حسین ایراندوست؛ سید حبیب اله موسوی؛ محمدرضا اکبری؛ محمد ایراندوست
چکیده
مقدمه: در بعضی مواقع، مقادیر قابل‌توجهی دانه سویای وارداتی به‌مدت طولانی در انبارهای گمرک بنادر کشور ذخیره می‌شود. کنجاله حاصل از این دانه‌ها از نظر رنگ ظاهری تیره‌تر از سایر کنجاله‌های سویا میباشد و ممکن است استفاده از این نوع کنجاله‌ها، دارای اثرات مضر بر سلامتی و عملکرد تولیدی پرنده باشد. لذا، هدف این مطالعه بررسی تأثیر جایگزینی ...
بیشتر
مقدمه: در بعضی مواقع، مقادیر قابل‌توجهی دانه سویای وارداتی به‌مدت طولانی در انبارهای گمرک بنادر کشور ذخیره می‌شود. کنجاله حاصل از این دانه‌ها از نظر رنگ ظاهری تیره‌تر از سایر کنجاله‌های سویا میباشد و ممکن است استفاده از این نوع کنجاله‌ها، دارای اثرات مضر بر سلامتی و عملکرد تولیدی پرنده باشد. لذا، هدف این مطالعه بررسی تأثیر جایگزینی سطوح مختلف کنجاله سویای حاصل از دانه‌های وارداتی با انبارداری طولانی در مقایسه با کنجاله سویای وارداتی بر عملکرد تولیدی مرغ‌های تخم‌گذار و خصوصیات کیفی تخم‌مرغ بود.
مواد و روش‌ها: در این آزمایش از 375 قطعه مرغ تخم‌گذار تجاری سویه شیور در سن 34 هفتگی به‌مدت 12 هفته در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار در پنج تکرار 15 قطعه‌ای استفاده شد. تیمارها شامل جایگزینی سطوح صفر، 25، 50، 75 و 100 درصد کنجاله سویای انبار شده با کنجاله سویای وارداتی در جیره بود. در شروع آزمایش، سه نمونه از هر کنجاله آزمایشی به آزمایشگاه تجزیه خوراک دام ارسال شد. در طول دوره آزمایش، میانگین مصرف خوراک روزانه، درصد تولید تخم‌مرغ، میانگین وزن تخم‌مرغ و ضریب تبدیل خوراک اندازهگیری شد. برای بررسی خصوصیات کیفی تخم‌مرغ‌ها، هر چهار هفته یک‌بار شش عدد تخم‌مرغ از هر تکرار انتخاب و به آزمایشگاه منتقل شد. وزن تخم‌مرغ، شاخص شکل، شاخص زرده، واحد هاو، وزن و وزن نسبی پوسته، زرده و سفیده، طول و عرض تخم‌مرغ، ارتفاع و قطر زرده و همچنین ارتفاع سفیده اندازهگیری شد. میزان پراکسیداسیون لیپیدی زرده بر مبنای میلیگرم مالون‌دی‌آلدهید در کیلوگرم زرده محاسبه شد.
نتایج و بحث: نتایج آزمایشگاهی نشان داد که میزان پروتئین خام کنجاله انبارشده (6/44 درصد)، 5/3 درصد بیشتر از میزان پروتئین کنجاله معمولی (1/41 درصد) بود که میتواند ناشی از تفاوت در منبع، مرحله برداشت، نوع و روش فرآوری و ذخیره‌سازی باشد. درصد عصاره اتری کنجاله سویای وارداتی 93/0 درصد اما کنجاله سویای انبارشده، سطح بالاتری از عصاره اتری را نشان داد (36/1 درصد). فعالیت آنزیم اوره‌آز در کنجاله سویای انبارشده 1/0 و در کنجاله سویای وارداتی 7/1 گزارش شد. نتایج آزمایش نشان داد که جایگزین‌نمودن سطوح مختلف کنجاله سویای انبارشده با کنجاله سویای وارداتی، تفاوت معنی‌داری بر میانگین خوراک مصرفی، درصد تولید تخم‌مرغ، وزن توده تخم‌مرغ و وزن تخم‌مرغ و ضریب تبدیل خوراک نداشت. در کل دوره آزمایش واحد هاو، استحکام و ضخامت پوسته، رنگ و شاخص زرده، درصد وزنی سفیده، زرده و پوسته تحت تأثیر تیمارهای آزمایش قرار نگرفت. جایگزینی کنجاله سویای انبارشده در سطح 100 درصد، باعث افزایش میزان غلظت مالون‌دی‌آلدهید در زرده گردید (05/0>P). استفاده از کنجاله سویای انبارشده در جیره مرغ‌های تخم‌گذار تجاری تا سطح 75 درصد کنجاله سویای وارداتی، تأثیر منفی بر عملکرد تولیدی و خصوصیات کیفی تخم‌مرغ تولیدی نداشت.
نتیجه‌گیری کلی: به‌طور کلی، در شرایطی که کنجاله سویای حاصل از دانه‌های با انبارداری طولانی به بازار عرضه شود، می توان با بررسی خصوصیات شیمیایی آن به‌ویژه میزان پروتئین خام و پروتئین غیرقابل دسترس، جایگزین کنجاله سویای جیره نمود.
حسین ایراندوست؛ عباسعلی قیصری؛ محمد ایراندوست
چکیده
مطالعه حاضر به‌منظور بررسی اثر جیرههای حاوی سطوح مختلف انرژی و پروتئین بر توان تخمگذاری و قدرت جوجه‌درآوری مرغان مادر بومی سپاهان انجام شد. در این پژوهش سه سطح انرژی قابل سوخت‌وساز (2400، 2550 و2700 کیلوکالری در کیلوگرم) و دو سطح پروتئین خام (14 و 16 درصد) با پنج تکرار بررسی شد. آزمایش از سن 42 هفتگی شروع و طی سه دوره 28 روزه تا پایان 53 هفتگی ...
بیشتر
مطالعه حاضر به‌منظور بررسی اثر جیرههای حاوی سطوح مختلف انرژی و پروتئین بر توان تخمگذاری و قدرت جوجه‌درآوری مرغان مادر بومی سپاهان انجام شد. در این پژوهش سه سطح انرژی قابل سوخت‌وساز (2400، 2550 و2700 کیلوکالری در کیلوگرم) و دو سطح پروتئین خام (14 و 16 درصد) با پنج تکرار بررسی شد. آزمایش از سن 42 هفتگی شروع و طی سه دوره 28 روزه تا پایان 53 هفتگی ادامه داشت. در طول دوره آزمایش و در سه مرحله تخم‌مرغ‌ها به دستگاه جوجه‌کشی منتقل و راندمان باروری، قدرت جوجه‌درآوری، وزن جوجه یک‌روزه و درصد وزن جوجه به وزن تخم‌مرغ‌های قابل جوجه‌کشی اندازهگیری شد. در کل دوره آزمایش، میزان مصرف خوراک، وزن تخم‌مرغ و درصد تولید تخم‌مرغ تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. وزن توده‌ای تخم‌مرغ با جیرههای حاوی 2550 کیلوکالری به‌طور معنی‌داری بالاتر ازمرغ‌هایی بود که از جیرههای حاوی 2400 کیلوکالری تغذیه شدند (0/05>P). ضریب تبدیل خوراک به تخم‌مرغ نیز با جیرههای حاوی 2550 کیلوکالری پایین‌تر از 2400 کیلوکالری بود (0/05>P). بالاترین میزان نطفه‌داری و جوجه‌درآوری در تیمارهای حاوی 2550 کیلوکالری انرژی حاصل شد (0/05>P). با توجه به نتایج حاصل، برای تغذیهمرغ‌های مادر بومی سپاهان با سنین 42 تا 53 هفته جیره حاوی 2550 کیلوکالری انرژی قابل سوخت‌وساز و سطح 14 درصد پروتئین خام در دوره تخمگذاری مناسب میباشد.
حسین ایراندوست؛ علی پارسا؛ حمیدرضا مصلحی
چکیده
به منظور اندازهگیری خصوصیات فیزیکی - شیمیایی منابع روغن سویا و بررسی تاثیر مصرف آنها بر عملکرد رشد جوجههای گوشتی دو آزمایش انجام شد. در آزمایش اول، الگوی اسیدهای چرب روغن مایع سویا، روغن هیدروژنه سویا، روغن بازیافتی سویا و مایع صابون اسیدی سویا اندازهگیری شد و انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری (AME) آنها با استفاده از خروسهای ...
بیشتر
به منظور اندازهگیری خصوصیات فیزیکی - شیمیایی منابع روغن سویا و بررسی تاثیر مصرف آنها بر عملکرد رشد جوجههای گوشتی دو آزمایش انجام شد. در آزمایش اول، الگوی اسیدهای چرب روغن مایع سویا، روغن هیدروژنه سویا، روغن بازیافتی سویا و مایع صابون اسیدی سویا اندازهگیری شد و انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری (AME) آنها با استفاده از خروسهای بالغ برآورد شد. در آزمایش دوم، اثرات مصرف میزان پنج درصد از روغنهای مورد مطالعه در جیره، بر عملکرد رشد جوجههای گوشتی راس 308 در قالب یک طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار بررسی شد. مقدار اسید لینولئیک در روغنهای مایع، هیدروژنه، بازیافتی و مایع صابون اسیدی سویا به ترتیب 46/51، 35/11، 53/32 و درصد بود.AME برآورد شده برای روغنهای مایع سویا، هیدروژنه سویا، بازیافتی سویا و مایع صابون اسیدی سویا به روش حاصل ضرب به ترتیب 8920، 8733،8602 و 7836 کیلوکالری بر کیلوگرم و به روش تفاضل به ترتیب 9016، 8794، 8765 و 7906 کیلوکالری بر کیلوگرم برآورد شد که بیانگر بالاتر بودن مقادیر انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری محاسبه شده به روش تفاضل نسبت به روش حاصلضرب میباشد. همچنین استفاده از روغن هیدروژنه سویا در جیره، مصرف خوراک را در مقایسه با روغن مایع سویا افزایش داد (05/0P<). در دوره رشد، میزان افزایش وزن با تغذیه جیرههای حاوی مایع صابون اسیدی سویا در مقایسه با جیرههای حاوی روغن مایع سویا، کاهش و ضریب تبدیل افزایش یافت (05/0P<). نتایج نشان داد که مصرف روغن بازیافتی سویا هیچگونه اثر سویی بر عملکرد جوجههای گوشتی ندارد.
حسین ایراندوست؛ حمیدرضا وراثی اردکانی؛ هوشنگ لطف الهیان؛ محمدرضا وراثی اردکانی؛ حمیدرضا مصلحی
چکیده
دو آزمایش به منظور تعیین انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری پودر سیر و همچنین بررسی تأثیر آن، ویتامین E و آنتیاکسیدان تجاری لوکسیدان در جیره بر عملکرد، ترکیب لاشه و پایداری اکسیداتیو گوشت جوجه گوشتی انجام شد. در آزمایش اول، AME پودر سیر با استفاده از خروسهای بالغ لگهورن در جیرههای حاوی سطوح پنج، 10، 15 و 20 درصد پودر سیر برآورد شد. میزان ...
بیشتر
دو آزمایش به منظور تعیین انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری پودر سیر و همچنین بررسی تأثیر آن، ویتامین E و آنتیاکسیدان تجاری لوکسیدان در جیره بر عملکرد، ترکیب لاشه و پایداری اکسیداتیو گوشت جوجه گوشتی انجام شد. در آزمایش اول، AME پودر سیر با استفاده از خروسهای بالغ لگهورن در جیرههای حاوی سطوح پنج، 10، 15 و 20 درصد پودر سیر برآورد شد. میزان انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری برای سطوح پنج، 10، 15 و 20 درصد پودر سیر به‌ترتیب 2370، 2300، 2090 و 2065 کیلوکالری بر کیلوگرم بود. در آزمایش دوم، تعداد 384 قطعه جوجه گوشتی در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×2 با دو سطح پودر سیر (صفر و دو درصد)، دو سطح ویتامین E (صفر و 200 میلیگرم در کیلوگرم) و دو سطح آنتیاکسیدان (صفر و 200 میلیگرم در کیلوگرم) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار، چهار تکرار و 12 قطعه پرنده در هر تکرار استفاده شد. استفاده از پودر سیر، ویتامین E و آنتیاکسیدان به طور مجزا بر عملکرد رشد جوجههای گوشتی، نسبت لاشه میان خالی، سینه، ران و چربی شکم معنی‌دار نبود، ولی استفاده توأم از پودر سیر و آنتیاکسیدان سبب بهبود افزایش وزن روزانه گردید (05/0P<). تغذیه جیرههای حاوی ویتامین E و آنتیاکسیدان، پایداری اکسیداتیو گوشت را افزایش داد (05/0P<). براساس نتایج حاصل، استفاده از پودر سیر، ویتامین E و آنتیاکسیدان به طور مجزا تأثیری بر عملکرد رشد جوجه گوشتی ندارد، ولی حضور ویتامین E و آنتیاکسیدان در جیره میتواند پایداری اکسیداتیو گوشت مرغ را افزایش دهد.
علی محمد سلیمیان؛ سیدعلی تبعیدیان؛ حسین ایراندوست
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر پودر دارچین، زردچوبه، و میخک در جیره بر عملکرد، خصوصیات لاشه، تغییرات ریخت‌شناسی و pH روده، و وضعیت اکسیداسیون سرم خون، آزمایشی با استفاده از 450 قطعه جوجۀ گوشتی یک‌روزه (هر دو جنس) سویۀ راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، پنج تکرار، و 15 قطعه جوجه در هر تکرار به‌مدت 42 روز انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر پودر دارچین، زردچوبه، و میخک در جیره بر عملکرد، خصوصیات لاشه، تغییرات ریخت‌شناسی و pH روده، و وضعیت اکسیداسیون سرم خون، آزمایشی با استفاده از 450 قطعه جوجۀ گوشتی یک‌روزه (هر دو جنس) سویۀ راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، پنج تکرار، و 15 قطعه جوجه در هر تکرار به‌مدت 42 روز انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیرۀ شاهد (فاقد هرگونه افزودنی) و جیرههای حاوی سه گرم در کیلوگرم از پودرهای دارچین، زردچوبه، و میخک، جیرۀ حاوی مخلوط آنها (از هرکدام به میزان دو گرم در کیلوگرم)، و جیرۀ حاوی فلاوفسفولیپول (5/0 گرم در هر کیلوگرم) بود. مصرف خوراک، افزایش وزن، ضریب تبدیل، و خصوصیات لاشۀ جوجههای گوشتی تحت‌تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. نسبت طول پرز به عمق کریپت ناحیۀ ژژنوم در جوجههای تغذیه‌شده با جیرۀ حاوی مخلوط دارچین، زردچوبه، و میخک بیشتر از پرندگان تیمارهای شاهد، فلاوفسفولیپول، و دارچین بود (05/0>P). مصرف افزودنیهای خوراکی باعث کاهش pH محتویات دوازدهه در مقایسه با تیمار شاهد شد (05/0P<). غلظت مالوندیآلدئید سرم خون جوجههای تغذیه‌شده با جیرۀ شاهد و جیرۀ حاوی میخک بیشتر از پرندگان سایر تیمارهای آزمایشی بود (05/0P<). به‌طور کلی، استفاده از پودر زردچوبه به‌صورت تنها و یا مخلوط با پودر دارچین و میخک، میتواند جایگزین مناسبی برای آنتیبیوتیکها و همچنین برای اصلاح pH محتویات دوازدهه، پایداری اکسیداتیو سرم خون، و صفات مورفولوژیک ژژنوم جوجههای گوشتی باشد.