علیرضا شعبانی منظم؛ محمدعلی نوروزیان؛ مهدی بهگر؛ اعظم برزوئی
دوره 24، شماره 3 ، مهر 1401، ، صفحه 291-300
چکیده
این مطالعه بهمنظور بررسی ویژگیهای شیمیایی و تغذیهای و تأثیر سیلاژ ذرت علوفهای حاصل از بذر پرتوتابیشده با پرتو گاما بر عملکرد برههای نر پرواری زندی انجام شد. ابتدا ویژگیهای جوانهزنی بذر ذرت شاهد و پرتوتابیشده با دزهای 25، 50، 100، 150 و 200 گری اندازهگیری شد. بعد از مشخصشدن دز مناسب، بذرهای مورداستفاده در دز 25 گری با پرتو ...
بیشتر
این مطالعه بهمنظور بررسی ویژگیهای شیمیایی و تغذیهای و تأثیر سیلاژ ذرت علوفهای حاصل از بذر پرتوتابیشده با پرتو گاما بر عملکرد برههای نر پرواری زندی انجام شد. ابتدا ویژگیهای جوانهزنی بذر ذرت شاهد و پرتوتابیشده با دزهای 25، 50، 100، 150 و 200 گری اندازهگیری شد. بعد از مشخصشدن دز مناسب، بذرهای مورداستفاده در دز 25 گری با پرتو گاما پرتودهی و در مزرعه کشت شدند. در انتهای دوره رشد، سیلاژ ذرت علوفهای در سیلوهای آزمایشی و مزرعهای تهیه شد. همچنین تأثیر سیلاژ تولیدی بر عملکرد و متابولیتهای خونی برههای پرواری زندی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره حاوی 20 درصد سیلاژ ذرت شاهد (پرتودهینشده) و سیلاژ ذرت حاصل از پرتودهی بذر در دز 25 گری با اشعه گاما بود. پرتودهی با دز 25 گری باعث افزایش تعداد ریشههای ثانویه، ریشهچه و ساقهچه در شرایط گلخانه و محتوای کربوهیدراتهای محلول، پروتئین محلول و کلروفیل گیاه ذرت در شرایط مزرعه شد (05/0P<). سیلاژ حاصل از بذرهای پرتودهیشده با دز 25 گری اشعه گاما، pH کمتر و مقدار پروتئین خام بیشتری نسبت به گروه شاهد داشت (05/0P<). استفاده از سیلاژ ذرت پرتوتابیشده در جیره پرواری باعث بهبود وزن پایان دوره، میانگین افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل برهها شد (05/0P<). براساس نتایج این مطالعه، پرتوتابی بذر ذرت با پرتو گاما باعث بهبود کیفیت سیلاژ ذرت و عملکرد برههای پرواری میشود.
منصور دهقانی؛ احمد افضل زاده؛ محمدعلی نوروزیان
دوره 23، شماره 2 ، تیر 1400، ، صفحه 191-200
چکیده
مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر فرآوری کاه گندم و باگاس نیشکر با اوره بر ترکیب شیمیایی، زمان تأخیر و فراسنجه های تجزیهپذیری ماده خشک و الیاف نامحلول در شوینده خنثی (NDF) به روش کیسه های نایلونی انجام شد. ترکیب شیمیایی و فراسنجه های تجزیهپذیری نمونه های فرآورینشده و عملآوریشده با پنج درصد اوره با استفاده از سه راس گاو ...
بیشتر
مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر فرآوری کاه گندم و باگاس نیشکر با اوره بر ترکیب شیمیایی، زمان تأخیر و فراسنجه های تجزیهپذیری ماده خشک و الیاف نامحلول در شوینده خنثی (NDF) به روش کیسه های نایلونی انجام شد. ترکیب شیمیایی و فراسنجه های تجزیهپذیری نمونه های فرآورینشده و عملآوریشده با پنج درصد اوره با استفاده از سه راس گاو شیرده (با میانگین وزنی 15±615 کیلوگرم و سه شکم زایش) مجهز به فیستولای شکمبه ای تعیین شد. عملآوری با اوره موجب کاهش زمان تأخیر تجزیه ماده خشک و NDF کاه گندم شد (0/05>P)، اما تأثیری بر زمان تأخیر تجزیه ماده خشک و NDF باگاس نیشکر نداشت. عملآوری کاه گندم با اوره موجب افزایش نرخ تجزیهپذیری ماده خشک و NDF شد (0/05>P). اما اثری بر نرخ تجزیهپذیری هماده خشک و NDF باگاس نیشکر نداشت. بخش تجزیهپذیر بالقوه ماده خشک و NDF هر دو ماده آزمایشی کاه گندم و باگاس نیشکر بعد از عملآوری با اوره افزایش یافت (0/05>P). تجزیهپذیری مؤثر هماده خشک و NDF مواد خشبی مورد آزمایش پس از عملآوری با اوره در کاه گندم بهترتیب از 35/69 و 21/69 درصد به 44/04 و 29/12 و در باگاس نیشکر بهترتیب از 18/88 و 15/65 درصد به 92/23 و 19/52 درصد افزایش یافت (0/05>P). براساس نتایج این آزمایش عملآوری مواد خوراکی خشبی بهویژه کاه گندم با اوره باعث بهبود تجزیهپذیری ماده خشک و NDF میشود.
بهنام روشنی؛ محمدعلی نوروزیان؛ احمد افضل زاده
دوره 23، شماره 1 ، فروردین 1400، ، صفحه 13-20
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر جایگزینی کنجالهی کلزا با کنجالهی سیاه دانه بر عملکرد، فراسنجههای خونی و خصوصیات لاشه، از تعداد 18راس بره نر زندی (با میانگین وزن 1/5±29/5 کیلوگرم و سن 7 ± 110 روز) در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و به مدت 90 روز استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیرهی شاهد حاوی نه درصد کنجالهی کلزا، 2) جیرهی حاوی 4/5 ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر جایگزینی کنجالهی کلزا با کنجالهی سیاه دانه بر عملکرد، فراسنجههای خونی و خصوصیات لاشه، از تعداد 18راس بره نر زندی (با میانگین وزن 1/5±29/5 کیلوگرم و سن 7 ± 110 روز) در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و به مدت 90 روز استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیرهی شاهد حاوی نه درصد کنجالهی کلزا، 2) جیرهی حاوی 4/5 درصد کنجالهی کلزا و 4/5 درصد کنجالهی سیاهدانه و 3) جیرهی حاوی نه درصد کنجالهی سیاهدانه بود. مقدار ماده خشک، خاکستر، پروتئین خام، چربی خام، NDF، ADF و ADIN کنجاله سیاه دانه به ترتیب 0/58±92/60، 0/27± 7/24، 1/0±35/8، 31/51±12/0، 56/24±24/1، 0/79±13/0 و 0/17±2/15درصد بود. تفاوتی از نظر گوارشپذیری مادهی آلی،NDF، چربی و پروتئین خام جیرهها مشاهده نشد. تاثیر جیرههای آزمایشی بر مصرف خوراک روزانه، ضریب تبدیل، افزایش وزن روزانه، وزن نهایی، بازده لاشه، وزن کبد، قلب، طحال، کلیه و بیضه معنیدار نبود. اما وزن نسبی دنبه، چربی زیرجلدی و چربی کل لاشه با جایگزینی کنجاله سیاه دانه به جای کنجاله کلزا کاهش یافت (p<0/05). به جز آلبومین و پروتئبن کل که در بره های تغذیه شده با جیره حاوی نه درصد کنجاله سیاه دانه افزایش داشت(p<0/05). سایر فراسنجه های خونی(گلوکز، نیتروژن اوره ای خون، تری گلیسیرید و کلسترول) در بین تیمارها تفاوت معنی داری نداشتند. براساس نتایج این مطالعه و با توجه به کمبود منابع پروتئینی در تغذیه دام می توان تا سطح نه درصد جیره از کنجاله سیاه دانه در جیره بره های پرواری استفاده کرد.
مهدی دهقانی سانیج؛ محمدعلی نوروزیان؛ احمد افضل زاده؛ علی اسدی الموتی
دوره 22، شماره 2 ، تیر 1399، ، صفحه 211-221
چکیده
به منظور بررسی اثرات اسید آسکوربیک و سالیسیلات پوشش دار شده در تغذیه گاوهای شیری تازه زا تحت تنش گرمایی از تعداد 44 رأس گاو هلشتاین در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 11 تکرار در هر تیمار به مدت 30 روز استفاده شد. تیمارها شامل: 1) شاهد (جیره بدون افزودنی)، 2) جیره حاوی 30 گرم اسید آسکوربیک پوششدار به ازای هر رأس در روز، 3) جیره حاوی 10 گرم ...
بیشتر
به منظور بررسی اثرات اسید آسکوربیک و سالیسیلات پوشش دار شده در تغذیه گاوهای شیری تازه زا تحت تنش گرمایی از تعداد 44 رأس گاو هلشتاین در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 11 تکرار در هر تیمار به مدت 30 روز استفاده شد. تیمارها شامل: 1) شاهد (جیره بدون افزودنی)، 2) جیره حاوی 30 گرم اسید آسکوربیک پوششدار به ازای هر رأس در روز، 3) جیره حاوی 10 گرم سالسیلات پوششدار به ازای هر رأس در روز و 4) جیره حاوی 30 گرم اسید آسکوربیک پوششدار + 10 گرم سالسیلات پوششدار به ازای هر رأس در روز بود. میانگین تولید شیر گروه دریافتکننده سالسیلات پوششدار از سایر تیمارها بیشتر بود (0/05>P). اسید آسکوربیک پوششدار توانست باعث افزایش معنیدار درصد چربی شیر، غلظت گلوکز، بتاهیدروکسی بوتیرات و اسیدهای چرب غیراستریفه و کاهش معنیدار سلولهای سوماتیک شیر نسبت به دیگر تیمارها شد (0/05>P). کل مواد جامد شیر، مقدار شیر اصلاح شده براساس انرژی و چربی و نیتروژن اوره ای شیر در گروه دریافتکننده اسید آسکوربیک پوششدار بیشتر از گروه شاهد بود (0/05>P). غلظت اوره خون در تیمار دریافتکننده اسید آسکوربیک بهعلاوه سالیسیلات پوششدار نسبت به تیمار شاهد کمتر بود (0/05>P). نتایج این مطالعه نشان داد که افزودن اسید آسکوربیک و سالسیلات پوششدار میتواند موجب افزایش عملکرد تولیدی گاوهای تازهزا نژاد هلشتاین تحت تنش گرمایی شود.
حسن فضائلی؛ فرشید میرزایی؛ احمد افضل زاده؛ محمدعلیl نوروزیان؛ مهدی نادعلیان؛ هادی حسینی
دوره 22، شماره 1 ، فروردین 1399، ، صفحه 23-35
چکیده
این پژوهش بهمنظور بررسی تأثیر افزایش خوراک گلوتن ذرت (خشک) بر ارزش غذایی ذرت علوفهای سیلوشده به روش های آزمایشگاهی و دام زنده انجام شد. بخش اول آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و پنج تکرار انجام شد که در آن؛ علوفه خرد شده ذرت با نسبتهای صفر، پنج و 10 درصد خوراک گلوتن ذرت مخلوط و در بشکه های 200 لیتری پلی اتیلنی سیلو شد. پس ...
بیشتر
این پژوهش بهمنظور بررسی تأثیر افزایش خوراک گلوتن ذرت (خشک) بر ارزش غذایی ذرت علوفهای سیلوشده به روش های آزمایشگاهی و دام زنده انجام شد. بخش اول آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و پنج تکرار انجام شد که در آن؛ علوفه خرد شده ذرت با نسبتهای صفر، پنج و 10 درصد خوراک گلوتن ذرت مخلوط و در بشکه های 200 لیتری پلی اتیلنی سیلو شد. پس از سه ماه، سیلاژها مورد ارزشیابی قرار گرفت. مصرف اختیاری و گوارش پذیری سیلاژها بههمراه خوراک پایه (یونجه+کاه+کنسانتره) بر روی گوسفند نر بالغ نژاد شال(دوساله) تعیین شد. استفاده از خوراک گلوتن ذرت موجب افزایش مادهخشک و پروتئین در علوفه سیلوشده گردید (0/05> P)اما بر pH و درصد ماده آلی اثر نداشت و غلظت ماده خشک سیلاژ به حد مطلوب (35درصد) نرسید. با افزودن خوراک گلوتن ذرت غلظت فیبر نامحلول در شوینده خنثی در سیلاژ ذرت افزایش اما فیبر نامحلول در شوینده اسیدی کاهش یافت (0/05> P). افزودن خوراک گلوتن ذرت موجب افزایش مقدار مصرف ماده خشک شد (0/05> P). قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی و فیبر نامحلول در شوینده خنثی در سیلاژهای حاوی خوراک گلوتن ذرت بیشتربود (0/05> P). همچنین مقدار مصرف ماده خشک قابل هضم، ماده آلی قابل هضم و فیبر نامحلول در شوینده خنثی قابل هضم، در سیلاژ حاوی خوراک گلوتن ذرت بالاتر بود (0/05> P). بهطورکلی، افزودن خوراک گلوتن ذرت به سیلاژ ذرت علوفهای موجب بهبود کیفیت آن میشود و استفاده از این سیلاژ در جیره گوسفند، مصرف خوراک و گوارش پذیری را بهبود میبخشد.
حسین بیاتانی؛ محمدعلی نوروزیان؛ احمد افضل زاده
دوره 21، شماره 2 ، تیر 1398، ، صفحه 209-221
چکیده
این مطالعه به منظور تعیین ارزش غذایی کاهوی وحشی در مراحل مختلف رشد و نیز برآورد و مقایسه روش های مختلف تعیین فاز تاخیری آن انجام شد. ترکیب شیمیایی، فراسنجه های تجزیه پذیری به روش کیسه های نایلونی و تولید گاز نمونه های مختلف کاهوی وحشی قبل و بعد گلدهی و یونجه خشک با هم مقایسه شدند. همچنین فاز تاخیری علوفه های آزمایشی به روش های مختلف ...
بیشتر
این مطالعه به منظور تعیین ارزش غذایی کاهوی وحشی در مراحل مختلف رشد و نیز برآورد و مقایسه روش های مختلف تعیین فاز تاخیری آن انجام شد. ترکیب شیمیایی، فراسنجه های تجزیه پذیری به روش کیسه های نایلونی و تولید گاز نمونه های مختلف کاهوی وحشی قبل و بعد گلدهی و یونجه خشک با هم مقایسه شدند. همچنین فاز تاخیری علوفه های آزمایشی به روش های مختلف اندازه گیری شد. میزان پروتئین خام کاهوی وحشی بعد گلدهی کمترین و میزان NDF و ADF آن بیشترین بود (0.05>p). مقدار کربوهیدرات غیرفیبری یونجه و کاهوی وحشی قبل گلدهی نسبت به کاهوی بعد گلدهی بیشتر بود(0.05>p). مقدار فراسنجه b ماده خشک در کاهوی وحشی بعد گلدهی بیشتر از سایر تیمارها به دست آمد (0.05>p). تجزیهپذیری مؤثر و پتانسیل تولید گاز در کاهوی وحشی قبل گلدهی نسبت به سایر تیمارها بالاتر بود (0.05>p). میزان انباشتگی در نرخ عبور پنج و هشت درصد برای کاهوی بعد گلدهی نسبت به سایر علوفههای آزمایشی بیشتر بود (0.05>p). برآورد زمان تاخیری با استفاده از روشهای دو مرحلهای ون میلجن و تولید گاز برای کاهوی قبل گلدهی بیشترین و بعد گلدهی کمترین مقدار بود (0.05>p). با توجه به نتایج این مطالعه به نظر میرسد که کاهوی وحشی قبل گلدهی می تواند به عنوان منبع علوفه ای در تغذیه نشخوارکنندگان مورد توجه قرار گیرد.
سمیه فتحی؛ علی اسدی الموتی؛ احمد افضل زاده؛ محمدعلی نوروزیان
دوره 19، شماره 3 ، آبان 1396، ، صفحه 545-555
چکیده
این آزمایش بهمنظور بررسی اثرات تخمیر منبع علوفه در تخمیر همزمان با منابع مختلف کربوهیدراتهای غیرالیافی در یک طرح پایه کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل (نه تیمار و سه تکرار) انجام شد. از کاه گندم، یونجه و ذرت سیلوشده بهعنوان منبع علوفه و از نشاسته، ساکارز و پکتین بهعنوان اجزای مهم کربوهیدراتهای غیرالیافی استفاده شد. 2/0 گرم ...
بیشتر
این آزمایش بهمنظور بررسی اثرات تخمیر منبع علوفه در تخمیر همزمان با منابع مختلف کربوهیدراتهای غیرالیافی در یک طرح پایه کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل (نه تیمار و سه تکرار) انجام شد. از کاه گندم، یونجه و ذرت سیلوشده بهعنوان منبع علوفه و از نشاسته، ساکارز و پکتین بهعنوان اجزای مهم کربوهیدراتهای غیرالیافی استفاده شد. 2/0 گرم از هر منبع علوفه همراه با 3/0 گرم از هر منبع کربوهیدراتهای غیرالیافی در شرایط آزمایشگاهی به مدت 24 ساعت تخمیر شدند و طی آن الگوی تولید گاز، قابلیت هضم ظاهری، قابلیت هضم حقیقی، تودهی میکروبی، pH و آمونیاک اندازهگیری شد. منبع علوفه و کربوهیدرات بهتنهایی هر کدام بر تولید گاز در زمانهای مختلف انکوباسیون، قابلیت هضم ظاهری، قابلیت هضم حقیقی و همچنین آمونیاک اثر معنیدار داشتند (05/0 > p) هر چند اثر متقابل بین این دو منبع مشاهده نشد. برآورد سنتز توده میکروبی برای منبع کاه از سایر منابع علوفه کمتر بود (14/0 در برابر 16/0 گرم در گرم ماده خشک، 05/0 > P) اما تحت تأثیر منبع کربوهیدراتهای غیرالیافی و یا اثر متقابل دو منبع قرار نگرفت. همچنین، منابع کربوهیدراتهای غیرالیافی اثر معنیداری بر pH محیط کشت داشتند (87/5 برای ساکارز در برابر 05/6 برای پکتین). نتایج این مطالعه نشان داد که اثرات کربوهیدراتهای غیرالیافی در محیط کشتهای همزمان با منابع مختلف علوفه قابلپیشبینی و مطابق با اثرات شناخته شده در شرایط درون تنی بوده و تحت تأثیر اثرات متقابل با منبع علوفه قرار نگرفت.
نسرین حسین پور؛ محمدعلی نوروزیان؛ احمد افضل زاده
دوره 16، شماره 2 ، مهر 1393، ، صفحه 93-101
چکیده
این مطالعه به منظور بررسی اثر منابع مختلف مکمل آلی و معدنی مس بر فراسنجههای تولید گاز و قابلیت هضم مواد مغذی در برههای نر زندی انجام شد. در آزمایش اول، هجده راس برة نر (میانگین وزن 62/1±53/17 کیلوگرم) در قالب طرحی کاملاً تصادفی در سه گروه شش راسی، در جایگاههای انفرادی به مدت هفتاد روز پروار شدند. تیمارها شامل شاهد (جیرة پایة بدون ...
بیشتر
این مطالعه به منظور بررسی اثر منابع مختلف مکمل آلی و معدنی مس بر فراسنجههای تولید گاز و قابلیت هضم مواد مغذی در برههای نر زندی انجام شد. در آزمایش اول، هجده راس برة نر (میانگین وزن 62/1±53/17 کیلوگرم) در قالب طرحی کاملاً تصادفی در سه گروه شش راسی، در جایگاههای انفرادی به مدت هفتاد روز پروار شدند. تیمارها شامل شاهد (جیرة پایة بدون مکمل مس)، جیرة پایه به همراه 10 میلیگرم مس در کیلوگرم مادة خشک جیره به شکل پروتئینات و جیرة پایه به همراه 10 میلیگرم مس در کیلوگرم مادة خشک جیره به شکل سولفات بود. تغذیة برهها با جیرههای حاوی مکمل مس میانگین افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک مصرفی را بهبود بخشید، ولی تأثیری بر مصرف خوراک نداشت. قابلیت هضم مادة خشک، مادة آلی، پروتئین خام و ADF در برههایی که از جیرة مکمل شده با مس آلی تغذیه شدند، نسبت به برههای سایر تیمارها بیشتر بود (01/0P<). در آزمایش دوم، میزان انرژی سوختوسازی جیرههای آزمایش اول برآورد و تأثیر منبع مس بر فراسنجههای تولید گاز بررسی شد. نرخ تولید گاز (c) در بین تیمارهای آزمایشی معنادار نبود اما پتانسیل تولید گاز (b) در تیمارهای حاوی مکمل مس بیشتر از تیمار شاهد بود (05/0P<). براساس نتایج تحقیق حاضر، افزودن مکمل مس به شکل آلی به جیرة برههای پرواری از طریق بهبود قابلیت هضم مواد مغذی باعث بهبود عملکرد میشود.
مهدی دهقانی سانیج؛ احمد افضلزاده؛ کامران رضایزدی؛ محمدعلی نوروزیان
دوره 16، شماره 1 ، اردیبهشت 1393، ، صفحه 11-20
چکیده
تأثیر جایگزینی یونجه با علوفۀ کنگرفرنگی بر گوارشپذیری، فراسنجههای تولید گاز جیرههای آزمایشی، عملکرد، و خصوصیات لاشۀ برههای مادۀ لریـبختیاری در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو تیمار و هفت تکرار بررسی شد. برههای گروه شاهد، جیرهای حاوی 30 درصد یونجه، 15 درصد کاه جو، و 55 درصد مواد متراکم دریافت کردند و در جیرۀ برههای ...
بیشتر
تأثیر جایگزینی یونجه با علوفۀ کنگرفرنگی بر گوارشپذیری، فراسنجههای تولید گاز جیرههای آزمایشی، عملکرد، و خصوصیات لاشۀ برههای مادۀ لریـبختیاری در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو تیمار و هفت تکرار بررسی شد. برههای گروه شاهد، جیرهای حاوی 30 درصد یونجه، 15 درصد کاه جو، و 55 درصد مواد متراکم دریافت کردند و در جیرۀ برههای تیمار آزمایشی، علوفۀ کنگر بهطور کامل جایگزین یونجه شد. مصرف خوراک جیرۀ حاوی علوفۀ کنگر بیشتر بود (05/0>P) ولی اختلاف در میزان افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذا بین تیمارها معنیدار نبود. نرخ تولید گاز بین تیمارهای آزمایشی معنیدار نبود، اما تولید گاز از بخش دیرتخمیر در جیرۀ حاوی کنگر بیشتر بود (05/0P<). گوارشپذیری مادۀ خشک و مادۀ آلی جیرۀ حاوی علوفۀ کنگر از جیرۀ حاوی یونجه بیشتر بود (05/0P<)، در حالیکه گوارشپذیری پروتئین و فیبر نامحلول در شویندۀ خنثی در جیرۀ حاوی یونجه بیشتر از جیرۀ حاوی کنگر به دست آمد (05/0P<). اثر جیرههای آزمایشی بر فراسنجههای لاشه و وزن نسبی اندامهای داخلی معنیدار نبود. براساس نتایج این تحقیق میتوان از علوفۀ کنگر در جیرۀ برههای پرواری استفاده کرد.
مختار ملاکی؛ محمد علی نوروزیان؛ علیاکبر خادم
دوره 15، شماره 2 ، مهر 1392، ، صفحه 109-115
چکیده
تأثیر منابع گوناگون روی (آلی و معدنی) بر عملکرد، غلظت مواد معدنی، و فراسنجههای خون برههای زندی با استفاده از 18 رأس بره نر در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار بررسی شد. تیمارها عبارت بودند از: جیرۀ فاقد مکمل روی (شاهد)، جیرۀ حاوی ppm 25 روی معدنی (رویـسولفات) و جیرۀ حاوی ppm 25 روی آلی (رویـپپتید). وزن نهایی، افزایش وزن روزانه، و مصرف ...
بیشتر
تأثیر منابع گوناگون روی (آلی و معدنی) بر عملکرد، غلظت مواد معدنی، و فراسنجههای خون برههای زندی با استفاده از 18 رأس بره نر در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار بررسی شد. تیمارها عبارت بودند از: جیرۀ فاقد مکمل روی (شاهد)، جیرۀ حاوی ppm 25 روی معدنی (رویـسولفات) و جیرۀ حاوی ppm 25 روی آلی (رویـپپتید). وزن نهایی، افزایش وزن روزانه، و مصرف خوراک برههایی که در جیرۀ خود روی آلی دریافت کرده بودند از سایر تیمارها بیشتر بود و ضریب تبدیل بهتری داشتند (05/0P<). از غلظت مس و آهن در خون برههایی که با جیرههای حاوی روی (آلی و معدنی) تغذیه شدند، کاسته شد، ولی غلظت روی در خون آنها افزایش یافت (05/0P<). تعداد گلبولهای سفید خون در برههای با تیمار رویـپپتید از سایر تیمارها کمتر بود (05/0>P). باتوجه به نتایج این مطالعه پیشنهاد میشود که ppm 25 روی آلی به جیرۀ برههای پرواری اضافه شود.