حسن روحانی پور؛ امید عشایری‌زاده؛ سید داود شریفی؛ بهروز دستار
چکیده
هدف: مرغهای تخمگذار جوان تخم‌مرغ‌هایی با کیفیت پوسته پایین‌تر تولید می‌کنند که معمولاً در مزارع تولیدی به‌عنوان مشکل گزارش می‌شود، زیرا عمر تولیدی مرغ‌ها را محدود و کیفیت تخممرغ را کاهش می‌دهد و تأثیر منفی زیادی بر صنعت طیور دارد. در سال‌های اخیر، پژوهش‌های طیور اغلب بر اثرات قوی آرژنین جیره بر عملکرد طیور متمرکز شده است. ...
بیشتر
هدف: مرغهای تخمگذار جوان تخم‌مرغ‌هایی با کیفیت پوسته پایین‌تر تولید می‌کنند که معمولاً در مزارع تولیدی به‌عنوان مشکل گزارش می‌شود، زیرا عمر تولیدی مرغ‌ها را محدود و کیفیت تخممرغ را کاهش می‌دهد و تأثیر منفی زیادی بر صنعت طیور دارد. در سال‌های اخیر، پژوهش‌های طیور اغلب بر اثرات قوی آرژنین جیره بر عملکرد طیور متمرکز شده است. همچنین استفاده از مکمل‌های اسیدآمینه‌ای با یک عنصر کمیاب ضروری (سولفات‌مس) در جیره مرغهای تخمگذار به‌دلیل عدم دسترسی آنها به خوراک تازه، نگهداری در قفس و فرآوری خوراک ضروری شده است.
روش پژوهش: اثر مکمل مس و ال-آرژنین در جیره بر عملکرد تولیدی، پارامترهای کیفی تخممرغ و متابولیت‌های بیوشیمیایی سرم خون در سنین 22 تا 30 هفتگی با استفاده از تعداد 288 قطعه مرغ تخمگذار سویه های‌لاین W-80 در قالب طرح کامل تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×2 شامل دو سطح عنصر مس (شامل هشت و 16 میلی‌گرم در کیلوگرم خوراک) و سه سطح اسیدآمینه ال-آرژنین (شامل سطح توصیه‌شده توسط راهنمای سویه، 20 درصد و 40 درصد بالاتر از سطح توصیه‌شده)، شش تکرار حاوی هشت قطعه پرنده به‌مدت هشت هفته درون قفس پرورش داده شدند. تخم‌مرغ‌های تولیدشده روزانه جمع‌آوری و پس از توزین، درصد تخمگذاری، مصرف خوراک، ضریب تبدیل، میانگین وزن تخممرغ و شاخص شکل تخممرغ به‌طور هفتگی محاسبه شد. در دو روز انتهای هر هفته، تخم‌مرغ‌های تولیدی هر واحد آزمایشی جمع‌آوری شدند و از نظر صفاتی کیفی نظیر واحد هاو، ضخامت پوسته و غیره مورد آزمایش قرار گرفتند. مصرف خوراک واحدهای آزمایشی از کسر خوراک مصرف‌شده در انتهای دوره از خوراک اختصاص داده‌شده در شروع دوره، بر مبنای روز جوجه محاسبه شد. در پایان 30 هفتگی، از هر تکرار دو پرنده با وزن نزدیک به میانگین انتخاب و از آنها به مقدار پنج میلی‌لیتر خون با سرنگ از طرق ورید بال اخذ گردید و توسط لوله خون‌‌های معمولی (غیرهپارینه) جهت اندازه‌گیری پارامترهای بیوشیمیایی سرم (LDL، HDL، گلوکز، تری‌گلیسیرید، کلسترول) و هورمون استرادیول به آزمایشگاه منتقل شدند.
یافته‌ها: تولید تخممرغ پرندگانی که جیره حاوی 16 میلی‌گرم درکیلوگرم سولفات‌مس با سطح توصیه‌شده و 20 درصد بالاتر ال-آرژنین دریافت کردند نسبت به جیره حاوی هشت میلی‌گرم در کیلوگرم سولفات‌مس با سطح توصیه‌شده ال-آرژنین افزایش یافت (05/0>P). ضریب تبدیل خوراک پرندگانی که جیره حاوی 16 میلی‌گرم درکیلوگرم سولفات‌مس همراه با سطح توصیه‌شده ال-آرژنین دریافت کردند نسبت به جیره حاوی هشت میلی‌گرم درکیلوگرم سولفات‌مس با سطح 40 درصد بالاتر ال-آرژنین کاهش یافت (05/0>P). شاخص شکل تخممرغ پرندگانی که جیره حاوی 16 میلی‌گرم درکیلوگرم سولفات‌مس با سطح 20 درصد بالاتر ال-آرژنین دریافت کردند نسبت به جیره حاوی هشت میلی‌گرم درکیلوگرم سولفات‌مس با سطوح توصیه‌شده و 20 درصد ال-آرژنین و جیره حاوی 16 میلی‌گرم درکیلوگرم سولفات‌مس با سطح توصیه‌شده ال-آرژنین افزایش یافت (05/0>P). میزان کلسترول سرم خون پرندگان تغذیه شده با جیره سطح 16 میلی‌گرم درکیلوگرم سولفات‌مس با سطح 40 درصد بالاتر ال-آرژنین نسبت به جیره حاوی 16 میلی‌گرم درکیلوگرم سولفات‌مس با سطح توصیه‌شده ال-آرژنین و جیره حاوی هشت میلی‌گرم درکیلوگرم سولفات‌مس با سطح 20 درصد بالاتر ال-آرژنین کاهش یافت (05/0>P). سطح آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در سرم خون پرندگان تغذیه‌شده با جیره سطح 16 میلی‌گرم درکیلوگرم سولفات‌مس با سطح 40 درصد بالاتر ال-آرژنین نسبت به تیمار حاوی هشت میلی‌گرم درکیلوگرم سولفات‌مس با 20 درصد بالاتر ال-آرژنین افزایش یافت (05/0>P).
نتیجه‌گیری: افزودن 16 میلی‌گرم مس بر کیلوگرم به‌همراه سطوح 20 و 40 درصد بالاتر ال-آرژنین می‌تواند باعث بهبود پارامترهای عملکردی، شاخص‌های کیفی و پارامترهای بیوشیمیایی سرم خون مرغهای تخمگذار در این محدوده سنی شود.
ساجده شمس الهی؛ لیلا حسنوند؛ حشمت اله خسروی نیا؛ بهمن پریزدایان کاوان
چکیده
این تحقیق با هدف بررسی تأثیر سطوح جیرهای اسانس نعناع فلفلی بر عملکرد تولیدی و پاسخ ایمنی در مرغهای تخمگذار تحت تنش القاشده با تزریق دگزامتازون انجام گرفت. آزمایش به‌صورت فاکتوریل 3×2 در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با تعداد 90 قطعه مرغ تخمگذار سویه های‌لاین (36W) در شش تیمار و پنج تکرار (شامل سه قطعه پرنده در هر قفس) ...
بیشتر
این تحقیق با هدف بررسی تأثیر سطوح جیرهای اسانس نعناع فلفلی بر عملکرد تولیدی و پاسخ ایمنی در مرغهای تخمگذار تحت تنش القاشده با تزریق دگزامتازون انجام گرفت. آزمایش به‌صورت فاکتوریل 3×2 در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با تعداد 90 قطعه مرغ تخمگذار سویه های‌لاین (36W) در شش تیمار و پنج تکرار (شامل سه قطعه پرنده در هر قفس) اجرا شد. اسانس نعناع فلفلی در سطوح صفر، 200 و 400 میلی‌گرم در کیلوگرم به جیره پایه افزوده شد. دگزامتازون در دو سطح صفر و چهار میلی‌گرم در هفته به‌ازای هر مرغ به‌صورت زیرجلدی تزریق شد. تزریق دگزامتازون سبب کاهش درصد تولید، تولید تودهای تخم، افزایش وزن بدن پرندگان و همچنین افزایش معنیدار شمارش ائوزینوفیلهای خون، ضریب تبدیل و غلظت پروتئین تام خون در مقایسه با پرندگان شاهد شد (05/0P<). وزن زرده تخم برای مرغهای تغذیه‌شده با جیره حاوی 200 میلی‌گرم اسانس نعناع فلفلی بیشتر از مرغهای شاهد بود (05/0P<). عیار آنتیبادی علیه ویروس نیوکاسل، آنفلوانزا و گامبرو تحت تأثیر تزرق دگزامتازون، سطوح جیرهای اسانس نعناع فلفلی و اثر متقابل این دو قرار نگرفت. به‌طورکلی، تنش فیزیولوژیک ناشی از تزریق دگزامتازون اثرات منفی بر ضریب تبدیل و تولید تخم در مرغهای تخمگذار دارد و افزودن اسانس نعناع فلفلی به جیره غذایی می‌تواند برخی از این اثرات منفی مانند وزن تخممرغ را تا حدودی بهبود بخشد.
حسن شیرزادی؛ حسین ناصرمنش؛ علی خطیب جو؛ کامران طاهرپور؛ محمد اکبری قرایی
چکیده
هدف از این آزمایش، بررسی تأثیر اسانس گیاه آرتمیزیا آنوا و پروبیوتیک لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس به‌عنوان جایگزینی برای آنتی‌بیوتیک در تغذیه بلدرچین‌های تخمگذار ژاپنی بود. تعداد 180 قطعه بلدرچین تخمگذار ژاپنی 46 روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار (نه قطعه جوجه در هر تکرار) تا سن 109 روزگی استفاده شدند. تیمارهای ...
بیشتر
هدف از این آزمایش، بررسی تأثیر اسانس گیاه آرتمیزیا آنوا و پروبیوتیک لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس به‌عنوان جایگزینی برای آنتی‌بیوتیک در تغذیه بلدرچین‌های تخمگذار ژاپنی بود. تعداد 180 قطعه بلدرچین تخمگذار ژاپنی 46 روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار (نه قطعه جوجه در هر تکرار) تا سن 109 روزگی استفاده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) جیره پایه به‌عنوان گروه شاهد (فاقد افزودنی)، 2) جیره پایه + اکسی‌تتراسایکلین (ppm 200)، 3) جیره پایه + اسانس گیاه آرتمیزیا آنوا (ppm 200) و 4) جیره پایه + پروبیوتیک (CFU1011 × 02/4 در کیلوگرم جیره) بودند. در کل دوره پرورش، استفاده از پروبیوتیک در جیره، در مقایسه با تیمارهای شاهد و آرتمیزیا سبب افزایش معنی‌داری در توده تخم پرندگان شد (05/0P<). گروه‌های تغذیه‌شده با پروبیوتیک و آرتمیزیا در مقایسه با گروه دریافت‌کننده آنتی‌بیوتیک از نظر غلظت گلوکز، کلسترل و LDLکاهش معنی‌داری را نشان دادند (05/0P<). تعداد لمفوسیت در گروه تغذیه‌شده با جیره حاوی آرتمیزیا در مقایسه با گروه‌های دریافت‌کننده پروبیوتیک و آنتی‌بیوتیک کمتر بود ولی تعداد هتروفیل‌ها بیشتری داشتند (05/0P<). تعداد گلبول سفید و نسبت هتروفیل به لمفوسیت در پرندگانی که آرتمیزیا دریافت کردند بیشتر از از سایر گروه‌ها بود (05/0P<). بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق، پروبیوتیک لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس می‌تواند به‌عنوان یک محرک رشد در تغذیه بلدرچین‌های تخمگذار ژاپنی مورد استفاده قرار گیرد.
شکوفه غضنفری؛ صابر معتمدی؛ رحمان جهانیان؛ سمیه زینلی
چکیده
این مطالعه به منظور بررسی تأثیر پریبیوتیک مانانالیگوساکارید برعملکرد، کیفیت تخممرغ، پاسخ ایمنی،جمعیتمیکروبی ایلئوم رودهوقابلیت هضمایلئومیموادمغذیدرمرغهای تخمگذار تغذیه شده با سطوح مختلف پروتئین خام انجام گرفت. از تعداد 150 قطعه مرغ تخمگذار سویه های لاین W-36در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با آزمایش فاکتوریل 2×3 ...
بیشتر
این مطالعه به منظور بررسی تأثیر پریبیوتیک مانانالیگوساکارید برعملکرد، کیفیت تخممرغ، پاسخ ایمنی،جمعیتمیکروبی ایلئوم رودهوقابلیت هضمایلئومیموادمغذیدرمرغهای تخمگذار تغذیه شده با سطوح مختلف پروتئین خام انجام گرفت. از تعداد 150 قطعه مرغ تخمگذار سویه های لاین W-36در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با آزمایش فاکتوریل 2×3 استفاده شد. جیرههای آزمایشی شامل سه سطح پروتئین خام (سطح توصیه شده سویه، 95 و 90 درصد سطح توصیه شده) و دو سطح مانانالیگوساکارید (صفر و 1/0 درصد جیره) بودند. کاهش 10 درصدی سطح پروتئین خام جیره سبب کاهش وزن تخممرغ، درصد تخمگذاری، توده تخممرغ و نامناسب شدن ضریب تبدیل خوراک شد (01/0P<). افزودن مکمل مانانالیگوساکارید به جیره، درصد تخمگذاری و توده تخممرغ را بهبود داد (05/0P<).غلظت پادتن علیه نیوکاسل، پاسخ اولیه و ثانویه غلظت پادتن علیه گلبول قرمز گوسفندی در اثر مصرف مانانالیگوساکارید در جیره افزایش یافتند (05/0P<). کاهش پنج درصدی سطح پروتئین خام جیره سبب کاهش مقدار تریگلیسرید سرم خون شد (05/0P<). کاهش پنج و 10 درصدی پروتئین خام قابلیت هضم خاکستر کل را بهبود و کاهش 10 درصدی پروتئین خام قابلیت هضم چربی خام را کاهش داد (05/0P<). افزودن مانانالیگوساکارید به جیره، قابلیت هضم چربی خام را بهبود و جمعیت میکروبی اشریشیاکلی را در ایلئوم روده کاهش داد (05/0P<).بنابراین، افزودن مکمل مانانالیگوساکارید به میزان 1/0 درصد جیره موجب بهبود فاکتورهای ایمنی و فلور میکروبی ایلئوم روده شد. همچنین، سطح 68/15 درصد پروتئین خام جیره از سن 47 تا 57 هفتگی فراسنجههای عملکردی مرغهای تخمگذار را کاهش نداد.
زهرا نوره؛ علی خطیب جو؛ فرشید فتاح نیا؛ محمد اکبری قرائی
چکیده
اثر ال‌ـ‌کارنیتین و اسیدبوتیریک بر عملکرد تولیدی و پاسخ ایمنی با استفاده از 192 قطعه جوجۀ گوشتی راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 2×3 با سه سطح ال‌ـ‌کارنیتین (صفر، 125 و 250 میلی‌گرم در کیلوگرم) و دو سطح اسیدبوتیریک (صفر و 2 گرم در کیلوگرم) بر پایۀ طرح بلوکهای کامل تصادفی با شش تیمار، چهار بلوک و هشت جوجه در هر تکرار بررسی شد. جوجه‌های ...
بیشتر
اثر ال‌ـ‌کارنیتین و اسیدبوتیریک بر عملکرد تولیدی و پاسخ ایمنی با استفاده از 192 قطعه جوجۀ گوشتی راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 2×3 با سه سطح ال‌ـ‌کارنیتین (صفر، 125 و 250 میلی‌گرم در کیلوگرم) و دو سطح اسیدبوتیریک (صفر و 2 گرم در کیلوگرم) بر پایۀ طرح بلوکهای کامل تصادفی با شش تیمار، چهار بلوک و هشت جوجه در هر تکرار بررسی شد. جوجه‌های تغذیه‌شده با جیرههای حاوی افزودنی (ال‌ـ‌کارنیتین و اسیدبوتیریک) ازنظر خوراک مصرفی، افزایش وزن و ضریب تبدیل تفاوت معنی‌داری با گروه شاهد نداشتند. درصد لنفوسیت در خون پرندگانی که با جیرههای حاوی ال‌ـ‌کارنیتین، اسیدبوتیریک و یا هر دو ترکیب تغذیه شدند، بالاتر بود (05/0P<). تیتر IgG اولیه (31روزگی) در پاسخ به گلبول قرمز گوسفند در جوجه‌های تغذیه‌شده با جیرۀ حاوی 125 میلی‌گرم بر کیلوگرم ال‌ـ‌کارنیتین در مقایسه با جیرۀ تیمار شاهد بالاتر بود (05/0P<). شاخص تورم پردۀ پا پس از تزریق فیتوهماگلوتینین در جوجه‌های دریافتکنندۀ جیرههای دارای 250 میلی‌گرم بر کیلوگرم ال‌ـ‌کارنیتین و 125 و 250 میلی‌گرم بر کیلوگرم ال‌ـ‌کارنیتین همراه با اسیدبوتیریک در مقایسه با جوجه‌های گروه شاهد پایین‌تر بود (05/0< P). نتایج تحقیق حاضر نشان داد افزودن 125 میلی‌گرم ال‌ـ‌کارنیتین و دو گرم اسیدبوتیریک در کیلوگرم جیره، بدون تأثیری بر عملکرد جوجه‌های گوشتی، باعث بهبود پاسخ ایمنی در آنها می‌شود.