امیرحسین علیزاده قمصری؛ سید عبداله حسینی؛ حمیدرضا خوش کردار؛ محمد رضا سلیمانی دامنه
دوره 24، شماره 2 ، تیر 1401، ، صفحه 177-187
چکیده
این مطالعه بهمنظور ارزیابی اثرات افزودن سطوح مختلف سینبیوتیک تولید داخل به آب آشامیدنی بر صفات تولیدی، خصوصیات لاشه و جمعیت میکروبی روده کوچک جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 400 قطعه جوجه گوشتییک‌روزهراس 308(مخلوط دو جنس با نسبت مساوی) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار مورد استفاده قرار ...
بیشتر
این مطالعه بهمنظور ارزیابی اثرات افزودن سطوح مختلف سینبیوتیک تولید داخل به آب آشامیدنی بر صفات تولیدی، خصوصیات لاشه و جمعیت میکروبی روده کوچک جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 400 قطعه جوجه گوشتییک‌روزهراس 308(مخلوط دو جنس با نسبت مساوی) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار مورد استفاده قرار گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل افزودن سطوح صفر (شاهد)، 50، 100 و 150 گرم سینبیوتیک (بیوپول) به هر هزار لیتر آب آشامیدنی بود. در سن 42 روزگی، افزودن 50 یا 100 گرم سینبیوتیک به هر هزار لیتر آب آشامیدنی سبب کاهش معنیدار ضریب تبدیل در مقایسه با سایر گروههای آزمایشی شد (0/05>P). افزایش شاخص تولید در گروه دریافتکننده 100 گرم بیوپول در مقایسه با شاهد، تمایل به معنیداری نشان داد (0/08=P). بیوپول در سطوح 100 و 150 گرم سبب افزایش تعداد کل لاکتوباسیلوسها و کاهش شمار مخمر و کپک، کلیفرمها و کل باکتریهای گرم منفی ایلئوم در مقایسه با شاهد شد (0/05>P). براساس نتایج بهدستآمده، استفاده از سطح 100 گرم سینبیوتیک بیوپول در 1000 لیتر آب آشامیدنی جوجههای گوشتی میتواند ضمن کمک به تعادل جمعیت میکروبی روده کوچک سبب بهبود شاخص تولید شود.
جمیل حبیبی؛ حسین رضا شهبازی؛ فروغ محمدی
دوره 24، شماره 2 ، تیر 1401، ، صفحه 189-199
چکیده
اثر عصاره آویشن باغی و ویتامین E بر عملکرد، فراسنجههای بیوشیمیایی خون و سیستم ایمنی جوجههای گوشتی با استفاده از 240 قطعه جوجه نر یکروزه سویه تجاری راس 308 در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار و 15 جوجه در هر تکرار بررسی شد. جیرههای آزمایشی به‌ترتیب شامل 1- شاهد با جیره پایه (فاقد عصارهآویشن و ویتامین E)، 2-جیره ...
بیشتر
اثر عصاره آویشن باغی و ویتامین E بر عملکرد، فراسنجههای بیوشیمیایی خون و سیستم ایمنی جوجههای گوشتی با استفاده از 240 قطعه جوجه نر یکروزه سویه تجاری راس 308 در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار و 15 جوجه در هر تکرار بررسی شد. جیرههای آزمایشی به‌ترتیب شامل 1- شاهد با جیره پایه (فاقد عصارهآویشن و ویتامین E)، 2-جیره شاهد+ عصاره آویشن در سطح 250 میلیگرم بر کیلوگرم جیره، 3-جیره شاهد+ ویتامین E در سطح 100 میلیگرم بر کیلوگرم جیره و 4-جیره شاهد+ عصاره آویشن در سطح 250 میلیگرم بر کیلوگرم جیره+ ویتامین E در سطح 100 میلیگرم بر کیلوگرم جیره بودند. نتایج نشان داد که در کل دوره پرورش، افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک جوجه‌هایی که با جیره حاوی مخلوط عصاره آویشن و ویتامین E تغذیه شدند به‌ترتیب افزایش و کاهش یافت (p<0/05). میزان کلسترول و LDLدر سرم خون پرندگانی که جیره حاوی عصاره آویشن و ویتامین E و همچنین مخلوط آن‌ها تغذیه شدندکاهش یافت (p<0/05). وزن تیموس در تمام تیمارهای آزمایشی بیشتر از پرندگان شاهد بود (p<0/05). براساس نتایج حاصل استفاده از مخلوط عصاره آویشن و ویتامین E در جیره جوجههای گوشتیمیتواند موجب بهبود عملکرد و تقویت سیستم ایمنی شود.
فرید مسلمی پور؛ طاهره آفتابی؛ شهریار مقصودلو؛ ابراهیم غلامعلی پور علمداری
دوره 24، شماره 2 ، تیر 1401، ، صفحه 201-211
چکیده
اثر استفاده از عصاره کلروفرمی اکالیپتوس در آب آشامیدنی و پودر فلفل سیاه در جیره بر عملکرد، ویژگی‌های لاشه، فراسنجههای خون و جمعیت میکروبی روده و نای با استفاده از 160 قطعه جوجه گوشتی یکروزه کاب 500 در یک طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار به مدت 42 روز بررسی شد. تیمارها شامل 1- جیره پایه (شاهد)، 2- جیره پایه و افزودن 0/1 درصد عصاره ...
بیشتر
اثر استفاده از عصاره کلروفرمی اکالیپتوس در آب آشامیدنی و پودر فلفل سیاه در جیره بر عملکرد، ویژگی‌های لاشه، فراسنجههای خون و جمعیت میکروبی روده و نای با استفاده از 160 قطعه جوجه گوشتی یکروزه کاب 500 در یک طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار به مدت 42 روز بررسی شد. تیمارها شامل 1- جیره پایه (شاهد)، 2- جیره پایه و افزودن 0/1 درصد عصاره اکالیپتوس در آب آشامیدنی، 3- جیره حاوی 0/2 درصد فلفل سیاه و 4- جیره حاوی 0/2 درصد فلفل سیاه و 0/1 درصد عصاره اکالیپتوس در آب بودند. در کل دوره، مصرف خوراک جوجه‌هایی که عصاره آشامیدنی اکالیپتوس یا پودر فلفل در جیره و یا هر دوی آن‌ها را دریافت کردند، کمتر از پرندگان شاهد بود (0/05>P). افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک مصرفی جوجه‌ها تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. عصاره آشامیدنی اکالیپتوس باعث افزایش وزن نسبی شش‌ها و کاهش وزن نسبی قلب و چربی شکمی جوجه‌ها شد (0/05>P). مصرف عصاره آشامیدنی اکالیپتوس یا پودر فلفل در جیره و یا هر دوی آن‌ها باعث کاهش معنیدار غلظت گلوکز، کلسترول و اسید اوریک سرم خون جوجه‌ها شد (0/05>P). فراسنجههای خون‌شناسی جوجه‌ها تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. جوجه‌هایی که عصاره آشامیدنی اکالیپتوس و پودر فلفل سیاه در جیره و یا هر دوی آن‌ها را مصرف کردند، جمعیت اشریشیاکولای روده‌ای آن‌ها به طور معنیدار از گروه شاهد کمتر بود (0/05>P). همچنین، مصرف عصاره آشامیدنی اکالیپتوس باعث کاهش معنیدار جمعیت مایکوپلاسمای سه‌راهی نای جوجه‌ها نسبت به گروه شاهد گردید (0/05>P). نتایج نشان داد که استفاده از عصاره آشامیدنی اکالیپتوس باعث کاهش چربی شکمی و جمعیت میکروبی روده و نای و افزودن پودر فلفل سیاه به جیره باعث کاهش جمعیت میکروبی روده جوجههای گوشتی میشود.
مجید ابراهیم پور؛ فرزاد باقرزاده کاسمانی؛ مصطفی یوسف اللهی؛ محمود قزاقی
دوره 24، شماره 2 ، تیر 1401، ، صفحه 213-225
چکیده
تأثیر خیساب ذرت خشک و پروبیوتیک بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی روده و پاسخ ایمنی همورال جوجههای گوشتیبا استفاده از 320 قطعه جوجه گوشتی سویهی راس 308 یکروزه در یک آزمایش با آرایش فاکتوریل 2×4 با چهار سطح خیساب ذرت خشک (صفر، دو، چهار و شش درصد)و دو سطح پروبیوتیک لاکتوفید (صفر و 150 میلیگرم در کیلوگرم) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت ...
بیشتر
تأثیر خیساب ذرت خشک و پروبیوتیک بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی روده و پاسخ ایمنی همورال جوجههای گوشتیبا استفاده از 320 قطعه جوجه گوشتی سویهی راس 308 یکروزه در یک آزمایش با آرایش فاکتوریل 2×4 با چهار سطح خیساب ذرت خشک (صفر، دو، چهار و شش درصد)و دو سطح پروبیوتیک لاکتوفید (صفر و 150 میلیگرم در کیلوگرم) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار، چهار تکرار و 10 پرنده در هر تکرار به‌مدت 42 روز بررسی شد. افزایش وزن، مصرف خوراک، ضریب تبدیل خوراک، جمعیت باکتریهای اسید لاکتیک و کلیفرم، همچنین پاسخ سیستم ایمنی همورال جوجههای گوشتی علیه ویروسهای نیوکاسل، برونشیت و آنفولانزا اندازه‌گیری شد. در دورههای رشد، پایانی و کل دوره پرورش، اثر پروبیوتیک لاکتوفید و خیساب ذرت خشک و اثر متقابل آن‌ها بر افزایش وزن و ضریب تبدیل معنیدار نبود. در دوره آغازین، پرندگانی که با جیرههای حاوی چهار درصد خیساب ذرت تغذیه شدند مصرف خوراک و افزایش وزن بیش‌تری از جوجههای تغذیهشده با جیره بدون خیساب ذرت داشتند (0/05>P). اثر متقابل سطح شش درصد خیساب ذرت خشک و پروبیوتیک موجب افزایش مصرف خوراک نسبت به جیره فاقد این ترکیبات در دوره آغازین شد (0/05>P). بیش‌ترین عیار پادتن علیه ویروس نیوکاسل، آنفولانزا و برونشیت در سطح شش درصد خیساب مشاهده شد (0/05>P). اثر متقابل پودر خیساب ذرت و پروبیوتیک موجب کاهش جمعیت باکتریهای کلیفرم و افزایش جمعیت باکتریهای اسید لاکتیک شد (0/05>P). با توجه به نتایج این مطالعه، استفاده از خیساب ذرت خشک و پروبیوتیک در جیره غذایی جوجههای گوشتی پاسخ ایمنی همورال و جمعیت باکتریهای مفید روده را بهبود میبخشد.
عیسی دیرنده؛ محمد کاظمی فرد؛ طناز صابری فر
دوره 24، شماره 2 ، تیر 1401، ، صفحه 227-235
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر جنیستئین سویا بر وضعیت التهابی عمومی بدن و عملکرد مرغهای تخمگذار پس از اوج تولید بود. بدین منظور از 80 قطعهمرغتخم‌گذارسویۀهایلاینW-36 (سن 43هفته) به‌مدت هشت هفته درقالبطرحکاملاًتصادفی با دو تیمار، 10 تکرار و چهار مشاهده در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی 1- جیره پایه (گروه شاهد) و 2- جیره حاوی جنیستئین ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر جنیستئین سویا بر وضعیت التهابی عمومی بدن و عملکرد مرغهای تخمگذار پس از اوج تولید بود. بدین منظور از 80 قطعهمرغتخم‌گذارسویۀهایلاینW-36 (سن 43هفته) به‌مدت هشت هفته درقالبطرحکاملاًتصادفی با دو تیمار، 10 تکرار و چهار مشاهده در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی 1- جیره پایه (گروه شاهد) و 2- جیره حاوی جنیستئین (20 میلیگرم به‌ازای هر کیلوگرم خوراک) بود. در انتهای آزمایش پنج قطعه از هر تیمار انتخاب و کشتار شد، سپس 50 گرم از بافت جگر برای بررسی بیان ژنهای اینترلوکین- 1 (IL-1)، اینترلوکین-2 (IL-2)، فاکتور نکروزه‌کننده تومور آلفا (TNF-α)، سیکلواکسیژناز-1 (COX-1) و سیکلواکسیژناز-2 (COX -2) برداشته شد. نتایج نشان داد که بیان ژنهای IL-1 (45/2برابر)، IL-2 (53/3 برابر)، IL-6 (68/2 برابر)، TNF-α (83/4 برابر)، COX-1 (92/3 برابر) و COX-2 (73/1 برابر) در مرغ‌هامرغ‌هایی که جیره حاوی جنستئین دریافت کردند کمتر از پرندگان شاهد بود (0/05>P). پرندگان تغذیهشده با جیره حاوی جنیستئین، مصرف خوراک بیشتر و ضریب تبدیل بهتری داشتند و درصد تولید تخم‌مرغدر آن‌ها بالاتر از پرندگاه شاهد بود.براساس نتایج حاصل، استفاده از جنیستئین در جیره سبب کاهش التهاب در جگر مرغهای تخمگذار پس از اوج تولید شده عملکرد تخم‌گذاری را بهبود میبخشد.
طیبه امیدوار؛ سعید محمدزاده؛ مسیب امیری
دوره 24، شماره 2 ، تیر 1401، ، صفحه 237-246
چکیده
تأثیرپودر برگ رزماری روی فراسنجههای منی و نرخ آسیب DNA تحت شرایط تنش گرمایی با استفاده از 40 قطعه خروس بومی در سن 42 هفته و وزن2300 گرمدرقالب آزمایش فاکتوریل 2×2 طرح بلوک کامل تصادفی با دو سطح درجه حرارت(طبیعی و تنش گرمایی) و دوسطح پودررزماری (بدون رزماریو 7/5 گرم پودررزماری درکیلوگرم جیره)به‌مدت هفت هفته بررسی شد.دمای سالن در شرایط طبیعی22-18و ...
بیشتر
تأثیرپودر برگ رزماری روی فراسنجههای منی و نرخ آسیب DNA تحت شرایط تنش گرمایی با استفاده از 40 قطعه خروس بومی در سن 42 هفته و وزن2300 گرمدرقالب آزمایش فاکتوریل 2×2 طرح بلوک کامل تصادفی با دو سطح درجه حرارت(طبیعی و تنش گرمایی) و دوسطح پودررزماری (بدون رزماریو 7/5 گرم پودررزماری درکیلوگرم جیره)به‌مدت هفت هفته بررسی شد.دمای سالن در شرایط طبیعی22-18و در تنش گرمایی 2±28 درجه سلسیوس تنظیم شد. بعد از دو هفته عادت‌پذیری، به‌مدت پنج هفته، هر هفته دوباراز طریق ماساژ شکمی- پشتی، از پرندگاننمونه منی گرفته شد. نمونههای منی، از نظر فراسنجههای تحرک، زندهمانی و نرخ قطعهقطعهشدن DNA اسپرم ارزیابی شدند. نتایج نشان داد درجه حرارت تنشزا کاهش معنیداری روی حرکت پیشرونده (نوع A)ایجاد کرد و با افزودن پودر رزماری، زندهمانی اسپرم افزایش یافت (p>0/05). افزودن پودر رزماری دردمای طبیعی نرخ قطعهقطعهشدن DNA را بهطور معنیداری کاهش داد. درخروسهای تحت تنش گرمایی، نرخ قطعهقطعهشدن DNA اسپرم بهطور بسیار معنیداری افزایش یافت و با مصرف پودر رزماری نرخ آسیب کاهش یافت (p>0/01). براساس نتایج حاصل از این پژوهش، افزودن پودر گیاه رزماری به جیره خروسهای مسن بومی در شرایط تنش حرارتی، میتواند برخی صفات تولید مثلی را بهبود بخشد.
ساحره جوزی شکالگورابی؛ علی مقصودی؛ عبدالرحیم غیاثی؛ محمد رکوعی؛ هادی فرجی آروق؛ امیر زرگران
دوره 24، شماره 3 ، مهر 1401، ، صفحه 247-258
چکیده
با وجود پیشینه 15 ساله در ورود و استفاده از اسپرم تعیین جنسیت‌شده در ایران، تناقض‌های موجود درباره برآیند مزایا و معایب استفاده از اسپرم تعیین جنسیت‌شده سبب اختلاف نظر بین استفادهکنندگان این نوع اسپرم از دیدگاه کارایی و بازدهی اقتصادی آن شده است. در این پژوهش، پرسش‌نامهای با 28 پرسش پنج گزینهای در مقیاس لیکرت در در باره نگرش ...
بیشتر
با وجود پیشینه 15 ساله در ورود و استفاده از اسپرم تعیین جنسیت‌شده در ایران، تناقض‌های موجود درباره برآیند مزایا و معایب استفاده از اسپرم تعیین جنسیت‌شده سبب اختلاف نظر بین استفادهکنندگان این نوع اسپرم از دیدگاه کارایی و بازدهی اقتصادی آن شده است. در این پژوهش، پرسش‌نامهای با 28 پرسش پنج گزینهای در مقیاس لیکرت در در باره نگرش افراد پاسخدهنده به استفاده از اسپرم تعیین جنسیت‌شده از جنبههای مختلف عملکردی، اقتصادی، شناختی و زیرساختی طراحی و در اختیار پژوهشگران، مشاورین و افراد شاغل در مزارع صنعتی پرورش گاو شیری قرار داده شد. واکاوی داده‌ها نشان داد که شاغلین فارم بهطور معنیداری موافق تأثیر این نوع اسپرم بر کاهش سختزایی در مقایسه با پژوهشگران بودند (01/0>P). همچنین، این گروه از پاسخ‌گویان، مخالف کاهش گیرایی اسپرم تعیین جنسیت‌شده در اقلیمهای مختلف بودند (01/0>P). بهتر بودن اسپرم تعیین جنسیت‌شده در تلیسهها در مقایسه با گاوهای شکم بالاتر بهطور معنیداری در شاغلین و مشاورین واحدهای پرورشی مورد تأیید بود (01/0>P). از نظر پژوهشگران به‌علت متداول‌نبودن استفاده از اسپرم تعیین جنسیت‌شده، استفاده از این نوع اسپرم ریسک بالاتری دارد (01/0>P). یافته‌ها نشان دادند که نگرش شاغلین واحدهای صنعتی بزرگ تا اندازه زیادی با واقعیت‌های علمی منتشرشده در زمینه اسپرم تعیین جنس‌شده هماهنگ بود و اختلاف نظر این دسته از شاغلین با پژوهشگران تا اندازه زیادی ناشی از تأثیر سیاست‌های خرید و توزیع اسپرم در عمل و نیز سیاست‌های مدیریتی و بهداشتی گله بود.
سیاوش منظوری؛ امیر حسین خلت آبادی فراهانی؛ محمد حسین مرادی؛ مهدی کاظمی بن چناری
دوره 24، شماره 3 ، مهر 1401، ، صفحه 259-270
چکیده
هدف این پژوهش مقایسه کارایی و عملکرد روش پیشرفته شبکه عصبی مصنوعی نسبت به تجزیه مؤلفههای اصلی در تفکیک نژادهای مختلف اسب بود. بنابراین، برای شناسایی یک زیرمجموعه از نشانگرهای SNP با بالاترین قدرت تفکیک نژادی و بررسی نحوه اختصاص حیوانات به گروههای نژادی خود از دو روش شبکه عصبی پرسپترون (الدن) و روش کلاسیک تجزیه مؤلفههای اصلی ...
بیشتر
هدف این پژوهش مقایسه کارایی و عملکرد روش پیشرفته شبکه عصبی مصنوعی نسبت به تجزیه مؤلفههای اصلی در تفکیک نژادهای مختلف اسب بود. بنابراین، برای شناسایی یک زیرمجموعه از نشانگرهای SNP با بالاترین قدرت تفکیک نژادی و بررسی نحوه اختصاص حیوانات به گروههای نژادی خود از دو روش شبکه عصبی پرسپترون (الدن) و روش کلاسیک تجزیه مؤلفههای اصلی (PCA) استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد روش شبکه عصبی (الدن) قادر است که 37 نژاد اسب موردمطالعه در این پژوهش کنونی را، با زیرمجموعه کوچکی از نشانگرهای SNP (8000 نشانگر) و با قدرت تفکیک مشابه با تمام نشانگرهای ژنوم (صحت 98 درصدی)، از همدیگر مجزا و تفکیک کند. روش انتخاب PCA تنها توانست نژادهایی که دارای خاستگاههای متفاوت بودند را شناسایی و تفکیک کند. با توجه به نتایج بهدستآمده، روش PCA دارای خطا و ایراد بوده و برای اجرا روی دادههای ژنومی نیاز به تغییرات و اصلاحات دارد. نتایج این پژوهش، رویکردهای عملی را در طراحی آرایههای اقتصادی در تفکیک نژادهای مختلف اسب ارائه میدهد.
فاطمه هندیجانی؛ جمال فیاضی؛ هدایت اله روشنفکر؛ محمدرضا قربانی
دوره 24، شماره 3 ، مهر 1401، ، صفحه 271-279
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر ویتامین E و نانولیپوزوم ویتامین E بر بیان ژن STAR در بیضه و ژن TSPO در تخمدان بلدرچین مولد ژاپنی، آزمایشی با استفاده از 864 قطعه بلدرچین به‌مدت 10 هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، شش تکرار و 24 قطعه بلدرچین مولد (16 ماده و هشت نر) در هر تکرار به انجام رسید. تیمارها از جیره حاوی سطوح مختلف ویتامین E (25، 50 و 100 IU در ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر ویتامین E و نانولیپوزوم ویتامین E بر بیان ژن STAR در بیضه و ژن TSPO در تخمدان بلدرچین مولد ژاپنی، آزمایشی با استفاده از 864 قطعه بلدرچین به‌مدت 10 هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، شش تکرار و 24 قطعه بلدرچین مولد (16 ماده و هشت نر) در هر تکرار به انجام رسید. تیمارها از جیره حاوی سطوح مختلف ویتامین E (25، 50 و 100 IU در کیلوگرم جیره) و نانولیپوزم ویتامین E (25، 50 و 100 IU در کیلوگرم جیره) تغذیه کردند. نتایج این پژوهش نشان داد، اثر تیمارهای آزمایشی بر بیان ژن TSPO در تخمدان و ژن STAR در بیضه معنیدار بوده است (05/0>P). افزودن سطح 50 IU ویتامین E بیان ژن TSPO در تخمدان را نسبت به تیمار شاهد بهطور معنیداری افزایش داد (05/0>P). همچنین نتایج نشان داد سطح 25 IU نانولیپوزوم ویتامین E باعث افزایش بیان ژن TSPO در تخمدان شد. این افزایش تفاوت معنیداری با تیمار شاهد نداشت. استفاده از سطوح ویتامین E و سطوح نانولیپوزوم ویتامین E باعث کاهش معنیدار بیان ژن STAR در بیضه بلدرچین ژاپنی شد (05/0>P). براساس نتایج این مطالعه اضافهنمودن سطح 25 IU نانولیپوزوم ویتامین E و همچنین سطوح 50 و 100 IU ویتامین E تأثیر زیادی بر بیان ژن TSPO در تخمدان که از ژنهای مؤثر بر باروری و تولید مثل است دارد.
امیر مسعود اسماعیلیان؛ علی اسمعیلی زاده کشکوئیه؛ محمدرضا محمدآبادی؛ مهدی منصوری؛ محمد علی فرهوشی؛ حامد خراتی کوپایی
دوره 24، شماره 3 ، مهر 1401، ، صفحه 281-290
چکیده
هدف دانش نوتریژنومیکس مطالعه مواد مغذی به‌عنوان سیگنالهایی است که به‌وسیله گیرنده‌های سلولی دریافت میشوند و میتوانند روی ژنوم، بیان ژنها و تولید متابولیتها تأثیرگذار باشند. در این پژوهش، برای بررسی اثر دانه شاهدانه بر تغییرات بیان ژن کارنیتین پالمیتوئیل ترانسفراز-1-B (CPT1B) درگوسفند بلوچی، تعداد 12 رأس بره نر با سن پنج ...
بیشتر
هدف دانش نوتریژنومیکس مطالعه مواد مغذی به‌عنوان سیگنالهایی است که به‌وسیله گیرنده‌های سلولی دریافت میشوند و میتوانند روی ژنوم، بیان ژنها و تولید متابولیتها تأثیرگذار باشند. در این پژوهش، برای بررسی اثر دانه شاهدانه بر تغییرات بیان ژن کارنیتین پالمیتوئیل ترانسفراز-1-B (CPT1B) درگوسفند بلوچی، تعداد 12 رأس بره نر با سن پنج ماهگی در طرح کاملاً تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. گروهها با جیره شاهد بدون شاهدانه و با جیره دارای 10 درصد شاهدانه تغذیه شدند. پس از دوره 110 روزه پرواربندی، از بافتهای قلب، کبد، بیضه، ماهیچه راسته (Longissimus dorsi muscle) و چربی پشت (subcutaneous back fat) نمونهبرداری شد. استخراج RNA برای واکنش Real Time PCR و اندازه‌گیری تغییرات بیان ژن CPT1B بین گروهها انجام شد. تغییرات بیان ژن CPT1B بین گروه شاهد و تیمار در بافت کبد معنیدار بود (05/0P<). بیان ژن CPT1B در کبد برههای تحت تیمار شاهدانه 74/5 برابر نسبت به گروه شاهد افزایش بیان داشت. در بافتهای قلب، چربی پشت، ماهیچه راسته، بیضه در گروه تیمار نسبت به شاهد به‌ترتیب 1/3، 36/2، 12/2 و 47/2 برابر کاهش بیان ژن CPT1B را نشان داد. دانه شاهدانه حاوی اسیدهای چرب غیراشباع میباشد و این ترکیبات از طریق بیان ژنهایی مانند CPT1B میتوانند موجب تغییر متابولیسم چربی در کبد شوند. بنابراین می‌توان بیان داشت که با توجه به این‌که CPT1B یکی از ژنهای مؤثر در سوختوساز چربی میباشد، افزودن دانه شاهدانه به جیره از طریق افزایش فعالیت بافت کبد میتواند اثر مفیدی بر توان تولیدی حیوان داشته باشد.
علیرضا شعبانی منظم؛ محمدعلی نوروزیان؛ مهدی بهگر؛ اعظم برزوئی
دوره 24، شماره 3 ، مهر 1401، ، صفحه 291-300
چکیده
این مطالعه بهمنظور بررسی ویژگی‌های شیمیایی و تغذیه‌ای و تأثیر سیلاژ ذرت علوفه‌ای حاصل از بذر پرتوتابی‌شده با پرتو گاما بر عملکرد برههای نر پرواری زندی انجام شد. ابتدا ویژگی‌های جوانه‌زنی بذر ذرت شاهد و پرتوتابی‌شده با دزهای 25، 50، 100، 150 و 200 گری اندازه‌گیری شد. بعد از مشخص‌شدن دز مناسب، بذرهای مورداستفاده در دز 25 گری با پرتو ...
بیشتر
این مطالعه بهمنظور بررسی ویژگی‌های شیمیایی و تغذیه‌ای و تأثیر سیلاژ ذرت علوفه‌ای حاصل از بذر پرتوتابی‌شده با پرتو گاما بر عملکرد برههای نر پرواری زندی انجام شد. ابتدا ویژگی‌های جوانه‌زنی بذر ذرت شاهد و پرتوتابی‌شده با دزهای 25، 50، 100، 150 و 200 گری اندازه‌گیری شد. بعد از مشخص‌شدن دز مناسب، بذرهای مورداستفاده در دز 25 گری با پرتو گاما پرتودهی و در مزرعه کشت شدند. در انتهای دوره رشد، سیلاژ ذرت علوفه‌ای در سیلوهای آزمایشی و مزرعهای تهیه شد. همچنین تأثیر سیلاژ تولیدی بر عملکرد و متابولیتهای خونی برههای پرواری زندی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره حاوی 20 درصد سیلاژ ذرت شاهد (پرتودهی‌نشده) و سیلاژ ذرت حاصل از پرتودهی بذر در دز 25 گری با اشعه گاما بود. پرتودهی با دز 25 گری باعث افزایش تعداد ریشه‌های ثانویه، ریشه‌چه و ساقه‌چه در شرایط گلخانه و محتوای کربوهیدراتهای محلول، پروتئین محلول و کلروفیل گیاه ذرت در شرایط مزرعه شد (05/0P<). سیلاژ حاصل از بذرهای پرتودهی‌شده با دز 25 گری اشعه گاما، pH کمتر و مقدار پروتئین خام بیش‌تری نسبت به گروه شاهد داشت (05/0P<). استفاده از سیلاژ ذرت پرتوتابی‌شده در جیره پرواری باعث بهبود وزن پایان دوره، میانگین افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل برهها شد (05/0P<). براساس نتایج این مطالعه، پرتوتابی بذر ذرت با پرتو گاما باعث بهبود کیفیت سیلاژ ذرت و عملکرد برههای پرواری میشود.
مریم هرسینی؛ طاهره محمدآبادی؛ حسین معتمدی؛ محسن ساری؛ اسدالله تیموری یانسری
دوره 24، شماره 3 ، مهر 1401، ، صفحه 301-312
چکیده
این آزمایش با هدف عمل‌آوری کاه گندم توسط باکتریهای سلولولیتیک جداشده از دستگاه گوارش اسب و تأثیر این باکتریها بر عملکرد برههای پرواری، قابلیت هضم، فراسنجههای تخمیری و خونی انجام شد. از 30 رأس بره نر افشاری با میانگین وزن 3±32 کیلوگرم و سن چهار ماه در قالب طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیرههای ...
بیشتر
این آزمایش با هدف عمل‌آوری کاه گندم توسط باکتریهای سلولولیتیک جداشده از دستگاه گوارش اسب و تأثیر این باکتریها بر عملکرد برههای پرواری، قابلیت هضم، فراسنجههای تخمیری و خونی انجام شد. از 30 رأس بره نر افشاری با میانگین وزن 3±32 کیلوگرم و سن چهار ماه در قالب طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیرههای حاوی کاه گندم فرآوری شده به‌مدت شش هفته با چهار سویه باکتریایی جداشده از دستگاه گوارش اسب (Paenibacilluspolymyxa L11، Paenibacilluspolymyxa L12، Enterobacter cloacae L2 و Escherichia coli Z2) و جیره شاهد بودند. نتایج نشان داد که فرآوری باکتریایی باعث افزایش محتوای پروتئین و کاهش NDF، iNDF و ADF و همچنین افزایش قابلیت هضم ماده آلی و انرژی متابولیسمی کاه گندم نسبت به شاهد شد. بیش‌ترین مقدار قابلیت هضم ماده آلی و انرژی متابولیسمی به تیمار L11 اختصاص داشت. قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، NDF،ADF، غلظت و نسبت اسیدهای چرب فرّار شکمبه، pH و نیتروژن آمونیاکی شکمبه تحت تأثیر فرآوری باکتریایی قرار گرفتند. بیش‌ترین قابلیت هضم مواد مغذی به تیمار L11 و کم‌ترین مقدار به تیمار شاهد اختصاص داشت. کم‌ترین مقدار نیتروژن آمونیاکی شکمبه مربوط به تیمارL11 بود. تیمارهای باکتریایی باعث افزایش غلظت کل اسیدهای چرب، غلظت پروپیونات و کاهش غلظت استات شکمبه شدند. با توجه به نتایج، فرآوری کاه گندم با باکتریهای سلولولیتیک جداشده از دستگاه گوارش اسب (به‌ویژه L11) باعث بهبود ارزش غذایی کاه گندم شد. بنابراین به‌نظر می‌رسد فرآوری باکتریایی میتواند راه‌کار مناسبی برای استفاده بهتر از بقایای زراعی با ارزش غذایی پایین باشد.
سیده نرگس طباطبائی فر؛ محمد رضا دهقانی؛ محمدحسن فتحی نسری
دوره 24، شماره 3 ، مهر 1401، ، صفحه 313-328
چکیده
در این پژوهش، اثر افزودن مقدار یونجه خشک در جیره آغازین بر عملکرد، فراسنجههای خونی و سلامتی گوسالههای شیرخوار هلشتاین تغذیهشده براساس الگوی تغذیه شیر به روش کاهش مرحلهای با استفاده از تعداد 24 رأس گوساله هلشتاین ماده با سن 1±4 روزگی و وزن 3±2/41 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و هشت گوساله در هر تیمار به‌مدت ...
بیشتر
در این پژوهش، اثر افزودن مقدار یونجه خشک در جیره آغازین بر عملکرد، فراسنجههای خونی و سلامتی گوسالههای شیرخوار هلشتاین تغذیهشده براساس الگوی تغذیه شیر به روش کاهش مرحلهای با استفاده از تعداد 24 رأس گوساله هلشتاین ماده با سن 1±4 روزگی و وزن 3±2/41 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و هشت گوساله در هر تیمار به‌مدت 56 روز (تا زمان شیرگیری) بررسی شد. تیمارهای آزمایشی به‌ترتیب شامل 1- تغذیه شیر بدون استفاده از یونجه خشک، 2- تغذیه شیر و جیره آغازین بههمراه پنج درصد یونجه خشک (براساس ماده خشک جیره) و 3- تغذیه شیر و جیره آغازین بههمراه 10 درصد یونجه خشک (براساس ماده خشک جیره). بین تیمارهای آزمایشی از نظر مصرف ماده خشک، ضریب تبدیل خوراک، افزایش وزن روزانه، نمره مدفوع، شاخص‌های رشد اسکلتی و pH شکمبه تفاوتی مشاهده نشد. میزان پروپیونات در شکمبه گوسالههایی که با شیر و پنج درصد علوفه یونجه تغذیه شدند نسبت به تیمار شاهد و 10 درصد علوفه بهطور معنیداری بیشتر بود (05/0>P). نسبت استات به پروپیونات در شکمبه گوسالههای تغذیهشده با شیر و پنج درصد علوفه یونجه بهطور معنیداری بیشتر از گوسالههای سایر تیمارها بود (05/0>P). غلظت بتاهیدروکسی بوتیرات پلاسما گوسالههای تغذیهشده با جیره آغازین حاوی پنج درصد یونجه خشک بیشتر از گوسالههای سایر تیمارها بود (05/0>P). براساس نتایج این پژوهش، جایگزینی بخشی از جیره آغازین گوسالههای شیرخوار تغذیهشده با مقادیر بالای شیر، با علوفه یونجه سبب بهبود توسعه شکمبه آن‌ها میشود.
نوید قوی پنجه؛ سید احمد حسینی؛ علی رضا آقاشاهی؛ مجتبی افشین
دوره 24، شماره 3 ، مهر 1401، ، صفحه 329-339
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، تعیین ارزش غذایی گیاه خارشتر با استفاده از روشهای درونکیسهای و تولید گاز و مقایسه آن با علف خشک یونجه بود. نمونههای علوفه به‌صورت دستی برداشت و ترکیب شیمیایی و فنولی آن طبق روشهای توصیه‌شده آزمایشگاهی تعیین شد. همچنین از روشهای تولید گاز، کیسه‌های نایلونی و هضم سه مرحلهای آنزیمی برای تعیین ارزش ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، تعیین ارزش غذایی گیاه خارشتر با استفاده از روشهای درونکیسهای و تولید گاز و مقایسه آن با علف خشک یونجه بود. نمونههای علوفه به‌صورت دستی برداشت و ترکیب شیمیایی و فنولی آن طبق روشهای توصیه‌شده آزمایشگاهی تعیین شد. همچنین از روشهای تولید گاز، کیسه‌های نایلونی و هضم سه مرحلهای آنزیمی برای تعیین ارزش غذایی نمونه‌ها استفاده شد. میزان ماده آلی، پروتئین خام و کلسیم خارشتر پایین‌تر از علف خشک یونجه بود (05/0P<)، درحالی‌که الیاف نامحلول در شوینده خنثی، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی، لیگنین، خاکستر و فسفر گیاه خارشتر بهطور معنیداری بیشتر بود (05/0P<). میزان کل ترکیبات فنولی، تانن کل، تانن متراکم و تانن قابل هیدرولیز گیاه خارشتر نیز بالاتر از علف خشک یونجه بود (05/0P<). بخش سریع‌تجزیه، کُند تجزیه و نرخ ثابت تجزیه گیاه خارشتر و علف خشک یونجه اختلاف معنیداری نداشتند. اما، تجزیه‌پذیری مؤثر گیاه خارشتر از علف خشک یونجه کمتر بود (05/0P<). نرخ ثابت تولید گاز (c) گیاه خارشتر و علف خشک یونجه با یکدیگر مشابه بودند، با این‌حال، پتانسیل تولید گاز (b) آن از علف خشک یونجه کمتر بود (05/0P<). گوارشپذیری ماده آلی، انرژی قابل سوختوساز و انرژی خالص شیردهی نیز در گیاه خارشتر کمتر از علف خشک یونجه برآورد شد (05/0P<). براساس نتایج این پژوهش، گیاه خارشتر با ترکیب شیمیایی و فراسنجههای گوارشپذیری مناسب و هزینه تولید کمتر در مقایسه با علف خشک یونجه، امکان جایگزینی با بخشی از علوفه جیره شتر را دارد.
صابر معتمدی؛ حسین مروج؛ مازیار محیطی اصلی
دوره 24، شماره 3 ، مهر 1401، ، صفحه 341-353
چکیده
تأثیر نوع چربی و سطوح مختلف بنتونیت در جیره بر شاخص‌های تولید و کیفیت خوراک (پلت) در قالب طرح کاملاً تصادفی با نُه تیمار و چهار تکرار بررسی شد. جیرههای آزمایشی شامل ترکیب سطوح صفر و 5/1 درصد روغن خام سویا و پودر چربی با سه سطح بنتونیت (صفر، یک و دو درصد) بودند. شاخص‌های اندازهگیری‌شده شامل کارایی دستگاه پرس پلت (برق مصرفی، نرخ تولید ...
بیشتر
تأثیر نوع چربی و سطوح مختلف بنتونیت در جیره بر شاخص‌های تولید و کیفیت خوراک (پلت) در قالب طرح کاملاً تصادفی با نُه تیمار و چهار تکرار بررسی شد. جیرههای آزمایشی شامل ترکیب سطوح صفر و 5/1 درصد روغن خام سویا و پودر چربی با سه سطح بنتونیت (صفر، یک و دو درصد) بودند. شاخص‌های اندازهگیری‌شده شامل کارایی دستگاه پرس پلت (برق مصرفی، نرخ تولید در واحد زمان و ماده خشک محصول نهایی)، شاخص‌های کیفی پلت پس از تولید (استحکام و سختی) و درصد پلت سالم پس از خطوط دانخوری بشقابی و زنجیری در محیط مرغداری بودند. استفاده از چربی در خوراک، میزان برق مصرفی را کاهش و نرخ تولید در واحد زمان و درصد ماده خشک محصول نهایی را نسبت به جیرههای فاقد چربی بهبود داد و نرخ تولید در واحد زمان در جیره پودر چربی با دو درصد بنتونیت از سایر جیرهها بیشتر بود (05/0P<). شاخص استحکام پلت به‌روش تامبلینگ در جیره حاوی پودر چربی و فاقد بنتونیت از سایر جیرههای آزمایشی بیشتر بود (05/0P<)، همچنین درصد پلت سالم پس از دانخوری زنجیری در جیرههای حاوی چربی، به‌ویژه در جیره حاوی پودر چربی و فاقد بنتونیت بیشتر از سایر جیرهها بود (05/0P<). ضریب همبستگی بین درصد پلت سالم و شاخص استحکام پلت بین روش تامبلینگ و دانخوری زنجیری بیشتر بود. براساس نتایج حاصل، استفاده از پودر چربی به جای روغن و افزودن یک درصد بنتونیت به جیره، کیفیت پلت و شاخص‌های عملکرد تولیدی آن را در کارخانه بهبود میبخشد.
صیفعلی ورمقانی؛ پوریا دادور؛ منصور احمدی؛ هوشنگ جعفری
دوره 24، شماره 3 ، مهر 1401، ، صفحه 355-364
چکیده
هدف از این مطالعه، بررسی اثر تغذیه پودر برگ زیتون در دورههای مختلف پرورش، بر ایمنی، جمعیت باکتریایی روده و پارامترهای بیوشیمیایی خون جوجههای گوشتی آرین بود. تعداد 336 قطعه جوجه گوشتی نر (سویه آرین 386) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار به‌مدت 42 روز مورد مطالعه قرار گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد (بدون برگ زیتون) و به سایر ...
بیشتر
هدف از این مطالعه، بررسی اثر تغذیه پودر برگ زیتون در دورههای مختلف پرورش، بر ایمنی، جمعیت باکتریایی روده و پارامترهای بیوشیمیایی خون جوجههای گوشتی آرین بود. تعداد 336 قطعه جوجه گوشتی نر (سویه آرین 386) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار به‌مدت 42 روز مورد مطالعه قرار گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد (بدون برگ زیتون) و به سایر گروهها جیره حاوی یک درصد برگ زیتون تغذیه شد؛ از یک تا 14 روز، یک تا 21 روز، یک تا 28 روز، یک تا 35 روز و یک تا 42 روز. افزایش وزن بدن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک در همه گروهها مشابه بود، اما نرخ تلفات در تیمار یک تا 42 روزگی کمتر از سایر تیمارها بود (01/0>P). میزان لیپوپروتئینهای با چگالی پایین در تیمارهای یک تا 35 روزگی و یک تا 42 روزگی کمتر از سایر تیمارها بود (05/0>P). فعالیت آلانین‌آمینوترانسفراز در تیمارهای شاهد بالاتر و در تیمار یک تا 42 روزگی کمتر از سایر تیمارها بود (05/0>P). جمعیت بالاتر لاکتوباسیلوس برای تیمارهای یک تا 28 روزگی، یک تا 35 روزگی و یک تا 42 روزگی در ژژنوم (01/0>P) و تیمارهای یک تا 21 روزگی، یک تا 28 روزگی، یک تا 35 روزگی و یک تا 42 روزگی در ایلئوم، در مقایسه با سایر تیمارها مشاهده شد (05/0>P). نتایج این آزمایش نشان داد که تغذیه 10 گرم بر کیلوگرم برگ خشک زیتون طی 42 روز دوره پرورش جوجههای گوشتی، بدون تأثیر منفی بر عملکرد و ایمنی، منجر به کاهش تلفات میشود.
رضا کریمی؛ آرمین توحیدی؛ مهدی گنج خانلو؛ سپده خویی؛ حمید قاسم زاده نوا؛ امیر علیجانی؛ محمدجواد مظفری
دوره 24، شماره 3 ، مهر 1401، ، صفحه 365-372
چکیده
هدف آزمایش حاضر ارزیابی تأثیر تغذیه یک جیره گلوکوژنیک بر محور سوماتوتروپیک گاو تازهزای هلشتاین بود. در این مطالعه از 16 راس گاو تازهزا در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو تیمار و هشت تکرار استفاده شد. در تیمار جیره گلوکوژنیک، گاوها روزانه 600 گرم مکمل گلوکز عبوری به‌صورت سرک دریافت میکردند. در تیمار شاهد گاوها روزانه بهمقدار ...
بیشتر
هدف آزمایش حاضر ارزیابی تأثیر تغذیه یک جیره گلوکوژنیک بر محور سوماتوتروپیک گاو تازهزای هلشتاین بود. در این مطالعه از 16 راس گاو تازهزا در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو تیمار و هشت تکرار استفاده شد. در تیمار جیره گلوکوژنیک، گاوها روزانه 600 گرم مکمل گلوکز عبوری به‌صورت سرک دریافت میکردند. در تیمار شاهد گاوها روزانه بهمقدار مشابهی گلوکز و مواد پوشش گلوکز عبوری (به‌طورعمده چربی) دریافت میکردند. جیرههای آزمایشی از روز چهار تا 30 بعد از زایش تغذیه شد. مصرف ماده خشک و تولید شیر به‌صورت روزانه ثبت شد. نمونههای خون در روزهای چهار، 15 و 29 بعد از زایش از سیاهرگ دمی گرفته شد. نتایج نشان داد از نظر مقدار تولید شیر، مقدار شیر تصحیح‌شده براساس انرژی و 5/3 درصد چربی، مصرف ماده خشک و گلوکز خون بین دو تیمار تفاوت معنیدار وجود ندارد. جیره گلوکوژنیک سبب افزایش معنیدار انسولین و افزایش عددی IGF-1 خون شد (05/0P<). گاوهایی که جیره شاهد دریافت کردند، کاهش معنیداری در غلظت IGF-1 نشان دادند (05/0P<) اما این کاهش در گاوهایی که جیره حاوی مکمل گلوکوژنیک دریافت کردند مشاهده نشد. نتایج این پژوهش نشان داد تغذیه مکمل‌های گلوکوژنیک میتواند بر محور سوماتوتروپیک گاوهای تازهزا اثر گذاشته و سبب افزایش بازچرخش (ترنآور) گلوکز و افزایش انسولین خون و بهبود نسبی سطح IGF-1 خون شود.
عیسی دیرنده؛ محمد کاظمی فرد؛ طناز صابری فر
دوره 24، شماره 3 ، مهر 1401، ، صفحه 373-382
چکیده
برای بررسی تأثیر کبدچرب بر مقاومت به انسولین در کبد مرغهای تخمگذار آزمایشی با استفاده از 80 قطعه مرغ تخمگذار سویه تجاری های لاین (w-36) پس از اوج تولید (سن 43 هفته) به‌مدت هشت هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو تیمار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل گروه شاهد (بدون تزریق) و گروه استرادیول (تزریق دو میلیگرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن ...
بیشتر
برای بررسی تأثیر کبدچرب بر مقاومت به انسولین در کبد مرغهای تخمگذار آزمایشی با استفاده از 80 قطعه مرغ تخمگذار سویه تجاری های لاین (w-36) پس از اوج تولید (سن 43 هفته) به‌مدت هشت هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو تیمار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل گروه شاهد (بدون تزریق) و گروه استرادیول (تزریق دو میلیگرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن استرادیول بنزوات) بود. تزریق استرادیول 17 بتا به جهت القای بیماری کبد چرب، از هفته سوم آزمایش آغاز و سه بار در هفته و به‌مدت 21روز انجام شد. خون‌گیری جهت بررسی غلظت تری‌گلیسرید، کلسترول و آنزیمهای آلکالینفسفاتاز (ALP)، آسپارتاتآمینوترانسفراز (AST) وآلانینآمینوترانسفراز (ALT) در انتهای آزمایش با استفاده از 20 قطعه از هر تیمار انجام شد. در انتهای آزمایش پنج قطعه از هر تیمار انتخاب و کشتار شد سپس بافت کبد برای بررسی بیان ژنهای گیرنده انسولین (InR)، ناقل گلوکز شماره 1 (Glut1)، پروتئین تنظیم‌کننده انتقال استرول (SREBP1)، کیناز 1ریبوزمی S6 (S6K1)، هدف راپامایسین (TOR)، پروتئین O1 جعبه (FOXO1) استفاده شد. نتایج نشان داد تزریق استرادیول سبب ایجاد کبد چرب شد و در این مرغان غلظت پلاسمایی تری‌گلیسرید، کلسترول و فعالیت AST، ALT و ALP افزایش یافت. در مرغان مبتلا به کبد چرب بیان ژنهای FOXO1 (1/4 برابر)، TOR (9/3 برابر)، S6K1 (3/3 برابر) افزایش یافت و بیان ژنهای InR (6/4 برابر) و Glut1 (5/7 برابر) کاهش یافت. بهطور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد القای کبدچرب در مرغان تخمگذار پس از اوج سبب افزایش بیان ژنهای مرتبط با مقاومت به انسولین شد.