وحیدالله چرخی؛ فردین هژبری؛ هادی حجاریان
چکیده
این پژوهش با هدف افزودن مخلوط سه گیاه دارویی به جیره میش‌های شیرده و تاثیر آن بر عملکرد و فراسنجههای خون برههای شیرخوار با استفاده از 48 رأس بره با میانگین وزن ۴۴/۰±۳۴/۳ کیلوگرم همراه 24 رأس میش شیرده با میانگین تولید شیر 25/122±03/1107 گرم در روز در قالب طرح کاملاً تصادفی برای 65 روز در جایگاه‌های انفرادی انجام شد. گروه‌های آزمایشی ...
بیشتر
این پژوهش با هدف افزودن مخلوط سه گیاه دارویی به جیره میش‌های شیرده و تاثیر آن بر عملکرد و فراسنجههای خون برههای شیرخوار با استفاده از 48 رأس بره با میانگین وزن ۴۴/۰±۳۴/۳ کیلوگرم همراه 24 رأس میش شیرده با میانگین تولید شیر 25/122±03/1107 گرم در روز در قالب طرح کاملاً تصادفی برای 65 روز در جایگاه‌های انفرادی انجام شد. گروه‌های آزمایشی میش‌های مادر شامل: گروه شاهد (جیرة پایه)، تیمارهای اول، دوم و سوم علاوه بر جیرة پایه روزانه 15 گرم پودر مخلوط زیرۀ سبز، گشنیز و نعناع فلفلی به ترتیب با نسبت‌های 10:30:60؛ 10:45:45 و 10:60:30 درصد دریافت کردند. برهها، دوهفتگی توزین و در انتهای دوره، از رگ گردن خونگیری شدند. وزن نهایی و افزایش وزن روزانه برههای تیمار اول نسبت به گروه‌های دیگر بیشتر بود (05/0>P). غلظت گلبولهای قرمز و درصد هماتوکریت برههای تیمار سوم کمترین و تیمار اول بیشترین بود، ولی تفاوت معنیداری با شاهد نداشت. ضریب پراکندگی گلبولهای قرمز و پلاکت‌ها در تیمار اول کمتر از شاهد بود (05/0>P). تفاوتی بین تیمارها از لحاظ تعداد گلبولهای سفید، درصدهای لنفوسیت‌ها و گرانولوسیت‌ها وجود نداشت. غلظت گلوکز خون برههای تیمار دوم نسبت به شاهد کمتر بود (05/0>P). ظرفیت آنتی‌اکسیدانی برههای میش‌های دریافت‌کنندۀ مکمل نسبت به شاهد افزایش یافت و مالوندیآلدئید نسبت به شاهد پایینتر بود (05/0>P). نتایج نشان داد استفاده از مخلوط گیاهان زیره، گشنیز و نعناع فلفلی در جیرة میش‌های مادر سبب افزایش ظرفیت آنتی‌اکسیدانی و کاهش مالوندیآلدئید در برههای شیرخوار شد، هرچند بهبود در افزایش وزن روزانه قابل‌توجه نبود.
زهرا شیرنگار؛ فردین هژبری؛ محمد ابراهیم نوریان سرور
چکیده
امکان استفاده از کنجاله کاملینا به‌جای کنجاله سویا در جیره برههای پرواری با استفاده از بیست‌و‌چهار راس بره نر چهار- شش ماهه با میانگین وزن 2/18±34/21 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تیمار و شش تکرار در قفسهای انفرادی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1- جیره پایه حاوی کنجاله سویا (شاهد)، 2- جیره پایه با 33 درصد جایگزینی ...
بیشتر
امکان استفاده از کنجاله کاملینا به‌جای کنجاله سویا در جیره برههای پرواری با استفاده از بیست‌و‌چهار راس بره نر چهار- شش ماهه با میانگین وزن 2/18±34/21 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تیمار و شش تکرار در قفسهای انفرادی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1- جیره پایه حاوی کنجاله سویا (شاهد)، 2- جیره پایه با 33 درصد جایگزینی کنجاله سویا با کنجاله کاملینا، 3- جیره پایه محتوی 67 درصد جایگزینی کنجاله سویا و 4- جیره پایه حاوی کنجاله کاملینا بود. مایع شکمبه توسط لوله مری و نمونههای خون از سیاهرگ وداج گردن در روزهای صفر، 45 و پایان دوره از برهها گرفته شد. وزن نهایی و افزایش وزن روزانه تحت تأثیر جایگزینی کنجالهها قرار نگرفت اما سبب کاهش مصرف ماده خشک شد (0/05>P). غلظت نیتروژن آمونیاکی شکمبه افزایش یافت به‌نحوی‌که در 33 و 67 درصد جایگزینی معنی‌دار بود. غلظت اسیدهای چرب فرّار و pH تحت تأثیر جایگزینی قرار نگرفت. جمعیت کل پروتوزوآ و جنس انتودینیوم با افزایش درصد جایگزینی روند کاهشی داشت و با توجه به اثر متقابل زمان و تیمار، با افزایش طول دوره روند جمعیت افزایشی بود. غلظت اوره خون با جایگزینی کنجالهها روند افزایشی داشت، هرچند این روند تحت تأثیر اثر متقابل تیمار و زمان بود. با جایگزینی کامل کنجالهها، غلظت کلسترول و تریگلیسرید خون افزایش یافت (0/05>P). با توجه نتایج حاصل، می‌توان در جیره پروار کنجاله کاملینا به‌جای کنجاله سویا در سطح حداکثر 67 درصد جایگزینی استفاده کرد.
فرنوش زنگیشه؛ محمد مهدی معینی؛ فردین هژبری
چکیده
در این مطالعه نحوه تجویز مکمل‌های سلنیوم و ویتامین ای به میش‌ها در اواخر آبستنی و تأثیر آن بر غلظت سلنیوم و عناصر مس، روی و آهن خون و شیر میش‌ها و خون برههای آنها بررسی شد. تعداد 18 رأس میش آبستن نوبت زایش اول در سه گروه شش رأسی نگهداری شدند. تیمارها شامل 1- شاهد (تزریق 10 میلی‌لیتر سلنیوم و ویتامین ای در دو هفته قبل از زایش؛ هر میلی‌لیتر ...
بیشتر
در این مطالعه نحوه تجویز مکمل‌های سلنیوم و ویتامین ای به میش‌ها در اواخر آبستنی و تأثیر آن بر غلظت سلنیوم و عناصر مس، روی و آهن خون و شیر میش‌ها و خون برههای آنها بررسی شد. تعداد 18 رأس میش آبستن نوبت زایش اول در سه گروه شش رأسی نگهداری شدند. تیمارها شامل 1- شاهد (تزریق 10 میلی‌لیتر سلنیوم و ویتامین ای در دو هفته قبل از زایش؛ هر میلی‌لیتر حاوی 0/5 میلیگرم سلنیت‌سدیم و 50 میلیگرم ویتامین ای)، 2- دریافت سلنیوم و ویتامین ای از چهار هفته قبل از زایش به‌صورت خوراکی (0/3 میلیگرم سلنیوم و 50 میلیگرم ویتامین ای مخلوط با جیره به‌صورت روزانه در کیلوگرم ماده خشک مصرفی) و 3- تزریق 10 میلی‌لیتر سلنیوم و ویتامین ای در دو مرحله شامل چهار هفته قبل از زایش (پنج میلی‌لیتر) و دو هفته قبل از زایش (پنج میلی‌لیتر) بودند. میش‌ها قبل از تجویز مکمل‌ها و در زمان زایمان خونگیری شدند. از برههای تازه متولدشده نیز قبل از مصرف آغوز و 14 روز بعد از تولد خونگیری شد. غلظت سلنیوم، مس، روی و آهن در آغوز و شیر اندازهگیری شد. نتایج آزمایش نشان داد که میانگین وزن میش‌ها دو هفته بعد از زایش در میش‌هائی که سلنیوم و ویتامین E را به‌صورت خوراکی دریافت کردند از تیمار شاهد بیشتر بود (0/05>P). تفاوتی معنیداری در غلظت آهن، مس و روی سرم خون میش‌ها یا برهها مشاهده نشد. غلظت سلنیوم در سرم میش‌ها و برههای آنها و آغوز میش‌هایی که سلنیوم و ویتامین E را به‌صورت خوراکی دریافت کردند بیشتر از سایر میش‌ها بود. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که جهت بهبود وضعیت سلنیوم در دام و راحتی تجویز مکمل، استفاده از مکمل خوراکی سلنیوم و ویتامین ای نسبت به روش تزریقی ترجیح داده می‌شود.
آمنه ناصری مقدم؛ محمد ابراهیم نوریان سرور؛ فردین هژبری
چکیده
اثر افزودن عصاره شیرینبیان (عصاره) بر عملکرد رشد، فراسنجههای تخمیر و جمعیت پروتوزآیی شکمبه در برههای پرواری با استفاده از 28 راس بره نر مهربان با وزن 1/75±36/45 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و هفت تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد (جیره پایه بدون عصاره شیرینبیان) و سه تیمار به‌ترتیب شامل جیره پایه+ ...
بیشتر
اثر افزودن عصاره شیرینبیان (عصاره) بر عملکرد رشد، فراسنجههای تخمیر و جمعیت پروتوزآیی شکمبه در برههای پرواری با استفاده از 28 راس بره نر مهربان با وزن 1/75±36/45 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و هفت تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد (جیره پایه بدون عصاره شیرینبیان) و سه تیمار به‌ترتیب شامل جیره پایه+ پنج، 10 و 25 میلیگرم عصاره شیرینبیان به‌ازای هر کیلوگرم ماده خشک جیره بود. جیره پایه برهها 30 درصد کاه و70 درصد کنسانتره بود که به‌صورت مصرف در حد اشتها در اختیار دام قرار داده شد. برههای تغذیه‌شده با جیرههای حاوی 25 میلیگرم عصاره، افزایش وزن روزانه بیشتر و ضریب تبدیل بهتری داشتند (0/05>P). افزودن 25 میلیگرم عصاره سبب افزایش pH مایع شکمبه شد (0/05>P). کل گاز تولیدی در برههای دریافتکننده پنج و 25 میلیگرم عصاره بیشتر از سایر گروه‌ها بود (0/05>P). تولید متان تحت تأثیر افزودن عصاره به جیره قرار نگرفت. تغییرات انرژی قابل متابولیسم، ماده آلی تجزیه شده و اسیدهای چرب فرّار برآوردشده در جیرههای حاوی پنج و 25 میلیگرم عصاره بیشتر از سایر تیمارها بود (0/05>P). جمعیت کل پروتوزوآیی شکمبه و همچنین تعداد انتودینه با تغذیه جیرههای حاوی عصاره کاهش یافت (0/05>P)، اما شمار پروتوزوآیی ایزوتریشیدا افزایش یافت. براساس نتایج این پژوهش، افزودن 25 میلیگرم در کیلوگرم عصاره شیرینبیان به جیره، فرایند متابولیسم شکمبه و عملکرد برههای پرواری را بهبود بخشید، اما بر میزان تلفات انرژی به شکل متان اثری نداشت.
رحمن ابن عباسی؛ فردین هژبری؛ حسن فضائلی
چکیده
اثرات دو سطح فشار هیدرولیک (220 و240 بار) و دو زمان توقف فشار (پنج و10 ثانیه) در ماشین ساخت بلوکهای خوراک کامل حاوی سه ترکیب علوفهای (کاهگندم و یونجه؛ بوته توت‌فرنگی؛ کاهگندم و یونجه؛ کاهنخود و یونجه) بر خصوصیات فیزیکی بلوکها در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×3 بر پایه طرح کاملا تصادفی مطالعه شد. بلوکهای حاوی کاهنخود در فشار 240 ...
بیشتر
اثرات دو سطح فشار هیدرولیک (220 و240 بار) و دو زمان توقف فشار (پنج و10 ثانیه) در ماشین ساخت بلوکهای خوراک کامل حاوی سه ترکیب علوفهای (کاهگندم و یونجه؛ بوته توت‌فرنگی؛ کاهگندم و یونجه؛ کاهنخود و یونجه) بر خصوصیات فیزیکی بلوکها در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×3 بر پایه طرح کاملا تصادفی مطالعه شد. بلوکهای حاوی کاهنخود در فشار 240 بار و زمان توقف پنج و 10 ثانیه حداکثر تبخیر رطوبت را داشتند (05/0> P). بیشترین چگالی مربوط به بلوکهای حاوی بوته توت‌فرنگی (6/552 کیلوگرم بر مترمکعب) و کمترین آن مربوط به بلوکهای حاوی کاهنخود (6/456 کیلوگرم بر مترمکعب) بود (05/0> P). با افزایش مقدار و زمان توقف فشار، چگالی بلوکهای حاوی بوته توت‌فرنگی و بلوکهای حاوی کاهنخود در مقایسه با بلوکهای حاوی کاهگندم و یونجه افزایش یافت (05/0> P). بیشترین درصد انبساط پس از فشرده‌سازی در 24 ساعت اول تولید، مشاهده شد (05/0> P). بلوکهای حاوی بوته توت‌فرنگی در فشار 240 بار و زمان توقف فشار پنج و10 ثانیه دارای حداکثر تعداد کلنی قارچ بودند. صرفنظر از نوع علوفه و زمان توقف فشار، بلوکهای حاوی کاه گندم و یونجه و بلوکهای حاوی بوته توت‌فرنگی در فشار 240 بار دارای کلنی بیشتری نسبت به 220 بار بودند، ولی در بلوکهای حاوی کاهنخود در فشار 240 بار کمتر از 220 بار بود. بر اساس نتایج حاصل، فشار 240 بار و زمان توقف 10 ثانیه برای تولید بلوکهای خوراک کامل حاوی بوته توت‌فرنگی، یونجه و کاهگندم و بلوکهای حاوی کاهنخود و یونجه سبب فشرده‌سازی مطلوب و افزایش زمان نگهداری بلوک می‌شود.
الهام ندری؛ فردین هژبری؛ محمد مهدی معینی
چکیده
به منظور ارزیابی تأثیر کبالت بر عملکرد، برخی فراسنجههای خونی و تخمیر، آزمایشی با استفاده از 24 رأس بره نر سه تا چهار ماهه با میانگین وزن 30 کیلوگرم در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و شش تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره پایه (شاهد؛ حاوی 0/083 میلیگرم در کیلوگرم کبالت)؛ جیره پایه + 0/2 میلی گرم در کیلوگرم کبالت؛ جیره پایه ...
بیشتر
به منظور ارزیابی تأثیر کبالت بر عملکرد، برخی فراسنجههای خونی و تخمیر، آزمایشی با استفاده از 24 رأس بره نر سه تا چهار ماهه با میانگین وزن 30 کیلوگرم در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و شش تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره پایه (شاهد؛ حاوی 0/083 میلیگرم در کیلوگرم کبالت)؛ جیره پایه + 0/2 میلی گرم در کیلوگرم کبالت؛ جیره پایه + 0/4 میلی گرم در کیلوگرم کبالت و جیره پایه + 0/6 میلی گرم در کیلوگرم کبالت بودند. به منظور تعیین فراسنجههای خون در روزهای صفر، 45 و70 از سیاهرگ وداج خونگیری و برای بررسی فراسنجههای تخمیر شکمبه‌ای از طریق مری، مایع شکمبه گرفته شد. مکمل کبالت تأثیر معنیداری بر میزان افزایش وزن روزانه، ماده خشک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک، میزان ویتامین B12 ، کلسترول، تری‌گلیسیرید، آلبومین سرم خون و همچنین غلظت‌های آلکالین فسفاتاز و آلانین ترانس آمیناز نداشت. غلظت آمونیاک مایع شکمبه در سطح 0/2 و 0/4 مکمل افزایش یافت (0/05>P) ولی غلظت اسیدهای چرب فرار، pH شکمبه و جمعیت پروتوزوآیی شکمبه تغییری نکرد. غلظت‌های کبالت، آهن، روی و مس پلاسما تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت. نتایج حاصل از تحقیق حاضر نشان داد افزودن مکمل کبالت به جیره تا سطح 0/6 با وجود تغییرات محدود در برخی فراسنجههای خونی و شکمبه‌ای اثر معنیداری بر عملکرد برهها نداشت؛ به نظر می‌رسد که کبالت موجود در جیره پایه برای نیاز کبالت برههای در حال رشد سنجابی کافی می‌باشد.
توکل اخوان گیگلو؛ فردین هژبری؛ منوچهر سوری
چکیده
تعداد 24 راس بره نر و ماده سنجابی شیرخوار با میانگین وزن 2/4 کیلوگرم از زمان تولد در یک دوره 90 روزه در قالب طرح بلوک کامل تصادفی جهت بررسی دو آنتیاکسیدان خوراکی مورد استفاده قرارگرفتند. برهها از هفته دوم علوفه و کنسانتره علاوه بر شیر مادر دریافت نمودند. جیرههای آزمایشی شامل جیره شاهد (جیره آغازین و شیر)، جیره شاهد + 10 درصد گیاه ...
بیشتر
تعداد 24 راس بره نر و ماده سنجابی شیرخوار با میانگین وزن 2/4 کیلوگرم از زمان تولد در یک دوره 90 روزه در قالب طرح بلوک کامل تصادفی جهت بررسی دو آنتیاکسیدان خوراکی مورد استفاده قرارگرفتند. برهها از هفته دوم علوفه و کنسانتره علاوه بر شیر مادر دریافت نمودند. جیرههای آزمایشی شامل جیره شاهد (جیره آغازین و شیر)، جیره شاهد + 10 درصد گیاه بادرنجبویه (Melissa officinalis) و جیره شاهد + یک کپسول حاوی30 میلیگرم کوآنزیم Q10 بودند. جهت اندازهگیری برخی فراسنجههای خون و آنزیمی هر 30 روز یک بار از سیاهرگ گردنی خونگیری شد. تفاوت معنیداری بین تیمارهای آزمایشی از لحاظ مصرف شیر و خوراک روزانه برهها و فراسنجههای عملکردی مشاهده نشد. هماتوکریت تحت تأثیر بادرنجبویه قرار نگرفت ولی کوآنزیم سبب افزایش آن شد (05/0>P). جیرههای حاوی آنتیاکسیدان، سبب افزایش کل گلبولهای سفید خون نسبت به گروه شاهد شدند (05/0>P)؛ ولی تغییری در مونوسیت و بازوفیل ایجاد نشد. بادرنجبویه باعث کاهش لنفوسیت و افزایش نوتروفیل شد (05/0>P) ولی کوآنزیم تأثیری بر این دو فراسنجه نداشت. ائوزینوفیل خون برههای دریافتکننده بادرنجبویه یا کوآنزیم بیشتر از گروه شاهد بود (05/0>P). غلظت گلوتاتیون پراکسیداز، ایمونوگلوبولینجی و ظرفیت کل آنتی‌اکسیدانی تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفتند، ولی مکمل بادرنجبویه سبب کاهش شاخص مالون‌دی‌آلدهید شد (05/0>P). نتایج این آزمایش نشان داد، استفاده از گیاه بادرنجبویه در سطح 10 درصد جیره و همچنین 30 میلیگرم در روز کوآنزیم Q10 در جیره برههای شیرخوار باعث بهبود سیستم ایمنی شد هرچند تغییری در عملکرد برهها مشاهده نشد.
سیروس فراستی؛ محمد معینی؛ فردین هژبری؛ حسن فضایلی
چکیده
به منظور تعیین اثرات فشار پرس هیدرولیک در ماشین ساخت بلوک خوراک کامل (بلوک)، زمان توقف فشار و اندازه قطعات علوفه بر قابلیت ماندگاری، ریزش ذرات و ذخیرهسازی بلوکها در انبار، آزمایشی با استفاده از طرح آماری کاملاً تصادفی (12 تیمار و 10 تکرار) با آرایش فاکتوریل (2×3×2) انجام شد. فاکتورها به ترتیب شامل: دو سطح 200 و 220 بار فشار پرس هیدرولیک ...
بیشتر
به منظور تعیین اثرات فشار پرس هیدرولیک در ماشین ساخت بلوک خوراک کامل (بلوک)، زمان توقف فشار و اندازه قطعات علوفه بر قابلیت ماندگاری، ریزش ذرات و ذخیرهسازی بلوکها در انبار، آزمایشی با استفاده از طرح آماری کاملاً تصادفی (12 تیمار و 10 تکرار) با آرایش فاکتوریل (2×3×2) انجام شد. فاکتورها به ترتیب شامل: دو سطح 200 و 220 بار فشار پرس هیدرولیک در ماشین ساخت بلوک خوراک کامل، سه سطح پنج، 17 و 30 ثانیه زمان توقف فشار با دو اندازه قطعات علوفه (یونجه و کاه گندم) کوتاه (میانگین 10 میلیمتر) و بلند (میانگین 30 میلیمتر) با استفاده از مخلوط علوفه به کنسانتره با نسبت 45 به 55 بوند. بلوکهای دارای علوفه بلند یا علوفه کوتاه که با فشار پرس 220 بار و زمان توقف 30 ثانیه فشرده شده بودند دارای بالاترین درصد ماندگاری بودند و بلوکهای با اندازه قطعات بلند یا کوتاه که با فشار پرس 220 بار و زمان توقف 17 ثانیه فشرده شده بودند، به ترتیب حداقل و حداکثر ریزش ذرات را داشتند (05/0P<). بین درصد ماندگاری و مقدار چگالی بلوکها رابطه خطی مستقیمی وجود داشت (001/0P =، 74/0r=). درصد تبخیر رطوبت بلوکهای دارای علوفه بلند با افزایش فشار پرس هیدرولیک، افزایش یافت (05/0P<) که موجب کاهش تکثیر کلنیهای کپک در آنها پس از 35 روز ذخیرهسازی شد اما درصد تبخیر در بلوکهای با علوفه کوتاه با افزایش فشار پرس هیدرولیک، کاهش یافت و از اینرو تعداد کلنیهای کپک در آنها افزایش یافت (05/0P<). نتایج این آزمایش نشان داد از نظر درصد ماندگاری و قابلیت ذخیرهسازی بلوکهای خوراک کامل در انبار، تولید بلوکها با میانگین اندازه علوفه 10 و 30 میلیمتر تحت شرایط فشار و زمان توقف فشار ذکر شده، مناسب نبود ولی فشار 220 بار و زمان توقف فشار پنج ثانیه مطلوب بود.
علیرضا کرمپور؛ فردین هژبری؛ فرخ کفیل زاده
چکیده
تأثیر پسماند قارچ آسپرژیلوس نیجر پس از استحصال اسید سیتریک بر قابلیت هضم یونجه در ساعتهای مختلف انکوباسیون (24 و 48 ساعت) در شرایط برونتنی بر عملکرد برههای نر پرواری بررسی شد. در آزمایش قابلیت هضم، پسماند قارچ معادل پنج، 10، 15 و 20 درصد ماده خشک جایگزین یونجه شد. در آزمایش پروار از تعداد 20 رأس بره نر سنجابی سه ماهه با میانگین وزن ...
بیشتر
تأثیر پسماند قارچ آسپرژیلوس نیجر پس از استحصال اسید سیتریک بر قابلیت هضم یونجه در ساعتهای مختلف انکوباسیون (24 و 48 ساعت) در شرایط برونتنی بر عملکرد برههای نر پرواری بررسی شد. در آزمایش قابلیت هضم، پسماند قارچ معادل پنج، 10، 15 و 20 درصد ماده خشک جایگزین یونجه شد. در آزمایش پروار از تعداد 20 رأس بره نر سنجابی سه ماهه با میانگین وزن (83/0 ±) 00/20 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی در دو گروه با 10 تکرار استفاده شد. میانگین قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی یونجه در 24 ساعت اولیه انکوباسیون با زیاد کردن مقدار پسماند قارچ افزایش یافت (01/0P<) اما در 48 ساعت پایانی انکوباسیون، تفاوت قابلیت هضم معنی‌دار نبود. تفاوت میانگین افزایش وزن روزانه، ماده خشک و آلی مصرفی و ضریب تبدیل خوراک در برههای پرواری تغذیه شده با جیره دارای پسماند قارچ معنی‌دار نبود. نتایج نشان داد که با مصرف پسماند قارچ، ضرایب هضم جیره در محیط شکمبه کمتر می‌شود که احتمالاً درنتیجه بهبود عملکرد میکروبهای شکمبه می‌باشد. این جایگزینی نه تنها اثر منفی بر عملکرد پرواری برهها نداشت، بلکه منظور کردن آن در جیره غذایی میتواند از نظر اقتصادی جایگزین مناسبی برای منبع پروتئین و انرژی جیرههای پروار برههای نر باشد.