رامین کسایی زاده؛ سمیه سالاری؛ محمدرضا عبدالهی؛ فرشاد باغبان
دوره 26، شماره 1 ، فروردین 1403، ، صفحه 45-60
چکیده
در این مطالعه اثرات استفاده از پوستۀ آفتابگردان با اندازۀ ذرات متفاوت در جیرههای حاوی منابع مختلف چربی بر عملکرد رشد و برخی فراسنجههای فیزیولوژیکی، با استفاده از 360 قطعه جوجۀ گوشتی سویه راس 308 (مخلوط دو جنس) در یک آزمایش فاکتوریل 2×3 در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار آزمایشی و شش تکرار و 10 پرنده در هر تکرار بررسی شد. عوامل ...
بیشتر
در این مطالعه اثرات استفاده از پوستۀ آفتابگردان با اندازۀ ذرات متفاوت در جیرههای حاوی منابع مختلف چربی بر عملکرد رشد و برخی فراسنجههای فیزیولوژیکی، با استفاده از 360 قطعه جوجۀ گوشتی سویه راس 308 (مخلوط دو جنس) در یک آزمایش فاکتوریل 2×3 در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار آزمایشی و شش تکرار و 10 پرنده در هر تکرار بررسی شد. عوامل موردبررسی شامل پوسته آفتابگردان (بدون پوسته، دارای سه درصد پوسته با اندازه ذرات یک میلی‌متر و سه درصد پوسته با اندازه ذرات پنج میلی‌متر) و دو منبع مختلف چربی (سه درصد پیه و سه درصد روغن کانولا) بودند. نتایج نشان دادند که در کل دورۀ پرورش، استفاده از پوستۀ درشت و ریز آفتابگردان در جیره، باعث افزایش مصرف خوراک و بهبود ضریب تبدیل غذایی شد (05/0>P). تغذیۀ روغن کانولا، مصرف خوراک و افزایش وزن را در مقایسه با پیه بهبود داد (05/0>P). همچنین با استفاده از پوسته درشت آفتابگردان در جیره، قابلیت هضم ظاهری پروتئین خام و چربی خام افزایش یافت (05/0>P). استفاده از پوستۀ درشت آفتابگردان، طول پرزهای دوازدهه و طول و ضخامت پرزها در ایلئوم را افزایش داد (05/0>P). استفاده از پوستۀ درشت آفتابگردان در جیره، جمعیت باکتریهای اشرشیاکلای روده کور را کاهش داد (05/0>P). براساس نتایج حاصل، افزودن پوستۀ درشت آفتابگردان به جیره با افزایش قابلیت هضم پروتئین خام، چربی خام، جمعیت لاکتوباسیلوس و کاهش جمعیت اشرشیاکلای سکوم، عملکرد رشد جوجههای گوشتی را بهبود می بخشد.
سید محمدعلی میرحسینی؛ سید ناصر موسوی؛ علی افسر
دوره 26، شماره 1 ، فروردین 1403، ، صفحه 87-98
چکیده
در این مطالعه اثرات افزودن مکمل گوانیدینواستیک اسید به جیرههای کم‌پروتئین بر عملکرد، مقدار خاکستر، کلسیم و فسفر و استحکام استخوان درشتنی جوجههای گوشتی با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 2×3 در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار با 10 پرنده در هر تکرار بررسی شد. جیرههای ...
بیشتر
در این مطالعه اثرات افزودن مکمل گوانیدینواستیک اسید به جیرههای کم‌پروتئین بر عملکرد، مقدار خاکستر، کلسیم و فسفر و استحکام استخوان درشتنی جوجههای گوشتی با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 2×3 در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار با 10 پرنده در هر تکرار بررسی شد. جیرههای آزمایشی شامل سه سطح پروتئین جیره (100، 90 و 80 درصد از توصیه راس 308، 2009) با و بدون افزودن گوانیدینواستیک‌اسید (06/0 درصد) بودند. نتایج نشان داد که با کاهش سطح پروتئین تا 80 درصد توصیه راهنما، افزایش وزن بدن و خوراک مصرفی کاهش یافت (05/0>P). با کاهش پروتئین جیره به 80 درصد میزان توصیه‌شده، استحکام استخوان درشتنی کاهش یافت (05/0>P). افزودن گوانیدینواستیک‌اسید به جیره حاوی 80 درصد پروتئین از سطح توصیه، سبب کاهش مصرف خوراک شد (05/0>P). سطوح مختلف پروتئین جیره با یا بدون گوانیدنیواستیک‌اسید تأثیر معنیداری بر درصد خاکستر، کلسیم و فسفر نداشت. افزودن گوانیدینواستیک‌اسید به جیره تأثیری بر فراسنجههای استحکام استخوان نداشت. براساس نتایج این آزمایش کاهش سطح پروتئین جیره به اندازه 80 درصد مقدار توصیه‌شده، علاوه بر تأثیر منفی بر عملکرد، سبب کاهش استحکام استخوان جوجههای گوشتی میشود و استفاده از گوانیدینواستیک‌اسید تأثیری بر رفع کاهش عملکرد و استحکام استخوان ناشی از سطح کاهش یافته پروتئین ندارد.
مرتضی پاشایی جلال؛ آناهیتا بهرامی باباعلی؛ فاطمه تابنده؛ سید داود شریفی
دوره 25، شماره 4 ، دی 1402، ، صفحه 429-443
چکیده
تأثیر پروبیوتیک و پریبیوتیک تولید داخل کشور بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، فعالیت میکروبی و متابولیت‌های سرم با استفاده از 720 قطعه جوجه گوشتی نر سویه تجاری راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 3×3 با سه سطح پروبیوتیک (بدون پروبیوتیک، پروبیوتیک نوع یک و پروبیوتیک نوع دو) و سه سطح پریبیوتیک (بدون پریبیوتیک، پریبیوتیک نوع یک و پریبیوتیک ...
بیشتر
تأثیر پروبیوتیک و پریبیوتیک تولید داخل کشور بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، فعالیت میکروبی و متابولیت‌های سرم با استفاده از 720 قطعه جوجه گوشتی نر سویه تجاری راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 3×3 با سه سطح پروبیوتیک (بدون پروبیوتیک، پروبیوتیک نوع یک و پروبیوتیک نوع دو) و سه سطح پریبیوتیک (بدون پریبیوتیک، پریبیوتیک نوع یک و پریبیوتیک نوع دو)، در قالب طرح کاملاً تصادفی با نُه گروه آزمایشی و چهار تکرار و 20 پرنده در هر تکرار بررسی شد. در سن 21 و 38 روزگی دو پرنده از هر تکرار با وزن نزدیک به میانگین، انتخاب و پس از توزین کشتار شدند. سپس از محتویات ایلئوم و روده‌های کور آنها برای بررسی فلور میکروبی (باکتریهای اسیدلاکتیک و ای کولای) نمونه‌برداری شد. پرندگانی که با جیرههای حاوی پروبیوتیک نوع دو تغذیه شده بودند ضریب تبدیل کمتری داشتند (p<0/05). تغذیه جیرههای حاوی پریبیوتیک نوع یک و همچنین جیرههای حاوی پروبیوتیک نوع دو و جیرههای حاوی ترکیبی از پروبیوتیک نوع دو با دو نوع پریبیوتیک مورد آزمایش، غلظت کلسترول و LDL سرم را کاهش دادند (p<0/05). تأثیر تیمارهای آزمایشی بر بازده لاشه معنی‌دار نبود، اما پرندگانی که از جیرههای حاوی پریبیوتیک نوع یک تغذیه کردند چربی بطنی کمتری داشتند (p<0/05). در سن 21 روزگی جمعیت ای‌کولای در ایلئوم و روده‌های کور پرندگانی که پروبیوتیک، پریبیوتیک و ترکیب آنها را دریافت کردند کاهش یافت (p<0/05). در سن 38 روزگی، تغذیه پرندگان با پروبیوتیک و پریبیوتیک و ترکیب آنها جمعیت ای‌کولای را در روده‌های کور کاهش و جمعیت لاکتوباسیلوسها را در ایلئوم افزایش داد (p<0/05). نتایج این آزمایش نشان داد که انواع پروبیوتیک و یا پریبیوتیک مورد آزمایش در این پژوهش اثرات مثبتی بر افزایش باکتریهای مفید روده (لاکتوباسیلوس)، صفات بیوشیمیایی خون و ضریب تبدیل در جوجههای گوشتی دارند.
مرتضی پاشایی جلال؛ سید داود شریفی؛ شیرین هنربخش
دوره 24، شماره 2 ، تیر 1401، ، صفحه 151-163
چکیده
مطالعه حاضر به منظور بررسی تأثیر امولسیفایر در جیرههای با انرژی کاهش یافته بر عملکرد، خصوصیات لاشه و صفات خونی جوجههای گوشتی انجام شد. از تعداد 540 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 3× 3 با سه سطح امولسیفایر (صفر، 250 و 500 میلیگرم در کیلوگرم) و سه سطح انرژی جیره (دوره آغازین در حد نیاز، 45 و 90، دوره رشد در حد نیاز، ...
بیشتر
مطالعه حاضر به منظور بررسی تأثیر امولسیفایر در جیرههای با انرژی کاهش یافته بر عملکرد، خصوصیات لاشه و صفات خونی جوجههای گوشتی انجام شد. از تعداد 540 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 3× 3 با سه سطح امولسیفایر (صفر، 250 و 500 میلیگرم در کیلوگرم) و سه سطح انرژی جیره (دوره آغازین در حد نیاز، 45 و 90، دوره رشد در حد نیاز، 60 و 105 و در دوره پایانی در حد نیاز، 75 و 120 کیلوکالری در کیلوگرم کمتر از نیاز) در قالب طرح کاملاً تصادفی با نه تیمار، چهار تکرار و 15 پرنده در هر تکرار استفاده شد. در کل دوره پرورش، با کاهش انرژی جیره، مصرف خوراک افزایش یافت (p<0/05). پرندگانی که با جیره حاوی امولسیفایر تغذیه شدند افزایش وزن بیشتر و ضریب تبدیل کمتری داشتند (p<0/05). وزن نسبی کبد، روده‌های کور و چربی شکمی تحت تأثیر سطوح انرژی قابل متابولیسم جیره قرار نگرفت. اثر متقابل جیره × امولسیفایر بر کلسترول، لیپوپروتئین‌های با چگالی بالا (HDL)، لیپوپروتئین‌های با چگالی کم (LDL)، کلسترول: HDL، آلانین آمینوترانسفراز (ALT) و آلکالین فسفاتاز معنی‌دار نبود. افزودن امولسیفایر به جیرههای معمولی و یا جیره‌هایی با کاهش بیشتر انرژی موجب افزایش غلظت تری گلیسیرید خون شد (p<0/05). افزودن امولسیفایر به جیرههای با کاهش ملایم انرژی سبب افزایش غلظت آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) شد (p<0/05). بر اساس نتایج حاصل افزودن 250 گرم در تن امولسیفایر آرتیفایر به جیره هائی با کاهش انرژی، سبب بهبود عملکرد جوجههای گوشتی شد.
محمد علی عباسی؛ شکوفه غضنفری؛ سید داود شریفی؛ حسن احمدی گاولیقی
دوره 23، شماره 3 ، مهر 1400، ، صفحه 395-408
چکیده
تأثیر اسانس آویشن باغی و روغن کلزا بر عملکرد، صفات ایمنی و ریخت‌شناسی روده با استفاده از 432 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 به‌صورت آزمایش فاکتوریل 3×3 در قالب طرح کاملاً تصادفی شامل سطوح مختلف اسانس آویشن باغی (صفر، 300 و500 ppm) و روغن کلزا (یک، سه و پنج درصد) با نه تیمار و چهار تکرار بررسی شد. در کل دوره پرورش، جوجه های دریافت‌کننده ...
بیشتر
تأثیر اسانس آویشن باغی و روغن کلزا بر عملکرد، صفات ایمنی و ریخت‌شناسی روده با استفاده از 432 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 به‌صورت آزمایش فاکتوریل 3×3 در قالب طرح کاملاً تصادفی شامل سطوح مختلف اسانس آویشن باغی (صفر، 300 و500 ppm) و روغن کلزا (یک، سه و پنج درصد) با نه تیمار و چهار تکرار بررسی شد. در کل دوره پرورش، جوجه های دریافت‌کننده سه درصد نسبت به یک درصد روغن کلزا و جوجه های دریافت‌کننده 300 ppm نسبت به بدون اسانس آویشن باغی افزایش وزن بیش‌تری داشتند (p<0/05). استفاده از سه درصد روغن کلزا+ 300 ppm اسانس آویشن باغی باعث افزایش درصد ران نسبت به یک درصد روغن کلزا شد. در سطوح یک و پنج درصد روغن کلزا با افزایش سطح اسانس آویشن باغی به جیره، غلظت‌های کلسترول و LDL خون کاهش و HDL خون افزایش پیدا کرد (p<0/01). سطوح سه و پنج درصد روغن کلزا+ 300 و 500 ppm اسانس آویشن باغی در جیره جوجههای گوشتی باعث افزایش درصد لنفوسیت و تیتر آنتیبادی علیه بیماری نیوکاسل و کاهش درصد هتروفیل و نسبت هتروفیل به لنفوسیت خون شدند (p<0/05). جوجه های دریافت‌کننده جیره حاوی اسانس آویشن باغی بیش‌ترین نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت را داشتند (p<0/01). براساس نتایج بهدستآمده، میتوان از سطح سه درصد روغن کلزا+ 300 ppm اسانس آویشن باغی در جیره جوجههای گوشتی جهت بهبود عملکرد، توان ایمنی و صفات بیوشیمیایی خون استفاده کرد.
دانیال محسنی سلطانی؛ علی رضا آقاشاهی؛ حبیب اقدم شهریار؛ یحیی ابراهیم نژاد؛ سید عبداله حسینی
دوره 23، شماره 3 ، مهر 1400، ، صفحه 409-420
چکیده
آثار افزودن توکسین بایندر و پریبیوتیک به جیره بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی روده و شاخصهای تنشی و آنتی‌اکسیدانی جوجههای گوشتی تغذیه‌شده با جیرههای آلوده به آفلاتوکسین B1 موردبررسی قرارگرفت. 600 جوجه یکروزه نرو ماده گوشتی سویه راس 308 در 10 تیمار با شش تکرار و 10 جوجه در هر تکرار شامل، شاهد منفی (بدون آفلاتوکسین) مکمل‌نشده ...
بیشتر
آثار افزودن توکسین بایندر و پریبیوتیک به جیره بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی روده و شاخصهای تنشی و آنتی‌اکسیدانی جوجههای گوشتی تغذیه‌شده با جیرههای آلوده به آفلاتوکسین B1 موردبررسی قرارگرفت. 600 جوجه یکروزه نرو ماده گوشتی سویه راس 308 در 10 تیمار با شش تکرار و 10 جوجه در هر تکرار شامل، شاهد منفی (بدون آفلاتوکسین) مکمل‌نشده و مکمل‌شده با توکسین بایندرهای ASRI1، ASRI2 و پریبیوتیک و شاهدهای مثبت مکمل‌نشده و مکمل‌شده با توکسین بایندرهای ASRI1، ASRI2، پریبیوتیک، توکسین بایندر ASRI1+ پریبیوتیک و توکسین بایندر+ پریبیوتیک ASRI2 موردبررسی قرار گرفتند. عملکرد، شاخصهای تنشی تعداد هتروفیل، لنفوسیت، جمعیت باکتریایی روده و شاخصهای اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و مالون‌دیآلدهید بررسی شدند. افزودن آفلاتوکسین به جیره سبب افزایش هتروفیل (p<0/05) و هتروفیل به لنفوسیت (p<0/05) و کاهش لنفوسیت (p<0/05) شد. شمار اشریشیا کولای (p<0/05) و لاکتوباسیلوسها (p<0/05) در تیمار شاهد مثبت در مقایسه با شاهد منفی بهترتیب بیشتر و کمتر شد، ولی افزودن توکسین بایندرها و پریبیوتیک اثرات منفی آفلاتوکسین را تخفیف داد (p<0/05). غلظت آنزیمهای آنتی‌اکسیدان در تیمار شاهد مثبت در مقایسه با تیمار شاهد منفی پایینتر بود، ولی افزودن توکسین بایندرها و پریبیوتیک به جیره، غلظت آنها را بهبود بخشید (p<0/05). در مجموع، آفلاتوکسین اثرات منفی روی عملکرد رشد، جمعیت میکروبی روده و شاخصهای تنشی و آنتی‌اکسیدانی جوجههای گوشتی داشت ولی افزودن توکسین بایندر ASRI1به میزان 3 کیلو درتن نسبت به توکسین بایندر دیگر مؤثرتر بود.
ابراهیم باباخانی؛ رضا رستمیان
دوره 23، شماره 3 ، مهر 1400، ، صفحه 421-431
چکیده
هدف از این مطالعه بررسی اثرات افزودن پروبیوتیک و اسانس آویشن پوشش‌دارپوشش‌دارشده بر عملکرد رشد و پاسخهای ایمنی جوجه های گوشتی با استفاده از روش مدیریت تصمیم‌گیری چند شاخصی بود. در این مطالعه 420 جوجه گوشتی در قالب هفت گروه آزمایشی با شش تکرار و 10 جوجه در هر تکرار به‌مدت 42 روز استفاده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل 1- جیره فاقد ...
بیشتر
هدف از این مطالعه بررسی اثرات افزودن پروبیوتیک و اسانس آویشن پوشش‌دارپوشش‌دارشده بر عملکرد رشد و پاسخهای ایمنی جوجه های گوشتی با استفاده از روش مدیریت تصمیم‌گیری چند شاخصی بود. در این مطالعه 420 جوجه گوشتی در قالب هفت گروه آزمایشی با شش تکرار و 10 جوجه در هر تکرار به‌مدت 42 روز استفاده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل 1- جیره فاقد اسانس آویشن و پروبیوتیک (شاهد)، 2- جیره حاوی100 میلیگرم پروبیوتیک، 3- جیره حاوی 100 میلیگرم اسانس آویشن، 4- جیره حاوی 200 میلیگرم پروبیوتیک، 5- جیره حاوی 200 میلیگرم اسانس آویشن، 6- جیره حاوی 100 میلیگرم اسانس آویشن+ 100 میلیگرم پروبیوتیک و 7- جیره حاوی 200 میلیگرم اسانس آویشن+ 200 میلیگرم پروبیوتیک بودند. عملکرد رشد برای کل دوره و پاسخهای ایمنی هومورال بررسی شد. وزن شاخص برای افزایش وزن 0/2، برای ضریب تبدیل 0/15، برای شاخص تولید0/25 و برای دیگر صفات 0/10 در نظر گرفته شد. براساس نتایج بهدستآمده ضرایب برای گروه شاهد، پروبیوتیک 100، آویشن 100، پروبیوتیک 200، آویشن 200، پروبیوتیک 200+ آویشن 200 و پروبیوتیک 100 و آویشن 100 به ترتیب 0/0476، 0/126، 0/198، 0/315، 0/427، 0/727 و 0/956 بود. بنابراین، گروه 100 میلیگرم اسانس آویشن+ 100میلیگرم پروبیوتیک بهترین پاسخ ایمنی و عملکرد رشد را داشتند. بنابراین بر طبق نتایج بهدستآمده، افزودن 100 میلیگرم اسانس آویشن+ 100 میلیگرم پروبیوتیک به جیره جوجه های گوشتی برای بهبود پاسخ ایمنی و عملکرد رشد توصیه میشود.
مظفر رحیم پور؛ کامران طاهرپور؛ حسینعلی قاسمی؛ حسن شیرزادی؛ فرهاد رستمی
دوره 23، شماره 3 ، مهر 1400، ، صفحه 433-446
چکیده
این پژوهش به‌منظور بررسی اثرات مکمل امولسیفایر و اینولین در جیره غذایی با منابع مختلف چربی بر عملکرد رشد، صفات لاشه، پاسخ ایمنی و شاخصهای بیوشیمی خون جوجههای گوشتی به‌مدت 42 روز انجام شد. تعداد 800 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×2 با دو منبع چربی (روغن سویا و پیه گوساله)، دو سطح امولسیفایر (صفر و 0/1 ...
بیشتر
این پژوهش به‌منظور بررسی اثرات مکمل امولسیفایر و اینولین در جیره غذایی با منابع مختلف چربی بر عملکرد رشد، صفات لاشه، پاسخ ایمنی و شاخصهای بیوشیمی خون جوجههای گوشتی به‌مدت 42 روز انجام شد. تعداد 800 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×2 با دو منبع چربی (روغن سویا و پیه گوساله)، دو سطح امولسیفایر (صفر و 0/1 درصد لیزوفسفولیپید) و دو سطح مکمل اینولین (صفر و 0/1 درصد) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار، پنج تکرار و20 جوجه در هر تکرار استفاده شدند. پرندههای تغذیه‌شد با جیره حاوی پیه گوساله و امولسیفایر، ضریب تبدیل و درصد چربی شکمی کمتری از پرندگانی که جیره حاوی روغن سویا و امولسیفایر دریافت کردند داشتند (p<0/05). درصد چربی شکمی و ضریب تبدیل در پرندگانی که جیره حاوی چربی و اینولین دریافت کردند کمتر از سایر پرندگان بود (p<0/05). پرندههای تغذیه‌شد با جیره حاوی امولسیفایر مقادیر بالاتر عیار پادتن اولیه و ثانویه علیه ویروس نیوکاسل، و عیار ثانویه پادتن تام و IgM علیه گلبول قرمز خون گوسفندی (SRBC) از پرندگانی که جیره فاقد امولسیفایر دریافت کردند داشتند (p<0/05). میانگین افزایش وزن روزانه و عیار پادتن علیه ویروس نیوکاسل و SRBC در پرندگانی که جیره حاوی اینولین دریافت کردند بالاتر از سایر پرندگان بود. براساس نتایج حاصل، استفاده از 0/1 درصد از مکمل امولسیفایر و اینولین به‌صورت جداگانه یا ترکیبی در جیره غذایی جوجههای گوشتی میتواند برای بهبود عملکرد رشد و پاسخ ایمنی مفید باشد.
حسین محمدزاده کراتی؛ محمد حسین شهیر
دوره 22، شماره 3 ، مهر 1399، ، صفحه 391-406
چکیده
تأثیر سطوح افزایشی ال-لوسین بر عملکرد، صفات لاشه و تولید گوشت سینه و تعیین نیاز لوسین قابل هضم جوجه خروس‌های گوشتی راس 308 در دوره رشد (15 تا 30 روزگی) با استفاده از 240 قطعه جوجه خروس گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار جیرهای (پنج تکرار و هشت قطعه جوجه در هر تکرار) بررسی شد. تیمارها شامل جیره پایه با 1/53 درصد لوسین قابل هضم ...
بیشتر
تأثیر سطوح افزایشی ال-لوسین بر عملکرد، صفات لاشه و تولید گوشت سینه و تعیین نیاز لوسین قابل هضم جوجه خروس‌های گوشتی راس 308 در دوره رشد (15 تا 30 روزگی) با استفاده از 240 قطعه جوجه خروس گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار جیرهای (پنج تکرار و هشت قطعه جوجه در هر تکرار) بررسی شد. تیمارها شامل جیره پایه با 1/53 درصد لوسین قابل هضم و پنج جیره حاوی 1/63، 1/73، 1/83، 1/93، 2/03 درصد لوسین قابل هضم که با افزودن ال-لوسین مصنوعی به جیره پایه تهیه شده بود. افزایش وزن، درصد لاشه و درصد سینه با افزایش سطح لوسین افزایش و ضریب تبدیل و چربی لاشه کاهش یافتند (p <0/05). روند پاسخ به سطوح افزایشی لوسین برای افزایش وزن، ضریب تبدیل خوراک، وزن نسبی لاشه، وزن نسبی عضله سینه و وزن نسبی چربی حفره بطنی به‌صورت تابع درجه دو بود (p <0/05). بهدلیل برازش بهتر مدل درجه دو به معیارهای پاسخ افزایش وزن، ضریب تبدیل، وزن نسبی لاشه و سینه، نیاز لوسین قابل هضم بهترتیب 1/70، 1/72، 1/724 و 1/735 درصد برآورد شد. بر اساس میانگین این برآوردها، نیاز لوسین قابل هضم جوجههای گوشتی راس در مرحله رشد، 1/72 درصد پیشنهاد میشود.
زهرا نوره؛ کامران طاهرپور؛ محمد اکبری قرایی؛ حسن شیرزادی؛ حسینعلی قاسمی
دوره 21، شماره 3 ، مهر 1398، ، صفحه 381-392
چکیده
هدف از این آزمایش، بررسی تأثیر عصاره هیدروالکلی گیاه چویر (Ferulago angulata L.) به عنوان جایگزینی برای افزودنی‌های خوراکی رایج بر عملکرد و فراسنجههای بیوشیمیایی و هماتولوژی خون جوجههای گوشتی سویه راس 308 بود. از 450 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار و پنج تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره پایه ...
بیشتر
هدف از این آزمایش، بررسی تأثیر عصاره هیدروالکلی گیاه چویر (Ferulago angulata L.) به عنوان جایگزینی برای افزودنی‌های خوراکی رایج بر عملکرد و فراسنجههای بیوشیمیایی و هماتولوژی خون جوجههای گوشتی سویه راس 308 بود. از 450 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار و پنج تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره پایه فاقد مواد افزودنی (شاهد)، جیره پایه حاوی آنتی‌بیوتیک سالینومایسین (500 میلیگرم در کیلوگرم)؛ پروبیوتیک پریمالاک® (سطح توصیه شده)؛ مخلوط ویتامین و مواد معدنی (200 میلیگرم در کیلوگرم ویتامین‌های E و C و 0/3 میلیگرم در کیلوگرم سلنیوم) و عصاره گیاه چویر در سطوح 200 و 400 میلیگرم در کیلوگرم بودند. در کل دوره پرورش، پرندگانی که با جیرههای حاوی افزودنی‌ها تغذیه شدند افزایش وزن و ضریب تبدیل بهتری در مقایسه با پرندگان شاهد داشتند (p<0/05). درصد هیدروفیل و نسبت هتروفیل به لنفوسیت در جوجه هایی که با جیره های حاوی افزودنی های مورد آزمایش ( به استثنای تیمار حاوی 200 میلی گرم در کیلوگرم عصاره چویر) تغذیه شدند کاهش یافت (p<0/05). براساس نتایج این تحقیق، عصاره گیاه چویر بخصوص در سطح 400 میلی گرم در کیلوگرم جیره میتواند به عنوان جایگزین مناسبی برای افزودنی های تجاری مورد استفاده در جیره در جهت بهبود عملکرد رشد و فراسنجه های هماتولوژی و بیوشیمی خون جوجه های گوشتی استقفاده شود.
معصومه نوری؛ محمدرضا قربانی؛ احمد طاطار؛ محمد امین مهرنیا
دوره 20، شماره 2 ، مرداد 1397، ، صفحه 315-327
چکیده
به‌منظور بررسی اثرات نانوامولسیون اسانس میخک در جیرههای بر پایه گندم بر عملکرد جوجههای گوشتی، آزمایش حاضر با استفاده از 280 قطعه جوجه گوشتی (راس 308، مخلوط دو جنس) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار و چهار تکرار انجام شد.تیمارهای آزمایشی شامل: 1) شاهد، 2) شاهد به همراه آنزیم، 3) شاهد به همراه 200 میلیگرم بر کیلوگرم اسانس میخک و ...
بیشتر
به‌منظور بررسی اثرات نانوامولسیون اسانس میخک در جیرههای بر پایه گندم بر عملکرد جوجههای گوشتی، آزمایش حاضر با استفاده از 280 قطعه جوجه گوشتی (راس 308، مخلوط دو جنس) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار و چهار تکرار انجام شد.تیمارهای آزمایشی شامل: 1) شاهد، 2) شاهد به همراه آنزیم، 3) شاهد به همراه 200 میلیگرم بر کیلوگرم اسانس میخک و 4 تا 7 بهترتیب شاهد به‌همراه 200، 150، 100 و 50 میلیگرم بر کیلوگرم نانوامولسیون اسانس میخک بودند. نتایج آزمایش نشان داد که در کل دوره پرورش، مصرف خوراک و افزایش وزن گروه دریافت‌کننده 200 میلیگرم بر کیلوگرم نانوامولسیون اسانس میخک نسبت به تیمارهای شاهد و آنزیم کاهش یافت (05/0≥P). در کل دوره آزمایش، ضریب تبدیل خوراک تیمارهای حاوی اسانس میخک و 50 میلیگرم بر کیلوگرم نانوامولسیون اسانس میخک نسبت به گروه شاهد بهتر بود (05/0≥P). غلظت تریگلیسرید سرم در تیمارهای حاوی نانوامولسیون اسانس میخک نسبت به تیمار حاوی آنزیم کاهش یافت (05/0≥P). وزن نسبی بورس فابریسیوس در تیمارهای حاوی اسانس و 200 میلیگرم بر کیلوگرم نانوامولسیون اسانس میخک در مقایسه با شاهد افزایش یافت (05/0≥P). استفاده از اسانس و سطوح 200، 150 و 100 میلیگرم بر کیلوگرم نانوامولسیون اسانس میخک در جیره جوجههای گوشتی باعث کاهش جمعیت باکتریهای اشریشیاکلای محتویات سکوم شد (05/0≥P). به‌طورکلی نتایج آزمایش حاضر نشان داد که استفاده از نانوامولسیون اسانس میخک در جیره جوجههای گوشتی بر پایه گندم ممکن است باعث کاهش جمعیت باکتریهای اشریشیاکلای محتویات سکوم گردد.
افسانه آزادی؛ نعمت ضیائی؛ سید مهدی قریشی
دوره 19، شماره 4 ، اسفند 1396، ، صفحه 941-952
چکیده
این تحقیق به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف پودر گل‌گاوزبان بر عملکرد و برخی فراسنجههای خونی جوجههای گوشتی در شرایط تنش گرمایی اجرا شد. بدین منظور از 160 قطعه جوجه خروس گوشتی یکروزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار و 10 قطعه جوجه گوشتی در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- تیمار شاهد (جیره پایه)، ...
بیشتر
این تحقیق به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف پودر گل‌گاوزبان بر عملکرد و برخی فراسنجههای خونی جوجههای گوشتی در شرایط تنش گرمایی اجرا شد. بدین منظور از 160 قطعه جوجه خروس گوشتی یکروزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار و 10 قطعه جوجه گوشتی در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- تیمار شاهد (جیره پایه)، و تیمارهای 2، 3 و 4 به ترتیب شامل جیره پایه به همراه 500، 1000 و 2000 میلیگرم پودر گل‌گاوزبان به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بود. پرندگان تا سن 24 روزگی تحت شرایط یکسان پرورش و تغذیه شدند. از 25 روزگی جوجه‌ها روزانه هشت ساعت، از ساعت نه تا 17 در دمای 2±0C34 قرار گرفتند. نتایج این آزمایش نشان داد که پودر گل‌گاوزبان منجر به افزایش معنی‌دار افزایش وزن روزانه و کاهش معنی‌دار ضریب تبدیل غذایی نسبت به تیمار شاهد شد (05/0>P). استفاده از 1000 میلیگرم پودر گل-گاوزبان باعث افزایش قابلیت هضم پروتئین به میزان 13/9 درصد نسبت به گروه شاهد شد (05/0>P). همچنین سطوح 500 و 2000 میلیگرم باعث افزایش معنیداری در قابلیت هضم ظاهری چربی نسبت به گروه شاهد و گروه 1000 میلیگرم شدند (05/0>P). استفاده از 1000 میلیگرم پودر گل‌گاوزبان در مقایسه با سایر گروهها به طور معنیداری باعث کاهش نسبت هتروفیل به لنفوسیت، افزایش آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز، افزایش وزن نسبی بورس فابرسیوس و پانکراس شد (05/0>P). بنابراین استفاده از1000 میلیگرم پودر گل‌گاوزبان به ازای هر کیلوگرم وزن بدن باعث بهبود عملکرد، افزایش قابلیت هضم ظاهری پروتئین و چربی خام و برخی فراسنجههای خونی در جوجههای گوشتی در شرایط تنش گرمایی شد.
محمدرضا رضوانی؛ گوهر سعادت منش
دوره 19، شماره 2 ، مرداد 1396، ، صفحه 415-425
چکیده
اثر اسیدی‌کننده‌های خوراکی گلوباسید ، گرین‌کب و استفاده‌ی همزمان آنها بر عملکرد ، خصوصیات لاشه، گوارش‌پذیری مواد مغذی و جمعیت میکروبی ایلئوم جوجههای گوشتی با استفاده از 128 قطعه جوجه‌ی گوشتی یک روزه سویه تجاری کاب 500 مخلوط هر دو جنس در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و هشت قطعه پرنده در هر تکرار بررسی شد. تیمارهای ...
بیشتر
اثر اسیدی‌کننده‌های خوراکی گلوباسید ، گرین‌کب و استفاده‌ی همزمان آنها بر عملکرد ، خصوصیات لاشه، گوارش‌پذیری مواد مغذی و جمعیت میکروبی ایلئوم جوجههای گوشتی با استفاده از 128 قطعه جوجه‌ی گوشتی یک روزه سویه تجاری کاب 500 مخلوط هر دو جنس در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و هشت قطعه پرنده در هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیرهی شاهد، جیرهی شاهد+ 085/0 درصد گلوباسید، جیرهی شاهد + 035/0 درصد گرین‌کب و جیرهی شاهد+ 085/0 درصد گلوباسید+ 035/0درصد گرین‌کب بودند. تیمارهای آزمایشی بر عملکرد، خصوصیات لاشه و جمعیت میکروبی معنی دار نبود و بیش‌ترین مقدار گوارش‌پذیری ظاهری مادهی خشک، مادهی آلی و پروتئین در تیمار حاوی مخلوط دو نوع اسیدی کنندهی گرین کب و گلوباسید در مقایسه با تیمار شاهد مشاهده شد. بر اساس نتایج این مطالعه، استفاده از مخلوط اسیدی‌کننده‌های گرین کب و گلوباسید می تواند با بهبود گوارش‌پذیری مادهی خشک، مادهی آلی و پروتئین خام و تا حدودی کم کردن مصرف خوراک برای جوجه های گوشتی مفید باشد.