سارا ندری؛ علی صادقی سفیدمزگی؛ غلامرضا قربانی؛ پویا زمانی
دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، صفحه 383-393
چکیده
هدف از این مطالعه، برآورد ارزشهای اقتصادی برای مازاد خوراک مصرفی و برخی از صفات تولیدی و عملکردی در گاو شیری هلشتاین ایران بود. برای این منظور، ازمدل‌سازی زیست-اقتصادی صفت به صفت و یا چندصفته و دادههای تولیدی و اقتصادی استفاده شد. این دادهها از هفت گله بزرگ گاو شیری در سال 1399 جمعآوری شد. ارزش اقتصادی مازاد خوراک مصرفی در ...
بیشتر
هدف از این مطالعه، برآورد ارزشهای اقتصادی برای مازاد خوراک مصرفی و برخی از صفات تولیدی و عملکردی در گاو شیری هلشتاین ایران بود. برای این منظور، ازمدل‌سازی زیست-اقتصادی صفت به صفت و یا چندصفته و دادههای تولیدی و اقتصادی استفاده شد. این دادهها از هفت گله بزرگ گاو شیری در سال 1399 جمعآوری شد. ارزش اقتصادی مازاد خوراک مصرفی در چهار گروه مختلف سنی محاسبه شد. جیرهها برای گروههای مختلف با استفاده از نرم‌افزار CNCPS تنظیم شدند. ضرایب اقتصادی (حاصل‌ضرب ارزشهای اقتصادی در بیانهای ژنتیکی تنزیل‌یافته، برحسب ریال و یک گاو در سال) به‌صورت میانگین در سطح گلههای مورد بررسی برای یک کیلوگرم تولید شیر 14280 ریال، یک کیلوگرم چربی شیر 291060 ریال، برای یک کیلوگرم پروتئین شیر 232260 ریال، برای یک کیلوگرم مازاد خوراک مصرفی 790860- ریال، برای یک ماه ماندگاری 702588 ریال و برای یک روز باز 113820- ریال برآورد شدند. آنالیز حساسیت نشان داد که قیمت اقلام خوراکی کنسانترهای نسبت به علوفهای اثر بیشتری بر ارزش اقتصادی مازاد خوراک مصرفی دارند. در تحلیلهای ژنتیکی-اقتصادی، صفت تولید شیر با تأکید نسبی 50 درصد مهم‌ترین صفت در اصلاح نژاد گاو شیری ایران بود، در حالی‌که تأکید نسبی بازده خوراک مصرفی تنها حدود 5 درصد بود. نتایج این پژوهش اطلاعات ارزشمندی درباره ارزشهای اقتصادی صفات فراهم میکند که میتواند در تکمیل شاخص انتخاب ملی و تحلیلهای هزینه-فایده مورداستفاده قرار گیرد.
محمد هادی خبازان؛ عبداله رضاقلی وند لاهرود؛ سعید مختارزاده؛ حجت اله موسی پور
دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، صفحه 395-401
چکیده
در این مطالعه، عملکرد صفات وزن تولد و زمان شیرگیری، رشد، زنده‌مانی در بره‌های خالص بلوچی (۵۳ راس) و آمیخته رومانف- بلوچی (۱۱۴ راس) و مشخصات لاشه (۲۴ راس بره نر) بررسی شد. میش‌های بلوچی خالص با اسپرم قوچ‌های رومانف تلقیح شدند. تمام بره‌ها در سن ۷۷ روزگی از شیر گرفته و در سن ۱۰ ماهگی کشتار شدند. وزن تولد در بره‌های خالص بلوچی به نسبت ...
بیشتر
در این مطالعه، عملکرد صفات وزن تولد و زمان شیرگیری، رشد، زنده‌مانی در بره‌های خالص بلوچی (۵۳ راس) و آمیخته رومانف- بلوچی (۱۱۴ راس) و مشخصات لاشه (۲۴ راس بره نر) بررسی شد. میش‌های بلوچی خالص با اسپرم قوچ‌های رومانف تلقیح شدند. تمام بره‌ها در سن ۷۷ روزگی از شیر گرفته و در سن ۱۰ ماهگی کشتار شدند. وزن تولد در بره‌های خالص بلوچی به نسبت دام‌هادام‌های آمیخته (75/3 در برابر 56/3، 05/0>P) بالاتر بود. وزن از شیرگیری، میانگین افزایش وزن روزانه تا زمان شیرگیری و افزایش وزن تا زمان کشتار بره‌های آمیخته بیشتر بود (05/0>P) در زمان کشتار، دام‌هادام‌های آمیخته دارای وزن مشابه با گروه خالص بودند (08/0=P) تعداد بره‌های آمیخته متولد شده، به‌دلیل استفاده از هورمون در زمان تلقیح میش‌ها افزایش یافت (13/1 در برابر یک). زنده‌مانی بره‌ها تا زمان قطع شیر در بین دو گروه تفاوت معنی‌داری با یکدیگر نداشت. مقدار چربی دنبه و کل چربی بدن در بره‌های آمیخته کاهش یافت. آمیخته‌گری باعث افزایش وزن قلب، شش، کبد و بیضه ها در بره‌های حاصله شد (05/0>P). با توجه به نتایج این مطالعه، انجام تلقیح مصنوعی اسپرم رومانف با میش‌های بلوچی باعث افزایش تعداد بره متولد شده و رشد بره‌های حاصله تا زمان قطع شیر شد. همچنین صفات لاشه با کاهش درصد چربی ذخیره‌شده در بدن بهبود یافت. آمیخته‌گری به‌عنوان یک راه‌کار برای افزایش تولید گوشت در گوسفند بلوچی پیشنهاد می‌شود.
بهزاد خرمی
دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، صفحه 403-414
چکیده
اثر بی‌کربنات سدیم و مکمل بافری pHmax بر ساخت چربی شیر در شرایط افت چربی شیر، با استفاده از 24 راس گاو شیرده هلشتاین در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی بررسی شد. افت چربی شیر به‌مدت 10 روز در همه گاوها با تغذیه جیره حاوی نشاسته بالا القاء گردید. آزمایش در دو دوره شامل دوره اول (روز یک تا 20)، اختصاص گاوها به‌طور تصادفی به تیمارهای 1- شاهد، ...
بیشتر
اثر بی‌کربنات سدیم و مکمل بافری pHmax بر ساخت چربی شیر در شرایط افت چربی شیر، با استفاده از 24 راس گاو شیرده هلشتاین در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی بررسی شد. افت چربی شیر به‌مدت 10 روز در همه گاوها با تغذیه جیره حاوی نشاسته بالا القاء گردید. آزمایش در دو دوره شامل دوره اول (روز یک تا 20)، اختصاص گاوها به‌طور تصادفی به تیمارهای 1- شاهد، 2- جیره پایه + 0/8 درصد pHmax و 3- جیره پایه + 0/8 درصد بی‌کربنات سدیم و دوره دوم (روز 21 تا 30)، تغذیه همه گاوها با جیره شاهد انجام شد. مکملهای بافری بر افزایش غلظت چربی شیر مؤثر بودند، بدون این‌که مصرف خوراک، تولید شیر، غلظت پروتئین و لاکتوز را تحت تأثیر قرار دهند. غلظت کل اسیدهای چرب ترانس در تیمارهای آزمایشی در مقایسه با شاهد کاهش یافت. نسبت ترانس-10 به ترانس-11 در گاوهای دریافت‌کننده ترکیبات بافری در مقایسه با شاهد کمتر شد که بیانگر تأثیر این ترکیبات بر بهبود ساخت چربی شیر از طریق تحریک مسیرهای طبیعی بیوهیدروژناسیون اسیدهای چرب در شکمبه میباشد. افزودن مکملهای بافری ساخت چربی شیر را افزایش داد به‌طوری که این اثرات تا یک هفته پس از حذف ترکیبات مذکور ماندگار بود. بنابراین استفاده از بی‌کربنات سدیم و pHmax میتواند چربی شیر را در گاوهای شیری تغذیه‌شده با جیرههای حاوی نشاسته بالا و تحت شرایط افت چربی شیر حفظ نماید. همچنین، استفاده از pHmax هزینههای استفاده از ترکیبات بافری رایج مانند بی‌کربنات سدیم را کاهش میدهد.
فاطمه احمدی؛ حمید امانلو؛ طاهره امیرآبادی فراهانی؛ نجمه اسلامیان فارسونی
دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، صفحه 415-425
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر افزودن پروتئین غیرقابل تجزیه شکمبه‌ای به جیره دوره انتظار زایش گاوهای هلشتاین بر تولید شیر، وزن تولد گوساله و ترکیبات آغوز طی فصل گرم بود. 88 رأس گاو هلشتاین چندبار زایش کرده، 30 روز پیش از تاریخ زایش مورد انتظار وارد طرح شدند و به یکی از دو تیمار شامل پروتئین خام پایین (3/14 درصد پروتئین خام با چهار درصد پروتئین ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر افزودن پروتئین غیرقابل تجزیه شکمبه‌ای به جیره دوره انتظار زایش گاوهای هلشتاین بر تولید شیر، وزن تولد گوساله و ترکیبات آغوز طی فصل گرم بود. 88 رأس گاو هلشتاین چندبار زایش کرده، 30 روز پیش از تاریخ زایش مورد انتظار وارد طرح شدند و به یکی از دو تیمار شامل پروتئین خام پایین (3/14 درصد پروتئین خام با چهار درصد پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه) و پروتئین خام بالا (1/17 درصد پروتئین خام با شش درصد پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه) اختصاص یافتند. در دوره انتظار زایش و تازه‌زا، جیرهها در حد اشتها به گاوها تغذیه شدند. پس از زایش، تمام گاوها به مدت 21 روز جیره یکسانی دریافت کردند. تولید شیر تمام گاوها به طور روزانه از روز زایش تا 21 روز پس از زایش ثبت گردید. نمونه‌های شیر هر گاو دوبار در هفته برای اندازه‌گیری ترکیبات شیر جمعآوری شد. ارزیابی امتیاز وضعیت بدنی در روزهای 30-، 3-، صفر و 21 روز نسبت به زایش انجام شد. تولید شیر و مقدار پروتئین و لاکتوز شیر گاوهائی که جیره با پروتئین بالا دریافت کردند بیشتر و درصد چربی شیر آنها کمتر بود (05/0 >P). تغییرات امتیاز وضعیت بدنی بین گاوهای دو تیمار در دوره پیش و پس از زایش متفاوت نبود. با توجه به نتایج حاصل، تغذیه جیره حاوی پروتئین عبوری بالا در دوره انتظار زایش طی فصل گرم سبب افزایش تولید شیر و کاهش درصد چربی شیر در بعد از زایش می شود.
رحمن ابن عباسی؛ فردین هژبری؛ حسن فضائلی
دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، صفحه 427-439
چکیده
اثرات دو سطح فشار هیدرولیک (220 و240 بار) و دو زمان توقف فشار (پنج و10 ثانیه) در ماشین ساخت بلوکهای خوراک کامل حاوی سه ترکیب علوفهای (کاهگندم و یونجه؛ بوته توت‌فرنگی؛ کاهگندم و یونجه؛ کاهنخود و یونجه) بر خصوصیات فیزیکی بلوکها در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×3 بر پایه طرح کاملا تصادفی مطالعه شد. بلوکهای حاوی کاهنخود در فشار 240 ...
بیشتر
اثرات دو سطح فشار هیدرولیک (220 و240 بار) و دو زمان توقف فشار (پنج و10 ثانیه) در ماشین ساخت بلوکهای خوراک کامل حاوی سه ترکیب علوفهای (کاهگندم و یونجه؛ بوته توت‌فرنگی؛ کاهگندم و یونجه؛ کاهنخود و یونجه) بر خصوصیات فیزیکی بلوکها در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×3 بر پایه طرح کاملا تصادفی مطالعه شد. بلوکهای حاوی کاهنخود در فشار 240 بار و زمان توقف پنج و 10 ثانیه حداکثر تبخیر رطوبت را داشتند (05/0> P). بیشترین چگالی مربوط به بلوکهای حاوی بوته توت‌فرنگی (6/552 کیلوگرم بر مترمکعب) و کمترین آن مربوط به بلوکهای حاوی کاهنخود (6/456 کیلوگرم بر مترمکعب) بود (05/0> P). با افزایش مقدار و زمان توقف فشار، چگالی بلوکهای حاوی بوته توت‌فرنگی و بلوکهای حاوی کاهنخود در مقایسه با بلوکهای حاوی کاهگندم و یونجه افزایش یافت (05/0> P). بیشترین درصد انبساط پس از فشرده‌سازی در 24 ساعت اول تولید، مشاهده شد (05/0> P). بلوکهای حاوی بوته توت‌فرنگی در فشار 240 بار و زمان توقف فشار پنج و10 ثانیه دارای حداکثر تعداد کلنی قارچ بودند. صرفنظر از نوع علوفه و زمان توقف فشار، بلوکهای حاوی کاه گندم و یونجه و بلوکهای حاوی بوته توت‌فرنگی در فشار 240 بار دارای کلنی بیشتری نسبت به 220 بار بودند، ولی در بلوکهای حاوی کاهنخود در فشار 240 بار کمتر از 220 بار بود. بر اساس نتایج حاصل، فشار 240 بار و زمان توقف 10 ثانیه برای تولید بلوکهای خوراک کامل حاوی بوته توت‌فرنگی، یونجه و کاهگندم و بلوکهای حاوی کاهنخود و یونجه سبب فشرده‌سازی مطلوب و افزایش زمان نگهداری بلوک می‌شود.
زهرا امینی فرد؛ علی کیانی؛ آرش آذرفر
دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، صفحه 441-452
چکیده
در این مطالعه، ارزش تغذیه‌ای و گوارش‌پذیری تفاله گوجهفرنگی قبل و بعد از روغن‌گیری اندازه‌گیری شد. میزان لیکوپن تفاله گوجهفرنگی و نرخ ناپدید شدن شکمبه‌ای لیکوپن تعیین شد. در آزمایشی برون‌تنی در قالب طرح کاملا تصادفی، میزان تولید گاز برای تفاله گوجهفرنگی قبل و بعد از روغن‌گیری اندازه‌گیری شد. میزان ناپدید شدن ماده‌خشک و ...
بیشتر
در این مطالعه، ارزش تغذیه‌ای و گوارش‌پذیری تفاله گوجهفرنگی قبل و بعد از روغن‌گیری اندازه‌گیری شد. میزان لیکوپن تفاله گوجهفرنگی و نرخ ناپدید شدن شکمبه‌ای لیکوپن تعیین شد. در آزمایشی برون‌تنی در قالب طرح کاملا تصادفی، میزان تولید گاز برای تفاله گوجهفرنگی قبل و بعد از روغن‌گیری اندازه‌گیری شد. میزان ناپدید شدن ماده‌خشک و لیکوپن تفاله گوجهفرنگی با استفاده از گاوهای فیستولادار در زمان‌های صفر، دو، شش، 12، 24، 36، 48 و 72 و 96 ساعت از انکوباسیون بررسی شد و فراسنجههای تجزیه‌پذیری شامل بخش سریع‌تجزیه، کند‌تجزیه، ثابت‌نرخ‌تجزیه، پتانسیل تجزیه‌پذیری و تجزیه‌پذیری‌موثر برآورد شدند. نتایج نشان داد مقدار لیکوپن در تفاله 168 میلی‌گرم در کیلوگرم ماده‌خشک بود. تفاله گوجهفرنگی روغن‌گیری‌شده دارای مقادیر بیشتری پروتئین‌خام، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی در مقایسه با تفاله گوجهفرنگی بود. فراسنجههای تولید گاز، گوارش‌پذیری ماده‌آلی و اسیدهای‌چرب کوتاه‌زنجیر تفاله روغن‌گیری شده بیشتر، ولی غلظت نیتروژن آمونیاکی آن کمتر از تفاله گوجهفرنگی بود. بخش سریع‌تجزیه، کند‌تجزیه، ثابت‌نرخ‌تجزیه، پتانسیل تجزیه‌پذیری و تجزیه‌پذیری‌موثر برای ماده‌خشک به ترتیب 32/9، 1/57، 07/0، 4/66 و 3/49 و برای لیکوپن 87/3، 1/42، 076/0، 9/45 و 1/34 بود. در نتیجه، میزان تجزیه‌پذیری لیکوپن در شکمبه حدود 30 درصد بود به این معنی که حدود 70 درصد لیکوپن از شکمبه عبور میکند. علاوه بر این، تفاله گوجهفرنگی روغن‌گیری شده ارزش خوراکی مناسبی برای استفاده در تغذیه نشخوارکنندگان را دارد.
یزدان سیف؛ فرخ کفیل زاده؛ حسن خمیس آبادی؛ معصومه رضائی؛ لیلا طاهرآبادی
دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، صفحه 453-462
چکیده
اثر تغذیه اسانس صمغ درخت ون در دوران شیرخوارگی بر عملکرد رشد، بره‌های نر سنجابی در دوره شیرخوارگی و پس از شیرگیری با استفاده از30 رأس بره نر از یک گله پس از هم‌زمان‌سازی فحلی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار و 10 تکرار بررسی شد. بره‌ها سه روز پس از تولد به سه گروه تقسیم شدند. گروه اول که هیچ اسانسی دریافت نکردند و به گروه دوم و سوم ...
بیشتر
اثر تغذیه اسانس صمغ درخت ون در دوران شیرخوارگی بر عملکرد رشد، بره‌های نر سنجابی در دوره شیرخوارگی و پس از شیرگیری با استفاده از30 رأس بره نر از یک گله پس از هم‌زمان‌سازی فحلی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار و 10 تکرار بررسی شد. بره‌ها سه روز پس از تولد به سه گروه تقسیم شدند. گروه اول که هیچ اسانسی دریافت نکردند و به گروه دوم و سوم در تمام دوران شیرخوارگی به‌ترتیب 8/0 و 6/1 میلی‌لیتر در روز اسانس صمغ درخت ون با استفاده از سرنگ خورانده شد. بره‌ها در 100 روزگی از شیر گرفته شدند و به مدت 10 هفته همراه سایر بره‌های گله تا سن 170 روزگی پرورش یافتند. تغذیه اسانس سبب افزایش وزن پایان شیرخوارگی و همچنین رشد پس از شیرگیری شد. گلوکز خون بره‌ها در دوره شیرخوارگی و پس از شیرگیری تحت تأثیر تغذیه اسانس قرار نگرفت. سایر فراسنجه های خون مانند کلسترول، تری گلیسیرید و پروتئین کل بره‌ها که اسانس دریافت کردند کمتر بود درحالی‌که نسبت اوره و آلبومین به گلوبولین خون آنها بالاتر بود. میزان مالوندیآلدهید خون بره‌های دریافت‌کننده اسانس نسبت به گروه شاهد کاهش یافت و افزایش سطح اسانس باعث کاهش بیشتر آن نشد. براساس نتایج حاصل، اسانس صمغ درخت ون به‌عنوان یک افزودنی خوراکی جدید میتواند در دوران شیرخوارگی پتانسیل خوبی درجهت بهبود عملکرد بره‌ها در دوره شیرخوارگی و پس از شیرگیری داشته باشد و چون خوراندن سطح بالاتر اسانس باعث بهبود بیشتر عملکرد رشد نشد، بنابراین سطح 8/0 میلی‌لیتر در روز جهت بهبود عملکرد رشد پیشنهاد می‌شود.
مهران تکه خلف؛ محمد حسن فتحی نسری؛ لادن رشیدی؛ همایون فرهنگ فر
دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، صفحه 463-476
چکیده
اثر استفاده از سطوح مختلف کنجاله زیتون بر تولید، ترکیب شیر و وضعیت آنتی اکسیدانی شترهای تک کوهانه، آزمایشی با استفاده از نه نفر شتر تک کوهانه ترکمن با تولید شیر 7/0± 5 کیلوگرم در روز و میانگین وزن 30 ± 500 کیلوگرم در سه دوره سه هفته‌ای (14 روز عادت پذیری و هفت روز نمونه گیری) و در قالب طرح چرخشی با سه تیمار و نه تکرار بررسی شد. تیمارهای ...
بیشتر
اثر استفاده از سطوح مختلف کنجاله زیتون بر تولید، ترکیب شیر و وضعیت آنتی اکسیدانی شترهای تک کوهانه، آزمایشی با استفاده از نه نفر شتر تک کوهانه ترکمن با تولید شیر 7/0± 5 کیلوگرم در روز و میانگین وزن 30 ± 500 کیلوگرم در سه دوره سه هفته‌ای (14 روز عادت پذیری و هفت روز نمونه گیری) و در قالب طرح چرخشی با سه تیمار و نه تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- گروه شاهد، 2- تیمار حاوی 15 درصد کنجاله زیتون و 3- تیمار حاوی 30 درصد کنجاله زیتون بودند. مصرف خوراک و تولید شیر تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. درصد و مقدار چربی و درصد پروتئین شیر (به ترتیب 5/2، 11/0 کیلوگرم و 66/2) در اثر استفاده از کنجاله زیتون در جیره کاهش یافت (05/0P<). تفاوتی در غلظت اکثر اسیدهای چرب و نسبت اسیدهای چرب امگا 6 به امگا 3 در شیر شترهای تغذیه شده با جیرههای آزمایشی مشاهده نشد اما غلظت اسید پالمتیک در شترهایی که 30 درصد کنجاله زیتون مصرف کردند، پایین‌تر از گروه شاهد بود (05/0P<). غلظت اسید اولئیک، اسید لینولئیک و اسید لینولئیک کونژوگه در شیر شترهای تغذیه شده با جیره حاوی 30 درصد کنجاله زیتون افزایش یافت (05/0P<). بر اساس نتایج این پژوهش، استفاده از کنجاله زیتون (تا سطح 30 درصد ماده خشک جیره) در تغذیه شتر میتواند اثرات مثبتی بر افزایش ارزش غذایی محصولات لبنی به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک داشته باشد.
محسن ذاکر جعفری؛ مهرداد محمدی؛ مازیار محیطی اصلی
دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، صفحه 477-488
چکیده
اثر وزن اولیه جوجه و تراکم مواد مغذی جیره بر عملکرد رشد و پاسخ ایمنی جوجه‌های گوشتی با استفاده از 360 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 (مخلوط دو جنس)، در یک آزمایش فاکتوریل 2×3، در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و ۱5 پرنده در هر تکرار بررسی شد. وزن اولیه جوجه‌ها به صورت 1±42 گرم (وزن استاندارد)، 1±38 گرم (وزن سبک؛ 10 ...
بیشتر
اثر وزن اولیه جوجه و تراکم مواد مغذی جیره بر عملکرد رشد و پاسخ ایمنی جوجه‌های گوشتی با استفاده از 360 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 (مخلوط دو جنس)، در یک آزمایش فاکتوریل 2×3، در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و ۱5 پرنده در هر تکرار بررسی شد. وزن اولیه جوجه‌ها به صورت 1±42 گرم (وزن استاندارد)، 1±38 گرم (وزن سبک؛ 10 درصد کمتر از وزن استاندارد)، 1±46 گرم (وزن سنگین؛ 10 درصد بیشتر از وزن استاندارد) و تراکم مواد مغذی جیره به صورت پنج درصد کمتر از کاتالوگ راس 308 (جیره متعارف در ایران) یا طبق توصیه راهنمای راس 308 (جیره متراکم) گروه‌بندی شدند. جوجه‌های تغذیه شده با جیره متراکم نسبت به جوجه های تغذیه شده با جیرههای متعارف، افزایش وزن روزانه بیشتر و ضریب تبدیل کمتری داشتند (05/0>P). اثر تراکم مختلف مواد مغذی جیره و وزن اولیه جوجه‌ها بر اجزای لاشه و وزن اندام‌های داخلی به جز قلب معنی‌دار نبود. جوجه‌هایی که جیره متراکم دریافت کردند و جوجه‌های سنگین دارای آنتی‌بادی بالاتری بر علیه گلبول قرمز گوسفندی بودند (05/0>P). جوجه‌های سبک که با جیره متراکم تغذیه شدند نسبت به جوجه‌های سبک که با جیره متعارف تغذیه شدند دارای آنتی‌بادی کل بر علیه گلبول قرمز گوسفندی و ایمنوگلوبولین G بالاتری بودند (05/0P<). نتایج نشان می‌دهند که تغذیه جوجه‌های سبک با جیره متراکم سرعت رشد آنها را نسبت به جوجه‌های با وزن استاندارد یا سنگین بیشتر افزایش میدهد. همچنین، تغذیه جوجه‌های سبک با جیرههای متراکم، میتواند پاسخ‌های ایمنی را بهبود بخشد.
زهرا کریمی بانریوند؛ منصور رضائی؛ محمد کاظمی فرد؛ محمد علی تاجیک قنبری
دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، صفحه 489-500
چکیده
اثر استفاده از کنجاله تخم آفتابگردان تخمیر شده با قارچ آسپرژیلوس نایجر و مخمر ساکارومایسس سرویزیه بر عملکرد، ویژگی‌های لاشه، گوارش‌پذیری مواد مغذی و فراسنجههای خونی ، با 200 قطعه جوجه گوشتی نر یک‌روزه سویه راس 308، در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- جیره حاوی کنجاله تخم آفتابگردان تخمیر شده ...
بیشتر
اثر استفاده از کنجاله تخم آفتابگردان تخمیر شده با قارچ آسپرژیلوس نایجر و مخمر ساکارومایسس سرویزیه بر عملکرد، ویژگی‌های لاشه، گوارش‌پذیری مواد مغذی و فراسنجههای خونی ، با 200 قطعه جوجه گوشتی نر یک‌روزه سویه راس 308، در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- جیره حاوی کنجاله تخم آفتابگردان تخمیر شده توسط قارچ آسپرژیلوس نایجر 2- جیره حاوی کنجاله تخم آفتابگردان تخمیر شده توسط مخمر ساکارومایسس سرویزیه 3- جیره حاوی کنجاله تخم آفتابگردان تخمیر شده توسط هر دو قارچ آسپرژیلوس نایجر و مخمر ساکارومایسس سرویزیه4-جیره حاوی کنجاله تخم آفتابگردان بدون فرآوری 5-جیره شاهد بر پایه‌ی ذرت و کنجاله سویا بودند. در دوره‌های آغازین و پایانی مصرف خوراک روزانه در تیمار شاهد و تیمار یک بیشتر از سایر تیمارها بود (05/0>P). در کل دوره پرورش نیز مصرف خوراک در تیمار شاهد بیشتر از سایر تیمارها بود. در دوره آغازین و دوره رشد، افزایش وزن روزانه در تیمار شاهد و تیمار یک بیشتر از سایر تیمارها بود (05/0>P). در دوره پایانی ضریب تبدیل غذایی درتیمار یک و در کل دوره پرورش ضریب تبدیل غذایی در تیمار شاهد و تیمار یک بهتر از سایر تیمارها بود (05/0>P). گوارش‌پذیری ماده خشک، پروتیین خام و چربی خام در تیمار شاهد بیشتر از سایر تیمارها بود (05/0>P). بطور کلی، نتایج نشان داد که استفاده از کنجاله آفتابگردان تخمیر شده با قارچ آسپرژیلوس نایجر در کل دوره پرورش در مقایسه با تیمار شاهد تاثیر منفی بر ضریب تبدیل غذایی نداشت و همچنین درصد چربی محوطه شکمی را نیز کاهش داد.
اسماعیل روزرخ؛ آرمین توحیدی؛ سعید زین الدینی؛ مجتبی امام وردی
دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، صفحه 501-509
چکیده
هدف از پژوهش حاضر مقایسه تأثیر اسفنج و سیدر با دو برند متفاوت در همزمانی فحلی، سلامت مهبل و عملکرد تولید مثلی خارج از فصل در میش‌های نژاد مغانی بود. بدین منظور 120 رأس میش نژاد مغانی انتخاب و به صورت تصادفی در چهار گروه آزمایشی قرار گرفتند. میش‌ها در گروه اول و دوم، به ترتیب با استفاده از اسفنج اسپانجاوت و سیدر ایزی برید (به عنوان برندهای ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر مقایسه تأثیر اسفنج و سیدر با دو برند متفاوت در همزمانی فحلی، سلامت مهبل و عملکرد تولید مثلی خارج از فصل در میش‌های نژاد مغانی بود. بدین منظور 120 رأس میش نژاد مغانی انتخاب و به صورت تصادفی در چهار گروه آزمایشی قرار گرفتند. میش‌ها در گروه اول و دوم، به ترتیب با استفاده از اسفنج اسپانجاوت و سیدر ایزی برید (به عنوان برندهای خارجی و رایج)، و گروه سوم و چهارم به ترتیب با استفاده از اسفنج فلوروجست و سیدر پروژست (به عنوان برندهای جدید ساخت مشترک ایران و چین) به مدت 12 روز تیمار شدند. میش‌ها در همه گروهها در زمان برداشت اسفنج و سیدر، مقدار400 واحد بینالمللی هورمون eCG دریافت کردند. نرخ ترشحات مخاطی مهبل و چسبندگی در اسفنج نسبت به سیدر بیشتر بود (01/0P<). ولی در فراسنجههای تولید مثلی و غلظت پروژسترون بین سیدر و اسفنج و همچنین برندهای این دو ابزار تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. بنابراین اسفنج فلوروجست و سیدر پروژست به دلیل قیمت کمتر و کارآیی مشابه میتواند جایگزین مناسبی برای اسفنج و سیدرهای خارجی متداول باشد.
محمد شجاع الدینی؛ سید اشکان موسویان؛ سکینه بابایی
دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، صفحه 511-521
چکیده
این تحقیق، به منظور سنجش هوشمند و سریع وضعیت کلنی‌ها از نظر بازده تولید عسل در طی دورة چرا، و ارایه یک روش مبتنی بر سامانة بینایی ماشین انجام شد. با بهره‌گیری از روش یادگیری عمیق، در ابتدا محدودة شان و سپس الگوی هندسی، بافتی و رنگی عسل تشخیص داده شد. پس از آن، مقدار درصد مساحت عسل محاسبه شد. برای این کار، آزمون عکسبرداری توسط دوربین ...
بیشتر
این تحقیق، به منظور سنجش هوشمند و سریع وضعیت کلنی‌ها از نظر بازده تولید عسل در طی دورة چرا، و ارایه یک روش مبتنی بر سامانة بینایی ماشین انجام شد. با بهره‌گیری از روش یادگیری عمیق، در ابتدا محدودة شان و سپس الگوی هندسی، بافتی و رنگی عسل تشخیص داده شد. پس از آن، مقدار درصد مساحت عسل محاسبه شد. برای این کار، آزمون عکسبرداری توسط دوربین دیجیتال از کلنیهای زنبور عسل به نحوی طراحی و اجرا شد که طی آن وضعیتهای مختلف عسل روی شان قرار داشت. در مرحلة تحلیل تصاویر، از شبکة عصبی کانولوشنی با الگوریتم YOLOv5 و روش بخشبندی معنایی استفاده شد. نتایج نشان داد که سامانة هوشمند ارایه شده توانایی شناسایی قاب از محیط پیرامونی تصویر را با دقت بیش از 88 درصد دارد. همچنین نواحی مربوط به عسل در هر شان با دقت حدود 83 درصد و با سرعت حدود 240 برابر زنبوردار خبره شناسایی شد. این نتایج به طور همزمان با شمارش دستی توسط یک زنبوردار ماهر مورد تایید قرار گرفت. با توجه به افزایش سرعت تخمین، کاهش خطای انسانی و در نتیجه کاهش زمان اختلال در فعالیت کلنی، روش ارائه شده میتواند جایگزین مناسبی برای روش سنتی استفاده از کادرگذاری به منظور بازدیدهای دورهای و برآورد بازدهی تولید عسل باشد.