حسین محب الدینی؛ امین عشایری زاده؛ وحید جزی
چکیده
تأثیر تغذیه کنجاله پنبهدانه تخمیری بر عملکرد، صفات کیفی تخممرغ، جمعیت میکروبی دستگاه گوارش و فراسنجههای خون با استفاده از 648 قطعه مرغ تخمگذار های-لاین W-36 در قالب طرح کاملاً تصادفی با نه تیمار، شش تکرار و 12 قطعه مرغ در هر تکرار بررسی شد. کنجاله پنبهدانه خام با کشت مخلوط مایع حاوی باکتریهای لاکتوباسیلوس پلانتاروم، باسیلوس ...
بیشتر
تأثیر تغذیه کنجاله پنبهدانه تخمیری بر عملکرد، صفات کیفی تخممرغ، جمعیت میکروبی دستگاه گوارش و فراسنجههای خون با استفاده از 648 قطعه مرغ تخمگذار های-لاین W-36 در قالب طرح کاملاً تصادفی با نه تیمار، شش تکرار و 12 قطعه مرغ در هر تکرار بررسی شد. کنجاله پنبهدانه خام با کشت مخلوط مایع حاوی باکتریهای لاکتوباسیلوس پلانتاروم، باسیلوس سابتیلیس و مخمر ساکارومایسس سرویسیه با نسبت یک به 1/2 تخمیر شد.تیمارهای آزمایشی شامل جایگزینی 7/5، 15، 22/5 و 30 درصد کنجاله پنبهدانه خام و یا تخمیری با کنجاله سویا در جیره غذایی بود. پس از هفت روز تخمیر، محتوای گوسیپول آزاد از 985 به 107 میلیگرم در کیلوگرم کنجاله کاهش یافت (0/05>P). استفاده از سطوح مختلف کنجاله پنبهدانه تخمیری در جیره سبب افزایش درصد تولید تخممرغ و توده تخممرغ و کاهش ضریب تبدیل خوراک در مقایسه با کنجاله پنبهدانه خام شد (0/05>P). مقاومت پوسته تخم در مرغهای تغذیه شده با جیرههای حاوی کنجاله پنبهدانه تخمیری بالاتر از پرندگان شاهد و مرغهای دریافت کننده جیرههای حاوی پنبهدانه خام بود (0/05>P). تغذیه جیرههای حاوی سطوح مختلف کنجاله پنبهدانه تخمیری سبب افزایش جمعیت باکتریهای اسید لاکتیکی در چینه دان و سکوم مرغهای تخمگذار شد (0/05>P). مقدار کلسترول خون در پرندگانی که جیره حاوی کنجاله پنبهدانه تخمیری دریافت کردند کمتر از سایر پرندگان بود (0/05>P). بها توجه به نتایج این حاصل جایگزینی کنجاله سویا با کنجاله پنبهدانه تخمیری تا 30 درصد ببدون تأثیر منفی بر عملکرد، سبب بهبود ضخامت پوسته تخممرغ، جمعیت میکروبی دستگاه گوارش و کاهش کلسترول سرم در مرغ های تخمگذارمیشود.
محمدرضا جمالی؛ محمدرضا قربانی؛ علی آقائی؛ محمد نوشاد
چکیده
تأثیر نسبتهای مختلف اسیدهای چرب امگا-6: امگا-3 جیره بر عملکرد، صفات کیفی تخم، برخی فراسنجههای خونی و تولید مثلی بلدرچین مولد ژاپنی، آزمایشی با استفاده از 720 قطعه بلدرچین ژاپنی به مدت 10 هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار، شش تکرار و 24 قطعه بلدرچین (16 ماده و هشت نر) در هر تکرار انجام شد. تیمارها آزمایشی شامل، تیمار شاهد (نسبت ...
بیشتر
تأثیر نسبتهای مختلف اسیدهای چرب امگا-6: امگا-3 جیره بر عملکرد، صفات کیفی تخم، برخی فراسنجههای خونی و تولید مثلی بلدرچین مولد ژاپنی، آزمایشی با استفاده از 720 قطعه بلدرچین ژاپنی به مدت 10 هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار، شش تکرار و 24 قطعه بلدرچین (16 ماده و هشت نر) در هر تکرار انجام شد. تیمارها آزمایشی شامل، تیمار شاهد (نسبت اسیدهای چرب امگا-6 : امگا-3 برابر 1:13) و نسبتهای مختلف اسیدهای چرب امگا-6 : امگا-3 (1:1، 1:3، 1:6 و 1:9) بودند. نتایج نشان داد بلدرچینهای تغذیه شده با جیره حاوی نسبت 1:1 در مقایسه با سایر نسبتهای اسیدهای چرب امگا-6 : امگا-3، مصرف خوراک بیشتری داشتند (0/05>P). توده تخم در بلدرچینهای تغذیه شده با نسبت 1:6 امگا-6 : امگا-3 بهطور معنیداری بالاتر از پرندگان شاهد و پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی نسبت 1:9 اسیدهای چرب امگا-6 : امگا-3 بود. واحد هاو تخم بلدرچین به هنگام استفاده از جیرههای حاوی نسبت 1:6 و 1:1 اسیدهای چرب امگا-6 : امگا-3، بالاتر از شاهد بود (0/05>P). تغذیه بلدرچینها با جیرههای حاوی نسبتهای 1:1 تا 1:9 اسیدهای چرب امگا-6 : امگا-3 باعث کاهش غلظت تریگلیسرید سرم نسبت به گروه شاهد شد (0/05>P). غلظت کلسترول سرم نیز در نسبت 1:1 و 1:6 اسیدهای چرب امگا-6 : امگا-3 در مقایسه با شاهد کاهش نشان داد و غلظت گلوکز خون در نسبت 1:1 بیشترین مقدار بود. نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از نسبت 1:6 اسیدهای چرب امگا-6 : امگا-3 در جیره بلدرچین مولد سبب بهبود عملکرد تولیدی آنها میشود.
حمید مولایی مقبلی؛ مژگان مظهری؛ امیدعلی اسماعیلی پور؛ حسین دوماری
چکیده
اثر منابع مختلف روغن گیاهی بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه و شاخصهای بیوشیمیایی خون جوجههای گوشتی، با استفاده از 160 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و 10 پرنده در هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1-جیره پایه و روغن سویا، 2-جیره پایه و روغن آفتابگردان، 3-جیره پایه و روغن کانولا ...
بیشتر
اثر منابع مختلف روغن گیاهی بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه و شاخصهای بیوشیمیایی خون جوجههای گوشتی، با استفاده از 160 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و 10 پرنده در هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1-جیره پایه و روغن سویا، 2-جیره پایه و روغن آفتابگردان، 3-جیره پایه و روغن کانولا و 4- جیره پایه و روغن کنجد بودند. اثر منبع روغن بر مصرف خوراک در دورههای مختلف پرورش معنیدار نبود. در دوره رشد، پایانی و کل دوره پرورش، جوجههای تغذیه شده با روغن کنجد و کانولا افزایش وزن بالاتر و ضریب تبدیل خوراک کمتری را در مقایسه با جوجههای تغذیه شده با دیگر منابع روغن داشتند (p>0/05). هزینه خوراک مصرفی در جیره های حاوی روغن کنجد بالاتر از سایر جیره های آزمایشی بود و پرنده های تغذیه شده با جیره حاوی روغن کنجد سود کم تری در مقایسه با پرنده های تغذیه شده با روغن سویا و کانولا داشتند(p>0/05). وز ننسبی لاشه، سینه و ران در جوجه های تغذیه شده با روغن کنجد و کانولا بیشتر بود(p>0/05). کلسترول سرم خون جوجه های تغذیه شده با روغن کنجد کمتر از سایر تیمارها بود(p>0/05). باتوجه به مشاهده عملکرد بهتر در جوجه های تغذیه شده با روغن کنجد و کانولا با در نظر گرفتن هزینه پایین تر و سود بالاتر جیره حاوی روغن کانولا در مقایسه با روغن کنجد مصرف آن در جیره جوجه های گوشتی توصیه می شود.
صوفی دارابی؛ محمد معینی؛ منوچهر سوری؛ محمد ابراهیم نوریان سرور؛ عبدالحمید پاپزن
چکیده
تأثیر عصاره استونی کنگرفرنگی (آرتیشو) بر عملکرد تولیدی و برخی فراسنجههای خونی و آنتیاکسیدانی برههای پرواری با استفاده از 18 راس بره نر سنجابی در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و شش تکرار بهمدت 75 روز بررسی شد. تیمارها شامل 1- جیره شاهد بدون افزودنی، 2- جیره شاهد+ پنج میلیلیتر عصاره کنگرفرنگی و 3- جیره شاهد+ 10 میلیلیترعصاره ...
بیشتر
تأثیر عصاره استونی کنگرفرنگی (آرتیشو) بر عملکرد تولیدی و برخی فراسنجههای خونی و آنتیاکسیدانی برههای پرواری با استفاده از 18 راس بره نر سنجابی در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و شش تکرار بهمدت 75 روز بررسی شد. تیمارها شامل 1- جیره شاهد بدون افزودنی، 2- جیره شاهد+ پنج میلیلیتر عصاره کنگرفرنگی و 3- جیره شاهد+ 10 میلیلیترعصاره کنگرفرنگی بهازای هر کیلوگرم ماده خشک جیره بودند. بهطور ماهیانه قبل از عرضه جیره هنگام صبح، از طریق سیاهرگ ورید گردن برهها نمونههای خون گرفته شد. غلظت برخی از فراسنجههای خونی نظیر گلوکز، کلسترول، پروتئین کل، اوره، آلبومین و آنزیمهای آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز و شاخص مالوندیآلدهید اندازهگیری شد. افزودن عصاره کنگرفرنگی تأثیری بر عملکرد و رشد برهها نداشت، اما غلظت کلسترول، تریگلیسیرید و مالوندیآلدهید را کاهش داد (p <0/05). میزان اوره و کلسترول خون نیز تحت تأثیر زمان، تغییرات معنیداری را نشان داد (p <0/05)، بهطوریکه در روز چهلم آزمایش، میزان این فراسنجهها کمتر از دو زمان دیگر بود. براساس نتایج حاصل، استفاده از عصاره استونی کنگرفرنگی تا سطح 10 میلیلیتر در کیلوگرم جیره روزانه، تأثیری بر افزایش وزن و عملکرد رشد بره ها ندارد ولی برخی فراسنجههای خونی را بهبود میدهد.
ذبیح اله نعمتی؛ رویه محمدی
چکیده
به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف پودر سیر بر عملکرد تولیدی، کیفیت تخممرغ و فراسنجههای خونی مرغهای تخمگذار تجاری، تعداد 128 قطعه مرغ تخمگذار سویه لوهمن لایت در سن 58 هفتگی(به مدت پنج هفته) و در قالب طرح کاملا تصادفی در بین چهار تیمار با چهار تکرار و هشت پرنده در هر قفس توزیع شد.جیرههای آزمایشی شامل جیره شاهد و سطوح یک، دو و ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف پودر سیر بر عملکرد تولیدی، کیفیت تخممرغ و فراسنجههای خونی مرغهای تخمگذار تجاری، تعداد 128 قطعه مرغ تخمگذار سویه لوهمن لایت در سن 58 هفتگی(به مدت پنج هفته) و در قالب طرح کاملا تصادفی در بین چهار تیمار با چهار تکرار و هشت پرنده در هر قفس توزیع شد.جیرههای آزمایشی شامل جیره شاهد و سطوح یک، دو و سه درصد پودر سیر بودند. صفات مربوط به عملکرد و خصوصیات کیفی تخممرغها برای هر یک از تکرارها در سن 61 و 63 هفتگی و میزان فراسنجههای خونی و زرده تخممرغ در پایان دوره اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد درصد تولید تخممرغ و مجموع توده تخممرغ، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند، اما افزودن پودر سیر در سطح سه درصد در مقایسه با شاهد سبب افزایش وزن تخممرغ گردید(05/0P<). افزودن سطح سه درصد پودر سیر در جیره غذایی در مقایسه با گروه شاهد موجب افزایش شاخص عدد هاو به میزان 25/4 واحد شد(05/0P<). مکمل پودر سیر در سطح سه درصد موجب کاهش سطح کلسترول سرم خون و زرده تخممرغ در مرغهای تخمگذار شد(05/0P<). فراسنجههای خونی شامل لیپوپروتئینهای با چگالی بالا، تریگلیسرید و آنزیمهای کبدی آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانینآمینوترانسفراز تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند. در کل، نتایج نشان داد افزودن پودر سیر به جیره غذایی مرغهای تخمگذار موجب افزایش وزن تخممرغ، بهبود کیفیت سفیده تخممرغ شد و همچنین سیر اثر کاهشی بر میزان کلسترول زرده تخممرغ داشت.
هانیه سادات بنی کمال؛ مهدی ژندی؛ ملک شاکری؛ حسین مروج
چکیده
اثر سطوح گوناگون لسیتین سویا بر عملکرد و فراسنجههای بیوشیمیایی خون جوجههای گوشتی، با استفاده از 180 قطعه جوجهخروس گوشتی سویۀ راس 308 بهمدت 47 روز بررسی شد. جیرههای آزمایشی برای سه دوره پرورش آغازین، رشد، و پایانی با استفاده از نه سطح لسیتین سویا (صفر، 2/0، 4/0، 6/0، 8/0، یک، 2/1، 4/1، 6/1 درصد) بهنحوی تهیه شدند که انرژی قابل سوختوساز، ...
بیشتر
اثر سطوح گوناگون لسیتین سویا بر عملکرد و فراسنجههای بیوشیمیایی خون جوجههای گوشتی، با استفاده از 180 قطعه جوجهخروس گوشتی سویۀ راس 308 بهمدت 47 روز بررسی شد. جیرههای آزمایشی برای سه دوره پرورش آغازین، رشد، و پایانی با استفاده از نه سطح لسیتین سویا (صفر، 2/0، 4/0، 6/0، 8/0، یک، 2/1، 4/1، 6/1 درصد) بهنحوی تهیه شدند که انرژی قابل سوختوساز، پروتئین خام و سایر مواد مغذی در آنها یکسان بود. بهمنظور ارزیابی فراسنجههای بیوشیمیایی خون شامل کلسترول، تریگلیسرید، لیپوپروتئین با چگالی زیاد و لیپوپروتئین با چگالی کم، خونگیری از جوجهها در 41روزگی انجام شد. صفات افزایش وزن، خوراک مصرفی، و ضریب تبدیل غذایی در پایان دورههای گوناگون بررسی شد. اثر سطوح متفاوت لسیتین بر افزایش وزن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی در دورههای گوناگون پرورش و کل دوره معنیدار نبود. با افزایش سطح لسیتین در جیره، میزان کلسترول، تریگلیسرید و لیپوپروتئین با چگالی کم کاهش پیدا کرد، ولی میزان لیپوپروتئین با چگالی زیاد خون افزایش یافت (05/0>P). درنتیجه، لسیتین توانست پروفیل لیپیدهای خون را در جوجهها بهطور معنیدار تغییر دهد، درحالیکه اثر معنیداری بر عملکرد نداشت.
پروین سعیدی؛ صالح طباطبائی وکیلی؛ سمیه سالاری؛ خلیل میرزاده؛ مهدی زارعی
چکیده
به منظور بررسی اثر افزودن سیاهدانه به جیره در عملکرد، پاسخ ایمنی و برخی فراسنجههای خونی، از 192 قطعه جوجة یکروزة سویة راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و دوازده مشاهده در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح افزایشی صفر (تیمار شاهد)، 4/0، 8/0 و 2/1 درصد سیاهدانه بود. در دورة رشد و کل دورة پرورش، وزن ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر افزودن سیاهدانه به جیره در عملکرد، پاسخ ایمنی و برخی فراسنجههای خونی، از 192 قطعه جوجة یکروزة سویة راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و دوازده مشاهده در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح افزایشی صفر (تیمار شاهد)، 4/0، 8/0 و 2/1 درصد سیاهدانه بود. در دورة رشد و کل دورة پرورش، وزن بدن در پرندگانی که جیرة حاوی 4/0 و 8/0 درصد سیاهدانه مصرف کردند، بیشتر از پرندگان شاهد بود (P<0/05). افزودن سیاهدانه به جیره اثری بر مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی در دورههای آغازین، رشد و کل دورة پرورش نداشت. وزن بورس فابرسیوس و تیموس در پرندگانی که 4/0 و 8/0 درصد سیاهدانه در جیرة خود دریافت کردند، بیشتر از پرندگان شاهد بود (P<0/05). وزن کبد در پرندگان مربوط به تیمار 4/0 درصد سیاهدانه بیشتر از شاهد بود (P<0/05). افزودن سیاهدانه به جیره باعث کاهش معنادار غلظت گلوکز، تریگلیسرید، کلسترول و LDL و افزایش میزان HDL سرم خون شد (P<0/05). در پرندگانی که در جیرة خود سیاهدانه دریافت کردند تعداد گلبولهای سفید افزایش و نسبت هتروفیل: لنفوسیت کاهش یافت (P<0/05). توان آنتیاکسیدانی تام پلاسمای خون در پرندگانی که 4/0 و 8/0 درصد سیاهدانه دریافت کردند، بیشتر از شاهد بود (P<0/05). بهطور کلی، استفاده از سیاهدانه تا سطح 8/0 درصد در جیره، ضمن بهبود عملکرد، فعالیت سیستم ایمنی و توان آنتیاکسیدانی تام خون جوجههای گوشتی را افزایش میدهد.
شهناز ابراهیمی نژاد؛ حشمت اله خسروی نیا؛ مسعود علیرضایی
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر افزودن اسانس مرزه خوزستانی به آب آشامیدنی بر اکسیداسیون لیپیدها، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان و میزان کلسترول در گوشت خام ران جوجه گوشتی پس از شش ماه نگهداری در دمای بین 60- تا 80- درجه سلسیوس انجام شد. اسانس مرزه خوزستانی در پنج سطح صفر، 200، 300، 400 و 500 میلی گرم در لیتر و امولسیفایر پلی سوربات-80 به میزان ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر افزودن اسانس مرزه خوزستانی به آب آشامیدنی بر اکسیداسیون لیپیدها، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان و میزان کلسترول در گوشت خام ران جوجه گوشتی پس از شش ماه نگهداری در دمای بین 60- تا 80- درجه سلسیوس انجام شد. اسانس مرزه خوزستانی در پنج سطح صفر، 200، 300، 400 و 500 میلی گرم در لیتر و امولسیفایر پلی سوربات-80 به میزان 500 میلی گرم در لیتر تا سن 42 روزگی به آب آشامیدنی جوجه اضافه شد. افزودن اسانس مرزه به آب آشامیدنی جوجه میزان مواد واکنش دهنده با تیوباربیتوریک اسید در گوشت ران را به طور معنی داری کاهش داد (P