مظفر رحیم پور؛ کامران طاهرپور؛ حسینعلی قاسمی؛ حسن شیرزادی؛ فرهاد رستمی
دوره 23، شماره 3 ، مهر 1400، ، صفحه 433-446
چکیده
این پژوهش بمنظور بررسی اثرات مکمل امولسیفایر و اینولین در جیره غذایی با منابع مختلف چربی بر عملکرد رشد، صفات لاشه، پاسخ ایمنی و شاخصهای بیوشیمی خون جوجههای گوشتی به‌مدت 42 روز انجام شد. تعداد 800 قطعه جوجه گوشتی نر یک‌روزه در یک آزمایش فاکتوریل 2 × 2 × 2 با دو منبع چربی (روغن سویا و پیه گوساله)، دو سطح امولسیفایر (صفر و 0/1 درصد لیزوفسفولیپید) ...
بیشتر
این پژوهش بمنظور بررسی اثرات مکمل امولسیفایر و اینولین در جیره غذایی با منابع مختلف چربی بر عملکرد رشد، صفات لاشه، پاسخ ایمنی و شاخصهای بیوشیمی خون جوجههای گوشتی به‌مدت 42 روز انجام شد. تعداد 800 قطعه جوجه گوشتی نر یک‌روزه در یک آزمایش فاکتوریل 2 × 2 × 2 با دو منبع چربی (روغن سویا و پیه گوساله)، دو سطح امولسیفایر (صفر و 0/1 درصد لیزوفسفولیپید) و دو سطح مکمل اینولین ( صفر و 0/1 درصد) در قالب طرح کاملا تصادفی با هشت تیمار، پنج تکرار و20 جوجه در هر تکرار استفاده شدند. پرنده‌های تغذیه شده با جیره حاوی پیه گوساله و امولسیفایر، ضریب تبدیل و درصد چربی شکمی کمتری از پرندگانی که جیره حاوی روغن سویا و امولسیفایر دریافت کردند داشتند (p<0/05). درصد چربی شکمی و ضریب تبدیل در پرندگانی که جیره حاوی چربی و اینولین دریافت کردند کمتر از سایر پرندگان بود (p<0/05). پرنده‌های تغذیه شده با جیره حاوی امولسیفایر مقادیر بالاتر عیار پادتن اولیه و ثانویه بر علیه ویروس نیوکاسل، و عیار ثانویه پادتن تام و IgM علیه گلبول قرمز خون گوسفندی (SRBC) از پرندگانی که جیره فاقد امولسیفایر دریافت کردند داشتند (p<0/05). میانگین افزایش وزن روزانه و عیار پادتن علیه ویروس نیوکاسل و SRBC در پرندگانی که جیره حاوی اینولین دریافت کردند بالاتر از سایر پرندگان بود. براساس نتایج حاصل، استفاده از 0/1 درصد از مکمل امولسیفایر و اینولین به صورت جداگانه یا ترکیبی در جیره غذایی جوجههای گوشتی می‌تواند برای بهبود عملکرد رشد و پاسخ ایمنی مفید باشد.
احسان شهرامی؛ محمد جباری راد؛ سید عبداله حسینی؛ مهدی افتخاری
دوره 22، شماره 4 ، دی 1399، ، صفحه 609-618
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف پودر شوید بر عملکرد، پاسخ ایمنی و فلور میکروبی روده جوجههای گوشتی و با استفاده از 420 قطعه جوجه نر یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و شش تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد، جیره‌های حاوی سطوح 0.2، 0.5 و یک درصد پودر شوید و جیره حاوی 200 میلیگرم در کیلوگرم آنتی‌بیوتیک ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف پودر شوید بر عملکرد، پاسخ ایمنی و فلور میکروبی روده جوجههای گوشتی و با استفاده از 420 قطعه جوجه نر یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و شش تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد، جیره‌های حاوی سطوح 0.2، 0.5 و یک درصد پودر شوید و جیره حاوی 200 میلیگرم در کیلوگرم آنتی‌بیوتیک فلاوومایسین بود. افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی جوجههای تغذیه شده با جیره حاوی آنتی‌بیوتیک و سطوح 0.5 و یک درصد پودر شوید بیشتر از سایر پرندگان بود (0.05>P). میزان چربی شکمی در پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی یک درصد پودر شوید کمتر از پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی آنتی‌بیوتیک و شاهد بود (0.05>P). شمار کلنی‌های اشریشیاکلی و لاکتوباسیلوس در پرندگان تغذیه شده با جیره‌های حاوی تمامی سطوح پودر شوید به ترتیب کمتر و بیشتر از پرندگان تغذیه شده با جیره شاهد و حاوی آنتی‌بیوتیک بود (0.05>P). تیتر ثانویه پادتن علیه گلبول قرمز گوسفند در پرندگان تغذیه شده با یک درصد پودر شوید بیشتر از پرندگان تغذیه شده با جیره شاهد بود (0.05>P). پرندگان تغذیه شده با جیره‌های حاوی پودر شوید در چالش با ویروس نیوکاسل و آنفلوآنزا تیتر آنتی‌بادی بالاتری نسبت به پرندگان تغذیه شده با آنتی‌بیوتیک و شاهد تولید کردند (0.05>P). بر اساس نتایج این پژوهش، استفاده از 0.5 یا یک درصد پودر شوید در جیره عملکرد رشد، پاسخ سیستم ایمنی و محیط میکروبی روده جوجههای گوشتی را بهبود می‌بخشد و می‌تواند به عنوان جایگزین مناسب با آنتی‌بیوتیک محرک رشد استفاده شود.
ملیحه نوری؛ حسن صالح؛ محمد طاهر میرکزهی
دوره 22، شماره 4 ، دی 1399، ، صفحه 619-631
چکیده
اثر سطوح مختلف کلسیم، عصاره هیدروالکلی گیاه دارویی پنیرباد، و روغن کتان بر عملکرد، ابقاء مواد معدنی و ریخت شناسی استخوان با استفاده از 480 قطعه جوجه نر گوشتی سویه راس 308 یک‌روزه در یک آزمایش فاکتوریل 2×3×2 با دو سطح کلسیم (کلسیم در سطح توصیه شده و کلسیم در حد 30 درصد کمتر از سطح توصیه شده)، سه سطح عصاره پنیرباد (صفر، 100 و 200 میلیگرم ...
بیشتر
اثر سطوح مختلف کلسیم، عصاره هیدروالکلی گیاه دارویی پنیرباد، و روغن کتان بر عملکرد، ابقاء مواد معدنی و ریخت شناسی استخوان با استفاده از 480 قطعه جوجه نر گوشتی سویه راس 308 یک‌روزه در یک آزمایش فاکتوریل 2×3×2 با دو سطح کلسیم (کلسیم در سطح توصیه شده و کلسیم در حد 30 درصد کمتر از سطح توصیه شده)، سه سطح عصاره پنیرباد (صفر، 100 و 200 میلیگرم بر کیلوگرم جیره غذایی) و دو سطح روغن کتان (صفر و دو درصد جیره) در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار و به مدت 24 روز بررسی شد. افزودن 100 میلیگرم در کیلوگرم عصاره پنیرباد به جیره، سبب افزایش مصرف خوراک و افزایش وزن شد(0/05>p). معدنی شدن صفحه رشد استخوان پرندگان تغذیه شده با مکمل عصاره پنیرباد، افزایش یافت(0/05>p).افزودن روغن کتان به جیره تاثیری بر عملکرد و فراسنجه های استخوانی نداشت. میزان خاکستر تحت تاثیر اثرات متقابل عصاره پنیرباد و روغن کتان قرار گرفت و میزان آن ها در جوجه های تغذیه شده با جیره های فاقد عصاره پنیرباد و روغن کتان کاهش نشان داد. در 24 روزگی میزان فسفر خون در جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی کلسیم در حد نیاز و 200 میلی گرم عصاره پنیرباد افزایش یافت(0/05>p). براساس نتایج این تحقیق افزودن 100 و 200 میلی گرم در کیلوگرم عصاره هیدروالکلی میوه پنیرباد به جیره جوجه های گوشتی سبب بهبود عملکرد و برخی از شاخص های استخوانی می شود.
سید عبداله حسینی؛ امیرحسین علیزاده قمصری؛ هوشنگ لطف الهیان؛ مجید توکلی؛ هدی جواهری بارفروشی
دوره 22، شماره 1 ، فروردین 1399، ، صفحه 93-103
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف خوراک گلوتن ذرت بر عملکرد، پاسخ های ایمنی، ریخت شناسی روده و برخی فراسنجه های بیوشیمیایی سرم خون جوجه های گوشتی، آزمایشی با استفاده از 500 قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و 25 قطعه پرنده در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح صفر (شاهد)، 2/5، پنج ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف خوراک گلوتن ذرت بر عملکرد، پاسخ های ایمنی، ریخت شناسی روده و برخی فراسنجه های بیوشیمیایی سرم خون جوجه های گوشتی، آزمایشی با استفاده از 500 قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و 25 قطعه پرنده در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح صفر (شاهد)، 2/5، پنج و 7/5 درصد خوراک گلوتن ذرت در جیره بودند که از سن 15 تا 42 روزگی در اختیار جوجه های گوشتی قرار گرفتند. نتایج این آزمایش نشان دادند که استفاده از خوراک گلوتن ذرت تا سطح 7/5 درصد جیره، تأثیر معنی داری بر میانگین افزایش وزن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی پرندگان نسبت به تیمار شاهد نداشت. همچنین شاخص های ریخت شناسی ژئوژنوم و فراسنجه های بیوشیمیایی خون شامل غلظت تری گلیسرید، کلسترول، آلبومین، فسفر و آلکالین فسفاتاز، درصد ماندگاری، شاخص اروپایی جوجه گوشتی و هزینه خوراک مصرفی به ازای هر کیلوگرم افزایش وزن، تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند. تیتر آنتی بادی در پاسخ به تزریق گلبول قرمز گوسفندی (SRBC) در تیمار حاوی 2/5 درصد خوراک گلوتن ذرت بالاتر از سایر تیمارها بود (0.05>P). با توجه به نتایج حاصل، می توان از خوراک گلوتن ذرت تا سطح 7/5 درصد در جیره دوره رشد و پایانی (سن 15 تا 42 روزگی) جوجه های گوشتی بدون تأثیر منفی بر عملکرد، استفاده کرد.
مهدیه نیکبخت زاده؛ حیدر زرقی؛ ابوالقاسم گلیان
دوره 22، شماره 1 ، فروردین 1399، ، صفحه 105-116
چکیده
این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر تراکم مواد مغذی جیره پایانی و سن کشتار بر بازده ابقای انرژی و پروتئین در جوجه های گوشتی انجام شد. تعداد 300 قطعه جوجه‌خروس 23 روزه سویه کاب 500 در قالب طرح کاملاً تصادفی به‌صورت فاکتوریل 5×2، با 10 تیمار، شش تکرار و پنج قطعه در هر تکرار گروه بندی شدند. تیمارهای آزمایشی شامل تنظیم جیره پایانی با تراکم مواد ...
بیشتر
این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر تراکم مواد مغذی جیره پایانی و سن کشتار بر بازده ابقای انرژی و پروتئین در جوجه های گوشتی انجام شد. تعداد 300 قطعه جوجه‌خروس 23 روزه سویه کاب 500 در قالب طرح کاملاً تصادفی به‌صورت فاکتوریل 5×2، با 10 تیمار، شش تکرار و پنج قطعه در هر تکرار گروه بندی شدند. تیمارهای آزمایشی شامل تنظیم جیره پایانی با تراکم مواد مغذی معادل 92/5، 95، 97.5، 100 و 102.5 درصد پیشنهاد سویه و کشتار در سنین 38 و 46 روزگی بودند. با افزایش تراکم مواد مغذی جیره پایانی افزایش وزن بدن، بازده خوراک، بازده ابقای انرژی و پروتئین به طور خطی و معنی دار افزایش و احتیاج انرژی نگهداری به ازای افزایش واحد وزن بدن کاهش یافت (0.05>P). افزایش سن کشتار از 38 روز به 46 روز باعث بروز تأثیر منفی و معنی دار بر شاخص های فوق شد (0.05>P). پرندگان تغذیه شده با جیره پایانی با تراکم مواد مغذی 97.5 درصد پیشنهاد سویه بالاترین مقدار عددی مصرف خوراک باقی مانده را داشتند. سطح مطلوب مواد مغذی جیره پایانی جوجه های گوشتی به منظور بهینه سازی افزایش وزن بدن، بازده خوراک، بازده ابقای انرژی و پروتئین با استفاده از مدل رگرسیونی خط شکسته خطی به ترتیب 101.7، 99.2، 97.7 و 99.5 درصد پیشنهاد سویه برآورد شدند. مقادیر به دست آمده 5.5-2.3 درصد کمتر از مقادیر برآوردی توسط مدل خط شکسته درجه دو بودند. بر اساس نتایج این آزمایش، شاخص مصرف خوراک باقی مانده می تواند یک معیار مناسب برای سنجش بازده انرژی جیره باشد. تنظیم جیره پایانی جوجههای گوشتی با تراکم مواد مغذی کمتر از 97.5 درصد سطح پیشنهاد سویه مناسب نیست.
حیدر زرقی؛ ابوالقاسم گلیان؛ احمد حسن آبادی؛ فرهاد خلیق
دوره 20، شماره 4 ، بهمن 1397، ، صفحه 577-587
چکیده
به منظور تعیین نیاز روی جوجه های گوشتی در شرایط تغذیه با جیره های بر پایه گندم آزمایشی با استفاده از 250 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار، پنج تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار در دوره سنی یک تا 42 روزگی انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تأمین پنج سطح غلظت روی جیره (30، 70، 110، 150 و 190 میلیگرم در کیلوگرم) ...
بیشتر
به منظور تعیین نیاز روی جوجه های گوشتی در شرایط تغذیه با جیره های بر پایه گندم آزمایشی با استفاده از 250 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار، پنج تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار در دوره سنی یک تا 42 روزگی انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تأمین پنج سطح غلظت روی جیره (30، 70، 110، 150 و 190 میلیگرم در کیلوگرم) با افزودن مکمل روی به فرم "ZnSO4.7H2O" بودند. با افزایش سطح روی جیره به 70 میلیگرم در کیلوگرم شاخصهای عملکردی شامل میانگین وزن در سنین، 10، 24 و 42 روزگی، مصرف خوراک و رشد روزانه در دوره های سنی یک تا 10، 42-25 و یک تا 42 روزگی و بازده غذایی در دوره سنی یک تا 10 روزگی به‌طور معنی دار افزایش یافتند. میزان احتیاجات روی به منظور بهینه سازی شاخصهای میانگین وزن پایان دوره پرورش، مصرف خوراک، افزایش وزن روزانه و بازده غذایی با استفاده از مدل رگرسیونی خط شکسته خطی به ترتیب 68.77، 83.12، 66.99 و 62.75 میلیگرم در کیلوگرم جیره و با استفاده از مدل رگرسیونی خط شکسته درجه دو به ترتیب 70.00، 79.93، 69.63 و 58.01 میلیگرم در کیلوگرم جیره برآورد شد. با توجه به نتایج این تحقیق احتیاجات روی جوجه های گوشتی در شرایط تغذیه با جیره های بر پایه گندم به منظور بروز بهینه شاخصهای عملکرد رشد در دامنه 83-58 میلیگرم در کیلوگرم جیره، بیشتر از توصیه انجمن ملی تحقیقات و کمتر از توصیه سویه های تجاری است.
ناصر خاکشور؛ حیدر زرقی؛ حسن نصیری مقدم؛ احمد حسن آبادی
دوره 19، شماره 3 ، آبان 1396، ، صفحه 697-709
چکیده
این آزمایش به منظور مطالعه اثر کاهش و یا حذف مکمل ویتامینی از جیره پایانی برپایهگندم بر شاخصهای عملکردی، راندمان لاشه، خاکستر استخوان درشت نی و پاسخ ایمنی همورالدر جوجههای گوشتی با استفاده از 350 قطعه جوجه خروس گوشتی راس 308 در قالب طرح کامل تصادفی با هفت تیمار، پنج تکرار و 10 قطعه پرنده در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی ...
بیشتر
این آزمایش به منظور مطالعه اثر کاهش و یا حذف مکمل ویتامینی از جیره پایانی برپایهگندم بر شاخصهای عملکردی، راندمان لاشه، خاکستر استخوان درشت نی و پاسخ ایمنی همورالدر جوجههای گوشتی با استفاده از 350 قطعه جوجه خروس گوشتی راس 308 در قالب طرح کامل تصادفی با هفت تیمار، پنج تکرار و 10 قطعه پرنده در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: تیمار یک (شاهد)؛ تغذیه با جیرهی بر پایه گندم حاوی 5/2 گرم بر کیلوگرم مکمل ویتامینی در کل دوره پرورش، تیمارهای دو، سه و چهار؛ کاهش سطح مکمل ویتامینی جیره به 25/1 گرم بر کیلوگرم به ترتیب از سنین 25، 31 و 37 روزگی و تیمارهای پنج و شش و هفت؛ حذف کامل مکمل ویتامینی جیره به ترتیب از سنین 25، 31 و 37 روزگی بودند. نتایج نشان داد؛ کاهش سطح مکمل ویتامینیجیره به 25/1 گرم بر کیلوگرم از سن 25 روزگی تأثیر معنیداری بر شاخصهای عملکردی نداشت. حذف کامل مکمل ویتامینی جیره از سن 25 روزگی باعث کاهش معنیدار (05/0P<) شاخصهای عملکردی شد. راندمان لاشه، خاکستر استخوان درشتنی و پاسخ ایمنی همورال جوجههای گوشتی علیه تزریق گلبولهای قرمز گوسفندی تحت تأثیر کاهش و یا حذف کامل مکمل ویتامینی جیره از سنین مختلف (25، 31 و 37 روزگی) قرار نگرفتند. نتیجهگیری میشود که امکان کاهشسطحمکملویتامینی در جیره پایانی بر پایه گندم جوجههای گوشتی وجوددارد.