قاسم خادم؛ تقی قورچی؛ عبدالحکیم توغدری؛ کتایون مهرانی؛ کامل عموزاده آرائی
چکیده
هدف: پرورش مناسب و صحیح گوسالههای شیرخوار سهم قابل‌توجهی در ایجاد یک گله مولد سودآور دارد، در این رابطه توجه به سه اصل مهم تغذیه، محیط نگهداری و کنترل بیماری در کاهش خسارات مالی ناشی از تلفات از بدو تولد تا زمان شیرگیری گوسالهها اثربخش خواهد بود. طی سال‌های اخیر پژوهش‌گران در رابطه با تغذیه گوسالهها به‌‌دنبال پیداکردن بهترین ...
بیشتر
هدف: پرورش مناسب و صحیح گوسالههای شیرخوار سهم قابل‌توجهی در ایجاد یک گله مولد سودآور دارد، در این رابطه توجه به سه اصل مهم تغذیه، محیط نگهداری و کنترل بیماری در کاهش خسارات مالی ناشی از تلفات از بدو تولد تا زمان شیرگیری گوسالهها اثربخش خواهد بود. طی سال‌های اخیر پژوهش‌گران در رابطه با تغذیه گوسالهها به‌‌دنبال پیداکردن بهترین ترکیب جیره آغازین بوده‌اند تا بتوانند حداکثر رشد و رفاه قابل توجیه ازنظر اقتصادی را برای دام مهیا کنند. فرآوری دانه، نشاسته را در دسترس میکروب‌ها قرار می‌دهد و سرعت و میزان تخریب نشاسته را در شکمبه افزایش می‌دهد. با توجه به این‌که اطلاعات اندکی در مورد تأثیر روش فرآوری جو بر مصرف خوراک و رفتار عملکرد در گوسالههای شیرخوار موجود است، بنابراین، هدف از مطالعه حاضر مقایسه جو پولکی شده بدون بخار با جو آسیاب‌شده بر عملکرد، اسکور مدفوع، رفتار تغذیه‌ای و فراسنجههای خونی گوسالههای شیرخوار هلشتاین بود.
روش پژوهش: در این پژوهش از ۱۲ گوساله ماده هلشتاین با سن ۲۰ تا ۲۵ روز و وزن اولیه ۷/۲±۴۴ کیلوگرم در دو تیمار و شش تکرار استفاده شد. تیمارها شامل ۱- جیره آغازین حاوی دانه جو آسیاب‌شده، ۲- جیره آغازین حاوی دانه جو پولکی شده بدون بخار و مدت دوره آزمایشی ۳۵ روز بود. جیره‌های آزمایشی استفاده‌شده از نظر میزان پروتئین و انرژی یکسان بودند. در روزهای ۵۸ و ۵۹ آزمایش، رفتار مصرف خوراک با ثبت فعالیت به مدت ۲۴ ساعت محاسبه شد. در طول دوره تحقیق، نمره مدفوع گوساله نیز بررسی شد. بهمنظور اندازه‌گیری فراسنجههای خونی در روز 35 آزمایش، خون‌گیری چهار ساعت پس از مصرف خوراک صبح و از سیاهرگ گردنی (وداج) با استفاده از لولههای خون‌گیری حاوی ماده ضد انعقاد انجام شد.
یافته‌ها: نتایج مقایسه اثر جو آسیاب‌شده و پولکی شده بدون بخار بر عملکرد گوسالههای هلشتاین نشان داد که گوسالههای دریافت‌کننده جو پولکی شده بدون بخار، وزن نهایی، تغییرات وزنی، افزایش وزن روزانه (ADG)، ماده خشک مصرفی (DMI) و ضریب تبدیل خوراک (FCR) بهتری نسبت به گوسالههای دریافت‌کننده جو آسیاب شده داشتند (05/0>P). گوسالههای تغذیه‌شده با جو پولکی شده بدون بخار تغییرات وزن بیش‌تری (66/11) در طول دوره آزمایش داشتند (05/0>P). بین تیمارهای آزمایشی از نظر رفتار مصرف خوراک، نشخوار، جویدن و استراحت گوسالهها تفاوت معنیداری وجود داشت (05/0P<). نمره قوام مدفوع، تعداد گوسالههای مبتلا به اسهال و میانگین روزهای اسهال تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت. غلظت تری گلیسیرید، کلسترول، اوره، پروتئین تام، آلبومین، گلوبولین و نسبت آنها تحت تأثیر قرار نگرفت.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که استفاده از جو پولکی‌شده بدون بخار شده نسبت به جو آسیاب شده سبب افزایش ماده خشک مصرفی و افزایش وزن روزانه و بهبود ضریب تبدیل و رفتار تغذیه‌ای گوسالههای شیرخوار می‌شود.
مژگان مظهری؛ زهرا رنجبری نسب
چکیده
اثر افزودن مکمل آلی سلنیوم و کروم بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه و کیفیت گوشت جوجه‌های گوشتی، با استفاده از 200 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل دو در دو با چهار تیمار، پنج تکرار و 10 پرنده در هر تکرار بررسی شد. فاکتورها شامل دو سطح سلنومتیونین (صفر و 0/4 میلیگرم در کیلوگرم جیره) و دو سطح کروم‌متیونین (صفر و 0/4 میلیگرم ...
بیشتر
اثر افزودن مکمل آلی سلنیوم و کروم بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه و کیفیت گوشت جوجه‌های گوشتی، با استفاده از 200 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل دو در دو با چهار تیمار، پنج تکرار و 10 پرنده در هر تکرار بررسی شد. فاکتورها شامل دو سطح سلنومتیونین (صفر و 0/4 میلیگرم در کیلوگرم جیره) و دو سطح کروم‌متیونین (صفر و 0/4 میلیگرم درکیلوگرم جیره) بودند. در پایان آزمایش، از هر تکرار دو پرنده انتخاب، کشتار و صفات مربوط به لاشه و کیفیت گوشت اندازه‌گیری شدند. افزودن 0/4 میلیگرم مکمل کروم‌متیونین سبب افزایش مصرف خوراک در دوره رشد و کل دوره شد (P<0.05). پرندگان دریافت‌کننده 0/4 میلیگرم سلنومتیونین و کروم‌متیونین نسبت به سطح صفر درصد، افزایش وزن بدن بیشتر و ضریب تبدیل خوراک کمتری را در دوره رشد، پایانی و کل دوره داشتند (P<0.05). بهترین افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک در دوره پایانی و کل دوره در جوجه‌های تغذیه شده با هر دو مکمل مشاهده شد (P<0.05). وزن نسبی لاشه و سینه در پرندگان تغذیه شده با 0/4 میلیگرم سلنومتیونین و کروم‌متیونین افزایش یافت و بیشترین وزن نسبی لاشه در پرندگانی که از هر دو مکمل استفاده کردند، مشاهده شد (P<0.05). افزودن کروم‌متیونین و سلنومتیونین، رطوبت و ظرفیت نگهداری آب گوشت را افزایش و افت پخت و میزان مالون دی آلدهید (MDA) گوشت را کاهش داد (P<0.05). اثر متقابل تیمارها بر صفات کیفی گوشت معنیدار بود، به طوریکه بیشترین ظرفیت نگهداری آب گوشت و کمترین افت پخت و MDA در گوشت جوجه‌های تغذیه شده با هر دو مکمل مشاهده شد (P<0.05). بنابراین توصیه می‌شود از مکمل سلنومتیونین و کروم‌متیونین جهت بهبود عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، کیفیت و ماندگاری گوشت در جیره جوجه‌های گوشتی در طول دوره پرورش استفاده شود.
عبداله رضاقلی وند؛ اکبر نیکخواه؛ محمد هادی خبازان؛ سعید مختارزاده؛ مجید دهقان؛ فرزاد صدیقی؛ یوسف مختاباد؛ فرزاد صفری؛ عظیم رجایی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر مقایسه عملکرد پرواری، ویژگیهای لاشه، متابولیتهای خونی و سودمندی اقتصادی آمیختههای گوشتی با گوسالههای هلشتاین خالص بود. آمیختههای گوشتی از طریق تلقیح گاو ماده هلشتاین با اسپرم نژادهای شاروله، اینرا95، لیموزین و آنگوس استحصال شد. عملکرد گوسالههای آمیخته با گوسالههای هلشتاین در یک طرح پرواری 11 ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر مقایسه عملکرد پرواری، ویژگیهای لاشه، متابولیتهای خونی و سودمندی اقتصادی آمیختههای گوشتی با گوسالههای هلشتاین خالص بود. آمیختههای گوشتی از طریق تلقیح گاو ماده هلشتاین با اسپرم نژادهای شاروله، اینرا95، لیموزین و آنگوس استحصال شد. عملکرد گوسالههای آمیخته با گوسالههای هلشتاین در یک طرح پرواری 11 ماهه با استفاده از 25 راس گوساله به‌ازای هر یک از پنج نژاد (مجموع 125 راس گوساله) مورد مقایسه قرار گرفت. متوسط افزایش وزن روزانه گوسالههای آمیخته بیشتر از هلشتاین خالص بود. هرچند اثرات متقابل نژاد و زمان پروار معنیدار بود (p <0/01). خوراک مصرفی گوسالههای آمیخته شاروله و هلشتاین به‌طور معنیداری پایینتر از سایر آمیختهها بود و ضریب تبدیل خوراک در گوسالههای آمیخته شاروله پایینتر از سایر گوسالهها بود (p <0/01). بازده لاشه و گوشت قابل فروش آمیختههای شاروله، اینرا95 و لیموزین نسبت به آمیخته آنگوس و هلشتاین به‌طور معنیداری بالاتر بود (p <0/01). آمیخته شاروله غلظت اوره پلاسما بالاتری نسبت به دیگر گروههای ژنتیکی داشت (p <0/01). محاسبه اقتصادی نتایج نشان داد میزان سود بالاتر کل دوره پروار به‌ترتیب مختص آمیختههای شاروله، اینرا95، لیموزین، آنگوس و گوسالههای هلشتاین بود. بنابراین، با توجه به نتایج پژوهش حاضر، آمیختههای حاصل از تلاقی نژاد گوشتی و هلشتاین عملکرد پرواری، بازده لاشه، و سود بالاتری نسبت به هلشتاین دارند.
سکینه دهقان؛ امیر موسائی؛ امیدعلی اسماعیلی پور؛ ارسلان برازنده
چکیده
بهمنظور بررسی اثر تغذیه مکمل روی - متیونین بر عملکرد رشد، قابلیت هضم مواد مغذی خوراک، فراسنجههای تخمیری شکمبه و برخی متابولیتهای خون، آزمایشی روی 15 رأس بره نر کرمانی با میانگین وزن اولیه 88/0±1/32 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و پنج تکرار به‌مدت هشت هفته انجام شد. تیمارهای آزمایشیشامل جیره پایه فاقد مکمل روی ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر تغذیه مکمل روی - متیونین بر عملکرد رشد، قابلیت هضم مواد مغذی خوراک، فراسنجههای تخمیری شکمبه و برخی متابولیتهای خون، آزمایشی روی 15 رأس بره نر کرمانی با میانگین وزن اولیه 88/0±1/32 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و پنج تکرار به‌مدت هشت هفته انجام شد. تیمارهای آزمایشیشامل جیره پایه فاقد مکمل روی (شاهد)، جیره پایه حاوی 50 میلیگرم روی در کیلوگرم جیره از مکمل روی-متیونین و جیره پایه حاوی 100 میلیگرم روی در کیلوگرم جیره از مکمل روی - متیونین بود. نتایج آزمایش نشان داد که برههای تغذیه شده با جیره حاوی 100 میلیگرم مکمل روی، مصرف خوراک روزانه کمتری از تیمارهای دیگر داشتند (01/0>P). برههایی که در جیره خود 50 میلیگرم روی دریافت کردند، افزایش وزن روزانه بالاتری در مقایسه با گروه شاهد داشتند (05/0>P). برههایی که در جیره خود مکمل روی - متیونین دریافت کردند (50 یا 100 میلیگرم در کیلوگرم) ضریب تبدیل بهتری داشتند (05/0>P). قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، ماده آلی و الیاف نامحلول در شوینده خنثی (NDF) در برههای تغذیه شده با جیره حاوی 50 میلیگرم مکمل روی بیشتر از برههای گروه شاهد بود(05/0>P). با وجود این، تفاوتی در قابلیت هضم چربی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی (ADF) بین تیمارهای آزمایشی مشاهده نشد. تغذیه مکمل روی - متیونین تأثیری بر pH و مقدار نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه و غلظت سرمی گلوکز، پروتئین تام، تری‌گلیسرید و اوره بره‌ها نداشت. براساس نتایج این پژوهش، استفاده از 50 میلیگرم مکمل روی در هر کیلوگرم جیره، قابلیت هضم مواد مغذی خوراک را افزایش داده و در مقایسه با 100 میلیگرم از این مکمل، تاثیر بهتری بر عملکرد رشد برههای پرواری دارد.
محمد صفایی؛ احمد حسن آبادی؛ مجتبی طهمورث پور
چکیده
اثر مصرف سطوح مختلف مکمل نوکلئوتید در جیره بر عملکرد، خصوصیات لاشه، وضعیت سامانه ایمنی، ریخت شناسی روده کوچک و جمعیت میکروبی ایلئوم با استفاده از 308 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه تجاری راس 308 مخلوط هر دو جنس در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، هفت تکرار و 11 قطعه جوجه در هرتکرار به مدت 42 روز بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره پایه ...
بیشتر
اثر مصرف سطوح مختلف مکمل نوکلئوتید در جیره بر عملکرد، خصوصیات لاشه، وضعیت سامانه ایمنی، ریخت شناسی روده کوچک و جمعیت میکروبی ایلئوم با استفاده از 308 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه تجاری راس 308 مخلوط هر دو جنس در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، هفت تکرار و 11 قطعه جوجه در هرتکرار به مدت 42 روز بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره پایه بر اساس ذرت و کنجاله سویا(شاهد) و جیره پایه حاوی سطوح 05/0، 1/0 و 2/0 درصد مکمل نوکلئوتید بودند. مصرف خوراک، افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند. نتایج پاسخ سامانه ایمنی هومورالدر سن 35 روزگی نشان داد که غلظت IgMسرم خون در تیمار 2/0 درصد نوکلئوتید نسبت به تیمار 05/0 درصد بیشتر بود (05/0P<).غلظت IgGسرم خون در سن 35 روزگی در تیمار 05/0 درصد نوکلئوتید بیشتر از تیمار 2/0 درصد بود (05/0P<). در سن 42 روزگی، غلظت IgG در تیمار 1/0 درصد مکمل نوکلئوتید نسبت به تیمار شاهد کمتر بود (05/0P<).پاسخ ایمنی سلولی در تیمار حاوی 1/0 درصد مکمل نوکلئوتید در 48 ساعت پس از تزریق فیتوهماگلوتینین بالاتر از تیمار شاهد بود(05/0P<). براساس نتایج این آزمایش، استفاده از مکمل نوکلئوتیدی پاسخ ایمنی سلولی جوجه‌های گوشتی رابهبودمیبخشد اما تاثیری بر سایر فراسنجه‌ها ندارد.
احمد علی ثابتان شیرازی؛ احمد حسن آبادی؛ محمد جواد آگاه؛ حسن نصیری مقدم
چکیده
تأثیر افزودن سطوح مختلف پودر برگ زیتون به جیره به‌عنوان آنتی‌اکسیدان طبیعی بر عملکرد تولیدی، خصوصیات لاشه، برخی فراسنجههای خونی، ریخت‌شناسی روده کوچک و قابلیت هضم مواد مغذی در جوجه‌های‌گوشتی با استفاده از تعداد 300 قطعه جوجه‌گوشتی یکروزه سویه کاب500 در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار، سه تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار ...
بیشتر
تأثیر افزودن سطوح مختلف پودر برگ زیتون به جیره به‌عنوان آنتی‌اکسیدان طبیعی بر عملکرد تولیدی، خصوصیات لاشه، برخی فراسنجههای خونی، ریخت‌شناسی روده کوچک و قابلیت هضم مواد مغذی در جوجه‌های‌گوشتی با استفاده از تعداد 300 قطعه جوجه‌گوشتی یکروزه سویه کاب500 در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار، سه تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار به مدت 42 روز مطالعه شد. جیره‌های آزمایشی شامل: جیره ذرت - سویا (شاهد منفی)، جیره پایه به همراه 250 میلیگرم درکیلوگرم آلفا توکوفریل‌استات (شاهد مثبت) و سه جیره به‌صورت جیره پایه با دو، 5/2 و سه درصد پودر‌برگ زیتون بودند. نتایج نشان داد افزایش وزن در گروههای دریافت‌کننده پودر برگ زیتون در کل دوره آزمایش کاهش معنیداری نسبت به گروه شاهد مثبت داشت (05/0>P). خوراک مصرفی در کل دوره کاهش معنیداری در گروه سه درصد پودر برگ زیتون در مقایسه با شاهد مثبت داشت (05/0>P). ضریب تبدیل غذایی در گروههای دریافت کننده پودر برگ زیتون در دوره آغازین، افزایش معنیداری نسبت به تیمار شاهد منفی و مثبت داشت (05/0>P). افزودن سطوح مختلف پودر برگ زیتون به جیره، طول پرز، عمق کریپت و سطح پرز را در مقایسه با گروه شاهد منفی یا مثبت بطور معنیداری افزایش داد (05/0>P). کاهش معنیداری در غلظت سرمی تری‌گلیسریدها، کلسترول و لیپوپروتئین با دانسیته پایین در تیمارهای پودر برگ زیتون در مقایسه با گروه شاهد منفی یا مثبت مشاهده شد (05/0>P). براساس نتایج حاصل افزودن پودر برگ زیتون تا سطح دو درصد جیره جوجه‌های گوشتی به دلیل کاهش چربی‌خون و بهبود ریخت‌شناسی روده قابل توصیه می‌باشد.
محمد حسین پالیزدار؛ محمد رضا پورعلمی؛ حمیدرضا محمدیان تبریزی؛ زهرا سپهر
چکیده
اثر اسیدیکنندۀ گلوباسید در تراکم‌های متفاوت بر عملکرد و فراسنجههای خونی جوجه‌های گوشتی با استفاده از 576 قطعه جوجۀ گوشتی یکروزه سویۀ تجاری راس 308 در آزمایشی فاکتوریل 2×3 با سه سطح تراکم (14، 16، و 18 پرنده در هر مترمربع) و اسیدیکننده (سطوح صفر و یک کیلوگرم در تن جیره) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار بررسی شد. ...
بیشتر
اثر اسیدیکنندۀ گلوباسید در تراکم‌های متفاوت بر عملکرد و فراسنجههای خونی جوجه‌های گوشتی با استفاده از 576 قطعه جوجۀ گوشتی یکروزه سویۀ تجاری راس 308 در آزمایشی فاکتوریل 2×3 با سه سطح تراکم (14، 16، و 18 پرنده در هر مترمربع) و اسیدیکننده (سطوح صفر و یک کیلوگرم در تن جیره) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار بررسی شد. کمترین مصرف غذا در تیمار با تراکم 18 و مصرف یک کیلوگرم اسیدیکننده مشاهده شد که تفاوت آماری معنیداری با دیگر تیمارها داشت (05/0P<). مصرف غذا در جوجه‌های دریافتکنندۀ اسیدیکننده به‌طور معنیداری کمتر از پرندگانی بود که اسیدیکننده مصرف نکردند (05/0P<). افزایش تراکم از 14 به 16 و 18 قطعه در هر مترمربع سبب افزایش ضریب تبدیل غذایی شد (001/0P<). پرندگانی که با جیرۀ حاوی اسیدیکنندۀ گلوباسید تغذیه شدند، ضریب تبدیل غذایی کمتری داشتند (05/0P<). تغذیۀ جیره‌های حاوی اسیدیکننده سبب کاهش گلوکز و تیتر آنتیبادی در پاسخ به گلبولهای قرمز خون گوسفند و همچنین سبب افزایش کلسترول و تری‌گلیسرید پلاسمای خون در جوجهها شد (001/0P<). اثر متقابل تراکم و اسیدیکننده بر وزن بدن و متابولیتهای خونی جوجه‌های گوشتی نیز معنیدار نبود. بنابراین در تراکم‌های زیاد نیز میتوان از تأثیرات مفید اسیدیکنندهها سود برد.
علی نبی زاده
دوره 13، شماره 2 ، اسفند 1390، ، صفحه 49-60
چکیده
به منظور تعیین بهترین سطح جایگزینی پودر ماهی با پودر خون، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی به روش فاکتوریل (5 × 3) با سه منبع پودر خون (کشتارگاه های صنعتی مشهد، یاسوج و تالش) و پنج سطح جایگزینی (صفر، 30، 40، 50 و 60 درصد) اجرا شد. 600 قطعه جوجه یک روزه گوشتی به صورت مخلوط از هر دو جنس به صورت تصادفی به 15 تیمار که هر تیمار چهار تکرار داشت اختصاص ...
بیشتر
به منظور تعیین بهترین سطح جایگزینی پودر ماهی با پودر خون، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی به روش فاکتوریل (5 × 3) با سه منبع پودر خون (کشتارگاه های صنعتی مشهد، یاسوج و تالش) و پنج سطح جایگزینی (صفر، 30، 40، 50 و 60 درصد) اجرا شد. 600 قطعه جوجه یک روزه گوشتی به صورت مخلوط از هر دو جنس به صورت تصادفی به 15 تیمار که هر تیمار چهار تکرار داشت اختصاص داده شد. نوع پودر خون اثر معنی داری بر مصرف خوراک، افزایش وزن، ضریب تبدیل غذا، درصد سینه، ران و چربی محوطه شکمی نداشت. اثر سطح جایگزینی بر خوراک مصرفی، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذا معنی دار بود (05/0 >P). به طوری که بیشترین مصرف خوراک مربوط به 30 درصد جایگزینی بود که با سایر سطوح اختلاف معنی دار داشت (05/0 >P). کمترین مصرف خوراک مربوط به 50 درصد جایگزینی بود که با سایر تیمارها اختلاف معنی دار داشت (05/0 >P). بیشترین افزایش وزن مربوط به 30 درصد جایگزینی بود که به جز 40 درصد جایگزینی با سایر تیمارها اختلاف معنی دار داشت (05/0 >P). اثر نوع پودر خون و سطح جایگزینی و اثر متقابل آنها بر درصد سینه، ران و چربی محوطه شکمی معنی دار نبود. جایگزینی 50 درصد پروتئین پودر ماهی با پودر خون مشهد باعث بهبود ضریب تبدیل غذا شد. لذا 50 درصد جایگزینی پروتئین پودر ماهی توسط پودر خون مشهد در جیره جوجه های گوشتی توصیه می شود.