مهسا رسا ایزدی؛ محمد سالارمعینی؛ محسن افشارمنش؛ هادی توکلی؛ محمد خواجه بمی
دوره 21، شماره 4 ، دی 1398، ، صفحه 511-519
چکیده
اثر سطوح مختلف عصاره هیدروالکلی موسیر در مقایسه با آنتیبیوتیک فلاووفسفولیپول، بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، کیفیت گوشت و پاسخ ایمنی با استفاده از 200 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308، با پنج تیمار، چهار تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار، در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره پایه بدون افزودنی (تیمارشاهد)، جیره ...
بیشتر
اثر سطوح مختلف عصاره هیدروالکلی موسیر در مقایسه با آنتیبیوتیک فلاووفسفولیپول، بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، کیفیت گوشت و پاسخ ایمنی با استفاده از 200 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308، با پنج تیمار، چهار تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار، در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره پایه بدون افزودنی (تیمارشاهد)، جیره پایه حاوی عصاره هیدروالکلی موسیر (150، 300 و 450 میلیلیتر در کیلوگرم جیره) و آنتیبیوتیک فلاووفسفولیپول (500 میلیگرم در کیلوگرم جیره) بودند. در کل دوره پرورش، جوجههای تغذیه شده با جیره حاوی 450 میلیلیتر در کیلوگرم عصاره موسیر افزایش وزن بیشتری از پرندگان شاهد داشتند (0/05>P). اثر تیمارهای آزمایشی بر خصوصیات لاشه معنیدار نبود. میزان مالون دی‌آلدئید عضله ران جوجههای تغذیه شده با سطوح مختلف عصاره موسیر کمتر از گروه شاهد بود (0/05>P). ظرفیت نگهداری آب و افت خونابه گوشت در جوجههای تغذیه شده با جیره حاوی 450 میلیلیتر در کیلوگرم عصاره موسیر به ترتیب بیشتر و کمتر از پرندگان دریافت کننده آنتی بیوتیک بود (0/05>P). تیتر آنتی‌بادی علیه گلبول قرمز گوسفند در جوجههای تغذیه شده با جیره حاوی 450 میلیلیتر در کیلوگرم عصاره موسیر بیشتر از پرندگان شاهد و یا دریافت کننده آنتیبیوتیک بود (0/05>P). بر اساس نتایج پژوهش حاضر، استفاده از 450 میلیلیتر در کیلوگرم جیره عصاره موسیر، عملکرد، کیفیت گوشت و پاسخ ایمنی جوجههای گوشتی را بهبود می‌بخشد و می‌تواند به عنوان یک جایگزین مناسب برای آنتی‌بیوتیک‌های محرک رشد استفاده شود.
عباس عاشوری؛ شعبان رحیمی؛ محمد امیر کریمی ترشیزی؛ مسعود طاهر؛ علیرضا بهنامی فر
دوره 19، شماره 3 ، آبان 1396، ، صفحه 685-696
چکیده
اثرات عصارهی دو گیاه دارویی رزماری و مریمگلی، برهموم، آنتیبیوتیک ویرجینیامایسین و کوکسیدیواستات با منشأ گیاهی بر عملکرد جوجههای گوشتی چالش یافته با دو سروتیپ اشرشیاکلی (O2K12 و O78K80) بررسی شد. تعداد476 قطعه جوجه گوشتی ماده سویه کاب 500، به مدت 42 روز در یک طرح کاملاً تصادفی در هفت گروه آزمایشی، با چهار تکرار و 17 پرنده در هر تکرار ...
بیشتر
اثرات عصارهی دو گیاه دارویی رزماری و مریمگلی، برهموم، آنتیبیوتیک ویرجینیامایسین و کوکسیدیواستات با منشأ گیاهی بر عملکرد جوجههای گوشتی چالش یافته با دو سروتیپ اشرشیاکلی (O2K12 و O78K80) بررسی شد. تعداد476 قطعه جوجه گوشتی ماده سویه کاب 500، به مدت 42 روز در یک طرح کاملاً تصادفی در هفت گروه آزمایشی، با چهار تکرار و 17 پرنده در هر تکرار توزیع شدند. دو گروه شاهد منفی و مثبت با جیره پایه بدون افزودنی تغذیه شدند. دو گروه عصارهی گیاهان دارویی، جیره پایه را به همراه عصارهی گیاهان رزماری و مریمگلی به میزان یک میلیلیتر در هر لیتر آب آشامیدنی دریافت کردند. ویرجینیامایسین (10%)، کوکسیدیواستات گیاهی و عصاره اتانولی برهموم به ترتیب به مقدار به مقدار 150، 200 و 500 میلیگرم به هر کیلوگرم خوراک اضافه شدند. همه گروههای آزمایشی به‌غیراز شاهد منفی در روز 14 پرورش با دو سروتیپ باکتری اشرشیاکلیچالش داده شدند. عصارههایگیاهیباعثکاهشاشرشیاکلیوسالمونلادر رودهی جوجههای گوشتی نسبت به گروه شاهد مثبت شدند(05/0>P). در کل دوره پرورش، ضریب تبدیل و مصرف خوراک در جوجههایی که عصارههای گیاهی و کوکسیدیواستات گیاهی دریافت کرده بودند نسبت به هر دو گروه شاهد کمتر بود(05/0>P).پرندگان تیمارهای رزماری و برهموم کمترین وزن نسبی سینه را نسبت به سایر تیمارها داشتند (05/0P<). تغذیه عصارههای گیاهی سبب کاهش مقدار کلسترول و افزایش لیپوپروتئین پرچگالی(HDL) شدند(05/0>P). بنابراین، عصارههای گیاهی با بهبود ضریب تبدیل خوراک، کاهش جمعیت باکتریهای مضر و کلسترول خون میتوانند به‌عنوان یک افزودنی سودمند و کمخطر در پرورش جوجههای گوشتی موردتوجه قرار گیرند.
وحید قاسملو؛ سید عبداله حسینی؛ هوشنگ لطف الهیان؛ امیر میمندی پور
دوره 19، شماره 2 ، مرداد 1396، ، صفحه 467-478
چکیده
این آزمایش به منظور ارزیابی اثرات اسانس کپسوله شده پونه بر جمعیت میکروبی، مورفولوژی و طول و وزن قسمت‌های مختلف دستگاه گوارش جوجههای گوشتی آرین انجام شد. تعداد 625 قطعه جوجه گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و پنج تکرار از سن یک تا 42 روزگی مورد آزمایش قرار گرفتند. تیمارها شامل: 1- تیمار شاهد بدون افزودنی، 2- تیمار شاهد + ...
بیشتر
این آزمایش به منظور ارزیابی اثرات اسانس کپسوله شده پونه بر جمعیت میکروبی، مورفولوژی و طول و وزن قسمت‌های مختلف دستگاه گوارش جوجههای گوشتی آرین انجام شد. تعداد 625 قطعه جوجه گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و پنج تکرار از سن یک تا 42 روزگی مورد آزمایش قرار گرفتند. تیمارها شامل: 1- تیمار شاهد بدون افزودنی، 2- تیمار شاهد + پروبیوتیک (1/0 گرم در کیلوگرم پروتکسین)، 3- تیمار شاهد + آنتیبیوتیک (15/0 گرم در کیلوگرم آویلامایسین)، 4- تیمار شاهد + اسانس پونه (2/0 گرم در کیلوگرم) و 5- تیمار شاهد + اسانس پونه کپسوله شده (1 گرم در کیلوگرم) بودند. نتایج نشان داد صفات عملکردی جوجه‌ها در پایان 42 روزگی تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. بیشترین جمعیت لاکتوباسیل‌ها در تیمار پونه کپسوله شده مشاهده شد (05/0PP)، طول و وزن سایر قسمت‌های دستگاه گوارش تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. بالاترین مقدار طول دئودنوم در تیمار شاهد و کمترین در تیمار پروبیوتیک بود (05/0>P). وزن دئودنوم، طول ژژنوم، وزن ژژنوم و طول ایلئوم تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. بالاترین مقدار وزن ایلئوم در تیمار شاهد و کمترین در تیمار آنتیبیوتیک دیده شد (05/0>P). با توجه به نتایج حاصل، به نظر می‌رسد فرم کپسوله شده اسانس تأثیر مطلوبی بر سلامت دستگاه گوارش دارد.
مونا یاوری؛ فرید شریعتمداری؛ محسن شرفی
دوره 19، شماره 2 ، مرداد 1396، ، صفحه 479-491
چکیده
به منظور بررسی اثر نوع مکمل چربی و نوع افزودنی محرک رشد در جیره مرغهای تخمگذار، بر عملکرد تولیدی و خصوصیات کیفی تخممرغ از تعداد 108 قطعه مرغ تخمگذارهای لاین سویه 36-W با سن 96 هفته در یک آزمایش فاکتوریل (3×2) با دو منبع چربی (روغن گیاهی و پودر چربی) و سه حالت افزودنی محرک رشد (بدون افزودنی، پروبیوتیک و آنتیبیوتیک) در قالب طرح ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر نوع مکمل چربی و نوع افزودنی محرک رشد در جیره مرغهای تخمگذار، بر عملکرد تولیدی و خصوصیات کیفی تخممرغ از تعداد 108 قطعه مرغ تخمگذارهای لاین سویه 36-W با سن 96 هفته در یک آزمایش فاکتوریل (3×2) با دو منبع چربی (روغن گیاهی و پودر چربی) و سه حالت افزودنی محرک رشد (بدون افزودنی، پروبیوتیک و آنتیبیوتیک) در قالب طرح کاملاً تصادفی به مدت 12 هفته استفاده شد. پرندگان به طور تصادفی در شش تیمار و با شش تکرار(تعداد سه پرنده در هر تکرار) توزیع شدند. نتایج بهدست آمده نشان داد که هیچ یک از متغیرهای عملکردی (درصد تولید، مصرف خوراک، ضریب تبدیل خوراک، توده تخم مرغ تولیدی و متوسط وزن تخم مرغ) تحت تأثیر نوع مکمل چربی قرار نگرفتند (05/0<P). افزودن مکمل پروبیوتیک به جیره باعث کاهش معنیدار مصرف خوراک، درصد تولید، توده تخم مرغ تولیدی و وزن نسبی زرده شد (05/0< .(P اثرات متقابل منبع چربی و افزودنی محرک رشد، همچنین اثر اصلی منابع چربی برضخامت پوسته معنیدار بود (05/0< .(P بنابراین میتوان نتیجه گرفت نوع منبع چربی در جیره مرغهای تخمگذار مشکلات کیفی پوسته در مراحل پایانی تولید را تحت قرار میدهد. البته نمیتوان نادیده گرفت که افزودن پروبیوتیک به جیره با کاهش مصرف خوراک، درصد تولید و توده تخممرغ تولیدی همراه بوده است.
حسن شیرزادی؛ فرید شریعتمداری؛ محمد امیر کریمی ترشیزی؛ شعبان رحیمی؛ علی اکبر مسعودی
دوره 17، شماره 1 ، فروردین 1394، ، صفحه 151-160
چکیده
برای ارزیابی تأثیر عصارۀ گیاهان سماق و جغجغه به‌عنوان جایگزینی برای آنتی‌بیوتیک‌های محرک رشد، آزمایشی با استفاده از 300 قطعه جوجۀ گوشتی نر یکروزه از سویۀ راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار، و 15 پرنده در هر تکرار در دورۀ سنی صفر تا 28روزگی انجام شد. جیرۀ اصلی بر پایۀ ذرت‌ـ‌سویا و فاقد افزودنی بود (تیمار شاهد) ...
بیشتر
برای ارزیابی تأثیر عصارۀ گیاهان سماق و جغجغه به‌عنوان جایگزینی برای آنتی‌بیوتیک‌های محرک رشد، آزمایشی با استفاده از 300 قطعه جوجۀ گوشتی نر یکروزه از سویۀ راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار، و 15 پرنده در هر تکرار در دورۀ سنی صفر تا 28روزگی انجام شد. جیرۀ اصلی بر پایۀ ذرت‌ـ‌سویا و فاقد افزودنی بود (تیمار شاهد) و سه تیمار دیگر به‌ترتیب با اضافه‌کردن مقدار 200 میلیگرم از عصارۀ ریشۀ گیاه جغجغه، عصارۀ میوۀ سماق، و آنتیبیوتیک به هر کیلوگرم از جیرۀ اصلی تهیه شدند. میزان افزایش وزن روزانه در دورۀ 7 تا 14روزگی و همچنین کل دورۀ آزمایش (صفر تا 28روزگی) در پرندگانی که با جیره‌های حاوی افزودنی تغذیه شدند، در مقایسه با پرندگان شاهد بالاتر بود (05/0P<). کلسترول سرم خون پرندگانی که با جیرۀ حاوی عصارۀ سماق و یا جغجغه تغذیه شدند، از پرندگان شاهد کمتر بود (05/0P<). تغذیۀ جوجه‌ها با جیره‌های حاوی عصارههای گیاهی و یا آنتیبیوتیک، تیتر آنتی‌بادی علیه ویروس نیوکاسل را افزایش داد (05/0P<)، ولی این جیره‌ها تأثیری بر تیتر آنتی‌بادی علیه SRBC، ضخامت پوست بدن در پاسخ به چالش با DNCB، و ضخامت پردۀ انگشت پا در پاسخ به تزریق فیتوهماگلوتینین-P نداشتند. وزن نسبی بورس فابریسیوس در پرندگانی که جیرۀ حاوی عصارۀ جغجغه را دریافت کردند از پرندگان شاهد بیشتر بود (05/0P<). با توجه به نتایج بهدستآمده از پژوهش حاضر، عصارۀ ریشۀ گیاه جغجغه و میوۀ سماق میتوانند به‌عنوان جایگزین‌هایی برای اُکسی‌تتراسایکلین به‌عنوان محرک رشد در جیرۀ جوجههای گوشتی استفاده شوند.