زهرا امینی فرد؛ علی کیانی؛ آرش آذرفر
دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، ، صفحه 441-452
چکیده
در این مطالعه، ارزش تغذیهای و گوارشپذیری تفاله گوجهفرنگی قبل و بعد از روغنگیری اندازهگیری شد. میزان لیکوپن تفاله گوجهفرنگی و نرخ ناپدید شدن شکمبهای لیکوپن تعیین شد. در آزمایشی برونتنی در قالب طرح کاملا تصادفی، میزان تولید گاز برای تفاله گوجهفرنگی قبل و بعد از روغنگیری اندازهگیری شد. میزان ناپدید شدن مادهخشک و ...
بیشتر
در این مطالعه، ارزش تغذیهای و گوارشپذیری تفاله گوجهفرنگی قبل و بعد از روغنگیری اندازهگیری شد. میزان لیکوپن تفاله گوجهفرنگی و نرخ ناپدید شدن شکمبهای لیکوپن تعیین شد. در آزمایشی برونتنی در قالب طرح کاملا تصادفی، میزان تولید گاز برای تفاله گوجهفرنگی قبل و بعد از روغنگیری اندازهگیری شد. میزان ناپدید شدن مادهخشک و لیکوپن تفاله گوجهفرنگی با استفاده از گاوهای فیستولادار در زمانهای صفر، دو، شش، 12، 24، 36، 48 و 72 و 96 ساعت از انکوباسیون بررسی شد و فراسنجههای تجزیهپذیری شامل بخش سریعتجزیه، کندتجزیه، ثابتنرختجزیه، پتانسیل تجزیهپذیری و تجزیهپذیریموثر برآورد شدند. نتایج نشان داد مقدار لیکوپن در تفاله 168 میلیگرم در کیلوگرم مادهخشک بود. تفاله گوجهفرنگی روغنگیریشده دارای مقادیر بیشتری پروتئینخام، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی در مقایسه با تفاله گوجهفرنگی بود. فراسنجههای تولید گاز، گوارشپذیری مادهآلی و اسیدهایچرب کوتاهزنجیر تفاله روغنگیری شده بیشتر، ولی غلظت نیتروژن آمونیاکی آن کمتر از تفاله گوجهفرنگی بود. بخش سریعتجزیه، کندتجزیه، ثابتنرختجزیه، پتانسیل تجزیهپذیری و تجزیهپذیریموثر برای مادهخشک به ترتیب 32/9، 1/57، 07/0، 4/66 و 3/49 و برای لیکوپن 87/3، 1/42، 076/0، 9/45 و 1/34 بود. در نتیجه، میزان تجزیهپذیری لیکوپن در شکمبه حدود 30 درصد بود به این معنی که حدود 70 درصد لیکوپن از شکمبه عبور میکند. علاوه بر این، تفاله گوجهفرنگی روغنگیری شده ارزش خوراکی مناسبی برای استفاده در تغذیه نشخوارکنندگان را دارد.
حسن دالوند؛ آرش آذرفر؛ عباس مسعودی
دوره 19، شماره 4 ، اسفند 1396، ، صفحه 863-877
چکیده
تأثیر افزودن سبوس برنج بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی و برخی فراسنجههای خونی جوجههای گوشتی با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی (مخلوط نر و ماده) یکروزه سویه راس در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و 12 قطعهدر هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد و جیرههای حاوی 5/2، پنج و 5/7 ...
بیشتر
تأثیر افزودن سبوس برنج بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی و برخی فراسنجههای خونی جوجههای گوشتی با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی (مخلوط نر و ماده) یکروزه سویه راس در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و 12 قطعهدر هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد و جیرههای حاوی 5/2، پنج و 5/7 درصد سبوس برنج بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که اگرچه در تمامی سطوح مصرفی، افزودن سبوس برنج به جیره باعث کاهش معنیداری در میزان خوراک مصرفی و افزایش وزن روزانه در طول دوره آغازین، رشد و در کل دوره پرورش شد (05/0>P)، ولی تاثیر نامطلوبی بر ضریب تبدیل خوراک و شاخص کارایی تولید جوجههای گوشتی در کل دوره پرورش نداشت. اگرچه افزودن سطح پنج درصد سبوس برنج باعث افزایش معنیدار وزن نسبی دوازدهه و ایلئوم نسبت به گروه شاهد شد (05/0>P) ولی این افزایش سبب بهبود قابلیت هضم مواد مغذی نشد. وزن نسبی کبد با افزودن سبوس برنج به جیره جوجههای گوشتی به صورت خطی افزایش یافت (05/0>P)، ولی وزن نسبی بورس فابریسیوس در جوجههای تغذیه شده با جیرههای جاوی سبوس برنج تفاوت معنیداری با جوجههای گروه شاهد نداشت (05/0<P). تغذیه جوجهها با جیره حاوی 5/7 درصد سبوس برنج، غلظت گلوکز سرم خون را به طور معنیداری در مقایسه با جوجههای تغذیه شده با جیرههای حاوی 5/2 و 5 درصد سبوس برنج افزایش داد (05/0>P). افزودن سبوس برنج به جیره، غلظت کلسترول و VLDLسرم خون جوجههای گوشتی را به طور خطی افزایش داد (05/0>P). نتایج این مطالعه نشان داد که، استفاده از سبوس برنج به صورت خام و بدون فرآوری در جیره جوجههای گوشتی مناسب نیست.
علی آقایی؛ حشمت اله خسروی نیا؛ مرتضی مموئی؛ آرش آذرفر؛ علی شهریاری؛ مسعود قربانپور
دوره 19، شماره 2 ، مرداد 1396، ، صفحه 427-439
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر افزودن مکمل اکسید روی (عنصر روی در پنج سطح صفر، 40، 80، 120، 160 میلیگرم در کیلوگرم جیره) و ویتامین E (آلفا توکوفرول استات در دو سطح صفر و 40 واحد بینالمللی در کیلوگرم جیره) بر باروری، جوجهدرآوری بلدرچینهای ژاپنی مادر و عملکرد رشد و پاسخ ایمنی نتاج آنها، آزمایشی در قالب طرح فاکتوریل 5×2، بر پایه بلوکهای ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر افزودن مکمل اکسید روی (عنصر روی در پنج سطح صفر، 40، 80، 120، 160 میلیگرم در کیلوگرم جیره) و ویتامین E (آلفا توکوفرول استات در دو سطح صفر و 40 واحد بینالمللی در کیلوگرم جیره) بر باروری، جوجهدرآوری بلدرچینهای ژاپنی مادر و عملکرد رشد و پاسخ ایمنی نتاج آنها، آزمایشی در قالب طرح فاکتوریل 5×2، بر پایه بلوکهای کامل تصادفی با 10 تیمار و چهار تکرار و 24 قطعه پرنده مولد (16 قطعه ماده و هشت قطعه نر) در هر تکرار انجام شد. افزودن مکمل عنصر روی و ویتامین E به جیره به طور معنیداری (05/0P≤) باعث بهبود جوجهدرآوری شد، مکمل ویتامین E درصد باروری را افزایش داد (05/0P≤)، و مرگومیر جنینی در مرحله دوم (10 تا 16 روزگی) بر اثر افزودن مکمل عنصر روی به طور معنیداری کاهش یافت (05/0P≤). ضریب تبدیل غذایی نتاج در دوره پرورش (1 تا 21 روزگی) بر اثر افزودن مکمل عنصر روی بهبود یافت و مکمل ویتامین Eباعث بهبود ضریب تبدیل غذایی در هفته نخست پرورش نتاج آنها شد (05/0P≤). پاسخ تست ایمنی علیه تزریق SRBC در نتاج به طور معنیداری (05/0P≤) به وسیله افزودن مکمل عنصر روی و ویتامین E افزایش یافت و مکمل عنصر روی باعث افزایش معنیداری در میزان عنصر روی استخوان درشت نی نتاج در سن یک روزگی شد (05/0P≤). نتایج این آزمایش نشان داد افزودن مکمل عنصر روی و ویتامین E به جیره بلدرچینهای مادر ژاپنی میتواند باعث بهبود جوجه درآوری و عملکرد رشد و ایمنی در جوجهها شود.
پریسا قربانی نژاد؛ علی کیانی؛ آرش آذرفر؛ ایوب عزیزی شترخفت
دوره 18، شماره 4 ، دی 1395، ، صفحه 749-760
چکیده
تأثیر ترتیب خوراکدهی و پختن دانه جو بر قابلیت هضم فیبر و فعالیت آنزیمهای هیدرولیتیک در محتویات کولون اسب بررسی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش راس مادیان عربی به صورت کراس- اور در 4 دوره دو هفتهای انجام شد. بخش کنسانتره جیره یا نیم ساعت قبل (غلات - علوفه) و یا نیم ساعت بعد از بخش علوفه (علوفه - غلات) در ...
بیشتر
تأثیر ترتیب خوراکدهی و پختن دانه جو بر قابلیت هضم فیبر و فعالیت آنزیمهای هیدرولیتیک در محتویات کولون اسب بررسی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش راس مادیان عربی به صورت کراس- اور در 4 دوره دو هفتهای انجام شد. بخش کنسانتره جیره یا نیم ساعت قبل (غلات - علوفه) و یا نیم ساعت بعد از بخش علوفه (علوفه - غلات) در اختیار اسبها قرار گرفت. دانه جو یا به صورت پخته (فراوری شده) و یا به صورت خرد شده (فرآوری نشده) استفاده شد. در انتهای هر دوره، نمونه مدفوع بهطور مستقیم از رکتوم جمعآوری شد و فعالیت آنزیمهای کربوکسی میتیل سلولاز، میکروکریستالین سلولاز، آلف آمیلاز و فعالیت تجزیه کاغذ صافی اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که میزان مصرف ماده خشک، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی در ترتیب غلات - علوفه بیشتر از ترتیب علوفه - غلات بود (05/0P<). ترتیب خوراکدهی تأثیری بر قابلیت هضم فیبر، فعالیت آنزیمهای کربوکسی متیلسلولاز، میکروکریستالین سلولاز و فعالیت تجزیه کاغذ صافی نداشت. فعالیت آنزیم آلفاآمیلاز در اثر مصرف بخش غلات قبل از بخش علوفه افزایش و در اثر پختن دانه جو کاهش یافت (05/0P<). زمانیکه جو فراوری شده استفاده شد، فعالیت آنزیم کربوکسی متیل سلولاز در ترتیب علوفه - غلات کاهش، ولی در ترتیب غلات - علوفه افزایش یافت (05/0P<). براساس نتایج حاصل، مصرف دانه غلات نیم ساعت بعد از علوفه و پختن دانه جو تأثیرات مثبتی بر فعالیت آنزیمهای هیدرولیتیک در محتویات رکتومی مادیانهای عربی دارد.
عباس مسعودی؛ آرش آذرفر؛ حشمت ا... خسروی نیا
دوره 18، شماره 4 ، دی 1395، ، صفحه 877-888
چکیده
در این آزمایش فراسنجههای رشد جوجههای گوشتی تغذیه شده با پوسته برنج برآورد شد و وزن نهایی این جوجهها با استفاده از مدلهای غیرخطی، تابعیت اسپلاین و شبکه عصبی مصنوعی پیشبینی شد. تیمارها شامل تیمار شاهد و تیمارهای حاوی 5/2، پنج و 5/7 درصد پوسته برنج بود. نتایج نشان داد که وزن نهایی پیش بینی شده توسط تمامی مدلهای مورد استفاده در ...
بیشتر
در این آزمایش فراسنجههای رشد جوجههای گوشتی تغذیه شده با پوسته برنج برآورد شد و وزن نهایی این جوجهها با استفاده از مدلهای غیرخطی، تابعیت اسپلاین و شبکه عصبی مصنوعی پیشبینی شد. تیمارها شامل تیمار شاهد و تیمارهای حاوی 5/2، پنج و 5/7 درصد پوسته برنج بود. نتایج نشان داد که وزن نهایی پیش بینی شده توسط تمامی مدلهای مورد استفاده در پژوهش حاضر در جوجههای تیمار شاهد بالاتر از جوجههای سایر تیمارها بود (05/0>P)، ولی تفاوتی در وزن نهایی پیش بینی شده در میان جوجههای تغذیه شده با جیرههای حاوی سطوح مختلف پوسته برنج مشاهده نشد. زمان نقطه عطف منحنی رشد در جوجههای گروه شاهد پایینتر از جوجههای سایر تیمارها بود (05/0>P)، ولی افزایش سطح پوسته برنج در جیره تاثیر معنی داری بر این فراسنجه نداشت. بیشترین و کمترین وزن محاسبه شده در نقطه عطف منحنی رشد به ترتیب مربوط به جوجههای تغدیه شده با جیره شاهد و جیره حاوی پنج درصد پوسته برنج بود (05/0P>). تغذیه جوجهها با جیرههای حاوی پوسته برنج شاخص b مدل تابعیت اسپلاین را در مقایسه با گروه شاهد کاهش داد (05/0>P)، در حالی که شاخص c صرفا در جوجههای تغذیه شده با جیره حاوی 5/7 درضد پوسته برنج پایینتر از گروه شاهد بود (05/0>P). بر اساس نتایج حاصل، تابعیت اسپلاین برای بیشبینی وزن جوجههای گوشتی مصرف کننده پوسته برنج در سن 42 روزگی کارایی بیشتری از مدلهای غیرخطی و شبکه عصبی مصنوعی دارد.
حسین کریمی؛ آرش آذرفر؛ حشمت اله خسروی نیا؛ علی کیانی
دوره 17، شماره 1 ، فروردین 1394، ، صفحه 71-82
چکیده
این تحقیق با هدف بررسی تأثیر تغذیۀ تفالۀ اسانسگیریشدۀ مرزۀ خوزستانی بر عملکرد پرواری و ترکیب اسیدهای چرب مخلوط عضلۀ راسته با استفاده از 30 رأس برۀ نر فراهانی ششماهه با میانگین وزن 4/1±6/33 کیلوگرم انجام شد. برهها برای مدت 15روز دورۀ عادتپذیری و 60 روز دورۀ پرواربندی در جایگاههای انفرادی نگهداری شدند. جیرههای آزمایشی شامل ...
بیشتر
این تحقیق با هدف بررسی تأثیر تغذیۀ تفالۀ اسانسگیریشدۀ مرزۀ خوزستانی بر عملکرد پرواری و ترکیب اسیدهای چرب مخلوط عضلۀ راسته با استفاده از 30 رأس برۀ نر فراهانی ششماهه با میانگین وزن 4/1±6/33 کیلوگرم انجام شد. برهها برای مدت 15روز دورۀ عادتپذیری و 60 روز دورۀ پرواربندی در جایگاههای انفرادی نگهداری شدند. جیرههای آزمایشی شامل پنج سطح جایگزینی صفر (تیمار شاهد)، 25، 50، 75، و 100 درصد تفالۀ مرزه با یونجه بود. برهها هر 15 روز یکبار توزین و میانگین افزایش وزن روزانه، خوراک مصرفی روزانه، و ضریب تبدیل خوراک محاسبه شد. در پایان دورۀ پرواربندی برهها کشتار شدند و از عضلۀ راستۀ آنها در حد فاصل دندههای 12 و 13 برای آنالیز اسیدهای چرب نمونهبرداری شد. اثر تیمارهای آزمایشی برمصرف خوراک روزانه، میانگین افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل غذا، وزن نهایی، وزن، و بازده لاشه معنیدار نبود. بیشترین مقدار کل اسیدهای چرب اشباع در مخلوط گوشت و چربی عضلۀ راستۀ برههای تغذیهشده با جیرۀ حاوی 25 درصد تفالۀ مرزه مشاهده شد که با تیمار حاوی 100 درصد تفالۀ مرزه تفاوت داشت (05/0P<). استفاده از تفالۀ اسانسگیری مرزۀ خوزستانی در سطح 75 درصد جایگزینی بهجای یونجه سبب افزایش عددی مقدار اسیدهای چرب با چند پیوند دوگانه و در سطوح 25 تا 75 درصد جایگزینی، موجب کاهش غیرمعنیدار نسبت اسیدهای چرب امگا 6 به امگا 3 نمونههای عضلۀ راسته برهها شد. براساس نتایج تحقیق حاضر، میتوان از تفالۀ اسانسگیریشدۀ مرزه در جیرههای برههای پرواری با کنسانترۀ بالا بهجای بخش علوفهای استفاده کرد و ضمن کاهش مجموع اسیدهای چرب اشباع گوشت، کیفیت آن را بهبود بخشید.