سهام مرمضی؛ خلیل میرزاده؛ صالح طباطبائی وکیلی؛ محمدرضا تابنده
دوره 22، شماره 1 ، فروردین 1399، ، صفحه 165-172
چکیده
هدف از انجام این آزمایش، بررسی اثر پودر گیاه خارخاسک بر غلظت هورمونهای تیروئیدی و IGF-I سرم خون برههای نر بود. برای این منظور، آزمایشی با استفاده از 18 راس بره نر نژاد عربی با میانگین سنی حدود سه ماه و میانگین وزن 2±14/16 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و شش تکرار به مدت پنج ماه انجام گرفت. تیمارها شامل سطوح صفر (شاهد)، ...
بیشتر
هدف از انجام این آزمایش، بررسی اثر پودر گیاه خارخاسک بر غلظت هورمونهای تیروئیدی و IGF-I سرم خون برههای نر بود. برای این منظور، آزمایشی با استفاده از 18 راس بره نر نژاد عربی با میانگین سنی حدود سه ماه و میانگین وزن 2±14/16 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و شش تکرار به مدت پنج ماه انجام گرفت. تیمارها شامل سطوح صفر (شاهد)، 15 و 30 گرم پودر گیاه خارخاسک در کیلوگرم جیره بودند. وزنگیری از برهها به صورت ماهانه انجام شد، در دوره سنی چهار تا هشت ماهگی ، در هر ماه پنج نوبت متوالی از برهها برای اندازه گیری غلظت هورمون های T3 و T4 در بره هایی که پودر گیاه خارخاسک دریافت کردند بالاتر از بره های شاهد بودن (P<0.05). غلظت T3 در هفت ماهگی و T4 در سن هشت ماهگی در بره های تغذیه شده با جیره حاوی 30 گرم در کیلوگرم خارخاسک بالاتر از بره های شاهد بود (p<0/05). غلظت IGF-I در سن شش ماهگی در بره های تغذیه شده با جیره حاوی 15 گرم در کیلوگرم خارخاسک بالاتر از بره های شاهد بود(p<0/05). به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که تغذیه سطح 15 گرم پودر گیاه خارخاسک به بره های نر عربی با تعدیل در هورمون های تیروئیدی و IGF-I با بهبود دستگاه تولیدمثلی از کاهش میل جنسی و ناتوانی در فعالیت تولیدمثلی جلوگیری می کند.
سپیده رستمی؛ محمد تقی بیگی نصیری؛ محمود نظری؛ صالح طباطبائی وکیلی
دوره 21، شماره 3 ، مهر 1398، ، صفحه 409-418
چکیده
اثر دو رقیقکننده مختلف تریس- زرده تخممرغ و آندرومد بر کیفیت منی و نسبت جنسیت اسپرم گاو هلشتاین در طول فرآیند رقیقسازی و انجماد با استفاده از تکنیک real- time qPCR بررسی شد. این آزمایش با استفاده از چهار گاو نر نژاد هلشتاین در سن چهار سالگی و بهمدت چهار هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد .ژنهای PLP و SRY به ترتیب برای جداسازی قطعات خاصی ...
بیشتر
اثر دو رقیقکننده مختلف تریس- زرده تخممرغ و آندرومد بر کیفیت منی و نسبت جنسیت اسپرم گاو هلشتاین در طول فرآیند رقیقسازی و انجماد با استفاده از تکنیک real- time qPCR بررسی شد. این آزمایش با استفاده از چهار گاو نر نژاد هلشتاین در سن چهار سالگی و بهمدت چهار هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد .ژنهای PLP و SRY به ترتیب برای جداسازی قطعات خاصی از توالی های کروموزوم X- و Y- تکثیر شدند. استفاده از رقیقکننده آندرومد در مقایسه با تریس- زرده تخممرغ، کیفیت منی در انجماد و یخگشایی را بهبود داد. استفاده از رقیقکننده آندرومد موجب افزایش معنیدار بیان ژن (PLP( 0/16±1/43، و( p=0/01) و کاهش معنیدار بیان ژن (SRY(0/11±0/64 و ( p=0/009) در حالت مایع و فرایند انجماد شد. استفاده از رقیق کننده تریس- زرده تخم مرغ باعث کاهش معنیدار بیان ژن (PLP (0/06±0/3)، (p<0/0001 و افزایش معنیدار بیان ژن (SRY (1/19±0/05)، (p=0/001 در حالت انجماد شد. براساس نتایج، استفاده از منی رقیق کننده آندرومد و منی منجمد شده با تریس- زرده تخم مرغ به ترتیب سبب افزایش ماده زایی و نرزایی در گله گاو شیری می شود.
بابک ماسوری؛ سمیه سالاری؛ حشمت اله خسروی نیا؛ صالح طباطبایی وکیلی؛ طاهره محمدآبادی
دوره 19، شماره 1 ، اردیبهشت 1396، ، صفحه 201-212
چکیده
تاثیر اسانس مرزه خوزستانی (صفر و 400 میلی گرم بر کیلوگرم جیره) و منبع چربی (پنج درصد روغن ماهی، سه درصد روغن ماهی + دو درصد روغن کلزا، دو درصد روغن ماهی +سه درصد روغن کلزا و پنج درصد روغن کلزا) بر عملکرد تولیدی، کلسترول گوشت، پایداری لیپید و اجزای لیپیدی خون جوجههای گوشتی تحت شرایط تنش گرمایی در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×4 با پنج تکرار ...
بیشتر
تاثیر اسانس مرزه خوزستانی (صفر و 400 میلی گرم بر کیلوگرم جیره) و منبع چربی (پنج درصد روغن ماهی، سه درصد روغن ماهی + دو درصد روغن کلزا، دو درصد روغن ماهی +سه درصد روغن کلزا و پنج درصد روغن کلزا) بر عملکرد تولیدی، کلسترول گوشت، پایداری لیپید و اجزای لیپیدی خون جوجههای گوشتی تحت شرایط تنش گرمایی در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×4 با پنج تکرار انجام شد. استفاده از پنج درصد روغن کلزا باعث کاهش ضریب تبدیل خوراک، غلظت لیپوپروتئینهای با دانسیته کم در سرم و میزان کلسترول عضلات ران و سینه در جوجههای گوشتی در سن 42 روزگی شد (05/0>P). استفاده از 400 میلیگرم در کیلوگرم اسانس مرزه باعث بهبود افزایش وزن روزانه، کاهش سطح کلسترول سرم و عضلات ران و سینه و کاهش سطح مالوندیآلدئید در عضلات ران و سینه شد (05/0>P). اعمال تنش گرمایی در بازه زمانی 22 تا 42 روزگی باعث کاهش معنیدار ضریب تبدیل خوراک، افزایش کلسترول سرم خون و کلسترول عضله سینه و افزایش سطح مالوندیآلدئید عضلات ران وسینه شد (05/0>P). بر اساس نتایج حاصل، استفاده از روغن کلزا یا400 میلیگرم در کیلوگرم اسانس مرزه خوزستانی تأثیر مثبت بر خصوصیات عملکرد و کاهش محتوای کلسترول عضلات و سرم خون در جوجه گوشتی دارد.
صادق حسینی؛ مرتضی مموئی؛ صالح طباطبایی وکیلی؛ محسن ساری
دوره 19، شماره 1 ، اردیبهشت 1396، ، صفحه 245-253
چکیده
هدف از انجام این آزمایش بررسی تاثیر نانوسلنیوم بر فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز و ارتباط آن با فراسنجههای کمی و کیفی اسپرم قوچ عربی بود. در این آزمایش 12 رأس قوچ نژاد عربی با میانگین وزنی 3±73 کیلوگرم و سن دو تا چهار سال مورد استفاده قرار گرفت. حیوانات به سه گروه تقسیم شدند: گروه شاهد (بدون نانوسلنیوم) و دو گروه آزمایشی که به ترتیب ...
بیشتر
هدف از انجام این آزمایش بررسی تاثیر نانوسلنیوم بر فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز و ارتباط آن با فراسنجههای کمی و کیفی اسپرم قوچ عربی بود. در این آزمایش 12 رأس قوچ نژاد عربی با میانگین وزنی 3±73 کیلوگرم و سن دو تا چهار سال مورد استفاده قرار گرفت. حیوانات به سه گروه تقسیم شدند: گروه شاهد (بدون نانوسلنیوم) و دو گروه آزمایشی که به ترتیب 4/0 و 8/0 میلیگرم در کیلوگرم نانوسلنیوم در ماده خشک مصرفی دریافت کردند. نتایج نشان داد که غلظت سلنیوم و فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز منی در تیمار 8/0 میلیگرم در کیلوگرم نانو سلنیوم نسبت به شاهد به صورت معنیداری افزایش یافت (05/0P<)، اما افزایش غلظت سلنیوم منی در تیمار 4/0 میلیگرم در کیلوگرم نانوسلنیوم نسبت به شاهد معنیدار نبود. حجم انزال، تحرک و زنده مانی در حیواناتی که سطوح 4/0 و 8/0 میلیگرم در کیلوگرم نانوسلنیوم دریافت کردند نسبت به گروه شاهد افزایش یافت (05/0P<). غلظت اسپرماتوزوئیدها در تیمار 4/0 میلیگرم بر کیلوگرم نانوسلنیوم نسبت به شاهد افزایش پیدا کرد، اما در تیمار 8/0 میلیگرم بر کیلوگرم نانوسلنیوم کاهش یافت (05/0P<). درصد ناهنجاریهای اسپرم در قوچ هایی که مکمل نانوسلنیوم در جیره خود دریافت کردند کاهش یافت (05/0P<). بر اساس نتایج این تحقیق، مکمل کردن جیره به میزان 4/0 میلیگرم در کیلوگرم با نانوسلنیوم فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز را در منی افزایش و فراسنجههای کمی و کیفی اسپرم را بهبود میبخشد.
معصومه منطقی؛ مرتضی مموئی؛ صالح طباطبائی وکیلی؛ جمال فیاضی؛ خلیل میرزاده
دوره 18، شماره 2 ، تیر 1395، ، صفحه 367-375
چکیده
تأثیر استفاده از مقادیر مختلف لسیتین سویا به جای زرده تخممرغ برای محافظت از اسپرماتوزوئید قوچ در زمانیک ساعت پس از اسپرمگیری و نیز 24و48 ساعت پس از ذخیره کردن منی در پنج درجه سانتیگراد بررسی شد. از10 رأس قوچ با سن دو تا سه سال و میانگین وزن (4±)64کیلوگرم، هفتهای یک بار به مدت هشت هفته اسپرمگیری شد. نمونهها مخلوط و به ...
بیشتر
تأثیر استفاده از مقادیر مختلف لسیتین سویا به جای زرده تخممرغ برای محافظت از اسپرماتوزوئید قوچ در زمانیک ساعت پس از اسپرمگیری و نیز 24و48 ساعت پس از ذخیره کردن منی در پنج درجه سانتیگراد بررسی شد. از10 رأس قوچ با سن دو تا سه سال و میانگین وزن (4±)64کیلوگرم، هفتهای یک بار به مدت هشت هفته اسپرمگیری شد. نمونهها مخلوط و به چهار قسمت مساوی تقسیم شد. هر قسمت با یکی از رقیقکنندههای پایه تریس و چهار تیمار حاوی 5/0، یک و 5/1 درصد لسیتین سویا و 14 درصد زرده تخممرغ رقیق شده و درصد تحرک، زندهمانی، ناهنجاریهای مورفولوژیکی و سلامت غشای اسپرم و نیز pH منی در آنها تعیین شد. نتایج نشان داد که میزان تحرک و زندهمانی اسپرم در زمان اول در تیمار 5/1 درصد لسیتین سویا بهتر بود (05/0P<). در زمان 48 ساعت پس از ذخیره کردن در تیمارهای یک و 5/1 درصد لسیتین سویا زندهمانی اسپرم در مقایسه با زرده تخممرغ بهتر بود (05/0P<). بهطورکلی، لسیتین سویا یک جایگزین مناسب برای زرده تخممرغ بوده و موجب بهبود کیفیت مایع منی در زمانهای مورد مطالعه میشود. باتوجه به محدودیتهای موجود در استفاده از زرده تخممرغ به عنوان یک منبع حیوانی در رقیقکننده قوچ، استفاده از لسیتین سویا به عنوان یک منبع گیاهی پیشنهاد میشود.
الهه رضائی؛ صالح طباطبائی وکیلی؛ خلیل میرزاده؛ سمیه سالاری؛ مهدی زارعی
دوره 18، شماره 1 ، فروردین 1395، ، صفحه 151-160
چکیده
بهمنظور بررسی اثر سطوح گوناگون دانۀ آنیسون بر عملکرد، سیستم ایمنی، فعالیت آنتیاکسیدانی، و غلظت استروژن خون جوجههای گوشتی، تعداد 192 قطعه جوجۀ یکروزۀ سویۀ رأس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار، و 12 مشاهده در هر تکرار بهمدت 42 روز پرورش یافتند. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح صفر (شاهد)، 3/0، 6/0، و 9/0 درصد دانۀ آنیسون ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر سطوح گوناگون دانۀ آنیسون بر عملکرد، سیستم ایمنی، فعالیت آنتیاکسیدانی، و غلظت استروژن خون جوجههای گوشتی، تعداد 192 قطعه جوجۀ یکروزۀ سویۀ رأس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار، و 12 مشاهده در هر تکرار بهمدت 42 روز پرورش یافتند. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح صفر (شاهد)، 3/0، 6/0، و 9/0 درصد دانۀ آنیسون در جیره بودند. در 28روزگی تزریق گلبول قرمز گوسفندی (SRBC) به جوجهها انجام شد و در روزهای 35 و 42 پرورش خونگیری برای بررسی عیار آنتیبادی علیه SRBC به عمل آمد. سطوح دانۀ آنیسون باعث بهبود مقدار مصرف خوراک و افزایش وزن جوجههای گوشتی نشدند. در دورۀ آغازین، کمترین ضریب تبدیل خوراک جوجههای گوشتی در تیمار 3/0درصد دانۀ آنیسون مشاهده شد (05/0>P)، ولی در دورههای رشد و کل دورۀ پرورش، سطوح دانۀ آنیسون تأثیر مثبتی بر ضریب تبدیل خوراک نداشت. دانۀ آنیسون باعث افزایش عیار آنتیبادی علیه SRBC جوجهها در 35روزگی شد (05/0>P). سطوح دانۀ آنیسون موجب بهبود ایمنی سلولی در جوجهها نشد. تیمار 3/0درصد دانۀ آنیسون باعث افزایش قدرت آنتیاکسیدانی تام پلاسمای جوجهها در مقایسه با پرندگان گروه شاهد شد (05/0>P). میزان استروژن سرم خون جوجهها در سطوح 3/0 و 6/0درصد دانۀ آنیسون کاهش داشت، اما در سطح 9/0درصد آن افزایش یافت (05/0>P). بهطورکلی، افزودن دانۀ آنیسون به جیرۀ جوجههای گوشتی هرچند باعث بهبود عملکرد و پاسخ ایمنی سلولی جوجههای گوشتی نشد، موجب افزایش پاسخ ایمنی هومورال اولیه و توان آنتیاکسیدانی تام خون جوجهها شد.
مرتضی نادعلی؛ سمیه سالاری؛ محمد بوجارپور؛ صالح طباطبایی وکیلی؛ محسن ساری
دوره 17، شماره 1 ، فروردین 1394، ، صفحه 141-149
چکیده
تأثیر روی بر زخم کف پا و فراسنجههای تولیدمثلی و خونی مرغهای مادر گوشتی با استفاده از 300 قطعه مرغ و 40 قطعه خروس سویۀ راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار و 15 قطعه مرغ و دو قطعه خروس در هر تکرار به مدت 12 هفته بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیرههای حاوی80، 110، 140، و 170 میلیگرم روی در کیلوگرم جیره بودند. استفاده ...
بیشتر
تأثیر روی بر زخم کف پا و فراسنجههای تولیدمثلی و خونی مرغهای مادر گوشتی با استفاده از 300 قطعه مرغ و 40 قطعه خروس سویۀ راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار و 15 قطعه مرغ و دو قطعه خروس در هر تکرار به مدت 12 هفته بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیرههای حاوی80، 110، 140، و 170 میلیگرم روی در کیلوگرم جیره بودند. استفاده از سطوح افزایشی روی بهخصوص سطح 170 میلیگرم در کیلوگرم جیره موجب افزایش جوجهدرآوری گردید (05/0P<). استفاده از مکمل روی در سطوح 140 و 170 میلیگرم در کیلوگرم جیره سبب بهبود و جلوگیری از پیشرفت زخمهای کف پا شد (05/0P<). کمترین درصد تلفات رویانی مرحلۀ اولیۀ انکوباسیون مربوط به سطح 140 میلیگرم روی در کیلوگرم جیره بود (05/0P<). همچنین سطح 170 میلیگرم روی در کیلوگرم جیره سبب افزایش تعداد فولیکولهای بزرگ و کوچک تخمدان مرغهای مادر گوشتی گردید (05/0P<). اثر تیمارهای آزمایشی بر لیپیدهای خون معنیدار نبود. نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از مکمل روی در سطوح 140 و 170 میلیگرم در کیلوگرم جیرۀ مرغهای مادر گوشتی علاوه بر تأثیر مطلوب بر سلامت پای مرغها، جوجهدرآوری را بهبود میبخشد.
پروین سعیدی؛ صالح طباطبائی وکیلی؛ سمیه سالاری؛ خلیل میرزاده؛ مهدی زارعی
دوره 16، شماره 2 ، مهر 1393، ، صفحه 157-166
چکیده
به منظور بررسی اثر افزودن سیاهدانه به جیره در عملکرد، پاسخ ایمنی و برخی فراسنجههای خونی، از 192 قطعه جوجة یکروزة سویة راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و دوازده مشاهده در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح افزایشی صفر (تیمار شاهد)، 4/0، 8/0 و 2/1 درصد سیاهدانه بود. در دورة رشد و کل دورة پرورش، وزن ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر افزودن سیاهدانه به جیره در عملکرد، پاسخ ایمنی و برخی فراسنجههای خونی، از 192 قطعه جوجة یکروزة سویة راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و دوازده مشاهده در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح افزایشی صفر (تیمار شاهد)، 4/0، 8/0 و 2/1 درصد سیاهدانه بود. در دورة رشد و کل دورة پرورش، وزن بدن در پرندگانی که جیرة حاوی 4/0 و 8/0 درصد سیاهدانه مصرف کردند، بیشتر از پرندگان شاهد بود (P<0/05). افزودن سیاهدانه به جیره اثری بر مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی در دورههای آغازین، رشد و کل دورة پرورش نداشت. وزن بورس فابرسیوس و تیموس در پرندگانی که 4/0 و 8/0 درصد سیاهدانه در جیرة خود دریافت کردند، بیشتر از پرندگان شاهد بود (P<0/05). وزن کبد در پرندگان مربوط به تیمار 4/0 درصد سیاهدانه بیشتر از شاهد بود (P<0/05). افزودن سیاهدانه به جیره باعث کاهش معنادار غلظت گلوکز، تریگلیسرید، کلسترول و LDL و افزایش میزان HDL سرم خون شد (P<0/05). در پرندگانی که در جیرة خود سیاهدانه دریافت کردند تعداد گلبولهای سفید افزایش و نسبت هتروفیل: لنفوسیت کاهش یافت (P<0/05). توان آنتیاکسیدانی تام پلاسمای خون در پرندگانی که 4/0 و 8/0 درصد سیاهدانه دریافت کردند، بیشتر از شاهد بود (P<0/05). بهطور کلی، استفاده از سیاهدانه تا سطح 8/0 درصد در جیره، ضمن بهبود عملکرد، فعالیت سیستم ایمنی و توان آنتیاکسیدانی تام خون جوجههای گوشتی را افزایش میدهد.