الهام ندری؛ فردین هژبری؛ محمد مهدی معینی
دوره 22، شماره 2 ، تیر 1399، ، صفحه 223-235
چکیده
به منظور ارزیابی تأثیر کبالت بر عملکرد، برخی فراسنجههای خونی و تخمیر، آزمایشی با استفاده از 24 رأس بره نر سه تا چهار ماهه با میانگین وزن 30 کیلوگرم در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و شش تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره پایه (شاهد؛ حاوی 0/083 میلیگرم در کیلوگرم کبالت)؛ جیره پایه + 0/2 میلی گرم در کیلوگرم کبالت؛ جیره پایه ...
بیشتر
به منظور ارزیابی تأثیر کبالت بر عملکرد، برخی فراسنجههای خونی و تخمیر، آزمایشی با استفاده از 24 رأس بره نر سه تا چهار ماهه با میانگین وزن 30 کیلوگرم در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و شش تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره پایه (شاهد؛ حاوی 0/083 میلیگرم در کیلوگرم کبالت)؛ جیره پایه + 0/2 میلی گرم در کیلوگرم کبالت؛ جیره پایه + 0/4 میلی گرم در کیلوگرم کبالت و جیره پایه + 0/6 میلی گرم در کیلوگرم کبالت بودند. به منظور تعیین فراسنجههای خون در روزهای صفر، 45 و70 از سیاهرگ وداج خونگیری و برای بررسی فراسنجههای تخمیر شکمبه‌ای از طریق مری، مایع شکمبه گرفته شد. مکمل کبالت تأثیر معنیداری بر میزان افزایش وزن روزانه، ماده خشک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک، میزان ویتامین B12 ، کلسترول، تری‌گلیسیرید، آلبومین سرم خون و همچنین غلظت‌های آلکالین فسفاتاز و آلانین ترانس آمیناز نداشت. غلظت آمونیاک مایع شکمبه در سطح 0/2 و 0/4 مکمل افزایش یافت (0/05>P) ولی غلظت اسیدهای چرب فرار، pH شکمبه و جمعیت پروتوزوآیی شکمبه تغییری نکرد. غلظت‌های کبالت، آهن، روی و مس پلاسما تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت. نتایج حاصل از تحقیق حاضر نشان داد افزودن مکمل کبالت به جیره تا سطح 0/6 با وجود تغییرات محدود در برخی فراسنجههای خونی و شکمبه‌ای اثر معنیداری بر عملکرد برهها نداشت؛ به نظر می‌رسد که کبالت موجود در جیره پایه برای نیاز کبالت برههای در حال رشد سنجابی کافی می‌باشد.
توکل اخوان گیگلو؛ فردین هژبری؛ منوچهر سوری
دوره 21، شماره 1 ، اردیبهشت 1398، ، صفحه 23-35
چکیده
تعداد 24 راس بره نر و ماده سنجابی شیرخوار با میانگین وزن 2/4 کیلوگرم از زمان تولد در یک دوره 90 روزه در قالب طرح بلوک کامل تصادفی جهت بررسی دو آنتیاکسیدان خوراکی مورد استفاده قرارگرفتند. برهها از هفته دوم علوفه و کنسانتره علاوه بر شیر مادر دریافت نمودند. جیرههای آزمایشی شامل جیره شاهد (جیره آغازین و شیر)، جیره شاهد + 10 درصد گیاه ...
بیشتر
تعداد 24 راس بره نر و ماده سنجابی شیرخوار با میانگین وزن 2/4 کیلوگرم از زمان تولد در یک دوره 90 روزه در قالب طرح بلوک کامل تصادفی جهت بررسی دو آنتیاکسیدان خوراکی مورد استفاده قرارگرفتند. برهها از هفته دوم علوفه و کنسانتره علاوه بر شیر مادر دریافت نمودند. جیرههای آزمایشی شامل جیره شاهد (جیره آغازین و شیر)، جیره شاهد + 10 درصد گیاه بادرنجبویه (Melissa officinalis) و جیره شاهد + یک کپسول حاوی30 میلیگرم کوآنزیم Q10 بودند. جهت اندازهگیری برخی فراسنجههای خون و آنزیمی هر 30 روز یک بار از سیاهرگ گردنی خونگیری شد. تفاوت معنیداری بین تیمارهای آزمایشی از لحاظ مصرف شیر و خوراک روزانه برهها و فراسنجههای عملکردی مشاهده نشد. هماتوکریت تحت تأثیر بادرنجبویه قرار نگرفت ولی کوآنزیم سبب افزایش آن شد (05/0>P). جیرههای حاوی آنتیاکسیدان، سبب افزایش کل گلبولهای سفید خون نسبت به گروه شاهد شدند (05/0>P)؛ ولی تغییری در مونوسیت و بازوفیل ایجاد نشد. بادرنجبویه باعث کاهش لنفوسیت و افزایش نوتروفیل شد (05/0>P) ولی کوآنزیم تأثیری بر این دو فراسنجه نداشت. ائوزینوفیل خون برههای دریافتکننده بادرنجبویه یا کوآنزیم بیشتر از گروه شاهد بود (05/0>P). غلظت گلوتاتیون پراکسیداز، ایمونوگلوبولینجی و ظرفیت کل آنتی‌اکسیدانی تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفتند، ولی مکمل بادرنجبویه سبب کاهش شاخص مالون‌دی‌آلدهید شد (05/0>P). نتایج این آزمایش نشان داد، استفاده از گیاه بادرنجبویه در سطح 10 درصد جیره و همچنین 30 میلیگرم در روز کوآنزیم Q10 در جیره برههای شیرخوار باعث بهبود سیستم ایمنی شد هرچند تغییری در عملکرد برهها مشاهده نشد.
سیروس فراستی؛ محمد معینی؛ فردین هژبری؛ حسن فضایلی
دوره 19، شماره 3 ، آبان 1396، ، صفحه 569-584
چکیده
به منظور تعیین اثرات فشار پرس هیدرولیک در ماشین ساخت بلوک خوراک کامل (بلوک)، زمان توقف فشار و اندازه قطعات علوفه بر قابلیت ماندگاری، ریزش ذرات و ذخیرهسازی بلوکها در انبار، آزمایشی با استفاده از طرح آماری کاملاً تصادفی (12 تیمار و 10 تکرار) با آرایش فاکتوریل (2×3×2) انجام شد. فاکتورها به ترتیب شامل: دو سطح 200 و 220 بار فشار پرس هیدرولیک ...
بیشتر
به منظور تعیین اثرات فشار پرس هیدرولیک در ماشین ساخت بلوک خوراک کامل (بلوک)، زمان توقف فشار و اندازه قطعات علوفه بر قابلیت ماندگاری، ریزش ذرات و ذخیرهسازی بلوکها در انبار، آزمایشی با استفاده از طرح آماری کاملاً تصادفی (12 تیمار و 10 تکرار) با آرایش فاکتوریل (2×3×2) انجام شد. فاکتورها به ترتیب شامل: دو سطح 200 و 220 بار فشار پرس هیدرولیک در ماشین ساخت بلوک خوراک کامل، سه سطح پنج، 17 و 30 ثانیه زمان توقف فشار با دو اندازه قطعات علوفه (یونجه و کاه گندم) کوتاه (میانگین 10 میلیمتر) و بلند (میانگین 30 میلیمتر) با استفاده از مخلوط علوفه به کنسانتره با نسبت 45 به 55 بوند. بلوکهای دارای علوفه بلند یا علوفه کوتاه که با فشار پرس 220 بار و زمان توقف 30 ثانیه فشرده شده بودند دارای بالاترین درصد ماندگاری بودند و بلوکهای با اندازه قطعات بلند یا کوتاه که با فشار پرس 220 بار و زمان توقف 17 ثانیه فشرده شده بودند، به ترتیب حداقل و حداکثر ریزش ذرات را داشتند (05/0P<). بین درصد ماندگاری و مقدار چگالی بلوکها رابطه خطی مستقیمی وجود داشت (001/0P =، 74/0r=). درصد تبخیر رطوبت بلوکهای دارای علوفه بلند با افزایش فشار پرس هیدرولیک، افزایش یافت (05/0P<) که موجب کاهش تکثیر کلنیهای کپک در آنها پس از 35 روز ذخیرهسازی شد اما درصد تبخیر در بلوکهای با علوفه کوتاه با افزایش فشار پرس هیدرولیک، کاهش یافت و از اینرو تعداد کلنیهای کپک در آنها افزایش یافت (05/0P<). نتایج این آزمایش نشان داد از نظر درصد ماندگاری و قابلیت ذخیرهسازی بلوکهای خوراک کامل در انبار، تولید بلوکها با میانگین اندازه علوفه 10 و 30 میلیمتر تحت شرایط فشار و زمان توقف فشار ذکر شده، مناسب نبود ولی فشار 220 بار و زمان توقف فشار پنج ثانیه مطلوب بود.
علیرضا کرمپور؛ فردین هژبری؛ فرخ کفیل زاده
دوره 14، شماره 2 ، دی 1391، ، صفحه 11-20
چکیده
تأثیر پسماند قارچ آسپرژیلوس نیجر پس از استحصال اسید سیتریک بر قابلیت هضم یونجه در ساعتهای مختلف انکوباسیون (24 و 48 ساعت) در شرایط برونتنی بر عملکرد برههای نر پرواری بررسی شد. در آزمایش قابلیت هضم، پسماند قارچ معادل پنج، 10، 15 و 20 درصد ماده خشک جایگزین یونجه شد. در آزمایش پروار از تعداد 20 رأس بره نر سنجابی سه ماهه با میانگین وزن ...
بیشتر
تأثیر پسماند قارچ آسپرژیلوس نیجر پس از استحصال اسید سیتریک بر قابلیت هضم یونجه در ساعتهای مختلف انکوباسیون (24 و 48 ساعت) در شرایط برونتنی بر عملکرد برههای نر پرواری بررسی شد. در آزمایش قابلیت هضم، پسماند قارچ معادل پنج، 10، 15 و 20 درصد ماده خشک جایگزین یونجه شد. در آزمایش پروار از تعداد 20 رأس بره نر سنجابی سه ماهه با میانگین وزن (83/0 ±) 00/20 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی در دو گروه با 10 تکرار استفاده شد. میانگین قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی یونجه در 24 ساعت اولیه انکوباسیون با زیاد کردن مقدار پسماند قارچ افزایش یافت (01/0P<) اما در 48 ساعت پایانی انکوباسیون، تفاوت قابلیت هضم معنیدار نبود. تفاوت میانگین افزایش وزن روزانه، ماده خشک و آلی مصرفی و ضریب تبدیل خوراک در برههای پرواری تغذیه شده با جیره دارای پسماند قارچ معنیدار نبود. نتایج نشان داد که با مصرف پسماند قارچ، ضرایب هضم جیره در محیط شکمبه کمتر میشود که احتمالاً درنتیجه بهبود عملکرد میکروبهای شکمبه می‌باشد. این جایگزینی نه تنها اثر منفی بر عملکرد پرواری برهها نداشت، بلکه منظور کردن آن در جیره غذایی میتواند از نظر اقتصادی جایگزین مناسبی برای منبع پروتئین و انرژی جیرههای پروار برههای نر باشد.