اکبر یعقوبفر؛ رضوان یعقوب فر؛ احسان زارع بنادکوکی
دوره 23، شماره 2 ، تابستان 1400، ، صفحه 223-333
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی اثرات کربوهیدرات‌های دیواره سلولی جیرههای غذایی مکمل شده با آنزیم بر عملکرد و بیان ژن‌های موثر در انتقال گلوکز (SGLT1 GLUT2)، پپتید (PepT1) و تولید موسین (MUC2) در روده باریک جوجه گوشتی انجام شد. در این مطالعه تعداد 1100 قطعه جوجه یک روزه مخلوط (جنس نر و ماده)، از سویه تجاری راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 11 تیمار و ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی اثرات کربوهیدرات‌های دیواره سلولی جیرههای غذایی مکمل شده با آنزیم بر عملکرد و بیان ژن‌های موثر در انتقال گلوکز (SGLT1 GLUT2)، پپتید (PepT1) و تولید موسین (MUC2) در روده باریک جوجه گوشتی انجام شد. در این مطالعه تعداد 1100 قطعه جوجه یک روزه مخلوط (جنس نر و ماده)، از سویه تجاری راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 11 تیمار و 5 تکرار (20پرنده در هر تکرار) به مدت 42 روز استفاده شد. جیرههای آزمایشی به ترتیب شامل جیره شاهد، جیرههای حاوی گندم، جو، سبوس گندم، سبوس برنج و جو بدون پوشینه با و بدون آنزیم بودند. نتایج نشان داد که اثر جیرههای غذایی حاوی گندم، جو و جو لدون پوشینه با آنزیم بر وزن زنده کل جوجههای گوشتی در سن 42 روزگی اختلاف معنی‌دار داشت (p<0/05). کربوهیدرات‌های دیواره سلولی گندم، سبوس گندم و سبوس برنح در جیرههای غذایی باعث افزایش فعالیت آنزیم آمیلاز لوزالمعده (جو 3/02، گندم 5/99 واحد به ازای میلی‌گرم پروتئین بافت روده باریک) شدند (p<0/05). بیان ژن‌های SGLTI و MUC2 مورد مطالعه در پرندگانی که جیرههای بدون آنزیم دریافت کردند بیشتر ا پرندگانی بود که با جیره شاهد تغذیه شدند (p<0/05). بیان ژن های مذکور تنها در پرندگانی که جیره های حاوی سبوس گندم و سبوس برنج مکمل شده با آنزیم دریافت کردند بیش تر ا پرندگان شاهد بود (P< 0/05). مکمل سازی جیره های غذایی حاوی کربوهیدرات های دیواره سلولی با آنزیم بر بیان ژن های انتقال گلوکز (SGLT1 و GLUT2)، انتقال پپتید (PepT1) و تولید موسین (MUC2) در ژژنوم روده باریک تاثیرگذار است. همچنین در بین گروه-های جیرههای مکمل شده با آنزیم تنها گروه‌های سبوس گندم و سبوس برنج قادر به افزایش بیان ژن‌های مذکور نسبت به گروه شاهد بودند (01/0P <). مکمل-سازی جیرههای غذایی حاوی کربوهیدرات‌های دیواره سلولی با آنزیم بر بیان ژن‌های انتقال گلوکز (SGLT1 و GLUT2)، انتقال پپتید (PepT1) و تولید موسین (MUC2) در ژژنوم روده باریک تاثیرگذار است. که گویای عملکرد مطلوب دستگاه گوارش جوجههای گوشتی از نظر هضم و جذب مواد مغذی می-باشد.
درخشنده رحیمی؛ حسین منصوری یاراحمدی؛ اکبر یعقوبفر؛ جعفر فخرائی
دوره 22، شماره 1 ، بهار 1399، ، صفحه 117-128
چکیده
ای نمطالعه بمنظور بررسی اثرات استفاده از اسانس مرزه، پودر سیر و برگ شبدر در جیره بر عملکرد، فراسنجه های بیوشیمیایی خون و پایداری اکسیداتیو گوشت با استفاده از تعداد قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 (مخلوط دو جنس)، در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار، چهار تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد. ...
بیشتر
ای نمطالعه بمنظور بررسی اثرات استفاده از اسانس مرزه، پودر سیر و برگ شبدر در جیره بر عملکرد، فراسنجه های بیوشیمیایی خون و پایداری اکسیداتیو گوشت با استفاده از تعداد قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 (مخلوط دو جنس)، در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار، چهار تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره شاهد (بدون افزودنی)، جیرههای حاوی سطوح 400 و 500 میلی‌گرم در کیلوگرم اسانس مرزه، جیرههای حاوی سطوح دو و چهار درصد پودر سیر و جیرههای حاوی سطوح پنج و 10درصد پودر برگ شبدر بودند. نتایج تحقیق نشان داد، در کل دوره پرورش، افزایش وزن پرندگانی با جیرههای حاوی اسانس مرزه خوزستانی، پودر سیر و پودر برگ شبدر تغذیه شدند کمتر از پرندگان شاهد بود (p<0/05).اثر تیمارهای آزمایشی بر غلظت سرمی هورمون های تیروئیدی (T3 و T4)، کلسترول، تری گلیسیرید، HDL و LDL و درصد ماده خشک و پروتئین خام گوشت سینه معنی دار نبود. هم چنین با توجه به زمان های متفاوت نگهداری گوشت سینه در فریزر ( صفر، 24 و 48 ساعت)، اثر تیمارهای آزمایشی برر میزان مالون دی آلدهید و ازت آزاد در 24 و 48 ساعت بعد فریز کردن معنی دار نبود. با توجه به نتایج حاصل استفاده از اسانس مرزه، پودر سیر و برگ شبدر در سطوح مورد مطالعه در این پژوهش تاثیری بر عملکرد و پایداری گوشت سینه ندارد. ارزیابی ترکیبات موثره و فعال این مواد خوراکی و حصول اطمینان از ویژگی های آن ها بر پایداری اکسیداتیو گوشت مستلزم مطالعات بیش تری است.
فهیمه دانش یار؛ سید محمد حسینی؛ اکبر یعقوبفر
دوره 21، شماره 2 ، تابستان 1398، ، صفحه 233-246
چکیده
به‌منظور تعیین تأثیر پلیساکاریدهای غیرنشاستهای بر عملکرد، بازده نسبی انرژی و پروتئین و اجزای لاشه جوجههای گوشتی، آزمایشی در دوره سنی یک تا 42 روزگی با استفاده از 420 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه تجاری راس 308 از مخلوط دو جنس در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار آزمایشی، شش تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی ...
بیشتر
به‌منظور تعیین تأثیر پلیساکاریدهای غیرنشاستهای بر عملکرد، بازده نسبی انرژی و پروتئین و اجزای لاشه جوجههای گوشتی، آزمایشی در دوره سنی یک تا 42 روزگی با استفاده از 420 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه تجاری راس 308 از مخلوط دو جنس در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار آزمایشی، شش تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره پایه، جیره حاوی 0/1 و 0/2 درصد مخمر ساکارومایسس سرویزیه، جیره حاوی پنج و 10 درصد سبوس گندم، جیره حاوی سه و شش درصد پوسته سویا بودند. نتایج آزمایش نشان داد در کل دوره پرورش تیمار شاهد کمترین خوراک مصرفی را نسبت به سایر تیمارهای آزمایشی به خود اختصاص داد (p<0/05). همچنین بیشترین مصرف خوراک مربوط به سطح 10 درصد سبوس گندم و سطوح سه و شش درصد پوسته سویا بود (p<0/05). تیمار آزمایشی حاوی سه درصد پوسته سویا در کل دوره آزمایش نسبت به تیمار شاهد بیشترین میزان افزایش وزن روزانه را نشان داد (p<0/05). برای ضریب تبدیل خوراک در کل دوره آزمایشی اختلاف آماری مشاهده نشد. بیشترین بازده نسبی انرژی مربوط به تیمار حاوی سطوح مخمر نسبت به تیمارهای حاوی سطوح سبوس گندم و پوسته سویا می‌باشد (p<0/05). کمترین بازده نسبی انرژی و پروتئین مربوط به سطح 10 درصد سبوس گندم نسبت به تیمار شاهد بود (p<0/05). بر اساس نتایج این آزمایش، استفاده از سطوح 2/0 درصد مخمر، 10 درصد سبوس گندم و شش درصد پوسته سویا در جیره غذایی جوجههای گوشتی توصیه می‌شود.
عمران آذرباد؛ حسن کرمانشاهی؛ اکبر یعقوبفر؛ امیر میمندی پور
دوره 21، شماره 1 ، بهار 1398، ، صفحه 87-97
چکیده
به‌منظور تعیین اثرات افزودن سطوح مختلف اسانس مرزه خوزستانی در دو شکل رایج و میکروکپسوله‌شده در جیره‌بر عملکرد، پاسخ ایمنی، فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون و ریخت‌شناسی روده باریک جوجههای گوشتی، آزمایشی با استفاده از تعداد400 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 (مخلوط دو جنس)، در پنج تیمار، چهار تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار، در قالب ...
بیشتر
به‌منظور تعیین اثرات افزودن سطوح مختلف اسانس مرزه خوزستانی در دو شکل رایج و میکروکپسوله‌شده در جیره‌بر عملکرد، پاسخ ایمنی، فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون و ریخت‌شناسی روده باریک جوجههای گوشتی، آزمایشی با استفاده از تعداد400 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 (مخلوط دو جنس)، در پنج تیمار، چهار تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار، در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره شاهد (بدون افزودنی)، جیرههای حاوی سطوح 400 و 500 میلی‌گرم در کیلوگرم اسانس مرزه و جیرههای حاوی سطوح 5/0 و یک درصد اسانس کپسوله‌شده مرزه بودند. افزودن سطوح مختلف اسانس مرزه خوزستانی در دو شکل رایج و میکروکپسوله‌شده به جیره جوجههای گوشتی، تأثیری بر مقدار مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی، پاسخ ایمنی و تعداد گلبول‌های سفید و قرمز نداشت. اما تیمارهای آزمایشی حاوی اسانس مرزه رایج و میکروکپسوله‌شده نسبت به تیمار شاهد سبب کاهش معنی‌دار وزن زنده بدن پرندگان گردید. میزان هورمون‌های تیروئیدی (T3 و T4) و فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون (کلسترول، تری‌گلیسرید، HDL و LDL) تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. با این‌که صفات بافت‌شناسی روده باریک مانند عرض پرز، عمق کریپت و نسبت طول پرز به عمق کریپت تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت، ولی سطح 5/0 درصد اسانس کپسوله‌شده مرزه سبب کاهش نسبت طول به عرض پرز به‌صورت معنی‌داری گردید (05/0P<). با توجه به نتایج آزمایش حاضر، استفاده از دو شکل رایج و میکروکپسوله‌شده اسانس مرزه، اثری بر عملکرد، فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون و پاسخ ایمنی جوجههای گوشتی ندارد.
وجیهه نیکوفرد؛ اکبر یعقوبفر؛ شهاب قاضی هرسینی؛ علی اصغر ساکی
دوره 20، شماره 3 ، پاییز 1397، ، صفحه 463-476
چکیده
تأثیر جیره با کیفیت متفاوت پروتئین و مکمل‌شده با اسیدهای آمینه کریستاله بر عملکرد، پاسخ ایمنی، فعالیت آنزیمی در بافت روده و خصوصیات بستر، با استفاده از تعداد 576 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 (مخلوط دو جنس)، در یک آزمایش فاکتوریل 4×2 با دو جیره آزمایشی (کیفیت بالا و پایین پروتئین) و چهار سطح اسیدهای آمینه کریستاله (سطح نیاز (توصیه‌شده)، ...
بیشتر
تأثیر جیره با کیفیت متفاوت پروتئین و مکمل‌شده با اسیدهای آمینه کریستاله بر عملکرد، پاسخ ایمنی، فعالیت آنزیمی در بافت روده و خصوصیات بستر، با استفاده از تعداد 576 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 (مخلوط دو جنس)، در یک آزمایش فاکتوریل 4×2 با دو جیره آزمایشی (کیفیت بالا و پایین پروتئین) و چهار سطح اسیدهای آمینه کریستاله (سطح نیاز (توصیه‌شده)، بدون اسیدهای آمینه کریستاله مکمل‌شده، 10 و 15 درصد بالاتر از سطح نیاز) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار، شش تکرار و 12 قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد که افزودن اسیدهای آمینه کریستاله در سطوح 10 و 15 درصد بالاتر از سطح نیاز (توصیه‌شده)، به جیرههای حاوی کنجاله کلزا و گندم (منبع پروتئین با کیفیت پایین) سبب افزایش عملکرد (0001/0P<)، تعداد هتروفیل و نسبت هتروفیل به لنفوسیت (001/0P<) و کاهش تعداد لنفوسیت (01/0P<) شد. اثر اسیدهای آمینه کریستاله تأثیری بر فعالیت آنزیم آمینوپپتیداز و فعالیت ویژه این آنزیم در ژژنوم نداشت. همچنین، افزودن سطوح 10 و 15 درصد بالاتر از سطح نیاز (توصیه‌شده) اسیدهای آمینه کریستاله در جیره با کیفیت پایین، ماده خشک، نیتروژن و نیتروژن آمونیاکی بستر را به‌صورت معنی‌دار تحت تأثیر قرار نداد. با توجه به نتایج این مطالعه،استفاده از اسیدهای آمینه کریستاله در سطوح بالاتر از نیاز پرنده به‌خصوص در جیرههای غذایی با کیفیت بالا مانند (کنجاله سویا و ذرت) تأثیری بر عملکرد جوجههای گوشتی ندارد و قابل توصیه نمی‌باشد.
علی محمد هوشمندی؛ محمد بوجار پور؛ اکبر یعقوبفر؛ سمیه سالاری؛ حسن رکنی
دوره 19، شماره 1 ، بهار 1396، ، صفحه 159-174
چکیده
تاثیر شکل فیزیکی خوراک، رقم جو و افزودن آنزیم بر قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی و انرژی قابل متابولیسم جیره جوجههای گوشتی با استفاده از 972 قطعه جوجه گوشتی سویه راس در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×3 با سه رقم جو (فجر، ریحانه و یوسف)، دو شکل فیزیکی خوراک (آردی و پلت) و دو سطح آنزیم (صفر و 05/0گرم در کیلوگرم) در قالب یک طرح پایه کاملاً تصادفی ...
بیشتر
تاثیر شکل فیزیکی خوراک، رقم جو و افزودن آنزیم بر قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی و انرژی قابل متابولیسم جیره جوجههای گوشتی با استفاده از 972 قطعه جوجه گوشتی سویه راس در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×3 با سه رقم جو (فجر، ریحانه و یوسف)، دو شکل فیزیکی خوراک (آردی و پلت) و دو سطح آنزیم (صفر و 05/0گرم در کیلوگرم) در قالب یک طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار و 27 قطعه جوجه در هر تکرار، بررسی شد. جیره های حاوی جو رقم ریحانه در مقایسه با سایر ارقام قابلیت هضم ایلئومی پروتئین و چربی، انرژی خالص، انرژی قابل متابولیسم ظاهری و انرژی قابل متابولیسم ظاهری تصحیح شده برای ازت بالاتری داشتند (05/0P<). پلت نمودن جیرهها، انرژی خالص، انرژی قابل متابولیسم ظاهری و انرژی قابل متابولیسم ظاهری تصحیح شده برای ازت را کاهش (05/0P<) و افزودن آنزیم به جیرهها مقدار این شاخصها و همچنین قابلیت هضم پروتئین و چربی را افزایش داد (05/0P<). با توجه به این نتایج، استفاده از آنزیم در جیره حاوی جو رقم ریحانه به شکل پلت در تغذیه جوجههای گوشتی، قابلیت هضم و انرژیزایی جیره را افزایش میدهد.
علی قدرت؛ اکبر یعقوب فر؛ یحیی ابراهیم نژاد؛ حبیب اقدم شهریار؛ ابوالفضل قربانی
دوره 17، شماره 1 ، بهار 1394، ، صفحه 39-49
چکیده
در این آزمایش، توانایی پلیساکاریدهای غیرنشاستهای از دو منبع گندم و جو به‌عنوان منابع آلی و پرلیت به‌عنوان منبع غیرآلی در باندکردن کاتیونهای منگنز، آهن، روی، و مس در شرایط برونتنی بررسی شد. مقدار رطوبت، پروتئین، خاکستر، عصارۀ اتری، کل کربوهیدرات، NDF، ADF، ADL، فیبر خام، ویسکوزیته، سلولز، همیسلولز، کل فیبر جیرهای گندم، ...
بیشتر
در این آزمایش، توانایی پلیساکاریدهای غیرنشاستهای از دو منبع گندم و جو به‌عنوان منابع آلی و پرلیت به‌عنوان منبع غیرآلی در باندکردن کاتیونهای منگنز، آهن، روی، و مس در شرایط برونتنی بررسی شد. مقدار رطوبت، پروتئین، خاکستر، عصارۀ اتری، کل کربوهیدرات، NDF، ADF، ADL، فیبر خام، ویسکوزیته، سلولز، همیسلولز، کل فیبر جیرهای گندم، و جو اندازهگیری شد. ظرفیت باندکردن منگنز، روی، آهن، و مس در شرایط فیزیولوژیکی تقلیدشدۀ معده، روده، و کولون در گندم، جو و پرلیت در شرایط آزمایشگاه اندازهگیری و مقایسه شد. تیمار اسیدی موجب حذف بیشتر مواد معدنی اندوژنوس بهجز آهن شد. دانۀ جو بیشترین ظرفیت باندکردن عناصر مس (48/44 درصد)، روی (07/11 درصد)، و منگنز (16/5 درصد) را در شرایط رودۀ کوچک؛ و پرلیت ظرفیت باندکردن کمتر برای عناصر مس (41/1 درصد)، روی (74/1 درصد)، و منگنز (76/0 درصد) را در مقایسه با جو و گندم نشان داد. بیشترین مقدار خروج مواد معدنی در شرایط اسیدی در هر سه مادۀ خوراکی به‌ترتیب برای عناصر منگنز، روی، مس و آهن بود و بیشترین مقدار باندشدن در منابع آلی در شرایط تقلیدشدۀ رودۀ کوچک به‌ترتیب به عناصر آهن، مس، روی، و منگنز تعلق داشت. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که الیاف جیرهای قابلیت دسترسی مواد معدنی را کاهش میدهند.