لیلی عبدعلی؛ سمیه سالاری؛ محمدرضا قربانی؛ شیما حسینی فر
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 21 اسفند 1401
چکیده
این مطالعه بهمنظور بررسی اندازه ذرات جو و مخمر اتولیز شده به همراه آنزیم بر عملکرد، سیستم ایمنی و قابلیت هضم ایلئومی با استفاده از 400 قطعه جوجه گوشتی مخلوط دو جنس دورگه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×4 و با 8 تیمار و 5 تکرار از سن 1 تا 35 روزگی انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل نوع افزودنی (بدون افزودنی، آنزیم، مخمر ...
بیشتر
این مطالعه بهمنظور بررسی اندازه ذرات جو و مخمر اتولیز شده به همراه آنزیم بر عملکرد، سیستم ایمنی و قابلیت هضم ایلئومی با استفاده از 400 قطعه جوجه گوشتی مخلوط دو جنس دورگه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×4 و با 8 تیمار و 5 تکرار از سن 1 تا 35 روزگی انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل نوع افزودنی (بدون افزودنی، آنزیم، مخمر اتولیز شده و مخمر اتولیز شده به همراه آنزیم) و اندازه ذرات جو (ریز،2 میلی متر و درشت، 8 میلی متر) بودند. افزودن مخمر اتولیز شده و آنزیم، باعث بهبود ضریب تبدیل خوراک نسبت به تیمار بدون افزودنی گردید (05/0P<). مخمر اتولیز شده با اندازه ذرات درشت جو، سبب افزایش فاکتور بازدهی اروپایی، نسبت بازدهی انرژی و پروتئین نسبت به سایر تیمارها گردید (05/0>P). افزودن آنزیم چربی محوطه‌ی بطنی را نسبت به سایر تیمارها کاهش داد (05/0P<). مخمر اتولیز شده به‌همراه آنزیم باعث افزایش طول و درصد ماده خشک استخوان درشت‌نی نسبت به تیمار فاقد افزودنی شد (05/0>P). افزودن مخمر اتولیز شده به‌همراه آنزیم پاسخ ایمنی را نسبت به سایر تیمارها بهبود بخشید (05/0P<). مخمر اتولیز شده به همراه آنزیم، قابلیت هضم ایلئومی را نسبت به سایر تیمارها بهبود بخشید (05/0>P). مخمر اتولیز شده به تنهایی و به‌همراه آنزیم باعث کاهش میزان pH بستر، نسبت به تیمار دریافت کننده‌ی آنزیم به تنهایی و تیمار فاقد افزودنی گردید (05/0>P). در مجموع، می‌توان استفاده از مخمر اتولیز شده به همراه آنزیم را در جیرههای حاوی جو جوجههای گوشتی توصیه نمود.
فاطمه هندیجانی؛ جمال فیاضی؛ هدایت اله روشنفکر؛ محمدرضا قربانی
دوره 24، شماره 3 ، مهر 1401، ، صفحه 271-279
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر ویتامین E و نانولیپوزوم ویتامین E بر بیان ژن STAR در بیضه و ژن TSPO در تخمدان بلدرچین مولد ژاپنی، آزمایشی با استفاده از 864 قطعه بلدرچین به‌مدت 10 هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، شش تکرار و 24 قطعه بلدرچین مولد (16 ماده و هشت نر) در هر تکرار به انجام رسید. تیمارها از جیره حاوی سطوح مختلف ویتامین E (25، 50 و 100 IU در ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر ویتامین E و نانولیپوزوم ویتامین E بر بیان ژن STAR در بیضه و ژن TSPO در تخمدان بلدرچین مولد ژاپنی، آزمایشی با استفاده از 864 قطعه بلدرچین به‌مدت 10 هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، شش تکرار و 24 قطعه بلدرچین مولد (16 ماده و هشت نر) در هر تکرار به انجام رسید. تیمارها از جیره حاوی سطوح مختلف ویتامین E (25، 50 و 100 IU در کیلوگرم جیره) و نانولیپوزم ویتامین E (25، 50 و 100 IU در کیلوگرم جیره) تغذیه کردند. نتایج این پژوهش نشان داد، اثر تیمارهای آزمایشی بر بیان ژن TSPO در تخمدان و ژن STAR در بیضه معنیدار بوده است (05/0>P). افزودن سطح 50 IU ویتامین E بیان ژن TSPO در تخمدان را نسبت به تیمار شاهد به‌طور معنی‌داری افزایش داد (05/0>P). همچنین نتایج نشان داد سطح 25 IU نانولیپوزوم ویتامین E باعث افزایش بیان ژن TSPO در تخمدان شد. این افزایش تفاوت معنی‌داری با تیمار شاهد نداشت. استفاده از سطوح ویتامین E و سطوح نانولیپوزوم ویتامین E باعث کاهش معنیدار بیان ژن STAR در بیضه بلدرچین ژاپنی شد (05/0>P). براساس نتایج این مطالعه اضافهنمودن سطح 25 IU نانولیپوزوم ویتامین E و همچنین سطوح 50 و 100 IU ویتامین E تأثیر زیادی بر بیان ژن TSPO در تخمدان که از ژنهای مؤثر بر باروری و تولید مثل است دارد.
محمدرضا جمالی؛ محمدرضا قربانی؛ علی آقائی؛ محمد نوشاد
دوره 23، شماره 1 ، فروردین 1400، ، صفحه 131-142
چکیده
تأثیر نسبت‌های مختلف اسیدهای چرب امگا-6: امگا-3 جیره بر عملکرد، صفات کیفی تخم، برخی فراسنجه‌های خونی و تولید مثلی بلدرچین مولد ژاپنی، آزمایشی با استفاده از 720 قطعه بلدرچین ژاپنی به مدت 10 هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار، شش تکرار و 24 قطعه بلدرچین (16 ماده و هشت نر) در هر تکرار انجام شد. تیمارها آزمایشی شامل، تیمار شاهد (نسبت ...
بیشتر
تأثیر نسبت‌های مختلف اسیدهای چرب امگا-6: امگا-3 جیره بر عملکرد، صفات کیفی تخم، برخی فراسنجه‌های خونی و تولید مثلی بلدرچین مولد ژاپنی، آزمایشی با استفاده از 720 قطعه بلدرچین ژاپنی به مدت 10 هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار، شش تکرار و 24 قطعه بلدرچین (16 ماده و هشت نر) در هر تکرار انجام شد. تیمارها آزمایشی شامل، تیمار شاهد (نسبت اسیدهای چرب امگا-6 : امگا-3 برابر 1:13) و نسبت‌های مختلف اسیدهای چرب امگا-6 : امگا-3 (1:1، 1:3، 1:6 و 1:9) بودند. نتایج نشان داد بلدرچین‌های تغذیه شده با جیره حاوی نسبت 1:1 در مقایسه با سایر نسبت‌های اسیدهای چرب امگا-6 : امگا-3، مصرف خوراک بیشتری داشتند (0/05>P). توده تخم در بلدرچین‌های تغذیه شده با نسبت 1:6 امگا-6 : امگا-3 به‌طور معنی‌داری بالاتر از پرندگان شاهد و پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی نسبت 1:9 اسیدهای چرب امگا-6 : امگا-3 بود. واحد هاو تخم بلدرچین به هنگام استفاده از جیرههای حاوی نسبت 1:6 و 1:1 اسیدهای چرب امگا-6 : امگا-3، بالاتر از شاهد بود (0/05>P). تغذیه بلدرچین‌ها با جیرههای حاوی نسبت‌های 1:1 تا 1:9 اسیدهای چرب امگا-6 : امگا-3 باعث کاهش غلظت تریگلیسرید سرم نسبت به گروه شاهد شد (0/05>P). غلظت کلسترول سرم نیز در نسبت 1:1 و 1:6 اسیدهای چرب امگا-6 : امگا-3 در مقایسه با شاهد کاهش نشان داد و غلظت گلوکز خون در نسبت 1:1 بیشترین مقدار بود. نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از نسبت 1:6 اسیدهای چرب امگا-6 : امگا-3 در جیره بلدرچین مولد سبب بهبود عملکرد تولیدی آن‌ها می‌شود.
محمدرضا قربانی؛ طاهره محمدآبادی؛ حدیث میرزایی
دوره 22، شماره 3 ، مهر 1399، ، صفحه 417-429
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر استفاده از هسته خرمای عمل‌آوری‌شده در جیره بر عملکرد جوجههای گوشتی بود. در این آزمایش از 280 قطعه جوجه‌گوشتی، در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار و چهار تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1- شاهد (جیره بدون هسته خرما)؛ 2- جیره حاوی 10 درصد هسته خرمای خام و سه تا هفت - به‌ترتیب 10 درصد هسته خرما که ...
بیشتر
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر استفاده از هسته خرمای عمل‌آوری‌شده در جیره بر عملکرد جوجههای گوشتی بود. در این آزمایش از 280 قطعه جوجه‌گوشتی، در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار و چهار تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1- شاهد (جیره بدون هسته خرما)؛ 2- جیره حاوی 10 درصد هسته خرمای خام و سه تا هفت - به‌ترتیب 10 درصد هسته خرما که با فشار و بخار، سود، باکتری لاکتوباسیلوس فرمنتوم، باکتری باسیلوس سابتیلیس و قارچ آسپرژیلوس نایجر عمل‌آوری شدند. هسته‌های فرآوری‌شده نسبت به هسته خام، پروتئین خام بالاتر و چربی خام (به‌جز تیمار سود) پایین‌تری داشتند (p <0/05). میزان خوراک مصرفی، افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل خوراک و جمعیت میکروبی روده‌کور جوجههای گوشتی تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. طول روده کوچک پرندگان تغذیه‌شده از جیرههای حاوی هسته عمل‌آوری‌شده با فشار و بخار و سود نسبت به پرندگانی که جیره حاوی هسته خرمای عمل‌آوری‌شده با قارچ و یا جیره بدون هسته خرما تغذیه کردند کمتر بود (p <0/05). بیشترین میزان ماده خشک ﺑﺴﺘﺮ و کم‌ترین مقدار خاکستر فضولات در گروه تغذیه‌شده با جیره حاوی پودر هسته خام ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ (p <0/05). براساس نتایج حاصل در این تحقیق، نوع عمل‌آوری هسته خرما تأثیری بر عملکرد و جمعیت میکروبی روده‌کور جوجههای گوشتی ندارد. لذا با توجه به هزینه بالای عمل‌آوری، و اثرات مطلوب تغذیه هسته خام بر کیفیت بستر، استفاده از هسته خام خرما در جیره جوجههای گوشتی پیشنهاد می‌شود.
سید مجید آزرم؛ سمیه سالاری؛ محسن ساری؛ محمدرضا قربانی؛ محمد حجتی
دوره 22، شماره 2 ، تیر 1399، ، صفحه 301-312
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی اثر اسانس آویشن بر عملکرد، و برخی فراسنجه‌های فیزیولوژیکی جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره حاوی گندم ، با استفاده از 264 قطعه جوجه گوشتی (راس 308 ) با آرایش فاکتوریل 3×2 با دو سطح گندم (صفر و 50 درصد جیره)و سه سطح اسانس آویشن (صفر،200 و 400 میلیگرم در کیلوگرم) در قالب طرح کاملاً تصادفی، با چهار تکرار در سیستم بستر ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی اثر اسانس آویشن بر عملکرد، و برخی فراسنجه‌های فیزیولوژیکی جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره حاوی گندم ، با استفاده از 264 قطعه جوجه گوشتی (راس 308 ) با آرایش فاکتوریل 3×2 با دو سطح گندم (صفر و 50 درصد جیره)و سه سطح اسانس آویشن (صفر،200 و 400 میلیگرم در کیلوگرم) در قالب طرح کاملاً تصادفی، با چهار تکرار در سیستم بستر انجام شد. فراسنجه‌های عملکردی به‌صورت هفتگی بررسی شدند. جمعیت میکروبی، خصوصیات لاشه و فراسنجه‌های لیپیدی خون در سن 42 روزگی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد افزودن اسانس آویشن به جیره حاوی گندم، باعث افزایش خوراک مصرفی جوجههای گوشتی در کل دوره‌های آزمایش شد (0/05>P). در دوره آغازین افزایش وزن پرندگانی که از جیره حاوی 400 میلیگرم اسانس و 50 درصد گندم تغذیه شدند بیشتر از پرندگان تغذیه شده با جیره بدون اسانس یا بدون گندم بود (0/05>P). پرندگان مصرف کننده جیره بدون گندم حاوی اسانس آویشن، غلظت LDL خون کمتری داشتند (0/05>P). درحالیکه افزودن اسانس آویشن در سطح 400 میلی گرم به جیره بدون گندم باعث افزایش غلظت HDL خون شد (0/05>P). جیره حاوی گندم بدون اسانس، چربی حفره بطنی بالاتری در مقایسه با سطوح 200 و 400 میلیگرم اسانس در جیره بدون گندم و نیز سطح 400 میلیگرم اسانس در جیره حاوی گندم داشت (0/05>P). نتایج نشان داد که افزودن اسانس آویشن در سطح 400 میلیگرم در کیلوگرم به جیره حاوی گندم، با توجه به افزایش مصرف خوراک و بهبود برخی فراسنجه‌های فیزیولوژیکی در جوجههای گوشتی، می‌تواند مفید باشد.
اشرف مرتضایی؛ مرتضی ممویی؛ نعیم عرفانی مجد؛ محمدرضا قربانی
دوره 22، شماره 1 ، فروردین 1399، ، صفحه 143-151
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی تاثیر استفاده از عصاره هیدروالکلی مریم‌گلی به‌دنبال مسمومیت تجربی با مس بر عملکرد و متابولیت-های خونی بلدرچین ژاپنی در قالب طرح کاملا تصادفی با 320 قطعه بلدرچین ژاپنی یک‌روزه در چهار تیمار، چهار تکرار و 20 پرنده در هر تکرا انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- شاهد (جیره پایه)، 2- جیره شاهد +750 میلیگرم بر کیلوگرم ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی تاثیر استفاده از عصاره هیدروالکلی مریم‌گلی به‌دنبال مسمومیت تجربی با مس بر عملکرد و متابولیت-های خونی بلدرچین ژاپنی در قالب طرح کاملا تصادفی با 320 قطعه بلدرچین ژاپنی یک‌روزه در چهار تیمار، چهار تکرار و 20 پرنده در هر تکرا انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- شاهد (جیره پایه)، 2- جیره شاهد +750 میلیگرم بر کیلوگرم سولفات مس، 3- جیره شاهد +10 گرم بر کیلوگرم عصاره مریم‌گلی) و 4- جیره شاهد + 750 میلیگرم بر کیلوگرم سولفات مس و 10 گرم بر کیلوگرم عصاره مریم‌گلی) بودند. مصرف خوراک، افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک بصورت هفتگی اندازه‌گیری و برای دوره‌های آغازین، رشد و کل محاسبه شدند. نتایج آزمایش نشان داد که در دوره آغازین، مصرف خوراک در تیمار شاهد بالاتر از سایر تیمارها بود (0/05>P). میانگین افزایش وزن در دوره آغازین و کل دوره پرندگانی که با جیره حاوی مس تغذیه شدند کمتر از پرندگان شاهد و پرندگانی که عصاره مریم‌گلی دریافت کردند بود (0/05>P). در دوره آغازین پرندگانی که با جیرههای حاوی عصاره مریم‌گلی تغذیه شدند در مقایسه با پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی مس، ضریب تبدیل بهتری داشتند (0/05>P). پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی مس غلظت سرمی گلوکز و تریگلیسرید بالاتر و HDL و LDL پایین‌تری در مقایسه با سایر تیمارها داشتند. نتایج آزمایش حاضر نشان داد که افزودن عصاره مریم گلی به جیره بلدرچین ژاپنی سبب بهبود افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک در دوره آغازین شده و اثرات منفی مسمومیت با سولفات مس را کاهش می دهد.
محمدرضا نهیرات؛ سمیه سالاری؛ محمدرضا قربانی
دوره 21، شماره 1 ، اردیبهشت 1398، ، صفحه 73-86
چکیده
بهمنظور مقایسه تأثیر منابع مختلف فیبر و پری‌بیوتیک بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی جوجههای گوشتی، آزمایشی با استفاده از 320 قطعه جوجۀ گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد (ذرت- کنجاله سویا)، جیره شاهد به‌همراه پری‌بیوتیک (بیولکس MB40) و منابع مختلف فیبر (سبوس گندم، پوسته سویا و پودر ...
بیشتر
بهمنظور مقایسه تأثیر منابع مختلف فیبر و پری‌بیوتیک بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی جوجههای گوشتی، آزمایشی با استفاده از 320 قطعه جوجۀ گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد (ذرت- کنجاله سویا)، جیره شاهد به‌همراه پری‌بیوتیک (بیولکس MB40) و منابع مختلف فیبر (سبوس گندم، پوسته سویا و پودر هسته خرما) بودند. منابع مختلف فیبر در سطوح 5/1 و سه درصد و پری‌بیوتیک به مقدار دو گرم در کیلوگرم به جیرههای آزمایشی اضافه شدند. تیمار دارای 5/1 درصد پودر هسته خرما، بهترین ضریب تبدیل خوراک را در مقایسه با سایر تیمارها به‌جز تیمار دارای سه درصد پودر هسته خرما و شاهد داشت (05/0>P). چربی حفره بطنی در پرندگان دریافت‌کننده منابع مختلف فیبر در مقایسه با تیمار شاهد کاهش یافت (05/0>P). قابلیت هضم ایلئومی ظاهری ماده آلی و پروتئین خام در جیره حاوی سه درصد پودر هسته خرما افزایش یافت (05/0>P). قابلیت هضم ایلئومی ظاهری چربی خام، در پرندگان مصرف‌کننده پودر هسته خرما به‌طور معنی‌داری نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت (05/0>P). استفاده از منابع مختلف فیبر سبب کاهش معنیدار تریگلیسرید و کلسترول سرم خون در مقایسه با تیمار شاهد شد (05/0>P). نتایج نشان داد که افزودن پودر هسته خرما به جیره غذایی جوجههای گوشتی سبب بهبود عملکرد، کاهش چربی محوطه شکمی و جمعیتهای میکروبی ایکولای و کلی‌فرم و افزایش قابلیت هضم پروتئین خام و جمعیت میکروبی لاکتوباسیلها در سکوم جوجههای گوشتی گردید.
معصومه نوری؛ محمدرضا قربانی؛ احمد طاطار؛ محمد امین مهرنیا
دوره 20، شماره 2 ، مرداد 1397، ، صفحه 315-327
چکیده
بهمنظور بررسی اثرات نانوامولسیون اسانس میخک در جیرههای بر پایه گندم بر عملکرد جوجههای گوشتی، آزمایش حاضر با استفاده از 280 قطعه جوجه گوشتی (راس 308، مخلوط دو جنس) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار و چهار تکرار انجام شد.تیمارهای آزمایشی شامل: 1) شاهد، 2) شاهد به همراه آنزیم، 3) شاهد به همراه 200 میلیگرم بر کیلوگرم اسانس میخک و ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثرات نانوامولسیون اسانس میخک در جیرههای بر پایه گندم بر عملکرد جوجههای گوشتی، آزمایش حاضر با استفاده از 280 قطعه جوجه گوشتی (راس 308، مخلوط دو جنس) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار و چهار تکرار انجام شد.تیمارهای آزمایشی شامل: 1) شاهد، 2) شاهد به همراه آنزیم، 3) شاهد به همراه 200 میلیگرم بر کیلوگرم اسانس میخک و 4 تا 7 به‌ترتیب شاهد به‌همراه 200، 150، 100 و 50 میلیگرم بر کیلوگرم نانوامولسیون اسانس میخک بودند. نتایج آزمایش نشان داد که در کل دوره پرورش، مصرف خوراک و افزایش وزن گروه دریافت‌کننده 200 میلیگرم بر کیلوگرم نانوامولسیون اسانس میخک نسبت به تیمارهای شاهد و آنزیم کاهش یافت (05/0≥P). در کل دوره آزمایش، ضریب تبدیل خوراک تیمارهای حاوی اسانس میخک و 50 میلیگرم بر کیلوگرم نانوامولسیون اسانس میخک نسبت به گروه شاهد بهتر بود (05/0≥P). غلظت تریگلیسرید سرم در تیمارهای حاوی نانوامولسیون اسانس میخک نسبت به تیمار حاوی آنزیم کاهش یافت (05/0≥P). وزن نسبی بورس فابریسیوس در تیمارهای حاوی اسانس و 200 میلیگرم بر کیلوگرم نانوامولسیون اسانس میخک در مقایسه با شاهد افزایش یافت (05/0≥P). استفاده از اسانس و سطوح 200، 150 و 100 میلیگرم بر کیلوگرم نانوامولسیون اسانس میخک در جیره جوجههای گوشتی باعث کاهش جمعیت باکتریهای اشریشیاکلای محتویات سکوم شد (05/0≥P). به‌طورکلی نتایج آزمایش حاضر نشان داد که استفاده از نانوامولسیون اسانس میخک در جیره جوجههای گوشتی بر پایه گندم ممکن است باعث کاهش جمعیت باکتریهای اشریشیاکلای محتویات سکوم گردد.
زینب مرادپور؛ سمیه سالاری؛ محمدرضا قربانی؛ محسن ساری
دوره 18، شماره 2 ، تیر 1395، ، صفحه 261-272
چکیده
این آزمایش با هدف ارزیابی اثر روشهای مختلف تولکبری بر خصوصیات کمی و کیفی تخم‌مرغ مرغان تخمگذار با استفاده از 180 قطعه مرغ تخمگذار تجاری سویه های-لاین در سن 52 هفتگی در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار و پنج تکرار به مدت 90 روز انجام شد. تیمارهای مورد استفاده شامل: 1 - گروه محروم از خوراک، 2 - گروه تغذیه شده با 50 درصد پودر یونجه ...
بیشتر
این آزمایش با هدف ارزیابی اثر روشهای مختلف تولکبری بر خصوصیات کمی و کیفی تخم‌مرغ مرغان تخمگذار با استفاده از 180 قطعه مرغ تخمگذار تجاری سویه های-لاین در سن 52 هفتگی در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار و پنج تکرار به مدت 90 روز انجام شد. تیمارهای مورد استفاده شامل: 1 - گروه محروم از خوراک، 2 - گروه تغذیه شده با 50 درصد پودر یونجه و 50 درصد جیره تخمگذاری، 3 - گروه تغذیه شده با 75 درصد پودر یونجه و 25 درصد جیره تخمگذاری، 4 - گروه تغذیه شده با 100 درصد پودر یونجه، 5 - گروه تغذیه شده با دانه کامل جو و 6 - گروه تغذیه‌شده با جیره حاوی اکسید روی بودند که به مدت 10 روز اعمال شد. بیشترین درصد کاهش وزن مربوط به تیمارهای حذف خوراک و اکسید روی بودند (05/0>P). تولید تیمار حاوی 50 درصد پودر یونجه دیرتر از سایر تیمارها قطع شده و زودتر به 50 درصد تولید رسید (05/0>P). تیمار دانه کامل جو و 100 درصد پودر یونجه درصد تولید و ضریب تبدیل خوراک بهتری نسبت به تیمار حذف خوراک داشتند (05/0>P). میانگین وزن تخم‌مرغ در تیمار حذف خوراک و شاخص رنگ زرده در تیمارهای حذف خوراک و دانه کامل جو بالاتر از سایر تیمارها بود (05/0>P). درصد پوسته تخم‌مرغ در تیمارهای دانه کامل جو و حاوی اکسید روی بالاتر از تیمار حاوی 50 درصد پودر یونجه بود (05/0>P). بنابراین باتوجه به بهبود فراسنجه‌های عملکردی پس از تولک، استفاده از دانه کامل جو و نیز 100 درصد پودر یونجه جهت تولک بری توصیه می‌شود.
محمدرضا جمالی؛ محمدرضا قربانی؛ احمد طاطار؛ سمیه سالاری؛ مرتضی چاجی
دوره 18، شماره 1 ، فروردین 1395، ، صفحه 107-118
چکیده
ارزش غذایی پودر گیاه خرفه و تأثیر آن بر عملکرد، صفات کمی و کیفی تخم‌مرغ، و فراسنجه‌های تولیدمثلی مرغهای تخمگذار، در دو آزمایش جداگانه بررسی شد. از 120 قطعه مرغ تخمگذار لگهورن (هایلاین W-36) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار برای بررسی اثر گیاه خرفه بر عملکرد تخمگذاری استفاده شد. مرغها به‌مدت هشت هفته جیرههای ...
بیشتر
ارزش غذایی پودر گیاه خرفه و تأثیر آن بر عملکرد، صفات کمی و کیفی تخم‌مرغ، و فراسنجه‌های تولیدمثلی مرغهای تخمگذار، در دو آزمایش جداگانه بررسی شد. از 120 قطعه مرغ تخمگذار لگهورن (هایلاین W-36) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار برای بررسی اثر گیاه خرفه بر عملکرد تخمگذاری استفاده شد. مرغها به‌مدت هشت هفته جیرههای حاوی سطوح گوناگون پودر گیاه خرفه (صفر، یک، دو، و سهدرصد) را دریافت کردند. میزان انرژی خام، پروتئین خام، چربی خام، و فیبر خام نمونههای خرفه به ترتیب 67/2921 کیلوکالری بر کیلوگرم مادۀ خشک، 28/22درصد، 99/3درصد، و 47/9درصد مادۀ خشک بود. انرژی قابل سوختوساز ظاهری و حقیقی خرفه به ترتیب 70/1864 و 08/1956 کیلوکالری بر کیلوگرم مادۀ خشک بود. سطوح پودر گیاه خرفه در جیره اثری بر عملکرد مرغهای تخمگذار نداشت. استحکام پوسته، ضخامت پوسته، رنگ زردۀ تخم‌مرغ، وزن تخمدان، وزن اویداکت، تعداد فولیکول زرد بزرگ، و وزن بزرگترین فولیکول در مرغهای تغذیه‌شده با پودر گیاه خرفه به نسبت پرندگان شاهد بیشتر بود (05/0>P). براساس نتایج تحقیق حاضر، استفاده از پودر گیاه خرفه در جیرههای تخمگذار، صفات کیفی تخم‌مرغ و فراسنجه‌های تولیدمثلی را بهبود میبخشد. بنابراین می‌توان پودر گیاه خرفه را تا سطح سهدرصد در تغذیۀ مرغهای تخمگذار استفاده کرد.