فرزاد بسطامی؛ علی خطیب جو؛ صیفعلی ورمقانی
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 18 بهمن 1400
چکیده
تاثیر مکمل والین بر عملکرد، ایمنی و شاخص‌های رفتاری جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی با 420 قطعه جوجه گوشتی سویه راس-308 (مخلوط مساوی نر و ماده) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، پنج تکرار و 14 جوجه در هر تکرار بررسی شد. گروههای آزمایشی عبارت بودند از: شاهد مثبت (جیره پایه در دمای توصیه شده سویه راس)؛ شاهد منفی (جیره پایه تحت تنش گرمایی)؛ ...
بیشتر
تاثیر مکمل والین بر عملکرد، ایمنی و شاخص‌های رفتاری جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی با 420 قطعه جوجه گوشتی سویه راس-308 (مخلوط مساوی نر و ماده) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، پنج تکرار و 14 جوجه در هر تکرار بررسی شد. گروههای آزمایشی عبارت بودند از: شاهد مثبت (جیره پایه در دمای توصیه شده سویه راس)؛ شاهد منفی (جیره پایه تحت تنش گرمایی)؛ و گروههای تحت تنش گرمایی و تغذیه شده با جیره پایه مکمل شده با پنج، 10، 15 و 20 درصد والینِ مازاد بر نیاز سویه راس. تنش گرمایی سبب کاهش وزن بدن، خوراک مصرفی و شاخص کارایی اروپایی، تیتر آنتی‌بادی علیه ویروس نیوکاسل، درصد لنفوسیت، غلظت پروتئین کل سرمی، فعالیت آلکالین فسفاتاز سرمی و فعالیت لاکتات دهیدروژناز سرمی و افزایش درصد هتروفیل، افزایش نسبت هتروفیل به لنفوسیت، افزایش دمای مقعدی و افزایش زمان لازم برای ایستادن جوجهها بعد از تست عدم تحرک شد، ولی پنج درصد مکمل والین سبب بهبود افزایش وزن در دوره رشد و کل دوره و افزایش شاخص کارایی اروپایی در کل دوره، مکمل 10 درصد والین منجر به بهبود وزن نسبی ران و سینه، مکمل 15 و 20 درصد والین منجر به افزایش درصد لنفوسیت و کاهش هتروفیل شد (05/0 >P ). براساس نتایج حاصل، افزودن پنج درصد مکمل والین وزن بدن و ضریب تبدیل جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی را بهبود می دهد و در سطوح بالاتر (15 و 20 درصد) سبب بهبود درصد سلول‌های ایمنی می شود اما بر فراسنجههای ایمنی همورال و تست عدم تحرک جوجههای گوشتی تأثیر ندارد.
طیبه امیدوار؛ سعید محمدزاده؛ مسیب امیری
دوره 24، شماره 2 ، تیر 1401، ، صفحه 237-246
چکیده
تأثیرپودر برگ رزماری روی فراسنجههای منی و نرخ آسیب DNA تحت شرایط تنش گرمایی با استفاده از 40 قطعه خروس بومی در سن 42 هفته و وزن2300 گرمدرقالب آزمایش فاکتوریل 2×2 طرح بلوک کامل تصادفی با دو سطح درجه حرارت(طبیعی و تنش گرمایی) و دوسطح پودررزماری (بدون رزماریو 7/5 گرم پودررزماری درکیلوگرم جیره)به‌مدت هفت هفته بررسی شد.دمای سالن در شرایط طبیعی22-18و ...
بیشتر
تأثیرپودر برگ رزماری روی فراسنجههای منی و نرخ آسیب DNA تحت شرایط تنش گرمایی با استفاده از 40 قطعه خروس بومی در سن 42 هفته و وزن2300 گرمدرقالب آزمایش فاکتوریل 2×2 طرح بلوک کامل تصادفی با دو سطح درجه حرارت(طبیعی و تنش گرمایی) و دوسطح پودررزماری (بدون رزماریو 7/5 گرم پودررزماری درکیلوگرم جیره)به‌مدت هفت هفته بررسی شد.دمای سالن در شرایط طبیعی22-18و در تنش گرمایی 2±28 درجه سلسیوس تنظیم شد. بعد از دو هفته عادت‌پذیری، به‌مدت پنج هفته، هر هفته دوباراز طریق ماساژ شکمی- پشتی، از پرندگاننمونه منی گرفته شد. نمونههای منی، از نظر فراسنجههای تحرک، زندهمانی و نرخ قطعهقطعهشدن DNA اسپرم ارزیابی شدند. نتایج نشان داد درجه حرارت تنشزا کاهش معنیداری روی حرکت پیشرونده (نوع A)ایجاد کرد و با افزودن پودر رزماری، زندهمانی اسپرم افزایش یافت (p>0/05). افزودن پودر رزماری دردمای طبیعی نرخ قطعهقطعهشدن DNA را به‌طور معنیداری کاهش داد. درخروسهای تحت تنش گرمایی، نرخ قطعهقطعهشدن DNA اسپرم به‌طور بسیار معنیداری افزایش یافت و با مصرف پودر رزماری نرخ آسیب کاهش یافت (p>0/01). براساس نتایج حاصل از این پژوهش، افزودن پودر گیاه رزماری به جیره خروسهای مسن بومی در شرایط تنش حرارتی، میتواند برخی صفات تولید مثلی را بهبود بخشد.
دوره 24، شماره 1 ، فروردین 1401، ، صفحه 67-80
چکیده
تأثیر مکمل والین بر عملکرد، ایمنی و شاخص‌های رفتاری جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی با 420 قطعه جوجه گوشتی سویه راس-308 (مخلوط مساوی نر و ماده) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، پنج تکرار و 14 جوجه در هر تکرار بررسی شد. گروههای آزمایشی عبارت بودند از شاهد مثبت (جیره پایه در دمای توصیه‌شده سویه راس)؛ شاهد منفی (جیره پایه تحت تنش گرمایی)؛ ...
بیشتر
تأثیر مکمل والین بر عملکرد، ایمنی و شاخص‌های رفتاری جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی با 420 قطعه جوجه گوشتی سویه راس-308 (مخلوط مساوی نر و ماده) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، پنج تکرار و 14 جوجه در هر تکرار بررسی شد. گروههای آزمایشی عبارت بودند از شاهد مثبت (جیره پایه در دمای توصیه‌شده سویه راس)؛ شاهد منفی (جیره پایه تحت تنش گرمایی)؛ و گروههای تحت تنش گرمایی و تغذیه‌شده با جیره پایه مکمل‌شده با پنج، 10، 15 و 20 درصد والینِ مازاد بر نیاز سویه راس. تنش گرمایی سبب کاهش وزن بدن، خوراک مصرفی و شاخص کارایی اروپایی، تیتر آنتی‌بادی علیه ویروس نیوکاسل، درصد لنفوسیت، غلظت پروتئین کل سرمی، فعالیت آلکالین فسفاتاز سرمی و فعالیت لاکتات دهیدروژناز سرمی و افزایش درصد هتروفیل، افزایش نسبت هتروفیل به لنفوسیت، افزایش دمای مقعدی و افزایش زمان لازم برای ایستادن جوجهها بعد از تست عدم تحرک شد، ولی پنج درصد مکمل والین سبب بهبود افزایش وزن در دوره رشد و کل دوره و افزایش شاخص کارایی اروپایی در کل دوره، مکمل 10 درصد والین منجر به بهبود وزن نسبی ران و سینه، مکمل 15 و 20 درصد والین منجر به افزایش درصد لنفوسیت و کاهش هتروفیل شد (05/0>P). براساس نتایج حاصل، افزودن پنج درصد مکمل والین وزن بدن و ضریب تبدیل جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی را بهبود می‌دهد و در سطوح بالاتر (15 و 20 درصد) سبب بهبود درصد سلول‌های ایمنی می‌شود، اما بر فراسنجههای ایمنی همورال و تست عدم تحرک جوجههای گوشتی تأثیر ندارد.
سید حامد موسوی علمداردهی؛ زربخت انصاری پیرسرائی؛ عیسی دیرنده؛ محمد کاظمی فرد
دوره 23، شماره 4 ، دی 1400، ، صفحه 525-533
چکیده
تاثیر پودر و عصاره ریحان، بر عملکرد و ویژگی های لاشه، بیان نسبی ژن پروتئین شوک گرمایی (HSP70) و برخی فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی در شرایط تنش گرمایی با استفاده از 160 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار (هشت قطعه جوجه در هر تکرار)، به مدت 42 روزه بررسی شد. تیمارها شامل: 1- جیره پایه (شاهد)، ...
بیشتر
تاثیر پودر و عصاره ریحان، بر عملکرد و ویژگی های لاشه، بیان نسبی ژن پروتئین شوک گرمایی (HSP70) و برخی فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی در شرایط تنش گرمایی با استفاده از 160 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار (هشت قطعه جوجه در هر تکرار)، به مدت 42 روزه بررسی شد. تیمارها شامل: 1- جیره پایه (شاهد)، 2- جیره پایه+ویتامین ث (250 میلی گرم در کیلوگرم دان)، 3- جیره پایه +25 میلی گرم پودر ریحان (درهر کیلوگرم دان)، 4- جیره پایه+50 میلی گرم پودر ریحان (در هر کیلوگرم دان)، 5- استفاده از عصاره ریحان (یک میلی لیتر در هر لیتر آب مصرفی) بود. خوراک مصرفی، افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی، ویژگی های لاشه، فراسنجههای خونی و بیان نسبی ژن HSP70 در خون اندازه گیری شد. اثر تیمارها بر فراسنجه های خونی و ویژگی های لاشه معنی دار نبود. بیان نسبی ژن HSP70 در خون، در تمام تیمارها نسبت به تیمار شاهد کاهش معنی داری داشت (0/05>P). بر اساس نتایج حاصل، پودر و عصاره ریحان اثرات منفی تنش گرمایی را در جوجه های گوشتی کاهش می دهد لذا استفاده از آن ها در جیره جوجه های گوشتی برای پیشگیری از تنش گرمایی توصیه می شود.
امین رحیمی؛ فرهنگ فاتحی؛ ابوالفضل زالی
دوره 23، شماره 3 ، مهر 1400، ، صفحه 375-385
چکیده
هدف از مطالعه حاضر بررسی استفاده از ویناس در جیره گاوهای هلشتاین اواسط دوره شیردهی تحت شرایط تنش گرمایی بر تولید و ترکیب شیر، گوارش‌پذیری ظاهری مواد مغذی و فراسنجههای اقتصادی بود. آزمایش روی 84 رأس گاو شیرده با روزهای شیردهی 25±155 و تولید شیر 3 ±32 لیتر در روز در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام ...
بیشتر
هدف از مطالعه حاضر بررسی استفاده از ویناس در جیره گاوهای هلشتاین اواسط دوره شیردهی تحت شرایط تنش گرمایی بر تولید و ترکیب شیر، گوارش‌پذیری ظاهری مواد مغذی و فراسنجههای اقتصادی بود. آزمایش روی 84 رأس گاو شیرده با روزهای شیردهی 25±155 و تولید شیر 3 ±32 لیتر در روز در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. حیوانات به‌طور تصادفی در یکی از سه تیمار 1- شاهد (جیره بدون ویناس)، 2- پنج درصد (2/2 کیلوگرم) و 3- 10 درصد (4/4 کیلوگرم در روز) ویناس براساس ماده خشک قرار گرفتند. مطالعه در تابستان با میانگین شاخص حرارتی- رطوبتی 75/1، اجرا شد و طول دوره 25 روز (15 روز عادت‌دهی و 10 روز نمونه‌گیری) بود. ماده خشک مصرفی برای تیمار حاوی 10 درصد ویناس در مقایسه با سایر تیمارها بالاتر بود (05/0>P). بازده خوراک در تیمار حاوی پنج درصد ویناس در مقایسه با سایر تیمارها بالاتر بود (0/05>P). گوارش‌پذیری ظاهری ماده خشک و NDF با افزایش سطح ویناس در جیره‌ها در مقایسه با تیمار شاهد افزایش یافت (0/05>P). شاخص اقتصادی درآمد پس از کسر هزینه خوراک برای جیره حاوی پنح درصد ویناس بیشترین بود. براساس نتایح حاصل، استفاده از ویناس به میزان پنج درصد ماده خشک جیره گاوهای شیری در شرایط تنش گرمایی، بدون اثر منفی بر مصرف ماده خشک، سبب بهبود گوارش‌پذیری مواد مغذی و کاهش هزینه تمام‌شده خوراک می‌شود.
محمدرضا رضوانی؛ فاطمه احمدی
دوره 23، شماره 2 ، تیر 1400، ، صفحه 235-244
چکیده
اثر فلفل قرمز در مقایسه با مکمل‌های رشد تجاری بیواسترانگ و الئوبیوتک بر عملکرد رشد، گوارش‌پذیری مواد مغذی و سایر پارامترهای موردمطالعه در شرایط تنش گرمایی با استفاده از از 200 قطعه جوجه گوشتی یک‌روزه مخلوط هر دو جنس سویه آربور آکرز در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و ده قطعه جوجه در هر تکرار بررسی شد. تیمارها شامل ...
بیشتر
اثر فلفل قرمز در مقایسه با مکمل‌های رشد تجاری بیواسترانگ و الئوبیوتک بر عملکرد رشد، گوارش‌پذیری مواد مغذی و سایر پارامترهای موردمطالعه در شرایط تنش گرمایی با استفاده از از 200 قطعه جوجه گوشتی یک‌روزه مخلوط هر دو جنس سویه آربور آکرز در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و ده قطعه جوجه در هر تکرار بررسی شد. تیمارها شامل جیره پایه فاقد مواد افزودنی و جیره پایه به‌ترتیب حاوی 10 گرم در کیلوگرم فلفل قرمز، 0/1 گرم در کیلوگرم بیواسترانگ و 0/15 گرم در کیلوگرم الئوبیوتیک بودند. در شروع سه هفتگی پرندهها به‌مدت شش ساعت در شرایط تنش گرمایی قرار گرفتند. در طول 42 روز آزمایش، میانگین حداقل و حداکثر دما به‌ترتیب 25 و 33 درجه سانتیگراد بود. میزان مصرف خوراک، افزایش وزن، ضریب تبدیل خوراک، وزن اندام‌های داخلی بدن، فلور میکروبی روده کور و گوارش‌پذیری پیش‌سکومی مواد مغذی برای دوره تنش گرمایی اندازه‌گیری شد. استفاده از فلفل قرمز سبب بهبود ضریب تبدیل و افزایش وزن روزانه در دورههای رشد و پایانی و افزایش گوارش‌پذیری پروتئین، چربی و ماده خشک، وزن نسبی بورس فابرسیوس، طحال و سنگدان و کاهش جمعیت ای کولای در مقایسه با تیمار شاهد شد (0/05≥P). بیواسترانگ و الئوبیوتک اثری بر عملکرد، گوارش‌پذیری مواد‌مغذی و جمعیت میکروبی سکوم نداشت. به‌طورکلی استفاده از فلفل قرمز در جیره جوجههای گوشتی در مقایسه با محرک‌های رشد تجاری، اثرات منفی تنش گرمایی بر عملکرد رشد، گوارش‌پذیری مواد مغذی و میکروفلورای سکوم را کاهش داد.
وحید واحدی؛ بابک نادری؛ سیامک قضایی؛ آزاده بوستان
دوره 23، شماره 2 ، تیر 1400، ، صفحه 303-312
چکیده
هدف از مطالعه حاضر مقایسه دو روش همزمانسازی فحلی در دو شرایط محیطی طبیعی و تنش گرمایی بر عملکرد تولیدمثلی و غلظت هورمونهای استروژن و پروژسترون پلاسما در گاوهای شیری هلشتاین بود. تعداد 110 رأس گاو هلشتاین با میانگین تولید 28 کیلوگرم شیر و نوبت زایش یک تا چهار به طور تصادفی در بین یکی از دو روش هم‌زمانی قرار گرفتند؛ 1- روش دابل ...
بیشتر
هدف از مطالعه حاضر مقایسه دو روش همزمانسازی فحلی در دو شرایط محیطی طبیعی و تنش گرمایی بر عملکرد تولیدمثلی و غلظت هورمونهای استروژن و پروژسترون پلاسما در گاوهای شیری هلشتاین بود. تعداد 110 رأس گاو هلشتاین با میانگین تولید 28 کیلوگرم شیر و نوبت زایش یک تا چهار به طور تصادفی در بین یکی از دو روش هم‌زمانی قرار گرفتند؛ 1- روش دابل آوسینک (60=DO; n )، که در این گروه گاوها در روز صفر هورمون GnRH، در روز هفتم PGF2α و در روز نهم GnRH دریافت کردند و بعد از هفت روز دیگر روش آوسینک (GnRH-7d- PGF2α-2d-GnRH-16h-AI) روی این گاوها تکرار شد، 2- روش پریسینک آوسینک (50=PO; n)، که در این گروه گاوها دو تزریق هورمون PGF2α به فاصله 14 روز دریافت کردند و بعد از 12 روز دیگر برنامه آوسینک انجام شد. هر دو روش در دو فصل تابستان و زمستان انجام شدند. درصد گوساله زایی در گاوهایی که در فصل زمستان هم‌زمان شده بودند بیشتر از گاوهای گروه فصل تابستان بود (36/4 در مقابل 18/2درصد،p=0/04). میانگین تعداد تلقیح به‌ازای آبستنی در گاوهایی که در فصل زمستان هم‌زمان شده بودند نسبت به فصل تابستان کمتر بود (1/46 در مقابل 1/74 درصد، p=0/02). میانگین غلظت هورمون استروژن و پروژسترون در فصل زمستان بیشتر از فصل تابستان بود (0/05>P). با توجه به نتایج حاصل، عملکرد تولیدمثلی و غلظت هورمونهای استروژن و پروژسترون در فصل زمستان بالاتر از فصل تابستان است و روش همزمانسازی تفاوتی از نظر تأثیر بر عملکرد تولیدمثلی ندارد.
میکائیل قلی پور؛ وحید واحدی؛ زربخت انصاری پیرسرایی
دوره 22، شماره 3 ، مهر 1399، ، صفحه 431-440
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی آثار تغذیه پودر برهموم بر عملکرد رشد، اجزای لاشه و فراسنجههای خونی جوجههای گوشتی در پاسخ به تنش گرمایی بود. در این آزمایش از تعداد 160 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه (راس 308) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1- تیمار شاهد (جیره پایه)؛ ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، بررسی آثار تغذیه پودر برهموم بر عملکرد رشد، اجزای لاشه و فراسنجههای خونی جوجههای گوشتی در پاسخ به تنش گرمایی بود. در این آزمایش از تعداد 160 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه (راس 308) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1- تیمار شاهد (جیره پایه)؛ 2- جیره حاوی نئومایسین (200 گرم در هر تن)؛ 3- جیره حاوی 150 میلیگرم برهموم در هر کیلوگرم جیره؛ 4- جیره حاوی 200 میلیگرم برهموم در هر کیلوگرم جیره بودند. جوجهها از سن 15 تا 42 روزگی تحت شرایط تنش گرمایی (2°C ± 32 از ساعت 10 صبح الی شش بعد از ظهر) قرار گرفتند. نتایج نشان داد که میزان تلفات در پرندگانی که در جیره خود بره موم دریافت کردند کمتر از گروه شاهد بود (0/05>P). در دورههای مختلف، مصرف خوراک تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت. در دورههای رشد و پایانی، وزن جوجههایی که با جیره حاوی 200 میلیگرم پودر برهموم تغذیه شدند بیشتر از پرندگان گروه شاهد بود (0/05>P). در دوره پایانی و کل دوره، ضریب تبدیل خوراک در پرندگان تغذیه‌شده با 200 میلیگرم پودر برهموم کمتر از گروه شاهد بود (0/05>P). سطح گلوکز و LDL خون در پرندگان تغذیه‌شده با برهموم کمتر از گروه شاهد بود (0/05 >P). بنابراین براساس نتایج حاصل، استفاده از بره موم تا سطح 200 میلیگرم در هر کیلوگرم جیره میتواند اثرات منفی تنش گرمایی را در جوجههای گوشتی کاهش دهد.
مهدی دهقانی سانیج؛ محمدعلی نوروزیان؛ احمد افضل زاده؛ علی اسدی الموتی
دوره 22، شماره 2 ، تیر 1399، ، صفحه 211-221
چکیده
به منظور بررسی اثرات اسید آسکوربیک و سالیسیلات پوشش دار شده در تغذیه گاوهای شیری تازه زا تحت تنش گرمایی از تعداد 44 رأس گاو هلشتاین در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 11 تکرار در هر تیمار به مدت 30 روز استفاده شد. تیمارها شامل: 1) شاهد (جیره بدون افزودنی)، 2) جیره حاوی 30 گرم اسید آسکوربیک پوشش‌دار به ازای هر رأس در روز، 3) جیره حاوی 10 گرم ...
بیشتر
به منظور بررسی اثرات اسید آسکوربیک و سالیسیلات پوشش دار شده در تغذیه گاوهای شیری تازه زا تحت تنش گرمایی از تعداد 44 رأس گاو هلشتاین در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 11 تکرار در هر تیمار به مدت 30 روز استفاده شد. تیمارها شامل: 1) شاهد (جیره بدون افزودنی)، 2) جیره حاوی 30 گرم اسید آسکوربیک پوشش‌دار به ازای هر رأس در روز، 3) جیره حاوی 10 گرم سالسیلات پوشش‌دار به ازای هر رأس در روز و 4) جیره حاوی 30 گرم اسید آسکوربیک پوشش‌دار + 10 گرم سالسیلات پوشش‌دار به ازای هر رأس در روز بود. میانگین تولید شیر گروه دریافت‌کننده سالسیلات پوشش‌دار از سایر تیمارها بیشتر بود (0/05>P). اسید آسکوربیک پوشش‌دار توانست باعث افزایش معنی‌دار درصد چربی شیر، غلظت گلوکز، بتاهیدروکسی بوتیرات و اسیدهای چرب غیراستریفه و کاهش معنی‌دار سلول‌های سوماتیک شیر نسبت به دیگر تیمارها شد (0/05>P). کل مواد جامد شیر، مقدار شیر اصلاح شده براساس انرژی و چربی و نیتروژن اوره ای شیر در گروه دریافت‌کننده اسید آسکوربیک پوشش‌دار بیشتر از گروه شاهد بود (0/05>P). غلظت اوره خون در تیمار دریافت‌کننده اسید آسکوربیک به‌علاوه سالیسیلات پوشش‌دار نسبت به تیمار شاهد کمتر بود (0/05>P). نتایج این مطالعه نشان داد که افزودن اسید آسکوربیک و سالسیلات پوشش‌دار میتواند موجب افزایش عملکرد تولیدی گاوهای تازه‌زا نژاد هلشتاین تحت تنش گرمایی شود.
امیرحسین نصیری؛ ارمین توحیدی؛ ملک شاکری؛ مهدی ژندی؛ مهدی دهقان بنادکی
دوره 20، شماره 2 ، مرداد 1397، ، صفحه 329-337
چکیده
مقاومت به انسولین، تغییرات گلوکز، انسولین و IGF-I خون (محور سوماتوتروپیک) در گاوهای شیری تغذیه‌شده با مخمر زنده فعال پروبیوساک در شرایط تنش گرمایی (شاخص تنش گرمایی=82) در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. در این آزمایش، تعداد شش رأس گاو حداقل یکبار زایش کرده در دو گروه تیمار (دریافت چهار گرم پروبیوتیک روزانه به‌ازای هر رأس با غلظت 109×15واحد ...
بیشتر
مقاومت به انسولین، تغییرات گلوکز، انسولین و IGF-I خون (محور سوماتوتروپیک) در گاوهای شیری تغذیه‌شده با مخمر زنده فعال پروبیوساک در شرایط تنش گرمایی (شاخص تنش گرمایی=82) در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. در این آزمایش، تعداد شش رأس گاو حداقل یکبار زایش کرده در دو گروه تیمار (دریافت چهار گرم پروبیوتیک روزانه به‌ازای هر رأس با غلظت 109×15واحد شمارشکلنی/گرم) و شاهد (عدم دریافت پروبیوتیک) از 21 روز قبل از زایش تا هشت هفته بعد از زایش جهت بررسی تغییرات گلوکز، انسولین و IGF-1 خون و تست تحمل گلوکز قرار گرفتند. تفاوت معنیداری بین گروه شاهد و تیمار از نظر سطح گلوکز، انسولین و IGF-I خون در روز 60 پس از زایش وجود داشت و منجر به افزایش غلظت این فراسنجههای خونی در گروه تیمار نسبت به شاهد شد (05/0>P). پروبیوتیک تأثیر بر شاخص‌های تست تحمل گلوکز نداشت. در نتیجه استفاده از پروبیوتیکپروبیوساک اثر مثبتی بر عملکرد محور سوماتوتروپیک و بهبود کارایی حیوان داشت و میتواند راهکار مناسبی برای افزایش عملکرد گاوهای شیری در شرایط تنش گرمایی باشد.
بشیر قاسم پور؛ ابوالقاسم گلیان؛ احمد حسن آبادی
دوره 19، شماره 3 ، آبان 1396، ، صفحه 711-726
چکیده
این آزمایش به‌منظور بررسی اثر سطح پروتئین قابل‌هضم و توازن الکترولیتی جیره پایانی بر عملکرد، فراسنجههای خون و بافت‌شناسی روده با استفاده از تعداد 500 قطعه جوجه گوشتی مخلوط دو جنس سویه راس308 در قالب طرح کاملاً تصادفی و به‌صورت فاکتوریل 5×2 با دو سطح پروتئین قابل هضم (5/16 و 19درصد) و پنج سطح توازن الکترولیتی (150، 200، 250، 300 و ...
بیشتر
این آزمایش به‌منظور بررسی اثر سطح پروتئین قابل‌هضم و توازن الکترولیتی جیره پایانی بر عملکرد، فراسنجههای خون و بافت‌شناسی روده با استفاده از تعداد 500 قطعه جوجه گوشتی مخلوط دو جنس سویه راس308 در قالب طرح کاملاً تصادفی و به‌صورت فاکتوریل 5×2 با دو سطح پروتئین قابل هضم (5/16 و 19درصد) و پنج سطح توازن الکترولیتی (150، 200، 250، 300 و 350 میلی‌اکی‌والان در کیلوگرم‌جیره) در دوره پایانی (25 تا 42 روزگی) با پنج تکرار 10 قطعهای انجام شد. جوجهها از 42-28 روزگی به مدت هشت ساعت روزانه تحت تنش گرمایی 2±32 درجه سانتیگراد قرار گرفتند. افزایش سطح پروتئین اثری بر افزایش وزن دوره پایانی جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی نداشت. مصرف خوراک و ضریب تبدیل جوجههای گوشتی تغذیه شده با جیره 5/16درصد، بیشتر از 19درصد پروتئین بود (05/0<P). بیشترین افزایش وزن و کمترین ضریب تبدیل در توازن 200 میلی‌اکی‌والان مشاهده شد که تفاوت آنها به ترتیب تنها با تیمارهای 300 و 150 میلی‌اکی‌والان معنی‌دار نبود. بیشترین افزایش وزن در جوجههای گوشتی تغذیه شده با جیره حاوی 5/16درصد پروتئین و 200 میلی‌اکی‌والان توازن الکترولیت مشاهده شد(05/0<P). سرم جوجههای تغذیه شده با جیره حاوی 19درصد در مقایسه با 5/16درصدپروتئین قابل هضم، دارای تری‌گلیسیرید کمتر اما پروتئین کل، کراتینین و اسید اوریک بالاتری بودند (05/0<P). افزایش پروتئین جیره از 5/16درصد به 19درصد، تأثیری بر ویژگی‌های بافت‌شناسی روده نداشت. تغذیه جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی با تعادل الکترولیتی 250 میلی‌اکی‌والان، مساحت سطح پرز را افزایش داد (05/0<P). بر اساس نتایج حاصل، در دوره پایانی پرورش جوجههای گوشتی در شرایط تنش گرمایی، جیره حاوی 5/16درصد پروتئین قابل هضم و توازن الکترولیتی 200 میلی‌اکی‌والان توصیه می‌شود.
زهرا امیری قنات سامان؛ امید علی اسماعیلی پور؛ روح اله میرمحمودی؛ مژگان مظهری
دوره 18، شماره 1 ، فروردین 1395، ، صفحه 119-128
چکیده
تأثیر پودر نعناع‌فلفلی و بادرنجبویه بر عملکرد، قابلیت هضم ظاهری، و فاکتورهای خونی جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 200 قطعه جوجۀ گوشتی نر یک‌روزه سویۀ رأس با پنج تیمار و چهار تکرار بررسی شد. تیمارها شامل: 1. جیرۀ پایه بدون مادۀ افزودنی، 2. جیرۀ پایه + 5/0 درصد نعناع‌فلفلی، 3. جیرۀ پایه + یک‌درصد نعناع‌فلفلی، ...
بیشتر
تأثیر پودر نعناع‌فلفلی و بادرنجبویه بر عملکرد، قابلیت هضم ظاهری، و فاکتورهای خونی جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 200 قطعه جوجۀ گوشتی نر یک‌روزه سویۀ رأس با پنج تیمار و چهار تکرار بررسی شد. تیمارها شامل: 1. جیرۀ پایه بدون مادۀ افزودنی، 2. جیرۀ پایه + 5/0 درصد نعناع‌فلفلی، 3. جیرۀ پایه + یک‌درصد نعناع‌فلفلی، 4. جیرۀ پایه + 2/0درصد بادرنجبویه، و 5. جیرۀ پایه + 4/0درصد بادرنجبویه بودند. جوجهها تا 25روزگی با جیرۀ یکسان تغذیه شدند. از 25روزگی جوجهها روزانه هشتساعت در دمای 2 ± 34 درجۀ سانتیگراد قرار گرفتند. اثر سطوح پودر نعناع‌فلفلی و بادرنجبویه بر مصرف خوراک معنی‌دار نبود، اما پرندگانی که جیرههای حاوی این دو ترکیب را مصرف کردند، افزایش وزن روزانۀ بیشتر و ضریب تبدیل کمتری داشتند (05/0>P). بیشترین افزایش وزن روزانه و بهترین ضریب تبدیل در جوجههای تغذیه‌شده با یک‌درصد نعناع‌فلفلی مشاهده شد. قابلیت هضم ظاهری مادۀ خشک و چربی تحت‌تأثیر تیمارها قرار نگرفت، اما قابلیت هضم پروتئین در پرندگان تغذیه‌شده با یک‌درصد نعناع‌فلفلی بیشتر از پرندگان گروه شاهد بود (05/0>P). صفات بیوشیمیایی خون تحت‌تأثیر سطوح گوناگون پودر نعناع‌فلفلی و بادرنجبویه قرار نگرفت. براساس نتایج حاصل، مصرف پودر نعناع‌فلفلی به میزان یک‌درصد جیره در شرایط تنش گرمایی، قابلیت هضم پروتئین را افزایش می‌دهد و عملکرد رشد جوجههای گوشتی را بهبود می بخشد.
مهدیه سلطانی؛ مژگان مظهری؛ امید علی اسماعیلی پور
دوره 17، شماره 2 ، مهر 1394، ، صفحه 291-300
چکیده
اثر سطوح پروبیوتیک بر عملکرد و پاسخ ایمنی جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی در آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با استفاده از 144 قطعه جوجۀ نر یک‌روزه سویۀ راس بررسی شد. جوجهها تا 25روزگی با جیرۀ تجاری مطابق با راهنمای راس تغذیه و سپس به‌طور تصادفی به چهار تیمار شامل چهار سطح پروبیوتیک (صفر، 05/0، 1/0، و 2/0درصد جیره) با چهار تکرار حاوی نه ...
بیشتر
اثر سطوح پروبیوتیک بر عملکرد و پاسخ ایمنی جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی در آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با استفاده از 144 قطعه جوجۀ نر یک‌روزه سویۀ راس بررسی شد. جوجهها تا 25روزگی با جیرۀ تجاری مطابق با راهنمای راس تغذیه و سپس به‌طور تصادفی به چهار تیمار شامل چهار سطح پروبیوتیک (صفر، 05/0، 1/0، و 2/0درصد جیره) با چهار تکرار حاوی نه پرنده اختصاص یافتند. از 25روزگی پرندهها به‌مدت هشت ساعت در روز در معرض دمای 2±34 درجۀ سانتیگراد قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر سطوح متفاوت پروبیوتیک بر مصرف خوراک معنی‌دار نبود. پرندگانی که جیرۀ حاوی 05/0 و 1/0درصد پروبیوتیک دریافت کردند، افزایش وزن بیشتری در مقایسه با پرندگان شاهد داشتند (05/0>P). ضریب تبدیل در پرندگانی که با جیرۀ حاوی 1/0درصد پروبیوتیک تغذیه شدند، بهتر از پرندگان شاهد بود (05/0>P). با افزایش مصرف پروبیوتیک وزن نسبی لاشه و سینه افزایش یافت (05/0P<). اثر سطوح گوناگون پروبیوتیک بر وزن نسبی اندام‌های داخلی معنی‌دار نبود، اما پرندگانی که با جیرۀ حاوی 2/0درصد پروبیوتیک تغذیه شدند، کبد بزرگتری داشتند (05/0P<). با افزایش سطح پروبیوتیک در جیره کلسترول خون کاهش یافت (05/0P<). مصرف سطوح گوناگون پروبیوتیک، فراوانی هتروفیل‌ها، و همچنین نسبت هتروفیل به لنفوسیت را کاهش و میزان آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز را افزایش داد (05/0P<). بنابراین در شرایط تنش گرمایی افزودن پروبیوتیک کلوستات به میزان 1/0درصد جیره عملکرد رشد و پاسخ ایمنی پرنده را بهبود می‌دهد.