وحید قاسملو؛ سید عبداله حسینی؛ هوشنگ لطف الهیان؛ امیر میمندی پور
دوره 19، شماره 2 ، مرداد 1396، ، صفحه 467-478
چکیده
این آزمایش به منظور ارزیابی اثرات اسانس کپسوله شده پونه بر جمعیت میکروبی، مورفولوژی و طول و وزن قسمتهای مختلف دستگاه گوارش جوجه‌های گوشتی آرین انجام شد. تعداد 625 قطعه جوجه گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و پنج تکرار از سن یک تا 42 روزگی مورد آزمایش قرار گرفتند. تیمارها شامل: 1- تیمار شاهد بدون افزودنی، 2- تیمار شاهد + ...
بیشتر
این آزمایش به منظور ارزیابی اثرات اسانس کپسوله شده پونه بر جمعیت میکروبی، مورفولوژی و طول و وزن قسمتهای مختلف دستگاه گوارش جوجه‌های گوشتی آرین انجام شد. تعداد 625 قطعه جوجه گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و پنج تکرار از سن یک تا 42 روزگی مورد آزمایش قرار گرفتند. تیمارها شامل: 1- تیمار شاهد بدون افزودنی، 2- تیمار شاهد + پروبیوتیک (1/0 گرم در کیلوگرم پروتکسین)، 3- تیمار شاهد + آنتیبیوتیک (15/0 گرم در کیلوگرم آویلامایسین)، 4- تیمار شاهد + اسانس پونه (2/0 گرم در کیلوگرم) و 5- تیمار شاهد + اسانس پونه کپسوله شده (1 گرم در کیلوگرم) بودند. نتایج نشان داد صفات عملکردی جوجه‌ها در پایان 42 روزگی تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. بیشترین جمعیت لاکتوباسیل‌ها در تیمار پونه کپسوله شده مشاهده شد (05/0PP)، طول و وزن سایر قسمتهای دستگاه گوارش تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. بالاترین مقدار طول دئودنوم در تیمار شاهد و کمترین در تیمار پروبیوتیک بود (05/0>P). وزن دئودنوم، طول ژژنوم، وزن ژژنوم و طول ایلئوم تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. بالاترین مقدار وزن ایلئوم در تیمار شاهد و کمترین در تیمار آنتیبیوتیک دیده شد (05/0>P). با توجه به نتایج حاصل، به نظر می‌رسد فرم کپسوله شده اسانس تأثیر مطلوبی بر سلامت دستگاه گوارش دارد.
افروز کمالی سنگانی؛ علی اکبر مسعودی؛ رسول واعظ ترشیزی؛ مرتضی شریفی نیا؛ علیرضا عیوضی؛ مجید فرهی؛ بهزاد رجبی مرند
دوره 18، شماره 3 ، آبان 1395، ، صفحه 583-591
چکیده
کاهش باروری خروس یکی از اولین عوامل محدودکننده دستیابی به بیشترین میزان جوجه‌درآوری است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی سطح باروری خروس‌های بومی ارومیه و لاین آرین با استفاده از رقیق کننده منی (بلتسویل و شیر) بود. برای اجرای این تحقیق، تحرک منی 133 قطعه خروس با استفاده از نرمافزار CASA بررسی شد و خرو‌س‌ها بر اساس میانگین حرکت اسپرم ...
بیشتر
کاهش باروری خروس یکی از اولین عوامل محدودکننده دستیابی به بیشترین میزان جوجه‌درآوری است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی سطح باروری خروس‌های بومی ارومیه و لاین آرین با استفاده از رقیق کننده منی (بلتسویل و شیر) بود. برای اجرای این تحقیق، تحرک منی 133 قطعه خروس با استفاده از نرمافزار CASA بررسی شد و خرو‌س‌ها بر اساس میانگین حرکت اسپرم آنها نسبت به میانگین جمعیت، به گروه‌های با باروری زیاد و کم دسته بندی شدند. اسپرم خروس‌های هر سویه، هر هفته به شش مرغ تلقیح و نطفه‌داری و جوجه‌درآوری تخمها بررسی شدند. تفاوت معنی‌داری در حجم منی هر سویه وجود داشت (05/0>P). تفاوت معنی‌داری در غلظت اسپرم خروس‌های دو سویه و سطوح مختلف باروری مشاهده نشد. خروس‌های بومی با سطح باروری زیاد بیشترین درصد اسپرمهای زنده را داشتند (05/0>P). نطفه‌داری و جوجه‌درآوری خروس‌های آرین در مقایسه با بومی بالاتر بود (05/0>P). همچنین نطفه‌داری و جوجه‌درآوری با استفاده از رقیق کنندة بلتسویل بالاتر از شیر بود (05/0>P). با توجه به نتایج حاصل، اگرچه انتخاب در لاین آرین بسیاری از صفات تولیدی را افزایش داده ولی تأثیر منفی بر باروری نداشته است. از طرفی تلقیح مرغها با استفاده از اسپرمهای رقیق شده با بلتسویل بازدة مناسب‌تری در درصد باروری پرندگان نشان میدهد که میتواند در مزارع پرورش طیور بکار رود.
مختار فتحی؛ محمد حیدری
دوره 18، شماره 4 ، دی 1395، ، صفحه 821-830
چکیده
پژوهشی به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف عصاره آبی شوید با 600 قطعه جوجه یکروزه شامل چهار تیمار شاهد (بدون افزودنی) و سطوح 5 ، 10 و 20 میلیلیتر عصاره آبی شوید در لیتر آب آشامیدنی با پنج تکرار برای هر تکرار به مدت 42 روز انجام شد. در انتهای آزمایش (روز 42 آزمایش)، دو پرنده از هر قفس به طور تصادفی انتخاب و کشتار شدند قلب برداشته و وزن بطن‌های راست ...
بیشتر
پژوهشی به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف عصاره آبی شوید با 600 قطعه جوجه یکروزه شامل چهار تیمار شاهد (بدون افزودنی) و سطوح 5 ، 10 و 20 میلیلیتر عصاره آبی شوید در لیتر آب آشامیدنی با پنج تکرار برای هر تکرار به مدت 42 روز انجام شد. در انتهای آزمایش (روز 42 آزمایش)، دو پرنده از هر قفس به طور تصادفی انتخاب و کشتار شدند قلب برداشته و وزن بطن‌های راست و چپ جداگانه محاسبه و شاخص آسیتی اندازه‌گیری شد. فراسنجههای فعالیت پلاسمایی آنزیمهای لاکتات‌دهیدروژناز، آسپارتات‌آمینوترانسفراز، آلانین‌آمینوترانسفراز و فراسنجههای وضعیت آنتی‌کسیدان شامل، سطح مالون‌دی-آلدئید، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل پلاسما، آنزیمهای آنتی‌اکسیدانی گلوتاتیون‌پراکسیداز و سوپراکسیددیسموتاز اندازه‌گیری شدند. فراسنجههای افزایش وزن بدن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک نیز اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد که مصرف سطح پنج میلیلیتر عصاره آبی شوید در مقایسه با سایر گروه‌ها، سبب افزایش معنیدار وزن و کاهش ضریب تبدیل خوراک، شاخص آسیتی و تلفات مرتبط با آسیت شد. هر سه سطح عصاره آبی شوید سبب کاهش گلوکز خون شدند. مصرف سطوح 10 و 20 میلیلیتر عصاره آبی شوید، سبب کاهش معنیدار تری‌گلیسیرید و افزایش لیپوپروتئین با دانسیته بالادر پلاسما شد. فعالیت آنزیم لاکتات‌دهیدروژناز نیز به طور معنی‌داری تحت تاثیر سطوح مختلف عصاره آبی شوید کاهش یافت. هیچ‌کدام از فراسنجههای آنتی‌اکسیدانی به طور معنی‌داری تحت تاثیر سطوح مختلف عصاره آبی شوید قرار نگرفتند. نتایج این تخقیق نشان داد سطح پنج میلیلیتر عصاره آبی شوید را به طور موفقیت آمیزی در جهت بهبود عملکرد وکاهش تلفات ناشی از آسیت در جوجه‌های گوشتی استفاده نمود.
حامد کرمانی موخر؛ آرمین توحیدی؛ سعید زین الدینی؛ حمید کهرام
دوره 18، شماره 1 ، فروردین 1395، ، صفحه 191-200
چکیده
هدف از تحقیق حاضر، ارزیابی اثر جیره‌های گلوکوژنیک مکمل‌شده با اسیدهای چرب غیراشباع متفاوت بر فراسنجههای تولیدمثلی میش نژاد ایران‌بلک در دو برنامۀ مدیریتی بود. میشها در دو گروه الف (75 رأس) و ب (25 رأس) قرار گرفتند. میشهای گروه الف در روزهای 80 و 90 بعد زایش به ترتیب قطع شیر و قوچاندازی شدند. 40 روز قبل از قوچاندازی زیر پوست ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر، ارزیابی اثر جیره‌های گلوکوژنیک مکمل‌شده با اسیدهای چرب غیراشباع متفاوت بر فراسنجههای تولیدمثلی میش نژاد ایران‌بلک در دو برنامۀ مدیریتی بود. میشها در دو گروه الف (75 رأس) و ب (25 رأس) قرار گرفتند. میشهای گروه الف در روزهای 80 و 90 بعد زایش به ترتیب قطع شیر و قوچاندازی شدند. 40 روز قبل از قوچاندازی زیر پوست گوش میشها ایمپلنت ملاتونین قرار داده شد. 75 میش گروه الف در سه گروه 25تایی جدا نگهداری و به ترتیب از جیره‌های گلوکوژنیک مکمل‌شده با چربی اشباع (جیرۀ شاهد)، دانۀ کتان اکسترودشده (جیرۀ امگا 3)، یا دانۀ سویای برشته‌شده (جیرۀ امگا 6) تغذیه شدند. میشهای گروه ب به ترتیب در روزهای 120 و 180 قطع شیر و قوچاندازی شده و از جیرۀ گروه شاهد تغذیه شدند (به‌عنوان گروه مدیریت سنتی). نرخ فحلی، تخمکریزی، برهزایی، و چندقلوزایی در تیمارهای گوناگون آزمایش شمارش و ثبت شد. وزن برهها در زمان زایش، سه، و چهارماهگی اندازه‌گیری شد. نرخ برهزایی و چندقلوزایی در تیمارهای امگا 3 و امگا 6 به‌صورت معنی‌داری بیشتر از تیمار شاهد و گروه ب بود. میانگین وزن بره در سه و چهارماهگی در گروه ب به‌طور معنی‌داری بیشتر از همۀ تیمارهای گروه الف بود. بنابراین استفاده از برنامۀ مدیریتی گروه الف همراه با تغذیۀ اسیدهای چرب امگا 3 و امگا 6 میتواند سبب بهبود عملکرد فراسنجههای تولیدمثلی میشها شود.
صادق حسینی؛ مرتضی مموئی؛ صالح طباطبایی وکیلی؛ محسن ساری
دوره 19، شماره 1 ، اردیبهشت 1396، ، صفحه 245-253
چکیده
هدف از انجام این آزمایش بررسی تاثیر نانوسلنیوم بر فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز و ارتباط آن با فراسنجههای کمی و کیفی اسپرم قوچ عربی بود. در این آزمایش 12 رأس قوچ نژاد عربی با میانگین وزنی 3±73 کیلوگرم و سن دو تا چهار سال مورد استفاده قرار گرفت. حیوانات به سه گروه تقسیم شدند: گروه شاهد (بدون نانوسلنیوم) و دو گروه آزمایشی که به ترتیب ...
بیشتر
هدف از انجام این آزمایش بررسی تاثیر نانوسلنیوم بر فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز و ارتباط آن با فراسنجههای کمی و کیفی اسپرم قوچ عربی بود. در این آزمایش 12 رأس قوچ نژاد عربی با میانگین وزنی 3±73 کیلوگرم و سن دو تا چهار سال مورد استفاده قرار گرفت. حیوانات به سه گروه تقسیم شدند: گروه شاهد (بدون نانوسلنیوم) و دو گروه آزمایشی که به ترتیب 4/0 و 8/0 میلیگرم در کیلوگرم نانوسلنیوم در ماده خشک مصرفی دریافت کردند. نتایج نشان داد که غلظت سلنیوم و فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز منی در تیمار 8/0 میلیگرم در کیلوگرم نانو سلنیوم نسبت به شاهد به صورت معنی‌داری افزایش یافت (05/0P<)، اما افزایش غلظت سلنیوم منی در تیمار 4/0 میلیگرم در کیلوگرم نانوسلنیوم نسبت به شاهد معنیدار نبود. حجم انزال، تحرک و زنده مانی در حیواناتی که سطوح 4/0 و 8/0 میلیگرم در کیلوگرم نانوسلنیوم دریافت کردند نسبت به گروه شاهد افزایش یافت (05/0P<). غلظت اسپرماتوزوئیدها در تیمار 4/0 میلیگرم بر کیلوگرم نانوسلنیوم نسبت به شاهد افزایش پیدا کرد، اما در تیمار 8/0 میلیگرم بر کیلوگرم نانوسلنیوم کاهش یافت (05/0P<). درصد ناهنجاریهای اسپرم در قوچ هایی که مکمل نانوسلنیوم در جیره خود دریافت کردند کاهش یافت (05/0P<). بر اساس نتایج این تحقیق، مکمل کردن جیره به میزان 4/0 میلیگرم در کیلوگرم با نانوسلنیوم فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز را در منی افزایش و فراسنجههای کمی و کیفی اسپرم را بهبود میبخشد.
منوره قدوسی؛ امید دیانی؛ امین خضری؛ محمد مهدی شریفی حسینی
دوره 17، شماره 2 ، مهر 1394، ، صفحه 359-370
چکیده
در تحقیق حاضر، اثر تغذیۀ سیلاژ برگ و ساقۀ درخت موز با خرمای ضایعاتی بر مادۀ خشک مصرفی، پروتئین میکروبی تولیدی، و فراسنجههای خون با استفاده از چهار رأس گوسفند نر بالغ در قالب طرح چرخشی در چهار دورۀ 21روزه بررسی شد. 85 کیلوگرم برگ و ساقۀ درخت موز با 15 کیلوگرم خرمای ضایعاتی با هم مخلوط و به‌مدت 45 روز سیلو شد. پس از تعیین ترکیب شیمیایی و ...
بیشتر
در تحقیق حاضر، اثر تغذیۀ سیلاژ برگ و ساقۀ درخت موز با خرمای ضایعاتی بر مادۀ خشک مصرفی، پروتئین میکروبی تولیدی، و فراسنجههای خون با استفاده از چهار رأس گوسفند نر بالغ در قالب طرح چرخشی در چهار دورۀ 21روزه بررسی شد. 85 کیلوگرم برگ و ساقۀ درخت موز با 15 کیلوگرم خرمای ضایعاتی با هم مخلوط و به‌مدت 45 روز سیلو شد. پس از تعیین ترکیب شیمیایی و ارزیابی حسی، سیلاژ برگ و ساقۀ درخت موز در جیره‌های آزمایشی در سطوح صفر (شاهد)، 7، 14، و 21درصد مادۀ خشک استفاده شد. باتوجه به ارزیابیهای حسی، سیلاژ با نمرۀ 20 رتبۀ بسیار خوب را به‌خود اختصاص داد. نیتروژن ابقاء‌شده در گوسفندان تغذیه‌شده با 21درصد سیلاژ کمتر از گروه شاهد بود (05/0>P). قابلیت هضم مادۀ خشک جیره‌های حاوی 14 و 21درصد سیلاژ، کمتر از جیره‌های فاقد سیلاژ یا حاوی 7درصد سیلاژ بود (05/0>P). میانگین آلانتوئین دفعی، اسیداوریک، و کل مشتقات پورینی ادرار در گوسفندان با افزایش سطح سیلاژ در جیره به‌صورت خطی افزایش پیدا کرد (05/0>P). افزایش نیتروژن و سنتز پروتئین میکروبی در گوسفندان تغذیه‌شده با جیرۀ حاوی 21درصد سیلاژ بیشتر از گوسفندان تغذیه‌شده با جیرۀ بدون سیلاژ بود (05/0>P). با افزایش سطح سیلاژ در جیره، غلظت تری‌گلیسیرید خون به‌صورت خطی افزایش یافت (05/0P<). براساس نتایج تحقیق حاضر، استفاده از 21درصد سیلاژ برگ و ساقۀ درخت موز با خرمای ضایعاتی در جیرۀ گوسفند، بدون ایجاد تغییر در مادۀ خشک مصرفی، سنتز پروتئین میکروبی را افزایش میدهد.
مونا یاوری؛ فرید شریعتمداری؛ محسن شرفی
دوره 19، شماره 2 ، مرداد 1396، ، صفحه 479-491
چکیده
به منظور بررسی اثر نوع مکمل چربی و نوع افزودنی محرک رشد در جیره مرغهای تخمگذار، بر عملکرد تولیدی و خصوصیات کیفی تخممرغ از تعداد 108 قطعه مرغ تخمگذارهای لاین سویه 36-W با سن 96 هفته در یک آزمایش فاکتوریل (3×2) با دو منبع چربی (روغن گیاهی و پودر چربی) و سه حالت افزودنی محرک رشد (بدون افزودنی، پروبیوتیک و آنتیبیوتیک) در قالب طرح ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر نوع مکمل چربی و نوع افزودنی محرک رشد در جیره مرغهای تخمگذار، بر عملکرد تولیدی و خصوصیات کیفی تخممرغ از تعداد 108 قطعه مرغ تخمگذارهای لاین سویه 36-W با سن 96 هفته در یک آزمایش فاکتوریل (3×2) با دو منبع چربی (روغن گیاهی و پودر چربی) و سه حالت افزودنی محرک رشد (بدون افزودنی، پروبیوتیک و آنتیبیوتیک) در قالب طرح کاملاً تصادفی به مدت 12 هفته استفاده شد. پرندگان به طور تصادفی در شش تیمار و با شش تکرار(تعداد سه پرنده در هر تکرار) توزیع شدند. نتایج بهدست آمده نشان داد که هیچ یک از متغیرهای عملکردی (درصد تولید، مصرف خوراک، ضریب تبدیل خوراک، توده تخم مرغ تولیدی و متوسط وزن تخم مرغ) تحت تأثیر نوع مکمل چربی قرار نگرفتند (05/0<P). افزودن مکمل پروبیوتیک به جیره باعث کاهش معنیدار مصرف خوراک، درصد تولید، توده تخم مرغ تولیدی و وزن نسبی زرده شد (05/0< .(P اثرات متقابل منبع چربی و افزودنی محرک رشد، همچنین اثر اصلی منابع چربی برضخامت پوسته معنیدار بود (05/0< .(P بنابراین میتوان نتیجه گرفت نوع منبع چربی در جیره مرغهای تخمگذار مشکلات کیفی پوسته در مراحل پایانی تولید را تحت قرار میدهد. البته نمیتوان نادیده گرفت که افزودن پروبیوتیک به جیره با کاهش مصرف خوراک، درصد تولید و توده تخممرغ تولیدی همراه بوده است.
مجتبی موسوی؛ ارمین توحیدی؛ مهدی ژندی؛ عبدالله محمدی سنگ چشمه؛ قاسم عموعابدینی
دوره 18، شماره 3 ، آبان 1395، ، صفحه 593-601
چکیده
اثر فشار اسمزی (250، 300 و 350 میلیاسمول) و گلیسرول (پنج و هفت درصد) در رقیقکننده بر پایه لسیتین سویا بر کیفیت اسپرم گاو، پس از فرایند انجماد-یخگشایی، در یک آزمایش فاکتوریل 3×2 در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تکرار با استفاده از شش راس گاو نر هولشتاین بررسی شد. در مجموع، از کلیه گاوها، 36 بار اسپرمگیری (از هر گاو شش بار) شد. نمونههای ...
بیشتر
اثر فشار اسمزی (250، 300 و 350 میلیاسمول) و گلیسرول (پنج و هفت درصد) در رقیقکننده بر پایه لسیتین سویا بر کیفیت اسپرم گاو، پس از فرایند انجماد-یخگشایی، در یک آزمایش فاکتوریل 3×2 در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تکرار با استفاده از شش راس گاو نر هولشتاین بررسی شد. در مجموع، از کلیه گاوها، 36 بار اسپرمگیری (از هر گاو شش بار) شد. نمونههای منی بعد از ارزیابی اولیه، با هم مخلوط شده و به هر کدام از شش تیمار اختصاص یافتند. بعد از فرآیند انجماد و یخگشایی، فراسنجههای جنبایی اسپرم با کمک سیستم CASA، زندهمانی، درصد اسپرم با غشای فعال و ریختشناسی اسپرم، ارزیابی شد. نتایج نشان داد که جنبایی پیشرونده (89/48 درصد)، جنبایی کل (50/69 درصد)، سرعت در مسیر منحنی (µm/s 80/168)، جنبایی عرضی سر (µm/s 69/3) و مستقیم بودن مسیر طی شده (89/61 درصد) در تیمار با هفت درصد گلیسرول و فشار اسمزی 300 میلیاسمول، از سایر تیمارها بیشتر بود (05/0P<). در تیمارهای با هفت یا پنج درصد گلیسرول و فشار اسمزی 350 میلیاسمول، درصد اسپرم با غشای فعال (به ترتیب 14/23 و 63/25 درصد) و درصد زندهمانی اسپرم (به ترتیب 70/58 و 60/64 درصد) نسبت به سایر تیمارها، کمتر بود (05/0P<). ولی درصد اسپرم طبیعی در این دو تیمار (به ترتیب 34/92 و 57/92 درصد) نسبت به سایر تیمارها، بیشتر بود. نتایج این آزمایش نشان داد که رقیقکننده حاوی هفت درصد گلیسرول با فشار اسمزی 300 و یا 250 میلیاسمول، در محافظت از اسپرم گاو هلشتاین طی فرایند انجماد-ذوب، کارآمدتر است.
حسین دقیق کیا؛ فاطمه زارع قلعه جیق؛ ابوذر نجفی؛ حسین واثقی دودران
دوره 18، شماره 4 ، دی 1395، ، صفحه 831-840
چکیده
تأثیر سطوح مختلف عصاره اتانولی گیاه زغال اخته در بهبود کیفیت منی قوچ طی فرآیند انجماد - یخگشایی بررسی شد. در این مطالعه از 5 قوچ، 2 بار در هفته به کمک واژن مصنوعی اسپرمگیری شد. به‌منظور از بین بردن اثرات فردی، نمونههای منی گرفته شده با هم مخلوط شدند. سطوح مختلف عصاره زغال اخته (صفر، 100، 150، 200 میکرولیتر در میلیلیتر) به رقیقکننده ...
بیشتر
تأثیر سطوح مختلف عصاره اتانولی گیاه زغال اخته در بهبود کیفیت منی قوچ طی فرآیند انجماد - یخگشایی بررسی شد. در این مطالعه از 5 قوچ، 2 بار در هفته به کمک واژن مصنوعی اسپرمگیری شد. به‌منظور از بین بردن اثرات فردی، نمونههای منی گرفته شده با هم مخلوط شدند. سطوح مختلف عصاره زغال اخته (صفر، 100، 150، 200 میکرولیتر در میلیلیتر) به رقیقکننده بر پایه تریس افزوده شد. نمونههای منی پس از سردسازی و انجماد تا زمان ارزیابی در داخل ازت مایع نگهداری شدند. بعد از یخگشایی، پارامترهای تحرک توسط سیستم آنالیز اتوماتیک اسپرم (CASA)، زندهمانی با استفاده از رنگآمیزی ائوزین - نیگروزین، یکپارچگی غشاء با استفاده از محلول هیپواسموتیک، سنجش اسپرمهای غیرنرمال توسط محلول هانکوک و پراکسیداسیون لیپیدها با اندازه‌گیری غلظت مالوندیآلدهید ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که افزودن 150 میکرولیتر از عصاره زغال اخته سبب بهبود معنیدار پارامترهای اسپرم نسبت به گروه شاهد بعد از فرایند انجماد – یخگشایی شد (05/0>P). باتوجه به نتایج تحقیق حاضر، میتوان از عصاره زغال اخته به عنوان یک آنتیاکسیدان طبیعی، با کارایی بالا، ارزان و در دسترس در رقیقکنندههای اسپرم قوچ استفاده نمود.
دوره 18، شماره 1 ، فروردین 1395، ، صفحه 1-7
رعنا جهان بین؛ پریسا یزدان شناس؛ مهدی امین افشار؛ عبدالله محمدی سنگ چشمه؛ حمید ورناصری؛ محمد چمنی؛ محمدحسن نظران؛ محمدرضا بختیاری زاده
دوره 17، شماره 2 ، مهر 1394، ، صفحه 371-380
چکیده
این تحقیق به‌منظور بررسی اثر غلظت‌های گوناگون نانوذرات روی بر شاخص‌های کیفی منی گاو پس از فرایند انجمادـیخگشایی انجام شد. از چهار گاو نر هلشتاین به مدت چهار هفته و هر هفته دو نوبت اسپرمگیری شد. نمونههای منی پس از اضافه‌کردن مقادیر صفر، 6-10، 5-10، 4-10، 3-10، و 2-10 مولار نانوذرات روی به رقیقکنندۀ بایوکسل، منجمد و پس از 72 ساعت ...
بیشتر
این تحقیق به‌منظور بررسی اثر غلظت‌های گوناگون نانوذرات روی بر شاخص‌های کیفی منی گاو پس از فرایند انجمادـیخگشایی انجام شد. از چهار گاو نر هلشتاین به مدت چهار هفته و هر هفته دو نوبت اسپرمگیری شد. نمونههای منی پس از اضافه‌کردن مقادیر صفر، 6-10، 5-10، 4-10، 3-10، و 2-10 مولار نانوذرات روی به رقیقکنندۀ بایوکسل، منجمد و پس از 72 ساعت یخگشایی شدند. میزان تحرک اسپرم با نرمافزار کاسا (Computer Assisted Sperm Analysis; CASA) ارزیابی شد. میزان زندهمانی، یکپارچگی غشا، مورفولوژی، و میزان فعالیت میتوکندریایی اسپرمها در نمونههای اسپرم مربوط به بیشترین و کمترین غلظت‌های نانوذرات روی با همراه گروه شاهد ارزیابی شدند. تفاوت در میزان تحرک اﺳﭙﺮم، میزان زندهمانی، و درصد اسپرم با ظاهر غیرطبیعی بین غلظت‌های آزمایشی معنیدار نبود. دادههای حاصل از فلوسایتومتری و آزمون هاس نشان داد که یکپارچگی غشا و فعالیت میتوکندریایی اسپرم در گروه‌های 6-10 و 2-10 مولار نانوروی در مقایسه با گروه شاهد بیشتر بود (05/0P<). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که با اضافه‌کردن نانوذرات روی به رقیقکنندۀ اسپرم گاو یکپارچگی غشا و فعالیت میتوکندریایی اسپرم بیشتر میشود.
الهام بیرانوند؛ محمد رضا سنجابی؛ محمد زندی؛ حمیده افقی
دوره 19، شماره 2 ، مرداد 1396، ، صفحه 493-506
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر عصاره زنجبیل و ویتامین E بر عملکرد سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونی گوسفند بود. برای این منظور غلظت‌های مختلف از عصاره‌های آبی و هیدروالکی زنجبیل و ویتامین E بر زندهمانی، تشکیل کلونی و بیان ژن‌های مهار کننده (bcl2 و bcl2l1) و پیش برنده آپوپتوز (bax) در سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونی آزمایش شدند. سلول‌های بنیادی ...
بیشتر
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر عصاره زنجبیل و ویتامین E بر عملکرد سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونی گوسفند بود. برای این منظور غلظت‌های مختلف از عصاره‌های آبی و هیدروالکی زنجبیل و ویتامین E بر زندهمانی، تشکیل کلونی و بیان ژن‌های مهار کننده (bcl2 و bcl2l1) و پیش برنده آپوپتوز (bax) در سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونی آزمایش شدند. سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونی از بیضه گوسفندان کشتار شده با استفاده از روش هضم آنزیمی دو مرحله‌ای استحصال و به روش حذف تمایزی خالص سازی شدند. سپس با استفاده از رنگ آمیزی آلکالین فسفاتاز و بیان شناساگرهای اختصاصی oct-4 و c-kit شناسایی شدند. نتایج نشان داد زندهمانی سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونی در محیط کشت حاوی سطوح بالاتر از 800 میکروگرم بر میلیلیتر از عصاره هیدروالکلی زنجبیل بطور معنی‌داری در مقایسه با شاهد کاهش یافت (05/0>P). در حالی که بیشترین زندهمانی سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونی هنگام استفاده که 800 میکروگرم بر میلیلیتر از عصاره آبی زنجبیل بود و با افزایش غلظت ویتامین E (تا 100 میکروگرم بر میلیلیتر) زندهمانی سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونی افزایش یافت. بیان ژن bax در غلظت‌های موثر عصاره آبی زنجبیل (150 میکروگرم بر میلیلیتر) و ویتامین E (50 میکروگرم بر میلیلیتر) کاهش یافت در حالی که عصاره هیدروالکلی زنجبیل (150 میکروگرم بر میلیلیتر) و غلظت‌های بالای عصاره آبی (بیشتر از800 میکروگرم بر میلیلیتر) بیان این ژن را افزایش دادند. بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه میتوان از غلظت‌های 150 میکروگرم بر میلیلیتر از عصاره آبی زنجبیل و یا 50 میکروگرم بر میلیلیتر از ویتامین E به منظور بهبود شرایط کشت سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونی گوسفند استفاده نمود.
مرجان اسماعیلی؛ حمید دلدار؛ زربخت انصاری؛ عیسی دیرنده
دوره 18، شماره 3 ، آبان 1395، ، صفحه 603-613
چکیده
تأثیر غلظت‌های مختلف اسیدهای چرب ژله رویال بر بلوغ برون‌تنی تخمک بز در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار در غلظت‌های بدون اسیدچرب ژله رویال، 125میکروگرم، 250میکروگرم، 500میکروگرم و 1000میکروگرم بر میلیلیتر، اسیدچرب ژله رویال و 50 میکرولیتر دی ام اس او، انجام شد. تخمدان‌های بز از کشتارگاه جمع‌آوری شده و به آزمایشگاه منتقل شدند و مجموعه ...
بیشتر
تأثیر غلظت‌های مختلف اسیدهای چرب ژله رویال بر بلوغ برون‌تنی تخمک بز در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار در غلظت‌های بدون اسیدچرب ژله رویال، 125میکروگرم، 250میکروگرم، 500میکروگرم و 1000میکروگرم بر میلیلیتر، اسیدچرب ژله رویال و 50 میکرولیتر دی ام اس او، انجام شد. تخمدان‌های بز از کشتارگاه جمع‌آوری شده و به آزمایشگاه منتقل شدند و مجموعه تخمک کومولوس در محیط Medium 199 در غلظت‌های مختلف اسیدهای چرب ژله رویال کشت داده شدند. نتایج نشان داد که افزایش غلظت اسیدهای چرب ژله رویال تا 250 میکروگرم بر میلیلیتر، نرخ بلوغ برون‌تنی تخمک‌ها را افزایش داد. اما افزایش غلظت اسید های چرب در محیط بلوغ تا 1000میکروگرم بر میلیلیتر، کاهش معنی داری (05/0>P) را درنرخ بلوغ برون تنی نسبت به تیمار شاهد نشان داد. افزایش غلظت اسیدهای چرب ژله رویال تا 250 میکروگرم، به طور معنی داری (05/0>P) بیان نسبی ژن‌های αPPAR، کارنیتین پالمیتوییل ترانسفراز 1، کارنیتین پالمیتوییل ترانسفراز 2 و اسیل کوا دهیدروژناز را افزایش داد. از طرفی بیان نسبی ژن‌ها در غلظت 1000 میکروگرم به طور معنی داری کاهش یافت (05/0>P). می توان نتیجه گیری کرد که افزودن اسیدهای چرب ژله رویال به محیط بلوغ برون‌تنی تخمک وابسته به غلظت است و غلظت-های زیاد اسید های چرب تاثیر بدی بر نرخ بلوغ و بیان ژن های درگیر در سوخت و ساز چربی تخمک بز داشت.
آرش خردمند
دوره 18، شماره 4 ، دی 1395، ، صفحه 841-852
چکیده
در این مطالعه، بررسی اثر غلظت‌های مختلف آنتی‌اکسیدان‌های آلفاتوکوفرول، آلبومین سرم گاوی (BSA) و ویتامین C بر شاخص‌های ارزیابی اسپرم بز متعاقب 48 ساعت نگهداری در دمای 5 درجه سانتی‌گراد بررسی شد. تیمارها شامل 7 گروه رقیقکننده حاوی آلفاتوکوفرول با دو غلظت 5 و 10 واحد، BSA با دو غلظت 4 و 8 میلیگرم در میلیلیتر، اسید آسکوربیک با غلظت‌های ...
بیشتر
در این مطالعه، بررسی اثر غلظت‌های مختلف آنتی‌اکسیدان‌های آلفاتوکوفرول، آلبومین سرم گاوی (BSA) و ویتامین C بر شاخص‌های ارزیابی اسپرم بز متعاقب 48 ساعت نگهداری در دمای 5 درجه سانتی‌گراد بررسی شد. تیمارها شامل 7 گروه رقیقکننده حاوی آلفاتوکوفرول با دو غلظت 5 و 10 واحد، BSA با دو غلظت 4 و 8 میلیگرم در میلیلیتر، اسید آسکوربیک با غلظت‌های 3 و 6 میلیگرم در میلیلیتر و گروه شاهد بدون افزودن ماده آنتی‌اکسیدانی بودند. در زمان های صفر، 24 و 48 ساعت، تحرک کلی و پیشرونده و نیز سلامت غشای اسپرمها ارزیابی شدند. تحرک اسپرم و سلامت غشاء هنگام استفاده از رقیقکننده BSA با غلظت 4 میلیگرم و ویتامین E با غلظت پنج واحد بیشتر از سایر رقیقکنندهها بود (05/0P<). اگرچه غلظت‌های بالاتر این 2 آنتیاکسیدان باعث افزایش کمتر شاخص‌های مورد ارزیابی شد، اما نسبت به گروه شاهد بهبود نسبی را نشان دادند (05/0P<). غلظت‌های مختلف اسید آسکوربیک بر هیچیک از فراسنجههای ارزیابی اسپرم اثر نداشت. براساس نتایج تحقیق حاضر، افزودن BSA و ویتامین E به اسپرم بز در طی فرآیند نگهداری در دمای 5 درجه تحرک کلی و پیشرونده و نیز سلامت غشاء در طی 48 ساعت را بهبود میبخشد.
دوره 18، شماره 1 ، فروردین 1395، ، صفحه 1-18
رسول کریمی؛ ملک شاکری؛ مهدی ژندی؛ حسین مروج؛ هانیه بنی کمال؛ عبدالله محمدی سنگ چشمه؛ مهدی خدایی مطلق
دوره 17، شماره 2 ، مهر 1394، ، صفحه 381-389
چکیده
در این تحقیق، اثر لایۀ غذادهندۀ STO بر کشت و تکثیر سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونی (SSCs) خروس نابالغ در محیط آزمایشگاهی ارزیابی شد. سلول‌های بیضه، از تعداد 30 قطعه خروس نابالغ نژاد ردآیلندرد (8-4 هفته) جدا و در ظرفهای کشت چهارخانهای به‌طور جداگانه و در حضور فاکتورهای رشد bFGF و LIF در دو تیمار، سه تکرار، و پنج مشاهده در هر تکرار کشت داده ...
بیشتر
در این تحقیق، اثر لایۀ غذادهندۀ STO بر کشت و تکثیر سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونی (SSCs) خروس نابالغ در محیط آزمایشگاهی ارزیابی شد. سلول‌های بیضه، از تعداد 30 قطعه خروس نابالغ نژاد ردآیلندرد (8-4 هفته) جدا و در ظرفهای کشت چهارخانهای به‌طور جداگانه و در حضور فاکتورهای رشد bFGF و LIF در دو تیمار، سه تکرار، و پنج مشاهده در هر تکرار کشت داده شدند. کلنیهای SSCs در روز پنجم ظاهر و در روزهای هفتم و دهم ارزیابی شدند. تعداد کلنیهای ایجادشده، مساحت کلنی، و تعداد سلول در هر کلنی روی لایۀ غذادهنده در مقایسه با کلنیهای کشتشده بدون لایۀ غذادهنده بیشتر بود (05/0≥P). نتایج ارزیابی در روز 10 کشت نشاندهندۀ کاهش تعداد کلنی، مساحت کلنی، و تعداد سلول/کلنی در هر دو تیمار به نسبت روز هفت کشت است. ژن C-KIT در سلول‌های تشکیلدهندۀ کلنیها بیان نشد که میتواند دال بر عدم تمایز و داشتن توان خودنوزایی سلول‌های موجود در کلنیها باشد. براساس نتایج تحقیق حاضر، استفاده از لایۀ غذادهندۀ STO در کشت و تکثیر SSCs خروس نابالغ مناسب است و توان این سلولها را در تکثیر و خودنوزایی در مقایسه با کشت در تیمار بدون استفاده از لایۀ غذادهنده به‌طور بهتری حفظ میکند.
فرزانه بازماندگان شمیلی؛ مهدی وفای واله؛ غلامرضا داشاب؛ فرزاد باقرزاده کاسمانی
دوره 19، شماره 2 ، مرداد 1396، ، صفحه 507-519
چکیده
به منظور ارزیابی اثرات مادری بر تکوین سیستم ایمنی نتاج، اثر تزریق زرده تخممرغهای بومی خزک به زرده تخممرغهای سویه تجاری راس بر عملکرد، ایمنی و بیان ژن TLR4 در مرغهای سویه تجاری راس تعیین شد. بدین منظور تعداد 150 عدد تخممرغ سویه راس به طور تصادفی به دو گروه آزمایشی 75 تایی که شامل گروه I (گروه شاهد - تزریق زرده سویه راس) و ...
بیشتر
به منظور ارزیابی اثرات مادری بر تکوین سیستم ایمنی نتاج، اثر تزریق زرده تخممرغهای بومی خزک به زرده تخممرغهای سویه تجاری راس بر عملکرد، ایمنی و بیان ژن TLR4 در مرغهای سویه تجاری راس تعیین شد. بدین منظور تعداد 150 عدد تخممرغ سویه راس به طور تصادفی به دو گروه آزمایشی 75 تایی که شامل گروه I (گروه شاهد - تزریق زرده سویه راس) و گروه II (تزریق زرده نژاد خزک) تقسیم و برای مدت سه هفته در در دستگاه جوجه کشی خوابانده و پس از هچ با جیره متوازن به مدت شش هفته پرورش داده شدند. سه پرنده به طور تصادفی در روزهای 27 و 42 انتخاب و کشتار شدند و وزن اندامهای مؤثر در ایمنی (کبد، بورس و تیموس) اندازه‌گیری شدند. تیتر آنتیبادی علیه ویروس نیوکاسل و بیان نسبی ژن TLR4 در کبد نمونههای آزمایشی بررسی شد. تزریق زرده خزک به تخممرغهای سویه راس سبب بهبود عملکرد رشد، پاسخ ایمنی و نیز سبب کاهش بیان ژن TLR4 در کبد جوجه‌ها در مقایسه با گروه شاهد شد (05/0P<). بر اساس نتایج این پژوهش ممکن است تزریق زرده تخممرغ های بومی خزک به تخم مرغ های سویه تجاری راس در روز اول جنینی، سبب بهبود کارائی سیستم ایمنی مرغان سویه راس در سنین بالاتر بشود.
هانیه شفیق؛ ملک شاکری؛ سعید زین الدینی؛ حمید کهرام؛ مهدی ژندی؛ مرتضی مقبلی
دوره 18، شماره 3 ، آبان 1395، ، صفحه 615-624
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر سطوح مختلف اسانس رزماری (صفر، 10، 5/12، 6/16، 25 و50 میلیگرم در لیتر) در رقیقکننده منی، بر کمیت و کیفیت اسپرم خروس، بعد از فرایند انجماد- یخگشایی بود. از 10 قطعه خروس سویه تجاری راس در این مطالعه استفاده شد. نمونههای منی هفته‌ای دو بار جمع‌آوری و پس از افزودن مایع رقیق کننده بر پایه لستین به آنها در دمای پنج ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر سطوح مختلف اسانس رزماری (صفر، 10، 5/12، 6/16، 25 و50 میلیگرم در لیتر) در رقیقکننده منی، بر کمیت و کیفیت اسپرم خروس، بعد از فرایند انجماد- یخگشایی بود. از 10 قطعه خروس سویه تجاری راس در این مطالعه استفاده شد. نمونههای منی هفته‌ای دو بار جمع‌آوری و پس از افزودن مایع رقیق کننده بر پایه لستین به آنها در دمای پنج درجه سانتی‌گراد نگهداری شدند. رقیق کننده حاوی غلظت‌های 10 و 5/12 میلیگرم در لیتر اسانس رزماری، جنبایی کل و رقیق کننده حاوی غلظت‌های 10 ، 5/12 و 6/16 میلیگرم در لیتر اسانس رزماری، حرکت پیشرونده اسپرم و نیز زندهمانی آنها قبل از انجماد را بهبود بخشید(05/0 p≤). کمترین و بیشترین تحرک اسپرمها به ترتیب در رقیق کننده بدون رزماری و رقیق کننده حاوی 10 میلیگرم در لیتر از اسانس رزماری مشاهده شد(05/0 p≤). یکپارچگی غشاء سلولی اسپرمها در رقیق کننده حاوی 10 میلیگرم در لیتر اسانس رزماری نسبت به سایر غلظت‌ها ( به جز غلظت 5/12 میلیگرم در لیتر) افزایش یافت (05/0 p≤). آپوپتوز اسپرم ها در رقیق کننده حاوی 10، 5/12 و 6/16 میلیگرم در لیتر اسانس رزماری، کاهش یافت (05/0 p≤). بر اساس نتایج این تحقیق، اسانس رزماری در سطوح 10 و 5/12میلیگرم در لیتر در مایع رقیقکننده، کیفیت اسپرم خروس را پس از یخگشایی بهبود می بخشد.
بهروز شکرانی؛ مرتضی مهری؛ امیر فتاح؛ محسن شرفی؛ فاطمه شیرمحمد
دوره 18، شماره 4 ، دی 1395، ، صفحه 853-865
چکیده
جهت بررسی تأثیر استفاده از اسانس رزماری در جیره، بر فراسنجههای کیفی اسپرم، آزمایشی با استفاده از 16 قطعه خروس راس 308 مادر گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 4 تکرار، در سن 24هفتگی انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره‌هایی با سطوح صفر، 50، 100 و 200 میلیگرم اسانس رزماری در هر کیلوگرم خوراک بود. اسپرمگیری در روزهای صفر، 14، ...
بیشتر
جهت بررسی تأثیر استفاده از اسانس رزماری در جیره، بر فراسنجههای کیفی اسپرم، آزمایشی با استفاده از 16 قطعه خروس راس 308 مادر گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 4 تکرار، در سن 24هفتگی انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره‌هایی با سطوح صفر، 50، 100 و 200 میلیگرم اسانس رزماری در هر کیلوگرم خوراک بود. اسپرمگیری در روزهای صفر، 14، 28، 42 و 56 آزمایش انجام گرفت. نتایج نشان داد صفات دامنه جابجایی سر اسپرم، سرعت اسپرم در مسیر مستقیم و میانگین سرعت در مسیر مستقیم در روزهای 42 و 56 نمونهگیری و صفات درصد خطی بودن جنبایی اسپرم، فعالیت غشاء، درصد کل اسپرم متحرک و زندهمانی در روز 56 نمونهگیری در تیمار سه (100 میلیگرم اسانس رزماری) به‌طور معنی‌داری افزایش و تعداد اسپرمهای مرده کاهش یافت (05/0P<). در روزهای مختلف نمونهگیری بین تیمارها تفاوت معنی‌داری از نظر غلظت اسپرم، سطح مالوندیآلدهید، آپوپتوزیس، تغییرات مورفولوژیک، راستی مسیر طی شده، سرعت در مسیر منحنی و درصد اسپرمهای دارای حرکت پیشرونده مشاهده نشد. براساس نتایج حاصل، استفاده از 100 میلیگرم اسانس رزماری در جیره، در مقایسه با سایر تیمارها سبب بهبود برخی فراسنجههای کیفی اسپرم شده است.
سامان عباسی؛ مختار علی عباسی؛ علیرضا نوشری
دوره 17، شماره 2 ، مهر 1394، ، صفحه 391-401
چکیده
در تحقیق حاضر، از اطلاعات صفات کیفیت 2000 تخممرغ مربوط به 746 مرغ بومی در نسل هفدهم و دادههای وزن مربوط به 17 نسل مرغان بومی مرکز اصلاح نژاد دام فارس برای برآورد پارامترهای ژنتیکی صفات وزن بدن و کیفیت تخممرغ استفاده شد. برای هر صفت شش مدل دام یک‌صفتی با تأثیرات تصادفی گوناگون برازش شد. برای صفت وزن بلوغ مدل شامل اثر ژنتیکی افزایشی ...
بیشتر
در تحقیق حاضر، از اطلاعات صفات کیفیت 2000 تخممرغ مربوط به 746 مرغ بومی در نسل هفدهم و دادههای وزن مربوط به 17 نسل مرغان بومی مرکز اصلاح نژاد دام فارس برای برآورد پارامترهای ژنتیکی صفات وزن بدن و کیفیت تخممرغ استفاده شد. برای هر صفت شش مدل دام یک‌صفتی با تأثیرات تصادفی گوناگون برازش شد. برای صفت وزن بلوغ مدل شامل اثر ژنتیکی افزایشی حیوان و محیطی دائمی مادری، برای وزن 12هفتگی مدل شامل تأثیرات ژنتیکی افزایشی حیوان، ژنتیکی افزایشی مادری، و محیطی دائمی مادری، برای صفات قطر سفیده، وزن زرده، و وزن تخممرغ مدل شامل تأثیرات ژنتیکی افزایشی حیوان و مادر و برای بقیۀ صفات مدل دام ساده شامل اثر ژنتیکی افزایشی حیوان به‌عنوان مدل مناسب تعیین شدند. وراثتپذیری صفات کیفیت داخلی تخممرغ از 02/0 (وزن زرده) تا 23/0 (شاخص سفیده) و صفات کیفیت خارجی از 01/0 (وزن تخممرغ) تا 43/0 (مقاومت پوسته) متغیر بود. وراثتپذیری وزن 8هفتگی، 12هفتگی، و وزن بلوغ بهترتیب 22/0، 31/0 و 56/0 برآورد شد. ضرایب همبستگی ژنتیکی صفات کیفیت تخممرغ با وزن بدن از 79/0- تا 80/0 برآورد شد. براساس نتایج مطالعۀ حاضر، انتخاب براساس وزن در 8هفتگی و 12هفتگی میتواند سبب افزایش وزن تخممرغ، عرض تخممرغ، و شاخص شکل تخممرغ شود. انتخاب براساس وزن بدن در 12هفتگی باعث افزایش وزن سفیده و قطر زرده نیز خواهد شد.
مهناز صالحی؛ علی مقصودی
دوره 18، شماره 3 ، آبان 1395، ، صفحه 625-633
چکیده
هدف از این مطالعه ارزیابی ویژگی‌های فیزیکوشیمیائی پوست در سه بخش ناحیه اصلی، گردن و پا در گروه‌های سنی مختلف بود. برای بررسی ویژگی‌های چرم شترمرغ برحسب سن و قسمتهای بدن، تعداد هجده قطعه پوست با توجه به سه گروه سنی شش‌ماهه، شش ماه تا یک‌سال و یک تا 5/1 سال برای تعیین مساحت چرم تهیه شد. مساحت چرم برای شترمرغ‌های شش‌ماهه، شش ماه تا ...
بیشتر
هدف از این مطالعه ارزیابی ویژگی‌های فیزیکوشیمیائی پوست در سه بخش ناحیه اصلی، گردن و پا در گروه‌های سنی مختلف بود. برای بررسی ویژگی‌های چرم شترمرغ برحسب سن و قسمتهای بدن، تعداد هجده قطعه پوست با توجه به سه گروه سنی شش‌ماهه، شش ماه تا یک‌سال و یک تا 5/1 سال برای تعیین مساحت چرم تهیه شد. مساحت چرم برای شترمرغ‌های شش‌ماهه، شش ماه تا یک‌ساله و یک تا 5/1 ساله بهترتیب 4/1±4/7، 4/1±5/13 و 1/1±2/18 فوت‌مربع بود. قسمت اصلی، گردن و پا بطور متوسط 5/81، 1/10 و 4/8 درصد اندازه پوست را شامل می‌شد. متوسط افزایش سطح پوست در حد 9/0 فوت‌مربع در هر ماه بود. میانگین و دامنه ضخامت چرم 1/0±5/1 (6/0 تا 0/3) میلی‌متر، نیروی بارپارگی 3/3±2/22 (9/4 تا 2/49) کیلوگرم‌نیرو، مقاومت در برابر گسیختگی 1/17±3/146 (5/70 تا 7/269) کیلوگرم‌نیرو/سانتیمترمربع، کشش‌پذیری 9/4±7/58 (5/21 تا 3/93) درصد و وزن مخصوص ظاهری 05/0±6/0 (4/0 تا 9/0) گرم/سانتیمترمربع بود. افزایش ضخامت پوست متناسب با افزایش سن حیوان بود. اثرات مشابهی در میزان مقاومت چرم مشاهده شد (01/0P<). مقاومت چرم قسمتهای اصلی، گردن و پا بهترتیب 3/26±0/129، 2/33±4/123 و 7/41±7/131 کیلوگرم‌نیرو/سانتیمترمربع بود و در این مورد با یکدیگر تفاوت داشتند (05/0P<). درصد چربی، مواد محلول در آب، مواد آلی محلول در آب، خاکسترسولفاته نامحلول در آب، مواد معدنی، ازت، پروتئین و مقدار pH بهترتیب 4/1±1/16، 5/0±5/1، 2/0±8/0، 3/0±8/0، 1/0±5/0، 3/0±6/9، 9/1±8/59 و 1/0±6/3 درصد بود. مواد محلول، مواد آلی محلول، خاکسترسولفاته نامحلول در آب و مواد معدنی چرم ناحیه پا، بیش از سایر قسمتها بود (05/0P<). چربی موجود در چرم شترمرغ‌های شش‌ماهه و ناحیه اصلی بالاتر از سایر سنین و قسمتهای دیگر بود (05/0P<). همین‌طور میزان ازت و پروتئین چرم شترمرغ‌های بالاتر از یک‌سال بیش از شترمرغ‌های جوان‌تر (05/0P<) بهدست آمد.
سمیرا محمدی؛ حمید دلدار؛ زربخت انصاری پیر سرایی؛ بهرام شهره
دوره 18، شماره 4 ، دی 1395، ، صفحه 867-876
چکیده
اثر غلظت های مختلف ژله رویال به عنوان یک آنتی اکسیدان، بر بلوغ برون تنی تخمک بز در یک طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار ( غلظت های صفر (شاهد)، پنج، 10 و 20 میلی گرم بر میلی لیتر ژله رویال) بررسی شد. تخمدان های بز از کشتارگاه جمع آوری و مجموعه اووسایت کومولوس بز از فولیکول های آنترال جدا شدند و در محیطMedium 199 به همراه غلظت های مختلف ژله رویال کشت ...
بیشتر
اثر غلظت های مختلف ژله رویال به عنوان یک آنتی اکسیدان، بر بلوغ برون تنی تخمک بز در یک طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار ( غلظت های صفر (شاهد)، پنج، 10 و 20 میلی گرم بر میلی لیتر ژله رویال) بررسی شد. تخمدان های بز از کشتارگاه جمع آوری و مجموعه اووسایت کومولوس بز از فولیکول های آنترال جدا شدند و در محیطMedium 199 به همراه غلظت های مختلف ژله رویال کشت داده شدند. اووسایت ها پس از ۲4 ساعت به بلوغ رسیدند. نتایج نشان داد که افزایش غلظت ژله رویال به طور معنی داری ( 05/0P< ) نرخ بلوغ برون تنی تخمک ها را از 54 درصد (تیمار شاهد) به 93 درصد (تیمار20 میلی گرم در میلی لیتر) افزایش داد. افزایش غلظت ژله رویال در محیط کشت بلوغ، موجب افزایش معنی دار ( 05/0P< ) نرخ کلیواژ از 64/2±5/62 درصد (تیمار شاهد) به 78/3±6/85 درصد (تیمار 20میلی گرم در میلی لیتر) و نرخ تولید بلاستوسیت از 26/2±4/15 درصد (تیمار شاهد) به 42/3±6/38 درصد (تیمار20 میلی گرم در میلی لیتر) شد. با افزایش غلظت ژله رویال در محیط، بیان نسبی ژن های سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز به طور معنی داری (05/0P< ) افزایش یافت. بر اساس نتایج حاصل، افزودن 20 میلی گرم بر میلی لیتر ژله رویال در محیط بلوغ تخمک، موجب بهبود وضعیت اکسیداتیو، بلوغ هسته ای تخمک و رشد و نمو بلاستوسیست بز شد.
ساحره غریبی؛ محمد هوشمند؛ رضا نقی ها
دوره 17، شماره 2 ، مهر 1394، ، صفحه 403-413
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیرات دو سطح میوۀ بلوط خام و فرآوری‌شده با اسیداستیک بر عملکرد و فلور رودۀ کور جوجه‌های گوشتی، از تعداد 340 قطعه جوجۀ یکروزه سویۀ کاب 500 در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار (هر تکرار با 17 قطعه جوجۀ نر و ماده) استفاده شد. تیمار اول، با جیرۀ بر پایۀ ذرت‌ـ‌کنجالۀ سویا (بدون استفاده از میوۀ بلوط) به‌عنوان ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیرات دو سطح میوۀ بلوط خام و فرآوری‌شده با اسیداستیک بر عملکرد و فلور رودۀ کور جوجه‌های گوشتی، از تعداد 340 قطعه جوجۀ یکروزه سویۀ کاب 500 در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار (هر تکرار با 17 قطعه جوجۀ نر و ماده) استفاده شد. تیمار اول، با جیرۀ بر پایۀ ذرت‌ـ‌کنجالۀ سویا (بدون استفاده از میوۀ بلوط) به‌عنوان شاهد و تیمارهای دو، سه، چهار، و پنج بهترتیب با جیره‌های حاوی 20 یا 25درصد بلوط خام یا فرآوری‌شده تغذیه شدند. فرآوری میوۀ بلوط با اسیداستیک میزان ترکیبات فنلی (فنل کل، تانن کل، و تانن فشرده) را به‌طور معنی‌داری کاهش داد (05/0>P). استفاده از 20 و 25درصد بلوط خام در جیره، میزان افزایش وزن بدن جوجه‌ها را در مقایسه با گروه شاهد کاهش داد (05/0>P)، اما در بلوط فرآوری‌شده این کاهش مشاهده نشد. استفاده از میوۀ بلوط (خام و فرآوری‌شده) افزایش معنیدار ضریب تبدیل غذایی را به دنبال داشت. شمار باکتریهای ای.کلی و اسیدلاکتیک در 21 و 42روزگی تحتتأثیر تیمارهای تغذیهای قرار نگرفت. نتایج نشان داد استفاده از میوۀ بلوط خام و یا فرآوری‌شده به میزان 20 و 25درصد جیرۀ جوجه‌های گوشتی باعث کاهش عملکرد شد و بنابراین، استفاده از این سطوح قابل توصیه نیستند.
سیما ساور سفلی؛ مهناز صالحی
دوره 18، شماره 3 ، آبان 1395، ، صفحه 635-646
چکیده
در این تحقیق، خصوصیات کمی و کیفی الیاف نتاج حاصل از آمیزش بز نر کرکی جنوب خراسان با بزهای موئی ماده بومی قم بررسی شد. از 75 راس بز بومی و آمیخته در محدوده سنی یک تا سه سال برای بررسی صفات درصد کرک و مو، طول دسته الیاف مو و طول دسته الیاف کرک، طول تک تار مو، طول تک تار کرک و قطر کرک استفاده شد. با در نظر گرفتن اثر گروه ژنتیکی، جنس و سن بر صفات ...
بیشتر
در این تحقیق، خصوصیات کمی و کیفی الیاف نتاج حاصل از آمیزش بز نر کرکی جنوب خراسان با بزهای موئی ماده بومی قم بررسی شد. از 75 راس بز بومی و آمیخته در محدوده سنی یک تا سه سال برای بررسی صفات درصد کرک و مو، طول دسته الیاف مو و طول دسته الیاف کرک، طول تک تار مو، طول تک تار کرک و قطر کرک استفاده شد. با در نظر گرفتن اثر گروه ژنتیکی، جنس و سن بر صفات مورد بررسی، دادهها با نرمافزار SAS آنالیز شدند. میانگین وزن بیده بزهای مورد بررسی 4/19±2/300 گرم با حداقل 99 و حداکثر 713 گرم بود. طول تک تار مو در بیده بزهای نر (7/0±8/12 سانتیمتر) بیش از بزهای ماده (5/0±2/10 سانتیمتر) بود و در بزهای بومی، آمیخته نسل اول و دوم به ترتیب 6/0±0/12، 4/0±3/10 و 1/1±2/12 سانتیمتر بود.وزن بیده در بزهای آمیخته بومی با کرکی جنوب خراسان در مقایسه با بزهای بومی قم، 21 گرم افزایش داشت که این تفاوت معنیدار نبود در حالیکه درصد کرک در بزهای آمیخته تقریبا دو برابر بزهای بومی قم بود (01/0p<). بر اساس نتایج تحقیق، دورگگیری بین بزهای ماده موئی قم با بزهای نر کرکی جنوب خراسان موجب بهبود کمی و کیفی الیاف تولید شده میشود.
عباس مسعودی؛ آرش آذرفر؛ حشمت ا... خسروی نیا
دوره 18، شماره 4 ، دی 1395، ، صفحه 877-888
چکیده
در این آزمایش فراسنجههای رشد جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با پوسته برنج برآورد شد و وزن نهایی این جوجه‌ها با استفاده از مدلهای غیرخطی، تابعیت اسپلاین و شبکه عصبی مصنوعی پیشبینی شد. تیمارها شامل تیمار شاهد و تیمارهای حاوی 5/2، پنج و 5/7 درصد پوسته برنج بود. نتایج نشان داد که وزن نهایی پیش بینی شده توسط تمامی مدلهای مورد استفاده در ...
بیشتر
در این آزمایش فراسنجههای رشد جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با پوسته برنج برآورد شد و وزن نهایی این جوجه‌ها با استفاده از مدلهای غیرخطی، تابعیت اسپلاین و شبکه عصبی مصنوعی پیشبینی شد. تیمارها شامل تیمار شاهد و تیمارهای حاوی 5/2، پنج و 5/7 درصد پوسته برنج بود. نتایج نشان داد که وزن نهایی پیش بینی شده توسط تمامی مدلهای مورد استفاده در پژوهش حاضر در جوجه‌های تیمار شاهد بالاتر از جوجه‌های سایر تیمارها بود (05/0>P)، ولی تفاوتی در وزن نهایی پیش بینی شده در میان جوجه‌های تغذیه شده با جیره‌های حاوی سطوح مختلف پوسته برنج مشاهده نشد. زمان نقطه عطف منحنی رشد در جوجه‌های گروه شاهد پایین‌تر از جوجه‌های سایر تیمارها بود (05/0>P)، ولی افزایش سطح پوسته برنج در جیره تاثیر معنی داری بر این فراسنجه نداشت. بیشترین و کمترین وزن محاسبه شده در نقطه عطف منحنی رشد به ترتیب مربوط به جوجه‌های تغدیه شده با جیره شاهد و جیره حاوی پنج درصد پوسته برنج بود (05/0P>). تغذیه جوجه‌ها با جیره‌های حاوی پوسته برنج شاخص b مدل تابعیت اسپلاین را در مقایسه با گروه شاهد کاهش داد (05/0>P)، در حالی که شاخص c صرفا در جوجه‌های تغذیه شده با جیره حاوی 5/7 درضد پوسته برنج پایین‌تر از گروه شاهد بود (05/0>P). بر اساس نتایج حاصل، تابعیت اسپلاین برای بیشبینی وزن جوجه‌های گوشتی مصرف کننده پوسته برنج در سن 42 روزگی کارایی بیشتری از مدلهای غیرخطی و شبکه عصبی مصنوعی دارد.