پروانه هاشمی؛ لیلا طاهرآبادی؛ فرخ کفیل زاده
چکیده
مقدمه: سیلو کردن یکی از روشهای نگهداری گیاهان علوفهای جهت تغذیه دام میباشد. استفاده از منابع کربوهیدراتی در تهیه سیلاژ میتواند از طریق افزایش غلظت اسید لاکتیک سبب بهبود کیفیت تخمیر بیهوازی گردد. میزان پایداری هوازی سیلاژ پس از قرار گرفتن در معرض هوا یکی از پارامترهای کیفی سیلاژ است. باکتریهای اسید لاکتیک تخمیرکننده ناهمگن ...
بیشتر
مقدمه: سیلو کردن یکی از روشهای نگهداری گیاهان علوفهای جهت تغذیه دام میباشد. استفاده از منابع کربوهیدراتی در تهیه سیلاژ میتواند از طریق افزایش غلظت اسید لاکتیک سبب بهبود کیفیت تخمیر بیهوازی گردد. میزان پایداری هوازی سیلاژ پس از قرار گرفتن در معرض هوا یکی از پارامترهای کیفی سیلاژ است. باکتریهای اسید لاکتیک تخمیرکننده ناهمگن به منظور افزایش پایداری هوازی در تهیه سیلاژ استفاده میشوند. با اینوجود، هیچ اطلاعاتی در مورد استفاده باکتری لاکتوباسیلوس فرمنتوم، به عنوان یک باکتری اسید لاکتیک تخمیرکننده ناهمگن بر پایداری هوازی سیلاژ علف نپیر با یا بدون استفاده از منابع کربوهیدراتی در دست نیست.
هدف از مطالعه: این پژوهش به منظور بررسی اثر لاکتوباسیلوس فرمنتوم 92069 و ملاس بر خصوصیات تخمیر، پایداری هوازی و قابلیت هضم آزمایشگاهی سیلاژ علف نپیر به عنوان یک منبع علوفه جدید (معرفی شده برای اولین بار) در کشور انجام شد.
مواد و روش ها: علف نپیر در اردیبهشت ماه 1400 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی کشت شد. جهت تهیه سیلاژ، علوفه برداشت شده پس از خرد شدن با نسبت های صفر، سه و شش درصد ملاس با یا بدون دوزهای صفر، cfu106× 1 و cfu 106 × 2 لاکتوباسیلوس فرمنتوم به ازای هر گرم وزن علوفه تازه تلقیح و سپس در سیلوهای آزمایشگاهی با چهار تکرار ذخیره شد. پس از 90 روز سیلو کردن، ترکیب شیمیایی و محصولات تخمیر سیلاژها مانند اسید لاکتیک، اسید بوتیریک، اسید استیک، نیتروژن آمونیاکی و قابلیت هضم تعیین شد. جمعیت قارچی سیلاژها شامل مخمر و کپک نیز تعیین شد. طی فرآیند تخمیر هوازی، پایداری هوازی، تغییرات pH و جمعیت قارچ نیز اندازهگیری شد.
نتایج و بحث: افزایش سطح ملاس با افزایش ماده خشک و کربوهیدارتهای محلول سیلاژ همراه بود. کمترین مقادیرpH (90/3 تا 97/3) با تولید بیشتر غلظت اسید لاکتیک (9/47 تا 3/53 گرم در کیلوگرم ماده خشک) در سیلاژهای تهیه شده با سطح بالای ملاس با یا بدون تلقیح کننده باکتریایی مشاهده شد. افزودن لاکتوباسیلوس فرمنتوم سبب افزایش تولید اسید استیک در سیلاژها شد اما، تاثیری در پایداری هوازی سیلاژها نداشت. قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی و همچنین، انرژی قابل متابولیسم سیلاژهای حاوی ملاس با یا بدون تلقیح کننده باکتریایی بالاتر بود.
نتیجهگیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که سیلاژ علف نپیر بدون افزودنیها از کیفیت مناسبی برخوردار بود. با اینحال، استفاده از ملاس منجر به بهبود تخمیر بیهوازی و قابلیت هضم شد. پایداری هوازی سیلاژ علف نپیر علیرغم افزایش اسید استیک با افزودن لاکتوباسیلوس فرمنتوم تا cfu 106 × 2 تحت تأثیر قرار نگرفت.
رضا خداوردی؛ محمد حسن فتحی نسری؛ حسن فضائلی؛ سیّد همایون فرهنگ فر
چکیده
استفاده از گیاهان زراعی مقاوم به خشکی مانند چغندر علوفهای در شرایط کمآبی اجتنابناپذیر است. اینگونه محصولات دارای رطوبت بالایی هستند که نگهداری و ذخیره آنها را دشوار میسازد. سیلاژ خوراک مخلوط میتواند راهکار مناسبی برای نگهداری این محصولات باشد. این پژوهش بهمنظور امکانسنجی استفاده از سیلاژ خوراک مخلوط حاوی چغندر علوفهای ...
بیشتر
استفاده از گیاهان زراعی مقاوم به خشکی مانند چغندر علوفهای در شرایط کمآبی اجتنابناپذیر است. اینگونه محصولات دارای رطوبت بالایی هستند که نگهداری و ذخیره آنها را دشوار میسازد. سیلاژ خوراک مخلوط میتواند راهکار مناسبی برای نگهداری این محصولات باشد. این پژوهش بهمنظور امکانسنجی استفاده از سیلاژ خوراک مخلوط حاوی چغندر علوفهای حاوی 25 یا 35 درصد ماده خشک در تغذیه برههای پرواری به روشهای برونتنی و درونتنی انجام شد. بهمنظور ارزیابی خصوصیات سیلویی سیلاژ خوراک مخلوط بر پایه چغندر علوفهای و ارزش غذایی آن، دو جیره بره پرواری، حاوی دو سطح 25 و 35 درصد چغندر علوفهای (برحسب مادهی خشک)، بهصورت خوراک مخلوط بهمدت 60 روز سیلو و ارزیابی شد و سپس جیره حاوی سطح 25 درصد چغندر علوفهای به دو شکل سیلاژ خوراک مخلوط (سیلاژ 60 روزه) و جیره کاملاً مخلوط روزانه در دو گروه آزمایشی و در یک دوره 70 روزه، در تغذیه برههای پرواری استفاده شد. افزایش سطح چغندر علوفهای سبب کاهشpH ، پروتئین خام، پروتئین حقیقی و نشاسته سیلاژهای آزمایشی گردید. برههای تغذیهشده با سیلاژ خوراک مخلوط نسبت به گروه شاهد، ماده خشک بیشتری مصرف کردند و سایر صفات عملکردی تفاوت معنیداری نشان نداد. براساس نتایج بهدستآمده از این پژوهش، سیلاژ خوراک مخلوط حاوی 25 درصد چغندر علوفهای (براساس ماده خشک)، از ویژگیهای تخمیری و پایداری هوازی مطلوبتری برخوردار بود و بهنظر میرسد بهتوان بدون اینکه اثر منفی بر عملکرد و سلامت دام داشته باشد، در تغذیه برههای نر پرواری از آن استفاده نمود.
لیلا طاهرآبادی؛ فرخ کفیل زاده
چکیده
مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر لاکتوباسیلوس فرمنتوم 92069 (Lactobacillus fermentum) جداسازیشده از ماست بر تخمیر شیمیایی، میکروبی و پایداری هوازی سیلاژ ذرت با رطوبت بالا انجام شد. بهمنظور انجام این آزمایش، لاکتوباسیلوس فرمنتوم پس از استانداردشدن، جهت تهیه تیمارهای آزمایشی به علوفه ذرت افزوده شد. تیمارهای آزمایشی شامل غلظتهای صفر (شاهد، LF0)، ...
بیشتر
مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر لاکتوباسیلوس فرمنتوم 92069 (Lactobacillus fermentum) جداسازیشده از ماست بر تخمیر شیمیایی، میکروبی و پایداری هوازی سیلاژ ذرت با رطوبت بالا انجام شد. بهمنظور انجام این آزمایش، لاکتوباسیلوس فرمنتوم پس از استانداردشدن، جهت تهیه تیمارهای آزمایشی به علوفه ذرت افزوده شد. تیمارهای آزمایشی شامل غلظتهای صفر (شاهد، LF0)، cfu 106×1 (LF1) و cfu106×2 (LF2) بهازای هر گرم علوفه تازه در سه تکرار تهیه و سیلوهای آزمایشگاهی بهمدت 90 روز نگهداری شدند. نتایج آزمایش نشان داد که ترکیبات شیمیایی سیلاژها شامل ماده خشک، کربوهیدراتهای محلول در آب، پروتئین خام و الیاف نامحلول در شوینده خنثی و شوینده اسیدی تحت تأثیر افزودن باکتری قرار نگرفت. pH سیلاژ تیمار LF2 کمتر از تیمار شاهد بود (0/05>P). غلظت اسید لاکتیک در سیلاژهای LF1 و LF2 بالاتر از تیمار شاهد بود (0/05>P). غلظت اسید استیک و جمعیت کپک سیلاژ LF2 بهترتیب بیشتر و کمتر از سیلاژهای دیگر بود (0/05>P). جمعیت باکتریهای اسید لاکتیک و مخمر سیلاژها تحت تأثیر افزودن باکتری قرار نگرفت. پایداری هوازی سیلاژ LF0 و LF1 در مقایسه با سیلاژ LF2 کاهش یافت (0/05>P). در مرحله هوازی، مقدار pH سیلاژ LF2 کمتر از دیگر سیلاژها بود (0/05>P)، اما در جمعیت مخمر سیلاژها در این مرحله اختلاف معنیداری مشاهده نشد. نتایج این مطالعه نشان داد که لاکتوباسیلوس فرمنتوم 92069 قابلیت استفاده بهعنوان تلقیح کننده سیلاژ را دارد.
پیروز شاکری؛ مرتضی رضایی؛ سید احمد میرهادی
چکیده
این آزمایش با هدف بررسی تأثیر سیلوکردن بر ارزش غذایی و برخی از خصوصیات فیزیکی و شیمیایی محصول فرعی پسته انجام شد. محصول فرعی پسته بدون افزودنی بهمدت سه ماه سیلو و همزمان مقداری از آن در آفتاب خشک شد. ترکیبات شیمیایی، ظرفیت بافری، ظرفیت نگهداری آب، بخشهای متفاوت پروتئین در سیستم کربوهیدرات و پروتئین خالص کرنل، غلظت سموم آفلاتوکسین، ...
بیشتر
این آزمایش با هدف بررسی تأثیر سیلوکردن بر ارزش غذایی و برخی از خصوصیات فیزیکی و شیمیایی محصول فرعی پسته انجام شد. محصول فرعی پسته بدون افزودنی بهمدت سه ماه سیلو و همزمان مقداری از آن در آفتاب خشک شد. ترکیبات شیمیایی، ظرفیت بافری، ظرفیت نگهداری آب، بخشهای متفاوت پروتئین در سیستم کربوهیدرات و پروتئین خالص کرنل، غلظت سموم آفلاتوکسین، و میزان تجزیهپذیری شکمبهای و پس از شکمبهای در هر دو نوع محصول اندازهگیری شد. با سیلوکردن محصول فرعی پسته اسیدیتۀ آن از 73/4 به 12/4 کاهش یافت و کربوهیدراتهای محلول در آب و الیاف نامحلول در شویندۀ خنثی کاهش و ترکیبات فنلی افزایش یافتند (05/0>P). تفاوتی در ظرفیت بافری، ظرفیت نگهداری آب، غلظت نیتروژن غیرپروتئینی، غلظت سموم آفلاتوکسین، و میزان تجزیهپذیری در کل دستگاه گوارش بین محصول آفتابخشک و سیلاژ آن مشاهده نشد و غلظت سموم آفلاتوکسین در هر دو محصول در حد مجاز برای تغذیۀ دامها بود. براساس نتایج تحقیق حاضر، محصول فرعی پسته قابلیت خوبی برای سیلوشدن دارد و ضمن حفظ ارزش غذایی، سیلاژ آن از پایداری هوازی مطلوبی برخوردار است.