فاطمه میر؛ محمد رکوعی؛ غلام رضا داشاب؛ هادی فرجی آروق
چکیده
هدف از انجام تحقیق حاضر، کمک به طراحی برنامۀ به‌گزینی پایه برای گاوهای سیستانی با استفاده از شبیه‌سازی تصادفی بود. بدینمنظور سه اندازۀ جمعیت (500، 1000، و 2000 رأس)، سه سطح تعداد گله (5، 10، و 20)، دو سطح شدت انتخاب (زیاد و کم)، و دو سطح روش آمیزش (تصادفی و حداقل همتباری) با هم ترکیب و درمجموع 36 راهبرد در مدت 30 سال شبیه‌سازی مقایسه شد. ...
بیشتر
هدف از انجام تحقیق حاضر، کمک به طراحی برنامۀ به‌گزینی پایه برای گاوهای سیستانی با استفاده از شبیه‌سازی تصادفی بود. بدینمنظور سه اندازۀ جمعیت (500، 1000، و 2000 رأس)، سه سطح تعداد گله (5، 10، و 20)، دو سطح شدت انتخاب (زیاد و کم)، و دو سطح روش آمیزش (تصادفی و حداقل همتباری) با هم ترکیب و درمجموع 36 راهبرد در مدت 30 سال شبیه‌سازی مقایسه شد. نتایج نشان داد که اثر همۀ عوامل بر پیشرفت ژنتیکی سالانه برای شایستگی کل، پیشرفت ژنتیکی سالانۀ وزن تولد (به استثنای روش آمیزش و شدت انتخاب) و وزن یکسالگی، تغییر سالانۀ همخونی (به استثنای تعداد گله)، فاصلۀ نسل (به استثنای روش آمیزش و شدت انتخاب)، و صحت انتخاب نرها و مادهها معنیدار بود (01/0P<). پیشرفت ژنتیکی سالانه در حالت شدت انتخاب زیاد، اندازۀ جمعیت 2000، و تعداد گلۀ کم (5 گله) در مقایسه با شدت انتخاب کم، اندازۀ جمعیت 500، و تعداد گلۀ بیشتر (20 گله) بهترتیب 5/8، 2/93، و 38درصد بیشتر بود. در آمیزش با حداقل همتباری باوجود کمتربودن پیشرفت ژنتیکی (11درصد)، افزایش سالانۀ همخونی در مقایسه با آمیزش تصادفی کمتر بود. نتایج تحقیق نشان میدهد که در برنامههای به‌گزینی گاو سیستانی باید تعداد گلۀ کم، اندازۀ جمعیت بزرگ، و شدت انتخاب زیاد باشد و برای کنترل همخونی جمعیت، آمیزش با روش حداقل همتباری انجام گیرد.
فاطمه جعفری؛ محمد تقی بیگی نصیری؛ جمال فیاضی؛ محمد علی لغوی
چکیده
پارامترهای ژنتیکی مستقیم و مادری در مرغ‌های بومی استان فارس با روش آماری بیزی، صفات وزن بدن در یکروزگی، 8هفتگی، 12هفتگی، سن بلوغ جنسی، تعداد تخممرغ تولیدی، و میانگین وزن تخممرغها در 28، 30 و 32هفتگی برآورد شد. برآورد پارامترهای ژنتیکی صفات گوناگون با هر شش مدل حیوانی و نرمافزار MTGSAM انجام شد. بهترین مدل با معیار اطلاعات ...
بیشتر
پارامترهای ژنتیکی مستقیم و مادری در مرغ‌های بومی استان فارس با روش آماری بیزی، صفات وزن بدن در یکروزگی، 8هفتگی، 12هفتگی، سن بلوغ جنسی، تعداد تخممرغ تولیدی، و میانگین وزن تخممرغها در 28، 30 و 32هفتگی برآورد شد. برآورد پارامترهای ژنتیکی صفات گوناگون با هر شش مدل حیوانی و نرمافزار MTGSAM انجام شد. بهترین مدل با معیار اطلاعات آکائیک (AIC) محاسبه شد. وراثتپذیری مستقیم وزن بدن در یکروزگی، 8هفتگی، 12هفتگی، سن بلوغ جنسی، تعداد تخممرغ تولیدی، و میانگین وزن تخممرغها براساس بهترین مدل بهترتیب 36/0، 33/0، 30/0، 48/0، 26/0 و 25/0 بود. اثر ژنتیکی مادری برای صفات سن بلوغ جنسی، تعداد تخممرغ تولیدی، و میانگین وزن تخممرغ معنیدار (05/0>P) بود و نسبت واریانس محیطـدائمی مادری به واریانس فنوتیپی از 01/0 (تعداد و میانگین وزن تخممرغ) تا 39/0 (وزن یکروزگی) متفاوت بود. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که روش بیزی با درنظرگرفتن تمام عوامل مؤثر مدلهای پیچیدهتر را به‌عنوان مدل مناسب انتخاب میکند.
مهشید محمدپناه؛ همایون فرهنگ فر؛ مسلم باشتنی
چکیده
همبستگی بین ارزش اصلاحی شیر روزآزمون تولیدی و شیر روزآزمون تصحیح‌شده برای انرژی با استفاده از 774013 رکورد مربوط به 88456 رأس گاو هلشتاین زایش اول که در سالهای 1376 تا 1388 در 165 گله (از شش استان) زایش داشتند، بررسی شد. تجزیه و تحلیل ژنتیکی صفات ازطریق مدل روزآزمون با تابعیت ثابت انجام شد. در این مدل متغیرهای گله، سال زایش، ماه تولید، سن در ...
بیشتر
همبستگی بین ارزش اصلاحی شیر روزآزمون تولیدی و شیر روزآزمون تصحیح‌شده برای انرژی با استفاده از 774013 رکورد مربوط به 88456 رأس گاو هلشتاین زایش اول که در سالهای 1376 تا 1388 در 165 گله (از شش استان) زایش داشتند، بررسی شد. تجزیه و تحلیل ژنتیکی صفات ازطریق مدل روزآزمون با تابعیت ثابت انجام شد. در این مدل متغیرهای گله، سال زایش، ماه تولید، سن در هنگام تولید، نوع ژنوتیپ گاو (زینه و اصیل)، نوع اسپرم (داخلی و خارجی)، تابع چندجملهای، تأثیرات تصادفی ژنتیکی افزایشی، و محیطی دائمی گاوها منظور شد. میانگین ارزش اصلاحی دختران در هنگام ارزیابی ژنتیکی براساس دو صفت فوق با یکدیگر اختلاف معنیدار داشت (0001/0P<). همبستگی بین ارزش اصلاحی شیر تولیدی و شیر تصحیح‌شده برای انرژی، هنگام انتخاب کل دختران ازنظر ارزش اصلاحی شیر تصحیح‌شده برای انرژی، بیشترین (92/0) و هنگام انتخاب فقط 10 دختر برتر ازنظر ارزش اصلاحی شیر تصحیح‌شده برای انرژی، کمترین (27/0) مقدار بود. بنابراین، در صورت استفاده از رکوردهای شیر روزآزمون تصحیح‌شده برای انرژی بهجای رکوردهای شیر تولیدی، تغییر در رتبهبندی مادهگاوهای برتر ژنتیکی، بسیار زیاد است.
جلیل نوری رایگانی؛ محمد امیر کریمی ترشیزی؛ شعبان رحیمی؛ امید مددگار
چکیده
تحقیق حاضر با هدف جداسازی باکتریوفاژ برای مهار زیستی باکتری انتروکوکوس مقاوم به پادزیست و کاهندۀ رشد جداشده از مدفوع بلدرچین ژاپنی در سه آزمایش انجام شد. 60 نمونه از محتویات دستگاه گوارش بلدرچین‌های بالغ برای جداسازی انتروکوکوسهای بالقوۀ کاهندۀ رشد، جدا و یک نمونۀ منتخب به‌همراه باکتری انتروکوکوس فکالیس سوش51299براساس زنده‌مانی ...
بیشتر
تحقیق حاضر با هدف جداسازی باکتریوفاژ برای مهار زیستی باکتری انتروکوکوس مقاوم به پادزیست و کاهندۀ رشد جداشده از مدفوع بلدرچین ژاپنی در سه آزمایش انجام شد. 60 نمونه از محتویات دستگاه گوارش بلدرچین‌های بالغ برای جداسازی انتروکوکوسهای بالقوۀ کاهندۀ رشد، جدا و یک نمونۀ منتخب به‌همراه باکتری انتروکوکوس فکالیس سوش51299براساس زنده‌مانی و کاهندگی رشد در بلدرچین، انتخاب و در سطح گونه شناسایی شد. سپس باکتریوفاژ لیتیک با استفاده از نمونه‌های فضولات طیور و فاضلاب مرغداری به‌عنوان منابع باکتریوفاژ علیه باکتری منتخب، جداسازی شد. کارایی فاژدرمانی علیه باکتری منتخب در کاهش استقرار باکتری‌های انتروکوکوس در محتویات ایلئوم بلدرچین‌ها متعاقب دریافت دهانی انتروکوکوس بررسی شد. باکتری منتخب به‌عنوان انتروکوکوس فکالیس شناسایی شد. تجویز باکتریوفاژ لیتیک توانست شمار انتروکوکوس‌ها در محتویات ایلئوم را در مقایسه با گروه دریافتکنندۀ باکتری و بدون درمان با باکتریوفاژ کاهش دهد و به سطح قابل مقایسه با گروه شاهد منفی (گروه بدون دریافت باکتری انتروکوکوس) برساند (05/0>P). نتایج تحقیق حاضر نشان داد که باکتریوفاژ جداشده می‌تواند به‌طور مؤثر کلونیزاسیون باکتری انتروکوکوس را به‌شکل زیستی مهار کند.
داریوش خادمی شورمستی؛ فرید شریعتمداری؛ محمد امیر کریمی ترشیزی؛ هوشنگ لطف اللهیان
چکیده
تأثیر منبع چربی و نوع افزودنی بر عملکرد و شاخص‌های ریختشناسی رودۀ جوجههای گوشتی آمیختۀ تجاری آرین در آزمایش فاکتوریال 3×2 با دو منبع چربی (کلزا و تخمکدو) و سه نوع افزودنی (بدون افزودنی، 1/0 گرم در کیلوگرم باکتوسل، و 15/0 گرم در کیلوگرم ویرجینامایسین) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار ...
بیشتر
تأثیر منبع چربی و نوع افزودنی بر عملکرد و شاخص‌های ریختشناسی رودۀ جوجههای گوشتی آمیختۀ تجاری آرین در آزمایش فاکتوریال 3×2 با دو منبع چربی (کلزا و تخمکدو) و سه نوع افزودنی (بدون افزودنی، 1/0 گرم در کیلوگرم باکتوسل، و 15/0 گرم در کیلوگرم ویرجینامایسین) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار به‌مدت 42 روز بررسی شد. اثر منبع چربی، افزودنیها و نیز تأثیرات متقابل منبع چربی×افزودنی بر عملکرد معنیدار نبود. پروبیوتیک موجب کاهش عمق کریپت و افزایش نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت در ژوژنوم و ایلئوم شد (01/0P<). استفادۀ توأم روغن تخمکدو و پروبیوتیک موجب افزایش ارتفاع پرز و نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت در ژوژنوم و ایلئوم شد (05/0P<). عمق کریپت، ضخامت، و مساحت پرز در دئودنوم جوجههای تغذیه‌شده با روغن تخمکدو بیشتر بود (05/0P<). بنابراین، میتوان از پروبیوتیک باکتوسل در جیرههای حاوی چربیهای دستۀ لینولئیکـالئیک (روغن تخمکدو) و لینولنیک (روغن کلزا) بدون تأثیر منفی بر عملکرد و صفات تولیدی استفاده کرد.
مازیار محیطی اصلی؛ معین قناعت پرست رشتی
چکیده
برای بررسی تأثیرات افزودن ویتامین E و C به جیرههای حاوی منابع متفاوت روغن بر عملکرد و فراسنجه‌های سرم از 320 قطعه جوجۀ گوشتی (سویۀ راس 308)، در آزمایشی فاکتوریل 2×2×2 و در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار، چهار تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد. فاکتورهای آزمایشی شامل دو منبع متفاوت روغن (سویا و کانولا) و دو سطح ویتامین ...
بیشتر
برای بررسی تأثیرات افزودن ویتامین E و C به جیرههای حاوی منابع متفاوت روغن بر عملکرد و فراسنجه‌های سرم از 320 قطعه جوجۀ گوشتی (سویۀ راس 308)، در آزمایشی فاکتوریل 2×2×2 و در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار، چهار تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد. فاکتورهای آزمایشی شامل دو منبع متفاوت روغن (سویا و کانولا) و دو سطح ویتامین E (صفر و 200 میلیگرم در کیلوگرم) و دو سطح ویتامین C (صفر و 1000 میلیگرم در کیلوگرم) بودند. منابع روغن و ویتامینهای E و C اثر معنیداری بر عملکرد جوجۀ گوشتی نداشتند. استفاده از ویتامین E یا C سبب افزایش کلسترول کل و HDL سرم شد (05/0>P). منبع روغن اثر معنیداری بر کلسترول کل و گلوکز سرم نداشت. جیرههای حاوی روغن کانولا، سبب افزایش HDL و کاهش مالوندیآلدئید سرم در مقایسه با جیرههای حاوی روغن سویا شد (01/0>P). جیرۀ حاوی روغن کانولا و ویتامین C، موجب کاهش تریگلیسیرید سرم در مقایسه با جیرههای حاوی روغن سویا و ویتامین C شد (05/0>P). جیرههای حاوی ویتامین E موجب کاهش مالوندیآلدئید و افزایش فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز سرم شد (05/0>P). براساس نتایج تحقیق حاضر، تغذیۀ جوجههای گوشتی با جیرۀ حاوی روغن کانولا، ویتامین C یا E، HDL سرم را افزایش میدهد و ویتامین E با تقویت سیستم آنتیاکسیدانی سبب کاهش اکسیداسیون لیپیدهای سرم شد.
سید ناصر خالقی میران؛ محمد امیر کریمی ترشیزی؛ شعبان رحیمی؛ محمدرضا باسامی؛ سکینه بابایی
چکیده
تأثیر عصارۀ اتانولی برهموم سبز ایرانی، پودر رزماری و کرم خاکی بر عملکرد، سیستم ایمنی و فراسنجه‌های خونی بلدرچین ژاپنی، با استفاده از 160 قطعه جوجۀ بلدرچین مخلوط نر و ماده در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار (شامل 1/0 درصد عصارۀ اتانولی برهموم، 5/0 درصد پودر برگ رزماری، 5/0 درصد پودر کرم‌خاکی و تیمار شاهد) و چهار تکرار و 10 قطعه ...
بیشتر
تأثیر عصارۀ اتانولی برهموم سبز ایرانی، پودر رزماری و کرم خاکی بر عملکرد، سیستم ایمنی و فراسنجه‌های خونی بلدرچین ژاپنی، با استفاده از 160 قطعه جوجۀ بلدرچین مخلوط نر و ماده در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار (شامل 1/0 درصد عصارۀ اتانولی برهموم، 5/0 درصد پودر برگ رزماری، 5/0 درصد پودر کرم‌خاکی و تیمار شاهد) و چهار تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار به‌مدت 42 روز بررسی شد. پودر کرم‌خاکی سبب بهبود عملکرد شد (05/0>P). اثر تیمارهای آزمایشی بر میزان تولید آنتیبادی علیه گلبول قرمز گوسفند معنیدار نبود. بالاترین عیار آنتیبادی علیه آنفلوانزا و نیوکاسل بهترتیب مربوط به رزماری و برهموم بود (05/0>P). رزماری پاسخ بهتری را در ایمنی سلولی نشان داد (05/0>P). افزودن برهموم و رزماری به جیره، سبب بهبود فراسنجه‌های خونی شد و پودر کرم‌خاکی فقط تریگلیسرید، کلسترول و لیپوپروتئین با چگالی کم سرم خون را در مقایسه با تیمار شاهد کاهش داد (05/0>P). نتایج نشان داد که برهموم و رزماری علاوه بر تقویت سیستم ایمنی سبب کاهش گلوکز و لیپیدهای سرم شدند. پودر کرم‌خاکی عملکرد را بهبود بخشید، ولی اثر کمتری بر بهبود سیستم ایمنی و فراسنجه‌های خونی داشت.
زینب پورآزادی؛ حشمت اله خسروی نیا؛ حسن نوروزیان
چکیده
تأثیر طول زمان گرسنگی پس از تفریخ و تزریق گلوکونات کلسیم بر عملکرد تولیدی، پاسخ ایمنی و تلفات در مرغ گوشتی، با استفاده از 640 قطعه جوجۀ گوشتی سویۀ راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 2×5 با پنج زمان گرسنگی (صفر، 12، 24، 36 و 48 ساعت) و دو سطح گلوکونات کلسیم (صفر و 6/0 میلیلیتر) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار بلوک و 16 جوجه در هر واحد آزمایشی، ...
بیشتر
تأثیر طول زمان گرسنگی پس از تفریخ و تزریق گلوکونات کلسیم بر عملکرد تولیدی، پاسخ ایمنی و تلفات در مرغ گوشتی، با استفاده از 640 قطعه جوجۀ گوشتی سویۀ راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 2×5 با پنج زمان گرسنگی (صفر، 12، 24، 36 و 48 ساعت) و دو سطح گلوکونات کلسیم (صفر و 6/0 میلیلیتر) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار بلوک و 16 جوجه در هر واحد آزمایشی، تا 28روزگی بررسی شد. طولانیشدن گرسنگی پس از تفریخ تا 36 ساعت، باعث کاهش وزن پرنده، کاهش درصد منوسیتها در خون و افزایش تلفات جوجه‌ها شد. تزریق گلوکونات کلسیم، تلفات جوجه‌ها را تا شش برابر افزایش داد (05/0>P). تزریق گلوکونات کلسیم عیار پادتن علیه ویروس نیوکاسل در 15روزگی را افزایش داد. اثر متقابل گرسنگی×گلوکونات کلسیم بر درصد تلفات جوجه‌ها معنیدار بود و جوجههای دریافتکنندۀ تزریق گلوکونات کلسیم تلفات بیشتری در تمام ساعات گرسنگی داشتند. بنابراین، بیش از 24 ساعت گرسنگی پس از تفریخ، تأثیر منفی بر عملکرد تولیدی و تلفات جوجههای گوشتی تا 28روزگی دارد. تزریق 6/0 میلیلیتر گلوکونات کلسیم به‌عنوان منبع کلسیم و گلوکز باعث افزایش تلفات جوجه‌ها طی گرسنگی پس از تفریخ و حفظ سطح پادتنهای مادری در خون در 15روزگی و بهبود پاسخ ایمنی اولیه در جوجه‌ها شد.
حسن صفری؛ اردشیر محیط؛ مازیار محیطی اصلی
چکیده
تأثیر افزودن پودر گیاه خرفه به جیره، بر عملکرد، پاسخ ایمنی، و برخی صفات خونی با استفاده از 160 قطعه جوجۀ گوشتی یکروزه سویۀ راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار (جیرههایی حاوی سطوح صفر (شاهد)، 5/2، 5، و 5/7 درصد پودر گیاه خرفه در جیره)، چهار تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار بررسی شد. در دورۀ 42-22روزگی و کل دورۀ پرورش، افزایش وزن و ...
بیشتر
تأثیر افزودن پودر گیاه خرفه به جیره، بر عملکرد، پاسخ ایمنی، و برخی صفات خونی با استفاده از 160 قطعه جوجۀ گوشتی یکروزه سویۀ راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار (جیرههایی حاوی سطوح صفر (شاهد)، 5/2، 5، و 5/7 درصد پودر گیاه خرفه در جیره)، چهار تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار بررسی شد. در دورۀ 42-22روزگی و کل دورۀ پرورش، افزایش وزن و مصرف خوراک پرندگانی که در جیرۀ خود خرفه دریافت کردند، بالاتر از پرندگان شاهد بود (05/0P<). پرندگانی که با جیرههای حاوی 5 و 5/7درصد پودر گیاه خرفه تغذیه شدند، ضریب تبدیل بهتری از پرندگان شاهد داشتند (05/0P<). کمترین مقدار کلسترول و تریگلیسرید خون بهترتیب در پرندگان تغذیه‌شده با جیرۀ حاوی 5 و 5/7درصد پودر گیاه خرفه مشاهده شد (05/0P<). پاسخ ایمنی سلولی به فیتوهموگلوتیناسیون (PHA-P) و تیتر نیوکاسل تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند. عیار آنتیبادی کل علیه سلولهای قرمز خون گوسفندی (SRBC)، IgG، و IgM در 35روزگی در پرندگان تغذیه‌شده با جیرههای حاوی 5درصد پودر گیاه خرفه به‌طور معنیداری بیشتر از پرندگان تغذیه‌شده با جیرۀ شاهد بود (05/0P<). نتایج تحقیق حاضر نشان داد افزودن پودر گیاه خرفه به جیرۀ جوجههای گوشتی در سطح 5درصد علاوه بر بهبود صفات عملکردی به کاهش کلسترول و تریگلیسرید خون و بهبود پاسخ ایمنی هومورال میانجامد.
زهرا نوره؛ علی خطیب جو؛ فرشید فتاح نیا؛ محمد اکبری قرائی
چکیده
اثر ال‌ـ‌کارنیتین و اسیدبوتیریک بر عملکرد تولیدی و پاسخ ایمنی با استفاده از 192 قطعه جوجۀ گوشتی راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 2×3 با سه سطح ال‌ـ‌کارنیتین (صفر، 125 و 250 میلیگرم در کیلوگرم) و دو سطح اسیدبوتیریک (صفر و 2 گرم در کیلوگرم) بر پایۀ طرح بلوکهای کامل تصادفی با شش تیمار، چهار بلوک و هشت جوجه در هر تکرار بررسی شد. جوجههای ...
بیشتر
اثر ال‌ـ‌کارنیتین و اسیدبوتیریک بر عملکرد تولیدی و پاسخ ایمنی با استفاده از 192 قطعه جوجۀ گوشتی راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 2×3 با سه سطح ال‌ـ‌کارنیتین (صفر، 125 و 250 میلیگرم در کیلوگرم) و دو سطح اسیدبوتیریک (صفر و 2 گرم در کیلوگرم) بر پایۀ طرح بلوکهای کامل تصادفی با شش تیمار، چهار بلوک و هشت جوجه در هر تکرار بررسی شد. جوجههای تغذیه‌شده با جیرههای حاوی افزودنی (ال‌ـ‌کارنیتین و اسیدبوتیریک) ازنظر خوراک مصرفی، افزایش وزن و ضریب تبدیل تفاوت معنیداری با گروه شاهد نداشتند. درصد لنفوسیت در خون پرندگانی که با جیرههای حاوی ال‌ـ‌کارنیتین، اسیدبوتیریک و یا هر دو ترکیب تغذیه شدند، بالاتر بود (05/0P<). تیتر IgG اولیه (31روزگی) در پاسخ به گلبول قرمز گوسفند در جوجههای تغذیه‌شده با جیرۀ حاوی 125 میلیگرم بر کیلوگرم ال‌ـ‌کارنیتین در مقایسه با جیرۀ تیمار شاهد بالاتر بود (05/0P<). شاخص تورم پردۀ پا پس از تزریق فیتوهماگلوتینین در جوجههای دریافتکنندۀ جیرههای دارای 250 میلیگرم بر کیلوگرم ال‌ـ‌کارنیتین و 125 و 250 میلیگرم بر کیلوگرم ال‌ـ‌کارنیتین همراه با اسیدبوتیریک در مقایسه با جوجههای گروه شاهد پایینتر بود (05/0< P). نتایج تحقیق حاضر نشان داد افزودن 125 میلیگرم ال‌ـ‌کارنیتین و دو گرم اسیدبوتیریک در کیلوگرم جیره، بدون تأثیری بر عملکرد جوجههای گوشتی، باعث بهبود پاسخ ایمنی در آنها میشود.
فائزه عبدی نژاد؛ مهرداد محمدی
چکیده
اثر افزودن عصارۀ آبی بادرنجبویه در آب آشامیدنی بر پاسخ ایمنی و عملکرد با استفاده از 200 قطعه جوجۀ گوشتی سویۀ راس 308، در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار، چهار تکرار و 10 پرنده در هر تکرار بررسی شد. مقادیر صفر (شاهد)، 5/0، 1، 5/1 و 2 میلیلیتر در لیتر، عصارۀ آبی بادرنجبویه به آب آشامیدنی اضافه شد و به‌مدت 42 روز در اختیار گروه های آزمایشی ...
بیشتر
اثر افزودن عصارۀ آبی بادرنجبویه در آب آشامیدنی بر پاسخ ایمنی و عملکرد با استفاده از 200 قطعه جوجۀ گوشتی سویۀ راس 308، در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار، چهار تکرار و 10 پرنده در هر تکرار بررسی شد. مقادیر صفر (شاهد)، 5/0، 1، 5/1 و 2 میلیلیتر در لیتر، عصارۀ آبی بادرنجبویه به آب آشامیدنی اضافه شد و به‌مدت 42 روز در اختیار گروه های آزمایشی قرار گرفت. پاسخ ایمنی هومورال در جوجه ها، با تزریق 1/0 میلیلیتر محلول 25درصد گلبول قرمز گوسفند (SRBC) در روزهای 8 و 22 دورۀ پرورش و اندازه گیری آنتی بادی بر علیه آن در روزهای 21، 28، 35 و 42 بررسی شد. در روز 16 پرورش ایمنی سلولی با تزریق فیتوهماگلوتینین به داخل پوست بال، ارزیابی شد. میانگین مصرف خوراک روزانه و افزایش وزن روزانه تحت تأثیر سطوح گوناگون عصارۀ آبی بادرنجبویه قرار نگرفت. پرندگانی که مقادیر 5/1 و 2 میلیلیتر عصاره در در هر لیتر آب آشامیدنی دریافت کردند، ضریب تبدیل کمتری در دورۀ رشد و کل دوره داشتند (05/0P<). عیار آنتی بادی تام علیه SRBC، در روزهای 28، 35 و 42 پرورش، در پرندگانی که در آب آشامیدنی خود عصارۀ بادرنجوبه دریافت کردند، بالاتر از پرندگان شاهد بود (05/0P<). در روز 28 پرورش، عیار IgG در پرندگانی که عصارۀ بادرنجبوبه دریافت کردند، بالاتر از پرندگان شاهد بود (05/0P<). در روزهای 28 و 35 پرورش، عیار IgM در پرندگانی که مقادیر 1، 5/1 و 2 میلیلیتر عصارۀ بادرنجبویه دریافت کردند، بیشتر بود (05/0P<). نتایج حاصل نشان داد که افزودن عصارۀ آبی بادرنجبویه به میزان 5/1 میلیلیتر در لیتر آب آشامیدنی جوجه های گوشتی، ضمن کاهش ضریب تبدیل، موجب بهبود فعالیت سیستم ایمنی هومورال میشود.
مهدیه سلطانی؛ مژگان مظهری؛ امید علی اسماعیلی پور
چکیده
اثر سطوح پروبیوتیک بر عملکرد و پاسخ ایمنی جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی در آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با استفاده از 144 قطعه جوجۀ نر یکروزه سویۀ راس بررسی شد. جوجه‌ها تا 25روزگی با جیرۀ تجاری مطابق با راهنمای راس تغذیه و سپس به‌طور تصادفی به چهار تیمار شامل چهار سطح پروبیوتیک (صفر، 05/0، 1/0، و 2/0درصد جیره) با چهار تکرار حاوی نه ...
بیشتر
اثر سطوح پروبیوتیک بر عملکرد و پاسخ ایمنی جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی در آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با استفاده از 144 قطعه جوجۀ نر یکروزه سویۀ راس بررسی شد. جوجه‌ها تا 25روزگی با جیرۀ تجاری مطابق با راهنمای راس تغذیه و سپس به‌طور تصادفی به چهار تیمار شامل چهار سطح پروبیوتیک (صفر، 05/0، 1/0، و 2/0درصد جیره) با چهار تکرار حاوی نه پرنده اختصاص یافتند. از 25روزگی پرنده‌ها به‌مدت هشت ساعت در روز در معرض دمای 2±34 درجۀ سانتی‌گراد قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر سطوح متفاوت پروبیوتیک بر مصرف خوراک معنیدار نبود. پرندگانی که جیرۀ حاوی 05/0 و 1/0درصد پروبیوتیک دریافت کردند، افزایش وزن بیشتری در مقایسه با پرندگان شاهد داشتند (05/0>P). ضریب تبدیل در پرندگانی که با جیرۀ حاوی 1/0درصد پروبیوتیک تغذیه شدند، بهتر از پرندگان شاهد بود (05/0>P). با افزایش مصرف پروبیوتیک وزن نسبی لاشه و سینه افزایش یافت (05/0P<). اثر سطوح گوناگون پروبیوتیک بر وزن نسبی اندامهای داخلی معنیدار نبود، اما پرندگانی که با جیرۀ حاوی 2/0درصد پروبیوتیک تغذیه شدند، کبد بزرگتری داشتند (05/0P<). با افزایش سطح پروبیوتیک در جیره کلسترول خون کاهش یافت (05/0P<). مصرف سطوح گوناگون پروبیوتیک، فراوانی هتروفیل‌ها، و همچنین نسبت هتروفیل به لنفوسیت را کاهش و میزان آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز را افزایش داد (05/0P<). بنابراین در شرایط تنش گرمایی افزودن پروبیوتیک کلوستات به میزان 1/0درصد جیره عملکرد رشد و پاسخ ایمنی پرنده را بهبود میدهد.
فرهاد محمدی؛ فرزاد باقرزاده کاسمانی؛ کمال شجاعیان؛ مهران مهری؛ محمد امیر کریمی ترشیزی
چکیده
تأثیر افزودن چای ترش به جیره بر عملکرد و پاسخ ایمنی جوجههای گوشتی تحت آفلاتوکسکوزیس با استفاده از 192 قطعه جوجه گوشتی یکروزه جنس نر سویه رأس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و 12 جوجه در هر تکرار بررسی شد. تیمارها شامل 1 - جیره شاهد منفی (بدون افزودنی)، 2 – جیره شاهد مثبت (5/2 میلیگرم آفلاتوکسین B1در کیلوگرم)، ...
بیشتر
تأثیر افزودن چای ترش به جیره بر عملکرد و پاسخ ایمنی جوجههای گوشتی تحت آفلاتوکسکوزیس با استفاده از 192 قطعه جوجه گوشتی یکروزه جنس نر سویه رأس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و 12 جوجه در هر تکرار بررسی شد. تیمارها شامل 1 - جیره شاهد منفی (بدون افزودنی)، 2 – جیره شاهد مثبت (5/2 میلیگرم آفلاتوکسین B1در کیلوگرم)، 3 - جیره حاوی چای ترش (10 گرم چای ترش در کیلوگرم) و 4 - جیره آلوده به آفلاتوکسین و حاوی چای ترش (5/2 میلیگرم آفلاتوکسین B1+ 10 گرم در کیلوگرم چای ترش در کیلوگرم) میباشند. اثر تیمارها بر مصرف خوراک معنیدار نبود. افزایش وزن جوجه‌ها در تیمار شاهد مثبت کمتر از جوجههای مربوط به تیمارهای دیگر بود (001/0P<). این پرندگان ضریب تبدیل بالاتری داشتند (001/0P<). میزان پادتن تولید شده علیه ویروس نیوکاسل و گلبول قرمز گوسفندی در جوجههای تغذیه شده با جیرة کنترل مثبت و جیرة حاوی چای ترش به ترتیب پایینتر و بالاتر از پرندگان گروه شاهد منفی بود (001/0P<). کمترین افزایش ضخامت پوست پس از چالش با دینیتروکلروبنزن در جوجههای دریافتکنندة جیرة شاهد مثبت مشاهده شد (001/0P<). وزن نسبی بورس فابریسیوس در جوجههای دریافتکنندة جیرة کنترل مثبت و حاوی چای ترش بهترتیب کمتر و بیشتر از گروه شاهد منفی بود (001/0P<). براساس نتایج تحقیق حاضر، افزودن چای ترش به جیرههای آلوده به آفلاتوکسین B1 در جوجههای گوشتی، اثر سم آفلاتوکسین را بر پاسخ ایمنی و عملکرد تولیدی کاهش میدهد.
سکینه بابایی؛ شعبان رحیمی؛ محمد امیر کریمی ترشیزی؛ غلام حسین طهماسبی؛ سید ناصر خالقی میران
چکیده
تأثیر عسل، ژله‌رویال و گردۀ زنبور عسل بر عملکرد، سامانۀ ایمنی و فاکتورهای خونی بلدرچین ژاپنی، با استفاده از 160 قطعه جوجۀ بلدرچین در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار [شاهد (بدون افزودنی)، یک گرم گرده در کیلوگرم خوراک، 125 میلیگرم در لیتر ژله‌رویال در آب آشامیدنی و 22 گرم در لیتر عسل در آب آشامیدنی] با چهار تکرار و 10 قطعه جوجه ...
بیشتر
تأثیر عسل، ژله‌رویال و گردۀ زنبور عسل بر عملکرد، سامانۀ ایمنی و فاکتورهای خونی بلدرچین ژاپنی، با استفاده از 160 قطعه جوجۀ بلدرچین در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار [شاهد (بدون افزودنی)، یک گرم گرده در کیلوگرم خوراک، 125 میلیگرم در لیتر ژله‌رویال در آب آشامیدنی و 22 گرم در لیتر عسل در آب آشامیدنی] با چهار تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار به‌مدت 42 روز بررسی شد. مصرف خوراک و درصد تلفات در کل دوره تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. پرندگانی که در آب آشامیدنی عسل دریافت کردند، بهترین ضریب تبدیل غذایی و افزایش وزن روزانه را در مقایسه با سایر گروهها داشتند. اثر تیمارها بر میزان تولید آنتیبادی علیه گلبول قرمز گوسفند معنیدار نبود. بالاترین عیار آنتیبادی علیه ویروس آنفلوانزا و نیوکاسل مربوط به تیمار عسل بود (05/0>P). افزودن گرده در جیره، ژله‌رویال و عسل در آب آشامیدنی وزن طحال را به‌طور معنیداری در مقایسه با گروه شاهد افزایش داد (01/0>P). گرده و عسل پاسخ بهتری را در مقایسه با ایمنی سلولی نشان دادند (01/0>P). استفاده از فرآوردههای زنبورعسل، سبب بهبود فراسنجه‌های خونی شد (01/0>(P. نتایج نشان داد که عسل و ژله‌رویال علاوه بر بهبود عملکرد و تقویت سامانۀ ایمنی سبب کاهش گلوکز و لیپیدهای سرم شدند. گرده فراسنجه‌های خونی را بهبود بخشید ولی اثر کمتری بر بهبود سامانۀ ایمنی و عملکرد داشت.
سیده اسماء موسوی؛ سید امیر حسین مهدوی؛ احمد ریاسی؛ علی صادقی سفیدمزگی
چکیده
تأثیر مخلوط پسماند گیاهان آویشن، رزماری، شوید و نعناع فلفلی در جیرههای با نسبتهای گوناگون اسیدهای چرب امگا-6 به امگا-3 بر عملکرد، وزن نسبی اندامهای داخلی، فلور میکروبی محتویات ایلئوم و تغییرات هسیتولوژیک رودۀ کوچک و کبد مرغ‌های تخمگذار در آزمایشی فاکتوریل 3×2 با سه سطح پسماند (صفر، 5/2 و 5 درصد) و دو نسبت اسیدهای چرب امگا-6 ...
بیشتر
تأثیر مخلوط پسماند گیاهان آویشن، رزماری، شوید و نعناع فلفلی در جیرههای با نسبتهای گوناگون اسیدهای چرب امگا-6 به امگا-3 بر عملکرد، وزن نسبی اندامهای داخلی، فلور میکروبی محتویات ایلئوم و تغییرات هسیتولوژیک رودۀ کوچک و کبد مرغ‌های تخمگذار در آزمایشی فاکتوریل 3×2 با سه سطح پسماند (صفر، 5/2 و 5 درصد) و دو نسبت اسیدهای چرب امگا-6 به امگا-3 (12/15 و 65/1) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و پنج پرنده در هر تکرار بررسی شد. تغذیۀ مرغها با جیرههای با نسبت پایین امگا-6 به امگا-3 وزن نسبی طحال، تعداد و قطر غدد لنفاوی غیرمنتشرۀ لامیناپروپریا (05/0P<)، و درصد تولید تخممرغ در میان دورۀ دوم (05/0P=) را افزایش و وزن نسبی و درصد چربی کبدی را کاهش داد (05/0P<). تغذیۀ پرندگان با جیرههای حاوی پسماندهای گیاهی، طول پرز، تعداد و قطر غدد لنفاوی، تعداد سلولهای گابلت (05/0P<)، و ضریب تبدیل غذایی (08/0P=) را بهبود داد. غلظت مالون دیآلدئید در کبد و جمعیت اشرشیاکلی در ایلیوم پرندگانی که با جیرۀ حاوی 5درصد مخلوط پسماند تغذیه شدند، کاهش یافت (01/0P<). براساس نتایج تحقیق حاضر، استفاده از نسبت پایین اسیدهای چرب امگا-6 به امگا-3 یا 5درصد مخلوط پسماند گیاهان دارویی در جیره بهترتیب تولید تخممرغ و شاخص‌های سلامت روده و کبد را در مرغ‌های تخم بهبود میبخشد.
نادر پاپی؛ فرخ کفیل زاده؛ حسن فضائلی
چکیده
این پژوهش به‌منظور بررسی پتانسیل عملکرد و ارزش غذایی علوفۀ سیبزمینی ترشی در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه مرحلۀ رشد گیاه (تیمار) و با چهار تکرار در هر تیمار انجام شد. بخشهای هوایی گیاه مورد نظر در سه مرحله از رشد (اول: ارتفاع علوفه 150ـ100، دوم: 200ـ150، و سوم: 250ـ200 سانتیمتر، شروع گلدهی) برداشت و اطلاعات مربوط به میزان تولید در واحد ...
بیشتر
این پژوهش به‌منظور بررسی پتانسیل عملکرد و ارزش غذایی علوفۀ سیبزمینی ترشی در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه مرحلۀ رشد گیاه (تیمار) و با چهار تکرار در هر تیمار انجام شد. بخشهای هوایی گیاه مورد نظر در سه مرحله از رشد (اول: ارتفاع علوفه 150ـ100، دوم: 200ـ150، و سوم: 250ـ200 سانتیمتر، شروع گلدهی) برداشت و اطلاعات مربوط به میزان تولید در واحد سطح، ارتفاع گیاه، وزن تر و خشک و نسبت برگ به ساقه ثبت شد. سپس علوفۀ برداشت‌شده چاپر گردید و پس از نمونهگیری، ترکیب مواد مغذی و گوارشپذیری در نمونه‌های علوفۀ چاپرشده اندازهگیری شد. تفاوت در میزان علوفۀ تر و خشک تولیدشده در مرحلۀ اول برداشت (بهترتیب 20/45 و 95/15 تن در هکتار) و در مرحلۀ سوم برداشت (00/64 و 85/29 تن در هکتار) معنیدار بود (05/0P<). بیشترین مقدار پروتئین خام در مرحلۀ اول (42/13درصد) و کمترین آن در مرحلۀ سوم برداشت (21/9درصد) مشاهده شد (05/0P<). با افزایش سن گیاه، میانگین کربوهیدراتهای غیرفیبری افزایش یافت (05/0P<). بیشترین و کمترین مقدار خاکستر خام بهترتیب در اولین و سومین مرحلۀ برداشت مشاهده شد (05/0P<). گوارشپذیری مادۀ خشک و مادۀ آلی تحت تأثیر مرحلۀ برداشت قرار نگرفت. نتایج حاصل از آزمون گاز نشان داد، با رشد گیاه، میزان گاز تولیدی افزایش یافت، بهطوریکه بیشترین مقدار آن در مرحلۀ سوم و کمترین آن در مرحلۀ اول برداشت مشاهده شد (05/0P<). نتایج تحقیق حاضر نشان داد که گیاه سیبزمینیترشی می‌تواند به‌عنوان منبع مناسب علوفهای مورد توجه قرار گیرد.
مصطفی حاجی لو؛ حمید رضا میرزایی الموتی؛ مهدی گنج خانلو؛ حمید امانلو
چکیده
در تحقیق حاضر، از چهار رأس گاو هلشتاین دارای فیستولۀ شکمبه در طرح مربع لاتین با چهار دورۀ 21روزه (شامل دو هفته دورۀ عادتپذیری به جیره‌ها و یک هفته جمعآوری داده‌ها) استفاده شد. تیمارها شامل 1. تغذیه با جیرۀ کاملاً مخلوط یک‌بار در وعدۀ صبح، 2. تغذیه با بخشی از سویا در وعدۀ عصر، 3. تغذیه با بخشی از اوره در وعدۀ عصر، و 4. تغذیه با بخشی ...
بیشتر
در تحقیق حاضر، از چهار رأس گاو هلشتاین دارای فیستولۀ شکمبه در طرح مربع لاتین با چهار دورۀ 21روزه (شامل دو هفته دورۀ عادتپذیری به جیره‌ها و یک هفته جمعآوری داده‌ها) استفاده شد. تیمارها شامل 1. تغذیه با جیرۀ کاملاً مخلوط یک‌بار در وعدۀ صبح، 2. تغذیه با بخشی از سویا در وعدۀ عصر، 3. تغذیه با بخشی از اوره در وعدۀ عصر، و 4. تغذیه با بخشی از پودر ماهی در وعدۀ عصر بود. گاوها در سطح نگهداری تغذیه شدند. تغذیۀ منابع پروتئینی در وعدۀ عصر فعالیت نشخوار را افزایش داد (05/0P<). قابلیت هضم ظاهری مادۀ خشک و مادۀ آلی در گاوهای تغذیه‌شده با اوره در وعدۀ عصر در مقایسه با گاوهایی که یک‌بار تغذیه شدند، بیشتر بود (05/0P<). تغذیۀ همۀ منابع پروتئین در وعدۀ عصر باعث افزایش قابلیت هضم ظاهری الیاف نامحلول در شویندۀ خنثی شد (05/0P<). میانگین تولید کل اسیدهای چرب فرار و نسبت مولی هیچکدام از اسیدهای چرب فرار تحت تأثیر نحوۀ تغذیۀ منابع گوناگون پروتئین قرار نگرفتند. اثر تیمارهای آزمایشی بر میانگین اسیدیتۀ شکمبه و نیتروژن آمونیاکی شکمبه معنیدار نبود. براساس نتایج تحقیق حاضر، افزایش دفعات تغذیۀ منابع پروتئین قابل تجزیه در شکمبه باعث بهبود هضم الیاف و فعالیت جویدن در گاوهای فیستولۀ هلشتاین غیرشیرده میشود.
منوره قدوسی؛ امید دیانی؛ امین خضری؛ محمد مهدی شریفی حسینی
چکیده
در تحقیق حاضر، اثر تغذیۀ سیلاژ برگ و ساقۀ درخت موز با خرمای ضایعاتی بر مادۀ خشک مصرفی، پروتئین میکروبی تولیدی، و فراسنجه‌های خون با استفاده از چهار رأس گوسفند نر بالغ در قالب طرح چرخشی در چهار دورۀ 21روزه بررسی شد. 85 کیلوگرم برگ و ساقۀ درخت موز با 15 کیلوگرم خرمای ضایعاتی با هم مخلوط و به‌مدت 45 روز سیلو شد. پس از تعیین ترکیب شیمیایی و ...
بیشتر
در تحقیق حاضر، اثر تغذیۀ سیلاژ برگ و ساقۀ درخت موز با خرمای ضایعاتی بر مادۀ خشک مصرفی، پروتئین میکروبی تولیدی، و فراسنجه‌های خون با استفاده از چهار رأس گوسفند نر بالغ در قالب طرح چرخشی در چهار دورۀ 21روزه بررسی شد. 85 کیلوگرم برگ و ساقۀ درخت موز با 15 کیلوگرم خرمای ضایعاتی با هم مخلوط و به‌مدت 45 روز سیلو شد. پس از تعیین ترکیب شیمیایی و ارزیابی حسی، سیلاژ برگ و ساقۀ درخت موز در جیرههای آزمایشی در سطوح صفر (شاهد)، 7، 14، و 21درصد مادۀ خشک استفاده شد. باتوجه به ارزیابیهای حسی، سیلاژ با نمرۀ 20 رتبۀ بسیار خوب را به‌خود اختصاص داد. نیتروژن ابقاء‌شده در گوسفندان تغذیه‌شده با 21درصد سیلاژ کمتر از گروه شاهد بود (05/0>P). قابلیت هضم مادۀ خشک جیرههای حاوی 14 و 21درصد سیلاژ، کمتر از جیرههای فاقد سیلاژ یا حاوی 7درصد سیلاژ بود (05/0>P). میانگین آلانتوئین دفعی، اسیداوریک، و کل مشتقات پورینی ادرار در گوسفندان با افزایش سطح سیلاژ در جیره بهصورت خطی افزایش پیدا کرد (05/0>P). افزایش نیتروژن و سنتز پروتئین میکروبی در گوسفندان تغذیه‌شده با جیرۀ حاوی 21درصد سیلاژ بیشتر از گوسفندان تغذیه‌شده با جیرۀ بدون سیلاژ بود (05/0>P). با افزایش سطح سیلاژ در جیره، غلظت تریگلیسیرید خون بهصورت خطی افزایش یافت (05/0P<). براساس نتایج تحقیق حاضر، استفاده از 21درصد سیلاژ برگ و ساقۀ درخت موز با خرمای ضایعاتی در جیرۀ گوسفند، بدون ایجاد تغییر در مادۀ خشک مصرفی، سنتز پروتئین میکروبی را افزایش میدهد.
رعنا جهان بین؛ پریسا یزدان شناس؛ مهدی امین افشار؛ عبدالله محمدی سنگ چشمه؛ حمید ورناصری؛ محمد چمنی؛ محمدحسن نظران؛ محمدرضا بختیاری زاده
چکیده
این تحقیق به‌منظور بررسی اثر غلظت‌های گوناگون نانوذرات روی بر شاخص‌های کیفی منی گاو پس از فرایند انجمادـیخگشایی انجام شد. از چهار گاو نر هلشتاین به مدت چهار هفته و هر هفته دو نوبت اسپرمگیری شد. نمونه‌های منی پس از اضافه‌کردن مقادیر صفر، 6-10، 5-10، 4-10، 3-10، و 2-10 مولار نانوذرات روی به رقیقکنندۀ بایوکسل، منجمد و پس از 72 ساعت ...
بیشتر
این تحقیق به‌منظور بررسی اثر غلظت‌های گوناگون نانوذرات روی بر شاخص‌های کیفی منی گاو پس از فرایند انجمادـیخگشایی انجام شد. از چهار گاو نر هلشتاین به مدت چهار هفته و هر هفته دو نوبت اسپرمگیری شد. نمونه‌های منی پس از اضافه‌کردن مقادیر صفر، 6-10، 5-10، 4-10، 3-10، و 2-10 مولار نانوذرات روی به رقیقکنندۀ بایوکسل، منجمد و پس از 72 ساعت یخگشایی شدند. میزان تحرک اسپرم با نرمافزار کاسا (Computer Assisted Sperm Analysis; CASA) ارزیابی شد. میزان زنده‌مانی، یکپارچگی غشا، مورفولوژی، و میزان فعالیت میتوکندریایی اسپرمها در نمونه‌های اسپرم مربوط به بیشترین و کمترین غلظت‌های نانوذرات روی با همراه گروه شاهد ارزیابی شدند. تفاوت در میزان تحرک اﺳﭙﺮم، میزان زنده‌مانی، و درصد اسپرم با ظاهر غیرطبیعی بین غلظت‌های آزمایشی معنیدار نبود. دادههای حاصل از فلوسایتومتری و آزمون هاس نشان داد که یکپارچگی غشا و فعالیت میتوکندریایی اسپرم در گروههای 6-10 و 2-10 مولار نانوروی در مقایسه با گروه شاهد بیشتر بود (05/0P<). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که با اضافه‌کردن نانوذرات روی به رقیقکنندۀ اسپرم گاو یکپارچگی غشا و فعالیت میتوکندریایی اسپرم بیشتر میشود.
رسول کریمی؛ ملک شاکری؛ مهدی ژندی؛ حسین مروج؛ هانیه بنی کمال؛ عبدالله محمدی سنگ چشمه؛ مهدی خدایی مطلق
چکیده
در این تحقیق، اثر لایۀ غذادهندۀ STO بر کشت و تکثیر سلولهای بنیادی اسپرماتوگونی (SSCs) خروس نابالغ در محیط آزمایشگاهی ارزیابی شد. سلولهای بیضه، از تعداد 30 قطعه خروس نابالغ نژاد ردآیلندرد (8-4 هفته) جدا و در ظرفهای کشت چهارخانهای به‌طور جداگانه و در حضور فاکتورهای رشد bFGF و LIF در دو تیمار، سه تکرار، و پنج مشاهده در هر تکرار کشت داده ...
بیشتر
در این تحقیق، اثر لایۀ غذادهندۀ STO بر کشت و تکثیر سلولهای بنیادی اسپرماتوگونی (SSCs) خروس نابالغ در محیط آزمایشگاهی ارزیابی شد. سلولهای بیضه، از تعداد 30 قطعه خروس نابالغ نژاد ردآیلندرد (8-4 هفته) جدا و در ظرفهای کشت چهارخانهای به‌طور جداگانه و در حضور فاکتورهای رشد bFGF و LIF در دو تیمار، سه تکرار، و پنج مشاهده در هر تکرار کشت داده شدند. کلنیهای SSCs در روز پنجم ظاهر و در روزهای هفتم و دهم ارزیابی شدند. تعداد کلنیهای ایجادشده، مساحت کلنی، و تعداد سلول در هر کلنی روی لایۀ غذادهنده در مقایسه با کلنیهای کشتشده بدون لایۀ غذادهنده بیشتر بود (05/0≥P). نتایج ارزیابی در روز 10 کشت نشاندهندۀ کاهش تعداد کلنی، مساحت کلنی، و تعداد سلول/کلنی در هر دو تیمار به نسبت روز هفت کشت است. ژن C-KIT در سلولهای تشکیلدهندۀ کلنیها بیان نشد که می‌تواند دال بر عدم تمایز و داشتن توان خودنوزایی سلولهای موجود در کلنیها باشد. براساس نتایج تحقیق حاضر، استفاده از لایۀ غذادهندۀ STO در کشت و تکثیر SSCs خروس نابالغ مناسب است و توان این سلولها را در تکثیر و خودنوزایی در مقایسه با کشت در تیمار بدون استفاده از لایۀ غذادهنده به‌طور بهتری حفظ میکند.
سامان عباسی؛ مختار علی عباسی؛ علیرضا نوشری
چکیده
در تحقیق حاضر، از اطلاعات صفات کیفیت 2000 تخممرغ مربوط به 746 مرغ بومی در نسل هفدهم و دادههای وزن مربوط به 17 نسل مرغان بومی مرکز اصلاح نژاد دام فارس برای برآورد پارامترهای ژنتیکی صفات وزن بدن و کیفیت تخممرغ استفاده شد. برای هر صفت شش مدل دام یک‌صفتی با تأثیرات تصادفی گوناگون برازش شد. برای صفت وزن بلوغ مدل شامل اثر ژنتیکی افزایشی ...
بیشتر
در تحقیق حاضر، از اطلاعات صفات کیفیت 2000 تخممرغ مربوط به 746 مرغ بومی در نسل هفدهم و دادههای وزن مربوط به 17 نسل مرغان بومی مرکز اصلاح نژاد دام فارس برای برآورد پارامترهای ژنتیکی صفات وزن بدن و کیفیت تخممرغ استفاده شد. برای هر صفت شش مدل دام یک‌صفتی با تأثیرات تصادفی گوناگون برازش شد. برای صفت وزن بلوغ مدل شامل اثر ژنتیکی افزایشی حیوان و محیطی دائمی مادری، برای وزن 12هفتگی مدل شامل تأثیرات ژنتیکی افزایشی حیوان، ژنتیکی افزایشی مادری، و محیطی دائمی مادری، برای صفات قطر سفیده، وزن زرده، و وزن تخممرغ مدل شامل تأثیرات ژنتیکی افزایشی حیوان و مادر و برای بقیۀ صفات مدل دام ساده شامل اثر ژنتیکی افزایشی حیوان به‌عنوان مدل مناسب تعیین شدند. وراثتپذیری صفات کیفیت داخلی تخممرغ از 02/0 (وزن زرده) تا 23/0 (شاخص سفیده) و صفات کیفیت خارجی از 01/0 (وزن تخممرغ) تا 43/0 (مقاومت پوسته) متغیر بود. وراثتپذیری وزن 8هفتگی، 12هفتگی، و وزن بلوغ بهترتیب 22/0، 31/0 و 56/0 برآورد شد. ضرایب همبستگی ژنتیکی صفات کیفیت تخممرغ با وزن بدن از 79/0- تا 80/0 برآورد شد. براساس نتایج مطالعۀ حاضر، انتخاب براساس وزن در 8هفتگی و 12هفتگی می‌تواند سبب افزایش وزن تخممرغ، عرض تخممرغ، و شاخص شکل تخممرغ شود. انتخاب براساس وزن بدن در 12هفتگی باعث افزایش وزن سفیده و قطر زرده نیز خواهد شد.
ساحره غریبی؛ محمد هوشمند؛ رضا نقی ها
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیرات دو سطح میوۀ بلوط خام و فرآوری‌شده با اسیداستیک بر عملکرد و فلور رودۀ کور جوجههای گوشتی، از تعداد 340 قطعه جوجۀ یکروزه سویۀ کاب 500 در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار (هر تکرار با 17 قطعه جوجۀ نر و ماده) استفاده شد. تیمار اول، با جیرۀ بر پایۀ ذرت‌ـ‌کنجالۀ سویا (بدون استفاده از میوۀ بلوط) به‌عنوان ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیرات دو سطح میوۀ بلوط خام و فرآوری‌شده با اسیداستیک بر عملکرد و فلور رودۀ کور جوجههای گوشتی، از تعداد 340 قطعه جوجۀ یکروزه سویۀ کاب 500 در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار (هر تکرار با 17 قطعه جوجۀ نر و ماده) استفاده شد. تیمار اول، با جیرۀ بر پایۀ ذرت‌ـ‌کنجالۀ سویا (بدون استفاده از میوۀ بلوط) به‌عنوان شاهد و تیمارهای دو، سه، چهار، و پنج بهترتیب با جیرههای حاوی 20 یا 25درصد بلوط خام یا فرآوری‌شده تغذیه شدند. فرآوری میوۀ بلوط با اسیداستیک میزان ترکیبات فنلی (فنل کل، تانن کل، و تانن فشرده) را به‌طور معنیداری کاهش داد (05/0>P). استفاده از 20 و 25درصد بلوط خام در جیره، میزان افزایش وزن بدن جوجه‌ها را در مقایسه با گروه شاهد کاهش داد (05/0>P)، اما در بلوط فرآوری‌شده این کاهش مشاهده نشد. استفاده از میوۀ بلوط (خام و فرآوری‌شده) افزایش معنیدار ضریب تبدیل غذایی را به دنبال داشت. شمار باکتری‌های ای.کلی و اسیدلاکتیک در 21 و 42روزگی تحتتأثیر تیمارهای تغذیه‌ای قرار نگرفت. نتایج نشان داد استفاده از میوۀ بلوط خام و یا فرآوری‌شده به میزان 20 و 25درصد جیرۀ جوجههای گوشتی باعث کاهش عملکرد شد و بنابراین، استفاده از این سطوح قابل توصیه نیستند.