حسین محمدی؛ امیر حسین خلت آبادی فراهانی؛ محمد حسین مرادی
دوره 24، شماره 2 ، تیر 1401، صفحه 117-126
چکیده
هدف از این مطالعه بررسی معماری ژنتیکی، شناسایی مناطق ژنومی و ژنهای کاندیدای مرتبط با صفات افزایش وزن بدن، میزان خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک در بلدرچین ژاپنی بود. برای شناسایی پنجرههای ژنومی اصلی، از روش مطالعه پویش کل ژنومی تکمرحلهای و از اطلاعات ژنومی 920 قطعه بلدرچین ژاپنی استفاده شد. آنالیز پویش ژنومی بهوسیله نرمافزارهای ...
بیشتر
هدف از این مطالعه بررسی معماری ژنتیکی، شناسایی مناطق ژنومی و ژنهای کاندیدای مرتبط با صفات افزایش وزن بدن، میزان خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک در بلدرچین ژاپنی بود. برای شناسایی پنجرههای ژنومی اصلی، از روش مطالعه پویش کل ژنومی تکمرحلهای و از اطلاعات ژنومی 920 قطعه بلدرچین ژاپنی استفاده شد. آنالیز پویش ژنومی بهوسیله نرمافزارهای خانواده BLUPF90 انجام شد. نتایج براساس مقدار واریانس ژنتیکی افزایشی کنترل‌شده در قالب پنجرههای بهطور میانگین 1/5 مگابازی از SNPهای مجاور ارائه شد. پنجرههایی که بیش از یک درصد واریانس را کنترل میکردند به‌عنوان مناطق ژنومی مؤثر و برای یافتن ژنهای کاندیدا استفاده شدند. تعداد 13 پنجره ژنومی معنیدار روی هشت کروموزوم، 23 درصد کل واریانس ژنتیکی صفت افزایش وزن بدن را توجیه میکردند و حاوی ژنهای کاندیدای SMYD1، ADGRG6وCFL2بودند. بیشترین واریانس مربوط به پنجرهای روی کروموزوم شماره دو بود. تعداد 20 پنجره روی هشت کروموزوم و شامل ژنهای کاندیدای ACSL1،PPA2 ، FGF2 و RBL2مرتبط با میزان خوراک مصرفی بودند. این پنجرهها 38 درصد واریانس ژنتیکی را کنترل میکردند و مهمترین پنجره روی کروموزوم شماره چهار بود. همچنین برای ضریب تبدیل خوراک تعداد 12 منطقه ژنومی روی هفت کروموزوم، 23/7درصد از واریانس ژنتیکی را توجیه میکردند و حاوی ژنهای کاندیدای ATRNL1و PTPN4بود. نتایج نشان داد چهار منطقه ژنومی اثر پلیوتروپی دارند. باتوجه به شناسایی مناطق ژنومی جدیدونقش کلیدی ژنهای ذکرشده مرتبط با مصرف خوراک میتوان کارایی روش تکمرحلهای برای پویش ژنومی صفات بازده مصرف خوراک را تأییدکرد.
آرزو طوقی؛ غلامرضا داشاب؛ علی مقصودی؛ محمد رکوعی
دوره 24، شماره 2 ، تیر 1401، صفحه 127-138
چکیده
هدف از این مطالعه، بررسی میزان تفرق ژنتیکی نژادهای مختلف شتر استان سیستان و بلوچستان با استفاده از نشانگرهای ریزماهوارهای انجام شد. بدین منظور از تعداد 70 نفرشتر از دو نژاد جمازه و بلوچی به‌صورت تصادفی انتخاب و از آن‌ها از ورید وداجی در لولههای هپاررینهخون‌گیری شد. DNA در نمونههای خون به‌روش نمکی-دترجنت استخراج شد.تعداد ...
بیشتر
هدف از این مطالعه، بررسی میزان تفرق ژنتیکی نژادهای مختلف شتر استان سیستان و بلوچستان با استفاده از نشانگرهای ریزماهوارهای انجام شد. بدین منظور از تعداد 70 نفرشتر از دو نژاد جمازه و بلوچی به‌صورت تصادفی انتخاب و از آن‌ها از ورید وداجی در لولههای هپاررینهخون‌گیری شد. DNA در نمونههای خون به‌روش نمکی-دترجنت استخراج شد.تعداد پنج نشانگر ریزماهوارهای از ژنوم شتر انتخاب و با آغازگرهای اختصاصی تکثیر و الگوهای باندی بر روی ژل آگارز پنج درصد نمایانسازی شدند. ساختارهای ژنتیکی و جمعیتی با نرم‌افزارPOPGENE نسخه 1/31 تجزیه و تحلیل شدند. تعداد آللها در پنج جایگاه نشانگری در دو نژاد جمازه و بلوچی در دامنه یک تا شش آلل متغیر بودند. تعداد آللها در پنج نشانگر CVRLO6، VOLP32، LCV66، WYLLO و CMS17 در نژاد جمازه به‌ترتیب برابر با سه، دو، سه، چهار و یک آلل و در نژاد بلوچی به‌ترتیب برابر با دو، چهار، دو، پنج و یک آلل بودند. دامنه هتروزیگوسیتی مشاهده‌شده در جایگاههای مورد مطالعه در دو نژاد جمازه و بلوچی در محدوده 0/29تا 0/52 قرار داشت.نتایجتجزیه آماره FST نشان داد که دو نژاد شباهت بیش از ۹۶ درصد و میزان تفرق بین آن‌ها سه درصد است. نتایج این پژوهش بیانگر میزان چندشکلی پایین در جایگاههای مورد مطالعه بود و جهت حفظ نژادها و تطابقپذیری بیشتر به شرایط محیطی نیازمند توجه بیشتر و کنترل آمیزشها میباشد.
شهلا نعمت اللهیان؛ مسعود علی پناه
دوره 24، شماره 2 ، تیر 1401، صفحه 139-149
چکیده
انواع مختلف هیبریدهای وارداتی و تولیدی داخلی کرم ابریشم و در شرایط مختلف آب‌وهوایی استانهایمختلف کشور پرورش داده میشوند. هدف از این پژوهش، مقایسه عملکردهیبریدهای مورداستفاده کرم ابریشمدر دو منطقه با شرایط آب‌وهوایی متفاوت یعنی شفت در استان گیلان و تربت‌حیدریه در استان خراسان رضوی بود. برای انجام این پژوهش چهار هیبرید ایرانی ...
بیشتر
انواع مختلف هیبریدهای وارداتی و تولیدی داخلی کرم ابریشم و در شرایط مختلف آب‌وهوایی استانهایمختلف کشور پرورش داده میشوند. هدف از این پژوهش، مقایسه عملکردهیبریدهای مورداستفاده کرم ابریشمدر دو منطقه با شرایط آب‌وهوایی متفاوت یعنی شفت در استان گیلان و تربت‌حیدریه در استان خراسان رضوی بود. برای انجام این پژوهش چهار هیبرید ایرانی و 14 هیبرید وارداتی چین در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی استفاده شد. برای صفات موردبررسی تعداد پیله در لیتر، میانگین وزن یک پیله، درصد قشر یک پیله و وزن پیله تولیدی از یک جعبه، اختلاف معنیداری بین هیبریدها و همچنین بین دو منطقه شفت و تربت‌حیدریه وجود داشت (0/01>P). نتایج مطالعه حاضر نشان داد که عملکرد هیبریدهای کرم ابریشم بدون درنظرگرفتن منشأآنهابیشتر تحت تأثیر محیط پرورشی قرار دارند،همچنین بین هیبریدها در اقلیمهایموردمطالعه تفاوت وجود دارد. لذا انتخاب مناسبترین هیبریدها برای اقلیمهای مختلف ایران ضروری است.
مرتضی پاشایی جلال؛ سید داود شریفی؛ شیرین هنربخش
دوره 24، شماره 2 ، تیر 1401، صفحه 151-163
چکیده
مطالعه حاضر به منظور بررسی تأثیر امولسیفایر در جیرههای با انرژی کاهش یافته بر عملکرد، خصوصیات لاشه و صفات خونی جوجههای گوشتی انجام شد. از تعداد 540 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 3× 3 با سه سطح امولسیفایر (صفر، 250 و 500 میلیگرم در کیلوگرم) و سه سطح انرژی جیره (دوره آغازین در حد نیاز، 45 و 90، دوره رشد در حد نیاز، ...
بیشتر
مطالعه حاضر به منظور بررسی تأثیر امولسیفایر در جیرههای با انرژی کاهش یافته بر عملکرد، خصوصیات لاشه و صفات خونی جوجههای گوشتی انجام شد. از تعداد 540 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 3× 3 با سه سطح امولسیفایر (صفر، 250 و 500 میلیگرم در کیلوگرم) و سه سطح انرژی جیره (دوره آغازین در حد نیاز، 45 و 90، دوره رشد در حد نیاز، 60 و 105 و در دوره پایانی در حد نیاز، 75 و 120 کیلوکالری در کیلوگرم کمتر از نیاز) در قالب طرح کاملاً تصادفی با نه تیمار، چهار تکرار و 15 پرنده در هر تکرار استفاده شد. در کل دوره پرورش، با کاهش انرژی جیره، مصرف خوراک افزایش یافت (p<0/05). پرندگانی که با جیره حاوی امولسیفایر تغذیه شدند افزایش وزن بیشتر و ضریب تبدیل کمتری داشتند (p<0/05). وزن نسبی کبد، روده‌های کور و چربی شکمی تحت تأثیر سطوح انرژی قابل متابولیسم جیره قرار نگرفت. اثر متقابل جیره × امولسیفایر بر کلسترول، لیپوپروتئین‌های با چگالی بالا (HDL)، لیپوپروتئین‌های با چگالی کم (LDL)، کلسترول: HDL، آلانین آمینوترانسفراز (ALT) و آلکالین فسفاتاز معنیدار نبود. افزودن امولسیفایر به جیرههای معمولی و یا جیره‌هایی با کاهش بیشتر انرژی موجب افزایش غلظت تری گلیسیرید خون شد (p<0/05). افزودن امولسیفایر به جیرههای با کاهش ملایم انرژی سبب افزایش غلظت آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) شد (p<0/05). بر اساس نتایج حاصل افزودن 250 گرم در تن امولسیفایر آرتیفایر به جیره هائی با کاهش انرژی، سبب بهبود عملکرد جوجههای گوشتی شد.
مژگان مظهری؛ زهرا رنجبری نسب
دوره 24، شماره 2 ، تیر 1401، صفحه 165-175
چکیده
اثر افزودن مکمل آلی سلنیوم و کروم بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه و کیفیت گوشت جوجههای گوشتی، با استفاده از 200 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل دو در دو با چهار تیمار، پنج تکرار و 10 پرنده در هر تکرار بررسی شد. فاکتورها شامل دو سطح سلنومتیونین (صفر و 0/4 میلیگرم در کیلوگرم جیره) و دو سطح کروم‌متیونین (صفر و 0/4 میلیگرم ...
بیشتر
اثر افزودن مکمل آلی سلنیوم و کروم بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه و کیفیت گوشت جوجههای گوشتی، با استفاده از 200 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل دو در دو با چهار تیمار، پنج تکرار و 10 پرنده در هر تکرار بررسی شد. فاکتورها شامل دو سطح سلنومتیونین (صفر و 0/4 میلیگرم در کیلوگرم جیره) و دو سطح کروم‌متیونین (صفر و 0/4 میلیگرم درکیلوگرم جیره) بودند. در پایان آزمایش، از هر تکرار دو پرنده انتخاب، کشتار و صفات مربوط به لاشه و کیفیت گوشت اندازه‌گیری شدند. افزودن 0/4 میلیگرم مکمل کروم‌متیونین سبب افزایش مصرف خوراک در دوره رشد و کل دوره شد (P<0.05). پرندگان دریافت‌کننده 0/4 میلیگرم سلنومتیونین و کروم‌متیونین نسبت به سطح صفر درصد، افزایش وزن بدن بیشتر و ضریب تبدیل خوراک کمتری را در دوره رشد، پایانی و کل دوره داشتند (P<0.05). بهترین افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک در دوره پایانی و کل دوره در جوجههای تغذیه شده با هر دو مکمل مشاهده شد (P<0.05). وزن نسبی لاشه و سینه در پرندگان تغذیه شده با 0/4 میلیگرم سلنومتیونین و کروم‌متیونین افزایش یافت و بیشترین وزن نسبی لاشه در پرندگانی که از هر دو مکمل استفاده کردند، مشاهده شد (P<0.05). افزودن کروم‌متیونین و سلنومتیونین، رطوبت و ظرفیت نگهداری آب گوشت را افزایش و افت پخت و میزان مالون دی آلدهید (MDA) گوشت را کاهش داد (P<0.05). اثر متقابل تیمارها بر صفات کیفی گوشت معنیدار بود، به طوریکه بیشترین ظرفیت نگهداری آب گوشت و کمترین افت پخت و MDA در گوشت جوجههای تغذیه شده با هر دو مکمل مشاهده شد (P<0.05). بنابراین توصیه می‌شود از مکمل سلنومتیونین و کروم‌متیونین جهت بهبود عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، کیفیت و ماندگاری گوشت در جیره جوجههای گوشتی در طول دوره پرورش استفاده شود.
امیرحسین علیزاده قمصری؛ سید عبداله حسینی؛ حمیدرضا خوش کردار؛ محمد رضا سلیمانی دامنه
دوره 24، شماره 2 ، تیر 1401، صفحه 177-187
چکیده
این مطالعه به‌منظور ارزیابی اثرات افزودن سطوح مختلف سینبیوتیک تولید داخل به آب آشامیدنی بر صفات تولیدی، خصوصیات لاشه و جمعیت میکروبی روده کوچک جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 400 قطعه جوجه گوشتییک‌روزهراس 308(مخلوط دو جنس با نسبت مساوی) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار مورد استفاده قرار ...
بیشتر
این مطالعه به‌منظور ارزیابی اثرات افزودن سطوح مختلف سینبیوتیک تولید داخل به آب آشامیدنی بر صفات تولیدی، خصوصیات لاشه و جمعیت میکروبی روده کوچک جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 400 قطعه جوجه گوشتییک‌روزهراس 308(مخلوط دو جنس با نسبت مساوی) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار مورد استفاده قرار گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل افزودن سطوح صفر (شاهد)، 50، 100 و 150 گرم سینبیوتیک (بیوپول) به هر هزار لیتر آب آشامیدنی بود. در سن 42 روزگی، افزودن 50 یا 100 گرم سینبیوتیک به هر هزار لیتر آب آشامیدنی سبب کاهش معنیدار ضریب تبدیل در مقایسه با سایر گروههای آزمایشی شد (0/05>P). افزایش شاخص تولید در گروه دریافت‌کننده 100 گرم بیوپول در مقایسه با شاهد، تمایل به معنیداری نشان داد (0/08=P). بیوپول در سطوح 100 و 150 گرم سبب افزایش تعداد کل لاکتوباسیلوسها و کاهش شمار مخمر و کپک، کلیفرمها و کل باکتریهای گرم منفی ایلئوم در مقایسه با شاهد شد (0/05>P). براساس نتایج بهدستآمده، استفاده از سطح 100 گرم سینبیوتیک بیوپول در 1000 لیتر آب آشامیدنی جوجههای گوشتی میتواند ضمن کمک به تعادل جمعیت میکروبی روده کوچک سبب بهبود شاخص تولید شود.
جمیل حبیبی؛ حسین رضا شهبازی؛ فروغ محمدی
دوره 24، شماره 2 ، تیر 1401، صفحه 189-199
چکیده
اثر عصاره آویشن باغی و ویتامین E بر عملکرد، فراسنجههای بیوشیمیایی خون و سیستم ایمنی جوجههای گوشتی با استفاده از 240 قطعه جوجه نر یکروزه سویه تجاری راس 308 در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار و 15 جوجه در هر تکرار بررسی شد. جیرههای آزمایشی به‌ترتیب شامل 1- شاهد با جیره پایه (فاقد عصارهآویشن و ویتامین E)، 2-جیره ...
بیشتر
اثر عصاره آویشن باغی و ویتامین E بر عملکرد، فراسنجههای بیوشیمیایی خون و سیستم ایمنی جوجههای گوشتی با استفاده از 240 قطعه جوجه نر یکروزه سویه تجاری راس 308 در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار و 15 جوجه در هر تکرار بررسی شد. جیرههای آزمایشی به‌ترتیب شامل 1- شاهد با جیره پایه (فاقد عصارهآویشن و ویتامین E)، 2-جیره شاهد+ عصاره آویشن در سطح 250 میلیگرم بر کیلوگرم جیره، 3-جیره شاهد+ ویتامین E در سطح 100 میلیگرم بر کیلوگرم جیره و 4-جیره شاهد+ عصاره آویشن در سطح 250 میلیگرم بر کیلوگرم جیره+ ویتامین E در سطح 100 میلیگرم بر کیلوگرم جیره بودند. نتایج نشان داد که در کل دوره پرورش، افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک جوجه‌هایی که با جیره حاوی مخلوط عصاره آویشن و ویتامین E تغذیه شدند به‌ترتیب افزایش و کاهش یافت (p<0/05). میزان کلسترول و LDLدر سرم خون پرندگانی که جیره حاوی عصاره آویشن و ویتامین E و همچنین مخلوط آن‌ها تغذیه شدندکاهش یافت (p<0/05). وزن تیموس در تمام تیمارهای آزمایشی بیشتر از پرندگان شاهد بود (p<0/05). براساس نتایج حاصل استفاده از مخلوط عصاره آویشن و ویتامین E در جیره جوجههای گوشتیمیتواند موجب بهبود عملکرد و تقویت سیستم ایمنی شود.
فرید مسلمی پور؛ طاهره آفتابی؛ شهریار مقصودلو؛ ابراهیم غلامعلی پور علمداری
دوره 24، شماره 2 ، تیر 1401، صفحه 201-211
چکیده
اثر استفاده از عصاره کلروفرمی اکالیپتوس در آب آشامیدنی و پودر فلفل سیاه در جیره بر عملکرد، ویژگی‌های لاشه، فراسنجههای خون و جمعیت میکروبی روده و نای با استفاده از 160 قطعه جوجه گوشتی یکروزه کاب 500 در یک طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار به مدت 42 روز بررسی شد. تیمارها شامل 1- جیره پایه (شاهد)، 2- جیره پایه و افزودن 0/1 درصد عصاره ...
بیشتر
اثر استفاده از عصاره کلروفرمی اکالیپتوس در آب آشامیدنی و پودر فلفل سیاه در جیره بر عملکرد، ویژگی‌های لاشه، فراسنجههای خون و جمعیت میکروبی روده و نای با استفاده از 160 قطعه جوجه گوشتی یکروزه کاب 500 در یک طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار به مدت 42 روز بررسی شد. تیمارها شامل 1- جیره پایه (شاهد)، 2- جیره پایه و افزودن 0/1 درصد عصاره اکالیپتوس در آب آشامیدنی، 3- جیره حاوی 0/2 درصد فلفل سیاه و 4- جیره حاوی 0/2 درصد فلفل سیاه و 0/1 درصد عصاره اکالیپتوس در آب بودند. در کل دوره، مصرف خوراک جوجه‌هایی که عصاره آشامیدنی اکالیپتوس یا پودر فلفل در جیره و یا هر دوی آن‌ها را دریافت کردند، کمتر از پرندگان شاهد بود (0/05>P). افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک مصرفی جوجه‌ها تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. عصاره آشامیدنی اکالیپتوس باعث افزایش وزن نسبی شش‌ها و کاهش وزن نسبی قلب و چربی شکمی جوجه‌ها شد (0/05>P). مصرف عصاره آشامیدنی اکالیپتوس یا پودر فلفل در جیره و یا هر دوی آن‌ها باعث کاهش معنیدار غلظت گلوکز، کلسترول و اسید اوریک سرم خون جوجه‌ها شد (0/05>P). فراسنجههای خون‌شناسی جوجه‌ها تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. جوجه‌هایی که عصاره آشامیدنی اکالیپتوس و پودر فلفل سیاه در جیره و یا هر دوی آن‌ها را مصرف کردند، جمعیت اشریشیاکولای روده‌ای آن‌ها به طور معنیدار از گروه شاهد کمتر بود (0/05>P). همچنین، مصرف عصاره آشامیدنی اکالیپتوس باعث کاهش معنیدار جمعیت مایکوپلاسمای سه‌راهی نای جوجه‌ها نسبت به گروه شاهد گردید (0/05>P). نتایج نشان داد که استفاده از عصاره آشامیدنی اکالیپتوس باعث کاهش چربی شکمی و جمعیت میکروبی روده و نای و افزودن پودر فلفل سیاه به جیره باعث کاهش جمعیت میکروبی روده جوجههای گوشتی می‌شود.
مجید ابراهیم پور؛ فرزاد باقرزاده کاسمانی؛ مصطفی یوسف اللهی؛ محمود قزاقی
دوره 24، شماره 2 ، تیر 1401، صفحه 213-225
چکیده
تأثیر خیساب ذرت خشک و پروبیوتیک بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی روده و پاسخ ایمنی همورال جوجههای گوشتیبا استفاده از 320 قطعه جوجه گوشتی سویهی راس 308 یکروزه در یک آزمایش با آرایش فاکتوریل 2×4 با چهار سطح خیساب ذرت خشک (صفر، دو، چهار و شش درصد)و دو سطح پروبیوتیک لاکتوفید (صفر و 150 میلیگرم در کیلوگرم) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت ...
بیشتر
تأثیر خیساب ذرت خشک و پروبیوتیک بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی روده و پاسخ ایمنی همورال جوجههای گوشتیبا استفاده از 320 قطعه جوجه گوشتی سویهی راس 308 یکروزه در یک آزمایش با آرایش فاکتوریل 2×4 با چهار سطح خیساب ذرت خشک (صفر، دو، چهار و شش درصد)و دو سطح پروبیوتیک لاکتوفید (صفر و 150 میلیگرم در کیلوگرم) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار، چهار تکرار و 10 پرنده در هر تکرار به‌مدت 42 روز بررسی شد. افزایش وزن، مصرف خوراک، ضریب تبدیل خوراک، جمعیت باکتریهای اسید لاکتیک و کلیفرم، همچنین پاسخ سیستم ایمنی همورال جوجههای گوشتی علیه ویروسهای نیوکاسل، برونشیت و آنفولانزا اندازه‌گیری شد. در دورههای رشد، پایانی و کل دوره پرورش، اثر پروبیوتیک لاکتوفید و خیساب ذرت خشک و اثر متقابل آن‌ها بر افزایش وزن و ضریب تبدیل معنیدار نبود. در دوره آغازین، پرندگانی که با جیرههای حاوی چهار درصد خیساب ذرت تغذیه شدند مصرف خوراک و افزایش وزن بیش‌تری از جوجههای تغذیه‌شده با جیره بدون خیساب ذرت داشتند (0/05>P). اثر متقابل سطح شش درصد خیساب ذرت خشک و پروبیوتیک موجب افزایش مصرف خوراک نسبت به جیره فاقد این ترکیبات در دوره آغازین شد (0/05>P). بیشترین عیار پادتن علیه ویروس نیوکاسل، آنفولانزا و برونشیت در سطح شش درصد خیساب مشاهده شد (0/05>P). اثر متقابل پودر خیساب ذرت و پروبیوتیک موجب کاهش جمعیت باکتریهای کلیفرم و افزایش جمعیت باکتریهای اسید لاکتیک شد (0/05>P). با توجه به نتایج این مطالعه، استفاده از خیساب ذرت خشک و پروبیوتیک در جیره غذایی جوجههای گوشتی پاسخ ایمنی همورال و جمعیت باکتریهای مفید روده را بهبود میبخشد.
عیسی دیرنده؛ محمد کاظمی فرد؛ طناز صابری فر
دوره 24، شماره 2 ، تیر 1401، صفحه 227-235
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر جنیستئین سویا بر وضعیت التهابی عمومی بدن و عملکرد مرغهای تخم‌گذار پس از اوج تولید بود. بدین منظور از 80 قطعهمرغتخم‌گذارسویۀهایلاینW-36 (سن 43هفته) به‌مدت هشت هفته درقالبطرحکاملاًتصادفی با دو تیمار، 10 تکرار و چهار مشاهده در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی 1- جیره پایه (گروه شاهد) و 2- جیره حاوی جنیستئین ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر جنیستئین سویا بر وضعیت التهابی عمومی بدن و عملکرد مرغهای تخم‌گذار پس از اوج تولید بود. بدین منظور از 80 قطعهمرغتخم‌گذارسویۀهایلاینW-36 (سن 43هفته) به‌مدت هشت هفته درقالبطرحکاملاًتصادفی با دو تیمار، 10 تکرار و چهار مشاهده در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی 1- جیره پایه (گروه شاهد) و 2- جیره حاوی جنیستئین (20 میلیگرم به‌ازای هر کیلوگرم خوراک) بود. در انتهای آزمایش پنج قطعه از هر تیمار انتخاب و کشتار شد، سپس 50 گرم از بافت جگر برای بررسی بیان ژنهای اینترلوکین- 1 (IL-1)، اینترلوکین-2 (IL-2)، فاکتور نکروزه‌کننده تومور آلفا (TNF-α)، سیکلواکسیژناز-1 (COX-1) و سیکلواکسیژناز-2 (COX -2) برداشته شد. نتایج نشان داد که بیان ژنهای IL-1 (45/2برابر)، IL-2 (53/3 برابر)، IL-6 (68/2 برابر)، TNF-α (83/4 برابر)، COX-1 (92/3 برابر) و COX-2 (73/1 برابر) در مرغ‌هامرغ‌هایی که جیره حاوی جنستئین دریافت کردند کمتر از پرندگان شاهد بود (0/05>P). پرندگان تغذیه‌شده با جیره حاوی جنیستئین، مصرف خوراک بیشتر و ضریب تبدیل بهتری داشتند و درصد تولید تخم‌مرغدر آن‌ها بالاتر از پرندگاه شاهد بود.براساس نتایج حاصل، استفاده از جنیستئین در جیره سبب کاهش التهاب در جگر مرغهای تخم‌گذار پس از اوج تولید شده عملکرد تخم‌گذاری را بهبود میبخشد.
طیبه امیدوار؛ سعید محمدزاده؛ مسیب امیری
دوره 24، شماره 2 ، تیر 1401، صفحه 237-246
چکیده
تأثیرپودر برگ رزماری روی فراسنجههای منی و نرخ آسیب DNA تحت شرایط تنش گرمایی با استفاده از 40 قطعه خروس بومی در سن 42 هفته و وزن2300 گرمدرقالب آزمایش فاکتوریل 2×2 طرح بلوک کامل تصادفی با دو سطح درجه حرارت(طبیعی و تنش گرمایی) و دوسطح پودررزماری (بدون رزماریو 7/5 گرم پودررزماری درکیلوگرم جیره)به‌مدت هفت هفته بررسی شد.دمای سالن در شرایط طبیعی22-18و ...
بیشتر
تأثیرپودر برگ رزماری روی فراسنجههای منی و نرخ آسیب DNA تحت شرایط تنش گرمایی با استفاده از 40 قطعه خروس بومی در سن 42 هفته و وزن2300 گرمدرقالب آزمایش فاکتوریل 2×2 طرح بلوک کامل تصادفی با دو سطح درجه حرارت(طبیعی و تنش گرمایی) و دوسطح پودررزماری (بدون رزماریو 7/5 گرم پودررزماری درکیلوگرم جیره)به‌مدت هفت هفته بررسی شد.دمای سالن در شرایط طبیعی22-18و در تنش گرمایی 2±28 درجه سلسیوس تنظیم شد. بعد از دو هفته عادت‌پذیری، به‌مدت پنج هفته، هر هفته دوباراز طریق ماساژ شکمی- پشتی، از پرندگاننمونه منی گرفته شد. نمونههای منی، از نظر فراسنجههای تحرک، زندهمانی و نرخ قطعهقطعهشدن DNA اسپرم ارزیابی شدند. نتایج نشان داد درجه حرارت تنشزا کاهش معنیداری روی حرکت پیشرونده (نوع A)ایجاد کرد و با افزودن پودر رزماری، زندهمانی اسپرم افزایش یافت (p>0/05). افزودن پودر رزماری دردمای طبیعی نرخ قطعهقطعهشدن DNA را بهطور معنیداری کاهش داد. درخروسهای تحت تنش گرمایی، نرخ قطعهقطعهشدن DNA اسپرم بهطور بسیار معنیداری افزایش یافت و با مصرف پودر رزماری نرخ آسیب کاهش یافت (p>0/01). براساس نتایج حاصل از این پژوهش، افزودن پودر گیاه رزماری به جیره خروسهای مسن بومی در شرایط تنش حرارتی، میتواند برخی صفات تولید مثلی را بهبود بخشد.