صیفعلی ورمقانی؛ منصور احمدی؛ جعفر پورمنصور؛ هوشنگ جعفری
دوره 22، شماره 4 ، زمستان 1399، ، صفحه 595-607
چکیده
تأثیر روش‌های مختلف تغذیه در سه روز اول دوره پرورش بر صفات تولیدی و سیستم ایمنی جوجههای گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار، چهار تکرار و 15 قطعه جوجه یک‌روزه راس 308 در هرتکرار به مدت 49 روز بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) آب معمولی و جیره‌آغازین 2) آب معمولی و پودر ذرت در 48 ساعت 3) آب حاوی پنج درصد شکر و پودر‌ذرت در 48 ساعت 4) ...
بیشتر
تأثیر روش‌های مختلف تغذیه در سه روز اول دوره پرورش بر صفات تولیدی و سیستم ایمنی جوجههای گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار، چهار تکرار و 15 قطعه جوجه یک‌روزه راس 308 در هرتکرار به مدت 49 روز بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) آب معمولی و جیره‌آغازین 2) آب معمولی و پودر ذرت در 48 ساعت 3) آب حاوی پنج درصد شکر و پودر‌ذرت در 48 ساعت 4) آب حاوی پنج درصد شکر و پودر ذرت در 72 ساعت 5) آب حاوی پنج درصد شکر و جیره‌آغازین در 48 ساعت 6) آب حاوی پنج درصد شکر و جیره‌آغازین در 72 ساعت 7) آب حاوی گلوکوپلاس و پودر ذرت در 48 ساعت 8) آب حاوی گلوکوپلاس و جیره‌آغازین در 48ساعت بودند. افزایش وزن روزانه و وزن زنده 42 روزگی در پرندگانی که با تیمارهای یک وهشت تغذیه شدند از سایر تیمارها (به‌جز تیمار شش) بیشتر بود(p <0/05). بالاترین مصرف خوراک روزانه مربوط به تیمار یک بود که با سایر تیمار ها (به جز شش و هشت) اختلاف معنی داری داشت(p <0/05). درصد تلفات بین تیمارهای مختلف در 42 و 49 روزگی تفاوت نداشت. شاخص کارایی تولید در 42 روزگی در جوجه های که با آب حاوی گلوکوپلاس و جیره آغازین در 48 ساعت دریافت کردند بالاتر از سایر تیمارها (به جز یک و 5) بود(p <0/05). تینارهای آزمایشی اثری بر وزن نسبی اندام های داخلی و قسمت های مختلف لاشه و هم چنین بر گلبول های سفید خون نداشتند. با توجه به نتایج حاصل و ملاحظات اقتصادی تغذیه اولیه با جیره آغازین و آب معمولی در مزارع برورش جوجه گوشتی قابل توصیه است.
محمود دشتی زاده؛ محسن ساری؛ حسن فضائلی
دوره 22، شماره 3 ، پاییز 1399، ، صفحه 365-377
چکیده
به‌منظور بررسی آثار افزودن روغن آفتابگردان و برگ کنار برعملکرد، کیفیت گوشت و ترکیب اسیدهای چرب آن، آزمایشی با استفاده از 32 رأس بزغاله نر عدنی با میانگین وزن اولیه 2/2±8/17 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×2، به‌مدت 75 روز انجام شد. بزغاله‌ها به‌طور تصادفی به یکی از چهار جیره شامل 1- شاهد، 2- حاوی 20 درصد برگ کنار، ...
بیشتر
به‌منظور بررسی آثار افزودن روغن آفتابگردان و برگ کنار برعملکرد، کیفیت گوشت و ترکیب اسیدهای چرب آن، آزمایشی با استفاده از 32 رأس بزغاله نر عدنی با میانگین وزن اولیه 2/2±8/17 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×2، به‌مدت 75 روز انجام شد. بزغاله‌ها به‌طور تصادفی به یکی از چهار جیره شامل 1- شاهد، 2- حاوی 20 درصد برگ کنار، 3- حاوی 5/2 درصد روغن آفتابگردان و 4- حاوی 20 درصد برگ کنار و 5/2 درصد روغن آفتابگردان، اختصاص یافتند. تیمارها تأثیری بر خوراک مصرفی و وزن پایانی بزغاله‌ها نداشتند. با افزودن روغن به جیره، افزایش وزن روزانه (0/06=P) تمایل به افزایش و ضریب تبدیل غذایی (0/07=P)، تمایل به کاهش داشت. ماده خشک، پروتئین، شاخصهای رنگ، مالون‌دی‌آلدهید و pH ماهیچه راسته تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفتند. مجموع اسیدهای چرب اشباع (p <0/05) و اسیدهای چرب امگا-6 گوشت (p <0/01) راسته تحت تأثیر برهم‌کنش برگ کنار و روغن قرار گرفتند. اسیدهای چرب اشباع در تیمار شاهد و اسیدهای چرب امگا-6 در تیمار حاوی روغن آفتابگردان بیشترین مقدار را داشتند. افزودن برگ کنار به جیره باعث افزایش نسبت اسیدهای چرب غیراشباع با چند پیوند دوگانه به اسیدهای چرب اشباع در گوشت راسته بزغاله‌ها شد (p <0/05). میزان چربی ماهیچه راسته با افزودن روغن آفتابگردان به جیره‌ها، افزایش یافت (p <0/01). نتایج آزمایش حاضر نشان می‌دهد که استفاده از برگ کنار و روغن آفتابگردان در جیره بزغاله‌های عدنی می‌تواند با کاهش اسیدهای چرب اشباع و افزایش اسیدهای چرب غیراشباع با چند پیوند دوگانه در گوشت، موجب بهبود ارزش غذایی آن شود.
علی رضا آقاشاهی؛ هادی حسینی؛ سید عبداله حسینی؛ امیررضا صفائی؛ علیرضا یوسفی؛ جعفر رمضانخانی
دوره 21، شماره 3 ، پاییز 1398، ، صفحه 329-337
چکیده
این پژوهش با هدف مطالعه اثر افزودن ضایعات خشک محصولات لبنی در خوراک آغازین، بر عملکرد رشد گوساله های شیرخوار انجام شد. تعداد 28 راس گوساله ماده تازه متولد شده نژاد هلشتاین به طور تصادفی به چهار گروه آزمایشی تقسیم شدند و پس از دو هفته سازگاری با شرایط آزمایش، در قالب یک طرح کاملاً تصادفی، به صورت انفرادی با خوراک آغازین حاوی سطوح صفر ...
بیشتر
این پژوهش با هدف مطالعه اثر افزودن ضایعات خشک محصولات لبنی در خوراک آغازین، بر عملکرد رشد گوساله های شیرخوار انجام شد. تعداد 28 راس گوساله ماده تازه متولد شده نژاد هلشتاین به طور تصادفی به چهار گروه آزمایشی تقسیم شدند و پس از دو هفته سازگاری با شرایط آزمایش، در قالب یک طرح کاملاً تصادفی، به صورت انفرادی با خوراک آغازین حاوی سطوح صفر (شاهد)، 10، 20 و 30 درصد محصول خشک ضایعات لبنی، تا سن هشت هفتگی تغذیه شدند. وزن بدن، مصرف خوراک، افزایش وزن و بازده مصرف خوراک به‌صورت هفتگی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که وزن زنده، افزایش وزن روزانه، میزان مصرف خوراک آغازین و نسبت اضافه وزن به خوراک مصرفی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. بررسی اثر متقابل بین تیمار × زمان نشان داد که در هفته نخست، بالاترین افزایش وزن مربوط به گوساله‌های تغذیه شده با سطح 10 درصد ضایعات لبنی در جیرهی آغازین و گروه شاهد بود، اما در هفته پنجم، بالاترین افزایش وزن مربوط به گوساله های تغذیه شده با 30 درصد ضایعات لبنی در جیره آغازین بود (0/05>P). نتایج این پژوهش نشان داد که افزودن ضایعات لبنی تا 30 درصد به جیره ی آغازین گوساله ها، تاثیر منفی بر عملکرد رشد آنها ندارد و می توان از این ترکیب به عنوان یک محصول جانبی صنایع لبنی با ارزش تغذیه‌ای و صرفه‌ی اقتصادی، در تغذیه ی گوساله های شیرخوار استفاده نمود.
ناصر خاکشور؛ حیدر زرقی؛ حسن نصیری مقدم؛ احمد حسن آبادی
دوره 19، شماره 3 ، پاییز 1396، ، صفحه 697-709
چکیده
این آزمایش به منظور مطالعه اثر کاهش و یا حذف مکمل ویتامینی از جیره پایانی برپایهگندم بر شاخصهای عملکردی، راندمان لاشه، خاکستر استخوان درشت نی و پاسخ ایمنی همورالدر جوجههای گوشتی با استفاده از 350 قطعه جوجه خروس گوشتی راس 308 در قالب طرح کامل تصادفی با هفت تیمار، پنج تکرار و 10 قطعه پرنده در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی ...
بیشتر
این آزمایش به منظور مطالعه اثر کاهش و یا حذف مکمل ویتامینی از جیره پایانی برپایهگندم بر شاخصهای عملکردی، راندمان لاشه، خاکستر استخوان درشت نی و پاسخ ایمنی همورالدر جوجههای گوشتی با استفاده از 350 قطعه جوجه خروس گوشتی راس 308 در قالب طرح کامل تصادفی با هفت تیمار، پنج تکرار و 10 قطعه پرنده در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: تیمار یک (شاهد)؛ تغذیه با جیرهی بر پایه گندم حاوی 5/2 گرم بر کیلوگرم مکمل ویتامینی در کل دوره پرورش، تیمارهای دو، سه و چهار؛ کاهش سطح مکمل ویتامینی جیره به 25/1 گرم بر کیلوگرم به ترتیب از سنین 25، 31 و 37 روزگی و تیمارهای پنج و شش و هفت؛ حذف کامل مکمل ویتامینی جیره به ترتیب از سنین 25، 31 و 37 روزگی بودند. نتایج نشان داد؛ کاهش سطح مکمل ویتامینیجیره به 25/1 گرم بر کیلوگرم از سن 25 روزگی تأثیر معنیداری بر شاخصهای عملکردی نداشت. حذف کامل مکمل ویتامینی جیره از سن 25 روزگی باعث کاهش معنیدار (05/0P<) شاخصهای عملکردی شد. راندمان لاشه، خاکستر استخوان درشتنی و پاسخ ایمنی همورال جوجههای گوشتی علیه تزریق گلبولهای قرمز گوسفندی تحت تأثیر کاهش و یا حذف کامل مکمل ویتامینی جیره از سنین مختلف (25، 31 و 37 روزگی) قرار نگرفتند. نتیجهگیری میشود که امکان کاهشسطحمکملویتامینی در جیره پایانی بر پایه گندم جوجههای گوشتی وجوددارد.
محمدرضا رضوانی؛ گوهر سعادت منش
دوره 19، شماره 2 ، تابستان 1396، ، صفحه 415-425
چکیده
اثر اسیدی‌کننده‌های خوراکی گلوباسید ، گرین‌کب و استفاده‌ی همزمان آنها بر عملکرد ، خصوصیات لاشه، گوارش‌پذیری مواد مغذی و جمعیت میکروبی ایلئوم جوجههای گوشتی با استفاده از 128 قطعه جوجه‌ی گوشتی یک روزه سویه تجاری کاب 500 مخلوط هر دو جنس در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و هشت قطعه پرنده در هر تکرار بررسی شد. تیمارهای ...
بیشتر
اثر اسیدی‌کننده‌های خوراکی گلوباسید ، گرین‌کب و استفاده‌ی همزمان آنها بر عملکرد ، خصوصیات لاشه، گوارش‌پذیری مواد مغذی و جمعیت میکروبی ایلئوم جوجههای گوشتی با استفاده از 128 قطعه جوجه‌ی گوشتی یک روزه سویه تجاری کاب 500 مخلوط هر دو جنس در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و هشت قطعه پرنده در هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیرهی شاهد، جیرهی شاهد+ 085/0 درصد گلوباسید، جیرهی شاهد + 035/0 درصد گرین‌کب و جیرهی شاهد+ 085/0 درصد گلوباسید+ 035/0درصد گرین‌کب بودند. تیمارهای آزمایشی بر عملکرد، خصوصیات لاشه و جمعیت میکروبی معنی دار نبود و بیشترین مقدار گوارش‌پذیری ظاهری مادهی خشک، مادهی آلی و پروتئین در تیمار حاوی مخلوط دو نوع اسیدی کنندهی گرین کب و گلوباسید در مقایسه با تیمار شاهد مشاهده شد. بر اساس نتایج این مطالعه، استفاده از مخلوط اسیدی‌کننده‌های گرین کب و گلوباسید می تواند با بهبود گوارش‌پذیری مادهی خشک، مادهی آلی و پروتئین خام و تا حدودی کم کردن مصرف خوراک برای جوجه های گوشتی مفید باشد.
صیفعلی ورمقانی؛ فرزاد بسطامی؛ محمد اکبری قرایی
دوره 19، شماره 1 ، بهار 1396، ، صفحه 175-187
چکیده
اثر تغذیه برگ زیتون در هفته‌های مختلف دوره پرورش بر عملکرد و ناهنجاری متابولیکی آسیت با استفاده از تعداد 336 قطعه جوجه گوشتی نر سویه آرین در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و 14 پرنده در هر تکرار به مدت 42 روز بررسی شد. جیره‌های غذایی بر اساس توصیه‌های جوجه‌گوشتی آرین در سه دوره زمانی و با استفاده از سطوح صفر (شاهد) و یک درصد ...
بیشتر
اثر تغذیه برگ زیتون در هفته‌های مختلف دوره پرورش بر عملکرد و ناهنجاری متابولیکی آسیت با استفاده از تعداد 336 قطعه جوجه گوشتی نر سویه آرین در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و 14 پرنده در هر تکرار به مدت 42 روز بررسی شد. جیره‌های غذایی بر اساس توصیه‌های جوجه‌گوشتی آرین در سه دوره زمانی و با استفاده از سطوح صفر (شاهد) و یک درصد برگ زیتون در هر دوره تهیه شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: جیره شاهد، تغذیه جیره حاوی یک درصد برگ زیتون از یک تا 14 روزگی، جیره حاوی یک درصد برگ زیتون از یک تا 21 روزگی، جیره حاوی یک درصد برگ زیتون از یک تا 28 روزگی، جیره حاوی یک درصد برگ زیتون از یک تا 35 روزگی و جیره حاوی یک درصد برگ زیتون از یک تا 42 روزگی. اثر تیمارهای آزمایشی بر وزن زنده پایان دوره آزمایش، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی معنیدار نبود. تلفات ناشی از آسیت در پرندگانی که در دوره یک تا 14 و یک تا 42 روزگی با جیره یک درصد برگ زیتون تغذیه شده بودند کمتر بود (05/0<P). بیشترین مقدار درصد هماتوکریت و غلظت هورمون تری‌یدوتیرونین در پایان دوره پرورش مربوط به تیمار شاهد بود (05/0<P). تفاوتی در تعداد گلبولهای قرمز و غلظت هورمون T4 در پایان دوره در پرندگان مربوط به تیمارهای مختلف مشاهده نشد. براساس نتایج حاصل، استفاده از یک درصد برگ زیتون در جیره جوجههای گوشتی بدون تأثیر نامطلوب بر عملکرد، تلفات ناشی از آسیت را کاهش می‌دهد.
مهدى افرا؛ بهمن نویدشاد؛ فرزاد میرزایی آقجه قشلاق؛ نعمت هدایت ایوریق
دوره 18، شماره 3 ، پاییز 1395، ، صفحه 563-573
چکیده
در این آزمایش از 200 قطعه جوجه گوشتی از سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفى با پنج تیمار و چهار تکرار استفاده شد. انرژی متابولیسمی حقیقی پوسته جو با استفاده از خروسهای بالغ سسکتومی شده اندازه گیری شد. میزان ماده خشک، انرژی متابولیسمی حقیقی، خاکستر، عصاره اتری، پروتئین خام، فیبر خام، NDF، ADF، کلسیم و کل فسفر در پوسته جو به ترتیب برابر ...
بیشتر
در این آزمایش از 200 قطعه جوجه گوشتی از سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفى با پنج تیمار و چهار تکرار استفاده شد. انرژی متابولیسمی حقیقی پوسته جو با استفاده از خروسهای بالغ سسکتومی شده اندازه گیری شد. میزان ماده خشک، انرژی متابولیسمی حقیقی، خاکستر، عصاره اتری، پروتئین خام، فیبر خام، NDF، ADF، کلسیم و کل فسفر در پوسته جو به ترتیب برابر با 92 درصد، 978 کیلوکالری در کیلوگرم، 53/3 درصد، 26/4 درصد، 26/12 درصد، 6/12 درصد، 1/52 درصد، 5/23 درصد، 9/0 درصد و 6/0 درصد بود. جیره‌های آزمایشی عبارت بودند از: 1- جیره شاهد (فاقد پوسته جو)، 2- جیره حاوی 75/0 درصد پوسته جو با اندازه ذرات کمتر از یک میلیمتر، 3- جیره حاوی 75/0 درصد پوسته جو با اندازه ذرات بین یک تا دو میلی متر، 4- جیره حاوی 5/1 درصد پوسته جو با اندازه ذرات کمتر از یک میلی متر، 5- جیره حاوی 5/1 درصد پوسته جو با اندازه ذرات بین یک تا دو میلی متر. پرنده-هایی که با جیره حاوی پوسته جو تغذیه شدند افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی بهتری داشتند و به ویژه جیره حاوی سطح 5/1 درصد پوسته جو با اندازه بین یک تا دو میلیمتر در این زمینه موثرتر بود (05/0 >P). چنین بهبودی در وزن سنگدان نیز مشاهده شد (05/0 >P). پوسته جو باعث بهبود قابلیت هضم ماده خشک، پروتئین خام و خاکستر گردید (05/0 >P). تغذیه جوجههای گوشتی با جیره‌های حاوی پوسته جو، هزینه خوراک به ازای هر کیلوگرم افزایش وزن را کاهش داد. بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق، استفاده از 5/1 درصد پوسته جو با اندازه ذرات بین یک تا دو میلیمتر در جیره ضمن بهبود عملکرد، هزینه خوراک در جوجههای گوشتی را کاهش می‌دهد.
مولا محمدی آرخلو؛ آرمین توحیدی؛ حسین مروج مروج؛ احمد زارع شحنه
دوره 18، شماره 2 ، تابستان 1395، ، صفحه 359-366
چکیده
این پژوهش به منظور ارزیابی تأثیر زیلپاترول هیدرو کلراید بر عملکرد رشد، ترکیب لاشه و برخی فراسنجه‌های خونی با استفاده از 128 جوجه بلدرچین نر 26 روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و هشت پرنده در هر تکرار انجام شد. پرنده‌ها تا 47 روزگی با جیره‌های حاوی سطوح صفر، 2/0، 225/0 و 25/0 (میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن زنده) زیلپاترول ...
بیشتر
این پژوهش به منظور ارزیابی تأثیر زیلپاترول هیدرو کلراید بر عملکرد رشد، ترکیب لاشه و برخی فراسنجه‌های خونی با استفاده از 128 جوجه بلدرچین نر 26 روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و هشت پرنده در هر تکرار انجام شد. پرنده‌ها تا 47 روزگی با جیره‌های حاوی سطوح صفر، 2/0، 225/0 و 25/0 (میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن زنده) زیلپاترول هیدروکلراید تغذیه شدند. در 50 روزگی، دو پرنده به ازای هر تکرار برای تفکیک و آنالیز شیمیایی لاشه پس از سه روز عدم مصرف زیلپاترول کشتار شدند. زیلپاترول هیدروکلراید سبب بهبود ضریب تبدیل بلدرچینها شد (05/0>P)، ولی بر خوراک مصرفی و افزایش وزن آنها تأثیری نداشت. همچنین، زیلپاترول هیدروکلراید باعث افزایش غلظت گلوکز و تریگلیسیرید پلاسما در مقایسه با گروه شاهد شد (05/0>P). استفاده از زیلپاترول در جیره اثری بر ترکیب شیمیایی لاشه (پروتئین خام، چربی و کلسترول)، بازده لاشه و وزن نسبی ران و ساق، سینه، کبد و چربی حفره بطنی نداشت. بهطورکلی، میتوان نتیجه گرفت که زیلپاترول هیدروکلراید ضریب تبدیل را در بلدرچینهای ژاپنی نر بهبود می‌دهد.