مرتضی عالمی؛ فیروز صمدی؛ صبا صمدی
دوره 16، شماره 2 ، مهر 1393، ، صفحه 147-155
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر پودر برگ کنگرفرنگی و ویتامین E بر عملکرد، وزن نسبی اندامهای داخلی، و برخی فراسنجههای خون، از 240 قطعه بلدرچین یکروزه در چهار تیمار شامل جیرۀ پایه (شاهد)، جیرۀ پایۀ مکملشده با سطوح 5/1 و سه درصد پودر برگ کنگرفرنگی، و جیرۀ پایۀ مکملشده با 300 میلیگرم در کیلوگرم ویتامین E با چهار تکرار و 15 پرنده در هر تکرار ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر پودر برگ کنگرفرنگی و ویتامین E بر عملکرد، وزن نسبی اندامهای داخلی، و برخی فراسنجههای خون، از 240 قطعه بلدرچین یکروزه در چهار تیمار شامل جیرۀ پایه (شاهد)، جیرۀ پایۀ مکملشده با سطوح 5/1 و سه درصد پودر برگ کنگرفرنگی، و جیرۀ پایۀ مکملشده با 300 میلیگرم در کیلوگرم ویتامین E با چهار تکرار و 15 پرنده در هر تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. افزایش وزن پرندگانی که در جیره ویتامین E دریافت کردند، از سایر تیمارها بیشتر بود (05/0P<). در کل دورۀ پرورش، تفاوت افزایش وزن پرندگانی که با جیرههای حاوی کنگرفرنگی تغذیه شدند، با پرندگان شاهد معنیدار نبود. پرندگانی که جیرۀ حاوی سه درصد پودر برگ کنگرفرنگی دریافت کردند، ضریب تبدیل خوراک بالاتری داشتند (05/0P<). غلظتهای آلبومین و HDL سرم خون پرندگانی که با جیرۀ حاوی 5/1 درصد پودر برگ کنگرفرنگی تغذیه شدند، از سایر تیمارها بیشتر بود (05/0P<). باتوجه به نتایج این تحقیق، استفاده از پودر برگ کنگرفرنگی تا سه درصد جیرۀ بلدرچین، تأثیر منفی بر میزان مصرف خوراک و افزایش وزن در کل دورۀ پرورش (1-42روزگی) ندارد. استفاده از 300 میلیگرم در کیلوگرم ویتامینE در جیرۀ بلدرچین ژاپنی سبب بهبود عملکرد رشد در سه هفته اول دورۀ پرورش میشود.
مهدی دهقانی سانیج؛ احمد افضلزاده؛ کامران رضایزدی؛ محمدعلی نوروزیان
دوره 16، شماره 1 ، اردیبهشت 1393، ، صفحه 11-20
چکیده
تأثیر جایگزینی یونجه با علوفۀ کنگرفرنگی بر گوارشپذیری، فراسنجههای تولید گاز جیرههای آزمایشی، عملکرد، و خصوصیات لاشۀ برههای مادۀ لریـبختیاری در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو تیمار و هفت تکرار بررسی شد. برههای گروه شاهد، جیرهای حاوی 30 درصد یونجه، 15 درصد کاه جو، و 55 درصد مواد متراکم دریافت کردند و در جیرۀ برههای ...
بیشتر
تأثیر جایگزینی یونجه با علوفۀ کنگرفرنگی بر گوارشپذیری، فراسنجههای تولید گاز جیرههای آزمایشی، عملکرد، و خصوصیات لاشۀ برههای مادۀ لریـبختیاری در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو تیمار و هفت تکرار بررسی شد. برههای گروه شاهد، جیرهای حاوی 30 درصد یونجه، 15 درصد کاه جو، و 55 درصد مواد متراکم دریافت کردند و در جیرۀ برههای تیمار آزمایشی، علوفۀ کنگر بهطور کامل جایگزین یونجه شد. مصرف خوراک جیرۀ حاوی علوفۀ کنگر بیشتر بود (05/0>P) ولی اختلاف در میزان افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذا بین تیمارها معنیدار نبود. نرخ تولید گاز بین تیمارهای آزمایشی معنیدار نبود، اما تولید گاز از بخش دیرتخمیر در جیرۀ حاوی کنگر بیشتر بود (05/0P<). گوارشپذیری مادۀ خشک و مادۀ آلی جیرۀ حاوی علوفۀ کنگر از جیرۀ حاوی یونجه بیشتر بود (05/0P<)، در حالیکه گوارشپذیری پروتئین و فیبر نامحلول در شویندۀ خنثی در جیرۀ حاوی یونجه بیشتر از جیرۀ حاوی کنگر به دست آمد (05/0P<). اثر جیرههای آزمایشی بر فراسنجههای لاشه و وزن نسبی اندامهای داخلی معنیدار نبود. براساس نتایج این تحقیق میتوان از علوفۀ کنگر در جیرۀ برههای پرواری استفاده کرد.
زینب یوسفی؛ طاهره محمدآبادی؛ مرتضی چاجی؛ محمد بوجارپور
دوره 16، شماره 1 ، اردیبهشت 1393، ، صفحه 31-41
چکیده
این آزمایش بهمنظور بررسی هضمپذیری و فراسنجههای تخمیر جیرههای حاوی برگ، غلاف با دانه، و گل درخت برهان در گوسفند با روشهای هضم دومرحلهای و تولید گاز انجام شد. جیرههای آزمایشی شامل سطوح صفر، 25، 50، 75، و 100 درصد برگ، غلاف، و گل برهان بودند. نتایج نشان داد بیشترین قابلیت تولید گاز مربوط به جیرۀ حاوی 50 درصد برگ بود (05/0P<). ...
بیشتر
این آزمایش بهمنظور بررسی هضمپذیری و فراسنجههای تخمیر جیرههای حاوی برگ، غلاف با دانه، و گل درخت برهان در گوسفند با روشهای هضم دومرحلهای و تولید گاز انجام شد. جیرههای آزمایشی شامل سطوح صفر، 25، 50، 75، و 100 درصد برگ، غلاف، و گل برهان بودند. نتایج نشان داد بیشترین قابلیت تولید گاز مربوط به جیرۀ حاوی 50 درصد برگ بود (05/0P<). نرخ تولید گاز در جیرۀ حاوی 75 درصد گل از سایر جیرهها بیشتر بود (05/0P<). عامل پارتیشنینگ، تولید تودۀ میکروبی، و بازده تودۀ میکروبی در جیرۀ حاوی 100 درصد برگ و سطوح متفاوت غلاف بالاترین بود (05/0P<). قابلیت هضم مادۀ خشک در جیرههای حاوی سطوح مختلف برگ، 50 درصد گل، و 25 درصد غلاف برهان، و قابلیت هضم الیاف نامحلول در شویندۀ خنثی در جیرههای حاوی سطوح مختلف گل و 25 درصد غلاف برهان در مقایسه با جیرۀ شاهد بالاتر بود (05/0P<). کمترین غلظت نیتروژن آمونیاکی مربوط به جیرههای حاوی 100 درصد برگ و غلاف با دانۀ برهان بود (05/0P<). براساس این نتایج، میتوان از برگ، گل، و غلاف با دانۀ برهان به جای یونجه در جیرۀ گوسفند استفاده کردد و هضمپذیری و تخمیر شکمبهای جیره را افزایش داد.
فرشته جمیلی؛ فرید شریعتمداری؛ محمدامیر کریمی ترشیزی
دوره 15، شماره 2 ، مهر 1392، ، صفحه 117-126
چکیده
تأثیر امولسیفایرها در جیرۀ حاوی چربی بر عملکرد جوجههای گوشتی، با استفاده از 192 قطعه جوجۀ گوشتی آمیختۀ تجاری رأس 308 در شرایط پرورشی استاندارد در آزمایش فاکتوریل 3×2 با دو نوع چربی (چهار درصد روغن سویا یا ضایعات اسید چرب) و سه نوع امولسیفایر (بدون امولسیفایر، 5/0 درصد نمک صفراوی، و یک درصد لسیتین) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، ...
بیشتر
تأثیر امولسیفایرها در جیرۀ حاوی چربی بر عملکرد جوجههای گوشتی، با استفاده از 192 قطعه جوجۀ گوشتی آمیختۀ تجاری رأس 308 در شرایط پرورشی استاندارد در آزمایش فاکتوریل 3×2 با دو نوع چربی (چهار درصد روغن سویا یا ضایعات اسید چرب) و سه نوع امولسیفایر (بدون امولسیفایر، 5/0 درصد نمک صفراوی، و یک درصد لسیتین) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و هشت قطعه جوجۀ گوشتی نر در هر تکرار انجام شد. افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل تحت تأثیر نوع چربی جیره قرار نگرفت، ولی جیرههای حاوی روغن سویا به میزان بیشتری مصرفی شدند (05/0>P). افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذا، با افزودن امولسفایرها به جیره بهبود یافت (05/0>P). طول و عرض پرزها در دودنوم و ژژونوم، عمق کریپت در دودنوم تحت تأثیر نوع چربی قرار نگرفتند ولی عمق کریپت در ژژونوم و عرض پرز در ایلئوم پرندگانی که در جیرۀ خود اسید چرب سویا دریافت کردند، بیشتر بود (05/0>P). افزودن نمک صفرا و لسیتین به جیره، انرژی متابولیسمپذیر ظاهری را افزایش داد (05/0>P).بهطورکلی، افزودن لسیتین و نمک صفراوی به جیرههای حاوی روغن سویا یا اسید چرب آن، با افزایش سطح جذب در دئودنوم و افزایش انرژی متابولیسمپذیر جیره، میزان افزایش وزن روزانه، و ضریب تبدیل غذا در جوجههای گوشتی را بهبود میبخشد.
سهراب آذرفر؛ علی نوبخت؛ یوسف مهماننواز
دوره 15، شماره 2 ، مهر 1392، ، صفحه 139-148
چکیده
این آزمایش بهمنظور بررسی اثر استفاده از سطوح متفاوت گیاه دارویی آویشن (Thymus vulgaris L.)و آنزیم کمین بر عملکرد و متابولیتهای خون بلدرچین تخمگذار ژاپنی با استفاده از 240 قطعه پرندۀ تخمگذار (شش تا دوازدههفتگی) در آزمایش فاکتوریل2×2 با دو سطح پودر آویشن (صفر و 75/0 درصد) و دو سطح آنزیم کمین (صفر و 05/0 درصد) در قالب طرح کاملاً تصادفی ...
بیشتر
این آزمایش بهمنظور بررسی اثر استفاده از سطوح متفاوت گیاه دارویی آویشن (Thymus vulgaris L.)و آنزیم کمین بر عملکرد و متابولیتهای خون بلدرچین تخمگذار ژاپنی با استفاده از 240 قطعه پرندۀ تخمگذار (شش تا دوازدههفتگی) در آزمایش فاکتوریل2×2 با دو سطح پودر آویشن (صفر و 75/0 درصد) و دو سطح آنزیم کمین (صفر و 05/0 درصد) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار و هر تکرار با 15 قطعه بلدرچین مادۀ تخمگذار از سن شش تا یازدههفتگی انجام شد. اثر متقابل آویشن×آنزیم بر عملکرد تخمگذاری معنیدار نبود، ولی وزن تخم در پرندگانی که جیرههای حاوی آویشن دریافت کردند، بیشتر بود (05/0>P) و میزان اسیداوریک خون و ضخامت پوستۀ تخم پرندگانی که با جیرۀ حاوی آنزیم و آویشن تغذیه شدند، افزایش یافت (05/0>P). براساس نتایج تحقیق حاضر، استفاده از آویشن و آنزیم میتواند تأثیرات مثبتی بر وزن تخم و ضخامت پوستۀ تخم در بلدرچینهای تخمگذار ژاپنی داشته باشد.