امید وثوق شریفی؛ اکبر یعقوب فر؛ سید داود شریفی؛ قدرت اله میرزاده؛ فیروز عسکری
چکیده
این آزمایش به منظور تعیین ارزش غذایی جلبک گراسیلاریوپسیز پرسیکا و بررسی امکان استفاده از آن در تغذیه مرغان تخم گذار انجام شد. در مرحله اول، انرژی قابل متابولیسم و ترکیبات شیمیایی جلبک اندازه گیری شد. در مرحله دوم، اثر سطوح مختلف جلبک در جیره مرغ های تخم گذار با استفاده از 100 قطعه مرغ سویه های لاین w-36، در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج ...
بیشتر
این آزمایش به منظور تعیین ارزش غذایی جلبک گراسیلاریوپسیز پرسیکا و بررسی امکان استفاده از آن در تغذیه مرغان تخم گذار انجام شد. در مرحله اول، انرژی قابل متابولیسم و ترکیبات شیمیایی جلبک اندازه گیری شد. در مرحله دوم، اثر سطوح مختلف جلبک در جیره مرغ های تخم گذار با استفاده از 100 قطعه مرغ سویه های لاین w-36، در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار (جیره های حاوی سطوح صفر، پنج، 10، 15 و 20 درصد جلبک) و پنج تکرار، به مدت 12 هفته بررسی شد. درصد تخم گذاری، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل، وزن تخم مرغ، توده تخم مرغ به طور هفتگی اندازه گیری شد. مقدار پروتئین خام، فیبر خام، چربی خام، کلسیم و فسفر در جلبک گراسیلاریوپسیز پرسیکا به ترتیب 05/23، 2/7، 1/0، 9/0 و 34/0 درصد و مقدار انرژی قابل متابولیسم ظاهری و ظاهری تصحیح شده برای ازت ترتیب 04/2185 و 72/2195 کیلوکالری در کیلوگرم بود. در تیمارهای حاوی بیش از پنج درصد جلبک میزان تخم گذاری کاهش و ضریب تبدیل افزایش یافت (05/0P<). توده تخم مرغ در تیمارهای حاوی بیش از 10 درصد جلبک کاهش یافت (05/0P<). نتایج نشان داد که می توان تا سطح پنج درصد از جلبک گراسیلاریوپسیز پرسیکا در جیره غذایی مرغان تخم گذار بدون اثر منفی بر عملکرد استفاده نمود.
مهناز صالحی؛ ژاله میرعبدالباقی؛ محمد علی کمالی سروستانی
چکیده
برای تعیین روش مناسب دباغی پوست شترمرغ، وزن مخصوص ظاهری، ضخامت، مقاومت و کششپذیری چرم ناحیه اصلی شترمرغهای 12 تا 14 ماهه (تعداد = 15) در روشهای مختلف دباغی (کرومی، گیاهی و آلومی) مطالعه شد. میانگین وزن مخصوص ظاهری و ضخامت چرمها بهترتیب 0/0 ± 7/0 گرم بر سانتیمتر مربع و 1/0 ± 7/1 میلیمتر تعیین شد. نیروی پارگی، مقاومت و کششپذیری ...
بیشتر
برای تعیین روش مناسب دباغی پوست شترمرغ، وزن مخصوص ظاهری، ضخامت، مقاومت و کششپذیری چرم ناحیه اصلی شترمرغهای 12 تا 14 ماهه (تعداد = 15) در روشهای مختلف دباغی (کرومی، گیاهی و آلومی) مطالعه شد. میانگین وزن مخصوص ظاهری و ضخامت چرمها بهترتیب 0/0 ± 7/0 گرم بر سانتیمتر مربع و 1/0 ± 7/1 میلیمتر تعیین شد. نیروی پارگی، مقاومت و کششپذیری چرمهای کرومی (9/4 ± 0/33 کیلوگرم نیرو، 9/23 ± 2/197 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع و 0/7 ± 3/53 درصد) بیشتر از چرمهای آلومی (5/5 ± 4/27 کیلوگرم نیرو، 7/26 ± 7/161 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع و 8/7 ± 4/46 درصد) و چرمهای گیاهی (5/4 ± 0/13 کیلوگرم نیرو، 8/21 ± 7/70 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع و 4/6 ± 1/40 درصد) بود (05/0P<). بهطورکلی، کیفیت مکانیکی چرم شترمرغ در فرآوری دباغی کرومی بهتر از چرم آلومی و گیاهی بهدست آمد.
کریم حسن پور؛ علی اصغر اسلمی نژاد؛ محمد مرادی شهربابک
چکیده
اثر طول دوره شیردهی بر منحنی های شیردهی و درصد چربی شیر گاوهای هلشتاین ایران مورد مطالعه قرار گرفت. تعداد 964606 و 885342 رکورد روزآزمون به ترتیب برای میزان تولید شیر و درصد چربی شیر استفاده شد. داده ها در چهار گروه (گروه یک: با طول دوره شیردهی 241 تا 300 روز، گروه دو: 301 تا 400 روز، گروه سه: 401 تا 500 روز و گروه چهار: 501 تا 600 روز) طبقه بندی شدند. تعداد ...
بیشتر
اثر طول دوره شیردهی بر منحنی های شیردهی و درصد چربی شیر گاوهای هلشتاین ایران مورد مطالعه قرار گرفت. تعداد 964606 و 885342 رکورد روزآزمون به ترتیب برای میزان تولید شیر و درصد چربی شیر استفاده شد. داده ها در چهار گروه (گروه یک: با طول دوره شیردهی 241 تا 300 روز، گروه دو: 301 تا 400 روز، گروه سه: 401 تا 500 روز و گروه چهار: 501 تا 600 روز) طبقه بندی شدند. تعداد نه تابع غیرخطی برای برازش منحنی ها در هر چهار گروه مورد استفاده قرار گرفت. تابع ناراشین تاکمای 1 که در قبل برای برازش منحنی تولید تخم مرغ مورد استفاده قرار می گرفت، در این تحقیق استفاده شد و در برازش منحنی شیردهی و درصد چربی شیر از صحت کافی برخوردار بود و در بعضی از مواقع، بهتر از توابع دیگر عمل میکرد. توابع وود، دیجسترا و رووک دارای بالاترین مقدار ضریب تبیین تصحیح شده بودند و تابع لژاندر در هر چهار گروه دارای پایین ترین مقدار بود. گاوهای با طول دوره شیردهی بالا نسبت به گروه های دیگر تداوم تولید بالا و در کل دوره شیردهی، تولید بالاتری داشتند. تولید شیر و تولید چربی در 305 روز در گاوهای گروه چهارم به طور قابل ملاحظه ای بالاتر از سایر گروه ها بود. در مقابل، با کاهش طول دوره شیردهی، تولید شیر به طور معنی داری کاهش نشان داد و شیب مرحله کاهشی در گاوهای گروه اول زیادتر بود.
محمد پناه؛ منوچهر سوری؛ سمیرا وره زردی
چکیده
تعداد 20 رأس بره شیرخوار با میانگین سن یک ماه از نژاد سنجابی (10 رأس نر و 10 رأس ماده) با وزن اولیه به ترتیب (3/1±) 4/13 و (9/0±) 6/11 کیلوگرم به منظور بررسی اثر یک جیره تکمیلی بر ماده خشک مصرفی، سرعت رشد و خصوصیات لاشه مورد استفاده قرار گرفت. بره های هر جنس براساس وزن زنده گروه بندی شدند و به طور تصادفی در یکی از دو گروه غذایی، کنترل (شیر مادر ...
بیشتر
تعداد 20 رأس بره شیرخوار با میانگین سن یک ماه از نژاد سنجابی (10 رأس نر و 10 رأس ماده) با وزن اولیه به ترتیب (3/1±) 4/13 و (9/0±) 6/11 کیلوگرم به منظور بررسی اثر یک جیره تکمیلی بر ماده خشک مصرفی، سرعت رشد و خصوصیات لاشه مورد استفاده قرار گرفت. بره های هر جنس براساس وزن زنده گروه بندی شدند و به طور تصادفی در یکی از دو گروه غذایی، کنترل (شیر مادر و دسترسی آزاد به یونجه) یا تکمیلی (شیر مادر و دسترسی آزاد به یونجه و کنسانتره) در قالب یک طرح کاملاً تصادفی و به روش فاکتوریل 2 × 2 پرورش داده شدند. رشد بره ها تا سن 130 روزگی ثبت و در پایان دوره، تمام بره ها برای بررسی خصوصیات لاشه ذبح گردیدند. میانگین شیر مصرفی بره های نر (685 گرم) بیشتر از بره های ماده (539 گرم) بود (01/0P<). افزایش وزن روزانه بره های نر بیشتر از ماده ها (240 در مقابل 163 گرم) و بره های گروه تکمیلی بیشتر از بره های گروه کنترل (259 در مقابل 145 گرم) بود (01/0P<). چربی لاشه بره های نر و ماده گروه تکمیلی نسبت به بره های گروه کنترل بیشتر بود (01/0P<). نتایج نشان داد که جیره تکمیلی باعث بهبود سرعت رشد، خصوصیات لاشه و افزایش ذخیره چربی در بره ها گردید.
حمیدرضا انصاری رنانی؛ حمیدرضا باقرشاه
چکیده
به منظور مقایسه خصوصیات نخ خانه و فرش دست بافت، تعداد 40 جلد پوست گوسفند به دو گروه تقسیم گردید. در گروه اول، پشم از روی پوست با استفاده از پشم چین برقی چیده شد و در گروه دوم، الیاف با استعمال 15 درصد مــاده شیمیایی سولفید سدیم برداشت گردید. نتایج نشان داد که قطر الیاف دباغی (3/2 ± 3/39 میکرومتر) بیشتر از الیاف چیده شــده (7/0 ± 3/36 میکرومتر) ...
بیشتر
به منظور مقایسه خصوصیات نخ خانه و فرش دست بافت، تعداد 40 جلد پوست گوسفند به دو گروه تقسیم گردید. در گروه اول، پشم از روی پوست با استفاده از پشم چین برقی چیده شد و در گروه دوم، الیاف با استعمال 15 درصد مــاده شیمیایی سولفید سدیم برداشت گردید. نتایج نشان داد که قطر الیاف دباغی (3/2 ± 3/39 میکرومتر) بیشتر از الیاف چیده شــده (7/0 ± 3/36 میکرومتر) بـود (05/0P<). طول دسته الیاف دباغی (7/0 ± 3/3 سانتی متر) کمتر از الیاف چیده شــده (2/0 ± 3/5 سانتی متر) بـود (05/0P<). درصد ازدیاد نسبی طول تا حد پارگی نخهای تهیه شده از پشم دباغی بیشتر از نخهای حاصل از پشم چیده شده بود (05/0P<). استحکام نخهای تهیه شده از پشم دباغی 7/1 گرم نیرو بر تکس بود که در مقایسه با نخهای حاصل از پشم چیده شده (1/2 گرم نیرو بر تکس) تفاوت معنی داری داشت. تفاوت نخهای حاصل از پشم دباغی و چیده شده از نظر درصد رنگ پذیری و ثبات رنگ در برابر شستشو و نور، معنی دار بود. ضخامت تحت فشار بار متحرک و ثابت از نمونههای فرش تهیه شده با پشم دباغی و چیده شده به ترتیب 00/88 و 40/88 واحد و 46/91 و 09/93 واحد بود. استفاده از پشمهای دباغی به دلیل کاهش استحکام و ثبات رنگ نخ و افزایش میزان رنگ پذیری، آسیب شدیدی بر کیفیت فرش های پشمی وارد می کند و باید روش های دیگری برای جدا کردن پشم از پوست مورد بررسی و تحقیق قرار گیرد.
بابک عنایتی؛ قدرت اله رحیمی
چکیده
ژن فاکتور مؤثر بر رشد بتا به عنوان ژن مؤثر و مهم در فرآیند رشد و تمایز سلولی شناخته شده است. به منظور بررسی چندشکلی ژن فاکتور مؤثر بر رشد بتا-3 (TGFB3) از 160 قطعه مرغ مولد ایستگاه اصلاح نژاد مرغ بومی مازندران به طور تصادفی خون گیری شد. استخراج DNA به کمک روش نمکی بهینه یافته و تکثیر یک قطعه به طول 295 جفت باز (بخشی از اینترون 4، کل اگزون 5 و بخش کوچکی ...
بیشتر
ژن فاکتور مؤثر بر رشد بتا به عنوان ژن مؤثر و مهم در فرآیند رشد و تمایز سلولی شناخته شده است. به منظور بررسی چندشکلی ژن فاکتور مؤثر بر رشد بتا-3 (TGFB3) از 160 قطعه مرغ مولد ایستگاه اصلاح نژاد مرغ بومی مازندران به طور تصادفی خون گیری شد. استخراج DNA به کمک روش نمکی بهینه یافته و تکثیر یک قطعه به طول 295 جفت باز (بخشی از اینترون 4، کل اگزون 5 و بخش کوچکی از اینترون 5) با استفاده از یک جفت آغازگر اختصاصی انجام شد. قطعه تکثیر شده بعد از هضم به کمک آنزیم BsiYI دو آلل + و به ترتیب با فراوانی 8037/0 و 1961/0 را آشکار نمود. فراوانی ژنوتیپ های "+/+"، "+/- " و "-/-" به ترتیب 6645/0، 2784/0 و 0569/0 برآورد شدند. آنالیز آماری نتایج به دست آمده نشان داد که وجود یک آلل + در ژنوتیپ می تواند میانگین صفات وزن بدن در سنین یک روزگی و هشت هفتگی را به صورت معنی داری درمقایسه با ژنوتیپ -/- افزایش دهد که نشان دهنده نقش تأثیرگذار آلل + در افزایش ارزش فنوتپی وزن بدن در جوجه ها می باشد (05/0>P). در پایان می توان چنین نتیجه گیری نمود که نشانگر مورد مطالعه به همراه دیگر فرم های آللی ثبت شده در جایگاه ژنی TGFB3 می تواند در درک هر چه بهتر کنترل ژنتیکی نرخ رشد در جوجه ها مفید باشد.
محمود حقیقیان رودسری؛ محمد روستایی علیمهر؛ مریم صفدریان؛ سید عبدالحسین ابوالقاسمی
چکیده
به منظور بررسی اثر جایگزینی کنجاله سویا با کنجاله کلزا کم گلوکوسینولات آزمایشی با استفاده از 320 جوجه گوشتی در سن یک هفتگی با میانگین وزن 111 گرم انجام شد. جوجه ها به دو گروه چهار دسته ای تقسیم و هر دسته در چهار قفس 10 قطعه ای توزیع شدند. به ترتیب 30 و 45 درصد پروتئین کنجاله سویا جیره گروه یک و جیره گروه دو به وسیله کنجاله کلزا جایگزین شد. مقدار ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر جایگزینی کنجاله سویا با کنجاله کلزا کم گلوکوسینولات آزمایشی با استفاده از 320 جوجه گوشتی در سن یک هفتگی با میانگین وزن 111 گرم انجام شد. جوجه ها به دو گروه چهار دسته ای تقسیم و هر دسته در چهار قفس 10 قطعه ای توزیع شدند. به ترتیب 30 و 45 درصد پروتئین کنجاله سویا جیره گروه یک و جیره گروه دو به وسیله کنجاله کلزا جایگزین شد. مقدار صفر واحد آنزیم، 500 واحد آنزیم فیتاز، 600 واحد آنزیم سافیزیم جی پی 800 و 500 واحد فیتاز + 600 واحد سافیزیم جی پی 800 به جیره چهار دسته از هر دو گروه اضافه شد. نتایج نشان داد اثر متقابل سطوح کنجاله کلزا و آنزیم ها بر ضریب تبدیل خوراک و افزایش وزن معنی دار بود. در سطح 30 درصد جایگزینی پروتئین سویا با کنجاله کلزا بهترین ضریب (8/1) تبدیل متعلق به دسته بدون آنزیم بود. در سطح 45 درصد جایگزینی ضریب تبدیل دسته بدون آنزیم (43/2) از دسته مخلوط آنزیمی (03/2) بیشتر بود. به طورکلی، دوره پایین ترین میزان افزایش وزن (30/42 گرم) مربوط به تیمار 45 درصد پروتئین از کنجاله کلزای بدون آنزیم بوده است. نتایج نشان داد که می توان از کنجاله کلزا برای تأمین 30 درصد پروتئین جیره استفاده نمود و در صورت افزودن آنزیم به جیره می توان پروتئین جیره را تا 45 درصد با کنجاله کلزا تأمین نمود.