم افزار PennCNV تعداد 904 تنوع با میانگین طول kb 7/154 و میانه kb 7/103 در ...
بیشتر
هدف از این پژوهش مقایسه CNV در تعدادی از نژادهای گوسفند ایتالیا با گاو هلشتاین بود. از 580 راس گاو نر هلشتاین و 360 راس گوسفند نمونه خون تهیه و DNAآن استخراج شد. ژنوتیپ چند شکلیهای تک نوکلئوتیدی سراسر ژنوم با تراشه 50k گاوی و گوسفندی در هر دو گونه تعیین شد. با استفاده از نرم افزار PennCNV تعداد 904 تنوع با میانگین طول kb 7/154 و میانه kb 7/103 در گوسفند و 744 مورد با میانگین طول kb 7/213 و میانه kb 5/124 در گاو شناسایی شد. کل طول این تنوع در ژنوم گوسفند Mb 5/8 و در ژنوم گاو Mb 80 بود. پس از ترکیب نواحی مشابه تعداد 35 ناحیه تنوع پر تکرار در ژنوم گوسفند و 141 مورد در ژنوم گاو شناسایی شد، فقط 20 درصد نواحی CNV در ژنوم نژادهای گوسفند با ژنوم گاو هلشتاین همپوشانی داشت. علاوه بر این، نواحی این تنوع در ژنوم گوسفند با 40 ژن مرجع و 62 QTLدر ژنوم گاو، و 110 ژن مرجع در ژنوم انسان بطور کامل یا جزئی همپوشانی داشت. توزیع تنوعها در هر دو گونه در نواحی سابتلومریک و پری سانترومریک بیشتر بود. بر اساس این نتایج، شاید بتوان از روی پیوستگی این تنوع با نواحی ژنی در ژنوم گاو ژنها و QTLهای ژنوم گوسفند را شناسایی نمود. برای کسب نتایج دقیقتر مطالعات بیشتری نیاز است.
علی صادقی سفیدمزگی؛ محمود زارع بیدکی؛ نرگس شیروانی بروجنی؛ شهرام درزی لاریجانی
چکیده
هدف از این تحقیق، بررسی هزینه تولید، قیمت فروش و روش قیمت گذاری شیر در ایران در مقایسه با سایر کشورهای دنیا بود. برای این منظور، از اطلاعات اقتصادی و تولیدی جمع آوری شده از شبکه خبری و اطلاع رسانی صنعت مرغداری و دامپروری کشور، مرکز اصلاح نژاد دام و بهبود تولیدات دامی کشور، سازمان ملی استاندارد، انجمن صنایع لبنی ایران، فدارسیون جهانی ...
بیشتر
هدف از این تحقیق، بررسی هزینه تولید، قیمت فروش و روش قیمت گذاری شیر در ایران در مقایسه با سایر کشورهای دنیا بود. برای این منظور، از اطلاعات اقتصادی و تولیدی جمع آوری شده از شبکه خبری و اطلاع رسانی صنعت مرغداری و دامپروری کشور، مرکز اصلاح نژاد دام و بهبود تولیدات دامی کشور، سازمان ملی استاندارد، انجمن صنایع لبنی ایران، فدارسیون جهانی شیر و شبکه جهانی مقایسه دامداری ها در سال 1394 استفاده شد. نادیده گرفتن پروتئین، سلول های سوماتیک و دمای شیر، مقطعی و نامناسب بودن روش قیمت‌گذاری چربی و بار میکروبی همراه با پایین بودن سطوح پایه چربی (2/3 درصد) و پروتئین (3 درصد) در تعریف شیر استاندارد در مقایسه با میانگین بین المللی (8/3 درصد چربی و 3/3 درصد پروتئین) از مهمترین معایب روش فعلی قیمت‌گذاری شیر در ایران محسوب می شوند. نتایج نشان داد به دلیل کم توجهی به کیفیت، تفاوت قیمت خرید شیر خام در ایران تنها 1400 ریال و با این حال و به طور متوسط 2500 ریال از میانگین بین المللی بیشتر بود. با این وجود، شاخص بین المللی نسبت قیمت شیر استاندارد به خوراک نشان داد دامداری های ایران مشابه سایر دنیا در شرایط پایدار قرار ندارند. در پایان، برای برون رفت از چالش‌های موجود، یک رابطه کلی برای پرداخت مبتنی بر کیفیت (ترکیبات و بهداشت) ارائه شد. نتایج این تحقیق می تواند به تعامل بهتر دامداران و کارخانه های لبنی کمک کند.
حمید رضا میرزایی الموتی؛ سید علی هاشمی؛ علی شاپورزاده
چکیده
تاثیر انرژی جیره در دوره خشکی بر تولید و ترکیب شیر گاوهای هلشتاین، با استفاده از 2143 راس گاو هلشتاین مطالعه شد. سه سطح از انرژی خالص شیردهی در دورهی دور از زایش و نزدیک به زایش، به ترتیب 55/1، 45/1، 35/1 و 65/1، 54/1، 44/1مطالعه شد. آمار توصیفی گلهها و گاوها گزارش شد. اثر انرژی جیرههای دور از زایش بر تولید و ترکیب شیر تا 120 روزگی معنیدار ...
بیشتر
تاثیر انرژی جیره در دوره خشکی بر تولید و ترکیب شیر گاوهای هلشتاین، با استفاده از 2143 راس گاو هلشتاین مطالعه شد. سه سطح از انرژی خالص شیردهی در دورهی دور از زایش و نزدیک به زایش، به ترتیب 55/1، 45/1، 35/1 و 65/1، 54/1، 44/1مطالعه شد. آمار توصیفی گلهها و گاوها گزارش شد. اثر انرژی جیرههای دور از زایش بر تولید و ترکیب شیر تا 120 روزگی معنیدار نبود ولی در کل دوره شیردهی، تولید شیر با افزایش غلظت انرژی جیره افزایش خطی داشت (05/0P <). اثر انرژی جیرههای نزدیک به زایش بر تولید و ترکیب شیر تا 120 روزگی معنیدار نبود ولی در کل دوره شیردهی با افزایش غلظت انرژی جیره نزدیک به زایش تولید شیر به طور خطی افزایش (05/0P <) و درصد چربی شیر کاهش یافت (05/0P <). با افزایش غلظت انرژی جیره های دور و نزدیک به زایش تعداد سلولهای بدنی افزایشی خطی نشان داد (01/0P <). نتایج این پژوهش نشان داد افزایش غلظت انرژی در دوره خشکی سبب افزایش تولید شیر و کاهش غلظت چربی شیر و افزایش تعداد سلولهای بدنی شد و تغییرات ترکیب شیر در کل دوره شیردهی مستقل از انرژی جیرهها در دوره خشکی بود و تابعی از مقدار تولید شیر در دوره شیردهی میباشد.
زینب حسینی؛ محمد مهدی شریفی حسینی؛ امید دیانی؛ رضا طهماسبی
چکیده
در این تحقیق تاثیر دوسطح اندازه ذرات جو سیلو شده و دو سطح الیاف غیر علوفهای بر مصرف و قابلیت هضم مواد مغذی، فراسنجههای شکمبهای و رفتار مصرف خوراک در گوسفند بررسی شد. گیاه کامل جو در 28 درصد ماده خشک، با دو اندازه نظری درشت و ریز 16 و هشت میلیمتر خرد و به صورت درشت و ریز سیلو شدند. از چهار راس گوسفند نر با میانگین وزن 7±46 ...
بیشتر
در این تحقیق تاثیر دوسطح اندازه ذرات جو سیلو شده و دو سطح الیاف غیر علوفهای بر مصرف و قابلیت هضم مواد مغذی، فراسنجههای شکمبهای و رفتار مصرف خوراک در گوسفند بررسی شد. گیاه کامل جو در 28 درصد ماده خشک، با دو اندازه نظری درشت و ریز 16 و هشت میلیمتر خرد و به صورت درشت و ریز سیلو شدند. از چهار راس گوسفند نر با میانگین وزن 7±46 کیلوگرم استفاده شد. جیرههای آزمایشی عبارت بودند از: 1) جیره حاوی جو سیلو شده درشت و فاقد تفاله چغندرقند، 2) جیره حاوی جو سیلو شده درشت و 20درصد تفاله چغندرقند، 3) جیره حاوی جو سیلو شده ریز و فاقد تفاله چغندرقند، 4) جیره حاوی جو سیلو شده ریز و 20 درصد تفاله چغندرقند. مصرف الیاف نامحلول در شویندهی خنثی در جیرههای دارای 20 درصد تفاله چغندر قند بیشتر بود (05/0>P). اثرات متقابل اندازه ذرات جو سیلو شده و سطح تفاله چغندرقند بر قابلیت هضم ماده خشک، پروتئین خام و الیاف نامحلول در شویندهی خنثی معنیدار بود و بیشترین قابلیت هضمها در جیره حاوی جو سیلو شده ریز و 20 درصد تفاله چغندر قند بود. دو و چهار ساعت بعد از مصرف خوراک، pH مایع شکمبه در جیره جو سیلو شده ریز و 20 درصد تفاله چغندرقند از دیگر جیرهها کمتر بود (05/0>P). بر اساس نتایج حاصل، در جیرههای با کنسانتره زیاد و الیاف موثر فیزیکی کم، جایگزینی الیاف غیر علوفهای تفاله چغندرقند به جای دانه جو میتواند سبب افزایش مصرف الیاف نامحلول در شویندهی خنثی شود.
صادق اسدالهی؛ محسن ساری؛ نعیم عرفانی مجد؛ مرتضی چاجی؛ مرتضی مموئئ
چکیده
تأثیر جایگزینی بخشی از دانه جو با تفاله چغندرقند با و بدون دانه برشته کانولا بر ریختشناختی، الگوی اسیدهای چرب فرار و pH روده کوچک با استفاده از 24 رأس بره نر عربی با میانگین وزن زنده 5/2± 7/23 کیلوگرم در یک طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×2، عامل کربوهیدرات (جو یا تفاله چغندرقند) و عامل دانه برشته کانولا (با و بدون دانه برشته ...
بیشتر
تأثیر جایگزینی بخشی از دانه جو با تفاله چغندرقند با و بدون دانه برشته کانولا بر ریختشناختی، الگوی اسیدهای چرب فرار و pH روده کوچک با استفاده از 24 رأس بره نر عربی با میانگین وزن زنده 5/2± 7/23 کیلوگرم در یک طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×2، عامل کربوهیدرات (جو یا تفاله چغندرقند) و عامل دانه برشته کانولا (با و بدون دانه برشته کانولا) به مدت 84 روز بررسی شد. جایگزینی بخشی از جو با تفاله چغندرقند موجب افزایش میانگین وزن روزانه شد (05/0>P). در برههایی که بخشی از دانه جو با تفاله چغندرقند جایگزین شده بود، ضخامت ماهیچه، عمق کریپت و غدد برونر در دوازدهه و ارتفاع کرک، تعداد کرک، طبقه عضلانی، ضخامت بافت پوششی، عمق کریپت و نسبت ارتفاع کرک به عمق کریپت در ژژنوم و ارتفاع کرک و ضخامت طبقه عضلانی در ایلئوم افزایش یافت (05/0>P). افزایش وزن روزانه، تعداد غدد برونر، شمار کرکها و ضخامت اپیتلیوم برههای تغذیه شده با جیرههای حاوی دانه برشته کانولا، بیشتر بود (05/0>P). جایگزینی بخشی از دانه جو با تفاله چغندرقند و افزودن دانه برشته کانولا غلظت کل و غلظت هر کدام از اسیدهای چرب فرار را به صورت مجزا و همچنین pH مایع هضمی دوازدهه و ژژنوم را افزایش داد (05/0>P). بر اساس نتایج حاصل، جایگزینی دانه جو با تفاله چغندرقند و افزودن منبع چربی در جیرههای با کنسانتره بالا به علت تغییر در تراکم اسیدهای چرب فرار و pH مایع هضمی روده کوچک با توسعه ریختشناسی بافت روده کوچک، عملکرد بره‌ها را بهبود می بخشد.
حسین ایراندوست؛ علی پارسا؛ حمیدرضا مصلحی
چکیده
به منظور اندازهگیری خصوصیات فیزیکی - شیمیایی منابع روغن سویا و بررسی تاثیر مصرف آنها بر عملکرد رشد جوجههای گوشتی دو آزمایش انجام شد. در آزمایش اول، الگوی اسیدهای چرب روغن مایع سویا، روغن هیدروژنه سویا، روغن بازیافتی سویا و مایع صابون اسیدی سویا اندازهگیری شد و انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری (AME) آنها با استفاده از خروسهای ...
بیشتر
به منظور اندازهگیری خصوصیات فیزیکی - شیمیایی منابع روغن سویا و بررسی تاثیر مصرف آنها بر عملکرد رشد جوجههای گوشتی دو آزمایش انجام شد. در آزمایش اول، الگوی اسیدهای چرب روغن مایع سویا، روغن هیدروژنه سویا، روغن بازیافتی سویا و مایع صابون اسیدی سویا اندازهگیری شد و انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری (AME) آنها با استفاده از خروسهای بالغ برآورد شد. در آزمایش دوم، اثرات مصرف میزان پنج درصد از روغنهای مورد مطالعه در جیره، بر عملکرد رشد جوجههای گوشتی راس 308 در قالب یک طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار بررسی شد. مقدار اسید لینولئیک در روغنهای مایع، هیدروژنه، بازیافتی و مایع صابون اسیدی سویا به ترتیب 46/51، 35/11، 53/32 و درصد بود.AME برآورد شده برای روغنهای مایع سویا، هیدروژنه سویا، بازیافتی سویا و مایع صابون اسیدی سویا به روش حاصل ضرب به ترتیب 8920، 8733،8602 و 7836 کیلوکالری بر کیلوگرم و به روش تفاضل به ترتیب 9016، 8794، 8765 و 7906 کیلوکالری بر کیلوگرم برآورد شد که بیانگر بالاتر بودن مقادیر انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری محاسبه شده به روش تفاضل نسبت به روش حاصلضرب میباشد. همچنین استفاده از روغن هیدروژنه سویا در جیره، مصرف خوراک را در مقایسه با روغن مایع سویا افزایش داد (05/0P<). در دوره رشد، میزان افزایش وزن با تغذیه جیرههای حاوی مایع صابون اسیدی سویا در مقایسه با جیرههای حاوی روغن مایع سویا، کاهش و ضریب تبدیل افزایش یافت (05/0P<). نتایج نشان داد که مصرف روغن بازیافتی سویا هیچگونه اثر سویی بر عملکرد جوجههای گوشتی ندارد.
محمد یازرلو؛ سید داود شریفی؛ فرید شریعتمداری؛ عبدالرضا صالحی؛ مختار ملاکی
چکیده
به‌منظور مطالعه اثر سطوح مختلف انرژی قابل سوختوساز و پروتئین خام جیره بر عملکرد و قابل سوختوساز نیتروژن و انرژی در دوره رشد بلدرچین ژاپنی، از تعداد 360 قطعه بلدرچین ژاپنی یک‌روزه در یک آزمایش فاکتوریل 3×3 با سه سطح انرژی قابل سوختوساز (2750، 2850 و 2950 کیلوکالری در کیلوگرم) و سه سطح پروتئین خام (24، 26 و 28 درصد) در قالب طرح کاملاً ...
بیشتر
به‌منظور مطالعه اثر سطوح مختلف انرژی قابل سوختوساز و پروتئین خام جیره بر عملکرد و قابل سوختوساز نیتروژن و انرژی در دوره رشد بلدرچین ژاپنی، از تعداد 360 قطعه بلدرچین ژاپنی یک‌روزه در یک آزمایش فاکتوریل 3×3 با سه سطح انرژی قابل سوختوساز (2750، 2850 و 2950 کیلوکالری در کیلوگرم) و سه سطح پروتئین خام (24، 26 و 28 درصد) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار و 10 پرنده در هر تکرار استفاده شد. مقدار مصرف خوراک و افزایش وزن به‌طور هفتگی اندازهگیری و ضریب تبدیل محاسبه شد. میزان مصرف، دفع و ابقاء نیتروژن به‌صورت گرم به ازای هر پرنده در روز، درصدی از مصرف نیتروژن و گرم/کیلوکالری/انرژی قابل سوختوساز مصرفی و مقدار انرژی قابل سوختوساز ظاهری جیره در دوره سنی 26 تا 28 روزگی اندازهگیری شد. نتایج این آزمایش نشان داد پرندگانی که جیره حاوی 2850 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی قابل سوختوساز و 26 درصد پروتئین خام دریافت نمودند به‌طور معنیداری (05/0>P) افزایش وزن روزانه و میزان ابقاء نیتروژن به ازای هر واحد انرژی قابل سوختوساز مصرفی بالاتر و ضریب تبدیل بهتری داشتند. بر اساس نتایج این آزمایش به نظر می‌رسد که بهترین سرعت رشد، بیشترین میزان ابقاء نیتروژن و بهترین بازده مصرف خوراک در بلدرچینهای ژاپنی در حال رشد با تغذیه جیرههای حاوی 2850 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی قابل سوختوساز و 26 درصد پروتئین خام حاصل می‌شود لذا میتوان این سطح از انرژی و پروتئین را به‌عنوان احتیاجات انرژی قابل سوختوساز و پروتئین جیره رشد بلدرچین ژاپنی توصیه نمود.
علی محمد هوشمندی؛ محمد بوجار پور؛ اکبر یعقوبفر؛ سمیه سالاری؛ حسن رکنی
چکیده
تاثیر شکل فیزیکی خوراک، رقم جو و افزودن آنزیم بر قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی و انرژی قابل متابولیسم جیره جوجههای گوشتی با استفاده از 972 قطعه جوجه گوشتی سویه راس در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×3 با سه رقم جو (فجر، ریحانه و یوسف)، دو شکل فیزیکی خوراک (آردی و پلت) و دو سطح آنزیم (صفر و 05/0گرم در کیلوگرم) در قالب یک طرح پایه کاملاً تصادفی ...
بیشتر
تاثیر شکل فیزیکی خوراک، رقم جو و افزودن آنزیم بر قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی و انرژی قابل متابولیسم جیره جوجههای گوشتی با استفاده از 972 قطعه جوجه گوشتی سویه راس در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×3 با سه رقم جو (فجر، ریحانه و یوسف)، دو شکل فیزیکی خوراک (آردی و پلت) و دو سطح آنزیم (صفر و 05/0گرم در کیلوگرم) در قالب یک طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار و 27 قطعه جوجه در هر تکرار، بررسی شد. جیره های حاوی جو رقم ریحانه در مقایسه با سایر ارقام قابلیت هضم ایلئومی پروتئین و چربی، انرژی خالص، انرژی قابل متابولیسم ظاهری و انرژی قابل متابولیسم ظاهری تصحیح شده برای ازت بالاتری داشتند (05/0P<). پلت نمودن جیرهها، انرژی خالص، انرژی قابل متابولیسم ظاهری و انرژی قابل متابولیسم ظاهری تصحیح شده برای ازت را کاهش (05/0P<) و افزودن آنزیم به جیرهها مقدار این شاخصها و همچنین قابلیت هضم پروتئین و چربی را افزایش داد (05/0P<). با توجه به این نتایج، استفاده از آنزیم در جیره حاوی جو رقم ریحانه به شکل پلت در تغذیه جوجههای گوشتی، قابلیت هضم و انرژیزایی جیره را افزایش می‌دهد.
صیفعلی ورمقانی؛ فرزاد بسطامی؛ محمد اکبری قرایی
چکیده
اثر تغذیه برگ زیتون در هفته‌های مختلف دوره پرورش بر عملکرد و ناهنجاری متابولیکی آسیت با استفاده از تعداد 336 قطعه جوجه گوشتی نر سویه آرین در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و 14 پرنده در هر تکرار به مدت 42 روز بررسی شد. جیرههای غذایی بر اساس توصیه‌های جوجه‌گوشتی آرین در سه دوره زمانی و با استفاده از سطوح صفر (شاهد) و یک درصد ...
بیشتر
اثر تغذیه برگ زیتون در هفته‌های مختلف دوره پرورش بر عملکرد و ناهنجاری متابولیکی آسیت با استفاده از تعداد 336 قطعه جوجه گوشتی نر سویه آرین در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و 14 پرنده در هر تکرار به مدت 42 روز بررسی شد. جیرههای غذایی بر اساس توصیه‌های جوجه‌گوشتی آرین در سه دوره زمانی و با استفاده از سطوح صفر (شاهد) و یک درصد برگ زیتون در هر دوره تهیه شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: جیره شاهد، تغذیه جیره حاوی یک درصد برگ زیتون از یک تا 14 روزگی، جیره حاوی یک درصد برگ زیتون از یک تا 21 روزگی، جیره حاوی یک درصد برگ زیتون از یک تا 28 روزگی، جیره حاوی یک درصد برگ زیتون از یک تا 35 روزگی و جیره حاوی یک درصد برگ زیتون از یک تا 42 روزگی. اثر تیمارهای آزمایشی بر وزن زنده پایان دوره آزمایش، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی معنیدار نبود. تلفات ناشی از آسیت در پرندگانی که در دوره یک تا 14 و یک تا 42 روزگی با جیره یک درصد برگ زیتون تغذیه شده بودند کمتر بود (05/0<P). بیشترین مقدار درصد هماتوکریت و غلظت هورمون تری‌یدوتیرونین در پایان دوره پرورش مربوط به تیمار شاهد بود (05/0<P). تفاوتی در تعداد گلبول‌های قرمز و غلظت هورمون T4 در پایان دوره در پرندگان مربوط به تیمارهای مختلف مشاهده نشد. براساس نتایج حاصل، استفاده از یک درصد برگ زیتون در جیره جوجههای گوشتی بدون تأثیر نامطلوب بر عملکرد، تلفات ناشی از آسیت را کاهش می‌دهد.
میثم پورطاهری؛ فرزاد باقرزاده کاسمانی؛ مهران مهری؛ حسن محمدی عمارت
چکیده
اثر سطوح زنجبیل (Zingiber officinale) و پروبیوتیک پروتکسین بر عملکرد، پاسخ ایمنی همورال و جمعیت میکروبی رودة بلدرچین ژاپنی با استفاده از 360 پرنده در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 3 × 2 با سه سطح پودر زنجبیل (صفر، 5/2 و پنج گرم در کیلوگرم) و دو سطح پروبیوتیک (صفر و 150 میلیگرم در کیلوگرم) در شش تیمار، پنج تکرار و 12 پرنده در هر تکرار به ...
بیشتر
اثر سطوح زنجبیل (Zingiber officinale) و پروبیوتیک پروتکسین بر عملکرد، پاسخ ایمنی همورال و جمعیت میکروبی رودة بلدرچین ژاپنی با استفاده از 360 پرنده در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 3 × 2 با سه سطح پودر زنجبیل (صفر، 5/2 و پنج گرم در کیلوگرم) و دو سطح پروبیوتیک (صفر و 150 میلیگرم در کیلوگرم) در شش تیمار، پنج تکرار و 12 پرنده در هر تکرار به مدت 28 روز بررسی شد. پرندگان از جیرۀ حاوی 5/2 گرم در کیلوگرم زنجبیل به مقدار بیشتری مصرف نمودند )05/0>(P. پرندگان تغذیه شده با جیرۀ حاوی 150 میلیگرم در کیلوگرم پروبیوتیک، مصرف خوراک و افزایش وزن بیشتر و ضریب تبدیل کمتری داشتند )05/0>(P. پرندگان دریافت کننده جیرۀ حاوی 5/2 گرم در کیلوگرم زنجبیل با 150 میلیگرم در کیلوگرم پروبیوتیک مصرف خوراک بیشتری نسبت به پرندگان دریافت کننده سطح صفر زنجبیل با سطح صفر پروبیوتیک داشتند (05/0P(P. افزودن زنجبیل و پروبیوتیک به جیره اثری بر عیار پادتن تولیدشده در چالش با ویروس نیوکاسل نداشت. مصرف پروبیوتیک و مصرف توأم زنجبیل با پروبیوتیک جمعیت باکتری‌های اسید لاکتیک و کل جمعیت باکتریایی ایلئوم را نسبت به پرندگانی که سطح صفر زنجبیل با سطح صفر پروبیوتیک را دریافت کردند افزایش داد (05/0>P). بر اساس نتایج پژوهش حاضر، مکمل کردن جیرۀ بلدرچین ژاپنی با 5/2 گرم در کیلوگرم زنجبیل و 150 میلیگرم در کیلوگرم پروبیوتیک موجب بهبود عملکرد، پاسخ ایمنی و اکوسیستم میکروبی ایلئوم می‌شود.
بابک ماسوری؛ سمیه سالاری؛ حشمت اله خسروی نیا؛ صالح طباطبایی وکیلی؛ طاهره محمدآبادی
چکیده
تاثیر اسانس مرزه خوزستانی (صفر و 400 میلی گرم بر کیلوگرم جیره) و منبع چربی (پنج درصد روغن ماهی، سه درصد روغن ماهی + دو درصد روغن کلزا، دو درصد روغن ماهی +سه درصد روغن کلزا و پنج درصد روغن کلزا) بر عملکرد تولیدی، کلسترول گوشت، پایداری لیپید و اجزای لیپیدی خون جوجههای گوشتی تحت شرایط تنش گرمایی در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×4 با پنج تکرار ...
بیشتر
تاثیر اسانس مرزه خوزستانی (صفر و 400 میلی گرم بر کیلوگرم جیره) و منبع چربی (پنج درصد روغن ماهی، سه درصد روغن ماهی + دو درصد روغن کلزا، دو درصد روغن ماهی +سه درصد روغن کلزا و پنج درصد روغن کلزا) بر عملکرد تولیدی، کلسترول گوشت، پایداری لیپید و اجزای لیپیدی خون جوجههای گوشتی تحت شرایط تنش گرمایی در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×4 با پنج تکرار انجام شد. استفاده از پنج درصد روغن کلزا باعث کاهش ضریب تبدیل خوراک، غلظت لیپوپروتئینهای با دانسیته کم در سرم و میزان کلسترول عضلات ران و سینه در جوجههای گوشتی در سن 42 روزگی شد (05/0>P). استفاده از 400 میلیگرم در کیلوگرم اسانس مرزه باعث بهبود افزایش وزن روزانه، کاهش سطح کلسترول سرم و عضلات ران و سینه و کاهش سطح مالوندیآلدئید در عضلات ران و سینه شد (05/0>P). اعمال تنش گرمایی در بازه زمانی 22 تا 42 روزگی باعث کاهش معنیدار ضریب تبدیل خوراک، افزایش کلسترول سرم خون و کلسترول عضله سینه و افزایش سطح مالوندیآلدئید عضلات ران وسینه شد (05/0>P). بر اساس نتایج حاصل، استفاده از روغن کلزا یا400 میلیگرم در کیلوگرم اسانس مرزه خوزستانی تأثیر مثبت بر خصوصیات عملکرد و کاهش محتوای کلسترول عضلات و سرم خون در جوجه گوشتی دارد.
مسعود دیدارخواه؛ محسن دانش مسگران؛ محمد جواد ضمیری؛ علی رضا وکیلی
چکیده
در این تحقیق، اثر جیرههای گلوژنیک و لیپوژنیک همزمان با یک برنامه همزمانی فحلی در جهت کاهش فاصله زایش و بهبود عملکرد شاخصهای تولیدمثلی با استفاده از 90 رأس میش نژاد بلوچی (در سه گروه ) مطالعه شد. میشهای هر گروه به ترتیب از سه جیره با نسبتهای متفاوت از منابع نشاسته و چربی تغذیه شدند. جهت همزمانی فحلی، میشها روز 30 آزمایش ...
بیشتر
در این تحقیق، اثر جیرههای گلوژنیک و لیپوژنیک همزمان با یک برنامه همزمانی فحلی در جهت کاهش فاصله زایش و بهبود عملکرد شاخصهای تولیدمثلی با استفاده از 90 رأس میش نژاد بلوچی (در سه گروه ) مطالعه شد. میشهای هر گروه به ترتیب از سه جیره با نسبتهای متفاوت از منابع نشاسته و چربی تغذیه شدند. جهت همزمانی فحلی، میشها روز 30 آزمایش سیدرگذاری شدند. 14 روز بعد از سیدرگذاری، همزمان با برداشتن سیدر، 400 واحد هورمون eCG به همه میشها تزریق شد. به محض مشاهده علائم فحلی، میشها تلقیح شدند. آزمایش اولتراسونوگرافی جهت بررسی تعداد فولیکول گراف، جسم زرد و تشخیص آبستنی انجام شد. بعد از زایش نیز شاخصهای تولیدمثلی نظیر نرخ برهزایی و دوقلوزایی بررسی شدند. بیشتر میشهای مورد آزمایش به وضوح علائم فحلی را نشان دادند. اثر جیرههای آزمایشی بر تعداد فولیکولهای گراف معنیدار نبود. تعداد فولیکولهای گراف از زمان سیدربرداری تا فحلی به شکل معنیداری افزایش یافت. نرخ تخمکریزی، برهزایی و دوقلوزایی در میش‌هایی که جیرههای گلوکوژنیک و گلوکو+لیپوژنیک دریافت کردند بیشتر از میشهای تغذیه شده با جیره لیپوژنیک بود (05/0P<) .براساس نتایج این مطالعه، تغذیه منابع نشاستهای تنها و یا همراه با نسبتی کمی از منابع چربی، اثرگذاری روشهای همزمانی بر شاخصهای تولیدمثلی در گلههای میش بلوچی را بهبود می بخشد.
کیوان پارسائی؛ سعید محمدزاده؛ مچید طوافی
چکیده
تأثیر افزودن پودر مرزه خوزستانی به جیره، بر صفات هیستومرفومتریک بافت بیضه با استفاده از تعداد 36 قطعه خروس بومی(سن 40 هفتگی و وزن 293±2039 گرم) بررسی شد. پودر مرزه خوزستانی در سطوح صفر،20 و40 گرم در کیلوگرم جیره غذائی به مدت هشت هفته به جیره اضافه شد. در پایان هفته هشتم، خروس‌ها ذبح و بیضه‌ها از محوطه شکمی خارج شدند. مقاطع بافتی بیضه تهیه ...
بیشتر
تأثیر افزودن پودر مرزه خوزستانی به جیره، بر صفات هیستومرفومتریک بافت بیضه با استفاده از تعداد 36 قطعه خروس بومی(سن 40 هفتگی و وزن 293±2039 گرم) بررسی شد. پودر مرزه خوزستانی در سطوح صفر،20 و40 گرم در کیلوگرم جیره غذائی به مدت هشت هفته به جیره اضافه شد. در پایان هفته هشتم، خروس‌ها ذبح و بیضه‌ها از محوطه شکمی خارج شدند. مقاطع بافتی بیضه تهیه و پس از رنگآمیزی با هماتوکسیلین-ائوزین تعداد اسپرماتوسیت اولیه، اسپرماتوسیت ثانویه و اسپرماتید ، سلولهای سرتولی، تعداد لولهها و عروق بیضه توسط میکروسکوپ نوری اندازه گیری شد. تعداد و تراکم عروق در واحد سطح در مقطع بافت بیضه، در تیمار حاوی 40 گرم پودر مرزه در کیلوگرم جیره کمتر از گروه شاهد بود(05/0 P<). بر اساس نتایج حاصل، استفاده از 40 گرم پودر مرزه در کیلوگرم جیره، با حفظ تعداد سلولهای سرتولی، تعداد اسپرماتوسیت اولیه، اسپرماتوسیت ثانویه و اسپرماتید را افزایش می دهد.
شهین مظاهری؛ علی کیانی؛ آرش خردمند؛ مسعود علیرضایی
چکیده
در این تحقیق اثر آنتی اکسیدانی عصاره برگ زیتون در مقایسه با ویتامینهای C و E در اسپرم سرد شده گاو در طی مدت 48ساعت نگهداری در شرایط دمایی پنج درجهسانتیگراد مقایسه شد. اسپرم از قسمت دم اپیدیدیم بیضه 10رأس گاو نر نژاد هولشتاین دورگ با میانگین سنی سه تا پنج سال جمعآوری و با افزودن رقیقکننده تخممرغ وسیترات سدیم حاوی عصاره ...
بیشتر
در این تحقیق اثر آنتی اکسیدانی عصاره برگ زیتون در مقایسه با ویتامینهای C و E در اسپرم سرد شده گاو در طی مدت 48ساعت نگهداری در شرایط دمایی پنج درجهسانتیگراد مقایسه شد. اسپرم از قسمت دم اپیدیدیم بیضه 10رأس گاو نر نژاد هولشتاین دورگ با میانگین سنی سه تا پنج سال جمعآوری و با افزودن رقیقکننده تخممرغ وسیترات سدیم حاوی عصاره برگ زیتون (در سه غلظت نیم، یک و دو میلیگرم در میلیلیتر) و ویتامینهای E و C (هرکدام با غلظت دو میلیگرم در میلیلیتر) رقیق شدند. افزودنعصاره برگ زیتون به رقیقکننده، تحرک اسپرم را کاهش داد (05/0P<). سلامت غشا اسپرم گاو استفاده از ویتامین E بالاتر از سایر تیمارها بود (05/0P<). میزان پراکسیداسیون چربیها در تیمار حاوی دو میلی گرم در میلی لیتر عصاره برگ زیتون کمتر از سایر تیمارها بود (05/0P<). نتایج این تحقیق نشان داد که افزودن عصاره برگ زیتون به رقیقکننده اسپرم در طی مدت 48 ساعت نگهداری در شرایط دمایی پنج درجه سانتیگراد علیرغم کاهش میزان اکسیداسیون لیپیدی موجب کاهش تحرک اسپرم گاو می‌شود وبنابراین ترکیب مناسبی برای استفاده در رقیقکنندههای اسپرم گاو نمیباشد.
صادق حسینی؛ مرتضی مموئی؛ صالح طباطبایی وکیلی؛ محسن ساری
چکیده
هدف از انجام این آزمایش بررسی تاثیر نانوسلنیوم بر فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز و ارتباط آن با فراسنجههای کمی و کیفی اسپرم قوچ عربی بود. در این آزمایش 12 رأس قوچ نژاد عربی با میانگین وزنی 3±73 کیلوگرم و سن دو تا چهار سال مورد استفاده قرار گرفت. حیوانات به سه گروه تقسیم شدند: گروه شاهد (بدون نانوسلنیوم) و دو گروه آزمایشی که به ترتیب ...
بیشتر
هدف از انجام این آزمایش بررسی تاثیر نانوسلنیوم بر فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز و ارتباط آن با فراسنجههای کمی و کیفی اسپرم قوچ عربی بود. در این آزمایش 12 رأس قوچ نژاد عربی با میانگین وزنی 3±73 کیلوگرم و سن دو تا چهار سال مورد استفاده قرار گرفت. حیوانات به سه گروه تقسیم شدند: گروه شاهد (بدون نانوسلنیوم) و دو گروه آزمایشی که به ترتیب 4/0 و 8/0 میلیگرم در کیلوگرم نانوسلنیوم در ماده خشک مصرفی دریافت کردند. نتایج نشان داد که غلظت سلنیوم و فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز منی در تیمار 8/0 میلیگرم در کیلوگرم نانو سلنیوم نسبت به شاهد به صورت معنیداری افزایش یافت (05/0P<)، اما افزایش غلظت سلنیوم منی در تیمار 4/0 میلیگرم در کیلوگرم نانوسلنیوم نسبت به شاهد معنیدار نبود. حجم انزال، تحرک و زنده مانی در حیواناتی که سطوح 4/0 و 8/0 میلیگرم در کیلوگرم نانوسلنیوم دریافت کردند نسبت به گروه شاهد افزایش یافت (05/0P<). غلظت اسپرماتوزوئیدها در تیمار 4/0 میلیگرم بر کیلوگرم نانوسلنیوم نسبت به شاهد افزایش پیدا کرد، اما در تیمار 8/0 میلیگرم بر کیلوگرم نانوسلنیوم کاهش یافت (05/0P<). درصد ناهنجاریهای اسپرم در قوچ هایی که مکمل نانوسلنیوم در جیره خود دریافت کردند کاهش یافت (05/0P<). بر اساس نتایج این تحقیق، مکمل کردن جیره به میزان 4/0 میلیگرم در کیلوگرم با نانوسلنیوم فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز را در منی افزایش و فراسنجههای کمی و کیفی اسپرم را بهبود میبخشد.