ابوذر بسطامی؛ علی نقی پور؛ علی خطیب جو؛ فرشید فتاح نیا
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 09 شهریور 1402
چکیده
اثر دو نوع کیلات روی-متیونین بر عملکرد و فراسنجههای استخوانی جوجههای گوشتی با استفاده از 490 قطعه جوجه گوشتی راس-308 (یک‌روزه، مخلوط دو جنس) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار، پنج تکرار و 14 جوجه در هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1- گروه شاهد (جیره پایه)، 2 تا 4- جیره پایه + به ترتیب 2/0، 4/0 و 8/0 میلی‌گرم بر کیلوگرم ...
بیشتر
اثر دو نوع کیلات روی-متیونین بر عملکرد و فراسنجههای استخوانی جوجههای گوشتی با استفاده از 490 قطعه جوجه گوشتی راس-308 (یک‌روزه، مخلوط دو جنس) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار، پنج تکرار و 14 جوجه در هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1- گروه شاهد (جیره پایه)، 2 تا 4- جیره پایه + به ترتیب 2/0، 4/0 و 8/0 میلی‌گرم بر کیلوگرم جیره روی-متیونین Zin-Pro® و 5 تا 7- جیره پایه + به ترتیب 2/0، 4/0 و 8/0 میلی‌گرم بر کیلوگرم جیره روی-متیونین سنتز شده. نتایج نشان داد که بین گروه شاهد با گروه‌های دریافت‌کننده هر دو نوع مکمل روی-متیونین از لحاظ خوراک مصرفی، وزن بدن، ضریب تبدیل خوراک و شاخص تولید اروپایی، درصد لاشه، ران و سینه، غلظت سرمی گلوکز، کلسترول کل، لیپوپروتئین با دانسیته خیلی کم و دانسیته بالا، تری‌گلیسرید و کلسیم و فعالیت آنزیمهای آلکالین فسفاتاز، آسپارتات آمینوترانسفراز و گلوتامات ترانس‌آمیناز، فراسنجههای استخوان درشت‌نی شامل وزن، درصد ماده خشک و خاکستر، طول، عرض و قطر و درصد فسفر و کلسیم استخوان تفاوت وجود نداشت اما جوجههای دریافت‌کننده جیره دارای هر دو منبع روی-متیونین دارای غلظت روی سرم خون و استخوان بیشتر، طول پرز و نسبت طول پرز به عمق کریپت بیشتر و عرض پرز کمتر در ناحیه ژژنوم و ایلئوم بودند (05/0P<). به‌طور کلی، هر دو کیلات روی-متیونین دارای تأثیر تقریباً یکسانی بر عملکرد، مورفولوژی روده و خصوصیات استخوان درشت‌نی بودند و نوع ایرانی قابلیت جایگزینی با نوع خارجی را دارد بااین‌حال در این زمینه نیاز به تحقیقات بیشتری وجود دارد.
وحید قاسملو؛ سید عبداله حسینی؛ هوشنگ لطف الهیان؛ امیر میمندی پور
دوره 19، شماره 2 ، مرداد 1396، ، صفحه 467-478
چکیده
این آزمایش به منظور ارزیابی اثرات اسانس کپسوله شده پونه بر جمعیت میکروبی، مورفولوژی و طول و وزن قسمت‌های مختلف دستگاه گوارش جوجههای گوشتی آرین انجام شد. تعداد 625 قطعه جوجه گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و پنج تکرار از سن یک تا 42 روزگی مورد آزمایش قرار گرفتند. تیمار‌ها شامل: 1- تیمار شاهد بدون افزودنی، 2- تیمار شاهد + ...
بیشتر
این آزمایش به منظور ارزیابی اثرات اسانس کپسوله شده پونه بر جمعیت میکروبی، مورفولوژی و طول و وزن قسمت‌های مختلف دستگاه گوارش جوجههای گوشتی آرین انجام شد. تعداد 625 قطعه جوجه گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و پنج تکرار از سن یک تا 42 روزگی مورد آزمایش قرار گرفتند. تیمار‌ها شامل: 1- تیمار شاهد بدون افزودنی، 2- تیمار شاهد + پروبیوتیک (1/0 گرم در کیلوگرم پروتکسین)، 3- تیمار شاهد + آنتی‌بیوتیک (15/0 گرم در کیلوگرم آویلامایسین)، 4- تیمار شاهد + اسانس پونه (2/0 گرم در کیلوگرم) و 5- تیمار شاهد + اسانس پونه کپسوله شده (1 گرم در کیلوگرم) بودند. نتایج نشان داد صفات عملکردی جوجه‌ها در پایان 42 روزگی تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. بیشترین جمعیت لاکتوباسیل‌ها در تیمار پونه کپسوله شده مشاهده شد (05/0PP)، طول و وزن سایر قسمت‌های دستگاه گوارش تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. بالاترین مقدار طول دئودنوم در تیمار شاهد و کمترین در تیمار پروبیوتیک بود (05/0>P). وزن دئودنوم، طول ژژنوم، وزن ژژنوم و طول ایلئوم تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. بالاترین مقدار وزن ایلئوم در تیمار شاهد و کمترین در تیمار آنتی‌بیوتیک دیده شد (05/0>P). با توجه به نتایج حاصل، به نظر می‌رسد فرم کپسوله شده اسانس تأثیر مطلوبی بر سلامت دستگاه گوارش دارد.
یوسف گل محمدی؛ علی نوبخت
دوره 18، شماره 1 ، فروردین 1395، ، صفحه 129-140
چکیده
به‌منظور تعیین اثر سطوح تفالۀ لیموترش و اسیدهای آلی بر عملکرد، صفات لاشه، مورفولوژی روده، سطح ایمنی، و فراسنجههای بیوشیمیایی خون از 288 قطعه جوجۀ گوشتی سویۀ راس‌ـ308، در آزمایشی فاکتوریل 2×3 با سه سطح تفالۀ لیمو (صفر، 5/1، و سه‌درصد جیره)، دو سطح گلوباسید (صفر و 1/0درصد جیره) در قالب طرح کاملاً تصادفی شش تیمار، چهار تکرار، و 12 قطعه ...
بیشتر
به‌منظور تعیین اثر سطوح تفالۀ لیموترش و اسیدهای آلی بر عملکرد، صفات لاشه، مورفولوژی روده، سطح ایمنی، و فراسنجههای بیوشیمیایی خون از 288 قطعه جوجۀ گوشتی سویۀ راس‌ـ308، در آزمایشی فاکتوریل 2×3 با سه سطح تفالۀ لیمو (صفر، 5/1، و سه‌درصد جیره)، دو سطح گلوباسید (صفر و 1/0درصد جیره) در قالب طرح کاملاً تصادفی شش تیمار، چهار تکرار، و 12 قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد. تغذیۀ پرندگان با جیرههای حاوی تفالۀ لیموترش و مکمل اسیدهای آلی مصرف خوراک، میزان افزایش وزن و وزن زنده را افزایش داد (05/0>P). تغذیۀ پرندگان با تفالۀ لیموترش و اسیدهای آلی بهتنهایی بر صفات لاشۀ جوجه‌ها تأثیر نداشت، در حالیکه در ترکیب آنها درصد ران افزایش یافت (05/0>P). استفاده از سه‌درصد تفالۀ لیموترش و نیز ترکیب لیموترش و مکمل اسیدهای آلی عمق کریپت را در ژژنوم افزایش داد (05/0>P). تغذیۀ پرندگان با جیرههای حاوی تفالۀ لیموترش و مکمل اسیدهای آلی تأثیرات معنیداری بر سطح ایمنی و فراسنجههای بیوشیمیایی خون نداشت. به‌طور کلی، استفاده از تفالۀ لیموترش تا سه‌درصد در جیره بههمراه 1/0درصد مخلوط اسیدهای آلی موجب بهبود عملکرد، صفات لاشه، و مورفولوژی رودۀ جوجههای گوشتی میشود.
فرشته جمیلی؛ فرید شریعتمداری؛ محمدامیر کریمی ترشیزی
دوره 15، شماره 2 ، مهر 1392، ، صفحه 117-126
چکیده
تأثیر امولسیفایرها در جیرۀ حاوی چربی بر عملکرد جوجههای گوشتی، با استفاده از 192 قطعه جوجۀ گوشتی آمیختۀ تجاری رأس 308 در شرایط پرورشی استاندارد در آزمایش فاکتوریل 3×2 با دو نوع چربی (چهار درصد روغن سویا یا ضایعات اسید چرب) و سه نوع امولسیفایر (بدون امولسیفایر، 5/0 درصد نمک صفراوی، و یک درصد لسیتین) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، ...
بیشتر
تأثیر امولسیفایرها در جیرۀ حاوی چربی بر عملکرد جوجههای گوشتی، با استفاده از 192 قطعه جوجۀ گوشتی آمیختۀ تجاری رأس 308 در شرایط پرورشی استاندارد در آزمایش فاکتوریل 3×2 با دو نوع چربی (چهار درصد روغن سویا یا ضایعات اسید چرب) و سه نوع امولسیفایر (بدون امولسیفایر، 5/0 درصد نمک صفراوی، و یک درصد لسیتین) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و هشت قطعه جوجۀ گوشتی نر در هر تکرار انجام شد. افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل تحت تأثیر نوع چربی جیره قرار نگرفت، ولی جیرههای حاوی روغن سویا به میزان بیشتری مصرفی شدند (05/0>P). افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذا، با افزودن امولسفایرها به جیره بهبود یافت (05/0>P). طول و عرض پرزها در دودنوم و ژژونوم، عمق کریپت در دودنوم تحت تأثیر نوع چربی قرار نگرفتند ولی عمق کریپت در ژژونوم و عرض پرز در ایلئوم پرندگانی که در جیرۀ خود اسید چرب سویا دریافت کردند، بیشتر بود (05/0>P). افزودن نمک صفرا و لسیتین به جیره، انرژی متابولیسم‌پذیر ظاهری را افزایش داد (05/0>P).بهطورکلی، افزودن لسیتین و نمک صفراوی به جیرههای حاوی روغن سویا یا اسید چرب آن، با افزایش سطح جذب در دئودنوم و افزایش انرژی متابولیسم‌پذیر جیره، میزان افزایش وزن روزانه، و ضریب تبدیل غذا در جوجههای گوشتی را بهبود می‌بخشد.
محمدرضا عالمیان؛ علی اکبر خادم؛ سید داود شریفی
دوره 14، شماره 2 ، دی 1391، ، صفحه 1-10
چکیده
این آزمایش به منظور تعیین اثرات آنزیمهای تجاری ناتافوس و سافیزیم در جیرههای غذایی حاوی سبوس برنج بر عملکرد جوجههای گوشتی با استفاده از 200 قطعه جوجه از هیبرید تجاری رأس 308 در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار آزمایشی و چهار تکرار انجام شد. پنج جیره آزمایشی شامل جیره بر پایه ذرت و سویا (شاهد)، جیره حاوی سبوس برنج، جیره حاوی ...
بیشتر
این آزمایش به منظور تعیین اثرات آنزیمهای تجاری ناتافوس و سافیزیم در جیرههای غذایی حاوی سبوس برنج بر عملکرد جوجههای گوشتی با استفاده از 200 قطعه جوجه از هیبرید تجاری رأس 308 در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار آزمایشی و چهار تکرار انجام شد. پنج جیره آزمایشی شامل جیره بر پایه ذرت و سویا (شاهد)، جیره حاوی سبوس برنج، جیره حاوی سبوس برنج + آنزیم ناتافوس، جیره حاوی سبوس برنج + آنزیم سافیزیم و جیره حاوی سبوس برنج + ناتافوس + سافیزیم بود. مقدار سبوس برنج در جیرهها در دورههای آغازین، رشد و پایانی بهترتیب 15، 20 و 25 درصد بود. نتایج نشان داد که جیرههای حاوی سبوس برنج و آنزیم نسبت به جیره حاوی سبوس و بدون آنزیم به مقدار کمتری مصرف شدند (05/0P<). افزودن آنزیم به جیرههای حاوی سبوس برنج، میزان افزایش وزن و ارتفاع پرزهای روده را افزایش داد (05/0P<). نتایج نشان داد که افزودن آنزیم ناتافوس یا سافیزیم به جیرههای حاوی 15، 20 و 25 درصد سبوس برنج، به ترتیب در دورههای آغازین، رشد و پایانی و همچنین کل دوره بر عملکرد جوجههای گوشتی اثر مثبت دارد.
مهدی عابدینی سانیجی؛ فرید شریعتمداری؛ محمد امیر کریمی ترشیزی
دوره 13، شماره 2 ، اسفند 1390، ، صفحه 19-27
چکیده
به منظور مقایسه اثر گیاهان دارویی، اسید آلی و آنتی یوتیک در جیره حاوی جو و آنزیم بر عملکرد، سیستم ایمنی، فاکتورهای خونی و مورفولوژی روده جوجه های گوشتی، آزمایشی با 400 قطعه جوجه ماده راس در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار به مدت 42 روز انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیره حاوی 20 درصد جو (به عنوان شاهد جو)، 2) شاهد جو + 1/0 ...
بیشتر
به منظور مقایسه اثر گیاهان دارویی، اسید آلی و آنتی یوتیک در جیره حاوی جو و آنزیم بر عملکرد، سیستم ایمنی، فاکتورهای خونی و مورفولوژی روده جوجه های گوشتی، آزمایشی با 400 قطعه جوجه ماده راس در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار به مدت 42 روز انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیره حاوی 20 درصد جو (به عنوان شاهد جو)، 2) شاهد جو + 1/0 درصد مخلوط گیاهان دارویی (آنتی بیوفین)، 3) شاهد جو + 2/0 درصد اسید آلی (فرمایسین)، 4) شاهد جو + (ppm 15) آنتی بیوتیک (ویرجینامایسین) و 5) یک جیره بر پایه ذرت و سویا به عنوان شاهد ذرت در نظر گرفته شد. در تمامی جیره های حاوی جو از آنزیم استفاده شد. میزان افزایش وزن در 42 روزگی و ضریب تبدیل غذا معنی دار بود (05/0 >P). تفاوت عیار آنتی بادی علیه گلبول قرمز گوسفند بین تیمار‌ها در نوبت دوم خون گیری معنی داری بود (05/0 >P). تیمارهای حاوی آنتی بیوتیک وگیاهان دارویی به ترتیب بالاترین و کمترین مقدار کلسترول و تری گلیسرید خون را داشتند. اثر افزودنی ها مختلف بر ارتفاع پرزهای روده در قسمت های دئودنوم و ژژنوم معنی دار بود (05/0 >P). نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد می توان با کاربرد افزودنی هایی نظیر گیاهان دارویی و اسید آلی در جیره حاوی جو به عملکردی مشابه با عملکرد جیره های ذرت دست یافت.