یزدان سیف؛ فرخ کفیل زاده؛ حسن خمیس آبادی؛ معصومه رضائی؛ لیلا طاهرآبادی
دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، ، صفحه 453-462
چکیده
اثر تغذیه اسانس صمغ درخت ون در دوران شیرخوارگی بر عملکرد رشد، برههای نر سنجابی در دوره شیرخوارگی و پس از شیرگیری با استفاده از30 رأس بره نر از یک گله پس از همزمانسازی فحلی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار و 10 تکرار بررسی شد. برهها سه روز پس از تولد به سه گروه تقسیم شدند. گروه اول که هیچ اسانسی دریافت نکردند و به گروه دوم و سوم ...
بیشتر
اثر تغذیه اسانس صمغ درخت ون در دوران شیرخوارگی بر عملکرد رشد، برههای نر سنجابی در دوره شیرخوارگی و پس از شیرگیری با استفاده از30 رأس بره نر از یک گله پس از همزمانسازی فحلی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار و 10 تکرار بررسی شد. برهها سه روز پس از تولد به سه گروه تقسیم شدند. گروه اول که هیچ اسانسی دریافت نکردند و به گروه دوم و سوم در تمام دوران شیرخوارگی بهترتیب 8/0 و 6/1 میلیلیتر در روز اسانس صمغ درخت ون با استفاده از سرنگ خورانده شد. برهها در 100 روزگی از شیر گرفته شدند و به مدت 10 هفته همراه سایر برههای گله تا سن 170 روزگی پرورش یافتند. تغذیه اسانس سبب افزایش وزن پایان شیرخوارگی و همچنین رشد پس از شیرگیری شد. گلوکز خون برهها در دوره شیرخوارگی و پس از شیرگیری تحت تأثیر تغذیه اسانس قرار نگرفت. سایر فراسنجه های خون مانند کلسترول، تری گلیسیرید و پروتئین کل برهها که اسانس دریافت کردند کمتر بود درحالیکه نسبت اوره و آلبومین به گلوبولین خون آنها بالاتر بود. میزان مالوندیآلدهید خون برههای دریافتکننده اسانس نسبت به گروه شاهد کاهش یافت و افزایش سطح اسانس باعث کاهش بیشتر آن نشد. براساس نتایج حاصل، اسانس صمغ درخت ون بهعنوان یک افزودنی خوراکی جدید میتواند در دوران شیرخوارگی پتانسیل خوبی درجهت بهبود عملکرد برهها در دوره شیرخوارگی و پس از شیرگیری داشته باشد و چون خوراندن سطح بالاتر اسانس باعث بهبود بیشتر عملکرد رشد نشد، بنابراین سطح 8/0 میلیلیتر در روز جهت بهبود عملکرد رشد پیشنهاد میشود.
محمدرضا رضوانی؛ مسعود عرب؛ اغل بخت کمی
دوره 21، شماره 3 ، مهر 1398، ، صفحه 359-369
چکیده
اثر اسانس گیاهان دارویی نعناع، آویشن و ترخون بر عملکرد و تیتر آنتیبادی با استفاده از 240 قطعه جوجهی گوشتی سویهی کاب 500 در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار، پنج تکرار و شش قطعه جوجهی گوشتی در هر تکرار بررسی شد. تیمارها شامل: جیره شاهد، جیره حاوی 200 میلیگرم در کیلوگرم آنتیبیوتیک ویرجینیامایسین، و جیرههای حاوی 150 و200 میلیگرم ...
بیشتر
اثر اسانس گیاهان دارویی نعناع، آویشن و ترخون بر عملکرد و تیتر آنتیبادی با استفاده از 240 قطعه جوجهی گوشتی سویهی کاب 500 در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار، پنج تکرار و شش قطعه جوجهی گوشتی در هر تکرار بررسی شد. تیمارها شامل: جیره شاهد، جیره حاوی 200 میلیگرم در کیلوگرم آنتیبیوتیک ویرجینیامایسین، و جیرههای حاوی 150 و200 میلیگرم در کیلوگرم اسانس نعناع، آویشن و ترخون بودند. در دوره سنی 21 تا 42 و یک تا 42 روزگی، افزایش وزن روزانه در جوجههای تغذیهشده با جیره حاوی آنتیبیوتیک و 200 میلیگرم در کیلوگرم اسانس آویشن بیشتر از پرندگان شاهد بود. در دوره سنی 21 تا 42 روزگی، پرندگانی که 200 میلیگرم در کیلوگرم اسانس نعناع و یا جیره حاوی آنتیبیوتیک دریافت کردند ضریب تبدیل خوراک بهتری داشتند. بیشترین وزن ایلئوم، تیتر آنتی بادی برونشیت وگامبرو در 42 روزگی بترتیب مربوط به تیمار 150 میلی گرم درکیلوگرم اسانس ترخون، 200 و 150 میلی گرم در کیلوگرم اسانس نعناع بود. به نظر میرسد که اسانس نعناع و آویشن در سطح 200 میلیگرم در کیلوگرم با داشتن عملکرد بهینه تولید و تیتر آنتی بادی، جایگزین طبیعی مناسبی برای آنتیبیوتیک است.
جمال محمودی؛ سارا میرزایی گودرزی؛ عباس فرح آور؛ علی اصغر ساکی؛ علیرضا نوریان
دوره 21، شماره 3 ، مهر 1398، ، صفحه 371-380
چکیده
اثر اسانس، پروبیوتیک و فلاوومایسین بر عملکرد، خصوصیات دستگاه گوارش، جمعیت میکروبی روده کور و فراسنجه های خونی با استفاده از 288 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و 18 قطعه جوجه در هر تکرار از سن یک تا 42 روزگی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1. جیره پایه به عنوان گروه شاهد (فاقد افزودنی)، ...
بیشتر
اثر اسانس، پروبیوتیک و فلاوومایسین بر عملکرد، خصوصیات دستگاه گوارش، جمعیت میکروبی روده کور و فراسنجه های خونی با استفاده از 288 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و 18 قطعه جوجه در هر تکرار از سن یک تا 42 روزگی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1. جیره پایه به عنوان گروه شاهد (فاقد افزودنی)، 2. جیره پایه + 150 میلیگرم در کیلوگرم اسانس، 3. جیره پایه + 200 میلیگرم در کیلوگرم پروبیوتیک گالیپرو® و 4. جیره پایه + 150 میلیگرم در کیلوگرم فلاوومایسین بودند. نتایج نشان داد که مصرف خوراک در تیمار شاهد کمتر از سایر تیمارها بود (0/05>P). در کل دوره آزمایش، افزایش وزن جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی فلاوومایسین، بیشتر از سایر پرندگان بود و ضریب تبدیل بهتری نسبت به پرندگان شاهد و یا تغذیه شده با جیره حاوی پروبیوتیک داشتند (0/05>P). اثر تیمارها بر وزن نسبی اندام های داخلی، pHمحتویات دستگاه گوارش و جمعیت لاکتوباسیلوس و اشریشیاکلی روده کور معنی دار نبود. وزن نسبی سینه در جوجههای تغذیه شده با فلاوومایسین بیشتر از گروه شاهد و یا پرندگانی که اسانس دریافت کردند بود (0/05>P). تفاوتی بین تیمارها از نظر غلظت کلسترول، گلوکز و تریگلیسرید پلاسما مشاهده نشد ولی غلظت HDL در پلاسمای پرندگانی که فلاوومایسین دریافت کردند کمتر از سایر تیمارها بود (0/05>P). بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق، استفاده از اسانس، عملکرد را بهبود می بخشد و می تواند بهعنوان یک ترکیب محرک رشد به جای فلاوومایسین در جیره جوجه های گوشتی استفاده شود.
عمران آذرباد؛ حسن کرمانشاهی؛ اکبر یعقوبفر؛ امیر میمندی پور
دوره 21، شماره 1 ، اردیبهشت 1398، ، صفحه 87-97
چکیده
بهمنظور تعیین اثرات افزودن سطوح مختلف اسانس مرزه خوزستانی در دو شکل رایج و میکروکپسولهشده در جیرهبر عملکرد، پاسخ ایمنی، فراسنجههای بیوشیمیایی خون و ریختشناسی روده باریک جوجههای گوشتی، آزمایشی با استفاده از تعداد400 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 (مخلوط دو جنس)، در پنج تیمار، چهار تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار، در قالب ...
بیشتر
بهمنظور تعیین اثرات افزودن سطوح مختلف اسانس مرزه خوزستانی در دو شکل رایج و میکروکپسولهشده در جیرهبر عملکرد، پاسخ ایمنی، فراسنجههای بیوشیمیایی خون و ریختشناسی روده باریک جوجههای گوشتی، آزمایشی با استفاده از تعداد400 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 (مخلوط دو جنس)، در پنج تیمار، چهار تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار، در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره شاهد (بدون افزودنی)، جیرههای حاوی سطوح 400 و 500 میلیگرم در کیلوگرم اسانس مرزه و جیرههای حاوی سطوح 5/0 و یک درصد اسانس کپسولهشده مرزه بودند. افزودن سطوح مختلف اسانس مرزه خوزستانی در دو شکل رایج و میکروکپسولهشده به جیره جوجههای گوشتی، تأثیری بر مقدار مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی، پاسخ ایمنی و تعداد گلبولهای سفید و قرمز نداشت. اما تیمارهای آزمایشی حاوی اسانس مرزه رایج و میکروکپسولهشده نسبت به تیمار شاهد سبب کاهش معنیدار وزن زنده بدن پرندگان گردید. میزان هورمونهای تیروئیدی (T3 و T4) و فراسنجههای بیوشیمیایی خون (کلسترول، تریگلیسرید، HDL و LDL) تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. با اینکه صفات بافتشناسی روده باریک مانند عرض پرز، عمق کریپت و نسبت طول پرز به عمق کریپت تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت، ولی سطح 5/0 درصد اسانس کپسولهشده مرزه سبب کاهش نسبت طول به عرض پرز بهصورت معنیداری گردید (05/0P<). با توجه به نتایج آزمایش حاضر، استفاده از دو شکل رایج و میکروکپسولهشده اسانس مرزه، اثری بر عملکرد، فراسنجههای بیوشیمیایی خون و پاسخ ایمنی جوجههای گوشتی ندارد.