وحیده صباغی درمیان؛ مهران مهری؛ فرزاد باقرزاده کاسمانی؛ محمد رکوعی
چکیده
پژوهش حاضر بهمنظور بررسی اثر تریپتوفان، ملاتونین و دیمتیل گلایسین بر عملکرد رشد و کیفیت گوشت بلدرچینهای ژاپنی تغذیهشده با جیرههای آلودهشده با سم آفلاتوکسین B1 انجام شد. در این آزمایش تعداد 680 قطعه بلدرچین ژاپنی از سن هفت تا 35 روزگی در 17 تیمار و چهار تکرار و در هر تکرار 10 قطعه بلدرچین ژاپنی با استفاده از طرح مرکب مرکزی ...
بیشتر
پژوهش حاضر بهمنظور بررسی اثر تریپتوفان، ملاتونین و دیمتیل گلایسین بر عملکرد رشد و کیفیت گوشت بلدرچینهای ژاپنی تغذیهشده با جیرههای آلودهشده با سم آفلاتوکسین B1 انجام شد. در این آزمایش تعداد 680 قطعه بلدرچین ژاپنی از سن هفت تا 35 روزگی در 17 تیمار و چهار تکرار و در هر تکرار 10 قطعه بلدرچین ژاپنی با استفاده از طرح مرکب مرکزی مورداستفاده قرار گرفتند. عملکرد پرندگان بهصورت هفتگی محاسبه و در انتهای آزمایش میزان مالوندیآلدهید گوشت اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تریپتوفان سبب افزایش معنیدار وزن بدن شد (p<0/05) و ملاتونین تأثیر افزایشی بر مصرف خوراک داشت (p<0/05). اثر اصلی تریپتوفان و همچنین اثر متقابل تریپتوفان و دیمتیل گلایسین میزان مالوندیآلدهید گوشت را کاهش داد (p<0/05). نتایج مطالعه حاضر نشان داد تریپتوفان و دهندههای گروه متیل دارای ظرفیت آنتیاکسیدانی مناسبی برای کاهش مسمومیت ناشی از آفلاتوکسین B1 بر عملکرد رشد و میزان مالوندیآلدهید گوشت هستند و استفاده از این مکملها در جیره غذایی بلدرچین ژاپنی مطلوب به نظر میرسد.
میثم پورطاهری؛ مهران مهری؛ فرزاد باقرزاده کاسمانی؛ محمود قزاقی
چکیده
بهمنظور بررسی اثرات افزودن سطوح مختلف منابع نمک معدنی، کیلات و نانو آهن به جیره بر عملکرد، ذخیره آهن در بافتها و کیفیت گوشت بلدرچین ژاپنی، آزمایشی با تعداد 400 قطعه بلدرچین ژاپنی نر در قالب طرح کاملاً تصادفی با 10 تیمار آزمایشی و چهار تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل یک جیره پایه فاقد مکمل آهن (شاهد) و جیرههای پایه مکملشده ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثرات افزودن سطوح مختلف منابع نمک معدنی، کیلات و نانو آهن به جیره بر عملکرد، ذخیره آهن در بافتها و کیفیت گوشت بلدرچین ژاپنی، آزمایشی با تعداد 400 قطعه بلدرچین ژاپنی نر در قالب طرح کاملاً تصادفی با 10 تیمار آزمایشی و چهار تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل یک جیره پایه فاقد مکمل آهن (شاهد) و جیرههای پایه مکملشده با سطوح 60، 90 و120 میلیگرم در کیلوگرم سولفات، کیلات و نانو آهن بودند. پرندگانی که با مقدار 120 میلیگرم در کیلوگرم کیلات آهن تغذیه شدند، افزایش وزن بیشتری نسبت به گروههای شاهد، 60 و 120 میلیگرم سولفات داشتند )05/0>(P. تغذیه 90 و 120 میلیگرم نانو آهن باعث بهبود ضریب تبدیل خوراک در مقایسه با گروههای شاهد، سولفات و 60 میلیگرم کیلات آهن شد )05/0>(P. پرندگانی که با 90 و 120 میلیگرم در کیلوگرم کیلات و 120 میلی گرم نانو آهن تغذیه شدند، دارای آهن بیشتری در گوشت سینه نسبت به گروههای سولفات و شاهد بودند )05/0>(P. گروه 120 میلیگرم در کیلوگرم کیلات آهن ظرفیت نگهداری آب بیشتری را نسبت به تیمارهای شاهد، 60 و 90 میلیگرم سولفات، 60 میلیگرم کیلات و 90 میلیگرم نانو آهن و مقدار مالون دی آلدهید کمتر از گروه شاهد و 60 میلیگرم سولفات آهن داشت )05/0>(P. گروه 120 میلیگرم نانو آهن، میزان آهن کبد و سرم خون بیشتر و افت ناشی از پخت کمتر در مقایسه با تیمار شاهد داشت )05/0>(P. در پژوهش حاضر، اشکال و سطوح مختلف آهن، بر پارامترهای مورد بررسی، اثر متغیری داشتند.
منصور سراوانی؛ کمال شجاعیان؛ مهران مهری؛ فرزاد باقرزاده کاسمانی
چکیده
بهمنظور مطالعه اثر سطوح مختلف تعادل الکترولیتی و کلسیم جیره بر عملکرد، ترکیب استخوان و ویژگیهای لاشه بلدرچین ژاپنی، تعداد 720 قطعه جوجه بلدرچین در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×3 شامل سه سطح تعادل الکترولیتی (150، 250 و 350 میلیاکیوالان در کیلوگرم) و سه سطح کلسیم (4/0، 8/0 و 6/1 درصد) در نه تیمار، پنج تکرار و 16 قطعه پرنده ...
بیشتر
بهمنظور مطالعه اثر سطوح مختلف تعادل الکترولیتی و کلسیم جیره بر عملکرد، ترکیب استخوان و ویژگیهای لاشه بلدرچین ژاپنی، تعداد 720 قطعه جوجه بلدرچین در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×3 شامل سه سطح تعادل الکترولیتی (150، 250 و 350 میلیاکیوالان در کیلوگرم) و سه سطح کلسیم (4/0، 8/0 و 6/1 درصد) در نه تیمار، پنج تکرار و 16 قطعه پرنده در هر تکرار از سن 14 تا 35 روزگی، مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان داد که پرندگان تغذیهشده با جیره حاوی 4/0 درصد کلسیم و تعادل الکترولیتی 250 میلیاکیوالان در کیلوگرم، بیشترین مقدار مصرف خوراک را داشتند (05/0P<). تیمارهای آزمایشی بر ضریب تبدیل خوراک اثری نداشتند. در دو سطح 4/0 و 8/0 درصد کلسیم جیره، بیشترین مقدار کلسیم استخوان در تعادل الکترولیتی 150 میلیاکیوالان در کیلوگرم مشاهده شد (05/0P<). کمترین وزن کلیه در تیمار حاوی 6/1 درصد کلسیم و تعادل الکترولیتی 150 میلیاکیوالان در کیلوگرم و بیشترین وزن نسبی ران و سینه در تیمار حاوی 8/0 درصد کلسیم و تعادل الکترولیتی 150 میلیاکیوالان در کیلوگرم، مشاهده شد (05/0P<). براساس نتایج پژوهش حاضر، اثر متقابل کلسیم و تعادل الکترولیتی جیره میتواند بهعنوان یک محدودیت مهم در جیرهنویسی برای بلدرچین ژاپنی در حال رشد، در نظر گرفته شود.
شریفه قویدل حیدری؛ فرزاد باقرزاده کاسمانی؛ مهران مهری
چکیده
این آزمایش بهمنظور بررسی اثر کنجاله گلرنگ حاوی مکملهای میکروبی و آنزیمی بر عملکرد، کیفیت گوشت و ایمنی همورال بلدرچین ژاپنی انجام شد. تعداد 300 قطعه بلدرچین ژاپنی هفتروزه در قالب طرح کاملاً تصادفی به پنج تیمار،چهار تکرار و 15 قطعه جوجه در هر تکرار اختصاص داده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیره بر پایه ذرت و کنجاله سویا (شاهد)، ...
بیشتر
این آزمایش بهمنظور بررسی اثر کنجاله گلرنگ حاوی مکملهای میکروبی و آنزیمی بر عملکرد، کیفیت گوشت و ایمنی همورال بلدرچین ژاپنی انجام شد. تعداد 300 قطعه بلدرچین ژاپنی هفتروزه در قالب طرح کاملاً تصادفی به پنج تیمار،چهار تکرار و 15 قطعه جوجه در هر تکرار اختصاص داده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیره بر پایه ذرت و کنجاله سویا (شاهد)، 2) جیره حاوی 20 درصد کنجاله گلرنگ، 3) جیره حاوی 20 درصد کنجاله گلرنگ تخمیرشده، 4) جیره حاوی 20 درصد کنجاله گلرنگ+ پروبیوتیک کلسپورین® بهمیزان 50 میلیگرم در کیلوگرم خوراک و 5) جیره حاوی 20 درصد کنجاله گلرنگ+ آنزیم اندوپاور® بهمقدار 125 میلیگرم در کیلوگرم خوراک بودند. نتایج این مطالعه نشان دادند که استفاده از تیمارهای حاوی کنجاله گلرنگ تخمیر شده، پروبیوتیک کلسپورین و آنزیم در مقایسه با تیمار شاهد سبب بهبود افزایش وزن و مصرف خوراک جوجهها شدند (05/0P<). ضریب تبدیل خوراک گروه شاهد و بلدرچینهای دریافتکننده جیرههای حاوی کنجاله گلرنگ تخمیرشده و کنجاله گلرنگ+ آنزیم اندوپاور® از سایر گروههای آزمایشی کمتر بود (05/0P<).پرندگان تغذیهشده با کنجاله گلرنگ افت ناشی از پخت گوشت کمتری داشتند (05/0P<). ظرفیت نگهداری آب گوشت و نیز عیار پادتن تولیدشده علیه گلبول قرمز گوسفندی در تیمار دریافتکننده کنجاله گلرنگ تخمیرشده نسبت به گروه شاهد بالاتر بود (05/0P<).با توجه به اثرات مثبت تغذیه با کنجاله گلرنگ تخمیر شده و حاوی مکملهای پروبیوتیک و آنزیم بر عملکرد، کیفیت گوشت و سیستم ایمنی بلدرچین ژاپنی میتوان از این منبع پروتئینی قابل دسترس و ارزان در جیره بلدرچین استفاده کرد.
فرهاد محمدی؛ فرزاد باقرزاده کاسمانی؛ کمال شجاعیان؛ مهران مهری؛ محمد امیر کریمی ترشیزی
چکیده
تأثیر افزودن چای ترش به جیره بر عملکرد و پاسخ ایمنی جوجههای گوشتی تحت آفلاتوکسکوزیس با استفاده از 192 قطعه جوجه گوشتی یکروزه جنس نر سویه رأس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و 12 جوجه در هر تکرار بررسی شد. تیمارها شامل 1 - جیره شاهد منفی (بدون افزودنی)، 2 – جیره شاهد مثبت (5/2 میلیگرم آفلاتوکسین B1در کیلوگرم)، ...
بیشتر
تأثیر افزودن چای ترش به جیره بر عملکرد و پاسخ ایمنی جوجههای گوشتی تحت آفلاتوکسکوزیس با استفاده از 192 قطعه جوجه گوشتی یکروزه جنس نر سویه رأس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و 12 جوجه در هر تکرار بررسی شد. تیمارها شامل 1 - جیره شاهد منفی (بدون افزودنی)، 2 – جیره شاهد مثبت (5/2 میلیگرم آفلاتوکسین B1در کیلوگرم)، 3 - جیره حاوی چای ترش (10 گرم چای ترش در کیلوگرم) و 4 - جیره آلوده به آفلاتوکسین و حاوی چای ترش (5/2 میلیگرم آفلاتوکسین B1+ 10 گرم در کیلوگرم چای ترش در کیلوگرم) میباشند. اثر تیمارها بر مصرف خوراک معنیدار نبود. افزایش وزن جوجهها در تیمار شاهد مثبت کمتر از جوجههای مربوط به تیمارهای دیگر بود (001/0P<). این پرندگان ضریب تبدیل بالاتری داشتند (001/0P<). میزان پادتن تولید شده علیه ویروس نیوکاسل و گلبول قرمز گوسفندی در جوجههای تغذیه شده با جیرة کنترل مثبت و جیرة حاوی چای ترش به ترتیب پایینتر و بالاتر از پرندگان گروه شاهد منفی بود (001/0P<). کمترین افزایش ضخامت پوست پس از چالش با دینیتروکلروبنزن در جوجههای دریافتکنندة جیرة شاهد مثبت مشاهده شد (001/0P<). وزن نسبی بورس فابریسیوس در جوجههای دریافتکنندة جیرة کنترل مثبت و حاوی چای ترش بهترتیب کمتر و بیشتر از گروه شاهد منفی بود (001/0P<). براساس نتایج تحقیق حاضر، افزودن چای ترش به جیرههای آلوده به آفلاتوکسین B1 در جوجههای گوشتی، اثر سم آفلاتوکسین را بر پاسخ ایمنی و عملکرد تولیدی کاهش میدهد.
مجید آفتابی؛ فرزاد باقرزاده کاسمانی؛ قاسم جلیلوند؛ مهران مهری؛ محمد امیر کریمی ترشیزی
چکیده
تأثیر پروتکسین در کاهش تأثیرات منفی تغذیة جیرههای حاوی آفلاتوکسین B1 بر عملکرد، پاسخ ایمنی، کیفیت گوشت و فلور میکروبی ایلئوم با استفاده از 320 قطعه بلدرچین ژاپنی هفتروزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار (جیرة شاهد (بدون افزودنی)، جیرة حاوی 5/2 میلیگرم در کیلوگرم آفلاتوکسین B1، جیرة حاوی 150 میلیگرم در کیلوگرم پروتکسین، ...
بیشتر
تأثیر پروتکسین در کاهش تأثیرات منفی تغذیة جیرههای حاوی آفلاتوکسین B1 بر عملکرد، پاسخ ایمنی، کیفیت گوشت و فلور میکروبی ایلئوم با استفاده از 320 قطعه بلدرچین ژاپنی هفتروزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار (جیرة شاهد (بدون افزودنی)، جیرة حاوی 5/2 میلیگرم در کیلوگرم آفلاتوکسین B1، جیرة حاوی 150 میلیگرم در کیلوگرم پروتکسین، جیرة حاوی 5/2 میلیگرم آفلاتوکسین B1+150 میلیگرم در کیلوگرم پروتکسین)، چهار تکرار و 20 پرنده در هر تکرار بررسی شد. مصرف خوراک در پرندگانی که با جیرة حاوی پروبیوتیک تغذیه شدند، بالاتر از پرندگان گروه شاهد بود (05/0P<). افزایش وزن پرندگانی که جیرة حاوی آفلاتوکسین دریافت کردند، کمتر از پرندگان تیمارهای دیگر بود (05/0P<). پاسخ ایمنی هومورال در بلدرچینهای گروه آفلاتوکسین و پروبیوتیک بهترتیب کمتر و بیشتر از گروه شاهد بود (05/0P<). ضخامت پوست 48 ساعت پس از چالش با دینیتروکلروبنزن در پرندگان تغذیهشده با جیرة آلوده به آفلاتوکسین کمتر از سایر تیمارها بود (05/0P<). غلظت مالوندیآلدئید (30 روز بعد از انجماد) در گوشت پرندگانی که با جیرة آلوده به آفلاتوکسین تغذیه شدند، بیشتر از سایر پرندگان بود (05/0P<). جمعیت اشریشیاکلی و باکتریهای اسیدلاکتیک در پرندگانی که با جیرة حاوی پروتکسین و یا آفلاتوکسین+پروتکسین تغذیه شدند، از دو گروه دیگر بهترتیب کمتر و بیشتر بود (05/0P<). براساس نتایج پژوهش حاضر، افزودن پروبیوتیک پروتکسین به جیرههای آلوده به آفلاتوکسین B1 موجب بهبود پاسخ ایمنی و جمعیت میکروبی روده در بلدرچین ژاپنی میشود.
فرزاد باقرزاده کاسمانی؛ سمیرا امیدی کیا؛ حمیدرضا میرزایی؛ مهران مهری
چکیده
به منظور بررسی تأثیر افزودن پودر برگ مریمگلی (Salvia mirzayanii) به جیره در عملکرد، خصوصیات لاشه، وزن نسبی اندامهای داخلی و جمعیت میکروبی رودههای کور جوجههای گوشتی آزمایش انجام شد. تعداد 200 قطعه جوجة گوشتی یکروزه با پنج سطح مریمگلی (صفر، 25/0، 5/0، 75/0 و 1 درصد) در دامنة سنی یک تا 42روزگی تغذیه شدند. در دورة سنی یک تا 21روزگی، پرندگانی که 1 ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر افزودن پودر برگ مریمگلی (Salvia mirzayanii) به جیره در عملکرد، خصوصیات لاشه، وزن نسبی اندامهای داخلی و جمعیت میکروبی رودههای کور جوجههای گوشتی آزمایش انجام شد. تعداد 200 قطعه جوجة گوشتی یکروزه با پنج سطح مریمگلی (صفر، 25/0، 5/0، 75/0 و 1 درصد) در دامنة سنی یک تا 42روزگی تغذیه شدند. در دورة سنی یک تا 21روزگی، پرندگانی که 1 درصد پودر برگ مریمگلی در جیرة خود دریافت کردند، مصرف خوراک و افزایش وزن کمتر و ضریب تبدیل بالاتری داشتند (05/0>P). در دورة سنی 22 تا 42روزگی و کل دورة پرورش (یک تا 42روزگی) ضریب تبدیل غذایی در پرندگان تغذیهشده با جیرة حاوی 5/0 درصد پودر برگ مریمگلی، در مقایسه با گروه شاهد بهطور معناداری کاهش یافت (05/0>P). بازده لاشه و وزن نسبی عضلة سینه در پرندگان تغذیه شده با جیرة حاوی 1 درصد برگ مریمگلی کمتر از سایر تیمارها بود (05/0>P). جمعیت باکتریهای اسید لاکتیک در رودههای کور پرندگانی که جیرة حاوی 25/0 و 5/0 درصد مریمگلی مصرف کردند، در مقایسه با پرندگان شاهد افزایش یافت (05/0>P). تغذیة جیرههای حاوی سطوح بالاتر از 5/0 درصد مریمگلی، جمعیت کلیفرمها را در رودههای کور نسبت به پرندگان شاهد کاهش داد (05/0>P). براساس نتایج تحقیق حاضر، افزودن 5/0 درصد پودر برگ مریمگلی به جیرة جوجههای گوشتی، ضمن بهبود ترکیب فلور میکروبی رودههای کور، عملکرد رشد را بهبود میبخشد.