سمیه جلالی نیا؛ فرهنگ فاتحی؛ مهدی دهقان بنادکی؛ حسین رخ فروز
چکیده
به منظور بررسی اثر متقابل فصل و اندازه ذرات علوفه جیره بر تولید و ترکیبات شیر گاوهای شیرده پرتولید، از تعداد 100 رأس گاو هلشتاین اوایل دوره در دو فصل بهار و تابستان (هر فصل از 50 راس) در قالب دو تیمار حاوی علوفه یونجه با اندازه ذرات درشت (میانگین هندسی 7/7 میلی متر) و تیمار حاوی علوفه یونجه با اندازه ذرات ریز (با میانگین هندسی 4/2 میلی متر) استفاده ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر متقابل فصل و اندازه ذرات علوفه جیره بر تولید و ترکیبات شیر گاوهای شیرده پرتولید، از تعداد 100 رأس گاو هلشتاین اوایل دوره در دو فصل بهار و تابستان (هر فصل از 50 راس) در قالب دو تیمار حاوی علوفه یونجه با اندازه ذرات درشت (میانگین هندسی 7/7 میلی متر) و تیمار حاوی علوفه یونجه با اندازه ذرات ریز (با میانگین هندسی 4/2 میلی متر) استفاده شد. مقدار ماده خشک مصرفی گاوها به صورت گروهی و همچنین تولید شیر گاوها به صورت انفرادی ثبت شد. نتایج نشان داد که میزان تولید شیر، درصد پروتئین، لاکتوز و کل مواد جامد شیر درفصل بهار در مقایسه با فصل تابستان بیشتر بود (p<0/01). تولید شیر خام و نیز درصد لاکتوز شیر گاوهای تغذیه شده با جیره حاوی علوفه ریز در مقایسه با جیره حاوی علوفه درشت، تمایل به افزایش داشت (p<0/01). مقدار مصرف ماده خشک از جیره حاوی علوفه با اندازه ذرات درشت در مدت زمان صفر الی دو ساعت پس از خوراک دهی صبح در فصل تابستان بیشتر از فصل زمستان بود (p<0/01). بطور کلی گاوهایی که با خوراک حاوی علوفه با اندازه ذرات ریز تغذیه می شوند الگوی مصرف خوراک یکنواخت تری در طول فصول بهار و تابستان دارند.
محمد جواد خلیفه؛ محسن ساری؛ مهدی دهقان بنادکی
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی اثر افزودن ساکارز به جیره با و بدون نمک کلسیمی اسیدهای چرب روغن ماهی بر عملکرد، قابلیت هضم و تخمیر شکمبهای در گوسالههای نر هلشتاین انجام شد. تعداد 36 راس گوساله با میانگین وزنی 57± 269 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با چینش فاکتوریل 2×2 به مدت 128 روز و با جیره‌های آزمایشی شامل 1) کنترل، 2) جیره حاوی 5/2 درصد ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی اثر افزودن ساکارز به جیره با و بدون نمک کلسیمی اسیدهای چرب روغن ماهی بر عملکرد، قابلیت هضم و تخمیر شکمبهای در گوسالههای نر هلشتاین انجام شد. تعداد 36 راس گوساله با میانگین وزنی 57± 269 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با چینش فاکتوریل 2×2 به مدت 128 روز و با جیره‌های آزمایشی شامل 1) کنترل، 2) جیره حاوی 5/2 درصد نمک کلسیمی روغن ماهی، 3) جیره حاوی 5 درصد ساکارز و 4) جیره حاوی 5 درصد ساکارز و 5/2 درصد کلسیمی روغن ماهی تغذیه شدند. افزایش وزن روزانه تحت تاثیر افزودن ساکارز افزایش یافت (p<0/05). برهمکنش ساکارز و روغن ماهی بر ماده خشک مصرفی معنیدار بود (p<0/05)، بدین ترتیب که استفاده از روغن ماهی کاهش ماده خشک مصرفی روزانه را در پی داشت، در حالی که در جیره حاوی ساکارز، افزودن روغن ماهی مصرف خوراک را افزایش داد. هضم پذیری ماده آلی در جیره‌های حاوی چربی تمایل به افزایش داشت (p<0/05). افزودن روغن ماهی افزایش غلظت استات را در پی داشت (05/0P=)، در حالی که افزودن ساکارز موجب کاهش غلظت پروپیونات (01/0P=) و افزایش نسبت استات به پروپیونات (04/0P=) در مایع شکمبه شد. تیمارهای حاوی ساکارز pH شکمبه بالاتری نسبت به سایر تیمارها داشتند (p<0/05). افزودن نمک کلسیمی روغن ماهی سبب افزایش غلظت تری‌گلیسرید و کلسترول پلاسما را افزایش داد(p<0/05). براساس نتایج حاصل افزودن ساکارز به جیره های حاوی نمک کلسیمی روغن ماهی می تواند با تحریک مصرف خوراک افزایش وزن روزانه گوساله های پرواری را بهبود بخشید.
حمیدرضا پویان؛ آرمین توحیدی؛ مهدی دهقان بنادکی؛ محسن قرزانه؛ جلال حسن
چکیده
به منظور ارزیابی تأثیر جاذب سموم دوجزیی بیوتوکس بر وضعیت سلامت و فراسنجههای تولیدی، 16رأس گاو هلشتاین در دو گروه بیوتوکس (جیره حاوی بیوتوکس) و شاهد (جیره فاقد بیوتوکس) قرار گرفتند. مقدار خوراک مصرفی، ماده خشک مصرفی، وزن بدن، تغییرات امتیاز بدنی، دمای راست‌روده، نرخ تنفسی، ضربان قلب، مقدار شیر تولیدی و ترکیبات شیر و فراسنجههای ...
بیشتر
به منظور ارزیابی تأثیر جاذب سموم دوجزیی بیوتوکس بر وضعیت سلامت و فراسنجههای تولیدی، 16رأس گاو هلشتاین در دو گروه بیوتوکس (جیره حاوی بیوتوکس) و شاهد (جیره فاقد بیوتوکس) قرار گرفتند. مقدار خوراک مصرفی، ماده خشک مصرفی، وزن بدن، تغییرات امتیاز بدنی، دمای راست‌روده، نرخ تنفسی، ضربان قلب، مقدار شیر تولیدی و ترکیبات شیر و فراسنجههای خونی، اندازهگیری و ثبت شدند. در گروه شاهد، ماده خشک مصرفی، وزن بدن و نمره وضعیت بدنی از هفته چهارم به بعد کاهش معنیدار و دمای بدن، نرخ تنفسی و ضربان قلب درکل دوره افزایش معنیداری(p <0/05) داشتند. در گروه بیوتوکس، تولید شیر در کل دوره به طور غیر معنیدار و در هفته‌‌های پنجم تا هفتم به طور معنیدار(p <0/05) افزایش یافت. مقدار پروتیین شیر(p <0/05) در گروه بیوتوکس، و درصد چربی(p <0/05)، درصد لاکتوز(p <0/05)، تعداد سلول‌های پیکری و آفلاتوکسینM1 شیر(p <0/05) در گروه شاهد بیشتر بود. مقدار مواد جامد شیر در گروه بیوتوکس در کل دوره به طور غیر معنیدار و در هفته‌‌های پنجم تا هفتم به طور معنیدار(p <0/05) افزایش یافت. تغییرات گلوکز، پروتیین کل و کراتینین پلاسما در کل دوره معنیدار نبود ولی کراتینین در آخر دوره در گروه شاهد افزایش معنیداری(p <0/05) داشت. مقادیر آسپارتات‌ترانس‌آمیناز(p <0/05) و آلانین‌آمینوترانسفراز(p <0/05) پلاسما در گروه شاهد بیشتر بود. بر اساس نتایج این تحقیق، در شرایطی که خوراک مصرفی آلودگی مایکوتوکسینی چندگانه داشته باشد استفاده از بیوتوکس سبب بهبود سلامت، تولید شیر و فراسنجههای تولیدی گاوهای شیرده می شود.
وهب عظیم زاده؛ مهدی دهقان بنادکی؛ ارمین توحیدی؛ علی اسدی الموتی
چکیده
اثر فرآوری‌های مختلف دانه ذرت بر عملکرد و فراسنجههای خونی و شکمبهای 36 رأس گوساله ماده شیرخوار نژاد هلشتاین (وزن بدن 1/20±38/2 کیلوگرم) بررسی شد. تیمارها شامل ذرت کامل، ذرت آردی، ذرت بلغورشده و ذرت ورقهشده با بخار بودند. جیرهها از روز چهارم آزمایش همراه پنج درصد کاه خرد شده تغذیه شد. در همه گوسالهها، برنامه تغذیه شیر ...
بیشتر
اثر فرآوری‌های مختلف دانه ذرت بر عملکرد و فراسنجههای خونی و شکمبهای 36 رأس گوساله ماده شیرخوار نژاد هلشتاین (وزن بدن 1/20±38/2 کیلوگرم) بررسی شد. تیمارها شامل ذرت کامل، ذرت آردی، ذرت بلغورشده و ذرت ورقهشده با بخار بودند. جیرهها از روز چهارم آزمایش همراه پنج درصد کاه خرد شده تغذیه شد. در همه گوسالهها، برنامه تغذیه شیر به‌صورت افزایشی-کاهشی بود. گوسالهها در 71 روزگی از شیرگیری شدند و مجموع مصرف روزانه خوراک آغازین و وزن بدن گوسالهها تا 84 روزگی اندازهگیری شد. مصرف خوراک آغازین و میانگین افزایش وزن روزانه در دوره قبل و بعد از شیرگیری و کل دوره به‌ترتیب برای تیمارهای ذرت بلغورشده و ذرت ورقهشده با بخار به‌طور معنیداری بیشتر از ذرت آردی و ذرت کامل بود (p≤0/01). در زمان از شیرگیری و در پایان آزمایش، تیمارهای ذرت بلغورشده و ذرت ورقهشده با بخار میانگین وزن بدن بیشتری نسبت به تیمارهای ذرت کامل و ذرت آردی داشتند (p≤0/01). تیمارهای آزمایشی روی پروتئین تام سرم گوسالهها نیز اثر معنیدار داشتند (p<0/05). براساس نتایج این تحقیق، تغذیه گوسالههای شیرخوار با ذرت بلغورشده یا ورقهشده با بخار ضمن افزایش مصرف خوراک باعث بهبود افزایش وزن روزانه و وزن بدن در دوره قبل و بعد از شیرخواری میشود.
محمد حسین آبادی؛ مهدی دهقان بنادکی؛ ابوالفضل زالی زالی
چکیده
برای بررسی اثرات تغذیه زیست یار مخمری در شیر یا استارتر بر رشد، امتیاز قوام مدفوع، وضعیت سلامت و پارامترهای خونی و شکمبه ای، 30 راس گوساله ماده هلشتاین با میانگین وزن تولد 8/1 ±4/40 در مزرعه گاو شیری تلیسه نمونه از 14-65 روزگی مورد استفاده قرار گرفتند.گوساله ها به صورت تصادفی به سه تیمار اختصاص یافتند که شامل : یک: شاهد (بدون افزودن زیست ...
بیشتر
برای بررسی اثرات تغذیه زیست یار مخمری در شیر یا استارتر بر رشد، امتیاز قوام مدفوع، وضعیت سلامت و پارامترهای خونی و شکمبه ای، 30 راس گوساله ماده هلشتاین با میانگین وزن تولد 8/1 ±4/40 در مزرعه گاو شیری تلیسه نمونه از 14-65 روزگی مورد استفاده قرار گرفتند.گوساله ها به صورت تصادفی به سه تیمار اختصاص یافتند که شامل : یک: شاهد (بدون افزودن زیست یار مخمری)، دو: زیست یار مخمری در استارتر، سه: زیست یار مخمری در شیر جایگزین. میانگین اضافه وزن روزانه، وزن بدن و بازده خوراک، تفاوتشان بین تیمارها معنی دار نبود. مصرف ماده خشک در تیمار دو به طور معنی داری کمتر از تیمار کنترل بود (05/0 >P). قابلیت هضم مواد مغذی خوراک، غلظت نیتروژن آمونیاکی، اسیدیته مایع شکمبه و پارامترهای خونی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. امتیاز قوام مدفوع و سلامت در تیمار دو و سه بهتر از تیمار کنترل بود. به صورت کلی گوساله هایی که با زیست یار مخمری در شیر تغذیه شده بودند بهترین وضعیت قوام مدفوع و سلامت را داشتند (05/0 >P).
امیرحسین نصیری؛ ارمین توحیدی؛ ملک شاکری؛ مهدی ژندی؛ مهدی دهقان بنادکی
چکیده
مقاومت به انسولین، تغییرات گلوکز، انسولین و IGF-I خون (محور سوماتوتروپیک) در گاوهای شیری تغذیه‌شده با مخمر زنده فعال پروبیوساک در شرایط تنش گرمایی (شاخص تنش گرمایی=82) در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. در این آزمایش، تعداد شش رأس گاو حداقل یکبار زایش کرده در دو گروه تیمار (دریافت چهار گرم پروبیوتیک روزانه به‌ازای هر رأس با غلظت 109×15واحد ...
بیشتر
مقاومت به انسولین، تغییرات گلوکز، انسولین و IGF-I خون (محور سوماتوتروپیک) در گاوهای شیری تغذیه‌شده با مخمر زنده فعال پروبیوساک در شرایط تنش گرمایی (شاخص تنش گرمایی=82) در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. در این آزمایش، تعداد شش رأس گاو حداقل یکبار زایش کرده در دو گروه تیمار (دریافت چهار گرم پروبیوتیک روزانه به‌ازای هر رأس با غلظت 109×15واحد شمارشکلنی/گرم) و شاهد (عدم دریافت پروبیوتیک) از 21 روز قبل از زایش تا هشت هفته بعد از زایش جهت بررسی تغییرات گلوکز، انسولین و IGF-1 خون و تست تحمل گلوکز قرار گرفتند. تفاوت معنیداری بین گروه شاهد و تیمار از نظر سطح گلوکز، انسولین و IGF-I خون در روز 60 پس از زایش وجود داشت و منجر به افزایش غلظت این فراسنجههای خونی در گروه تیمار نسبت به شاهد شد (05/0>P). پروبیوتیک تأثیر بر شاخصهای تست تحمل گلوکز نداشت. در نتیجه استفاده از پروبیوتیکپروبیوساک اثر مثبتی بر عملکرد محور سوماتوتروپیک و بهبود کارایی حیوان داشت و میتواند راهکار مناسبی برای افزایش عملکرد گاوهای شیری در شرایط تنش گرمایی باشد.