امیرحسین علیزاده قمصری؛ سید عبداله حسینی؛ حمیدرضا خوش کردار؛ محمد رضا سلیمانی دامنه
دوره 24، شماره 2 ، تیر 1401، ، صفحه 177-187
چکیده
این مطالعه به‌منظور ارزیابی اثرات افزودن سطوح مختلف سینبیوتیک تولید داخل به آب آشامیدنی بر صفات تولیدی، خصوصیات لاشه و جمعیت میکروبی روده کوچک جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 400 قطعه جوجه گوشتییک‌روزهراس 308(مخلوط دو جنس با نسبت مساوی) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار مورد استفاده قرار ...
بیشتر
این مطالعه به‌منظور ارزیابی اثرات افزودن سطوح مختلف سینبیوتیک تولید داخل به آب آشامیدنی بر صفات تولیدی، خصوصیات لاشه و جمعیت میکروبی روده کوچک جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 400 قطعه جوجه گوشتییک‌روزهراس 308(مخلوط دو جنس با نسبت مساوی) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار مورد استفاده قرار گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل افزودن سطوح صفر (شاهد)، 50، 100 و 150 گرم سینبیوتیک (بیوپول) به هر هزار لیتر آب آشامیدنی بود. در سن 42 روزگی، افزودن 50 یا 100 گرم سینبیوتیک به هر هزار لیتر آب آشامیدنی سبب کاهش معنیدار ضریب تبدیل در مقایسه با سایر گروههای آزمایشی شد (0/05>P). افزایش شاخص تولید در گروه دریافت‌کننده 100 گرم بیوپول در مقایسه با شاهد، تمایل به معنی‌داری نشان داد (0/08=P). بیوپول در سطوح 100 و 150 گرم سبب افزایش تعداد کل لاکتوباسیلوسها و کاهش شمار مخمر و کپک، کلیفرمها و کل باکتریهای گرم منفی ایلئوم در مقایسه با شاهد شد (0/05>P). براساس نتایج بهدستآمده، استفاده از سطح 100 گرم سینبیوتیک بیوپول در 1000 لیتر آب آشامیدنی جوجههای گوشتی می‌تواند ضمن کمک به تعادل جمعیت میکروبی روده کوچک سبب بهبود شاخص تولید شود.
محمد حسین نعمتی؛ مصطفی حاجی لو؛ سید عبداله حسینی؛ سیدسعید موسوی
دوره 23، شماره 4 ، دی 1400، ، صفحه 549-559
چکیده
اثر استفاده از پروبیوتیک بیوپلاس B2 و پریبیوتیک گالاکتوالیگوساکارید بر عملکرد، کیفیت تخم‌مرغ تولیدی و برخی فراسنجه‌های خونی مرغان تخم‌گذار تجاری، با استفاده از 216 قطعه مرغ تخم‌گذار های‌لاین (w36) با میانگین وزنی مشابه از سن 50 تا 62 هفتگی به‌مدت 12 هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی در سیستم قفس با شش تیمار و شش تکرار و شش قطعه مرغ در ...
بیشتر
اثر استفاده از پروبیوتیک بیوپلاس B2 و پریبیوتیک گالاکتوالیگوساکارید بر عملکرد، کیفیت تخم‌مرغ تولیدی و برخی فراسنجه‌های خونی مرغان تخم‌گذار تجاری، با استفاده از 216 قطعه مرغ تخم‌گذار های‌لاین (w36) با میانگین وزنی مشابه از سن 50 تا 62 هفتگی به‌مدت 12 هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی در سیستم قفس با شش تیمار و شش تکرار و شش قطعه مرغ در هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1- بدون افزودنی (شاهد)، 2- جیره حاوی 0/1 درصد پروبیوتیک بیوپلاس B2، 3 تا 6- بهترتیب جیرههای حاوی 0/05، 0/1، 0/15 و 0/2 درصد پریبیوتیک گالاکتوالیگوساکارید بودند. نتایج نشان داد که وزن و توده تخم‌مرغ تولیدی در جیره حاوی پروبیوتیک بیوپلاس B2 افزایش معنیدار داشت (0/05>P). درصد تولید تخم‌مرغ، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. استفاده از گالاکتوالیگوساکارید در سطوح 0/05، 0/1 و 0/2 درصد منجر به بهبود وزن پوسته خشک و سطوح 0/05، 0/15 و 0/2 درصد منجر به افزایش وزن واحد سطح پوسته در مقایسه با گروه شاهد شد (0/05>P). پروتئین کل و آلبومین سرم در تیمار پروبیوتیک بیوپلاس B2 افزایش نشان داد (0/05>P). سطح کلسترول خون در تیمار پروبیوتیک بیوپلاس B2 و 0/15 درصد گالاکتوالیگوساکارید به‌طور معنیدار کاهش یافت (0/05>P). به‌طورکلی نتایج نشان داد که استفاده از پریبیوتیک گالاکتوالیگوساکارید به میزان 0/15 درصد ضمن بهبود برخی صفات عملکردی منجر به بهبود معنیدار وزن واحد سطح پوسته تخم‌مرغ و کاهش سطح کلسترول سرم خون در مقایسه با گروه شاهد شد و می‌تواند جایگزین پروبیوتیک بیوپلاس B2 شود.
دانیال محسنی سلطانی؛ علی رضا آقاشاهی؛ حبیب اقدم شهریار؛ یحیی ابراهیم نژاد؛ سید عبداله حسینی
دوره 23، شماره 3 ، مهر 1400، ، صفحه 409-420
چکیده
آثار افزودن توکسین بایندر و پریبیوتیک به جیره بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی روده و شاخصهای تنشی و آنتی‌اکسیدانی جوجههای گوشتی تغذیه‌شده با جیرههای آلوده به آفلاتوکسین B1 موردبررسی قرارگرفت. 600 جوجه یک‌روزه نرو ماده گوشتی سویه راس 308 در 10 تیمار با شش تکرار و 10 جوجه در هر تکرار شامل، شاهد منفی (بدون آفلاتوکسین) مکمل‌نشده ...
بیشتر
آثار افزودن توکسین بایندر و پریبیوتیک به جیره بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی روده و شاخصهای تنشی و آنتی‌اکسیدانی جوجههای گوشتی تغذیه‌شده با جیرههای آلوده به آفلاتوکسین B1 موردبررسی قرارگرفت. 600 جوجه یک‌روزه نرو ماده گوشتی سویه راس 308 در 10 تیمار با شش تکرار و 10 جوجه در هر تکرار شامل، شاهد منفی (بدون آفلاتوکسین) مکمل‌نشده و مکمل‌شده با توکسین بایندرهای ASRI1، ASRI2 و پریبیوتیک و شاهدهای مثبت مکمل‌نشده و مکمل‌شده با توکسین بایندرهای ASRI1، ASRI2، پریبیوتیک، توکسین بایندر ASRI1+ پریبیوتیک و توکسین بایندر+ پریبیوتیک ASRI2 موردبررسی قرار گرفتند. عملکرد، شاخصهای تنشی تعداد هتروفیل، لنفوسیت، جمعیت باکتریایی روده و شاخصهای اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و مالون‌دیآلدهید بررسی شدند. افزودن آفلاتوکسین به جیره سبب افزایش هتروفیل (p<0/05) و هتروفیل به لنفوسیت (p<0/05) و کاهش لنفوسیت (p<0/05) شد. شمار اشریشیا کولای (p<0/05) و لاکتوباسیلوسها (p<0/05) در تیمار شاهد مثبت در مقایسه با شاهد منفی بهترتیب بیشتر و کمتر شد، ولی افزودن توکسین بایندرها و پریبیوتیک اثرات منفی آفلاتوکسین را تخفیف داد (p<0/05). غلظت آنزیمهای آنتیاکسیدان در تیمار شاهد مثبت در مقایسه با تیمار شاهد منفی پایینتر بود، ولی افزودن توکسین بایندرها و پریبیوتیک به جیره، غلظت آنها را بهبود بخشید (p<0/05). در مجموع، آفلاتوکسین اثرات منفی روی عملکرد رشد، جمعیت میکروبی روده و شاخصهای تنشی و آنتی‌اکسیدانی جوجههای گوشتی داشت ولی افزودن توکسین بایندر ASRI1به میزان 3 کیلو درتن نسبت به توکسین بایندر دیگر مؤثرتر بود.
حسین غلامی؛ سید عبداله حسینی؛ کامران رضایزدی
دوره 21، شماره 4 ، دی 1398، ، صفحه 545-555
چکیده
این آزمایش به منظور تعیین رتبه 18 رقم سورگوم علوفه‌ای از نظر ارزش غذائی و معرفی ارقام برتر با روش فناوری تصمیمگیری چند معیاره انجام شد، آنها در اوایل خرداد ماه کشت شدند و در اواسط آبان برداشت شدند. از 18 رقم کشت شده به صورت تصادفی از مرکز هر کرت آزمایشی، ده بوته از ده سانتیمتری خاک بریده و نمونه برداری شدند این نمونه‌ها پس از خرد کردن ...
بیشتر
این آزمایش به منظور تعیین رتبه 18 رقم سورگوم علوفه‌ای از نظر ارزش غذائی و معرفی ارقام برتر با روش فناوری تصمیمگیری چند معیاره انجام شد، آنها در اوایل خرداد ماه کشت شدند و در اواسط آبان برداشت شدند. از 18 رقم کشت شده به صورت تصادفی از مرکز هر کرت آزمایشی، ده بوته از ده سانتیمتری خاک بریده و نمونه برداری شدند این نمونه‌ها پس از خرد کردن به قطعات 3 تا 5 سانتیمتری، از هررقم 3 نمونه یعنی جمعا 54 نمونه جمعآوری شد. در ارقام آزمایشی مقدار عملکرد در هکتار و ترکیبات مغذی، پروتئین خام، خاکستر خام، ADF، NDF، کربوهیدرات‌های محلول در آب، نشاسته و لیگنین اندازه گیری شدند. میزان انرژی قابل متابولیسم ارقام سورگوم با روش آزمون گاز و با استفاده از مقدار گاز تولیدی در 24 ساعت و مقدار پروتئین خام موجود در آن، برآورد شد. ارقام سورگوم بر اساس11 صفت تلفیق شده، رتبه‌بندی شدند. در بین ارقام داخلی، رقم Spidfeed با کسب رتبه پنجم بهترین عملکرد را نشان داد و KFS-18 ( رتبه 7)، pegah (رتبه 10) و KFS-2 در رتبه 12 عمکرد کمی و کیفی متوسطی را نشان دادند. در کل و بر اساس نتایج روش مدیریتی تصمیمگیری چند شاخصه مشخص شد که سه هیبرید برترسورگوم به ترتیب siloking، FGCSI12 و PHFS-27 می‌باشند که برای تولید علوفه سبز سورگوم و سیلو نمودن آن به زارعین و دامداران پیشنهاد می‌شوند.
علی رضا آقاشاهی؛ هادی حسینی؛ سید عبداله حسینی؛ امیررضا صفائی؛ علیرضا یوسفی؛ جعفر رمضانخانی
دوره 21، شماره 3 ، مهر 1398، ، صفحه 329-337
چکیده
این پژوهش با هدف مطالعه اثر افزودن ضایعات خشک محصولات لبنی در خوراک آغازین، بر عملکرد رشد گوساله های شیرخوار انجام شد. تعداد 28 راس گوساله ماده تازه متولد شده نژاد هلشتاین به طور تصادفی به چهار گروه آزمایشی تقسیم شدند و پس از دو هفته سازگاری با شرایط آزمایش، در قالب یک طرح کاملاً تصادفی، به صورت انفرادی با خوراک آغازین حاوی سطوح صفر ...
بیشتر
این پژوهش با هدف مطالعه اثر افزودن ضایعات خشک محصولات لبنی در خوراک آغازین، بر عملکرد رشد گوساله های شیرخوار انجام شد. تعداد 28 راس گوساله ماده تازه متولد شده نژاد هلشتاین به طور تصادفی به چهار گروه آزمایشی تقسیم شدند و پس از دو هفته سازگاری با شرایط آزمایش، در قالب یک طرح کاملاً تصادفی، به صورت انفرادی با خوراک آغازین حاوی سطوح صفر (شاهد)، 10، 20 و 30 درصد محصول خشک ضایعات لبنی، تا سن هشت هفتگی تغذیه شدند. وزن بدن، مصرف خوراک، افزایش وزن و بازده مصرف خوراک به‌صورت هفتگی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که وزن زنده، افزایش وزن روزانه، میزان مصرف خوراک آغازین و نسبت اضافه وزن به خوراک مصرفی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. بررسی اثر متقابل بین تیمار × زمان نشان داد که در هفته نخست، بالاترین افزایش وزن مربوط به گوساله‌های تغذیه شده با سطح 10 درصد ضایعات لبنی در جیره‌ی آغازین و گروه شاهد بود، اما در هفته پنجم، بالاترین افزایش وزن مربوط به گوساله های تغذیه شده با 30 درصد ضایعات لبنی در جیره آغازین بود (0/05>P). نتایج این پژوهش نشان داد که افزودن ضایعات لبنی تا 30 درصد به جیره ی آغازین گوساله ها، تاثیر منفی بر عملکرد رشد آنها ندارد و می توان از این ترکیب به عنوان یک محصول جانبی صنایع لبنی با ارزش تغذیه‌ای و صرفه‌ی اقتصادی، در تغذیه ی گوساله های شیرخوار استفاده نمود.
مهرداد نفیسی؛ منصور رضائی؛ سید عبداله حسینی؛ محمد کاظمی فرد
دوره 21، شماره 1 ، اردیبهشت 1398، ، صفحه 113-125
چکیده
به‌منظور تعیین اثر منابع مختلف عناصر منگنز، روی و مس (سولفات، آلی خارجی و آلی داخلی) و سطوح (100 و 50 درصد نیاز) بر عملکرد و پاسخ ایمنی، آزمایشی با استفاده از 480 قطعه جوجه گوشتی سویه کاب 500، در قالب طرح کاملاً تصادفی به‌روش فاکتوریل 2×3 انجام شد. وزن زنده و خوراک مصرفی به‌صورت هفتگی اندازه‌گیری و ضریب تبدیل محاسبه شد. در پایان دوره، خون‌گیری ...
بیشتر
به‌منظور تعیین اثر منابع مختلف عناصر منگنز، روی و مس (سولفات، آلی خارجی و آلی داخلی) و سطوح (100 و 50 درصد نیاز) بر عملکرد و پاسخ ایمنی، آزمایشی با استفاده از 480 قطعه جوجه گوشتی سویه کاب 500، در قالب طرح کاملاً تصادفی به‌روش فاکتوریل 2×3 انجام شد. وزن زنده و خوراک مصرفی به‌صورت هفتگی اندازه‌گیری و ضریب تبدیل محاسبه شد. در پایان دوره، خون‌گیری از جوجه‌ها انجام و عیار تولید پادتن علیه گلبول قرمز گوسفندی، پاسخ به ویروس بیماری نیوکاسل و شمارش تفریقی گلبول‌های سفید اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد نوع منبع مواد معدنی تأثیری بر عملکرد رشد جوجه گوشتی نداشت. اثر نوع مکمل معدنیمنگنز، روی و مس بر درصد ماندگاری معنیدار بود (05/0 P<) و تیمارهای نوع آلی داخلی و خارجی بیشترین ماندگاری را داشتند. نوع آلی داخلی منگنز، روی و مس سبب پاسخ بیشتری به تیتر آنتی‌بادی علیه گلبول قرمز گوسفند شد (05/0 P<). علاوه بر این سطح 100 درصد نیاز این عناصر سبب افزایش وزن زنده (05/0 P<)، شاخص کارایی (05/0 P<) و بهبود ضریب تبدیل (05/0 P<) شد. پرندگان تغذیه‌شده به مقدار 50 درصد نیاز مکمل معدنی واکنش بیشتری به عیار پادتن علیه گلبول قرمز گوسفند نشان دادند (05/0 P<). براساس نتایج این تحقیق، شکل آلی سه عنصر منگنز، روی و مس تولیدشده در ایران، می‌تواند به‌صورت همزمان احتیاجات جوجههای گوشتی به این عناصر را تأمین نموده و جایگزین شکل سولفات و آلی خارجی شود. علاوه بر این، سطح 100 درصد نیاز عناصر منگنز، روی و مس، بدون در نظر گرفتن منبع، برای عملکرد رشد و سطح 50 درصد نیاز برای عملکرد بهتر سیستم ایمنی توصیه می‌شوند.
سید عبداله حسینی؛ مهدی امیر صادقی؛ امیر حسین علیزاده قمصری؛ هوشنگ لطف الهیان؛ محمد رضا سلیمانی
دوره 19، شماره 4 ، اسفند 1396، ، صفحه 917-928
چکیده
تأثیر دو منبع آلی عنصر روی بر عملکرد و سیستم ایمنی جوجههای گوشتی با استفاده از 750 قطعه جوجه گوشتی سویه آرین در یک آزمایش فاکتوریل 3×2 این آزمایش شامل دو نوع منبع عنصر روی (روی - گلیسین و روی - متیونین) و سه سطح مختلف روی (40، 80 و 120 میلیگرم بر کیلوگرم جیره) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار و درپنج تکرار بررسی شد. وزن زنده و ...
بیشتر
تأثیر دو منبع آلی عنصر روی بر عملکرد و سیستم ایمنی جوجههای گوشتی با استفاده از 750 قطعه جوجه گوشتی سویه آرین در یک آزمایش فاکتوریل 3×2 این آزمایش شامل دو نوع منبع عنصر روی (روی - گلیسین و روی - متیونین) و سه سطح مختلف روی (40، 80 و 120 میلیگرم بر کیلوگرم جیره) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار و درپنج تکرار بررسی شد. وزن زنده و خوراک مصرفی به‌صورت هفتگی اندازه گیری و ضریب تبدیل محاسبه شد. در پایان دوره پرورش خون‌گیری به‌عمل‌آمده و عیار تولید پادتن علیه گلبول قرمز گوسفندی، ویروس بیماری نیوکاسل و شمارش تفریقی گلبول‌های سفید انجام شد. استفاده از منبع روی - متیونین در مقایسه با روی - گلیسین سبب بهبود معنیدار وزن زنده (42 روزگی)، خوراک مصرفی (یک تا 28 روزگی) و ضریب تبدیل خوراک (یک تا 14 روزگی) شد (05/0P<)، ولی بر شاخص تولید و درصد ماندگاری در کل دوره اثر نداشت. عیار پادتن علیه گلبول قرمز گوسفندی هنگام استفاده از سطح 80 میلیگرم در کیلوگرم روی در جیره به‌طور معنی‌داری بیشتر از سایر سطوح روی بود (05/0P<). افزودن روی - متیونین به جیره در مقایسه با روی - گلیسین، عملکرد جوجههای گوشتی را بهبود داد (05/0P<). تقویت پاسخ‌های ایمنی با افزودن 80 میلیگرم مکمل روی آلی به جیره مشاهده شد. براساس نتایج این تحقیق، استفاده از فرم روی - متیونین نسبت به فرم روی - گلیسین اثرات بهتری بر عملکرد جوجههای گوشتی دارد و استفاده از آن به عنوان یک منبع روی توصیه می شود.
وحید قاسملو؛ سید عبداله حسینی؛ هوشنگ لطف الهیان؛ امیر میمندی پور
دوره 19، شماره 2 ، مرداد 1396، ، صفحه 467-478
چکیده
این آزمایش به منظور ارزیابی اثرات اسانس کپسوله شده پونه بر جمعیت میکروبی، مورفولوژی و طول و وزن قسمت‌های مختلف دستگاه گوارش جوجههای گوشتی آرین انجام شد. تعداد 625 قطعه جوجه گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و پنج تکرار از سن یک تا 42 روزگی مورد آزمایش قرار گرفتند. تیمارها شامل: 1- تیمار شاهد بدون افزودنی، 2- تیمار شاهد + ...
بیشتر
این آزمایش به منظور ارزیابی اثرات اسانس کپسوله شده پونه بر جمعیت میکروبی، مورفولوژی و طول و وزن قسمت‌های مختلف دستگاه گوارش جوجههای گوشتی آرین انجام شد. تعداد 625 قطعه جوجه گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و پنج تکرار از سن یک تا 42 روزگی مورد آزمایش قرار گرفتند. تیمارها شامل: 1- تیمار شاهد بدون افزودنی، 2- تیمار شاهد + پروبیوتیک (1/0 گرم در کیلوگرم پروتکسین)، 3- تیمار شاهد + آنتیبیوتیک (15/0 گرم در کیلوگرم آویلامایسین)، 4- تیمار شاهد + اسانس پونه (2/0 گرم در کیلوگرم) و 5- تیمار شاهد + اسانس پونه کپسوله شده (1 گرم در کیلوگرم) بودند. نتایج نشان داد صفات عملکردی جوجه‌ها در پایان 42 روزگی تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. بیشترین جمعیت لاکتوباسیل‌ها در تیمار پونه کپسوله شده مشاهده شد (05/0PP)، طول و وزن سایر قسمت‌های دستگاه گوارش تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. بالاترین مقدار طول دئودنوم در تیمار شاهد و کمترین در تیمار پروبیوتیک بود (05/0>P). وزن دئودنوم، طول ژژنوم، وزن ژژنوم و طول ایلئوم تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. بالاترین مقدار وزن ایلئوم در تیمار شاهد و کمترین در تیمار آنتیبیوتیک دیده شد (05/0>P). با توجه به نتایج حاصل، به نظر می‌رسد فرم کپسوله شده اسانس تأثیر مطلوبی بر سلامت دستگاه گوارش دارد.
محمد حسین نعمتی؛ سید عبداله حسینی؛ علی منصوری؛ سید سعید موسوی
دوره 18، شماره 3 ، آبان 1395، ، صفحه 387-397
چکیده
این تحقیق به منظور رتبه‌بندی واحدهای پرورش جوجه گوشتی استان زنجان براساس ساختمان، تأسیسات و تجهیزات و اثر آن بر عوامل تولید طراحی شد. برای تعیین سهم هر یک از عوامل در رتبه واحد، از روش تصمیمگیری چند شاخصه مدل SAW استفاده گردید. اطلاعات مربوط به ساختمان، تاسیسات و تجهیزات 108 واحد مرغداری در قالب فرم‌های طراحی شده استخراج و میزان ...
بیشتر
این تحقیق به منظور رتبه‌بندی واحدهای پرورش جوجه گوشتی استان زنجان براساس ساختمان، تأسیسات و تجهیزات و اثر آن بر عوامل تولید طراحی شد. برای تعیین سهم هر یک از عوامل در رتبه واحد، از روش تصمیمگیری چند شاخصه مدل SAW استفاده گردید. اطلاعات مربوط به ساختمان، تاسیسات و تجهیزات 108 واحد مرغداری در قالب فرم‌های طراحی شده استخراج و میزان سرمایه‌گذاری انجام شده بازای هر قطعه برای تک‌تک عوامل محاسبه شد. برای محاسبه اوزان تعدیل شده از نظرات 20 نفر کارشناس خبره و شاغل در بخش در قالب فرم‌های طراحی شده استفاده شد. نتایج نشان داد، سیستم تهویه (هواکش‌ها و ورودی هوا)، عایق‌سازی سقف و دیوار در سالن‌های مرغداری حدود 55 درصد ضریب تکنولوژیکی را به خود اختصاص داد. واحدهای پرورشی دارای رتبه یک و دو از ضریب تکنولوژیکی بالاتری برخوردار بودند؛ با بهبود ضریب مکانیزاسیون تراکم جوجه در واحد سطح افزایش یافت؛ این واحدها بیشتر از تهویه تونلی و هواکش‌هایی با قطر بزرگ استفاده می‌کردند؛ برای عایق سقف از پشم شیشه، یونولیت و کارتن پلاست استفاده کرده و ضخامت دیوارها 35 سانتی‌متر می‌باشد؛ بیشتر از هیترهای خارج سالن بهره می‌گرفتند؛ سیستم آبخوری و دانخوری تاثیری بر راندمان تولید نداشت. وزن کشتار و درصد ماندگاری تحت تاثیر درجه مکانیزاسیون قرار نگرفت لیکن در رتبه‌های یک و دو مقدار خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی کاهش و شاخص کارایی تولید افزایش معنیدار نشان داد (01/0>p). به‌طور کلی در واحدهای مرغداری سیستم تهویه، عایق‌سازی سقف و دیوار بیشترین تأثیر را در بهبود راندمان انرژی و افزایش کارایی سیستم داشتند.
میثم تمیزی جونقانی؛ شکوفه غضنفری؛ علیرضا آقاشاهی؛ سید داوود شریفی؛ سید عبدالله حسینی
دوره 18، شماره 3 ، آبان 1395، ، صفحه 501-512
چکیده
به منظور تعیین تأثیر سطوح مختلف اسانس رازک به عنوان جایگزین آنتیبیوتیک و آنتیاکسیدان بر عملکرد تولیدی، پایداری لیپیدها در گوشت و جمعیت میکروبی ایلئوم در جوجههای گوشتی، آزمایشی با استفاده از 625 قطعه جوجه یک روزه سویه آرین در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار (200 و 400 میلیگرم در کیلوگرم اسانس رازک، 100 میلیگرم در کیلوگرم ...
بیشتر
به منظور تعیین تأثیر سطوح مختلف اسانس رازک به عنوان جایگزین آنتیبیوتیک و آنتیاکسیدان بر عملکرد تولیدی، پایداری لیپیدها در گوشت و جمعیت میکروبی ایلئوم در جوجههای گوشتی، آزمایشی با استفاده از 625 قطعه جوجه یک روزه سویه آرین در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار (200 و 400 میلیگرم در کیلوگرم اسانس رازک، 100 میلیگرم در کیلوگرم آنتیبیوتیک آویلامایسین و 150 میلیگرم در کیلوگرم پروبیوتیک پروتکسینو شاهد) و پنج تکرار و هر تکرار 25 قطعه جوجه از سن 1 تا 42روزگی انجام شد. در کل دوره، پرندگانی که از جیره حاوی400 میلیگرم در کیلوگرم اسانس رازک و یا آنتیبیوتیک مصرف کردند، در مقایسه با پرندگان دریافت‌کننده 200 میلیگرم در کیلوگرم اسانس رازک، مصرف خوراک بیشتری داشتند (05/0P<). بهترین شاخص تولید مربوط به مرغهای تغذیه شده با 200 میلیگرم در کیلوگرم اسانس رازک و پروبیوتیک در مقایسه با مرغهای تغذیه شده با 400 میلیگرم در کیلوگرم اسانس رازک بودند (05/0P<). افزودن اسانس رازک به جیره در سطوح 200 و 400 میلیگرم در کیلوگرم باعث کاهش معنیدار غلظت مالوندیآلدئید در گوشت ران در مقایسه با تیمارهای شاهد، آنتیبیوتیک و پروبیوتیک شد (01/0P<). مرغهای تغذیه شده با جیره حاوی اسانس رازک (400 میلیگرم در کیلوگرم) جمعیت لاکتوباسیل بیشتری در مقایسه با سایر تیمارها داشتند (05/0P<). بنابراین، افزودن اسانس رازک به میزان 200 میلیگرم در کیلوگرم جیره موجب بهبود شاخص تولیدی و سطح 400 میلیگرم در کیلوگرم جیره اسانس رازک باعث بهبود جمعیت میکروبی ایلئوم و کیفیت گوشت جوجههای گوشتی میشود.
سید عبداله حسینی؛ مرتضی کوچک زاده ملاری؛ حمیدرضا سیدآبادی
دوره 17، شماره 1 ، فروردین 1394، ، صفحه 51-58
چکیده
این مطالعه برای تعیین سهم عوامل هزینه‌ای مؤثر بر قیمت تمام‌شدۀ هر کیلوگرم مرغ با روش تصمیمگیری چندشاخصه در استان تهران انجام گرفت. مزارع براساس هزینۀ تولید هر کیلوگرم مرغ زنده، به سه گروه هزینۀ کمتر از 35000، بین 35000 تا 40000، و بیشتر از 40000 ریال طبقه‌‌بندی و اطلاعات موردنظر ازطریق پرسش‌نامه جمعآوری شد. هزینههای واکسن، آزمایشگاه، ...
بیشتر
این مطالعه برای تعیین سهم عوامل هزینه‌ای مؤثر بر قیمت تمام‌شدۀ هر کیلوگرم مرغ با روش تصمیمگیری چندشاخصه در استان تهران انجام گرفت. مزارع براساس هزینۀ تولید هر کیلوگرم مرغ زنده، به سه گروه هزینۀ کمتر از 35000، بین 35000 تا 40000، و بیشتر از 40000 ریال طبقه‌‌بندی و اطلاعات موردنظر ازطریق پرسش‌نامه جمعآوری شد. هزینههای واکسن، آزمایشگاه، سوخت، حملونقل، جوجه، خوراک، آب، افزودنیها، بیمه، بستر، و پرسنلی از عوامل ایجاد اختلاف قیمت بین سه گروه بررسی شد. سهم عوامل هزینه‌ای مؤثر بر ایجاد اختلاف قیمت هر کیلوگرم بین سه گروه با روش تصمیمگیری چندشاخصه تعیین شد. تفاوتی ازنظر وزن زنده و ضریب تبدیل خوراک بین سه گروه بررسی‌شده، مشاهده نشد. هزینههای آب و افزودنیهای آن، پرسنلی، واکسن، و سوخت سهم فراوانی بر اختلاف قیمت محصول تولیدی در بین سه گروه بررسی‌شده داشتند، درحالیکه هزینۀ خوراک و بیمه کمترین سهم را به خود اختصاص دادند. گروه با هزینۀ تولید بالاتر از 4000 تومان کمترین بهروری را از منابع هزینه‌ای داشت. براساس نتایج تحقیق حاضر، برای کاهش هزینههای تولید در مزارع مرغداری باید به تمامی عوامل هزینه‌ای توجه شود. به‌عنوان مثال، در این تحقیق هزینۀ خوراک و بیمه با وجود بیشترین و کمترین سهم در کل هزینههای تولید، تأثیر اندکی در ایجاد تفاوت بین گروههای گوناگون بررسی‌شده داشت.
محمد حسین شهیر؛ افشین حیدری نیا؛ حمیدرضا طاهری؛ عبداله حسینی
دوره 15، شماره 1 ، تیر 1392، ، صفحه 55-64
چکیده
به‌منظور تعیین مناسبترین سطح لیزین هضم‌شدنی ایلئومی استاندارد‌شده در مرحلۀ رشد (49-28 روزگی) بوقلمونهای نر گوشتی، 160 قطعه بوقلمون در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار (هشت سطح لیزین هضم‌شدنی ایلئومی استاندارد‌شده، 15/1 (جیرۀ پایه)، 225/1، 3/1، 375/1، 45/1، 525/1، 6/1، و 675/1 درصد) در چهار تکرار و پنج قطعه پرنده در هر تکرار استفاده شدند. افزایش ...
بیشتر
به‌منظور تعیین مناسبترین سطح لیزین هضم‌شدنی ایلئومی استاندارد‌شده در مرحلۀ رشد (49-28 روزگی) بوقلمونهای نر گوشتی، 160 قطعه بوقلمون در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار (هشت سطح لیزین هضم‌شدنی ایلئومی استاندارد‌شده، 15/1 (جیرۀ پایه)، 225/1، 3/1، 375/1، 45/1، 525/1، 6/1، و 675/1 درصد) در چهار تکرار و پنج قطعه پرنده در هر تکرار استفاده شدند. افزایش سطوح لیزین هضم‌شدنی باعث افزایش وزن بدن و کاهش ضریب تبدیل غذایی گردید. گروه آزمایشی حاوی 6/1 درصد لیزین هضم‌شدنی، بیشترین افزایش وزن بدن و کمترین ضریب تبدیل غذایی را داشت که با جیرۀ پایۀ (15/1 درصد لیزین هضم‌شدنی) تفاوت معنی‌داری نشان داد (05/0P<). با برازش مدلهای رگرسیون خط شکسته، منحنی درجۀ دو، و خط شکستۀ درجۀ دو میزان نیاز لیزین هضم‌شدنی، بهترتیب برای افزایش وزن بدن 11/0 ± 47/1، 04/0 ± 57/1 و 05/0 ± 49/1 درصد تخمین زده شد. نیاز لیزین هضم‌شدنی بااستفاده از مدلهای فوق برای بهترین ضریب تبدیل غذایی بهترتیب 17/0 ± 57/1، 02/0 ± 61/1، و 08/0 ± 59/1 درصد تعیین شد. باتوجه به نتایج تحقیق حاضر، نیاز لیزین هضم‌شدنی بوقلمونهای نر گوشتی در دورۀ رشد برای افزایش وزن بدن در دامنۀ 47/1 تا 57/1 و برای ضریب تبدیل غذایی در دامنۀ 57/1 تا 61/1 درصد توصیه میشود.