تولیدات دامی - فهرست مقالات

تأثیر نوع پروبیوتیک و پری‌بیوتیک تولید شده از منابع بومی کشور بر عملکرد، فراسنجه‌های خونی و میکروفلور روده کوچک جوجه‌های گوشتی

مرتضی پاشایی جلال؛ آناهیتا بهرامی باباعلی؛ فاطمه تابنده؛ سید داود شریفی

دوره 25، شماره 4 ، دی 1402، ، صفحه 429-443

چکیده

تأثیر پروبیوتیک و پری‌بیوتیک تولید داخل کشور بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، فعالیت میکروبی و متابولیت‌های سرم با استفاده از 720 قطعه جوجه گوشتی نر سویه تجاری راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 3×3 با سه سطح پروبیوتیک (بدون پروبیوتیک، پروبیوتیک نوع یک و پروبیوتیک نوع دو) و سه سطح پری‌بیوتیک (بدون پری‌بیوتیک، پری‌بیوتیک نوع یک و پری‌بیوتیک ... بیشتر تأثیر پروبیوتیک و پری‌بیوتیک تولید داخل کشور بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، فعالیت میکروبی و متابولیت‌های سرم با استفاده از 720 قطعه جوجه گوشتی نر سویه تجاری راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 3×3 با سه سطح پروبیوتیک (بدون پروبیوتیک، پروبیوتیک نوع یک و پروبیوتیک نوع دو) و سه سطح پری‌بیوتیک (بدون پری‌بیوتیک، پری‌بیوتیک نوع یک و پری‌بیوتیک نوع دو)، در قالب طرح کاملاً تصادفی با نُه گروه آزمایشی و چهار تکرار و 20 پرنده در هر تکرار بررسی شد. در سن 21 و 38 روزگی دو پرنده از هر تکرار با وزن نزدیک به میانگین، انتخاب و پس از توزین کشتار شدند. سپس از محتویات ایلئوم و روده‌های کور آن‌ها برای بررسی فلور میکروبی (باکتری‌های اسیدلاکتیک و ای کولای) نمونه‌برداری شد. پرندگانی که با جیره‌های حاوی پروبیوتیک نوع دو تغذیه شده بودند ضریب تبدیل کم‌تری داشتند (p<0/05). تغذیه جیره‌های حاوی پری‌بیوتیک نوع یک و هم‌چنین جیره‌های حاوی پروبیوتیک نوع دو و جیره‌های حاوی ترکیبی از پروبیوتیک نوع دو با دو نوع پری‌بیوتیک مورد آزمایش، غلظت کلسترول و LDL سرم را کاهش دادند (p<0/05). تأثیر تیمارهای آزمایشی بر بازده لاشه معنی‌دار نبود، اما پرندگانی که از جیره‌های حاوی پری‌بیوتیک نوع یک تغذیه کردند چربی بطنی کم‌تری داشتند (p<0/05). در سن 21 روزگی جمعیت ای‌کولای در ایلئوم و روده‌های کور پرندگانی که پروبیوتیک، پری‌بیوتیک و ترکیب آن‌ها را دریافت کردند کاهش یافت (p<0/05). در سن 38 روزگی، تغذیه پرندگان با پروبیوتیک و پری‌بیوتیک‌ و ترکیب آن‌ها جمعیت ای‌کولای را در روده‌های کور کاهش و جمعیت لاکتوباسیلوس‌ها را در ایلئوم افزایش داد (p<0/05). نتایج این آزمایش نشان داد که انواع پروبیوتیک و یا پری‌بیوتیک مورد آزمایش در این پژوهش اثرات مثبتی بر افزایش باکتری‌های مفید روده (لاکتوباسیلوس)، صفات بیوشیمیایی خون و ضریب تبدیل در جوجه‌های گوشتی دارند.

بررسی تأثیر استفاده از امولسیفایر در جیره‌های با سطوح مختلف انرژی بر عملکرد و برخی فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون جوجه‌های گوشتیی

مرتضی پاشایی جلال؛ سید داود شریفی؛ شیرین هنربخش

دوره 24، شماره 2 ، تیر 1401، ، صفحه 151-163

چکیده

مطالعه حاضر به منظور بررسی تأثیر امولسیفایر در جیره‌های با انرژی کاهش یافته بر عملکرد، خصوصیات لاشه و صفات خونی جوجه‌های گوشتی انجام شد. از تعداد 540 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 3× 3 با سه سطح امولسیفایر (صفر، 250 و 500 میلیگرم در کیلوگرم) و سه سطح انرژی جیره (دوره آغازین در حد نیاز، 45 و 90، دوره رشد در حد نیاز، ... بیشتر مطالعه حاضر به منظور بررسی تأثیر امولسیفایر در جیره‌های با انرژی کاهش یافته بر عملکرد، خصوصیات لاشه و صفات خونی جوجه‌های گوشتی انجام شد. از تعداد 540 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 3× 3 با سه سطح امولسیفایر (صفر، 250 و 500 میلیگرم در کیلوگرم) و سه سطح انرژی جیره (دوره آغازین در حد نیاز، 45 و 90، دوره رشد در حد نیاز، 60 و 105 و در دوره پایانی در حد نیاز، 75 و 120 کیلوکالری در کیلوگرم کمتر از نیاز) در قالب طرح کاملاً تصادفی با نه تیمار، چهار تکرار و 15 پرنده در هر تکرار استفاده شد. در کل دوره پرورش، با کاهش انرژی جیره، مصرف خوراک افزایش یافت (p<0/05). پرندگانی که با جیره حاوی امولسیفایر تغذیه شدند افزایش وزن بیشتر و ضریب تبدیل کمتری داشتند (p<0/05). وزن نسبی کبد، روده‌های کور و چربی شکمی تحت تأثیر سطوح انرژی قابل متابولیسم جیره قرار نگرفت. اثر متقابل جیره × امولسیفایر بر کلسترول، لیپوپروتئین‌های با چگالی بالا (HDL)، لیپوپروتئین‌های با چگالی کم (LDL)، کلسترول: HDL، آلانین آمینوترانسفراز (ALT) و آلکالین فسفاتاز معنی‌دار نبود. افزودن امولسیفایر به جیره‌های معمولی و یا جیره‌هایی با کاهش بیشتر انرژی موجب افزایش غلظت تری گلیسیرید خون شد (p<0/05). افزودن امولسیفایر به جیره‌های با کاهش ملایم انرژی سبب افزایش غلظت آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) شد (p<0/05). بر اساس نتایج حاصل افزودن 250 گرم در تن امولسیفایر آرتیفایر به جیره هائی با کاهش انرژی، سبب بهبود عملکرد جوجه‌های گوشتی ‌شد.

مطالعه تأثیر منابع آلی، معدنی و نانو مس بر عملکرد، فراسنجه‌های بیوشیمیایی و ایمنی خون، جمعیت میکروبی روده کوچک و کیفیت گوشت جوجه‌های گوشتی

شکوفه غضنفری؛ محمد احمدپناه؛ سید داود شریفی

دوره 23، شماره 4 ، دی 1400، ، صفحه 561-571

چکیده

تأثیر منابع مختلف مس بر عملکرد رشد، برخی فراسنجه های بیوشیمیایی و ایمنی خون، جمعیت میکروبی روده کوچک و کیفیت گوشت با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار از سن یک تا 42 روزگی بررسی شد. تیمارها شامل تیمار شاهد (جیره بدون مس) و چهار جیره حاوی 16 میلیگرم در کیلوگرم مس از منابع گلایسین ... بیشتر تأثیر منابع مختلف مس بر عملکرد رشد، برخی فراسنجه های بیوشیمیایی و ایمنی خون، جمعیت میکروبی روده کوچک و کیفیت گوشت با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار از سن یک تا 42 روزگی بررسی شد. تیمارها شامل تیمار شاهد (جیره بدون مس) و چهار جیره حاوی 16 میلیگرم در کیلوگرم مس از منابع گلایسین مس، سولفات مس، نانوکلات مس و نانوگلایسین مس بودند. نتایج نشان داد استفاده از منابع مختلف مس تأثیری بر عملکرد رشد، برخی فراسنجههای بیوشیمیایی و درصد هتروفیل، لنفوسیت، گلبول سفید، تیتر آنتی‌بادی علیه بیماری نیوکاسل، کلسترول، تری گلیسرید، ظرفیت نگهداری آب و pH گوشت جوجه‌های گوشتی نداشت. وزن نسبی دستگاه گوارش در پرندگان تغذیه‌شده با جیره حاوی گلایسین مس از پرندگان دریافت‌کننده نانوکلات مس کم‌تر بود (0/05>P). کل جمعیت میکروبی ایلئوم پرندگان تغذیه‌شده با جیرههای بدون مس و سولفات مس بیش‌تر از پرندگان دریافت‌کننده جیره حاوی گلایسین مس بود (0/01>P). میزان مالوندی‌آلدهید گوشت پرندگان تغذیه‌شده با جیرههای حاوی گلایسین مس و نانوگلایسین مس شش روز بعد از نگهداری در یخچال، کم‌تر از سایر پرندگان بود(0/01>P). براساس نتایج حاصل، استفاده از سطح 16 میلی‌گرم در کیلوگرم مس از منابع آلی و معدنی و نانو در جیره، تأثیری بر صفات عملکرد رشد، ایمنی و جمعیت میکروبی ایلئوم جوجه‌های گوشتی ندارد، اما استفاده از مکملهای گلایسین مس و نانوگلایسین مس در جیره میزان اکسیداسیون گوشت را کاهش می‌دهد.

تأثیر سطوح مختلف روغن کلزا و اسانس آویشن باغی بر عملکرد، صفات ایمنی و ریخت‌شناسی روده جوجه‌های گوشتی

محمد علی عباسی؛ شکوفه غضنفری؛ سید داود شریفی؛ حسن احمدی گاولیقی

دوره 23، شماره 3 ، مهر 1400، ، صفحه 395-408

چکیده

تأثیر اسانس آویشن باغی و روغن کلزا بر عملکرد، صفات ایمنی و ریخت‌شناسی روده با استفاده از 432 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 به‌صورت آزمایش فاکتوریل 3×3 در قالب طرح کاملاً تصادفی شامل سطوح مختلف اسانس آویشن باغی (صفر، 300 و500 ppm) و روغن کلزا (یک، سه و پنج درصد) با نه تیمار و چهار تکرار بررسی شد. در کل دوره پرورش، جوجه های دریافت‌کننده ... بیشتر تأثیر اسانس آویشن باغی و روغن کلزا بر عملکرد، صفات ایمنی و ریخت‌شناسی روده با استفاده از 432 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 به‌صورت آزمایش فاکتوریل 3×3 در قالب طرح کاملاً تصادفی شامل سطوح مختلف اسانس آویشن باغی (صفر، 300 و500 ppm) و روغن کلزا (یک، سه و پنج درصد) با نه تیمار و چهار تکرار بررسی شد. در کل دوره پرورش، جوجه های دریافت‌کننده سه درصد نسبت به یک درصد روغن کلزا و جوجه های دریافت‌کننده 300 ppm نسبت به بدون اسانس آویشن باغی افزایش وزن بیش‌تری داشتند (p<0/05). استفاده از سه درصد روغن کلزا+ 300 ppm اسانس آویشن باغی باعث افزایش درصد ران نسبت به یک درصد روغن کلزا شد. در سطوح یک و پنج درصد روغن کلزا با افزایش سطح اسانس آویشن باغی به جیره، غلظت‌های کلسترول و LDL خون کاهش و HDL خون افزایش پیدا کرد (p<0/01). سطوح سه و پنج درصد روغن کلزا+ 300 و 500 ppm اسانس آویشن باغی در جیره جوجههای گوشتی باعث افزایش درصد لنفوسیت و تیتر آنتیبادی علیه بیماری نیوکاسل و کاهش درصد هتروفیل و نسبت هتروفیل به لنفوسیت خون شدند (p<0/05). جوجه های دریافت‌کننده جیره حاوی اسانس آویشن باغی بیش‌ترین نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت را داشتند (p<0/01). براساس نتایج به‌دست‌آمده، میتوان از سطح سه درصد روغن کلزا+ 300 ppm اسانس آویشن باغی در جیره جوجههای گوشتی جهت بهبود عملکرد، توان ایمنی و صفات بیوشیمیایی خون استفاده کرد.

مطالعه اثر تغذیه ال-کارنیتین پیش از بلوغ بر فراسنجه‌های کیفی منی تازه و منجمد-یخ‌گشایی شده خروس‌های مادر گوشتی

وحید محمدی؛ سید داود شریفی؛ محسن شرفی؛ عبدالله محمدی سنگ چشمه

دوره 22، شماره 2 ، تیر 1399، ، صفحه 271-279

چکیده

اثر تغذیه ال-کارنیتین پیش از بلوغ بر فراسنجه های کیفی منی تازه و منجمد - یخ گشایی شده با استفاده از 12 قطعه خروس مادر گوشتی سویه راس ( 12 هفتگی) به مدت 18 هفته، در یک طرح کاملا تضادفی با سه تیمار ( سطوح صفر، 250 و 500 میلی گرم بر کیلوگرم ال - کارنیتین در جیره) و چهار تکرار انجام شد. اسپرم‌گیری به روش مالش شکمی از 26 تا 29 هفتگی(چهار مرتبه) انجام شد. ... بیشتر اثر تغذیه ال-کارنیتین پیش از بلوغ بر فراسنجه های کیفی منی تازه و منجمد - یخ گشایی شده با استفاده از 12 قطعه خروس مادر گوشتی سویه راس ( 12 هفتگی) به مدت 18 هفته، در یک طرح کاملا تضادفی با سه تیمار ( سطوح صفر، 250 و 500 میلی گرم بر کیلوگرم ال - کارنیتین در جیره) و چهار تکرار انجام شد. اسپرم‌گیری به روش مالش شکمی از 26 تا 29 هفتگی(چهار مرتبه) انجام شد. اسپرم‌های گرفته شده در هر نوبت بعد از رقیق‌سازی (نسبت 1 به 20 با بلتسویل) به دو بخش تقسیم شدند، یک بخش منجمد شد و قسمت دیگر بلافاصله مورد بررسی قرار گرفتند. فراسنجه‌های جنبایی(کل و پیش‌رونده)، زنده‌مانی، ریخت شناسی، یکپارچگی و پراکسیداسیون غشاء اسپرم پیش و پس از فرآیند انجماد-یخ-گشایی بطور مجزا سنجش شدند. در اسپرم تازه، رابطه بین ال-کارنیتین و نابهنجاری خطی منفی و رابطه بین ال-کارنیتین و زنده‌مانی خطی مثبت(0/05>P) بود. آنالیز درجه دوم در جنبایی پیش‌رونده و غلظت مالون‌دی‌آلدئید معنی‌دار بود(0/05>P). پرندگانی که از جیره‌های حاوی ال-کارنیتین استفاده کردند، از لحاظ درصد جنبایی پیش‌رونده، زنده‌مانی، ناهنجاری و غلظت مالون‌دی‌آلدئید در اسپرم تازه، و همین صفات به همراه جنبایی کل و یکپارچگی غشاء پلاسمایی در اسپرم منجمد شده، نسبت به پرندگان گروه شاهد کیفیت بالاتری داشتند(0/05>P). در اسپرم منجمد، رابطه بین ال-کارنیتین و شاخص‌های جنبایی، زندمانی و یکپارچگی غشاء خطی مثبت و بین ال-کارنیتین و غلظت مالون‌دی‌آلدئید خطی منفیبود(0/05>P) . رابطه بین ال-کارنیتین و جنبایی کل و پیش‌رونده، یکپارچگی غشاء و غلظت مالون‌دی‌آلدئید بصورت درجه دوم بود(0/05>P). بر اساس نتایج این تحقیق، ال کارنیتین جیره‌ای قبل از بلوغ فراسنجه‌های کیفی اسپرم پیش و پس از انجماد را در خروس‌های مادر گوشتی بهبود می‌بخشد.

اثر منابع مختلف مکمل سلنیوم و اسانس رزماری بر عملکرد رشد، ریخت‌شناسی و جمعیت میکروبی روده جوجه‌های گوشتی

عادل محمدی؛ شکوفه غضنفری؛ سید داود شریفی

دوره 22، شماره 1 ، فروردین 1399، ، صفحه 67-78

چکیده

تاثیر منابع مختلف مکمل سلنیوم و اسانس رزماری بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی و ریخت‌شناسی روده با استفاده از 480 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه به صورت آزمایش فاکتوریل 5×2 با 10 تیمار و چهار تکرار بررسی شد. دو فاکتور مورد بررسی شامل منابع سلنیوم (سطح 0/3 میلی‌گرم در کیلوگرم جیره از سلنومتیونین، نانوسلنومتیونین، سلنیت سدیم، نانوسلنیوم‌بنزا ... بیشتر تاثیر منابع مختلف مکمل سلنیوم و اسانس رزماری بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی و ریخت‌شناسی روده با استفاده از 480 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه به صورت آزمایش فاکتوریل 5×2 با 10 تیمار و چهار تکرار بررسی شد. دو فاکتور مورد بررسی شامل منابع سلنیوم (سطح 0/3 میلی‌گرم در کیلوگرم جیره از سلنومتیونین، نانوسلنومتیونین، سلنیت سدیم، نانوسلنیوم‌بنزا و بدون سلنیوم) و اسانس رزماری جیره (سطوح صفر و 300 میلی‌گرم بر کیلوگرم جیره) بودند. نتایج نشان داد که پرندگانی که جیره بدون سلنیوم-بدون اسانس رزماری دریافت کردند افزایش وزن و مصرف خوراک کمتری داشتند. پرندگانی که در جیره خود نانوسلنیوم بنزا همراه با اسانس رزماری دریافت کردند در مقایسه با سایر پرندگان ضریب تبدیل خوراک کمتری را داشتند (p<0/05). تغذیه پرندگان با جیره حاوی نانوسلنومتیونین همراه با اسانس رزماری و نانوسلنیوم بنزا همراه با اسانس رزماری باعث افزایش طول پرزها در ژژنوم شدند(p<0/05). عمق کریپت در روده پرندگانی که نانوسلنیوم دریافت کردند بیشتر از پرندگانی بود که منابع دیگر سلنیوم در جیره مصرف کردند (p<0/05). قطر کریپت تیمار نانوسلنیوم بنزا همراه با اسانس رزماری بالاتر از سایر تیمارهای آزمایشی بود(p<0/05). تیمارهای سلنومتیونین و نانوسلنومتیونین هر دو تیمار با اسانس و بدون اسانس رزماری در مقایسه با تیمار بدون اسانس رزماری جمعیت بیشتری از لاکتباسیل و نسبت جمعیت لاکتوباسیل به کل جمعیت میکروبی ایلئوم داشتند(p<0/05). براساس نتایج حاصل، افزودن مکمل های حاوی نانوسلنیوم در سطح 0/3 میلی گرم بر کیلوگرم همراه با اسانس رزماری در سطح 300 میلی گرم بر کیلوگرم به جیره جوجه های گوشتی سبب بهبود عملکرد ریخت شناسی و جمعیت میکروبی روئه می شود.

تعیین احتیاجات انرژی نگهداری و رشد در بوقلمون‌های در حال رشد به دو روش کشتار مقایسه‌ای و شاخص رشد نسبی

فاطمه فولادوند؛ علی کیانی؛ سید داود شریفی؛ آرش آذرفر

دوره 21، شماره 2 ، تیر 1398، ، صفحه 247-259

چکیده

این پژوهش با هدف تعیین احتیاج انرژی نگهداری و بازده مصرف انرژی برای رشد به دو روش کشتار‌مقایسه‌ای و شاخص رشد‌نسبی (گرم افزایش وزن تقسیم بر کیلوگرم وزن متابولیکی(وزن بدن0.75)) در جوجه بوقلمون‌ها از وزن یک تا چهار کیلوگرم انجام شد. تعداد 40 قطعه جوجه بوقلمون‌ نر (سن 24 روزگی، وزن 93±800 گرم) با جیره حاوی 12.3مگاژول انرژی قابل سوخت‌وساز تا ... بیشتر این پژوهش با هدف تعیین احتیاج انرژی نگهداری و بازده مصرف انرژی برای رشد به دو روش کشتار‌مقایسه‌ای و شاخص رشد‌نسبی (گرم افزایش وزن تقسیم بر کیلوگرم وزن متابولیکی(وزن بدن0.75)) در جوجه بوقلمون‌ها از وزن یک تا چهار کیلوگرم انجام شد. تعداد 40 قطعه جوجه بوقلمون‌ نر (سن 24 روزگی، وزن 93±800 گرم) با جیره حاوی 12.3مگاژول انرژی قابل سوخت‌وساز تا رسیدن به وزن چهارکیلوگرم تغذیه شد. انرژی قابل سوخت‌وساز ظاهری و تصحیح شده، گوارش‌پذیری مواد مغذی جیره، و توازن انرژی در وزن-های تقریبی دو و سه کیلوگرم تعیین شد. در روش کشتار مقایسه ای، تعداد بیست جوجه (هر مرحله 5 قطعه) در وزن‌های60± 1119گرم،93±2539گرم، 68±3528 گرم و 82±3957گرم کشتار و ترکیبات شیمیایی لاشه آنها اندازه‌گیری شد. احتیاجات نگهداری و رشد از تابعیت خطی انرژی قابل‌ سوخت‌وساز مصرفی و انرژی ذخیره شده برآورد شد. در روش شاخص رشد نسبی، از رابطه تابعیت خطی بین انرژی قابل سوخت‌وسازمصرفی و نسبت افزایش وزن به وزن متابولیکی جوجه‌ها احتیاجات کیلوژول به ازای کیلوگرم وزن متابولیکی و بازده استفاده از انرژی برای افزایش وزن 56 درصد برآورد شد. در روش شاخص رشد نسبی، احتیاجات انرژی نگهداری و رشد به ترتیب 3.66 کیلوژول به ازای هر گرم وزن متابولیکی و 10.4 کیلوژول به ازای هر گرم افزایش وزن روزانه بدست آمد. نتیجه کلی اینکه، روش شاخص رشد نسبی به دلیل سادگی بیشتر جهت برآورد احتیاجات نگهداری و رشد جوجه بوقلمون‌ها توصیه می‌شود.

تأثیر اسید آمینه آرژنین بر صفات کیفی و ترکیب اسید‌های چرب منی در خروس‌های مسن مادر گوشتی

بهنام عباسپور؛ سید داود شریفی؛ شکوفه غضنفری؛ عبدالله محمدی سنگ چشمه؛ شیرین هنربخش

دوره 21، شماره 2 ، تیر 1398، ، صفحه 279-290

چکیده

هدف از این مطالعه بررسی تأثیر اسیدآمینه آرژنین بر صفات کیفی و ترکیب اسیدهای چرب اسپرم در خروسهای مسن مادر گوشتی سویه راس 308 بود. به‌همین منظور از تعداد 12 قطعه خروس مادر گوشتی در سن 52 هفتگی، در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و چهار تکرار به‌مدت هشت هفته استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیرههای با سطوح 0/52 (توصیه راهنمای پرورش ... بیشتر هدف از این مطالعه بررسی تأثیر اسیدآمینه آرژنین بر صفات کیفی و ترکیب اسیدهای چرب اسپرم در خروسهای مسن مادر گوشتی سویه راس 308 بود. به‌همین منظور از تعداد 12 قطعه خروس مادر گوشتی در سن 52 هفتگی، در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و چهار تکرار به‌مدت هشت هفته استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیرههای با سطوح 0/52 (توصیه راهنمای پرورش سویة راس 308)،0/68 و 0/83 درصد از اسید آمینه آرژنین بود. اسپرم‌گیری از خروسها هر 14 روز یکبار و در هفته‌های 54، 56، 58 و 60 آزمایش انجام شد. در پایان دوره نیز از همه خروس‌ها نمونه اسپرم جمع‌آوری و ترکیب اسیدهای چرب اسپرم مورد بررسی قرار گرفت. در هفته‌ 56، حجم منی خروس‌هایی که از تیمار 0/68 درصد آرژنین استفاده کرده بودند، نسبت به دیگر تیمارها بالاتر بود (p<0/05). در هفته 60 سطوح 0/52 و 0/68 درصد آرژنین؛ حجم منی، درصد جنبایی کل و پیش‌رونده بالاتری نسبت به سطح 0/83 درصد آرژنین داشت (p<0/05). در هفته 58، درصد اسپرم‌های با ریخت‌شناسی ناهنجار در خروس‌هایی که از تیمار 0/68 و 0/83درصد آرژنین استفاده کرده بودند نسبت به گروه 0/52 درصد آرژنین کمتر بود (p<0/05). غلظت منی، فعالیت غشای پلاسمایی و ترکیب اسیدهای چرب تحت تأثیر تیمارهای مورد استفاده در این آزمایش قرار نگرفتند. بر اساس نتایج حاصل، استفاده از 0/68 درصد آرژنین (30 درصد بیشتر از نیاز) در جیره، برخی فراسنجه‌های کیفی اسپرم در خروس‌های مسن گله مادر گوشتی بهبود می‌بخشد.

تأثیر منابع سلنیوم و دانه کتان در جیره بر عملکرد و برخی متابولیت‌های بیوشیمیایی خون در مرغ‌های تخمگذار

حمیدرضا مصلحی؛ بهمن نویدشاد؛ سید داود شریفی؛ فرزاد میرزایی آقجه قشلاق

دوره 20، شماره 1 ، اردیبهشت 1397، ، صفحه 159-175

چکیده

اثر منابع سلنیوم و دانه کتان بر عملکرد و برخی فراسنجه های بیوشیمیایی خون با استفاده از 384 قطعه مرغ تخمگذار های‌لاین (50 هفتگی) در یک آزمایش فاکتوریل 4×3 با سه سطح دانه کتان(صفر، پنج و 10 درصد) و چهار نوع مکمل سلنیوم (فاقد مکمل، سلنیت سدیم، مخمر سلنیومی‌و سلنوهیدروکسی متیونین( سلیسئوSelisseo) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار و هشت ... بیشتر اثر منابع سلنیوم و دانه کتان بر عملکرد و برخی فراسنجه های بیوشیمیایی خون با استفاده از 384 قطعه مرغ تخمگذار های‌لاین (50 هفتگی) در یک آزمایش فاکتوریل 4×3 با سه سطح دانه کتان(صفر، پنج و 10 درصد) و چهار نوع مکمل سلنیوم (فاقد مکمل، سلنیت سدیم، مخمر سلنیومی‌و سلنوهیدروکسی متیونین( سلیسئوSelisseo) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار و هشت پرنده در هر تکرار بررسی شد. سلنیوم‌به میزان یک میلی‌گرم در کیلوگرم به جیره‌ افزوده شد. افزودن دانه کتان وزن و توده تخم مرغ را کاهش داد(05/0>P). شاخص سفیده و واحد هاو تخم پرندگانی که با جیره‌های حاوی 10 درصد کتان و سلنیت سدیم و سلیسئو تغذیه شدند کاهش یافت(05/0>P). پرندگان تغذیه شده با جیره فاقدکتان و پنج درصد کتان، به ترتیب کمترین و بیشترین غلظت تری‌گلیسرید و با مخمر سلنیومی پایین‌ترین غلظت کلسترول کل در سرم را داشتند، در حالی‌که جیره بدون کتان و بدون سلنیوم پایین‌ترین میزان غلظت کلسترول کل را موجب شد(05/0>P). پایین‌ترین غلظت سرمی مالون‌دی‌آلدئید و بالاترین ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل با جیره‌های حاوی سلیسئو و بدون کتان مشاهده شد(05/0>P). دانه کتان در سطح پنج درصد موجب افزایش مالون‌دی‌آلدئید و کاهش فعالیت آنزیم‌های گلوتاتیون‌پراکسیداز و سوپراکسیددسموتاز(5/0>P) در سرم شد و نیز مکمل سلیسئو سبب افزایش فعالیت این‌دو آنزیم و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل شد(05/0>P). بر اساس نتایج حاصل، می‌توان از سلنیوم تا یک میلی‌گرم در کیلوگرم جیره بدون تأثیر منفی بر عملکرد، استفاده کرد و نیزبا توجه به تأثیر اشکال آلی سلنیوم به خصوص مکمل سلیسئو بر بهبود وضعیت آنتی‌اکسیدانی خون، مصرف این مکمل دارای اولویت است.

تأثیر سطوح مختلف انرژی قابل سوخت‌وساز و پروتئین خام جیره بر عملکرد و سوخت‌وساز نیتروژن و انرژی در دوره رشد بلدرچین ژاپنی

محمد یازرلو؛ سید داود شریفی؛ فرید شریعتمداری؛ عبدالرضا صالحی؛ مختار ملاکی

دوره 19، شماره 1 ، اردیبهشت 1396، ، صفحه 145-157

چکیده

به‌منظور مطالعه اثر سطوح مختلف انرژی قابل سوخت‌و‌ساز و پروتئین خام جیره بر عملکرد و قابل سوخت‌و‌ساز نیتروژن و انرژی در دوره رشد بلدرچین ژاپنی، از تعداد 360 قطعه بلدرچین ژاپنی یک‌روزه در یک آزمایش فاکتوریل 3×3 با سه سطح انرژی قابل سوخت‌وساز (2750، 2850 و 2950 کیلوکالری در کیلوگرم) و سه سطح پروتئین خام (24، 26 و 28 درصد) در قالب طرح کاملاً ... بیشتر به‌منظور مطالعه اثر سطوح مختلف انرژی قابل سوخت‌و‌ساز و پروتئین خام جیره بر عملکرد و قابل سوخت‌و‌ساز نیتروژن و انرژی در دوره رشد بلدرچین ژاپنی، از تعداد 360 قطعه بلدرچین ژاپنی یک‌روزه در یک آزمایش فاکتوریل 3×3 با سه سطح انرژی قابل سوخت‌وساز (2750، 2850 و 2950 کیلوکالری در کیلوگرم) و سه سطح پروتئین خام (24، 26 و 28 درصد) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار و 10 پرنده در هر تکرار استفاده شد. مقدار مصرف خوراک و افزایش وزن به‌طور هفتگی اندازه‌گیری و ضریب تبدیل محاسبه شد. میزان مصرف، دفع و ابقاء نیتروژن به‌صورت گرم به ازای هر پرنده در روز، درصدی از مصرف نیتروژن و گرم/کیلوکالری/انرژی قابل سوخت‌و‌ساز مصرفی و مقدار انرژی قابل سوخت‌و‌ساز ظاهری جیره در دوره سنی 26 تا 28 روزگی اندازه‌گیری شد. نتایج این آزمایش نشان داد پرندگانی که جیره حاوی 2850 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی قابل سوخت‌وساز و 26 درصد پروتئین خام دریافت نمودند به‌طور معنی‌داری (05/0>P) افزایش وزن روزانه و میزان ابقاء نیتروژن به ازای هر واحد انرژی قابل سوخت‌و‌ساز مصرفی بالاتر و ضریب تبدیل بهتری داشتند. بر اساس نتایج این آزمایش به نظر می‌رسد که بهترین سرعت رشد، بیشترین میزان ابقاء نیتروژن و بهترین بازده مصرف خوراک در بلدرچینهای ژاپنی در حال رشد با تغذیه جیرههای حاوی 2850 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی قابل سوخت‌وساز و 26 درصد پروتئین خام حاصل می‌شود لذا میتوان این سطح از انرژی و پروتئین را به‌عنوان احتیاجات انرژی قابل سوخت‌و‌ساز و پروتئین جیره رشد بلدرچین ژاپنی توصیه نمود.

تأثیر افزودن پروبیوتیک، پری‌بیوتیک و مخلوط آنها به جیره های با کاهش پروتئین بر عملکرد و هیستومورفومتری روده بلدرچین‌های ژاپنی

محمدرضا اسدی؛ رسول شهروز؛ شاپور حسن زاده؛ سید داود شریفی؛ فرهاد سلطانعلی نژاد

دوره 18، شماره 4 ، دی 1395، ، صفحه 775-788

چکیده

تأثیر پروبیوتیک، پریبیوتیک و مخلوط آنها در جیرههای با کمبود پروتئین بر عملکرد و هیستومورفومتری روده در یک آزمایش فاکتوریل 2 × 4 با دو سطح پروتئین (توصیه شده و 10 درصد کمتر) و چهار نوع افزودنی (بدون افزودنی، پروبیوتیک گالیپرو، پری‌بیوتیک تکنوموس و مخلوط آنها) در قالب طرح کاملاً تصادفی با 8 تیمار و 4 تکرار و 25 قطعه بلدرچین در هر ... بیشتر تأثیر پروبیوتیک، پریبیوتیک و مخلوط آنها در جیرههای با کمبود پروتئین بر عملکرد و هیستومورفومتری روده در یک آزمایش فاکتوریل 2 × 4 با دو سطح پروتئین (توصیه شده و 10 درصد کمتر) و چهار نوع افزودنی (بدون افزودنی، پروبیوتیک گالیپرو، پری‌بیوتیک تکنوموس و مخلوط آنها) در قالب طرح کاملاً تصادفی با 8 تیمار و 4 تکرار و 25 قطعه بلدرچین در هر تکرار بررسی شد. پرندگان از جیره‌های کم پروتئین به مقدار بیشتری مصرف نمودند و ضریب تبدیل بالاتری داشتند (05/0P <). ضریب تبدیل پرندگانی که در جیره خود افزودنی (پریبیوتیک، پروبیوتیک و مخلوط آنها) دریافت کردند، کمتر بود (05/0P <). وزن نسبی روده کور در پرندگانی که با جیره‌های با پروتئین کمتر تغذیه شدند، بیشتر بود (05/0P <). افزایش معنیدار در عمق کریپت در دوازدهه و کاهش معنیدار در طول پرز در ژژونوم و نسبت طول پرز: عمق کریپت در دوازدهه و ژژنوم با تغذیه جیرههایی با کمبود پروتئین مشاهده شد (05/0P<). طول پرز در دوازدهه پرندگان با جیره فاقد افزودنی، کمتر از پرندگان تغذیه شده با جیرههای حاوی پری‌بیوتیک و مخلوط آنها بود (05/0P<). نسبت طول پرز: عمق کریپت در ژژنوم پرندگانی که با جیره حاوی پروتئین توصیه شده و مخلوط پروبیوتیک و پریبیوتیک تغذیه شدند، بالاتر از سایر پرندگان بود (05/0P<). افزودن مخلوط پروبیوتیک و پری‌بیوتیک به جیره سبب افزایش طول پرزهای ایلئوم شد (05/0P<). براساس نتایج حاصل، استفاده از پروبیوتیک، پری‌بیوتیک و مخلوط آنها در جیره‌هایی با کمبود پروتئین، با بهبود فراسنجههای هیستومورفومتریک روده بلدرچین ژاپنی، موجب بهبود ضریب تبدیل در آنها می‌شود.

تأثیر اسانس رازک بر عملکرد تولیدی، پایداری اکسیداتیو گوشت و جمعیت میکروبی ایلئوم در جوجه‌های گوشتی

میثم تمیزی جونقانی؛ شکوفه غضنفری؛ علیرضا آقاشاهی؛ سید داوود شریفی؛ سید عبدالله حسینی

دوره 18، شماره 3 ، آبان 1395، ، صفحه 501-512

چکیده

به منظور تعیین تأثیر سطوح مختلف اسانس رازک به عنوان جایگزین آنتیبیوتیک و آنتیاکسیدان بر عملکرد تولیدی، پایداری لیپیدها در گوشت و جمعیت میکروبی ایلئوم در جوجههای گوشتی، آزمایشی با استفاده از 625 قطعه جوجه یک روزه سویه آرین در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار (200 و 400 میلیگرم در کیلوگرم اسانس رازک، 100 میلیگرم در کیلوگرم ... بیشتر به منظور تعیین تأثیر سطوح مختلف اسانس رازک به عنوان جایگزین آنتیبیوتیک و آنتیاکسیدان بر عملکرد تولیدی، پایداری لیپیدها در گوشت و جمعیت میکروبی ایلئوم در جوجههای گوشتی، آزمایشی با استفاده از 625 قطعه جوجه یک روزه سویه آرین در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار (200 و 400 میلیگرم در کیلوگرم اسانس رازک، 100 میلیگرم در کیلوگرم آنتیبیوتیک آویلامایسین و 150 میلیگرم در کیلوگرم پروبیوتیک پروتکسینو شاهد) و پنج تکرار و هر تکرار 25 قطعه جوجه از سن 1 تا 42روزگی انجام شد. در کل دوره، پرندگانی که از جیره حاوی400 میلی‏گرم در کیلوگرم اسانس رازک و یا آنتی‏بیوتیک مصرف کردند، در مقایسه با پرندگان دریافت‌کننده 200 میلیگرم در کیلوگرم اسانس رازک، مصرف خوراک بیشتری داشتند (05/0P<). بهترین شاخص تولید مربوط به مرغهای تغذیه شده با 200 میلیگرم در کیلوگرم اسانس رازک و پروبیوتیک در مقایسه با مرغهای تغذیه شده با 400 میلیگرم در کیلوگرم اسانس رازک بودند (05/0P<). افزودن اسانس رازک به جیره در سطوح 200 و 400 میلیگرم در کیلوگرم باعث کاهش معنیدار غلظت مالوندیآلدئید در گوشت ران در مقایسه با تیمارهای شاهد، آنتیبیوتیک و پروبیوتیک شد (01/0P<). مرغهای تغذیه شده با جیره حاوی اسانس رازک (400 میلیگرم در کیلوگرم) جمعیت لاکتوباسیل بیشتری در مقایسه با سایر تیمارها داشتند (05/0P<). بنابراین، افزودن اسانس رازک به ‌میزان 200 میلی‏گرم در کیلوگرم جیره موجب بهبود شاخص تولیدی و سطح 400 میلیگرم در کیلوگرم جیره اسانس رازک باعث بهبود جمعیت میکروبی ایلئوم و کیفیت گوشت جوجههای گوشتی می‏شود.

اثر تنش فیزیولوژیکی و افزودن نانوذرات کروم به جیره بر عملکرد و صفات کیفی گوشت جوجه بلدرچین‌های ژاپنی

عاطفه برنجیان؛ سید داود شریفی؛ عبدالله محمدی سنگ چشمه؛ شکوفه غضنفری

دوره 17، شماره 1 ، فروردین 1394، ، صفحه 19-28

چکیده

تأثیر نانوذرات کروم بر عملکرد و صفات کیفی گوشت بلدرچین ژاپنی تحت تنش فیزیولوژیکی با استفاده از 360 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی از 17 تا 35روزگی در شش تیمار، چهار تکرار، و 15 قطعه پرنده در هر تکرار بررسی شد. تیمارها شامل شاهد منفی (بدون تنش) و پنج تیمار تحت تنش فیزیولوژیکی حاوی سطوح گوناگون نانوذرات کروم (صفر، 200، 400، 800، و 1200 میکروگرم بر کیلوگرم ... بیشتر

بررسی تأثیر اسانس درمنه دشتی (Artemisia sieberi) بر عملکرد و برخی فراسنجه ‏های خونی جوجه های گوشتی‏

فرزانه رحیمی نیت؛ شکوفه غضنفری؛ سید داود شریفی

دوره 16، شماره 1 ، اردیبهشت 1393، ، صفحه 63-73

چکیده

در این آزمایش، تأثیرات سطوح گوناگون اسانس درمنۀ دشتی (صفر، 100، 200، و 300 میلی‏گرم بر کیلوگرم جیره) و آنتی‏بیوتیک بر عملکرد و برخی فراسنجه‌های خونی در جوجه‏ های گوشتی با استفاده از 200 قطعه جوجۀ یک‌روزه رأس 308 در یک طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار بررسی شد. در کل دوره، پرندگانی که جیرۀ حاوی 300 میلی‏گرم بر کیلوگرم اسانس ... بیشتر در این آزمایش، تأثیرات سطوح گوناگون اسانس درمنۀ دشتی (صفر، 100، 200، و 300 میلی‏گرم بر کیلوگرم جیره) و آنتی‏بیوتیک بر عملکرد و برخی فراسنجه‌های خونی در جوجه‏ های گوشتی با استفاده از 200 قطعه جوجۀ یک‌روزه رأس 308 در یک طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار بررسی شد. در کل دوره، پرندگانی که جیرۀ حاوی 300 میلی‏گرم بر کیلوگرم اسانس درمنۀ دشتی دریافت کردند، افزایش وزن بیشتری در مقایسه با سایر تیمارهای آزمایشی داشتند (05/0P<). نامناسب‏ترین ضریب تبدیل متعلق به پرندگان شاهد بود و از این نظر، تفاوت معنی‏داری با پرندگان تغذیه‌شده با جیره‏های حاوی 100 و 300 میلی‏گرم بر کیلوگرم اسانس درمنۀ دشتی داشتند (05/0P<). تعداد گلبول‌های سفید در پرندگانی که با جیرۀ حاوی 100 میلی‏گرم بر کیلوگرم اسانس درمنۀ دشتی تغدیه شدند، در مقایسه با سایر پرندگان بالاتر بود (05/0P<). پرندگان تغذیه‌شده با جیره‏ های حاوی 100 و 300 میلی‏گرم بر کیلوگرم اسانس درمنۀ دشتی، گلبول‌های قرمز بیشتری در مقایسه با سایر پرندگان داشتند (05/0P<). در این تحقیق، افزودن اسانس درمنۀ دشتی به‌میزان 300 میلی‏گرم بر کیلوگرم به جیرۀ جوجه‏ های گوشتی موجب بهبود عملکرد می‏شود و می‏تواند جایگزینی مناسب برای آنتی‏بیوتیک‏های محرک رشد در نظر گرفته شود.

تعیین سطح مطلوب انرژی و پروتئین در جیره رشد بلدرچین ژاپنی (Coturnix coturnix japonica)

محمد یازرلو؛ داود شریفی؛ فرید شریعتمداری؛ عبدالرضا صالحی

دوره 15، شماره 1 ، تیر 1392، ، صفحه 1-10

چکیده

به‌منظور تعیین سطح مطلوب انرژی و پروتئین در جیرۀ دورۀ رشد بلدرچین ژاپنی، از تعداد 360 قطعه بلدرچین ژاپنی یک‌روزه در آزمایش فاکتوریل 3 × 3، [سه سطح انرژی سوخت‌و‌سازپذیر (2750، 2850 و 2950 کیلوکالری در کیلوگرم) و سه سطح پروتئین (24، 26 و 28 درصد)] در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار و 10 پرنده در هر تکرار استفاده شد. مصرف خوراک و افزایش وزن هفتگی ... بیشتر

تأثیر آنزیم های تجاری ناتافوس و سافیزیم در جیره های حاوی سبوس برنج بر عملکرد جوجه های گوشتی

محمدرضا عالمیان؛ علی اکبر خادم؛ سید داود شریفی

دوره 14، شماره 2 ، دی 1391، ، صفحه 1-10

چکیده

این آزمایش به منظور تعیین اثرات آنزیمهای تجاری ناتافوس و سافیزیم در جیرههای غذایی حاوی سبوس برنج بر عملکرد جوجههای گوشتی با استفاده از 200 قطعه جوجه از هیبرید تجاری رأس 308 در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار آزمایشی و چهار تکرار انجام شد. پنج جیره آزمایشی شامل جیره بر پایه ذرت و سویا (شاهد)، جیره حاوی سبوس برنج، جیره حاوی ... بیشتر

بررسی امکان استفاده از جلبک گراسیلاریوپسیز پرسیکا در تغذیه مرغان تخم گذار

امید وثوق شریفی؛ اکبر یعقوب فر؛ سید داود شریفی؛ قدرت اله میرزاده؛ فیروز عسکری

دوره 14، شماره 1 ، شهریور 1391، ، صفحه 1-10

چکیده

این آزمایش به منظور تعیین ارزش غذایی جلبک گراسیلاریوپسیز پرسیکا و بررسی امکان استفاده از آن در تغذیه مرغان تخم گذار انجام شد. در مرحله اول، انرژی قابل متابولیسم و ترکیبات شیمیایی جلبک اندازه گیری شد. در مرحله دوم، اثر سطوح مختلف جلبک در جیره مرغ های تخم گذار با استفاده از 100 قطعه مرغ سویه های لاین w-36، در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج ... بیشتر

تأثیر استفاده از آنزیم ناتوزایم در جیره های حاوی گندم و کنجاله کلزا بر عملکرد جوجه های گوشتی

گلستان گلستانی میلانلو؛ سید داود شریفی؛ اکبر یعقوب فر؛ علی اکبر خادم

دوره 13، شماره 2 ، اسفند 1390، ، صفحه 1-10

چکیده

این آزمایش به منظور بررسی اثر مکمل آنزیمی ناتوزایم پلاس در جیره های حاوی گندم و کنجاله کلزا بر عملکرد و دستگاه گوارش جوجه های گوشتی، با استفاده از 336 قطعه جوجه گوشتی سویه تجاری آربراکرز در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار انجام شد. جیره های آزمایشی عبارت بودند از: 1 - جیره بر پایه ذرت و کنجاله سویا (شاهد)، 2 - جیره حاوی 30 درصد ... بیشتر

اثر سطوح مختلف پنبه دانه در جیره بر عملکرد پرواری و فراسنجه های خونی بره های نر نژاد زندی

احمد افضل‌ زاده؛ محسن آبسالان؛ سید داود شریفی؛ علی اکبر خادم؛ داود قندی

دوره 13، شماره 1 ، شهریور 1390، ، صفحه 41-48

چکیده

این تحقیق برای بررسی اثرات سطوح مختلف پنبه دانه کامل بر عملکرد، خصوصیات لاشه و متابولیت های خون، در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار جیره غذایی (حاوی صفر، چهار، هشت و 16 درصد پنبه دانه کامل) بر روی 20 رأس بره نر زندی با میانگین وزن (6/1±) 8/29 کیلوگرم و سن پنج تا شش ماهگی به مدت 90 روز اجرا گردید. جیره ها از نظر انرژی قابل متابولیسم و پروتئین ... بیشتر

دوره 26 (1403)

دوره 25 (1402)

دوره 24 (1401)

دوره 23 (1400)

دوره 22 (1399)

دوره 21 (1398)

دوره 20 (1397)

دوره 19 (1396)

دوره 18 (1395)

دوره 17 (1394)

دوره 16 (1393)

دوره 15 (1392)

دوره 14 (1391)

دوره 13 (1390)

دوره 12 (1389)

نویسنده = سید داود شریفی

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده