طیبه امیدوار؛ سعید محمدزاده؛ مسیب امیری
چکیده
تأثیرپودر برگ رزماری روی فراسنجههای منی و نرخ آسیب DNA تحت شرایط تنش گرمایی با استفاده از 40 قطعه خروس بومی در سن 42 هفته و وزن2300 گرمدرقالب آزمایش فاکتوریل 2×2 طرح بلوک کامل تصادفی با دو سطح درجه حرارت(طبیعی و تنش گرمایی) و دوسطح پودررزماری (بدون رزماریو 7/5 گرم پودررزماری درکیلوگرم جیره)بهمدت هفت هفته بررسی شد.دمای سالن در شرایط طبیعی22-18و ...
بیشتر
تأثیرپودر برگ رزماری روی فراسنجههای منی و نرخ آسیب DNA تحت شرایط تنش گرمایی با استفاده از 40 قطعه خروس بومی در سن 42 هفته و وزن2300 گرمدرقالب آزمایش فاکتوریل 2×2 طرح بلوک کامل تصادفی با دو سطح درجه حرارت(طبیعی و تنش گرمایی) و دوسطح پودررزماری (بدون رزماریو 7/5 گرم پودررزماری درکیلوگرم جیره)بهمدت هفت هفته بررسی شد.دمای سالن در شرایط طبیعی22-18و در تنش گرمایی 2±28 درجه سلسیوس تنظیم شد. بعد از دو هفته عادتپذیری، بهمدت پنج هفته، هر هفته دوباراز طریق ماساژ شکمی- پشتی، از پرندگاننمونه منی گرفته شد. نمونههای منی، از نظر فراسنجههای تحرک، زندهمانی و نرخ قطعهقطعهشدن DNA اسپرم ارزیابی شدند. نتایج نشان داد درجه حرارت تنشزا کاهش معنیداری روی حرکت پیشرونده (نوع A)ایجاد کرد و با افزودن پودر رزماری، زندهمانی اسپرم افزایش یافت (p>0/05). افزودن پودر رزماری دردمای طبیعی نرخ قطعهقطعهشدن DNA را بهطور معنیداری کاهش داد. درخروسهای تحت تنش گرمایی، نرخ قطعهقطعهشدن DNA اسپرم بهطور بسیار معنیداری افزایش یافت و با مصرف پودر رزماری نرخ آسیب کاهش یافت (p>0/01). براساس نتایج حاصل از این پژوهش، افزودن پودر گیاه رزماری به جیره خروسهای مسن بومی در شرایط تنش حرارتی، میتواند برخی صفات تولید مثلی را بهبود بخشد.
وحید محمدی؛ سید داود شریفی؛ محسن شرفی؛ عبدالله محمدی سنگ چشمه
چکیده
اثر تغذیه ال-کارنیتین پیش از بلوغ بر فراسنجه های کیفی منی تازه و منجمد - یخ گشایی شده با استفاده از 12 قطعه خروس مادر گوشتی سویه راس ( 12 هفتگی) به مدت 18 هفته، در یک طرح کاملا تضادفی با سه تیمار ( سطوح صفر، 250 و 500 میلی گرم بر کیلوگرم ال - کارنیتین در جیره) و چهار تکرار انجام شد. اسپرمگیری به روش مالش شکمی از 26 تا 29 هفتگی(چهار مرتبه) انجام شد. ...
بیشتر
اثر تغذیه ال-کارنیتین پیش از بلوغ بر فراسنجه های کیفی منی تازه و منجمد - یخ گشایی شده با استفاده از 12 قطعه خروس مادر گوشتی سویه راس ( 12 هفتگی) به مدت 18 هفته، در یک طرح کاملا تضادفی با سه تیمار ( سطوح صفر، 250 و 500 میلی گرم بر کیلوگرم ال - کارنیتین در جیره) و چهار تکرار انجام شد. اسپرمگیری به روش مالش شکمی از 26 تا 29 هفتگی(چهار مرتبه) انجام شد. اسپرمهای گرفته شده در هر نوبت بعد از رقیقسازی (نسبت 1 به 20 با بلتسویل) به دو بخش تقسیم شدند، یک بخش منجمد شد و قسمت دیگر بلافاصله مورد بررسی قرار گرفتند. فراسنجههای جنبایی(کل و پیشرونده)، زندهمانی، ریخت شناسی، یکپارچگی و پراکسیداسیون غشاء اسپرم پیش و پس از فرآیند انجماد-یخ-گشایی بطور مجزا سنجش شدند. در اسپرم تازه، رابطه بین ال-کارنیتین و نابهنجاری خطی منفی و رابطه بین ال-کارنیتین و زندهمانی خطی مثبت(0/05>P) بود. آنالیز درجه دوم در جنبایی پیشرونده و غلظت مالوندیآلدئید معنیدار بود(0/05>P). پرندگانی که از جیرههای حاوی ال-کارنیتین استفاده کردند، از لحاظ درصد جنبایی پیشرونده، زندهمانی، ناهنجاری و غلظت مالوندیآلدئید در اسپرم تازه، و همین صفات به همراه جنبایی کل و یکپارچگی غشاء پلاسمایی در اسپرم منجمد شده، نسبت به پرندگان گروه شاهد کیفیت بالاتری داشتند(0/05>P). در اسپرم منجمد، رابطه بین ال-کارنیتین و شاخصهای جنبایی، زندمانی و یکپارچگی غشاء خطی مثبت و بین ال-کارنیتین و غلظت مالوندیآلدئید خطی منفیبود(0/05>P) . رابطه بین ال-کارنیتین و جنبایی کل و پیشرونده، یکپارچگی غشاء و غلظت مالوندیآلدئید بصورت درجه دوم بود(0/05>P). بر اساس نتایج این تحقیق، ال کارنیتین جیرهای قبل از بلوغ فراسنجههای کیفی اسپرم پیش و پس از انجماد را در خروسهای مادر گوشتی بهبود میبخشد.
امین کاظمی زاده؛ احمد زارع شحنه؛ علیرضا یوسفی؛ حسن مهربانی یگانه؛ زربخت انصاری پیرسرایی
چکیده
پژوهش حاضر بهمنظور بررسی اثر کورکومین خوراکی بر فراسنجههای بافتشناسی بیضه خروسهای مسن مادر گوشتی سویه راس 308 انجام شد. برای همین منظور از تعداد 12 قطعه خروس مادر گوشتی در سن 48 هفتگی، در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار بهمدت 13 هفته استفاده شد. تیمارها شامل عدم تغذیۀ کورکومین (تیمار شاهد)و تغذیۀ روزانه 10، 20 و یا ...
بیشتر
پژوهش حاضر بهمنظور بررسی اثر کورکومین خوراکی بر فراسنجههای بافتشناسی بیضه خروسهای مسن مادر گوشتی سویه راس 308 انجام شد. برای همین منظور از تعداد 12 قطعه خروس مادر گوشتی در سن 48 هفتگی، در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار بهمدت 13 هفته استفاده شد. تیمارها شامل عدم تغذیۀ کورکومین (تیمار شاهد)و تغذیۀ روزانه 10، 20 و یا 30 میلیگرم کورکومین بهازای هر پرنده بهصورت مخلوط در جیره پایه بودند. در پایان دوره آزمایش، همۀ خروسها کشتار و از بافت بیضه آنها نمونهبرداری شد. میانگین وزن بیضه در خروسهای که روزانه 30 میلیگرم کورکومین دریافت کردند، نسبت به گروه شاهد بیشتر بود (05/0P<). تغذیه روزانه 20 و 30 میلیگرم کورکومین باعث افزایش میانگین قطر لولههای اسپرمساز نسبت به گروه شاهد شد (05/0P<). ضخامت بافت پوششی لولههای اسپرمساز با افزایش سطح تغذیه کورکومین بهطور خطی افزایش یافت (05/0P<). تعداد یاختههای اسپرماتوگونی در خروسهای تغذیهشده با کورکومین بیشتر از پرندگان شاهد بود (05/0P<). همچنین، تعداد یاختههای لایدیگ در بیضه پرندگانی که روزانه 20 و یا 30 میلیگرم کورکومین دریافت کردند، بیشتر از پرندگان شاهد بود (05/0P<). تیمارهای آزمایشی بر تعداد رگهای خونی بیضه تأثیری نداشتند (05/0P>). بر اساس نتایج این پژوهش، تغذیۀ روزانه 30 میلیگرم کورکومین فراسنجههای بافتشناسی بیضه خروسهای مادر گوشتی مسن را بهبود میبخشد.
سید مونس جلالی کوهی خیلی؛ مهرداد محمدی؛ محمد روستایی علی مهر
چکیده
اثر آنتیاکسیدانی عصاره برگ زیتون بر تحرک، زندهمانی، سلامت غشای پلاسمایی اسپرم و میزان تولید مالون دیآلدئید با استفاده از 12 قطعه خروس نژاد راس 308 در سن 30 هفتگی بررسی شد. نمونههای منی در پنج نوبت از خروسها با روش مالش شکمی گرفته شد. در هر نوبت پس از ارزیابی اولیه اسپرم، نمونهها تجمیع و با رقیقکننده سکستون رقیق شدند. ...
بیشتر
اثر آنتیاکسیدانی عصاره برگ زیتون بر تحرک، زندهمانی، سلامت غشای پلاسمایی اسپرم و میزان تولید مالون دیآلدئید با استفاده از 12 قطعه خروس نژاد راس 308 در سن 30 هفتگی بررسی شد. نمونههای منی در پنج نوبت از خروسها با روش مالش شکمی گرفته شد. در هر نوبت پس از ارزیابی اولیه اسپرم، نمونهها تجمیع و با رقیقکننده سکستون رقیق شدند. نمونهها به پنج قسمت تقسیم و پس از افزودن مقادیر صفر (شاهد)، 50، 100، 150 و 200 میکروگرم در میلیلیتر عصاره برگ زیتون به هر قسمت، به مدت 72 ساعت در دمای چهار درجه سلسیوس نگهداری شدند. صفات تحرک پیشرونده، زندهمانی و سلامت غشای پلاسمایی در زمانهای صفر، 24، 48 و 72 ساعت ذخیرهسازی بررسی و میزان تولید مالون دیآلدئید در نمونهها پس از 48 ساعت ذخیرهسازی اندازهگیری شد. اضافه نمودن 100 میکروگرم عصاره برگ زیتون به منی میزان تولید مالون دیآلدئید را کاهش داد (05/0>P). پس از 48 و 72 ساعت ذخیرهسازی، تحرک پیشرونده، زندهمانی و سلامت غشای پلاسمایی اسپرم در نمونههایی که 100 میکروگرم عصاره برگ زیتون به آنها اضافه شده بود، بالاتر از گروه شاهد بود (05/0>P). پس از 72 ساعت ذخیرهسازی، تحرک پیشرونده، زندهمانی و سلامت غشای پلاسمایی اسپرم در نمونههایی که 200 میکروگرم عصاره برگ زیتون به آنها اضافه شده بود، پایینتر از گروه شاهد بود (05/0>P). براساس نتایج تحقیق حاضر، جهت ذخیرهسازی اسپرم خروس در چهار درجه سلسیوس، افزودن 100 میکروگرم عصاره برگ زیتون به رقیقکننده پیشنهاد میشود.