ساحره جوزی شکالگورابی؛ علی مقصودی؛ عبدالرحیم غیاثی؛ محمد رکوعی؛ هادی فرجی آروق؛ امیر زرگران
چکیده
با وجود پیشینه 15 ساله در ورود و استفاده از اسپرم تعیین جنسیت‌شده در ایران، تناقض‌های موجود درباره برآیند مزایا و معایب استفاده از اسپرم تعیین جنسیت‌شده سبب اختلاف نظر بین استفادهکنندگان این نوع اسپرم از دیدگاه کارایی و بازدهی اقتصادی آن شده است. در این پژوهش، پرسش‌نامهای با 28 پرسش پنج گزینهای در مقیاس لیکرت در در باره نگرش ...
بیشتر
با وجود پیشینه 15 ساله در ورود و استفاده از اسپرم تعیین جنسیت‌شده در ایران، تناقض‌های موجود درباره برآیند مزایا و معایب استفاده از اسپرم تعیین جنسیت‌شده سبب اختلاف نظر بین استفادهکنندگان این نوع اسپرم از دیدگاه کارایی و بازدهی اقتصادی آن شده است. در این پژوهش، پرسش‌نامهای با 28 پرسش پنج گزینهای در مقیاس لیکرت در در باره نگرش افراد پاسخدهنده به استفاده از اسپرم تعیین جنسیت‌شده از جنبههای مختلف عملکردی، اقتصادی، شناختی و زیرساختی طراحی و در اختیار پژوهشگران، مشاورین و افراد شاغل در مزارع صنعتی پرورش گاو شیری قرار داده شد. واکاوی داده‌ها نشان داد که شاغلین فارم به‌طور معنیداری موافق تأثیر این نوع اسپرم بر کاهش سختزایی در مقایسه با پژوهشگران بودند (01/0>P). هم‌چنین، این گروه از پاسخ‌گویان، مخالف کاهش گیرایی اسپرم تعیین جنسیت‌شده در اقلیمهای مختلف بودند (01/0>P). بهتر بودن اسپرم تعیین جنسیت‌شده در تلیسهها در مقایسه با گاوهای شکم بالاتر به‌طور معنیداری در شاغلین و مشاورین واحدهای پرورشی مورد تأیید بود (01/0>P). از نظر پژوهشگران به‌علت متداول‌نبودن استفاده از اسپرم تعیین جنسیت‌شده، استفاده از این نوع اسپرم ریسک بالاتری دارد (01/0>P). یافته‌ها نشان دادند که نگرش شاغلین واحدهای صنعتی بزرگ تا اندازه زیادی با واقعیت‌های علمی منتشرشده در زمینه اسپرم تعیین جنس‌شده هماهنگ بود و اختلاف نظر این دسته از شاغلین با پژوهشگران تا اندازه زیادی ناشی از تأثیر سیاست‌های خرید و توزیع اسپرم در عمل و نیز سیاست‌های مدیریتی و بهداشتی گله بود.
آرزو طوقی؛ غلامرضا داشاب؛ علی مقصودی؛ محمد رکوعی
چکیده
هدف از این مطالعه، بررسی میزان تفرق ژنتیکی نژادهای مختلف شتر استان سیستان و بلوچستان با استفاده از نشانگرهای ریزماهوارهای انجام شد. بدین منظور از تعداد 70 نفرشتر از دو نژاد جمازه و بلوچی به‌صورت تصادفی انتخاب و از آنها از ورید وداجی در لولههای هپاررینهخون‌گیری شد. DNA در نمونههای خون به‌روش نمکی-دترجنت استخراج شد.تعداد ...
بیشتر
هدف از این مطالعه، بررسی میزان تفرق ژنتیکی نژادهای مختلف شتر استان سیستان و بلوچستان با استفاده از نشانگرهای ریزماهوارهای انجام شد. بدین منظور از تعداد 70 نفرشتر از دو نژاد جمازه و بلوچی به‌صورت تصادفی انتخاب و از آنها از ورید وداجی در لولههای هپاررینهخون‌گیری شد. DNA در نمونههای خون به‌روش نمکی-دترجنت استخراج شد.تعداد پنج نشانگر ریزماهوارهای از ژنوم شتر انتخاب و با آغازگرهای اختصاصی تکثیر و الگوهای باندی بر روی ژل آگارز پنج درصد نمایانسازی شدند. ساختارهای ژنتیکی و جمعیتی با نرم‌افزارPOPGENE نسخه 1/31 تجزیه و تحلیل شدند. تعداد آللها در پنج جایگاه نشانگری در دو نژاد جمازه و بلوچی در دامنه یک تا شش آلل متغیر بودند. تعداد آللها در پنج نشانگر CVRLO6، VOLP32، LCV66، WYLLO و CMS17 در نژاد جمازه بهترتیب برابر با سه، دو، سه، چهار و یک آلل و در نژاد بلوچی بهترتیب برابر با دو، چهار، دو، پنج و یک آلل بودند. دامنه هتروزیگوسیتی مشاهده‌شده در جایگاههای مورد مطالعه در دو نژاد جمازه و بلوچی در محدوده 0/29تا 0/52 قرار داشت.نتایجتجزیه آماره FST نشان داد که دو نژاد شباهت بیش از ۹۶ درصد و میزان تفرق بین آنها سه درصد است. نتایج این پژوهش بیانگر میزان چندشکلی پایین در جایگاههای مورد مطالعه بود و جهت حفظ نژادها و تطابقپذیری بیشتر به شرایط محیطی نیازمند توجه بیشتر و کنترل آمیزشها میباشد.
حمیده نوری صادق؛ علی مقصودی؛ محمد رکوعی؛ هادی فرجی آروق؛ مهدی جهانتیغ
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی پاسخ ایمنی همورال علیه گلبول قرمز گوسفند (SRBC) و ویروس بیماری نیوکاسل (NDV) در دو جنس نر و ماده از دو سویه وحشی و خالدار ایتالیایی بلدرچین بود. برای مقایسه فنوتیپی دو جنس از مدل واکاوی یک طرفه و برای واکاوی ژنتیکی یک مدل دام ساده با فرض وجود تفاوت مولفه‌های واریانس بین دو جنس از بسته نرم‌افزاری MCMCglmm نرم افزار R ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، بررسی پاسخ ایمنی همورال علیه گلبول قرمز گوسفند (SRBC) و ویروس بیماری نیوکاسل (NDV) در دو جنس نر و ماده از دو سویه وحشی و خالدار ایتالیایی بلدرچین بود. برای مقایسه فنوتیپی دو جنس از مدل واکاوی یک طرفه و برای واکاوی ژنتیکی یک مدل دام ساده با فرض وجود تفاوت مولفه‌های واریانس بین دو جنس از بسته نرم‌افزاری MCMCglmm نرم افزار R استفاده شد. مقایسه فنوتیپی در دو جنس نر و ماده در هیچ یک از سویهها تفاوت معنیداری نشان نداد. در هر دو سویه، وراثتپذیری پاسخهای ایمنی همورال در نرها بالاتر از مادهها برآورد شد. در سویه وحشی برآورد وراثتپذیری IgT در نرها (187/0) و IgY در مادهها (177/0) بالاتر از سایر پاسخهای علیه SRBC بود. بالاترین وراثتپذیری مربوط به پاسخ ایمنی علیه NDV بود، بهطوری که در جنس نر و ماده سویه وحشی به ترتیب 214/0 و 268/0 برآورد شد. بر اساس نتایج حاصل، انتخاب ژنتیکی برای پاسخ سیستم ایمنی علیه نیوکاسل موجب بهبود عملکرد سیستم ایمنی میشود. با توجه به برآورد بالاتر وراثتپذیری پاسخهای ایمنی در نرها، انتخاب ژنتیکی این صفات بویژه علیه NDV در نرها موجب پیشرفت ژنتیکی بیشتری میشود.
نوراله شاهرودی؛ محمد رکوعی؛ هادی فرجی آروق؛ علی مقصودی؛ مرتضی کیخا صابر
چکیده
هدف از این پژوهش، برازش مدلهای غیرخطی مختلف برای توصیف منحنی رشد و انتخاب مناسبترین مدل توصیفکننده منحنی رشد برای گوسالههای گاو سیستانی بود. از رکوردهای وزن بدن 241 گوساله (118 رأس نر و 123 رأس ماده) که توسط ایستگاه تحقیقات گاو سیستانی زهک بین سالهای 1389 تا 1396 جمعآوری شده بود، استفاده شد. چهار مدل غیرخطی (گمپرتز، لجستیک، ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، برازش مدلهای غیرخطی مختلف برای توصیف منحنی رشد و انتخاب مناسبترین مدل توصیفکننده منحنی رشد برای گوسالههای گاو سیستانی بود. از رکوردهای وزن بدن 241 گوساله (118 رأس نر و 123 رأس ماده) که توسط ایستگاه تحقیقات گاو سیستانی زهک بین سالهای 1389 تا 1396 جمعآوری شده بود، استفاده شد. چهار مدل غیرخطی (گمپرتز، لجستیک، ریچاردز، و ویبول) بر روری رکوردهای وزن بدن برازش و مناسبترین مدل توسط معیارهای برازش نیکویی (جذر میانگین مربعات خطا، معیار اطلاعات بیزی، معیار اطلاعات آکائیک و ضریب تعیین تصحیحشده) مورد ارزیابی قرار گرفت. براساس معیارهای برازش نکویی، مدل ریچاردز مناسبترین تابع برای توصیف منحنی رشد در گوسالههای نر و ماده بود. اثر جنس بر روی فراسنجه های منحنی ها در بسیاری از توابع معنی دار بود (0/05>P). مدلهای لجستیک و ریچاردز بهترتیب بالاترین و پایینترین مقدار فراسنجه مرتبط با وزن ابتدایی را داشتند. گوسالههای نر در سن و وزن بالاتری نسبت به گوساله های ماده به نقطه عطف رسیدند. با توجه به نتایج حاصل برای مدیریت بهتر تغذیهای و انتخاب برای رشد سریع با صحت بالا، میتوان از مدل مناسب جهت بررسی الگوی رشد این نژاد استفاده نمود.
مهناز صالحی؛ علی مقصودی
چکیده
این پژوهش به منظور تعیین تاثیر روش دباغی پوست شترمرغ بر خصوصیات شیمیایی چرم انجام شد. در مجموع 12 قطعه پوست شترمرغ تهیه شد و هر چهار قطعه پوست با یکی از روش‌های دباغی کرومی، گیاهی و آلومی فرآوری گردید. خواص شیمیائی چرم‌ها شامل مقدار چربی، مواد محلول در آب، مواد آلی محلول در آب، خاکستر سولفاته نامحلول در آب، مواد معدنی، ازت، پروتئین ...
بیشتر
این پژوهش به منظور تعیین تاثیر روش دباغی پوست شترمرغ بر خصوصیات شیمیایی چرم انجام شد. در مجموع 12 قطعه پوست شترمرغ تهیه شد و هر چهار قطعه پوست با یکی از روش‌های دباغی کرومی، گیاهی و آلومی فرآوری گردید. خواص شیمیائی چرم‌ها شامل مقدار چربی، مواد محلول در آب، مواد آلی محلول در آب، خاکستر سولفاته نامحلول در آب، مواد معدنی، ازت، پروتئین و مقدار pH اندازه‌گیری شد. میزان چربی در چرم‌های گیاهی بیش از چرم‌های کرومی و آلومی بود ولی مقدار مواد محلول، مواد آلی محلول و خاکستر سولفاته نامحلول در آب در چرم‌های آلومی و چرم‌های گیاهی مشابه یکدیگر و بیش از چرم‌های کرومی بود. به‌علاوه مقادیر بالاتر ازت، پروتئین و pH بهترتیب در چرم‌های کرومی، آلومی و سپس گیاهی به‌دست آمد. افزایش شش و چهار درصدی میزان چربی در چرم‌های گیاهی نسبت به چرم‌های آلومی و کرومی و کاهش مقدار ازت، پروتئین و pH چرم‌های گیاهی نسبت به دو روش دیگر قابل توجه بود. همبستگی مثبت معنیداری بین مقدار چربی با مواد محلول در آب، خاکستر سولفاته نامحلول در آب و همبستگی منفی با مقدار ازت و پروتئین چرم‌های مختلف به‌دست آمد. بین مقدار مواد معدنی چرم با همه خصوصیات شیمیائی به غیر از مقدار pH چرم، همبستگی بالایی وجود داشت. برای دسترسی به کیفیت بالاتر در چرم‌های گیاهی بررسی‌های کاربردی با تغییر در مواد مصرفی و روش عمل باید در دامنه وسیع‌تری انجام پذیرد. بنابراین علی‌رغم خطرات احتمالی برای محیط زیست و کارگران کارگاه‌های دباغی، در حال حاضر مناسبترین روش برای دباغی پوست شترمرغ، روش کرومی است.
علی مقصودی؛ رسول واعظ ترشیزی؛ علی اکبر مسعودی؛ محمد امیر کریمی ترشیزی؛ زهیر محمد حسن
چکیده
هدف از این مطالعه مقایسۀ عملکرد سیستم ایمنی جوجههای آرین، بومی آذربایجان غربی، آمیخته آرین × بومی، آمیخته بومی × آرین و سویۀ راس 308 بود. با انجام تلقیح مصنوعی تعداد 298 پرنده تولید و به همراه 100 پرنده سویه راس پرورش داده شدند. سپس، به طور تصادفی تعداد 15 تا 20 درصد پرندهها برای مقایسۀ عملکرد سیستم ایمنی و برخی پارامترهای ...
بیشتر
هدف از این مطالعه مقایسۀ عملکرد سیستم ایمنی جوجههای آرین، بومی آذربایجان غربی، آمیخته آرین × بومی، آمیخته بومی × آرین و سویۀ راس 308 بود. با انجام تلقیح مصنوعی تعداد 298 پرنده تولید و به همراه 100 پرنده سویه راس پرورش داده شدند. سپس، به طور تصادفی تعداد 15 تا 20 درصد پرندهها برای مقایسۀ عملکرد سیستم ایمنی و برخی پارامترهای خونی انتخاب شدند. صفات مورد مطالعه شامل پاسخهای ایمنی همورال، ایمنی سلولی، ایمنی ذاتی، غلظت پروتئینهای پلاسما و وزن نسبی اندامهای لنفاوی بود. بیشترین عیار پادتن کل در سویۀ آرین و کمترین عیار پادتن کل در سویۀ راس مشاهده شد. تفاوتی در میان جنسها و سویههای مورد مطالعه از نظر ایمنی سلولی ملاحظه نشد. پرندگان آمیخته نیز از نظر پاسخهای ایمنی همورال و ایمنی سلولی تفاوت معنیداری با سویه تجاری راس نداشتند. بین درصد هماتوکریت خون پرندگان آمیخته با سویههای تجاری نیز تفاوت معنیداری ملاحظه نشد. درصد آلبومین پلاسما در پرندگان آمیخته نسبت به سویههای دیگر به طور معنیداری بیشتر بود. فعالیت لایزوزایم پرندگان آمیخته اگرچه نسبت به سویه آرین به طور معنیداری کمتر بود (05/0 < P)، ولی با سویه راس تفاوت معنیداری نشان نداد. وزن اندامهای لنفاوی پرندگان آمیخته حدواسط وزن نسبی در پرندگان پرتولید آرین و بومی بود. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که عملکرد سیستم ایمنی در پرندگان آمیخته مناسب و در برخی موارد از سایر سویههای مورد مطالعه نیز بهتر بود. بنابراین میتوان از سویه های موجود در ایجاد پرندههای مقاوم با سرعت رشد مناسب استفاده نمود.
مهناز صالحی؛ علی مقصودی
چکیده
هدف از این مطالعه ارزیابی ویژگی‌های فیزیکوشیمیائی پوست در سه بخش ناحیه اصلی، گردن و پا در گروه‌های سنی مختلف بود. برای بررسی ویژگی‌های چرم شترمرغ برحسب سن و قسمتهای بدن، تعداد هجده قطعه پوست با توجه به سه گروه سنی شش‌ماهه، شش ماه تا یک‌سال و یک تا 5/1 سال برای تعیین مساحت چرم تهیه شد. مساحت چرم برای شترمرغ‌های شش‌ماهه، شش ماه تا ...
بیشتر
هدف از این مطالعه ارزیابی ویژگی‌های فیزیکوشیمیائی پوست در سه بخش ناحیه اصلی، گردن و پا در گروه‌های سنی مختلف بود. برای بررسی ویژگی‌های چرم شترمرغ برحسب سن و قسمتهای بدن، تعداد هجده قطعه پوست با توجه به سه گروه سنی شش‌ماهه، شش ماه تا یک‌سال و یک تا 5/1 سال برای تعیین مساحت چرم تهیه شد. مساحت چرم برای شترمرغ‌های شش‌ماهه، شش ماه تا یک‌ساله و یک تا 5/1 ساله بهترتیب 4/1±4/7، 4/1±5/13 و 1/1±2/18 فوت‌مربع بود. قسمت اصلی، گردن و پا بطور متوسط 5/81، 1/10 و 4/8 درصد اندازه پوست را شامل می‌شد. متوسط افزایش سطح پوست در حد 9/0 فوت‌مربع در هر ماه بود. میانگین و دامنه ضخامت چرم 1/0±5/1 (6/0 تا 0/3) میلی‌متر، نیروی بارپارگی 3/3±2/22 (9/4 تا 2/49) کیلوگرم‌نیرو، مقاومت در برابر گسیختگی 1/17±3/146 (5/70 تا 7/269) کیلوگرم‌نیرو/سانتیمترمربع، کشش‌پذیری 9/4±7/58 (5/21 تا 3/93) درصد و وزن مخصوص ظاهری 05/0±6/0 (4/0 تا 9/0) گرم/سانتیمترمربع بود. افزایش ضخامت پوست متناسب با افزایش سن حیوان بود. اثرات مشابهی در میزان مقاومت چرم مشاهده شد (01/0P<). مقاومت چرم قسمتهای اصلی، گردن و پا بهترتیب 3/26±0/129، 2/33±4/123 و 7/41±7/131 کیلوگرم‌نیرو/سانتیمترمربع بود و در این مورد با یکدیگر تفاوت داشتند (05/0P<). درصد چربی، مواد محلول در آب، مواد آلی محلول در آب، خاکسترسولفاته نامحلول در آب، مواد معدنی، ازت، پروتئین و مقدار pH بهترتیب 4/1±1/16، 5/0±5/1، 2/0±8/0، 3/0±8/0، 1/0±5/0، 3/0±6/9، 9/1±8/59 و 1/0±6/3 درصد بود. مواد محلول، مواد آلی محلول، خاکسترسولفاته نامحلول در آب و مواد معدنی چرم ناحیه پا، بیش از سایر قسمتها بود (05/0P<). چربی موجود در چرم شترمرغ‌های شش‌ماهه و ناحیه اصلی بالاتر از سایر سنین و قسمتهای دیگر بود (05/0P<). همین‌طور میزان ازت و پروتئین چرم شترمرغ‌های بالاتر از یک‌سال بیش از شترمرغ‌های جوان‌تر (05/0P<) به‌دست آمد.