حمیدرضا سالاری؛ یوسف جعفری آهنگری؛ زربخت انصاری پیرسرایی
دوره 23، شماره 2 ، تابستان 1400، ، صفحه 393-402
چکیده
در این پژوهش، اثر تغذیه کوآنزیم Q10و اسیدهای چرب امگا 3 بر بافت شناسی و بیان نسبی ژن‌های TGF-B4 , StAR در بیضه خروس‌های نژاد هوبارد بررسی شد. تعداد 48 خروس در سن 50 هفتگی به صورت تصادفی به چهار گروه مساوی تقسیم شدند و جیره پایه به اضافه سطوحی از کوآنزیم Q10 و امگا 3 شامل صفر،30 گرم در کیلوگرم امگا 3 (سالومگا)، 400 میلی‌گرم در کیلوگرم کوآنزیم Q10 و مخلوط ...
بیشتر
در این پژوهش، اثر تغذیه کوآنزیم Q10و اسیدهای چرب امگا 3 بر بافت شناسی و بیان نسبی ژن‌های TGF-B4 , StAR در بیضه خروس‌های نژاد هوبارد بررسی شد. تعداد 48 خروس در سن 50 هفتگی به صورت تصادفی به چهار گروه مساوی تقسیم شدند و جیره پایه به اضافه سطوحی از کوآنزیم Q10 و امگا 3 شامل صفر،30 گرم در کیلوگرم امگا 3 (سالومگا)، 400 میلی‌گرم در کیلوگرم کوآنزیم Q10 و مخلوط کوآنزیم Q10 و امگا 3 (30+400) در روز به مدت هشت هفته متوالی دریافت کردند. در پایان آزمایش خروسها کشتار و بیضه‌ها به دقت خارج شدند. سپس دو نمونه از یک بیضه از هر تکرار برداشته شد، یک نمونه برای بررسی بافت شناسی به درون محلول فرمالین 10 درصد و یک نمونه جهت بررسی بیان نسبی ژن به درون ازت مایع منتقل شد. نتایج نشان داد که قطر لوله‌های اسپرم ساز در گروه‌های آزمایشی نسبت به گروه شاهد به طور معنیداری افزایش یافت (P<0/05). ولی تعداد سلول های سرتولی و لایدیگ تفاوت معنی داری ندشات. بیان نسبی ژن TGF-B4 در سه گروه آزمایش نسبت به گروه شاهد کاهش یافت (P<0/05). اما بیان نسبی ژن StAR در پرندگانی که با استفاده از مخلوطی از کوآنزیم Q10 و امگا 3 (سالومگا) تغذیه شدند، بطور معنی داری افزایش یافت (P<0/05). براساس نتایج این مطالعه اضافه نمودن مخلوطی از کوآنزیم Q10 و اسیدهای چرب امگا3 در خوراک فراسنجه های بافت شناسی و بیان ژن های مرتبط با اسپرم سازی را بهبود می بخشد.
حسین پاشا زانوسی؛ فرید شریعتمداری؛ محسن شرفی؛ حامد احمدی
دوره 22، شماره 1 ، بهار 1399، ، صفحه 79-92
چکیده
هدف از این تحقیق بررسی اثر افزودن روغن‌های کتان(منبع امگا-3) و کنجد(منبع امگا-6) به همراه ویتامین E، برای بهبود فراسنجههای اسپرم، پروفایل اسیدچرب اسپرم، عملکرد باروی و جوجه‌درآوری خروس‌های مسن گله های مادرگوشتی بود. برای این منظور 24 قطعه خروس 45 هفته از سویه راس، به چهار تیمار با شش تکرار در طرح پایه کاملا تصادفی اختصاص داده شد. تیمارها ...
بیشتر
هدف از این تحقیق بررسی اثر افزودن روغن‌های کتان(منبع امگا-3) و کنجد(منبع امگا-6) به همراه ویتامین E، برای بهبود فراسنجههای اسپرم، پروفایل اسیدچرب اسپرم، عملکرد باروی و جوجه‌درآوری خروس‌های مسن گله های مادرگوشتی بود. برای این منظور 24 قطعه خروس 45 هفته از سویه راس، به چهار تیمار با شش تکرار در طرح پایه کاملا تصادفی اختصاص داده شد. تیمارها شامل: الف- جیره پایه (شاهد)؛ ب- جیره حاوی دو درصد روغن کتان؛ ج- جیره حاوی دو درصد روغن کنجد؛ د- جیره حاوی یک درصد روغن کتان و یک درصد روغن کنجد بود. تمام تیمارها از نظر مقدار انرژی، پروتئین و ویتامین E یکسان بودند. خروسها بهمدت 60 روز از جیره‌های آزمایشی تغذیه شدند و اسپرم‌گیریاز خروسها در روزهای یک، 20، 40 و 60 آزمایش انجام شد. غلظت، جنبایی کل و پیش‌رونده و پراکسیداسیون غشای اسپرم خروس‌هایی که جیره حاوی دو درصد کتان و یا مخلوط مساوی از دو روغن را دریافت کردند با سایر تیمارها تفاوت معنیداری داشتند( 0/05>P). یکپارچگی غشا، زنده‌مانی، پروفایل اسیدچرب DHA اسپرم و میزان باروری در خروس‌هائی که با جیره حاوی دو درصد روغن کتان تغذیه شدند با سایر تیمارها تفاوت معنی داری داشت(0/05>P). براساس نتایج این تحقیق افزودن دو درصد روغن کتان و یا مخلوط یک درصد از هر یک از روغن های کتان و کنجد با حضور ویتامین E سبب بهبود عملکرد تولید مثلی خروس‌های مسن می‌شود.
عبداله رضاقلی وند لاهرود؛ محمد مرادی شهربابک؛ حسین مرادی شهربابک؛ مرتضی ستائی مختاری
دوره 20، شماره 4 ، زمستان 1397، ، صفحه 499-511
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی ژنتیکی صفات جفت‌ماندگی، متریت، تعداد تلقیح به ازای هر آبستنی و روزهای باز با مدل‌های استاندارد و یکطرفه براساس داده‌های زایش اول 50230 راس گاو هلشتاین جمعآوری شده در سالهای 1387 تا 1396 در 17 گله بزرگ گاو شیری، بود. داده‌‌ها با مدل دام گوسی - آستانه‌ای چهارصفتی با دو مدل استاندارد و یکطرفه واکاوی شدند. ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی ژنتیکی صفات جفت‌ماندگی، متریت، تعداد تلقیح به ازای هر آبستنی و روزهای باز با مدل‌های استاندارد و یکطرفه براساس داده‌های زایش اول 50230 راس گاو هلشتاین جمعآوری شده در سالهای 1387 تا 1396 در 17 گله بزرگ گاو شیری، بود. داده‌‌ها با مدل دام گوسی - آستانه‌ای چهارصفتی با دو مدل استاندارد و یکطرفه واکاوی شدند. در مدل یکطرفه، آثار علَی بروز جفت‌ماندگی بر متریت، تعداد تلقیح به ازای هر آبستنی و روزهای باز، متریت بر تعداد تلقیح به ازای هر آبستنی و روزهای باز و تعداد تلقیح به ازای هر آبستنی بر روزهای باز در نظر گرفته شدند. اثرات علَی جفت‌ماندگی و متریت بر تعداد تلقیح به ازای هر آبستنی به ترتیب 0.19 و 0.09 سرویس، بر روزهای باز به ترتیب 4.74 و 5.38 روز و اثر علّی تعداد تلقیح به ازای هر آبستنی بر روزهای باز 33 روز به دست آمدند. روابط علَی بین صفات به جز جفت‌ماندگی بر متریت و همبستگی های فنوتیپی و باقیمانده بین ناهنجاری‌‌ها و باروری تحت دو مدل از لحاظ آماری معنیدار بودند. میانگین‌های پسین وراثتپذیری جفت-ماندگی، متریت، تعداد تلقیح به ازای آبستنی و روزهای باز در مدل استاندارد به ترتیب 0.15، 0.17، 0.07 و 0.09 و در مدل یکطرفه به ترتیب 0.16، 0.17 ، 0.07 و 0.1 برآورد گردیدند که همه آنها از لحاظ آماری معنیدار بودند؛ ولی با یکدیگر اختلاف آماری معنیداری نداشتند. بنابراین، این مدل می تواند به عنوان جایگزین برای مدل استاندارد در ارزیابی ژنتیکی صفات تولیدمثلی زایش نخست گاوهای هلشتاین به کار رود.
حیدر قیاسی؛ رستم عبدالهی آرپناهی؛ رضا طاهرخانی
دوره 19، شماره 2 ، تابستان 1396، ، صفحه 255-264
چکیده
به منظور برآورد پارامترهای ژنتیکی صفت فاصله زایش تا اولین تلقیح با استفاده از سه مدل تکرارپذیر، چند صفتی و تابعیت تصادفی از تعداد 159482 رکورد فاصله زایش تا اولین تلقیح که طی سالهای 1360 تا 1392 از 33 گله گاو هلشتاین ایران توسط مرکز اصلاح نژاد کشور جمعآوری شده بود، استفاده شد. مدل چندصفتی نسبت به مدل تکرارپذیر و تابعیت تصادفی دارای معیار ...
بیشتر
به منظور برآورد پارامترهای ژنتیکی صفت فاصله زایش تا اولین تلقیح با استفاده از سه مدل تکرارپذیر، چند صفتی و تابعیت تصادفی از تعداد 159482 رکورد فاصله زایش تا اولین تلقیح که طی سالهای 1360 تا 1392 از 33 گله گاو هلشتاین ایران توسط مرکز اصلاح نژاد کشور جمعآوری شده بود، استفاده شد. مدل چندصفتی نسبت به مدل تکرارپذیر و تابعیت تصادفی دارای معیار اطلاعات بیزین کمتر و فاکتور بیز آن نسبت به دو مدل دیگر تفاوت معنیداری داشت (05/0 P <). وراثتپذیری برآورد شده برای فاصله زایش تا اولین تلقیح در مدل تابعیت تصادفی از نوبت زایش اول تا ششم روندی نزولی داشت، به طوری که مقدار وراثتپذیری در نوبت زایش اول بیشترین مقدار (01/±09/0) و در نوبت زایش ششم کمترین مقدار (01/0±03/0) بود. وراثتپذیری برآورد شده برای این صفت در آنالیز چند صفتی اگر چه از نوبت زایش اول (08/0) تا نوبت زایش پنجم (04/0) روند نزولی داشت ولی بیشترین مقدار وراثتپذیری (10/0) در نوبت زایش ششم برآورد گردید. وراثتپذیری برآورد شده برای این صفت در مدل تکرارپذیری نیز 05/0 بود. همبستگیهای ژنتیکی بین نوبتهای زایش نزدیک به هم بیشتر بود و با زیادشدن فاصله بین نوبتهای زایش همبستگیهای ژنتیکی کاهش یافت. به طورکلی، مدل چند صفتی نسبت به سایر مدلها در برآورد اجزای واریانس برای صفت فاصله زایش تا اولین تلقیح برتری دارد.
رویا بختیار؛ علیرضا عبدالمحمدی؛ هادی حجاریان؛ زهرا نیکوصفت؛ داود کلانترنیستانکی
دوره 18، شماره 4 ، زمستان 1395، ، صفحه 711-718
چکیده
به‌منظور بررسی چندشکلی ژن لپتین و ارتباط آن با صفات کیفیت اسپرم و ابعاد بیضه، از ۹۶ رأس گوسفند نژاد سنجابی در طی دو سال و در دو فصل پاییز و بهار، اسپرم‌گیری شد. به‌طور همزمان طول، عرض و محیط بیضه نیز اندازه‌گیری گردید و برای استخراج DNA، از رگ وداج گوسفندان خون‌گیری شد. واکنش زنجیرهای پلی‌مراز برای تکثیر قطعه ۴۶۳ جفت باز اگزون سه ...
بیشتر
به‌منظور بررسی چندشکلی ژن لپتین و ارتباط آن با صفات کیفیت اسپرم و ابعاد بیضه، از ۹۶ رأس گوسفند نژاد سنجابی در طی دو سال و در دو فصل پاییز و بهار، اسپرم‌گیری شد. به‌طور همزمان طول، عرض و محیط بیضه نیز اندازه‌گیری گردید و برای استخراج DNA، از رگ وداج گوسفندان خون‌گیری شد. واکنش زنجیرهای پلی‌مراز برای تکثیر قطعه ۴۶۳ جفت باز اگزون سه ژن لپتین با استفاده از یک جفت آغازگر اختصاصی انجام گرفت. پس از هضم قطعات PCR و تفکیک سه ژنوتیپ GG، GT و TT در نمونههای موردمطالعه، رابطه چندشکلی ژن لپتین با حرکت انفرادی اسپرم معنیدار بود(0/05>P) و حرکت اسپرماتوزوئید در دامهای با ژنوتیپ GG بیشترین مقدار بود(0/05>P). میانگین حجم و غلظت اسپرم، کل اسپرم انزال شده، توان غشای پلاسمایی اسپرم، نسبت اسپرمهای زنده به مرده و شاخص اسپرم در دامهای با ژنوتیپ GG بیشتر بود (0/05 <P). همچنین اثر چندشکلی ژن لپتین بر ابعاد بیضه معنیدار نبود، در دامهای دارای ژنوتیپ TT میانگین طول و محیط بیضه و در دامهای با ژنوتیپ GT عرض و حجم بیضه نسبت به ژنوتیپ GG بیشتر بود. نتایج نشان داد که برای این جایگاه چندشکل ژن لپتین جهت بهبود باروری در برنامههای اصلاح نژادی گوسفند سنجابی است، هتروزیگوسیته زیاد بود و به نظر میرسد تحقیقات بیشتر در جمعیتهای بزرگتر برای درک بهتر رابطه جایگاههای چندشکل دیگر این ژن بر باروری قوچها ضروری است.
صالح طباطبائی وکیلی؛ مرتضی مموئی
دوره 18، شماره 2 ، تابستان 1395، ، صفحه 397-408
چکیده
هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی اثر آلبومین سرم گاوی (BSA) بر تحرک و باروری اسپرم خروس با استفاده از 20 قطعه خروس و 48 قطعه مرغ بومی بود. منی جمعآوری شده از خروسها با هم مخلوط شدند. برای آزمایش اول، منی مخلوط پس از رقیق‌سازی به چهار قسمت تقسیم شد. تیمارها عبارت بودند از منی رقیق شده بدون BSA و دارای یک درصد BSA. در هر گروه، ارزیابی تحرک اسپرم ...
بیشتر
هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی اثر آلبومین سرم گاوی (BSA) بر تحرک و باروری اسپرم خروس با استفاده از 20 قطعه خروس و 48 قطعه مرغ بومی بود. منی جمعآوری شده از خروسها با هم مخلوط شدند. برای آزمایش اول، منی مخلوط پس از رقیق‌سازی به چهار قسمت تقسیم شد. تیمارها عبارت بودند از منی رقیق شده بدون BSA و دارای یک درصد BSA. در هر گروه، ارزیابی تحرک اسپرم طی 30 دقیق پس از اسپرم‌گیری و 24 ساعت پس از نگهداری منی در دمای چهار درجه سلسیوس انجام شد. ارزیابی فراسنجههای تحرک اسپرمها با روش کامپیوتری (کاسا) و میکروسکوپی (روش معمول) انجام گرفت. برای آزمایش دوم، مرغها به چهار گروه با 12 قطعه مرغ در هر گروه تقسیم شدند و منی رقیق شده تازه بدون BSA و دارای یک درصد BSA و نیز منی رقیق ذخیره شده 24 ساعته بدون BSA و حاوی یک درصد BSA را با تلقیح مصنوعی دریافت کردند. پس از انکوباسیون تخممرغها، میزان تخمهای بارور در هر تیمار ثبت شد. سطح یک درصد BSA تأثیری بر تحرک اسپرم و باروری آن در منی تازه نداشت، اما 24 ساعت پس از نگهداری منی به حالت مایع، BSA باعث حفظ تحرک (50/71 در مقابل 62/28 درصد) و باروری (44/61 در مقابل 43/34 درصد) اسپرمها شد (05/0P<). براساس نتایج حاصل، افزودن BSA به منی رقیق شده، تحرک و باروری اسپرم خروس بومیرا پس از 24 ساعت نگهداری در دمای چهار درجه سلسیوس بهبود بخشید.