پروین صارمی نژاد؛ علی کیانی؛ ایوب عزیزی
چکیده
در این مطالعه تأثیر استفاده از کندکننده خوراک (توری) بر مدت زمان مصرف خوراک، نرخ مصرف علوفه، قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی، غلظت اسیدهای چرب فرّار، جمعیت باکتریایی، فعالیت آنزیمهای سلولولیتیک و آنزیم آمیلاز در روده بزرگ اسبها با استفاده از هشت رأس اسب عربی (میانگین وزن 45 ± 396 کیلوگرم و میانگین سن 3±9 سال) در آزمایشی در دو دوره ...
بیشتر
در این مطالعه تأثیر استفاده از کندکننده خوراک (توری) بر مدت زمان مصرف خوراک، نرخ مصرف علوفه، قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی، غلظت اسیدهای چرب فرّار، جمعیت باکتریایی، فعالیت آنزیمهای سلولولیتیک و آنزیم آمیلاز در روده بزرگ اسبها با استفاده از هشت رأس اسب عربی (میانگین وزن 45 ± 396 کیلوگرم و میانگین سن 3±9 سال) در آزمایشی در دو دوره 28 روزه به‌صورت چرخشی بررسی شد. در هر دوره چهار رأس اسب بخش علوفه جیره را از طریق توری مصرف کردند. در روزهای 21 الی 28 هر دوره نمونه مدفوع از رکتوم اسبها تهیه شد. نتایج نشان داد که استفاده از توری سبب افزایش (05/0>P) زمان مصرف علوفه از 257 به 659 دقیقه در روز و کاهش (05/0>P) نرخ مصرف علوفه از 1592 به 610 گرم در ساعت شد. غلظت اسیدهای چرب فرّار تحت تأثیر توری قرار نگرفت. جمعیت باکتریهای لاکتوباسیلوس در اسبهای محدودشده با توری در مقایسه با اسبهای بدون توری افزایش یافت (05/0 >P). جمعیت باکتریهای سلولولیتیک، آمیلولیتیک، اشریشیاکلای و کلیفرمها بدون تغییر ماند. فعالیت آنزیم کربوکسی متیل سلولاز با افزایش مدت دسترسی به علوفه افزایش یافت (05/0>P)، درحالی‌که فعالیت آنزیمهای میکروکریستالین سلولاز، آمیلاز و فعالیت تجزیه کاغذ صافی تحت تأثیر توری قرار نگرفت. براساس نتایج حاصل، استفاده از توری سبب افزایش مدت زمان مصرف خوراک، کاهش نرخ مصرف علوفه، تغییراتی در جمعیت باکتریایی و فعالیت برخی آنزیمهای تجزیه‌کننده فیبر در روده بزرگ اسبهای بالغ می‌شود.
فاطمه یاراحمدی؛ علی کیانی؛ راضیه دکامی؛ حمیدرضا صحرائی؛ ایوب عزیزی؛ علیرضا راکی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بتائین بر غلظت خونی هموسیستئین، آنزیمهای آنتی‌اکسیدانی و شاخص مالون‌دی‌آلدئید در میشهای آبستن نژاد سنجابی انجام شد. تعداد 20 رأس میش (سه تا پنج ساله) با حداقل دو شکم زایش در انتهای دوره آبستنی در دو گروه با جیره پایه (شاهد: 3/6±71/2 کیلوگرم وزن بدن) و یا جیره پایه به‌علاوه پنج گرم بتائین در کیلوگرم ماده ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بتائین بر غلظت خونی هموسیستئین، آنزیمهای آنتی‌اکسیدانی و شاخص مالون‌دی‌آلدئید در میشهای آبستن نژاد سنجابی انجام شد. تعداد 20 رأس میش (سه تا پنج ساله) با حداقل دو شکم زایش در انتهای دوره آبستنی در دو گروه با جیره پایه (شاهد: 3/6±71/2 کیلوگرم وزن بدن) و یا جیره پایه به‌علاوه پنج گرم بتائین در کیلوگرم ماده خشک (بتائین: 3/8±71/6 کیلوگرم) به مدت 5 هفته در قالب طرح کاملا تصادفی تغذیه شد. مصرف خوراک به‌صورت روزانه و وزن بدن و شاخص وضعیت بدنی میش‌ها به‌صورت هفتگی ثبت شد. نمونه‌گیری خون در روزهای 28، 14، هفت و یک روز قبل از زایش پس از خوراکدهی صبحگاهی، از میش ها از سیاهرگ وداجی خون‌‌گیری شد. فعالیت آنزیمهای گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز و همچنین غلظت مالون دی آلدئید و هموسیستئین در خون اندازه گیری شد. وزن بدن، شاخص وضعیت بدن و مصرف خوراک تحت تأثیر مصرف بتائین قرار نگرفت. در هر دو گروه با نزدیک شدن به زمان زایش، فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز افزایش و فعالیت کاتالاز و غلظت مالون دی‌آلدئید کاهش یافت(p<0/05). فعالیت آنزیم های گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز تحت تاثیر مصرف بتائین قرار نگرفت. میش هایی که بتائین دریافت کردند، غلظت هموسیستئین بالاتر و شاخص مالون دی آلدهید کمنر از شاهد داشتند (p<0/05). وزن تولد بره های میش هایی که بتائین دریافت کردند از وزن تولد بره های گروه شاهد بیش تر بود (p=0/06). نتیجه این که، مصرف خوراکی بتائین در ماه آخر آبستنی میش برای کاهش استرس اکسیداتیو و بهبود وزن تولد بره های نژاد سنجابی مفید است.
فاطمه فولادوند؛ علی کیانی؛ سید داود شریفی؛ آرش آذرفر
چکیده
این پژوهش با هدف تعیین احتیاج انرژی نگهداری و بازده مصرف انرژی برای رشد به دو روش کشتار‌مقایسه‌ای و شاخص رشد‌نسبی (گرم افزایش وزن تقسیم بر کیلوگرم وزن متابولیکی(وزن بدن0.75)) در جوجه بوقلمون‌ها از وزن یک تا چهار کیلوگرم انجام شد. تعداد 40 قطعه جوجه بوقلمون نر (سن 24 روزگی، وزن 93±800 گرم) با جیره حاوی 12.3مگاژول انرژی قابل سوخت‌وساز تا ...
بیشتر
این پژوهش با هدف تعیین احتیاج انرژی نگهداری و بازده مصرف انرژی برای رشد به دو روش کشتار‌مقایسه‌ای و شاخص رشد‌نسبی (گرم افزایش وزن تقسیم بر کیلوگرم وزن متابولیکی(وزن بدن0.75)) در جوجه بوقلمون‌ها از وزن یک تا چهار کیلوگرم انجام شد. تعداد 40 قطعه جوجه بوقلمون نر (سن 24 روزگی، وزن 93±800 گرم) با جیره حاوی 12.3مگاژول انرژی قابل سوخت‌وساز تا رسیدن به وزن چهارکیلوگرم تغذیه شد. انرژی قابل سوخت‌وساز ظاهری و تصحیح شده، گوارش‌پذیری مواد مغذی جیره، و توازن انرژی در وزن-های تقریبی دو و سه کیلوگرم تعیین شد. در روش کشتار مقایسه ای، تعداد بیست جوجه (هر مرحله 5 قطعه) در وزن‌های60± 1119گرم،93±2539گرم، 68±3528 گرم و 82±3957گرم کشتار و ترکیبات شیمیایی لاشه آنها اندازه‌گیری شد. احتیاجات نگهداری و رشد از تابعیت خطی انرژی قابل سوخت‌وساز مصرفی و انرژی ذخیره شده برآورد شد. در روش شاخص رشد نسبی، از رابطه تابعیت خطی بین انرژی قابل سوخت‌وسازمصرفی و نسبت افزایش وزن به وزن متابولیکی جوجه‌ها احتیاجات کیلوژول به ازای کیلوگرم وزن متابولیکی و بازده استفاده از انرژی برای افزایش وزن 56 درصد برآورد شد. در روش شاخص رشد نسبی، احتیاجات انرژی نگهداری و رشد به ترتیب 3.66 کیلوژول به ازای هر گرم وزن متابولیکی و 10.4 کیلوژول به ازای هر گرم افزایش وزن روزانه بدست آمد. نتیجه کلی اینکه، روش شاخص رشد نسبی به دلیل سادگی بیشتر جهت برآورد احتیاجات نگهداری و رشد جوجه بوقلمون‌ها توصیه می‌شود.
روزبه فلاح؛ علی کیانی
چکیده
در این تحقیق تأثیر لیکوپن و مکمل انرژی (ذرت) بر کمیت آغوز و غلظت ایمنوگلوبولین G (IgG) در خون و آغوز میشهای آبستن بررسی شد. تعداد 40 راس میش آبستن چند شکمزا (میانگین وزن 4/8 ± 68 کیلوگرم) در ماهآخر آبستنی با چهار جیره آزمایشی شامل1) جیره پایه (شاهد)،2) جیره پایه حاوی یک گرم لیکوپندر روز (لیکوپن)،3) جیره پایه بعلاوه 300 گرم ذرت خرد ...
بیشتر
در این تحقیق تأثیر لیکوپن و مکمل انرژی (ذرت) بر کمیت آغوز و غلظت ایمنوگلوبولین G (IgG) در خون و آغوز میشهای آبستن بررسی شد. تعداد 40 راس میش آبستن چند شکمزا (میانگین وزن 4/8 ± 68 کیلوگرم) در ماهآخر آبستنی با چهار جیره آزمایشی شامل1) جیره پایه (شاهد)،2) جیره پایه حاوی یک گرم لیکوپندر روز (لیکوپن)،3) جیره پایه بعلاوه 300 گرم ذرت خرد شده (ذرت)و 4) جیره پایه حاوی یک گرم در کیلوگرم ماده خشک لیکوپن به علاوه 300 گرم ذرت خرد شده (لیکوپن + ذرت) تغذیه شدند. کمیت آغوز تولیدی در شش ساعت اول پس از زایش با استفاده از تزریق اکسیتوسین اندازه‌گیری شد. غلظت ایمنوگلوبولین G در خون در روز 14 و روز قبل از زایش و همچنین در آغوز در ساعت شش و 12 پس از زایش تعیین شد. مقدار کمی آغوز در شش ساعت اول در تیمارهای ذرت و ذرت + لیکوپن بیشتر(05/0(P< از شاهد و لیکوپن بود.غلظت خونی ایمنوگلوبولین G میشهای شاهد کمتر(05/0 (P<از تیمارهای ذرت، لیکوپن و لیکوپن + ذرت بود. غلظت ایمنوگلوبولین G آغوز در تیمار لیکوپن + ذرت بیشتر (05/0 (P<از شاهد بود. نتیجه اینکه مکمل کردن جیره میش‌ها در ماه آخر آبستنی با لیکوپن و یک منبع انرژی (ذرت) علاوه بر افزایش غلظت ایمنوگلوبولین G در خون، باعث بهبود کمیت و کیفیت آغوز تولیدی میش ها می‌شود.
شهین مظاهری؛ علی کیانی؛ آرش خردمند؛ مسعود علیرضایی
چکیده
در این تحقیق اثر آنتی اکسیدانی عصاره برگ زیتون در مقایسه با ویتامینهای C و E در اسپرم سرد شده گاو در طی مدت 48ساعت نگهداری در شرایط دمایی پنج درجهسانتیگراد مقایسه شد. اسپرم از قسمت دم اپیدیدیم بیضه 10رأس گاو نر نژاد هولشتاین دورگ با میانگین سنی سه تا پنج سال جمعآوری و با افزودن رقیقکننده تخممرغ وسیترات سدیم حاوی عصاره ...
بیشتر
در این تحقیق اثر آنتی اکسیدانی عصاره برگ زیتون در مقایسه با ویتامینهای C و E در اسپرم سرد شده گاو در طی مدت 48ساعت نگهداری در شرایط دمایی پنج درجهسانتیگراد مقایسه شد. اسپرم از قسمت دم اپیدیدیم بیضه 10رأس گاو نر نژاد هولشتاین دورگ با میانگین سنی سه تا پنج سال جمعآوری و با افزودن رقیقکننده تخممرغ وسیترات سدیم حاوی عصاره برگ زیتون (در سه غلظت نیم، یک و دو میلیگرم در میلیلیتر) و ویتامینهای E و C (هرکدام با غلظت دو میلیگرم در میلیلیتر) رقیق شدند. افزودنعصاره برگ زیتون به رقیقکننده، تحرک اسپرم را کاهش داد (05/0P<). سلامت غشا اسپرم گاو استفاده از ویتامین E بالاتر از سایر تیمارها بود (05/0P<). میزان پراکسیداسیون چربیها در تیمار حاوی دو میلی گرم در میلی لیتر عصاره برگ زیتون کمتر از سایر تیمارها بود (05/0P<). نتایج این تحقیق نشان داد که افزودن عصاره برگ زیتون به رقیقکننده اسپرم در طی مدت 48 ساعت نگهداری در شرایط دمایی پنج درجه سانتیگراد علیرغم کاهش میزان اکسیداسیون لیپیدی موجب کاهش تحرک اسپرم گاو می‌شود وبنابراین ترکیب مناسبی برای استفاده در رقیقکنندههای اسپرم گاو نمیباشد.
پریسا قربانی نژاد؛ علی کیانی؛ آرش آذرفر؛ ایوب عزیزی شترخفت
چکیده
تأثیر ترتیب خوراکدهی و پختن دانه جو بر قابلیت هضم فیبر و فعالیت آنزیمهای هیدرولیتیک در محتویات کولون اسب بررسی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش راس مادیان عربی به صورت کراس- اور در 4 دوره دو هفته‌ای انجام شد. بخش کنسانتره جیره یا نیم ساعت قبل (غلات - علوفه) و یا نیم ساعت بعد از بخش علوفه (علوفه - غلات) در ...
بیشتر
تأثیر ترتیب خوراکدهی و پختن دانه جو بر قابلیت هضم فیبر و فعالیت آنزیمهای هیدرولیتیک در محتویات کولون اسب بررسی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش راس مادیان عربی به صورت کراس- اور در 4 دوره دو هفته‌ای انجام شد. بخش کنسانتره جیره یا نیم ساعت قبل (غلات - علوفه) و یا نیم ساعت بعد از بخش علوفه (علوفه - غلات) در اختیار اسبها قرار گرفت. دانه جو یا به صورت پخته (فراوری شده) و یا به صورت خرد شده (فرآوری نشده) استفاده شد. در انتهای هر دوره، نمونه مدفوع به‌طور مستقیم از رکتوم جمعآوری شد و فعالیت آنزیمهای کربوکسی میتیل سلولاز، میکروکریستالین سلولاز، آلف آمیلاز و فعالیت تجزیه کاغذ صافی اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که میزان مصرف ماده خشک، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی در ترتیب غلات - علوفه بیشتر از ترتیب علوفه - غلات بود (05/0P<). ترتیب خوراکدهی تأثیری بر قابلیت هضم فیبر، فعالیت آنزیمهای کربوکسی متیل‌سلولاز، میکروکریستالین سلولاز و فعالیت تجزیه کاغذ صافی نداشت. فعالیت آنزیم آلفاآمیلاز در اثر مصرف بخش غلات قبل از بخش علوفه افزایش و در اثر پختن دانه جو کاهش یافت (05/0P<). زمانی‌که جو فراوری شده استفاده شد، فعالیت آنزیم کربوکسی متیل سلولاز در ترتیب علوفه - غلات کاهش، ولی در ترتیب غلات - علوفه افزایش یافت (05/0P<). براساس نتایج حاصل، مصرف دانه غلات نیم ساعت بعد از علوفه و پختن دانه جو تأثیرات مثبتی بر فعالیت آنزیمهای هیدرولیتیک در محتویات رکتومی مادیانهای عربی دارد.