مظفر کوچکی؛ محمد شمس الهی؛ فرشید فتاح نیا؛ هومان فرزادی؛ یحیی محمدی
چکیده
اثر تفاوت کاتیون- آنیون جیره فلاشینگ حوالی جفت‌گیری بر غلظت متابولیت‌ها و هورمون‌های پلاسما و عملکرد تولید‌مثلی میش‌های کردی و جنس و وزن بدن بره‌های آن‌ها با استفاده از 84 راس میش بالغ کردی با میانگین وزن بدن 5 ±40 کیلوگرم، نمره وضعیت بدنی 25/0±75/2 و سن دو تا چهار سال بررسی شد. میش‌ها به دو گروه تقریباً یکسان تقسیم و به‌طور تصادفی ...
بیشتر
اثر تفاوت کاتیون- آنیون جیره فلاشینگ حوالی جفت‌گیری بر غلظت متابولیت‌ها و هورمون‌های پلاسما و عملکرد تولید‌مثلی میش‌های کردی و جنس و وزن بدن بره‌های آن‌ها با استفاده از 84 راس میش بالغ کردی با میانگین وزن بدن 5 ±40 کیلوگرم، نمره وضعیت بدنی 25/0±75/2 و سن دو تا چهار سال بررسی شد. میش‌ها به دو گروه تقریباً یکسان تقسیم و به‌طور تصادفی به یکی از جیره‌های آزمایشی اختصاص داده شدند. جیره‌های آزمایشی شامل 1- جیره کاتیونیک و 2- جیره آنیونیک بودند و تفاوت کاتیون-آنیون آن‌ها به‌ترتیب 193+ و 21- میلی‌اکی‌والان در کیلوگرم ماده خشک بود. میش‌ها از دو هفته قبل از همزمان‌سازی فحلی تا سه هفته پس از جفت‌گیری با جیره‌های آزمایشی تغذیه شدند. فحلی میش‌ها با استفاده از اسفنج درون واژنی به‌مدت نُه روز و تزریق عضلانی پنج میلی‌لیتر وتارولین در زمان برداشت اسفنج همزمان‌سازی شد. جیره‌های آزمایشی بر نرخ فحلی، باروری، بره‌زایی، دوقلوزایی و وزن تولد و جنس بره‌های متولدشده اثری نداشتند. پلاسمای میش‌های تغذیه‌شده با جیره دارای تفاوت کاتیون-آنیون منفی در مقایسه با میش‌های تغذیه‌شده با جیره دارای تفاوت کاتیون-آنیون مثبت دارای غلظت بیشتر پروژسترون و غلظت کم‌تر استرادیول در روز فحلی و روز خروج اسفنج بودند (05/0>P). غلظت سدیم، پتاسیم، کلسیم و منیزیم پلاسمای میش‌ها تحت تأثیر تفاوت کاتیون-آنیون جیره فلاشینگ قرار نگرفت. در کل، با توجه به این نتایج، تغذیه جیره فلاشینگ دارای تفاوت کاتیون- آنیون مختلف در حوالی جفت‌گیری بر جنس بره‌های متولدشده از میش‌های کردی تأثیر نداشت.
ابوذر بسطامی؛ علی نقی پور؛ علی خطیب جو؛ فرشید فتاح نیا
چکیده
اثر دو نوع کیلات روی-متیونین بر عملکرد و فراسنجه‌های استخوانی جوجه‌های گوشتی با استفاده از 490 قطعه جوجه گوشتی راس-308 (یکروزه، مخلوط دو جنس) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار، پنج تکرار و 14 جوجه در هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از 1- گروه شاهد (جیره پایه)، 2 تا 4- جیره پایه+ به‌ترتیب 0/2، 0/4 و 0/8 میلی‌گرم بر کیلوگرم ...
بیشتر
اثر دو نوع کیلات روی-متیونین بر عملکرد و فراسنجه‌های استخوانی جوجه‌های گوشتی با استفاده از 490 قطعه جوجه گوشتی راس-308 (یکروزه، مخلوط دو جنس) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار، پنج تکرار و 14 جوجه در هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از 1- گروه شاهد (جیره پایه)، 2 تا 4- جیره پایه+ به‌ترتیب 0/2، 0/4 و 0/8 میلی‌گرم بر کیلوگرم جیره روی-متیونین Zin-Pro® و 5 تا 7- جیره پایه+ به‌ترتیب 0/2،0/4 و 0/8 میلی‌گرم بر کیلوگرم جیره روی-متیونین سنتزشده. نتایج نشان داد که بین گروه شاهد با گروه‌های دریافتکننده هر دو نوع مکمل روی-متیونین از لحاظ خوراک مصرفی، وزن بدن، ضریب تبدیل خوراک و شاخص تولید اروپایی، درصد لاشه، ران و سینه، غلظت سرمی گلوکز، کلسترول کل، لیپوپروتئین با دانسیته خیلی کم و لیپوپروتئین با دانسیته بالا، تری‌گلیسرید و کلسیم و فعالیت آنزیم‌های آلکالین فسفاتاز، آسپارتات آمینوترانسفراز و گلوتامات ترانس‌آمیناز، فراسنجه‌های استخوان درشت‌نی شامل وزن، درصد ماده خشک و خاکستر، طول، عرض و قطر و درصد فسفر و کلسیم استخوان تفاوت معنی‌داری وجود نداشت، اما جوجه‌های دریافتکننده جیره دارای هر دو منبع روی-متیونین دارای غلظت روی سرم خون و استخوان بیشتر، طول پرز و نسبت طول پرز به عمق کریپت بیشتر و عرض پرز کم‌تر در ناحیه ژژنوم و ایلئوم بودند (p<0/05). به‌طورکلی، هر دو کیلات روی-متیونین دارای تأثیر تقریباً یکسانی بر عملکرد، مورفولوژی روده و خصوصیات استخوان درشت‌نی بودند و نوع ایرانی قابلیت جایگزینی با نوع خارجی را دارد. مطالعات بیشتر در این زمینه توصیه می‌شود.