هوشنگ لطف اللهیان؛ حسین منافی راثی؛ عباس نجم آبادی
دوره 25، شماره 4 ، دی 1402، ، صفحه 445-459
چکیده
در پژوهش حاضر اثرات استفاده از پودر ریشه رازیانه در جیره غذایی بر عملکرد تولیدی، فراسنجههای خونی و پاسخ ایمنی و کیفیت گوشت جوجههای گوشتی نژاد آرین با استفاده از 480 قطعه جوجه یکروزه با شش تیمار، چهار تکرار و 20 قطعه (نر و ماده) در هر تکرار بهمدت 42 روز در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. آزمایش گروههای آزمایشی شامل گروه اول یا شاهد ...
بیشتر
در پژوهش حاضر اثرات استفاده از پودر ریشه رازیانه در جیره غذایی بر عملکرد تولیدی، فراسنجههای خونی و پاسخ ایمنی و کیفیت گوشت جوجههای گوشتی نژاد آرین با استفاده از 480 قطعه جوجه یکروزه با شش تیمار، چهار تکرار و 20 قطعه (نر و ماده) در هر تکرار بهمدت 42 روز در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. آزمایش گروههای آزمایشی شامل گروه اول یا شاهد که فقط جیره پایه را دریافت نمودند، گروههای دوم، سوم، چهارم، پنجم و ششم بهترتیب جیره پایه را بههمراه دو، چهار، شش گرم پودر ریشه رازیانه، 250 میلیگرم آنتیبیوتیک و 200 میلیگرم پروبیوتیک در کیلوگرم جیره غذایی دریافت نمودند. نتایج نشان داد که پودر ریشه رازیانه بر وزن زنده، ضریب تبدیل خوراک، درصد ماندگاری جوجهها و شاخص تولید در کل دوره تأثیر معنیداری نداشت. خوراک مصرفی در کل دوره تحت تأثیر تیمارهای حاوی رازیانه و آنتیبیوتیک قرار گرفت و نسبت به گروه شاهد کاهش یافت (p<0/05). تیمارهای آزمایشی تأثیر معنیداری بر اجزای لاشه پرندگان نداشتند. عیار پادتن علیه گلبول قرمز گوسفندی (SRBC) و ایمنوگلوبولین جی در تیمارهای مصرفکننده پودر ریشه رازیانه نسبت به تیمار شاهد بالاتر بود (p<0/05). تیمار رازیانه بر بهبود قابلیت نگهداری گوشت جوجهها و کاهش مالوندیآلدهید (MDA) تأثیر معنیدار داشت (p<0/05). با توجه به نتایج این آزمایش و مشاهده تأثیرات مثبت استفاده از پودر ریشه گیاه رازیانه بر پاسخهای ایمنی و قابلیت نگهداری گوشت جوجههای گوشتی، استفاده از آن به میزان دو گرم در کیلوگرم جیره غذایی توصیه میشود.
حسین منافی راثی؛ علی بیات؛ هرمز منصوری
دوره 22، شماره 4 ، دی 1399، ، صفحه 549-558
چکیده
تأثیر ترکیب عصاره آبی گیاه آویشن و برگ اکالیپتوس بر عملکرد و سلامت گوسالههای شیرخوار نژاد هلشتاین، با استفاده از 32 رأس گوساله (16رأس ماده و 16 رأس نر) با سن3 ± 7 روز و میانگین وزن 3± 40/4 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار جیره آزمایشی و هشت تکرار بهمدت 70 روز بررسی شد. جیرههای آزمایشی شامل شاهد (بدون افزودنی)؛ و تیمارهای 10، ...
بیشتر
تأثیر ترکیب عصاره آبی گیاه آویشن و برگ اکالیپتوس بر عملکرد و سلامت گوسالههای شیرخوار نژاد هلشتاین، با استفاده از 32 رأس گوساله (16رأس ماده و 16 رأس نر) با سن3 ± 7 روز و میانگین وزن 3± 40/4 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار جیره آزمایشی و هشت تکرار بهمدت 70 روز بررسی شد. جیرههای آزمایشی شامل شاهد (بدون افزودنی)؛ و تیمارهای 10، 15 و 20 میلیلیتر عصاره در شیر مصرفی (50 درصد آویشن+50 درصد اکالیپتوس) بودند. بهمنظور سنجش تغییرات وزن بدن، اندازه دور سینه و قد، گوسالهها در روزهای هفت ، 28، 49، 70 ساعت 10 صبح وزنکشی و ابعاد بدن آنها اندازه گیری و ثبت شد. جهت تعیین فراسنجههای خونی در روز هفتاد نمونههای خون از ورید گردنی اخذ شد. گوسالههای دریافت کننده جیرههای حاوی 15 و 20 میلی لیتر عصاره نسبت به گروه شاهد میانگین افزایش وزن بالاتر و ابعاد بدنی بزرگتری داشتند(0/05>P). افزودن عصارههای آویشن و اکالیپتوس به جیره اثری بر قابلیت هضم و میزان خوراک مصرفی نداشت ولی بازده مصرف خوراک در گوسالههای دریافت کننده جیره حاوی 20 میلیگرم عصاره بهبود یافت (0/05>P). شاخص مدفوع و ترشح چشم در گوسالههای دریافت کننده جیرههای حاوی 15 و 20 میلیلیتر عصاره نسبت به گروه شاهد بهبود یافت (0/05>P). همچنین افزودن 20 میلیلیتر عصاره باعث کاهش میزان گلوکز و افزایش تعداد گلبولهای قرمز و هماتوکریت در خون گوسالههای دریافت کننده نسبت گروههای آزمایشی دیگر شد (0/05>P). بر اساس نتایج این تحقیق، افزودن 20 میلیلیتر عصاره برگ اکالیپتوس وآویشن به شیر مصرفی روزانه میتواند باعث بهبود عملکرد و سلامت گوسالههای شیرخوار شود.
حسین منافی راثی؛ حسین حیدری چاه باغی؛ سلمان افشار؛ نرگس افشاری پور
دوره 19، شماره 4 ، اسفند 1396، ، صفحه 819-828
چکیده
تاثیر صمغ گیاه آنغوزه و اکسید مس میله ای بر کنترل انگل های داخلی و عملکرد تولیدی بره های پرواری با استفاده از 25 راس گوسفند نر نژاد بلوچی با میانگین وزن 5 ± 20 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. تیمارها شامل؛ 1- تیمار شاهد (بدون افزودنی)، 2- صمغ آنغوزه، 3- اکسید مس میله ای، 4- اکسید مس میله ای و صمغ آنغوزه و 5- داروی ضد انگل آلبندازول ...
بیشتر
تاثیر صمغ گیاه آنغوزه و اکسید مس میله ای بر کنترل انگل های داخلی و عملکرد تولیدی بره های پرواری با استفاده از 25 راس گوسفند نر نژاد بلوچی با میانگین وزن 5 ± 20 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. تیمارها شامل؛ 1- تیمار شاهد (بدون افزودنی)، 2- صمغ آنغوزه، 3- اکسید مس میله ای، 4- اکسید مس میله ای و صمغ آنغوزه و 5- داروی ضد انگل آلبندازول بود. در زمان های صفر، 15، 30، 45 و 60 روزگی آزمایش به منظور بررسی وضعیت تعداد تخم انگل از مدفوع و برای تعیین میزان هماتوکریت، از خون نمونه گیری شد. وزن کشی برهها به صورت هفتگی انجام شد. نتایج نشان داد که تغییرات وزن فقط در هفته های سوم، چهارم، پنجم و هفتم بین گروه ها اختلاف معنی داری داشت. (05/0>P). اثر تیمارهای آزمایشی بر درصد هماتوکریت معنی دار نبود و بیشترین مقدار در زمان های مختلف مربوط به تیمار اکسید مس و آنغوزه بود. نتایج بررسی تعداد تخم انگل در مدفوع نشان داد که روند تغییرات آن در گروه های آنغوزه، اکسید مس و آلبندازول مشابه بود، به طوری که در این گروه های آزمایشی تعداد تخم انگل ها در زمان 60روزگی به حداقل رسید. همچنین گروه ترکیبی اکسید مس و صمغ آنغوزه، منجر به کاهش تخم انگل در زمان کوتاهتری (روز 45) شد. یافته های این پژوهش نشان داد که می توان از صمغ آنغوزه و اکسید مس به عنوان ترکیبات کنترل کننده انگل داخلی در گوسفند به ویژه در سیستم ارگانیک استفاده نمود.
حسین منافی راثی؛ محمد چمنی؛ سلمان افشار
دوره 16، شماره 2 ، مهر 1393، ، صفحه 167-178
چکیده
این تحقیق به منظور بررسی تولید آنزیمهای هضمکنندة الیاف در شکمبه و روشهای مختلف استخراج و تغلیظ آنها از محتویات شکمبة دامهای کشتارشده انجام شد. به همین منظور، از دو روش هوموژنسازی و سونیکیشن برای آزادسازی آنزیمهای متصل به مواد جامد محتویات شکمبه و از روشهای رسوب دادن پروتئینها با اتانل، تریکلرو استیک اسید و سولفات ...
بیشتر
این تحقیق به منظور بررسی تولید آنزیمهای هضمکنندة الیاف در شکمبه و روشهای مختلف استخراج و تغلیظ آنها از محتویات شکمبة دامهای کشتارشده انجام شد. به همین منظور، از دو روش هوموژنسازی و سونیکیشن برای آزادسازی آنزیمهای متصل به مواد جامد محتویات شکمبه و از روشهای رسوب دادن پروتئینها با اتانل، تریکلرو استیک اسید و سولفات آمونیم، همچنین خشک کردن با برودت به منظور تغلیظ آنزیمهای هضمکنندة الیاف استفاده شد. به منظور بررسی اثر دما و مدت زمان نگهداری بر فعالیت آنزیمها از روشهای نگهداری در نیتروژن مایع، فریزر 70- و 20- درجة سانتیگراد استفاده شد. میانگین فعالیت ویژة آنزیمهای سلولاز و زایلاناز به ترتیب 5/7 و 5/16 واحد به ازای هر میلیگرم پروتئین موجود در محلول بود. میزان آزادسازی و استخراج آنزیم از محتویات شکمبه در روش هوموژنسازی بیشتر از روش سونیکیشن بود. فعالیت و بازیافت آنزیمها در روشهای تغلیظ با برودت و رسوب دادن با سولفات آمونیم بیشتر بود. روش نیتروژن مایع برای نگهداری طولانیمدت و روش فریزر 70- برای نگهداری میانمدت مناسبتر بود. نتایج این تحقیق نشان داد که محتویات شکمبة دامهای کشتارشده منبع مناسبی از آنزیمهای هضمکنندة الیاف گیاهی است و میتوان با بهکارگیری روشهای استخراج و تغلیظ مناسب از آنها استفاده کرد.