ساسان قمری؛ فرهنگ فاتحی؛ کامران رضایزدی
دوره 25، شماره 2 ، تیر 1402، ، صفحه 145-154
چکیده
در مطالعه حاضر اثرات سطوح مختلف پروتئینخام در جایگزین شیر بر عملکرد بزغالههای شیرخوار نژاد سانن با استفاده از شانزده راس بزغاله ماده نژاد سانن 10 روزه با میانگین وزن 0/57±4/68 کیلوگرم در قالب یک طرح کاملا تصادفی با دو تیمار آزمایشی شامل جایگزین شیر با 22 درصد پروتئین خام (CP22) و جایگزین شیر با 28 درصد پروتئین خام (CP28) به مدت 60 روز بررسی ...
بیشتر
در مطالعه حاضر اثرات سطوح مختلف پروتئینخام در جایگزین شیر بر عملکرد بزغالههای شیرخوار نژاد سانن با استفاده از شانزده راس بزغاله ماده نژاد سانن 10 روزه با میانگین وزن 0/57±4/68 کیلوگرم در قالب یک طرح کاملا تصادفی با دو تیمار آزمایشی شامل جایگزین شیر با 22 درصد پروتئین خام (CP22) و جایگزین شیر با 28 درصد پروتئین خام (CP28) به مدت 60 روز بررسی شد. در این مطالعه، مقدار جایگزین شیر، خوراک آغازین و همچنین یونجه مصرفی بزغالهها به صورت روزانه ثبت گردید و وزن بزغالهها نیز به صورت هفتگی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که میانگین افزایش وزن روزانه برای تیمار CP28 در مقایسه با تیمار CP22 طی ماه اول، ماه دوم و در کل دوره آزمایشی بطور معنی داری بیشتر بود (p<0/05). همچنین وزن پایان دو ماهگی برای بزغالههای تیمار CP28 در مقایسه با تیمار CP22 به طور معنی داری (16/14 در مقابل 14/21 کیلوگرم) بیشتر بود (p<0/05). نتایج نشان داد که مقدار کل ماده خشک مصرفی روزانه طی کل دوره آزمایشی برای تیمار CP28 در مقایسه تیمار CP22 بیشتر بود (p<0/05). با عنایت به اینکه در مدیریت پرورش بزغالههای شیرخوار فراسنجه هایی همچون رشد سریعتر و افزایش وزن بالاتر اولویت بیشتری نسبت به ضریب تبدیل خوراک دارد بنابراین تغذیه جایگزین شیر با سطوح بالای پروتئین خام ( 28 درصد) به دلیل افزایش وزن روزانه بیشتر و متعاقبا وزن از شیرگیری بالاتر در بزغالههای نژاد سانن می تواند توصیه گردد.
فاطمه احمدی؛ حمید امانلو؛ نجمه اسلامیان فارسونی؛ طاهره امیرآبادی فراهانی
دوره 23، شماره 3 ، مهر 1400، ، صفحه 363-374
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تأثیر کاهش سطح پروتئین خام جیره با افزودن متیونین (pMet) و لیزین محافظتشده شکمبهای (pLys) بر مصرف خوراک، تولید شیر، وضعیت متابولیکی و قابلیت هضم مواد مغذی گاوهای تازهزای هلشتاین بود. تعداد 16 رأس گاو هلشتاین تازهزا با وضعیت امتیاز بدنی و تعداد زایش مشابه بلافاصله پس از زایش بهصورت تصادفی به دو جیره ...
بیشتر
هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تأثیر کاهش سطح پروتئین خام جیره با افزودن متیونین (pMet) و لیزین محافظتشده شکمبهای (pLys) بر مصرف خوراک، تولید شیر، وضعیت متابولیکی و قابلیت هضم مواد مغذی گاوهای تازهزای هلشتاین بود. تعداد 16 رأس گاو هلشتاین تازهزا با وضعیت امتیاز بدنی و تعداد زایش مشابه بلافاصله پس از زایش بهصورت تصادفی به دو جیره آزمایشی اختصاص یافتند. جیرهها مقادیر برابری از لیزین (131 گرم در روز) و متیونین (40 گرم در روز) را فراهم کردند. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از تیمار با سطح بالای پروتئین حاوی 18/35 درصد پروتئین بدون افزودن pMet و pLys وتیمار با سطح پایین پروتئین حاوی 16/45 درصد پروتئین حاوی pMet و pLys (LPML). خوراک مصرفی و تولید شیر طی دوره تازهزا ثبت شدند. نمونههای خون در روز زایش، سه، هفت، 14 و 21 پس از زایش جهت اندازهگیری مواد معدنی و متابولیتهای سرم جمعآوری شدند. خوراک مصرفی تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. اما تولید شیر در گاوهای HP در مقایسه با LPML بالاتر بود (0/01>P). مقدار پروتئین، لاکتوز، چربی و MUN در گاوهای HP در مقایسه با LPML بالاتر بود (0/05>P). گاوها در LPML غلظتهای پایینتری از نیتروژن اورهای خون و غلظتهای بالاتری از پروتئین کل و گلوبولین سرم در مقایسه با گاوهای HP داشتند (0/01>P). براساس نتایج حاصل، کاهش سطح پروتئین جیره گاوهای تازهزا همراه با حفظ عرضه اسیدهای آمینه محدودکننده، عملکرد تولیدی و بازده استفاده از خوراک را کاهش میدهد.
شکوفه غضنفری؛ صابر معتمدی؛ رحمان جهانیان؛ سمیه زینلی
دوره 19، شماره 3 ، آبان 1396، ، صفحه 627-643
چکیده
این مطالعه به منظور بررسی تأثیر پریبیوتیک مانانالیگوساکارید برعملکرد، کیفیت تخممرغ، پاسخ ایمنی،جمعیتمیکروبی ایلئوم رودهوقابلیت هضمایلئومیموادمغذیدرمرغهای تخمگذار تغذیه شده با سطوح مختلف پروتئین خام انجام گرفت. از تعداد 150 قطعه مرغ تخمگذار سویه های لاین W-36در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با آزمایش فاکتوریل 2×3 ...
بیشتر
این مطالعه به منظور بررسی تأثیر پریبیوتیک مانانالیگوساکارید برعملکرد، کیفیت تخممرغ، پاسخ ایمنی،جمعیتمیکروبی ایلئوم رودهوقابلیت هضمایلئومیموادمغذیدرمرغهای تخمگذار تغذیه شده با سطوح مختلف پروتئین خام انجام گرفت. از تعداد 150 قطعه مرغ تخمگذار سویه های لاین W-36در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با آزمایش فاکتوریل 2×3 استفاده شد. جیرههای آزمایشی شامل سه سطح پروتئین خام (سطح توصیه شده سویه، 95 و 90 درصد سطح توصیه شده) و دو سطح مانانالیگوساکارید (صفر و 1/0 درصد جیره) بودند. کاهش 10 درصدی سطح پروتئین خام جیره سبب کاهش وزن تخممرغ، درصد تخمگذاری، توده تخممرغ و نامناسب شدن ضریب تبدیل خوراک شد (01/0P<). افزودن مکمل مانانالیگوساکارید به جیره، درصد تخمگذاری و توده تخممرغ را بهبود داد (05/0P<).غلظت پادتن علیه نیوکاسل، پاسخ اولیه و ثانویه غلظت پادتن علیه گلبول قرمز گوسفندی در اثر مصرف مانانالیگوساکارید در جیره افزایش یافتند (05/0P<). کاهش پنج درصدی سطح پروتئین خام جیره سبب کاهش مقدار تریگلیسرید سرم خون شد (05/0P<). کاهش پنج و 10 درصدی پروتئین خام قابلیت هضم خاکستر کل را بهبود و کاهش 10 درصدی پروتئین خام قابلیت هضم چربی خام را کاهش داد (05/0P<). افزودن مانانالیگوساکارید به جیره، قابلیت هضم چربی خام را بهبود و جمعیت میکروبی اشریشیاکلی را در ایلئوم روده کاهش داد (05/0P<).بنابراین، افزودن مکمل مانانالیگوساکارید به میزان 1/0 درصد جیره موجب بهبود فاکتورهای ایمنی و فلور میکروبی ایلئوم روده شد. همچنین، سطح 68/15 درصد پروتئین خام جیره از سن 47 تا 57 هفتگی فراسنجههای عملکردی مرغهای تخمگذار را کاهش نداد.
محمد یازرلو؛ سید داود شریفی؛ فرید شریعتمداری؛ عبدالرضا صالحی؛ مختار ملاکی
دوره 19، شماره 1 ، اردیبهشت 1396، ، صفحه 145-157
چکیده
بهمنظور مطالعه اثر سطوح مختلف انرژی قابل سوختوساز و پروتئین خام جیره بر عملکرد و قابل سوختوساز نیتروژن و انرژی در دوره رشد بلدرچین ژاپنی، از تعداد 360 قطعه بلدرچین ژاپنی یکروزه در یک آزمایش فاکتوریل 3×3 با سه سطح انرژی قابل سوختوساز (2750، 2850 و 2950 کیلوکالری در کیلوگرم) و سه سطح پروتئین خام (24، 26 و 28 درصد) در قالب طرح کاملاً ...
بیشتر
بهمنظور مطالعه اثر سطوح مختلف انرژی قابل سوختوساز و پروتئین خام جیره بر عملکرد و قابل سوختوساز نیتروژن و انرژی در دوره رشد بلدرچین ژاپنی، از تعداد 360 قطعه بلدرچین ژاپنی یکروزه در یک آزمایش فاکتوریل 3×3 با سه سطح انرژی قابل سوختوساز (2750، 2850 و 2950 کیلوکالری در کیلوگرم) و سه سطح پروتئین خام (24، 26 و 28 درصد) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار و 10 پرنده در هر تکرار استفاده شد. مقدار مصرف خوراک و افزایش وزن بهطور هفتگی اندازهگیری و ضریب تبدیل محاسبه شد. میزان مصرف، دفع و ابقاء نیتروژن بهصورت گرم به ازای هر پرنده در روز، درصدی از مصرف نیتروژن و گرم/کیلوکالری/انرژی قابل سوختوساز مصرفی و مقدار انرژی قابل سوختوساز ظاهری جیره در دوره سنی 26 تا 28 روزگی اندازهگیری شد. نتایج این آزمایش نشان داد پرندگانی که جیره حاوی 2850 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی قابل سوختوساز و 26 درصد پروتئین خام دریافت نمودند بهطور معنیداری (05/0>P) افزایش وزن روزانه و میزان ابقاء نیتروژن به ازای هر واحد انرژی قابل سوختوساز مصرفی بالاتر و ضریب تبدیل بهتری داشتند. بر اساس نتایج این آزمایش به نظر میرسد که بهترین سرعت رشد، بیشترین میزان ابقاء نیتروژن و بهترین بازده مصرف خوراک در بلدرچینهای ژاپنی در حال رشد با تغذیه جیرههای حاوی 2850 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی قابل سوختوساز و 26 درصد پروتئین خام حاصل میشود لذا میتوان این سطح از انرژی و پروتئین را بهعنوان احتیاجات انرژی قابل سوختوساز و پروتئین جیره رشد بلدرچین ژاپنی توصیه نمود.
حسین غلامی؛ سید احمد میرهادی؛ کامران رضایزدی
دوره 18، شماره 4 ، دی 1395، ، صفحه 741-748
چکیده
در این پژوهش، انرژی قابل متابولیسم و خالص شیر دهی علوفه اسپرس با استفاده از ترکیبات شیمیایی و داده های آزمایش تولید گاز اندازه گیری شد. داده های خام از آزمایشگاه تغذیه موسسه تحقیقات علوم دامی کشور و آزمایشگاه های تغذیه برخی از مراکز آموزشی- پژوهشی کشور جمع آوری شدند. داده های مورد استفاده شامل نتایج تعیین ترکیبات شیمیایی، آزمایشات ...
بیشتر
در این پژوهش، انرژی قابل متابولیسم و خالص شیر دهی علوفه اسپرس با استفاده از ترکیبات شیمیایی و داده های آزمایش تولید گاز اندازه گیری شد. داده های خام از آزمایشگاه تغذیه موسسه تحقیقات علوم دامی کشور و آزمایشگاه های تغذیه برخی از مراکز آموزشی- پژوهشی کشور جمع آوری شدند. داده های مورد استفاده شامل نتایج تعیین ترکیبات شیمیایی، آزمایشات تولید گاز و تعداد محدودی آزمایش تعیین انرژی قابل متابولیسم علوفه اسپرس بودند. معادلات برازش شده خطی، لگاریتمی، معکوس، درجه دوم، درجه سوم، توانی، تابع اس و نمایی برای پروتئین خام، چربی خام، خاکستر، فیبر خام، فیبر نامحلول در شوینده خنثی، فیبر نامحلول در شوینده اسیدی و عصاره فاقد نیتروژن مشخص شدند. از بین معادلات به دست آمده برای ترکیبات شیمیایی مذکور، معادلات برازش شده برای پروتئین خام معنی دار (001/0P< ) و ضریب تعیین در آنها بالا بود(731/0 R2=). در معادلات مورد اشاره بالا، برای تخمین انرژی قابل متابولیسم اسپرس، درصد پروتئین خام را می توان به عنوان یک متغیر مستقل انتخاب کرد، با این متغیر و با استفاده از معادلات، میزان انرژی قابل متابولیسم اسپرس 43/2 مگا کالری در کیلوگرم ماده خشک بر اساس مقدار پروتئین خام به دست آمد. انرژی خالص شیر دهی برابر 29/1 برآورد شد، انرژی خالص نگهداری و رشد نیز به ترتیب برابر 55/1 و 94/0 محاسبه شدند و نتیجه کاربردی این که با یک آزمایش شیمیایی ساده پروتئین خام در آزمایشگاه تغذیه می توان انرژی قابل دسترس دامها از علوفه اسپرس را برآورد کرد و در جیره نویسی نشخوارکنندگان به کار برد.